Αειφόρος ανάπτυξη σημαίνει ότι οι ανάγκες της παρούσας γενιάς καλύπτονται χωρίς να υποθηκεύεται η ικανότητα των επόμενων γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Αποσκοπεί στη διασφάλιση της ικανότητας της γης να ευνοεί όλες της μορφές ζωής και βασίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας των φύλων, της αλληλεγγύης, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων της ελευθερίας και της ισότητας ευκαιριών για όλους.
Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024
Προσευχή - Α.Δασκαλόπουλου
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024
"Στίχοι για το δρόμο" - Κατερίνα Γιαμά
Για την παγκόσμια ημέρα ποίησης - "Η καθωσπρέπει ποίηση" απαγγελία του Δ.Βασιλείου
Μου ζήτησαν από τον εκδοτικό οίκο "ΑΠΑΡΣΙΣ" - https://www.aparsis.gr/ (όπου εκδίδομαι), να κάνω ένα βίντεο με την απαγγελία ενός ποιήματός μου, για την παγκόσμια ημέρα ποίησης (21 Μάρτη). Το έκανα!!!
Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024
Ο χορός των σκιών (Α.Δασκαλόπουλος)
Τρίτη 12 Μαρτίου 2024
Ανάμνηση (Απόστολος Δασκαλόπουλος)
Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024
ΕΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΥΞΗ - Δ.Βασιλείου
Nikolai K. BODAREVSKY (1850–1921) |
Σαν τον ανθό της λεμονιάς
μύριζε το κορμί σου,
τώρα στη γη της ερημιάς
καμιά οσμή. Θυμήσου,
ήμασταν η Άνοιξη
σ' ασφόδελους λειμώνες
ερωτική κατάνυξη
σ' ανέραστους χειμώνες.
Περνούν αόρατες οι μέρες
μπορεί και να περάσουν χρόνια,
της θλίψης κι αν φυσούν αγέρες
όσο κι αν κράζουν τα τελώνια
ο έρωτας αυτός, το θαύμα,
θα 'ναι για μας το φυλαχτό
και φως ανέσπερο και τάμα
σ' ένα παράθυρο ανοιχτό.
28.03.2023 - Αθήνα
Τρίτη 5 Μαρτίου 2024
ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ- Δ.Βασιλείου
Δρόμοι παλιοί,
που περπατήσαμε
ματώσαμε
δοξάσαμε ζωές.
Δρόμοι παλιοί,
που πάνω σας κεντήσαμε
υμνήσαμε
και όνειρα προδόσαμε.
Δρόμοι παλιοί,
μεσ’ στο σκοτάδι σβήσατε
και δεν μας βγάλατε στο φως.
Δρόμοι παλιοί,
μέσ’ στις ψυχές μας
αστέρια εσείς και όνειρα σεπτά,
μα στο μυαλό και στην καρδιά
σημάδια θα ‘στε κι αφορμή
για νέους δρόμους,
που μεσ’ στο φως θα μας βαφτίσουν
και τη ζωή θα κάνουνε Λαμπρή.
Νέοι δρόμοι!
Ποιοι να ‘ναι;
Που να ‘ναι;
Από πού να ξεκινάνε;
Νέοι δρόμοι,
θα σας βρούμε!
Κοιτάμε τα χέρια μας
κοιτάμε τα μάτια μας
στύβουμε το μυαλό μας
σφίγγουμε τις καρδιές μας
στον πόνο τη ζωή μας ορκίζουμε
και μεσ’ στο φως τα όνειρά μας λούζουμε.
Νέοι δρόμοι,
θα σας βρούμε!
4.5.2021, Αθήνα
Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2024
Φυλακισμένοι ΙΙ
Εκτός των φυλακών … φυλακισμένοι,
ελεύθεροι δεσμοφυλάκων,
με αριθμό προσωπικό μαρκαρισμένοι,
σε ανοιχτά στρατόπεδα κλεισμένοι.
Αόρατα συρματοπλέγματα
στο μυαλό μας σύνορα χαράζουν
και τις καρδιές ματώνουν.
Μα εμείς δραπέτες ορκισμένοι,
απόγονοι των Βούρλων
κι εγγόνια του Οκτώβρη,
απόδραση οργανώνουμε
και την κατάργηση των φυλακών
του νου και της καρδιάς.
Απόδραση οργανώνουμε!
10.01.2024
Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2024
Γιῶργος Σεφέρης - Οἱ Γάτες τ᾿ Ἅι-Νικόλα
«Φαίνεται ὁ Κάβο-Γάτα...», μοῦ εἶπε ὁ καπετάνιος δείχνοντας ἕνα χαμηλὸ γιαλὸ μέσα στὸ πούσι τ᾿ ἄδειο ἀκρογιάλι ἀνήμερα Χριστούγεννα, «... καὶ κατὰ τὸν Πουνέντε ἀλάργα τὸ κύμα γέννησε τὴν Ἀφροδίτη λένε τὸν τόπο Πέτρα τοῦ Ρωμιοῦ. Τρία καρτίνια ἀριστερά!» Εἶχε τὰ μάτια τῆς Σαλώμης ἡ γάτα ποὺ ἔχασα τὸν ἄλλο χρόνο κι ὁ Ραμαζὰν πῶς κοίταζε κατάματα τὸ θάνατο, μέρες ὁλόκληρες μέσα στὸ χιόνι τῆς Ἀνατολῆς στὸν παγωμένον ἥλιο κατάματα μέρες ὁλόκληρες ὁ μικρὸς ἐφέστιος θεός. Μὴ σταθεῖς ταξιδιώτη. «Τρία καρτίνια ἀριστερά» μουρμούρισε ὁ τιμονιέρης. ...ἴσως ὁ φίλος μου νὰ κοντοστέκουνταν, ξέμπαρκος τώρα κλειστὸς σ᾿ ἕνα μικρὸ σπίτι μὲ εἰκόνες γυρεύοντας παράθυρα πίσω ἀπ᾿ τὰ κάδρα. Χτύπησε ἡ καμπάνα τοῦ καραβιοῦ σὰν τὴ μονέδα πολιτείας ποὺ χάθηκε κι ἦρθε νὰ ζωντανέψει πέφτοντας ἀλλοτινὲς ἐλεημοσύνες. «Παράξενο», ξανάειπε ὁ καπετάνιος. «Τούτη ἡ καμπάνα-μέρα ποὺ εἶναι- μοῦ θύμισε τὴν ἄλλη ἐκείνη, τὴ μοναστηρίσια. Διηγότανε τὴν ἱστορία ἕνας καλόγερος ἕνας μισότρελος, ἕνας ὀνειροπόλος. «Τὸν καιρὸ τῆς μεγάλης στέγνιας, - σαράντα χρόνια ἀναβροχιὰ - ρημάχτηκε ὅλο τὸ νησὶ πέθαινε ὁ κόσμος καὶ γεννιοῦνταν φίδια. Μιλιούνια φίδια τοῦτο τ᾿ ἀκρωτήρι, χοντρὰ σὰν τὸ ποδάρι ἄνθρωπου καὶ φαρμακερά. Τὸ μοναστήρι τ᾿ Ἅι-Νικόλα τὸ εἶχαν τότε Ἁγιοβασιλεῖτες καλογέροι κι οὔτε μποροῦσαν νὰ δουλέψουν τὰ χωράφια κι οὔτε νὰ βγάλουν τὰ κοπάδια στὴ βοσκὴ τοὺς ἔσωσαν οἱ γάτες ποὺ ἀναθρέφαν. Τὴν κάθε αὐγὴ χτυποῦσε μία καμπάνα καὶ ξεκινοῦσαν τσοῦρμο γιὰ τὴ μάχη. Ὅλη μέρα χτυπιοῦνταν ὡς τὴν ὥρα ποῦ σήμαιναν τὸ βραδινὸ ταγίνι. Ἀπόδειπνα πάλι ἡ καμπάνα καὶ βγαῖναν γιὰ τὸν πόλεμο τῆς νύχτας. Ἤτανε θαῦμα νὰ τὶς βλέπεις, λένε, ἄλλη κουτσή, κι ἄλλη στραβή, τὴν ἄλλη χωρὶς μύτη, χωρὶς αὐτί, προβιὰ κουρέλι. Ἔτσι μὲ τέσσερεις καμπάνες τὴν ἡμέρα πέρασαν μῆνες, χρόνια, καιροὶ κι ἄλλοι καιροί. Ἄγρια πεισματικὲς καὶ πάντα λαβωμένες ξολόθρεψαν τὰ φίδια μὰ στὸ τέλος χαθήκανε, δὲν ἄντεξαν τόσο φαρμάκι. Ὡσὰν καράβι καταποντισμένο τίποτε δὲν ἀφῆσαν στὸν ἀφρὸ μήτε νιαούρισμα, μήτε καμπάνα. Γραμμή! Τί νὰ σοῦ κάνουν οἱ ταλαίπωρες παλεύοντας καὶ πίνοντας μέρα καὶ νύχτα τὸ αἷμα τὸ φαρμακερὸ τῶν ἑρπετῶν. Αἰῶνες φαρμάκι γενιὲς φαρμάκι». «Γραμμή! Τί νὰ σοῦ κάνουν οἱ ταλαίπωρες παλεύοντας καὶ πίνοντας μέρα καὶ νύχτα τὸ αἷμα τὸ φαρμακερὸ τῶν ἑρπετῶν. Αἰῶνες φαρμάκι, γενιὲς φαρμάκι». «Γραμμή!» ἀντιλάλησε ἀδιάφορος ὁ τιμονιέρης. Τετάρτη, 5 Φεβρουαρίου 1969 Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/george_seferis/oi_gates_t_ai_nikola.htm Ακολουθεί απόσπασμα απο το "Λόγω Γραφής" Ο Σεφέρης στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας είχε επιλέξει τη σιωπή και την άρνηση να δημοσιεύσει εργασίες του στην Ελλάδα. Στις 28 Μαρτίου 1969, ενάμιση χρόνο πριν τον θάνατό του, αποφασίζει να μιλήσει για πρώτη φορά δημόσια και να μεμφθεί ευθαρσώς τη Δικτατορία. Η δήλωσή του στο BBC έκανε τεράστια αίσθηση στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έδωσε ελπίδα στο αντιδικτατορικὸ κίνημα. Η «Δήλωση» του Σεφέρη κατά της Χούντας εκτός από το BBC ακούστηκε και σε άλλους ευρωπαϊκούς σταθμούς μεγάλης εμβέλειας. Πίσω από αυτήν καταφέρεται και εναντίον κάθε απολυταρχίας που καταπίεζε τον Ελληνισμό, όπως η Αγγλοκρατία την Κύπρο από το 1878 μέχρι το 1959. Παραθέτω το πιο ουσιαστικό απόσπασμα της Δήλωσης: «Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Είναι μία κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη στεκούμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν πάρα πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς δεν πρόκειται μόνον γι’ αυτόν τον κίνδυνο. Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό. Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και, μπορώ να πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό, όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή». * Η δήλωση του Σεφέρη από το BBC είχε τρία αποτελέσματα 1) Η Χούντα Αθηνών, ως αντίποινο, του αφαίρεσε τον τίτλο του «πρέσβη επί τιμή» και το διπλωματικό διαβατήριο. Σε επιστολή του ο Υπουργός Εξωτερικών Παν. Πιπινέλης ανέφερε στον Σεφέρη, ως αιτιολογία της απόφασης την ‘αντεθνική προπαγάνδα» επειδή δήθεν η Δήλωση του ποιητή είχε μεταδοθεί και από τη σοβιετική ραδιοφωνία. 2) Για πρώτη φορά έσπαγε η «Σιωπή» των διανοουμένων. Η Χούντα Αθηνών είχε αντιμέτωπους, εκτός από τους αριστερούς, και πολυπληθείς φιλελεύθερους λόγιους. 3) Στην κηδεία του Σεφέρη, ενάμισυ χρόνο μετά, η εκκλησία της οδού Κυδαθηναίων θα γεμίσει με κόσμο, νέους και φοιτητές, δεκάδες χιλιάδες νέες ‘γάτες του Άη Νικόλα’. Η κηδεία του Γιώργου Σεφέρη, υπό το άγρυπνο βλέμμα των συνταγματαρχών. Aν η κηδεία του Kωστή Παλαμά είχε λάβει το 1943 έναν αντιστασιακό χαρακτήρα εναντίον των ναζιστικών δυνάμεων, η κηδεία του νομπελίστα ποιητή είχε χαρακτήρα εναντίον της δικτατορίας. Ο Οδυσσέας Ελύτης είπε στον επικήδειό λόγο του για το Γ. Σεφέρη: «Κανείς άλλος δε στάθηκε τόσο ικανός ν’ ανιχνεύσει, να βρει και να κινήσει τα νήματα της ζωντανής ελληνικής παράδοσης όσο αυτός… Καλλιέργησε το αίσθημα της ευθύνης και κράτησε ψηλά τη σημαία της ελεύθερης συνείδησης, που τόσο την έχουν ανάγκη, σήμερα προπάντων, οι νέοι». |
Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024
Η χαμένη Υπερβόρειος (Γ.Ρίτσου)
Το μάθαμε καλά πως Υπερβόρειος διόλου δεν υπάρχει
πέρα από τις Ριπαίες οροσειρές, όσο κι αν τα γλαυκά όριά της,
ανάλογα με τις πιο πρόσφατες ανακαλύψεις των γεωγράφων,
μετακινούνταν όλο πιο μακριά.
Σήμερα βεβαιώθηκε:μια σκέτη φαντασία η χώρα απ’ όπου μας ερχόντανε
οι κύκνοι και τα ορτύκια, όπου οι σεμνόπρεπες κόρες
Λαοδίκη και Υπερόχη ετοίμαζαν για τους θεούς
τα πρώτα φρούτα της σοδειάς, προσεχτικά τυλίγοντάς τα
σ’ άχυρο σίτου και λεπτό χαρτί.
Και τώρα αναρωτιόμαστεπού τάχατε ν’ αποδημεί ο Απόλλωνας κάθε χειμώνα
με τ’ άρμα του που το ’σερναν λάμποντες κύκνοι και γρύπες,
κρούοντας τη χρυσή του λύρα, όταν εμείς μήνες και μήνες
μάταια κατά το Μάρτη καρτερούσαμε το γυρισμό του
συντάσσοντας μέσα στο κρύο τούς γιορτινούς του παιάνες;
Ή μήπως πια ούτε Απόλλωνας ούτε και λύρα υπάρχει;
αφήνοντας ένα κενό στου ονόματος το μέρος, μήπως
βρεθεί κανένα νέο και το προσθέσουμε την ύστατη ώρα,
πάντοτε με το φόβο μήπως ο αριθμός των συλλαβών του,
μικρότερος ή μεγαλύτερος, μας χαλάσει το μέτρο.
Γιάννης Ρίτσος. 1972. Πέτρες. Επαναλήψεις. Κιγκλίδωμα. Αθήνα: Κέδρος. & Γιάννης Ρίτσος. [1989] 1998. Ποιήματα Ι΄ (1963-1972). 2η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.
Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2023
ΤΟ ΑΛΩΝΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ (Δ.Βασιλείου)
φωτιές πολλές γεννιούνται,
λαμπυρίζουν...
κι ύστερα σβήνουν.
Ψάξε και βρες το δρόμο για το φως,
που τη ψυχή σου έλκει
κι όχι να ζεις μ' αναλαμπές,
που σίγουρα θα συναντήσεις.
Ο δρόμος για τον ήλιο...
Ο Ίκαρος το ξέρει!
Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2023
Αισιοδοξία (Κ.Καρυωτάκης)
Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2023
Πρόσφυγες και μετανάστες (του Δημήτρη Βασιλείου απο το atpreveza.gr)
Φωτο απο www.atpreveza.gr |
" Ένα τρομακτικά μακάβριο, ανθρώπινα οδυνηρό και πολιτικά απαράδεκτο γεγονός αποκάλυψε η έρευνα Border Graves, την οποία πραγματοποίησαν οκτώ Ευρωπαίοι δημοσιογράφοι σε συνεργασία με την βρετανική εφημερίδα Guardian, τη γερμανική Süddeutsche Zeitung και το ελληνικό μέσο ερευνητικής δημοσιογραφίας Solomon.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο (news247), χιλιάδες σοροί μεταναστών και προσφύγων «…που έχασαν τη ζωή τους στα ευρωπαϊκά σύνορα παραμένουν θαμμένοι σε τάφους “αγνώστων στοιχείων” και χωρίς να έχουν ταυτοποιηθεί… τουλάχιστον 2.162 νεκροί πρόσφυγες και μετανάστες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν ταυτοποιηθεί και είτε οι σοροί τους βρίσκονται στοιβαγμένοι σε νεκροτομεία είτε είναι θαμμένοι σε τάφους “αγνώστων στοιχείων”.»
Στην Ελλάδα καταγράφηκαν περισσότεροι από 540 αταυτοποίητοι τάφοι προσφύγων, το 54% όσων κατέγραψε συνολικά η ευρωπαϊκή έρευνα, σύμφωνα με το Solomon. Δημοσίευμα της Guardian αναφέρει: “…σε μία γωνία του χώρου στάθμευσης του πανεπιστημιακού νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης βρίσκονται δύο εμπορευματοκιβώτια (κοντέινερ) – ψυγεία, δίπλα σε κάδους απορριμμάτων. Εκεί βρίσκονται οι σοροί 40 ανθρώπων.»
Και συνεχίζει η Guardian: «Αυτή είναι η κορυφή του παγόβουνου, καθώς περισσότεροι από 29.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε μεταναστευτικές διαδρομές στην Ευρώπη, η πλειονότητα των οποίων δεν έχει ταυτοποιηθεί.»
Κι όλα αυτά παρά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απ’ το 2021 για την ταυτοποίηση όλων όσοι πεθαίνουν στις “μεταναστευτικές διαδρομές”, ψήφισμα που έχουν “γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια” οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα!
Ο προαιώνιος σεβασμός και η τιμή προς τους νεκρούς, η δημιουργία και η τήρηση συνθηκών αξιοπρεπούς, σύμφωνα με τα έθιμα και τους τύπους κάθε λαού, “μετάβασης στο επέκεινα” για τον κάθε άνθρωπο, αποτελούν “ψιλά γράμματα” ή μάλλον “καθόλου γράμματα” για όλους αυτούς που κυβερνάνε και διαχειρίζονται τις “τύχες” του κόσμου! Υποκριτές, απάνθρωποι, ανάλγητοι!!!
Και καλά οι “βάρβαροι”, οι “δικοί μας” λάτρεις του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και της αρχαιοελληνικής γραμματείας, οι “πολεμιστές” για τα μάρμαρα του Παρθενώνα, οι “απευθείας απόγονοι της Αθήνας και της Σπάρτης”, δεν ξέρουν ή κάνουν πως ξεχνούν τις αναφορές του Ομήρου για τις παύσεις των πολεμικών συγκρούσεων (εκεχειρία το λένε σήμερα), ώστε οι αντιμαχόμενοι να “μαζέψουν” απ’ τα πεδία των μαχών τους νεκρούς τους και να τους “ξεπροβοδίσουν στον άλλο κόσμο” με τις πρέπουσες τιμές και σεβασμό;
Δεν ξέρουν ή κάνουν πως ξεχνούν οι “δικοί μας” πιστοί και θρησκευάμενοι, υπερασπιστές της Εκκλησίας, την διδασκαλία του Χριστού ότι όλοι οι άνθρωποι είναι τέκνα του Θεού;
Δεν ξέρουν ή κάνουν πως ξεχνούν οι “δικοί μας” πατριώτες, συγγνώμη λάθος, υπερπατριώτες είναι το σωστό, ότι οι Έλληνες είμαστε λαός μεταναστών και προσφύγων;"...
..." Στην μνήμη όλων, των όπου γης, άταφων νεκρών προσφύγων και μεταναστών αφιερώνεται το ποίημά μου «ΙΣΟ ΜΕΡΤΙΚΟ».
Αιώνες, πολλούς αιώνες, ζούσαμε στο δρόμο του σπιτιού μας,
φροντίζαμε τον κήπο μας και την αυλή του διπλανού,
για να μπορούν να χαίρονται το φως της μέρας τ’ άπλετο
και της νυχτιάς τη σιγαλιά οι γέροι μας και τα παιδιά.
Κι’ ήρθαν μια μέρα άνθρωποι, άγνωστοι σε μας,
άνθρωποι με τα παιδιά τους αγκαλιά σ’ ένα σακί το βιός τους
και με τον πόνο στη ματιά.
Τις πόρτες του σπιτιού και της ψυχής ανοίξαμε
στην αγκαλιά μας τους ζεστάναμε και του ψωμιού μας τη μπουκιά μαζί τους μοιραστήκαμε.
Και γίνανε οι γιοί κι οι κόρες μας της άνοιξης λουλούδια
του θέρους το γλυκό κρασί της χειμωνιάς σοφία,
μαζί στη λύπη, στη χαρά, μαζί και στης ζωής τους ύμνους και τα μοιρολόγια.
Κι’ όταν θεοί και αρχηγοί, χωρίς ιδρώτα, μερτικό απ’ τη ζωή μας θέλησαν να πάρουν,
εμείς αντισταθήκαμε όλοι μαζί, αυτοί που ήμασταν εδώ
κι’ αυτοί που ήρθαν ύστερα, μαζί με τα παιδιά και με τους γέρους μας αντάμα.
Τότε αυτοί, θεοί και αρχηγοί, μ’ όλου του μίσους τη φωτιά
τελώνια βρήκανε και δαίμονες γεννήσαν
με δηλητήριο τους πότισαν και την ψυχή τους πήραν,
στα σπίτια μας τους έστειλαν να μας εξαφανίσουν,
εμάς και τους ματζίρηδες, που τη ζωή μας είχαμε και των παιδιών μας τις ζωές
ψηλότερα απ’ αυτούς.
Εμείς, δεν φοβηθήκαμε, κι’ ακόμα δεν φοβόμαστε.
Είμαστ’ εδώ, ορθοί και πολεμάμε τον έρωτα του δίκιου μας ποθούμε
και μια ζωή ελευθερίας στο σήμερα, στο αύριο και σ’ όλους τους αιώνες.
Είμαστ’ εδώ, ορθοί και πολεμάμε για μια ζωή χωρίς θεούς και αρχηγούς
για μια ζωή που ο καθένας μας θα έχει ίσο μερτικό.
Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2023
Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ - Του Δημήτρη Βασιλείου
Κάθε χρονιά,
στη μέση του χειμώνα,
στολίζαμε το δέντρο.
Κρεμούσαμε στα κλαδάκια του
κόκκινες κορδέλες,
αστράκια λαμπερά
τα όνειρα και τις ελπίδες μας
και περιμέναμε.
Περιμέναμε μιαν άνοιξη ναρθεί,
ευαγγελίστρια ενός καλού καιρού.
Τίποτα όμως!
Ανίκανοι και ψεύτες
οι προφήτες,
προδότες ονείρων … ίσως.
Ευτυχώς που δεν κρεμάσαμε
τα μυαλά και τις καρδιές μας.
Έτσι, παραμένει βάσιμη η ελπίδα
για ένα καλοκαίρι!
29.11.2023 Δημήτρης Βασιλείου
Dear friends and colleagues,
considering the forthcoming festivities of the Winter Solstice and the New Year allow me to express to all of you my gratitude for the mutual fruitful communication we had during the previous period.
Wish to you and all your beloved health, happiness, love, creativity and success everywhere you are involved.
Enjoy your time during festivities and try to see the glass half full not half empty.
Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2023
Στον ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ αφιερώνεται - Του Δ.Βασιλείου
Επ’ ευκαιρία της 203ης επετείου της γέννησής του – 28.11.1820
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
Αν ήταν και
θυμόσουνα, λιγάκι έστω,
εκείνων των
σοφών το Μανιφέστο
πιο εύκολα θ’
αρμένιζες
στα νέα κύματα
του νου,
με γνώση θ’
ανηφόριζες
τις δύσκολες
πλαγιές κι ετούτου του βουνού.
Αν ήταν και
θυμόσουνα, λιγάκι έστω,
εκείνων των
σοφών το Μανιφέστο
το φάντασμα θα
σκόρπιζες,
της σκοτεινιάς
το μαύρο
και τη ζωή θα
φώτιζες
με της καρδιάς
το πάλλευκο το λάβρο.
Αν ήταν και
θυμόσουνα, λιγάκι έστω,
εκείνων των
σοφών το Μανιφέστο
τον κόσμο θα
ξεσήκωνες
σ’ ονείρων
επανάσταση,
το λάβαρο θα
ύψωνες
για των λαών την
κόκκινη ανάσταση.
Αθήνα 2-3/04/2023
*
Ο Φρίντριχ Ένγκελς (1820-1895) ήταν Γερμανός φιλόσοφος, δημοσιογράφος, κοινωνικός επιστήμονας και επιχειρηματίας που επεξεργάστηκε μαζί με τον Καρλ Μαρξ την θεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού και του διαλεκτικού υλισμού. Συνέγραψε επίσης, μαζί με τον Μαρξ, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και Το Κεφάλαιο. Βικιπαίδεια
Σας προτείνουμε να διαβάσετε - αν δεν το έχετε κάνει ήδη - την "Διαλεκτική της Φύσης" (γερμανικά: Dialektik der Natur) ένα ημιτελές μεν αλλά υπέροχο έργο του που εφαρμόζει τις μαρξιστικές ιδέες – ιδιαίτερα εκείνες του διαλεκτικού υλισμού – στη φύση.
Ο Ένγκελς έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του χειρογράφου μεταξύ 1872 και 1882, το οποίο ήταν ένα μείγμα γερμανικών, γαλλικών και αγγλικών σημειώσεων σχετικά με τη σύγχρονη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ωστόσο, δεν δημοσιεύτηκε όσο ζούσε. Σε μεταγενέστερους χρόνους, ο Έντουαρντ Μπερνστάιν παρέδωσε τα χειρόγραφα στον Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος το θεώρησε ως συνολικό έργο αντάξιο ενός ευρύτερου αναγνωστικού κοινού. Μετά από αυτό, το 1925, το Ινστιτούτο Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν στη Μόσχα δημοσίευσε τα χειρόγραφα σε μια δίγλωσση γερμανική / ρωσική έκδοση.
Η διαλεκτική και η μελέτη της προήλθε από τον φιλόσοφο και συγγραφέα της Επιστήμης της Λογικής, G. W. F. Hegel, ο οποίος, με τη σειρά του, είχε μελετήσει τον Έλληνα φιλόσοφο Ηράκλειτο. Ο Ηράκλειτος δίδασκε ότι τα πάντα άλλαζαν διαρκώς και ότι όλα τα πράγματα αποτελούνταν από δύο αντίθετα στοιχεία που μεταβλήθηκαν το ένα στο άλλο καθώς η νύχτα μετατρέπεται σε μέρα, το φως σε σκοτάδι, η ζωή σε θάνατο κ.λπ.
Ο βιολόγος J. B. S. Haldane έγραψε έναν πρόλογο για το έργο το 1939, "Επομένως είναι συχνά δύσκολο να το παρακολουθήσει κανείς αν δεν γνωρίζει την ιστορία της επιστημονικής πρακτικής εκείνης της εποχής. Η ιδέα αυτού που σήμερα ονομάζεται διατήρηση της ενέργειας είχε αρχίσει να διαπερνούν τη φυσική, την αστρονομία, τη χημεία, τη γεωεπιστήμη και τη βιολογία, αλλά ήταν ακόμα πολύ ελλιπώς αντιληπτή και ακόμη πιο ατελώς. Λέξεις όπως «δύναμη», «κίνηση» και «vis viva» χρησιμοποιήθηκαν εκεί που θα έπρεπε να μιλάμε τώρα για ενέργεια".
Ένας «νόμος» που προτείνεται στη Διαλεκτική της Φύσης είναι ο «νόμος της μετατροπής της ποσότητας σε ποιότητα και το αντίστροφο». Πιθανώς το πιο συχνά αναφερόμενο παράδειγμα αυτού είναι η αλλαγή του νερού από υγρό σε αέριο, αυξάνοντας τη θερμοκρασία του (αν και ο Ένγκελς περιγράφει και άλλα παραδείγματα από τη χημεία). Στη σύγχρονη επιστήμη, αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως μετάβαση φάσης. Υπήρξε επίσης μια προσπάθεια να εφαρμοστεί αυτός ο μηχανισμός σε κοινωνικά φαινόμενα, όπου οι αυξήσεις του πληθυσμού οδηγούν σε αλλαγές στην κοινωνική δομή.
Το έργο του Ένγκελς αναπτύσσεται από τα σχόλια που είχε κάνει για την επιστήμη στο Anti-Dühring. Περιλαμβάνει το περίφημο «Ο ρόλος που έπαιξε η εργασία στη μετάβαση από τον πίθηκο στον άνθρωπο». Ο Ένγκελς υποστηρίζει ότι το χέρι και ο εγκέφαλος αναπτύχθηκαν μαζί, μια ιδέα που υποστηρίχθηκε από μεταγενέστερες ανακαλύψεις απολιθωμάτων.
'Ενα άλλο περίφημο έργο του είναι "Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους" στα γερμανικά: Der Ursprung der Familie, des Privateigenthums und des Staats. Είναι μια ανθρωπολογική πραγματεία του 1884 που βασίζεται εν μέρει σε σημειώσεις του Καρλ Μαρξ στο βιβλίο του Lewis H. Morgan Ancient Society (1877). Το βιβλίο είναι ένα πρώιμο ιστορικό υλιστικό έργο και θεωρείται ως ένα από τα πρώτα σημαντικά έργα για την ανάλυση της προέλευσης της οικογένειας όπως την γνωρίζουμε σήμερα αλλά και της ατομικής ιδιοκτήσίας και του προστάτη της του σύγχρονου κράτους. Το IV κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στο "Ελληνικό Γένος" και το V κεφάλαιο στη "Γένεση του Αθηναϊκού κράτους", όπου το διάβασμά αυτών των δυο κεφαλαίων και μόνο μπορεί να δώσει στον αναγνώστη περισσότερες πληροφορίες και γνώσεις για τους αρχαίους Έλληνες από ότι δίνει το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα συνολικά.
Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023
"ΠΑΡΟΝ". Του Δ. Βασιλείου
Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023
Δυο τύψεις - Του Δημήτρη Βασιλείου
κρεμόσουν,
στον ορίζοντα λάμψη
χανόσουν.
Το τελευταίο δάκρυ
της θλίψης
πέφτει για να ποτίσει
δυο τύψεις.
Της Ανατολής η μια
η άλλη για τη Δύση.
Αθήνα 10.11.2023
Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2023
ΤΟ ΘΑΥΜΑ - Του Δημήτρη Βασιλείου
Τις θύρες διάπλατα ν’ ανοίξεις
το θαύμα χώρο
για να βρει,
που εσύ θα του
ορίσεις.
Κι’ όταν το
θαύμα ορισθεί
λίγοι αυτοί που
θα το δουν,
λιγότεροι που θα
το καταλάβουν
κι’ ακόμα πιο
λιγότεροι αυτοί που θα το ζήσουν.
Γιατί το θαύμα
ξωτικό κι’
αερικό
και γεγονός
μεγάλο.
Μ’ ονόματα πολλά
θα το ορίσουν
αυτοί που θα το
δουν και θα το καταλάβουν,
μα μόνο εσύ,
εσύ που θα το
ζήσεις,
είσαι σε θέση να
το πεις
και να τ’
ονοματίσεις.
Πρόσεξε,
μην φοβηθείς και
μην λιγοθυμήσεις.
Έρωτας
Επανάσταση
του θαύματος οι
δυο πλευρές,
τα δυο ονόματά
του,
που στη ζωή
συνέχεια
και ιστορία
δίνουν.
και ματωμένη και
σκληρή.
Χάθηκε ο δρόμος
για το φως
κι’ αναλαμπές
μεσ’ στο σκοτάδι μείναν
για να θυμίζουν
πως κάποιοι
προσπαθήσαν.
Το θαύμα όμως
για να ‘ρθει,
θα σας το
ξαναπώ,
τις θύρες
κάποιος διάπλατα
ν’ ανοίξει
πρέπει.
Το θαύμα
αν θέλεις να το
ζήσεις
κι’ όχι μονάχα
να το δεις και να το καταλάβεις,
το βήμα σου
συντόνισε
στην μια – διπλή
γραμμή του.
Εσύ και μόνο
εσύ,
μιας αρμονίας
αγαστής
επαναστάτης κι’
εραστής.