Η νέα χρονιά που έρχεται κληρονομεί τα προβλήματα που συσσώρευσε η παγκόσμια οικονομική κρίση και η νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και της ζωής μας.
Η ανεργία, η ακρίβεια που εξανεμίζει το εισόδημα των εργαζομένων, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η βελτίωση των μισθών και των συντάξεων, η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας είναι θέματα που απαιτούν την αγωνιστική, ενωτική παρέμβαση των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές οργανώσεις, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες και οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να υπερασπιστούν τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και να θέσουν φραγμούς στην εντεινόμενη καταστολή και τον αυταρχισμό που αποτελεί την «απάντηση» της κυβέρνησης στις κινητοποιήσεις των νέων και του λαού.
Ιδιαίτερα το φετινό Δεκέμβρη γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης νεολαιίστικης εξέγερσης με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το μήνυμα των τελευταίων νεολαιίστικων κινητοποιήσεων είναι σαφές και προς κάθε κατεύθυνση. Οι νέοι σήμερα διεκδικούν αλλαγές στη ζωή τους, στην εκπαίδευση, αρνούνται την εργασιακή επισφάλεια, αντιμάχονται τον αυταρχισμό του κράτους.Τούτες τις ώρες θέλουμε επίσης να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης.
Στο σημερινό δύσκολο, διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον, η ελπίδα βρίσκεται στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας για την βελτίωση των όρων της ζωής τους, στο διαρκή αγώνα για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας δικαιοσύνης, ανεκτικότητας και αλληλεγγύης.
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
ΧΑΙΡΩΝΙΑ - ENELCO: O-1 (Διαιτησία Μιχάλης Λιάπης, Παρατηρητής ΚΑΣ)
Στροφή 180ο έκανε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο μέσα σε έξι μήνες στο θέμα της κατασκευής θερμοηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της εταιρίας ENELCO Α.Ε., σε απόσταση 830 μέτρων από το όριο του αρχαιολογικού χώρου της Χαιρώνειας.
Τον περασμένο Ιούλιο το Συμβούλιο καταψήφισε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου με ψήφους 9 κατά, 5 υπέρ, με το σκεπτικό, τότε, ότι «βλάπτει εμμέσως τους παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους και θα υποβαθμίσει οπτικά το περιβάλλον».
Η γνωμοδότηση δεν υιοθετήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη που χθες, προπαραμονή Χριστουγέννων, ανέπεμψε και πάλι προς συζήτηση το θέμα στο Συμβούλιο. Η νέα ψηφοφορία ανέτρεψε πλήρως την προηγούμενη. Με συντριπτική πλειοψηφία (15 προς 1) τα μέλη του ΚΑΣ ψήφισαν αυτήν τη φορά υπέρ της περιβαλλοντικής μελέτης ανάβοντας το πράσινο φως για την υλοποίηση του έργου… Η σύγχρονη «μάχη της Χαιρώνειας» είχε ως πεδίο δράσης την ίδια περιοχή, κοντά στον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο. Εκείνο που άλλαξε ήταν ο όγκος της μονάδας που μικραίνει.
Αναπομπή
Η αναπομπή του θέματος έγινε γιατί η εταιρία Enelco Α.Ε. (σύμπραξη ιταλικής ENEL και ομίλου Κοπελούζου) προσάρμοσε τη μελέτη πάνω στο πόρισμα της επιτροπής αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο από μέλη του ΚΑΣ στην επίμαχη περιοχή (πριν από την πρώτη ψηφοφορία). Το πόρισμα ανέφερε ότι είναι δυνατή «υπό όρους και προϋποθέσεις» η ανέγερση της μονάδας. Ο επανασχεδιασμός της μονάδας προβλέπει μεταξύ άλλων μείωση ύψους και όγκων των υπό ανέγερση κτιρίων, κατάργηση ορισμένων και φύτευση υψηλών δέντρων για την απόκρυψη του εργοστασίου.
Οι πολέμιοι δεν πείστηκαν και ζήτησαν την αναβολή του θέματος. Η πρόταση καταψηφίστηκε και η συζήτηση στη συνέχεια… πήρε φωτιά. Το πρόβλημα δεν ήταν το μέγεθος του εργοστασίου, αλλά το γεγονός ότι η χωροθέτησή του δεν αλλάζει. Και όπως σημειώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, «οι αρχαιολογικές θέσεις θα πληγούν άμεσα». «Αυτό που έχει σημασία είναι η χωροθέτηση του έργου. Δεν θα έπρεπε καν το θέμα να έλθει στο Συμβούλιο», τόνισε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Φιλίνη. Στη συνέχεια κατέθεσαν τις απόψεις τους οι εκπρόσωποι της εταιρίας και του Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) ο οποίος προκήρυξε το σχετικό διαγωνισμό που κέρδισε η Enelco. Η συζήτηση από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε σε θέματα ενέργειας αλλά και χημείας.
Αφού δόθηκαν στα μέλη του ΚΑΣ διαβεβαιώσεις, ανάμεσά τους ότι από το εργοστάσιο δεν θα βγαίνει καπνός που θα είναι ορατός από μακριά, το Συμβούλιο έδωσε την έγκρισή του...
Από το http://www.e-tipos.com/newsitem?id=67287, Του Πάνου Παναγιωτάκου
Τον περασμένο Ιούλιο το Συμβούλιο καταψήφισε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου με ψήφους 9 κατά, 5 υπέρ, με το σκεπτικό, τότε, ότι «βλάπτει εμμέσως τους παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους και θα υποβαθμίσει οπτικά το περιβάλλον».
Η γνωμοδότηση δεν υιοθετήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη που χθες, προπαραμονή Χριστουγέννων, ανέπεμψε και πάλι προς συζήτηση το θέμα στο Συμβούλιο. Η νέα ψηφοφορία ανέτρεψε πλήρως την προηγούμενη. Με συντριπτική πλειοψηφία (15 προς 1) τα μέλη του ΚΑΣ ψήφισαν αυτήν τη φορά υπέρ της περιβαλλοντικής μελέτης ανάβοντας το πράσινο φως για την υλοποίηση του έργου… Η σύγχρονη «μάχη της Χαιρώνειας» είχε ως πεδίο δράσης την ίδια περιοχή, κοντά στον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο. Εκείνο που άλλαξε ήταν ο όγκος της μονάδας που μικραίνει.
Αναπομπή
Η αναπομπή του θέματος έγινε γιατί η εταιρία Enelco Α.Ε. (σύμπραξη ιταλικής ENEL και ομίλου Κοπελούζου) προσάρμοσε τη μελέτη πάνω στο πόρισμα της επιτροπής αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο από μέλη του ΚΑΣ στην επίμαχη περιοχή (πριν από την πρώτη ψηφοφορία). Το πόρισμα ανέφερε ότι είναι δυνατή «υπό όρους και προϋποθέσεις» η ανέγερση της μονάδας. Ο επανασχεδιασμός της μονάδας προβλέπει μεταξύ άλλων μείωση ύψους και όγκων των υπό ανέγερση κτιρίων, κατάργηση ορισμένων και φύτευση υψηλών δέντρων για την απόκρυψη του εργοστασίου.
Οι πολέμιοι δεν πείστηκαν και ζήτησαν την αναβολή του θέματος. Η πρόταση καταψηφίστηκε και η συζήτηση στη συνέχεια… πήρε φωτιά. Το πρόβλημα δεν ήταν το μέγεθος του εργοστασίου, αλλά το γεγονός ότι η χωροθέτησή του δεν αλλάζει. Και όπως σημειώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, «οι αρχαιολογικές θέσεις θα πληγούν άμεσα». «Αυτό που έχει σημασία είναι η χωροθέτηση του έργου. Δεν θα έπρεπε καν το θέμα να έλθει στο Συμβούλιο», τόνισε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Φιλίνη. Στη συνέχεια κατέθεσαν τις απόψεις τους οι εκπρόσωποι της εταιρίας και του Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) ο οποίος προκήρυξε το σχετικό διαγωνισμό που κέρδισε η Enelco. Η συζήτηση από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε σε θέματα ενέργειας αλλά και χημείας.
Αφού δόθηκαν στα μέλη του ΚΑΣ διαβεβαιώσεις, ανάμεσά τους ότι από το εργοστάσιο δεν θα βγαίνει καπνός που θα είναι ορατός από μακριά, το Συμβούλιο έδωσε την έγκρισή του...
Από το http://www.e-tipos.com/newsitem?id=67287, Του Πάνου Παναγιωτάκου
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
ΛΑΡΚΟ:30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Η πολύπαθη επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι σε αυτή, τα τελευταία 30 χρόνια έζησαν πολλές περιπέτειες, που πληρώθηκαν από το κοινωνικό σύνολο και τους φορολογούμενους της χώρας μας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς?
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ?
Σκέψου σφαιρικά, δράσε τοπικά, προσωπικά και συλλογικά.
Η αντιμετώπιση των οικουμενικών τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο διακυβέρνησης. Είναι οι νομαρχίες και οι δήμοι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις?
Ως οικουμενικές τάσεις ορίζονται τα συνεχώς ή / και περιοδικά επαναλαμβανόμενα αξιοπρόσεκτα γεγονότα οικονομικού, κοινωνικού, τεχνολογικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο σύγχρονο κόσμο. Οι δυνητικές προκλήσεις, απαιτήσεις και απορυθμίσεις που προκύπτουν από τα προηγούμενα γεγονότα καθορίζονται και είναι τα προβλήματα που χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν είναι συγκεκριμένες εμφανίσεις αυτών των προβλημάτων με ένα σχήμα που είναι αρκετά συγκεκριμένο για να είναι επιδεκτικό αξιολόγησης σε ότι αφορά τις πιθανότητες, το εύρος και την ένταση επανάληψής του. Οι κίνδυνοι θα πρέπει να επιδέχονται αξιολόγησης ως προς την εμφάνιση και την επίδραση τους στο κοινωνικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» και να μην είναι τόσο εξειδικευμένοι ώστε να αποκλείουν την δυνατότητα παρέμβασης των υπεύθυνων κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδρομές μεταξύ των τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων είναι αρκετά καθορισμένες με μεγάλες πιθανότητες πρόβλεψης, σε άλλες περιπτώσεις αξιοσημείωτες γεωπολιτικές αβεβαιότητες κάνουν τις διαδρομές πιο σκοτεινές και απρόβλεπτες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις οικουμενικές τάσεις αντικείμενα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και δημαγωγίας των κρατούντων.
Η πιθανότητα εμφάνισης ρεαλιστικών σεναρίων πρόβλεψης ή και αντιμετώπισης μεγαλώνει όσο οι παράμετροι των σεναρίων γίνονται πιο συγκεκριμένες και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας παρά δημαγωγίας.
Το κλειδί διάκρισης σε αυτό το σημείο είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες παρά την ύπαρξη φωνών διαμαρτυρίας, προειδοποιήσεων και εναλλακτικών προτάσεων.
Οι υπεύθυνοι της κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης πρέπει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους (που συνήθως τις ξεχνούν) να επικεντρώσουν τη προσοχή τους στα πλέον πιθανά σενάρια πρόβλεψης και αντιμετώπισης που έχουν καθορισμένες επιστημονικά πιθανότητες για την περιοχή τους.
Για τη χώρα μας έχουν αξιοπρόσεκτη σημασία ορισμένες από τις καθορισμένες οικουμενικές τάσεις που χαρακτηρίζονται από τη γεωγραφική θέση της χώρας, τη θέση της στο παγκόσμιο σύστημα, την ιστορικότητα της οικονομικής και κοινωνικής της ανάπτυξης, την διάρθρωση της οικονομίας της κλπ.
Ως τέτοιες τάσεις που έχουν ή θα έχουν σημαντική επίπτωση στην Ελλάδα μπορούν να καθοριστούν οι ακόλουθες:
1.Επικράτηση στη κοινωνική συνείδηση του καταναλωτικού προτύπου των ΗΠΑ
2.Αυξανόμενη απορύθμιση της αγροτικής παραγωγής εξ αιτίας των υδροβόρων καλλιεργειών και της νιτροποίησης των εδαφών.
3.Ενεργειακές ελλείψεις
4.Γήρανση πληθυσμού
5.Φούσκα επενδύσεων στή παλιά και "νέα" οικονομία (οικοδομές, τεχνολογίες)
6.Κλιματικές αλλαγές / παγκόσμια θέρμανση
7.Αποδόμηση του οικολογικού συστήματος
8.Διεύρυνση πληθυσμιακής έκθεσης σε φυσικές καταστροφές και νοσήματα
9.Αυξανόμενη αλληλεξάρτηση της πληροφοριακής υποδομής
Θα σας ήμασταν υπόχρεοι αν συνεισφέρατε με τις απόψεις, τις ιδέες και τις προτάσεις σας για τα προαναφερόμενα θέματα.
Η αντιμετώπιση των οικουμενικών τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο διακυβέρνησης. Είναι οι νομαρχίες και οι δήμοι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις?
Ως οικουμενικές τάσεις ορίζονται τα συνεχώς ή / και περιοδικά επαναλαμβανόμενα αξιοπρόσεκτα γεγονότα οικονομικού, κοινωνικού, τεχνολογικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο σύγχρονο κόσμο. Οι δυνητικές προκλήσεις, απαιτήσεις και απορυθμίσεις που προκύπτουν από τα προηγούμενα γεγονότα καθορίζονται και είναι τα προβλήματα που χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν είναι συγκεκριμένες εμφανίσεις αυτών των προβλημάτων με ένα σχήμα που είναι αρκετά συγκεκριμένο για να είναι επιδεκτικό αξιολόγησης σε ότι αφορά τις πιθανότητες, το εύρος και την ένταση επανάληψής του. Οι κίνδυνοι θα πρέπει να επιδέχονται αξιολόγησης ως προς την εμφάνιση και την επίδραση τους στο κοινωνικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» και να μην είναι τόσο εξειδικευμένοι ώστε να αποκλείουν την δυνατότητα παρέμβασης των υπεύθυνων κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδρομές μεταξύ των τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων είναι αρκετά καθορισμένες με μεγάλες πιθανότητες πρόβλεψης, σε άλλες περιπτώσεις αξιοσημείωτες γεωπολιτικές αβεβαιότητες κάνουν τις διαδρομές πιο σκοτεινές και απρόβλεπτες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις οικουμενικές τάσεις αντικείμενα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και δημαγωγίας των κρατούντων.
Η πιθανότητα εμφάνισης ρεαλιστικών σεναρίων πρόβλεψης ή και αντιμετώπισης μεγαλώνει όσο οι παράμετροι των σεναρίων γίνονται πιο συγκεκριμένες και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας παρά δημαγωγίας.
Το κλειδί διάκρισης σε αυτό το σημείο είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες παρά την ύπαρξη φωνών διαμαρτυρίας, προειδοποιήσεων και εναλλακτικών προτάσεων.
Οι υπεύθυνοι της κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης πρέπει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους (που συνήθως τις ξεχνούν) να επικεντρώσουν τη προσοχή τους στα πλέον πιθανά σενάρια πρόβλεψης και αντιμετώπισης που έχουν καθορισμένες επιστημονικά πιθανότητες για την περιοχή τους.
Για τη χώρα μας έχουν αξιοπρόσεκτη σημασία ορισμένες από τις καθορισμένες οικουμενικές τάσεις που χαρακτηρίζονται από τη γεωγραφική θέση της χώρας, τη θέση της στο παγκόσμιο σύστημα, την ιστορικότητα της οικονομικής και κοινωνικής της ανάπτυξης, την διάρθρωση της οικονομίας της κλπ.
Ως τέτοιες τάσεις που έχουν ή θα έχουν σημαντική επίπτωση στην Ελλάδα μπορούν να καθοριστούν οι ακόλουθες:
1.Επικράτηση στη κοινωνική συνείδηση του καταναλωτικού προτύπου των ΗΠΑ
2.Αυξανόμενη απορύθμιση της αγροτικής παραγωγής εξ αιτίας των υδροβόρων καλλιεργειών και της νιτροποίησης των εδαφών.
3.Ενεργειακές ελλείψεις
4.Γήρανση πληθυσμού
5.Φούσκα επενδύσεων στή παλιά και "νέα" οικονομία (οικοδομές, τεχνολογίες)
6.Κλιματικές αλλαγές / παγκόσμια θέρμανση
7.Αποδόμηση του οικολογικού συστήματος
8.Διεύρυνση πληθυσμιακής έκθεσης σε φυσικές καταστροφές και νοσήματα
9.Αυξανόμενη αλληλεξάρτηση της πληροφοριακής υποδομής
Θα σας ήμασταν υπόχρεοι αν συνεισφέρατε με τις απόψεις, τις ιδέες και τις προτάσεις σας για τα προαναφερόμενα θέματα.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΕΡΓΩΝ?
Τις Επιτροπές Παρακολούθησης των Έργων τις προβλέπει ο Νόμος για να συνδέσει τους δικαιούχους, τους χειριστές, τους σχεδιαστές, τους κατασκευαστές, και τις τοπικές κοινωνίες με το έργο, τόσο στη φάση του σχεδιασμού όσο και στη φάση της υλοποίησης. Συγκροτούνται με απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ 4 του Ν.1418/84 και το άρθρο 31 του Π.Δ 609/85.
Καλούμε τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της περιοχής (Αν, Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, Φθιώτιδας, Μαγνησίας) να συστήσουν άτυπες ή προβλεπόμενες Επιτροπές Παρακολούθησης των έργων που τους αφορούν. Αυτές μπορούν να έχουν επικεφαλής το Νομάρχη (ή εκπρόσωπό του) και συμμετέχουν οι Δήμαρχοι της περιοχής του έργου μαζί με τους εκπρόσωπους των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών (εκπρόσωποι υπουργείων, Εργατικού Κέντρου, Επιμελητηρίων, οργανώσεων πολιτών για το περιβάλλον, την ανάπτυξη και τη κοινωνική συνοχή).
Ποιες Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις έχουν προχωρήσει σε αυτό που προβλέπει και δίνει δικαίωμα ο νόμος?
Καλούμε τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της περιοχής (Αν, Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, Φθιώτιδας, Μαγνησίας) να συστήσουν άτυπες ή προβλεπόμενες Επιτροπές Παρακολούθησης των έργων που τους αφορούν. Αυτές μπορούν να έχουν επικεφαλής το Νομάρχη (ή εκπρόσωπό του) και συμμετέχουν οι Δήμαρχοι της περιοχής του έργου μαζί με τους εκπρόσωπους των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών (εκπρόσωποι υπουργείων, Εργατικού Κέντρου, Επιμελητηρίων, οργανώσεων πολιτών για το περιβάλλον, την ανάπτυξη και τη κοινωνική συνοχή).
Ποιες Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις έχουν προχωρήσει σε αυτό που προβλέπει και δίνει δικαίωμα ο νόμος?
ΔΗΜΟΣ ΣΤΥΛΙΔΑΣ
Ο Δήμος Εχιναίων ενώνεται με τους Δήμους Πελασγίας και Στυλίδος για τη δημιουργία του Δήμου Στυλίδας με έδρα τη Στυλίδα.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 462.42 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 14686 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 462.42 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 14686 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
ΔΗΜΟΣ ΜΩΛΟΥ-ΑΓ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο Δήμος Αγίου Κωνσταντίνου ενώνεται με τους Δήμους Μώλου και Καμένων Βούρλων για τη δημιουργία του Δήμου Μώλου - Αγ. Κωνσταντίνου με έδρα τα Καμένα Βούρλα.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 340.05 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 15142 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 340.05 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 15142 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ
Από την εφημερίδα Polis N37 Οκτ 2008 (κάντε κλικ στη φωτο για μεγέθυνση)
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ
Τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου, συζητήθηκε στη Βουλή η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Ευβοίας Γιώργου Μαρίνου σχετικά με τη λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ». Παρά το γεγονός ότι πριν από λίγες μέρες είχε συζητηθεί αντίστοιχη ερώτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα περίμενε κανείς στη νέα ερώτηση να μπουν και θέματα που αφορούν τη προστασία του περιβάλλοντος, ζητήματα βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής, εν τούτοις είχαμε μια από τα ίδια. Μονόπλευρος προσανατολισμός σε οικονομικά θέματα και δήθεν κοινωνικό ενδιαφέρον, τόσο από μεριάς ερωτώντος όσο και από μεριάς απαντώντος. Για τα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων των παραθαλάσσιων δήμων - και όχι μόνο - του Ευβοϊκού κουβέντα δεν ειπωθηκε.Υπενθυμίζουμε ότι εκτός από τα συμφέροντα των εργαζομένων υπάρχουν και τα συμφέροντα και η προστασία της υγείας των πολιτών συνολικά στη περιοχή και τη χώρα.
(Τα κείμενα παρατίθενται όπως δημοσιεύτηκαν στο www.servitoros.gr)
Η συνολική συζήτηση έχει ως εξής:
Η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή ήταν η εξής:
«Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της περιοχής εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, τους κινδύνους για την πορεία της, τις επιπτώσεις στο δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση είναι πολιτικά εκτεθειμένη, γιατί ενώ η ΛΑΡΚΟ ήταν μία κερδοφόρα επιχείρηση, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα εμφανίζεται να μην μπορεί να καταβάλει τους μισθούς των εργαζομένων, περιορίζει την παραγωγή, γίνονται απολύσεις εργαζομένων σε εργολάβους. Η κρίση που ξέσπασε το τελευταίο διάστημα δεν αποτελεί την πραγματική αιτία γι' αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μπορεί να καταρρεύσει μία μεγάλη επιχείρηση όπως η ΛΑΡΚΟ, επειδή έπεσαν πρόσφατα οι τιμές του Νικελίου, που το προηγούμενο διάστημα είχαν μεγάλη αύξηση, φθάνοντας ακόμα και 50.000 δολάρια τον τόνο. Το Κ.Κ.Ε. καταλογίζει στην κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες και θέτει ζήτημα διερεύνησης προβλημάτων και ευθυνών που σχετίζονται με την πορεία της επιχείρησης, τη σχέση της με τις τράπεζες και την προπώληση του νικελίου.
Το Κόμμα μας υποστηρίζει ότι πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας, να μην θιγεί κανένα δικαίωμα των εργαζομένων, να απορριφθεί κάθε σενάριο παραπέρα ιδιωτικοποίησης, πώλησης και παύσης της λειτουργίας της επιχείρησης.
Ερωτώνται οι Υπουργοί, πώς και γιατί εξελίχθηκε η άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ΛΑΡΚΟ».
Στην ερώτηση απάντησε ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Λέγκας: "Το ερώτημα αυτό είχε απαντηθεί και την προηγούμενη Πέμπτη σε αντίστοιχη ερώτηση, εδώ στη Βουλή, σε ερώτημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, τόσο το ερώτημα όσο και η απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν μειώνει την αξία και το συμβολισμό των όσων επαναλαμβάνονται στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Και εμείς θα επαναλαμβάνουμε ότι οι θέσεις της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρες.
Πρώτον, η Κυβέρνηση αναγνωρίζει τη στρατηγική σημασία της εν λόγω εταιρείας της «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.». Σήμερα, η εν λόγω εταιρεία απασχολεί 1.300 εργαζομένους, 200 εργαζομένους περιφερειακά. Έχει θετικές επιπτώσεις στις οικονομίες πέντε συνολικά νομών, των Νομών Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Εύβοιας, Κοζάνης, Καστοριάς, όπου δραστηριοποιείται.
Παράλληλα, είναι γνωστό ότι η εταιρεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς του κλάδου, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Κατέχει μερίδιο μεγαλύτερο του 35% της ευρωπαϊκής αγοράς.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κρυφό ότι η Κυβέρνησή μας αναγνωρίζει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα οικονομικά και λειτουργικά. Προβλήματα που οφείλονται βεβαίως, τόσο στη διεθνή κρίση όσο και στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του ανοξείδωτου χάλυβα στην παγκόσμια αγορά, η οποία επηρεάζει άμεσα την τιμή του προϊόντος της εταιρείας του νικελίου.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η τιμή του νικελίου διαπραγματεύεται και διαμορφώνεται στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων και χαρακτηρίζεται από υψηλή μεταβλητότητα, γεγονός που καθιστά την εταιρεία εκτεθειμένη στην εκάστοτε χρηματιστηριακή του τιμή.
Επιπλέον, η εταιρεία αντιμετωπίζει εσωτερικά διαρθρωτικά προβλήματα, με κυριότερο βεβαίως την έλλειψη της απαραίτητης ρευστότητας.
Αναμφίβολα, λοιπόν, η εταιρεία σήμερα χρειάζεται σημαντικά κεφάλαια, σύγχρονο επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε να εξέλθει από το σημερινό της αδιέξοδο. Η διοίκηση της εταιρείας μας έχει ενημερώσει ότι λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που αποσκοπούν στο γενικότερο έλεγχο του κόστους και των εξόδων της, καθώς επίσης και στην εξασφάλιση της ρευστότητάς της, με συγκεκριμένες δράσεις που περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονήσει για την τριετία 2009-2011.
Δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας είναι σημαντική τόσο από επιχειρηματικής, όσο και από κοινωνικής άποψης, επιθυμία και στόχος της Κυβέρνησης είναι να συνεχίσει τη λειτουργία της η επιχείρηση και βεβαίως για την επίτευξη του στόχου αυτού η κυβέρνηση θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κάτι το οποίο τονίσαμε και στην απάντηση που δώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, βεβαίως με τη συμμετοχή των μετόχων της -μεταξύ αυτού και του δημοσίου- και με τη χρηματοδότηση της επιχείρησης μέσω του προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής ρευστότητας.
Κύριε συνάδελφε, δεν πρέπει να έχετε αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση θα εξαντλήσει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να μη θιγεί το δικαίωμα στην εργασία που έχουν οι απασχολούμενοι στην εταιρεία αυτή, καθώς επίσης και να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στις περιοχές που δραστηριοποιείται η εν λόγω εταιρεία".
Ο κ. Μαρίνος, σχολιάζοντας την απάντηση του υπουργού, ανέφερε: "Κύριε Υπουργέ, αν στεκόμασταν σε αυτά που λέει η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ δεν θα θέταμε το θέμα στη Βουλή. Το επιχειρησιακό σχέδιο και η πληροφόρηση που έχουμε και μετά τη συζήτηση που οργανώθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης, μαζί με τους εργαζόμενους, αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο δεν καλύπτει και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα και την ανησυχία που υπάρχει. Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, όπως είπα, της Εύβοιας, της Κοζάνης, της Καστοριάς είναι ανάστατοι. Η ΛΑΡΚΟ έχει περάσει πολλές περιπέτειες και τις έχουμε ζήσει άμεσα και στη δεκαετία του '80 -από το 1970- και του '90 και τώρα. Σε αυτές τις περιπέτειες προστίθεται ακόμη μία.
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν πολλοί σοβαροί κίνδυνοι. Είναι μια μεγάλη επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Ήταν κερδοφόρα. Δεν το απαντάει η Κυβέρνηση αυτό. Όταν λέμε 50.000 δολάρια ο τόνος το νικέλιο και μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όχι σε συνθήκες ιδιαίτερης κρίσης, κάτω από το βάρος της μείωσης της τιμής, φθάνει να μη μπορεί να λειτουργήσει, με κίνδυνο να μην πληρώσει τους μισθούς, τα δώρα, με κίνδυνο πτώχευσης -έχει τεθεί το θέμα αυτό- καταλαβαίνετε ότι η απάντηση της Κυβέρνησης δεν μπορεί να εφησυχάσει κανέναν.
Από αυτή τη σκοπιά εμείς θα το ξαναθέσουμε. Η επιχείρηση είναι ανάγκη να λειτουργεί κανονικά και απρόσκοπτα, να μην υπάρξει ούτε μία απόλυση, να μην πειραχθούν δικαιώματα των εργαζομένων και κατά τη γνώμη μας, η πάλη, σε αυτές τις συνθήκες, για κάθε πρόβλημα της επιχείρησης και των εργαζομένων, συνδέεται σήμερα με τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ορυκτού πλούτου με συστατικό στοιχείο του την επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ".
Ο κ. Λέγκας, κατά τη δευτερολογία του επισήμανε ότι ξεκάθαρος στόχος της Κυβέρνησης και επιθυμία της είναι να βοηθήσει την εταιρεία να εξέλθει από αυτή την κρίση:"...Είπα προηγουμένως ότι η εταιρεία είναι εκτεθειμένη στη χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος που παράγει. Για την επίτευξη αυτού του στόχου είμαστε έτοιμοι να λάβουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, πάντα βεβαίως σε συνεργασία με τους λοιπούς μετόχους. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μέτοχοι σε αυτή την εταιρεία είναι και η ΔΕΗ και η Εθνική Τράπεζα, περίπου στο ίδιο ποσοστό.
Παρά βεβαίως τις όποιες διαφοροποιήσεις έχουμε στην ιδεολογική και πολιτική μας προσέγγιση γι' αυτά τα θέματα, πρέπει τουλάχιστον να μας αναγνωρίσετε την επιθυμία μας, αλλά και την αποφασιστικότητα που έχουμε επιδείξει πάρα πολλές φορές, τις περισσότερες φορές, για την προστασία των εργαζομένων. Εξάλλου, πιστεύω, ότι κανένας δεν μπορεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στα ζητήματα της εργασίας και γενικότερα στα ζητήματα της κοινωνικής ευαισθησίας.
Κύριε συνάδελφε, η Κυβέρνησή μας προσπαθεί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και αυτό βεβαίως το έχουμε αποδείξει και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε έμπρακτα".
(Τα κείμενα παρατίθενται όπως δημοσιεύτηκαν στο www.servitoros.gr)
Η συνολική συζήτηση έχει ως εξής:
Η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή ήταν η εξής:
«Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της περιοχής εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, τους κινδύνους για την πορεία της, τις επιπτώσεις στο δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση είναι πολιτικά εκτεθειμένη, γιατί ενώ η ΛΑΡΚΟ ήταν μία κερδοφόρα επιχείρηση, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα εμφανίζεται να μην μπορεί να καταβάλει τους μισθούς των εργαζομένων, περιορίζει την παραγωγή, γίνονται απολύσεις εργαζομένων σε εργολάβους. Η κρίση που ξέσπασε το τελευταίο διάστημα δεν αποτελεί την πραγματική αιτία γι' αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μπορεί να καταρρεύσει μία μεγάλη επιχείρηση όπως η ΛΑΡΚΟ, επειδή έπεσαν πρόσφατα οι τιμές του Νικελίου, που το προηγούμενο διάστημα είχαν μεγάλη αύξηση, φθάνοντας ακόμα και 50.000 δολάρια τον τόνο. Το Κ.Κ.Ε. καταλογίζει στην κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες και θέτει ζήτημα διερεύνησης προβλημάτων και ευθυνών που σχετίζονται με την πορεία της επιχείρησης, τη σχέση της με τις τράπεζες και την προπώληση του νικελίου.
Το Κόμμα μας υποστηρίζει ότι πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας, να μην θιγεί κανένα δικαίωμα των εργαζομένων, να απορριφθεί κάθε σενάριο παραπέρα ιδιωτικοποίησης, πώλησης και παύσης της λειτουργίας της επιχείρησης.
Ερωτώνται οι Υπουργοί, πώς και γιατί εξελίχθηκε η άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ΛΑΡΚΟ».
Στην ερώτηση απάντησε ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Λέγκας: "Το ερώτημα αυτό είχε απαντηθεί και την προηγούμενη Πέμπτη σε αντίστοιχη ερώτηση, εδώ στη Βουλή, σε ερώτημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, τόσο το ερώτημα όσο και η απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν μειώνει την αξία και το συμβολισμό των όσων επαναλαμβάνονται στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Και εμείς θα επαναλαμβάνουμε ότι οι θέσεις της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρες.
Πρώτον, η Κυβέρνηση αναγνωρίζει τη στρατηγική σημασία της εν λόγω εταιρείας της «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.». Σήμερα, η εν λόγω εταιρεία απασχολεί 1.300 εργαζομένους, 200 εργαζομένους περιφερειακά. Έχει θετικές επιπτώσεις στις οικονομίες πέντε συνολικά νομών, των Νομών Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Εύβοιας, Κοζάνης, Καστοριάς, όπου δραστηριοποιείται.
Παράλληλα, είναι γνωστό ότι η εταιρεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς του κλάδου, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Κατέχει μερίδιο μεγαλύτερο του 35% της ευρωπαϊκής αγοράς.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κρυφό ότι η Κυβέρνησή μας αναγνωρίζει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα οικονομικά και λειτουργικά. Προβλήματα που οφείλονται βεβαίως, τόσο στη διεθνή κρίση όσο και στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του ανοξείδωτου χάλυβα στην παγκόσμια αγορά, η οποία επηρεάζει άμεσα την τιμή του προϊόντος της εταιρείας του νικελίου.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η τιμή του νικελίου διαπραγματεύεται και διαμορφώνεται στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων και χαρακτηρίζεται από υψηλή μεταβλητότητα, γεγονός που καθιστά την εταιρεία εκτεθειμένη στην εκάστοτε χρηματιστηριακή του τιμή.
Επιπλέον, η εταιρεία αντιμετωπίζει εσωτερικά διαρθρωτικά προβλήματα, με κυριότερο βεβαίως την έλλειψη της απαραίτητης ρευστότητας.
Αναμφίβολα, λοιπόν, η εταιρεία σήμερα χρειάζεται σημαντικά κεφάλαια, σύγχρονο επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε να εξέλθει από το σημερινό της αδιέξοδο. Η διοίκηση της εταιρείας μας έχει ενημερώσει ότι λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που αποσκοπούν στο γενικότερο έλεγχο του κόστους και των εξόδων της, καθώς επίσης και στην εξασφάλιση της ρευστότητάς της, με συγκεκριμένες δράσεις που περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονήσει για την τριετία 2009-2011.
Δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας είναι σημαντική τόσο από επιχειρηματικής, όσο και από κοινωνικής άποψης, επιθυμία και στόχος της Κυβέρνησης είναι να συνεχίσει τη λειτουργία της η επιχείρηση και βεβαίως για την επίτευξη του στόχου αυτού η κυβέρνηση θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κάτι το οποίο τονίσαμε και στην απάντηση που δώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, βεβαίως με τη συμμετοχή των μετόχων της -μεταξύ αυτού και του δημοσίου- και με τη χρηματοδότηση της επιχείρησης μέσω του προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής ρευστότητας.
Κύριε συνάδελφε, δεν πρέπει να έχετε αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση θα εξαντλήσει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να μη θιγεί το δικαίωμα στην εργασία που έχουν οι απασχολούμενοι στην εταιρεία αυτή, καθώς επίσης και να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στις περιοχές που δραστηριοποιείται η εν λόγω εταιρεία".
Ο κ. Μαρίνος, σχολιάζοντας την απάντηση του υπουργού, ανέφερε: "Κύριε Υπουργέ, αν στεκόμασταν σε αυτά που λέει η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ δεν θα θέταμε το θέμα στη Βουλή. Το επιχειρησιακό σχέδιο και η πληροφόρηση που έχουμε και μετά τη συζήτηση που οργανώθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης, μαζί με τους εργαζόμενους, αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο δεν καλύπτει και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα και την ανησυχία που υπάρχει. Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, όπως είπα, της Εύβοιας, της Κοζάνης, της Καστοριάς είναι ανάστατοι. Η ΛΑΡΚΟ έχει περάσει πολλές περιπέτειες και τις έχουμε ζήσει άμεσα και στη δεκαετία του '80 -από το 1970- και του '90 και τώρα. Σε αυτές τις περιπέτειες προστίθεται ακόμη μία.
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν πολλοί σοβαροί κίνδυνοι. Είναι μια μεγάλη επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Ήταν κερδοφόρα. Δεν το απαντάει η Κυβέρνηση αυτό. Όταν λέμε 50.000 δολάρια ο τόνος το νικέλιο και μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όχι σε συνθήκες ιδιαίτερης κρίσης, κάτω από το βάρος της μείωσης της τιμής, φθάνει να μη μπορεί να λειτουργήσει, με κίνδυνο να μην πληρώσει τους μισθούς, τα δώρα, με κίνδυνο πτώχευσης -έχει τεθεί το θέμα αυτό- καταλαβαίνετε ότι η απάντηση της Κυβέρνησης δεν μπορεί να εφησυχάσει κανέναν.
Από αυτή τη σκοπιά εμείς θα το ξαναθέσουμε. Η επιχείρηση είναι ανάγκη να λειτουργεί κανονικά και απρόσκοπτα, να μην υπάρξει ούτε μία απόλυση, να μην πειραχθούν δικαιώματα των εργαζομένων και κατά τη γνώμη μας, η πάλη, σε αυτές τις συνθήκες, για κάθε πρόβλημα της επιχείρησης και των εργαζομένων, συνδέεται σήμερα με τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ορυκτού πλούτου με συστατικό στοιχείο του την επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ".
Ο κ. Λέγκας, κατά τη δευτερολογία του επισήμανε ότι ξεκάθαρος στόχος της Κυβέρνησης και επιθυμία της είναι να βοηθήσει την εταιρεία να εξέλθει από αυτή την κρίση:"...Είπα προηγουμένως ότι η εταιρεία είναι εκτεθειμένη στη χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος που παράγει. Για την επίτευξη αυτού του στόχου είμαστε έτοιμοι να λάβουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, πάντα βεβαίως σε συνεργασία με τους λοιπούς μετόχους. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μέτοχοι σε αυτή την εταιρεία είναι και η ΔΕΗ και η Εθνική Τράπεζα, περίπου στο ίδιο ποσοστό.
Παρά βεβαίως τις όποιες διαφοροποιήσεις έχουμε στην ιδεολογική και πολιτική μας προσέγγιση γι' αυτά τα θέματα, πρέπει τουλάχιστον να μας αναγνωρίσετε την επιθυμία μας, αλλά και την αποφασιστικότητα που έχουμε επιδείξει πάρα πολλές φορές, τις περισσότερες φορές, για την προστασία των εργαζομένων. Εξάλλου, πιστεύω, ότι κανένας δεν μπορεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στα ζητήματα της εργασίας και γενικότερα στα ζητήματα της κοινωνικής ευαισθησίας.
Κύριε συνάδελφε, η Κυβέρνησή μας προσπαθεί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και αυτό βεβαίως το έχουμε αποδείξει και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε έμπρακτα".
ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΤΗΣ LAFARGE?
Ως γνωστόν τα ΤΧ έχουν απο καιρό αγοραστεί από τη μεγάλη πολυεθνική Lafarge που έχει σχεδόν μια εκατοντάδα εργοστάσια τσιμέντου σε όλο το κόσμο και τρεις μονάδες παραγωγής τσιμέντου στην Ελλάδα (Αλιβέρι, Βόλο, Χαλκίδα)
Αυτές τις μέρες οι δύο φούρνοι της Χαλκίδας έχουν σβήσει (δεν ξέρουμε αν είναι - ή έτσι 'πουν' - για γενική συντήρηση ή για προστασία του περιβάλλοντος, όλα να τα περιμένει κανείς), αναμένουμε την άποψη του Σωματείου Εργαζομένων.
Ο όμιλος από ότι γνωρίζουμε είναι κερδοφόρος, για σειρά ετών και μπράβο του, με σημαντική συνεισφορά της μονάδας Χαλκίδας στα κέρδη του.
Παράλληλα αυτές τις μέρες ο όμιλος πρόκειται να μεταφέρει 3.000 τόνους κλίνκερ από το Αλιβέρι στη Χαλκίδα για επεξεργασία. Αυτή η επεξεργασία μπορεί να δώσει περίπου 7.000 τόνους τσιμέντου.
Τι τρέχει? θα μας πεί κάποιος? Μήπως για διάφορους - άγνωστους σε εμάς λόγους - χρειάζεται να φανεί προς τα έξω (όχι απαραίτητα τώρα, αλλά μετά από κάποιες εβδομάδες, μιας και θα έχει κλεέισει η χρήση 2008) ζημιογόνα χρήση για τη μονάδα Χαλκίδας?
Αυτές τις μέρες οι δύο φούρνοι της Χαλκίδας έχουν σβήσει (δεν ξέρουμε αν είναι - ή έτσι 'πουν' - για γενική συντήρηση ή για προστασία του περιβάλλοντος, όλα να τα περιμένει κανείς), αναμένουμε την άποψη του Σωματείου Εργαζομένων.
Ο όμιλος από ότι γνωρίζουμε είναι κερδοφόρος, για σειρά ετών και μπράβο του, με σημαντική συνεισφορά της μονάδας Χαλκίδας στα κέρδη του.
Παράλληλα αυτές τις μέρες ο όμιλος πρόκειται να μεταφέρει 3.000 τόνους κλίνκερ από το Αλιβέρι στη Χαλκίδα για επεξεργασία. Αυτή η επεξεργασία μπορεί να δώσει περίπου 7.000 τόνους τσιμέντου.
Τι τρέχει? θα μας πεί κάποιος? Μήπως για διάφορους - άγνωστους σε εμάς λόγους - χρειάζεται να φανεί προς τα έξω (όχι απαραίτητα τώρα, αλλά μετά από κάποιες εβδομάδες, μιας και θα έχει κλεέισει η χρήση 2008) ζημιογόνα χρήση για τη μονάδα Χαλκίδας?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)