"Λειψώ" το νέο κοινωνικό μυθιστόρημα της Κατερίνας Γιαμά

Κυκλοφορεί σύντομα απο τις εκδόσεις Bookstars, το 10ο βιβλίο της Κ.Γιαμά, ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με συναρπαστική πλοκή, αλλεπάλληλες ανατροπές, πολλά ερωτήματα, διαπιστώσεις και συμπεράσματα για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Στη Θεράπολη, μια πόλη με ιαματικές πηγές, ο Ανδρέας Κούτσουρης ζει με τη γυναίκα και την κόρη του μια τραυματική καθημερινότητα χωρίς τέλος. Το κοινωνικό περιβάλλον της Θεράπολης, είναι αντίστοιχο της σύγχρονης εικόνας των πόλεων όπου η αντίληψη για το διαφορετικό, το μη αποδεκτό, περιθωριοποιείται, απομονώνεται και σνομπάρεται. Τα πρόσωπα που περιπλέκονται συνθέτουν μια κοινωνία, όπου ο Ανδρέας Κούτσουρης και η οικογένειά του περνάει απαρατήρητος, σχεδόν αόρατος. Η Θεράπολη και οι ήρωές της, το τραυματικό παρελθόν και το επισφαλές παρόν τους, λειτουργεί σαν ίαμα, αλλά και σαν συσσωρευμένη "λάβα" που ζητάει να εκραγεί για να λυτρωθούν. Να σωθούν ή να διαλυθούν.

Η γυναίκα του Ανδρέα, η Δώρα, είναι η «πληγή». Είναι το αδιέξοδο. Το πρόβλημα που παραμένει άλυτο λόγω της σιωπηλής στάσης του ίδιου και της κόρης του καθώς και της αντιμετώπισής του. Οι ένοικοι της πολυκατοικίας στην οδό Δευκαλίωνος 3, «συμπράττουν» με την ανοχή τους.

Στην άλλη πλευρά της πόλης, δύο ξενοδόχοι, πρώην κατάδικοι για χρέη προς το Δημόσιο, διοργανώνουν επιμορφωτικά σεμινάρια για να εξελίξουν την επιχείρησή τους. Η Λίνα, μια εμφανίσιμη γυναίκα που συμμετέχει στην επιμόρφωση, αναστατώνει τη μέχρι τότε ήρεμη ζωή τους και δημιουργεί ερωτική ίντριγκα ανάμεσά τους. Τα γεγονότα που ακολουθούν, δείχνουν μια φαινομενική ηρεμία που αποκάτω της υποβόσκουν έντονα συναισθήματα ζήλιας, ανταγωνισμού, διεκδίκησης και σκληρής αντιπαράθεσης με το παρελθόν τους.

Στη Λίνα, υπάρχει ένα τραυματικό παρελθόν με έναν πατέρα, θύμα του πάθους του με το ποτό και μιας μητέρας από την οποία έχει αποστασιοποιηθεί. Η ζωή της, δονείται από αμφισβήτηση, αν μετά την ξαφνική αναχώρησή της από τη Θεράπολη, θα επιστρέψει πάλι. Θίγονται θέματα όπως οι έντονες σχέσεις μητέρας – κόρης, η μοναξιά και οι αδιέξοδοι τρόποι αντιμετώπισής της, η προσπάθεια επιβίωσης σε μια κοινωνία, όπως η σημερινή, που μαστίζεται από διαρκή αγώνα, η αγωνία της επιβεβαίωσης.

Η εμφάνιση του αστυνόμου Ρένεση που ερευνά εκ νέου μια υπόθεση δυο εραστών, είναι ένα παράλληλο γεγονός, συναφές με τη γενικότερη κοινωνική κρίση στις σχέσεις των κατοίκων της Θεράπολης, και μια αναφορά στις ακραίες συμπεριφορές και στα αποτελέσματά τους.

Η Άλκηστη, κόρη του Ανδρέα Κούτσουρη, βιώνοντας τα αδιέξοδα του σπιτιού της, εξελίσσεται σε μια προσωπικότητα που αναζητά την ταυτότητά της, αλλά και «αντιγράφει» τα πρότυπα των γονιών της. Η τελευταία παράγραφος του βιβλίου αποκαλύπτει το προφίλ της.

Ο έρωτας, στο «Λειψώ», είναι ένα ασπρόμαυρο γαϊτανάκι που κινείται γύρω από τα στιγμιαία αλλά και τα χρόνια πάθη, αποδεικνύεται λύση αλλά και αδιέξοδο συνάμα, οδηγεί τους ήρωες που τον βιώνουν άλλοτε στην απόλαυση και άλλοτε στην άρνησή της. Έννοια διφορούμενη, πλάθει ανθρώπους με χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά και αλαζονεία κάποτε.

Ο τίτλος «Λειψώ» είναι εμπνευσμένος από την αρχαία ονομασία της Αιδηψού και το μυθιστόρημα περιέχει ελάχιστα ιστορικά / πραγματικά στοιχεία.

Ουσιαστικά, θίγει την ανάγκη των μικρών κοινωνιών να επιβιώσουν ανάμεσα στις διαρκείς, οικονομικές, κρίσεις έχοντας να αντιμετωπίσουν όμως την δική τους κρίση που είναι κυρίως κρίση αξιών, αμφισβήτηση και κακοποίηση αισθημάτων. Ο ρατσισμός στη μορφή της μη αποδοχής του διαφορετικού, γεννάει στη συνέχεια βίαια κίνητρα και συμπεριφορές. Η «Λειψώ», ως πόλη και ως τόπος ίασης, έχει μέσα της και θύτες και θύματα.

"Focus Anima" - Από τη παρουσίαση του βιβλίου της Κατερίνας Γιαμά στη Λιβαδειά

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ "Focus Anima" ΤΩΝ Κ.ΓΙΑΜΑ - Ζ.ΝΤΑΣΙΟΥ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

 

"Σημειώσεις για τον εμφύλιο" - Του Πάνου Ζέρβα

Έχει κυκλοφορήσει απο το 2021 από τις εκδόσεις "Επίκεντρο" το βιβλίο του διαδικτυακού φίλου Πάνου Ζέρβα, το οποίο - λόγω καθημερινών ασχολιών και απασχόλησης - μπόρεσα τελικά να το διαβάσω πριν απο λίγο καιρό. Με εξέπληξε ευχάριστα, αλλά και με συνεπήρε όχι μόνο η ήρεμη και αντικειμενική αφήγηση και παράθεση ντοκουμέντων και γεγονότων αλλά και η νηφάλια και διορατική κρίση του συγγραφέα, μακρυά απο οποιεσδήποτε σκοπιμότητες, προκαταλήψεις και μύθους. Συνιστάται ανεπιφύλακτα για διάβασμα και σκέψη για όλα όσα απασχόλησαν και ταλαιπώρησαν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας και τη χώρα τα τελυταία χρόνια του περασμένου αιώνα. με συγκίνησε επίσης η αφιέρωσή του "σε όσους νέους το διαβάσουν". Περιμένω με ανυπομονησία τους επόμενους δύο τόμους.

"Κάθε προσπάθεια με ευγενή ελατήρια, να κατατάξη τουλάχιστον τον κυκεώνα και να θέση ερωτήματα σε ανθρώπους που δεν θέλουν απλώς να ναρκισσεύωνται ή να ψεύδωνται, είναι καλοδεχούμενη" (από το πρόλογο του Ήρκου Ρ. Αποστολίδη)

Στο βιβλίο υπάρχουν τέσσερις ενότητες - εκτός απο τον επίλογο - για κάθε μια απο τις οποίες δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να παραθέσω για χάρι σας ορισμένα αποσπάσματα.

Κατοχή και Αντίσταση

"Όλες οι σημαντικές αντιστασιακές οργανώσεις... είχαν ως στόχο την κοινωνική αλλαγή και μάλιστα με πολύ πιο ριζοσπαστικό περιεχόμενο απο το ΕΑΜ. Αρκεί να διαβάσει κανείς το καταστατικό του ΕΔΕΣ και το πρόγραμμα της ΕΚΚΑ". (σελ.77)

"Η στρατηγική σύλληψη του Γληνού απο το καλοκαίρι του '43 ήταν πολιτικά ευφυής και η υλοποίηση την άνοιξη του '44 ήταν ενα μικρό αριστούργημα, αλλά η ΠΕΕΑ χρησίμευσε τελικά μόνο ως διαπραγματευτικό ατού για την είσοδο του ΚΚΕ στη βασιλική κυβέρνηση του Καϊρου". (σσ 88-89)

Κατοχικός εμφύλιος

" Το ΚΚΕ προσπάθησε να κρατήσει και την πραγματική (πολιτική) πίτα αφάγωτη και τον ιδεολογικό σκύλο χορτάτο. Να υλοποιεί δηλαδή, την απόφαση για τη μεγάλη αντιφασιστική συμμαχία, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση, όπως επιθυμούσε και η Σοβιετική Ένωση, και, ταυτόχρονα, να αντιδρά ένοπλα στις αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης". (σελ 133)

" Για κάποιους μηνες η άτυπη γραμμή της επανάστασης πήρε το πάνω χέρι στο ΚΚΕ και μετά προσπάθησαν να τη συμμαζέψουν. Αυτοί οι έξι εφτά μήνες απο τον Οκτώβρη του 1943 και μετά, είναι η μήτρα του Εμφυλίου". (σελ.135)

Μέση Ανατολή

" Η κυβέρνηση Τσουδερού ήταν η πολιτική συνέχεια της 4ης Αυγούστου. Τα στελέχη της δικατορίας εξακολουθούσαν να βρίσκονται στις θέσεις τους και να λειτουργούν με τον τρόπο που είχαν συνηθίσει. Στόχος τους ήταν να συνεχιστεί η δικατορία και χωρίς το Μεταξά". (σελ 171)

" Οι Βρετανοί προσπάθησαν με κάθε τρόπο να ανατρέψουν την κατάσταση και να απαλλαγούν απο τον μπελά του ΕΑΜ. Βοήθησαν τη συνεννόηση του παλαιού πολιτικού κόσμου με την κυβέρνηση, γεγονός που σήμαινε την ενοποίηση του αστικού χώρου με την τοποθέτηση του πολιτειακού θέματος σε δεύτερη μοίρα. Το κυριότερο, τον Οκτώβριο του 1943 εξασφάλισαν απο τη Μόσχα τη διαβεβαίωση ότι η Σοβιετική Ένωση δεν ενδιαφερόταν για την Ελλάδα. Ήταν δυο παράλληλες πολιτικές κινήσεις ουσίας". (σελ 189)

" Η στάση έδειξε την πολιτική μυωπία της ηγεσίας του ΕΑΜ (και του ΚΚΕ) στη Μέση Ανατολή. Αντί να περιφρουρήσουν τις δυνάμεις του για την κρίσιμη στιγμή της Απελευθέρωσης,  όπου θα παίζονταν τα πάντα, τις ξόδεψαν κυνηγώντας ενδιάμεσους και δευτερεύοντες πολιτικούς στόχους. Σε καιρό πολέμου  και σε ξένα εδάφη όπου κυριαρχούσαν οι Βρετανοί". (σελ 205)

" Από τα οχτώ σημεία του εθνικού συμβολαίου απουσιάζει εντελώς οποιαδήποτε αναφορά στην Αντίσταση. Λες και δεν υπήρξε". (σελ 221)

Η σύγκρουση του ΕΑΜ με το δοσιλογισμό

" Οι αριθμοί λένε ότι οι δοσίλογοι έμειναν ατιμώρητοι. Υπήρχαν 25.000 κατηγορούμενοι για δοσιλογισμό". (σελ 277)

" Το 85% περίπου απαλλάχτηκαν στ στάδιο της προανάκρισης. Απο όσους δικάστηκαν, τελικά καταδικάστηκαν 350. Στις 31 Μαρτίου 1950 στις φυλακές βρίσκονταν σχεδόν 22.000 κρατούμενοι. Από αυτούς δοσίλογοι ήταν 96. Βγήκαν τα αμέσως επόμενα χρόνια. Έγιναν 25 εκτελέσεις. Από τους 25 κανένας δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο, ανώτατο στέλεχος της Διοίκησης, οικονομικός μεγαλοδοσίλογος ή έστω κορυφαίος ταγματασφαλίτης ή στέλεχος της Ειδικής Ασφάλειας και του Μηχανοκίνητου". (σελ 278)

" Ο κόσμος του δοσιλογισμού πέτυχε απολύτως το στόχο του. Όχι μόνο έμειναν ατιμώρητοι για τα εγκλήματά τους, όχι μόνο επανεντάχθηκαν χωρίς προβλήματα στην οικονομική και κοινωνικη ζωή, αλλά διατήρησαν άθιχτα και τα κέρδη της Κατοχής. Τουλάχιστον όσα δεν είχαν διασκορπιστεί στα κατοχικά καζινο και στις νεοπλουτίστικες σπατάλες". (σελ 282)

" Ας μην ρωτήσει κανείς για τις ευθύνες της Δικαιοσύνης....Υπήρχαν και οι φωτεινές εξαιρέσεις...Ένας απο αυτούς, ο πρωτοδίκης Παναγιώτης Γίδας...Δολοφονήθηκε στη Κέρκυρα, η οποία ελεγχόταν απο τον ΕΔΕΣ, στις 27 Δεκεμβρίου 1944, μετά απο φρικτά βασανιστήρια, σε ηλικία 34 ετών. Μόνο ένς απο τους δολοφόνους του καταδικάστηκε σε εικοσαετή φυλάκιση, αλλά έμεινε μερικούς μήνες στη φυλακή και αφέθηκε ελεύθερος". (σελ 282)

Αυτά τα λίγα για να ανακινήσω το ενδιαφέρον σας για την ιστορική αυτή περίοδο που έζησε ο λαός μας και η χώρα. Καλό διάβασμα

"Το τέλος του θανάτου" (Liu Cixin, εκδόσεις SELINI) και το "φλος ρουαγιάλ" της ζωής στο σύμπαν

Εκδόσεις SELINI Αθήνα 2020

Το συγκλονιστικό τέλος της τριλογίας του Liu Cixin είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί - παρά τον όγκο των 855 σελίδων - από όσους δεν σφραγγίζουν το μυαλό τους με τα πεπερασμένα όρια που δημιουργεί η ανθρώπινη καθημερινότητα. 

Σε κάθε κεφάλαιο του μπορεί κανείς να βρεί "τροφή' για τη σκέψη του και το ξάνοιγμα των οριζόντων του πέρα απο τη μίζερη ρουτίνα της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας του "φαίνεσθαι". 

Παρακάτω σας μεταφέρω μερικές μόνο απο τις σκέψεις και ιδέες που μου άρεσαν διαβάζοντας το και οι οποίες βέβαια αναπτύσσονται απο το συγγραφέα με πολύ ελκυστικο και ενδιαφέροντα τρόπο. Και όπως σημείωσα στη προηγούμενη παρουσίαση του 2ου τόμου (Σκοτεινό δάσος) αυτές είναι μόνο μια δροσοσταλίδα της πρωίνής βροχής, όπως ποιητικά θα έγραφε ο συγγραφέας. Γιατί η απεικόνιση των θεωριών της σύγχρονης φυσικής περιπλέκεται με τις καθόλα τεκμηριωμένες επιστημονικές προβλέψεις, την κοινωνική και πολιτική ανάλυση της γήϊνης σύγχρονης πραγματικότητας, την ανάλυση των μεγάλων μυστικών της ανθρώπινης συμπεριφοράς, δυο "αιώνια κυριολεκτικά ερωτικά ρομάντζα" και την επιστημονική φαντασία.  

" Η Γη γέννησε τη ζωή αλλά και η ζωή με τη σειρά της άλλαξε τη Γη. Το σημερινό περιβάλλον του πλανήτη μας είναι το αποτέλεσμα της αμφίδρομης σχέσης αυτών των δυο" (σελ. 39)

" Πόσο άλλαξε το σύμπαν η ζωή; Ένα κύμα τρόμου απείλησε να την κατακλύσει. Ήξερε ότι δεν μπορούσε πια να σωθεί. προσπάθησε να σταματήσει να σκέφτεται και να στρέψει το μυαλό της προς το άδειο σκοτάδι, όμως μια νέα ερώτηση αρνιόταν πεισματικά να την αφήσει ήσυχη. Είναι η Φύση πραγματικά φυσιολογική;" (σελ. 42)

" Ακόμα και οι συντηρητικοί συμφωνούσαν ότι ο ΟΗΕ έπρεπε να αναδιαμορφωθεί και να αποκτήσει περισσότερες εξουσίες και περισσότερους πόρους. Οι ριζοσπαστικοί και οι ιδεολόγοι πίεζαν για μια Γήϊνη Ένωση και για τον μετασχηματισμό των Ηνωμένων Εθνών σε μια παγκόσμια κυβέρνηση" (σελ.58)

" Η ζωή έφτασε σε μια εξελικτική καμπή όταν βγήκε για πρώτη φορά απο τη θάλασσα στην ξηρά, μα εκείνα τα πρώτα ψάρια που βγήκαν στη ξηρά έπαψαν να είναι ψάρια. Κατά παρόμοιο τρόπο, όταν οι άνθρωποι βγήκαν πραγματικά στο διάστημα και απελευθερώθηκαν απο τη Γη, έπαψαν να είναι άνθρωποι." (σελ.159)

" Στην εποχή που ζούμε, όμως, η συνείδηση και το καθήκον δεν είναι ιδεώδη: η υπερβολή σε οποιοδήποτε απο αυτά τα δυο θεωρείται ψυχική διαταραχή που ονομάζεται διαταραχή προσωπικότητας λόγω κοινωνικής πίεσης. Θα πρέπει να ζητήσεις ιατρική βοήθεια." (σελ.167)

" Οι ειδικοί πίστευαν ότι, μολονότι η επιστήμη και η τεχνολογία συνήθως οδηγούσαν στην εξαφάνιση του ολοκληρωτισμού, σε περιόδους κατα τις οποίες κρίσεις απειλούσαν την ύπαρξη του πολιτισμού, θα μπορούσαν επίσης να γεννηθούν και νέες μορφές ολοκληρωτισμού." (σελ. 181)

" Είχαν πετύχει το γουά, κέϊ, σέϊ, γιάκου - αρμονία, σεβασμό, καθαρότητα και ηρεμία - τις τέσσερις αρχές της Τελετής του Τσαγιού." (σελ.194)

" Η εποχή της έκφυλης ελευθερίας της ανθρωπότητας πήρε τέλος. Αν θέλετε να επιβιώσετε εδώ, πρέπει να ξαναμάθετε τον κολεκτιβισμό και να ανακτήσετε την αξιοπρέπεια της φυλής σας." (σελ.282)

" Ακόμα και η ίδια η ύπαρξη είναι από μόνη της το αποτέλεσμα μιας απίστευτης τύχης. Αυτό συνέβη και στη Γη κατά το παρελθόν και αυτή είναι πάντα η κατάσταση που ισχύει σε τούτο το σκληρό σύμπαν. Όμως σε κάποιο σημείο της ιστορίας της, η ανθρωπότητα άρχισε να αποκτά την ψευδαίσθηση ότι όλοι έχουν δικαίωμα στη ζωή και ότι η ζωή μπορεί να θεωρείται δεδομένη." (σελ. 301)

" Μια απύθμενη άβυσσος υπάρχει μέσα σε κάθε εκατοστό." (σελ.339)

"  Αν κάποιο μήνυμα πράγματι υπάρχει, οποιοδήποτε και να είναι αυτό, θα πρέπει να έχει ενα συγκεκριμένο νόημα. Δεν μπορούμε να πάρουμε ασαφείς και διφορούμενες πληροφορίες και να τις μετατρέψουμε σε στρατηγικές κατευθύνσεις." (σελ 495)

"  Όλη η ύλη που υπήρχε κάποτε εκεί εξακολουθεί να υφίσταται, το ίδιο και η στροφορμή. Το μόνο που άλλαξε είναι η διευθέτηση της ύλης, σαν μια τράπουλα που ανακατεύτηκε. Όμως η ζωή μοιάζει με το φλος ρουαγιάλ: έτσι και ανακατέψεις τη τράπουλα, χάθηκε." (σελ.570)

" Κάθε διαστημική πόλη ήταν πολιτικά ισοδύναμη με ενα κράτος. Οι τέσσερις ομάδες πόλεων μαζί αποτελούσαν την Ομοσπονδία του Ηλιακού Συστήματος, ενώ ο αρχικός Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών είχε μετασχηματιστεί σε Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση." (σελ 619)

" Μίλησε αργα. Αν χάσουμε την ανθρώπινη φύση μας, χάνουμε πολλά, αλλά αν χάσουμε τη ζωώδη φύση μας, χάνουμε τα πάντα. - Επιλέγω την ανθρώπινη φύση είπε η Τσενγκ Σιν, κοιτάζοντας τους πάντες γύρω της." (σελ 651)

" Μην είσαι υπερόπτης. Η αδυναμία και η άγνοια δεν είναι εμπόδια στην επιβίωση, αλλά η υπεροψία είναι." (σελ 696)

" Μια ενοποιημένη περιοχή και ενα ενοποιημένο σύστημα σκέψης είναι πράγματα κανονικά για τον πολιτισμό ως σύνολο;" (σελ 724)

"  Η ακρίβεια της Φύσης μπορούσε μερικές φορές να ξεπερνά την φαντασία. Για παράδειγμα, η ίδια η ζωή απαιτούσε την ακριβή συνεργασία διαφόρων παγκόσμιων σταθερών με περιθώρια μόλις ενός δισεκατομμυριοστού του δισεκατομμυριοστού μέσα σε ένα συγκεκριμένο εύρος." (σελ 854)

Ιδέες και ¨στρατηγοί¨ που άλλαξαν το ποδόσφαιρο - Του Γιάννη Γεωργάκη

Φωτο: www.ethnos.gr/books

Πηγή: www.ethnos.gr

" Μία ιστορική προσέγγιση της εξέλιξης του ποδοσφαίρου μέσα από τη σκέψη των προπονητών, καταθέτει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Γεωργάκης με το βιβλίο του «Ιδέες και “στρατηγοί” που άλλαξαν το ποδόσφαιρο», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «ατέχνως». Ο Γιάννης Γεωργάκης, συμπυκνώνει στο μοναδικό αυτό – για κάθε ποδοσφαιρόφιλο - βιβλίο, την πολυετή εμπειρία και γνώση με ένα πλούσιο βιβλιογραφικό υλικό. Και παραδίδει ένα «ευαγγέλιο» της εξέλιξης της φιλοσοφίας, της στρατηγικής και της τακτικής του ποδοσφαίρου εδώ και έναν αιώνα....

Το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο όπως πρώτος το οραματίστηκε ο Ολλανδός Ρίνους Μίχελς, δεν είναι όπως άλλοτε μάχη χαρακωμάτων, αλλά παράσταση με δυνατές συγκινήσεις. Όπως γράφει ο Γ.Γεωργάκης, όταν οι Ιταλοί έβλεπαν στο γήπεδο στρατούς και χαρακώματα, ο Αρίγκο Σάκι αντιλαμβανόταν το παιχνίδι με το πνεύμα του θεατή, που πήγαινε στη «Σκάλα» του Μιλάνου να απολαύσει την Αϊντα του Βέρντι. Κατά τον Σάκι η ομάδα διέπεται από τους κανόνες της ορχήστρας, με τον μαέστρο να βάζει τον χαρακτήρα και τους ποδοσφαιριστές να τον ακολουθούν παίζοντας τα όργανα σύμφωνα με την παρτιτούρα.

Η διαφορά της μουσικής ορχήστρας από την ποδοσφαιρική, έγκειται στο γεγονός ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει αντίπαλος ο οποίος εκτός των άλλων επιδιώκει να επιβάλει τη δική του αρμονία. Για τον ποδοσφαιριστή ο αγώνας εκτός από παιχνίδι με τον αντίπαλο, είναι παιχνίδι με τους συμπαίκτες του, παιχνίδι με τον εαυτό του. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου καλείται να πάρει τη σωστή απόφαση. Χωρίς ανάπτυξη των πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων, η υψηλή επίδοση είναι πλέον αδύνατη...

Το βιβλίο του Γιάννη Γεωργάκη είναι μία βίβλος των ποδοσφαιρικών ιδεών και συστημάτων, μία βίβλος της εξέλιξης του αθλήματος. Κάθε φίλαθλος που θα το διαβάσει, θα αρχίσει να βλέπει, να «διαβάζει» και να ευχαριστιέται με άλλο μάτι, κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα."

Ολόκληρο το άρθρο του 'Εθνους" εδώ

Ένα δώρο για τις γιορτές που έρχονται: "Focus Anima" της Κατερίνας Γιαμά (με φωτογραφίες της Ζησούλας Ντάσιου)

 " Η φαντασία είναι ένα είδος οικονομικού μετανάστη. Έχει ταχθεί να "μετακομίζει" όταν δεν διαθέτει τα μέσα για να επιβιώσει".

"Την αποκαλούσαν αλαφροϊσκιωτη, μυστήριο τρένο, ξινή, ιδιόρρυθμη και δύσκολη στο να συνάψει φιλικές σχέσεις. Με τους άνδρες όμως η Στεφανία έβρισκε έναν κώδικα επικοινωνίας που όσοι δεν τον καταλάβαιναν, δεν προχωρούσαν σε περαιτέρω προσέγγιση.΄Αρεσε πολύ στους ιδιόρρυθμους όπως εκείνη, στους κουλτουριάρηδες και στους τύπους που ασχολούνταν με τη μουσική, τη φωτογραφία, και με οτιδήποτε παρέπεμπε σε δημιουργική προσωπικότητα πέρα από σφιχτά πλαίσια και δυσκολονόητες ορολογίες. 

Είχε τον τύπο της γυναίκας  που η έμφυτη μελαγχολία και σοβαρότητα στο βλέμμα, η ανεπιτήδευτη νωθρότητα στις κινήσεις και οι λιγοστές κουβέντες που έβγαιναν απ΄τα χείλη της, τραβούσαν σαν μαγνήτης. Οι γυναίκες την επέλεγαν για το χάρισμά της ν΄ακούει χωρίς να κρίνει και οι άνδρες για τη γοητεία της μοναχικής της παρουσίας. Η Στεφανία δεν πολυκυκλοφορούσε, όταν όμως το έκανε έκρυβε στην τσάντα της τη φωτογραφική μηχανή. Κάθε βόλτα, τέσσερις ή πέντε φωτογραφίες. ΄Ενα υλικό πολύτιμο για το σκοπό της.

Γύριζε στο σπίτι και ταξινομούσε σε ηλεκτρονικούς φακέλους τις φωτογραφίες. Αποκάτω έμπαιναν τίτλοι και ημερομηνίες. Το σπίτι της μεταμορφωνόταν σε στούντιο επεξεργασίας υλικού και έμπνευσης.΄Ηταν σα να μην υπήρχε κόσμος από εκεί και πέρα, σα να μη χτυπούσαν τηλέφωνα. Τα μάτια της εστίαζαν πάνω στην οθόνη και ακίνητη έψαχνε να βρει τίτλους, λέξεις πάνω στο θέμα της φωτογραφίας, που να «κουμπώνουν» μεταξύ τους και ταυτόχρονα να θέτουν ερωτηματικά σε όσους την έβλεπαν και προσπαθούσαν να την ερμηνεύσουν.

Αυτή και ο φανταστικός της κόσμος παράλληλος προς τον πραγματικό που περνούσε έξω από το σπίτι της. Πορείες ομόρροπες αλλά και αντίρροπες. Τίποτε δεν προεξοφλούσε το πού θα κατέληγαν. Ο έρωτας για τη φωτογραφία δεν μπορούσε να περιμένει, ερχόταν και έφευγε σαν κλέφτης. Νύχτα την επισκεπτόταν στο κρεβάτι της και μέρα στην επαφή της με ανθρώπους που είχαν κοινές αναφορές και κυρίως δεν είχαν κάψει τον εγκέφαλό τους με ατελέσφορες, συναισθηματικές μεταπτώσεις" ....

Φωτο: Ζησούλα Ντάσιου

Είναι η αρχή της μιας απο τις τριάντα ιστορίες για το δρόμο που ακολουθούν τα χνάρια τριάντα φράσεων. Τόσο μικρές αλλά ταυτόχρονα περιεκτικές, γλυκόπικρες χωρίς περιθώρια ωραιοποίησης. Το τέλος τους, κοφτό,  «επενδύει» στη φαντασία του αναγνώστη περισσότερο παρά στη φλυαρία του συγγραφέα. Στοχεύουν στο κυρίως θέμα που είναι οι σχέσεις, οι πληγές της ψυχής και οι ελπίδες μετά την επούλωσή τους, τα κατάλοιπα του εγκλεισμού, οι μικροχαρές χωρίς την ετικέτα της επιφανειακής ευτυχίας, τα συναισθηματικά αδιέξοδα, ο θάνατος ως αξεπέραστη απώλεια, ο έρωτας ως προοπτική ή και ως εξάρτηση, το μεγαλείο της ευαισθησίας. 

Ιστορίες για ν΄αγναντεύετε από τα παράθυρα της ελπίδας σας που ενδεχομένως κάποιες φορές να είναι και φεγγίτες.

Το βιβλιο πωλειται στα βιβλιοπωλεια "Πορθμος" και "Σβουρα" στη Χαλκιδα και στο ηλεκτρονικο βιβλιοπωλειο των εκδοσεων www.bookstars.gr

Κυκλοφόρησε το "Focus Anima" της Κατερίνας Γιαμά με φωτογραφίες της Ζησούλας Ντάσιου

Δυο γυναίκες - η Κατερίνα Γιαμά και η Ζησούλα Ντάσιου - συναντιούνται σε μικρούς περιπάτους, δίνουν τα χέρια, κρατούν το πολύτιμο δώρο της ζωής στις παλάμες τους, αφηγούνται η καθεμιά με τον τρόπο της μικρές ιστορίες - η πρώτη με το γραπτό λόγο και η δεύτερη με τη φωτογραφία - και ύστερα αποχαιρετιούνται με ένα κλασικό "γεια, θα τα ξαναπούμε!" Κι όπως απομακρύνονται, αφήνουν το αχνό στίγμα τους στο σημείο όπου συναντήθηκαν.

Με μάσκες ή χωρίς, με εντατικές ή με απλές αντιβιώσεις, με ηρεμία ή με θυμούς, με έρωτα ή με το υποκατάστατό του σαν συντροφιά, αναζητήσαμε την έξοδο στον δρόμο, στην παραλία, δίπλα στο ποτάμι, μέσα στην καρδιά της πόλης, στο πάρκο, στο μονοπάτι του βουνού που οδηγούσε στην κορυφή για να αναπνεύσουμε. Να συναντήσουμε ο ένας τον άλλον, να γίνουμε πολλοί, συνεκτικός κρίκος μιας πολύχρωμης αλυσίδας από στιγμές, επιθυμίες, χαρμολύπες, αποχωρισμούς, τραυματικούς έρωτες. 

Μπορείτε να το παραγγείλετε ηλεκτρονικά στις εκδόσεις www.bookstars.gr και στη Χαλκίδα να το βρείτε στο βιβλιοπωλείο Σβούρα (Λεωφ. Χαϊνά 54)

Εγκόλπιο ντελικάτων επιχειρηματιών - Μόλις κυκλοφόρησε

Μαγιακόφσκι και Καρλ Πόππερ, Αντρέας Εμπειρίκος και Εντουαρντ Λόρεντζ ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες και εμπειρίες, με το δικό του τρόπο ο καθένας ανακαλύπτουν τα λευκά και μαύρα σύννεφα της ανθρώπινης δραστηριότητας, που ορίζουν το σήμερα και το αύριο της σύγχρονης ασταθούς, αβέβαιης αλλά και δημιουργικής κοινωνίας. Μέσα σε αυτή τη κοινωνία, η επιχειρηματική δραστηριότητα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την " άνευ ορίων και όρων σφύζουσα γη του γίγνεσθαι".

 

«Το “Εγκόλπιο ντελικάτων επιχειρηματιών” είναι ένα πολύ καλό εργαλείο που δίνει έμφαση στην ολιστική προσέγγιση ανάλυσης και διαχείρισης επιχειρηματικών συστημάτων και διαδικασιών απαραίτητη για τη σύγχρονη εποχή». Δρ.Μηχ. Γεώργιος Βαρδάγγαλος, Διδάκτωρ Πληροφορικής ΕΜΠ, Διοίκηση Συστημάτων Παραγωγής (MSc.), Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Αξιολογητής Επενδυτικών Σχεδίων.

«Εκτίμησα ιδιαίτερα το ιστορικό υπόβαθρο που παρουσιάζεται, ξεκινώντας από τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους, το οποίο ωθεί τον αναγνώστη να κατανοήσει πού βρίσκονται οι ρίζες που μας οδήγησαν στη σημερινή εποχή, όπου το κέντρο βάρους βρίσκεται στη βιομηχανία 4.0 και στην εμφανιζόμενη νέα 5.0. Είμαι σίγουρος ότι οι αναγνώστες θα βρουν στο ¨Εγκόλπιο ντελικάτων επιχειρηματιών¨ έμπνευση και υποστήριξη στις πραγματικές προγραμματισμένες δραστηριότητές τους».Davide Branco, Οικονομολόγος, MSc. Εταιρική Διακυβέρνηση, Διεθνή Ανάπτυξη & Συνεργασία. Ανώτερος διεθνής Εμπειρογνώμων.

«Διαβάζοντας το προσχέδιο του βιβλίου, θεώρησα ότι αποτελεί μια εξαιρετικά θετική έκπληξη για τον χώρο της επιχειρηματικότητας. Και τούτο γιατί πραγματεύεται και αναδεικνύει ένα θέμα σημαντικό στην επιχειρηματική λειτουργία. Δηλαδή τα συστήματα και τις διαδικασίες. Σύγχρονα ζητήματα που πρέπει να απασχολούν τις επιχειρήσεις της εποχής μας». Δρ. Θεόδωρος Κόκκορης, Mentor. Καθηγητής Διεθνούς Marketing. Ανώτερος Διεθνής Εμπειρογνώμων.

Αγοράστε το απο το Bookstars (-10%)

¨Έγκόλπιο ντελικάτων επιχειρηματιών¨ - κυκλοφορεί σε λίγες μέρες

Την επόμενη βδομάδα απο τις εκδόσεις Bookstars (www.bookstars.gr) σε έντυπη μορφή κυκλοφορεί το πονημα του Γιάννη Ζέρβα  ¨Έγκόλπιο ντελικάτων επιχειρηματιών¨, τα σύννεφα και τα ρολόγια στα επιχειρηματικά συστήματα.

Απευθύνεται σε δυνητικούς ή / και πραγματικούς επιχειρηματίες που έχουν ένα νέο όραμα, για να προετοιμαστούν πριν ακόμη αρχίσουν να σκέφτονται το Business Plan, επίσης σε Start Uppers αλλά και σε επιχειρηματίες που θέλουν να «φρεσκάρουν» τις γνώσεις τους για τα σχετικά θέματα. Επιπλέον σε φοιτητές οικονομικών και management πριν βγουν στην αγορά εργασίας. Αλλά και σε στελέχη ΔΕΚΟ και συμβούλους management, που ίσως θυμηθούν με αφορμή το διάβασμα του τις δικές τους πολύτιμες αναμνήσεις και εμπειρίες.

Μερικά απο τα σχόλια για το βιβλίο:

«Βέβαια, πράγμα που δεν εξαρτάται από τον ίδιο τον συγγραφέα, επαφίεται στην “ντελικατοσύνη” των επιχειρηματιών, στους οποίους κατά κύριο λόγο απευθύνεται το “εγκόλπιο”, με τι τρόπο και προς τι όφελος – ευκαιριακού ή στρατηγικού χαρακτήρα - θα χρησιμοποιηθούν και θα υλοποιηθούν οι συμβουλές και οι πρακτικές οδηγίες του έμπειρου διεθνούς εμπειρογνώμονα  επιχειρήσεων και οργανισμών».

Δρ. Δημήτρης Βασιλείου, Οικονομολόγος, MSc., PhD. Ανώτερος διεθνής Εμπειρογνώμων

*

«Από την προσωπική ζωή καθώς και από τις επιχειρηματικές μας εμπειρίες, βαθιά μέσα στην καρδιά μας καταλαβαίνουμε ότι το «να κρατάμε τα πράγματα υπό έλεγχο» είναι μάλλον ευσεβής πόθος. Το χάος, ή θα μπορούσαμε επίσης να το ονομάσουμε δημιουργικό χάος, είναι το καύσιμο που εμπνέει τους ανθρώπους, τους επιχειρηματικούς εταίρους και τους πολίτες όσον αφορά την αλλαγή συμπεριφοράς… Τώρα, που ο Γιάννης ανατρέχει σε μια επιτυχημένη συμβουλευτική σταδιοδρομία περίπου 40 ετών, η προφανής επιθυμία του είναι να αφήσει σε όσους ενδιαφέρονται για το αντικείμενο, το πολύ προσωπικό του έργο από τα διδάγματα που πήρε. Θέλω να τον συγχαρώ για αυτό το σημαντικό επίτευγμα».

Δρ. Manfred W. Buch, Γεωγράφος, μόνιμο μέλος του Πανεπιστημίου του Regensburg (DE). CEO της Etosha Consult Int’l. Ανώτερος διεθνής εμπειρογνώμων  για την αειφόρο ανάπτυξη.

*

«Καθώς προχωρούσα τις σελίδες ενθουσιαζόμουν όταν κάποιες προσωπικές διάχυτες σκέψεις έβρισκαν επιβεβαίωση και έμπαιναν σε τάξη, ενώ κάποιες άλλες γεννιόντουσαν από τις επόμενες προτάσεις. Προσωπικά θα το χρησιμοποιήσω ως βοηθό καταστρώνοντάς τα σχέδια της επιχειρηματικής μου δραστηριότητας, αξιοποιώντας όσα μπορώ να εφαρμόσω».

Κώστας Κατσαντώνης, Μαθηματικός, MSc. in Advance Telecommunication Systems and Applications.  Co-Founder at GatherNext (Event & Conference Management Software)

*

«Το Βιβλίο του Γιάννη Ζέρβα είναι καλογραμμένο και περιεκτικό για όλες τις διαστάσεις των επιχειρηματικών συστημάτων. Αντικατοπτρίζει την πολυετή διεθνή εμπειρία του από τη υποστήριξη χωρών σε οικονομική μετάβαση, για την ανάπτυξη θετικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Είναι ένα πόνημα χρήσιμο σε πολλούς αποδέκτες».

Δρ. Πάρις Κοκορότσικος, Διευθύνων Σύμβουλος Ευρωσύμβουλοι ΑΕ. Διδάκτωρ του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Α.Π.Θ. Επισκέπτης Καθηγητής Καινοτομικής Επιχειρηματικότητας, Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος.

*

«Στην σύγχρονη εποχή που βιώνουμε ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, ήδη λειτουργούν εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης σε πολλούς τομείς της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας…. Αυτές οι αλλαγές καθιστούν την εργασία των  επιχειρηματιών, αλλά και των συμβούλων τους εξαιρετικά πολύπλοκη. Απαιτείται τόλμη προκειμένου να προχωρήσουν σε αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων, κάτι το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την απαιτούμενη κατάρτιση.

Το βιβλίο του κ. Ζέρβα μπορεί να στηρίξει μια τέτοια προσπάθεια: οι σύμβουλοι επιχειρήσεων, αλλά και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες μπορούν να το αξιοποιήσουν στη δουλειά τους, ενώ  μπορεί επίσης  να αποτελέσει πολύτιμο εφόδιο αφ’ ενός  για τους καθηγητές οικονομικών σχολών καθώς επίσης και τους εκπαιδευτές πάσης φύσεως σχολών κατάρτισης: ΚΕΚ, ΙΕΚ κτλ. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα ως οδηγό σκέψης και ενεργειών».

Δρ. Δημήτριος Μπακόλας, Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος European Profiles SA

*

Πρόκειται για ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο που θα υποβοηθήσει παλιούς και νέους επιχειρηματίες, καθώς και στελέχη επιχειρήσεων να γνωρίσουν ή και να αναψηλαφήσουν σύγχρονες μεθόδους και πρακτικές που αφορούν: (α) στην  οργανωτική βελτίωση της επιχείρησης, στην σωστή αξιολόγηση παραγόντων που επηρεάζουν την βιωσιμότητα της, στην επίλυση προβλημάτων, στη λήψη ορθολογικών αποφάσεων κτλ. και (β) στην αναβάθμιση της ικανότητας τους να αντιμετωπίσουν την αβεβαιότητα, η οποία εντείνεται μέσα από τα ατίθασα σύγχρονα πολιτικοοικονομικά νέφη που συντηρούν ένα επιρρεπές σε κρίσεις και καθόλα απαισιόδοξο επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και επέκεινα.
Δρ. Βάσος Τσιάμπερλεν, Διδάκτωρ Γεωγραφικών Επιστημών, Αφυπηρετήσας Πρέσβης Κυπριακής Δημοκρατίας.

*

«Το “Εγκόλπιο ντελικάτων επιχειρηματιών” δεν είναι απλά ένα καλός οδηγός για την σύγχρονη επιχειρηματικότητα, αλλά ταυτόχρονα και μια μεθοδολογία για το πώς να προσεγγίζουμε κάποια θέματα ολιστικά, προσπαθώντας να ισορροπήσουμε ανάμεσα στην μεγάλη αντίφαση που συνυπάρχει σε κάθε Σύστημα, μεταξύ της αιτιοκρατίας και της τυχαιότητας…»

Δρ Κωνσταντίνος Χαϊνάς, InfoSoft Consultants. Διδάκτωρ Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μαθηματικός  - Προγραμματιστής. Οικονομολόγος (MSc., PhD.) - Μελετητής

Και ενα μικρό απόσπασμα: 

Ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι (1893-1930) κατέχει τη μοναδική ιδιότητα να είναι εξέχον  εκπρόσωπος του Ρωσικού Φουτουρισμού και κορυφαίος ποιητής της επανάστασης συνδέοντας το φουτουρισμό με τη διαφορετικότητα και τις διαρκείς αλλαγές της ζωής.

Γράφει «φωνάζοντας» στο γνωστό του ποίημα ¨Σύννεφο με παντελόνια¨ ^[1]

¨..Εσείς οι αβροί!. Επάνω στα βιολιά ξαπλώνετε τον έρωτα.
Επάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα ξαπλώνει…

.. Θέλετε, θάμαι ακέριος όλο κρέας, λυσσασμένος,
— κι αλλάζοντας απόχρωση σαν ουρανός —
θέλετε , θάμαι η άχραντη ευγένεια
— όχι άντρας πιά, μα σύγνεφο με παντελόνια..¨

Είναι άγνωστο αν ο Karl Popper (1902-1984), ο  φιλόσοφος της σύγχρονης επιστήμης, γνώριζε το ποίημά του Μαγιακόφσκι και αν εμπνεύστηκε από αυτό, αλλά αφαιρετικά και αλληγορικά διαίρεσε  τον κόσμο σε δύο κατηγορίες: ρολόγια και σύννεφα. Τα ρολόγια είναι τακτοποιημένα και συστήματα που μπορούν να κατανοηθούν, ελεγχθούν και προβλεφθούν. Τα σύννεφα είναι ένα επιστημολογικό χάος, "εξαιρετικά ακανόνιστα, ατάσθαλα και περισσότερο ή λιγότερο απρόβλεπτα". Το λάθος της σύγχρονης επιστήμης είναι να προσποιούμαστε ότι όλα είναι ένα ρολόι, γι 'αυτό παρασυρόμαστε, συνεχώς από τις ψευδείς υποσχέσεις του εγκεφάλου και των γονιδιακών κληρονομικών αλληλουχιών. Θέλουμε να πιστέψουμε ότι θα καταλάβουμε τη φύση των πραγμάτων, αν βρούμε το ακριβές σωστό εργαλείο για να μειώσουμε τις διασυνδέσεις τους. Αλλά αυτή η προσέγγιση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Ζούμε σε ένα σύμπαν όχι ρολογιών αλλά σύννεφων….

Τα παραπάνω  – αν και τους αφορούν άμεσα - είναι «ψιλά γράμματα» για τους περισσότερους πολύ μικρούς, μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία στην Ελλάδα και στη Κύπρο και οι οποίοι ενδιαφέρονται για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων τους και πιο άμεσα και απτά αποτελέσματα. Το θέμα όμως είναι ότι συνήθως ξεχωρίζουν αυτοί που δίνουν σημασία και στα «ψιλά γράμματα», γιατί ο «διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες»

---

[1]  Μετάφραση Γιάννη Ρίτσου, «Μαγιακόφσκι – Ποιήματα» (Εκδόσεις Κέδρος)

"Καρδιοθραύστες" το πρώτο βιβλίο της Κάλλιας Βαβουλιώτη

Συνέντευξη στην Κατερίνα Γιαμά (https://katerinagiama.blogspot.com/ )

Γεννημένη στη Χαλκίδα,"ένα θερινό ξημέρωμα" όπως αυτοβιογραφείται, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών"και εργάστηκε στον έντυπο - ηλεκτρονικό Τύπο, με πολλά γραπτά της να έχουν δημοσιευτεί σε ποικίλους λογοτεχνικούς ιστοτόπους. Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη συγγραφή και το ραδιόφωνο.

Οι "Καρδιοθραύστες" της από τις εκδόσεις ΑΩ ξεπήδησαν ως εσωτερική ανάγκη μιας διεργασίας συναισθήματος και έμπνευσης, μιας μεταμόρφωσης, όπως λέει η ίδια, που καταγράφεται πυκνόρευστη στους στίχους της. Αν και νεαρή σε ηλικία, "εξαντλεί" το υλικό της ποιητικής της φλέβας σε μια πρωτόφαντη ωριμότητα, ίδιον ανθρώπων με έντονη εσωτερικότητα. Η συζήτηση - συνέντευξη ήρθε πολύ αυθόρμητα, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις όπου δυο άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι έχουν κοινές αναφορές, ικανές να ανοίξουν έναν ειλικρινή διάλογο.

Ερ: Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Αφορμή το πρώτο σου βιβλίο που εκδόθηκε το 2022. Πιστεύεις ότι σηματοδοτεί μια αρχή για το επόμενο συγγραφικό βήμα σου;

 Απ: Το πρώτο μου βιβλίο, όπως σχεδόν τα περισσότερα πράγματα που μου συμβαίνουν ή έτσι τουλάχιστον τα ερμηνεύω, έχει έναν διττό ρόλο στη ζωή μου συγγραφικά και γενικά.

 Όντας τρομερά αναβλητική, τολμώ να πω ότι είναι ένα βιβλίο που ως μορφή είχε ολοκληρωθεί από τον περασμένο Απρίλιο, ωστόσο σαν μια μαγνητική δύναμη να με κρατούσε πίσω, σαν να μην είχαν μπει οι οριστικές «τελείες», σαν να είχαν μείνει κάποια «κόμματα» ως στίξη.

Το βιβλίο αυτό είναι για εμένα ένας κύκλος πραγμάτων που έχει κλείσει οριστικά γιατί ακριβώς με ωρίμασε πνευματικά. Είναι η αποτίναξη ενός «μανδύα» εύπλαστου και ευεπηρέαστου, είναι μία μεταμόρφωση.

Είναι ένα τέλος και μία αρχή πράγματι και σου εξομολογούμαι ότι είμαι πολυγραφότατη αν και πλέον δημοσιεύω πολύ επιλεκτικά.

Αυτή τη χρονική στιγμή απολαμβάνω τις εναλασσόμενες εκλάμψεις λόγου με τις μακρόσυρτες παύσεις σιωπής.

Ερ:  Διαβάζοντας το βιβλίο σου συνδέθηκα με κάποιες αναφορές του όπως η έμφαση στην τέχνη, τα συμπυκνωμένα νοήματα, ο κοφτός λόγος("να ακούω αιχμηρά τραγούδια"). Πόσο κοφτός μπορεί να είναι ο ποιητικός λόγος;

Απ: Προσωπικά η Ποίηση νοείται ως η Τέχνη της αφαίρεσης, η Τέχνη της υπόνοιας, ως ο τρόπος να πεις σχεδόν τα πάντα όσο το δυνατόν πιο λακωνικά.

Όσον αφορά τον κοφτό λόγο, είναι για εμένα η ανάγκη για αμεσότητα, για ζωντάνια για επικοινωνία με τον αποδέκτη, εν προκειμένω τον αναγνώστη. Είναι μία ανάγκη απελευθέρωσης, μία τάση να αποποιηθούμε την περιοριστικότητα που επιβάλλει η εποχή, οι νόρμες, τα στερεότυπα που δεχόμαστε ως προσλαμβάνουσες ήδη από μικρά παιδιά.

Ερ:  Οι «Καρδιοθραύστες» σου είναι από μόνοι τους μια θεματολογία. ΄Ερωτας.΄Ερωτας και τι άλλο;

 Απ: Οι «Καρδιοθραύστες» είναι ένα βιβλίο για εμένα ολιστικό. Αφορμάται, ναι σαφώς από το Μέγα και Ύψιστο συναίσθημα του έρωτα, όμως αν και ενδεχομένως κανείς αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ποιητικό αντικείμενο, στην ουσία επιθυμεί ως έργο να εξυμνήσει τον έρωτα ως βίωμα, ως συναίσθημα ως πηγή Ζωής.

Συγχρόνως, επειδή πρόκειται για ένα έργο με πολλές πτυχές, μιλάει επίσης άλλοτε για την εξιδανίκευση και άλλοτε  για τον πόνο και την κακοποίηση που μπορεί να βιώνεται εντός αυτού .

Επιδιώκω όμως να αφήσω τους ανθρώπους που θα με διαβάσουν να κάνουν την δική τους ανάγνωση, άλλωστε, όπως έλεγε ο πολύ αγαπημένος μου Τίτος Πατρίκιος:

«Η ποίηση ξεκινά σαν αυτοβιογραφία του ποιητή και ολοκληρώνεται σαν αυτοβιογραφία του αναγνώστη».

Ερ:  Εποχές: Είναι σημεία αναφοράς όπως και η ομορφιά της φύσης. Κάτω από ποιες συνθήκες μπορείς να γράψεις; 

Απ:Θα σου πω σίγουρα ότι δεν είμαι «πρωινός τύπος»( γέλια.) Δεν μπορώ να ξυπνήσω το πρωί και να πω "8-14 θα γράψω" εκτός εάν μου έχει ζητηθεί κάποιο project.

Για εμένα η έμπνευση είναι ένα «ρεύμα», μια «αστραπή» που με διαπερνά και αισθάνομαι απευθείας την ανάγκη να καταγράψω όλα όσα με διαπέρασαν. Μπορεί να είμαι έξω λόγου χάρη και να δω κάτι που θα αγγίξει κάτι μέσα μου, να κάνω κάποιες σκέψεις και να τις καταγράψω.

Συνήθως γράφω αργά το βράδυ όταν όλοι κοιμούνται - ή πολύ περισσότερο – όταν εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ.

Ερ:  Ας βάλουμε καθρέφτη απέναντί μας αφού όπως γράφεις, "και οι λέξεις καθρέφτες είναι". Νιώθουμε επαρκείς ή η λαίμαργη εποχή που ζούμε, μας καθιστά πολύ λίγους απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό;

 Απ: Νομίζω, πως ο άνθρωπος αισθάνεται φύσει ανεπαρκής, γιατί συχνά δεν έχει απενδυθεί τα ένστικτά του. Αν τώρα λάβουμε υπόψιν και το πλαίσιο του χρόνου, η εποχή μας σίγουρα μοιάζει σαν να μας έχει «αλυσοδέσει» σε ένα ξέφρενο κυνήγι τελειότητας, επιτυχίας, χρημάτων, έρωτα που από μόνα τους μας καθιστούν ανεπαρκείς. Όχι γιατί απαραίτητα είμαστε αλλά γιατί πέφτουμε στην παγίδα να συγκρίνουμε εαυτούς με τους άλλους και όταν και αν το κάνουμε, πέφτουμε σε μία παγίδα, σε έναν φαύλο κύκλο που συχνά οδηγεί στη θλίψη, γι’αυτό και αν είναι η εποχή που έχουμε τα πάντα, συχνά αισθανόμαστε «άδειοι».

Ερ:  Mπλε και Κόκκινο. Είναι ένα δείγμα του ποιητικού σου χρωστήρα μέσα σε κάποιους στίχους σου. Τι σου γεννά το καθένα ξεχωριστά;

Απ: Δεν νοείται Τέχνη που δεν αλληλεπιδρά, που δεν επικοινωνεί. Δεν μπορώ να σου πω αν υποσυνείδητα φταίει το γεγονός ότι από παιδί ασχολήθηκα και για αρκετά χρόνια με τη ζωγραφική, μπορώ να πω όμως σίγουρα ότι το Μπλε, το Κόκκινο και το Λευκό αποτελούν την «Αγία Τριάδα» των χρωμάτων στην δική μου παλέτα.

Για μένα το Κόκκινο είναι το Αίμα αλλά και το Πάθος – άλλωστε το ένα δίχως το άλλο δεν υπάρχει οντολογικά. Το Κόκκινο είναι η Ζωοδόχος Πηγή των χρωμάτων, αυτό που επιβεβαιώνει ότι είμαστε ζωντανοί.

Όσο για το Μπλε – είναι το χρώμα της Αβύσσου αλλά και της Γαλήνης για εμένα. Γιατί κάποιες φορές χρειάζεται ενδοσκόπηση, επαφή με τον Πυρήνα της ύπαρξής μας – που ίσως ενίοτε απαιτεί και μία μοναχικότητα. Το Μπλε μου, είναι η ησυχία πριν από την επιστροφή στην φασαρία της αλληλεπίδρασης.

Ερ:  Η περιπλάνησή σου μέσα από την ποίηση, σε οδηγεί κάπου; Τυγχάνει ενίοτε η τέχνη να είναι το μέσον διαφυγής από πράγματα που μας πληγώνουν ή θέλουμε να εξιδανικεύσουμε..

 Απ: Έχω μία πεποίθηση ότι η Τέχνη είναι μία διέξοδος από τον ρεαλισμό, ένα άδειασμα για να μην ξεχειλίσουμε, μία λάβα που χύνεται σιγά σιγά για να μην εκραγούμε.

Σίγουρα, είναι μία μορφή Θεραπείας επίσης από τραύματα που μπορεί να φέρουμε υποσυνείδητα και συγχρόνως ένας τρόπος να επικοινωνήσουμε με τον βαθύτερο εαυτό μας και να τον αγκαλιάσουμε, γι’αυτό και με θλίβει που στα σχολεία δυστυχώς οι Τέχνες ήταν και είναι σε δεύτερη μοίρα.

Ερ:  Ανήκεις στη γενιά που πρώτα απ’όλα επικοινωνεί με το διαδίκτυο. Με βάση την εμπειρία σου, διαβάζουν οι νέοι ποίηση μέσω e-book ή τα θεωρούν χαμένο χρόνο;

 Απ: Αν υπάρχει κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα, είναι ότι όχι μόνο οι νέοι αλλά και μεγαλύτεροι άνθρωποι έχουν αντιληφθεί την τεχνολογία ως ευκαιρία και όχι ως τροχοπέδη.

Συναντώ πολλούς ανθρώπους λοιπόν που διαβάζουν βιβλία μέσω kindles και tablets, καθότι τους δίνει την ευχέρεια να «κουβαλούν» μαζί τους πολλά βιβλία χωρίς αυτά να πιάνουν χώρο στην τσάντα τους ή να είναι βαριά στη μεταφορά.

Ωστόσο δεν είναι πάντα εύκολο να θέσουμε τα όριά μας στις «έξυπνες συσκευές» αφού συχνά χάνουμε την αίσθηση του χρόνου και αν είναι για διάβασμα έχει καλώς. Αν όχι, τότε οφείλουμε να προβληματιστούμε!

Ερ: Eλεύθερη ποίηση: Πού κατά τη γνώμη σου βρίσκεται ο ρυθμός της;

 Απ: Αν και αγαπώ ιδιαίτερα τον έμμετρο λόγο και γενικότερα τον λόγο που εμπεριέχει μία μουσικότητα, μία πολύ καλά κεντημένη «αρμονία» και θαυμάζω τους αριστοτέχνες του έμμετρου λόγου, θεωρώ ότι ο παλμός της Ελεύθερης Ποίησης χτυπάει εντός του ανθρώπου.

Την αντιλαμβάνομαι ως μία μορφή ποίησης που από μόνη της δεν κάνει «εκπτώσεις» στην ελευθερία της, έρχεται σε ρήξη με τα στενά όρια, είναι ανατρεπτική, εκρηκτική και αποσπασματική.

Άλλωστε, ο ποιητής οφείλει να είναι πρώτα ποιητής της εποχής του και έπειτα να γράψει. Οφείλει στον άνθρωπο να είναι κοινωνικός παρατηρητής και επίκαιρος χωρίς όμως να χάνει τη διαχρονικότητα του.

Έχετε φανταστεί να έγραφε κάποιος σήμερα στην καθαρεύουσα; Σίγουρα δεν θα ήταν σε θέση να διαβαστεί απ’όλους.

Και για μένα η «Ποίηση» είναι μια πανανθρώπινη αξία. Οι λέξεις είναι σημαντικές όταν μπορούν να γίνουν αντιληπτές απ’όλο τον κόσμο και να προκαλέσουν συγκίνηση  στον οποιονδήποτε.

 Ερ: Να τολμήσω να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο. Αν υποθέσουμε ότι η έμπνευση πηγάζει κυρίως από τη λύπη ή τη χαρά, έχεις να προσθέσεις τη δική σου εμπειρία σ΄αυτό; Μήπως η σύγχρονη ποίηση  απαιτεί πιο δυναμική παρέμβαση στους κοινωνικούς προβληματισμούς από ο,τι ένα προσωπικό συναίσθημα;

 Απ: Έχω να πω ότι είναι μία πολύ ωραία ερώτηση αυτή. Η Ποίηση από μόνη της είναι πολιτική πράξη. Γράφουμε για να γίνει αυτός ο κόσμος καλύτερος. Ακόμα και ο έρωτας που αποτελεί ένα από τα πολύ βασικά θέματα στη ζωή του ανθρώπου και έπειτα της συγγραφής, είναι πολιτική πράξη.

Οπότε ναι, σίγουρα θεωρώ ότι η Τέχνη οφείλει να παίρνει θέση, να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, να παίρνει το λόγο και να παλεύει για να εξαλειφθεί η κοινωνική αδικία, για να έρθει λίγο περισσότερο φως σε αυτό τον κόσμο, λίγη περισσότερη ελπίδα.

" Έρωτες Θεοί" ενα οδοιπορικό στους ερωτιδείς της τέχνης

 Ο διαβολάκος του "Μπιντέ απο μετάξι" (2016) αφου περιπλανήθηκε και σκαντάλισε αρκετούς στην Αθήνα της κρίσης, απόκτησε καλλιτεχνικές ανησυχίες αλλά και ερωτική διάθεση, άλλαξε όνομα, έγινε ταραξίας και ξεκινά ενα ταξίδι σε μερικά απο τα πιο ονομαστά Μουσεία.

Σε αυτή τη περιπλάνησή του γνωρίζει τον έρωτα με περιπετειώδη τρόπο. Θα συναντήσει κάπου την αγάπη και τη λύτρωση?

Απάντηση θα βρούμε στις σελίδες του νέου βιβλίου της Kατερίνας Γιαμά που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Bookstars.

Μια σουρεαλιστική μυθοπλασία που παρουσιάζει με πρωτότυπο τρόπο τις αιώνιες επιθυμίες και όνειρα της ανθρώπινης ύπαρξης  και τα συνδυάζει με τα αρχέγονα ένστικτα της ελεύθερης βούλησης και έκφρασης στη τέχνη.

Δράση και περιπέτεια με φόντο γνωστά Μουσεία στο Παρίσι, το Λονδίνο, τη Λισσαβώνα, τη Ταγγέρη, την Αθήνα, το Βερολίνο και αλλού

Μια μικρή παρουσίαση ακολουθεί παρακάτω:

Το βιβλίο 'Ερωτες θεοί" μπορείτε να το βρείτε ηλεκτρονικά στο www.bookstars.gr σε άλλα ηλεκτρονικά καταστήματα και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία

 

 

Δημιουργική παρουσίαση απο Ευβοείς καλλιτέχνες του βιβλίου της Κ.Γιαμά "Φεγγάρι Μπλε"

"Οι λέξεις επιτέλους βγαίνουν απ' το χαρτί..Οι σελίδες αποκτούν φωνή και ένα βιβλίο φλερτάρει με τη σκηνοθεσία. Το τελευταίο βιβλίο της Κατερίνας Γιαμά "Φεγγάρι μπλε" σε επιμέλεια εξωφύλλου από το patitiri.design σε ένα δημιουργικό ραντεβού σκηνοθεσίας - μουσικής - ερμηνείας.

Η εξαίρετη σκηνοθεσία ανήκει στον Σταμάτη Μανή, το εμπνευσμένο μουσικό θέμα στον πιανίστα Σπύρο Χαϊκάλη και οι εκφραστικές ερμηνείες στους ηθοποιούς Βάσια Σκούρα και Παναγιώτη Τζαφέρη. Ο χώρος ανήκει στην μεγάλη καρδιά της Θεοδοσίας Μπόνου που διέθεσε το χώρο της για το γύρισμα" .

Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από το https://www.bookstars.gr και άλλα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία και τα βιβλιοπωλεία της πόλης σας

Δείτε τη παρουσίαση απο το facebook