Ένα δώρο για τις γιορτές που έρχονται: "Focus Anima" της Κατερίνας Γιαμά (με φωτογραφίες της Ζησούλας Ντάσιου)

 " Η φαντασία είναι ένα είδος οικονομικού μετανάστη. Έχει ταχθεί να "μετακομίζει" όταν δεν διαθέτει τα μέσα για να επιβιώσει".

"Την αποκαλούσαν αλαφροϊσκιωτη, μυστήριο τρένο, ξινή, ιδιόρρυθμη και δύσκολη στο να συνάψει φιλικές σχέσεις. Με τους άνδρες όμως η Στεφανία έβρισκε έναν κώδικα επικοινωνίας που όσοι δεν τον καταλάβαιναν, δεν προχωρούσαν σε περαιτέρω προσέγγιση.΄Αρεσε πολύ στους ιδιόρρυθμους όπως εκείνη, στους κουλτουριάρηδες και στους τύπους που ασχολούνταν με τη μουσική, τη φωτογραφία, και με οτιδήποτε παρέπεμπε σε δημιουργική προσωπικότητα πέρα από σφιχτά πλαίσια και δυσκολονόητες ορολογίες. 

Είχε τον τύπο της γυναίκας  που η έμφυτη μελαγχολία και σοβαρότητα στο βλέμμα, η ανεπιτήδευτη νωθρότητα στις κινήσεις και οι λιγοστές κουβέντες που έβγαιναν απ΄τα χείλη της, τραβούσαν σαν μαγνήτης. Οι γυναίκες την επέλεγαν για το χάρισμά της ν΄ακούει χωρίς να κρίνει και οι άνδρες για τη γοητεία της μοναχικής της παρουσίας. Η Στεφανία δεν πολυκυκλοφορούσε, όταν όμως το έκανε έκρυβε στην τσάντα της τη φωτογραφική μηχανή. Κάθε βόλτα, τέσσερις ή πέντε φωτογραφίες. ΄Ενα υλικό πολύτιμο για το σκοπό της.

Γύριζε στο σπίτι και ταξινομούσε σε ηλεκτρονικούς φακέλους τις φωτογραφίες. Αποκάτω έμπαιναν τίτλοι και ημερομηνίες. Το σπίτι της μεταμορφωνόταν σε στούντιο επεξεργασίας υλικού και έμπνευσης.΄Ηταν σα να μην υπήρχε κόσμος από εκεί και πέρα, σα να μη χτυπούσαν τηλέφωνα. Τα μάτια της εστίαζαν πάνω στην οθόνη και ακίνητη έψαχνε να βρει τίτλους, λέξεις πάνω στο θέμα της φωτογραφίας, που να «κουμπώνουν» μεταξύ τους και ταυτόχρονα να θέτουν ερωτηματικά σε όσους την έβλεπαν και προσπαθούσαν να την ερμηνεύσουν.

Αυτή και ο φανταστικός της κόσμος παράλληλος προς τον πραγματικό που περνούσε έξω από το σπίτι της. Πορείες ομόρροπες αλλά και αντίρροπες. Τίποτε δεν προεξοφλούσε το πού θα κατέληγαν. Ο έρωτας για τη φωτογραφία δεν μπορούσε να περιμένει, ερχόταν και έφευγε σαν κλέφτης. Νύχτα την επισκεπτόταν στο κρεβάτι της και μέρα στην επαφή της με ανθρώπους που είχαν κοινές αναφορές και κυρίως δεν είχαν κάψει τον εγκέφαλό τους με ατελέσφορες, συναισθηματικές μεταπτώσεις" ....

Φωτο: Ζησούλα Ντάσιου

Είναι η αρχή της μιας απο τις τριάντα ιστορίες για το δρόμο που ακολουθούν τα χνάρια τριάντα φράσεων. Τόσο μικρές αλλά ταυτόχρονα περιεκτικές, γλυκόπικρες χωρίς περιθώρια ωραιοποίησης. Το τέλος τους, κοφτό,  «επενδύει» στη φαντασία του αναγνώστη περισσότερο παρά στη φλυαρία του συγγραφέα. Στοχεύουν στο κυρίως θέμα που είναι οι σχέσεις, οι πληγές της ψυχής και οι ελπίδες μετά την επούλωσή τους, τα κατάλοιπα του εγκλεισμού, οι μικροχαρές χωρίς την ετικέτα της επιφανειακής ευτυχίας, τα συναισθηματικά αδιέξοδα, ο θάνατος ως αξεπέραστη απώλεια, ο έρωτας ως προοπτική ή και ως εξάρτηση, το μεγαλείο της ευαισθησίας. 

Ιστορίες για ν΄αγναντεύετε από τα παράθυρα της ελπίδας σας που ενδεχομένως κάποιες φορές να είναι και φεγγίτες.

Το βιβλιο πωλειται στα βιβλιοπωλεια "Πορθμος" και "Σβουρα" στη Χαλκιδα και στο ηλεκτρονικο βιβλιοπωλειο των εκδοσεων www.bookstars.gr

Στρατηγικό λάθος η αγνόηση της νησιωτικότητας της Εύβοιας

Της Πάρη Ντελκή, εκδότριας του "Παλμός της Βόρειας Εύβοιας"

" Από την αρχαιότητα η δύναμη της Εύβοιας στράφηκε στη θάλασσα. Τεράστια πλοία έφταναν μακριά κοινωνόντας τον Ευβοϊκό Πολιτισμό, από τα νομίσματα μέχρι το Ευβοϊκό αλφάβητο στην άκρη του τότε γνωστού κόσμου. Οι πλούσιες πηγές της Ιστορίας το μαρτυρούν κι ο σύγχρονος Ευβοιώτης το παραβλέπει. Το υγρό στοιχείο πρόκληση πάντα  και στοιχείο σύνδεσης με άλλες κοινωνίες και πολιτισμούς που φέρει διαφορετικό αέρα σε κάθε τόπο, λες και στην Εύβοια δεν υπάρχει....

Φωτο: Αιδηψός και τα χωριά της / Facebook

Βόρεια και Νότια Εύβοια με κοινά προβλήματα με την ίδια απομόνωση, με το ίδιο κακό οδικό δίκτυο που να τις συνδέει με την πρωτεύουσα του νομού, που δεν γνωρίζει τον αποκλεισμό λόγω καιρικών φαινομένων…
Μια ώρα από την πρωτεύουσα του κράτους δεν αφήνει στους Χαλκιδέους, ούτε περιθώρια ενσυναίσθησης, για την Ιστιαία ή την Κάρυστο που χρειάζονται τετραπλάσιους χρόνους και έξοδα για να έχουν τις ίδιες παροχές...."

Όλο το άρθρο της Ναυτεμπορικής εδώ

Ευβοϊκού ανοιξιάτικοι ήχοι και χρώματα

Του Τάκη Δημητρακόπουλου

Η θάλασσα καθρέφτης ακύμαντη κάτι γλάροι παίζουν στο ακρωτήρι, τα πουλιά τρέχουν να φιάξουν φωλιές ένας γέρο κότσυφας κατοπτεύει τον χώρο όσο η θηλυκιά κλωσάει , και που και που της φέρνει φαγητό.

Η καημένη εκείνη ξέρει πως είναι ευάλωτη πως είναι εύκολη λεία στους εχθρούς αλλά το ένστικτο την κρατάει εκεί... Έχω δει την φωλιά αλλά δεν πλησιάζω μην τρομάξουν και την αφήσουν φοβισμένα. Ήταν και πέρσι εκεί, είχα δει τους νεοσσούς με την απίστευτη όρεξη να φωνάζουν με τα ράμφη ορθάνοικτα βιαστικοί να "πάρουν" φτερό να πετάξουν ...

Η εποχή της γονιμότητας τα έντομα εν αγνοία τους επικονιάζουν και γονιμοποιούν τα λουλούδια δέντρων και θάμνων ο σπόρος ταξιδεύει αφού σκίστηκε στα δυό μισός στο βάθος να βρεί νερό και μισός προς την επιφάνεια να συναντήσει τον Ήλιο. Άραγε πονάνε και οι σπόροι όταν "γεννούν" ποιος ξέρει

Ένας κορυδαλλός τιτιβίζει κι αυτός καθισμένος στο σύρμα. Σπάνια εικόνα αλλά τώρα έχει την ευθύνη της προστασίας της φωλιάς.

Και να τα χελιδόνια μαζεύουν λάσπη και χτίζουν ή επισκευάζουν τις φωλιές τους . Κάπου μακριά ακούγεται ένας κούκος που ότι κι αν λένε την φέρνει την Άνοιξη . Ένα σμήνος τρυγονιών πετάει χαμηλά πάνω από την θάλασσα προς τον Χτυπά και ο τσαλαπετεινός σκαλίζει κι αυτός στο χώμα του μικρού πάρκου να βρεί τροφή γι αυτόν την σύντροφο ή τα μικρά του ποιος ξέρει.

Η ομορφιά του κόσμου λέω αλλά σκεφτείτε πόση αγριότητα στον αγώνα της επιβίωσης ... Ο θάνατος σου η ζωή μου νόμος αιώνιος που ισχύει και εφαρμόζεται ακόμη και μέσα στην ήρεμη και ακύμαντη θάλασσα.

Εκεί κάπου στην <<μύτη>> στο ακρωτήρι μικρά ψάρια πηδούν έξω από το νερό απελπισμένα πίσω τους σίγουρα ο θηρευτής ... Είχε δίκηο ο παλιός φίλος μου είχε και σ' αυτό δίκηο. Δεν υπάρχει τόπος πουθενά στην γη που να μην ισχύει ο νόμος της επιβίωσης, πουθενά ...

Δελφικό

          Άγρια η κραυγή σου στη σιωπή.

        Αετού φωλιά η αναπνοή σου, αντέχει.

Μάγισσας καιόμενης στη πυρά ο αναστεναγμός σου,

ο θυμός και η έκρηξή του.

Μνήμη που πληγώνει η σκέψη σου.

Δωρικού ρυθμού η ύπαρξή σου.

Εξώφυλλο τριμμένης εφημερίδας η ελπίδα σου.

Θάλασσας που αποκαλύπτει τους βυθούς της η μαρτυρία σου.

Στάση ανακωχής η παρουσία σου.

Εσύ! Πιστός ακόλουθος της αλήθειας που ξέρουν οι λίγοι,

οι διαλεκτικοί!

Όσοι απέμειναν να χρεώνουν τις επιλογές τους στο όνειρο.

Αυτοί, οι Δον Κιχώτες που εγκατέλειψαν το άλογό τους

αναζητώντας νέους τρόπους έκφρασης.

 

Άγρια η κραυγή σου ανάμεσα στις κραυγές

όσων δεν πείστηκαν να ενδώσουν στην οργή,

στο χαμαιρπισμό, στην ανεξήγητη υποταγή.

Στα αισθήματα που σκοτώνουν.

Ο,τι σκοτώνει, δε γεννάει ελπίδα.

Παράγει θάνατο κ’ όχι ζωή.

Μιλάει για πόλεμο κ’ όχι για ειρήνη.

«Κραδαίνει» λέξεις, όχι πράξεις.

Και τα οράματα δεν φτιάχνονται με λέξεις που διχάζουν!

Σκάβουν βαθιά πηγάδια στη μνήμη.

Ποτίζουν με αλμυρό νερό τα αγκάθια της.

Τα μετουσιώνουν σε ανοιξιάτικους βλαστούς.

Κ’ όταν με το καλό ανθίσουν

τα προσφέρουν σε ένδειξη συμφιλίωσης.

Αυτοί, οι οργισμένοι ρομαντικοί.

Οι λιγοστοί, οι ερωτικοί, οι ατίθασοι..

Κατερίνα Γιαμά 23-04-2017

Το 9ο Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ στη Χαλκίδα 13-18 Οκτώβρη

Περισσότερα εδώ απο την Εφημερίδα των Συντακτών

Ευβοϊκού χρώματα και αρώματα

Το National Geographic για τον Ευβοϊκό (*)

(*) Από http://www.huffingtonpost.gr το κείμενο που ακολουθεί και η φωτό

Η Εύβοια είναι ανάμεσα στους 10 κορυφαίους προορισμούς για να κάνει κανείς ιστιοπλοΐα, σύμφωνα με τη λίστα του βιβλίου του National Geographic "Journeys of a Lifetime".

Να κάτι, που λείπει χρόνια τώρα για τη τουριστική προβολή του Ευβοϊκού και για την ανάδειξη της Εύβοιας σαν διεθνούς τουριστικού προορισμού και την δημιουργία και αναβάθμιση του "brand name" που πρέπει να έχει.

"Τη χωρίζει από την ηπειρωτική Ελλάδα μόνο μια στενή γραμμή που σε κάποιες περιπτώσεις δεν ξεπερνά τα 40 μέτρα. Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας. Η τραχιά ακτογραμμή της με τις μακριές παραλίες και τους απόκρημνους κόλπους δίνει τη θέση της σε βουνά που έχουν διάσπαρτα χωριά και μοναστήρια. Η ιστιοπλοΐα κατά μήκος της ακτογραμμής της Εύβοιας με ένα καΐκι θα σας δώσει τη χαρά να απολαύσετε τις απομακρυσμένες παραλίες και τους όρμους, καθώς και να εξερευνήσετε το ιδιωτικό νησί Πετάλι".

Και το πρωτότυπο κείμενο από το: http://travel.nationalgeographic.com/travel/top-10/sailing-cruises/#page=2: (εντάξει η μετάφραση είναι ανεπαρκής αλλά δεν φταίμε εμείς)

Évia Island Cruise, Greece

Separated from the mainland by only 130 feet (40 meters) in places, Évia is Greece’s second-largest island. A rugged coastline of wide beaches and steep cliffs gives way to mountains dotted with villages and monasteries. Sailing along the coast of Évia in a caique (wooden fishing boat), you can enjoy the remote coves and beaches and the private island of Petali, as well as explore the main island itself. Travel with a group of six to eight friends; a leader and crew come with the boat hire

Παρουσίαση βιβλίου: "Αστερόπετρα"της Κατερίνας Γιαμά

Ροζ Σκακιέρα της Κατερίνας Γιαμά (εκδόσεις Bookstars)

Υπάρχουν ακραία σημεία στον έρωτα; 

Σ’αυτό απαντά η «Ροζ σκακιέρα»… 

Ένα «πρελούντιο» για την απολυτότητα του έρωτα, την καταστροφική εμμονή του και το μακρινό όνειρο της συντροφικότητας. Ο θάνατος που κλείνει τριπλό «ραντεβού» με τους ήρωες, δεν είναι παρά ο καθρέπτης της ύπαρξής τους θρυμματισμένος από τη «γροθιά» της σύγχρονης πραγματικότητας και της ωμής εικόνας της. 

Μιας εικόνας που ο φόβος την ασχημίζει, εξουδετερώνοντας την ομορφιά των χρωμάτων της και μετατρέποντας την ψυχή σε διπλή αρένα.

Παραγγελίες στο:
http://www.bookstars.gr/User/BookDetails.aspx?Id=TDT1W70U9K9t7knd6IBHlg%3d%3d&CId=HgAViWA5%2bUg%3d

Greenpeace: Στηρίξτε τη παράκτια αλιεία - στείλτε το μήνυμά σας στον Έλληνα υπουργό

Σε λιγότερο από 48 ώρες, οι πολιτικοί θα αποφασίσουν για το μέλλον των θαλασσών και των ψαράδων. 
Οι ευρωπαϊκοί νόμοι για τη θάλασσα αλλάζουν – κάτι που συμβαίνει μία φορά στα 10 χρόνια. Εδώ και δεκαετίες αυτοί οι νόμοι έχουν οδηγήσει τα ψάρια σε εξαφάνιση γιατί στηρίζουν τα καταστροφικά, βιομηχανικά σκάφη, όπως οι μηχανότρατες, και απειλούν παράλληλα την επιβίωση των παράκτιων ψαράδων που ψαρεύουν με τον πιο βιώσιμο τρόπο. 
Αυτοί είναι οι νόμοι που πρέπει να αλλάξουν και πρέπει να πιέσουμε μαζί για αυτό. 


Την Δευτέρα, οι υπουργοί αλιείας θα συναντηθούν για το τελευταίο στάδιο διαπραγματεύσεων της αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Ο αρμόδιος υπουργός, κ. Τσαυτάρης, ενώ έχει μία μοναδική ευκαιρία να ανατρέψει δεκαετίες υπεραλίευσης και να στηρίξει ουσιαστικά και την ελληνική παράκτια αλιεία, μέχρι τώρα κρύβει τις προθέσεις του.
Έχουμε όμως πολύ ανησυχητικές ενδείξεις για τη στάση που θα κρατήσει. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτά, πιέζουν περισσότερο από ποτέ να συνεχιστεί η αλόγιστη καταστροφή των θαλασσών μας.

Στηρίξτε τη παράκτια αλιεία - Στείλτε το μήνυμά σας στον Υπουργό

Το μήνυμα (*)

(*) Της Κατερίνας Γιαμά

Χτίζω στην άμμο ένα σπιτάκι
Με ξυλαράκια και πηλό
Του βάζω γέφυρες κ΄ένα πορτάκι
Μα μ΄αγναντεύει σιωπηλό

Του ορθώνω κάστρα και πολεμίστρες
Για να το σώσω απ΄το νερό
Ξόρκια του κάνω σαν τις μαγίστρες
Για να γλυτώσει απ΄τον καιρό…

Θερινό Ηλιοστάσιο (*)

(*) Απόσπασμα από ποίημα της Κατερίνας Γιαμά

Λευκό πανάκι στο καραβάκι
Αγέρας πρίμα στο ταξιδάκι
Κύμα ασημένιο σαν φιλντισένιο
σε πάει αλάργα σ΄ένα νησάκι

Κορμί σα χέλι γλυκό σα μέλι
Θα παραδώσεις και μη σε μέλει

Άρωμα, αλμύρα ηλιος πορφύρα
Φωτιές ανάβει καλεί τη Μοίρα
Να σ΄οδηγήσει στο ερημονήσι
Θεών κατάλυμα και να σ΄αφήσει…

Από τον Ευβοϊκό στις Πρέσπες

Έμπνευση ...

Φωτογραφίες της αγαπητής φίλης Μ.Α

Στιγμές...

Φωτογραφίες της αγαπητής φίλης Μ.Α

Ευβοϊκού χρώματα (γιατί η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο-μαύρο)

Από σήμερα ξεκινάμε μια νέα ετικέτα αφιερωμένη στους ερασιτέχνες φωτογράφους του Ευβοϊκού και στην παρουσίαση φωτογραφιών τους με θέμα τη φύση και τη πολυχρωμία της περιοχής.
Ξεκινώντας παρουσιάζουμε 4 φωτό της αγαπητής φίλης Μ.Α (κάντε κλικ στη φωτό για μεγέθυνση)