Παρανοήσεις για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και την ραδιενέργεια (του Κ.Κάππα)

 Καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Ακτινοφυσικής Ιατρικού Τμήμ. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν εξειδικευμένη γνώση (και δεν είναι υποχρεωμένοι να έχουν) εύλογα συγχέουν βασικές έννοιες σε θέματα ακτινοβολιών. Η σύγχυση συχνά εντείνεται από τρομολαγνικές αναρτήσεις στα κοινωνικά μέσα, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στην επιστήμη.

Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία: Συχνά πιστεύεται ότι είναι κάτι αυτόνομο και εγγενώς επικίνδυνο, αποκομμένο από την συνήθη ενέργεια της καθημερινής ζωής... Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι στην ουσία «ιμάντας» μεταφοράς ενέργειας από μία πηγή προς τον χώρο και ενδεχομένως προς τον άνθρωπο. Δεν είναι ύλη και δεν επιτελεί από μόνη της βιολογική διεργασία. Το αποτέλεσμα για τον οργανισμό προκύπτει μόνον όταν μέρος της μεταφερόμενης ενέργειας απορροφηθεί στους ιστούς. Το είδος και το μέγεθος του αποτελέσματος εξαρτώνται από συχνότητα και ένταση: στις ραδιοσυχνότητες (FM, τηλεόραση, κινητή τηλεφωνία, Wi-Fi) η ενέργεια είναι τέτοια ώστε δεν προκαλεί θραύση χημικών δεσμών, ενώ σε πολύ υψηλότερες συχνότητες/ενέργειες (π.χ. ακτίνες Χ) αυτό είναι δυνατόν. Συνεπώς, ο «ιμάντας» (το ηλεκτρομαγνητικό κύμα) λειτουργεί ως «αχθοφόρος»: ο κίνδυνος καθορίζεται από την ποσότητα και τον τρόπο απορροφήσεως της ενέργειας, όχι από την παρουσία, αυτή καθ' εαυτή του ηλεκτρομαγνητικού κύματος.

Ραδιενέργεια: Δεν είναι κύμα και δεν «εκπέμπεται». Είναι ιδιότητα ορισμένων υλικών: οι ασταθείς πυρήνες τους διασπώνται και εκπέμπουν ακτινοβολία (π.χ. σωματίδια ή φωτόνια). Άρα η ραδιενέργεια εκπέμπει ενέργεια.
Έκθεση σημαίνει ότι ευρισκόμαστε κοντά σε πηγή ακτινοβολίας (π.χ. κοντά σε ιατρικό εξοπλισμό ή σε ραδιενεργό υλικό).
Μόλυνση σημαίνει ότι ραδιενεργό υλικό έχει εισέλθει στο σώμα ή έχει εναποτεθεί επάνω μας. Παράδειγμα: εάν ένας ασθενής λάβει ραδιενεργό φάρμακο (όπως Τεχνήτιο για σπινθηρογράφημα), τότε φέρει εσωτερικά στο σώμα του ραδιενεργό υλικό και, για λίγο διάστημα, εκπέμπει ακτινοβολία από μέσα προς τα έξω. Εάν το ίδιο υλικό ευρίσκεται εκτός σώματος, υπάρχει έκθεση στην ακτινοβολία, όχι μόλυνση.

Τι δεν είναι ραδιενέργεια: Οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας, τα κινητά τηλέφωνα, οι πυλώνες της ΔΕΗ και τα Wi-Fi εκπέμπουν χαμηλόσυχνη, μη ιοντίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (ραδιοκύματα), όχι ραδιενεργό ύλη. Αξονικοί τομογράφοι, ακτινογραφικές λυχνίες, κεραίες κινητής, Wi-Fi και φούρνοι μικροκυμάτων δεν εκπέμπουν ραδιενέργεια. Οι ακτινογραφικές/αξονικές μονάδες διαθέτουν ειδικές λυχνίες οι οποίες παράγουν ακτινοβολία μόνον όταν λειτουργούν, ύστερα είναι «σιωπηλές» και φυσικά ακίνδυνες.

Διαβάστε το άρθρο της "Αυγής" εδώ

Η κρίση της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1973 και το Κίνημα του Ναυτικού

"Φέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από το 1973, ένα έτος που αποδείχθηκε κομβικό για τη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας. Κατά τη διάρκειά του εκδηλώθηκε μια σειρά γεγονότων που έθεσαν σε κρίση τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η οποία έκλεινε έξι χρόνια στην εξουσία μετά την πραξικοπηματική επιβολή της την 21η Απριλίου 1967. Ήταν μια κρίση από την οποία το στρατιωτικό καθεστώς δεν θα κατάφερνε να εξέλθει, καταλήγοντας στην κατάρρευσή του τον Ιούλιο του 1974.

Βασικός, αλλά όχι και μοναδικός, παράγοντας που οδήγησε σε αυτή την κρίση ήταν η αυξανόμενη κοινωνική δυσφορία, της οποίας κορυφαία εκδήλωση ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Ήδη από τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας σημειώνονταν εκδηλώσεις κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στο καθεστώς. Μία από αυτές ήταν η κηδεία του ηγέτη του προδικτατορικού κόμματος της Ένωσης Κέντρου Γεωργίου Παπανδρέου, τον Νοέμβριο του 1968, που κατέληξε σε διαδήλωση κατά του καθεστώτος. Η κοινωνική δυσαρέσκεια συνοδευόταν από την αύξηση του ρεύματος του αντιαμερικανισμού, καθώς όλο και περισσότεροι θεωρούσαν πως πίσω από τη μακροχρόνια παραμονή της Χούντας βρίσκονταν οι ΗΠΑ. Το 1973 η κοινωνική δυσφορία εντάθηκε, όπως έδειξαν και οι φοιτητικές κινητοποιήσεις, με αυτό που ονομάστηκε «μικρό Πολυτεχνείο» τον Ιανουάριο και με την κατάληψη της Νομικής τον Μάρτιο... 

...Η αυξανόμενη κοινωνική δυσφορία ήταν από τα βασικά κίνητρα που ώθησαν μια ομάδα ανώτερων αξιωματικών να κινηθούν κατά της δικτατορίας. Έχοντας αντιληφθεί μια σταδιακή διόγκωση του αντιαμερικανισμού στην ελληνική κοινωνία τουλάχιστον από το 1971, οι συνωμότες φοβήθηκαν πως αν η δικτατορία παρέμενε στην εξουσία, αυτό θα οδηγούσε στην ενίσχυση της Αριστεράς. Μια τέτοια εξέλιξη τη θεωρούσαν καταστροφική, αφού σε περίπτωση που η Αριστερά ανέτρεπε τη δικτατορία, αυτό θα είχε αρνητικές συνέπειες για τη γεωπολιτική θέση της χώρας εντός του δυτικού στρατοπέδου και εντέλει για το είδος του καθεστώτος που θα είχε η μεταδικτατορική Ελλάδα.

Η ανάληψη καθηκόντων κυβερνήτη στα αντιτορπιλικά, τα πιο ισχυρά πλοία του στόλου, από αξιωματικούς της ηγετικής ομάδας, το καλοκαίρι του 1972 λειτούργησε καθοριστικά για τις προθέσεις τους. Από το φθινόπωρο ξεκίνησαν τη συστηματική οργάνωση του σχεδίου τους, το οποίο μέχρι την άνοιξη είχε ολοκληρωθεί. Στο μεσοδιάστημα, οι μυημένοι αξιωματικοί πλησίασαν τους 100, θέτοντας σχεδόν το σύνολο των πλοίων υπό τον έλεγχο της συνωμοσίας. Ως ημερομηνία εκδήλωσης ορίστηκε το βράδυ της 22ης προς την 23η Μαΐου 1973. Η δικτατορία ωστόσο πρόλαβε και εξάρθρωσε τη συνωμοσία. Την προσπάθεια της Χούντας να υποβαθμίσει το γεγονός ανέτρεψε η φυγή του αντιτορπιλικού «Βέλος» στην Ιταλία, το οποίο αποχώρησε από τη συμμαχική άσκηση που διεξαγόταν στα ανοιχτά της Σαρδηνίας. Ο κυβερνήτης του, αντιπλοίαρχος Νίκος Παππάς ήταν από τα ηγετικά στελέχη της συνωμοσίας. Όταν πληροφορήθηκε τη διενέργεια συλλήψεων αξιωματικών του Ναυτικού από τη Χούντα, αναζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ιταλία, όπου αποκάλυψε το πραγματικό μέγεθος της αντίδρασης στο καθεστώς"...

Του Κ. Στράτου, μεταδιδακτορικού ερευνητή στο ΕΚΠΑ από το www.avgi.gr - Το άρθρο εδώ

Δείτε επίσης

Ποιό είναι το "Βέλος"; (Από τη μηχανή του χρόνου)

Ακούστε επισης

Και διαβάστε μυθιστορηματική περιγραφή χαρακτήρων