Gerald Epstein: Στην "Ελευθεροτυπία" πριν απο λίγες βδομάδες για την κρίση της Ελλάδας

«Είναι καταστροφή τα μέτρα λιτότητας»

Η περίπτωση της Ελλάδος αντικατοπτρίζει αρκετά κρίσιμα προβλήματα στο τρέχον τοπίο του financialization (χρηματοοικονομικού ; χρηματιστηριακού καπιταλισμού;) - και χρειάζεται να τη δούμε σε μια ευρύτερη εικόνα προκειμένου να αξιολογήσουμε τη φύση της και το αν τα μέτρα λιτότητας θα δουλέψουν ή όχι.

Πρώτον, αποτυπώνει τον καταστρεπτικό ρόλο των νέων χρηματοοικονομικών εργαλείων όπως τα παράγωγα και τον καταστροφικό ρόλο μεγάλων ιδρυμάτων όπως η Goldman Sachs στη δημιουργία αυτών των τεράστιων προβλημάτων. Η Goldman Sachs και άλλες τεράστιες εταιρείες του χρηματοπιστωτικού τομέα έβγαλαν εκατομμύρια δολαρίων από τη δημιουργία διαβολικών παραγώγων που επέτρεψαν στις ελληνικές κυβερνήσεις να κρύψουν από τους πολίτες τους τεράστια ποσά δανεισμού και ώθησαν την Ελλάδα στην κρίση χρέους πέρα από αυτά που γνώριζαν οι έλληνες πολίτες.

Δεύτερον, οι οίκοι αξιολόγησης. Ηταν εν μέρει υπεύθυνοι για τη διάδοση τοξικών και καταστρεπτικών χρηματοπιστωτικών αξιών. Κέρδισαν εκατομμύρια σε αμοιβές προσφέροντας γελοίες αξιολογήσεις και παράλληλα κέρδισαν υποβαθμίζοντας το ελληνικό χρέος και κατά συνέπεια βοηθώντας στην τεράστια αύξηση των επιτοκίων με τα οποία χρεώνουν την ελληνική κυβέρνηση τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Αντί να χορηγούν μια αληθινή πληροφορία για την ασφάλεια του δημόσιου χρέους- που ο οποιοσδήποτε μεγάλος επενδυτής μπορεί να κρίνει από μόνος του- λειτουργούν σαν ένα παγκόσμιο καρτέλ χειραγώγησης των πιστώσεων, σηματοδοτώντας πότε πρέπει να αυξηθούν τα επιτόκια, εμποδίζοντας τον ανταγωνισμό στις κεφαλαιαγορές ο οποίος ενδεχομένως να οδηγούσε σε χαμηλότερα επιτόκια το δημόσιο χρέος.

Ενα διεθνές ινστιτούτο έπρεπε να προσφέρει αξιολογήσεις δημόσιου χρέους. Αυτό θα βοηθούσε τον ανταγωνισμό στις πιστωτικές αξιολογήσεις και θα μείωνε τον μονοπωλιακό ρόλο των κορυφαίων οίκων αξιολόγησης.

Από τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από ΔΝΤ, ΕΚΤ, Κομισιόν, τα αποτελέσματα πιθανόν να είναι καταστροφικά όπως ήταν για τόσες άλλες χώρες που έπεσαν θύματα των διαρθρωτικών προγραμμάτων του ΔΝΤ.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη να κινηθεί προς την κατεύθυνση της οικονομικής ανάπτυξης και της αύξησης της απασχόλησης, όμως αυτό δεν θα συμβεί με τα νεοφιλελεύθερα μέτρα λιτότητας. Ο δρόμος της εξόδου είναι η καταστροφή της ιδεολογικής ηγεμονίας της χρηματοοικονομικής ορθοδοξίας. Εάν κάτι πρέπει να μάθουμε από αυτήν την κρίση, είναι ότι πολιτικές οι οποίες βάζουν την τραπεζική πάνω από την πραγματική οικονομία προορίζονται να μας καταστρέψουν. Πληθωρισμός-στόχος και απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών αποτελούν παραδείγματα αυτών.

Ο στόχος πρέπει να είναι η πραγματική επένδυση, η πραγματική δημιουργία απασχόλησης. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι τίποτα άλλο από ένας μηχανισμός διευκόλυνσης αυτών. Η κυβέρνηση, τα συνδικάτα, οι οργανώσεις των αγροτών, πρέπει να σταματήσουν να ακούν αποκλειστικά τις συμβουλές των τραπεζιτών για την οικονομία και να ακούσουν περισσότερο αυτούς που εμπλέκονται στην πραγματική οικονομική δραστηριότητα -τους εργαζόμενους, τις βιομηχανίες, τους αγρότες. Γνωρίζουν τι θέλουν από το χρηματοπιστωτικό σύστημα: περισσότερη και καλύτερη πίστωση, μεγαλύτερη πρόσβαση στις τραπεζικές διευκολύνσεις, καλύτερα ασφαλιστικά πακέτα. Ο επανασχεδιασμός της πολιτικής οικονομίας και των ινστιτούτων που υπηρετούν τις ανάγκες των ανθρώπων είναι ο μοναδικός δρόμος εξόδου από τις διαρθρωτικές κρίσεις της καπιταλιστικής οικονομίας.

Gerald Epstein, καθηγητής Οικονομικών και συνδιευθυντής του Political Economy Research Institute στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης.

Ο συνδυασμός του κ.Ν.Στουπή για το θέμα της ρύπανσης του Κορινθιακού

Οι εικόνες από τα διεθνή Μ.Μ.Ε. για τη διαρροή της κόκκινης λάσπης από εργοστάσιο παραγωγής αλουμίνας στην Ουγγαρία είναι εικόνες φρίκης.
Τα ΜΜΕ λένε πως η κόκκινη λάσπη στην είναι «τοξική», «δηλητηριώδης», «επικίνδυνη για την δημόσια υγεία», «περιέχει βαρέα μέταλλα», «είναι καυστική», «περιέχει ραδιενεργά υλικά». Στην Ουγγαρία η κόκκινη λάσπη αποθηκεύεται σε επίγειες δεξαμενές... και φαίνεται.
Στον κλειστή θάλασσα του Κορινθιακού για 5 δεκαετίες διοχετεύονται 750,000 περίπου τόνοι το χρόνο…και κρύβονται. Οι μελέτες και τα στοιχεία των επιστημονικών φορέων και του Πανεπιστημίου της Πάτρας, λένε πως το 1/5 του βυθού του Κορινθιακού έχει καλυφθεί από την κόκκινη λάσπη του ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Οι τοπικοί φορείς, οι κάτοικοι των νομών του Κορινθιακού το προηγούμενο διάστημα ανέπτυξαν πρωτοβουλίες για τη σωτηρία του Κορινθιακού και προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τους φορείς άσκησης πολιτικής.
Αίτημα όλων ήταν να λάβουν μέτρα έτσι ώστε να μην μετατραπεί ο Κορινθιακός σε βιομηχανική χαβούζα.
Αίτημα αιχμής ήταν και είναι να σταματήσει η εναπόθεση κόκκινης λάσπης στο βυθό του Κορινθιακού και να αρχίσει άμεσα η απορρύπανση του.
Σε όλους νομούς του Κορινθιακού, οι αριστερές και περιβαλλοντικά ευαίσθητες δυνάμεις και οργανώσεις έθεσαν το θέμα στη Βουλή αλλά και στα Νομαρχιακά Συμβούλια, τα οποία δήλωναν ανευθυνουπεύθυνα και αναρμόδια.
Ποιος όμως θα αναλάβει τις ευθύνες για τις συνέπειες στην υγεία των πολιτών και ποιος για τις επόμενες γενιές από το συνεχιζόμενο έγκλημα ;
Πως μετριέται, η υγεία τόσων ανθρώπων που ζουν στην περιοχή της Βοιωτίας και της Φωκίδας αλλά και όλων των νομών περιοχών του Κορινθιακού;
Ολοι λένε πως για την σημερινή κατάντια και την περιβαλλοντική υποβάθμιση σε συγκεκριμένες περιοχές της περιφέρειάς μας, φταίει το πολιτικό σύστημα.
Δηλαδή αυτοί που κυβέρνησαν τριάντα-σαράντα χρόνια τώρα, αυτοί που χωροθέτησαν και εφάρμοσαν πολιτικές και μοντέλα ανάπτυξης. Δηλαδή αυτοί που άσκησαν διοίκηση. Δηλαδή το ίδιο πολιτικό προσωπικό, που στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης αδιαφόρησε για το περιβάλλον και τις αναγκαίες περιβαλλοντικές πολιτικές.
Αυτό το πολιτικό προσωπικό της δικομματικής εναλλαγής που σφυρίζοντας αμερικάνικα, επιμένει να κυβερνά ακόμη και σήμερα και να ζητά την ψήφο μας στις περιφερειακές εκλογές. Αλήθεια τι θα προτείνουν και τι θα κάνουν για την περιβαλλοντική πολιτική στην περιφέρεια και στoν Κορινθιακό;. Η θα δηλώνουν και στην νέα περίοδο ανευθυνουπεύθυνοι ;
Καλούμε τους πολίτες να αντισταθούν στην βαρβαρότητα της λεγόμενης «ανάπτυξης», που δρομολογεί την καταστροφή του περιβάλλοντος για τις επόμενες γενεές.
Στις περιφερειακές εκλογές και στην καθημερινή ζωή έχουμε την δύναμη.
Στις εκλογές ας τους σταματήσουμε, να χτυπάνε την πλάτη των πολιτών και να υποθηκεύουν το μέλλον μας.
Η αποχή δεν είναι λύση. Ούτε η παραίτηση.

Μιζέρια και κακομοιριά - δεν ειναι αυτο που ζητούν οι πολίτες !

Σε λιγότερο απο 30 μερες θα γίνουν οι εκλογές για τη τοπική αυτοδιοίκηση και ουσιαστικά μέχρι σήμερε κανένας υποψήφιος δεν έχει ανακοινώσει πλήρη συνδυασμό, έστω + ή - 10%. Τι σημαίνει αυτό? ¨οτι όλοι έχουν προβλήματα στελέχωσης. Και καλά, αυτοί που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) δικαιολογημένα, αλλά οι υπόλοιποι? Όλοι αυτοί που εύκολα μπορούσαν κα κάνουν κριτική και να μείνουν κάθε φορά στο απυρόβλητο, χρησιμοποιώντας τον εύκολο λαϊκισμό και την χρήση κάποιων μύθων "πρωτοπορίας", "προοδευτικότητας", "αντικειμενικότητας"? Γιατί και αυτοί έχουν προβλήματα? Γιατί η στείρα άρνηση και μόνο δεν φτάνει, η κριτική πρέπει να συνοδεύεται και από προτάσεις, άμεσες, πραγματοποιήσιμες και κατανοητές στο μέσο πολίτη.
Σίγουρα ο τελευταίος έχει κουραστεί από όλα αυτά και την έλλειψη αυτού που θέλει για να έχει μια καλλίτερη ζωή. Θέλει λύσεις εδώ και τώρα. Για την αντιμετώπιση της ρύπανσης του περιβάλλοντος, το κυκλοφοριακό, τον ασύδοτο καταναλωτισμό, την δήθεν "σοβαροφάνεια", τη δήθεν λατρεία της πόλης και του νομού, την ποιότητα ζωής. Και κανένας από αυτούς - τους υποψήφιους - δεν μπορεί να τη δώσει. Αντίθετα όλοι μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι λειτουργούν βάσει προσωπικών συμφερόντων και μικροπολιτικών.
Τα τοπικά προβλήματα και η τοπική ευημερία απαιτούν τοπική συνεννόηση και συνεργασία όλων των πολιτικών σχηματισμών και κοινωνικών ομάδων ή τέλος πάντων αυτών που έχουν - ή θέλουν να λένε ότι έχουν - προοδευτική αντίληψη. Χωρίς αυτή τη τοπική συνεννόηση, τα προβλήματα της κάθε περιοχής θα εξακολουθούν να λιμνάζουν και το πολιτικό σκηνικό και κοινωνικό "γίγνεσθαι" θα παραμένουν εγκλωβισμένα σε λογικές της δεκαετίας του 80.
Δεν νομίζεται κύριοι υποψήφιοι ότι είναι καιρός να απεγκλωβιστούμε απο αυτό το φαύλο κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά? Έχετε το θάρρος να αφήσεται κατα μέρος τις προσωπικές φιλοδοξίες και μικροσυμφέροντα και να συζητήσετε μεταξύ σας για το πως θα αλλάξουμε τη πόλη?
Για αυτό χρειάζεται ενας υπερκομματικός συνδυσαμός, χωρίς "πεφωτισμένους" - αυτοί έχουν απο καιρό τελειώσει για το κοινωνικό γίγνεσθαι - αλλά με επικεφαλής που ανιδιοτελώς θα εργαστούν για το καλό της τοπικής κοινωνίας και θα μπορούν να δεχτούν τη συλλογική αρχηγία και τη κυκλική εναλλαγή στην εξουσία. Αλλιώς θα είσαστε ανάξιοι της αποστολής πυ θέλουμε ακόμη να πιστεύουμε ότι ονειρεύεστε.....
Υπάρχει ακόμη καιρός μέχρι το Σάββατο που έρχεται. Αλλιώς όλοι θα είσαστε ά (να) ξιοι της μοίρας σας..............

Μερικές σκέψεις για τις επόμενες εκλογές στη τοπική αυτοδιοίκηση

Μερικές παλιές μας σκέψεις (σχεδον 8 χρόνια πριν) εξακολουθούν δυστυχώς να διατηρούνται στην επικαιρότητα. Η πρόσφατη διοικητική μεταρύθμιση και οι ερχόμενες εκλογές στη Τ.Α τις κάνουν ακόμη πιο επικαιρες. Μεταξύ αυτών ήταν και τα παρακάτω:
Α) Τα τοπικά προβλήματα και η τοπική ευημερία απαιτούν τοπική συνεννόηση και συνεργασία όλων των πολιτικών σχηματισμών και κοινωνικών ομάδων ή τέλος πάντων αυτών που έχουν - ή θέλουν να λένε ότι έχουν - προοδευτική αντίληψη. Χωρίς αυτή τη τοπική συνεννόηση, τα προβλήματα της κάθε περιοχής θα εξακολουθούν να λιμνάζουν και το πολιτικό σκηνικό και κοινωνικό "γίγνεσθαι" θα παραμένουν εγκλωβισμένα σε λογικές της δεκαετίας του 80.
Β) Υπάρχει μια υπολογίσιμη απόσταση μεταξύ του εκλογικού ποσοστού των βουλευτικών εκλογών που έλαβαν τα κοινοβουλευτικά κόμματα και της επιθυμητής επιλογής των οπαδών τους για τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο που στηρίζουν συγκυριακά οι υπάρχουσες δομές αυτών των κομματικών σχηματισμών τοπικά ή και περιφερειακά.
Γ) Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των απαιτήσεων των δημοτών από το δήμαρχο, λόγω των αναγκών πού έχει η σύγχρονη εποχή – τεχνολογικές και κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις καθώς και νέες αρμοδιότητες των ΟΤΑ - και των πραγματικών δυνατοτήτων που έχει ο κάθε ένας ξεχωριστά από την ιστορία που «σέρνει».
Δ) Αρκετά στελέχη «μυρίζονται» τα νέα δεδομένα και – προς τιμή τους – έχουν το θάρρος να τα αναφέρουν και να αγωνιστούν για αυτά εντός των κομματικών σχηματισμών που ανήκουν, όμως οι υπάρχουσες κομματικές – και συντηρητικές – αντιλήψεις και συσχετισμοί που επικρατούν εκεί, δεν είναι πάντα ικανές να αρνηθούν τον παλιό κακό εαυτό τους και να κάνουν πράξη τις νέες ιδέες και αντιλήψεις.
Ε) Χρειάζεται πραγματική και ουσιαστική αξιολόγηση το χάσμα που υπάρχει μεταξύ αναγνωρισιμότητας και εκλεξιμότητας, δεδομένου ότι είναι δύο διαφορετικά και πολύ απέχοντα μεταξύ τους πράγματα.
ΣΤ) Δεν χρειάζεται να υποτιμηθεί η αναγκαιότητα ουσιαστικής αυτοκριτικής των πεπραγμένων ή μη όλων αυτών, πού όντας τοπικοί άρχοντες άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν. Ας πούνε σε τελευταία ανάλυση τι ήθελαν να κάνουν και γιατί δεν το έκαναν, χωρίς όμως να ξεχνάν ότι οι δυνατότητες επικοινωνίας και πληροφόρησης σήμερα είναι πολύ διαφορετικές από τη δεκαετία του 60 όταν γυρίστηκε το έργο " Μην είδατε το Παναή?" σε γνωστό ξενοδοχείο της πόλης.
Σήμερα, παρουσιάζεται το ¨ελληνικό παράδοξο¨, αποτυχημένοι δήμαρχοι σε λιλιπούτιους δήμους (που με τα διεθνή στάνταρντ θα χαρακτηριζόντουσταν οικισμοί ή χωριά) να διεκδικούν χωρίς καμμία αιδώ (υποστηριζόμενοι από τις κομματικές νομενκλατούρες, που τόσο έχουν ταλαιπωρήσει τις τοπικές κοινωνίες) υποψηφιότητα στους μεγαλύτερους αυτοδιοικητικούς σχηματισμούς.
Ισως θα πρέπει να γίνει κάποιο crash test όπως αυτό που έγινε στο τραπεζικό τομέα για να καταλάβουν και οι ίδιοι ότι πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους και να αφήσουν κάποιυς νέους και ικανούς ανθρώπους να δοκιμάσουν στις νέες συνθήκες. Βέβαι οι πολίτες της Εύβοιας και της Στερεάς, αλλά και όλης της χώρας από την ίδια την εμπειρία τους είναι σε θέση να βεβαιώσουν, ότι επιτυχημένο δήμαρχο είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς στο σημερινό σκηνικό. Παντού ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, έλλειψη οράματος, απουσία στρατηγικής, κυριαρχία συντεχνιακών και προσωπικών συμφερόντων και μεγάλη διαφθορά. Το "ψαρι βρωμάει από το κεφάλι", όμως συνήθως κατηγορούνται όλοι οι άλλοι εκτός από τα "κεφάλια" που είτε δεν είχαν ιδέα, είτε το κατάλβαν αργά, είτε αποπλανήθηκαν, είτε.... είτε ... ειτε...

Ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα? Ποια είναι η επιθυμητή και ορθολογική επιλογή για την τοπική κοινωνία σε επίπεδο δήμου? Αυτό είναι ένα ζήτημα που σε τελευταία ανάλυση υπεύθυνα θα λύσουν οι δημότες της κάθε περιοχής στις εκλογές χωρίς όμως να ξεχνούν:
- Ότι ψηφίσουν, αυτό και θα γευτούν τα επόμενα χρόνια, αφού μετά τη κάλπη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται
- Την αναγκαιότητα καθιέρωσης της άδολης απλής αναλογικής και για τις εκλογές στη τοπική αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών
- Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και την αναντιστοιχία λόγων και έργων κομματικών υποψηφίων και σχηματισμών, που έδειξαν ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα τοπικά και άλλα προβλήματα της σύγχρονης κονωνίας
- Το χάσμα μεταξύ Δημοκρατίας και κομματικοποίησης
- Την λιμνάζουσα - δεκαετίες τώρα - υπανάπτυξη της περιοχής και την έντονη οικολογική της υποβάθμιση
- Τις έντονες επιπτώσεις της σύγχρονης πολύπλευρης κρίσης στη ποιότητα ζωής των δημοτών
- Το έλλειμμα πορείας υλοποίησης των οραμάτων για την ανάπτυξη του νομού.
- Τις ευθύνες όλων των αρχών της περιοχής (της Νομαρχίας συμπεριλαμβανομένης) για την αξιοποίηση των ευκαιριών που χάθηκαν σε ευνοϊκές συγκυρίες (βλ. Ολυμπιάδα 2004 σε ένα Δήμο και νομό που απέχει 50 λεπτά από την Αθήνα, ανάπτυξη επιχειρηματικού και συνεδριακού τουρισμού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και υπηρεσιών κλπ).
Αν τα ξεχάσουν θα υποστούν για τα επόμενα χρόνια τα ίδια και περισσότερα από όσα έζησαν την προηγούμενη τετραετία στη περιοχή τους.
Τέλος προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης, ο συγγραφέας δηλώνει ότι το παρόν άρθρο δεν εντάσσεται και δεν προέρχεται από καμιά κομματική ντιρεκτίβα ή ανάλογη λειτουργία, αφού αυτά τα έχει από καιρό απορρίψει.

Ο Φιλήμων για τον δίκαιο άνθρωπο

" Ανήρ δίκαιος εστιν ούχ ο μη αδικών, αλλ΄ οστις αδικείν δυνάμενος μη βούλεται " (Στοβαίου Ανθολόγιον, Θ 22) - Δίκαιος είναι όχι αυτός που δεν αδικεί, αλλά αυτός που ενώ μπορεί δεν θέλει να αδικήσει

The righteous is not the one who does not be injustice, but the one who, while he can, does not want to be unfair

Праведник не тот, кто не делает зла, а тот, кто, хотя и может не хочет становится несправедливым

ΔΝΤ: Δεν ζητάμε περικοπή 13ου και 14ου μισθού στην Ελλάδα (*)

(*) Από το www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σε ερώτηση αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητεί την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, η διευθύντρια Εξωτερικών Σχέσεων του ΔΝΤ, Καρολάιν Ατκινσον, απάντησε αρνητικά, σημειώνοντας ότι «δεν είναι μέρος του προγράμματος της ελληνικής κυβέρνησης και συμφωνούμε με την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν χρειάζεται να επιβληθούν περικοπές στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα».

Η κ. Ατκινσον σημείωσε ότι υπάρχει ένα ζήτημα ανταγωνιστικότητας το οποίο αντιμετωπίζει η Ελλάδα και τόνισε ότι το οικονομικό περιβάλλον εντός του οποίου θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε θα αλλάξει, αφού θα τερματισθούν διάφοροι περιορισμοί στη λειτουργία του εμπορίου, θα ανοίξουν επαγγέλματα και θα υπάρξει περισσότερη ανταγωνιστικότητα, ενώ και οι εξελίξεις στον δημόσιο τομέα αναπόφευκτα θα επηρεάσουν και τον ιδιωτικό.

Η αξιωματούχος του ΔΝΤ κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι αυτό που έχει σημασία είναι να αντιμετωπίσει η Ελλάδα το διπλό πρόβλημα της χαμηλής ανταγωνιστικότητας και του υψηλού χρέους και προς αυτή την κατεύθυνση έχουν νομοθετηθεί συγκεκριμένα μέτρα και πολλά εξ αυτών ήδη εφαρμόζονται.

Επτά μύθοι και αλήθειες για το ΔΝΤ (*)

(*) Της Κατερίνας Σώκου από το http://news.kathimerini.gr

Η προσφυγή στο ΔΝΤ σημαίνει δυσάρεστα μέτρα που θα αγγίξουν κυρίως το Δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα .....Oσο για τις ρητορείες περί απώλειας της ανεξαρτησίας και εισβολής του αμερικανικού καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου εξτρεμισμού, ανήκουν είτε στη σφαίρα του μύθου, είτε στην ιστορία...

1. Κινδυνεύουν οι καταθέσεις στις τράπεζες. Μύθος
... Σε καμιά περίπτωση παρέμβασης του ΔΝΤ δεν έχουν χαθεί καταθέσεις. Είναι γεγονός όμως ότι στην περίπτωση της Αργεντινής, η κυβέρνηση της χώρας μπλόκαρε τις καταθέσεις. Αυτό έγινε προκειμένου να αποτραπεί η φυγή κεφαλαίων, καθώς προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματος, που μέχρι τότε είχε σταθερή ισοτιμία με το δολάριο.
2. Επίκειται αναδιάρθρωση του χρέους. Ανοιχτό ενδεχόμενο
Η εμπλοκή του ΔΝΤ φέρεται να απομακρύνει αυτό το ενδεχόμενο, αλλά δεν το αποκλείει. Καθώς όμως κυκλοφόρησαν εκθέσεις ξένων τραπεζών με εκτιμήσεις περί αναδιάρθρωσης του χρέους ακόμη και κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων με το ΔΝΤ, ο Ντομινίκ Στρος-Καν χρειάσθηκε να τονίσει κατηγορηματικά ότι δεν τίθεται ζήτημα αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους. Είναι πάντως ένα ενδεχόμενο.
3. Στο εξής θα κυβερνούν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ. Μύθος
Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ θα παρακολουθούν την εφαρμογή των συμφωνηθέντων με την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να εγκρίνουν την απελευθέρωση των δόσεων του δανείου....Η εμπλοκή των στελεχών του ΔΝΤ περιορίζεται στην παρακολούθηση των υποχρεώσεων που θα αναλάβει η κυβέρνηση, εφόσον επιθυμεί τα χρήματα του ΔΝΤ.
4. Το ΔΝΤ είναι όργανο του αμερικανικού καπιταλισμού. Μύθος
...Κάποιοι Ρεπουμπλικανοί, μάλιστα, θεωρούν το ΔΝΤ όργανο των Ευρωπαίων και, υπό την ηγεσία ενός Γάλλου σοσιαλιστή όπως ο Ντομινίκ Στρος-Καν, υπερβολικά προοδευτικό. Είναι χαρακτηριστική η απροθυμία που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ να προικοδοτήσει με επιπλέον κεφάλαια τον διεθνή οργανισμό....
5. Ακολούθησε νεοφιλελεύθερες, επώδυνες συνταγές. Αλήθεια
...ήταν πράγματι νεοφιλελεύθερες...Σήμερα, όμως, έχει εγκαταλείψει κάποιες από τις ορθοδοξίες του παρελθόντος...
6. Θα ζητήσει αυστηρότερα μέτρα, όπως περικοπές στο Δημόσιο. Αλήθεια
Πολλοί οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η άσκηση που καλείται να λύσει η Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής στην ιστορία. Σύμφωνα με υπολογισμούς, θα κληθούμε να εξοικονομήσουμε 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ σε δύο χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, μεγάλη έμφαση θα δοθεί στον περιορισμό του υπέρογκου δημόσιου τομέα.
7. Οι περικοπές μισθών και συντάξεων θα αγγίξουν και τον ιδιωτικό τομέα. Αλήθεια.
Το ΔΝΤ εστιάζει στη μείωση του κόστους παραγωγής... Στο στόχαστρο έβαζε και τις συντάξεις, προτείνοντας μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης και υπολογισμό των συντάξεων με βάση τις αποδοχές όλου του εργασιακού βίου και όχι των τελευταίων πέντε ετών.
Περισσότερα στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100016_25/04/2010_398888

Ο Ηρόδοτος για τα μεγάλα έργα

" Για τα μεγάλα έργα πρέπει κάποιος να αναλαμβάνει και μεγάλους κινδύνους" (Στοβαίου Ανθολόγιο Ζ 33) 

For big projects, someone has to take big risks

Для больших проектов кто-то должен идти на большой риск

Λιγότερο δανεισμένοι από τους Ευρωπαίους οι Έλληνες (*)

(*)Της Έφης Καραγεώργου από το www.capital.gr
Τελικά μήπως η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτή που μας παρουσιάζουν. Γιατί δεν εξετάζουν την οικονομική ζωή συνολικά, ως άθροισμα του ιδιωτικού και δημοσίου χρέους? Και γιατί για το δεύτερο να μην πληρώσουν όλοι αυτοί που το δημιούργησαν και το εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά? και βέβαια και αυτοί που επωφελήθηκαν σίγουρα.(σχόλιο δικό μας)
Δείτε τι χρωστάνε οι ιδιώτες (επιχειρήσεις και νοικοκυριά) σε κάθε κράτος της ΕΕ:
- Ηνωμένο Βασίλειο (είναι εκτός ζώνης του ευρώ) με πληθυσμό 61,7 εκατ. άτομα το σύνολο του δανεισμού (επιχειρήσεων και νοικοκυριών) στο τέλος του 2008 ήταν 5,11 τρισ. ευρώ στο 281% του ΑΕΠ.
- Λουξεμβούργο (πληθυσμός 476.200 άτομα) δάνεια ύψους 202,8 δισ. ευρώ στο 553%.
- Μάλτα (πληθυσμός 404.962 άτομα) δάνεια 25 δισ. ευρώ στο 433% του ΑΕΠ.
- Κύπρος (πληθυσμός 766.400 άτομα) δάνεια 54,4 δισ. ευρώ στο 321% του ΑΕΠ.
- Ιρλανδία (πληθυσμός 4,23 εκατ. άτομα) δάνεια 481 δισ. ευρώ στο 259%.
- Κάτω Χώρες (πληθυσμός 16,47εκατ. άτομα) δάνεια 1,1 τρισ. ευρώ στο 185% του ΑΕΠ.
- Ισπανία (πληθυσμός 45,11 εκατ. άτομα) δάνεια 1,98 τρισ. ευρώ στο 181% του ΑΕΠ.
- Πορτογαλία (πληθυσμός 10,59 εκατ. άτομα) δάνεια 281,76 δισ. ευρώ στο 169% του ΑΕΠ.
- Αυστρία (πληθυσμός 8,31 εκατ. άτομα) δάνεια 420 δισ. ευρώ στο 149% του ΑΕΠ.
- Γερμανία (πληθυσμός 82,31 εκατ. άτομα) δάνεια 3,23 τρισ. ευρώ στο 129% του ΑΕΠ.
- Γαλλία (πληθυσμός 63,39 εκατ. άτομα) δάνεια 2,3 τρισ. ευρώ στο 117% του ΑΕΠ.
- Βέλγιο (πληθυσμός 10,66 εκατ. άτομα) δάνεια 402 δισ. ευρώ στο 117% του ΑΕΠ.
- Ιταλία (πληθυσμός 59,13 εκατ. άτομα) δάνεια 1,8 τρισ. ευρώ στο 115% του ΑΕΠ.
- Σλοβενία (πληθυσμός 2,01 εκατ. άτομα) δάνεια 34,54 δισ. ευρώ στο 93% του ΑΕΠ.
- Ελλάδα (πληθυσμός 11,12 εκατ. άτομα) δάνεια 225 δισ. ευρώ στο 92% του ΑΕΠ.
- Φιλανδία (πληθυσμός 5,3 εκατ. άτομα) δάνεια 165,46 δισ. ευρώ στο 89,6% του ΑΕΠ.
- Σλοβακία (πληθυσμός 5,38 εκατ. άτομα) δάνεια 30,75 δισ. ευρώ στο 47,4% του ΑΕΠ.
- Επίσης στη Δανία που είναι εκτός ευρωζώνης (πληθυσμός 5,5 εκατ. άτομα) δάνεια 554 δισ. ευρώ στο 238% του ΑΕΠ.
Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.capital.gr/News.asp?id=926225

Ο Σόλων για τις συμβουλές

"Συμβούλευε όχι τα ευχάριστα, αλλά τα σωστά" (Στοβαίου Ανθολόγιο ΙΓ 20)

To advise not the pleasant, but the right

Советовать не приятное, а правильное