"Σημειώσεις για τον εμφύλιο" - Του Πάνου Ζέρβα

Έχει κυκλοφορήσει απο το 2021 από τις εκδόσεις "Επίκεντρο" το βιβλίο του διαδικτυακού φίλου Πάνου Ζέρβα, το οποίο - λόγω καθημερινών ασχολιών και απασχόλησης - μπόρεσα τελικά να το διαβάσω πριν απο λίγο καιρό. Με εξέπληξε ευχάριστα, αλλά και με συνεπήρε όχι μόνο η ήρεμη και αντικειμενική αφήγηση και παράθεση ντοκουμέντων και γεγονότων αλλά και η νηφάλια και διορατική κρίση του συγγραφέα, μακρυά απο οποιεσδήποτε σκοπιμότητες, προκαταλήψεις και μύθους. Συνιστάται ανεπιφύλακτα για διάβασμα και σκέψη για όλα όσα απασχόλησαν και ταλαιπώρησαν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας και τη χώρα τα τελυταία χρόνια του περασμένου αιώνα. με συγκίνησε επίσης η αφιέρωσή του "σε όσους νέους το διαβάσουν". Περιμένω με ανυπομονησία τους επόμενους δύο τόμους.

"Κάθε προσπάθεια με ευγενή ελατήρια, να κατατάξη τουλάχιστον τον κυκεώνα και να θέση ερωτήματα σε ανθρώπους που δεν θέλουν απλώς να ναρκισσεύωνται ή να ψεύδωνται, είναι καλοδεχούμενη" (από το πρόλογο του Ήρκου Ρ. Αποστολίδη)

Στο βιβλίο υπάρχουν τέσσερις ενότητες - εκτός απο τον επίλογο - για κάθε μια απο τις οποίες δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να παραθέσω για χάρι σας ορισμένα αποσπάσματα.

Κατοχή και Αντίσταση

"Όλες οι σημαντικές αντιστασιακές οργανώσεις... είχαν ως στόχο την κοινωνική αλλαγή και μάλιστα με πολύ πιο ριζοσπαστικό περιεχόμενο απο το ΕΑΜ. Αρκεί να διαβάσει κανείς το καταστατικό του ΕΔΕΣ και το πρόγραμμα της ΕΚΚΑ". (σελ.77)

"Η στρατηγική σύλληψη του Γληνού απο το καλοκαίρι του '43 ήταν πολιτικά ευφυής και η υλοποίηση την άνοιξη του '44 ήταν ενα μικρό αριστούργημα, αλλά η ΠΕΕΑ χρησίμευσε τελικά μόνο ως διαπραγματευτικό ατού για την είσοδο του ΚΚΕ στη βασιλική κυβέρνηση του Καϊρου". (σσ 88-89)

Κατοχικός εμφύλιος

" Το ΚΚΕ προσπάθησε να κρατήσει και την πραγματική (πολιτική) πίτα αφάγωτη και τον ιδεολογικό σκύλο χορτάτο. Να υλοποιεί δηλαδή, την απόφαση για τη μεγάλη αντιφασιστική συμμαχία, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση, όπως επιθυμούσε και η Σοβιετική Ένωση, και, ταυτόχρονα, να αντιδρά ένοπλα στις αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης". (σελ 133)

" Για κάποιους μηνες η άτυπη γραμμή της επανάστασης πήρε το πάνω χέρι στο ΚΚΕ και μετά προσπάθησαν να τη συμμαζέψουν. Αυτοί οι έξι εφτά μήνες απο τον Οκτώβρη του 1943 και μετά, είναι η μήτρα του Εμφυλίου". (σελ.135)

Μέση Ανατολή

" Η κυβέρνηση Τσουδερού ήταν η πολιτική συνέχεια της 4ης Αυγούστου. Τα στελέχη της δικατορίας εξακολουθούσαν να βρίσκονται στις θέσεις τους και να λειτουργούν με τον τρόπο που είχαν συνηθίσει. Στόχος τους ήταν να συνεχιστεί η δικατορία και χωρίς το Μεταξά". (σελ 171)

" Οι Βρετανοί προσπάθησαν με κάθε τρόπο να ανατρέψουν την κατάσταση και να απαλλαγούν απο τον μπελά του ΕΑΜ. Βοήθησαν τη συνεννόηση του παλαιού πολιτικού κόσμου με την κυβέρνηση, γεγονός που σήμαινε την ενοποίηση του αστικού χώρου με την τοποθέτηση του πολιτειακού θέματος σε δεύτερη μοίρα. Το κυριότερο, τον Οκτώβριο του 1943 εξασφάλισαν απο τη Μόσχα τη διαβεβαίωση ότι η Σοβιετική Ένωση δεν ενδιαφερόταν για την Ελλάδα. Ήταν δυο παράλληλες πολιτικές κινήσεις ουσίας". (σελ 189)

" Η στάση έδειξε την πολιτική μυωπία της ηγεσίας του ΕΑΜ (και του ΚΚΕ) στη Μέση Ανατολή. Αντί να περιφρουρήσουν τις δυνάμεις του για την κρίσιμη στιγμή της Απελευθέρωσης,  όπου θα παίζονταν τα πάντα, τις ξόδεψαν κυνηγώντας ενδιάμεσους και δευτερεύοντες πολιτικούς στόχους. Σε καιρό πολέμου  και σε ξένα εδάφη όπου κυριαρχούσαν οι Βρετανοί". (σελ 205)

" Από τα οχτώ σημεία του εθνικού συμβολαίου απουσιάζει εντελώς οποιαδήποτε αναφορά στην Αντίσταση. Λες και δεν υπήρξε". (σελ 221)

Η σύγκρουση του ΕΑΜ με το δοσιλογισμό

" Οι αριθμοί λένε ότι οι δοσίλογοι έμειναν ατιμώρητοι. Υπήρχαν 25.000 κατηγορούμενοι για δοσιλογισμό". (σελ 277)

" Το 85% περίπου απαλλάχτηκαν στ στάδιο της προανάκρισης. Απο όσους δικάστηκαν, τελικά καταδικάστηκαν 350. Στις 31 Μαρτίου 1950 στις φυλακές βρίσκονταν σχεδόν 22.000 κρατούμενοι. Από αυτούς δοσίλογοι ήταν 96. Βγήκαν τα αμέσως επόμενα χρόνια. Έγιναν 25 εκτελέσεις. Από τους 25 κανένας δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο, ανώτατο στέλεχος της Διοίκησης, οικονομικός μεγαλοδοσίλογος ή έστω κορυφαίος ταγματασφαλίτης ή στέλεχος της Ειδικής Ασφάλειας και του Μηχανοκίνητου". (σελ 278)

" Ο κόσμος του δοσιλογισμού πέτυχε απολύτως το στόχο του. Όχι μόνο έμειναν ατιμώρητοι για τα εγκλήματά τους, όχι μόνο επανεντάχθηκαν χωρίς προβλήματα στην οικονομική και κοινωνικη ζωή, αλλά διατήρησαν άθιχτα και τα κέρδη της Κατοχής. Τουλάχιστον όσα δεν είχαν διασκορπιστεί στα κατοχικά καζινο και στις νεοπλουτίστικες σπατάλες". (σελ 282)

" Ας μην ρωτήσει κανείς για τις ευθύνες της Δικαιοσύνης....Υπήρχαν και οι φωτεινές εξαιρέσεις...Ένας απο αυτούς, ο πρωτοδίκης Παναγιώτης Γίδας...Δολοφονήθηκε στη Κέρκυρα, η οποία ελεγχόταν απο τον ΕΔΕΣ, στις 27 Δεκεμβρίου 1944, μετά απο φρικτά βασανιστήρια, σε ηλικία 34 ετών. Μόνο ένς απο τους δολοφόνους του καταδικάστηκε σε εικοσαετή φυλάκιση, αλλά έμεινε μερικούς μήνες στη φυλακή και αφέθηκε ελεύθερος". (σελ 282)

Αυτά τα λίγα για να ανακινήσω το ενδιαφέρον σας για την ιστορική αυτή περίοδο που έζησε ο λαός μας και η χώρα. Καλό διάβασμα

Ποιός νοιάζεται για το αποτέλεσμα των εκλογών στο πολυπηθέστερο κράτος του κόσμου;

Adnan Abidi, Reuters

 Η Ινδία, είναι η μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως   σε πληθυσμό ξεπερνώντας την Κίνα, με   1.387.284.855 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη   εκτίμηση για το 2023, και η έβδομη μεγαλύτερη   σε έκταση με 3.287.263 τ.χλμ. (Βικιπαίδεια)

  Οι γενικές εκλογές στην Ινδία, που ξεκίνησαν   στις 19 Απριλίου, διεξήχθησαν σε επτά στάδια   σε 28 πολιτείες και 8 αυτόνομες περιοχές.   Παρά  τη ζέστη η συμμετοχή ήταν   ικανοποιητική. Ψήφισαν πάνω απο 642 εκατ.   ψηφοφόροι (συμμετοχή 66,3%). Ο Ινδός   πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι αναμένεται να εξασφαλίσει τρίτη συνεχόμενη θητεία με την κυβερνώσα Εθνική Δημοκρατική Συμμαχία, έναν συνασπισμό με επικεφαλής το Κόμμα Bharatiya Janata (BJP), που οδεύει προς τη νίκη στις γενικές εκλογές της χώρας, αλλά με μειωμένη πλειοψηφία. Το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο, ξεπέρασε τις προσδοκίες, υπερδιπλασιάζοντας τις έδρες του σε σύγκριση με τις τελευταίες γενικές εκλογές του 2019, αλλά χωρίς να είναι σε θέση να απειλίσει σοβαρά την κυριαρχία του Μόντι.

Η Κάτω Βουλή του Ινδικού Κοινοβουλίου, έχει 543 έδρες. Ένα κόμμα ή ένας συνασπισμός χρειάζεται 272 έδρες για να σχηματίσει την κυβέρνηση και ο αρχηγός του κόμματος ή του συνασπισμού που κερδίζει έχει καθοριστικό ρόλο στην επιλογή του επόμενου αρχηγού του κράτους. Οι τάσεις μέχρι αργά το βράδυ έδειχναν ξεκάθαρα ότι το BJP θα υπολείπεται της μονοκομματικής πλειοψηφίας και θα πρέπει να καλύψει τον μαγικό αριθμό των 272 με τη βοήθεια των συμμάχων του. Προβλέπεται να κερδίσει περίπου 240 έδρες (έναντι 303 το 2019). 

Το κόμμα του Μόντι είχε χαμηλότερες επιδόσεις στις εκλογές για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, παρά την οικονομική ανάπτυξη της Ινδίας, τα υποσχόμενα οφέλη δεν έφτασαν στις μάζες, με το ποσοστό ανεργίας να παραμένει υψηλό. Δεύτερον, η υποστήριξη στον ινδουιστικό εθνικισμό έχει αποξενώσει αρκετούς ψηφοφόρους που ανησυχούν για τη πορεία του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος της χώρας. 

Στα 10 χρόνια στην εξουσία του, ο Μόντι έχει μεταμορφώσει το πολιτικό τοπίο της Ινδίας, φέρνοντας τον ινδουιστικό εθνικισμό, κάποτε περιθωριακή ιδεολογία στη χώρα, στο κυρίαρχο ρεύμα, αφήνοντας το έθνος βαθιά διχασμένο. Οι επικριτές του τον κατηγορούν ότι η πολιτική του για την πρώτη ινδουιστική αρχή έχει γεννήσει μισαλλοδοξία, ενώ η ινδική οικονομία —η πέμπτη μεγαλύτερη στον κόσμο και μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες— έχει γίνει πιο άνιση, ανέφερε το Associated Press.

Στην τρίτη του θητεία, η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Μόντι ενδέχεται να στρέψει το επίκεντρό της σε εσωτερικά ζητήματα, δίνοντας προτεραιότητα στην πιο δίκαιη κατανομή των αναπτυξιακών οφελών και σε μια πιο ήπια στάση απέναντι στον ινδουιστικό εθνικισμό. Επίσης είναι πιθανό να παραμείνει συνεπής με την εξωτερική του πολιτική με τη σημείωση ότι θα μπορούσε να αξιοποιήσει παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές για να ενισχύσει την πολιτική, οικονομική και διπλωματική δύναμη της Ινδίας, ενισχύοντας τη διεθνή της παρουσία

Η τελευταία διαπίστωση αφορά τις σχέσεις της χώρας με τη Ρωσία και τη Κίνα που παρά τα εμπόδια των κρατών της δύσης βρίσκονται σε άνοδο. 

Η ακροδεξιά απειλή για τις κοινωνικές κατακτήσεις και ελευθερίες στην Ευρώπαϊκή Ένωση

Στις αρχές Οκτώβρη του 2023 στις χώρες της ΕΕ με βαθύ μπλέ τα ακροδεξιά κόμματα ήταν μεταξύ των 3 πρώτων κομμάτων σε δημοτικότητα σε κάθε μια από αυτές. (Το αχνό μπλε για τς υπόλοιπες χώρες της ΕΕ όπου δεν ήταν στα 3 πρώτα).  Με ανοιχτό κίτρινο είναι οι χώρες στις οποίες θα γίνονταν εκλογές.

Στις 15 Οκτωβρίου 2023, οι ψηφοφόροι στη Πολωνία εξέλεξαν νέα Βουλή και Γερουσία. Μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης από το κατά τίτλο κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS), (που κέρδισε 194 έδρες — πολύ λίγες για πλειοψηφία) σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση απο συνασπισμό κομμάτων με τη συμμετοχή και της αριστεράς (248 έδρες).

Στις 22 Νοεμβρίου 2023 η Ολλανδία εξέλεξε τα 150 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων της . Το ακροδεξιό Κόμμα για την Ελευθερία, ήρθε πρώτο με 37 έδρες, αλλά χωρίς να μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας. Η συμμαχία Εργατικών-Πράσινων του Φρανς Τίμερμανς καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση με 25 έδρες. Το ολοκαίνουργιο Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο του Peter Omtzigt μπήκε στο κοινοβούλιο με 20 έδρες.

Επόμενες εκλογές: 

Φιλανδία: 11 Φεβρουαρίου

Λευκορωσία: 25 Φεβρουαρίου

Πορτογαλία: 10 Μαρτίου

Ρωσία: 17 Μαρτίου

Ευρωεκλογές: 6-9 Ιουνίου

Ελληνική οικονομία: Από τους καθεστωτικούς μύθους στη σκληρή πραγματικότητα

Ποιοί κλάδοι κι πόσο πλούτο παράγουν στη χώρα; Ο πίνακας που ακολουθεί μας δίνει τις σκληρές απαντήσεις της πραγματικότητας για το 2021:

Το εμπόριο και οι επισκευές οχημάτων έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά κύκλου εργασιών και ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας. Η μεταποίηση στη δεύτερη θέση, τα logistics στη τέταρτη, οι τεχνικές / επιστημονικές δραστηριότητες στη πέμπτη και ο χιλιοτραγουδισμένος τουρισμός στην 7η. Πρόχειρα συμπεράσματα αυτά. Η βαθύτερη μελέτη του πίνακα και του κάθε κλάδου ξεχωριστά μπορεί να δώσει πολύ πιο πλούσια και ποιοτικά συμπεράσματα.

Ποιοί είναι οι κορυφαίοι "παίκτες" στο παιχνίδι της οικονομίας και ποιός ο ρόλος τους; Φαίνονται ανα κλάδο για το 2016 στον επόμενο πίνακα:

Η ολιγοπωλιακή συγκέντρωση απο το 2016 μέχρι σήμερα, βοηθώντων των κρίσεων που βιώσαμε έχει μάλλον αυξηθεί, παρά μειωθεί. Σε δεκάδες κλάδους 4 μόνο εταιρείες ελέγχουν τα πλειοψηφικά ποσοστά της παραγωγής τους με όλα τα επακόλουθα που μπορείτε να φανταστείτε.

Ποια ειναι η θέση της χωρας στο παγκόσμιο πλούτο κατά κεφαλή;  Δείτε παρακάτω 

Στις τελευταίες θέσεις των πιο ανεπτυγμένων χωρών. Εκεί είμαστε.

Περισσότερα στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο"

Επίσης μερικά σημαντικά προβλήματα που δεν τα λέμε μόνο εμείς, παρακάτω:

"Μπορεί να παρατηρείται πρόοδος στην ανάκαμψη της οικονομίας, ωστόσο υπάρχουν μια σειρά από ζητήματα, τα οποία δείχνουν ότι η Ελλάδα – παρά την όποια ανάπτυξη σημειώνεται – απέχει ακόμη πάρα πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Άλλωστε, τίθεται και το ερώτημα του κατά πόσο αυτή η ανάπτυξη είναι διατηρήσιμη για τα επόμενα χρόνια, καθότι η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν με γοργούς ρυθμούς (και μάλιστα πιο γοργούς) κατά την περίοδο πριν από τος Ολυμπαικούς Αγώνες του 2004 αλλά και μετά. Πάντως, τα εισοδήματα στην χώρα μας εξακολουθούν να απέχουν από την αρχή της κρίσης το 2009.

Το ελληνικό ΑΕΠ ανεβαίνει, ωστόσο υπάρχει ακόμη μεγάλη απόσταση που πρέπει να γεφυρωθεί για να καλυφθούν όλες οι απώλειες της παρατεταμένη κρίσης που έπληξε την χώρα μας. Αποτέλεσμα; Η Ελλάδα να βρίσκεται μόνο πάνω από την Βουλγαρία σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και να υστερεί έναντι πολλών χωρών όπως η Πορτογαλία, η Σλοβακία, η Πολωνία, η Ρουμανίες κλπ

Εισοδήματα και κατανάλωση
Η Ελλάδα απέχει κατά 33 μονάδες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Το 2022, όπως και το 2020 και το 2021, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία κατέγραψαν το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, 156% και 135% αντίστοιχα πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ. Μετά το Λουξεμβούργο και την Ιρλανδία ακολουθεί η Δανία (36% πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε.), η Ολλανδία (30% πάνω), η Αυστρία (24% πάνω) και το Βέλγιο (20% πάνω).

Αρνητική κατάταξη και στην ατομική κατανάλωση (AIC) για την Ελλάδα το 2022, αφού κατατάχτηκε στην 25η θέση πανευρωπαϊκά μαζί με την Εσθονία και 22 μονάδες κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Τα χαμηλότερα επίπεδα ατομικής κατανάλωσης AIC καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (31% κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε.), στην Ουγγαρία (29% κάτω), στην Κροατία και Λετονία (και οι δύο 24% κάτω), στη Σλοβακία (23% κάτω) και στην Ελλάδα και Εσθονία (22% κάτω).

Ανεργία και Απσχόληση
Την ίδια στιγμή, η ανεργία μειώνεται στην Ελλάδα, όμως η χώρα παραμένει στη 2η χειρότερη θέση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την Ισπανία, ενώ κάτι αντίστοιχο ισχύει και στην απασχόληση, μετά τη γειτονική Ιταλία. Υπενθυμίζεται ότι αρκούσε μόλις μια τετραετία -από το 2009 έως το 2013- για να φθάσει το ποσοστό ανεργίας στη χώρα μας από μονοψήφιο ποσοστό στο δυσθεώρητο 28,1% και συνολικά 14 δύσκολα χρόνια για να φθάσει μόλις τον περυσινό Οκτώβριο στο 9,6%, κάτω από το «ψυχολογικό» ότι του 10%.".

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Οι Έλληνες εργαζόμενοι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, είχαν το 2022 μέσο ετήσιο μικτό μισθό 16.000 ευρώ και βρίσκονταν στην 24η θέση μεταξύ των 27 της Ε.E. Βρίσκονταν επίσης στο μισό επίπεδο αποδοχών του μέσου όρου της Ε.Ε. (32.300 ευρώ) και στην τελευταία θέση των χωρών της Ευρωζώνης, όπου ο μέσος ετήσιος μισθός ήταν 35.200 ευρώ. Ήταν, ακόμη, οι μοναδικοί εργαζόμενοι στην Ευρώπη που οι μισθοί τους παρέμεναν χαμηλότεροι σε σχέση με τα προ δεκαετίας επίπεδα – ακόμη και της πρώτης φάσης των μνημονίων.

Σε όρους αγοραστικής δύναμης αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι βρίσκονται μόλις στο 57% του μέσου όρου της Ευρωζώνης, ήτοι είναι ανάμεσα στους φτωχότερους της Ευρώπης, ξεπερνώντας μόνον χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία. Σε εποχή ιστορικής πληθωριστικής κρίσης, που απομειώνει ακόμη περισσότερο τα πραγματικά εισοδήματα, έχει ενδιαφέρον ότι η τάση αυτή δεν αναστράφηκε ούτε με τις μισθολογικές αυξήσεις της τελευταίας διετίας. Έχει επίσης ενδιαφέρον ότι εντελώς αντίστροφη είναι η τάση στα κέρδη των επιχειρήσεων. Η δυσαναλογία, μάλιστα, μισθών – κερδών εντείνεται αντί να εξισορροπεί τα τελευταία χρόνια, όπως δείχνει έρευνα του ινστιτούτου ΕΝΑ για τη «Διανομή του εγχώριου εισοδήματος».

Μερικές ακόμη δικές μας παρατηρήσεις:

Δεδομένης της εμπειρίας από την υλοποίηση στα τελευταία 40 χρόνια πληθώρας μεγάλων προγραμμάτων (ΜΟΠ, ΕΣΠΑ, Αναπτυξιακά κ.α.) είναι οι ακολουθούμενες πολιτικές και πρακτικές από τη κυβέρνηση και τους επιτετραμμένους της στη Τ.Α. οι αναγκαίες και ικανές για την έγκαιρη και αποτελεσματική απορρόφηση των νέων κονδυλίων; Ειδικά για το ψηφιακό μετασχηματισμό (μιας πολύ καθυστερημένης ψηφιακά κοινωνίας και οικονομίας), το πρωτογενή τομέα (μιας φθίνουσας δημογραφικά και οικονομικά υπαίθρου) και των υποδομών (όπου 5 χλμ. σύγχρονου και ασφαλούς δρόμου στην Ελλάδα κοστίζουν περισσότερο από όσο κόστισε η πρόσφατη αποστολή της Ινδίας στη Σελήνη)

Είναι δυνατόν να πετύχουμε την πολυπόθητη (γιατί θα αντιμετωπίσει την κερδοσκοπία και θα ενισχύσεις τις εξαγωγές) επάρκεια τροφίμων χωρίς πολυτομεακή και αειφόρο ανάπτυξη της υπαίθρου, χωρίς συνεχή, σταδιακή και επίμονη αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού, της αστυφιλίας, της έλλειψης εργατικού δυναμικού;

Οι ¨τεχνητές¨ γιγαντώσεις εταιρειών μέσω εξαγορών, με σχεδόν μοναδικό στόχο την αύξηση του πελατειακού τους εύρους και του κύκλου εργασιών (που πολλές φορές δεν διατηρείται) είναι ικανές να αλλάξουν την πορεία της οικονομίας ή ανακυκλώνουν ίδιες πρακτικές και πολιτικές αφού δημιουργούν στο ίδιο σαθρό έδαφος πιο μεγάλα και άπληστα ολιγοπώλια και μονοπώλια που χειραγωγούν την ούτως ή άλλως προβληματική εγχώρια αγορά;

Η πλειονότητα των ξένων επενδύσεων που εξακολουθεί να γίνεται στο τομέα της κυκλοφορίας του κεφαλαίου και των υπηρεσιών (δημόσια δάνεια, ιδιωτικά ομόλογα, Logistics, άντε και τουρισμός και  Real Estate) χειραγωγεί σε μεγάλο βαθμό το σημερινό και μελλοντικό προσανατολισμό της οικονομίας της χώρας. Είναι αυτό θετικό για το μέλλον της; Κάθε άλλο. Που είναι οι επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς και κλάδους υψηλής προστιθέμενης αξίας που ορίζουν τον διεθνή ανταγωνισμό; Έστω σε σύγχρονους κλάδους μεσαίων τεχνολογιών που θα υποκαθιστούσαν εισαγωγές; Ήδη στις επενδύσεις στο τομέα της κυκλοφορίας του κεφαλαίου (και ειδικά  στα εμπορευματικά κέντρα εθνικής εμβέλειας και στις υποδομές των παραχωρημένων λιμένων, ακόμη και στα υδατοδρόμια) παρατηρείται – όσο και αν θέλουν να την κρύψουν - στασιμότητα, που οδηγεί στο ερώτημα αν η χώρα μας έγινε ένα απλό πιόνι στο παιχνίδι κάποιων μεγάλων παικτών που έχουν την ικανότητα να το κινούν κατά το δοκούν σε βάθος δεκαετιών. Η ανεπάρκεια σύγχρονων υποδομών επιδεινώνει τα προβλήματα. Στο μεταξύ ο κόσμος γύρω αλλάζει, νέες ευκαιρίες χάνονται και η θέση της χώρας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας υποβαθμίζεται συνεχώς μαζί με την ποιότητα ζωής των κατοίκων της.

Τελικά για την ευημερία και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της χώρας η ανάκτηση οποιασδήποτε επενδυτικής βαθμίδας έχει κάποια πραγματικά θετικά αποτελέσματα ή θα οδηγήσει σε πρόσθετο καταναλωτικό δημόσιο και ιδιωτικό δανεισμό και νέο φαύλο κύκλο χρεών; 

Αν δεν συνοδέυεται απο δέσμη άλλων μέτρων παραγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα δυστυχώς μάλλον το δεύτερο.

Κεν Λόουτς: “Πως εξολόθρευσαν το Τζέρεμι Κόρμπιν”

Πηγή: News 247

Ερωτ: Σε έναν νέο κόσμο που έτσι κι αλλιώς τα ορυχεία θα έκλειναν, οι εναλλακτικές πολιτικές εκεί ποιες είναι;                                   

Είχαμε έναν ηγέτη στην αριστερά, όταν το κεντροαριστερό κόμμα μετακινήθηκε προς τα αριστερά, τον Τζέρεμι Κόρμπιν, τον οποίον τον κατέστρεψε το κατεστημένο. Στις προτάσεις του είχαμε την απομάκρυνση των επιχειρήσεων από την υγεία, την παιδεία, τις μετακινήσεις, το ηλεκτρικό, το νερό, τα ταχυδρομεία. Οπότε όλα αυτά θα ανήκαν στον λαό τώρα. Ένα μεγάλο όχι στο big business. Και εξολοθρεύθηκε.

Joel Ryan / Invision / AP

Μια από τις βασικές προτάσεις της ηγεσίας του ήταν επενδύσουμε σε αυτές τις περιοχές των ορυχείων ώστε να παράγεται ό,τι είναι αναγκαίο για μια πράσινη οικονομία. Κι ένα πλάνο για μια δημόσια τράπεζα από φορολογία, που θα χρηματοδοτούσε ό,τι είναι αναγκαίο για μια περιβαλλοντολογικά αναγκαία οικονομία, με ταυτόχρονη επένδυση σε αυτές τις περιοχές.

Και φτάσαμε πολύ κοντά σε αυτό. Μερικές χιλιάδες ψήφοι στις εκλογές του 2017 θα μας είχαν κερδίσει αυτή την κατεύθυνση. Κι ήταν τότε που η άρχουσα τάξη αποφάσισε πως, δε θα το ανεχτούμε αυτό. Και τον καθάρισαν. Τελείως. Ο άνθρωπος που κόντεψε να γίνει πρωθυπουργός πριν 4-5 χρόνια δεν του επιτρέπεται να βρίσκεται στην τηλεόραση, δεν αναφέρεται ποτέ από τον Τύπο. Πρακτικά δεν υπάρχει. Και για μερικές χιλιάδες ψήφους δεν έγινε πρωθυπουργός.

Αλλά ήταν… σχεδόν το καταφέραμε. Αυτή είναι η πάλη: να πεις, κοίτα, είναι μες στις δυνάμεις μας. Αυτή είναι κι η δουλειά των ακτιβιστών, αλλά ο ακτιβισμός ποτέ δεν μεταδίδεται από τα μέσα. Αλλά συμβαίνει σε ένα grassroots επίπεδο. Όπως κι η πάλη ενάντια στην κλιματική καταστροφή, που είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.

Υπάρχουν μισό εκατομμύριο άνθρωποι στη χώρα που ασχολούνται με καμπάνιες και κινήματα και οργανώσεις. Ο δεξιός μηχανισμός δεν τα αναφέρει ποτέ. Το BBC δεν τα αναφέρει. Αλλά παίζουν το παιχνίδι μιας εναλλακτικής πραγματικότητας. Και είναι το ίδιο και στην Ελλάδα και παντού. Υπάρχει αντίπαλο δέος, απλά ποτέ δεν μιλάνε για αυτό. Αυτή είναι η πάλη που έχουμε μπροστά μας.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

O ελληνοτουρκικός διάλογος και η κυβέρνηση Μητσοτάκη - Του Νίκου Κοτζιά

..Είμαι σταθερά οπαδός του διαλόγου με τις χώρες που έχουμε διαφορές και εντάσεις. Ο διάλογος με τους αυθεντικούς φίλους είναι αυτονόητος, με χώρες όπως η Τουρκία πρέπει να τις επιδιώκουμε προσεκτικά. 

Η επίσκεψη αυτή ασφαλώς θα αξιολογηθεί από τα αποτελέσματά της. Αλλά οφείλω να κάνω ορισμένες διευκρινίσεις και αποσαφηνίσεις εκ των προτέρων και να απαντήσω στα εξής ερωτήματα: Πρώτον έρχεται ο Ερντογάν την σωστή στιγμή ή όχι ως επεσήμαναν οι παλιοί πρόεδροι της ΝΔ και πρώην πρωθυπουργοί της χώρας, Α. Σαμαράς και Κ. Καραμανλής; Δεύτερο, η ατζέντα της συζήτησης είναι αυτή που οφείλει να είναι; Ή υπάρχουν σε αυτήν σκιές, και τρίτον, η προετοιμασία είναι αυτή που έπρεπε να είναι;

Η στιγμή της επίσκεψης

Καταρχάς, α) η ΝΔ οφείλει να κάνει αυτοκριτική για τις αθλιότητες που έπραξε και λάλησε κατά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα επί κυβέρνησης Τσίπρα. Μια δύσκολη επίσκεψη που αντιμετωπίστηκε ορθολογικά και με μια εξαιρετική ομιλία, του τότε πρωθυπουργού με την οποία απαντήθηκαν όλες οι αιτιάσεις της τουρκικής πλευράς.

Β) Η ζωή απέδειξε ότι για την χώρα δεν είναι αποτελεσματική η επιλογή του να μην μιλά η Αθήνα με την Άγκυρα και ακόμα λιγότερο να δίνει η κυβέρνηση του Μητσοτάκη υποσχέσεις στην Τουρκία άνευ αντικρίσματος. Η αντιμετώπιση της Τουρκίας δεν μπορεί να είναι πεδίο επικοινωνιακής πολιτικής και αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας στα εθνικά θέματα. Να θυμίσω πόσες φορές μου επιτέθηκε ο Μητσοτάκης προσωπικά λέγοντας υποκριτικά ότι εκείνος θα έβαζε το ένα ή το άλλο βέτο που ποτέ δεν έκανε; Εμείς δεν αφήσαμε ποτέ τον διάλογο, ενώ ήμασταν σαφείς και κατηγορηματικοί στην υπεράσπιση των δικαίων της πατρίδας και για αυτό δεν είχαμε τα επεισόδια που είχε συνεχώς ολόκληρη την πρώτη τετραετία η κυβέρνηση της ΝΔ.

Γ) Η κυβέρνηση με την πρόσκληση στον Ερντογάν αυτή τη στιγμή έχει δημιουργήσει ένα διττό πρόβλημα. Το πρώτο αφορά την προπαγάνδα της σύμφωνα με την οποία «Η Τουρκία ήταν από το 2019 μέχρι και τα μέσα του 2023» διεθνώς απομονωμένη, ιδιαίτερα ως προς την Δύση. Η αλήθεια ήταν ότι κάθε άλλο παρά συνέβαινε κάτι τέτοιο. Σημάδια απομόνωσης στην Δύση άρχισε να δείχνει η Τουρκία με τις επιθέσεις που κάνει ενάντια στο Ισραήλ, με την στήριξη που δίνει στην Χαμάς και σε τρομοκρατικές οργανώσεις στην Συρία και στο Ιράκ, με τις φυλακίσεις χιλιάδων Κούρδων, ακόμα και νομίμως εκλεγμένων, καθώς και τους βομβαρδισμούς κουρδικών πληθυσμών σε αναντιστοιχία με όσα λέει για την Μέση Ανατολή. Δηλαδή, η κυβέρνηση καμάρωνε για την απομονωμένη Τουρκία όταν δεν ήταν, και όταν πράγματι άρχισε να γίνεται, την προσκάλεσε στην Αθήνα. Αυτό από μόνο του δεν είναι αρνητικό, αλλά σίγουρο προβληματικό.   

Ο Ερντογάν έρχεται στην Ελλάδα όταν έχει ανοίξει πολλαπλά μέτωπα με χώρες που θέλουμε να έχουμε σχέσεις. Σημειώνω δε, ότι η ελληνική κυβέρνηση εγκατέλειψε τις τριμερείς που είχαμε η Κύπρος και η Ελλάδα με αραβικές χώρες, ιδιαίτερα με την Παλαιστίνη και την Λιβύη. Με αυτό τον τρόπο κατάφερε αντί να είναι μια δύναμη διαμεσολάβησης και διαπραγμάτευσης στην περιοχή, όπως κάναμε εμείς, να γίνει τμήμα του προβλήματος στα μάτια του αραβικού κόσμου και, ταυτόχρονα να δίνει διέξοδο στον υβριστή της άλλης πλευράς. Όπως στα Βαλκάνια, έτσι και στην Ανατολική Μεσόγειο υπονομεύει, έστω και άθελά της, εξαιτίας των επιλογών της, τις κατακτήσεις της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής.

Δεύτερον: Η ατζέντα  

Η κυβέρνηση της ΝΔ με τον τρόπο και τη μέθοδο που ανέλαβε να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται, δηλαδή, φοβικά, προβληματικά και με αδιαφάνεια καθώς και με δηλώσεις εκ των προτέρων υποχώρησης, συνέβαλε καθοριστικά  στο να αυξηθεί η ατζέντα των διεκδικήσεων της Τουρκίας τα τελευταία έτη. Σήμερα οι διεκδικήσεις της Τουρκίας αφορούν έναν πολύ ευρύτερο θεματολόγιο από εκείνο που υπήρχε προηγούμενα, ενώ οι παλιές αποσπασματικές κορώνες της Άγκυρας έχουν μετατραπεί σε σταθερά σχέδια σε βάρος της χώρας με σαφή προγραμματική αποκρυστάλλωση που έχει πάρει την μορφή αφηγήματος και προωθείται σταθερά (από το “turkaegean” μέχρι την Ζουράφα).   

 Η κυβέρνηση είχε κάνει μια μεγάλη καμπάνια αυτοεπιβράβευσης για τις διερευνητικές με την Τουρκία. Κάτι που γινόταν για τρεις δεκαετίες. Η προπαγανδιστική μηχανή της ΝΔ τις παρουσίασε ως την μέγιστη επιτυχία της, λες και ήταν δική της ανακάλυψη. Το πρόβλημά της στην πραγματικότητα ήταν ότι οι διερευνητικές έχουν ότι την ενοχλούσε το γεγονός ότι οι διερευνητικές έχουν μια δεσμευτική ατζέντα την οποία επίμονα η Τουρκία προσπάθησε να παρακάμψει, αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση από καμιά ελληνική κυβέρνηση, πλην της ΝΔ. Η ΝΔ ανακάλυψε μια νέα πατέντα: τις εγκατέλειψε σιωπηρά και συμφώνησε σε ένα άλλο «ευρύτερο πλαίσιο» έτσι όπως το επιθυμούσε η Άγκυρα.

Η κυβέρνηση ανήγγειλε ότι διαπραγματεύεται Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και την προώθηση μιας θετικής ατζέντας σε ζητήματα σχετικά χαμηλής στρατηγικής σημασίας. Και τα δύο είναι καλό να γίνονται. Αλλά δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο ή πρωτότυπο. Τα ΜΟΕ, στρατιωτικά και πολιτικά, έχουν προωθηθεί εδώ και δεκαετίες, από την εποχή της συμφωνίας Παπούλια – Γιλμάζ. Όσο για την θετική ατζέντα, αυτή ως όρος και πολιτική συγκροτήθηκε και προωθήθηκε επί κυβέρνησης Τσίπρα. Την οποία εξύβρισαν οι της ΝΔ. Αλλά και μερικά «αριστερά» στηρίγματά της τα οποία προκειμένου να βοηθήσουν την ΝΔ να υλοποιήσει αυτό που θα ονοματίσω αμέσως μετά, υβρίζουν την πολιτική που ακολουθήσαμε για τα ελληνοτουρκικά στο διάστημα 2015-2018 και στο Κυπριακό. Αυτή η αρρώστια στην Ελλάδα είναι γνωστή: καταδίκη του ελληνικού πατριωτισμού και δικαιολόγηση του τουρκικού υπερεθνικισμού-σοβινισμού.

Το καινούργιο που φέρνει στις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι ούτε τα ΜΟΕ, ούτε η θετική ατζέντα. Είναι η εγκατάλειψη των διερευνητικών με την δεσμευτικά περιορισμένη θεματολογία της και η διαμόρφωση ενός «ευρέως» πλαισίου συζητήσεων με την Τουρκία που να αφορά το σύνολο των κατά την Τουρκία ελληνοτουρκικών διαφορών. Η ίδια, βέβαια, μαζί με τους συμμάχους της ονοματίζει κάθε απόρριψη και αντίσταση στις υποχωρήσεις της ως εθνικισμό.

Τρίτο, η προετοιμασία

Η κυβέρνηση δεν κάνει επαρκή προετοιμασία στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Το ίδιο το υπουργείο των Εξωτερικών δυσλειτουργεί. Δεν υπάρχουν οδηγίες προς τις πρεσβείες. Οι διευθύνσεις δεν έχουν κατευθύνσεις. Προσωπικές εμμονές και επιλογές προτάσσονται των αναγκών της χώρας. Σπουδαίοι διπλωμάτες τίθενται στο περιθώριο ενώ πρυτανεύει το κριτήριο «της κουμπαριάς», και σε αυτό, δυστυχώς, κυριολεκτώ. Η ηγεσία του δεν λειτουργεί συλλογικά. Το αποτέλεσμα είναι η όποια προετοιμασία να περιορίζεται στις διαπροσωπικές σχέσεις με τους τρίτους και ο υπουργός να είναι μόνο κατά το όνομα υπουργός. Ένα δε από τα χειρότερα ζητήματα είναι ότι αυτή η ηγεσία θεωρεί το Κυπριακό βάρος και όχι θεμελιακό εθνικό ζήτημα συνδεδεμένο άμεσα και με τις εξελίξεις και τις προοπτικές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Τέλος, είναι άμεσα αναγκαίο να συνεργαστούν οι δημοκρατικές-προοδευτικές δυνάμεις για ένα πατριωτικό σχέδιο αντιμετώπισης και θετικής προώθησης χωρίς υποχωρήσεις και επιπολαιότητες των ελληνοτουρκικών σχεδίων.

Στον ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ αφιερώνεται - Του Δ.Βασιλείου

 Επ’ ευκαιρία της 203^ης επετείου της γέννησής του – 28.11.1820

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

Αν ήταν και θυμόσουνα, λιγάκι έστω,

εκείνων των σοφών το Μανιφέστο

πιο εύκολα θ’ αρμένιζες

στα νέα κύματα του νου,

με γνώση θ’ ανηφόριζες

τις δύσκολες πλαγιές κι ετούτου του βουνού.

 

Αν ήταν και θυμόσουνα, λιγάκι έστω,

εκείνων των σοφών το Μανιφέστο

το φάντασμα θα σκόρπιζες,

της σκοτεινιάς το μαύρο

και τη ζωή θα φώτιζες

με της καρδιάς το πάλλευκο το λάβρο.

 

Αν ήταν και θυμόσουνα, λιγάκι έστω,

εκείνων των σοφών το Μανιφέστο

τον κόσμο θα ξεσήκωνες

σ’ ονείρων επανάσταση,

το λάβαρο θα ύψωνες

για των λαών την κόκκινη ανάσταση.

 

Αθήνα 2-3/04/2023  

*

 Ο Φρίντριχ Ένγκελς (1820-1895) ήταν Γερμανός φιλόσοφος, δημοσιογράφος, κοινωνικός επιστήμονας και επιχειρηματίας που επεξεργάστηκε μαζί με τον Καρλ Μαρξ την θεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού και του διαλεκτικού υλισμού. Συνέγραψε επίσης, μαζί με τον Μαρξ, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και Το Κεφάλαιο. Βικιπαίδεια

 Σας προτείνουμε να διαβάσετε - αν δεν το έχετε κάνει ήδη - την "Διαλεκτική της Φύσης" (γερμανικά: Dialektik der Natur) ένα ημιτελές μεν αλλά υπέροχο έργο του που εφαρμόζει τις μαρξιστικές ιδέες – ιδιαίτερα εκείνες του διαλεκτικού υλισμού – στη φύση. 

Ο Ένγκελς έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του χειρογράφου μεταξύ 1872 και 1882, το οποίο ήταν ένα μείγμα γερμανικών, γαλλικών και αγγλικών σημειώσεων σχετικά με τη σύγχρονη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ωστόσο, δεν δημοσιεύτηκε όσο ζούσε. Σε μεταγενέστερους χρόνους, ο Έντουαρντ Μπερνστάιν παρέδωσε τα χειρόγραφα στον Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος το θεώρησε ως συνολικό έργο αντάξιο ενός ευρύτερου αναγνωστικού κοινού. Μετά από αυτό, το 1925, το Ινστιτούτο Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν στη Μόσχα δημοσίευσε τα χειρόγραφα σε μια δίγλωσση γερμανική / ρωσική έκδοση.

Η διαλεκτική και η μελέτη της προήλθε από τον φιλόσοφο και συγγραφέα της Επιστήμης της Λογικής, G. W. F. Hegel, ο οποίος, με τη σειρά του, είχε μελετήσει τον Έλληνα φιλόσοφο Ηράκλειτο. Ο Ηράκλειτος δίδασκε ότι τα πάντα άλλαζαν διαρκώς και ότι όλα τα πράγματα αποτελούνταν από δύο αντίθετα στοιχεία που μεταβλήθηκαν το ένα στο άλλο καθώς η νύχτα μετατρέπεται σε μέρα, το φως σε σκοτάδι, η ζωή σε θάνατο κ.λπ.

Ο βιολόγος J. B. S. Haldane έγραψε έναν πρόλογο για το έργο το 1939, "Επομένως είναι συχνά δύσκολο να το παρακολουθήσει κανείς αν δεν γνωρίζει την ιστορία της επιστημονικής πρακτικής εκείνης της εποχής. Η ιδέα αυτού που σήμερα ονομάζεται διατήρηση της ενέργειας είχε αρχίσει να διαπερνούν τη φυσική, την αστρονομία, τη χημεία, τη γεωεπιστήμη και τη βιολογία, αλλά ήταν ακόμα πολύ ελλιπώς αντιληπτή και ακόμη πιο ατελώς. Λέξεις όπως «δύναμη», «κίνηση» και «vis viva» χρησιμοποιήθηκαν εκεί που θα έπρεπε να μιλάμε τώρα για ενέργεια".

Ένας «νόμος» που προτείνεται στη Διαλεκτική της Φύσης είναι ο «νόμος της μετατροπής της ποσότητας σε ποιότητα και το αντίστροφο». Πιθανώς το πιο συχνά αναφερόμενο παράδειγμα αυτού είναι η αλλαγή του νερού από υγρό σε αέριο, αυξάνοντας τη θερμοκρασία του (αν και ο Ένγκελς περιγράφει και άλλα παραδείγματα από τη χημεία). Στη σύγχρονη επιστήμη, αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως μετάβαση φάσης. Υπήρξε επίσης μια προσπάθεια να εφαρμοστεί αυτός ο μηχανισμός σε κοινωνικά φαινόμενα, όπου οι αυξήσεις του πληθυσμού οδηγούν σε αλλαγές στην κοινωνική δομή.

Το έργο του Ένγκελς αναπτύσσεται από τα σχόλια που είχε κάνει για την επιστήμη στο Anti-Dühring. Περιλαμβάνει το περίφημο «Ο ρόλος που έπαιξε η εργασία στη μετάβαση από τον πίθηκο στον άνθρωπο». Ο Ένγκελς υποστηρίζει ότι το χέρι και ο εγκέφαλος αναπτύχθηκαν μαζί, μια ιδέα που υποστηρίχθηκε από μεταγενέστερες ανακαλύψεις απολιθωμάτων.

'Ενα άλλο περίφημο έργο του είναι "Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους" στα γερμανικά: Der Ursprung der Familie, des Privateigenthums und des Staats. Είναι μια ανθρωπολογική πραγματεία του 1884 που βασίζεται εν μέρει σε σημειώσεις του Καρλ Μαρξ στο βιβλίο του Lewis H. Morgan Ancient Society (1877). Το βιβλίο είναι ένα πρώιμο ιστορικό υλιστικό έργο και θεωρείται ως ένα από τα πρώτα σημαντικά έργα για την ανάλυση της προέλευσης της οικογένειας όπως την γνωρίζουμε σήμερα αλλά και της ατομικής ιδιοκτήσίας και του προστάτη της του σύγχρονου κράτους. Το IV κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στο "Ελληνικό Γένος" και το V κεφάλαιο στη "Γένεση του Αθηναϊκού κράτους", όπου το διάβασμά αυτών των δυο κεφαλαίων και μόνο μπορεί να δώσει στον αναγνώστη περισσότερες πληροφορίες και γνώσεις για τους αρχαίους Έλληνες από ότι δίνει το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα συνολικά.

                                                           

Σύγχρονοι διανοητές για τα κοινωνικά συστήματα

Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας – William Durant (1885-1981) - Αμερικανός ιστορικός & φιλόσοφος  

Είναι αδύνατο να σχεδιάσουμε ένα σύστημα τόσο τέλειο όπου κανένας δεν θα χρειαζόταν να είναι καλός T. S. Eliot (1888-1965) - Βρετανός ποιητής, Νόμπελ 1948.

Το να φτάνεις στην κορυφή έχει την κακή τάση να πείθει τους ανθρώπους ότι τελικά το σύστημα είναι εντάξει - Alain de Botton, Ελβετός συγγραφέας.

Το ιδιοφυές είναι το σφάλμα στο σύστημα - Paul Klee (1879-1940) - Ελβετός ζωγράφος  

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠ’ ΤΟΥΣ «ΣΩΤΗΡΕΣ»; (Του Δημήτρη Βασιλείου)

Η «Γη της Επαγγελίας» πρέπει να είναι η χώρα μας και ο «Επιούσιος Λαός» πρέπει να είναι ο δικός μας! Δεν εξηγείται αλλιώς η «άνθηση» της χώρας και η «ευημερία» του λαού της! Να είναι καλά οι διαχρονικοί «Σωτήρες» μας!

Και για να μην νομίζετε ότι μιλάμε στον αέρα, να και οι «αποδείξεις», τα τεκμήρια της «σωτηρίας μας».

1. Η γη πάνω στην οποία ζούμε, το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε, όπως βλέπετε, προστατεύεται αποτελεσματικά. Η μισή Ελλάδα έχει καεί: Μάτι, Εύβοια, Ρόδος, Πάρνηθα, Κέρκυρα, Έβρος… Η άλλη μισή έχει πλημμυρίσει, έχει βυθιστεί στις λάσπες… Άνθρωποι έχουν καεί, έχουν πνιγεί, έχουν εξαφανισθεί… Εκατοντάδες χιλιάδες ζώα, παραγωγικό ζωικό κεφάλαιο, αφανίστηκαν… Εκατομμύρια στρέμματα, δασική και αγροτική παραγωγική γη, εξαφανίστηκαν…

2. Η οικονομία της χώρας «ανθεί». Η βιομηχανία συρρικνώνεται και αργοσβήνει… Η αγροτική παραγωγή, με την βοήθεια και της Ευρωπαϊκής Αγροτικής Πολιτικής, πνέει τα λοίσθια… Πάει κι ο θεσσαλικός κάμπος… Ο βαφτισμένος ως βαριά βιομηχανία της χώρας τουρισμός «στηρίζεται» στις «καλές διαθέσεις» των Tour Operators… Το «καμάρι» μας, η ναυτιλία είναι υπό ξένες σημαίες… Το δημόσιο χρέος είναι σχεδόν υπερδιπλάσιο του Α.Ε.Π. της χώρας…

3. Η ανεργία μαστίζει τις ελληνικές οικογένειες. Εκατοντάδες χιλιάδες οι εγγεγραμμένοι στην Δ.ΥΠ.Α. (Ο.Α.Ε.Δ.) άνεργοι κι άλλες τόσες οι «άγραφτοι» και οι υποαπασχολούμενοι… Απ’ τους εγγεγραμμένους άνεργους μόνο το 15% περίπου παίρνει επίδομα ανεργίας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Δ.ΥΠ.Α. (Ο.Α.Ε.Δ.)…

4. Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται… Η ακρίβεια «τραβάει την ανηφόρα»… Η φτώχεια και η ανέχεια βαθαίνουν… Οι εργασιακές σχέσεις χειροτερεύουν για τους εργαζόμενους προς όφελος των εργοδοτών… Το ιδιωτικό χρέος καλπάζει και οι πλειστηριασμοί πνίγουν τους αδύναμους…

5. Η δημόσια υγεία και δημόσια παιδεία συνεχίζουν να υποβαθμίζονται… Όπως είχαμε σημειώσει σε προηγούμενο άρθρο μας, «… σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (ελληνική στατιστική υπηρεσία)  του Μαΐου 2023, το 66,8% των Ελλήνων πολιτών πάνω από 16 ετών δεν έλαβε ιατρική εξέταση ή θεραπεία γιατί δεν είχε την οικονομική δυνατότητα.»…

Κι ενώ η κατάστασή μας είναι αυτή που εν συντομία σκιαγραφήσαμε παραπάνω, εμφανίζονται οι φιλάνθρωποι και ελεήμονες και ευεργέτες κυβερνήτες της χώρας παρέα με φίλους τους (επίσης φιλάνθρωπους και ελεήμονες και ευεργέτες) τραπεζίτες, βιομήχανους, εφοπλιστές (εγχώριους και εξωχώριους) και μας παρουσιάζουν, με αυλούς και με σουραύλια, τις «σωτήριες» παρεμβάσεις τους.

1. Θα αναδασώσουν, λένε, τα καμένα! Όλοι θυμάστε πως αναδασώσανε τα προηγούμενα καμένα, ε; Με την βοήθεια των εταιρειών με τις ανεμογεννήτριες! Πράσινα άλογα της πράσινης ανάπτυξής τους!

2. Θα αποζημιώσουν, λένε, άμεσα και γρήγορα όλους τους πληγέντες! «Υπάρχουν οι πόροι», δηλώνει ο επικεφαλής σωτήρας, «θα βοηθήσει και η Ευρώπη»! (Όλοι θυμάστε το «λεφτά υπάρχουν»). Κι απ’ ότι φαίνεται στην συνέχεια ούτε πόροι υπάρχουν, ούτε η Ευρώπη έχει να βοηθήσει, σύμφωνα με τα λεγόμενα της κυρίας Φον!

3. Θα αποκαταστήσουν, λένε, τις κατεστραμμένες υποδομές! Και για να επέλθει πιο γρήγορα η «αποκατάσταση» θα προχωρήσουν σε απευθείας αναθέσεις! Για να μπορέσουν όλοι οι προαναφερθέντες φιλάνθρωποι και ελεήμονες και ευεργέτες να «τσεπώσουν» φρέσκο, ζεστό χρήμα!

4. Θα αποδοθούν, λένε, ευθύνες στους τοπικούς άρχοντες! Οι οποίοι, με τις ευλογίες των «εθνικών σωτήρων», ζητούν και πάλι την ψήφο των πληγέντων, για να τους ξανασώσουν όπως και την προηγούμενη τετραετία!

5. Θα δώσουν, λένε, δάνεια στους κατεστραμμένους παραγωγούς για την αναγέννηση της παραγωγής! Και τα κοράκια των «ευγενών» τραπεζών και των «ευεργετικών» funds μύρισαν αίμα και τρέχουν, σαν αιμοβόροι, πλην όμως ιππότες της ανάπτυξης, δράκουλες!

6. Και θα συνεχίσουν, λένε, τα διάφορα pass, vouchers και παντός είδους φιλανθρωπίες του ψίχουλου και της υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας! Και για να μπορούν οι «σωτήρες» μας απερίσπαστοι να μα σώνουν κάθε στιγμή και ώρα, διαμορφώνουν ένα ασφαλές εξωτερικό περιβάλλον, προωθώντας μια «σωτήρια» εξωτερική πολιτική.

1. Αναλαμβάνουν ρόλο πιονιού στην παγκόσμια πολιτική των άλλων σωτήρων, των σωτήρων ολόκληρου του κόσμου.

2. Συμμετέχουν, κατά δήλωσή τους, στον πόλεμο κατά των άλλων «ανερχόμενων σωτήρων» του κόσμου και υπερασπιστών της πολυπολικότητας.

3. Για να συμμετέχουν με «επάρκεια» σ’ αυτό τον πόλεμο, αφοπλίζουν τα νησιά του Αιγαίου και τη Θράκη, «δίνουν» στρατιωτικές βάσεις στους σωτήρες ολόκληρου του κόσμου και εκπληρώνουν όλες τους τις «διαταγές».

4. Αποδέχονται στα μουλωχτά, όπως φαίνεται απ’ τις τελευταίες εξελίξεις στον «αδέσμευτο» Οργανισμό των Ενωμένων(!) Εθνών, τις «απαιτήσεις» γειτόνων και προνομιακών εταίρων των πάσης φύσεως σωτήρων του κόσμου.

Κι εμείς οι «σωζόμενοι»;

Θα ανεχόμαστε την «σωτηρία», στην οποία μας σπρώχνουν με το ζόρι;

Θα ανεχόμαστε την «σωτηρία» της φτώχειας και της υποβάθμισης της ζωής μας;

Είναι ζωτική ανάγκη να βρούμε τη δύναμη να πούμε όχι στους «σωτήρες» μας!

Πρέπει να βρούμε τον τρόπο και τον δρόμο να σώσουμε τη ζωή μας και τον κόσμο!

Οι υποψήφιοι του συνδυασμού του Απόστολου Γκλέτσου στις περιοχές που βρέχει ο Ευβοϊκός

Ο Ευβοϊκός, η θάλασσα που δημιουργήθηκε πριν από κάποιες χιλιάδες χρόνια από την ανύψωση των υδάτων του παγκόσμιου ωκεανού, έχει το μοναδικό φαινόμενο της περιοδικής ροής των υδάτων της (φαινόμενο Ευρίπου) ενώνει γεωγραφικά 5 νομούς μεταξύ τους, αλλά και τη Κεντρική Ελλάδα με το Αιγαίο. Θα μπορούσε να γίνει όχι μόνο γέφυρα επικοινωνίας αλλά και μοχλός αειφορίας για τους κατοίκους αυτών των περιοχών. Όμως υπάρχει ένα μεγάλο αλλά....

Για όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο ο Ευβοϊκός και οι κάτοικοί του, δεν γνώρισαν την ανάπτυξη που θα περίμενε κανείς, υπολογίζοντας την θέση που κατέχει στο κέντρο της χώρας, την εγγύτητα με το πολεοδομικό συγκρότημα της ευρύτερης Αθήνας, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τη φυσική ομορφιά του.Αντ' αυτού γνώρισε την περιβαλλοντική υποβάθμιση, ρύπανση, άναρχη πολεοδομική "ανάπτυξη", ανθρωπογενείς καταστροφές και τόσα άλλα...

'Έμειναν οι υποσχέσεις, τα 'θα' και τα παραμύθια...

Όμως έχει ο καιρός γυρίσματα....

                   Οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι του συνδυασμού στην Εύβοια: 

1. Αγγελοπούλου Βασιλική, Φαρμακοποιός - πρώην Διοικήτρια Νοσοκομείου Κύμης

2. Αθανασίου Μοσχούλα, Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων

3. Ακριώτου Μάχη, συνταξιούχος Δημοσίου

4. Αλεξίου Γιάννης, Μαθηματικός

5. Αντωνιάδης Παναγιώτης, Οικονομολόγος ΑΣΟΕΕ - Δημοσιογράφος

6. Βασιλείου Παναγιώτης, Συνταξιούχος ΕΦΚα

7. Γαβριήλ Σοφία, Συνταξιούχος Πραγματογνώμονας - Εκτιμήτρια Ζημιών

8. Γαλγαδάς Ιωάννης, Συν/χος Πλοίαρχος Εμπ. Ναυτικού,

9. Γεωργόπουλος Νίκος, εν ενεργεία αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας

10. Γουναρόπουλος Νικόλαος, Συνταξιούχος ΕΦΚΑ

11. Δαριβίρης Μπάμπης, Στρατιωτικός

12. Δήμου Αθανάσιος, Δημοτικός Υπάλληλος-Γεν. Γραμματέας Σωματείου Εργαζομ. Δημου Κυμης-Αλιβερίου

13. Ζαγκανάς Σεραφείμ, Φυσικοθεραπευτής

14. Ζήσης Κωνσταντίνου, Διασώστης ΕΚΑΒ

15. Ζιάκα Ευαγγελία, Βιοτεχνόλογος Γεωπονικού Πανεπιστημίου

16. Καδδίτη Ελεντίνα, Καθηγήτρια Αγγλικών

17. Καλαθέρης Αθανάσιος, Επιχείρηση πάρκινγκ

18. Κάραλη Ελένη, Μαία στο ΓΝ Χαλκιδας, Μεταπτυχιακό στη διοίκηση Μονάδων Υγείας

19. Καρατζούδης Γιάννης, Αρχιτεκτονας Μηχανικός

20. Κάργας Βασίλης, Συνταξιούχος Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων

21. Κολιοβέτα Δέσποινα, Ιατρός

22. Κουταλιανού Μαρία, Βιολόγος ΜΒΑ, PhD Περιβαντολόγος

23. Κυριάκου Ανδρέας, Φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων

24. Λουκάς Ιωάννης , Συνταξιούχος ΔΕΗ

25. Λύκος Βασίλης, Βιολόγος

26. Μαυρίδης Αναστάσιος,  Κτηνοτρόφος

27. Μπαλαλά Μαρία, Εμπορικός Αντιπρόσωπος - Μεσίτρια

28. Μπαμης Κώστας, Οικονομολόγος ΠΑΠΕΙ, Τελωνειακός

29. Μπούτρου Κατερίνα, Άνεργη

30. Πανταζής Στάθης, Δικηγόρος

31. Παπακωνσταντουλη Ελένη, Καθηγήτρια Αγγλικών

32. Παπανδρέου Ανδρέας, Οικονομολόγος ΕΚΠΑ, MSc & MBA, Πρώην Διοικητής ΟΛΝΕ ΑΕ

33. Παπατριανταφύλλου Κων/νος , Έμπορος - Επιχειρηματίας

34. Πατεράκη Βασιλεία - Άννα, Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού

35. Πατσιουρη Ντίνα, Βρεφονηπιοκόμος

36. Πάσχου - Σγούρδα Αλεξάνδρα, Εκπαιδευτικός - Δασκάλα

37. Πράγιας Δημήτρης, Ηθοποιός

38. Σεϊντή Γεωργία, Ιδιωτική Υπάλληλος

39. Σινανη Ειρήνη, Καθηγήτρια Χορού

40. Σπανός Γιώργος, Συνταξιούχος Πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού

41. Στάμου Μαρία, ιδιωτική υπάλληλος

42. Τζωρτζάκης Χάρης, Ηθοποιός

43. Τσακαλίδου Μαρία, Ηθοποιός

44. Φαφούτη - Παλδεμντζή Κατερίνα, Οικιάκα

45. Ψυχογιού Παρασκευή, Ξενοδόχος

                   Οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι του συνδυασμού στη Βοιωτία: 

1. Αγγελόπουλος Γιώργος, Ηλεκτρονικός Μηχανικός, εν ενεργεία Πρόεδρος ΔΣ Δήμου ΔΑΑ

2. Βασιλείου Στέλιος, Επιχειρηματίας, πρώην Ποδοσφαιριστής Λεβαδειακού 

3. Γάτσος Λουκάς, ιδιωτικός υπάλληλος 

4. Γεωργίου Νικολαος, Φαρμακοποιός 

5. Γκικοπούλου Σοφία, Υπάλληλος τηλεπικοινωνιών 

6. Ιγγλέση Δημοσθέα (Τέτα), Επιχειρηματίας 

7. Καρβούνης Σωτήρης, Αντιδήμαρχος Δήμου Λεβαδέων 2016-2018 

8. Κασάπης Μιχάλης, Ιδιωτικός Υπάλληλος 

9. Καφαντάρη Βάσω, Ιατρός Επειγοντολόγος Γ.Ν Θηβών 

10. Κοροπούλη Βασιλική, Επιχειρηματίας, Περιφερειακός Σύμβουλος, 

11. Καπλάνης Κώστας, Εργοδηγός Ηλεκτρολόγος , εν ενεργεία Δημοτικός Σύμβουλος & πρωην Αντιδήμαρχος Δήμου Λεβαδέων 

12. Κυργεωργιού Θεοδώρα, Ιδιωτική Υπάλληλος 

13. Μπαλτσάκης Χρήστος, Επιχειρηματίας 

14. Οικονομίδου Ελένη, Ηθοποιός 

15. Παινέση Έφη, Ελεύθερη Επαγγελματίας 

16. Παππάς Χρήστος, Χημικός 

17. Πούλος Βαγγέλης, Λογιστής – Φοροτεχνικός, εν ενεργεία Δημοτικός Σύμβουλος Λεβαδέων 

18. Ραχούτης Νικόλαος, Μελισσοκόμος 

19. Σκουλουδάκης Νικόλαος, Επιχειρηματίας 

20. Δημήτρης Τόγιας, Ιδιωτικός Υπάλληλος 

21. Τρουμπούκη Λιλίκα, Καθηγήτρια Αγγλικών, πρωην Αντιδήμαρχος Δήμου Διστόμου – Αράχωβας – Αντίκυρας 

22. Χατζήνας Χαράλαμπος, Βιομηχανικός εργάτης – Συνδικαλιστής 

23. Χρήστου – Πατσαούρα Ευαγγελία (Λίτσα), Συνταξιούχος ΕΑΒ 

Οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι του συνδυασμού στη Φθιώτιδα: 

1. Αγγελακόπουλος Απόστολος, ελεύθερος επαγγελματίας

2. Αγγελοπούλου Σοφία, οδοντίατρος

3. Αδάμ Αναστάσιος, Οικονομολόγος

4. Αλμπανέζος Παναγιώτης, Chef Ζαχαροπλαστικής – Επιχειρηματίας

5. Αντεριώτης Κωνσταντίνος, Συνταξιούχος Τελωνειακός

6. Γκλέτσου Ελευθερία, χειρουργός ΩΡΛ, ΕΣΥ

7. Δουβάρας Ιωάννης, Διευθυντής Τεχνικής Υπηρεσίας Νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός»

8. Θανασιάς Παντελής, Δημοτικος Υπάλληλος Λαμιέων

9. Καρανίκας Γιώργος, Αγρότης

10. Καυκάς Σταύρος, Πολιτικός Μηχανικός ΤΕ – Στέλεχος Πολιτικής Προστασίας Προστασίας Δήμου Στυλίδας

11. Κολιάτος Νικόλαος, Γυμναστής

12. Κοτσιαλου Στέλλα, Επιχειρηματίας

13. Κυργιόπουλος Διονύσης, Κτηνοτρόφος

14. Κυριαζοπούλου Ράνια, Νοσηλεύτρια ΕΣΥ

15. Λάμπου Σπύρος, Υπάλληλος ΕΦΚΑ

16. Μαμπλέκου Ζωή, Ιδιωτική υπάλληλος

17. Μάργαρης Βάιος, Υπάλληλος Δήμου Στυλίδας

18. Μηλιωρίτσα Ηλέκτρα, εκπαιδευτικος – υποψήφια Βουλευτής

19. Μπακογιάννη Χρυσούλα (Σούλα), ιδιωτικός υπάλληλος

20. Μυγδαλάκη Σοφία, Επιχειρηματίας, Συγγραφέας

21. Νικολάου Σωτήριος, δημοτικός υπάλληλος Λαμιέων

22. Παλιός Ευάγγελος, Στρατηγός Πυροσβεστικού Σώματος ε.α.

23. Πάσχος Χριστόφορος, δικηγόρος

24. Πούλος Δημήτριος, προπονητής ποδοσφαίρου

25. Στίγκα-Ζώνια Κωνσταντίνα, Γεωπόνος-Προϊσταμένη Τμήματος Πολιτικής Προστασίας Δήμου Στυλίδας

26. Σωτηρίου Παναγιώτης, Ιστορικος, Διαχειριστής του γραφείου της Νότιας Ευρώπης στο Πανεπιστήμιο του Cambridge

27. Τσάκωνας Γιώργος, Συνταξιούχος Δήμου Στυλίδας

28. Τσέρτος Κωνσταντίνος, Δημόσιος Υπάλληλος στο Κέντρο Υγείας Αταλάντης

29.Υφαντή Βασιλική, ιδιωτική υπάλληλος

30. Φαρόπουλος Κωνσταντίνος, υπάλληλος της Διοικητικής Υπηρεσίας του Γ.Ν Λαμίας

Καλή επιτυχία στο συνδυασμό και σε καθένα ξεχωριστά !