Αειφόρος ανάπτυξη σημαίνει ότι οι ανάγκες της παρούσας γενιάς καλύπτονται χωρίς να υποθηκεύεται η ικανότητα των επόμενων γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Αποσκοπεί στη διασφάλιση της ικανότητας της γης να ευνοεί όλες της μορφές ζωής και βασίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας των φύλων, της αλληλεγγύης, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων της ελευθερίας και της ισότητας ευκαιριών για όλους.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δήμος Λοκρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δήμος Λοκρών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 7 Ιουλίου 2012
Κυριακή 15 Μαΐου 2011
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την λειτουργία της ΛΑΡΚΟ (*)
(*) Του Δ. Δ. Σουφλέρη, δικηγόρου, προέδρου του ΔΣ του ΣΔΑΠΠΕ ΚΥΜΗΣ, μέλους του Δικτύου Αιγαίου
Η ΛΑΡΚΟ διαπράττει με τρεις τρόπους ρύπανση: η μία πραγματοποιείται στις περιοχές εξόρυξης, η δεύτερη στη θαλάσσια περιοχή του βόρειου ευβοϊκού όπου η εταιρεία εναποθέτει τη λεγόμενη «σκουριά» και η τρίτη στην Λάρυμνα, στο εργοστάσιό της.
Οι καταστροφές από την εξόρυξη είναι: κόψιμο χιλιάδων δέντρων, αποψίλωση δασών, τεράστιες ποσότητες μπάζων που καλύπτουν ολόκληρες πλαγιές, καταστροφή υδροφόρου ορίζοντα, διάνοιξη δρόμων για τα βαρέα οχήματα. Η εξόρυξη γίνεται μόνο επιφανειακά, με τη δημιουργία τεράστιων κρατήρων που σε βάθος μπορεί να ξεπερνούν και τα 200 μέτρα.
Ακόμη στην περιοχή εξόρυξης γίνεται και ο χημικός εμπλουτισμός του μεταλλεύματος, που είναι επίσης ρυπογόνος.
Στον Β. Ευβοϊκό εναποθέτει 1.500.000-2.000.000 τόνους σκουριάς κατ΄έτος.
Στην Λάρυμνα το εργοστάσιο παράγει αέριους ρύπους, μικροσωματίδια, σκουριά, υγρά απόβλητα, επιχωματώνει την θάλασσα και υγρότοπους, και καταστρέφει δάση της περιοχής και γεωργική γή.
Περισσότερα στο: http://www.eyploia.gr/images/eyploia/27/14-larko.pdf
Η ΛΑΡΚΟ διαπράττει με τρεις τρόπους ρύπανση: η μία πραγματοποιείται στις περιοχές εξόρυξης, η δεύτερη στη θαλάσσια περιοχή του βόρειου ευβοϊκού όπου η εταιρεία εναποθέτει τη λεγόμενη «σκουριά» και η τρίτη στην Λάρυμνα, στο εργοστάσιό της.
Οι καταστροφές από την εξόρυξη είναι: κόψιμο χιλιάδων δέντρων, αποψίλωση δασών, τεράστιες ποσότητες μπάζων που καλύπτουν ολόκληρες πλαγιές, καταστροφή υδροφόρου ορίζοντα, διάνοιξη δρόμων για τα βαρέα οχήματα. Η εξόρυξη γίνεται μόνο επιφανειακά, με τη δημιουργία τεράστιων κρατήρων που σε βάθος μπορεί να ξεπερνούν και τα 200 μέτρα.
Ακόμη στην περιοχή εξόρυξης γίνεται και ο χημικός εμπλουτισμός του μεταλλεύματος, που είναι επίσης ρυπογόνος.
Στον Β. Ευβοϊκό εναποθέτει 1.500.000-2.000.000 τόνους σκουριάς κατ΄έτος.
Στην Λάρυμνα το εργοστάσιο παράγει αέριους ρύπους, μικροσωματίδια, σκουριά, υγρά απόβλητα, επιχωματώνει την θάλασσα και υγρότοπους, και καταστρέφει δάση της περιοχής και γεωργική γή.
Περισσότερα στο: http://www.eyploia.gr/images/eyploia/27/14-larko.pdf
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ή ΣΚΟΠΙΜΗ ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ?
Σοβαρές καταγγελίες για την ποιότητα νερού στα Ψαχνά Ευβοίας έκανε μέσω του ΣΚΑΪ 100,3 ο επίκουρος καθηγητής Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιάννης Ζαμπετάκης.
«Το ΙΓΜΕ παρουσιάζει στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στις πρόσφατες επιστημονικές μελέτες για την επίδραση του εξασθενούς χρωμίου στον ανθρώπινο οργανισμό», υποστήριξε ο κ. Ζαμπετάκης και κατηγόρησε τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος ότι αρνούνται να πάρουν δείγματα νερού από σημεία που υποδεικνύουν κάτοικοι της περιοχής.
Ο κ. Ζαμπετάκης μίλησε ανοικτά για «επιστημονικά ανήθικη προσπάθεια», ενώ αναφερόμενος στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα σχολίασε: «Το κράτος ρυπαίνει και το κράτος σκοτώνει».
«Οι επιθεωρητές περιβάλλοντος είναι υποχρεωμένοι να λάβουν δείγματα από όποιο μέρος τους υποδειχθεί», δήλωσε στο ΣΚΑΪ 100,3 η πρώην επικεφαλής του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος κα Μαργαρίτα Καραβασίλη. Τόνισε επίσης ότι θα πρέπει να τηρηθούν με υπευθυνότητα οι περιβαλλοντικοί όροι όχι μόνο στη Μεσσαπία, αλλά και απέναντι, στη Λάρυμνα, όπου - όπως χαρακτηριστικά είπε - «για πάρα πολλά χρόνια μεταλλεύματα της ΛΑΡΚΟ συσσωρεύονται σε λόφους, και μάλιστα δίπλα σε πηγές, και ουδείς μέχρι στιγμής έχει λάβει δείγματα».
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Χουντής ζήτησε μέσω του ΣΚΑΪ το συντονισμό όλων των φορέων και επισήμανε ότι το θέμα έφθασε στην Κομισιόν από όπου και αναμένεται απάντηση.
Πηγή: ΣΚΑΪ - www.skai.gr
«Το ΙΓΜΕ παρουσιάζει στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στις πρόσφατες επιστημονικές μελέτες για την επίδραση του εξασθενούς χρωμίου στον ανθρώπινο οργανισμό», υποστήριξε ο κ. Ζαμπετάκης και κατηγόρησε τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος ότι αρνούνται να πάρουν δείγματα νερού από σημεία που υποδεικνύουν κάτοικοι της περιοχής.
Ο κ. Ζαμπετάκης μίλησε ανοικτά για «επιστημονικά ανήθικη προσπάθεια», ενώ αναφερόμενος στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα σχολίασε: «Το κράτος ρυπαίνει και το κράτος σκοτώνει».
«Οι επιθεωρητές περιβάλλοντος είναι υποχρεωμένοι να λάβουν δείγματα από όποιο μέρος τους υποδειχθεί», δήλωσε στο ΣΚΑΪ 100,3 η πρώην επικεφαλής του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος κα Μαργαρίτα Καραβασίλη. Τόνισε επίσης ότι θα πρέπει να τηρηθούν με υπευθυνότητα οι περιβαλλοντικοί όροι όχι μόνο στη Μεσσαπία, αλλά και απέναντι, στη Λάρυμνα, όπου - όπως χαρακτηριστικά είπε - «για πάρα πολλά χρόνια μεταλλεύματα της ΛΑΡΚΟ συσσωρεύονται σε λόφους, και μάλιστα δίπλα σε πηγές, και ουδείς μέχρι στιγμής έχει λάβει δείγματα».
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Χουντής ζήτησε μέσω του ΣΚΑΪ το συντονισμό όλων των φορέων και επισήμανε ότι το θέμα έφθασε στην Κομισιόν από όπου και αναμένεται απάντηση.
Πηγή: ΣΚΑΪ - www.skai.gr
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
ΛΑΡΚΟ:30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Η πολύπαθη επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι σε αυτή, τα τελευταία 30 χρόνια έζησαν πολλές περιπέτειες, που πληρώθηκαν από το κοινωνικό σύνολο και τους φορολογούμενους της χώρας μας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς?
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
ΑΠΟΦΑΣΗ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗΣ ΧΥΤΑ ΛΟΚΡΙΔΑΣ
Χθες, Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008, ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας κ. Αθανάσιος Σκορδάς ανακοίνωσε την απόφασή του για χωροθέτηση του ΧΥΤΑ Λοκρίδας, μετά την αδυναμία των Δημάρχων - και μελών του ΔΣ του ΦοΔΣΑ Λοκρίδας - να καταλήξουν και στη σημερινή τους συνάντηση σε κοινή απόφαση. Σχετικά με την απόφαση αυτή ο κ. Σκορδάς δήλωσε:«Αντικείμενο της συνάντησης με τους Δημάρχους των Δήμων που συμμετέχουν στο ΦοΔΣΑ Λοκρίδας ήταν η παραλαβή της μελέτης του μελετητή κ. Παρασκευόπουλου, ο οποίος έχει ιεραρχήσει - με βάση επιστημονική τεκμηρίωση και έρευνα επί μεγάλο χρονικό διάστημα - τρεις θέσεις, οι οποίες μπορούν να επιλεγούν για τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑ στη Λοκρίδα και οι οποίες είχαν υποδειχθεί από τους Δημάρχους. Οι τρεις θέσεις αυτές έχουν αξιολογηθεί και έχουν βαθμολογηθεί ως εξής:· Με την επωνυμία «Τετραεθνές-2» 75 μονάδες αξιολόγησης.· Με την επωνυμία «Τετραεθνές-1» 73 μονάδες αξιολόγησης.· Με την επωνυμία «Παλιολιάς-Κοτρώνι» 53 μονάδες αξιολόγησης.Επειδή από την πλευρά των Δημάρχων δεν υπήρξε ομοφωνία σε ό,τι αφορά την υιοθέτηση των λύσεων που προτείνει ο μελετητής θα ασκήσω το δικαίωμα που μου δίνει ο νόμος και θα επιλέξω με βάση την υπόδειξη του μελετητή τη θέση εκείνη η οποία θα μπορέσει να αποτελέσει την προσφορότερη λύση για ένα σημαντικό ζήτημα όπως είναι η διαχείριση των απορριμμάτων όλης της Λοκρίδας. Θα ακολουθήσει η επόμενη φάση, δηλαδή η εκπόνηση των περιβαλλοντικών και των τεχνικών μελετών που απαιτούνται, ώστε στον ταχύτερο δυνατό χρόνο να φτάσουμε στη φάση δημοπράτησης του έργου. Η περιοχή «Τετραεθνές-2» βρίσκεται ανάμεσα στους Δήμους Αταλάντης, Ελάτειας, Δαφνουσίων και Αγίου Κων/νου, δεν έχει οπτική επαφή με τα κοντινά Δημοτικά Διαμερίσματα και οικισμούς, έχει τα λιγότερα υδρολογικά, περιβαλλοντικά και άλλης μορφής προβλήματα και σε συνεργασία με το Δασαρχείο διαπίστωσα ότι έχει και τα λιγότερα προβλήματα σε σχέση με το χαρακτήρα της γης»
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
ΔΗΜΟΣ ΛΟΚΡΩΝ
Ο Δήμος Αταλάντης ενώνεται με τους Δήμους Δαφνουσίων, Οπουντίων και Μαλεσίνης για τη δημιουργία του Δήμου Λοκρών με έδρα την Αταλάντη.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 612.88 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 24611 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 612.88 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 24611 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
ΓΗΠΕΔΑ ΓΚΟΛΦ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ? ΠΟΙΟΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ?
Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός διεθνώς για τα γήπεδα γκολφ. Ακόμη και για αυτά που είναι σε πρόσφορες περιοχές της Βόρειας Ευρώπης και Αμερικής με μεγάλο ύψος ετήσιων βροχοπτώσεων. Κάποιοι προσπαθούν να περάσουν αυτό το μοντέλλο τουρισμού και στη χώρα μας και μάλιστα σε περιοχές που απειλούνται με λειψυδρία. Μια από αυτές είναι δυστυχώς και η παράλια περιοχή της Λοκρίδας, όπου προγραμματίζεται σχετική επένδυση και μάλιστα χαρακτηρίζεται ως αγροτουριστική! Ακόμη μια διαστρέβλωση του αγροτουρισμού και μάλιστα επικίνδυνη. Οι αντιρρήσεις μας αφορούν τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, τη μεταλλαγή του τοπίου, τη σπατάλη δημόσιου χρήματος και τη προώθηση διαστρεβλωμένου μοντέλλου αγροτουρισμού...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)