Για τις επιπτώσεις στη χώρα μας των εχθροπραξιών στη Μέση Ανατολή.

Μεσόγειος Credit Sabine Rethore

Στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας τα κόμματα δεν μας έχουν συνηθίσει δεκάδες χρόνια τώρα να αφήνουν πίσω τους μικροκομματικούς υπολογισμούς και να συνεννοούνται για τα μεγάλα θέματα του σήμερα και του αύριο της χώρας (ασφάλεια, ενέργεια, δημογραφικό, υγεία, παιδεία κ.α). Οι εχθροπραξίες στη Λωρίδα της Γάζας και στον Λίβανο που φαίνεται οτι θα συνεχιστούν για σημαντικό χρονικό διάστημα έχουν πολλές επιπτώσεις για την Ελλάδα:

Θέματα ασφάλειας

• Μεταναστευτική πίεση: Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ήδη αυξημένες μεταναστευτικές ροές και η σύγκρουση θα μπορούσε να επιδεινώσει αυτό το ζήτημα. Η ελληνική κυβέρνηση έχει προειδοποιήσει ότι η κλιμάκωση της βίας στη Μέση Ανατολή μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των μεταναστών χωρίς έγγραφα - βλ. https://www.voanews.com/a/greece-warns-israel-hamas-war-will-add-migration-pressure/7305212 .html.

• Περιφερειακή σταθερότητα: Η σύγκρουση ενισχύει την περιφερειακή αστάθεια, η οποία θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην ασφάλεια για την Ελλάδα, ειδικά εάν οι εντάσεις επεκταθούν σε γειτονικές χώρες - βλ. https://english.elpais.com/international/2024-01-07/danger-of-gaza-war -spillover-peaks-in-middle-east-after-three-months-of-fighting.html.

Οικονομικός αντίκτυπος

• Τουρισμός: Ο τουριστικός τομέας της Ελλάδας θα μπορούσε να επηρεαστεί από την περιφερειακή αστάθεια. Οι πιθανοί ταξιδιώτες ενδέχεται να αποφύγουν την περιοχή λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια, επηρεάζοντας την οικονομία της - βλ. https://greekreporter.com/2024/10/02/relations-greece-israel-palestine/.

• Τομέας ενέργειας: Η Ελλάδα έχει ενεργειακούς δεσμούς με το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων συνεργασιών σε έργα φυσικού αερίου. Η σύγκρουση θα μπορούσε να διαταράξει αυτά τα έργα και να επηρεάσει τον ενεργειακό εφοδιασμό - βλ. https://greekreporter.com/2024/10/02/relations-greece-israel-palestine/.

Διπλωματικές Σχέσεις

• Πράξη εξισορρόπησης: Η Ελλάδα διατηρεί μια λεπτή ισορροπία στις σχέσεις της με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Η σύγκρουση θέτει την Ελλάδα σε μια προκλητική διπλωματική θέση, να κρατήσει καλές σχέσεις και με τους δυο εμπλεκόμενους - δεν είναι ακατόρθωτο, το έχει πετύχει η Τουρκία στις σχέσεις της με Ρωσία και Ουκρανία -  τόσο στο διπλωματικό τομέα όσο και στο δημόσιο αίσθημα -  βλ. https://greekreporter.com/2024/10/02/relations-greece-israel-palestine/.

• Ανθρωπιστικός Ρόλος: Η Ελλάδα έχει συμμετάσχει σε ανθρωπιστικές προσπάθειες, παρέχοντας βοήθεια και υποστήριξη στις πληγείσες περιοχές. Αυτός ο ρόλος είναι πιθανό να επεκταθεί καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται - βλ. https://greekreporter.com/2024/10/02/relations-greece-israel-palestine/.

Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα έπρεπε να αφήσουν τις μικροκομματικές σκοπιμότητες στη πάντα, να συνεννοηθούν, να παρακολουθουν στενά την κατάσταση και να προετοιμάστούν για να αντιμετωπίσουν ενιαία τυχόν πιθανές επιπτώσεις και ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους.

Οι συνεχιζόμενες σύγχρονες διεθνείς και μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις στο πλανήτη

Δυστυχώς οι ένοπλες συγκρούσεις στο πλανήτη μας, αντι να μειωθούν αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Κάποιες συνεχίζονται με διαστήματα ειρήνης για χρόνια. Κάποιες άλλες προκύπτουν σε περιοχές και κράτη. Διακρίνονται σε μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις (εντός του ίδιου κράτους), σε διακρατικές και σε διεθνείς.

Η διαδικτυακή πύλη Rule of Law in Armed Conflicts (RULAC) που ξεκίνησε το 2007, χαρακτηρίζει και αξιολογεί συστηματικά καταστάσεις ένοπλης βίας, χρησιμοποιώντας τον ορισμό της ένοπλης σύγκρουσης σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Η RULAC προσδιορίζει επίσης τα μέρη σε αυτές τις συγκρούσεις και το εφαρμοστέο διεθνές δίκαιο. Αυτή τη στιγμή παρακολουθεί περισσότερες από 110 ένοπλες συγκρούσεις στις οποίες εμπλέκονται τουλάχιστον 55 κράτη και περισσότεροι από 70 ένοπλοι μη κρατικοί φορείς. Είναι μια πρωτοβουλία της Ακαδημίας Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γενεύης. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ

45 μέτωπα ένοπλης σύγκρουσης συναντά κανείς στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική. Αίγυπτος, Ιράκ, Ισραήλ, Παλαιστίνη, Λιβύη, Μαρόκο, Συρία, Τουρκία, Υεμένη και Δυτική Σαχάρα έχουν εμπόλεμες ζώνες. Η Ακαδημία συμπεριλαμβάνει σε αυτές και την παράνομη τουρκική κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου...

35 μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις υπάρχουν στην Αφρική και ειδικότερα σε Μπουρκίνα Φάσο, Καμερούν, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Αιθιοπία, Μάλι, Μοζαμβίκη, Νιγηρία, Σενεγάλη, Σομαλία, Νότιο Σουδάν και Σουδάν.

Αντίστοιχα άλλες 19 στην Ασία όπου συμμετέχουν πολλές ένοπλες ομάδες στις χώρες Αφγανιστάν, Ινδία, Μιανμάρ, Πακιστάν και Φιλιππίνες έχουν στο εσωτερικό τους εμπόλεμες ζώνες. Υπάρχουν επίσης άλλες δύο συνεχιζόμενες διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις, μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν και μεταξύ Ινδίας και Κίνας.

Ακόμη και στην Ευρώπη υπάρχουν εστίες. Η Ρωσία πρωταγωνιστεί στη σύγκρουση με την Ουκρανία, αλλά και στην Υπερδνειστερία (σύγκρουση με Μολδαβία), καθώς και τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία (σύρραξη με Γεωργία), ενώ Αρμενία και Αρζεμπαϊτζάν εξακολουθούν να συγκρούονται στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Έξι μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις λαμβάνουν χώρα στην Λατινική Αμερική.

Αξιοσημείωτη είναι η ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή της Ωκεανίας (Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Παπούα- Νέα Γουϊνέα, Ινδονησία, Μαλαισία)

Διαδραστικός χάρτης εδώ

Διαβάστε σχετικό άρθρο της "Ναυτεμπορικής" εδώ

Περιφρόνηση: η νέα πρόκληση της επόχης μας (Του Timothy Shriver, Πρόεδρου των Special Olympics)

... όλοι αξίζουν να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και όταν αυτό συμβαίνει, όλοι επωφελούνται.

Σήμερα, το μήνυμα αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για τα άτομα με διανοητικές αναπηρίες αλλά και για όλους εμάς τους υπόλοιπους. Υπάρχει ένα νέο ζήτημα στην πολιτική μας πραγματικότητα, το οποίο όμως δεν έχει προσελκύσει ακόμη την επιτακτική προσοχή που απαιτεί. Συζητάμε δημόσια σχετικά με τη μετανάστευση και την αναπαραγωγή. Διαφωνούμε μεταξύ μας όσον αφορά την εκπαίδευση και την επιβολή του νόμου, και προτάσσουμε ισχυρές απόψεις γύρω από τον πόλεμο και την ειρήνη. Αγωνιζόμαστε για το μέλλον του πλανήτη μας και για τις πηγές ενέργειας.

Όλα αυτά είναι πράγματι εξαιρετικά κρίσιμα ζητήματα, αλλά αυτό που κρύβεται σε κοινή θέα είναι το μοναδικό ζήτημα που μας εμποδίζει από το να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε από αυτά: η συνήθειά μας να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον με περιφρόνηση και να στερούμε ο ένας από τον άλλον την αξιοπρέπεια. Στο πλαίσιο κάθε κοινότητας, κάθε κράτους και κάθε θρησκείας, αυτό που μας διασπά και μας καταστρέφει δεν είναι ούτε οι πολιτικές μας απόψεις, οι θρησκευτικές μας αξίες ή οι διαφορές μας, αλλά ο φανατισμένος θυμός και ο εθιστικός ιός της περιφρόνησης. Το πρόβλημα δεν είναι ότι διαφωνούμε, αλλά το πώς διαφωνούμε. Και, όταν διαφωνούμε με θυμό και περιφρόνηση, καθιστούμε αδύνατη την επίλυση των ίδιων των προβλημάτων που ισχυριζόμαστε ότι θέλουμε να επιλύσουμε.

Η περιφρόνηση μοιάζει να είναι απανταχού παρούσα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι η πολιτική είναι «τοξική και διχασμένη». Περισσότεροι από 30% από εμάς έχουν τερματίσει μία σχέση με κάποιον στενό φίλο ή φίλη ή κάποιο μέλος της οικογένειάς μας εξαιτίας πολιτικών ή πολιτιστικών ζητημάτων. Σχεδόν οι μισοί από εμάς «αυτολογοκρίνουμε» τα λόγια που είμαστε διατεθειμένοι να μοιραστούμε μεταξύ φίλων και κοινωνικών ομάδων, εξαιτίας του φόβου που έχουμε ότι θα δεχθούμε επιθέσεις μίσους. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι αλγόριθμοι των εταιριών τεχνολογίας έχουν γίνει «βασικοί παράγοντες που σκοτώνουν την αβροφροσύνη μας και παρεμποδίζουν την πολιτική, τις κυβερνήσεις και τον κοινωνικό μας ιστό, κυρίως σπέρνοντας την απομόνωση, την οργή και την εθιστική συμπεριφορά». (Swisher 2023). Η περιφρόνηση συμβάλλει στη βία, στον διχασμό και στην παράλυση. Και είναι παντού.

Στο μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας μας, το να αντιμετωπίζεις τους άλλους με περιφρόνηση ήταν κάτι που θεωρούνταν αδυναμία, αλλά στις μέρες μας έχει καταλήξει να είναι ζήτημα υπερηφάνειας. Καυχιόμαστε για το πώς γελοιοποιούμε την άλλη πλευρά. Γινόμαστε δημοφιλείς όταν μπορούμε να ταπεινώνουμε και να εξευτελίζουμε όσους σκέφτονται διαφορετικά από εμάς. Μας εξυμνούν όταν μπορούμε να εντοπίσουμε προσωπικές ατέλειες ή αδυναμίες στους άλλους και να τις εκμεταλλευτούμε προς όφελός μας. Η περιφρόνηση μας κάνει διάσημους και δημοφιλείς, ακόμη και πλούσιους....

Ο φιλόσοφος René Girard παρατήρησε την εμφάνιση αυτού του φαινομένου πριν από σχεδόν έναν αιώνα, όταν ανακάλυψε αυτό που ονόμασε τον «μηχανισμό του αποδιοπομπαίου τράγου». Ο Girard εντόπισε ένα μοτίβο που παρατηρείται σταθερά στις ανθρώπινες κοινωνίες: οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε κοινότητες προκειμένου να υποστηρίξουν τις βασικές τους ανάγκες, αλλά δημιουργούνται εντάσεις εξαιτίας της τάσης που έχουν να μιμούνται και να ζηλεύουν τους άλλους. Αυτή η τάση κλιμακώνεται εύκολα σε δαιμονοποίηση και βία, και έτσι δημιουργούνται αποδιοπομπαίοι τράγοι: συσπειρωνόμαστε, δηλαδή, προκειμένου να κατηγορήσουμε τον «άλλο» και πιστεύουμε ότι με τη συντριβή του άλλου μπορεί να αποκατασταθεί η ειρήνη. Όταν οι κοινωνίες δεν διαθέτουν τα τελετουργικά ή τις αξίες που απαιτούνται για τη μείωση των εντάσεων και του θυμού που οδηγούν στην αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, τότε αυξάνονται τα επικίνδυνα επίπεδα ενοχοποίησης και κατασυκοφάντησης. Αυτή είναι και η σημερινή μας κατάσταση. Κατηγορούμε και διασύρουμε τους άλλους, σε τέτοιο βαθμό και σε τέτοια κλίμακα που τελικά απειλούμαστε όλοι....

Υπάρχουν απλοί τρόποι να εξασκηθούμε στο να διαφωνούμε με αξιοπρέπεια. Όταν διαφωνούμε, για παράδειγμα, είναι πάντα πολύτιμο να εντοπίζουμε την εσωτερική μας ηρεμία και να αυτορρυθμιζόμαστε. Είναι πολύτιμο να λειτουργούμε με περιέργεια και όχι με αντιδραστικότητα – να ακούμε προκειμένου να καταλάβουμε, και όχι προκειμένου να επιτεθούμε...

Πιστεύουμε βαθιά ότι η αλλαγή είναι εφικτή, επειδή πιστεύουμε ότι όλοι μας λαχταράμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο γεμάτο συμπόνια, αγάπη και δικαιοσύνη. Κατά βάθος, πιστεύουμε ότι είμαστε φτιαγμένοι για να μοιραζόμαστε τη ζωή μας, τα χαρίσματά μας και την καλοσύνη μας με τους άλλους. Είμαστε φτιαγμένοι για να λάμπουμε. Το ίδιο και όλοι οι άλλοι.

Διαβάστε όλο το άρθρο στις "Απόψεις του SNF Dialogues" εδώ

Σουδάν: ακόμη μια εστία ανθρωπιστικής κρίσης

Παρά τη φρίκη της Γάζας και της Ουκρανίας, αυτό που απειλεί να γίνει η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο βρίσκεται αλλού. Η δεινή κατάσταση του Σουδάν απουσιάζει σχεδόν εντελώς από τις ειδήσεις που σερβίρουν τα  κυρίαρχα παγκόσμια μέσα μαζικής ενημέρωσης – γεγονός που δεν αφορά μόνο το Σουδάν. Η χώρα αυτή βρίσκεται σε μια πολύ ασταθή περιοχή της Αφρικής με σημαντικό πληθυσμό και συνορεύει επίσης με κάθε άλλο παρά σταθερές πολιτικά, κοινωνικά και στρατιωτικά χώρες.

Περίπου 15.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από τότε που ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στο κράτος αυτό της Βόρειας Αφρικής πριν από ένα χρόνο, και άλλα 18 εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν «οξεία πείνα», σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών. 

Σχεδόν 11 εκατομμύρια έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους και μεγάλα τμήματα της πρωτεύουσας, Χαρτούμ, είναι ερειπωμένα. 

Σχεδόν 2 εκατομμύρια πρόσφυγες έχουν περάσει σε γειτονικές χώρες σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ.  Η χώρα και οι γείτονές της βιώνουν μια από τις μεγαλύτερες και πιο απαιτητικές ανθρωπιστικές κρίσεις και κρίσεις εκτοπισμού στον κόσμο. Οι έντονες ελλείψεις βασικών πόρων όπως τρόφιμα, νερό και καύσιμα, μαζί με ένα σοβαρά υποβαθμισμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, είναι μερικές μόνο από τις τρομερές συνέπειες της σύγκρουσης, επιβεβαιώνει η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού.

Διάφορα κράτη της Μέσης Ανατολής εμπλέκονται βαθιά στην εμφύλια διαμάχη με πρωτεργάτες – παρά τις εκατέρωθεν διαψεύσεις - τα  Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράν.

Το περίπλοκο συνονθύλευμα συμφερόντων και θρησκευτικής πίστης στη χώρα και έξω από αυτή, κάνει τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα με καλά εξοπλισμένες ομάδες πολιτοφυλάκων διαφόρων αποχρώσεων  να πολεμούν η μια την άλλη και όλοι μαζί όλους. 

Αυτή η κατάσταση έχει εγείρει φόβους ότι, ακόμη και αν επιτευχθεί μια κατάπαυση του πυρός – για την οποία έχουν γίνει επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειες - ο εφιάλτης για τους Σουδανούς πολίτες θα συνεχιστεί.

Η ακροδεξιά απειλή για τις κοινωνικές κατακτήσεις και ελευθερίες στην Ευρώπαϊκή Ένωση

Στις αρχές Οκτώβρη του 2023 στις χώρες της ΕΕ με βαθύ μπλέ τα ακροδεξιά κόμματα ήταν μεταξύ των 3 πρώτων κομμάτων σε δημοτικότητα σε κάθε μια από αυτές. (Το αχνό μπλε για τς υπόλοιπες χώρες της ΕΕ όπου δεν ήταν στα 3 πρώτα).  Με ανοιχτό κίτρινο είναι οι χώρες στις οποίες θα γίνονταν εκλογές.

Στις 15 Οκτωβρίου 2023, οι ψηφοφόροι στη Πολωνία εξέλεξαν νέα Βουλή και Γερουσία. Μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης από το κατά τίτλο κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS), (που κέρδισε 194 έδρες — πολύ λίγες για πλειοψηφία) σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση απο συνασπισμό κομμάτων με τη συμμετοχή και της αριστεράς (248 έδρες).

Στις 22 Νοεμβρίου 2023 η Ολλανδία εξέλεξε τα 150 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων της . Το ακροδεξιό Κόμμα για την Ελευθερία, ήρθε πρώτο με 37 έδρες, αλλά χωρίς να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας. Η συμμαχία Εργατικών-Πράσινων του Φρανς Τίμερμανς καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση με 25 έδρες. Το ολοκαίνουργιο Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο του Peter Omtzigt μπήκε στο κοινοβούλιο με 20 έδρες.

Επόμενες εκλογές: 

Φιλανδία: 11 Φεβρουαρίου

Λευκορωσία: 25 Φεβρουαρίου

Πορτογαλία: 10 Μαρτίου

Ρωσία: 17 Μαρτίου

Ευρωεκλογές: 6-9 Ιουνίου

Η διανομή γάλατος και τα παιδικά συσίτια στη Χαλκίδα στη κατοχή

Πηγή: ΓΑΚ Νομού Εύβοιας

Ο χειμώνας της 1941-1942, υπήρξε ο χειρότερος για τη χώρα. Εκτός από τα άλλα δεινά του πολέμου και της κατοχής υπήρχε και ο συμμαχικός αποκλεισμός εφοδιασμού της Ελλάδας από τη θάλασσα για να πληγούν οι Γερμανοί. Οι τελευταίοι όμως έλυναν τα προβλήματά τους αλλιώς, με επιτάξεις, κατασχέσεις παραγωγής και εφοδιασμό από ξηράς. Ο ελληνικός λαός όμως πλήρωσε αυτό το μέτρο αποκλεισμού με χιλιάδες θύματα από τα πιο ανυπεράσπιστα και φτωχά κοινωνικά στρώματα, ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα. Όσοι είχαν κάποια περιουσία στα χωριά μπόρεσαν να βρουν λύσεις. (Ο παπούς μου Μανώλης Μπαλογιάννης, λιμενεργάτης έμεινε στη Χαλκίδα όπου δούλευε αλλά έστειλε τη γιαγιά Μαρία Γκιζελή  με τα τρία παιδιά (Βασιλική, Κωνσταντίνο και Δημήτηρη) στο Αυλωνάρι όπου και έζησαν στα χρόνια της πείνας).

Μετά από διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους εμπόλεμους επήλθε συμφωνία και η χώρα άρχισε να εφοδιάζεται τακτικά από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό από το φθινόπωρο του 1942. Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός (ΔΕΣ) εγκατέστησε δικό του διοικητικό μηχανισμό στην Ελλάδα για να παραλαμβάνει και να διανέμει υπό την εποπτεία του τη βοήθεια που ερχόταν.

Στη Χαλκίδα συγκροτήθηκε επιτροπή του ΔΕΣ με πρόεδρό της το Μητροπολίτη Γρηγόριο, το δήμαρχο Κώστα Ρεντίφη, τους γιατρούς Αγησίλαο Λεμπέση και Γιάννη Παπαστρατή και το μηχανικό Νότη Καπνίση. Με πρόταση του Γιώργου Γιαννάκη, σύμβουλου της επιτροπής, συγκροτήθηκε «Ειδική Επιτροπή για το Παιδί» με εφόρους την Άννα Καπνίση και το Σωτήρη Παπαστρατή από τις αρχές του 1943.

Η «Ειδική Επιτροπή για το Παιδί» οργάνωσε το βρεφικό σταθμό Χαλκίδας για τη σωτηρία των βρεφών τη δύσκολή εκείνη περίοδο. Καθήκον της ήταν η διανομή του γάλατος του ΔΕΣ, που όμως ερχόταν σε βαρέλια σκόνη και έπρεπε να δίνεται κάθε μέρα παρασκευασμένο από την Επιτροπή. Οι μητέρες ήθελαν να το παραλαμβάνουν σε σκόνη και να το παρασκευάζουν οι ίδιες, όμως ο ΔΕΣ δεν το επέτρεπε και για αυτό έπρεπε να οργανωθεί η διανομή του. Τα «καζάνια» του γάλατος στήθηκαν στο σημερινό χώρο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Ο ΔΕΣ προέβλεπε τη χορήγηση γάλατος σε παιδιά έως ενός έτους αλλά ήταν φανερό ότι και τα μεγαλύτερα το είχαν ανάγκη. Η τοπική επιτροπή αποφάσισε να παρουσιάζει στον ΔΕΣ και τις ληξιαρχικές πράξεις γέννησης των πεθαμένων στο μεταξύ παιδιών και να παίρνει τις μερίδες τους που τις χορηγούσε στη συνέχεια στα μεγαλύτερα παιδιά.

Μετά την πρώτη αυτή νίκη, τα μέλη της τοπικής επιτροπής του ΔΕΣ και της Επιτροπής για το Παιδί αποφάσισαν να οργανώσουν συσσίτια για τα μεγαλύτερα παιδιά. Το ονόμασαν «το πιάτο του εξαντλημένου παιδιού» και αποφάσισαν να μην είναι μια καταθλιπτική διανομή συσσιτίου αλλά ένα είδος εστιατορίου με τραπέζια. Εξασφαλίστηκε για αίθουσα το Εργατικό Κέντρο, τότε πάνω απ’ την Κεντρική Αγορά. Καθαρίστηκε, ασπρίστηκε, τοποθετήθηκαν τραπέζια και καρέκλες. Στην αρχή επιλέχτηκαν τριάντα παιδιά, τα πιο εξαντλημένα και ξεκίνησε το «εστιατόριο» στις αρχές Απριλίου 1943.

Η επιτροπή έπαιρνε βασικά είδη απ’ τον ΔΕΣ (μακαρόνια, όσπρια) αλλά και από τη βοήθεια της τοπικής κοινωνίας. Την Πρωτομαγιά του 1943 έγιναν τα επίσημα εγκαίνια του πρώτου παιδικού εστιατορίου με εκατό πενήντα πλέον παιδιά. Τα γεύματα ήταν πλήρη και ειδικά για τα μέτρα της εποχής, αφού προσφερόταν τακτικά και κρέας και ψάρι και φρούτα. Επίσης εξοικονομώντας αλεύρι από τα ατομικά δελτία διανομής του ΔΕΣ, πράγμα «παράνομο», δινόταν σε κάθε παιδί και ένα φραντζολάκι με το φαΐ του.

Η επιτυχία της προσπάθειας οδήγησε τους εμπνευστές της στην επέκταση της. Βρέθηκε μεγαλύτερη αίθουσα, ο κινηματογράφος «Παλλάς», στην περιοχή Παζάρι. Στις 18.7.1943 έγιναν τα εγκαίνια του δεύτερου εστιατορίου με χίλια τριακόσια πενήντα παιδιά! 

Με άρθρα  στον τοπικό Τύπο, τα μέλη της Επιτροπής παρουσίαζαν το έργο της και ζητούσαν τη στήριξή της επικρίνοντας ταυτόχρονα την απουσία ενδιαφέροντος από μερίδα των εύπορων της πόλης. Η καμπάνια αυτή είχε αποτέλεσμα να αυξηθούν οι εισφορές  και να κερδηθεί και αυτή η μάχη προς όφελος των παιδιών της Χαλκίδας.

Πηγή: Σωτήρης Παπαστρατής. Μέρες του 1943-1944 στην Εύβοια. Χατζηνικολής, 1995.

Διαβάστε και αυτό απο τα Αρχεία Νομού Εύβοιας

Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το σκάνδαλο λογισμικού κατασκοπείας

«Με 425 ψήφους υπέρ, 108 κατά και 23 αποχές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την έλλειψη νομοθετικής συνέχειας στις προτάσεις του, τις οποίες συνέταξαν οι ευρωβουλευτές μετά την ολοκλήρωση του έργου της εξεταστικής επιτροπής σχετικά με τη χρήση του Pegasus και άλλων λογισμικών κατασκοπείας.

Παρά το γεγονός ότι το ΕΚ έχει ζητήσει ορισμένες νομοθετικές αλλαγές για την αντιμετώπιση της κατάχρησης λογισμικών κατασκοπείας στην Ευρώπη από τον Ιούνιο του 2023, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει ακόμη παρουσιάσει σχέδιο για το πώς προτίθεται να αντιδράσει στις απειλές αυτές για τους ανθρώπους και τη δημοκρατία. Καλώντας την Επιτροπή να σεβαστεί τη σχετική διοργανική συμφωνία, το Κοινοβούλιο ζητά να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα επιβολής της νομοθεσίας.

Όπως αναφέρεται στη σύσταση που εγκρίθηκε από τους ευρωβουλευτές, η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να αξιολογήσει έως το τέλος Νοεμβρίου κατά πόσον η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Ισπανία πληρούν τις προϋποθέσεις για τη συνέχιση της χρήσης λογισμικού κατασκοπείας.

Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν τις νέες περιπτώσεις κατάχρησης λογισμικού κατασκοπείας στην Ευρώπη μετά την έγκριση των τελικών τους συστάσεων, γεγονός που υποδηλώνει ότι το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν επαρκεί για την πρόληψη της κατάχρησης λογισμικού κατασκοπείας. Σημειώνουν ότι το λογισμικό Pegasus έχει χρησιμοποιηθεί κατά της εξόριστης στη Γερμανία δημοσιογράφου Galina Timchenko και ότι οι ίδιοι οι ευρωβουλευτές έχουν στοχοποιηθεί.

Αναφερόμενοι στις πρόσφατες εξελίξεις στις έρευνες στα κράτη μέλη, οι ευρωβουλευτές σημειώνουν ότι στην Ελλάδα δύο αξιωματούχοι της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αντιμετωπίζουν ποινικές διώξεις και ότι η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών αντιμετώπισε αιφνίδιες αλλαγές στο πλαίσιο της σχετικής έρευνάς της, αλλά και ότι οι φάκελοι διαβιβάστηκαν σε άλλον εισαγγελέα. Στην Πολωνία, η εθνική εξεταστική επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι άνθρωποι στοχοποιήθηκαν με κατασκοπευτικό λογισμικό για πολιτικούς λόγους, ενώ στην Ισπανία η έρευνα ανεστάλη προσωρινά λόγω έλλειψης συνεργασίας από τις ισραηλινές αρχές.

Επιπλέον, η γαλλική εταιρεία Nexa Technologies πούλησε το λογισμικό κατασκοπείας Predator σε καταπιεστικά καθεστώτα (συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, του Βιετνάμ και της Μαδαγασκάρης), ενώ και στην Ιρλανδία ζητήθηκε από την Επιτροπή Δικαιοσύνης του Ιρλανδικού Κοινοβουλίου να διερευνήσει τον ρόλο του ομίλου Intellexa στην πώληση λογισμικού κατασκοπείας.

Αν και οι εκθέσεις υποδηλώνουν παραβιάσεις των ελέγχων των εξαγωγών ειδών διπλής χρήσης στην ΕΕ, δεν υπήρξε αξιόπιστη παρακολούθηση από τις εθνικές αρχές ή την Επιτροπή. Αυτό δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για κακόβουλους δρώντες στην Ευρώπη, σημειώνουν οι ευρωβουλευτές, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες οι αρχές έχουν συμπεριλάβει στη σχετική «μαύρη λίστα» τις εταιρείες κατασκοπευτικού λογισμικού Intellexa και Cytrox με έδρα την ΕΕ».

Σαφές μήνυμα στις αρχές του Ιράν το Νόμπελ Ειρήνης 2023 στην άδικα φυλακισμένη Ναργκίς Μοχαμάντι

Η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης 2023 Ναργκίς Μοχαμαντί πρέπει να απελευθερωθεί άμεσα και άνευ όρων!

Η σημερινή αναγνώρισή της από την επιτροπή Νόμπελ Ειρήνης δεν θα την απελευθερώσει, αλλά στέλνει σαφές μήνυμα στις αρχές του Ιράν ότι η καταστολή των ειρηνικών φωνών κριτικής και υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα μείνει αδιαμφισβήτητη

Παγιδευμένοι στην κόλαση της Κεντρικής Αμερικής (της Μ.Δεδούση)

Φωτο από www.avgi.gr

" Στο Ελ Σαλβαδόρ το 2% του πληθυσμού είναι στη φυλακή. Δεν είναι απαραίτητα εγκληματίες, κυρίως είναι αντιφρονούντες, αλλά και τυχαίοι άνθρωποι· οι πραγματικοί εγκληματίες είναι έξω ανενόχλητοι. Η κατάσταση στη χώρα, υπό τον Πρόεδρο Ναγίπ Μπουκέλε, είναι επιεικώς τραγική, καθώς κατ’ ουσίαν κυβερνούν οι συμμορίες, που σκοτώνουν, ληστεύουν, βιάζουν και απάγουν ανεξέλεγκτα. Ο επίσημα κεντροδεξιός αλλά κατ’ ουσίαν απολιτικός Μπουκέλε, με πρόφαση την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, καταπατά κάθε δημοκρατική ελευθερία, παρακολουθεί τους πάντες και συλλαμβάνει αδιακρίτως ό,τι κινείται, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Στο Ελ Σαλβαδόρ οι άνθρωποι στριμώχνονται είτε στη φυλακή είτε στα σύνορα προσπαθώντας να διαφύγουν. Κι αν τα καταφέρουν, καταλήγουν στα κέντρα υποδοχής της Κόστα Ρίκα μαζί με άλλους ανθρώπους, από τη γειτονική Νικαράγουα, ας πούμε.

Στη Νικαράγουα ο Πρόεδρος Ντανιέλ Ορτέγκα, ο οποίος συγκυβερνά με τη σύζυγό του Ροζάριο Μουρίλο, ανακατέλαβε την εξουσία το 2007. Ο Ορτέγκα, πρώην ηγέτης των Σαντινίστας, εξελίχθηκε από αριστερό επαναστάτη σε στυγνό δικτάτορα, ο οποίος έχει καταργήσει κάθε ελευθερία, ενώ εμφανίζει και σημάδια κανονικής παράνοιας. Το 2021 εξελέγη για τέταρτη φορά, κάτι όχι και τόσο παράξενο, αφού όποιος του αντιτίθεται είτε εξαφανίζεται είτε καταλήγει στη φυλακή και παραμένει εκεί χωρίς να ελπίζει καν σε δίκη. Ο Ορτέγκα έχει κλείσει όλες τις ξένες ή ανεξάρτητες οργανώσεις που δρούσαν στη χώρα, έχει περισσότερους από 300 νεκρούς διαδηλωτές στο «ενεργητικό» του, άγνωστο αριθμό βασανισμένων και «εξαφανισμένων» και μια υπερσυντηρητική πολιτική που απαγορεύει τις εκτρώσεις αλλά και κάθε ελεύθερη έκφραση. Οι κάτοικοι της χώρας φεύγουν προς κάθε κατεύθυνση και με όποιον τρόπο μπορούν.

Στη Γουατεμάλα, στα μέσα Αυγούστου είχαν εκλογές, τις οποίες κέρδισε το κόμμα του προοδευτικού Μπερνάρντο Αραβέλο. Και μετά έγινε κάτι απίθανο: Ένας χαμηλόβαθμος δικαστής είπε ότι το κόμμα του Αραβέλο είναι παράνομο και η Εκλογική Επιτροπή της χώρας το δέχτηκε και απέκλεισε τον Αραβέλο από την εξουσία, παρά τη σαρωτική νίκη του στις εκλογές και παρά το γεγονός ότι όλοι οι ανεξάρτητοι παρατηρητές επικύρωσαν το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο Αραβέλο έκανε λόγο για πραξικόπημα με μοχλό το δικαστικό σύστημα, και μάλλον δεν έχει άδικο. Στο μεταξύ, το 60% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και οι διαδηλώσεις συνταράσσουν τη χώρα.

Στην Ονδούρα όσα συμβαίνουν περιγράφονται εξαιρετικά με τα λόγια του Γιαν Έγκελαντ, γενικού γραμματέα του Νορβηγικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, ο οποίος επισκέφθηκε πρόσφατα τη χώρα: «Οι ιστορίες που μου λένε εδώ οι άνθρωποι είναι παρόμοιες με εκείνες των ανθρώπων σε εμπόλεμες ζώνες, όπως η Συρία, η Υεμένη ή η Ουκρανία». Η βία είναι στην ημερήσια διάταξη των ανθρώπων, οι οποίοι δεν προστατεύονται από κανέναν. Φεύγουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες από τα σπίτια τους, χωρίς όμως να έχουν κάπου να πάνε. Μετά από χρόνια πραξικοπημάτων και πολιτικής βίας, τον Ιανουάριο του 2022 η Σιομάρα Κάστρο ορκίστηκε Πρόεδρος, καθώς το κόμμα της, το αριστερό Ελευθερία και Επανίδρυση (LIBRE), κέρδισε τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2021. Η Κάστρο έχει πολλές και καλές ιδέες, είναι λίαν αμφίβολο όμως εάν θα μπορέσουν να εφαρμοστούν μέσα στο γενικευμένο χάος".

Όλο το άρθρο απο την ¨Αυγή¨εδώ

Ήρωες του καιρού μας: Χάλεντ Άσαντ

 Φόρος τιμής στον Σύρο Αρχαιολόγο Χάλεντ Άσαντ

Σαν σήμερα, στις 18 Αυγούστου 2015, ο Σύρος Αρχαιολόγος Χάλεντ Άσαντ (Khaled al-Asaad), Διευθυντής του Μουσείου και του Αρχαιολογικού χώρου της Παλμύρας και για πολλές δεκαετίες επικεφαλής των ανασκαφών στην περιοχή, δολοφονήθηκε από στρατιώτες του ISIS επειδή αρνήθηκε να τους αποκαλύψει πού είχε κρύψει αρχαιολογικά ευρήματα προκειμένου να τα προστατέψει από τους τζιχαντιστές.

Ο Άσαντ μιλούσε πέντε σύγχρονες και έξι αρχαίες, ιδιωματικές γλώσσες, μερικές από τις οποίες έχουν εξαφανιστεί πλέον. Στα χρόνια του πολέμου στη Συρία, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες του πρόσφεραν κατοικία και ιθαγένεια, αλλά εκείνος αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Συρία.

Ο Άσαντ, παρά τα εκτενή βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε από τους στρατιώτες του ISIS, δεν φανέρωσε την τοποθεσία των θησαυρών του Μουσείου και για την άρνησή του αποκεφαλίστηκε στην κεντρική πλατεία της Παλμύρας, μπροστά από το Mουσείο στο οποίο εργαζόταν για περισσότερα από 50 χρόνια. Το ακρωτηριασμένο σώμα του κρεμάστηκε στη συνέχεια σε ένα φωτεινό σηματοδότη.

Ο Χάλεντ Άσαντ δεν υπήρξε μεγάλος αρχαιολόγος μόνο διότι παρήγαγε σπουδαίο επιστημονικό έργο, για περισσότερο από μισό αιώνα. Υπήρξε μεγάλος αρχαιολόγος διότι υπηρέτησε τον Πολιτισμό, δηλαδή τον Άνθρωπο, μέχρι τέλους, με τίμημα τη ζωή του. Σε αυτόν χρωστάμε, μεταξύ άλλων, τη σωτηρία σπάνιων, πολύτιμων για την ιστορία και την αρχαιολογία, τεχνουργημάτων από την περιοχή της Αρχαίας Παλμύρας. Με την αφοσίωση και τη θυσία του, φωτίζει τις σκοτεινές εποχές της νέας βαρβαρότητας στις οποίες όλοι ζούμε

Πηγή: https://www.facebook.com/profile.php?id=100057517388024

(Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων - ΣΕΚΑ)

Λιγότερο ασφαλής ο κόσμος χρόνο με το χρόνο

" Ο κόσμος μας είναι λίγο λιγότερο ασφαλής από ό,τι ήταν πέρυσι, σύμφωνα με τα αποτελέσματα του δείκτη 2023 Global Peace Index και την λίστα με τις πιο ειρηνικές χώρες στον κόσμο. Η μελέτη του Institute for Economics and Peace 2023 αφορά τις τάσεις σχετικά με την ειρήνη, την οικονομική της αξία, και πώς αναπτύσσονται οι ειρηνικές κοινωνίες. Η έρευνα καλύπτει 163 χώρες που αποτελούν το 99,7%. του παγκόσμιου πληθυσμού, χρησιμοποιώντας 23 ποιοτικές και ποσοτικούς δείκτες. Μετράει το επίπεδο «αρνητικής ειρήνης» μιας χώρας χρησιμοποιώντας τρία κριτήρια:

• Συνεχιζόμενες εσωτερικές και διεθνείς συγκρούσεις
• Κοινωνική ασφάλεια και προστασία
• Στρατιωτικοποίηση

Τα φετινά αποτελέσματα διαπίστωσαν ότι το μέσο επίπεδο της παγκόσμιας ειρήνης επιδεινώθηκε κατά 0,42%, καταγράφοντας την δέκατη τρίτη επιδείνωση στα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, με την κατάσταση σε 84 χώρες να βελτιώνεται και σε 79 να επιδεινώνεται το 2022...Η Ευρώπη είναι η πιο ειρηνική περιοχή στον κόσμο, καθώς οι επτά από τις δέκα πιο ειρηνικές χώρες βρίσκονται στην Γηραιά ήπειρο. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 60η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, έχοντας υποχωρήσει κατά έξι θέσεις. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο βρίσκεται στην 30η θέση, μία θέση κάτω από το Μαυροβούνιο και μία θέση πάνω από τη Βοσνία και την Κύπρο." 

Πηγή: https://www.naftemporiki.gr 

Όλο το άρθρο εδώ

Για τη παγκόσμια μέρα της γυναίκας πέρα απο τα μεγάλα λόγια και τις φανφάρες

Ο Αντόνιο Γκουτέρες προειδοποίησε ότι «η ισότητα των φύλων απομακρύνεται όλο και περισσότερο» και ζήτησε «συλλογική δράση» για να γεφυρωθεί το χάσμα.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση Women in the Workplace από τη McKinsey, οι γυναίκες στελέχη αλλάζουν δουλειά με τα υψηλότερα ποσοστά από ποτέ. Στην πραγματικότητα, οι ειδικοί το αποκαλούν «Μεγάλο Χωρισμό», καθώς οι γυναίκες σε υψηλές θέσεις απαιτούν περισσότερα από τους εργοδότες τους και εγκαταλείπουν τις εταιρείες τους σε πρωτοφανείς αριθμούς για να προχωρήσουν στην καριέρα τους. Με τις γυναίκες να υποεκπροσωπούνται ήδη σημαντικά σε ανώτερους ρόλους, οι εταιρείες πλέον αγωνίζονται όλο και περισσότερο να διατηρήσουν τα βασικά γυναικεία ταλέντα. Οι οργανισμοί που δεν αναλαμβάνουν δράση κινδυνεύουν να χάσουν όχι μόνο τις σημερινές γυναίκες ηγέτες, αλλά και τις μελλοντικές, καθώς οι νέες γυναίκες είναι ακόμη πιο φιλόδοξες και δίνουν υψηλότερη αξία στην απασχόληση σε χώρους ισότιμης, δίκαιης και υποστηρικτικής εργασίας χωρίς αποκλεισμούς. Καθώς παρακολουθούν ανώτερες γυναίκες συναδέλφους να φεύγουν για καλύτερες ευκαιρίες, πολλές προετοιμάζονται να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.

Λοιπόν, πώς μπορείτε να υποστηρίξετε τις γυναίκες στο χώρο εργασίας σας;

Αναγνωρίστε δημόσια τη συνεισφορά τους

Όσο πιο συχνά γίνεται, δώστε στις γυναίκες της ομάδας σας την ευκαιρία να λάμψουν. Δίνοντας την ευκαιρία να επιδείξουν τις ιδέες και τις επιτυχίες τους σε ένα μεγαλύτερο φόρουμ, τις κάνει να αισθάνονται ότι τις εκτιμούν και τις ενθαρρύνει να συνεχίσουν να μιλούν προς τα εμπρός. Επιπλέον, να θυμάστε ότι η πίστωση γρήγορα μειώνεται και χάνει την επίδρασή της όταν την παίρνουν όλοι (ακόμη και αυτοί που δεν έπαιξαν κάποιο ρόλο). Επομένως είναι σημαντικό να προσέχετε ποιος συνέβαλε ουσιαστικά και να προσφέρετε αυθεντική και συγκεκριμένη αναγνώριση.

Ενθαρρύνετέ τες να μιλήσουν για τα επιτεύγματά τους

Συχνά, οι γυναίκες στην εργασία λένε «εμείς» και «η ομάδα» όταν περιγράφουν τις δικές τους συνεισφορές ή τα επιτεύγματά τους για να φαίνονται σαν ομαδικές και να αποφεύγουν να ακούγονται αλαζονικές. Και ενώ είναι σίγουρα σημαντικό να τιμάμε τις νίκες της ομάδας και να αναγνωρίζουμε τους ανθρώπους που τις βοήθησαν να επιτύχουν τους στόχους τους, είναι εξίσου σημαντικό να αναγνωρίζουμε τη δική τους συνεισφορά. Επομένως, κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον όπου οι γυναίκες μπορούν να αισθάνονται δυνατές, για να γιορτάσουν τις προσωπικές τους νίκες. Ενθαρρύνετε τις γυναίκες υπαλλήλους σας να χρησιμοποιούν τη λέξη «εγώ» όταν αναφέρονται σε κάτι που μόνο αυτές έκαναν συγκεκριμένα, ώστε να λάβουν πραγματικά την πίστωση που τους αξίζει.

Να ανταποκρίνεστε στις ανάγκες τους

Δημιουργήστε χώρο για τις γυναίκες υπαλλήλους σας για να έρχονται σε εσάς όταν χρειάζονται υποστήριξη. Στις κατ' ιδίαν συναντήσεις, κάντε ένα γρήγορο κι φιλικό έλεγχο και δώστε τους την ευκαιρία να μοιραστούν πώς νιώθουν, για να βεβαιωθείτε ότι εάν έρθει κάποια στιγμή που αισθάνεται άβολα με ανάρμοστη συμπεριφορά, θα σας ενημερώσει. Και με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε πραγματικά να αναλάβετε δράση για να διασφαλίσετε ότι οι ανάγκες τους αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά.

Μοιραστείτε το μικρόφωνο

Μερικές φορές σε συναντήσεις οι αντρικές φωνές κυριαρχούν στη συζήτηση και  κάνουν τις γυναίκες να αισθάνονται υποδεέστερα. Γι' αυτό, κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να προσέξετε τα μέλη της ομάδας που φαίνονται ότι έχουν κάτι να πουν αλλά δεν έχουν την αυτοπεποίθηση να μιλήσουν. Εάν η κλήση είναι απομακρυσμένη, μπορείτε να τους στείλετε μήνυμα ιδιωτικά για να επιβεβαιώσετε ότι έχουν κάτι να μοιραστούν πριν τους δώσετε τον λόγο και εάν συνάντηση είναι φυσικής παρουσίας μπορείτε να δοκιμάσετε να κάνετε μια οπτική επαφή για να τις ενθαρρύνετε να μιλήσουν. Αυτές οι μικρές προσπάθειες από πλευράς σας μπορούν να μεταδώσουν αποτελεσματικά στις γυναίκες υπαλλήλους σας ότι τις βλέπετε και εκτιμάτε πραγματικά τη συνεισφορά τους.

Υποστηρίξτε την ανάπτυξή τους ακόμα κι αν δεν το ζητήσουν

Πρόσφατη έρευνα από το MIT βρήκε μια σύνδεση με τις υποτιθέμενες δυνατότητες, με τους διευθυντές να πιστεύουν ότι οι άνδρες υπάλληλοί τους έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες απόδοσης, παρά οι γυναίκες. Άλλη έρευνα από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon διαπίστωσε ότι ο κύριος λόγος για το χάσμα είναι ότι οι γυναίκες δεν διαπραγματεύονται τόσο συχνά όσο οι άνδρες. Επίσης έρευνα της Marketplace-Edison διαπίστωσε ότι οι γυναίκες στην πραγματικότητα ρωτούν τόσο συχνά όσο και οι άνδρες, αλλά απλά δεν λαμβάνονται υπόψη λόγω μεροληψίας. Ανεξάρτητα από τον λόγο, ως υπεύθυνος, θα πρέπει να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για να υπερασπιστείτε τις γυναίκες υπαλλήλους σας και να καλύψετε μόνοι σας τα κενά. Όταν μια γυναίκα στην ομάδα σας είναι πρωταγωνιστής, πιέστε για την ανάπτυξή της, ακόμα κι αν δεν το έχει ζητήσει - κάντε το μέρος της ρουτίνας σας για να τη βοηθήσετε να προχωρήσει.

Παρέχετε ευελιξία

Οι γυναίκες εργαζόμενες που μπορούν να επιλέξουν την προτιμώμενη εργασία τους, είτε εξ αποστάσεως είτε αυτοπροσώπως, είναι λιγότερο κουρασμένες, πιο ευτυχισμένες στη δουλειά τους και πολύ λιγότερο πιθανό να σκεφτούν να εγκαταλείψουν τις εταιρείες τους. Επιπλέον, βιώνουν λιγότερες μικροεπιθετικότητες και υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής ασφάλειας – ιδιαίτερα έγχρωμες γυναίκες, γυναίκες LGBTQ+ και γυναίκες με αναπηρίες. Επειδή έχουν συνήθως περισσότερες ευθύνες φροντίδας στο σπίτι, η παροχή ευελιξίας τους δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουν μια πιο υγιή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. 

Στο μέλλον, οι παρακολουθήσεις της κοινωνικής συμπεριφοράς των ατόμων, θα κάνουν το Predator να ωχριά…

Του Β.Λύκου, Βιολόγου, MSc Διαχείρισης Παράκτιας Ζώνης, PhD Διαχείρισης Κινδύνου Βιολογικών Πόρων

Μια και μιλάμε αρκετά τελευταία για παρακολουθήσεις, η παρακολούθηση της προσωπικής ζωής μας από τις τράπεζες κάνει ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός, καθώς η καναδική πιστωτική ένωση Vancity εγκαινιάζει μια νέα τεχνολογία πιστωτικής κάρτας που θα αναφέρει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα των χρηστών. Στις 19 Οκτωβρίου, η Vancity ανακοίνωσε ότι θα είναι “το πρώτο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στον Καναδά που θα προσφέρει στα ατομικά και επιχειρηματικά μέλη της έναν τρόπο να υπολογίζουν τις εκπομπές CO2 που προέρχονται από τις αγορές τους”. Αυτός ο μετρητής άνθρακα, ο οποίος συνδέεται με τις πιστωτικές κάρτες Visa, αναπτύχθηκε με την ecolytiq, μια από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές εταιρείες τεχνολογίας για το κλίμα.

Όμως δεν είναι μόνο οι κάρτες Visa. Η Mastercard παρέχει ήδη μια κάρτα παρακολούθησης των εκπομπών CO2, η οποία αναπτύχθηκε με την τεχνολογία της σουηδικής εταιρείας Doconomy. Οι τεχνολογίες αυτών των καρτών θα παρέχουν επίσης “εκπαίδευση και ώθηση συμπεριφοράς”, ώστε οι χρήστες της κάρτας όχι μόνο να ενημερώνονται για τις εκπομπές CO2 της αγοραστικής τους δραστηριότητας, αλλά και να ενημερώνονται για τον τρόπο μείωσής τους.

Σύμφωνα με την ecolytiq, “ο χρηματοπιστωτικός κλάδος θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η λύση μας Sustainability-as-a-Service επιτρέπει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να προσφέρουν στους πελάτες τους περιβαλλοντικό αποτύπωμα, καθώς και εξατομικευμένη αντιστάθμιση επιπτώσεων και επενδύσεις ESG”.

Ακόμη ο Πρόεδρος του Alibaba Group, κινεζικής εταιρείας τεχνολογίας, ανακοίνωσε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το 2021 ότι η εταιρεία του αναπτύσσει έναν “ατομικό ανιχνευτή αποτυπώματος άνθρακα” που θα παρακολουθεί τη συμπεριφορά των ανθρώπων όσον αφορά “το πού ταξιδεύουν, πώς ταξιδεύουν, τι τρώνε, τι καταναλώνουν”.

Το πρόβλημα όμως, εδώ είναι ότι ενώ η τεχνολογία αυτή αναπτύχθηκε, φαινομενικά, για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, αρκετοί είναι αυτοί που ανησυχούν ότι αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς την προσωπική κοινωνική βαθμολόγηση και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση άλλων τύπων συμπεριφοράς εκτός από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Για παράδειγμα, οι εταιρείες πιστωτικών καρτών Visa, Mastercard και American Express ανακοίνωσαν τον Σεπτέμβριο ότι θα αρχίσουν να παρακολουθούν τις αγορές που πραγματοποιούνται σε καταστήματα πώλησης όπλων.

Και προκειμένου οι παραπάνω προσπάθειες να έχουν τα βέλτιστα αποτελέσματα φαίνεται ότι βαίνουμε όλο και περισσότερο προς άυλες συναλλαγές. Ήδη η κυβέρνηση Μπάιντεν προχωρά σε μια πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός ψηφιακού νομίσματος κεντρικής τράπεζας (CBDC), το οποίο θα μπορούσε τελικά να αντικαταστήσει το αμερικανικό δολάριο. Στη θέση των τραπεζικών καταθέσεων, ένα CBDC θα είναι ένα ψηφιακό νόμισμα που θα εκδίδεται απευθείας από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και το οποίο οι πολίτες ή οι τράπεζες θα κατέχουν σε ψηφιακά πορτοφόλια, παρόμοια με τα bitcoins. Αλλά σε αντίθεση με τα bitcoins, ένα CBDC θα ελέγχεται είτε από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είτε από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.

Αλλά και η Κίνα έχει μπει σε αυτόν τον αγώνα δρόμου. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ήταν από τα πρώτα που εξέδωσαν ένα CBDC. Το 2020, εισήγαγε το e-CNY ή ψηφιακό γουάν. Μέχρι το τέλος του 2021, το ψηφιακό γουάν είχε 260 εκατομμύρια χρήστες, που αντιπροσώπευαν περίπου το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Κίνας, σύμφωνα με τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας.

Και στα παραπάνω συνηγορούν και οι προτάσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WED) που παρουσιάστηκαν τον Μάιο του 2020, από τον πρίγκιπα του Ηνωμένου Βασιλείου, Κάρολο και τον διευθυντή του WEF, Klaus Schwab. Σύμφωνα με τις οποίες θα πρέπει να προσαρμοστούμε στην νέα, «μετά Covid-19», τρέχουσα πραγματικότητα (όποιος δεν προσαρμόζεται;), κατευθύνοντας την αγορά σε πιο δίκαια αποτελέσματα και να ξεκινήσουμε μια τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, δημιουργώντας ψηφιακή οικονομική και δημόσια - κοινωνική υποδομή με απώτατο στόχο την πλήρη εφαρμογή των ψηφιακών – άυλων – ανέπαφων συναλλαγών.

Υποδομές, που θα βασίζονται στο Starlink του Elon Mask τους 40.000 δορυφόρους του, που θα δίνουν πρόσβαση και στο πιο απομακρυσμένο σημείο του πλανήτη ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία έξυπνων πόλεων, μεταφορών, σπιτιών…Στην Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Νανοτεχνολογία (superhuman cognition) me εμφυτεύσιμες διεπαφές εγκεφάλου-μηχανής και την εξάλειψη πολλών επαγγελμάτων.Στη δημιουργία του ψηφιακού πορτοφολιού που θα είναι προσβάσιμο μέσω εφαρμογής, χωρίς να χρειάζεται η ύπαρξη τραπεζικού λογαριασμού. Στην ανάπτυξη συστήματος «σχεδίου κατασκευής συστήματος κοινωνικής εκτίμησης/ βαθμολόγησης» (social credit system), που θα συλλέγει τα ηλεκτρονικά δεδομένα των πολιτών.

Το τελευταίο έχει προταθεί στην Κίνα από το 2014 και ήδη εφαρμόζεται για την αξιολόγηση κάθε πολίτη σε επιμέρους τομείς της ζωής του, της καθημερινότητάς του, με απώτερο σκοπό την αξιολόγηση της συμμόρφωσής του με το καθεστώς. Σημειώνεται εδώ ότι ήδη οκτώ ιδιωτικές εταιρείες, αδειοδοτημένες από την Κυβέρνηση ψάχνουν να βρουν συστήματα και αλγόριθμους για τα αποτελέσματα της κοινωνικής πίστωσης. Έτσι, το σύστημα «κοινωνικής πιστοληπτικής ικανότητας» της Κίνας, θα αποδίδει ένα συνεχώς ανανεωμένο σκορ σε κάθε άτομο με βάση τις παρατηρούμενες συμπεριφορές, προκειμένου να ελέγχει τη συμπεριφορά του, δίνοντας στο κράτος την δυνατότητα να επιβάλει τιμωρίες και να δίνει ανταμοιβές, είναι γεγονός…

Όλες οι παραπάνω «επισυνδέσεις» υποτίθεται ότι θα γίνονται για το καλό μας. Προκειμένου σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, να δουλεύουμε λιγότερο χωρίς μόλυνση του περιβάλλοντος, πείνα, φτώχεια, ασθένειες, με απεριόριστη πρόσβαση στα αγαθά της τεχνολογίας για όλους τους ανθρώπους (απεριόριστο wifi έταζαν κάποιοι), όπου όλοι θα είμαστε υπεράνθρωποι, που δεν θα αρρωσταίνουμε και θα έχουμε τεράστιο γνωστικό πεδίο.

Όμως αυτός ο τέλειος ουτοπικός κόσμος - για κάποιους σοσιαλιστικός - μπορεί να εξασφαλιστεί από κάποιες μη αιρετές, φιλάνθρωπες οικονομικές ελίτ και τον πρίγκιπα Κάρολο, που σκέφτονται για τις κοινωνίες χωρίς τις κοινωνίες; Και τότε τί νόημα θα έχουν έννοιες όπως δημοκρατία, λαϊκή συμμετοχή, αυτοπροαίρετο, εκούσιο και αυτόνομο της απόφασης του κάθε ατόμου ακόμη κι αν παίρνει πολλά likes στα social media;

Από παρέμβασή στις 2/12/22 στο www.984radio.gr (εκπομπή Γ.Σαχίνη)

Τι φορούσα όταν με βίαζες (της Ε.Ακρίτα απο το news247)

" Όταν με βίασες ήμουν ένα κορίτσι με σορτσάκι. Όταν με βίασες ήμουν ένα αγόρι στις τουαλέτες του σχολείου. Όταν με βίασες ήμουν μια μεσόκοπη χωρίς ένσημα. Όταν με βίασες ήμουν η κόρη σου. Όταν με βίασες ήμουν η μάνα σου. Όταν με βίασες ήμουν φαντάρος, ήμουν πόρνη, δούλευα στον δρόμο, δούλευα στα χωράφια σου, στις Μαγουλάδες σου, στις φραουλάδες σου, στο σούπερ μάρκετ σου, στην ταβέρνα σου.

Δούλευα. Και δε μίλησα. 

Le Bain Turc - 1862

Φοβήθηκα όχι εσένα, όχι τον ιδρώτα και τα βρωμόλογα σου. Φοβήθηκα να γυρίσω σπίτι χωρίς μεροκάματο, φοβήθηκα γιατί τα έξοδα τρέχουν, οι λογαριασμοί τρέχουν, η ζωή τρέχει ερήμην μου κι ερήμην των παιδιών μου. Φοβήθηκα. Και σώπασα.

Όταν με βίασες φορούσα σορτσάκι, φορούσα μπούργκα, δεν φορούσα τίποτα, φορούσα φούστα μακριά στον αστράγαλο, φορούσα γοβάκι κοκκινο σαν το αίμα, φορούσα γαρύφαλο στ’ αυτί, φορούσα ανέμους και θύελλες στα ξέπλεκα μαλλιά μου. Όταν με βίασες πρώτη φορά ήσουν ο αγαπημένος μου, ο άντρας μου, ο νταβατζής μου, το αφεντικό μου, ο πατέρας μου, ο γείτονας, ο ξένος για μένανε κι εχθρός. Με βρήκες στο δρόμο και με στρίμωξες, με πέτυχες μια νύχτα και με τσάκισες, μ’ έβλεπες στη δουλειά και με ξεφτίλισες, ζούσαμε στο ίδιο σπίτι και με έριχνες στο πάτωμα. Γιατί μπορούσες. Απλά"

Διαβάστε το άρθρο απο το news247.gr εδώ

Εμβόλιο Κορονοϊού: Αρχίζει το μάτς? Μάλλον αρχίζει το πάρτυ.

Το ματς άρχισε μεταξύ των εκπροσώπων διαφορετικών επιχειρηματικών ή και πολιτικών συμφερόντων για το καλύτερο και αποτελεσματικότερο εμβόλιο. 

Το πάρτυ άρχισε μεταξύ των εταιρειών για τις μελλοντικές παραγγελίες και τα αναμενόμενα υπερκέρδη.

Καλύτερα να πούμε ότι άρχισαν και τα δυό μαζί 

Στη χώρα μας μόνο για το πρώτο και το τρίτο στη λίστα ακούγονται από τα μήντια συνεχώς το τελευταίο διάστημα διάφορες ειδήσεις, κάτι ακούστηκε και για το τελευταίο στη λίστα αλλά μετά σιγή.

Τα θέματα της αποτελεσματικότητας και των πιθανών παρενεργειών είναι μεταξύ αυτών που "εξετάζονται" και παρουσιάζονται, το κόστος έρχεται τελευταίο. Φυσικά γιατί είναι και το τελευταίο για τους χορτάτους κάτοικους των ανεπτυγμένων χωρών, που μπορούν να το καλύψουν ποικιλοτρόπως (είτε μέσω της ασφάλισής τους, είτε ιδιωτικά). Όμως δεν είναι τελευταίο για κάποιους άλλους που δεν έχουν ούτε να φάνε. Για αυτούς θα είναι το πρώτο ζήτημα. Πολύ περισσότερο που τα εμβόλια που θα πάρουν τελική έγκριση θα έχουν όλα (μετά τις αναγκαίες διορθώσεις που θα γίνουν) αποτελεσματικότητα της τάξης 94-97%. 

Το ζήτημα προς στιγμή είναι ποιός θα το βγάλει πρώτος στην δυτική αγορά. Αυτός θα πάρει και τις πρώτες τεράστιες παραγγελίες και θα έχει μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στους άλλλους παραγωγούς.

Κανείς στα μήντια δεν σκέφτεται τα 4 δις (πάνω απο το 50%) του παγκόσμιου πληθυσμού απο τις πιο φτωχές χώρες, που δεν θα έχουν την "πολυτέλεια" του εμβολίου λόγω αδυναμίας των ντόπιων κυβερνήσεων να το αγοράσουν? 

Θα είναι στην κρίση των κάθε λογής "φιλάνθρωπων" και ΜΚΟ να τους βοηθήσουν. Εκτός και αν παρθεί μια σωτήρια πρωτοβουλία απο τον ΟΗΕ για αυτή τη κατηγορία χωρών

Διαβάστε και αυτό

Το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού τρέφει προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών (*)

(*) www.efsyn.gr

Georges Seurat. L'Homme à femmes, 1890. Barnes Foundation

Οι άνδρες είναι καλύτεροι ηγέτες στην πολιτική ή στις επιχειρήσεις απ’ ό,τι οι γυναίκες. Οι σπουδές στο πανεπιστήμιο είναι πιο σημαντικές για έναν άνδρα απ’ ό,τι για μια γυναίκα. Οι άνδρες πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην αγορά εργασίας, διότι οι θέσεις είναι λιγοστές. 

Αυτήν την άποψη έχουν οι εννιά στους 10 ανθρώπους στον κόσμο, ανεξαρτήτων φύλου, όπως προκύπτει από μελέτη που πραγματοποίησε το Πρόγραμμα Ανάπτυξης του ΟΗΕ (ΠΑΗΕ), με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, την Κυριακή, 8 Μαρτίου.  

Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από 75 χώρες, που αντιπροσωπεύουν το 80% του πληθυσμού του πλανήτη. Τα υψηλότερα ποσοστά τέτοιων προκαταλήψεων καταγράφονται στο Πακιστάν (99,81%), στο Κατάρ (99,73%) και στη Νιγηρία (99,73%). Αντίθετα, η Ανδόρα (27,01%), η Σουηδία (30,01%) και η Ολλανδία (39,75%) συγκαταλέγονται στις χώρες όπου η ισότητα των φύλων είναι σεβαστή. Στη Γαλλία, πάνω από ένας στους δύο (το 56%) τρέφει τουλάχιστον μία σεξιστική προκατάληψη. Η μελέτη πάντως, δεν συμπεριλαμβάνει δεδομένα για την Ελλάδα.

Το ΠΑΗΕ τονίζει ότι, «παρά τις δεκαετίες προόδου», συνεχίζουν να εγείρονται «αόρατοι φράχτες» μεταξύ των ανδρών και των γυναικών. 

«Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων περνάει από την εξάλειψη των προκαταλήψεων», σύμφωνα με τον Πέντρου Κονσεϊσάου, ανώτερο στέλεχος του Προγράμματος, αναφέρεται σε σχετικό δελτίο Τύπου.

«Η δουλειά που έγινε με μεγάλη αποτελεσματικότητα για να τερματιστεί το χάσμα ως προς την υγεία και την παιδεία, πρέπει τώρα να εξελιχθεί, για να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα που εγείρει πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις: η βαθιά ριζωμένη προκατάληψη — τόσο μεταξύ των ανδρών, όσο και μεταξύ των γυναικών — εναντίον της αληθινής ισότητας», υπερθεμάτισε ο διευθυντής του Προγράμματος, ο Άχιμ Στάινερ.

Η υπηρεσία του ΟΗΕ προτρέπει κυβερνήσεις και θεσμούς να υιοθετήσουν «νέα πολιτική προσέγγιση για να αλλάξουν πεποιθήσεις και πρακτικές που αποτελούν διάκριση» σε βάρος των γυναικών.

Και να μειωθεί το ποσοστό που ίσως παγώνει περισσότερο από κάθε άλλο το αίμα: το 28% των ανθρώπων στον κόσμο θεωρεί φυσιολογικό ένας άνδρας να χτυπάει τη γυναίκα του

Η  μελέτη δεν συμπεριλαμβάνει δεδομένα για  την Ελλάδα - που είναι ουραγός της ισότητας των φύλων στην Ευρώπη, όπως φαίνεται στο επόμενο:

Κάλεσμα 7 σημείων από τον Α.Γκουτέρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Pierre-Auguste Renoir. Mussel-Fishers at Berneval.1879. Oil on canvas, Barnes Foundation

Το κάλεσμα έκανε ο Αντόνιο Γκουτέρες κατά την έναρξη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Γενεύη, στο οποίο θα παραστούν και θα μιλήσουν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από πολλές χώρες στη διάρκεια των εργασιών της. 

«Ήρθα στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον μοχλό για τον παγκόσμιο διάλογο και τη συνεργασία για την προώθηση όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων, για να ξεκινήσω ένα Κάλεσμα σε Δράση», είπε ο Αντόνιο Γκουτέρες, που, αποφεύγοντας να αναφερθεί σε συγκεκριμένες χώρες, πρόσθεσε: «Τα ανθρώπινα δικαιώματα δέχονται επίθεση».

Το σχέδιο των επτά σημείων περιλαμβάνει τη σύνδεση των ανθρώπινων δικαιωμάτων με την αειφόρο ανάπτυξη, την πρόληψη κρίσεων, τη ισότητα των φύλων, την ανάπτυξη στην ψηφιακή εποχή, την ελευθερία της έκφρασης και την κοινωνία των πολιτών, μεταξύ άλλων.

«Η επιτυχία πρέπει να μετράται με βάση την ουσιαστική αλλαγή στις ζωές των ανθρώπων», τόνισε. «Ως οικογένεια των Ηνωμένων Εθνών, η κουλτούρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να διαχέεται σε ό,τι κάνουμε».

Αφήνοντας μια αιχμή, αλλά χωρίς να κατονομάζει την Κίνα, η κυβέρνηση της οποίας συνδέει τα δικαιώματα με την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ σημείωσε ότι «θα ήταν λάθος να υποτιμήσουμε τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, αλλά θα ήταν εξίσου παραπλανητικό να νομίζουμε ότι αυτά επαρκούν για να απαντήσουν στο αίτημα των λαών για ελευθερία».

Καταδίκασε τα φαινόμενα της αύξησης του ρατσισμού, της ιδέας της λευκής υπεροχής και του εξτρεμισμού, ενώ εξέφρασε βαθιά θλίψη για τη βία κατά γυναικών και κοριτσιών, λέγοντας ότι είναι «η περισσότερο διαχεόμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Επίσης αναφέρθηκε στην προώθηση των «ρομπότ-δολοφόνων», λέγοντας ότι οι μηχανές δεν πρέπει να αποκτήσουν «ικανότητα να σκοτώνουν χωρίς να ελέγχονται από ανθρώπους».

«Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ξέρουν ότι είμαστε στο πλευρό τους» τόνισε ο Αντόνιο Γκουτέρες, «Όταν τους κλέβουν την αξιοπρέπεια εξαιτίας των πολέμων, της καταπίεσης ή της φτώχειας, ή ακόμη και αν ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον, μπορούν να βασίζονται στα δικαιώματά τους, τα οποία δεν απομειώνονται. Και στρέφονται σε εμάς για να τα προστατέψουμε».

«Τα ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτικά, πολιτιστικά, οικονομικά και κοινωνικά, είναι ταυτόχρονα ο στόχος και το μονοπάτι», πρόσθεσε.

Από την πλευρά του, ο εκτελεστικός διευθυντής του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), Κένεθ Ροθ, κάλεσε τον γ.γ. του ΟΗΕ να γίνει «άμεσος και ευθύς στις δηλώσεις του».

Όπως είπε, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, «υψώνοντας δυνατή φωνή υπέρ των θυμάτων και καταδικάζοντας τους παραβάτες, μπορεί να υψώσει το ανάστημά του εναντίον των κυβερνήσεων που παραβιάζουν κατάφωρα τα δικαιώματα, είτε αυτό αφορά τους Ουιγούρους στην Κίνα, τις βιαιότητες κατά των Ροχίνγκια στη Μιανμάρ, τους βομβαρδισμούς αμάχων στην Ιντλίμπ από τις συριακές δυνάμεις, ή τον αναγκαστικό χωρισμό παιδιών από τους γονείς τους στα αμερικανικά σύνορα».

Και τόνισε ότι αυτή η πρωτοβουλία «θα επιτύχει μόνο αν ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ παράσχει ρωμαλέο και τακτικό σχολιασμό για όσα συμβαίνουν και δεν αποφεύγει να ονομάσει τους παραβάτες».

Πηγή: www.efsyn.gr
 

4 ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2020 ! - Ricken και Avaaz

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Για πάνω από μια δεκαετία, το Αvaaz έχει δώσει και έχει κερδίσει αμέτρητες μάχες με σκοπό να αλλάξει νόμους και πολιτικές. Έχουμε πετύχει τεράστιες νίκες.
Αλλά δεν είναι αρκετό.
Υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό από νόμους και πολιτικές. Εμείς οι ίδιοι. Η κουλτούρα, οι αξίες και οι πεποιθήσεις μας. Και ενώ εμείς προσπαθούσαμε να αλλάξουμε τους νόμους, η οργή και ο φόβος, το Facebook και τα κοινωνικά δίκτυα άλλαζαν τον κόσμο μας και εμάς τους ίδιους σπέρνοντας fake news.

Henri Matisse. Le Bonheur de vivre, also called The Joy of Life,
October 1905 - March 1906

Μια τεράστια μάχη για την ψυχή της ανθρωπότητας μαίνεται - μεταξύ ελπίδας και απόγνωσης, εμπιστοσύνης και καχυποψίας, αλήθειας και ψεύδους, φόβου και αγάπης, διχόνοιας και ενότητας, γνώσης και άγνοιας. Κι αυτή η σύγκρουση συμβαίνει μέσα στον καθένα και καθεμία από εμάς.
Τα τάγματα εφόδου στη μια πλευρά αυτής της μάχης μάς είναι ήδη γνωστά: τα τρολ. Είτε είναι γέννημα της ντροπής και των κακουχιών που αντιμετωπίζουν, είτε είναι απλώς έργο επί πληρωμή, τα τρολ δηλητηριάζουν την κοινωνία μας.

Αλλά η λογική δεν είναι «εμείς» και οι «άλλοι». Γιατί ποιοί είναι οι «άλλοι»; Όλοι και όλες εμείς. Και εδώ είναι που το Avaaz έρχεται να παίξει ρόλο.

Τα τρολ και η τάση όλων μας για «τρολάρισμα» μας έχουν στερήσει πάρα πολλά: τα κοινωνικά δίκτυα, τα μέσα ενημέρωσης και την πολιτική, ακόμα και πολλές προσωπικές και οικογενειακές μας σχέσεις.

Είναι θλιβερό. Ας κάνουμε λοιπόν τη νέα δεκαετία των ΄20, τη δεκαετία που θα τα κερδίζουμε και πάλι όλα πίσω.
Και ας ξεκινήσουμε από εκεί που πρέπει - από εμάς τους ίδιους - με τέσσερις αρχές που μπορούμε να δεσμευτούμε να ακολουθήσουμε στο διαδίκτυο, αλλά και εκτός διαδικτύου, ώστε να χαλιναγωγήσουμε το τρολ που κρύβουμε μέσα μας και να δείξουμε στον κόσμο έναν καλύτερο δρόμο: (αυτές οι αρχές προκύπτουν επίσης από δημοσκόπηση και έχουν την στήριξη της πλειοψηφίας των μελών του Avaaz)

1. Ας ξε-μπριζωθούμε
Όλοι μας έχουμε ευαίσθητα σημεία που πολύ γρήγορα μπορούν να μας προκαλέσουν οργή και φόβο - μας στερούν τον καλύτερο και βγάζουν το χειρότερό μας εαυτό. Μας συμβαίνει συχνά, αλλά αν αποδεχτούμε όσα μας μπριζώνουν (πχ. «το Χ με τσατίζει, επειδή νιώθω ανασφάλεια με το Ψ») και μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτά, τότε θα σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους και να τρολάρουμε, και θα αρχίσουμε να πράττουμε με αγάπη και γνώση.

2. Ας αφουγκραστούμε τη γνώση
Όταν δεν είμαστε στην τσίτα, μπορούμε πιο εύκολα να ακούσουμε τη γνώμη των άλλων, αλλά και τον εαυτό μας - τα συναισθήματά της καρδιάς μας, τη λογική του μυαλού μας και το ένστικτό μας... μπορούμε να ακούσουμε την ήρεμη φωνή μέσα μας που βάζει σε αρμονία όλα τα παραπάνω και μας προτείνει σύνεση.

3. Ας δείξουμε καλοσύνη αλλά ΚΑΙ δύναμη
Η καλοσύνη χωρίς δύναμη συχνά είναι δηλία. Και η δύναμη χωρίς καλοσύνη, ασπλαχνία. Χρειαζόμαστε και τα δύο, γινκ και γιανγκ μαζί, για να προστατεύσουμε με επιτυχία όσα αγαπάμε κι από κοινού μοιραζόμαστε.

4. Ας σταματήσουμε το κουτσομπολιό και ας ψάξουμε την αλήθεια
Τα fake news, οι μισές αλήθειες, τα υπονοούμενα και η φορτισμένη με συναισθήματα παραπληροφόρηση, βγάζουν προς τα έξω το χειρότερο εαυτό μας. Οι άνθρωποι είμαστε εκ φύσεως τίμιοι και ειλικρινείς, αλλά πολύ γρήγορα τείνουμε να ασπαζόμαστε εύκολες δαιμονοποιήσεις για να δικαιολογήσουμε το κακό που κάνουμε ο ένας στον άλλον. Ας προσπαθήσουμε να δούμε τον άνθρωπο αντί τον εχθρό και να κατανοήσουμε την, κάποιες φορές, περίπλοκη αλήθεια.

Περισσότερα για την εκστρατεία Ricken και Avaaz