Σπάνιες Γαίες: στρατηγικά ορυκτά για το σήμερα και αύριο του πλανήτη

BGS - Σπάνιες Γαίες στην Ευρώπη

...Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι σπάνιες γαίες, αλλά και άλλα μέταλλα, θα πρωταγωνιστήσουν στο τεράστιο έργο της πράσινης ανάπτυξης, που θα βάλει τα θεμέλια για την απαλλαγή του πλανήτη από ρυπογόνες πρώτες ύλες (κάρβουνο, πετρέλαιο, κτλ.) και θα οδηγήσει στην περιβαλλοντική ουδετερότητα. Ωστόσο, οι παγκόσμιοι οργανισμοί και θεσμοί, και οι εθνικοί και περιφερειακοί φορείς, που είναι αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτικής, οφείλουν αφενός να αναλάβουν την ευθύνη για την εποπτεία πάνω στην αλυσίδα παραγωγής και εφοδιασμού της βιομηχανίας (ώστε επιτέλους να απαλλαγούμε από τους περιβαλλοντικούς κινδύνους και τις καταστροφές) και αφετέρου να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως σε χώρες όπως η Κίνα, το Κογκό, η Μέση Ανατολή, η Ινδία, κτλ...

Από την άλλη πλευρά, οι πολιτικοί και διοικητικοί ηγέτες πρέπει επιτέλους να λύσουν την εξίσωση «Ναι στην Πράσινη Οικονομία και Όχι στα Μεταλλεία στην Πίσω Αυλή μας». Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι τα μεταλλεία είναι εκεί που τα δημιούργησε η φύση. Δεν μπορούν να «ξενιτευτούν»! Όπως τονίστηκε και προηγούμενα, εδώ είναι που θα χρειαστούν: μια ξεκάθαρη νομοθετική και πολιτική παρέμβαση, η εταιρική ευθύνη, η διαβούλευση με τις τοπικές κοινότητες (ώστε να επιτυγχάνεται η κοινωνική συναίνεση) και ο ουσιαστικός/ανεξάρτητος έλεγχος των μεταλλευτικών έργων. Η τεχνολογική εξέλιξη έχει απογειωθεί σε τέτοιο βαθμό που οι βέλτιστες πρακτικές για εξουδετέρωση όλων των αρνητικών επιπλώσεων της μεταλλευτικής βιομηχανίας είναι εφικτές και εφαρμόσιμες. Εκτός και εάν ο στόχος είναι αποκλειστικά η επιδίωξη του οικονομικού κέρδους...

Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, σύμφωνα με το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) και τις γνώσεις μου ως κοιτασματολόγου, τα σημαντικότερα αποθέματα ΣΓ, βρίσκονται κατά μήκος των ακτών της ΒΑ Ελλάδας, ανάμεσα στη χερσόνησο της Χαλκιδικής και της Καβάλας (No 69 της Εικ. 5), όπως και στην κεντρική Ελλάδα, στη Φωκίδα, (στην Εύβοια επίσης) και στην περιοχή της Λοκρίδας (No 70-72 της Εικ. 5).

Εκείνο λοιπόν που χρειάζεται είναι μια πιο συστηματική έρευνα (π.χ. για τη δυνατότητα παραγωγής ΣΓ από βωξίτες και τα απόβλητα της επεξεργασίας του, δηλ. τη λεγόμενη «κόκκινη λάσπη») και η αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της στα πλαίσια μιας βιώσιμης ανάπτυξης. Και τούτο γιατί, κατά πάσα πιθανότητα, και παρά την τεράστια αξία των γεωλογικών αποθεμάτων τους (υπολογίζονται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ), δεν αναμένεται η αδειοδότηση των παραθαλάσσιων συγκεντρώσεων ΣΓ στη βόρεια Ελλάδα (εάν ποτέ αυτή ζητηθεί, μετά από τις απαραίτητες συμπληρωματικές έρευνες και οικονομοτεχνικές μελέτες) για τουριστικούς λόγους...

... το ίδιο φαινόμενο (NIMBY) εμφανίζεται σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως βέβαια και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Κάποτε μάλιστα ακούγονται φωνές ενάντια σε εγκαταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με ραδιενέργεια, επικίνδυνα απόβλητα, κτλ., όπως είναι αυτές της αιολικής ενέργειας για αισθητικούς λόγους. Εδώ απλά θα δανειστώ τα λόγια του συγγραφέα και ομότιμου καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Θ. Π. Τάσιου: «Κάμποσοι συμπολίτες μας, ενώ θαυμάζουν την κοντόχοντρη σιλουέτα ενός ανεμόμυλου, απεχθάνονται (λέει) τον υψηλόφρονα συμβολισμό μιας ανεμογεννήτριας – κι άντε να βρεις εσύ ερμηνείαν αυτής της απίστευτης “ευαισθησίας” που μας έλαχε».

Πηγή: https://www.huffingtonpost.gr/

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Για το Σκάνδιο διαβάστε εδώ

Η επόμενη μέρα: 5ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών

In light of the collective effort to fight coronavirus and the social distancing measures that are in place, we will deliver this year’s Delphi Economic Forum as a digital event.

Φωτο: A.Dzevanovky.1977

From Tuesday June 9 to Friday June 12, Delphi Economic Forum will livestream talks from international policy makers and global thinkers and present online discussions from top experts and business leaders.

In the meantime, we will continue to livestream our popular and impactful series of online discussions entitled “Covid-19: Outlook for an evolving situation”. You can view and register for each event here!

Το ψηφιακό 5ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών, ξεκινάει την Τρίτη 9 Ιουνίου 2020 στις 12.30 με εναρκτήρια ομιλία της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Το συνέδριο θα διαρκέσει 4 ημέρες με 8ωρο καθημερινό πρόγραμμα, επικεντρωμένο στις προκλήσεις και τις δράσεις της επόμενης μέρας, μετά το φαινόμενο της πανδημίας που αλλάζει σιγά - σιγά τον κόσμο.

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης θα τιμήσει το Φόρουμ με μία σημαντική συζήτηση με τον ιστορικό Niall Ferguson, την Πέμπτη 11 Ιουνίου στις 17.15μμ.

Περισσότεροι από 200 καλεσμένοι ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα συμμετάσχουν στο συνέδριο, μεταξύ των οποίων οι Ευρωπαίοι Επίτροποι Στέλλα Κυριακίδου (Επίτροπος Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων), Olivér Várhelyi (Επίτροπος Γειτονίας και Διεύρυνσης), Kadri Simson (Επίτροπος Ενέργειας), Ylva Johansson (Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων), ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Σερβίας  Aleksandar Vučić, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Edi Rama, ο πρωθυπουργός  Βόρειας Μακεδονίας (2017-2020) Zoran Zaev, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας (1991-1994) Carl Bildt, ο αναπληρωτής Βοηθός Εξωτερικών των ΗΠΑ Matthew Palmer, o αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου  Tao Zhang, ο αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου Alan Wolff, κ.α.  

Η παρακολούθηση του online Φόρουμ είναι ελεύθερη στο https://2020delphiforum.gr/

Οι ενότητες που αφορούν τους  βασικούς άξονες της θεματολογίας του ψηφιακού Φόρουμ είναι οι ακόλουθες:

• Η Υγεία και οι πρωτοφανείς προκλήσεις που αντιμετωπίζονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, το Εθνικό Σύστημα Υγείας στην μετά-Covid-19 εποχή, τα θέματα της ψηφιοποίησης στον τομέα της Υγείας, οι προετοιμασίες για το ενδεχόμενο ενός 2ου κύματος κορωνοϊού σε Ευρώπη και Ελλάδα, και το θέμα της θεραπείας και των εμβολίων σχετικά με τον Covid-19.
• Οι Γεωπολιτικές Εξελίξεις που διαμορφώνονται μετά την πανδημία και κυρίως οι νέες πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι προτεραιότητες της γερμανικής Προεδρίας,  με ποιους τρόπους η πανδημία αλλάζει τον κόσμο, η κρίση στα θέματα του Παγκόσμιου Εμπορίου, οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, και η σταδιακή ενσωμάτωση των Βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
• H επιτάχυνση στην Ψηφιακή Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και ο ρόλος της Τεχνολογικής Προόδου στον εκσυγχρονισμό του κράτους, στην αντιμετώπιση της ανεργίας μέσω της ανάπτυξης των ψηφιακών δεξιοτήτων και του διττού συστήματος εκπαίδευσης, και στην εξέλιξη της ανταγωνιστικής ανάπτυξης.
• Τα βήματα για μια γρήγορη Οικονομική Ανάκαμψη στην Ελλάδα στον τομέα των Επενδύσεων, Αναπτυξιακών Έργων, των Υποδομών, της Ενέργειας, της Παιδείας, του Τουρισμού, και του Αγροτικού τομέα.
• Επίσης, άλλα θέματα που θα συζητηθούν κατά τη διάρκεια του τετραήμερου είναι τα θέματα της κλιματικής αλλαγής, το κρίσιμο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, το μέλλον της ανάπτυξης των πόλεων στη μετά-Covid-19 περίοδο, το μέλλον της εργασίας, και τα θέματα ηγεσίας στις επιχειρήσεις.

Κατά τη διάρκεια του τετραήμερου, θα πραγματοποιηθούν επίσης περισσότερες από 30 συζητήσεις με σημαντικές πολιτικές και επιχειρηματικές προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Οι περισσότερες συζητήσεις του Φόρουμ θα μεταδίδονται ζωντανά από το Ζάππειο.

Πηγή: https://www.sofokleousin.gr

Όλο το άρθρο εδώ

Βαγγέλης Αποστόλου: Το περιβάλλον βάλλεται ακόμη μια φορά (*)

(*) Άρθρο του Β.Αποστόλου, βουλευτή Εύβοιας, πρώην υπουργού στην Εφημερίδα των Συντακτών

Η τωρινή παρέμβαση της κυβέρνησης στην περιβαλλοντική νομοθεσία έρχεται ως οδοστρωτήρας, αφού προσεγγίζει τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και ιδιαίτερα τη χωροθέτηση των σταθμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, τους δασικούς χάρτες και τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις, τη λειτουργία του Κτηματολογίου και τη διαχείριση των αποβλήτων, ενώ παράλληλα ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο οδηγίες της Ε.Ε. σχετικές με ενεργειακά θέματα.

Ολα αυτά γίνονται με την ίδια τεκμηρίωση που είχαν όλες οι περιβαλλοντοκτόνες νομοθετικές παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μέχρι σήμερα, παρά τις σαφείς διατάξεις του Συντάγματος του 1975, που με τα άρθρα 24 και 117 θεσμοθετούσε την υποχρέωση της Πολιτείας στην υπεράσπιση του περιβάλλοντος από επιθέσεις αλλαγής χρήσης και κυριότητας.

Το αποτέλεσμα σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμογής της συγκεκριμένης νομοθεσίας ήταν όχι μόνο η μείωση των προστατευόμενων εκτάσεων του δασικού οικοσυστήματος, αλλά και η επιβράβευση της αυθαιρεσίας, της καταπάτησης και της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας.

Ολα αυτά, παρότι ο εκτελεστικός νόμος 998/1979 του Συντάγματος για την προστασία των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της χώρας καθιστούσε υποχρεωτική τη σύνταξη Δασολογίου για την επόμενη δεκαετία. Η σύνταξη αυτή προϋπέθετε την κατάρτιση των δασικών χαρτών, μια διαδικασία που καθυστέρησε 40 χρόνια και ξεκίνησε μόνον όταν ήρθε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η πορεία καταγραφής των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων στο 50% των εκτάσεων της χώρας και ιδιαίτερα στις περιοχές όπου έχει γίνει μερική κύρωση των δασικών χαρτών, ανέδειξαν πολλά προβλήματα, όπως αυτά των δασωμένων αγρών, των χορτολιβαδικών εκτάσεων, της αυθαίρετης δόμησης και της παράνομης εκχέρσωσης για αγροτική χρήση.

Αυτά όμως που κυριάρχησαν ήταν πρώτον το δικαίωμα του Δημοσίου να προβάλλει το τεκμήριο κυριότητας που έχει στις άγριες γαίες, δηλαδή στο σύνολο της χερσαίας επιφάνειας της χώρας, πλην των οικιστικών και των γεωργικώς καλλιεργούμενων εκτάσεων και δεύτερον η δυνατότητα των Δήμων να ορίζουν ως οικιστικές πυκνώσεις, που θα εξεταστούν στο μέλλον (!!!) δασικές εκτάσεις που περιέχουν αυθαίρετα κτίσματα.

Το τεκμήριο κυριότητας υπάρχει, όχι γιατί θέλησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση να δημεύσουν αυτές τις γαίες, αλλά ως απόρροια διαδοχής του οθωμανικού κράτους από το ελληνικό Δημόσιο. Από την άλλη, δεν είναι εύκολο να χωνέψουν οι αγρότες ότι τα ελαιοπερίβολα, για παράδειγμα, που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους και τα καλλιεργούσαν όλες οι επόμενες γενιές δεν τους ανήκουν. Μπορούν να υπάρξουν λύσεις, αρκεί να αντιμετωπιστεί η αποχή των τοπικών κοινωνιών από τη διαδικασία κατάρτισης των δασικών χαρτών.

Για να γίνει αντιληπτή η έννοια «οικιστική πύκνωση», περιγράφω μία από τις δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις που έχουν προταθεί από τους δημάρχους που ανταποκρίθηκαν (αφορούν 250.000 στρ. και ξεπερνούν τα 500.000 αυθαίρετα). Στην επικράτεια ενός δήμου, όπου υπάρχει ένα αυθαίρετο κτίσμα σε δασική έκταση, ακόμη και σε απόσταση 500 μέτρων από οικισμό, μπορεί να δημιουργηθεί τέτοιο σχήμα οικιστικών πυκνώσεων (ο όρος «οικιστικά χταπόδια» αποδίδει κυριολεκτικά την εικόνα), ώστε να μη μείνει κανένα υπό την απειλή της κύρωσης του δασικού χάρτη. Στην πραγματικότητα, όμως, το μόνο που πετυχαίνει είναι να δημιουργεί την πεποίθηση ότι και η επόμενη γενιά αυθαιρέτων θα νομιμοποιηθεί, συμβάλλοντας, με τον τρόπο αυτό, στη διαιώνιση του φαινομένου, το οποίο υποτίθεται ότι επιχειρούσε να σταματήσει.

Για τις οικιστικές πυκνώσεις το ΣτΕ απέδειξε, ακόμη μια φορά, με την απόφαση για την αντισυνταγματικότητά τους, ότι αποτελεί βασικό υπερασπιστή του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας. Για μένα προσωπικά, αποτελεί και μια δικαίωση των αταλάντευτων απόψεών μου για τέτοιου είδους ρυθμίσεις. Το ζήτημα δεν είναι αν οι περιοχές που δηλώθηκαν ως οικιστικές καλύπτουν τα κριτήρια της σχετικής ρύθμισης, αλλά αν έγιναν οι απαραίτητοι έλεγχοι με την υποβολή τους. Για παράδειγμα ήλεγξε κανείς αν οι εκτάσεις αυτές είχαν κηρυχθεί κάποτε αναδασωτέες;

Το χειρότερο όλων είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν βλέπει την απαράδεκτη εικόνα των οικιστικών χταποδιών, αλλά και εισάγει στη δασική νομοθεσία αντισυνταγματικούς όρους, όπως είναι οι οικιστικές πυκνώσεις, που ενδέχεται να βρουν εφαρμογή σε άλλου είδους παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μας.

Οφείλει η κυβέρνηση να σεβαστεί την απόφαση του ΣτΕ, όχι μόνο σταματώντας τη συγκεκριμένη διαδικασία στους υπό κατάρτιση δασικούς χάρτες, αλλά και επαναφέροντας με συμπληρωματική πράξη τις δασικές εκτάσεις που είχαν εξαιρεθεί για οικιστικούς σκοπούς, στα δασικού χαρακτήρα εδάφη. Μόνον τότε μπορεί να υπάρξει προσέγγιση στο πρόβλημα, που ασφαλώς δεν θα είναι οριζόντια, αλλά εξατομικευμένη.

Η προσπάθειά της να εξωραΐσει τις οικιστικές πυκνώσεις θα έχει την ίδια τύχη, αφού η οικιστική χρήση των δασικών εκτάσεων έρχεται σε σύγκρουση με τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος.

Κόστα Ρίκα: Σχεδόν το 100% της ηλεκτροπαραγωής απο ΑΠΕ (*)

(*) Του Κ.Νικαλάου απο το fb

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΝΕΦΙΚΤΟ.

Το 99,62% των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια, έφθασε να καλύπτει σήμερα η Κόστα Ρίκα με ΑΠΕ (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας). 
Συγκεκριμένα:
- 78,26% με υδροηλεκτρικά
- 10,29% με αιολικά
- 10,23% με γεωθερμία
- 0,84% με ηλιακά και βιομάζα.
Υπογραμμίζεται, ότι στα αιολικά, έχουν εγκατεστημένες μικρομεσαίες ανεμογεννήτριες και όχι τις φαραωνικές των 100 και 140 μέτρων που στήνονται εδώ στην Ελλάδα.

[Πηγή: δημοσίευση της κρατικής επιχείρησης ηλεκτρισμού Institute of Electricity (ICE Group) με βάση δεδομένα του National Center for Energy Control της Κόστα Ρίκα. Περιοδικό REVE, 2.2.2020]

Τοξική απειλή πάνω απο τα Ψαχνά

Από την Ομάδα Πολιτών για τη Διάσωση του Υγροβιότοπου του Κολοβρέχτη - Kolobrextis.blogspot.gr

Η ανακοίνωσή τους έχει ως εξής:

«Η πυρκαγιά του Αυγούστου 2019 στην περιοχή των Ψαχνών, πέρα από την οικολογική καταστροφή που προκάλεσε, αφανίζοντας 22.000 στρέμματα δάσους, έφερε στο φως και τη μεγάλη πληγή της περιοχής που είναι τα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ, πληγή η οποία τώρα παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις.

Μέσα στα χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν περιλαμβάνεται και η περιοχή Κ349 Αγριλίτσα-Καταβόθρα-Καλαμάκι, 5.500 στρέμματα χαρακτηρισμένα με το ΦΕΚ 540/28-8-90 σαν Καταφύγιο Άγριας Ζωής.

Κάηκε επίσης η περιοχή Ζυγός, αδειοδοτημένη περιοχή για εξόρυξη νικελίου από τη ΛΑΡΚΟ. Το δάσος που κάηκε προστάτευε την περιοχή των Ψαχνών από τα βουνά στείρων μεταλλευτικών τοξικών αποβλήτων που έχει αφήσει η δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ, χωρίς να αποκαταστήσει περιβαλλοντικά όπως είναι υποχρεωμένη από την νομοθεσία.
Έτσι η πόλη των Ψαχνών έχασε το προστατευτικό ανάχωμα που συγκρατούσε την τοξική λάσπη! Η περιοχή που κάηκε είναι στα υπώρεια του Πυξαριά και των βουνών από τα μεταλλευτικά απόβλητα της ΛΑΡΚΟ.

Κατά παράβαση της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας  όλα τα υδατορέματα που κατεβαίνουν από τον Πυξαριά έχουν μπαζωθεί. Ο Πυξαριάς ανήκει σε Ζώνη Ειδικής Προστασίας (Natura 2000-Κωδ. GR2420011).

Θα είχε ενδιαφέρον να ακούσουμε την γνώμη του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Natura Εύβοιας αλλά και της παντελώς απούσας Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Ο χειμώνας που έρχεται είναι πολύ πιθανό να «κρύβει» κάποιο έντονο καιρικό φαινόμενο ραγδαίων βροχοπτώσεων και τότε το καμμένο δάσος δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει τα τοξικά απόβλητα του μεταλλείου. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για την πόλη όχι μόνον από τα τοξικά πετρώματα που περιέχουν νικέλιο, κάδμιο, χρώμιο, αρσενικό κτλ που θα φτάσουν πιο γρήγορα στον κάμπο, αλλά και από τυχόν πλημμύρα που θα θέσει σε κίνδυνο ακόμη και ανθρώπινες ζωές.

Τα τελευταία χρόνια τέτοια φαινόμενα έχουν πλήξει την Εύβοια, μετά από καταστροφικές πυρκαγιές σε Αμάρυνθο, Μπούρτζι, Μαντούδι -Προκόπι.

Το δασικό οικοσύστημα ίσως μπορέσει σε 20-30 χρόνια να επανέλθει, εάν προστατευτεί. Τα μεταλλεία όμως είναι ο τελικός και ανεπανόρθωτος θάνατος του. Αντί όμως η ΛΑΡΚΟ να σταματήσει να μας τροφοδοτεί με εξασθενή θάνατο, συνεχίζει την εγκληματική της πολιτική καταστρέφοντας ένα τμήμα δάσους που δεν κάηκε δίπλα στο Σταυρό, έκτασης 300 στρεμμάτων στη θέση Σουρτζή, πολύτιμο για το χωριό και τους κατοίκους. Με την άδεια του Δασαρχείου!

Συνέβη μάλιστα το πρωτοφανές περιστατικό μετά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων: το στέλεχος της ΛΑΡΚΟ και πρώην δήμαρχος Διρφύων-Μεσσαπίων κος Γιάννης Μπουροδήμος on camera tv προσπάθησε, με την προσφιλή τακτική του, να δωροδοκήσει τον πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Σταυρού ότι θα δοθούν τα ξύλα από το δάσος που κατέστρεφαν, στους κατοίκους του χωριού!

Όπως έχει παραδεχθεί η εταιρεία ΛΑΡΚΟ στο δυτικό Κοτρόνι, την Κατσίκιζα και το Σούρτζι που θέλουν να σκάψουν, έχουμε παρουσία θειούχου μεταλλοφορίας νικελιούχου μαρκασίτη. Για αυτό και το Υπουργείο Περιβάλλοντος επέβαλε αυστηρές προδιαγραφές για να γίνει η εκμετάλλευση. Εφιστούμε την προσοχή του Δήμου και της Περιφέρειας που γνωμοδότησαν.

Για να αποτραπεί η καταστροφή πρέπει αμέσως να αρχίσουν να στήνονται τα αντιπλημμυρικά έργα, να προστατευτεί το δάσος από τη βόσκηση και τους καταπατητές και να σταματήσει το μεταλλείο να ρίχνει άλλα τοξικά μπάζα στο βουνό. Είναι σίγουρο ότι σε ένα τόπο κατεστραμμένο, χωρίς φύση, καθαρό νερό και ρυπασμένο έδαφος, δεν έχουμε μέλλον.
Η φύλαξη και τα μέτρα πρόληψης στην περίπτωση της πυρκαγιάς ήταν ελλιπή, παρόλο που και το 2018 μια άλλη μεγάλη πυρκαγιά, στο Κοντοδεσπότι, κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα δάσους.

Για αυτό είναι απαραίτητο:
-Να δημιουργηθεί σταθμός στελεχωμένος από το δασαρχείο για τη φύλαξη και την πυρόσβεση
-Να αρχίσουν άμεσα τα αντιπλημμυρικά έργα
-Να αποζημιωθούν άμεσα οι πληγέντες από την πυρκαγιά
–Καμία σκέψη για εγκατάσταση αιολικών στην οροσειρά της Δίρφυς
-Να σταματήσουν οι εξορύξεις
-Να προστατευτεί το καμμένο δάσος από τη βόσκηση και τους καταπατητές

Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ»

Aνακύκλωση πλαστικού μίας χρήσης: μία υπόθεση υψηλών προσδοκιών σε θολά νερά (Greenpeace)

Μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου πραγματοποιήσαμε έρευνα^[1] για τις απόψεις του κοινού σχετικά με την ανακύκλωση του πλαστικού. Το 87,6% των ανθρώπων που συμμετείχαν στην έρευνα πιστεύει ότι η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον. Ταυτόχρονα, μόλις το 9,4% γνωρίζει την πραγματική σημασία του βασικότερου σήματος της ανακύκλωσης συσκευασιών στην Ελλάδα, γνωστού και ως Green Dot. Η πλαστική ρύπανση είναι πλέον ένα κοινά αναγνωρισμένο πρόβλημα και έχει ξεκινήσει αγώνας δρόμου για να βρεθεί η σωστή απάντηση. Με την ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας και την επικείμενη νομοθεσία για τη μείωση των πλαστικών μίας χρήσης να βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα των συζητήσεων,  ρωτήσαμε τους πολίτες για τον ρόλο που πιστεύουν ότι έχει η ανακύκλωση αλλά και για το αν έχουν βασικές γνώσεις πάνω σε πρακτικά ζητήματα που καθορίζουν τη δυνατότητά της να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο.

Στην έρευνα συμμετείχαν 6.631 συμπολίτες μας, οι οποίοι έδωσαν τις απαντήσεις τους στο ερωτηματολόγιο μας διαδικτυακά. Πέρα από τη σημασία της στην προστασία του περιβάλλοντος, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων (73%) πιστεύει ότι η ανακύκλωση είναι το βασικότερο που μπορεί να κάνει ένας πολίτης για να βοηθήσει. Μάλιστα, το 50% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η ανακυκλωσιμότητα ή μη ενός προϊόντος επηρεάζει πολύ τις αγορές τους. Η αξία που δίνουν οι πολίτες στην ανακύκλωση αντικατοπτρίζεται και στη συχνότητα που ανακυκλώνουν, με το 92% να δηλώνει ότι κάνει ανακύκλωση κάθε εβδομάδα.

Φωτο Greenpeace

“Είναι ξεκάθαρο ότι η ανακύκλωση αποτελεί για την πλειοψηφία της κοινωνίας τη βασική απάντηση στο ζήτημα της καλύτερης διαχείρισης των σκουπιδιών μας. Συνιστά πράγματι μία βελτίωση και μία πρόοδο προς ένα καλύτερο σύστημα διαχείρισης. Ωστόσο, ειδικά στο κομμάτι του πλαστικού, η γνώση μας για το τι είναι τελικά ανακυκλώσιμο και το τι μπορεί να απορροφήσει ο κλάδος της ανακύκλωσης είναι ιδιαίτερα ελλειπής,” δήλωσε ο Άλκης Καφετζής, υπεύθυνος της εκστρατείας για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.

Στις απαντήσεις που έδωσε το κοινό γίνεται εμφανές το έλλειμμα γνώσης για τη λειτουργία του συστήματος ανακύκλωσης συσκευασιών στην Ελλάδα, που βασίζεται κατά κύριο λόγο στον μπλε κάδο της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης. Μόλις το 9,4% του κόσμου αναγνώρισε τη σωστή σημασία του γνωστού Green Dot που βρίσκεται στις συσκευασίες μας και δεν είναι άλλη από το ότι η εταιρεία που διαθέτει το συγκεκριμένο προϊόν στην αγορά, συμμετέχει σε κάποιο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων. Το 52% πιστεύει πως συμβολίζει την ανακυκλωσιμότητα της συσκευασίας, το 12,5% ότι η συσκευασία είναι από ανακυκλωμένο υλικό, και το 26% ότι είναι όλα τα παραπάνω.

Η ανακύκλωση θα βελτιωθεί μόνο όταν ο πολίτης καταλάβει ότι πρόκειται για μία σύνθετη διαδικασία, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πολυπλοκότητα των συσκευασιών που καλείται να διαχειριστεί. Ακόμα όμως και στο πλέον απλό παράδειγμα, όπως το πλαστικό μπουκάλι του εμφιαλωμένου νερού, ο κόσμος στην πλειοψηφία του (80%) δεν γνωρίζει πόσα είδη πλαστικού έχει ένα τέτοιο μπουκάλι^[2]. Και αν η γνώση είναι περιορισμένη για μία τόσο απλή συσκευασία, τι συμβαίνει για πιο σύνθετες που έχουν πολλά στρώματα πλαστικού σε συνδυασμό με άλλα υλικά (όπως χαρτί και αλουμίνιο);

“Αν η πολιτεία, οι εταιρείες παραγωγής και διάθεσης των πλαστικών συσκευασιών, οι εταιρείες και οι φορείς διαχείρισης των απορριμμάτων και οι ΟΤΑ δεν δώσουν τις σωστές πληροφορίες για την ανακύκλωση, ο πολίτης θα εξακολουθεί να την αντιμετωπίζει ως τη λύση για όλα τα προβλήματα,” συμπλήρωσε ο Άλκης Καφετζής. “Κάτι τέτοιο δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στον ίδιο τον κλάδο της ανακύκλωσης, καθώς καλείται να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο μπορεί, αλλά ακόμα περισσότερο, μας επιτρέπει να συνεχίζουμε να το κρύβουμε κάτω από το χαλί.”

Ξεκινάμε ένα αφιέρωμα για την ανακύκλωση πλαστικού στην Ελλάδα και παγκοσμίως, για να μάθουμε πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε την ανακύκλωση και γιατί οι πολιτικές διαχείρισης των απορριμμάτων οφείλουν πρωτίστως να βασιστούν σε μία ουσιαστική προσπάθεια μείωσης των παραγόμενων πλαστικών απορριμμάτων, κατά την οποία ο παραγωγός θα είναι ο κύριος υπεύθυνος για όλο τον κύκλο ζωής των προϊόντων του.

---

[1] Τα συνολικά αποτελέσματα της έρευνας, όπως και τα δημογραφικά στοιχεία της, είναι διαθέσιμα εδώ.

[2] Τρία, που συνήθως είναι: PET για το σώμα του μπουκαλιού, HDPE για το καπάκι και PP για την ετικέτα.

Συνέδριο ‘ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ η δική μας θάλασσα, η δική μας πατρίδα’ - Ομιλία του Χρήστου Λαμπρίδη ΓΓΛΛΠΝΕ του ΥΝΑΝΠ

«Με ιδιαίτερη χαρά αποδέχθηκα την πρόσκληση να μετέχω στη σημερινή συνεδρία και να συζητήσουμε μαζί με στελέχη και κυβερνητικούς εκπρόσωπους της λιμενικής και ναυτιλιακής κοινότητας των χωρών μας, τις ευκαιρίες και προκλήσεις που διαμορφώνονται σήμερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι γνωστό ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχουν συντελεστεί διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις, που ανοίγουν πολύ μεγάλες ευκαιρίεςκαι δυνατότητες συνεργασίας, οι οποίες δεν υπήρχαν στο παρελθόν.

Η Νοτιοανατολική Μεσόγειος είναι μια περιοχή με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, στην οποία τα τελευταία χρόνια με τις εποικοδομητικές διμερείς σχέσεις μας, αλλά και την αποτελεσματική αξιοποίηση της τριμερούς συνεργασίας των χωρών μας, προχωρούμε σε πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στην καθιέρωση της  σταθερότητας και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή και δίνουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας, της μεταφοράς τεχνογνωσίας, αλλά και στους τομείς που αφορούν το Υπουργείο μας ειδικότερα, δηλαδή τη ναυτιλία, τη λιμενική διαμετακόμιση και συνεργασία, αλλά και τον τουρισμό κρουαζιέρας.

Στην κατεύθυνση αυτή, αξίζει να λάβουμε υπόψιν τα ακόλουθα:

• Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι από τις τρεις οδούς μεταφοράς μεταξύ Ανατολής – Δύσης, αυτή που εμφάνισε την μεγαλύτερη αύξηση είναι η οδός Άπω Ανατολής – Ευρώπης μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Συγκεκριμένα, το 1995 είχε μερίδιο 27% ενώ το 2015 έφτασε το 42%.
• Ως αποτέλεσμα αυτής της ανάπτυξης, η λεκάνη της Μεσογείου και οι λιμένες της είναι πλέον στο επίκεντρο του μεταφορικού ενδιαφέροντος, χάρις στην Διώρυγα του Σουέζ.
• Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας στην Αν. Μεσόγειο, παρέχει ήδη ανταγωνιστική διαδρομή θαλασσίων μεταφορών για το ναυτιλιακό εμπόριο. Συγκεκριμένα, ο χρόνος μεταφοράς εμπορευμάτων από την Κίνα στην Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη μέσω του Λιμένα Πειραιάεκτιμάται ότι εξοικονομεί 8-9 ημέρες σε σύγκριση με την διαδρομή μέσω άλλων λιμένων της Β. Ευρώπης.

Ως αποτέλεσμα αυτών τεκμαίρεται ότι:

• Η διάνοιξη της δεύτερης διώρυγας του Σουέζ και η ταχεία ανάπτυξη του λιμένα του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης ως κύριων κόμβων διαμετακόμισης παρέχουν ουσιαστικές προοπτικές συνεργασίας που δεν υπήρχαν στο παρελθόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι to 2018 διακινήθηκαν συνολικά 4,9 εκατ εμπορευματοκιβώτια από το λιμάνι του Πειραιά.
• Μια σημαντική λιμενική συνεργασία μεταξύ των τριών χωρών που πρέπει να ευοδωθεί, είναι αυτή της μεταφοράς ελληνικών και ενδεχομένως κυπριακών φορτίων, μέσω της Αιγύπτου προς Ασία και Αφρική, αλλά και αιγυπτιακών φορτίων προς την Ελλάδα και την Ευρώπη ή και τις χώρες της Μαύρης Θάλασσας.
• Στην κατεύθυνση αυτή διαβλέπουμε θετικά την υφιστάμενη συνεργασία μεταξύ των λιμένων του Πειραιά της Αλεξάνδρειας, του Πορτ Σαϊντ και της Λεμεσού και ενθαρρύνουμε όλους τους συναρμόδιους φορείς σε όλα τα επίπεδα να επιταχύνουν τις προσπάθειες και να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατό στην υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας.
• Παράλληλα αναμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες και να προχωρήσουν τα αντίστοιχα Μνημόνια Συνεργασίας μεταξύ των λιμένων της Καβάλας με την Αλεξάνδρεια και της Αλεξανδρούπολης με το λιμένα της Νταμιέτα στην Αίγυπτο.

Υποπαραχωρήσεις στους 10 λιμένες

Μετά την πρόσφατη ψήφιση του Νόμου για τις υποπαραχωρήσεις, σημαντικές ευκαιρίες και προκλήσεις αναμένονται από την ολοκλήρωση των διαγωνιστικών διαδικασιών και την επιλογή εξειδικευμένων επενδυτών, για την υλοποίηση υποχρεωτικών επενδύσεων, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα την προσέλκυση νέων χρηστών και την σταδιακή μετεξέλιξη των περιφερειακών λιμένων της χώρας  σε αναπτυξιακούς πόλους τόσο για τη χώρα, όσο και για την περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Ναυπηγοεπισκευή

Σημαντικές προοπτικές διαφαίνονται από την αξιοποίηση της ελληνικής ναυπηγικής και επισκευαστικής βιομηχανίας της χώρας. Πιο συγκεκριμένα μέσω:

• της υλοποίησης της αναβάθμισης και του εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων υποδομών στον ΟΛΠ και την εγκατάσταση μίας μεγάλης δεξαμενής,
• των πρόσφατων εξελίξεων στο Νεώριο της Σύρου και τις επενδύσεις με τη θέση σε λειτουργία της δεξαμενής που είχε βγει σε αχρησία και
• επιβεβαιωμένο επενδυτικό ενδιαφέρον για τα μεγάλα ναυπηγεία της Αττικής στην Ελευσίνα και το Σκαραμαγκά αλλά και την εκκίνηση των διαδικασιών για την επίλυση των προβλημάτων τους,

αναμένεται να δοθεί πνοή στη ναυπηγοεπισκευαστική δραστηριότητα, ώστε μετά από δεκαετίες αδράνειας και απαξίωσης, να γίνει άξονας ανάπτυξης που μπορεί να παρασύρει μαζί του θετικά και άλλους κλάδους της βιομηχανίας που εξαρτώνται άμεσα από τη ναυπηγική βιομηχανία, επαναφέροντας τις χαμένες θέσεις εργασίας στο κλάδο και δίνοντας νέες προοπτικές ανάπτυξης και συνεργασίας σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η διατήρηση της τεχνογνωσίας που αποτελεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της ναυπηγοεπισκευής στην Ελλάδα αποτελεί στοίχημα αλλά και πεδίο συνεργασίας για τις τρεις χώρες

Κρουαζιέρα και θαλάσσιος τουρισμός

Σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης και συνεργασίας διαφαίνονται για την ανάπτυξη της κρουαζιέρας και του yachting στις θάλασσες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Σημειώνεται ότι η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, η ασφάλεια και με την έννοια του safety και με την έννοια του security και η συνεχής ανάπτυξης των υποδομών του κλάδου – παρά την κρίση που πέρασε η κρουαζιέρα στην Ανατολική Μεσόγειο και επηρέασε και την χώρα μας – μας κάνουν αισιόδοξους για την ανάπτυξη των συγκεκριμένων κλάδων στο μέλλον. Σημειώνεται ότι η κρουαζιέρα στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί ενιαίο τουριστικό προιόν , η ποιότητα του οποίου διαμορφώνεται και από τις εξελίξεις και στις τρεις χώρες . Τρεις χώρες που διαθέτουν προορισμούς που αποτελούν σημαντικούς τουριστικούς πόρους που δίνουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν και οι τρεις χώρες σημαντικά οφέλη από την κρουαζιέρα.

Έτσι δεδομένου ότι η χώρα μας:

• αποτελεί ένα ασφαλή προορισμό κρουαζιέρας,
• δημιουργεί ίσως το μόνο ισχυρό brand name στην Αν. Μεσόγειο
• διαθέτει πληθώρα προορισμών υψηλής τουριστικής ζήτησης

έχει ως αποτέλεσμα, ο σχεδιασμός συνδυαστικών δρομολογίων κρουαζιέρας σε λιμένες των τριών χωρών με προοπτικές προώθησης και ένταξής τους στα προγράμματα διεθνών ομίλων κρουαζιέρας σε ώριμες, αλλά και αναδυόμενες και νέες τουριστικές αγορές,

• να κάνουν την ανάγκη επιτυχίας της τριμερούς συνεργασίας στον τουρισμό κρουαζιέρας, επιτακτική.

Ευκαιρίες και προοπτικές για Αίγυπτο και Κύπρο μέσω πρωτοβουλιών της Ελλάδας στη Βαλκανική

Η πρόσφατη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας – Βουλγαρίας για την σιδηροδρομική σύνδεση τριών λιμανιών της Βουλγαρίας (του Ρούσε στο Δούναβη ποταμό, της Βάρνας και του Μπουργκάς στον Εύξεινο Πόντο) με τα τρία λιμάνια μας στη Βόρεια Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη, Καβάλα και Θεσσαλονίκη) και την κατασκευή δύο σύγχρονων εμπορευματικών κέντρων είναι σαφές ότι θα αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο την θέση και τον ρόλο των δύο χωρών στην Ζώνη ΟΒΟR. Αντίστοιχα η συνεργασία μεταξύ λιμένων της Ελλάδας , της Βουλγαρίας και της Ιταλίας που κατέληξε και στην υποβολή κοινής πρότασης για την ανάπτυξη της Εφοδιαστικής της Εγνατίας όπως και η υιοθέτηση λιμενικών έργων στα πλαίσια της Μακροπεριφέρειας Αδριατικής Ιονίου είναι ιδιαίτερα σημαντική. Με αυτές τις εξελίξεις η Ελλάδα επιτυγχάνει

• τη σύνδεση με την ενδοχώρα των Βαλκανίων
• την άμεση πρόσβαση στο Αιγαίο για τη Βουλγαρία και τις Βαλκανικές και παρευξείνιες χώρες

δίνοντας νέες προοπτικές στη λιμενική διαμετακόμιση και τη συνεργασία της Αιγύπτου και της Κύπρου, μέσω των λιμένων της Ελλάδας.»

OΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΧΩΡΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ (Ο.Χ.Ε.)*

  

* Του  Βασίλη Τσιτσιρίγκου, Οικονομολόγου - Γεν. Δ.ντή Αναπτυξιακής  Εταιρείας, Υποψήφιου στις Περιφερειακές Εκλογές με την ΣΤΕΡΕA ΥΠΕΡΟΧΗΣ στην ΒΟΙΩΤΙΑ.  

Οι Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις ή τα Προγράμματα Ολοκληρωμένης  μορφής, που κατατίθενται στο πρόγραμμα του Υποψήφιου Περιφερειάρχη Δημήτρη Αναγνωστάκη, είναι το νέο στοιχείο και  η καινοτομία στο προγραμματικό επίπεδο.  

Οι Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις (ΟΧΕ) «ακολουθούν», τα Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΟΠΑΑΧ) και τα Ειδικά Αναπτυξιακά Προγράμματα (ΕΑΠΤΑ) που γνωρίσαμε στο παρελθόν. Αποτυπώνονται ως νέες πολιτικές στο  νέο Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης (ΕΠΑ) που εισήχθη  πρόσφατα στην ελληνική Βουλή (Μάρτιος 2019) για να αποτελέσει  νόμο του Κράτους.

Η επιλογή μας να προτάξουμε τις Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις για την Στερεά βασίζεται :

1.            Στην προηγούμενη εμπειρία μας από τον σχεδιασμό-εφαρμογή των Ολοκληρωμένων   Προγραμμάτων και σε υπάρχουσες μελέτες για την ελληνική περιφέρεια,

2.            Στην επιλογή να συγκεντρώσουμε πόρους (ανθρώπινους/οικονομικούς) σε συγκεκριμένα προβλήματα η πλεονεκτήματα της περιφέρειας, για να πετύχουμε το μέγιστο αναπτυξιακό αποτέλεσμα, και να αποφύγουμε τον κατακερματισμό των πόρων,

3.            Στην βαθειά πεποίθηση ότι ο περιφερειακός προγραμματισμός έρχεται να αντιμετωπίσει και να λύσει προβλήματα συνολικά, και δεν περιορίζεται σε στενά  διοικητικά όρια.   

Το Υπ. Ανάπτυξης εξέδωσε την εγκύκλιο 81168/ΕΥΣΣΑ 1796/30-07-2015, στην οποία αναφέρεται ότι οι ολοκληρωμένες χωρικές επενδύσεις είναι, εργαλείο ολοκληρωμένης χωρικής ανάπτυξης για την εφαρμογή αναπτυξιακών στρατηγικών συγκεκριμένων χωρικών ενοτήτων. Οι περιοχές αυτές, είτε παρουσιάζουνσυγκεκριμένα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν με συνολικό τρόπο, είτε διακρίνονται από σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν και να μεγιστοποιηθούν με βάση ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο. Ο ολοκληρωμένος χαρακτήρας της χωρικής στρατηγικής εξασφαλίζεται με συμπληρωματικότητα και συνεκτικότητα των δράσεων, και αντιπροσωπευτικότητα του «συστήματος διακυβέρνησης».

Στόχοι της χωρικής στρατηγικής της κάθε περιοχής είναι,  η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης και απασχόλησης, η με κοινωνικούς όρους βελτίωση της καθημερινής ζωής των πολιτών και η διατήρηση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος με βάση την αειφόρο προσέγγιση της αναπτυξιακής διαδικασίας. 

Πρόταση ΟΧΕ για την Στερεά Ελλάδα - χάρτης

Οι Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τα Ταμεία ΕΚΤ, ΕΤΠΑ, Ταμείο Συνοχής, το ΠΔΕ, το νέο ΕΠΑ, μέσω συνδυασμένων δράσεων και επενδύσεων.

1.Στην Βοιωτία, προτείνουμε την Ο.Χ.Ε. Κωπαΐδας καθώς αποτελεί το πλεονέκτημα της Περιφέρειας  στον αγροτικό τομέα και,  την υλοποίηση της ΟΧΕ του Ασωπού για την Περιβαλλοντική Προστασία και Στήριξη της Βιομηχανίας. 

2.Στην ορεινή ζώνη Φωκίδας-Βοιωτίας-Φθιώτιδας προτείνουμε την Ο.Χ.Ε. Παρνασσού-Δελφών, με τα πλεονεκτήματα του τόπου «τουριστικού προορισμού»,  τους Δελφούς,  το Χιονοδρομικό Κέντρο.

  

3. Η Ευρυτανία προτείνεται με βάση και το αναθεωρημένο Χωροταξικό, να αποτελέσει συνολικά περιοχή Ήπιας Ανάπτυξης (Κέντρο Ορεινής Οικονομίας Πιλοτικής Μορφής).    

4.Η ζώνη Πλατύστομο-Καμένα Βούρλα-Αιδηψό, μπορεί να αποτελέσει χώρο Ολοκληρωμένου Σχεδιασμού με επίκεντρο τις Ιαματικές πηγές  (σημαντικός πόρος).

5.Στην Εύβοια η περιοχή Αλιβερίου να «μετεξελιχτεί» σε Πράσινο Ενεργειακό Κέντρο,  αλλά και στις Φθίνουσες Βιομηχανικές περιοχές Μαντουδίου, Χαλκίδας, θα εξεταστούν ειδικά σχέδια για να αντιμετωπιστούν τα ιδιαίτερα προβλήματα ανεργίας και αποβιομηχάνισης.

Τέλος κατόπιν μελέτης θα μπορούσαν να υλοποιηθούν δύο Ειδικά Αναπτυξιακά προγράμματα προς όφελος της Υπαίθρου και της Τοπικής Οικονομίας.

6.Ένα Ειδικό Σχέδιο για την Κτηνοτροφία σε όλη την ορεινή ζώνη  της περιφέρειας με Ζωικό Κεφάλαιο, με υποδομές, μεταποίηση των προϊόντων ζωικής προέλευσης, τοπικά σήματα, συνεργασίες παραγωγών, καταναλωτών, μεταποιητών  κ.α.

7.Ένα Ειδικό Σχέδιο Επανάχρησης της υπό εγκατάλειψη Σιδηροδρομικής Γραμμής Λιανοκλάδι-Τιθορέα, με συντήρηση του σιδηροδρομικού υλικού, Ανακαίνιση και Επανάχρηση κτιρίων, Μουσείο Σιδηροδρομικής Τέχνης, αξιοποίηση και  για τουριστικούς σκοπούς κ.α.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες…Μέσα στην κυριαρχία της εικόνας, της επικοινωνιακής τακτικής και του θεάματος των  εκλογών,  όλα αυτά ενδεχομένως να φαντάζουν περιττά.  

Όμως η επόμενη μέρα των εκλογών θάναι πάλι εδώ. Πεισματάρα να θέτει ξανά και ξανά τα κεφαλαιώδη ζητήματα της Ανεργίας-Απασχόλησης, της Οικονομικής Μεγέθυνσης, της Παραγωγής Εισοδήματος. 

  

Για μας, την παράταξη ΣΤΕΡΕΑ ΥΠΕΡΟΧΗΣ και τον Υποψήφιο Περιφερειάρχη Δημήτρη Αναγνωστάκη, η ανασυγκρότηση της περιφέρειας, δεν είναι ρητορική εκφώνηση για τα καφενεία και τις εκλογές.

Είναι ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ και ΑΠΟΨΗ, με όρους  εμπειρίας, εφικτότητας, ρεαλισμού.