Ευβοϊκές παραλίες του Αιγαίου: Πήλι και Βλαχιά

Παραλίες του Αιγαίου. Φωτο Βαγγέλης Μακρής

Το Πήλι είναι ένα μικρό γεωργοκτηνοτροφικό χωριό που επιπλέον έχει την τύχη να βρίσκεται χτισμένο στον μυχό ενός πανέμορφου όρμου τον οποίο αγκαλιάζουν ολόγυρα δασωμένα υψώματα. Υπάρχουν ταβερνάκια, μίνι μάρκετ, καφέ, φούρνος και λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Βέβαια, εξαιρουμένου του θεσπέσιου φυσικού περιβάλλοντος, θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε πως πρόκειται για έναν τόπο-πρότυπο οικιστικής ανάπτυξης.

Ο όρμος του Πηλίου είναι στη μια μεριά του στρωμένος με σκουρόχρωμη άμμο και εδώ λειτουργούν beach bars που συγκεντρώνουν και τον περισσότερο κόσμο. Μέσα στον όρμο και πίσω από το μικρό αλιευτικό καταφύγιο υπάρχει η απόμερη ακρογιαλιά Καρβούνα, ιδανική για απομόνωση, αρκεί να αντέξετε το λίγο σκαρφάλωμα.

Αφήνοντας πίσω τον καλογραμμένο κόλπο του Πηλίου, το τοπίο σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Η οδική διαδρομή μέχρι τη Βλαχιά (13 χλμ.) είναι μία από τις πιο όμορφες και επιβλητικές που μπορούν να πραγματοποιηθούν στην Εύβοια.

Τα πρανή του δασωμένου βουνού Πυξαριάς που ορθώνεται στα δυτικά «γκρεμίζονται» απότομα από μεγάλο ύψος στο βαθυγάλανο Αιγαίο και δημιουργούν συναρπαστικά τοπία που θυμίζουν την αντικρινή Σκόπελο.

Η Βλαχιά είναι ένα μικρό, χωρίς ιδιαίτερη προσωπικότητα χωριό, λίγο μακριά από τη θάλασσα, που όμως προσφέρει απίθανη θέα από ψηλά, στο ανοιχτό πέλαγο. Παρ’ όλα αυτά, δύσκολα μπορείς να αποφασίσεις αν βρίσκεσαι στο βουνό ή στη θάλασσα, καθώς η κυριαρχία του δάσους γύρω από τον οικισμό είναι καταλυτική.

Πηγή: www.efsyn.gr

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Διαθήκες (του Δ.Βασιλείου)

Τις διαθήκες

των προγόνων της Επανάστασης,

αυτών που προσπαθήσανε

τον κόσμο να αλλάξουν,

προς την Ελευθερία και το Δίκιο

τον δρόμο να ανοίξουν,

πέτρινες εντολές και θείους λόγους

εμείς δεν θα τις κάνουμε,

μα οδηγούς ψυχής

και του μυαλού μας προβοκάτορες.

Πρέβεζα 28,08,2023

Διαπιστώσεις για το μεταβαλλόμενο χαρακτήρα της εποχής μας

Του Δημήτρη Βασιλείου, Οικονομολόγου, MSc., Ph.D

• 

  Χιλιαδού - Φώτο Βαγγγέλη Μακρή

  Ο καπιταλισμός μισό αιώνα τώρα, από την λεγόμενη ενεργειακή κρίση τού 1973, έχει μπει στο δρόμο της μετεξέλιξής του σε ένα ανώτερο, του κρατικο-μονοπωλιακού, στάδιό του.
• Μέσα από συνεχώς κλιμακούμενες και οξυνόμενες κρίσεις, αλλά και την ιστορικής σημασίας νίκη του (1991) επί του αποτυχόντος σοσιαλιστικού πειράματος που ξεκίνησε με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, διαμορφώνει το νέο του στάδιο, αυτό του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
• Ο παγκοσμιοποιημένος ολοκληρωτικός καπιταλισμός στην επέλαση για την επικράτησή του, συμπαρασύρει και διαλύει όλες τις μέχρι τώρα υφιστάμενες δομές, εθνικές και διεθνείς, επιδιώκοντας τη δημιουργία νέων, που να εκφράζουν και να υπηρετούν τον υπό διαμόρφωση νέο συσχετισμό δυνάμεων στη γη, στη θάλασσα και στο διάστημα.
• Η ιστορικά πρωτοφανής, γιγαντιαίων διαστάσεων, συσσώρευση κεφαλαίου και με την, απόλυτα προς το συμφέρον του, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, έχει οδηγήσει στην δημιουργία ισχυρότατων παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών.
• Αυτοί, οι παγκόσμιοι οικονομικοί κολοσσοί, βρίσκονται ήδη σε ένα συνεχή, ανηλεή και αδίσταχτο πόλεμο για ένα νέο μοίρασμα του κόσμου, για ένα νέο μοίρασμα των αγορών, των δικτύων και των σφαιρών επιρροής.
• Στην υπηρεσία αυτών των παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, διατελούν (ας το πούμε ευγενικά) όλοι οι υφιστάμενοι κρατικοί και διεθνείς θεσμοί, όλοι οι κρατικοί παράγοντες ανά την υφήλιο - υπηρέτες, λακέδες, αυτοφωράκηδες, υψηλόβαθμο και καλοπληρωμένο αναλώσιμο υλικό.
• Οι διάφοροι Διεθνείς Οργανισμοί – Ο.Η.Ε., Παγκόσμια Τράπεζα, Δ.Ν.Τ., Π.Ο.Υ. κ.α., όπως και το λεγόμενο Διεθνές Δίκαιο, είναι θεσμοί και οργανισμοί ξεπερασμένοι. Δημιουργήθηκαν μετά τον Β’ Π.Π. για να υπηρετήσουν τον καπιταλισμό εκείνης της περιόδου, ο οποίος, πέραν των άλλων, βρίσκονταν σε μια σύγκρουση «ζωής ή θανάτου» με τον τότε σοσιαλισμό. Σήμερα, στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού και με τον σοσιαλισμό ηττημένο, αυτοί οι διεθνείς θεσμοί και οργανισμοί όχι μόνο είναι ξεπερασμένοι, αλλά αποτελούν «βαρίδια» στην περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος. Για τον λόγο αυτό η «Διεθνής» του καπιταλισμού αναζητεί και δημιουργεί νέους κανόνες και νέους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι να εξυπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα και την ανάπτυξή του.
• Σ’ αυτό το πλαίσιο του εξελισσόμενου παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, ο οποίος ψάχνει «τα νέα του πατήματα» και τις νέες του ισορροπίες, διεξάγεται ο ανηλεής και αδίσταχτος πόλεμος μεταξύ των παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών για το νέο μοίρασμα του κόσμου, λαμβάνοντας διάφορες μορφές: στρατιωτικός, εμπορικός, οικονομικός, χρηματιστηριακός, ενεργειακός, τεχνολογικός, βιολογικός, ψυχολογικός, οικολογικός, διαστημικός… Ένας πόλεμος, στον οποίο χάνονται ανθρώπινες ζωές, χωριά και πόλεις εξαφανίζονται, το περιβάλλον καταστρέφεται, χώρες διαλύονται!

Ήρωες του καιρού μας: Χάλεντ Άσαντ

 Φόρος τιμής στον Σύρο Αρχαιολόγο Χάλεντ Άσαντ

Σαν σήμερα, στις 18 Αυγούστου 2015, ο Σύρος Αρχαιολόγος Χάλεντ Άσαντ (Khaled al-Asaad), Διευθυντής του Μουσείου και του Αρχαιολογικού χώρου της Παλμύρας και για πολλές δεκαετίες επικεφαλής των ανασκαφών στην περιοχή, δολοφονήθηκε από στρατιώτες του ISIS επειδή αρνήθηκε να τους αποκαλύψει πού είχε κρύψει αρχαιολογικά ευρήματα προκειμένου να τα προστατέψει από τους τζιχαντιστές.

Ο Άσαντ μιλούσε πέντε σύγχρονες και έξι αρχαίες, ιδιωματικές γλώσσες, μερικές από τις οποίες έχουν εξαφανιστεί πλέον. Στα χρόνια του πολέμου στη Συρία, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες του πρόσφεραν κατοικία και ιθαγένεια, αλλά εκείνος αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Συρία.

Ο Άσαντ, παρά τα εκτενή βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε από τους στρατιώτες του ISIS, δεν φανέρωσε την τοποθεσία των θησαυρών του Μουσείου και για την άρνησή του αποκεφαλίστηκε στην κεντρική πλατεία της Παλμύρας, μπροστά από το Mουσείο στο οποίο εργαζόταν για περισσότερα από 50 χρόνια. Το ακρωτηριασμένο σώμα του κρεμάστηκε στη συνέχεια σε ένα φωτεινό σηματοδότη.

Ο Χάλεντ Άσαντ δεν υπήρξε μεγάλος αρχαιολόγος μόνο διότι παρήγαγε σπουδαίο επιστημονικό έργο, για περισσότερο από μισό αιώνα. Υπήρξε μεγάλος αρχαιολόγος διότι υπηρέτησε τον Πολιτισμό, δηλαδή τον Άνθρωπο, μέχρι τέλους, με τίμημα τη ζωή του. Σε αυτόν χρωστάμε, μεταξύ άλλων, τη σωτηρία σπάνιων, πολύτιμων για την ιστορία και την αρχαιολογία, τεχνουργημάτων από την περιοχή της Αρχαίας Παλμύρας. Με την αφοσίωση και τη θυσία του, φωτίζει τις σκοτεινές εποχές της νέας βαρβαρότητας στις οποίες όλοι ζούμε

Πηγή: https://www.facebook.com/profile.php?id=100057517388024

(Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων - ΣΕΚΑ)

Το Όραμα μας για την Χαλκίδα της επόμενης εικοσιπενταετίας

Τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε ζήσει την παρουσίαση πολλών γραφειοκρατικών σχεδίων επί χάρτου ανάπλασης της πόλης. Ασαφή ως προς τον χαρακτήρα τους, λαθεμένα ως προς την εκπόνησή τους και επικίνδυνα για το μέλλον της πόλης ως προς τους στόχους τους. Σχέδια χωρίς ωριμότητα και δυνατότητες χρηματοδότησης ώστε να γίνουν πράξη έστω σε μια ή δυο θητείες. Απουσίασε όλα αυτά τα χρόνια το στρατηγικό όραμα για τη πόλη ή έστω ένα ώριμο και τεκμηριωμένο επιχειρησιακό σχέδιο τετραετίας. Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τα φλέγοντα ζητήματα του θέματος

Η πόλη μας η Χαλκίδα, κατά την τελευταία απογραφή παρουσίασε νόμιμο πληθυσμό 91.738 κατ. (το 43% της Εύβοιας των 213.179 κατ.) και μόνιμο πληθυσμό 109.256 (12^η θέση στη χώρα, το 51,8% της Εύβοιας και το 21,5% της ΠΣΕ).

Πέρα από τις θριαμβολογίες που χαρακτήρισαν αυτό το γεγονός, οφείλουμε να επισημάνουμε την υπογεννητικότητα του πληθυσμού, την αστυφιλία και την παράλληλη ερήμωση της υπαίθρου, την γήρανση του πληθυσμού και την έλλειψη εργατικών χεριών. Παράλληλα για να φιλοξενήσουμε όλους αυτούς θα  πρέπει να χτίσουμε μια σύγχρονη, βιώσιμη και έξυπνη πόλη με ευημερία για όλους, με νέο έξυπνο αστικό σχεδιασμό που θα δημιουργεί ασφαλείς, προσιτές και ανθεκτικές συνθήκες για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

Εκτός αυτού θα πρέπει να απεμπλακούμε από την αντίληψη ότι Χαλκίδα είναι τα 4 τ.χ του κέντρου, τη στιγμή που η έκταση του Δήμου είναι 412,4 τ.χ. (το 11,2% της έκτασης της Εύβοιας), με πολλές υποβαθμισμένες περιοχές από τις οποίες απουσιάζουν παρεμβάσεις αναβάθμισης.  

Χρειαζόμαστε ένα Όραμα για την Χαλκίδα της επόμενης εικοσιπενταετίας που θα ξεφεύγει από τους μικροκομματικούς και μικροπολιτικούς σχεδιασμούς και να κινητοποιεί τους επιχειρηματίες, να υποστηρίζεται από τη Δημοτική Αρχή και να αγκαλιάζει όλους τους δημότες. Όραμα που θα συζητηθεί, δημιουργηθεί, αποφασιστεί και υλοποιηθεί σε συνεργασία όλων των αυτοδιοικητικών δυνάμεων με όλες τις παραγωγικές και κοινωνικές ομάδες και τους δημότες της πόλης.

Ως κεντρικός στόχος θα πρέπει να είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής στη πόλη με την ενίσχυση της ανθρωποκεντρικής αντίληψης και την αντιμετώπιση θεμάτων όπως: γαλάζια και πράσινη ανάπτυξη, κυκλική οικονομία και καινοτομίες, νεολαία και σύγχρονες ανάγκες της, γήρανση πληθυσμού και τρίτη ηλικία, προβλήματα απασχόλησης, μετανάστες,.

Θα πρέπει να βρίσκεται σε αυτό το σχέδιο ο Ευβοϊκός ως στρατηγικό σημείο αναφοράς για τη πόλη, τη σύνδεσή της με τις γειτονικές περιοχές και τη προοπτική της. Επίσης τα σημαντικά ιστορικά – πολιτισμικά στοιχεία της πόλης ως εφαλτήρια ανάπτυξης του πολιτισμικού, ακόμη και τουριστικού της χαρακτήρα (βλέπε για παράδειγμα Χαλκιδαϊκό αλφάβητο, σχέσεις με Μεγάλη Ελλάδα, Βενετία, Σκαλκώτας κ.α.)

Τέλος ο  τριτογενής τομέας θα πρέπει να παρουσιάζεται όχι μόνο ως ευκαιρία προσέλκυσης δημοσίων υπηρεσιών και υπηρεσιών «διασκέδασης», αλλά και με έργα υποστήριξης των υπηρεσιών υψηλού ποιοτικού επιπέδου, νέων τεχνολογιών, νέων κλάδων κλπ που έχουν μεγάλη προστιθέμενη αξία, καθορίζουν την ανάπτυξη και μπορούν να απασχολήσουν αξιοπρεπώς εκατοντάδες νέων ανέργων επιστημόνων και αποφοίτων της ανώτατης εκπαίδευσης.

Δεν θα έπρεπε να απουσιάζει από ένα τέτοιο σχέδιο και η ουσιαστική ανάλυση των δυνατοτήτων, προβλημάτων και προοπτικών των υπηρεσιών του Δήμου που καλούνται να το υποστηρίξουν. Πολύ περισσότερο η ανάλυση αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας του Δήμου συνολικά.

Το Όραμα αυτό θα πρέπει να έχει ορισμένα βασικά συστατικά στοιχεία οργάνωσης, που χωρίς αυτά είναι αδύνατο να υλοποιηθεί:

1       Την συνεργασία, συμφωνία και συνέργεια όλων των εμπλεκομένων, είτε αυτοί είναι πολιτικές, κοινωνικές, πληθυσμιακές ομάδες ή επαγγελματικές, επιστημονικές οργανώσεις ή επιχειρηματικοί παράγοντες και απλοί πολίτες.

2       Αυτό προϋποθέτει όμως ένα ευρύτατο και ουσιαστικό δημόσιο διάλογο υπό την οργάνωση και συντονισμό του Δήμου, με δημοκρατικές διαδικασίες και ουσιαστική συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων.

3       Αυτό σημαίνει την υπογραφή και δέσμευση των εμπλεκομένων με ένα υποχρεωτικό μνημόνιο αμοιβαίας κατανόησης και τη σύσταση και λειτουργία μιας διοικούσας επιτροπής υπό το συντονισμό του Δήμου, που θα αποφασίζει με πραγματικές δημοκρατικές διαδικασίες

4       Την ενιαία προσέγγιση για τα σχετικά θέματα από όλους τους παραπάνω, όλων των αρμοδίων αρχών στην Κυβέρνηση, τη περιφέρεια και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς του δημόσιου και άλλων τομέων.

5       Την αξιοποίηση των απαιτήσεων και καλών πρακτικών για το σταδιακό κτίσιμο και την επίτευξη μιας βιώσιμης και έξυπνης πόλης.

6       Την αξιοποίηση σύγχρονων εργαλείων μάνατζμεντ και όχι στενών τοπικιστικών ή / και συντεχνιακών αιτημάτων και υποκειμενικών επιδιώξεων που κόβονται και ράβονται με μια συγκυριακή καταγραφή.

7       Την στοχοπροσηλωμένη αντιμετώπιση των κορυφαίων προβλημάτων του Δήμου με ορίζοντα λύσης τους τουλάχιστον για μια 20ετία, με οδηγό ένα κοινά συμφωνημένο Οδικό Χάρτη.

8       Την παράλληλη και άμεση αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των δημοτών για τα πολλά και χρονίζοντα θέματα της καθημερινότητάς του που έχουν άμεση σχέση με το κοινωνικό και παραγωγικό ιστό και τις κρατικές, δημοτικές και ιδιωτικές υποδομές της πόλης

Σημειώνουμε ότι μέχρι σήμερα οι δημοτικές αρχές κατανοούν και ασχολούνται – σε κάποιο  βαθμό, άλλες φορές πιο πολύ και άλλες πιο λίγο  – μόνο με το τελευταίο.

Ο Οδικός Χάρτης που αναφέρουμε θα πρέπει να περιλαμβάνει:

Τον επακριβή καθορισμό: αυτό σχετίζεται με την οικονομική γεωγραφία, το κοινωνικό ιστό, τους δεσμούς και τις ροές ανθρώπων μεταξύ κέντρου και υπαίθρου, τους δεσμούς με τους γειτονικούς δήμους και τον υπόλοιπο κόσμο και συνολικά το τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα και τι περιμένουμε για τα επόμενα χρόνια.

Τη συνολική μελέτη όλων τεχνικών λεπτομερειών: Πριν φτιάξουμε κάτι πρέπει πρώτα να μάθουμε γιατί. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, χωρίς να ξεχνάμε το ερευνητικό έργο που μπορεί να παράξει η ακαδημαϊκή κοινότητα.

Τη προσέλκυση: Ακόμη πιο ενεργούς συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση και ΔΕΚΟ, επιχειρηματίες, εργαζόμενοι) και της κοινωνίας των πολιτών (ενώσεις, ΜΚΟ, σύλλογοι)

Την εξειδίκευση του Οράματος και μετατροπή του σε Πολυετές Σχέδιο Δράσης: Από κοινού ανάπτυξη πρωτοβουλιών, προγραμμάτων και έργων για την επίτευξη των στόχων.

Επειδή τα τελευταία χρόνια έχουμε ακούσει πολλές εξαγγελίες και βιώσει αρκετές γραφειοκρατικές εκδηλώσεις για τη βιώσιμη και έξυπνη πόλη θεωρούμε αναγκαίο να επισημάνουμε εξαρχής τα παρακάτω:

Ως Βιώσιμη χαρακτηρίζεται μια πόλη σχεδιασμένη με συνεκτίμηση των κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ανθεκτικό βιότοπο για τους υπάρχοντες πληθυσμούς όλων των ειδών, χωρίς να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να βιώσουν το ίδιο. Ο στόχος 11 για την αειφόρο ανάπτυξη του ΟΗΕ ορίζει τις βιώσιμες πόλεις ως εκείνες που είναι αφοσιωμένες στην επίτευξη συνδυασμένης πράσινης, κοινωνικής και οικονομικής βιωσιμότητας. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων βοηθά στην ανάπτυξη μακροπρόθεσμων στρατηγικών σε τομείς όπως οι μεταφορές, η ενεργειακή απόδοση, η βιώσιμη στέγαση, η εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη.[1]

Επισημαίνουμε ότι για το ΔΧ υπάρχει από το 2018 το Σχέδιο δράσης για την Αειφόρο Ενέργεια και το Κλίμα[2] με σκοπό την οργάνωση μιας συνολικής στρατηγικής με κατεύθυνση την αειφόρο ανάπτυξη θέτοντας μεταξύ άλλων τους παρακάτω στόχους:

Ø  Καταγραφή και παρακολούθηση όλων των ενεργειακών καταναλώσεων σε όλη την επικράτεια του Δήμου.  

Ø  Μείωση της κατανάλωσης και κόστους ενέργειας, των εκπομπών CO2 και της  εξάρτησης από τα στερεά καύσιμα. 

Ø  Προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και αναζήτηση λύσεων εξοικονόμησης ενέργειας.

Ø  Δημιουργία ενός υγιέστερου περιβάλλοντος διαβίωσης και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της περιοχής.

Ø  Αναζήτηση χρηματοδοτικών προγραμμάτων στήριξης με στόχο την πράσινη ανάπτυξη

Ø  Ανάδειξη του δήμου σε πρότυπο βιώσιμης ανάπτυξης τόσο σε περιφερειακό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Θα ήταν πολύ ωφέλιμο αν μπορούσε να καταγραφεί τι έγινε,  τι δεν έγινε και γιατί αλλά και το τι μπορούσε να γίνει  το χρονικό διάστημα 2018 έως σήμερα για τα παραπάνω

Επιπλέον σημειώνουμε ότι ως Έξυπνη ορίζεται η πόλη όπου η  κοινή χρήση δεδομένων δεν περιορίζεται στην διοίκηση της και τις υπηρεσίες της, αλλά περιλαμβάνει επίσης επιχειρήσεις, πολίτες και άλλα τρίτα μέρη που μπορούν να επωφεληθούν από διάφορες χρήσεις αυτών των δεδομένων. Είναι ένας τόπος όπου τα παραδοσιακά δίκτυα και υπηρεσίες γίνονται πιο αποδοτικά με τη χρήση ενός πλαισίου πληροφοριών και επικοινωνιών για να δημιουργηθούν και προωθηθούν αναπτυξιακές πρακτικές αντιμετώπισης των αστικών προκλήσεων και δημιουργίας μιας συνδυασμένης τεχνολογικά δυνατής και βιώσιμης υποδομής, όπου οι άνθρωποι, οι διαδικασίες και η τεχνολογία είναι το τρίπτυχο της επιτυχίας. Αυτό απαιτεί μια ολιστική προσαρμοσμένη προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη τους πολιτισμούς, τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της πόλης και τους τοπικούς κανονισμούς. Ο κύριος στόχος είναι η βελτιστοποίηση των λειτουργιών της πόλης και η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης βελτιώνοντας παράλληλα την ποιότητα ζωής των πολιτών. Η αξία έγκειται στον τρόπο χρήσης της τεχνολογίας και όχι απλώς στη διαθέσιμη ποσότητά της ή μόνο στις διαθέσιμες κάπου ταχύτητες ασύρματου διαδικτύου.   

Πρακτικά σημαίνει εξυπνότερα δίκτυα αστικών μεταφορών, αναβαθμισμένες εγκαταστάσεις ύδρευσης και διάθεσης αποβλήτων και αποτελεσματικότερους τρόπους φωτισμού και θέρμανσης κτιρίων, ανακύκλωση στερεών και υγρών απορριμμάτων, ενίσχυση δημιουργικότητας, γνώσης, μάθησης και ανθρωπισμού. Επίσης μια πιο διαδραστική και ανταποκρινόμενη διοίκηση της πόλης, ασφαλέστερους δημόσιους χώρους και την κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού εκτός της παραγωγικής ηλικίας (πολύ μικρές και μεγάλες ηλικίες δημοτών και επισκεπτών).

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω η Χαλκίδα μας όχι μόνο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως βιώσιμη και έξυπνη πόλη, αλλά δυστυχώς ούτε έχει μια τέτοια πορεία επίτευξης αυτών των στόχων.

1. Τα έργα υποδομών στρατηγικής σημασίας για το μέλλον της Εύβοιας

Δεδομένου ότι η Χαλκίδα εκτός από πρωτεύουσα του νομού είναι και η πόλη που συγκεντρώνει πάνω από το 50% του πληθυσμού του, η ασφαλής και γρήγορη διασύνδεσή της με το εσωτερικό της Εύβοιας αλλά και τους όμορους νομούς έχει στρατηγική σημασία για την οικονομική ανάπτυξη και αειφορία της ευρύτερης περιοχής. Τα θέματα που ακολουθούν αν και δεν είναι εντός των αρμοδιοτήτων του Δήμου μπορούν να τοποθετηθούν στο κέντρο της προσοχής του και να αποτελέσουν ένα πλαίσιο διεκδίκησης προς όλους τους αρμόδιους φορείς. Η ριζική αναμόρφωση του δικτύου συγκοινωνιών της Εύβοια, αποτελεί κρίσιμο στοίχημα για την αειφόρο ανάπτυξη της Χαλκίδας και έχει τις παρακάτω ενότητες:

 α. Υποθαλάσσια ζεύξη Εύβοιας – Στερεάς Ελλάδας στο στενό του Μπουρτζίου και  την σύνδεση της με την ΠΑΘΕ. Η ανάγκη της προκύπτει επειδή η σημερινή υψηλή γέφυρα της Χαλκίδας, είναι αστικού τύπου και εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες της πόλης και όχι τη γρήγορη πρόσβαση προς το Βορά και το Νότο του νησιού.

β. Μεταφορά του ΣΣ Χαλκίδας σε νέα πρόσφορη θέση και σύνδεση του σιδηροδρομικού δικτύου με τις νέες υποδομές. Αξιοποίηση των απελευθερωμένων χώρων με έξυπνο και βιώσιμο τρόπο για την αναμόρφωση και αποδοτική λειτουργικότητα τους,

γ. Νέος οδικός άξονας (κλειστός αυτοκινητόδρομος) Χαλκίδα – Λιμάνι Κύμης στα ίχνη της παλιάς χάραξης με μήκος περίπου 50 χιλιόμετρα και ένταξή του στα διευρωπαϊκά δίκτυα   και διασύνδεσή του με τον οδικό άξονα Χαλκίδας – Θήβας –Ιτέας – Ιόνια Οδός, ώστε να έχουμε διασύνδεση της Δυτικής Ελλάδας με το Αιγαίο.

δ. Διασύνδεση της νέας ζεύξης και του νέου αυτοκινητόδρομου με το  σιδηρόδρομο, η οποία είναι απαραίτητη για την διακίνηση των εμπορευμάτων από το λιμάνι της Κύμης στις βιομηχανίες του τριγώνου Χαλκίδας – Θήβας – Οινοφύτων, αλλά και προς την υπόλοιπη χώρα και την Ευρώπη.

ε. Αξιοποίηση της υπάρχουσας Υψηλής Γέφυρας μόνο για αστικούς αυστηρά λόγους (ανάγκες Δημοτικής Ενότητας Χαλκίδας)

στ. Επανεξέταση του θέματος της Παράκαμψης Χαλκίδας προς Β. & Ν. Εύβοια σε συνδυασμό με τις παραπάνω προτάσεις.  

ζ. Η μεταφορά του Λιμανιού της Χαλκίδας στις λιμενικές εγκαταστάσεις της Αυλίδας όπως προβλέπεται από σχετική μελέτη και υπάρχει συγκεκριμένο ενδιαφέρον μεγάλων και σημαντικών επιχειρήσεων.

Τα μεγάλα ζητήματα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα που πρέπει επίσης να γίνουν θέματα τοπικής συνεννόησης με πρωτοβουλία του Δήμου.

 Ø  Η θέση της Χαλκίδας στο σύγχρονο ελληνικό χώρο (η παραγωγική και κοινωνική της διασύνδεση με τους γειτονικούς Δήμους, τις όμορες μεγάλες περιοχές και το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας)

Ø  Ο Ευβοϊκός ως στρατηγικό σημείο αναφοράς για τη πόλη, τη σύνδεσή της με τις γειτονικές περιοχές και τη προοπτική της

Ø  Η προστασία του Ευβοϊκού από τη ρύπανση, την υπεραλίευση κλπ)

Ø  Η ανάπτυξη δικτύου υδατοδρομίων μεταξύ Χαλκίδας και άλλων περιοχών του νομού και των όμορων νομών και νησιών.

Ø  Τα σημαντικά ιστορικά – πολιτισμικά στοιχεία της πόλης ως εφαλτήρια ανάπτυξης του πολιτισμικού, ακόμη και τουριστικού της χαρακτήρα (βλέπε για παράδειγμα Χαλκιδαϊκό αλφάβητο, σχέσεις με Μεγάλη Ελλάδα και Βενετία, Σκαλκώτας, Ξενάκης, Σκαρίμπας κ.α.)

Ø  Η ανθρωποκεντρική αντίληψη με προτάσεις έργων για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως: νεολαία και σύγχρονες ανάγκες της, γήρανση πληθυσμού και τρίτη ηλικία, αστυφιλία, πρόνοια,  προβλήματα απασχόλησης, μετανάστες, μονογονεικές οικογένειες κ.α

Ø  Η ανεπάρκεια της ποιότητας ζωής στη πόλη και πολιτικής αειφόρου ανάπτυξης στο Δήμο

Ø  Η αυξανόμενη απορύθμιση της αγροτικής παραγωγής στην ύπαιθρο του Δήμου (εξ αιτίας υδροβόρων καλλιεργειών, της νιτροποίησης των εδαφών - βλ Αρτάκη, Ληλάντιο κ.α)

Ø  Η απειλή λειψυδρίας, η υφαλμύρωση, η σπατάλη υδάτων και η εγγύηση ποιότητας του πόσιμου νερού στο δημοτικό δίκτυο.

Ø  Η ενεργειακή εξάρτηση, αλλά και η αυξανόμενη ενεργειακή ζήτηση που απαιτεί εξοικονόμηση ενέργειας και νέες επενδύσεις σε ΑΠΕ (βλ. άνεμο, ήλιο, γεωθερμία, βιοκαύσιμα αλλά και θαλάσσια κύματα).

Ø  Η γήρανση του πληθυσμού ως κύριο θέμα για τα επόμενα χρόνια (προώθηση πρωτοβουλιών του Δήμου για την ενίσχυση της γενικής γεννητικότητας, των νέων ζευγαριών κ.α)

Ø  Η αντιμετώπιση της έλλειψης σύγχρονων υποδομών για την αειφόρο ανάπτυξη καθώς και μεγάλων επενδύσεων σε σύγχρονους και κατάλληλους κλάδους που θα λειτουργήσουν ως ατμομηχανή για την ανάπτυξη της πόλης και της ευρύτερης περιοχής (σιδηρόδρομος, λιμάνια, υδατοδρόμια, τουρισμός, logistics, σύγχρονοι κλάδοι και άλλες υπηρεσίες)

Ø  Η έλλειψη κοινωνικών υποδομών (όχι μόνο σύγχρονα δίκτυα συγκοινωνιών, αλλά και υποδομή στην υγεία, εκπαίδευση, πρόνοια κ.α), παρά τις τόσες ευκαιρίες που υπήρξαν (ΜΟΠ, ΚΠΣ, Κοινοτικές Πρωτοβουλίες, Αναπτυξιακοί Νόμοι κλπ)

Ø  Η συνεχής αποδόμηση του οικολογικού συστήματος (εξαφάνιση ειδών, απορύθμιση βασικών λειτουργιών του) εντός του αστικού ιστού αλλά και περιαστικά σε γη, θάλασσα και αέρα.

Ø  Η διεύρυνση της πληθυσμιακής έκθεσης σε τροχαία ατυχήματα και σε νοσήματα (AIDS, φυματίωση, καρδιοαγγειακά, κακοήθεις όγκοι, ιώσεις κ.α.).

Ø  Το συγκοινωνιακό πρόβλημα – όχι μόνο η έλλειψη χώρων στάθμευσης και η κυκλοφοριακή συμφόρηση -  αλλά και βιώσιμων και συνδυασμένων μεταφορών.

Ø  Η απουσία πρασίνου και ελεύθερων χώρων στη πόλη και οι καταπατήσεις και έλλειψη συντήρησης αλσυλλίων και δημοτικών εκτάσεων

Ø  Τα σκουπίδια (βλ. ΦΟΔΣΑ) και η ελλιπής ανακύκλωση

Ø  Η αυθαίρετη δόμηση αλλά και τα σχέδια παραπέρα «νομότυπης» τσιμεντοποίησης της πόλης.

Ø  Η ατμοσφαιρική ρύπανση, τα αστικά και βιομηχανικά απόβλητα

---

[1]  Πληροφόρηση προς σκέψη: Έχει δαπανήσει περισσότερα από 150 δισεκατομμύρια ευρώ στα τελευταία οκτώ χρόνια.

[2]  LDK Consultants, ΔΧ. Χαλκίδα 2018 

Λιχαδονήσια, ένας άγνωστος παράδεισος στη Βόρεια Εύβοια

 ...Τα Λιχαδονήσια είναι ένα μικρό σύμπλεγμα ακατοίκητων νησίδων που εντοπίζονται στον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, ανάμεσα στα Καμένα Βούρλα και στη Βορειοδυτική Εύβοια. Τα νησάκια είναι προϊόντα ηφαιστειακής δραστηριότητας. Πριν γίνει η γεωτεκτονική καταβύθιση του Μαλιακού, τα Λιχαδονήσια θα πρέπει να ήταν ενωμένα με τη χερσόνησο της Λιχάδας που είναι το βορειοδυτικότερο σημείο της Εύβοιας. Μέρος τους καταποντίστηκε με τον μεγάλο σεισμό του 426 π.Χ. Τα κυριότερα από αυτά είναι η Στρογγυλή και η Μονολιά με μικρότερα το Στενό, τη Βαγιά, το Βορήα, το Λιμάνι. Διοικητικά υπάγονται στην Εύβοια και στον Δήμο Αιδηψού.

Στο μεγαλύτερο νησάκι, τη μακρόστενη Μονολιά που είναι κατάφυτη από ελαιόδεντρα, υπάρχουν υπολείμματα οικισμού ψαράδων και το εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη, καθώς το νησί κατοικούνταν από καμία τριανταριά ανθρώπους μέχρι τη δεκαετία του 1960. Το νησάκι Στρογγυλή που είναι κάπως ξεκομμένο από τα υπόλοιπα, είναι καλυμμένο με πυκνή βλάστηση μεσογειακής μακίας, ενώ στο υψηλότερο σημείο του δεσπόζει ο χαρακτηριστικός πέτρινος φάρος που κατασκευάστηκε το 1870 από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Εδώ επίσης υπάρχουν ένας ναός αφιερωμένος στην Παναγία, τμήματα του ησυχαστηρίου του Οσίου Γρηγορίου του Μυροβλήτου (11ος αι.) και υπολείμματα αρχαίων οχυρώσεων...

Στο νησάκι Μονολιά στο σημείο που κοιτά προς το ακρωτήρι Λιχάδα υπάρχει μια θαυμάσια οργανωμένη παραλία με ρηχά ζεστά νερά (προσοχή πιο βαθιά υπάρχουν θαλάσσια ρεύματα). Εδώ η οικογένεια Λυμπέρη που έχει καταγωγή από το νησί έχει οργανώσει τον ιδιόκτητο χώρο με ομπρέλες ξαπλώστρες και καντίνα που σερβίρει καφέ, αναψυκτικά και διάφορα ψητά θαλασσινά.

Αν έρθετε μια καθημερινή, πραγματικά θα ευχαριστηθείτε την παραμονή σας εδώ, καθώς οι οικοδεσπότες κάνουν τα πάντα για να εξυπηρετήσουν τους επισκέπτες. Τα Σαββατοκύριακα επικρατεί, όπως είναι φυσικό, ένας μικρός χαμός που μάλλον δεν θα σας βοηθήσει να σχηματίσετε τη σωστή γνώμη για αυτό το θαυμάσιο μέρος.

Αρχείο Θ.Αθανασιάδη

Πέρα από τις βουτιές αξίζει να εξερευνήσετε το υπόλοιπο νησί. Στα Λιχαδονήσια έχει εντοπισθεί τα τελευταία χρόνια μια μικρή αποικία από μεσογειακές φώκιες και αν έχετε λίγο τύχη θα τις δείτε ερχόμενοι με το πλοιάριο από τα Καμένα Βούρλα. Αν έρθετε με δικό σας βαρκάκι μπορείτε να αναζητήσετε ανάμεσα στη νήσο Μονολιά και το Μικρό Λιχαδονήσι το ναυάγιο του γερμανικού τσιμεντόπλοιου «Pioneer I», που μετέφερε πολεμικό υλικό και το βούλιαξαν εγγλέζικα Spitfire στις 8 Ιουλίου 1944. Το ναυάγιο καθώς βρίσκεται σε βάθος περίπου 10 με 15 μέτρα, είναι ορατό και από την επιφάνεια της θάλασσας όταν δεν έχει κυματισμό.

Στο νησάκι Μικρό Λιχαδονήσι έχει δημιουργηθεί και μια δεύτερη οργανωμένη παραλία που επίσης διαθέτει καντίνα. Για να φτάσετε εδώ θα πάρετε το πλοιάριο από την προκυμαία των Καμένων Βούρλων, πληροφορίες για τα δρομολόγια στο τηλ. 6977841993.

Πώς θα πάω;

Τα πλοιάρια για τα Λιχαδονήσια αναχωρούν καθημερινά από τα Καμένα Βούρλα που απέχουν 175 χλμ. από Αθήνα και 35 χλμ. από Λαμία μέσω του κλειστού αυτοκινητοδρόμου Αθηνών - Θεσσαλονίκης (πληρώνοντας βέβαια και τα ιδιαίτερα τσουχτερά διόδια). Το θαλασσινό ταξίδι μέχρι τα Λιχαδονήσια διαρκεί περίπου 30 λεπτά. Αν βρίσκεστε στην Εύβοια μπορείτε να πάτε οδικώς στην Αιδηψό και να συνεχίσετε ώς το ακρωτήρι Λιχάδα (25 χλμ.). Από εδώ θα σας παραλάβει το πλεούμενο και σε 10 λεπτά θα σας μεταφέρει στα Λιχαδονήσια.

Ακόμη μπορείτε να νοικιάσετε βαρκάκι από τα Καμένα Βούρλα και πραγματοποιώντας μια θαυμάσια εκδρομή να εξερευνήσετε το σύνολο της συστάδας των νησιών και τη νησίδα Στρογγυλή. Σε αυτήν την περίπτωση, προσοχή χρειάζεται καθώς υπάρχουν ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, πολλές ξέρες και φυσικά η γνωστή στους ντόπιους «μπουκαδούρα» του Β. Ευβοϊκού κόλπου που φέρνει κυματισμό και άνεμο, καθημερινά μετά το μεσημέρι, γύρω στα 4 Μποφόρ....

Πηγή: www.efsyn, Θ.Αθανασιάδης

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Η συνεισφορά της ναυτιλίας στην Ελληνική οικονομία

Η μεγαλύτερη ναυτιλιακή χώρα στον κόσμο παραμένει η Ελλάδα, καθώς ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει το 21% της παγκόσμιας χωρητικότητας, με έναν στόλο 5.520 πλοίων.,

Η ελληνική ναυτιλία είναι βασικός πυλώνας της μεταφοράς αναγκαίων αγαθών, καθώς αντιπροσωπεύει (σε όρους dwt):

• 31,27% του παγκόσμιου στόλου πετρελαιοφόρων

• 25,32% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου

• 22,65% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG)

• 15,79% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χημικών και προϊόντων πετρελαίου

• 11,46% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς υγραερίου (LPG)

• 8,92% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων

Οι Έλληνες πλοιοκτήτες συνεχίζουν να αξιοποιούν σημαντικές οικονομίες κλίμακας και να κάνουν μεγάλες επενδύσεις σε νεότευκτα πλοία και εξοπλισμό με υψηλή περιβαλλοντική απόδοση. Οι ελληνικές παραγγελίες νεότευκτων πλοίων ανέρχονται (Απρίλιος 2023) σε 241 πλοία (+40% σε σύγκριση με τα 173 πλοία του προηγούμενου έτους). Πάνω από το 40% των πετρελαιοφόρων και σχεδόν ένα στα 6 πλοία μεταφοράς LNG που κατασκευάζονται σήμερα θα παραδοθούν σε Έλληνες πλοιοκτήτες.

Η συνολική συνεισφορά της ναυτιλίας στην ελληνική οικονομία αγγίζει το 7% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), ενώ δημιουργεί άμεσα και έμμεσα εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στη χώρα. Επίσης συνεισφέρει θετικά στο ελληνικό ισοζύγιο πληρωμών, το 2022 με €21 δισ., 9ρεκορ για τα τελευταία 20 χρόνια). 

Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι για την περίοδο 2012-2022 συνεισέφερε €148 δισ. σε εισροές στην ελληνική οικονομία, αναδεικνύοντας τον καθοριστικό ρόλο της για την Ελλάδα.

Πηγή: OT.gr 

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Η έκθεση 2022-2023 της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών εδώ

 

Οι αναξιοποίητες σπανιες γαίες στη χώρα μας

Της Λέττας Καλαμαρά απο τη www.naftemporiki.gr

Καθοριστικής σημασίας για την πράσινη μετάβαση θεωρούνται οι Κρίσιμες Ορυκτές Πρώτες Ύλες (ΚΟΠΥ) και ο ρόλος που μπορεί να παίξει η Ελλάδα με τα δικά της κοιτάσματα για την κάλυψη των νέων αναγκών της αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προϋπόθεση για τη χώρα μας είναι να ξεκινήσει επισταμένη κοιτασμολογική έρευνα, περιβαλλοντικά φιλική και επενδυτικά αποδοτική, που μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει στην εξόρυξη. Η Ελλάδα έχει ρόλο και παρουσία, μιας και συμπεριλαμβάνεται στην αναθεωρημένη λίστα 2023 της Ευρώπης με τις 34 Κρίσιμες Ορυκτές Πρώτες Ύλες αλλά και τις Στρατηγικές Ορυκτές Πρώτες Ύλες.

Όπως τονίζει ο δρ Π. Τζεφέρης, γενικός διευθυντής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, «με τη θέσπιση του Κανονισμού θα τεθεί επί τάπητος το δύσκολο εγχείρημα επίσπευσης της αδειοδότησης εντός των κρατών-μελών. Στο σημείο αυτό ο κανονισμός είναι αρκετά άτολμος και σε μεγάλο βαθμό μη λειτουργικός και αναποτελεσματικός αν δεν συνοδευτεί και από πρόσθετες δράσεις που θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη υλοποίησή του εντός των επιμέρους κρατών-μελών». Η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία μπορεί να κινητοποιήσει επενδύσεις άνω των 500 εκατ. ευρώ και ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι η παγκόσμια ζήτηση υλικών για την κυκλική οικονομία, τον εξηλεκτρισμό θα υπερδιπλασιαστεί από 79 δισ. τόνους σήμερα σε 167 δισ. τόνους το 2060. Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός για πόρους θα γίνει σκληρός την επόμενη δεκαετία.

Πλούσιο υπέδαφος

Σύμφωνα με τον κ. Τζεφέρη, «η Ελλάδα διαθέτει το δυναμικό για παραγωγή ορισμένων ΚΟΠΥ και ΣΟΠΥ (Στρατηγικές Ορυκτές Πρώτες Ύλες), αλλά και τις ενδείξεις για περαιτέρω στοχευμένη έρευνα στον τομέα αυτό. Το δυναμικό αυτό απαιτεί εστίαση στην έρευνα (πρωτογενή και δευτερογενή), και ακόμη επικαιροποίηση των υφιστάμενων δεδομένων και ειδικότερη μελέτη σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Ας σημειωθεί ότι οι εμφανίσεις δεν αποτελούν ώριμα κοιτάσματα προς δημοπράτηση, απλώς εφαλτήριο για περισσότερη έρευνα.

Ενδεικτικά, διαθέτει βωξίτη (σε πλήρη παραγωγική διαδικασία), αντιμόνιο (Sb, σε 3 τουλάχιστον διαπιστωμένα κοιτάσματα αντιμονίτη άνευ εκμετάλλευσης μέχρι σήμερα), νικέλιο (Ni), κοβάλτιο (Co) (περιεχόμενα στον λατερίτη που όμως δεν παράγονται αυτοτελώς και απαιτούν αλλαγή της μεθόδου σε υδρομεταλλουργική από τον νέο ανάδοχο της ΛΑΡΚΟ), χαλκό (Cu, προγραμματίζεται -υπό προϋποθέσεις- η παραγωγή από το κοίτασμα των Σκουριών Χαλκιδικής), μαγνησίτη (ΜgCΟ3, παράγει τελικά προϊόντα δίπυρης και καυστικής μαγνησίας καθώς και πυρίμαχες μάζες και όχι μεταλλικό μαγνήσιο), μαγγάνιο (Μn, τα ιστορικά κοιτάσματα μαγγανίου στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Δράμας, που αποτέλεσε στο παρελθόν κύριο μεταλλευτικό κέντρο της Ελλάδας, απαιτούν επαναδρομολόγηση για παραγωγή Μn battery grade), χαλαζία (SiO2) υψηλής ποιότητας για παραγωγή μεταλλικού πυριτίου (δεν υφίσταται εξόρυξη μέχρι σήμερα) και έχει ορισμένες ενδείξεις εμφανίσεων (occurrences) για σπάνιες γαίες (REE) κυρίως εντός άλλων κοιτασμάτων.

Τέλος, έχουν αναφερθεί -σε πανεπιστημιακές κυρίως έρευνες- κοιτασματολογικοί τύποι που περιέχουν κατά τόπους σημαντικές περιεκτικότητες σε Βολφράμιο (W), Τελλούριο (Te), Ρήνιο (Re), μολυβδαίνιο (Μο), Γάλλιο (Ga), γερμάνιο (Ge) κ.ά.».

Επικαιροποίηση Εθνικής Πολιτικής

Οι παράγοντες επιτυχίας για την ελληνική εξορυκτική βιομηχανία αφορούν την επικαιροποίηση της Εθνικής Πολιτικής για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες και συγκεκριμένο σχέδιο εφαρμογής της, στην ολοκλήρωση του Ειδικού Χωροταξικού για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες, στην τροποποίηση και επικαιροποίηση του λατομικού νόμου (Ν4512/18) και του νόμου Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (Ν.4014/11), αποσκοπώντας στην απλοποίηση και επιτάχυνση της αδειοδότησης των έργων, τη μείωση της γραφειοκρατίας, την εξάλειψη των ασαφειών και τελικά τη δημιουργία ενός σύγχρονου ρυθμιστικού πλαισίου, στην υιοθέτηση των ευρωπαϊκών προτύπων και καθοδηγητικών οδηγιών για την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων σε περιοχές NATURA 2000, διότι ο αποκλεισμός εκ των προτέρων οδηγεί σε απώλεια πόρων και ευκαιριών, στη χρηματοδοτική υποστήριξη για εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην έρευνα και αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων, καθώς και για τον εκσυγχρονισμό υπαρχουσών δραστηριοτήτων.

Το άρθρο της www.naftemporiki.gr εδώ