Η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας το 2018 ήταν υψηλότερη από κάθε χρόνο από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις στα τέλη του 19ου αιώνα, και περίπου 20 εκατοστά υψηλότερα από ό, τι στις αρχές του 20ου αιώνα.
Η παγκόσμια άνοδος της στάθμης της θάλασσας επιταχύνθηκε από τη δεκαετία του 1960. Ο μέσος ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας κατά την περίοδο 1993-2018, όταν υπήρχαν διαθέσιμες δορυφορικές μετρήσεις, ήταν περίπου 3,3 mm / έτος. Ο ρυθμός της παγκόσμιας μέσης αύξησης της στάθμης της θάλασσας κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα είναι πολύ πιθανόν να είναι υψηλότερος από ό, τι κατά την περίοδο 1971-2015.(βλ. Πέμπτη Έκθεσης Αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος - IPCC).
Τα μοντέλα που εξετάζονται στην ειδική έκθεση της IPCC για τον ωκεανό και την κρυοσφαίρια σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα, προβλέπουν την αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά τον 21ο αιώνα στην περιοχή 0,29-0,59 m για ένα σενάριο χαμηλών εκπομπών και 0,61-1,10 m για σενάριο με υψηλές εκπομπές. Ωστόσο, δεν μπορούν να αποκλειστούν σημαντικά υψηλότερες τιμές.
Πολλές πρόσφατες μελέτες βασισμένες σε μοντέλα, αξιολογήσηςς εμπειρογνωμόνων και εθνικές εκτιμήσεις προβλέπουν ένα ανώτερο όριο για την παγκόσμια μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας του 21ου αιώνα στην περιοχή των 1,5-2,5 μ.
Η μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας στο 2300 θα είναι κατά πάσα πιθανότητα 0,6-1,1 m πάνω από τα τρέχοντα επίπεδα για σενάριο χαμηλών εκπομπών και 2,3-5,4 m για ένα σενάριο με υψηλές εκπομπές. Αυτές οι τιμές θα αυξηθούν σημαντικά αν συμπεριληφθούν οι μεγαλύτερες εκτιμήσεις των συνεισφορών στη στάθμη της θάλασσας από την Ανταρκτική κατά τους προσεχείς αιώνες.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές παράκτιες περιφέρειες παρουσιάζουν αυξήσεις τόσο σε απόλυτη στάθμη της θάλασσας (όπως μετράται από δορυφόρους) όσο και σε σχετική στάθμη της θάλασσας (όπως μετριέται από τις μετρήσεις της παλίρροιας), αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους ρυθμούς αύξησης της απόλυτης και σχετικής μεταβολής της στάθμης της θάλασσας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Παρακάτω βλέπετε χάρτη τηε περιοχής Χαλκίδας με ανύψωση υδάτων κατά 13 μέτρα - που είναι βέβαια ελάχιστα αναμενόμη για τα επόμενα 200 χρόνια. Η ανύψωση όμως κατά 3-4 μέτρα αν συνεχιστούν οι παγκόσμιοι ρύποι όπως σήμερα δεν είναι καθόλου απίθανη
Όλες οι παράκτιες περιοχές στην Ευρώπη παρουσίασαν τα τελευταία 60 χρόνια αύξηση στην απόλυτη στάθμη της θάλασσας, αλλά με σημαντική περιφερειακή διαφοροποίηση.
Όλες οι διαθέσιμες μελέτες προβλέπουν ότι οι ζημιές από παράκτιες πλημμύρες στην Ευρώπη θα αυξηθούν πολλές φορές σε περίπτωση απουσίας προσαρμογής, αν και οι συγκεκριμένες προβλέψεις εξαρτώνται από τις υποθέσεις της συγκεκριμένης μελέτης.
Οι μεταβολές της στάθμης της θάλασσας μπορούν να μετρηθούν χρησιμοποιώντας μετρητές παλίρροιας και δορυφορικούς υψομετρικούς σταθμούς.
Πολλές μετρήσεις της παλίρροιας έχουν μεγάλες χρονικές σειρές πολλαπλών δεκαδικών, με μερικές περισσότερες από 100 χρόνια.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα εξαρτώνται από διάφορες περιφερειακές και τοπικές ιδιαιτερότητες, όπως είναι οι διεργασίες κάθετης κίνησης του εδάφους.
Οι δορυφορικές μετρήσεις επιτρέπουν την απόλυτη μέτρηση της στάθμης της θάλασσας στο χώρο και την παροχή πολύ καλύτερης χωρικής κάλυψης (εκτός από τα μεγάλα γεωγραφικά πλάτη). Όμως αυτές οι μετρήσεις υπάρχουν για τα τελευταία 25 χρόνια.
Η βασική προσέγγιση της προβολής της μελλοντικής στάθμης της θάλασσας είναι οι προσομοιώσεις με κλιματικά μοντέλα προβλέψεων της κλιματικής αλλαγής.
Ένα σημαντικό πρόσφατο βήμα προς τα εμπρός στην προβολή των μελλοντικών επιπέδων της θάλασσας είναι η καλύτερη κατανόηση των παραγόντων που συμβάλλουν στην αύξηση της στάθμης της θάλασσας.
Δυναμικός χάρτης για την ανύψωση της θάλασσας απο τη κλιματική αλλαγή
Περισσότερα εδώ
Η παγκόσμια άνοδος της στάθμης της θάλασσας επιταχύνθηκε από τη δεκαετία του 1960. Ο μέσος ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας κατά την περίοδο 1993-2018, όταν υπήρχαν διαθέσιμες δορυφορικές μετρήσεις, ήταν περίπου 3,3 mm / έτος. Ο ρυθμός της παγκόσμιας μέσης αύξησης της στάθμης της θάλασσας κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα είναι πολύ πιθανόν να είναι υψηλότερος από ό, τι κατά την περίοδο 1971-2015.(βλ. Πέμπτη Έκθεσης Αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος - IPCC).
Τα μοντέλα που εξετάζονται στην ειδική έκθεση της IPCC για τον ωκεανό και την κρυοσφαίρια σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα, προβλέπουν την αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά τον 21ο αιώνα στην περιοχή 0,29-0,59 m για ένα σενάριο χαμηλών εκπομπών και 0,61-1,10 m για σενάριο με υψηλές εκπομπές. Ωστόσο, δεν μπορούν να αποκλειστούν σημαντικά υψηλότερες τιμές.
Πολλές πρόσφατες μελέτες βασισμένες σε μοντέλα, αξιολογήσηςς εμπειρογνωμόνων και εθνικές εκτιμήσεις προβλέπουν ένα ανώτερο όριο για την παγκόσμια μέση αύξηση της στάθμης της θάλασσας του 21ου αιώνα στην περιοχή των 1,5-2,5 μ.
Η μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας στο 2300 θα είναι κατά πάσα πιθανότητα 0,6-1,1 m πάνω από τα τρέχοντα επίπεδα για σενάριο χαμηλών εκπομπών και 2,3-5,4 m για ένα σενάριο με υψηλές εκπομπές. Αυτές οι τιμές θα αυξηθούν σημαντικά αν συμπεριληφθούν οι μεγαλύτερες εκτιμήσεις των συνεισφορών στη στάθμη της θάλασσας από την Ανταρκτική κατά τους προσεχείς αιώνες.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές παράκτιες περιφέρειες παρουσιάζουν αυξήσεις τόσο σε απόλυτη στάθμη της θάλασσας (όπως μετράται από δορυφόρους) όσο και σε σχετική στάθμη της θάλασσας (όπως μετριέται από τις μετρήσεις της παλίρροιας), αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφορές στους ρυθμούς αύξησης της απόλυτης και σχετικής μεταβολής της στάθμης της θάλασσας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Παρακάτω βλέπετε χάρτη τηε περιοχής Χαλκίδας με ανύψωση υδάτων κατά 13 μέτρα - που είναι βέβαια ελάχιστα αναμενόμη για τα επόμενα 200 χρόνια. Η ανύψωση όμως κατά 3-4 μέτρα αν συνεχιστούν οι παγκόσμιοι ρύποι όπως σήμερα δεν είναι καθόλου απίθανη
Όλες οι παράκτιες περιοχές στην Ευρώπη παρουσίασαν τα τελευταία 60 χρόνια αύξηση στην απόλυτη στάθμη της θάλασσας, αλλά με σημαντική περιφερειακή διαφοροποίηση.
Όλες οι διαθέσιμες μελέτες προβλέπουν ότι οι ζημιές από παράκτιες πλημμύρες στην Ευρώπη θα αυξηθούν πολλές φορές σε περίπτωση απουσίας προσαρμογής, αν και οι συγκεκριμένες προβλέψεις εξαρτώνται από τις υποθέσεις της συγκεκριμένης μελέτης.
Οι μεταβολές της στάθμης της θάλασσας μπορούν να μετρηθούν χρησιμοποιώντας μετρητές παλίρροιας και δορυφορικούς υψομετρικούς σταθμούς.
Πολλές μετρήσεις της παλίρροιας έχουν μεγάλες χρονικές σειρές πολλαπλών δεκαδικών, με μερικές περισσότερες από 100 χρόνια.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα εξαρτώνται από διάφορες περιφερειακές και τοπικές ιδιαιτερότητες, όπως είναι οι διεργασίες κάθετης κίνησης του εδάφους.
Οι δορυφορικές μετρήσεις επιτρέπουν την απόλυτη μέτρηση της στάθμης της θάλασσας στο χώρο και την παροχή πολύ καλύτερης χωρικής κάλυψης (εκτός από τα μεγάλα γεωγραφικά πλάτη). Όμως αυτές οι μετρήσεις υπάρχουν για τα τελευταία 25 χρόνια.
Η βασική προσέγγιση της προβολής της μελλοντικής στάθμης της θάλασσας είναι οι προσομοιώσεις με κλιματικά μοντέλα προβλέψεων της κλιματικής αλλαγής.
Ένα σημαντικό πρόσφατο βήμα προς τα εμπρός στην προβολή των μελλοντικών επιπέδων της θάλασσας είναι η καλύτερη κατανόηση των παραγόντων που συμβάλλουν στην αύξηση της στάθμης της θάλασσας.
Δυναμικός χάρτης για την ανύψωση της θάλασσας απο τη κλιματική αλλαγή
Περισσότερα εδώ
