Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λιχαδονήσια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λιχαδονήσια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2023

Λιχαδονήσια, ένας άγνωστος παράδεισος στη Βόρεια Εύβοια

 ...Τα Λιχαδονήσια είναι ένα μικρό σύμπλεγμα ακατοίκητων νησίδων που εντοπίζονται στον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, ανάμεσα στα Καμένα Βούρλα και στη Βορειοδυτική Εύβοια. Τα νησάκια είναι προϊόντα ηφαιστειακής δραστηριότητας. Πριν γίνει η γεωτεκτονική καταβύθιση του Μαλιακού, τα Λιχαδονήσια θα πρέπει να ήταν ενωμένα με τη χερσόνησο της Λιχάδας που είναι το βορειοδυτικότερο σημείο της Εύβοιας. Μέρος τους καταποντίστηκε με τον μεγάλο σεισμό του 426 π.Χ. Τα κυριότερα από αυτά είναι η Στρογγυλή και η Μονολιά με μικρότερα το Στενό, τη Βαγιά, το Βορήα, το Λιμάνι. Διοικητικά υπάγονται στην Εύβοια και στον Δήμο Αιδηψού.

Στο μεγαλύτερο νησάκι, τη μακρόστενη Μονολιά που είναι κατάφυτη από ελαιόδεντρα, υπάρχουν υπολείμματα οικισμού ψαράδων και το εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη, καθώς το νησί κατοικούνταν από καμία τριανταριά ανθρώπους μέχρι τη δεκαετία του 1960. Το νησάκι Στρογγυλή που είναι κάπως ξεκομμένο από τα υπόλοιπα, είναι καλυμμένο με πυκνή βλάστηση μεσογειακής μακίας, ενώ στο υψηλότερο σημείο του δεσπόζει ο χαρακτηριστικός πέτρινος φάρος που κατασκευάστηκε το 1870 από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Εδώ επίσης υπάρχουν ένας ναός αφιερωμένος στην Παναγία, τμήματα του ησυχαστηρίου του Οσίου Γρηγορίου του Μυροβλήτου (11ος αι.) και υπολείμματα αρχαίων οχυρώσεων...

Στο νησάκι Μονολιά στο σημείο που κοιτά προς το ακρωτήρι Λιχάδα υπάρχει μια θαυμάσια οργανωμένη παραλία με ρηχά ζεστά νερά (προσοχή πιο βαθιά υπάρχουν θαλάσσια ρεύματα). Εδώ η οικογένεια Λυμπέρη που έχει καταγωγή από το νησί έχει οργανώσει τον ιδιόκτητο χώρο με ομπρέλες ξαπλώστρες και καντίνα που σερβίρει καφέ, αναψυκτικά και διάφορα ψητά θαλασσινά.

Αν έρθετε μια καθημερινή, πραγματικά θα ευχαριστηθείτε την παραμονή σας εδώ, καθώς οι οικοδεσπότες κάνουν τα πάντα για να εξυπηρετήσουν τους επισκέπτες. Τα Σαββατοκύριακα επικρατεί, όπως είναι φυσικό, ένας μικρός χαμός που μάλλον δεν θα σας βοηθήσει να σχηματίσετε τη σωστή γνώμη για αυτό το θαυμάσιο μέρος.

Αρχείο Θ.Αθανασιάδη

Πέρα από τις βουτιές αξίζει να εξερευνήσετε το υπόλοιπο νησί. Στα Λιχαδονήσια έχει εντοπισθεί τα τελευταία χρόνια μια μικρή αποικία από μεσογειακές φώκιες και αν έχετε λίγο τύχη θα τις δείτε ερχόμενοι με το πλοιάριο από τα Καμένα Βούρλα. Αν έρθετε με δικό σας βαρκάκι μπορείτε να αναζητήσετε ανάμεσα στη νήσο Μονολιά και το Μικρό Λιχαδονήσι το ναυάγιο του γερμανικού τσιμεντόπλοιου «Pioneer I», που μετέφερε πολεμικό υλικό και το βούλιαξαν εγγλέζικα Spitfire στις 8 Ιουλίου 1944. Το ναυάγιο καθώς βρίσκεται σε βάθος περίπου 10 με 15 μέτρα, είναι ορατό και από την επιφάνεια της θάλασσας όταν δεν έχει κυματισμό.

Στο νησάκι Μικρό Λιχαδονήσι έχει δημιουργηθεί και μια δεύτερη οργανωμένη παραλία που επίσης διαθέτει καντίνα. Για να φτάσετε εδώ θα πάρετε το πλοιάριο από την προκυμαία των Καμένων Βούρλων, πληροφορίες για τα δρομολόγια στο τηλ. 6977841993.

Πώς θα πάω;

Τα πλοιάρια για τα Λιχαδονήσια αναχωρούν καθημερινά από τα Καμένα Βούρλα που απέχουν 175 χλμ. από Αθήνα και 35 χλμ. από Λαμία μέσω του κλειστού αυτοκινητοδρόμου Αθηνών - Θεσσαλονίκης (πληρώνοντας βέβαια και τα ιδιαίτερα τσουχτερά διόδια). Το θαλασσινό ταξίδι μέχρι τα Λιχαδονήσια διαρκεί περίπου 30 λεπτά. Αν βρίσκεστε στην Εύβοια μπορείτε να πάτε οδικώς στην Αιδηψό και να συνεχίσετε ώς το ακρωτήρι Λιχάδα (25 χλμ.). Από εδώ θα σας παραλάβει το πλεούμενο και σε 10 λεπτά θα σας μεταφέρει στα Λιχαδονήσια.

Ακόμη μπορείτε να νοικιάσετε βαρκάκι από τα Καμένα Βούρλα και πραγματοποιώντας μια θαυμάσια εκδρομή να εξερευνήσετε το σύνολο της συστάδας των νησιών και τη νησίδα Στρογγυλή. Σε αυτήν την περίπτωση, προσοχή χρειάζεται καθώς υπάρχουν ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, πολλές ξέρες και φυσικά η γνωστή στους ντόπιους «μπουκαδούρα» του Β. Ευβοϊκού κόλπου που φέρνει κυματισμό και άνεμο, καθημερινά μετά το μεσημέρι, γύρω στα 4 Μποφόρ....

Πηγή: www.efsyn, Θ.Αθανασιάδης

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2023

"HΦΑΙΣΤΕΙΟΤΗΤΑ & ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ Β. ΕΥΒΟΪΚΟΥ" του Κωνσταντίνου Αθ Οικονόμου (από το www.larissanet.gr)


 

ΓΕΝΙΚΑ: Η ευρύτερη περιοχή του Βορείου Ευβοϊκού κόλπου αποτελεί μία ενεργά επεκτεινόμενη λεκάνη της κεντρικής Στερεάς Ελλάδος. Τα ιζήματα που αποτίθενται στη λεκάνη αυτή υπόκεινται στην τεκτονική δραστηριότητα της περιοχής. Μάλιστα, χαρτογραφήθηκαν τρεις κύριες ιζηματικές ενότητες που αντιπροσωπεύουν αντίστοιχες διαδοχικές φάσεις απόθεσης ιζημάτων, καθώς επίσης ρηξιγενείς ζώνες και κατολισθήσεις. 

Κύριο χαρακτηριστικό του υποβάθρου του κόλπου φαίνεται να είναι οι συνολικά 8(!) τον αριθμό, μεγάλες τεκτονικές τάφροι που υπάρχουν στην περιοχή, οι οποίες κατά τις παγετώδεις περιόδους του Τεταρτογενούς μάλλον αποτελούσαν λιμναία περιβάλλοντα. Ακόμη, διακρίνεται πιθανή προέκταση ορισμένων ρηγμάτων της ξηράς προς το θαλάσσιο χώρο.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΩΝ ΧΩΡΟΣ: Η περιοχή του Β. Ευβοϊκού περιβάλλεται από ηφαιστειακά κέντρα, που σήμερα θεωρούνται σβησμένα. Μόνη απόδειξη του “εκρηκτικού” παρελθόντος της περιοχής είναι οι θερμοπηγές και τα επιφανειακά υλικά που προέρχονται από μαγματικές αποθέσεις. Έτσι γύρω από την περιοχή υπάρχουν οι θερμές πηγές των Καμένων Βούρλων, των Θερμοπυλών, της Αιδηψού, των Γιάλτρων, των Ηλίων [Εύβοιας], τα ρήγματα της Αρκίτσας, καθώς και απομεινάρια ηφαιστειακών σχηματισμών, όπως οι νησίδες στην είσοδο του Παγασητικού κόλπου και, στο κέντρο περίπου της εξεταζόμενης περιοχής, τα Λιχαδονήσια και η νησίδα Στρογγυλή.

ΤΑ ΛΙΧΑΔΟΝΗΣΙΑ: Στο βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, ανάμεσα στα Καμένα Βούρλα και στην Εύβοια [Κάβος Λιχάδας], βρίσκεται μια σειρά από πράσινες νησίδες και βραχονησίδες, τα Λιχαδονήσια. Υπάρχει αναφορά στα Λιχαδονήσια ότι η Στρογγυλή υπήρξε δόμος σβησμένου ηφαιστείου. Εκατομμύρια έτη π.Χ. η Εύβοια ήταν ενωμένη με την κεντρική Στερεά Ελλάδα και με τις γεωλογικές μεταβολές που συνέβησαν, ένα κομμάτι καταποντίστηκε και έμειναν στην επιφάνεια η Στρογγυλή και τα Λιχαδονήσια. Τα ηφαιστειακά πετρώματα αυτών των θέσεων χαρακτηρίζονται ως ασβεστοαλκαλικές λάβες και περιλαμβάνουν βασάλτες και βασαλτικούς ανδεσίτες. Η ηφαιστειότητα εντοπίζεται χρονολογικά μεταξύ 3 εκατομμυρών και 500.000 ετών πριν. Έλαβε δηλαδή χώρα κατά τη διάρκεια του Πλειοκαίνου και του Πλειστοκαίνου. 

Τα μεγαλύτερα από τα νησάκια αυτά είναι η Στρογγυλή και η Μονολιά, λίγο μικρότερα η Μικρή Στρογγυλή, το Στενό, η Βάγια και μερικά ακόμα μικρότερα που ονομάζονται ποντικονήσια. Μαζί αποτελούν ένα νησιωτικό σύμπλεγμα εξαίρετης φυσικής ομορφιάς. 

Η Στρογγυλή αποτελεί την κορυφή ενός ηφαιστείου [ίσως δόμος ή κρατήρας] και παντού υπάρχουν μαύρα και κόκκινα, συμπαγή και πορώδη πετρώματα φυσικά μνημεία και αποδείξεις της γεωλογικής ιστορίας της περιοχής. Είναι χαμηλότερη των 40 μέτρων. Δεν υπάρχουν ακρογιάλια και κόλποι, μόνο ένας πολύ μικρός όρμος στη βορειοδυτική πλευρά του. Το νησάκι περιβάλλεται από ηφαιστειογενή βράχια. Τα νερά γύρω από το νησί βαθαίνουν απότομα και μόνο στο βόρειο μέρος, αυτό που εκτείνεται προς τα Λιχαδονήσια, είναι ομαλά και σχετικά ρηχά καθώς αποτελούν την προέκταση της ξέρας που τα ενώνει. 

Τα υπόλοιπα Λιχαδονήσια είναι η νήσος Μονολιά που είναι και το μεγαλύτερο νησάκι του συμπλέγματος, και κάποια μικρότερα που χωρίζονται με στενά κανάλια, κάποια προσβάσιμα από μικρά σκάφη. Ακόμη υπάρχουν και μια σειρά από βραχονησίδες που είναι διάσπαρτες περιμετρικά των νησιών. 

Σε αντίθεση με τη Στρογγυλή, τα Λιχαδονήσια έχουν αρκετές όμορφες, ρηχές και καθαρές παραλίες. Μικροί κολπίσκοι και όρμοι, μάλιστα κάποιοι αποτελούμενοι από ψιλή άμμο, τριμμένα από τον καιρό και τη θάλασσα κοχύλια και μαυρόπετρες [βασαλτικές]....

ΠΛΟΥΣΙΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ: Ο Βόρειος Ευβοϊκός Κόλπος αποτελεί μια τεκτονική τάφρο με μέγεθος ανάλογο της Κορινθιακής-Πατραϊκής τάφρου, του οποίου η διεύθυνση της παράταξης των ρηγμάτων μεταβάλλεται κατά μήκος της τάφρου. Αναλόγως της Κορινθιακής-Πατραϊκής τάφρου ο Βόρειος Ευβοϊκός Κόλπος περικλείει έναν αριθμό από μεγάλα παράκτια ρήγματα. Θεωρείται ότι στην περιοχή αυτή τα ρηξιγενή πρανή είναι Ολοκαινικής ηλικίας και έχουν φιλοξενήσει σημαντικά σεισμικά γεγονότα κατά το παρελθόν. 

Στην βάση αυτών των παράκτιων ρηγμάτων, κυρίως στο δυτικό τμήμα του κόλπου, εμφανίζονται και άλλα ρήγματα, τα οποία όμως είναι λιγότερο εκφρασμένα στην μορφολογία του ανάγλυφου. Γεωδαιτικές μετρήσεις που έγιναν στην περιοχή του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου (Clarke, 1998) και η μελέτη της σεισμικότητας των τελευταίων 300 χρόνων (Ambraseys and Jackson, 1997), υποδηλώνουν ότι ο ρυθμός διαστολής του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου, είναι πολύ μικρότερος από αυτόν της Κορινθιακής-Πατραϊκής τάφρου, και είναι της τάξης των 1-2 χιλιοστών/χρόνο. Η βαθυμετρία του πυθμένα του Ευβοϊκού Κόλπου είναι ρηχή, με βάθη ως 50 μέτρα, τα οποία αυξάνονται στα 450m στο κεντρικό τμήμα του κόλπου. 

Σεισμικές διασκοπήσεις, [Makris et al., 2001], έδειξαν την παρουσία ισχυρά απολεπτυσμένου ηπειρωτικού φλοιού κάτω από το κεντρικό τμήμα του Ευβοϊκού κόλπου πάχους 19-20Km. Ο φλοιός αυτός είναι κοντά στα γεωλογικά όρια που εξηγούν τις ηφαιστειακές δραστηριότητες του απώτατου παρελθόντος, κυρίως στην περιοχή γύρω από τη Λιχάδα, μιας και η περιοχή δε βρίσκεται πάνω σε ζώνη σύγκλισης ή απομάκρυνσης λιθοσφαιρικών πλακών, και συνεπώς η όποια δραστηριότητα προήλθε από την ανοδική κίνηση του μάγματος από το μανδύα, που διευκολύνθηκε από τη λέπτυνση του γήινου φλοιού.

Όλο το άρθρο στο https://www.larissanet.gr