Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φυσικοί πόροι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φυσικοί πόροι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2023

Τα αποθέματα ορυκτών της χώρας (στοιχεία 2019)

Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά αποθέματα μεταλλικών ορυκτών, όπως βωξίτη, χαλκό, χρυσό, σίδηρο, νικέλιο, ασήμι, και ψευδάργυρο και άλλων βιομηχανικών ορυκτών όπως ο μπεντονίτης, ο γύψος, κυνίτης, καολίνη, ασβεστόλιθος, μαγνησίτης, περλίτης και ελαφρόπετρα. Το 2019, η κατείχε τα μεγαλύτερα αποθέματα περλίτη στον κόσμο και ήταν έκτη στα αποθέματα μαγνησίτη (Τζεφέρης, 2019; Hatfield, 2021b; Merrill, 2021)

Το 2019, η Ελλάδα ήταν ο τρίτος παραγωγός στην παγκόσμια κατάταξη περλίτη και  ελαφρόπετρας, τέταρτος στο μπεντονίτη, και όγδοος στο μαγνησίτη. Η χώρα αντιπροσώπευε το 21% της παγκόσμιας παραγωγής περλίτη, 8% μπεντονίτη και 5% ελαφρόπετρας. Επίσης ήταν ο μοναδικός παραγωγός χουντίτη στον κόσμο. (Είναι ένα ανθρακικό ορυκτό με χημικό τύπο Mg3Ca(CO3)4. Κρυσταλλώνεται στο τριγωνικό σύστημα και συνήθως εμφανίζεται ως πλατιοί κρύσταλλοι και κονιώδεις μάζες. Σήμερα η πιο κοινή βιομηχανική χρήση του είναι ως φυσικό μείγμα με υδρομαγνησίτη για επιβραδυντικό φλόγας ή πρόσθετο επιβραδυντικό φωτιάς για πολυμερή).

Η Ελλάδα ήταν μαζί με τη Φινλανδία μία από τα δύο μοναδικά μέλη της ΕΕ που εξόρυξαν νικέλιο και μαζί με την Αυστρία που παρήγαγαν σιδηρονικέλιο. Ήταν επίσης ένα από τα τρία μόνο κράτη μέλη της ΕΕ με ενεργό χυτήριο νικελίου (πίνακας 1; Nickel Institute, 2019, σελ. 1; Crangle, 2021; Hatfield, 2021a, b; Merrill, 2021; Simmons, 2021).

Ειδικά για τις ΗΠΑ η Ελλάδα ήταν η κορυφαία πηγή ελαφρόπετρας και περλίτη, οι εξαγωγές της οποίας αντιπροσωπεύουν το 93% και το 90% αντίστοιχα των εισαγωγών των ΗΠΑ. Η χώρα ήταν επίσης σημαντικός εξαγωγέας τσιμέντου, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 15% των εισαγωγών των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η Ελλάδα αναμένεται να παραμείνει σημαντικός παραγωγός παγκοσμίως από μπεντονίτη, μαγνησίτη, περλίτη και ελαφρόπετρα. 

Επίσης η χώρα μπορεί παραμείνει ένας περιφερειακά σημαντικός παραγωγός αλουμινίου και λιγνίτη, αν και με περαιτέρω μειωμένη παραγωγή. Το 2020 προβλεπόταν μείωση της παραγωγής λιγνίτη στα 21,9 Mt (όμως η ενεργειακή κρίση και επαναλειτουργία ΑΗΣ πιθανόν να επέδρασσαν αρνητικά σε αυτό το στόχο). 

Η παραγωγή του νικελίου και του σιδηρονικελίου είναι πιθανό να μειωθεί σημαντικά ή μπορεί να παύσει εντελώς ως αποτέλεσμα των αναμενόμενων εξελίξεων στη ΛΑΡΚΟ. 


Για το χρυσό, μόλυβδο, ασήμι και ψευδάργυρο οι επιδόσεις μπορεί να αυξηθούν εάν η
Eldorado Gold πετύχει να αυξήσει τη  παραγωγή στα Μεταλλεία της Ολυμπίας και Στρατωνίου όπως οραματίζεται και εάν η εταιρεία αρχίσει να λειτουργεί στο έργο της στις Σκουριές (Euracoal
, 2020, σελ. 7)

Πηγή: https://pubs.usgs.gov/myb/vol3/2019/myb3-2019-greece.pdf 

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2020

17 Ιούνη - Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης

Πάνω από 100 χώρες του κόσμου πλήττονται σοβαρά από την μετατροπή των εύφορων εδαφών σε έρημο, ενώ στην Ελλάδα το ένα τρίτο των εδαφών υπόκειται σε υψηλό δυνητικό κίνδυνο ερημοποίησης. Η ερημοποίηση είναι η υποβάθμιση της γης σε ξηρές, ημι-άνυδρες και ύφυγρες περιοχές. και προκαλείται κυρίως από ανθρώπινες δραστηριότητες και κλιματικές αλλαγές, ενώ δεν αναφέρεται στην επέκταση των υπαρχόντων ερήμων.

Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι το 34% των εδαφών της χώρας διατρέχει υψηλό, το 49% μέτριο και το 17% χαμηλό κίνδυνο ερημοποίησης. Η χώρα δοκιμάζεται συνεχώς από καταστροφικές πυρκαγιές, ανεξέλεγκτη οικοδομική δραστηριότητα, πλημμελή ορθολογική διαχείριση εδάφους και υδάτων, προώθηση βιομηχανικής κλίμακας ενεργειακών και τουριστικών υποδομών.
Η ανατολική Πελοπόννησος θεωρείται σήμερα υψηλού κινδύνου. Στο κόκκινο βρίσκονται ακόμη όλα τα νησιά του Αιγαίου, καθώς και τμήματα της Στερεάς Ελλάδας και της Εύβοιας, καθώς και της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, της Θράκης, όπως και η Κεντρική και η Νοτιοανατολική Κρήτη.
Το Εθνικό Σχέδιο για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης (ΚΥΑ 99605/3719/2001) παραμένει τύπος κενός, χωρίς ουσιαστική εφαρμογή. Η εθνική και Κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία εφαρμόζεται αποσπασματικά, ή παραβιάζεται κατάφορα. Ο πρόσφατος περιβαλλοντικός νόμος (4685/2020) δεν αναφέρεται καν στην υποβάθμιση γης / ερημοποίηση. Αντίθετα, επιτρέπει καταστροφικές δραστηριότητες ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές.έχρι το 2050 η θερμοκρασία στην Ελλάδα θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου με 18% λιγότερες βροχοπτώσεις. Οι περίοδοι ξηρασίας μπορεί να γίνουν πιο συχνές και πιο έντονες ενώ η “επαναφόρτιση” του υδροφόρου ορίζοντα, στον οποίο βασίζεται η Ελλάδα, θα συνεχίζει να μειώνεται.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ; (*)

(*) Α.Αντωνίου, Ερευνητή Τομέα Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Επιστημονικού Υπεύθυνου Εστίας Γνώσης Χαλκίδας
Ίσως το ερώτημα να ηχεί παράξενα. Θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν οι μέλισσες να γνωρίζουν μαθηματικά;
Εκείνοι που ασχολούνται ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά με το θαυμάσιο αυτό χόμπι της μελισσοκομίας έχουν να παρατηρήσουν θαυμαστά πράγματα και καταστάσεις που συμβαίνουν στην σχεδόν άριστα οργανωμένη κοινωνία των μελισσών. Στα επόμενα θα δούμε ότι οι κοινωνικές δομές με τις οποίες είναι συγκροτημένη μια κυψέλη συνοδεύονται και από ένα μαθηματικό κατόρθωμα.
Τα ερωτήματα
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν ότι τα κελιά των κυψελών είναι κανονικά εξάγωνα. Τρία είναι τα βασικά ερωτήματα που θα μπορούσαν να μας απασχολήσουν από μαθηματική άποψη.
α) Γιατί η μέλισσα κατασκευάζει τι κελί της σε σχήμα κανονικού εξαγώνου (για την ακρίβεια κανονικού εξαγωνικού πρίσματος); Θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιήσει και άλλα σχήματα; (Υπενθυμίζεται ότι ένα πολύγωνο λέγεται κανονικό όταν έχει όλες τις πλευρές μεταξύ τους ίσε και όλες τις γωνίες επίσης μεταξύ τους ίσες,όπως για παράδειγμα το τετράγωνο)
β) Εξυπηρετεί το κανονικό εξαγωνικό πρίσμα την οικονομία του χώρου;
γ) Είναι η κατασκευή αυτή και η πιο οικονομική σε πρώτη ύλη (κερί);
Να πούμε κατ’ αρχάς ότι η σταθερότητα της κατασκευής επιβάλλει τη χρήση συμμετρικού σχήματος. Από την εμπειρία μας γνωρίζουμε ότι τα σχήματα που έχουν συμμετρία ως προς κέντρο μπορούν να σχηματίσουν πολύ πιο σταθερές κατασκευές από ένα αντίστοιχο μη συμμετρικό. Έτσι, η χρήση πρισμάτων με βάσεις κανονικά πολύγωνα ή έστω κυλίνδρου φαίνεται να αποτελεί τη μόνη λύση. Γιατί όμως κανονικό εξάγωνο και όχι τετράγωνο ή κανονικό οκτάγωνο ή έστω κύκλος; Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι υπάρχει ένα είδος μελισσών στη Νότια Αμερική που κατασκευάζει κυκλικά κελιά. Είναι άραγε οι νοτιαμερικανές μέλισσες πιο «έξυπνες» από τις δικές μας; Η άμεση απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι η εξής: Αν το πρόβλημα ήταν δύο διαστάσεων, δηλαδή αν το κελί δεν είχε βάθος τότε πράγματι οι νοτιαμερικανές μέλισσες θα ήταν εξυπνότερες από τις ελληνίδες ή έστω τις ευρωπαίες. Διότι, όπως είναι γνωστό, από όλα τα συμμετρικά σχήματα με σταθερή περίμετρο το μεγαλύτερο εμβαδόν κατέχει ο κύκλος. Τα παραπάνω ερωτήματα όμως δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο θέμα εμβαδού αλλά και χώρου και μάζας (ύλης).
No automatic alt text available.
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα
Ερώτημα (α): Γιατί κανονικό εξάγωνο; Η οικονομία του χώρου απαιτεί την κάλυψη του επιπέδου χωρίς κενά ανάμεσα στα σχήματα. Τα κανονικά πολύγωνα δηλαδή που φιλοδοξούν να καλύψουν το επίπεδο (τελάρο), γύρω από κάθε κορυφή τους πρέπει να μην αφήνουν κενά. Με άλλα λόγια το άθροισμα των γωνιών γύρω από μια κορυφή πρέπει να είναι 360ο. Με απλούς υπολογισμούς μπορεί να δει κανείς ότι τα μόνα κανονικά πολύγωνα που ικανοποιούν αυτή τη συνθήκη είναι το ισόπλευρο τρίγωνο, το τετράγωνο και το κανονικό εξάγωνο. Γιατί επέλεξαν όμως το κανονικό εξάγωνο και όχι για παράδειγμα το τετράγωνο; Διότι μεταξύ ενός τετραγώνου και ενός κανονικού εξαγώνου με την ίδια περίμετρο το εξάγωνο καταλαμβάνει μεγαλύτερο εμβαδόν, με άλλα λόγια αποθήκευση περισσότερου μελιού. Θα αναρωτηθεί κανείς και γιατί να μη διαλέξουν τον κύκλο. Είπαμε όμως παραπάνω ότι το πρόβλημα δεν είναι δύο διαστάσεων.
Ερώτημα (β): Οικονομία του χώρου. Οι μικρές μέλισσες όσο και οι μεγάλες, οι οποίες πρέπει να βρουν χώρο στη φωλιά τους, μοιάζουν κατά προσέγγιση με ένα μικρό κύλινδρο. Το γεγονός αυτό αλλά και η σταθερότητα της κατασκευής παραπέμπουν πιθανόν σε μια κυλινδρική κατασκευή των κελιών, οπότε και οι νοτιαμερικανές μέλισσες θα ήταν και εξυπνότερες. Αποδεικνύεται όμως ότι κυλινδρική κατασκευή των κελιών θα ήταν υπέρβαρη με αποτέλεσμα το κεντρικό κελί από το βάρος των υπερκείμενων να τείνει να «παραμορφωθεί» σε εξάγωνο. Εκτός αυτού αποδεικνύεται ότι η κάλυψη ενός συγκεκριμένου τελάρου με κανονικά εξαγωνικά πρίσματα έχει πολύ καλύτερη οικονομία χώρου από την κάλυψη του ίδιο τελάρου με κυλίνδρους.
Ερώτημα (γ): Οικονομία σε πρώτη ύλη. Θεωρούμε την εγκάρσια διατομή ενός κελιού που μπορεί να είναι, όπως είπαμε αρχικά, κύκλος ή κανονικό εξάγωνο ή τετράγωνο ή ισόπλευρο τρίγωνο. Επειδή υπάρχει αναλογία μεταξύ των περιμέτρων των σχημάτων αυτών και της αντίστοιχης κυλινδρικής ή πρισματικής επιφάνειας αρκεί να μπορούμε να συγκρίνουμε το υλικό που θα χρειαστεί για την κατασκευή των κελιών αυτών σαν να μην είχαν βάθος, δηλαδή το υλικό που απαιτείται για την κατασκευή της περιμέτρου των παραπάνω κανονικών πολυγώνων και του κύκλου. Με υπολογισμούς μπορεί να δει κανείς ότι για δεδομένο αριθμό κελιών οι κυψέλες εξαγωνικού πρίσματος μας προσφέρουν μεγαλύτερη οικονομία σε πρώτη ύλη (κερί) αλλά και σε εργασία.
Συμπεράσμα
Να λοιπόν που το εξαγωνικό πρίσμα των κελιών των μελισσών μεγιστοποιεί τον περικλειόμενο χώρο, προσφέρει δηλαδή περισσότερο μέλι, κα ταυτόχρονα ελαχιστοποιεί την ποσότητα πρώτης ύλης (κεριού) που απαιτείται για την κατασκευή.
Στην ουσία οι μέλισσες έλυσαν με αξιοθαύμαστο τρόπο ένα δύσκολο μαθηματικό πρόβλημα. Τι σχήμα πρέπει να πάρει δηλαδή μια δεδομένη ποσότητα ύλης ώστε:
1) Να έχει τη μεγαλύτερη χωρητικότητα
2) Να διαθέτει τη μεγαλύτερη δυνατή σταθερότητα
3) Να καταλαμβάνει το μικρότερο δυνατό χώρο
4) Να προϋποθέτει τη λιγότερη εργασία (κόπο) για την κατασκευή του.
Μετά από όλα αυτά τι λέτε. «Γνωρίζουν» οι μέλισσες μαθηματικά ή όλα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα «τύχης».
Και ένα άλλο αξιοθαύμαστο γεγονός
Όπως είναι γνωστό, οι μέλισσες εάν ανακαλύψουν μια πλούσια πηγή από νέκταρ μακριά από τη φωλιά τους, τότε στήνουν ένα ρυθμικό χορό σε σχήμα του μαθηματικού απείρου (∞) για να ειδοποιήσουν και τις υπόλοιπες. Στο παραπάνω σχήμα δίνουν τέτοια κλίση ώστε η γωνία του μεγάλου άξονα του σχήματος αυτού με την κατακόρυφο να είναι ίση με τη γωνία που σχηματίζουν οι ακτίνες πρόσπτωσης του Ήλιου με την ευθεία που αντιστοιχεί στην ελάχιστη απόσταση από την κυψέλη μέχρι την τροφή που ανακάλυψαν. Μη μου πείτε ότι ο αξιοθαύμαστος αυτός τρόπος επικοινωνίας των μελισσών δε θα μπορούσε να είναι αντικείμενο διδακτορικής διατριβής από μαθηματική άποψη και όχι μόνο;

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Για την προέκταση της κλίμακας Καρντάσεφ



Ένας ρώσος αστροφυσικός ο Νικολάϊ Καρντάσεφ από το 1964 έχει προτείνει μια θεωρία (ή ένα αξίωμα, αν προτιμάτε) για την αξιολόγηση ανάπτυξης πολιτισμών στο σύμπαν. Η βασική του προσέγγιση είναι ότι οποιοσδήποτε πολιτισμός στο σύμπαν μπορεί να αξιολογηθεί σύμφωνα με την ποσότητα και ποιότητα ενέργειας που καταναλώνει και μπορεί να χειριστεί (όχι απαραίτητα για κατανάλωση αλλά και για αξιοποίηση).

Η βασική αξιολόγηση γίνεται σύμφωνα με μια λογαριθμική κλίμακα με τρία ενεργειακά «ισοδύναμα» που αντιστοιχούν στα παρακάτω: ικανότητα πλήρους διαχείρισης των ενεργειακών πόρων του πλανήτη (τύπος Ι), του αντίστοιχου ηλιακού συστήματος (τύπος ΙΙ) και του αντίστοιχου γαλαξία (τύπος ΙΙΙ). Σύμφωνα με κάποιους αισιόδοξους υπολογισμούς σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται στα ¾ του δρόμου για το τύπο I και πιθανώς θα φτάσει στο 100% του σε 100 με 200 χρόνια. Αντίστοιχα στο τύπο ΙΙ προβλέπεται να φτάσουμε σε 9.000 χρόνια και στο τύπο ΙΙΙ μετά από 100.000 έως 1 εκατ. χρόνια.

Αργότερα επέκτειναν τη κλίμακα Καρντάσεφ και πριν τη μονάδα (Καρλ Σαγκάν) αλλά και μετά το τύπο ΙΙΙ (Michio Kaku  & Zoltan Galantai ) με σκοπούς να γίνει μια δυναμική αξιολόγηση του ανθρώπινου πολιτισμού μέχρι σήμερα αλλά και να «ζωγραφιστεί» το απώτατο μέλλον μιας πιθανής εξέλιξης.

Συνολικά λοιπόν μέχρι σήμερα υπάρχει η παρακάτω κλίμακα αξιολόγησης πολιτισμών στο σύμπαν:
  
Τύπος 0: Είναι ο τωρινός μας πολιτισμός που στηρίζεται στην ενέργεια του πλανήτη του αντλώντας την κυρίως από ήπια αποθηκευμένες και αναλώσιμες πηγές (κάρβουνο, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) , που δημιουργήθηκαν από νεκρές μορφές ζωής. Η περίοδος μετάβασης από αυτόν τον πολιτισμό στον επόμενο θεωρείται η πιο κρίσιμη και πιο επικίνδυνη, καθώς ο πολιτισμός στο στάδιο αυτό είναι σχετικά ανώριμος, δεν έχει αναπτύξει επαρκή συλλογική νοημοσύνη , ούτε άλλες δυνατότητες που έχουν οι άλλοι τύποι. Έτσι η αλόγιστη χρήση διαφόρων όπλων μαζικής καταστροφής (πυρηνικά, βιολογικά κ.α) ή οι επιπτώσεις της ίδιας του της ανάπτυξης (ανεξέλεγκτη άνοδος της θερμοκρασίας, καταστροφή του στρώματος όζοντος κ.α) ή φυσική καταστροφή των μηχανισμών προστασίας της ζωής στο πλανήτη (όπως αντιστροφή των πόλων , καταστροφή της μαγνητόσφαιρας κ.α) είναι δυνατόν να τον εξαφανίσουν

Τύπος Ι: Είναι ο τύπος – ψήγματα του οποίου έχουμε και σήμερα – στον οποίο η ανθρωπότητα θα έχει καταφέρει να διευθύνει πλήρως την ενέργεια που του προσφέρει ο ίδιος ο πλανήτης μας. (θερμοκρασία και κλίμα , ίσως ηφαίστεια και σεισμοί κλπ).  Προβλέπεται εμφάνιση κατοικίας σε απίθανα ως πρότινος μέρη, όπως στη θάλασσα (με πλωτές ή και υπόγειες πόλεις), σε βόρειες περιοχές κλπ.  Σαν σημάδια μετάβασης θεωρούνται η πλήρης τιθάσευση της πυρηνικής ενέργειας (όχι μόνο σχάση αλλά και σύντηξη), οι προσπάθειες οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης, οι προσπάθειες πρόγνωσης και πρόκλησης σεισμών οι τεράστιες κατασκευές που προστατεύουν την ξηρά από την εισβολή της θάλασσας, ή γίνονται εντός της θάλασσας κ.α

Τύπος ΙΙ: Αυτός ο πολιτισμός θα ελέγχει την ενέργεια του άστρου του έχοντας εξαντλήσει την ενέργεια του πλανήτη του και την ενέργεια όσων πλανητών έχει αποικίσει στο αστρικό του σύστημα. Κανένα γνωστό σημερινό όπλο μαζικής καταστροφής ή φυσική διεργασία δε μπορεί να τον αφανίσει, καθώς ίσως θα μπορεί να σταματήσει τις πυρηνικές αντιδράσεις και να αποτρέψει την έκρηξη του ήλιου του (σαν Supernova), ή να μετακινήσει τον ίδιο του τον πλανήτη σε άλλο ηλιακό σύστημα ή να μετακινηθεί ολόκληρος αλλού  Να πούμε ότι η προβλεπόμενη ενέργεια που θα καταναλώνει θα είναι 10 δισεκατομμύρια φορές περισσότερη από την παραγόμενη ενέργεια του προηγούμενου τύπου.

Τύπος ΙΙΙ:  Θα ελέγχει την ενέργεια στο σύνολο του γαλαξία του και πιθανώς να έχει αποικίσει έναν ή περισσότερους γειτονικούς γαλαξίες. Ένας τέτοιος πολιτισμός έχει φτάσει σε επίπεδο να πειραματίζεται ενεργειακά ακόμη και με τις μαύρες τρύπες και τις σκουληκότρυπες. Θα μπορεί να πραγματοποιήσει ταξίδια στο χώρο και το χρόνο εντός του ιδίου σύμπαντος και θα έχει τη δυνατότητα να διαφύγει στο παρελθόν σε περίπτωση που στο σύμπαν του επέλθει θερμικός θάνατος. Η ενέργεια που καταναλώνει είναι 10 δισεκατομμύρια φορές περισσότερη από την παραγόμενη ενέργεια του προηγούμενου τύπου.

Τύπος ΙV: Είναι ο πολιτισμός που μπορεί να ελέγχει την ενέργεια ολόκληρου του ορατού σύμπαντος και πιθανόν και της σκοτεινής ύλης / σκοτεινής ενέργειας. Ίσως να μπορεί να ταξιδέψει σε άλλα σύμπαντα ώστε να αναπτυχθεί πολιτισμός Τύπου μηδέν, με προοπτική να εξελιχθεί παραπέρα.  Είμαστε βέβαια πια στα όρια της επιστημονικής φαντασίας, με βάση τις σημερινές μας επιστημονικές γνώσεις. Ίσως ένας τέτοιος πολιτισμός είναι αδύνατο να υπάρξει. Ο ίδιος ο Galantai μάλιστα θεωρεί ότι ένας τέτοιος πολιτισμός δεν θα ήταν ανιχνεύσιμος, καθώς οι πράξεις του δεν θα διέφεραν από τις ίδιες τις φυσικές διεργασίες.

Πέρα από το τύπο IV ξεπερνάμε πλέον όχι μόνο τις δυνατότητες της αντίληψής μας για αυτόν αλλά και την πιο τολμηρή φαντασία. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η ζωή είναι πλουσιότερη από την πιο πλούσια ανθρώπινη φαντασία

Τύπος  V: Είναι μια πολυσυμπαντική κουλτούρα ικανή να τιθασεύει την ενέργεια παράλληλων  συμπάντων. Η κατανόηση αυτής της κατάστασης είναι πέρα από την κοινότυπη αντίληψή μας. Τα όντα αυτού του τύπου ξεπερνούν το δικό τους σύμπαν και ανακαλύπτουν τα αμέτρητα παράλληλα σύμπαντα. Είναι σε θέση να χειριστούν την ίδια τη δομή της πραγματικότητας σε διαφορετικούς κόσμους.

Τύπος VI: Ακόμη πιο αόριστος είναι ο τελευταίος τύπος που υπάρχει έξω από χώρο και χρόνο και είναι σε θέση να δημιουργεί αλλά και να χειραγωγεί σύμπαντα και πολυσύμπαντα. Πλησιάζει την κοινότυπη αντίληψη της θεότητας. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια ιστορία με έναν τέτοιο πολιτισμό, αφού η τελειότητα και η σταθερότητα της φύσης του προσφέρει ελάχιστες πιθανότητες δυναμικής και συγκρούσεων. Αν είστε ένα κατώτερο είδος πολιτισμού τότε θα περιμένετε την ανέλιξη, αφομοίωση ή καταστροφή σας από αυτόν.

Μερικές πηγές:
1.       Kardashev, Nikolai (1964). «Transmission of Information by Extraterrestrial Civilizations» (PDF). Soviet Astronomy 8: 217.
2.       Kardashev, Nikolai. "On the Inevitability and the Possible Structures of Supercivilizations", The search for extraterrestrial life: Recent developments; Proceedings of the Symposium, Boston, MA, June 18–21, 1984 (A86-38126 17-88). Dordrecht, D. Reidel Publishing Co., 1985, p. 497–504.
3.       Galantai, Zoltan (September 7, 2003). «Long Futures and Type IV Civilizations» (PDF). Ανακτήθηκε στις 22 Σεπ 2010.
6.       Kaku, Michio (1999). Visions: How Science Will Revolutionize the 21st Century and Beyond. New York: Oxford University Press. ISBN 0192880187.
7.    Kaku, Michio (2008). Physics of the Impossible. New York: Doubleday. ISBN 9780385520690


Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Το «θερινό Νταβός» στον Ευβοϊκό; μακάρι....

Το νησί Αιγίλεια, που βρίσκεται στον Νότιο Ευβοϊκό απέναντι από τα Νέα Στύρα, φέρεται ως η επιλογή του υφυπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Μάρδα για του δημιουργια ενός «θερινού Νταβός» στην Ελλάδα, όπως είχε αναγγείλει προ ημερών στη Βουλή.

Η Αιγιλεία (όπως ονομαζόταν στην αρχαιότητα) ή Μεγάλο Στυρονήσι είναι βραχώδες ακατοίκητο νησί, το μεγαλύτερο μιας συστάδας που λέγεται Στυρονήσια.Η έκτασή του είναι 1,7 Km2.(ή 1700 στρέματα)
Η θέση της έχει συντεταγμένες: 38°10′13″N 24°09′50″E / 38.17028, 24.16389

Στο νησί υπάρχει το εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής, που γιορτάζεται στις 13 Μαϊου. Το χειμώνα βόσκουν στο νησί γιδοπρόβατα και βοοειδή.
Στο νησί υποστηρίζεται ότι αποβίβασε και άφησε για λίγο τους αιχμαλώτους του ο Δάτις, μετά την καταστροφή της Ερέτριας το 490 π.Χ. προτού οδηγήσει τους Πέρσες στο Μαραθώνα. Στην επανάσταση του '21 το νησάκι χρησιμοποιήθηκε και ως στρατόπεδο του Νικόλαου Κριεζώτη.


Περισσότερα εδώ: 

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Greece: places to visit (*)

(*) Από την http://www.huffingtonpost.gr/

Με τους «Ναούς στο σχήμα του ουρανού…» εκπληρώνεται το όραμα του φωτογράφου Λουκά Χαψή να ερμηνεύσει με το ξεχωριστό του ύφος και άποψη τα αρχαιοελληνικά μνημεία, έχοντας ως συνδετικό ιστό τον έναστρο ουρανό και το φωτισμό με την τεχνική light paint την οποία ανάγει σε ιδιαίτερη τέχνη ανάδειξης της υφής και της επιφάνειας κάθε περιλαμβανόμενου αρχιτεκτονικού στοιχείου.

http://www.huffingtonpost.gr/2015/06/20/culture-loukas-hapsis-astrofotografies_n_7627314.html#




Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Οταν η φύση εκδικείται: Λεκανοπέδιο - Μπαζώθηκαν 850 χιλιόμετρα ρεμάτων απο το 1945 (*)

Ρέματα και ποτάμια Λεκανοπεδίου
(*) Απο: http://www.topontiki.gr (25/10/2014)
Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κάτω, δηλαδή και από το 10%) και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50. Που χάθηκαν;

Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 850 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες που και σήμερα (για πολλοστή φορά) βιώσαμε. Ο Ιλισός, ήταν το μεγαλύτερο ποτάμι που διέσχιζε την Αθήνα. Ξεκινούσε από τον Υμηττό, για να καταλήξει στην θάλασσα. Παλιά ήταν ανοικτό. Σήμερα, κυλάει εξ ολοκλήρου υπογείως, κάτω από τη Μιχαλακοπούλου, περνάει από την Βασ. Σοφίας (μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο), συνεχίζει στην Καλλιρρόης, για να καταλήξει μετά την Καλλιθέα στην θάλασσα.


Η δόμηση στοΛεκανοπέδιο

Τα ποτάμια εξακολουθούν να ρέουν κάτω από τους δρόμους της Αθήνας. Σε πολλά κτίρια κατά μήκος του δρόμου αντλούνται και σήμερα νερά, με υδραυλικά συστήματα, ενώ γεωτρήσεις του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) απέδειξαν ότι οι περισσότεροι δρόμοι της Αθήνας κρύβουν ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι. Ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κυκλόβορος, το Λυκόρεμα, ο Βουρλοπόταμος, ο Βοϊδοπνίχτης, ο Αλασσώνας είναι μερικά από αυτά. Σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ, τα ανοιχτά ρέματα το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα και σήμερα, μόλις, 434 χιλιόμετρα, μειώθηκαν, δηλαδή, σε ποσοστό 66,4%. Όπως, δε, προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στην θάλασσα, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά.
Περισσότερα: 
http://www.topontiki.gr/article/61851/Oi-dromoi-pou-prin-mpazothoun-itan-potamia---Xartes

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Προστιθέμενη αξία από την εισαγωγή σκουπιδιών στη Σουηδία

Η Σουηδία έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό αποτελεσματικότητας στη διαχείριση απορριμμάτων που πλέον εισάγει σκουπίδια από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. «Ένα αξιομνημόνευτο στατιστικό είναι ότι τρεις τόνοι απορριμμάτων περιέχουν την ίδια ενέργεια με ένα τόνο μαζούτ», δήλωσε ο Γκόραν Σκόγκλουντ, εκπρόσωπος μίας εκ των μεγαλύτερων ενεργειακών εταιρειών της Σουηδίας.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.naftemporiki.gr/story/853075/i-souidia-eisagei-skoupidia




Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Υδρογονάνθρακες - Μύθος και πραγματικότητα


ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ* από το www.avgi.gr 30/12/12
Οι εκτιμήσεις για την ύπαρξη τεράστιων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα όταν πλασάρονται κατάλληλα την κατάλληλη εποχή μπορούν να εκτινάξουν στα ύψη χρηματιστηριακές τιμές εταιριών, τραπεζών και παραγωγών προϊόντων
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν πετρώματα και δομές που μπορούν να φιλοξενούν υγρούς ή και αέριους υδρογονάνθρακες.
Τόσο επιστημονικές έρευνες όσο και επιφανειακές αναβλύσεις πίσσας ή φυσικού αερίου αλλά και γεωτρητικά δεδομένα ενισχύουν αυτήν την άποψη.
Η αναζήτηση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, πρακτικά, έχει ξεκινήσει από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Με αυτήν έχουν ενδιαφερθεί κατά καιρούς πολλές και μάλιστα μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες (BP, Esso, Texaco, Chevron κ.α.).
Από τη δεκαετία του χίλια εννιακόσια εξήντα και μετά, έχουν γίνει πάμπολλες γεωλογικές μελέτες τόσο από Έλληνες και όσο και από ξένους επιστήμονες. Οι μελέτες αυτές έχουν προσφέρει ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες για: α) τα γεωπεριβάλλοντα και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες στο απώτερο παρελθόν δημιουργήθηκαν υδρογονάνθρακες, β) τα μητρικά πετρώματα που συνδέονται με τη δημιουργία των υδρογονανθράκων, γ) τα πετρώματα-ταμιευτήρες στα οποία έχουν μεταναστεύσει, μετά τη δημιουργία τους, οι υδρογονάνθρακες, δ) τις γεωλογικές δομές - "παγίδες" που έχουν δημιουργηθεί κατά τη γεωλογική εξέλιξη της Ελλάδας και που επιτρέπουν τη συσσώρευση - φυλάκιση των υδρογονανθράκων σε συγκεκριμένες θέσεις μέσα στις "στοίβες" των πετρωμάτων, και ε) για τα πετρώματα που καλύπτουν αυτές τις δομές, και δεν επιτρέπουν τη διαφυγή ή την οξείδωση των υδρογονανθράκων.
Οι περισσότερες των γεωλογικών ερευνών συνοδεύτηκαν από ειδικές γεωφυσικές μελέτες, δηλαδή από ειδικές σεισμικές τομές που θα μπορούσαμε να τις προσομοιάσουμε με τις σημερινές ακτινογραφίες θώρακα ή αξονικές τομογραφίες, από την ερμηνεία των οποίων, εντοπίζονται, όχι πάντα με επιτυχία, συγκεκριμένες γεωλογικές δομές και ακολουθίες πετρωμάτων, στις οποίες θα μπορούσαν να έχουν συσσωρευτεί υγροί ή και αέριοι υδρογονάνθρακες.
Έτσι, με τη βοήθεια των προηγούμενων πολυάριθμων γεωλογικών ερευνών και την ερμηνεία πολυάριθμων σεισμικών τομών που έχουν γίνει κατά μήκος 73.000 περίπου χιλιομέτρων, εντοπίστηκαν σε διάφορες περιοχές του ελλαδικού χώρου πετρελαιοπιθανές περιοχές. Σ’ αυτές τις περιοχές έχουν γίνει πάνω από 110 γεωτρήσεις (άλλες στην ξηρά και άλλες στη θάλασσα, βάθους ολίγων εκατοντάδων μέτρων έως και 5,494m), προκειμένου να διαπιστωθεί εάν πράγματι σ' αυτές τις περιοχές υπάρχουν υδρογονάνθρακες.
Το τελικό αποτέλεσμα των παραπάνω ερευνών ήταν η ανακάλυψη των πρώτων εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου - κοίτασμα πετρελαίου Πρίνος και κοίτασμα φυσικού αερίου Ν. Καβάλας - από την OCEANIC (1971-1974), η ανακάλυψη του κοιτάσματος πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκολου (1981) (Δ. Πελοπόννησος), του κοιτάσματος φυσικού αερίου στην Επανομή Θεσσαλονίκης (1989), καθώς και συγκεντρώσεων, σε διάφορες περιοχές, βιογενούς αερίου. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκε ένα πλούσιο και εκτεταμένο αρχείο δεδομένων το οποίο όμως, μετά την ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίων (ΔΕΠ-ΕΚΥ, θυγατρική της ΔΕΠ Α.Ε.) και την αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ), πέρασε στα χέρια συμφερόντων του Ομίλου Λάτση, για να επιστρέψει πάλι, το 2007, στο Ελληνικό Δημόσιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αξιοποίηση και τη διαχείριση του πολύτιμου αυτού υλικού.
Ποιο είναι τελικά το πετρελαϊκό δυναμικό της χώρας μαςΥπάρχουν κοιτάσματα (δηλαδή εκμεταλλεύσιμα αποθέματα) υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και πού; Πόσα είναι τα αποθέματα αυτά;
Σ' αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσω να απαντήσω έμμεσα στη συνέχεια.
Τις τελευταίες εβδομάδες, πολλά από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα ευφορίας, μεταδίδοντας και αναπαράγοντας πληροφορίες από απόρρητη έκθεση των κ.κ. Αντώνη Φώσκολου, Ηλία Κονοφάγου και του Γάλλου γεωφυσικού Alain Bruneton που έχει στα χέρια της η κυβέρνηση, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα έχει τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου (3,5 τρισ. κυβικών μέτρων!!!) και υγρών υδρογονανθράκων, ιδιαίτερα νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης. Οι ποσότητες και η αξία τους μας αφήνουν κατάπληκτους, όπως κατάπληκτους μας αφήνει και μια έκθεση της Deutsche Bank που και αυτή, για τους δικούς της λόγους, αναφέρθηκε με τη σειρά της στα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων της Ελλάδας.
Δεν έχω στα χέρια μου την απόρρητη έκθεση κι έτσι δεν μπορώ να αξιολογήσω τα στοιχεία και τα επιστημονικά δεδομένα στα οποία στηρίζουν τις εκτιμήσεις τους και τους υπολογισμούς τους οι παραπάνω επιστήμονες.
Μπορώ όμως με σιγουριά να πω ότι είναι υπερεκτιμημένες οι ποσότητες αυτές.Μπορώ επίσης να πω ότι οι εκτιμήσεις τους δεν προέρχονται από δικές τους ολοκληρωμένες γεωλογικές, γεωφυσικές, γεωτρητικές έρευνες.
Τον Μάρτιο του 2012 δημοσιεύτηκε στο www.pytheas.net εργασία των τριών επιστημόνων με τίτλο: Cretan gas fields - A new perspective for Greece’s hydrocarbon resources. Ο τίτλος της εργασίας τους αποδίδεται από τους ίδιους στα ελληνικά ως: «Οι συγκλίνουσες λιθοσφαιρικές πλάκες και η ταυτόχρονη ύπαρξη πρισμάτων προσαύξησης και λασποηφαιστείων στη Μεσογειακή ράχη ως δείκτες ύπαρξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην παράκτια Νότια Κρήτη. Νέες προοπτικές εντοπισμού κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα». Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται αποτελέσματα άλλων επιστημών γεωλόγων και γεωφυσικών σχετικών με τη γεωλογική δομή περιοχών του ελλαδικού χώρου, και συγκρίνοντας τις περιοχές αυτές με ανάλογες περιοχές στη Μεσόγειο ή στον κόσμο στις οποίες έχουν βρεθεί φυσικό αέριο και πετρέλαιο, πιθανολογούν την ύπαρξη υδρογονανθράκων και στην Ελλάδα.
Πιο συγκεκριμένα, στα συμπεράσματά τους, που αυτά θα πρέπει να είναι και τα συμπεράσματα στα οποία στηρίζεται η απόρρητη έκθεσή τους, αναφέρουν: «Η νορβηγική εταιρία γεωφυσικών ερευνών Petroleum Geo-Services (σύμπτωση, είναι η ίδια εταιρεία που διεξαγάγει αυτές τις ημέρες γεωφυσική έρευνα στο Ιόνιο Πέλαγος και στο θαλάσσιο χώρο νότια της Κρήτης!!), με βάση τις μελέτες που έχουν γίνει νότια της Κρήτης, εν αγνοία των ελληνικών κυβερνήσεων, διαπίστωσε από την εμπειρία της με τις μελέτες που έκανε στην Ανατολική Μεσόγειο ότι υπάρχουν τεράστιες γεωλογικές ομοιότητες με τη λεκάνη της Λεβαντίνης (ΑΟΖ Κύπρου, Ισραήλ, Συρίας και Λιβάνου) η οποία θεωρείται από τη Γεωλογική υπηρεσία των ΗΠΑ (USGS) ότι έχει τουλάχιστον 3,45 τρισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 1,7 δισ. βαρέλια αργού πετρελαίου. Άρα επιβάλλεται η έρευνα για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης».
Άρα τα συμπεράσματά τους βασίζονται στην εμπειρία της νορβηγικής εταιρείας και τις θεωρήσεις της Γεωλογικής εταιρείας των ΗΠΑ!!! Και ενώ λέγουν ότι «επιβάλλεται η έρευνα για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης», το ξεχνούν αυτό και αρχίζουν τον χορό των αριθμών. Κι έτσι ξαφνικά γίναμε, Ελντοράντο!!!
Βέβαια, η γεωλογική δομή της περιοχής νότια της Κρήτης δεν έχει καμιά ομοιότητα με αυτήν της Λεβαντίνης στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Επισημαίνω επίσης ότι άλλο πράγμα οι εκτιμήσεις κι άλλο πράγμα η βεβαιότητα. Οι εκτιμήσεις μπορούν να ενθαρρύνουν τις παραπέρα έρευνες, ή να εκτινάξουν στα ύψη τις χρηματιστηριακές τιμές εταιρειών, τραπεζών, παραγώγων και προϊόντων, όταν οι εκτιμήσεις αυτές αρχίζουν να πλασάρονται κατάλληλα την κατάλληλη εποχή!
Η βεβαιότητα επιτυγχάνεται από τη στιγμή που έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες, έχει οριοθετηθεί το κοίτασμα, (που σημαίνει ότι ξέρουμε τις διαστάσεις του, άρα ξέρουμε τον όγκο του), ξέρουμε το πορώδες και τη διαπερατότητα των σχηματισμών που φιλοξενούν τους υδρογονάνθρακες, (άρα ξέρουμε την ποσότητά τους), ξέρουμε την ποιότητά τους, ξέρουμε, για τις υποθαλάσσιες περιοχές, το βάθος της θάλασσας και σε τι βάθος βρίσκεται το κοίτασμα. Όλα αυτά προϋποθέτουν εκτέλεση ερευνητικών γεωτρήσεων και γεωχημικών αναλύσεων. Και θα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι στατιστικά μία στις δεκαπέντε γεωτρήσεις είναι επιτυχημένες! Εάν λοιπόν όλα τα παραπάνω είναι γνωστά τότε όλα αυτά σε συνδυασμό με την εκτίμηση του κόστους ανόρυξης, του κόστους μεταφοράς και των τρεχουσών τιμών οδηγούν στην εκμεταλλευσιμότητα ή όχι μιας συγκέντρωσης υδρογονανθράκων. Όταν η συγκέντρωση αυτή κρίνεται οικονομικά εκμεταλλεύσιμη, τότε πια μιλάμε για κοίτασμα υδρογονανθράκων.
Πιο ρεαλιστικά νομίζω ότι είναι τα συμπεράσματα των δυο ερευνητών των ΕΛΠΕ κ.κ. Ζαφειρόπουλου και Μαρνέλη, όπως αυτά παρουσιάστηκαν σε ημερίδα που οργάνωσε για τους υδρογονάνθρακες το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας το καλοκαίρι του 2011. Οι δύο επιστήμονες καταλήγουν στα παρακάτω.
«Υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες για εντοπισμό κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων:
α) Στα νερά του Β. Ιονίου καθώς και σε λεκάνες του κεντρικού και Ν. Ιονίου.
β) Σε βαθείς στόχους στην Ήπειρο που δεν έχουν διατρηθεί μέχρι σήμερα .
γ) Στη λεκάνη Θερμαϊκού -Θεσσαλονίκης και σε περιοχές του Βορείου Αιγαίου.
Οι περιοχές Αιτωλοακαρνανίας και Β.Δ. Πελοποννήσου μπορούν ν’ αναβαθμιστούν εάν επιβεβαιωθούν οι βαθείς στόχοι στην Ήπειρο και το Β. Ιόνιο.
Υπάρχουν πιθανότητες για εντοπισμό κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων και στις περιοχές Γρεβενών και Έβρου - Ορεστιάδας.
Οι περιοχές της Ελληνικής τάφρου και της Μεσογειακής Ράχης (δηλ. οι περιοχές νότια της Κρήτης), παραμένουν πρακτικά άγνωστες, παρουσιάζουν δυνητικό ενδιαφέρον αλλά χρειάζεται περαιτέρω μελέτη και έρευνα. Δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν στόχοι και να χαρτογραφηθούν περιοχές άμεσου ενδιαφέροντος με τα υπάρχοντα σεισμικά δεδομένα».
Νομίζω ότι στο πλαίσιο των παραπάνω συμπερασμάτων καλά κάνουμε ως πολιτεία και ξεκινάμε πάλι την έρευνα για την αναζήτηση υδρογονανθράκων. Βέβαια θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί οι έρευνες είχαν σταματήσει για δέκα τουλάχιστον χρόνια. Μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία στην οποία θα μπορούσε να μπλέξει κανείς μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, την άφιξη του ρώσικου φυσικού αερίου και της διάθεσής του στην Ελλάδα, τους αγωγούς μεταφοράς του φυσικού αερίου, το λαθρεμπόριο του πετρελαίου κι άλλα, ενδεχομένως, πολλά.
Καλά κάνουμε λοιπόν και ξεκινάμε με την εκτέλεση νέων γεωφυσικών μελετών. Ξεκινάμε σχεδόν πάλι από την αρχή, έχουμε όμως μαζί μας όλη τη γνώση και την εμπειρία από τις προηγούμενες έρευνες και μελέτες. Τέτοιες γεωφυσικές μελέτες, και πιο συγκεκριμένα σεισμικές τομές κατά μήκος συγκεκριμένων διαδρομών, εκτελεί τούτες τις μέρες στο Ιόνιο πέλαγος και νότια της Κρήτης η νορβηγική εταιρεία Petroleum Geo-Services (PGS), με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, σε μια εκ νέου προσπάθεια καλύτερης διερεύνησης περιοχών που έχουν ήδη διερευνηθεί ή που τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ανεπαρκή, ελάχιστα ή αμφιβόλου αξιοπιστίας.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά αμφιβολία ότι οι έρευνες θα πρέπει να συνεχιστούν. Να συνεχιστούν όμως κατά τρόπο που θα εξυπηρετείται και θα διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον.

Τι συμβαίνει όμως σήμερα;
Η νορβηγική εταιρεία έχει ξεκινήσει τις έρευνές της χωρίς να γνωρίζουμε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, ούτε ποια θα είναι τα οφέλη της Ελλάδας από την πώληση των συλλεγόμενων δεδομένων, από την εταιρεία, ούτε πως θα γίνει η διάθεση αυτών των δεδομένων. Δεν ξέρουμε ουσιαστικά εάν έχει υπογραφεί σύμβαση ανάμεσα στη νορβηγική εταιρεία και το Δημόσιο, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πάνω από είκοσι ημέρες από τότε που ζητήσαμε να κατατεθεί η σύμβαση στη Βουλή.
Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση υποταγμένη στις μνημονιακές της δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, φρόντισε και μεταβίβασε στο περιβόητο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) «τα υφιστάμενα και μελλοντικά περιουσιακής φύσεως δικαιώματα του Δημοσίου, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα λειτουργίας που απορρέουν από την 23 Νοεμβρίου 1999 σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της KAVALA OIL Α.Ε.». Φρόντισε και μεταβίβασε στο ίδιο ταμείο το 35,77% των μετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων, που είχε στη διάθεσή του το Δημόσιο.
Ταυτόχρονα έχει φροντίσει όλα τα δικαιώματα έρευνας, αξιοποίησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων που υπάρχουν στις χερσαίες, στις υπολίμνιες και υποθαλάσσιες περιοχές, εκεί που κάνει έρευνες σήμερα η νορβηγική εταιρεία PGS, ως ανήκοντα στο Δημόσιο, να μπορούν να περάσουν κι αυτά στο ΤΑΙΠΕΔ. Και είναι γνωστό ότι τα έσοδα από την αξιοποίηση (εκποίηση ή ξεπούλημα λέμε εμείς) των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου πηγαίνουν κατευθείαν στους "τοκογλύφους" δανειστές μας.
Συμπερασματικά επισημαίνονται τα παρακάτω:
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι στον ελλαδικό χώρο, και ιδιαίτερα στον θαλάσσιο, υπάρχουν πετρελαιοπιθανές περιοχές.
Απαιτείται η συστηματικοποίηση των ερευνών για την αναζήτηση υδρογονανθράκων, με συνθήκες όμως που θα διασφαλίζονται τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου.
Η πολιτική που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση οδηγεί μαθηματικά στην απώλεια κάθε οφέλους από την όποια πιθανολογούμενη ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων
Πρέπει να διασφαλιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας και αυτά συνδέονται άμεσα με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ)
Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας για την εκμετάλλευση και μεταφορά των ανευρεθέντων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο, και ιδιαίτερα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο είναι σημαντική.
Οι εκτιμήσεις των κ.κ. Αντώνη Φώσκολου, Ηλία Κονοφάγου, του Γάλλου γεωφυσικού Alain Bruneton και της Deutsche Bank είναι υπερβολικές. Άθελά τους οι εκτιμήσεις αυτές ευνοούν χρηματιστηριακά παιγνίδια και γεωπολιτικές τακτικές.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στα επιχειρηματικά κοράκια που καραδοκούν να καταληστέψουν τις όποιες πλουτοπαραγωγικές μας πηγές

* Ο Απόστολος Αλεξόπουλος είναι αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Β' Αθήνας

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Ένα δάσος με ρύζι, καλάμια, κύπερη, βασιλικό, καλαμομουχρίτσα ..


Η νέα ερευνητική δράση της Κοινότητας «ΗΛΕΣΙΟΝ»
Μπορεί ο Άνθρωπος να Ζήσει με τους κανόνες της Φύσης και όχι με αυτούς των κερδοσκόπων!
Κι έγινε ένα δάσος με ρύζι, καλάμια, κύπερη, βασιλικό, καλαμομουχρίτσα και εκατοντάδες άλλα φυτά!
Μέσα στο νερό ζούν χιλιάδες  βατράχια και νύμφες λιβελλούλας.
Στον αέρα πετούν πολύχρωμες πεταλούδες, πασχαλίτσες, κόκκινες, κίτρινες και μπλέ λιβελλούλες (αεροπλανάκια ή ελικοπτεράκια), που κατασπαράσσουν τα κουνούπια.
Ένας υγροβιότοπος ζωντανός!
Το ρύζι "θρέφει" 9.000 χρόνια τους ανθρώπους, από όσα γνωρίζουμε. Το καλλιεργούμενο ρύζι έλκει την καταγωγή του από την Κίνα και όχι από την Ινδία...

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Νησάκια & νησίδες Ευβοϊκού, Εύβοιας και Σκύρου

Πολλές και άγνωστες στο πλατύ κοινό οι νησίδες μικρές και πιο μεγάλες του Ευβοϊκού. Η κάθε μιά με τη δική της ιστορία. Παρακάτω θα δείτε ενα κατάλογο από αυτές  κατανεμημένες ανά δήμο της Εύβοιας.


§                    Αράπης (ή Ντόρος), τρεις νησίδες 38°09′31.70″N 24°36′00.10″E / 38.1588056, 24.600028
§                    Δίψα, τρεις νησίδες 38°06′48.70″N 24°06′56.10″E / 38.1135278, 24.1155833
§                    Πεταλιοί, δέκα νησίδες 38°00′45.60″N 24°15′47.50″E / 38.0126667, 24.2631944
§                                Αβγό 38°02′59.50″N 24°15′59.50″E / 38.0498611, 24.2665278
§                                Λαμπερούσα 38°02′46.20″N 24°16′31.20″E / 38.0461667, 24.2753333
§                                Λουλούδι 38°00′14″N 24°17′09″E / 38.00389, 24.28583
§                                Μακρονήσι 38°02′48″N 24°15′44.50″E / 38.04667, 24.2623611
§                                Μεγαλόνησος 37°59′49.50″N 24°15′31″E / 37.9970833, 24.25861
§                                Ποντικόνησο 38°01′11.10″N 24°16′26.90″E / 38.01975, 24.2741389
§                                Πράσο (ή Πράσσο) 38°02′05.90″N 24°15′25.70″E / 38.034972, 24.2571389
§                                Τραγονήσι 38°01′37″N 24°16′14″E / 38.02694, 24.27056
§                                Φούντι 38°01′52″N 24°14′58″E / 38.03111, 24.24944
§                                Χερσονήσι 38°01′25″N 24°17′17″E / 38.02361, 24.28806
§                    Λιχαδονήσια, είκοσι έξι νησίδες 38°49′07″N 22°49′03″E / 38.81861, 22.8175
§                                Μονολιά 38°49′28.70″N 22°48′59.70″E / 38.8246389, 22.8165833
§                                Στρογγύλη 38°56′36.70″N 23°03′20.70″E / 38.9435278, 23.05575
§                    Μυρμηγκονήσια, τρεις νησίδες *39°00′25.70″N 23°23′47.20″E / 39.0071389, 23.3964444
§                    Κοτρώνια, τρεις νησίδες 38°48′44″N 23°31′06.50″E / 38.81222, 23.518472
§                    Λευκονήσια, επτά νησίδες 38°57′11″N 23°26′31.50″E / 38.95306, 23.4420833

 Δήμος Σκύρου (έδρα Σκύρος)

§                    Μυρμηγκονήσια, τρεις κύριες νησίδες 38°53′26.70″N 24°26′17.80″E / 38.89075, 24.4382778
§                    Πόδια (ή Ποδιές), τέσσερεις κύριες νησίδες 39°00′27″N 24°28′28″E / 39.0075, 24.47444
§                                Έξω Πόδια (ή Έξω Ποδιές), δύο κύριες νησίδες 39°00′45.30″N 24°28′34.30″E / 39.0125833, 24.4761944
§                                           Βόρειο Πόδι (ή Σοφράνο Πόδι) 39°01′05.80″N 24°28′05.20″E / 39.018278, 24.468111
§                                           Νότιο Πόδι (ή Σταβέντο Πόδι) 39°00′14.10″N 24°29′07.30″E /
§                                Μέσα Πόδια (ή Μέσα Ποδιές), δύο κύριες νησίδες 38°59′41.80″N 24°28′58.70″E / 38.9949444, 24.4829722
§                                           Καβούρι 38°59′43.35″N 24°29′02″E / 38.995375, 24.48389
§                                           Χταπόδι 38°59′39.50″N 24°28′52.40″E / 38.9943056, 24.4812222

Πηγή: http://el.wikipedia.org