ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ (*)

(*) Άρθρο της κ.Λιάνας Γούτα,Χημικού Μηχανικού,υποψήφιας βουλευτού Α’ Θεσ/κης με τη ΝΔ το 2007, www.lianagouta.gr , email: l.v.gouta@hellenic-petroleum.gr
"Το τελευταίο διάστημα η υφήλιος όλη ζει το σφυγμό του πανικού που έφεραν οι ανατροπές στην παγκόσμια οικονομία. Βασικές οικονομικές έννοιες, ιδεολογίες και πρακτικές τέθηκαν κάτω από το νέο πρίσμα των απρόσμενων -για τους περισσότερους- εξελίξεων που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό. Ίσως η λέξη που αναδεικνύεται μέσα από αυτή την κρίση είναι η "ασυδοσία". Ασυδοσία της αγοράς, η οποία οδήγησε...
..Δυο νέα βασικά στοιχεία που υπεισέρχονται πλέον στη συζήτηση γύρω από την οικονομία και το περιβάλλον είναι ότι η μέχρι πρότινος αντίληψη ότι
 η προστασία του περιβάλλοντος αποτελούσε φρένο στην οικονομική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα ανατρέπεται και ότι
 κάθε προϊόν ή δράση, επιχειρηματική και μη, έχει το δικό της «οικολογικό αποτύπωμα».
Με αυτά τα δυο στοιχεία, ανατρέπονται πλέον νοοτροπίες και μύθοι του παρελθόντος.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια η περιβαλλοντική επιβάρυνση θεωρούνταν ότι προέρχονταν από λίγες συγκεκριμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες και οι σχετικές νομοθετικές υποχρεώσεις για την ατμοσφαιρική ρύπανση, τα υγρά και στερεά απόβλητα, το υπέδαφος αφορούσαν στην περιβαλλοντική επίδραση στον τοπικό περίγυρο. Η γενική αντίληψη για τις παραμέτρους προστασία/ πρόληψη/έλεγχος, ήταν ότι αποτελούσαν ένα αναγκαίο νομοθετικό ‘βαρίδιο’ για τις επιχειρήσεις, ισοδυναμούσαν με ένα ‘κόστος-δαπάνη’ και όχι ‘κόστος-επένδυση’ και άρα αντιστρατεύονταν την ανταγωνιστικότητα της εταιρίας και γενικότερα την ανάπτυξη.
Σήμερα που το πρόβλημα του περιβάλλοντος έπαψε να έχει τοπικό χαρακτήρα και έγινε παγκόσμιο, η συνείδηση της κοινωνίας αφυπνίζεται όλο και περισσότερο και νέες ευαισθησίες και συμπεριφορές διαμορφώνονται.
Η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί κοινωνικό ζητούμενο και προϋπόθεση επιβίωσης για το ανθρώπινο γένος. Αλλά μήπως αποτελεί πλέον και προϋπόθεση “επιχειρηματικής επιβίωσης”?
Στη σύγχρονη επιχειρηματική αντίληψη, το περιβάλλον ταυτίζεται με την ανταγωνιστικότητα, πρώτον ως επιχειρηματική ανάγκη και δεύτερον ως επιχειρηματική ευκαιρία.
- Ανάγκη, ως νομοθετική και ηθική υποχρέωση με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που θέλει κάθε επιχείρηση να συνεκτιμά τις περιβαλλοντικές παραμέτρους, να προλαβαίνει και να αποκαθιστά με δικό της κόστος κάθε τυχούσα επίπτωση στο περιβάλλον.
- Ευκαιρία, γιατί:
 ενισχύει την ανταγωνιστικότητα εξοικονομώντας κόστη που ενίοτε μπορεί να γίνουν τεράστια.
 δημιουργεί κοινωνικό προφίλ για την εταιρία και προτίμηση στους ολοένα και πιο ευαίσθητους καταναλωτές και γιατί
 Οι περιβαλλοντικές τεχνολογίες αποτελούν μια νέα αναδυόμενη αγορά, με τεράστιες ευκαιρίες
Το περιβαλλοντικό κόστος θεωρείται επένδυση, και όχι δαπάνη και αφορά σε όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες (όπως και για τον κάθε πολίτη, οριζόντια σε κάθε δράση του)..."

Για να διαβάσετε όλο το άρθρο, επιλέξτε το παρακάτω link:
http://www.lianagouta.gr/website/pdf_articles/anemologia%2052%20gouta.pdf,