Το Σωματείο Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ για «τα πρότυπα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας»

Στο πλαίσιο των πολύμορφων δράσεων που αναπτύσσουμε για την ανανέωση των συμβάσεων μας, υπήρξε προβολή των θέσεων των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ προς τα έξω.

 Αυτόματα, υπήρξε και «αρθρογραφία» από Κυβερνητικά – επιχειρηματικά κέντρα. Τις επόμενες ημέρες και όσο θα εκφράζεται η αλληλεγγύη στα δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματα των εργαζομένων είναι σίγουρο ότι θα αναπαραχθούν κι άλλα «δημοσιεύματα» τέτοιου περιεχομένου.

Το θετικό είναι ότι «το βαρέλι δίχως πάτο» όπως παρουσίαζαν  η κυβέρνηση και τα διάφορα κέντρα την ΛΑΡΚΟ,  σήμερα από τους ίδιους έχει μετατραπεί «σε χρυσορυχειο», επιβεβαιώνοντας την αταλάντευτη θέση των εργαζομένων.

Το αφήγημα ότι «το κράτος δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ» όπως έλεγαν, οι ίδιοι το διέψευσαν με τις πράξεις τους. 100 εκατομμύρια ευρώ έχουν σπαταλήσει για να σταματήσουν την παραγωγή της ΛΑΡΚΟ και να την ξεπουλήσουν  με 6 ευρώ το στρέμμα.

Βέβαια συνεχίζουν να διαστρεβλώνουν την αλήθεια, λένε ότι «αυτά τα χρήματα έχουν δοθεί για τους μισθούς των εργαζομένων που τους τελευταίους 14 μήνες  πηγαίνουν στην ΛΑΡΚΟ και κάθονται».

Η αλήθεια είναι ότι:

Στην εργασία πηγαίνουν και κάθονται οι τεμπέληδες. Εμείς πηγαίνουμε στις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ που έχουν σταματήσει να λειτουργούν και να συντηρούνται με εντολή των επενδυτών και απόφαση της κυβέρνησης. Εμείς κάθε μέρα διεκδικούμε «δουλειά, καμίνια και μηχανές να πάρουν μπροστά». Όπως και οι ίδιοι παραδέχονται, «η διακοπή λειτουργίας έλαβε χώρα σε μια περίοδο που οι τιμές του νικελίου είναι σταθεροποιημένες στα ύψη».

Οι εργαζόμενοι από τις 3/3/20 που η ΛΑΡΚΟ μπήκε σε «εκκαθάριση εν λειτουργία»,  μέχρι και τις 31/7/22 που με εντολή των επενδυτών και απόφαση της κυβέρνησης σταμάτησε η παραγωγή,  είχαμε παράξει νικέλιο αξίας 400 εκ ευρώ, κατά επέκταση πληρωθήκαμε από την πώληση του προϊόντος που παράξαμε.

 Στις 31/7/22 η Κυβέρνηση σταμάτησε την παραγωγή, μας απέλυσε και μας «αποζημίωσε», «για να υπάρξει οικονομική διακοπή και να γίνει ο διεθνής διαγωνισμός»όπως είπε. Τα χρήματα των αποζημιώσεων έφτασαν τα 23 εκατομμύρια ευρώ συνολικά, δηλαδή 2 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα από το ποσό των 25 εκατομμυρίων ευρώ που μας υφαρπάξαν  από τις περικοπές μισθών, κατάργηση δώρων εορτών και επιδόματος αδείας, από την έναρξη της εκκαθάρισης μέχρι και την απόλυση μας. Επί της ουσίας αυτο- αποζημιωθήκαμε.

 Από 1/8/22 έως και σήμερα που είμαστε συμβασιούχοι στη ΛΑΡΚΟ και έχει σταματήσει η παραγωγή και η συντήρηση με απόφαση της κυβέρνησης και παρά τις διαμαρτυρία μας, πληρωνόμαστε είτε από την πώληση προϊόντων της ΛΑΡΚΟ, όπως σκουριά, είτε από την πώληση δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων που υπάρχουν ακόμη 10καδες εκατομμύρια ευρώ διαθέσιμα.

Συμπέρασμα:

«Τα 100 εκατομμύρια του κρατικού προϋπολογισμού»  ήταν αρκετά όχι μόνο για να συντηρηθεί αλλά και για να εκσυγχρονίσουν την ΛΑΡΚΟ, σπαταλήθηκαν όμως στις απαιτήσεις της απαξίωσης.

 Το «βαρέλι» της ΛΑΡΚΟ έχει «πάτο» και δεν «κινδυνεύει να χαθεί», δεν είναι ψάρι ο ορυκτός πλούτος που μπορεί να μεταναστεύσει σε άλλες θάλασσες. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι σε αντιδικία για το ποιος θα «βουτήξει πιο βαθιά σε αυτόν τον πατο».

 Η «οικονομική διακοπή» όπως λένε και αφορά την απόλυση των εργαζομένων, έγινε στις 31/7/22.

 Χρήματα για την μισθοδοσία των εργαζομένων ουδέποτε έδωσαν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ακόμη και σήμερα  μπορούν να αποδεσμεύσουν την πώληση ρύπων, να φέρουν υλικά να  συντηρήσουμε και να  επαναλειτουργήσουμε τη ΛΑΡΚΟ.

Συνεχίζουμε μέχρι την νίκη

Από την στιγμή που υπάρχει προοπτική, μέχρι να την παραδώσουν στο νέο ιδιοκτήτη θα είμαστε μέσα στην ΛΑΡΚΟ.  Τελεία και παύλα. Εμείς είμαστε οι σπιτονοικοκύρηδες και οι επενδυτές οι μουσαφιραίοι.

Δίνουμε ραντεβού με την εργατική τάξη της χώρας μας στις πολύμορφες κινητοποιήσεις που θα αναπτύξουμε διεκδικώντας την ανανέωση των συμβάσεων μας. Σταθμός η μεγάλη ανοιχτή σύσκεψη –  συγκέντρωση την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2023 στις 10.30 πμ  στον κινηματογράφο Ίλιον στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου της Λάρυμνας.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΛΑΡΚΟ - 24/11/2023

Αναδημοσίευση απο το https://altpress.gr/ 

Τα αποθέματα ορυκτών της χώρας (στοιχεία 2019)

Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά αποθέματα μεταλλικών ορυκτών, όπως βωξίτη, χαλκό, χρυσό, σίδηρο, νικέλιο, ασήμι, και ψευδάργυρο και άλλων βιομηχανικών ορυκτών όπως ο μπεντονίτης, ο γύψος, κυνίτης, καολίνη, ασβεστόλιθος, μαγνησίτης, περλίτης και ελαφρόπετρα. Το 2019, η κατείχε τα μεγαλύτερα αποθέματα περλίτη στον κόσμο και ήταν έκτη στα αποθέματα μαγνησίτη (Τζεφέρης, 2019; Hatfield, 2021b; Merrill, 2021)

Το 2019, η Ελλάδα ήταν ο τρίτος παραγωγός στην παγκόσμια κατάταξη περλίτη και  ελαφρόπετρας, τέταρτος στο μπεντονίτη, και όγδοος στο μαγνησίτη. Η χώρα αντιπροσώπευε το 21% της παγκόσμιας παραγωγής περλίτη, 8% μπεντονίτη και 5% ελαφρόπετρας. Επίσης ήταν ο μοναδικός παραγωγός χουντίτη στον κόσμο. (Είναι ένα ανθρακικό ορυκτό με χημικό τύπο Mg3Ca(CO3)4. Κρυσταλλώνεται στο τριγωνικό σύστημα και συνήθως εμφανίζεται ως πλατιοί κρύσταλλοι και κονιώδεις μάζες. Σήμερα η πιο κοινή βιομηχανική χρήση του είναι ως φυσικό μείγμα με υδρομαγνησίτη για επιβραδυντικό φλόγας ή πρόσθετο επιβραδυντικό φωτιάς για πολυμερή).

Η Ελλάδα ήταν μαζί με τη Φινλανδία μία από τα δύο μοναδικά μέλη της ΕΕ που εξόρυξαν νικέλιο και μαζί με την Αυστρία που παρήγαγαν σιδηρονικέλιο. Ήταν επίσης ένα από τα τρία μόνο κράτη μέλη της ΕΕ με ενεργό χυτήριο νικελίου (πίνακας 1; Nickel Institute, 2019, σελ. 1; Crangle, 2021; Hatfield, 2021a, b; Merrill, 2021; Simmons, 2021).

Ειδικά για τις ΗΠΑ η Ελλάδα ήταν η κορυφαία πηγή ελαφρόπετρας και περλίτη, οι εξαγωγές της οποίας αντιπροσωπεύουν το 93% και το 90% αντίστοιχα των εισαγωγών των ΗΠΑ. Η χώρα ήταν επίσης σημαντικός εξαγωγέας τσιμέντου, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 15% των εισαγωγών των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η Ελλάδα αναμένεται να παραμείνει σημαντικός παραγωγός παγκοσμίως από μπεντονίτη, μαγνησίτη, περλίτη και ελαφρόπετρα. 

Επίσης η χώρα μπορεί παραμείνει ένας περιφερειακά σημαντικός παραγωγός αλουμινίου και λιγνίτη, αν και με περαιτέρω μειωμένη παραγωγή. Το 2020 προβλεπόταν μείωση της παραγωγής λιγνίτη στα 21,9 Mt (όμως η ενεργειακή κρίση και επαναλειτουργία ΑΗΣ πιθανόν να επέδρασσαν αρνητικά σε αυτό το στόχο). 

Η παραγωγή του νικελίου και του σιδηρονικελίου είναι πιθανό να μειωθεί σημαντικά ή μπορεί να παύσει εντελώς ως αποτέλεσμα των αναμενόμενων εξελίξεων στη ΛΑΡΚΟ. 

Για το χρυσό, μόλυβδο, ασήμι και ψευδάργυρο οι επιδόσεις μπορεί να αυξηθούν εάν η Eldorado Gold πετύχει να αυξήσει τη  παραγωγή στα Μεταλλεία της Ολυμπίας και Στρατωνίου όπως οραματίζεται και εάν η εταιρεία αρχίσει να λειτουργεί στο έργο της στις Σκουριές (Euracoal, 2020, σελ. 7)

Πηγή: https://pubs.usgs.gov/myb/vol3/2019/myb3-2019-greece.pdf 

Η κρυφή αξία της ΛΑΡΚΟ και τα σχέδια των μνηστήρων (*)

(*) Απο άρθρο του Σin

" Η πώληση της ΛΑΡΚΟ είναι σαν πουλάς ένα ερειπωμένο σπίτι, που όμως κρύβει σεντούκια με χρυσές λίρες στο υπόγειο....«Αν κάποιος θέλει να επενδύσει σήμερα στη ΛΑΡΚΟ δεν θα το κάνει για τα assets που βρίσκονται στο τραπέζι, αλλά για την προοπτική εκμετάλλευσης των ελληνικών κοιτασμάτων λατερίτη με μια νέα μέθοδο, που υπόσχεται τεράστια κέρδη για πολλές δεκαετίες», σημειώνουν πηγές που γνωρίζουν καλά το θέμα....Ένα από τα πιο περιζήτητα μέταλλα σήμερα και για πολλά χρόνια στο μέλλον θα είναι το νικέλιο υψηλής καθαρότητας, που χρησιμοποιείται στην παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα. Επίσης, το κοβάλτιο, που είναι και αυτό ένα από τα βασικά συστατικά στην παραγωγή των μπαταριών. ....Σύμφωνα με εκτιμήσεις, απαιτούνται περισσότερα από 150 εκατ. ευρώ επένδυσης για να δημιουργηθεί μια μονάδα υδρομεταλλουργίας που θα εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα λατερίτη για την παραγωγή νικελίου και κοβαλτίου. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι ιδιώτες που θα αγοράσουν το ενεργητικό της ΛΑΡΚΟ θα χρησιμοποιήσουν μια μέθοδο παραγωγής που αναπτύχθηκε στον χώρο της ΛΑΡΚΟ, με τη συμμετοχή επιστημόνων του Μετσόβειου Πολυτεχνείου και η σχετική ευρεσιτεχνία έχει κατοχυρωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η ίδια η ΛΑΡΚΟ λειτούργησε μόνο μια μικρή, πειραματική εγκατάσταση υδρομεταλλουργίας, χωρίς ποτέ να την εντάξει στην παραγωγή της, ενώ άλλοι, όπως ο διεθνής κολοσσός Glencore, που ενδιαφερόταν και για τη ΛΑΡΚΟ στο παρελθόν, την έχουν αξιοποιήσει με μεγάλη επιτυχία σε φτωχά κοιτάσματα.

Αν η υδρομεταλλουργία είναι το κλειδί για τεράστια κέρδη μέσα στις επόμενες δεκαετίες, ένα βασικό ερώτημα είναι ποια τύχη θα έχει η παλαιά μονάδα της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα....Η απάντηση που δίνουν όσοι γνωρίζουν το θέμα είναι ότι και η μονάδα της Λάρυμνας θα μπορούσε να συνεχίσει να λειτουργεί και να διατηρηθούν θέσεις εργασίας, με τρεις βασικές προϋποθέσεις: να εμπλουτίζεται το μετάλλευμα με εισαγόμενα μεταλλεύματα υψηλότερης ποιότητας, ώστε να κρατιέται υπό έλεγχο το ενεργειακό κόστος, να βρεθεί μια λύση για μια σχετικά καλή συμφωνία με τη ΔΕΗ για το ρεύμα και να περιορισθούν, στο μέτρο του δυνατού, τα κόστη λειτουργίας. Με αυτές τις παρεμβάσεις, ένας επενδυτής θα μπορούσε και να μην μπαίνει μέσα από το εργοστάσιο της Λάρυμνας, αλλά ακόμη και αν είχε κάποιες ζημιές, αυτές θα ήταν μικρό κλάσμα των κερδών που θα είχε από την υδρομεταλλουργία"

Όλο το άρθρο του Σin εδώ

Η ΛΑΡΚΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ

Η κυβέρνηση βγάζει στο σφυρί την ταλαιπωρημένη μεταλλευτική εταιρεία υπερχρεωμένη και χωρίς καμιά μέριμνα για τους 1.200 άμεσα και τους 4.000 έμμεσα εργαζομένους

Περισσότερα στην ΕφΣυν

ΣΑΒΒΑΤΟ 13/6 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 11 πμ: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΚΟ

Tο περιφερειακό συμβούλιο της Στερεάς Ελλάδας, με ομόφωνη απόφασή του, στηρίζει το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.


Δίνουμε μαζικά και μαχητικά το «παρών» στο συλλαλητήριο,
στην πλατεία Συντάγματος 13/6 στις 11.00 π.μ

ΛΑΡΚΟ: Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση

Πώληση ή πτώχευση»: έτσι έθετε το δίλημμα για τη ΛΑΡΚΟ η κυβέρνηση, όταν άρχιζε, πριν από μερικούς μήνες, το εγχείρημα της εκκαθάρισης εν λειτουργία της βιομηχανίας νικελίου, με τελικό στόχο την πώληση των περιουσιακών της στοιχείων (εργοστάσιο, ορυχεία) μέσα από δύο ξεχωριστούς διαγωνισμούς. Τώρα, η κυβέρνηση βλέπει το... τρένο της πτώχευσης να πλησιάζει με απειλητικά υψηλή ταχύτητα, καθώς δεν φαίνεται στον ορίζοντα να υπάρχει έστω και ένας ενδιαφερόμενος από την παγκόσμια αγορά για το εργοστάσιο της Λάρυμνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας διαπιστώνουν ότι είναι πολύ πιθανό πλέον το σενάριο του άκαρπου διαγωνισμού για το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ και της εμφάνισης μόνο ενός ενδιαφερόμενου επενδυτή για τα ορυχεία της Καστοριάς. Πρόκειται για όμιλο ισραηλινών συμφερόντων, όπως είχε αποκαλύψει πρόσφατα το Σin, η προσφορά του οποίου όμως είναι πολιτικά προβληματική γιατί, εκτός άλλων λόγων, σκοπός των επενδυτών είναι να τροφοδοτήσεις με ελληνικό μετάλλευμα (λατερίτης) το εργοστάσιου νικελίου που οι ίδιοι ελέγχουν στο Καβάνταρτσι της Β. Μακεδονίας, την ώρα που η ελληνική μονάδα παραγωγής νικελίου, στη Λάρυμνα, θα κλείνει, ελλείψει ενδιαφερόμενου επενδυτή.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έγινε το τελευταίο διάστημα μια προσπάθεια να βολιδοσκοπηθούν ενδιαφερόμενοι επενδυτές, αλλά οι απαντήσεις ήταν αρνητικές. Το εργοστάσιο της Λάρυμνας αντιμετωπίζεται πλέον με καθαρά αρνητικό τρόπο από τους «παίκτες» της διεθνούς αγοράς νικελίου, παρότι στο παρελθόν είχε προσελκύσει έντονο ενδιαφέρον, όχι μόνο γιατί η πανδημία και η αβεβαιότητα της νέας οικονομικής κρίσης κρατούν χαμηλά τις διεθνείς τιμές, χωρίς να είναι βέβαιος ο χρόνος η δυναμική μιας ανάκαμψης, ούτε μόνο επειδή το απαρχαιωμένο εργοστάσιο χρειάζεται πολύ μεγάλες επενδύσεις για την τεχνολογική και περιβαλλοντική του αναβάθμιση (της τάξεως των 200 εκατ. ευρώ), ποσό που στις σημερινές συνθήκες είναι αρκετό για να στηθεί από το μηδέν μια υπερσύγχρονη μονάδα στην Ασία με πολύ φθηνότερο ρεύμα και εργατικά.

Ένα βασικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα είναι ότι η ΛΑΡΚΟ έχει χάσει πλέον το καλό όνομα που είχε στις λίγες χαλυβουργίες που έχουν απομείνει στην ευρωπαϊκή αγορά, ως μια βιομηχανία που παράγει ποιοτικό προϊόν και είναι αξιόπιστη στις παραδόσεις. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση εξήγγειλε την έναρξη εκκαθάρισης σε λειτουργία, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο πτώχευσης, η ΛΑΡΚΟ υποχρεώθηκε να ανανεώσει συμβάσεις με σημαντική έκπτωση, λόγω του κινδύνου να μην παραδώσει το προϊόν ή να μην το παραδώσει έγκαιρα, ενώ ακόμη και πιστοί πελάτες της μετακινούνται ή εξετάζουν να μετακινηθούν προς την ανταγωνιστική βιομηχανία νικελίου της Βόρειας Μακεδονίας.

Με αυτά τα δεδομένα, μόνο ένα θαύμα από αυτά που δεν συμβαίνουν στον κόσμο της διεθνούς βιομηχανίας, θα μπορούσε να φέρει έναν επενδυτή στο διαγωνισμό για τη μονάδα της Λάρυμνας, έστω και με συμβολικό τίμημα. Ή, τουλάχιστον, έναν επενδυτή που θα είχε πράγματα τα εχέγγυα και την πρόθεση να επενδύσει μεγάλα ποσά και να αξιοποιήσει το εργοστάσιο και όχι απλώς να το χρησιμοποιήσει κερδοσκοπικά, με στόχο κάποιο βραχυχρόνιας διάρκειας «παιχνίδι» στην αγορά του νικελίου.

Ορισμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι φέρονται να ενημερώνουν συνδικαλιστές της ΛΑΡΚΟ ότι ζωηρό ενδιαφέρον για το εργοστάσιο διατηρεί η εδρεύουσα στην Ελβετία, TELF, πίσω από την οποία βρίσκονται τρεις γνωστοί και αμφιλεγόμενοι ολιγάρχες από το χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (Κιργιζία και Ουζμπεκιστάν). Η TELF έχει πράγματι την ανάγκη να συνεργασθεί με κάποια βιομηχανική μονάδα για παραγωγή νικελίου, καθώς έχει αποκτήσει μεταλλεία λατερίτη στη Γουατεμάλα, χωρίς να διαθέτει παραγωγική ικανότητα για τελικό προϊόν.

Όμως, είναι πολύ αμφίβολο αν η TELF έχει τους πόρους και την πρόθεση να επενδύσει πραγματικά στη ΛΑΡΚΟ. Το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι έχει ικανοποιηθεί ιδιαίτερα από προηγούμενη συνεργασία με την ελληνική βιομηχανία, όπου παρέδιδε μετάλλευμα και έπαιρνε τελικό προϊόν σε χαμηλή τιμή, από την οποία λέγεται ότι κέρδισε περισσότερα από 15 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, η TELF έκανε προσπάθεια να επαναλάβει την ίδια συμφωνία, αλλά η σημερινή διοίκηση της ΛΑΡΚΟ απέκρουσε το... ζημιογόνο φλερτ. Στην καλύτερη περίπτωση, λένε πηγές με γνώση της αγοράς, στόχος της TELF θα ήταν να κλείσει άλλη μια συμφωνία ανταλλαγής μεταλλεύματος με τελικό προϊόν, αλλά θεωρείται απίθανο να θελήσει να δεσμευθεί σε μια μακροχρόνια επένδυση στην ελληνική εταιρεία. Απίθανο θεωρείται, επίσης, να διαθέτει η TELF τα απαιτούμενα κεφάλαια για να προχωρήσει σε τέτοια επένδυση, χωρίς μάλιστα να γνωρίζει αν μπορεί να φθάσει σε ένα κερδοφόρο αποτέλεσμα.

Με αυτά τα δεδομένα και ενώ έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη ΛΑΡΚΟ, καθώς η τελευταία κρατική επιδότηση των 35 εκατ. ευρώ δεν επαρκεί για να κρατήσει «ζωντανή» για μεγάλο διάστημα την επιχείρηση, κάθε ημέρα που περνά φέρνει την κυβέρνηση πιο κοντά στο «μαύρο» σενάριο: να προκηρύξει ένα διαγωνισμό για το εργοστάσιο της Λάρυμνας που θα αποβεί άκαρπος και θα οδηγήσει στο κλείσιμο της τελευταίας βιομηχανίας νικελίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Πηγή: https://www.sofokleousin.gr

KΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΡΚΟ .

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΚΑΙ  ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΡΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ ΠΟΥ ΣΦΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΕΙ- ΕΚΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΛΑΡΚΟ. 

Όλοι και όλες στην απεργιακή συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 11 Φλεβάρη 2020 στις 12:00 στην πύλη του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας.

Αν τους αφήσουμε θα μαραζώσει ο τόπος μας, όλοι οι Στερεά Ελλάδα.

Καλούμε τους Δήμους, τα σχολεία, τα μαγαζιά να κλείσουν. Τους ιερείς να βαρέσουν τις καμπάνες στα χωριά μας. Γενικός ξεσηκωμός. 

Συνάδελφοι, νέοι, μαθητές, φοιτητές, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι, γυναίκες και παιδιά, κάτοικοι της περιοχής μας, κάτοικοι της Στερεάς, αδέλφια όλης της χώρας μας.

Vincent van Gogh. The Factory, July–September 1887

Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ. Η ΛΑΡΚΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ. Ως συνέχεια του μεγάλου συλλαλητηρίου που πραγματοποιήσαμε στην Αθήνα στις 25 Γενάρη, σας καλούμε να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά όλοι  μαζί τη μάχη, για να μην κλείσουν τη ΛΑΡΚΟ, να μην ερημώσουν τα χωριά μας. Καλούμε όλη την Εργατική τάξη της χώρας μας, τους μαζικούς φορείς του λαϊκού κινήματος, να συνεχίσουν με οποιονδήποτε τρόπο την έκφραση αλληλεγγύης .

Είναι ξεκάθαρο. Από την μια είναι τα σχέδια τους και όλοι όσοι τα στηρίζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Οι υπουργοί μιλούν ανοιχτά και κάποιοι τους «χειροκροτούν», για να είμαστε πιο σαφείς, μας καλούν «να γίνουμε ρεαλιστές των πραγμάτων».

•  «Εκκαθάριση και πώληση σε κομμάτια, επώδυνα τα μέτρα για τους εργαζόμενους» δήλωσε ανοιχτά ο  κ. Σταϊκούρας.
• «Άμεσα τροπολογία νόμου στην Βουλή, Εκκαθάριση, περικοπές μισθών, απολύσεις, πώληση σε κομμάτια, μπορεί και κλείσιμο» δηλώνει κάθε μέρα ο κ. Χατζηδάκης.
• «Η ΛΑΡΚΟ είναι μη βιώσιμη» λένε συνολικά κυβέρνηση, διοίκηση και διάφορα επιτελεία.

Από την άλλη είναι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ. Όσοι εκφράζουν την αλληλεγγύη και την έμπρακτη στήριξη τους επάνω στα δίκαια αιτήματα τους που διατυπώνονται στο ψήφισμα που πρωτοκόλλησαν στην βουλή. Το ψήφισμα που είναι αποτέλεσμα διεργασιών: 

• Tης   σύσκεψης 120 φορέων (08/12/2019).
• Αποφάσεις των Γ.Σ.
• Το Συλλαλητήριο 25/1/2020  με τους χιλιάδες εργαζόμενους 

1. Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ. Όχι στο κλείσιμο της. Όχι στην εκκαθάριση,  την ιδιωτικοποίηση, στο σχέδιο τριχοτόμησης.  Κρατική χρηματοδότηση για την διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της, τον εκσυγχρονισμό της και την παραπέρα ανάπτυξή της σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχει. Κατασκευή μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα για τις ανάγκες της βιομηχανίας της χώρας μας και των εργαζομένων, για να ανοίξουν χιλιάδες θέσεις εργασίας γύρω του.
2. Εδώ και τώρα διασφάλιση των θέσεων εργασίας, κατάργηση του σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών, ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και Ασφάλειας, διασφάλιση των δικαιωμάτων μας μέσα από την υπογραφή της συμφωνημένης Σ.Σ.Ε.

Μέσα από αυτό το κάλεσμα αναδεικνύουμε το έγκλημα που προωθεί η κυβέρνηση, την ψευτοεπιχειρηματολογία της.

Με βάση την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και των «ειδικών σοφών»  η ΛΑΡΚΟ, όπως λένε, «δεν είναι βιώσιμη, μπαίνει μέσα, είναι ζημιογόνα, πληρώνει ο ελληνικός λαός για να έχουν οι εργαζόμενοι σε αυτή παροχές, όπως επίδομα γαλοπούλας και αμνού, μισθούς των 75.000 ευρώ το χρόνο,  δωρεάν σπίτια, χωρίς να πληρώνουν ρεύμα» κ.α.

Διαβάζοντας τα  παραπάνω ο οποιοσδήποτε που δεν γνωρίζει τη ΛΑΡΚΟ, σίγουρα το συμπέρασμα που βγάζει  είναι, «κλείστε τη ΛΑΡΚΟ». Είναι όμως τα παραπάνω η αλήθεια;  

Απαντάμε με στοιχεία και ντοκουμέντα.

«Η ΛΑΡΚΟ χρωστά 350 εκατομμύρια ευρώ στη ΔΕΗ». Αυτό που βγαίνει από ντοκουμέντα είναι ότι,  η ΛΑΡΚΟ εάν και πλήρωνε κατά 20% παραπάνω από άλλες ενεργοβόρες βιομηχανίες παγκόσμια και στη χώρα μας, από το 1989 μέχρι το  2006, χρωστούσε 60 εκατομμύρια ευρώ στη μέτοχο της ΔΕΗ, τα οποία και αποπλήρωνε με ρύθμιση. Η μέτοχος της ΛΑΡΚΟ (ΔΕΗ), για 17 έτη (1989- 2006) έπαιρνε από τα κέρδη το ποσοστό που της αναλογούσε του 11%. Παράλληλα  όμως πληρωνόταν και ως πάροχος, 20% παραπάνω από ότι πληρωνόταν από άλλες ενεργοβόρες βιομηχανίες. Οι αριθμοί δεν κοροϊδεύουν. Τα 60 εκατομμύρια ευρώ χρέος της περιόδου 1989 – 2006 είναι πολύ μικρότερο από το 20% πού προκύπτει ως διαφορά από την τιμή ηλεκτρικής ενέργειας που πλήρωνε η ΛΑΡΚΟ στη ΔΕΗ πιο ακριβά. 

Σαν μην έφτανε αυτό, το 2006, η διορισμένη από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διοίκηση της ΔΕΗ, μονομερώς και με «θεατές» τη διορισμένη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, αλλά και το πολιτικό υπεύθυνο για τη ΛΑΡΚΟ και ΔΕΗ Υπουργό, κύριο Χατζηδάκη,  αυξάνει το τιμολόγιο της ΛΑΡΚΟ, από 45 ευρώ η MWH, πηγαίνει σχεδόν στα 80 ευρώ. Το 2006, το ήδη ακριβό κατά 20% τιμολόγιο της ΔΕΗ,  σχεδόν διπλασιάζεται.

Άρα. Η αλήθεια είναι ότι η ΛΑΡΚΟ «χρωστά», όχι γιατί δεν πλήρωσε το κόστος ενέργειας, αλλά γιατί συνειδητά και με διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων πλήρωνε ακριβότερα. Από το 2006 μέχρι σήμερα σχεδόν διπλάσια. Αν αφαιρέσει κάνεις όλο αυτό το φέσι που της έχουν βάλει οι κυβερνήσεις, τότε, ενδεχομένως να προκύπτει ότι η ΔΕΗ είναι να επιστρέψει στη ΛΑΡΚΟ αρκετά εκατομμύρια ευρώ. 

Άλλη μία συνειδητή επιλογή υπερχρέωσης της ΛΑΡΚΟ με κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κύριο υπεύθυνο την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι οι «Κρατικές ενισχύσεις, πρόστιμο 136 εκατομμύρια ευρώ». 

Είναι πρόστιμο και όχι χρηματοδότηση.  Πρόστιμο, γιατί το κράτος  ως κύριος μέτοχος μπήκε εγγυητής σε δάνεια που πήρε η ΛΑΡΚΟ και τα έχει αποπληρώσει. Πρόστιμο γιατί το 2008  η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού, «δεν έκαναν σωστά τη διαδικασία». Πρόστιμο,  όπου σύμφωνα με την κυβέρνηση και το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού «θα διαγραφεί αν η ΛΑΡΚΟ εκποιηθεί». Παράλληλος στόχος με την υπερχρέωση ήταν ο οικονομικός στραγγαλισμός και κατά συνέπεια αυτού, η απαξίωση – εγκατάλειψη. Όλες οι Κυβερνήσεις, ως πιστοί συνεργάτες με την «σύμμαχο» Ε.Ε, πατώντας  στο πρόσχημα  ότι «η ΛΑΡΚΟ δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τον κύριο μέτοχο ή να δανειοδοτηθεί από τράπεζες, λόγω των κρατικών ενισχύσεων», εγκατέλειψαν μεθοδευμένα την ΛΑΡΚΟ, την άφησαν χωρίς επενδύσεις, εκσυγχρονισμό και την παραπέρα ανάπτυξη. Σήμερα ως αποτέλεσμα των παραπάνω η ΛΑΡΚΟ είναι στα πρόθυρα του κλεισίματος.

Η κυβέρνηση έχοντας τα παραπάνω ως κύριους πυλώνες της ψευτοεπιχειρηματολογίας και έχοντας τη βοήθεια διαφόρων εντολοδόχων δημοσιογραφικών κέντρων, προσπαθεί να σας πείσει ότι «η ΛΑΡΚΟ δεν είναι βιώσιμη, ο ελληνικός λαός την πληρώνει και να της χαρίσουμε τα χρέη μπαίνει μέσα», όπως είπε και ο «πατριώτης» μας, Υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας πρόσφατα.

Όπως παραπάνω τεκμηριώσαμε ότι ο Ελληνικός Λαός δεν έχει δώσει ούτε ευρώ για την ΛΑΡΚΟ και η ΛΑΡΚΟ δεν χρωστά στην πραγματικότητα στην ΔΕΗ, παρακάτω θα τεκμηριώσουμε πως ο Ελληνικός Λαός, με συνειδητή επιλογή όλων των κυβερνήσεων έχει χάσει αρκετά δις ευρώ και  χιλιάδες θέσεις εργασίας. 

Στη ΛΑΡΚΟ έχει πραγματοποιηθεί με επιτυχία πείραμα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι  προϊόν τεράστιας υπεραξίας σε σχέση με το σιδηρονικελιο πού πουλάει η ΛΑΡΚΟ. Μια μονάδα παράγωγης ανοξείδωτου χάλυβα θα απεγκλώβιζε την ΛΑΡΚΟ από τις διεθνές  τιμές του νικελίου και έτσι δεν «θα έμπαινε μέσα», όπως λέει η Κυβέρνηση. Θα άνοιγε χιλιάδες θέσεις εργασίας γύρω της που αν την συνδέσεις μέχρι την τελική μεταποίηση του προϊόντος στην εφαρμογή του σε διάφορες κατασκευές, τότε, οι θέσεις εργασίας αυξάνονται κατά πολλές περισσότερες.  Πόσα δις ευρώ έχει χάσει ο Ελληνικός λαός και πόσες θέσεις εργασίας  που με πολιτική ευθύνη δεν αξιοποιείται η δυνατότητα αυτή της ΛΑΡΚΟ; ΠΟΛΛΑ!!!

Υπάρχουν μελέτες επεξεργασίας όλων των υποπροϊόντων, όπως της σκουριάς που μέχρι σήμερα πληρώνει η ΛΑΡΚΟ εφοπλιστικά γραφεία για να την πετάνε στον Ευβοϊκό. Πόσα δις ευρώ έχει χάσει ο Ελληνικός λαός και πόσες θέσεις εργασίας  που με πολιτική ευθύνη δεν αξιοποιείται η δυνατότητα αυτή της ΛΑΡΚΟ; ΠΟΛΛΑ. Μάλιστα ο κ. Χατζηδάκης, που έχει δώσει ο ίδιος άδεια απορρίψεις στο Ευβοϊκό με όρο  «μέχρι να ιδιωτικοποιηθεί η ΛΑΡΚΟ», που έχει δώσει παράλληλα 10καδες άδειες ιχθιοκαλλιεργειών στο κόλπο της Λάρυμνας, αυτό το διάστημα τον έχει πιάσει η «περιβαλλοντική του ευαισθησία» και φωνάζει στα ΜΜΕ ότι «η ΛΑΡΚΟ μολύνει τον Ευβοϊκό».(Δεν παίζονται οι τύποι)   

Με «θεατές» διαχρονικά όλες τις κυβερνήσεις οι πελάτες της ΛΑΡΚΟ παίρνουν δωρεάν το 80% του προϊόντος που παράγει και περιέχει μέσα κοβάλτιο και σίδηρο. Μια περίοδο μάλιστα, γινόταν διαχωρισμός με την μέθοδο της ηλεκτρόλυσης και με κατεύθυνση της τότε ΕΟΚ σταμάτησε. Μόνο για το δωρεάν κοβάλτιο υπολογίζεται ότι η ΛΑΡΚΟ  χάνει 80 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Πόσα δις ευρώ έχει χάσει ο Ελληνικός λαός και πόσες θέσεις εργασίας  που με πολιτική ευθύνη δεν αξιοποιείται η δυνατότητα αυτή της ΛΑΡΚΟ; ΠΟΛΛΑ. (Π.χ στην λιανική πώληση ένα τρυπάνι κοβαλτίου 8 mm βάρους 10 gm κοστίζει 8 ευρώ. Ας φανταστούμε πόσο αξία έχουν οι χιλιάδες τόνοι). 

Στο άμεσο μέλλον, η ηλεκτροκίνηση  απαιτεί συσσωρευτές κοβάλτιου και νικελίου. Γιατί την παραγωγή μέχρι το τελικό προϊόν να μην την καρπωθεί ο ελληνικός λαός και να την καρπωθούν μια χούφτα συμφέροντα που θα κλείσουν την ΛΑΡΚΟ, θα καταληστέψουν τον ορυκτό μας πλούτο; Πόσα δις ευρώ  θα χάσει ο Ελληνικός λαός και πόσες θέσεις εργασίας που με πολιτική ευθύνη δεν αξιοποιείται η δυνατότητα αυτή της ΛΑΡΚΟ; ΠΟΛΛΑ.

Δεν αναφερόμαστε στα «ψηλά» σε σχέση με τα παραπάνω, όπως για την περίοδο 2005-2008 όπου με ευθύνη της διοίκησης και «θεατή» την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χάθηκε μισό δις από την προπώληση του προϊόντος στη μισή τιμή. Δεν αναφερόμαστε στους διαχρονικά  μεγαλοεργολάβους, προμηθευτές και ημέτερους των εκάστωτε κυβερνήσεων. Δεν αναφερόμαστε στην δυνατότητα τηλεθέρμανσης και άλλων δεκάδων ανεκμετάλλευτων μέχρι σήμερα δυνατοτήτων της ΛΑΡΚΟ γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

Ας κάνουμε λογαριασμό.

• Τι έχει πληρώσει σε χρήμα ο Ελληνικός λαός μέχρι σήμερα για την ΛΑΡΚΟ;  Πλήρωσε 4 δις δραχμές περίπου, την «εκκαθάριση εν λειτουργιά» 1986 – 1989. Τα χρέη δηλαδή του «ευεργέτη, υγιή επιχειρηματία»  Μποδοσάκη. Το 1989, ως κεφάλαιο εκκίνησης της νέας ΛΑΡΚΟ, το Κράτος έδωσε 100 εκατομμύρια δραχμές (300.000 ευρώ), τα μοναδικά από τότε. 
• Πόσα πραγματικά χρωστά η ΛΑΡΚΟ στην ΔΕΗ;  (0) ΤΙΠΟΤΑ.
• Πόσα πραγματικά πήρε ως κρατική ενίσχυση;  (0), ΤΙΠΟΤΑ.

Με κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ευθύνη όλων των Κυβερνήσεων, ο Ελληνικός λαός έχει χάσει εκατοντάδες δις ευρώ και έχει  στερηθεί χιλιάδες θέσεις εργασίας. Έχει χάσει 80 παλικάρια στην ΛΑΡΚΟ την ώρα εργασίας, εκατοντάδες από επαγγελματικές ασθένειες. Μετρά εκατοντάδες  σακατεμένους.

Βρόμικη προπαγάνδα.

Η κυβέρνηση, ως συνέχεια της προηγούμενης, μιλά για «μεγάλο μισθολογικό κόστος» και εντολοδόχα δημοσιογραφικά επιτελεία μιλούν για 75.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα. Είναι ψέμα. Στις κυλιόμενες εναλλασσόμενες  βάρδιες, με εργασία πρωί, μεσημέρι, βράδυ, Κυριακές και αργίες, ο πιο μεγάλος καθαρός μισθός των εργαζομένων, στο πιο βαρύ τμήμα, με τα περισσότερα επιδόματα είναι 1200 χ 14= 16.800. Οι πλειοψηφία, πάνω από το 80% των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, ακόμη και με 20 έτη εργασία σε αυτή, είναι μεταξύ 700 και 1000 ευρώ. (μέσα σε αυτό είναι και το επίδομα παραγωγής). Όντος κάθε Χριστούγεννα παίρνουμε 40 ευρώ επίδομα γαλοπούλας και κάθε Πάσχα 100 ευρώ επίδομα αμνού. 

Με βάση τα πραγματικά  στοιχεία που σας δίνουμε, ρωτάμε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο:

• To επίδομα  γαλοπούλας και αμνού των εργαζομένων, απαξίωσε  την ΛΑΡΚΟ ή πολιτική των εκάστωτε κυβερνήσεων;  
• «Η ΛΑΡΚΟ λειτουργεί εις βάρος του Ελληνικού Λάου» όπως λένε, ή μέσα από την εκκαθάριση θέλουν να μας πετάξουν στην ανεργία, να την κλείσουν, να ερημώσουν την περιοχή μας, μέσα από την εκποίηση της ΛΑΡΚΟ θέλουν να αρπάξουν παραπέρα  τον πλούτο που ανήκει στον Ελληνικό λαό και ρίχνουν λάσπη για να σας ξεγελάσουν σε αυτήν την κλοπή;

Τα αίτημα  των εργαζόμενων της ΛΑΡΚΟ βασίζονται σε ντοκουμέντα. Η πρόταση τους που εκφράζεται μέσα από το ψήφισμα που κατέθεσαν στη Βουλή την ημέρα του  μεγάλου συλλαλητήριο στις 25 Γενάρη είναι η μοναδική, ρεαλιστική λύση που μπορεί να διασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ και να ανοίξει πραγματικά χιλιάδες θέσεις εργασία.

Η κυβέρνηση έχει πάρει τις αποφάσεις της. Με γνώμονα την εξυπηρέτηση συμφερόντων την οδηγεί στην εκποίηση και με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο.

Δεν θα επιτρέψουμε να μαραζώσει ο τόπος μας, να εκτοπιστούν από την περιοχή μας ολόκληρες οικογένειες, να βουλιάξουμε στην εξαθλίωση και στην ανεργία. Ο Λαός της περιοχής μας, όλη η εργατική τάξη της χώρας θα δώσουμε σκληρή μάχη για να μην περάσουν αυτά τα σχέδια. 

Γνωρίζουμε ότι δεν είναι αδύναμοι, αλλά γνωρίζουμε επίσης πως όλοι μαζί είμαστε δυνατότεροι. 

Πραγματοποιήσαμε ένα μεγάλο συλλαλητήριο στην Αθήνα. Συνεχίζουμε εδώ, στη Λάρυμνα που χτυπάει η καρδιά της ΛΑΡΚΟ στη Λοκρίδα, στον τόπο που έχουν χύσει τον ιδρώτα και το αίμα τους τα παλικάρια  για την λειτουργία της ΛΑΡΚΟ. 

Την Τρίτη 11 Φλεβάρη οι καμπάνες των χωριών μας δεν θα χτυπήσουν για να χαιρετήσουμε άλλο ένα  παλικάρι. Θα χτυπήσουν για να τιμήσουμε όλα τα παλικάρια που χάσαμε μέχρι σήμερα. Θα μας καλέσουν να συγκεντρωθούμε όλοι στις 12.00 στην Πύλη του εργοστασίου. Αν είμαστε όλοι μαζί και φωνάξουμε ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΡΚΟ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, θα νιώσουν το πόσο  ακριβά θα πληρώσουν αν τολμήσουν και υλοποιήσουν τα σχέδια τους. 

Ο ΕΡΓΑΤΗΣ ΔΕΝ ΛΙΓΑ, ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΝΙΚΑ.

Διαβάστε και αυτό

Σωματεία ΛΑΡΚΟ: Δεν δεχόμαστε τα σχέδια για την καταστροφή της εταιρείας

Tο Σωματείο Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ ΛΑΡΥΜΝΑ (ΣΕΛ), η Ένωση Εργαζομένων Εταιρίας «ΛΑΡΚΟ» Α.Ε. Μεταλλεία ΕΥΒΟΙΑΣ, το Σωματείο Εργαζομένων Μεταλλωρύχων ΛΑΡΚΟ ο «ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ», το Σωματείο Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ & ΣΕΡΒΙΩΝ και το Συνδικαλιστικό Σωματείο Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Α.Ε. (ΑΘΗΝΑ) έδωσαν στη δημοσιότητα την ανακοίνωση που ακολουθεί:

"Την Παρασκευή 6/12/2019 έγινε συνάντηση των ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ με Υπουργό Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη παρουσία της Διοίκησης και του Υπουργού Οικονομικών κ. Σταϊκούρα.
Η τοποθέτηση του Υπουργού Ανάπτυξης ήταν ότι η βιώσιμη λύση για την ΛΑΡΚΟ είναι το σχέδιο τριχοτόμησης του 2014, σχέδιο το οποίο εγκρίνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει δύο διαγωνισμούς των Μεταλλείων και του Εργοστασίου, στον οποίο μπορεί να βρεθούν δύο ή ένας επενδυτής (αν βρεθεί ένας επενδυτής παίρνει μπόνους το Εργοστάσιο). Στο σχέδιο αυτό εάν υλοποιηθεί χαρίζεται το χρέος των κρατικών ενισχύσεων.
Η αντίθεση η δική μας ως προς το σχέδιο αυτό και η ανάλυσή του ήταν η εξής:
Διαχρονικά οι κυβερνήσεις έβλαψαν την ίδια την εταιρεία με αποτέλεσμα την τοποθέτηση διοικήσεων που οδήγησαν την εταιρεία σε χρεοκοπία με λάθος χειρισμούς και αναφερόμαστε συγκεκριμένα στην περίοδο του 2006 που χάθηκε μισό δισεκατομμύριο ευρώ. Όσον αφορά την ευαισθησία του Υπουργού για τα θανατηφόρα ατυχήματα και τις Περιβαλλοντικές Μελέτες θα πρέπει να θυμηθεί ότι το 2006 ήταν Υπουργός Ανάπτυξης. Αν ήθελε την ανάπτυξη και την βιωσιμότητα της ΛΑΡΚΟ θα το είχε πράξει από τότε και δεν θα άφηνε την ανίκανη διοίκηση που οδήγησε την ΛΑΡΚΟ στο χείλος του γκρεμού από υπαιτιότητα δική του.

Του τονίσαμε ότι είμαστε έτοιμοι περιβαλλοντικά, να αποθέσουμε την σκουριά σε χερσαίο έργο που υπάρχει ήδη, αλλά από ότι καταλάβαμε δεν το γνώριζε διότι δεν παρακολουθεί την εταιρεία όπως πρέπει να την παρακολουθεί. Όσο για τα θανατηφόρα ατυχήματα και εκεί υπάρχει μερίδιο ευθύνης της πολιτικής ηγεσίας της τελευταίας εικοσαετίας διότι δεν δόθηκαν χρήματα για επενδύσεις για να μην σκοτώνεται ο κόσμος.
Για τις προτάσεις που μας είπε ο Υπουργός να καταθέσουμε οι εργαζόμενοι, εμείς είμαστε έτοιμοι αρκεί το Υπουργείο να διαγράψει το σχέδιο του 2014 που μοιραία κλείνει την εταιρεία και αφήνει στον δρόμο 1.200 οικογένειες.

Παράλληλα θέλουμε να του τονίσουμε ότι εμείς μπορεί να χάσουμε το μεροκάματο αλλά αυτοί θα χρεωθούν το πολιτικό κόστος.
Σε μικρό χρονικό διάστημα Διοίκηση και πολιτική ηγεσία θα μας νιώσουν στο πετσί τους αν συνεχίσουν τις άστοχες ενέργειες που κάνουν με τα δημοσιεύματα του Τύπου που μοναδικό αποτέλεσμα έχουν να διώχνουν παραδοσιακούς πελάτες της ΛΑΡΚΟ. Απαξιώνουν συνειδητά την εταιρεία λόγω του ότι στο άκουσμα της εκκαθάρισης της εταιρείας φαινόμαστε αφερέγγυοι προς την αγορά, μειώνονται οι πωλήσεις, εκμηδενίζονται τα έσοδα της εταιρείας και υπάρχει η απειλή του να μην πληρωθούν οι μισθοδοσίες και οι τρέχουσες υποχρεώσεις της εταιρείας.
Σαν εργαζόμενοι είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτή τη δύσκολη συγκυρία μπαίνοντας στο τραπέζι του διαλόγου αλλά και στον αγώνα που θα είναι μακρύς, δύσκολος και σκληρός.
Εμείς δεν απειλούμε απλά τονίζουμε ότι θα μας νιώσουν γερά στο πετσί τους.
Η σύμπνοια και η συναδελφικότητα των πέντε σωματείων θα είναι η πανοπλία όλων των εργαζομένων στα βρώμικα σχέδια που έχουν στο μυαλό τους.

Δεν δεχόμαστε το σχέδιο του 2014.
Δεν δεχόμαστε απολύσεις εργαζομένων.
Δεν δεχόμαστε την περικοπή των κεκτημένων.
Δεν δεχόμαστε τα ύπουλα σχέδια που υπάρχουν για την καταστροφή της εταιρείας.

Αν δεν θέλουν την ανάπτυξη της βιομηχανίας της χώρας ας βγουν να μας πουν πως θέλουν να καταντήσουν την Ελλάδα και σε ποια πρότυπα θέλουν να κατατάξουν τους Έλληνες εργαζόμενους.
Σήμερα έχει οριστεί συνάντηση με την Διοίκηση της εταιρείας στην οποία δηλώνουμε την αντίθεσή μας στην καθυστέρηση της μισθοδοσίας όλων των εργαζομένων.
Η Διοίκηση της εταιρείας από εδώ και στο εξής θα πρέπει να ενημερώνει τους εργαζόμενους όταν υπάρχουν καθυστερήσεις πληρωμών και γιατί.
Η Διοίκηση της εταιρείας θα πρέπει να μας ξεκαθαρίσει τις θέσεις της για την πορεία της εταιρείας, αν δηλαδή έχει συγκεκριμένες κατευθύνσεις.

Τα σωματεία θα προχωρήσουν σε κάλεσμα Γενικών Συνελεύσεων για την λεπτομερή ενημέρωση όλων των εργαζομένων και την λήψη δραστικών και καθοριστικών αποφάσεων και ενεργειών. Για τα Διοικητικά Συμβούλια" ,

Να πια είναι η Λάρκο, χρόνια τώρα.....

Λάρκο φωτογραφίζει ο Αλέξης Τσίπρας για το πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων της Εύβοιας με ερώτησή του προς τους υπουργούς Υγείας, Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης. Τοξικές λίμνες έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας στην περιοχή, διοχετεύοντας στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ.
Περισσότερα: http://troktiko.blogspot.com/2009/11/e_09.html
Και ολόκληρη η ερώτηση εδώ:
"Ανησυχητικές διαστάσεις έχει πάρει το οικολογικό πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων Εύβοιας, από τα απόβλητα των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ.
Οι τοξικές λίμνες που έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της Εταιρίας, διοχετεύουν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ., θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των δημοτών, όπως καταγγέλλει το Δίκτυο κινήσεων των πολιτών Εύβοιας.

Σύμφωνα με έρευνες του Γεωλογικού-Υδρολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου ξεπερνά τα 60mg/L (όριο ασφαλείας από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας για το ολικό χρώμιο τα 50mg/L. Το προτεινόμενο όριο για το εξασθενές χρώμιο είναι 0,2 mg/L. Η συγκέντρωση νικελίου ξεπερνά τα 30 mg/L (όριο ασφαλείας 20 mg/L).

Σύμφωνα το Γενικό Χημείο του κράτους, τα απόβλητα από την επεξεργασία χυτηρίου αλουμινίου περιέχουν κάδμιο, χρώμιο, άργιλο και άλλες επικίνδυνες και εύφλεκτες τοξικές ουσίες.

Οι γιατροί της περιοχής έχουν παρατηρήσει αύξηση των ποσοστών εκδήλωσης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου, όπως λεμφώματα, καρκίνο πνεύμονα και λάρυγγα, που προέρχονται από την εισπνοή υδρατμών και γενικά από τη χρήση του τοξικού νερού.

Πρόκειται για προφανείς παραβιάσεις τόσο της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, όσο και των οδηγιών 98/83/ΕΚ για την ποσότητα νερού κατανάλωσης, 1999/31/ΕΚ περί υγειονομικής ταφής αποβλήτων, 91/689/ΕΟΚ για επικίνδυνα απόβλητα, 2006/11/ΕΚ για ρύπανση περιβάλλοντος από επικίνδυνες ουσίες, 80/68/ΕΚ για την προστασία υπογείων υδάτων& 2000/60/ΕΕ για ορθολογική διαχείριση υδάτων.

Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι το 90 % των πολιτών του Δήμου Μεσσαπίας ασχολείται με τη γεωργία και την επεξεργασία γεωργικών προϊόντων, με το τοξικό νερό που αναπόφευκτα φτάνει στο αρδευτικό σύστημα των γεωργικών εκτάσεων.
Σχετική ερώτηση είχε καταθέσει κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Ψαριανός στις 16/7/2009.
Ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί
1. Σε τι στάδιο βρίσκεται η επιδημιολογική έρευνα που έχει ζητηθεί από το Δίκτυο Πολιτών Μεσσαπίας, που απαρτίζεται από 12 φορείς, σύμφωνα με όσα επισημαίνουν οι γιατροί της περιοχής;
2. Έχει ελεγχθεί η τήρηση της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας και των κανονισμών της ΕΕ, στις μελέτες των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που υποχρεούται να καταθέται η ΛΑΡΚΟ;
3. Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα δεν έχει παρατηρηθεί καμία περιβαλλοντική αποκατάσταση των κατεστραμμένων εκτάσεων στην περιοχή από την ακατάσχετη εξορυκτική δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ, πρόκειται να ληφθούν τα δέοντα μέτρα για τη συμμόρφωση της εταιρίας σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της;
4. Έχουν γίνει έλεγχοι καταλληλότητας για τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στην περιοχή;".

ΛΑΡΚΟ:30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

Η πολύπαθη επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι σε αυτή, τα τελευταία 30 χρόνια έζησαν πολλές περιπέτειες, που πληρώθηκαν από το κοινωνικό σύνολο και τους φορολογούμενους της χώρας μας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς?
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?

Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.

Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.

ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ

Από την εφημερίδα Polis N37 Οκτ 2008 (κάντε κλικ στη φωτο για μεγέθυνση)

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ

Τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου, συζητήθηκε στη Βουλή η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Ευβοίας Γιώργου Μαρίνου σχετικά με τη λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ». Παρά το γεγονός ότι πριν από λίγες μέρες είχε συζητηθεί αντίστοιχη ερώτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα περίμενε κανείς στη νέα ερώτηση να μπουν και θέματα που αφορούν τη προστασία του περιβάλλοντος, ζητήματα βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής, εν τούτοις είχαμε μια από τα ίδια. Μονόπλευρος προσανατολισμός σε οικονομικά θέματα και δήθεν κοινωνικό ενδιαφέρον, τόσο από μεριάς ερωτώντος όσο και από μεριάς απαντώντος. Για τα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων των παραθαλάσσιων δήμων - και όχι μόνο - του Ευβοϊκού κουβέντα δεν ειπωθηκε.Υπενθυμίζουμε ότι εκτός από τα συμφέροντα των εργαζομένων υπάρχουν και τα συμφέροντα και η προστασία της υγείας των πολιτών συνολικά στη περιοχή και τη χώρα.
(Τα κείμενα παρατίθενται όπως δημοσιεύτηκαν στο www.servitoros.gr)
Η συνολική συζήτηση έχει ως εξής:
Η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή ήταν η εξής:
«Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της περιοχής εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, τους κινδύνους για την πορεία της, τις επιπτώσεις στο δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση είναι πολιτικά εκτεθειμένη, γιατί ενώ η ΛΑΡΚΟ ήταν μία κερδοφόρα επιχείρηση, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα εμφανίζεται να μην μπορεί να καταβάλει τους μισθούς των εργαζομένων, περιορίζει την παραγωγή, γίνονται απολύσεις εργαζομένων σε εργολάβους. Η κρίση που ξέσπασε το τελευταίο διάστημα δεν αποτελεί την πραγματική αιτία γι' αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μπορεί να καταρρεύσει μία μεγάλη επιχείρηση όπως η ΛΑΡΚΟ, επειδή έπεσαν πρόσφατα οι τιμές του Νικελίου, που το προηγούμενο διάστημα είχαν μεγάλη αύξηση, φθάνοντας ακόμα και 50.000 δολάρια τον τόνο. Το Κ.Κ.Ε. καταλογίζει στην κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες και θέτει ζήτημα διερεύνησης προβλημάτων και ευθυνών που σχετίζονται με την πορεία της επιχείρησης, τη σχέση της με τις τράπεζες και την προπώληση του νικελίου.
Το Κόμμα μας υποστηρίζει ότι πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας, να μην θιγεί κανένα δικαίωμα των εργαζομένων, να απορριφθεί κάθε σενάριο παραπέρα ιδιωτικοποίησης, πώλησης και παύσης της λειτουργίας της επιχείρησης.
Ερωτώνται οι Υπουργοί, πώς και γιατί εξελίχθηκε η άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ΛΑΡΚΟ».
Στην ερώτηση απάντησε ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Λέγκας: "Το ερώτημα αυτό είχε απαντηθεί και την προηγούμενη Πέμπτη σε αντίστοιχη ερώτηση, εδώ στη Βουλή, σε ερώτημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, τόσο το ερώτημα όσο και η απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν μειώνει την αξία και το συμβολισμό των όσων επαναλαμβάνονται στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Και εμείς θα επαναλαμβάνουμε ότι οι θέσεις της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρες.
Πρώτον, η Κυβέρνηση αναγνωρίζει τη στρατηγική σημασία της εν λόγω εταιρείας της «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.». Σήμερα, η εν λόγω εταιρεία απασχολεί 1.300 εργαζομένους, 200 εργαζομένους περιφερειακά. Έχει θετικές επιπτώσεις στις οικονομίες πέντε συνολικά νομών, των Νομών Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Εύβοιας, Κοζάνης, Καστοριάς, όπου δραστηριοποιείται.
Παράλληλα, είναι γνωστό ότι η εταιρεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς του κλάδου, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Κατέχει μερίδιο μεγαλύτερο του 35% της ευρωπαϊκής αγοράς.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κρυφό ότι η Κυβέρνησή μας αναγνωρίζει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα οικονομικά και λειτουργικά. Προβλήματα που οφείλονται βεβαίως, τόσο στη διεθνή κρίση όσο και στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του ανοξείδωτου χάλυβα στην παγκόσμια αγορά, η οποία επηρεάζει άμεσα την τιμή του προϊόντος της εταιρείας του νικελίου.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η τιμή του νικελίου διαπραγματεύεται και διαμορφώνεται στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων και χαρακτηρίζεται από υψηλή μεταβλητότητα, γεγονός που καθιστά την εταιρεία εκτεθειμένη στην εκάστοτε χρηματιστηριακή του τιμή.
Επιπλέον, η εταιρεία αντιμετωπίζει εσωτερικά διαρθρωτικά προβλήματα, με κυριότερο βεβαίως την έλλειψη της απαραίτητης ρευστότητας.
Αναμφίβολα, λοιπόν, η εταιρεία σήμερα χρειάζεται σημαντικά κεφάλαια, σύγχρονο επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε να εξέλθει από το σημερινό της αδιέξοδο. Η διοίκηση της εταιρείας μας έχει ενημερώσει ότι λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που αποσκοπούν στο γενικότερο έλεγχο του κόστους και των εξόδων της, καθώς επίσης και στην εξασφάλιση της ρευστότητάς της, με συγκεκριμένες δράσεις που περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονήσει για την τριετία 2009-2011.
Δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας είναι σημαντική τόσο από επιχειρηματικής, όσο και από κοινωνικής άποψης, επιθυμία και στόχος της Κυβέρνησης είναι να συνεχίσει τη λειτουργία της η επιχείρηση και βεβαίως για την επίτευξη του στόχου αυτού η κυβέρνηση θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κάτι το οποίο τονίσαμε και στην απάντηση που δώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, βεβαίως με τη συμμετοχή των μετόχων της -μεταξύ αυτού και του δημοσίου- και με τη χρηματοδότηση της επιχείρησης μέσω του προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής ρευστότητας.
Κύριε συνάδελφε, δεν πρέπει να έχετε αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση θα εξαντλήσει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να μη θιγεί το δικαίωμα στην εργασία που έχουν οι απασχολούμενοι στην εταιρεία αυτή, καθώς επίσης και να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στις περιοχές που δραστηριοποιείται η εν λόγω εταιρεία".
Ο κ. Μαρίνος, σχολιάζοντας την απάντηση του υπουργού, ανέφερε: "Κύριε Υπουργέ, αν στεκόμασταν σε αυτά που λέει η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ δεν θα θέταμε το θέμα στη Βουλή. Το επιχειρησιακό σχέδιο και η πληροφόρηση που έχουμε και μετά τη συζήτηση που οργανώθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης, μαζί με τους εργαζόμενους, αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο δεν καλύπτει και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα και την ανησυχία που υπάρχει. Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, όπως είπα, της Εύβοιας, της Κοζάνης, της Καστοριάς είναι ανάστατοι. Η ΛΑΡΚΟ έχει περάσει πολλές περιπέτειες και τις έχουμε ζήσει άμεσα και στη δεκαετία του '80 -από το 1970- και του '90 και τώρα. Σε αυτές τις περιπέτειες προστίθεται ακόμη μία.
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν πολλοί σοβαροί κίνδυνοι. Είναι μια μεγάλη επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Ήταν κερδοφόρα. Δεν το απαντάει η Κυβέρνηση αυτό. Όταν λέμε 50.000 δολάρια ο τόνος το νικέλιο και μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όχι σε συνθήκες ιδιαίτερης κρίσης, κάτω από το βάρος της μείωσης της τιμής, φθάνει να μη μπορεί να λειτουργήσει, με κίνδυνο να μην πληρώσει τους μισθούς, τα δώρα, με κίνδυνο πτώχευσης -έχει τεθεί το θέμα αυτό- καταλαβαίνετε ότι η απάντηση της Κυβέρνησης δεν μπορεί να εφησυχάσει κανέναν.
Από αυτή τη σκοπιά εμείς θα το ξαναθέσουμε. Η επιχείρηση είναι ανάγκη να λειτουργεί κανονικά και απρόσκοπτα, να μην υπάρξει ούτε μία απόλυση, να μην πειραχθούν δικαιώματα των εργαζομένων και κατά τη γνώμη μας, η πάλη, σε αυτές τις συνθήκες, για κάθε πρόβλημα της επιχείρησης και των εργαζομένων, συνδέεται σήμερα με τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ορυκτού πλούτου με συστατικό στοιχείο του την επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ".
Ο κ. Λέγκας, κατά τη δευτερολογία του επισήμανε ότι ξεκάθαρος στόχος της Κυβέρνησης και επιθυμία της είναι να βοηθήσει την εταιρεία να εξέλθει από αυτή την κρίση:"...Είπα προηγουμένως ότι η εταιρεία είναι εκτεθειμένη στη χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος που παράγει. Για την επίτευξη αυτού του στόχου είμαστε έτοιμοι να λάβουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, πάντα βεβαίως σε συνεργασία με τους λοιπούς μετόχους. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μέτοχοι σε αυτή την εταιρεία είναι και η ΔΕΗ και η Εθνική Τράπεζα, περίπου στο ίδιο ποσοστό.
Παρά βεβαίως τις όποιες διαφοροποιήσεις έχουμε στην ιδεολογική και πολιτική μας προσέγγιση γι' αυτά τα θέματα, πρέπει τουλάχιστον να μας αναγνωρίσετε την επιθυμία μας, αλλά και την αποφασιστικότητα που έχουμε επιδείξει πάρα πολλές φορές, τις περισσότερες φορές, για την προστασία των εργαζομένων. Εξάλλου, πιστεύω, ότι κανένας δεν μπορεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στα ζητήματα της εργασίας και γενικότερα στα ζητήματα της κοινωνικής ευαισθησίας.
Κύριε συνάδελφε, η Κυβέρνησή μας προσπαθεί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και αυτό βεβαίως το έχουμε αποδείξει και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε έμπρακτα".