Τα κριτήρια του Παγκόσμιου Συμβούλιου Αειφόρου Τουρισμού (GSTC) για τους χώρους, διοργανωτες εκδηλώσεων και εκθέσεις

Τα κριτήρια του GSTC για τα MICE έχουν δημοσιευτεί και είναι διαθέσιμα στο κοινό για μη εμπορική χρήση. Αναπτύχθηκαν για Χώρους, Διοργανωτές Εκδηλώσεων και Εκδηλώσεις και Εκθέσεις, με την υποστήριξη του Συμβουλίου Τουρισμού της Σιγκαπούρης (STB). Θα καθοδηγήσουν τις επιχειρήσεις στην εφαρμογή βιώσιμων πρακτικών ως απάντηση στις αυξανόμενες ανάγκες του τουρισμού αειφορίας. 

Τα κριτήρια GSTC χρησιμεύουν ως τα παγκόσμια πρότυπα για την αειφορία στα ταξίδια και τον τουρισμό. Χρησιμοποιούνται για εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση, χάραξη πολιτικής για επιχειρήσεις, οργανισμούς και κρατικούς φορείς, μέτρηση και αξιολόγηση και ως βάση για πιστοποίηση. Είναι το αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας προσπάθειας για την ανάπτυξη μιας κοινής γλώσσας για την αειφορία στον τουρισμό και διατάσσονται σε τέσσερις πυλώνες: (Α) Βιώσιμη διαχείριση. (Β) Κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις. (Γ) Πολιτιστικές επιπτώσεις. (Δ) Περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Τα κριτήρια GSTC MICE είναι το τρίτο σύνολο κριτηρίων του GSTC, επιπλέον των κριτηρίων για ξενοδοχεία και τουριστικούς πράκτορες και των κριτήριων προορισμού. Ένα τέταρτο σύνολο τα κριτήρια προσέλκυσης βρίσκεται υπό ανάπτυξη.

Περισσότερα διαβάστε εδώ (αγγλ.)

Τα κριτήρια και οι δείκτες απόδοσεις για τις εκδηλώσεις και εκθέσεις

Τα κριτήρια και οι δείκτες απόδοσης για τους οργανωτές εκδηλώσεων

Τα κριτήρια και οι δείκτες απόδοσης για τους χώρους MICE

Ο ΟΗΕ υιοθέτησε νέο παγκόσμιο πρότυπο για τη μέτρηση της βιωσιμότητας του τουρισμού

Ένα πρωτοποριακό στατιστικό πλαίσιο, που αναπτύχθηκε υπό την ηγεσία του ΟΗΕ για τον Τουρισμό, υιοθετήθηκε και από τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ. Το Στατιστικό Πλαίσιο για τη Μέτρηση της Αειφορίας του Τουρισμού (MST) γίνεται έτσι το διεθνώς συμφωνημένο πλαίσιο αναφοράς για τη μέτρηση των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πτυχών του τουρισμού. 

Roy Lichtenstein - Ruins, 1965

Η υιοθέτηση από τη Στατιστική Επιτροπή του ΟΗΕ στην 55η σύνοδό της (27 Φεβρουαρίου – 1 Μαρτίου 2024) σηματοδοτεί ένα ιστορικό ορόσημο για την αξιοποίηση του πλήρους δυναμικού του τομέα, παρέχοντας λύση στην επιτακτική ανάγκη για μια εναρμονισμένη μεθοδολογία για την αποτελεσματική αξιολόγηση της βιωσιμότητας του τουρισμού .

«Ο τουρισμός είναι μια ισχυρή δύναμη για θετική αλλαγή όταν διαχειρίζεται υπεύθυνα και βιώσιμα. Η υιοθέτηση του Στατιστικού Πλαισίου για τη Μέτρηση της Βιωσιμότητας του Τουρισμού σηματοδοτεί μια αλλαγή παραδείγματος, που υπερβαίνει το ΑΕΠ, επιτρέποντας τη μέτρηση του τι έχει μεγαλύτερη σημασία για τους ανθρώπους και τον πλανήτη» (Zurab Pololikashvili, Γενικός Γραμματέας Τουρισμού του ΟΗΕ)

Συνεργατική προσπάθεια

Αυτό το επίτευγμα είναι ο καρπός μιας επταετούς διαδικασίας των Ηνωμένων Εθνών υπό την ηγεσία της Αυστρίας και της Ισπανίας ως συμπροέδρων της Επιτροπής Τουρισμού του ΟΗΕ.  Υπό την αιγίδα της Επιτροπής, το Πλαίσιο αναπτύχθηκε χάρη στην εξαιρετική εργασία της πολυμερούς Ομάδας Εμπειρογνωμόνων που αποτελείται από 40+ χώρες και 30+ διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Τμήματος Στατιστικής του ΟΗΕ, του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO). ), υποεθνικές αρχές και παρατηρητήρια, ακαδημαϊκή κοινότητα κ.α.

Η εργασία περιελάμβανε τεχνική καθοδήγηση από μια Συντακτική Επιτροπή της οποίας προέδρευαν οι Φιλιππίνες και στη συνέχεια ο Καναδάς, καθώς και εκτεταμένη δέσμευση και διαβούλευση.

Η Στατιστική Επιτροπή δέχτηκε μια συντριπτικά ενθουσιώδη υποστήριξη από 34 χώρες, 3 περιοχές του κόσμου και διεθνείς οργανισμούς που συμμετείχαν ενεργά στις συζητήσεις, μεταξύ των οποίων και η χώρα μας.

Όσον αφορά το μέλλον, η Επιτροπή χαιρέτισε επίσης τη μελλοντική ανάπτυξη ενός προγράμματος εφαρμογής, συμπεριλαμβανομένου ενός οδηγού συλλογής, και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα χορηγών να υποστηρίξει τη χρηματοδότηση για τη μέτρηση της βιωσιμότητας του τουρισμού.

Η Στατιστική Επιτροπή του ΟΗΕ, που ιδρύθηκε το 1947, συγκεντρώνει Επικεφαλής Στατιστικούς από κράτη μέλη και διεθνείς οργανισμούς και είναι το ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων για διεθνείς στατιστικές δραστηριότητες. Η τελευταία φορά που η Επιτροπή ενέκρινε ένα στατιστικό πρότυπο για τον τουρισμό ήταν το 2008.

Μείωση του χάσματος μεταξύ πολιτικής και στατιστικής

Στο περιθώριο της Στατιστικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών, η Αυστρία, η Ισπανία και ο Οργανισμός Τουρισμού του ΟΗΕ συνδιοργάνωσαν την παράλληλη εκδήλωση υψηλού επιπέδου «Μέτρηση της βιωσιμότητας του τουρισμού: Κλείσιμο του χάσματος μεταξύ πολιτικής και στατιστικής» σε συνεργασία με την Επιτροπή Οικονομικής - Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης του ΟΗΕ. 

Η Αυστρία και η Ισπανία μοιράστηκαν το όραμά τους σχετικά με τη σημασία του στατιστικού πλαισίου για τη μέτρηση της βιωσιμότητας του τουρισμού για πολιτικές και αποφάσεις που βασίζονται σε τεκμήρια, ενώ αναγνώρισαν τη σημασία του για την υποστήριξη της συνάφειας των στατιστικών συστημάτων παγκοσμίως και τις συνδέσεις με βασικά θέματα όπως η διακυβέρνηση δεδομένων και η διαχείριση .

Το Μεξικό, οι Φιλιππίνες και ο Καναδάς εξέτασαν τις πρωτοποριακές τους εμπειρίες με την εφαρμογή του πλαισίου, επιδεικνύοντας τη δύναμη της ενσωμάτωσης δεδομένων από διαφορετικούς τομείς και πηγές για την απόσταξη πιο ολιστικών και ουσιαστικών πληροφοριών για τον τουρισμό.

Η εκδήλωση αύξησε την ευαισθητοποίηση σχετικά με το Στατιστικό Πλαίσιο για τη μέτρηση της βιωσιμότητας του τουρισμού και λειτούργησε ως ενημερωτικό προοίμιο για τις επίσημες συζητήσεις της Στατιστικής Επιτροπής του ΟΗΕ.

Δείτε εδώ το στατιστικό πλαίσιο (αγγλ.)

Οδοιπορικό του Horizon Levante στην Ανατ. Αττική

 

"Στην κοιλάδα του Λιμικού στο βορειοανατολικό άκρο της Αττικής δίπλα από τον Ευβοϊκό κόλπο σώζονται τα ερείπια του αρχαίου δήμου του Ραμνούντος που ανήκε στην Αιαντίδα φυλή ενώ αποτελούνταν από πολλούς συνοικισμούς. Στην περιοχή αυτή βρίσκεται το περίφημο ιερό της Νεμέσεως που αποτελεί το σημαντικότερο ιερό της θεότητος στον ελλαδικό χώρο"

"Η θεά μοιάζει πολύ με την Άρτεμη και ίσως να αντιπροσώπευε μια τοπική της μορφή. Για να την κάνει δική του ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κύκνο ενώ εκείνη είχε πάρει τη μορφή χήνας. Μετά την ένωση τους η Νέμεσις γέννησε ένα αυγό το οποίο δόθηκε στη Λήδα η οποία εκκολάπτει μέσα από αυτό την Ωραία Ελένη και τους Διόσκουρους. Το ιερό προς τιμή της Νεμέσεως πρέπει να ιδρύθηκε στις αρχές του 6ου αι. π.Χ. Η ακμή του τοποθετείται στον 4ο και 5ο αι. π.Χ."

"Το "Παιδί" βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο του Μαραθώνα. Ο κορμός κάμπτεται σιγμοειδώς, χαρακτηριστικό της τέχνης του διάσημου γλύπτη Πραξιτέλη. Στο προτεταμένο αριστερό χέρι κρατούσε χαμένο σήμερα αντικείμενο, στο οποίο στρέφει το βλέμμα του, κλίνοντας το κεφάλι. Στο υπερυψωμένο δεξί χέρι επίσης κρατούσε αντικείμενο, που δεν σώζεται. Στην πλούσια κόμη έχει στερεωθεί ταινία με κερατοειδή προεξοχή στην κορυφή του κεφαλιού. Τα μάτια του είναι ένθετα, προσδίδοντας στη μορφή εξαιρετική ζωντάνια και εκφραστικότητα. Έχει προταθεί η ταύτισή του με έφηβο αθλητή, νικητή σε αγώνα, ενώ κατά μία άλλη άποψη απεικονίζεται ο Ερμής. Αποτελεί με βεβαιότητα πρωτότυπο έργο της σχολής του Πραξιτέλη, που δείχνει όλη τη χάρη, την απαλότητα στην κίνηση και την ευλυγισία, που χαρακτηρίζουν τα έργα του μεγάλου γλύπτη".

"Μαραθώνας, Μπρεξίζα: Ιερό των Αιγυπτίων Θεών. Το συγκρότημα ίδρυσε ο Ηρώδης Αττικός περίπου το 160μ.Χ. Ο μεγάλος ρήτορας και σοφιστής επέλεξε τον Μαραθώνα για την ίδρυση του ιερού γιατί ήταν ο τόπος καταγωγής και διαμονής του. Πιθανόν το συγκρότημα να βρισκόταν μέσα στα όρια του κτήματος που κατείχε στην περιοχή. Προφανώς πρόκειται για το «ιερό του Κανώπου», όπως το αναφέρει ο Φιλόστρατος (2ος – 3ος αι. μ.Χ.), συγγραφέας της βιογραφίας του Ηρώδη. Φαίνεται ότι για την ίδρυσή του ο Ηρώδης μιμήθηκε τον αυτοκράτορα Αδριανό, ο οποίος είχε ανεγείρει Σαραπείο σε τεχνητή νησίδα στην έπαυλή του στο Tivoli, έξω από τη Ρώμη, αντιγράφοντας το Σαραπείο που βρισκόταν στην πόλη Κάνωπο, στο Δέλτα του Νείλου."

"Ο μεσαιωνικός Πύργος της Οινόης χτίστηκε περίπου το 1250 π.Χ. και λέγεται ότι δημιουργός του ήταν ο Όθωνας Δελαρός, ιδρυτής του ελληνικού κλάδου του ομώνυμου Οίκου ευγενών της Βουργουνδίας που ήλθε στην Ελλάδα για να υποτάξει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και έλαβε την Αττικοβοιωτία, αναγορευόμενος ως “Κύριος των Αθηνών."

Τα ιταλικής κατασκευής μεταλλεία σιδήρου του Γραμματικού ανήκαν στην οικογένεια Σούτσου, ενώ η μαρτυρία ενός ντόπιου ηλικιωμένου μάς αναφέρει και κάποια Αγγλική Εταιρεία. Ξεκίνησαν να λειτουργούν γύρω στο 1880 διαθέτοντας ατελείωτου μήκους γαλαρίες σε διάφορα επίπεδα, βαθιά κάθετα φρέατα, γέφυρες, ενώ το δίκτυο της σιδηροδρομικής γραμμής που ξεκινούσε από την τοποθεσία, έφτανε - σύμφωνα με διαφορετικές πηγές - μέχρι Ραμνούντα, ως το Σέσι ή και τον Λιμνιώνα, μεταφέροντας το μετάλλευμα στα πλοία.

Η "σκάλα" φόρτωσης του μεταλλεύματος στα πλοία

Τμήμα της τεχνητής λίμνης του Μαραθώνα

Το Μουσείο της τεχνητής λίμνης

Αντίγραφο του Θησαυρού των Αθηναίων στη βάση του φράγματος

Ηλιοβασίλεμα στη λίμνη

Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ

Οδοιπορικό του 'Horizon Levante" στο Κάβο Ντόρο - Ακρωτήριο Καφηρέας

Νωρίς το πρωί πήραμε το ferry από την Αγία Μαρίνα για να περάσουμε απέναντι στα Νέα Στύρα. Προορισμός μας το ακρωτήρι Καφηρέας ή  γνωστότερο ως Κάβο Ντόρο.   Εκεί που τα καραβοτσακίσματα είναι περισσότερα από τα θυμάρια και τη ρίγανη που σε μεθάει η μοσχοβολιά τους.   Αυτή η εσχατιά της Νότιας Εύβοιας συγκεντρώνει απάνω της μια μακρόχρονη ιστορία, ένα σωρό θρύλους και περισσή ομορφιά για τον ταξιδιώτη. 

Η ονομασία - Καφηρέας -  καταγράφεται από την εποχή της  αρχαίας Ελλάδας και  Κάβο Ντόρο από την εποχή του Μεσαίωνα. Είναι το πέρασμα από την Ανατολή στη Δύση (Φοίνικες - Πέρσες). Στα χρόνια του Βυζαντίου έχουμε του πρώτους επικοισμούς με Αρβανίτες.  Αυτό συνεχίζεται και την περίοδο των σταυροφοριών και της Ενετοκρατίας.  Με την κυριαρχία των Οσμαλίδων και την  πτώση της Κωνσταντινούπολης, πολλοί Αρβανίτες του Καφηρέα κατέφυγαν  στην Άνδρο, στην Ύδρα, αλλά και σε άλλα νησιά του Αιγαίου.  Όμως και οι Οθωμανοί  έφεραν νέες φουρνιές Αρβανιτών , σκληροτράχηλων μαχητών για να κρατήσουν την περιοχή "ζωντανή" από εχθρούς και βασικά από την πειρατεία.

Φωτο: Βαγγέλη Μακρή

  Στις 9 Απριλίου του 1833 η Κάρυστος παραδίδετε από τους Τούρκους στην Ελλάδα.  Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Ωστόσο αυτή η Ευβοϊκή άκρια σε πολλά παραμένει ίδια. 

   Η οδική επικοινωνία των χωριών του Κάβο Ντόρο πραγματοποιήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Τα χωριά επικοινωνούσαν με τη Κάρυστο μόνο με καΐκια. Ο ηλεκτροφωτισμός κι αυτός καθυστερημένος. Το σημερινό οδικό δίκτυο είναι σε μεγάλη του έκταση ασφαλτοστρωμένο αλλά η  καλοπέραση σταματά στην Αμυγδαλιά. Μετά αρχίζει το μπότζι και καλό θα ήταν να υπάρχει χάρτης ή GPS. Τα τελευταία πέντε χιλιόμετρα μετά την Πρινιά είναι και τα περισσότερο δύσκολα.

   Εντυπωσιάζουν το ανάγλυφο της περιοχής, η χλωρίδα και τα ποτάμια που ακόμα και το κατακαλόκαιρο έχουν νερό. 

 

Περισσότερα στο Horizon Levante εδώ

Περιήγηση στη Νότια Εύβοια με το φακό του Horizon Levante

Ένα οδοιπορικό στη Νότια Εύβοια απο το Horizon-Levante αφιερωμένο στο Κώστα Μάζη απο το Γιαννίτσι.

Κάρυστος από ψηλά

" Το "υποσχέθηκα στον Κώστα"........Το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Να πω δηλαδή δύο λόγια για τον τόπο του. Την Εύβοια. Τη Νότιο Εύβοια. Ο Κώστας "έφυγε" από κοντά μας το καλοκαίρι που μας πέρασε. Η αξιοπρέπεια, το ήθος, η σεμνότητα, το πείσμα της καταγωγής του, αλλά και τόσα άλλα έκαναν τον Κώστα  Μάζη ξεχωριστό άνθρωπο.....Τον "συνοδεύσαμε" στο Γιαννίτσι. Ορεινό χωριό με αγνάντι στο Αιγαίο. Έτσι λοιπόν Το Horizon-Levante  θα σας μιλήσει περισσότερο με εικόνες και λιγότερο με λόγια για τον τόπο του Κώστα...."

Δέλφη

"Ίσως θα ΄ταν καλό να σταθούμε σε "περάσματα" που κρύβουν περισσότερη ομορφιά. Τα δρακόσπιτα ας πούμε, το ρέμα του Δημοσάρη,  την κορυφή της Όχης και της Δίρφυς, τα ελατοδάση στο Μαυροβούνι και τη Σέτα, το πλατανοδάσος στη Στενή, το Ρωμαϊκό νταμάρι πάνω από την Κάρυστο, τις βοτσαλιές στο Γιαννίτσι και στους  Καλιανούς, τα στέκια στον Κάραβο και την Αμάρυνθο..."

Δρακόσπιτα Οχης

Ηλιοβασίλεμα στη Παρθενόπη

Περισσότερες φωτο & πληροφορίες εδώ

Η Μαρία Κουταλιανού για την ανάγκη μιας νέας και προοδευτικής περιφερειακής πολιτικής

Η περιφέρεια είναι ένας σχετικά νέος Ευρωπαϊκός θεσμός, τον οποίο στην Ελλάδα του 2023 λίγοι τον έχουν κατανοήσει πλήρως. Οι κυβερνώντες θέλουν οι πολίτες να νομίζουν πως οι Περιφέρειες τους ανήκουν, ενώ η αλήθεια είναι ότι οι Περιφέρειες “μας” ανήκουν. Οι Περιφέρειες είναι εντελώς αυτοδιοικητικές και ανεξάρτητες σε όλους τους τομείς απο την κεντρική Κυβέρνηση. Συνεργάζονται μαζί της και δεν πρέπει να εξαρτώνται από αυτήν.

Μέχρι σήμερα παρατηρούμε την πλήρη αποτυχία της περιφερειακής πολιτικής στην Ελλάδα όπου έργα εκατομμυρίων ευρώ διαλύονται σε δευτερόλεπτα και ολοένα περισσότεροι πολίτες αγγίζουν τα όρια της ευρωπαϊκής φτώχειας με εκθετικό ρυθμό. Ας μην κρυβόμαστε αυτό οφείλεται κυρίως σε πολιτικές σκοπιμότητες, ενώ η κατανομή των προγραμμάτων δεν γίνεται βάσει γεωγραφικών αναγκών, αλλά για την ανταμοιβή εκλογικών ενοτήτων εκ μέρους της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας.

Εμείς προτείνουμε την υιοθέτηση μιας νέας και προοδευτικής περιφερειακής πολιτικής που έχει ως προτεραιότητα την αναγκαιότητα σχεδιασμού αναπτυξιακών πολιτικών για τις περιοχές που υστερούν. Ένας σχεδιασμός που θα βοηθήσει τις περιφέρειες να αποκτήσουν το κρίσιμο μέγεθος για την οικονομική τους ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που θα έρθει μέσα απο την παραγωγική εξειδίκευση η οποία επιτυγχάνεται αν εστιάσουμε και αποκρυσταλλώσουμε τις τοπικές μικροοικονομίες κλίμακος.

Μια τέτοια πολιτική, είναι μια πιο αποτελεσματική και δίκαιη περιφερειακή πολιτική που προάγει την οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική και μορφωτική ανάπτυξη, την ισότητα των φύλων και την περιβαλλοντική ισορροπία και επιδιώκει μια συμπεριληπτική ανάπτυξη και βελτίωση της κοινωνικής ευημερίας.

Πιο αναλυτικά ορίζουμε 5 τομείς παρέμβασης που στόχο έχουν την ενίσχυση του χαρακτήρα της περιφέρειας και την ανάδειξη της πολιτική της σημασίας, προβάλλοντας τη διαφάνεια, τις συνέργειες, την αποτελεσματικότητα και τη συμμετοχικότητα.

1.            Υποδομές

Δεν αρκεί να πραγματοποιούνται έργα υποδομών. Πρέπει να αξιολογούνται οι τοπικές ανάγκες και να σχεδιάζονται ολιστικά δίκτυα υποδομών. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο αν ανοίξουμε την πόρτα στην κοινωνία (ψηφιακές κοινωνικές πλατφόρμες). Οι τοπικές κοινωνίες γνωρίζουν καλύτερα ποιες είναι οι ανάγκες τους, ποια δίκτυα χρειάζεται να δημιουργηθούν και ποια να βελτιωθούν. Προτεραιότητα πρέπει να δίνεται (κάτι για το οποίο ελέγχονται τόσο οι προηγούμενες περιφερειακές διοικήσεις, όσο και η κεντρική κυβέρνηση) σε έργα προφύλαξης και προστασίας της ανθρώπινής ζωής, περιουσίας και του  περιβάλλοντος από φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές.

2.            Αγροτική Ανάπτυξη

Δεν αρκεί μια σκόρπια χρηματοδότηση. Πρέπει να ενισχυθεί η κοινωνική οικονομία δηλαδή ο συνεργατικός θεσμός των συνεταιρισμών  και των συμπράξεων. Οι παραγωγοί να μορφοποιούν τα προϊόντα τους, να τα συσκευάζουν και να τα πουλούν. Οι αυτοδιοικητικές αρχές πρέπει να προσφέρουν τεχνογνωσία σε ζητήματα παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων, καθώς και προώθηση των προϊόντων αυτών όπως και συνεργασίες με συνεταιρισμούς του εξωτερικού. Τα βιολογικά προϊόντα θα μπορούσε να είναι ένα παράδειγμα. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαία η θεσμοθέτηση και η διαμόρφωση πρότυπων αγροτικών εκμεταλλεύσεων για τις διαφορετικές γεωγραφικές εκτάσεις και τεχνογνωσία για τις βέλτιστες καλλιεργητικές δυνατότητες κάθε περιοχής. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και ο αληθινός και αποτελεσματικός αγροτουρισμός, διότι ενισχύει την τοπική οικονομία.

3.            Πράσινη μετάβαση και περιβαλλοντική πολιτική

Η περιφερειακή πολιτική προσπαθεί να λάβει υπόψη και να εξειδικεύσει, σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, την ευρύτερη εθνική και διεθνή περιβαλλοντική πολιτική. Για μια πράσινη μετάβαση που υστερεί τόσο πολύ η Ελλάδα σε αυτό πρέπει να υπάρχει η συνεργασία πολιτών και αυτοδιοίκησης. Πρέπει να υποστηριχθούν οι ενεργειακές κοινότητες, τα πάρκα ανακύκλωσης και εξεύρεσης καινοτόμων τρόπων αξιοποίησης των επεξεργασμένων απορριμμάτων. Πρέπει να αναπτυχθούν τα αστικά και περιαστικά πάρκα, όπου οι τοπικές αρχές μπορούν να διαθέτουν ένα μέρος των εδαφών που έχουν στην κυριότητά τους για τη δημιουργία κοινωνικών καλλιεργειών και εκεί οι κάτοικοι να φυτεύουν αγροτικά προϊόντα για ιδία κατανάλωση. Η ανακύκλωση υγρών αποβλήτων και στερεών υπολλειμάτων απο παραμύθι ψηφοθηρίας και επιδοματικής ενίσχυσης "ημετέρων" πρέπει να γίνει πραγματικό αποτελεσματικό εργαλείο βελτίωσης του περιβάλλοντος και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας.

4.            Ευκαιρίες και χωρική δικαιοσύνη

Προκειμένου να καταπολεμηθούν οι ανισότητες σε επίπεδο ευκαιριών και κοινωνικής αλληλεγγύης, πρέπει η περιφέρεια να λάβει μέτρα προς την κατεύθυνση αυτή. Πρώτον και κύριο είναι οι ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες (υγειά, εκπαίδευση, πρόνοια, μέσα μεταφοράς) στους κατοίκους αυτών των περιοχών. Η ανάπτυξη υποδομών ιντερνέτ για ενίσχυση της τηλεργασίας.  Πρέπει να αντιμετωπιστεί η ερήμωση της υπαίθρου, η γήρανση του πληθυσμού, και η έλλειψη εργατικών χεριών. Η μεταφορά αρμοδιοτήτων και οργανισμών σε τέτοιες περιοχές ή / και η σύσταση νέων οργανισμών ή υπηρεσιών όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο. Η ανάπτυξη κοινωνικών αναπτυξιακών συμπράξεων και οι διαπεριφερειακοί οργανισμοί είναι επίσης ένα εργαλείο που προωθεί τη συνεργασία μεταξύ διαφορετικών φορέων σε τοπικές κοινωνίες μικρής κλίμακας

5.            Δημοκρατικός και συμμετοχικός σχεδιασμός

Μια καλή διοίκηση συνεπάγεται την επίβλεψη των προγραμμάτων και τη συνεργασία με τους κοινωνικούς ετέρους και τη κοινωνία των πολιτών. Με όλες τις τοπικές ομάδες, χωρίς αποκλεισμούς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων οι οποίες εμπλέκουν ευάλωτους πολίτες.  Στην περίπτωση της Περιφέρειας Στερεάς, θα πρέπει να αναλυθούν τα δυνατά σημεία και τα αδυναμία της κάθε περιοχής (πάντα σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες), βάσει της οποίας θα σχεδιαστούν προτάσεις που ενθαρρύνουν τις επενδύσεις σε κλάδους που ενισχύουν το διαπεριφερειακό συγκριτικό πλεονέκτημα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνει διάλογος και με τους τοπικούς φορείς, συλλόγους πολιτών, τα Επιμελητήρια κλπ. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι χρήσιμες πρωτοβουλίες, όπως τα περιφερειακά αναπτυξιακά συνέδρια. Επίσης, η ουσιαστική διαβούλευση μέσω ψηφιακών εργαλείων και η εκπόνηση προγραμμάτων είναι μια πρωτοβουλία χρήσιμη όπου θα μπορούσε να συνδυαστεί με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια για την πρακτική και θεωρητική προετοιμασία στην από κοινού διαχείριση σε δράσεις

Ο ρόλος όσων θέλουν να (και) είναι προοδευτικοί, βρίσκεται στην ενίσχυση του διαφανούς, συμμετοχικού, συνεργατικού  και ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα της περιφέρειας, καθώς και στην ανάδειξη της πολιτική της σημασίας για την καθημερινότητα και βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της.  Ο συνδυασμός μας ακριβώς σε αυτά αποδίδει μεγάλη σημασία και ζητά τη ψήφο σας για ένα καλύτερο αύριο στη Στερεά Ελλάδα .

Θεσμοθέτηση θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού για τις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών στον Ευβοϊκό

Αγγελοπούλου Βασιλική υπ. Διδάκτωρ, ΜSc, Διευθύντρια Φαρμακοποιός ΕΣΥ

Κουταλιανού Μαρία PhD, MSc, MBA, Βιολόγος Περιβαλλοντολόγος

     Από το 2011 είναι σε εξέλιξη η διαδικασία θεσμοθέτησης βιομηχανικών ζωνών ιχθυοκαλλιέργειας  σε όλη τη χώρα. Ειδικά για τον Ευβοϊκό κόλπο συντάχτηκε Στρατηγική Μελέτη  Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) που προτείνει την κατάληψη 22.000 θαλάσσιων στρεμμάτων  με ιχθυοκαλλιέργειες από το Μαρμάρι μέχρι τους Ωρεούς, σε 15 ζώνες ανάπτυξης. 

Ενώ το αρχικό σχέδιο προεδρικού διατάγματος κατά συνέπεια και  η  ΣΜΠΕ για τον Ευβοϊκό είχε εν μέρει απορριφτεί το 2021, επανήλθε τώρα με συνέπεια να βρίσκεται υπό έγκριση ένα Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που θα θεσμοθετήσει την ίδρυση μιας βιομηχανικής ζώνης ιχθυοκαλλιέργειας σε όλο τον Ευβοϊκό και το οποίο πρόκειται να υπογράφει από την πρόεδρο της Δημοκρατίας αμέσως μετά τις αυτοδιοικητικές  εκλογές.

Ήδη, τον Φεβρουαρίου 2023 υπεγράφη από τον τότε Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Σίμο Κεδίκογλου και τον συναρμόδιο Υφυπουργό Περιβάλλοντος & Ενέργειας, το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τον χαρακτηρισμό και την οριοθέτηση Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.), σε θαλάσσιες περιοχές των Π.Ε. Εύβοιας και Βοιωτίας χωρίς προηγουμένως να έχει ολοκληρωθεί η έρευνα από το ΕΛΚΕΘΕ της καταγραφής των θαλάσσιων λιβαδιών στην περιοχή του Ευβοϊκού. 

Οι Ευρωπαϊκές οδηγίες και η ελληνική νομοθεσία είναι ξεκάθαρες και απαγορευουν  την ίδρυση ιχθυοκαλλιεργειών σε περιοχές με λιβάδια Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica) - είδος το οποίο προστατεύεται αυστηρά και δεν επιτρέπεται καμιά ανθρωπογενή παρέμβαση στις περιοχές αυτές.

Η ενδεχόμενη αλόγιστη ανάπτυξη τεράστιων βιομηχανικών εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας, όπως διαφαίνεται ότι θέλουν να πραγματοποιήσουν, σε ένα κλειστό κόλπο, όπως ο Ευβοϊκός, εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους.

Ο λόγος που βιάζονται να υπογράψουν την δημιουργία των Π.Ο.Α.Υ. ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή των λιβαδιών Ποσειδωνίας είναι προφανής και εξυπηρετεί τα συμφέρονται των μεγάλων εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας τα οποία βρίσκονται εδώ και καιρό σε διαδικασία πτώχευσης και εξαγοράς τους από λόμπι, funds.

Ας δούμε όμως πως θέλουν να καταντήσουν τον Ευβοϊκό κόλπο, έναν κόλπο που ήδη δέχεται επιβάρυνση από βιομηχανικά και αστικά απόβλητα.

Αρχικά να αναφέρουμε με λίγα λόγια ότι τα λιβάδια Ποσειδωνίας καθώς και των υπόλοιπων ειδών που σχηματίζουν τα λιβάδια της θάλασσας στην Μεσόγειο είναι τόσο σημαντικά όσο τα «δάση» των χερσαίων οικοσυστημάτων. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει ζωή στα θαλάσσια οικοσυστήματα και ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό έχει γίνει αντιληπτό και προχωρούν προς ισχυρότερα μέτρα θεσμοθέτησης προστασίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, στην Ελλάδα τρέχουμε να αποχαρακτηρίσουμε περιοχές που κανονικά θα έπρεπε να είναι προστατευμένες για να τις εκμεταλλευτούν «οικονομικά» οι λίγοι και αρεστοί.

Οι υδατοκαλλιέργειες που δεν ακολουθούν πρότυπα αειφόρου διαχείρισης όπως το πρότυπο Aquaculture Stewardship Council (ASC) / BAP κ.α. είναι αποδεδειγμένο ότι προκαλούν την καταστροφή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων (ρυπογόνα απόβλητα από τα περιττώματα των ιχθυοκαλλιεργειών, αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών που διαχέονται στο θαλάσσιο περιβάλλον με καταστροφικές συνέπειες, μείωση της γενετικής ποικιλότητας των αυτοχθόνων πληθυσμών ψαριών κ.α).

Σε έναν ήδη επιβαρυμένο από βιομηχανικά και αστικά απόβλητα Ευβοϊκό κόλπο γιατί η κυβέρνηση θέλει να ιδιωτικοποιήσει ένα φυσικό αγαθό όπως είναι οι ακτές/παραλίες  -όπου θα λειτουργούν οι μονάδες αυτές - και δεν θα επιτρέπονται άλλες χρήσεις, όπως μπάνιο ή αναψυχή; Γιατί θέλει η ευρύτερη παράκτια ζώνη να δεσμευθεί πολεοδομικά για σχετικές με την ιχθυοκαλλιέργεια δραστηριότητες αποκλείοντας τις υπόλοιπες,   π.χ  τουρισμό, αναψυχή, παραδοσιακή αλιεία κ.α;

 Όπως είπαμε γνωρίζουμε ότι στις επιχειρήσεις των υδατοκαλλιεργειών πλέον εμπλέκονται απρόσωπα lobby, ισχυρά funds, διάφοροι χρηματιστηριακοί κολοσσοί που «πιέζουν» την κυβέρνηση και εκτοπίζουν την τοπική κοινωνία, ενώ παράλληλα, προκειμένου να επικρατήσουν στην περιοχή, συχνά ρίχνουν τις τιμές στην αγορά ψαριών εις βάρος των μικρών ιχθυοπαραγωγών, προκειμένου να τους πλήξουν οικονομικά.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια νέα απειλή για την Εύβοια που έρχεται να επιδεινώσει την κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές και την εξάπλωση βιομηχανικών αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και θαλάσσιων αιολικών πάρκων που έρχονται με φόρα να εγκατασταθούν στο νησί μας. Η μετατροπή του Ευβοϊκού σε μια θαλάσσια βιομηχανική ζώνη εκμετάλλευσης των λίγων, θα δώσει το τελικό χτύπημα στην Εύβοια που ζούμε και αγαπάμε.

Ο  επικείμενος κίνδυνος αφορά στην αλιεία μας, τους αλιείς μας, τα ψάρια μας, τον τουρισμό μας, και στο σύνολο τις θάλασσές μας και τελικά στην ποιότητα της ζωής μας.

Ως υποψήφιες της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ – Η ΣΤΕΡΕΑ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ - δεσμευόμαστε να εργαστούμε για:

Την ακύρωση των ΠΟΑΥ στον Ευβοϊκό και άμεση αναστολή κάθε διαδικασίας θεσμοθέτησης της.

Την αμεση χρηματοδότηση έρευνας καταγραφής όλων των θαλάσσιων λιβαδιών και χαρτογράφηση αυτών.

Την θεσμοθέτηση θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού αναφορικά με τις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) στον Ευβοϊκό

Την μελέτη τρόπου ανάπτυξης των ΠΟΑΥ μετά απο διαβούλευση με την τοπική κοινωνία

Την υιοθέτηση σχέδιου ανάπτυξης και προστασίας του ευβοϊκού κόλπου.

Την στήριξη της αειφορίας της τοπικής οικονομίας και κοινωνίας

Δεν θα αφήσουμε ο Ευβοϊκός να έχει την ίδια τύχη με τη στεριά της Εύβοιας (πυρκαγιές στη Βόρεια, ανεμογεννήτριες στη Νότια, εξορύξεις)