Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε (Πιραντέλο)

Ίσως πριν από 150 χρόνια, όταν ο Κ. Μαρξ προέβλεπε την αναγκαιότητα και βεβαιότητα των κρίσεων για το καπιταλισμό, πολλοί θα γελούσαν και θα αντιμετώπιζαν κριτικά τον παράτολμο νεαρό φιλόσοφο που τόλμησε να μπει στα χωράφια τους, τα "χωράφια της πιο σοβαρής και ταξικής κοινωνικής επιστήμης".
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, οι κυκλικές οικονομικές κρίσεις επιβεβαίωναν τον Κ.Μαρξ,οι διαρθρωτικές κρίσεις από το 1970 και μετά δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να συμπληρώσουν τη Μαρξιστική θεωρία. Και να επιβεβαιώσουν την Μαρξιστική άποψη ότι στο καπιταλισμό υπάρχει ο διακλαδικός ανταγωνισμός, ο ανταγωνισμός του κεφαλαίου μεταξύ διαφορετικών κλάδων για το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους.
Και όμως υπήρχαν πολλοί "κονδυλοφόροι" της καθεστηκυίας τάξης που μέχρι και πρόσφατα τεκμηρίωναν το τέλος των μαρξιστικών απόψεων και της ιστορίας. Ιδίως μετά το 1989 και δώθε.
Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τους διέψευσε με το πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Παρά την ολοκληρωτική αποτυχία των "πληρωμένων αναλυτών" ή αλλιώς rating agencies να προβλέψουν τη παγκόσμια κρίση, έρχονται σήμερα, διατηρώντας τα σαθρά προνόμια που τους έχει δώσει το παγκόσμιο, και πρώτα από όλα αμερικανικό κεφάλαιο, να προσπαθούν να μεταφέρουν - και να ξεπληρώσουν τη κρίση - στις πλάτες των πιο αδύνατων κρίκων της ευρωπαϊκής οικονομίας (βλ. Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία), συνολικά της Ευρώπης και των αναδυόμενων οικονομιών.
Όχι ότι αυτές οι οικονομίες δεν έχουν διαρθρωτικά προβλήματα. Αλίμονο, και έχουν και είναι σοβαρά. Όμως αυτοί που χρόνια τώρα τα φωνάζουν δεν ήταν ούτε οι νεοφιλελεύθεροι θεωρητικοί, ούτε οι "γλυψιματίες" δήθεν προοδευτικοί σοσιαλδημοκράτες.
Τα φώναζαν και προσπαθούσαν να τα αντιμετωπίσουν οι αιρετικοί, αριστεροί, παράτεροι οικονομολόγοι. Αυτοί, που τόσα χρόνια δεν τους άκουγε κανένας σοβαροφανής, γραβατωμένος και τηλεπαρουσιαζόμενος αναλυτής.
Όμως όλα αυτά πλέον είναι ιστορία, η ιστορία που θα την μελετήσουν και θα βγάλουν τα κατάλληλα συμπεράσματα οι αναλυτές του μέλλοντος. Αυτοί που θα κληθούν να απαντήσουν στα κορυφαία προβλήματα της εποχής που έρχεται, τη δημογραφική ανισορροπία, το "πόλεμο των θρησκειών", τη παγκόσμια θέρμανση, την κλιματική ανισορροπία, την ασφαλιστική αβεβαιότητα,το φονταμενταλιστικό φανατισμό, την χαοτική οικονομική συμπεριφορά των βασικών παικτών στο παγκόσμιο κερδοσκοπικό παιχνίδι, την ανερχόμενη δύναμη της κίτρινης "τίγρης", τις επιθετικές απαιτήσεις των άλλων ανερχόμενων οικονομιών (Βραζιλίας, Ινδίας, Ρωσίας), την κερδοσκοπική και αλήτικη συμπεριφορά του αμερικάνικου παράγοντα (δολάριο, τεχνολογική κυριαρχία, καταναλωτικά πρότυπα), την ανύψωση του επιπέδου των θαλασσών, την επιτάχυνση της παγκόσμιας μετανάστευσης προς τα παραδοσιακά και νέα οικονομικά κέντρα κλπ.
Εμείς δεν φοβόμαστε να δηλώσουμε την Μαρξιστική μας κοσμοθεώρηση, ούτε την αποκηρύξαμε ποτέ αλλά ούτε την ξεχάσαμε. θα την χρησιμοποιούμε ως ένα εργαλείο ανάλυσης της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας. Είτε αρέσουμε είτε όχι.Ετσι όπως κάναμε άλλωστε στη σύντομη (απο το 1975) παρέμβασή μας στα "κοινά". Και σε αυτό καλούμε - να ακολουθήσει - κάθε σκεπτόμενο πολίτη.......

Οι οίκοι τύπου…. Fitch (*)

(*) Του Νίκου Σγουρινάκη, Διευθυντή Σύνταξης του περιοδικού "Επιχείρηση"
Είναι γνωστό ότι η Ελληνική Οικονομία αντιμετωπίζει προβλήματα. Προβλήματα που σχετίζονται με τα ελλείμματα, κυρίως του δημόσιου τομέα και σαφώς με τις δαπάνες οι οποίες πάντα «κατορθώνουν» να υπερβαίνουν τα έσοδα.
Εμείς δεν θα εξετάσουμε τώρα, από πού προέρχονται ή ποιες είναι οι αιτίες αυτών των προβλημάτων και κατ’ επέκταση ελλειμμάτων, που υποβαθμίζουν την δημοσιονομική εικόνα της χώρας.
Φρονούμε όμως, ότι δεν είναι ικανοί να εκφέρουν γνώμη εκείνοι που δεν κατάφεραν να προβλέψουν, μέσω του τεράστιου οικονομικού τους επιτελείου και του μηχανισμού που διαθέτουν, την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ώστε να προστατεύσουν τις οικονομίες των απανταχού…ανυπεράσπιστων χωρών.
Ο λόγος για τους οίκους…προστασίας, όπως πρέπει να τους αποκαλούμε από τώρα και στο εξής, με μια μικρή υποσημείωση: «προστασίας του αμερικάνικου δολαρίου, μέσω της δημιουργίας τεχνητής κρίσης στη ζώνη του ευρώ».
Γιατί, η επίθεση των τεχνοκρατών του οίκου Fitch, δεν έγινε μόνο κατά της Ελληνικής Οικονομίας. Ήταν ενορχηστρωμένη και αφορούσε και άλλες οικονομίες της ευρωζώνης (Ισπανία, Πορτογαλία κ.λπ.) και όχι μόνο.
Χώρες και Οικονομίες γενικώς, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, τα οποία η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, δημιούργησαν, είτε από αμέλεια (οπότε πάλι ελέγχονται για τα μειωμένα ανακλαστικά τους), είτε στην προσπάθειά τους να αντιπαρατεθούν σε αναδυόμενα ανταγωνιστικά νομίσματα της Διεθνούς Κοινότητας.
Περισσότερα στο http://www.epixeirisi.gr/index.php?pgtp=1&aid=1260878351

Να πια είναι η Λάρκο, χρόνια τώρα.....

Λάρκο φωτογραφίζει ο Αλέξης Τσίπρας για το πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων της Εύβοιας με ερώτησή του προς τους υπουργούς Υγείας, Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης. Τοξικές λίμνες έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας στην περιοχή, διοχετεύοντας στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ.
Περισσότερα: http://troktiko.blogspot.com/2009/11/e_09.html
Και ολόκληρη η ερώτηση εδώ:
"Ανησυχητικές διαστάσεις έχει πάρει το οικολογικό πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων Εύβοιας, από τα απόβλητα των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ.
Οι τοξικές λίμνες που έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της Εταιρίας, διοχετεύουν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ., θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των δημοτών, όπως καταγγέλλει το Δίκτυο κινήσεων των πολιτών Εύβοιας.

Σύμφωνα με έρευνες του Γεωλογικού-Υδρολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου ξεπερνά τα 60mg/L (όριο ασφαλείας από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας για το ολικό χρώμιο τα 50mg/L. Το προτεινόμενο όριο για το εξασθενές χρώμιο είναι 0,2 mg/L. Η συγκέντρωση νικελίου ξεπερνά τα 30 mg/L (όριο ασφαλείας 20 mg/L).

Σύμφωνα το Γενικό Χημείο του κράτους, τα απόβλητα από την επεξεργασία χυτηρίου αλουμινίου περιέχουν κάδμιο, χρώμιο, άργιλο και άλλες επικίνδυνες και εύφλεκτες τοξικές ουσίες.

Οι γιατροί της περιοχής έχουν παρατηρήσει αύξηση των ποσοστών εκδήλωσης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου, όπως λεμφώματα, καρκίνο πνεύμονα και λάρυγγα, που προέρχονται από την εισπνοή υδρατμών και γενικά από τη χρήση του τοξικού νερού.

Πρόκειται για προφανείς παραβιάσεις τόσο της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, όσο και των οδηγιών 98/83/ΕΚ για την ποσότητα νερού κατανάλωσης, 1999/31/ΕΚ περί υγειονομικής ταφής αποβλήτων, 91/689/ΕΟΚ για επικίνδυνα απόβλητα, 2006/11/ΕΚ για ρύπανση περιβάλλοντος από επικίνδυνες ουσίες, 80/68/ΕΚ για την προστασία υπογείων υδάτων& 2000/60/ΕΕ για ορθολογική διαχείριση υδάτων.

Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι το 90 % των πολιτών του Δήμου Μεσσαπίας ασχολείται με τη γεωργία και την επεξεργασία γεωργικών προϊόντων, με το τοξικό νερό που αναπόφευκτα φτάνει στο αρδευτικό σύστημα των γεωργικών εκτάσεων.
Σχετική ερώτηση είχε καταθέσει κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Ψαριανός στις 16/7/2009.
Ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί
1. Σε τι στάδιο βρίσκεται η επιδημιολογική έρευνα που έχει ζητηθεί από το Δίκτυο Πολιτών Μεσσαπίας, που απαρτίζεται από 12 φορείς, σύμφωνα με όσα επισημαίνουν οι γιατροί της περιοχής;
2. Έχει ελεγχθεί η τήρηση της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας και των κανονισμών της ΕΕ, στις μελέτες των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που υποχρεούται να καταθέται η ΛΑΡΚΟ;
3. Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα δεν έχει παρατηρηθεί καμία περιβαλλοντική αποκατάσταση των κατεστραμμένων εκτάσεων στην περιοχή από την ακατάσχετη εξορυκτική δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ, πρόκειται να ληφθούν τα δέοντα μέτρα για τη συμμόρφωση της εταιρίας σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της;
4. Έχουν γίνει έλεγχοι καταλληλότητας για τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στην περιοχή;".

....Καθημερινή της περασμένης Κυριακής.

http://troktiko.blogspot.com/2009/11/blog-post_8087.html

Απο τα τεχνικά έργα στην παραγωγή πράσινης ενέργειας (*)

Άρθρο για ένα εξαιρετικό παράδειγμα διαφοροποίησης των παραγωγικών δραστηριοτήτων κατασκευαστικής εταιρείας στη χώρα μας.
(*) Του Α.Γ.Χριστοδουλάκη από το Βήμα 1/11/09
Πριν από μερικούς μήνες ένας από τους σοβαρούς έλληνες επιχειρηματίες στον χώρο της ενέργειας, που ιδίνει διαίτερη έμφαση στα αιολικά πάρκα, αντιμετώπισε την πλήρη αντίθεση ενός δημάρχου στη Νότια Εύβοια για τη λειτουργία στον χώρο του δήμου αιολικού πάρκου που είχε ήδη εγκατασταθεί. Ο επιχειρηματίας είχε ταλαιπωρηθεί πάνω από δυόμισι χρόνια για να βγάλει όλες τις άδειες που χρειάζονται ώστε να λειτουργήσουν οι ανεμογεννήτριες- και, δόξα τω Θεώ, χρειάζονται συνολικά 48.
Αφού ξεμπέρδεψε λοιπόν με αρχαιολογίες, εφορίες, πολεοδομίες νομαρχίες και τέλος πάντων όλο το φάσμα του ανεξάντλητου δημόσιου τομέα της χώρας, έπεσε πάνω στην παράλογη αντίδραση του δημάρχου.
Αναγκάστηκε να επισκεφθεί ο ίδιος τη Νότια Εύβοια και μαζί με τον δήμαρχο πήγε στον λόφο όπου ήταν εγκατεστημένες οι ανεμογεννήτριες και οι οποίες δεν ήταν ορατές από τον δήμο, ούτε ακούγονταν. Λεπτομέρεια: κάτω ακριβώς από τον λόφο λειτουργούσε παράνομη χωματερή την οποία είχε φτιάξει ο προηγούμενος δήμαρχος και στην οποία καίγονταν αδιακρίτως όλα τα απόβλητα του δήμου, από πλαστικά και ξύλα ως αποφάγια, λάστιχα αυτοκινήτων αλλά και τα απορρίμματα παρακείμενης κτηνοτροφικής μονάδας.
Σε ερώτηση του επιχειρηματία για τους λόγους της αντίδρασης, ο δήμαρχος του απάντησε χωρίς να το πολυσκεφθεί: «Μα δεν βλέπεις ότι αυτοί οι έλικες μου χαλάνε αισθητικά το περιβάλλον του χωριού; Πώς θα φέρω πέντε τουρίστες στην περιοχή όταν λειτουργούν οι εγκαταστάσεις σου;Ασε που οι κτηνοτρόφοι παραπονιούνται ότι οι έλικες μοιάζουν με σκιάχτρα και δεν γεννάνε οι κατσίκες τους γιατί τα φοβούνται».
Περισσότερα στο: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=19&artId=296921&dt=01/11/2009

Πράσινη ανάπτυξη, κλιματικές αλλαγές και διέξοδος από την κρίση (*)

(*) Του Γιάννη Τόλιου, διδάκτορα οικονομικών επιστημών,υποψήφιου βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Αττικής

Η νέα οικονομική κρίση, με το μεγάλο βάθος, διάρκεια και διεθνείς διαστάσεις, έχει φέρει στο επίκεντρο το θέμα της πολιτικής εξόδου σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο. Ταυτόχρονα η περιβαλλοντική κρίση και οι συντελούμενες κλιματικές αλλαγές περιπλέκουν τις διαδικασίες εξόδου, θέτοντας γενικότερα ζητήματα αναδιάρθωσης του μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης και διασφάλισης φερέγγυων όρων επιβίωσης του πλανήτη. Ιδιαίτερα απαγοητευτικά είναι τα αποτελέσματα των μέτρων της ΕΕ που εξάγγειλε πριν ένα χρόνο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οι απολύσεις, η άνοδος της ανεργίας, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και η πτώση του βιοτικού επιπέδου της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, συμπυκνώνουν τα αδιέξοδα των ευρωπαϊκών κοινωνιών μαζί και της ελληνικής. Ταυτόχρονα παραμένουν σε ισχύ τα βασικά δόγματα της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας που αποτέλεσαν την κύρια αιτία της κρίσης. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι παράδοξο που οι απόψεις περί «πράσινης οικονομίας» αποκτούν μια ιδιαίτερη αίγλη και αντιμετωπίζονται από ορισμένους ως «σανίδα σωτηρίας» για την διέξοδο από την οικονομική και την περιβαλλοντική κρίση.

Στην έννοια της «πράσινης οικονομίας» περιλαμβάνονται όλες εκείνες οι οικονομικές δραστηριότητες που υποκαθιστούν ορυκτά καύσιμα και κυρίως πετρέλαιο με «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» (αιολικά πάρκα, φωτοβολταϊκά, γεωθερμία, υδροηλεκτρικά, βιοαέριο, κά), καθώς και μέτρα «εξοικονόμησης ενέργειας» (βιοκλιματική δόμηση, υβριδικά αυτοκίνητα, καθαρά μέσα μαζικής μεταφοράς, νέες συσκευές, κά), παραγωγικές διαδικασίες που μειώνουν την αποβολή αερίων ρύπων (βιοκαλλιέργειες, καθαρές τεχνολογίες, ανακύκλωση απορριμμάτων, εναλλακτικός τουρισμός κά), η προστασία πολύτιμων φυσικών πόρων (δασών, νερού, πρώτων υλών), εξωραϊσμός δημόσιων αστικών χώρων (ενίσχυση πράσινου, αναπλάσεις), κά. Όλες οι παραπάνω δραστηριότητες προϋποθέτουν μέτρα και πολιτικές προώθησης «πράσινων επενδύσεων» (για παραγωγή «πράσινων προϊόντων», «πράσινων κτηρίων», «πράσινων έργων υποδομής», «πράσινων μεταφορών», «πράσινων υπηρεσιών» και κατ’ επέκταση «πράσινων θέσεων εργασίας»), που σηματοδοτούν τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» και συμβάλλουν στην ανάσχεση των κλιματικών αλλαγών.

Ωστόσο η «πράσινη οικονομία» ως ανερχόμενος οικονομικός τομέας, δεν μπορεί από μόνη της να λειτουργήσει ως ατμομηχανή εξόδου από την κρίση, δεδομένου ότι από το σύνολο της ανάπτυξης ένα μικρό ποσοστό, περίπου 3% αντιστοιχεί σ’ αυτήν. Επίσης τα κεφάλαια που ξόδεψαν οι κυβερνήσεις μεγάλων οικονομιών για την έξοδο από την κρίση, μικρό ποσοστό κατευθύνθηκε σε πράσινες επενδύσεις (μόλις 12% στις ΗΠΑ, 15% στη Γερμανία, 7% στη Βρετανία).

Από την άλλη δεν δικαιώνονται οι προσδοκίες για επίλυση του προβλήματος της ανεργίας. Κατά τον Επίτροπο Περιβάλλοντος ΕΕ κ.Στ.Δήμα, οι «πράσινες επενδύσεις» για ΑΠΕ και εξοικονόμηση ενέργειας στην ΕΕ, θα δημιουργήσουν ως το 2020 περίπου 2 εκατ. νέες θέσεις εργασίας. Παρ’ ότι ο αριθμός τους είναι σημαντικός, σε σχέση με τα 20 εκατομμύρια των ευρωπαίων ανέργων, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στην άλλη όχθη του ατλαντικού, όπου ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμπα μίλησε για 4 εκατ. νέες θέσεις εργασίας στην «πράσινη οικονομία» ως το 2020, τη στιγμή που ο σημερινός αριθμός ανέργων ξεπερνά τα 9 εκατ. Κατά συνέπεια το θέμα της ανεργίας και πλήρους απασχόλησης παραμένει άλυτο με τις καλύτερες προοπτικές ανάπτυξης της «πράσινης οικονομίας».

Η αναζήτηση πόρων για «πράσινες επενδύσεις», γίνεται κυρίως με την επιβολή «πράσινων φόρων», είτε στη λογική ο «ρυπαίνων πληρώνει», είτε στο όνομα κάλυψης του κόστους των κινήτρων «εξοικονόμησης ενέργειας», παραγωγής «καθαρών προϊόντων», κλπ. Ωστόσο η επιβολή προστίμων ή φόρων με βάση την αρχή ο «ρυπαίνων πληρώνει», δεν αποτελεί αποτελεσματικό μηχανισμό μείωσης των ρύπων, όταν τα πρόστιμα και οι φόροι προς επιχειρήσεις είναι κατά κανόνα μικρού ύψους σε σχέση με τα οφέλη από τη συνέχιση της ρύπανσης. Από την άλλη η χρησιμοποίηση «πράσινων φόρων» ως πρόσθετου μηχανισμού φορολογικής αφαίμαξης λαϊκών εισοδημάτων, χωρίς την αλλαγή του χαρακτήρα του φορολογικού συστήματος, διαιωνίζει την άδικη φορολογική μεταχείριση υπέρ των μεγάλων εισοδημάτων και των κερδών. ʼρα τα όποια δημοσιονομικά μέτρα στήριξης της «πράσινης οικονομίας» δεν αποτελούν πάντα από περιβαλλοντική και κοινωνική άποψη ορθή επιλογή. Η φιλολογία εκπροσώπων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ «περί πράσινης ανάπτυξης» αξιοποιείται κυρίως για επικοινωνιακούς λόγους. Η δημοσιονομική πολιτική μπορεί να συμβάλλει θετικά όταν εξασφαλίζει πράγματι μείωση ρύπων, δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών, αύξηση θέσεων εργασίας, κά.

Κατά συνέπεια η έξοδος από την κρίση, σε όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, χρειάζεται μια άλλη πολιτική στον αντίποδα των σημερινών κυρίαρχων πολιτικών. Μια πολιτική που θα έχει επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες, την αλλαγή του παραγωγικού προτύπου, την ανάσχεση των κλιματικών αλλαγών και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Μιας πολιτικής που τα δημόσια αγαθά δεν θα αποτελούν εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας, αλλά θα διασφαλίζεται η προσφορά τους σε όλους του πολίτες. Όπου οι αγορές δεν θα κυριαρχούν στην κοινωνία αλλά η κοινωνία πάνω στις αγορές. Όπου η αύξηση της παραγωγικότητας θα συνδυάζεται με πλήρη απασχόληση και μείωση του χρόνου εργασίας, με δικαιότερη κατανομή εισοδήματος και πλούτου, με δραστική μείωση των ανισοτήτων, εξάλειψη της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και ποικίλων κοινωνικών διακρίσεων, με δημοκρατική αποκέντρωση, ουσιαστική συμμετοχή εργαζόμενων στη λήψη αποφάσεων, με αναβάθμιση αντιπροσωπευτικών θεσμών κά. Μια πολιτική ισότιμης συνεργασία των λαών, ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, μείωσης των στρατιωτικών δαπανών και ενεργή στήριξη των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών για αντιμετώπιση κρίσιμων κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων. Δηλαδή μιλάμε για μια πολιτική υπέρβασης της κρίσης εμπνεόμενη από τις αξίες και τα οράματα του οικοσοσιαλισμού. Σε αυτό ακριβώς έγκειται η τεράστια προγραμματική διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, ενώ η αγωνιστική του παρέμβαση για την υπεράσπιση εργασιακών δικαιωμάτων και προώθησης των παραπάνω στόχων, τον κάνει αναντικατάστατη δύναμη για μια ελπιδοφόρα πορεία της ελληνικής κοινωνίας.

Είδες η "Ελευθεροτυπία" ?

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΡΟΥΜΠΑΝΗ,ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ,
"Στη 1.30 μετά τα μεσάνυχτα, σήμερα 15 Σεπτεμβρίου, ενημερώθηκα τηλεφωνικώς από τη Ιδιοκτήτρια της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», Μάνια Τεγοπούλου, ότι με απολύει, επειδή δε συμφωνεί με την υποψηφιότητα μου στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Της εξήγησα ότι το εκλέγεσθαι αποτελεί συνταγματικό μου δικαίωμα, και εξάλλου είχα ενημερώσει εγκαίρως τη Διεύθυνση. Αλλά ήταν αδιάφορη. Μου ξεκαθάρισε, και μάλιστα με αγοραίο τρόπο, ότι δεν θέλει στην εφημερίδα της βουλευτές ή υποψήφιους βουλευτές, δεν θέλει να την ταλαιπωρεί ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς, στο δουκάτο της Μάνιας Τεγοπούλου δεν ισχύει το Σύνταγμα. Η ιδιοκτήτρια της «Ε» εισάγει την επιχείρησή της σε έναν καινούργιο μεσαίωνα, στον οποίο τα πολιτικά δικαιώματα είναι υπό περιορισμό. Δυστυχώς, κατά το σωτήριο έτος 2009, επιστρέφουμε στους αγώνες για τη Δημοκρατία"
Μάλλον πρέπει να αλλάξει τίτλο η εφημερίδα....

Υπέρ της δημόσιας ιατρικής περίθαλψης το 62,9% των γιατρών στις ΗΠΑ

Υπέρ της δημόσιας ιατρικής περίθαλψης, παράλληλα με την ιδιωτική, ώστε να διευρυνθεί η ιατρική κάλυψη του πληθυσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, τάσσονται οι Αμερικανοί γιατροί, την ώρα που ο Μπαράκ Ομπάμα δίνει σκληρή μάχη για να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις στον χώρο της υγείας.

Σύμφωνα τη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε από την επιθεώρηση New England Journal of Medicine, το 62,9% των γιατρών που ρωτήθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα τάχθηκαν υπέρ μιας δημόσιας ιατρικής περίθαλψης -σε συνδυασμό με την ιδιωτική-, έναντι του 27,3% που τάχθηκε υπέρ της αποκλειστικά ιδιωτικής περίθαλψης και του 9,6% και τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός αποκλειστικά δημόσιου συστήματος ιατρικής περίθαλψης.

«Είναι σαφές ότι η πλειοψηφία των γιατρών υποστηρίζει την ύπαρξη δύο επιλογών, δημόσιας και ιδιωτικής, για να διευρυνθεί η κάλυψη» σχολιάζει η επιθεώρηση, η οποία δημοσιεύει τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης στην ηλεκτρονική της έκδοση και επισημαίνει -βάσει διάφορων μετρήσεων- το 52% έως το 69% των Αμερικανών τάσσεται υπέρ αυτού του διπλού συστήματος.

Περί τα 47 εκατομμύρια Αμερικανοί, δηλαδή το 15% του πληθυσμού, στερούνται κάποια στιγμή παντελώς ιατρικής κάλυψης, γεγονός που καθιστά τις ΗΠΑ τη μόνη μεγάλη και ανεπτυγμένη βιομηχανικά χώρα που στερείται ενός συστήματος ιατρικής περίθαλψης που καλύπτει το σύνολο του πληθυσμού.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γαλλικό

Εύβοια: Φωτιές, τροχαία, πλημμύρες και τι άλλο?

Η εγκατάλειψη της Εύβοιας από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις την κατάντησε έρμαιο εμπρηστών χθες και της βροχής σήμερα.
Η Εύβοια βουλιάζει, γιατί λείπουν τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα, η πολιτική για τη προστασία της και την ανάπτυξή της.
Αντί αυτών είχαμε τριάντα χρόνια τώρα πελατειακές,ψηφοθηρικές και μικροκομματικές επιλογές και έλλειψη πρωτοβουλιών, οράματος και πολιτικής ευθύνης.
Το 2007 κάηκαν άνθρωποι στις φωτιές, φέτος το καλοκαίρι πνίγηκαν στις παραλίες άλλοι συμπολίτες μας, σταθερά ο νομός κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις πανελλαδικά σε τροχαία ατυχήματα (αλλά και στην ανεργία),από τις πρόσφατες πλημμύρες έχασε τη ζωή του ένας αστυνομικός και κανένας μέχρι σήμερα δεν παραιτήθηκε από καμία δημόσια θέση για όλα αυτά. Προτιμούν τις καρέκλες και τις δηλώσεις "συμπαράστασης" και "συμπόνοιας". Τη στιγμή που οι ίδιοι με τις πράξεις ή και την έλλειψη πράξεων είναι υπεύθυνοι για όλα αυτά. Οι επισκέψεις σε εγκαίνια (και συνήθως πρόωρα), βαφτίσια, αρραβώνες, γάμους, κηδείες δεν είναι η δουλειά που πρέπει να κάνουν, ούτε εκλέχτηκαν για αυτό. Ίσως στις εκλογές που έρχονται οι ψηφοφόροι θα πρέπει να σκεφτούν πολύ ποιόν να προτιμήσουν. Αλλιώς θα είναι και αυτοί υπεύθυνοι για ότι έρχεται.

Ζητάει τη ψήφο μας, αλλά δεν θα πάρει ....

Θαυμάστε τον αρχηγό του ΛΑΟΣ, έχει πάθει αμνησία? είναι ανιστόρητος? ή προσπαθεί να δικαιολογήσει την αμερικανοκίνητη δικτατορία των συνταγματαρχών?
"