Εντυπωσιακά στοιχεία για τα φωτοβολταϊκά το 2011

Στα 624,3 MW έφτασε το 2011 η συνολική εγκατεστημένη ισχύ των Φωτοβολταϊκών στη χώρα.
Ο κλάδος δημιούργησε 8.500 θέσεις πλήρους απασχόλησης, που αφορούν τους άμεσα απασχολούμενους, ενώ, αν προσθέσουμε και τις έμμεσες θέσεις εργασίας που διασώζονται στην ευρύτερη οικονομία λόγω τόνωσης της κατανάλωσης, ο συνολικός αριθμός ισοδύναμων θέσεων πλήρους απασχόλησης ανέρχεται σε 21.900. 

Κατά το 2011 εγκαταστάθηκαν και συνδέθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα πάρκα. Από αυτά ξεχωρίζουν τα εξής:
1. 9,99MWp στη Λάρισα της Selected Volt, του ομίλου της Επίλεκτος με ετήσια παραγωγή πάνω από 13,5 GWh. Το σύστημα αποτελείται από πλαίσια της Yingli, μετατροπείς SMA , σχεδιάστηκε και εγκαταστάθηκε από τη ΒΙΟΣΑΡ 
2. 8,05MWp στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Αποτελείται από φωτοβολταϊκά πλαίσια της Suntech και μετατροπείς της SMA. Θα παράγει ετησίως περίπου 11GWh. Η εγκατάσταση έγινε από τη ΒΙΟΣΑΡ. 
3. 7,5 MWp στη Θήβα της Quest Solar. Αποτελείται από πλαίσια της Suntech και μετατροπείς της SMA, και θα παράγει ετησίως περίπου 11,25 GWh . Εγκαταστάθηκε από τη ΒΙΟΣΑΡ. 
4. 6MWp, της εταιρείας Ακτίνα Λακωνίας, θυγατρικής της EEN Hellas και μέλος του EDF Group στη Σκάλα Λακωνίας. Χρησιμοποιήθηκαν πλαίσια της Suntech και της Solarfun, και μετατροπείς της SMA. Θα παράγει σε ετήσια βάση 8,4GWh ενώ το πάρκο εγκαταστάθηκε από τις εταιρείες BECK ENERGY GmbH και ΚΤΙΣΤΩΡ ΑτΕ. 
5. 6MW του ομίλου ΓΕΚ Τέρνα στη Μάνδρα Αττικής, με ετήσια παραγωγή 8,2GWh. To σύστημα αποτελείται από πλαίσια της Yingli μετατροπείς SMA και συστήματα στήριξης της εταιρείας SOLARCUBE GmbH.
Περισσότερα στο: http://www.capital.gr/News.asp?id=1439128 και / ή στο: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2150417

Ακριβότερη από τις ευρωπαϊκές αγορές παραμένει η ελληνική αγορά

Ακριβότερη από πολλές ευρωπαϊκές αγορές παραμένει η ελληνική αγορά, σε επώνυμα προϊόντα πολυεθνικών ομίλων, παρά την ύφεση στην οικονομία.

Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η γενική γραμματεία Εμπορίου του υπουργείου Ανάπτυξης σε Ελλάδα, Γερμανία, Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Βουλγαρία σε 70 προϊόντα, εκ των οποίων τα 50 είναι επώνυμα καταναλωτικά προϊόντα πολυεθνικών ομίλων, στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλότερες τιμές των δημητριακών, των απορρυπαντικών, των ειδών ατομικής υγιεινής και των αναψυκτικών.

Αντίθετα είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές οι τιμές των νωπών προϊόντων, παρ' όλο που στην Ελλάδα καταγράφονται υψηλότερες οι τιμές παραγωγού.

Στελέχη του υπουργείου, σε δηλώσεις τους στο "Βήμα", σημείωσαν πως εκτός της υψηλής φορολογίας, οι τιμές επιβαρύνονται από την αύξηση των διεθνών τιμών στις χρηματιστηριακές πρώτες ύλες (πετρέλαιο, ζάχαρη, κακάο, κ.λπ.), στις εγχώριες αυξήσεις των τιμών παραγωγού, στην ανελαστική ζήτηση σε ότι αφορά στα τρόφιμα, στο μεταφορικό κόστος αλλά και στο μισθολογικό κόστος στον τομέα των υπηρεσιών.

+42,2% στα απορρυπαντικά, +51% στα αναψυκτικά, +96% στα είδη προσωπικής υγιεινής

Τα στοιχεία παρουσίασαν ο αναπληρωτής υπουργός Σωκράτης Ξυνίδης, ο γενικός γραμματέας Εμπορίου Στέφανος Κομνηνός και ο ειδικός γραμματέας της Υπηρεσίας Εποπτείας Αγοράς Γιώργος Στεργίου, ενώ κοινοποιήθηκαν και στον πρωθυπουργό.

Οι κ.κ. Στεργίου και Κομνηνός χαρακτήρισαν τις τιμές "υπερβολικά υψηλές", ακόμη και αν αφαιρεθούν οι φόροι.

Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκαν τιμές υψηλότερες έως και 96,5% στα είδη προσωπικής υγιεινής, μέχρι και 44,2% στα απορρυπαντικά, έως και 51,3% στα αναψυκτικά, μέχρι 38% στις μπίρες και έως 46,96% στα δημητριακά!

Ενδεικτικά, μία μπύρα γνωστής μάρκας (από τις δημοφιλέστερες στην αγορά) κοστίζει 0,71 στην Ισπανία, 0,81 στη Βουλγαρία, 0,89 στη Γερμανία και 0,98 ευρώ στην Ελλάδα.

Αναψυκτικό με μεγάλο μερίδιο αγοράς κοστίζει 0,37 στην Ιταλία, 0,48 στη Βουλγαρία, 0,43 στην Ισπανία και 0,56 ευρώ στην Ελλάδα.

Αφρόλουτρο πολύ γνωστής εταιρείας με προσωπικά είδη, εξάλλου, κοστίζει 2.99 στην Ιταλία, 3,31 στην Μ. Βρετανία, 4,72 στη Γαλλία και 4,6 ευρώ στην Ελλάδα.

Τέλος, 2,29 ευρώ πληρώνουν τα δημητριακά γνωστής εταιρείας στην Ισπανία, 2,39 στην Ιταλία, 2,5 στη  Γαλλία, 2,52 στη Μ. Βρετανία, 2,66 στη Βουλγαρία, 2,84 στη Γερμανία και 2,91 ευρώ στην Ελλάδα.

Περισσότερα στο:  

http://gr.news.yahoo.com/%CE%AD%CF%89%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-95-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-112018472.html

Τι είπε πραγματικά ο κ. Προβόπουλος για τα ΚΑΠΗ (αλλα και τους Ρ/Σ & Τ/Σ των ΟΤΑ) ?

«Από τη στιγμή που η πολιτεία βρέθηκε στην έσχατη ανάγκη να μειώσει τις συντάξεις, η λειτουργία των ΚΑΠΗ με χρήματα των δήμων, τα οποία παίρνουν από το κράτος, δεν έχει κανένα νόημα. Είναι προτιμότερο τα χρήματα αυτά να διατεθούν για αύξηση των συντάξεων. Είναι γνωστό από τη θεωρία του καταναλωτή ότι η χρησιμότητα για τους καταναλωτές αυξάνεται περισσότερο με τη λήψη ενός χρηματικού ποσούπαρά με τη λήψη συγκεκριμένων αγαθών ίσης χρηματικής αξίας».............
«Πολλοί φορείς που χρηματοδοτούνται από τους δήμους, όπως π.χ. τα ΚΑΠΗ, θα πρέπει να αναστείλουν ορισμένες δραστηριότητες, όπως π.χ. εκδρομές στο εξωτερικό ή δωρεάν διακοπές, για μία πενταετία, έως ότου αποκατασταθεί η δημοσιονομική σταθερότητα στη χώρα. Είναι επίσης αδιανόητο υπερχρεωμένοι δήμοι να διατηρούν ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς με εκατοντάδες δημοσιογράφους»....

Εμείς θα ρωτάγαμε ακόμη:
Πόσοι από αυτούς τους Ρ/Σ & Τ/Σ έχουν άδεια και πόσοι εκπληρώνουν πραγματικά το λειτούργημά τους?
Πόσοι από αυτούς δεν προβάλλουν ασύστολα την εκάστοτε δημοτική αρχή?
Πόσοι "δημοτικοί άρχοντες" δεν χρησιμοποίησαν τους δημόσιους πόρους για τα ΚΑΠΗ για προσωπική προβολή και ψηφοθηρία?
Τελικά σε αυτή τη χώρα κάποτε τα πράγματα θα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους

Να πια είναι η Λάρκο, χρόνια τώρα.....

Λάρκο φωτογραφίζει ο Αλέξης Τσίπρας για το πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων της Εύβοιας με ερώτησή του προς τους υπουργούς Υγείας, Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης. Τοξικές λίμνες έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας στην περιοχή, διοχετεύοντας στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ.
Περισσότερα: http://troktiko.blogspot.com/2009/11/e_09.html
Και ολόκληρη η ερώτηση εδώ:
"Ανησυχητικές διαστάσεις έχει πάρει το οικολογικό πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων Εύβοιας, από τα απόβλητα των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ.
Οι τοξικές λίμνες που έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της Εταιρίας, διοχετεύουν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ., θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των δημοτών, όπως καταγγέλλει το Δίκτυο κινήσεων των πολιτών Εύβοιας.

Σύμφωνα με έρευνες του Γεωλογικού-Υδρολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου ξεπερνά τα 60mg/L (όριο ασφαλείας από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας για το ολικό χρώμιο τα 50mg/L. Το προτεινόμενο όριο για το εξασθενές χρώμιο είναι 0,2 mg/L. Η συγκέντρωση νικελίου ξεπερνά τα 30 mg/L (όριο ασφαλείας 20 mg/L).

Σύμφωνα το Γενικό Χημείο του κράτους, τα απόβλητα από την επεξεργασία χυτηρίου αλουμινίου περιέχουν κάδμιο, χρώμιο, άργιλο και άλλες επικίνδυνες και εύφλεκτες τοξικές ουσίες.

Οι γιατροί της περιοχής έχουν παρατηρήσει αύξηση των ποσοστών εκδήλωσης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου, όπως λεμφώματα, καρκίνο πνεύμονα και λάρυγγα, που προέρχονται από την εισπνοή υδρατμών και γενικά από τη χρήση του τοξικού νερού.

Πρόκειται για προφανείς παραβιάσεις τόσο της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, όσο και των οδηγιών 98/83/ΕΚ για την ποσότητα νερού κατανάλωσης, 1999/31/ΕΚ περί υγειονομικής ταφής αποβλήτων, 91/689/ΕΟΚ για επικίνδυνα απόβλητα, 2006/11/ΕΚ για ρύπανση περιβάλλοντος από επικίνδυνες ουσίες, 80/68/ΕΚ για την προστασία υπογείων υδάτων& 2000/60/ΕΕ για ορθολογική διαχείριση υδάτων.

Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι το 90 % των πολιτών του Δήμου Μεσσαπίας ασχολείται με τη γεωργία και την επεξεργασία γεωργικών προϊόντων, με το τοξικό νερό που αναπόφευκτα φτάνει στο αρδευτικό σύστημα των γεωργικών εκτάσεων.
Σχετική ερώτηση είχε καταθέσει κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Ψαριανός στις 16/7/2009.
Ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί
1. Σε τι στάδιο βρίσκεται η επιδημιολογική έρευνα που έχει ζητηθεί από το Δίκτυο Πολιτών Μεσσαπίας, που απαρτίζεται από 12 φορείς, σύμφωνα με όσα επισημαίνουν οι γιατροί της περιοχής;
2. Έχει ελεγχθεί η τήρηση της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας και των κανονισμών της ΕΕ, στις μελέτες των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που υποχρεούται να καταθέται η ΛΑΡΚΟ;
3. Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα δεν έχει παρατηρηθεί καμία περιβαλλοντική αποκατάσταση των κατεστραμμένων εκτάσεων στην περιοχή από την ακατάσχετη εξορυκτική δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ, πρόκειται να ληφθούν τα δέοντα μέτρα για τη συμμόρφωση της εταιρίας σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της;
4. Έχουν γίνει έλεγχοι καταλληλότητας για τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στην περιοχή;".

Πυρηνικό ατύχημα Τσερνομπίλ: μια ξεχασμένη ίστορία !

Πέρασαν 23 χρόνια από τότε και τα συνήθως "ενημερωμένα και έγκυρα" ελληνικά ΜΜΕ (εκτός κάποιων εξαιρέσεων) δεν αφιέρωσαν ούτε μια αράδα!
Να σκεφτεί μόνο κανείς ότι από τους 200.000 διασώστες που πήραν μέρος στη τεράστια επιχείρηση απομάκρυνσης των κατοίκων και αντιμετώπισης του ατυχήματος, 23.000 πέθαναν και 66.000 είναι άρρωστοι από διάφορες μορφές καρκίνου...
Και αυτά τα στοιχεία αφορούν μόνο τους διασώστες, δεν αναφέρονται στπ πληθυσμό της περιοχής, καθως πάνω από 600.000 κάτοικοι δέχθηκαν ισχυρές και ανεπίτρεπτες δόσεις ραδιενέργειας...
Αντίθετα είδαμε το τελευταίο διάστημα διάφορα άρθρα περισπούδαστων "καθηγηταράδων" να υπερασπίζονται τη προοπτική δημιουργίας ατομικού ηλεκτροσταθμού στη χώρα. Προτείνουμε να κάνουν μια επίσκεψη στη κλειστή ζώνη της περιοχής του Τσερνόμπιλ, στο νεκροταφείο των θυμάτων που υπάρχει καθώς και στα νοσοκομεία όπου νοσηλεύονται τα χιλιάδες θύματα της καταστροφής, πριν γράψουν οτιδήποτε άλλο...
Δείτε το σχετικό βίντεο
http://umora.eu/view.php?video=YQUy-P95NWU&title=4ERNOBIL+22+%D0%B3%D0%BE%D0%B4%D0%B0+%D1%82%D0%B8%D1%88%D0%B8%D0%BD%D1%8B.+%D0%9F%D1%80%D0%B8%D0%BF%D1%8F%D1%82%D1%8C.¨
Φωτογραφίες: http://www.twip.org/photo-of-the-world-europe-ukraine-chernobyl-fi-8298.html
Μια έρημη πόλη:
http://www.digipaul.com/album/displayimage.php?album=38&pos=1

ΕΛΕΤΑΕΝ: ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ - ΣΤΟΠ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΠΕ !

Οι δήθεν πράσινες αυξήσεις δεν αφορούν τις ΑΠΕ και οφείλονται στην αδυναμία της Πολιτείας να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά ενέργειας.Η μη προώθηση των ΑΠΕ θα έχει τραγικές οικονομικές συνέπειες σε βάρος του Έλληνα καταναλωτή.
Με αφορμή τα τελευταία δημοσιεύματα σχετικά με εισήγηση του ΔΕΣΜΗΕ για αύξηση του παραπλανητικά λεγόμενου τέλους ΑΠΕ και τις δήθεν πράσινες αυξήσεις, σημειώνουμε τα ακόλουθα:
1) Κατ΄ αρχάς προκαλεί εντύπωση ότι εντός μιας ημέρας εμφανίστηκαν σε όλο σχεδόν τον τύπο δημοσιεύματα που αναφέρονται σε μια εισήγηση του ΔΕΣΜΗΕ, η οποία έχει σταλεί στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ήδη από τις αρχές Ιουνίου 2009, δηλαδή πριν δύο περίπου μήνες. Δεν κατανοούμε ούτε ποιος ούτε γιατί επέλεξε να διαρρεύσει τώρα και μάλιστα με στρεβλό όπως θα εξηγήσουμε τρόπο, αυτή την εισήγηση. Επαναλαμβάνουμε τη θέση μας ότι ο Ενεργειακός Σχεδιασμός της Χώρας δεν μπορεί να ασκείται με εκούσιες ή ακούσιες διαρροές. Οι υπεύθυνες θέσεις απαιτούν υπεύθυνες συμπεριφορές.
2) Επί της ουσίας του θέματος: όπως προκύπτει και από όλα τα δημοσιεύματα, ο ΔΕΣΜΗΕ επισημαίνει ότι η ανάγκη αύξησης του λεγόμενου τέλους ΑΠΕ έχει προκύψει εξαιτίας της κατάρρευσης της Οριακής Τιμής του Συστήματος (ΟΤΣ) δηλαδή της τιμής χονδρεμπορικής αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας (από 73-105 €/ΜWh πέρυσι σε 43-64 €/ΜWh φέτος). Το γεγονός αυτό όμως, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ανάπτυξη των ΑΠΕ οι οποίες συνεχίζουν να αμείβονται με την τιμή που προβλέπει ο νόμος, ασχέτως του ύψους του τέλους ΑΠΕ και της Οριακής Τιμής του Συστήματος.
3) Το αν η Οριακή Τιμή του Συστήματος είναι δίκαιη και κυρίως αν αντανακλά το πραγματικό κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού στη Χώρα είναι μια μεγάλη συζήτηση που σχετίζεται αφ’ ενός με την ενσωμάτωση του εξωτερικού κόστους των πηγών ενέργειας στην συνολική αποτίμηση του κόστους των, αφ’ ετέρου δε με το πόσο ειλικρινά επιθυμούμε την υγιή ανάπτυξη της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Η διακύμανση της ΟΤΣ εξαιτίας της οποίας προκύπτει η ανάγκη να αναπροσαρμοσθεί το λεγόμενο τέλος ΑΠΕ, δεν αφορά τις ΑΠΕ αλλά τα γνωστά χρηματιστηριακά παιχνίδια της αγοράς ορυκτών καυσίμων.
4) Απορία κοινής λογικής: Όταν η τιμή ενός προϊόντος στην χονδρική υποδιπλασιάζεται σε ένα έτος, γιατί η τιμή στην οποία αγοράζει το προϊόν ο καταναλωτής στη λιανική δεν μειώνεται? Στην προκειμένη περίπτωση αφού η τιμή χονδρικής του ηλεκτρισμού (η ΟΤΣ) έχει πέσει από τα 105 €/ΜWh σε 43 €/ΜWh, γιατί δεν έχουν μειωθεί τα τιμολόγια με τα οποία αγοράζει ο καταναλωτής το ρεύμα? Είναι σαφές ότι σε μια υγιή αγορά, η μεγάλη πτώση της ΟΤΣ θα έπρεπε να οδηγήσει σε μείωση της τιμής λιανικής και έτσι ο καταναλωτής να αγοράζει συνολικά φθηνότερα το ρεύμα. Αυτό όμως στην Ελλάδα δεν συμβαίνει και αυτό δεν οφείλεται στις ΑΠΕ αλλά στην τραγική αβελτηρία της Πολιτείας να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά ηλεκτρισμού.
5) Στο τιμολόγιο ρεύματος που πληρώνει ο καταναλωτής είναι ενσωματωμένα ποικίλα κόστη: παραγωγής, μεταφοράς, διανομής, επικουρικών υπηρεσιών, υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, επιδότησης νησιών, προμήθειας κλπ. Αν και ήδη από το 2005 υπάρχει η υποχρέωση από το ν.3426/2005 αυτά τα κόστη να αναγράφονται διακριτά, τούτο δεν συμβαίνει με αποτέλεσμα ο καταναλωτής να μην γνωρίζει τι πληρώνει και πόσο. Το μόνο που αναγράφεται διακριτά είναι το λεγόμενο τέλος ΑΠΕ. Αν αυτό δεν είναι παραπλανητικό και υποκρισία της Πολιτείας, τότε τι είναι? Διακρίνοντας από όλα τα στοιχεία κόστους της τιμής της οικιακής κιλοβατώρας, το τέλος ΑΠΕ, η Πολιτεία επιτυγχάνει την απαξίωση των ΑΠΕ στα μάτια των πολιτών. Ακόμα όμως και έτσι, όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι πολίτες, έστω και χωρίς επαρκή ενημέρωση για τα οφέλη των ΑΠΕ, είναι διατεθειμένοι να επωμιστούν ένα αμελητέο ποσό ανά τετράμηνο αν αυτό θα ωφελούσε τις ΑΠΕ και την προστασία του περιβάλλοντος.
6) Μια Κυβέρνηση που πραγματικά πιστεύει στην ανάπτυξη των ΑΠΕ, θα ονόμαζε την επιβάρυνση αυτή «Τέλος Διοξειδίου του Άνθρακα», απενοχοποιώντας έτσι τις ΑΠΕ και στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους πολίτες για το τι πρέπει να γίνει για το μέλλον της χώρας και του πλανήτη.
7) Αναρωτιόμαστε: όταν αύριο λόγω μειωμένης ΟΤΣ ο ΔΕΣΜΗΕ θα αναγκαστεί να καλύψει μέρος του εγγυημένου εσόδου προς τους θερμικούς σταθμούς που θα λειτουργήσουν με βάση του διαγωνισμούς που διενεργεί, θα υπάρξει διακριτή αναγραφή στα τιμολόγια κάποιου «τέλους υπέρ θερμικών σταθμών» ή θα ανακαλυφθεί κανένας άλλος εμπνευσμένος όρος όπως «έμμεσο τέλος ΑΠΕ για κάλυψη φορτίων βάσης»?
8) Η Πολιτεία οφείλει να συνειδητοποιήσει τις τραγικές οικονομικές συνέπειες που θα έχει για τον Έλληνα καταναλωτή η μη επίτευξη των στόχων ΑΠΕ. Όπως είναι γνωστό με βάση τη νέα Ευρωπαϊκή νομοθεσία, η ηλεκτροπαραγωγή τίθεται σε πανευρωπαϊκό χρηματιστηριακό σύστημα αδειών εκπομπής (ETS) με σημαντικό περιορισμό συνολικών εκπομπών και με υποχρέωση όλων των ηλεκτρικών εταιρειών να αγοράζουν σε δημοπρασία το σύνολο των αδειών εκπομπής που θα χρειάζονται. Σύμφωνα με τις μελέτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίες έχουν εκπονηθεί για λογαριασμό της από το ΕΜΠ (Εργαστήριο Υποδειγμάτων Ενέργειας ‐ Οικονομίας ‐ Περιβάλλοντος ΕΜΠ – Μελέτη επιπτώσεων της Νέας Κλιματικής Πολιτικής, http://ec.europa.eu/environment/climat/climate_action.htm), αν η δομή της ηλεκτροπαραγωγής της Ελλάδας παραμείνει η ίδια με σήμερα, θα πρέπει να καταβάλλονται από το 2013 και μετά περίπου 2,2 δις € το χρόνο για αγορά δικαιωμάτων εκπομπής της ηλεκτροπαραγωγής, δηλαδή περίπου επιπλέον κόστος 35 €/MWh, με αποτέλεσμα οι τιμές του ρεύματος να επιβαρυνθούν περίπου κατά 45% σε σημερινές τιμές.
Έτσι από την αποτυχία επίτευξης των στόχων ΑΠΕ, για ένα μέσο νοικοκυριό η συνολική επιβάρυνση είναι 230 €/έτος. Σημειώνουμε ότι το παραπλανητικά αποκαλούμενο Τέλος ΑΠΕ σήμερα ανέρχεται σε 2 €/έτος για ένα μέσο νοικοκυριό και ο απειλούμενος πενταπλασιασμός θα σημάνει επιβάρυνση 10 €/έτος .

Η μη προώθηση των ΑΠΕ θίγει οικονομικά των Έλληνα καταναλωτή. Η κατάρρευση της Οριακής Τιμής του Συστήματος θα έπρεπε να οδηγήσει σε μείωση του συνολικού λογαριασμού ρεύματος των πολιτών και όχι σε (μικρή έστω) αύξηση του ψευδώνυμου τέλους ΑΠΕ.
Καλούμε την κυβέρνηση ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης της σημασίας της ανάπτυξης των ΑΠΕ για τη χώρα μας να μετονομάσει το Τέλος ΑΠΕ σε Τέλος Διοξειδίου του Άνθρακα και να βάλει τέλος μια για πάντα σε αυτήν την φαρσοκωμωδία.
Για την ΕΛΕΤΑΕΝ, Δρ. Τσιπουρίδης Ιωάννης, Πρόεδρος Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας, Εκδότης "ΑΝΕΜΟλόγια" και "Energy point"
www.eletaen.gr

Ευρωεκλογές 2009: Πόση προστασία χρειαζόμαστε ως καταναλωτές;

Πόση πληροφόρηση χρειαζόμαστε ως καταναλωτές;
Σε έναν ιδανικό κόσμο, ο καταναλωτής θα έπρεπε να είναι "βασιλιάς". Σήμερα όμως είναι δυστυχώς "θύμα" -καθώς αισθάνεται συχνά ανήμπορος, απογοητευμένος και εξαπατημένος. Υπάρχουν όμως άτομα, των οποίων η δουλειά είναι να σκέφτονται τα δικαιώματά σας: οι ευρωβουλευτές σας. H κατάλληλη επισήμανση των τροφίμων και η αποζημίωση για την καθυστέρηση των τρένων είναι μερικά μόνο από αυτά που έχουν κάνει για σας. Είναι όμως αρκετά; Επιλέξτε στις ευρωεκλογές τους βουλευτές που θα αγωνιστούν για σας!
Μερικοί λένε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι αρκετά κοντά στους πολίτες της. Ίσως να έχουν και δίκιο. Λίγοι όμως θα μπορούσαν να ισχυριστούν -δικαίως- ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει κάνει τίποτα για την προστασία των καταναλωτών της. Σας παραθέτουμε μερικά παραδείγματα για το πώς η νομοθεσία του Ευρωπαϊκού Kοινοβουλίου έχει επηρεάσει την καθημερινή ζωή σας ...προς το καλύτερο ή το χειρότερο!

Αν ... τρώτε και πίνετε, εγκρίνετε ίσως το ότι, χάρη σε ήδη εγκεκριμένη κοινοτική νομοθεσία, η ζάχαρη, το βούτυρο, ο καφές σας, κλπ θα μπορούν να πωλούνται σε διαφορετικού μεγέθους συσκευασίες και ότι η βότκα σας θα μπορεί να παράγεται από οποιοδήποτε γεωργικό προϊόν (αρκεί να υπάρχει στο μπουκάλι η κατάλληλη ετικέτα). Πολύ πρόσφατα άλλωστε, τον Μάρτιο του 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζήτησε για νέους κανόνες που θα διέπουν την επισήμανση των προϊόντων, έτσι ώστε να φαίνεται καθαρά ο τρόπος προέλευσης και επεξεργασίας των τροφίμων και των συστατικών τους και να μπορείτε να κάνετε συνειδητές επιλογές στα σούπερμαρκετ.

Aν παίρνετε συχνά τηλέφωνα στο εξωτερικό, θα έχετε ίσως παρατηρήσει στο λογαριασμό του κινητού σας ότι οι κλήσεις (και η λήψη κλήσεων) σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν γίνει φθηνότερες χάρη στην "ευρωταρίφα" που εισήγαγε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2007.

Αν ταξιδεύετε κατά καιρούς με αεροπλάνο ή τρένο, πιθανώς να έχετε διαπιστώσει ότι εμφανίζονται πλέον ξεκάθαρα στο αεροπορικό σας εισιτήριο όλοι οι φόροι και συναφείς επιβαρύνσεις και ότι έχουν ενισχυθεί τα δικαιώματά σας ως επιβάτες τρένου. Στο μέλλον τα δικαιώματά σας θα ενισχυθούν ακόμη περισσότερο: από τα τέλη του 2009, θα μπορείτε να λαμβάνεται αποζημίωση ύψους 25% του (διεθνούς σιδηροδρομικού) εισιτηρίου σας για κάθε καθυστέρηση τουλάχιστον 60 λεπτών και 50% για κάθε καθυστέρηση 120 λεπτών και άνω!

Aν έχετε οικογένεια και σας ενδιαφέρει η ασφάλειά της, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα παιχνίδια των παιδιών σας θα είναι ασφαλέστερα στο μέλλον, λόγω των κανόνων και των προτύπων που έχει ορίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι ευρωβουλευτές έχουν επίσης εγκρίνει νομοθεσία που αναμένεται να μειώσει τον αριθμό των ατυχημάτων που οφείλονται στην κακή χρήση των πυροτεχνημάτων, αλλά και νόμους που απαγορεύουν σε ανηλίκους την κατοχή όπλων!

Αν εσείς (ή τα παιδιά σας) βλέπετε τηλεόραση, θα έχετε ήδη μια άποψη για τον αριθμό και τη συχνότητα των διαφημιστικών διαλειμμάτων και της γκρίζας διαφήμισης -όλες αυτές τις μάρκες που προβάλλονται κατά τη διάρκεια των ταινιών σας! Οι βουλευτές έχουν τη δική τους, γι'αυτό και έχουν θεσπίσει νέους και αυστηρότερους κανόνες (που θα τεθούν σε ισχύ στα τέλη του 2009) για τις διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά και για την γκρίζα διαφήμιση!

Aν κάνετε κάτι από τα παραπάνω, μπορεί να είστε ικανοποιημένοι από την σχετική νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά μπορεί και να μην είστε. Ίσως χαίρεστε με όσα έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως όμως και να θέλετε να κάνουν οι ευρωβουλευτές περισσότερα -ή λιγότερα- για σας. H ουσία όμως είναι ότι πρέπει να πείτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τι θέλετε να κάνει για σας, επιλέγοντας τους εκπροσώπους σας με την ψήφο σας κατά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009!

Greenpeace: Μεταλλαγμένα - κάτω τα χέρια απο το ρύζι μας

Αγαπητοί φίλοι,
ζητάμε επειγόντως τη βοήθεια σας, γιατί αν πετύχει η Bayer να καλλιεργηθεί το μεταλλαγμένο ρύζι της, θα είναι η πρώτη φορά που ένα μεταλλαγμένο προϊόν έρχεται απευθείας στο πιάτο μας!
Υπόγραψε και εσύ!
Κάνε κλικ, πάρε θέση!
http://links.mailing.greenpeace.org/ctt?kn=3&m=32268597&r=MAS2&b=0&j=NDczODE4NDcS1&mt=1&rt=0

Η Bayer έχει βάλει στο μάτι το ρύζι και θέλει να πετύχει την καλλιέργεια και την κατανάλωση του μεταλλαγμένου ρυζιού της. Αν τα καταφέρει, τότε αποκτά τον έλεγχο του καθημερινού είδους διατροφής του μισού πληθυσμού του πλανήτη.
Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου να προστατέψουν τους καταναλωτές και τους αγρότες από το μεταλλαγμένο ρύζι της Bayer, εμποδίζοντας την καλλιέργεια και την κατανάλωσή του.
Πρώτος μας στόχος είναι η Επίτροπος Υγείας της ΕΕ, κα Βασιλείου. Βοηθήστε μας, σε αυτή τη φάση, να μαζέψουμε στην Ελλάδα 5.000 υπογραφές διαμαρτυρίας μέχρι τις 22 Απριλίου. Και αν νομίζετε πως μια υπογραφή δεν έχει δύναμη απέναντι στους πολιτικούς και τις πολυεθνικές, τότε θα σας κάνουμε ένα δώρο για να σας αλλάξουμε γνώμη: μετά από τρομερές πιέσεις πολιτών, αγροτών και οργανώσεων, η κυβέρνηση της Γερμανίας σταματάει την καλλιέργεια του μεταλλαγμένου καλαμποκιού της Monsanto, του μόνου μεταλλαγμένου που έχει άδεια να καλλιεργηθεί στην Ευρώπη (το οποίο η Ελλάδα ποτέ δε δέχτηκε να καλλιεργήσει). Πιέζουμε, κερδίζουμε!

Σάββατο 11 Απριλίου 2009 Μποϊκοτάζ στις καφετέριες

Ένα απλό προϊόν που στα σούπερ μάρκετ κοστίζει ανάμεσα στα 0,75 - 4 ευρώ η συσκευασία, στα καφέ που βρίσκονται σε κεντρικά σημεία και στις περιοχές αναψυχής και διασκέδασης της Αθήνας, των μεγάλων αστικών κέντρων και των τουριστικών προορισμών, οι τιμές ξεπερνούν κάθε φαντασία. Ένας ελληνικός καφές ξεκινάει από 2,5 ευρώ, η τιμή εκκίνησης του γαλλικού ειναι στα 3 ευρώ, ενώ ο καπουτσίνο - ως προϊόν ιταλικής φινέτσας και μόδας - ξεκινάει στα 3,5 ευρώ.

Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα, που στο εξωτερικό οι τιμές αυτών το υπηρεσιών, δεν ξεπερνούν ούτε κατά το ήμισυ των παραπάνω "ελληνικών" τιμών.

Συνήθως οι τιμές του καφέ εκτινάσσονται σε περιόδους πολέμου. Τελικά, η Ελλάδα βρίσκεται σε ακήρυχτο πόλεμο με τη γενιά των 700 ευρώ - τους συνήθεις πελάτες, λόγω ηλικίας, των καφετεριών. Τα παιδιά αυτά τιμούν τον παραδοσιακό τρόπο συνεύρεσης και κοινωνικοποίησης των Ελλήνων, δίνοντας με αυτό τον τρόπο ζωή και οικονομική στήριξη στις επιχειρήσεις .

Καλούμε λοιπόν όλους εσάς να διεκδικήσετε δυναμικά τον απαιτούμενο σεβασμό προς τον πελάτη, την τσέπη του και τη νοημοσύνη του.
Το Σάββατο 11 Απριλίου 2009 δεν θα πάμε για τον καθιερωμένο καφέ με φίλους. Ας απολαύσουμε τη βόλτα μας στα μαγαζιά και στους δρόμους και ας μαζευτούμε στα σπίτια μας για καφέ.

Αν λοιπόν αυτές οι επιχειρήσεις θέλουν να επιβιώσουν εν μέσω κρίσης, ας ρίξουν τις τιμές, προκειμένου να διατηρήσουν την πελατεία τους.

(Από το http://www.facebook.com/event.php?eid=66016019434&ref=nf )

Ρίξτε τις τιμές! Κάντε κάτι κι εσείς...

(*) Του Θανάση Μαυρίδη (thanasis.mavridis@capital.gr) απο το www.capital.gr

Παραπονιούνται κάποιοι έμποροι ότι δεν έχουν δουλειά. Ότι δεν πατάει άνθρωπος στο μαγαζί τους. Και ζητούν από το κράτος ΤΕΜΠΜΕ 2. Δεν είμαστε στα καλά μας. Ρίξτε κύριοι τις τιμές των προϊόντων. Μην δουλεύετε με ποσοστό κέρδους 100% και 200% και 300%. Το ίδιο ισχύει και για τους ξενοδόχους, Μην τα περιμένετε όλα από το κράτος...

Είναι τελείως παράλογο αυτό που συμβαίνει. Πολλά είδη πωλούνται σε εξωφρενικά υψηλότερες τιμές απ’ ό,τι στο εξωτερικό. Ρούχα και παπούτσια, κατά κύριο λόγο, προσφέρονται στους καταναλωτές σε τιμές που δεν μπορούν οι τελευταίοι να ανταποκριθούν. Η λύση θα πρέπει να αναζητηθεί με μία απλή αναγνώστη των κανόνων της ελεύθερης αγοράς, εκτός και αν την ελεύθερη αγορά την θυμόμαστε μόνο όταν μας συμφέρει.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι εταιρείες που πουλάνε επώνυμα προϊόντα σε χαμηλότερες τιμές από εκείνες της «βιτρίνας» έχουν ανεβάσει το τελευταίο διάστημα τους τζίρους τους, ενώ, την ίδια ώρα, οι υπόλοιποι βυθίζονται στο χάος. Ο κόσμος αλλάζει νοοτροπία και πολύ καλά κάνει. Δεν είναι δυνατόν ένα ζευγάρι παπούτσια, για παράδειγμα, που πωλείται στην Αμερική στην τιμή των 40 δολαρίων να πωλείται στην Ελλάδα 80 ευρώ. Κι αυτό συμβαίνει επειδή από την Αμερική μέχρι εδώ μεσολαβούν 3-4 άνθρωποι μέχρι το προϊόν να φτάσει στον καταναλωτή.

Έχουμε ήδη εισέλθει σε μία περίοδο που θα πρέπει να ξεχάσουμε πολλά από όσα έχουμε μάθει μέχρι σήμερα. Οι στρεβλώσεις αναγκαστικά θα διορθωθούν. Πολύ απλά, όποιος δεν προσαρμοστεί γρήγορα στα δεδομένα της νέας εποχής δεν θα μπορέσει να σταθεί όρθιος, δεν θα επιβιώσει.

Το παράδειγμα των ξενοδόχων είναι επίσης χαρακτηριστικό. Η τουριστική βιομηχανία είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας. Εκεί θα παιχτούν πολλά πράγματα το καλοκαίρι, σε σχέση πάντα με την πορεία της ελληνικής Οικονομίας. Είδατε εσείς μέχρι σήμερα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης από την κυβέρνηση; Όχι. Είδατε τους ξενοδόχους να καταστρώνουν σχέδια αντιμετώπισης της κρίσης, πέρα από το να περιορίζουν τον χρόνο λειτουργίας των μονάδων τους; Όχι! Σας κάλεσε κάποιος να κλείσετε από τώρα τις διακοπές σας, προπληρώνοντας το κόστος, σε τιμές προνομιακές, τις οποίες μέχρι σήμερα απολαμβάνουν μόνο οι ξένοι; Όχι. Κι αυτό το τελευταίο «όχι» θα πρέπει να μας εξοργίζει περισσότερο απ’ τα άλλα. Διότι θα μπορούσαν οι ξενοδόχοι να δείξουν, τουλάχιστον αυτό, ότι κάνουν κάτι από μόνοι τους και δεν τα περιμένουν όλα από το κράτος. Και μη μας πουν ότι οι tour operators κλείνουν μαζικά και δικαιούνται καλύτερων τιμών. Μπορεί αυτό να ισχύει, όπως ισχύει, επίσης, ότι δεν μπορούν να είναι βέβαιοι ότι θα πάρουν τα χρήματά τους μέχρι να τα δουν με τα ίδια τους τα μάτια στον τραπεζικό τους λογαριασμό.

Αντί να βλέπουμε, λοιπόν, κινήσεις που θα βοηθήσουν την αγορά να κινηθεί, στο μέτρο πάντα του δυνατού, βλέπουμε μόνο χέρια απλωμένα σαν του ζητιάνου και αιτήματα βοήθειας από το κράτος. Και πόσους μπορεί να βοηθήσει αυτό το χρεοκοπημένο κράτος; Με τι λεφτά; Ποιών τα λεφτά; Των φορολογουμένων, φυσικά. Αντί να τα ζητάτε, αγαπητοί επαγγελματίες, κατευθείαν από τον άδειο κρατικό κορβανά, κάντε κάτι κι εσείς για να σώσετε τις επιχειρήσεις σας. Μειώστε τις τιμές και πείστε έτσι τον καταναλωτή να σας τα δώσει ο ίδιος με τη δική του θέληση. Πάρτε το απόφαση, έχουν αλλάξει οι εποχές. Και ναι μεν μπορεί σήμερα η κυβέρνηση να κάνει ολέθρια λάθη με τα ΤΕΜΠΜΕ και τις άλλες σαχλαμάρες, αλλά σύντομα όλοι θα αναγκαστούν να δουν την αλήθεια κατάματα

Πρόοδος! Πόσο έχουμε αλλάξει…προς το χειρότερο!

(Από το www.capital.gr από grobok)
Σχεδόν κάθε φορά που αναπολώ τις γιορτές στα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι ότι στις ευχές των μεγαλυτέρων μου, υπήρχε πάντα η φράση πασπαρτού: «καλή πρόοδος!» Γενέθλια; Να τα εκατοστίσεις και καλή πρόοδος! Ονομαστική εορτή; Χρόνια πολλά και καλή πρόοδος! Χριστούγεννα; Καλά Χριστούγεννα και καλή πρόοδος! 25η Μαρτίου; Ζήτω το έθνος και καλή πρόοδος!
Για να είμαι ειλικρινής, ως νεαρό, αθώο και γνήσιο τέκνο της ελληνικής επαρχίας, εξελάμβανα την ευχή ως αυτή καθ’ αυτή κατά την έννοιά της, δηλαδή: «καλά τα πανηγύρια, αλλά άνοιξε κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείς, μη μείνεις κούτσουρο σαν τον ξάδερφό σου το Μιχάλη, που ζήτημα είναι αν θα βγάλει το Γυμνάσιο και δε θα μπορεί ούτε υδραυλικός να γίνει…».
Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα ότι η λέξη «πρόοδος» έχει σαφώς ευρύτερη έννοια. Καλή είναι η πρόοδος στο σχολείο, αλλά άμα πάρω «Άριστα 10» σε όλα τα μαθήματα, τελειώσω το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο, το Πανεπιστήμιο, το Μεταπτυχιακό και διδάξω στην Οξφόρδη, ολοκλήρωσα με την πρόοδο; Μπα, που τέτοια τύχη…Η πρόοδος σε ακολουθεί παντού. Στη δουλειά, στο σπίτι, στο εστιατόριο, στις διακοπές, στο supermarket…Είναι η μεγαλύτερη ευχή και κατάρα που μου (μας) έχουν δώσει!
Πριν καμιά 30αριά χρόνια, στην Ελλάδα ξεκίνησε ο θεσμός του Νηπιαγωγείου. Έτσι λοιπόν έγινε ένα νηπιαγωγείο και στο διπλανό χωριό από το δικό μου, κάπου στα δύο χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι. Εμένα και το γείτονά μου το Γιωργάκη μας έγραψαν από τους πρώτους. Όμως ο μπαμπάς το πρωί δούλευε, η μαμά δεν οδηγούσε και δύο 5χρονα έπρεπε κάθε μέρα στις 8π.μ. να είναι στο σχολείο. Η λύση ήταν απλή. Με το ΚΤΕΛ, μόνα τους! Η μαμά επιβιβάζει τα νήπια στο λεωφορείο, πληρώνει το αντίτιμο στον εισπράκτορα και του ζητά να τα αφήσει έξω από το νηπιαγωγείο! Επί καθημερινής βάσης! Χωρίς δισταγμό και χωρίς ανησυχία!
Ανεύθυνοι γονείς; Σκληροί και άκαρδοι; Τίποτα απ’ όλα αυτά… Απλώς άλλες εποχές, αγνές, ακίνδυνες και κυρίως οπισθοδρομικές!
Υπάρχουν φορές που αναλογίζομαι τι κόστος έχουμε όλοι μας αναλάβει για να πετύχουμε αυτή την πολυπόθητη «πρόοδο» και ανατριχιάζω… Θυμάμαι πως κάποτε υπήρχε επί καθημερινής βάσης το «μεσημεριανό τραπέζι» (σ.σ. για τους νεότερους: μεσημεριανό τραπέζι είναι ένα γεύμα στο οποίο συμμετείχαν καθημερινά όλα τα μέλη της οικογένειας και συνήθως σερβίροταν περί τις 13:30 έως και 14:30 και περιλάμβανε αποκλειστικά σπιτικό φαγητό). Επίσης θυμάμαι ότι μετά το φαγητό ακολουθούσε «μεσημεριανός ύπνος» (σ.σ. για εργαζόμενους για πρώτη φορά μετά το 1995, πρόκειται για ύπνο συνήθως δίωρης διάρκειας, που λάμβανε χώρα περίπου 30 λεπτά μετά το πέρας του μεσημεριανού τραπεζιού).
Θυμάμαι ακόμα ότι υπήρχαν γειτονιές και αλάνες, ομαδικά παιχνίδια, σήμερα υπό εξαφάνιση και άγνωστα πλέον στα σύγχρονα παιδιά, ξεκλείδωτες πόρτες και κλειδιά στη γλάστρα και κάτω από το χαλάκι. Τα έσοδα ήταν λίγα, αλλά τα έξοδα ήταν λιγότερα.
Οι αλλαγές που έχουν συντελεστεί την τελευταία 20ετία είναι συγκλονιστικές. Ένα παιδί 10 ετών δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι πριν 30 χρόνια η tv ξεκινούσε πρόγραμμα στις 6 το απόγευμα και έκλεινε στις 12 το βράδυ με τον εθνικό ύμνο…Ότι δεν υπήρχαν ATMs και κινητά τηλέφωνα. Ότι ένα αυτοκίνητο ήταν full extra, όταν είχε από την αντιπροσωπεία αναλογικό ραδιόφωνο και αυτοκόλλητο «μπαμπά μην τρέχεις». Ότι το τηλέφωνο ήταν μόνο σταθερό και για να μιλήσεις στο διπλανό δωμάτιο έπρεπε να έχει 10 μέτρα καλώδιο. Ότι δεν υπήρχε μετρό και Αττική οδός. Ότι τα μισά γήπεδα της Α΄ Εθνικής ήταν ξερά (σ.σ. για τους νεότερους της παρέας: Ξερό γήπεδο είναι ένα γήπεδο ποδοσφαίρου χωρίς γκαζόν, χωμάτινο). Ότι κλείναμε το φως κάθε φορά που βγαίναμε από το δωμάτιο για να μην αυξηθεί ο λογαριασμός της ΔΕΗ. Ότι ο ταχυδρόμος έφερνε μόνο τις κάρτες της θείας από τον Καναδά και όχι τους λογαριασμούς των πιστωτικών και των δανείων. Ότι η μαμά ήταν στο σπίτι και οι παππούδες κάπου εκεί κοντά.
Σήμερα όλα αυτά έχουν αλλάξει. Η πρόοδος είναι γεγονός.
Έχουμε αυτοκίνητο με 8 αερόσακους, abs και esp, αλλά δυστυχώς περισσότερους νεκρούς από τροχαία. Έχουμε σύγχρονες εθνικές οδούς, αλλά δυστυχώς όχι αρκετά μεγάλες για να χωρέσουν τα πάμπολλα αυτοκίνητα. Έχουμε και δεύτερο αυτοκίνητο, αλλά δεν έχουμε πάρκινγκ για να το σταθμεύσουμε…
Έχουμε Play Station 3 με hi-tech κονσόλα, αλλά δεν έχουμε φίλους. Η διπλανή αλάνα έγινε 8όροφη πολυκατοικία, αλλά δεν πειράζει, παίζουμε football manager και fifa2009 στο pc. Υπάρχουν βέβαια και οι παιδότοποι με κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης (τύφλα να ‘χει ο Κορυδαλλός) και ειδικό αφρώδες πλαστικό στα χερούλια της πόρτας στην τουαλέτα προς αποφυγήν ατυχημάτων. Βέβαια έξω από την πολυκατοικία μας υπάρχει τάφρος 1,5 μέτρο για τα έργα της ΕΥΔΑΠ, ακάλυπτη, αλλά δεν πειράζει…
Έχουμε καλωδιακή τηλεόραση με τέλεια εικόνα, σημαντικές ενημερωτικές εκπομπές με online ενημέρωση για τους χωρισμούς στο χώρο της Showbiz, εκ-πληκτικές σαπουνόπερες, στημένα τηλεπαιχνίδια και εκτεταμένα δελτία ειδήσεων, με ενδιαφέρουσες παρουσιάστριες του καιρού και πλήρη μεσάνυχτα για το τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας.
Έχουμε προχωρημένα συστήματα συναγερμού, υπηρεσίες Security, πόρτες ασφαλείας αλλά και υψηλό αίσθημα ανασφάλειας, κλοπές, ληστείες και αδίστακτους κακοποιούς.
Έχουμε κινητά τελευταίας τεχνολογίας, με κάμερα και βιντεοκλήση, κάρτα μνήμης, mp3 player, αλλά δεν έχουμε την ησυχία μας.
Έχουμε σύμβουλους γάμου, ψυχολόγους, παιδοψυχολόγους και συναφείς επιστήμονες, αλλά δεν έχουμε οικογενειακή ευτυχία, ευτυχισμένα παιδιά, ευτυχισμένα ζευγάρια.
Έχουμε χειραφετημένες γυναίκες, οι οποίες μετά από αγώνες δεκαετιών και έντονων διεκδικήσεων κατάφεραν να εισχωρήσουν δυναμικά στην αγορά εργασίας και να ξεφύγουν από την αποπνικτική ρουτίνα του σπιτιού αλλά δεν κατάφεραν να σταματήσουν να είναι μητέρες και νοικοκυρές και όποτε αυτό συνέβη, ο μισθός τους σχεδόν εξανεμιζόταν για την πληρωμή κάποιας αλλοδαπής νταντάς και νοικοκυράς, με μέτριες έως και υποτυπώδεις υπηρεσίες.
Κυρίως όμως , έχουμε γεμίσει τη ζωή μας με υλικά «αγαθά», άχρηστα ως επί το πλείστον, που θεωρητικά κάνουν τη ζωή μας πιο άνετη, πιο βολική, πιο διασκεδαστική…Στην πραγματικότητα όμως για να αποκτήσουμε όλη αυτή τη σαβούρα, έχουμε θυσιάσει το χρόνο μας και τις ανθρώπινες σχέσεις μας. Κι αυτές οι αξίες δεν αναπληρώνονται, γιατί είναι απλώς ανεκτίμητες…

ΛΑΡΚΟ:30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

Η πολύπαθη επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι σε αυτή, τα τελευταία 30 χρόνια έζησαν πολλές περιπέτειες, που πληρώθηκαν από το κοινωνικό σύνολο και τους φορολογούμενους της χώρας μας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς?
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?

Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.

Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ

Τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου, συζητήθηκε στη Βουλή η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Ευβοίας Γιώργου Μαρίνου σχετικά με τη λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ». Παρά το γεγονός ότι πριν από λίγες μέρες είχε συζητηθεί αντίστοιχη ερώτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα περίμενε κανείς στη νέα ερώτηση να μπουν και θέματα που αφορούν τη προστασία του περιβάλλοντος, ζητήματα βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής, εν τούτοις είχαμε μια από τα ίδια. Μονόπλευρος προσανατολισμός σε οικονομικά θέματα και δήθεν κοινωνικό ενδιαφέρον, τόσο από μεριάς ερωτώντος όσο και από μεριάς απαντώντος. Για τα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων των παραθαλάσσιων δήμων - και όχι μόνο - του Ευβοϊκού κουβέντα δεν ειπωθηκε.Υπενθυμίζουμε ότι εκτός από τα συμφέροντα των εργαζομένων υπάρχουν και τα συμφέροντα και η προστασία της υγείας των πολιτών συνολικά στη περιοχή και τη χώρα.
(Τα κείμενα παρατίθενται όπως δημοσιεύτηκαν στο www.servitoros.gr)
Η συνολική συζήτηση έχει ως εξής:
Η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή ήταν η εξής:
«Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της περιοχής εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, τους κινδύνους για την πορεία της, τις επιπτώσεις στο δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση είναι πολιτικά εκτεθειμένη, γιατί ενώ η ΛΑΡΚΟ ήταν μία κερδοφόρα επιχείρηση, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα εμφανίζεται να μην μπορεί να καταβάλει τους μισθούς των εργαζομένων, περιορίζει την παραγωγή, γίνονται απολύσεις εργαζομένων σε εργολάβους. Η κρίση που ξέσπασε το τελευταίο διάστημα δεν αποτελεί την πραγματική αιτία γι' αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μπορεί να καταρρεύσει μία μεγάλη επιχείρηση όπως η ΛΑΡΚΟ, επειδή έπεσαν πρόσφατα οι τιμές του Νικελίου, που το προηγούμενο διάστημα είχαν μεγάλη αύξηση, φθάνοντας ακόμα και 50.000 δολάρια τον τόνο. Το Κ.Κ.Ε. καταλογίζει στην κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες και θέτει ζήτημα διερεύνησης προβλημάτων και ευθυνών που σχετίζονται με την πορεία της επιχείρησης, τη σχέση της με τις τράπεζες και την προπώληση του νικελίου.
Το Κόμμα μας υποστηρίζει ότι πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας, να μην θιγεί κανένα δικαίωμα των εργαζομένων, να απορριφθεί κάθε σενάριο παραπέρα ιδιωτικοποίησης, πώλησης και παύσης της λειτουργίας της επιχείρησης.
Ερωτώνται οι Υπουργοί, πώς και γιατί εξελίχθηκε η άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ΛΑΡΚΟ».
Στην ερώτηση απάντησε ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Λέγκας: "Το ερώτημα αυτό είχε απαντηθεί και την προηγούμενη Πέμπτη σε αντίστοιχη ερώτηση, εδώ στη Βουλή, σε ερώτημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, τόσο το ερώτημα όσο και η απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν μειώνει την αξία και το συμβολισμό των όσων επαναλαμβάνονται στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Και εμείς θα επαναλαμβάνουμε ότι οι θέσεις της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρες.
Πρώτον, η Κυβέρνηση αναγνωρίζει τη στρατηγική σημασία της εν λόγω εταιρείας της «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.». Σήμερα, η εν λόγω εταιρεία απασχολεί 1.300 εργαζομένους, 200 εργαζομένους περιφερειακά. Έχει θετικές επιπτώσεις στις οικονομίες πέντε συνολικά νομών, των Νομών Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Εύβοιας, Κοζάνης, Καστοριάς, όπου δραστηριοποιείται.
Παράλληλα, είναι γνωστό ότι η εταιρεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς του κλάδου, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Κατέχει μερίδιο μεγαλύτερο του 35% της ευρωπαϊκής αγοράς.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κρυφό ότι η Κυβέρνησή μας αναγνωρίζει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα οικονομικά και λειτουργικά. Προβλήματα που οφείλονται βεβαίως, τόσο στη διεθνή κρίση όσο και στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του ανοξείδωτου χάλυβα στην παγκόσμια αγορά, η οποία επηρεάζει άμεσα την τιμή του προϊόντος της εταιρείας του νικελίου.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η τιμή του νικελίου διαπραγματεύεται και διαμορφώνεται στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων και χαρακτηρίζεται από υψηλή μεταβλητότητα, γεγονός που καθιστά την εταιρεία εκτεθειμένη στην εκάστοτε χρηματιστηριακή του τιμή.
Επιπλέον, η εταιρεία αντιμετωπίζει εσωτερικά διαρθρωτικά προβλήματα, με κυριότερο βεβαίως την έλλειψη της απαραίτητης ρευστότητας.
Αναμφίβολα, λοιπόν, η εταιρεία σήμερα χρειάζεται σημαντικά κεφάλαια, σύγχρονο επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε να εξέλθει από το σημερινό της αδιέξοδο. Η διοίκηση της εταιρείας μας έχει ενημερώσει ότι λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που αποσκοπούν στο γενικότερο έλεγχο του κόστους και των εξόδων της, καθώς επίσης και στην εξασφάλιση της ρευστότητάς της, με συγκεκριμένες δράσεις που περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονήσει για την τριετία 2009-2011.
Δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας είναι σημαντική τόσο από επιχειρηματικής, όσο και από κοινωνικής άποψης, επιθυμία και στόχος της Κυβέρνησης είναι να συνεχίσει τη λειτουργία της η επιχείρηση και βεβαίως για την επίτευξη του στόχου αυτού η κυβέρνηση θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κάτι το οποίο τονίσαμε και στην απάντηση που δώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, βεβαίως με τη συμμετοχή των μετόχων της -μεταξύ αυτού και του δημοσίου- και με τη χρηματοδότηση της επιχείρησης μέσω του προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής ρευστότητας.
Κύριε συνάδελφε, δεν πρέπει να έχετε αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση θα εξαντλήσει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να μη θιγεί το δικαίωμα στην εργασία που έχουν οι απασχολούμενοι στην εταιρεία αυτή, καθώς επίσης και να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στις περιοχές που δραστηριοποιείται η εν λόγω εταιρεία".
Ο κ. Μαρίνος, σχολιάζοντας την απάντηση του υπουργού, ανέφερε: "Κύριε Υπουργέ, αν στεκόμασταν σε αυτά που λέει η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ δεν θα θέταμε το θέμα στη Βουλή. Το επιχειρησιακό σχέδιο και η πληροφόρηση που έχουμε και μετά τη συζήτηση που οργανώθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης, μαζί με τους εργαζόμενους, αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο δεν καλύπτει και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα και την ανησυχία που υπάρχει. Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, όπως είπα, της Εύβοιας, της Κοζάνης, της Καστοριάς είναι ανάστατοι. Η ΛΑΡΚΟ έχει περάσει πολλές περιπέτειες και τις έχουμε ζήσει άμεσα και στη δεκαετία του '80 -από το 1970- και του '90 και τώρα. Σε αυτές τις περιπέτειες προστίθεται ακόμη μία.
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν πολλοί σοβαροί κίνδυνοι. Είναι μια μεγάλη επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Ήταν κερδοφόρα. Δεν το απαντάει η Κυβέρνηση αυτό. Όταν λέμε 50.000 δολάρια ο τόνος το νικέλιο και μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όχι σε συνθήκες ιδιαίτερης κρίσης, κάτω από το βάρος της μείωσης της τιμής, φθάνει να μη μπορεί να λειτουργήσει, με κίνδυνο να μην πληρώσει τους μισθούς, τα δώρα, με κίνδυνο πτώχευσης -έχει τεθεί το θέμα αυτό- καταλαβαίνετε ότι η απάντηση της Κυβέρνησης δεν μπορεί να εφησυχάσει κανέναν.
Από αυτή τη σκοπιά εμείς θα το ξαναθέσουμε. Η επιχείρηση είναι ανάγκη να λειτουργεί κανονικά και απρόσκοπτα, να μην υπάρξει ούτε μία απόλυση, να μην πειραχθούν δικαιώματα των εργαζομένων και κατά τη γνώμη μας, η πάλη, σε αυτές τις συνθήκες, για κάθε πρόβλημα της επιχείρησης και των εργαζομένων, συνδέεται σήμερα με τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ορυκτού πλούτου με συστατικό στοιχείο του την επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ".
Ο κ. Λέγκας, κατά τη δευτερολογία του επισήμανε ότι ξεκάθαρος στόχος της Κυβέρνησης και επιθυμία της είναι να βοηθήσει την εταιρεία να εξέλθει από αυτή την κρίση:"...Είπα προηγουμένως ότι η εταιρεία είναι εκτεθειμένη στη χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος που παράγει. Για την επίτευξη αυτού του στόχου είμαστε έτοιμοι να λάβουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, πάντα βεβαίως σε συνεργασία με τους λοιπούς μετόχους. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μέτοχοι σε αυτή την εταιρεία είναι και η ΔΕΗ και η Εθνική Τράπεζα, περίπου στο ίδιο ποσοστό.
Παρά βεβαίως τις όποιες διαφοροποιήσεις έχουμε στην ιδεολογική και πολιτική μας προσέγγιση γι' αυτά τα θέματα, πρέπει τουλάχιστον να μας αναγνωρίσετε την επιθυμία μας, αλλά και την αποφασιστικότητα που έχουμε επιδείξει πάρα πολλές φορές, τις περισσότερες φορές, για την προστασία των εργαζομένων. Εξάλλου, πιστεύω, ότι κανένας δεν μπορεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στα ζητήματα της εργασίας και γενικότερα στα ζητήματα της κοινωνικής ευαισθησίας.
Κύριε συνάδελφε, η Κυβέρνησή μας προσπαθεί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και αυτό βεβαίως το έχουμε αποδείξει και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε έμπρακτα".

ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΤΗΣ LAFARGE?

Ως γνωστόν τα ΤΧ έχουν απο καιρό αγοραστεί από τη μεγάλη πολυεθνική Lafarge που έχει σχεδόν μια εκατοντάδα εργοστάσια τσιμέντου σε όλο το κόσμο και τρεις μονάδες παραγωγής τσιμέντου στην Ελλάδα (Αλιβέρι, Βόλο, Χαλκίδα)
Αυτές τις μέρες οι δύο φούρνοι της Χαλκίδας έχουν σβήσει (δεν ξέρουμε αν είναι - ή έτσι 'πουν' - για γενική συντήρηση ή για προστασία του περιβάλλοντος, όλα να τα περιμένει κανείς), αναμένουμε την άποψη του Σωματείου Εργαζομένων.
Ο όμιλος από ότι γνωρίζουμε είναι κερδοφόρος, για σειρά ετών και μπράβο του, με σημαντική συνεισφορά της μονάδας Χαλκίδας στα κέρδη του.
Παράλληλα αυτές τις μέρες ο όμιλος πρόκειται να μεταφέρει 3.000 τόνους κλίνκερ από το Αλιβέρι στη Χαλκίδα για επεξεργασία. Αυτή η επεξεργασία μπορεί να δώσει περίπου 7.000 τόνους τσιμέντου.
Τι τρέχει? θα μας πεί κάποιος? Μήπως για διάφορους - άγνωστους σε εμάς λόγους - χρειάζεται να φανεί προς τα έξω (όχι απαραίτητα τώρα, αλλά μετά από κάποιες εβδομάδες, μιας και θα έχει κλεέισει η χρήση 2008) ζημιογόνα χρήση για τη μονάδα Χαλκίδας?

ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ (*)

(*) Άρθρο της κ.Λιάνας Γούτα,Χημικού Μηχανικού,υποψήφιας βουλευτού Α’ Θεσ/κης με τη ΝΔ το 2007, www.lianagouta.gr , email: l.v.gouta@hellenic-petroleum.gr
"Το τελευταίο διάστημα η υφήλιος όλη ζει το σφυγμό του πανικού που έφεραν οι ανατροπές στην παγκόσμια οικονομία. Βασικές οικονομικές έννοιες, ιδεολογίες και πρακτικές τέθηκαν κάτω από το νέο πρίσμα των απρόσμενων -για τους περισσότερους- εξελίξεων που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό. Ίσως η λέξη που αναδεικνύεται μέσα από αυτή την κρίση είναι η "ασυδοσία". Ασυδοσία της αγοράς, η οποία οδήγησε...
..Δυο νέα βασικά στοιχεία που υπεισέρχονται πλέον στη συζήτηση γύρω από την οικονομία και το περιβάλλον είναι ότι η μέχρι πρότινος αντίληψη ότι
 η προστασία του περιβάλλοντος αποτελούσε φρένο στην οικονομική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα ανατρέπεται και ότι
 κάθε προϊόν ή δράση, επιχειρηματική και μη, έχει το δικό της «οικολογικό αποτύπωμα».
Με αυτά τα δυο στοιχεία, ανατρέπονται πλέον νοοτροπίες και μύθοι του παρελθόντος.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια η περιβαλλοντική επιβάρυνση θεωρούνταν ότι προέρχονταν από λίγες συγκεκριμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες και οι σχετικές νομοθετικές υποχρεώσεις για την ατμοσφαιρική ρύπανση, τα υγρά και στερεά απόβλητα, το υπέδαφος αφορούσαν στην περιβαλλοντική επίδραση στον τοπικό περίγυρο. Η γενική αντίληψη για τις παραμέτρους προστασία/ πρόληψη/έλεγχος, ήταν ότι αποτελούσαν ένα αναγκαίο νομοθετικό ‘βαρίδιο’ για τις επιχειρήσεις, ισοδυναμούσαν με ένα ‘κόστος-δαπάνη’ και όχι ‘κόστος-επένδυση’ και άρα αντιστρατεύονταν την ανταγωνιστικότητα της εταιρίας και γενικότερα την ανάπτυξη.
Σήμερα που το πρόβλημα του περιβάλλοντος έπαψε να έχει τοπικό χαρακτήρα και έγινε παγκόσμιο, η συνείδηση της κοινωνίας αφυπνίζεται όλο και περισσότερο και νέες ευαισθησίες και συμπεριφορές διαμορφώνονται.
Η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί κοινωνικό ζητούμενο και προϋπόθεση επιβίωσης για το ανθρώπινο γένος. Αλλά μήπως αποτελεί πλέον και προϋπόθεση “επιχειρηματικής επιβίωσης”?
Στη σύγχρονη επιχειρηματική αντίληψη, το περιβάλλον ταυτίζεται με την ανταγωνιστικότητα, πρώτον ως επιχειρηματική ανάγκη και δεύτερον ως επιχειρηματική ευκαιρία.
- Ανάγκη, ως νομοθετική και ηθική υποχρέωση με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που θέλει κάθε επιχείρηση να συνεκτιμά τις περιβαλλοντικές παραμέτρους, να προλαβαίνει και να αποκαθιστά με δικό της κόστος κάθε τυχούσα επίπτωση στο περιβάλλον.
- Ευκαιρία, γιατί:
 ενισχύει την ανταγωνιστικότητα εξοικονομώντας κόστη που ενίοτε μπορεί να γίνουν τεράστια.
 δημιουργεί κοινωνικό προφίλ για την εταιρία και προτίμηση στους ολοένα και πιο ευαίσθητους καταναλωτές και γιατί
 Οι περιβαλλοντικές τεχνολογίες αποτελούν μια νέα αναδυόμενη αγορά, με τεράστιες ευκαιρίες
Το περιβαλλοντικό κόστος θεωρείται επένδυση, και όχι δαπάνη και αφορά σε όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες (όπως και για τον κάθε πολίτη, οριζόντια σε κάθε δράση του)..."

Για να διαβάσετε όλο το άρθρο, επιλέξτε το παρακάτω link:
http://www.lianagouta.gr/website/pdf_articles/anemologia%2052%20gouta.pdf,

ΤΟ ΝΕΡΟ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ (*)

Του Γιώργου Mαύρου από το ΕΘΝΟΣONLINE
1. Aπαιτούνται περίπου 1.000 λίτρα νερού για να παραχθεί 1 κιλό ψωμί. Επομένως, απαιτούνται 260 κυβικά νερού για να τραφεί ένα άτομο επί ένα έτος με χορτοφαγική διατροφή.
2. Αν στην παραπάνω διατροφή προστεθεί το κρέας σε ποσοστό 20% της διατροφής ενός ατόμου, απαιτείται διπλάσια ποσότητα νερού σε σχέση με έναν χορτοφάγο.
3. Η αρόσιμη γη αυξήθηκε οριακά -παγκοσμίως- την περίοδο 1960-2000. Κατά συνέπεια, η παγκόσμια κατά κεφαλήν καλλιεργήσιμη έκταση συρρικνώθηκε από τα 0,45 εκτάρια στα 0,25.
4. Η έκρηξη της αστικοποίησης ανταγωνίζεται τη γεωργία στην διασφάλιση υδάτινων πόρων. Το 1950, υπήρχαν 86 πόλεις με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου. Το 2000, υπήρχαν 387. Το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα στις πόλεις, όταν το 1950 ζούσε το 29%. Το εν λόγω ποσοστό θα έχει αυξηθεί στο 60% ώς το 2030.
5. Οι συνέπειες της άνισης αύξησης της ζήτησης σε νερό είναι ήδη ορατές: Εντεκα χώρες, οι οποίες φιλοξενούν σχεδόν το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού έχουν αρνητικό ισοζύγιο υπόγειων υδάτων.
Περισσότερα: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11900&subid=2&pubid=1908894

Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΤΑΜΥΝΑΙΩΝ

Η Εργοερευνητική Μ.Κ.Ο. σε συνεργασία με το τμήμα Τηλεπισκόπισης -Laser του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το Δήμο Ταμυνέων διογανώνουν ημερίδα το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου και ώρα 10 το πρωί στο Εργατικό Κέντρο Αλιβερίου, με θέμα "Η ατμοσφαιρική ρύπανση στη ζωή των κατοίκων του δήμου Ταμυνέων".
Από την ερευνητική ομάδα έγιναν μετρήσεις:
Συγκέντρωσης των αναπνεύσιμων αερολυμάτων (κατηγοριοποίηση κατά διάμετρο σε μm) ΡΜ10 και ΡΜ2.5 / Yπεριώδης-Β ακτινοβολία (10:00 - 14:00 τοπική ώρα) (ανά 1 ώρα) /
Μετεωρολογικές παράμετροι (θερμοκρασία, πίεση, ταχύτητα και διεύθυνση ανέμου, σχετική υγρασία, ολική και υπεριώδης-Β ηλιακή ακτινοβολία).
Περίοδος συνεχών μετρήσεων: 20/06/08 έως 31/10/2008
Στόχοι του έργου ήταν: Η διάγνωση των πραγματικών αναγκών της περιοχής / Ειδικές μετρήσεις και ελέγχου νοσηρότητας / Ο καθορισμός μετρήσιμων στόχων για βελτίωση του περιβάλλοντος / Έκδοση μετεωρολογικού δελτίου υγείας - ρύπων της περιοχής προς χρήση και όφελος των ατόμων με προβλήματα υγείας.
Βασικοί θεματικοί άξονες της εκδήλωσης που θα γίνει στο Αλιβέρι είναι:
Η έννοια της ποιότητας ζωής.
Ατμοσφαιρική ρύπανση και επιπτώσεις στην υγεία.
Τροφική αλυσίδα (ρύπανση εδάφους, υδάτων).
Ευπαθείς ομάδες πληθυσμού και ρύπανση - κίνδυνοι - πρόληψη.
Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της πολιτείας.
Προτεινόμενες λύσεις.
Ομιλητές θα είναι:
Δρ. Πολυξένη Νικολοπούλου-Σταμάτη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Δρ. Αλέξανδρος Παπαγιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Δρ. Μιχάλης Βραγχόπουλος, Καθηγητής Βιοκλιματικής ΤΕΙ Χαλκίδος.
Δρ. Μαρία Κούκου, Χημικός Μηχανικός, Εργαστήριο Περιβαλλοντικών Ερευνών Τμήμα Μηχανολογίας- ΣΤΕΦ Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ιδρυμα Χαλκίδας.
Γεώργιος Κουλούρης, ιατρός - Πνευμονολόγος, πρόεδρος της «Εργοερευνητικής».
Δρ. Εμανουέλλα Ρεμουντάκη, επίκουρη καθηγήτρια, Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

ΒΙΩΣΙΜΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Γενικός στόχος: Προώθηση βιώσιμων μεθόδων κατανάλωσης και παραγωγής, κατευθύνοντας την κοινωνική και την οικονομική ανάπτυξη εντός των ορίων αντοχής των οικοσυστημάτων και αποσυνδέοντας την οικονομική ανάπτυξη από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Βελτίωση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιδόσεων για τα προϊόντα και τις τεχνολογίες και ενθάρρυνση της υιοθέτησής τους από τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές.