Το Σύμπαν συνωμοτεί κ΄εμείς συνωμότες..(Λουκία Ζαχείλα)

Giancarlo Buttignol - Davanti allo specchio

"Όταν νιώθουμε ευτυχείς δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να μπορεί να αγγίξει αυτή την ευτυχία. 

Γ΄αυτό αρνιέμαι βίαια να ζήσω πλέον διαφορετικά.

Ζω τη ζωή ατελή και ατελείωτα και συνεχίζω όπως συνεχίζει η ζωή..

Μία η κατάληξη ένα το συμπέρασμα: Το Σύμπαν συνωμοτεί κ΄εμείς συνωμότες.."

Ευθύνονται τα αιολικά πάρκα για τις πυρκαγιές;

Όχι μόνο δεν ευθύνονται, αλλά επιπλέον προστατεύουν τα δάση.

Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών, όπως και πολλών άλλων δραστηριοτήτων, επιτρέπεται σε δάση και δασικές εκτάσεις ύστερα από μελέτη και άδεια. Επομένως, δεν υπάρχει κίνητρο να καεί μια έκταση προκειμένου να γίνει μια επέμβαση η οποία ήδη επιτρέπεται.

Επιπλέον, η καταστροφή μιας δασικής έκτασης οδηγεί υποχρεωτικά στην αυτόματη κήρυξή της ως αναδασωτέας. Αυτό συνεπάγεται σαφώς αυξημένες προϋποθέσεις, περισσότερους όρους προστασίας αλλά και πρόσθετα έργα για την εγκατάσταση σε αναδασωτέα έκταση. Συνεπώς, σε δάσος ή δασική έκταση που επλήγη από πυρκαγιά, όχι μόνο δεν υπάρχει διευκόλυνση εγκατάστασης ανεμογεννητριών, αλλά αντιθέτως υφίσταται αύξηση της δυσκολίας, του χρόνου και του κόστους τόσο ως προς το εύρος των απαραίτητων μελετών και προϋποθέσεων όσο και ως προς τα έργα που πρέπει να γίνουν.

Αισχροί ισχυρισμοί, fake news και χυδαία υπονοούμενα ότι οι πυρκαγιές καταστρέφουν δάση ώστε να φυτρώσουν μετά ανεμογεννήτριες ή για να διανοιχθούν οι δρόμοι από όπου θα περάσουν οι ανεμογεννήτριες, εμφανίζονται συχνά στον δημόσιο διάλογο παρά την εμπεριστατωμένη κατάρριψη του μύθου αυτού1, 2.

Η αλήθεια είναι ότι τα αιολικά πάρκα, όχι μόνο δεν ευθύνονται για τις πυρκαγιές, αντιθέτως συμβάλλουν στην προστασία των δασών διότι:
α) Είναι ένα από τα αποτελεσματικότερα όπλα ενάντια στην κλιματική κρίση που απειλεί τα δάση.
β) Με τα έργα που εκτελούν στην περιοχή εγκατάστασης προστατεύεται το τοπικό δασικό σύστημα από την πυρκαγιά.
γ) Με τις αναδασώσεις ή τα άλλα δασοτεχνικά έργα που υλοποιούν σε περιοχές που υποδεικνύει η δασική αρχή, συμβάλλουν στην αναβάθμιση του δασικού περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής.

Πρόσθετες δυσκολίες για την εγκατάσταση σε περίπτωση πυρκαγιάς5
Η καταστροφή μιας έκτασης από πυρκαγιά δημιουργεί άλλου είδους απαιτήσεις για την κατασκευή του έργου, που δεν υπήρχαν προηγουμένως και οι οποίες, ανάλογα με τη φύση του εδάφους, μπορεί να είναι σημαντικές π.χ. απαιτήσεις για τη στήριξη των εδαφών, την προστασία από νέα φυσικά φαινόμενα που πιθανόν να εμφανιστούν και μπορεί να σχετίζονται με τη ροή των επιφανειακών υδάτων ή πλημμυρικά φαινόμενα λόγω της καταστροφής της δασικής βλάστησης, ανάγκη κατασκευής μεγαλύτερων και περισσότερων τεχνικών έργων για την απορροή των υδάτων, ανάγκη για κατάλληλους χάνδακες σε όλο το μήκος της οδοποιίας για την απορροή μεγαλύτερων ποσοτήτων επιφανειακών υδάτων, συχνότερη συντήρηση της οδοποιίας εξαιτίας διάβρωσης της επιφάνειας κ.λπ. Όλα αυτά μπορεί να συνεπάγονται αυξημένο κόστος και για αυτό δεν προκύπτει κίνητρο για πυρκαγιά δασικής έκτασης ή δάσους με σκοπό τη διάνοιξη δρόμων ή γενικά την κατασκευή έργων υποδομής. Σε κάθε περίπτωση, η οδοποιία σχεδιάζεται σε συνεργασία με τις δασικές αρχές ώστε να ικανοποιεί και τις δικές τους ανάγκες.

Βεβαίως, δεν ισχύει ούτε αυτό που ακούγεται μερικές φορές ότι δήθεν η πυρκαγιά οδηγεί σε αύξηση του ανέμου σε μια περιοχή και άρα σε μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας. Στην Ελλάδα, όπου η ανάπτυξη αιολικών πάρκων γίνεται κατά βάση σε σύνθετες (ορεινές, ημιορεινές) τοπογραφίες, η επίδραση στο αιολικό δυναμικό (το οποίο έχει γίνει γνωστό από μακροχρόνιες μετρήσεις πριν την εγκατάσταση) καθορίζεται κυρίως από την αύξηση της ταχύτητας του ανέμου που προκαλείται λόγω της σύνθετης τοπογραφίας. Η επίδραση αυτών των παραμέτρων στην ενεργειακή απόδοση της ανεμογεννήτριας καθορίζει την επιλογή του τύπου ανεμογεννήτριας που είναι κατάλληλος και αποδοτικός για το δεδομένο αιολικό δυναμικό, χωρίς διαφορά στο κόστος προμήθειας ή συντήρησης. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να καεί το παρακείμενο δάσος για να βελτιωθεί η ενεργειακή αποδοτικότητα.

Τα αιολικά πάρκα προστατεύουν το δασικό περιβάλλον: 
Όταν πραγματοποιούνται εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων ή άλλες επιτρεπτές επεμβάσεις σε δασικές εκτάσεις, οι υπεύθυνοι φορείς υποχρεούνται και εκτελούν έργα αποκατάστασης στον ευρύτερο χώρο εγκατάστασης.
Επιπλέον, υποχρεούνται και εκτελούν πρόσθετα έργα αναδάσωσης ή δασοτεχνικά έργα σε άλλους χώρους. Τους χώρους αυτούς και τα έργα, τα υποδεικνύουν οι δασικές αρχές, οι οποίες εγκρίνουν τις σχετικές μελέτες, επιβλέπουν την εκτέλεσή τους και τα παραλαμβάνουν εκδίδοντας τη σχετική βεβαίωση. Η σχετική διάταξη βρίσκεται στην παρ. 8 του άρ. 45 του ν. 998/1979, όπως ισχύει6.
Με τις αναδασώσεις ή τα άλλα δασοτεχνικά έργα σε περιοχές που υποδεικνύει η δασική αρχή, συμβάλλουν στην αναβάθμιση του δασικού περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής

Επιδοτείται υπερβολικά η αιολική ενέργεια;

Η κατασκευή των αιολικών πάρκων δεν επιδοτείται. Η λειτουργία των αιολικών πάρκων επιδοτεί τους καταναλωτές.

Από το 2013, τα αιολικά πάρκα δεν είναι επιλέξιµα για επιδότηση του κόστους κατασκευής τους ούτε από τον ελληνικό Αναπτυξιακό Νόµο ούτε από κάποιο άλλο ευρωπαϊκό ή εθνικό πρόγραµµα. Με τους παλαιότερους αναπτυξιακούς νόµους και τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, τα παλιά αιολικά πάρκα επιδοτούνταν για το 30%-40% του κόστους κατασκευής τους, όπως και οι άλλες αναπτυξιακές δραστηριότητες που εντάσσονταν στον νόµο (π.χ. επενδύσεις στον τουριστικό κλάδο).

Επιπλέον, οι τιµές πώλησης της αιολικής ενέργειας είναι τέτοιες που επιδοτούν τους καταναλωτές και όχι το αντίστροφο. Εάν δεν υπήρχαν τα αιολικά πάρκα που λειτουργούν σήµερα στην Ελλάδα, ο Έλληνας καταναλωτής θα πλήρωνε το ηλεκτρικό ρεύµα ακριβότερα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αιολική ενέργεια παράγεται µε συστηµατικά και σηµαντικά χαµηλότερο κόστος σε σχέση µε τους συµβατικούς σταθµούς που χρησιµοποιούν λιγνίτη ή φυσικό αέριο.

Μάλιστα το κόστος αυτό είναι σταθερό και έτσι οι αµοιβές των αιολικών πάρκων «κλειδώνουν» µε µακροχρόνιες συµβάσεις, είτε µε τη δηµόσια επιχείρηση ΔΑΠΕΕΠ, είτε µε προµηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας ή µεγάλους καταναλωτές. Για αυτό, το κόστος της αιολικής ενέργειας για τους καταναλωτές δεν µεταβάλλεται όταν αυξάνονται οι τιµές στις χρηµατιστηριακές αγορές ενέργειας για οποιονδήποτε λόγο π.χ. εξαιτίας των αναταραχών στις διεθνείς τιµές των καυσίµων. Χάρη σε αυτή τη σταθερότητα της χαµηλής τιµής των αιολικών πάρκων, επιστρέφεται στους καταναλωτές η διαφορά της από τις υψηλές τιµές της αγοράς. Είναι χαρακτηριστικό ότι, µε βάση τα αναλυτικά και δηµοσιευµένα στοιχεία της αγοράς, κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης που κορυφώθηκε το 2022, τα αιολικά πάρκα διασφάλισαν επιδοτήσεις στους καταναλωτές συνολικού ύψους 4 δισ. ευρώ µέσω του Ταµείου Ενεργειακής Μετάβασης1

Τιο όφελος από τα αιολικά πάρκα, αν και σαφώς µικρότερο, υπήρχε ήδη πριν το 2021, δηλαδή ακόµα και όταν η µέση τιµή τους ήταν υψηλότερη και το φυσικό αέριο πολύ φθηνότερο. Για παράδειγµα, από τη µελέτη των επίσηµων στοιχείων για τη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα µας², το 2017 τα αιολικά πάρκα επιδότησαν το κόστος του καταναλωτή κατά 53,45 εκατ. ευρώ³.

Όσο αυξάνονται τα αιολικά πάρκα και η αιολική παραγωγή στη χώρα τόσο περισσότερο επωφελούνται οι Έλληνες καταναλωτές.

Οι ανεμογεννήτριες είναι λιγότερο αποδοτικές από τους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς;

Δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε την απόδοση ανεμογεννητριών με την απόδοση θερμοηλεκτρικών σταθμών. 

Οι ανεμογεννήτριες αξιοποιούν το
ν άνεμο, ο οποίος είναι ανεξάντλητος, ανανεώσιμος και απεριόριστος.

Από την άλλη μεριά οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί καταναλώνουν περιορισμένους και μη ανανεώσιμους πόρους, όπως ο λιγνίτης, ο άνθρακας ή το φυσικό αέριο.

Οπότε δεν έχει νόημα ο ισχυρισμός ότι οι ανεμογεννήτριες μετατρέπουν ένα μικρό μέρος της ενέργειας του ανέμου σε ηλεκτρική ενέργεια και άρα είναι λιγότερο αποδοτικές.

Αντίο Μάνο...

Κράταγες ζωντανά και "κατάσαρκα" τα όνειρά μας και πολέμαγες για αυτά.

Σε ευχαριστούμε και θα σε θυμούμαστε πάντα...

Οι στοίχοι του ποιητή ας σε συνοδεψουν στο ταξίδι σου και στη θύμησή μας

"Τρέχανε τα όνειρά μας,
μα εμείς κολλημένοι στα πλάνα της ζωής μας δεν τα προλαβαίναμε.

Προσπαθούσαμε
να φέρνουμε τα όνειρα στην άσφαλτό μας, μα τα ‘καιγε η κάψα της.

Κι έτσι, αόνειροι κουτσά – στραβά πεθαίναμε, ώσπου μια μέρα μίλησε ένας Ποιητής και είπε:
τα όνειρά σας κατάσαρκα να τα φοράτε,
να είστε ένα με αυτά!"

Δημήτηρης Βασιλείου - Αθήνα, 22/7/2021

Η οικογένεια Μπαλογιάννη επιθυμεί αντί για στεφάνια να πραγματοποιηθεί δωρεά στον παρακάτω λογαριασμό Ι-BAN του νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία με τη δικαιολογία "εις μνήμη του Μάνου Μπαλογιαννη" για παιδάκια μεταμοσχευμενα ώστε να έχουν την ευκαιρία να ζήσουν όπως ο μπαμπάς μας.

Σας ευχαριστούμε για τα υπέροχα λόγια σας και την συμπαράσταση σας αυτή τη δύσκολη στιγμή. O λογαριασμός του Νοσοκομείου στον οποίο μπορείτε να προβείτε σε κατάθεση είναι:

ALPHA BANK: GR1801403490349002002003330

Επώνυμο - Όνομα / Επωνυμία: 1Η ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ - ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΙΔΩΝ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ - IBAN λογαριασμού: GR1801403490349002002003330

Παρακαλώ πολύ στην κατάθεση να αναγράφετε η αιτιολογία «Εις μνήμη Μάνου Μπαλογιάννη».

Σας ευχαριστούμε,

Τα συνδικάτα να δείξουμε τον δρόμο της αξιοπρέπειας, της συλλογικής δράσης και της αλληλεγγύης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ

Το πρόσφατο περιστατικό ξυλοδαρμού του σταθμάρχη στον σταθμό Βικτώρια της Γραμμής 1 (ΗΣΑΠ) έφερε στη δημοσιότητα τα προβλήματα που υπάρχουν εδώ και καιρό στην ασφάλεια στις δημόσιες μεταφορές και την αύξηση της βίας και της επιθετικότητας που θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές των επιβατών και των εργαζομένων. Αφού ευχηθούμε καλή ανάρρωση στον συνάδελφο που υπέστη τη βία και τέθηκε σε κίνδυνο η ζωή του, οφείλουμε ως εργαζόμενοι-ες να πάρουμε θέση και να αναζητήσουμε τις αιτίες τέτοιων περιστατικών τυφλής βίας που συμβαίνουν πλέον σχεδόν καθημερινά γύρω μας. Οι καταγγελίες των εργαζομένων για λιγότερους συρμούς που τίθενται σε κυκλοφορία καθημερινά λόγω έλλειψης προσωπικού με συνακόλουθο τον συνωστισμό των επιβατών στις αποβάθρες είναι ένας παράγοντας ταλαιπωρίας, εκνευρισμού και διαπληκτισμών που σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογεί βίαιες, επιθετικές και εγκληματικές συμπεριφορές.

Δεν χρειάζεται να αναζητήσει κανείς πολύ στην καθημερινή ειδησεογραφία για να έρθει αντιμέτωπος με μια σκληρή πραγματικότητα που είναι η πολύ μεγάλη έκρηξη βίαιων συμπεριφορών και επιθετικότητας. Στην κοινωνία μας είναι διάχυτη η επιθετική και βίαιη συμπεριφορά με χαρακτηριστικά παραδείγματα στα σχολειά μας όπως καταγγέλλουν εκπαιδευτικοί και μαθητές, στους δρόμους μεταξύ οδηγών, μέσα στις ίδιες τις οικογένειες όπως φανερώνει η αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας και των  γυναικοκτονιών. Η κατάσταση είναι πλέον δραματική και η επιθετική συμπεριφορά με ακραίο τρόπο είναι παρούσα παντού και βέβαια στο εργασιακό περιβάλλον. Ας αναλογιστούμε πόσοι είναι οι εργαζόμενοι που υφίστανται βία με διάφορες μορφές και τρόπους είτε από εργοδότες είτε από πελάτες-χρήστες των υπηρεσιών που παρέχουν. Πόσες φορές εργαζόμενοι γίνονται «ο σάκος του μποξ» και υφίστανται απαράδεκτες και αναξιοπρεπείς επιθέσεις;

Η ανακοίνωση της ΣΤΑΣΥ για το περιστατικό επιχειρεί να δείξει ότι το περιστατικό αντιμετωπίστηκε με τον καλύτερο τρόπο και αφού οδηγήθηκε ο δράστης στη φυλακή, το θέμα «θεωρείται λήξαν». Η αστυνόμευση είναι σαφώς απαραίτητη ειδικά σε δημόσιους χώρους όπως είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς και σε μια ευνομούμενη κοινωνία είναι εκ των ων ουκ άνευ αλλά μπορούμε να αρκεστούμε σε αυτή για την αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών που συνεχώς πληθαίνουν; Ως κοινωνία οφείλουμε να αναζητήσουμε τα πραγματικά αίτια αυτής της κατάστασης και να βρούμε τρόπους θεραπείας και αντιμετώπισης. Ως συνδικάτα οφείλουμε να αναδείξουμε τους πραγματικούς λόγους που οδηγούν τους ανθρώπους σε τέτοιες συμπεριφορές.

Η συνεχής υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, η υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας και Υγείας, η αύξηση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων και η περιθωριοποίηση ολοένα και μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας είναι κάποιες από τις ουσιαστικές αιτίες που γεννούν την επιθετικότητα και την βίαιη συμπεριφορά.

 Οι πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια δεν συμπιέζουν μόνο το εισόδημα των εργαζομένων αλλά δημιουργούν ένα ασφυκτικό και εχθρικό περιβάλλον διαβίωσης. Τα συνδικάτα, οι συλλογικοί φορείς των εργαζομένων οφείλουμε να κινητοποιηθούμε ώστε να σταματήσουμε τον κατήφορο που μας οδηγεί με γοργούς ρυθμούς σε συνθήκες ζούγκλας και επικράτησης των βασικών ενστίκτων.  Οφείλουμε να εμπνεύσουμε τα μέλη μας, τους συμπολίτες μας ώστε να διεκδικήσουμε μέσα από την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά καλύτερες συνθήκες σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής.

Τα συνδικάτα οφείλουμε απέναντι στη βαρβαρότητα να δείξουμε το δρόμο της αξιοπρέπειας, της συλλογικής δράσης και της αλληλεγγύης.

ΜΑΚΡΙΑ, ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ (Δ.Βασιλείου) *

Στη Ρένα Χατζηδάκη - Μαρίνα

 

Ναι Μαρίνα,

μακριά, πολύ μακριά

στις λεύτερες, λουσμένες στο δίκιο,

φωτεινές πολιτείες του μέλλοντος,

θα θυμόμαστε τη μελωδία της κραυγής σου

κι αν δεν υπάρχουμε εμείς,

θα τη θυμούνται τα παιδιά που έρχονται.

 

Γιατί τα παιδιά έρχονται

και θα φτάσουν τα παιδιά,

αν όχι εμείς,

στις πολύχρωμες, λαμπερές πολιτείες.

 

Θα σπάσουμε τις αλυσίδες του μυαλού,

θα γκρεμίσουμε  τους τοίχους των φυλακών,

θα λύσουμε θριαμβικά την πολιορκία,

θα πάρουμε πίσω τις κλεμμένες ζωές,

θα κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή

και θα φτιάξουμε καινούργια τραγούδια.

Καινούργια τραγούδια,

που θα ενώνουν

αυτούς που ήταν, αυτούς που είναι

κι αυτούς που θα ’ρθουν.

 

Καινούργια τραγούδια,

σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου,

γιατί εκεί μακριά, πολύ μακριά,

όλοι μας θα ζούμε στις ίδιες

πολύχρωμες,

λαμπερές,

λουσμένες στο δίκιο,

φωτεινές,

λεύτερες πολιτείες.

 

 

 

17-18.07.2024, Αθήνα                                            

 *Στίχος από το ποίημα «Κατάσταση πολιορκίας» της Ρένας Χατζηδάκη (Μαρίνα), το οποίο μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Ο φάρος της "Βασιλίνα" στην άκρη της Βόρειας Εύβοιας (από το Horizon Levante)

Ανατολικά του Μαλιακού κόλπου και στην κορυφή του Βόρειου Ευβοϊκού στη θέση “Βασιλίνα” (38.871032, 22.850418) βρίσκεται ο ομώνυμος φάρος. Σας έχουμε πει για την αγάπη του Horizon Levante προς αυτά τα μοναδικά κτίσματα. Η κατασκευή του ανάγεται στα 1892 και  υπάγεται στην κατηγορία περί προστασίας Αρχαιοτήτων (Νεώτερα Μνημεία) Ν. 3028/02(Φ.Ε.Κ. : 153/Α/28-6-02).

 Όπως διαβάζω από την ιστοσελίδα του Π.Ν., ο τετράγωνος εξωτερικά  λιθόκτιστος πύργος του (κυκλικός εσωτερικά) έχει ύψος 8,60m και διάμετρο 1,30m. Στο ξεκίνημα του λειτούργησε με πετρέλαιο, με λευκό σκαρδαμύσσο και φωτοβολία τα 12nm. Στη διάρκεια του ΙΙ WW παρέμεινε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1945. Το 1985 ο φάρος έγινε ηλεκτροδοτούμενος και από το 1991 πλήρως αυτοματοποιημένος. Το 2004 δε, επισκευάστηκε πλήρως. Το Π.Ν. τον έχει εξοπλίσει με όλα τα απαραίτητα για καλοκαιρινές διακοπές του προσωπικού του. Η απόσταση του φάρου από τον αιγιαλό είναι μερικά μέτρα.   

Η πρόσβαση ήταν για μένα ένα πολύωρο οδοιπορικό αφού με την ευκαιρία αυτή “μπήκε στο κάδρο” και η αρχαία Κύρινθος (εδώ) .

  Το πήγαινε έγινε μέσω Χαλκίδας: Μαντούδι, Κύρινθος, Αγία Άννα, Κερασιά, Ιστιαία, Γιάλτρα, Λιχάδα, Βασιλίνα. Το γύρνα, μέσω Λουτρών Αιδηψού και  Αρκίτσας. Το σύνολο χρόνου ήταν 11h και 15,’ με διάρκεια οδήγησης τις 7h. και στάσεων τις 4h. Φυσικά, αν η επίσκεψη περιοριστεί μόνο στο φάρο οι χρόνοι είναι κατά πολύ μικρότεροι. Να επισημάνω στον αναγνώστη ότι ο οδικός άξονας Λίμνης, Ροβιών , Αιδηψού δεν είχε πρόσβαση λόγω έργων… 

Ολόκληρη η παρουσίαση του "Horizon Levante" εδώ

Το σημείο όπου βρίσκεται ο φάρος, αποτελεί μια ευνοϊκή τοποθεσία για την διασύνδεση μέσω γέφυρας της Βόρειας Εύβοιας με τη Στερεά Ελλάδα, 

Δείτε και ενα βιντεάκι παρακάτω:

Ωδή στα "σύννεφα" της Joni Mitchell

Παρακάτω θα ακούσετε το remaster του 2021 της Joni Mitchell - "Both Sides Now" (1969) από το αρχικό άλμπουμ "Clouds". THE REPRISE ALBUMS (1968-1971). Η Joni Mitchell πριν λίγα χρόνια κυκλοφόρησε το Blue, ολοκληρώνοντας τα τέσσερα παραγωγικά άλμπουμ της για την Reprise Records με ένα άλμπουμ που θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών. 

Τα συναρπαστικά, εξομολογητικά τραγούδια του έχουν αξιολογηθεί από τους λάτρεις της μουσικής της και τους κριτικούς ως τα καλύτερα δεκαετιών και έχουν εμπνεύσει μια μεγάλη σειρά καλλιτεχνών πολύ διαφορετικών μεταξύ τους, όπως ο Prince και η Taylor Swift. θεωρείται στο πέρασμα των χρόνων μέχρι σήμερα ενα αριστούργημα δημιουργικότητας και φιλοσοφικής προσέγγισης. πριν 3 χρόνια το άλμπουμ ήταν στη 3η θέση της λίστας του Rolling Stone με τα «500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών».

Παρακάτω ακολουθούν μερικοί στίχοι απο το "Both sides now", που έγιναν και για μένα έμπνευση για τον υπότιτλο του "Εγκόλπιου ντελικάτων επιχειρηματιών - Τα σύννεφα και τα ρολόγια στα επιχειρηματικά συστήματα":

«Rows and floes of angel hair. And ice cream castles in the air
And feather canyons everywhere. Looked at clouds that way

But now they only block the sun. They rain and they snow on everyone
So many things I would have done. But clouds got in my way

I've looked at clouds from both sides now. From up and down and still somehow
It's cloud illusions I recall. I really don't know clouds at all»…

Διαβάστε τη συναρπαστική βιογραφία και καλλιτεχνική πορεία της εδώ

Στις αρχές του 1970, η σχέση της Μίτσελ με τον Γκράχαμ Νας είχε λήξει και αποφάσισε να πετάξει στην Ευρώπη για ένα διάλειμμα ξεκούρασης απο τη μουσική βιομηχανία και το σχετικό στρες. Τα ευρωπαϊκά ταξίδια της περιελάμβαναν την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ισπανία. Μετά από λίγες μέρες στην Αθήνα οι δύο φίλες ταξίδεψαν στην Κρήτη, νοίκιασαν ένα αυτοκίνητο και πήγαν στα Μάταλα. Εκεί, η Μίτσελ συνάντησε ενα κοκκινομάλλη, τον Κάρι Ράντιτς που εργαζόταν ως μάγειρας στο καφέ Mermaid. Έγραψε την πρώτη εκδοχή του «Carey» στα Μάταλα, για τα 24α γενέθλια του Raditz. Μετά από περίπου δύο μήνες, αυτή και ο Ράντιτς ταξίδεψαν μαζί στην Αθήνα, αλλά η Μίτσελ πέταξε μόνη της στο Παρίσι, όπου έγραψε το "California", αναφερόμενος στον Raditz ως "κόκκινο, κόκκινο απατεώνα" και όταν επέστρεψε στις ΗΠΑ ολοκλήρωσε το "Carey". μαζί με άλλα τραγούδια για το άλμπουμ Blue.

Οι αναφορές στο χωριό Μάταλα και στον υπαίθριο τρόπο ζωής των χίπηδων αφθονούν στους στίχους του τραγουδιού. Η Μίτσελ εισήγαγε συχνά ζωντανές παραστάσεις του "Carey" αφηγούμενη ανέκδοτα για τον Raditz και τις κρητικές περιπέτειές του. Τον Νοέμβριο του 2014, η Wall Street Journal δημοσίευσε συνεντεύξεις του Marc Myers με την Mitchell και τον Raditz σχετικά με το υπόβαθρο του τραγουδιού. Η Μίτσελ είπε ότι "κόλλησε με τον Κάρι γιατί φαινόταν άγριος και κράτησε το πλήθος μακριά από την πλάτη μου... Απόλαυσα τη συντροφιά του και το θράσος του...ήταν λίγο απατεώνας." Ο Ράντιτς επίσης σχολίασε: «Μου άρεσε πολύ η Τζόνι και δεν μου άρεσε που έχασα την παρέα της. Αλλά στο δρόμο, ξέρεις ήδη ότι οι φιλίες που αναπτύσσεις είναι βραχύβιες Αυτό είναι κανόνας της εμπειρίας.»

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Σοφοί κλέφτες (Του Δ.Βασιλείου)

Ραφαήλ Σχολή Αθηνών

  Ίδια, όπως και τα τραπέζια μας,

  άδεια και τα τελευταία ράφια

  στις βιβλιοθήκες μας.

  Τα βιβλία του χθες θαμμένα στη     σκόνη.

Αυτοί, που σοφοί μεταξύ τους λέγονται,

οι σοφοί του σήμερα, κάνουν πως απορούν.

Απ’ τις μακριές, καλοπληρωμένες, συζητήσεις τους

και τις βαθιές, καλοπληρωμένες κι αυτές, αναλύσεις τους,

τίποτα δεν παίρνει μορφή, λόγια του αέρα, που αύριο δεν έχουν.

Κι έτσι σιγά – σιγά χάνεται το αύριο. 

Χάνουμε το αύριο.

Αυτοί, όμως, θα συνεχίσουν να πληρώνονται

για να μας αφήνουν χωρίς αύριο.

Τα ωραία τους, καλοπληρωμένα, λόγια

δεν γεμίζουν τα τραπέζια μας, δεν γεμίζουν τις βιβλιοθήκες μας.

Ως πότε θα τους αφήνουμε να μας κλέβουν το αύριο;

Στην άκρη ν’ αφήσουμε τα ψέματά τους, τη δήθεν σπλαχνική σοφία τους.

Τα μυαλά μας εργοστάσια να κάνουμε, οι δικοί μας σοφοί να προκύψουν

κι όλοι μαζί να γεμίσουμε τα τραπέζια μας, να ξεσκονίσουμε τα παλιά μας βιβλία

και νέες βιβλιοθήκες να γεμίσουμε με τα σχέδια και τα όνειρα του αύριο.

Κι αυτό το αύριο να το κάνουμε δικό μας.

08.07.2024, Αθήνα 

Περιφρόνηση: η νέα πρόκληση της επόχης μας (Του Timothy Shriver, Πρόεδρου των Special Olympics)

... όλοι αξίζουν να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και όταν αυτό συμβαίνει, όλοι επωφελούνται.

Σήμερα, το μήνυμα αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για τα άτομα με διανοητικές αναπηρίες αλλά και για όλους εμάς τους υπόλοιπους. Υπάρχει ένα νέο ζήτημα στην πολιτική μας πραγματικότητα, το οποίο όμως δεν έχει προσελκύσει ακόμη την επιτακτική προσοχή που απαιτεί. Συζητάμε δημόσια σχετικά με τη μετανάστευση και την αναπαραγωγή. Διαφωνούμε μεταξύ μας όσον αφορά την εκπαίδευση και την επιβολή του νόμου, και προτάσσουμε ισχυρές απόψεις γύρω από τον πόλεμο και την ειρήνη. Αγωνιζόμαστε για το μέλλον του πλανήτη μας και για τις πηγές ενέργειας.

Όλα αυτά είναι πράγματι εξαιρετικά κρίσιμα ζητήματα, αλλά αυτό που κρύβεται σε κοινή θέα είναι το μοναδικό ζήτημα που μας εμποδίζει από το να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε από αυτά: η συνήθειά μας να αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον με περιφρόνηση και να στερούμε ο ένας από τον άλλον την αξιοπρέπεια. Στο πλαίσιο κάθε κοινότητας, κάθε κράτους και κάθε θρησκείας, αυτό που μας διασπά και μας καταστρέφει δεν είναι ούτε οι πολιτικές μας απόψεις, οι θρησκευτικές μας αξίες ή οι διαφορές μας, αλλά ο φανατισμένος θυμός και ο εθιστικός ιός της περιφρόνησης. Το πρόβλημα δεν είναι ότι διαφωνούμε, αλλά το πώς διαφωνούμε. Και, όταν διαφωνούμε με θυμό και περιφρόνηση, καθιστούμε αδύνατη την επίλυση των ίδιων των προβλημάτων που ισχυριζόμαστε ότι θέλουμε να επιλύσουμε.

Η περιφρόνηση μοιάζει να είναι απανταχού παρούσα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι η πολιτική είναι «τοξική και διχασμένη». Περισσότεροι από 30% από εμάς έχουν τερματίσει μία σχέση με κάποιον στενό φίλο ή φίλη ή κάποιο μέλος της οικογένειάς μας εξαιτίας πολιτικών ή πολιτιστικών ζητημάτων. Σχεδόν οι μισοί από εμάς «αυτολογοκρίνουμε» τα λόγια που είμαστε διατεθειμένοι να μοιραστούμε μεταξύ φίλων και κοινωνικών ομάδων, εξαιτίας του φόβου που έχουμε ότι θα δεχθούμε επιθέσεις μίσους. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι αλγόριθμοι των εταιριών τεχνολογίας έχουν γίνει «βασικοί παράγοντες που σκοτώνουν την αβροφροσύνη μας και παρεμποδίζουν την πολιτική, τις κυβερνήσεις και τον κοινωνικό μας ιστό, κυρίως σπέρνοντας την απομόνωση, την οργή και την εθιστική συμπεριφορά». (Swisher 2023). Η περιφρόνηση συμβάλλει στη βία, στον διχασμό και στην παράλυση. Και είναι παντού.

Στο μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας μας, το να αντιμετωπίζεις τους άλλους με περιφρόνηση ήταν κάτι που θεωρούνταν αδυναμία, αλλά στις μέρες μας έχει καταλήξει να είναι ζήτημα υπερηφάνειας. Καυχιόμαστε για το πώς γελοιοποιούμε την άλλη πλευρά. Γινόμαστε δημοφιλείς όταν μπορούμε να ταπεινώνουμε και να εξευτελίζουμε όσους σκέφτονται διαφορετικά από εμάς. Μας εξυμνούν όταν μπορούμε να εντοπίσουμε προσωπικές ατέλειες ή αδυναμίες στους άλλους και να τις εκμεταλλευτούμε προς όφελός μας. Η περιφρόνηση μας κάνει διάσημους και δημοφιλείς, ακόμη και πλούσιους....

Ο φιλόσοφος René Girard παρατήρησε την εμφάνιση αυτού του φαινομένου πριν από σχεδόν έναν αιώνα, όταν ανακάλυψε αυτό που ονόμασε τον «μηχανισμό του αποδιοπομπαίου τράγου». Ο Girard εντόπισε ένα μοτίβο που παρατηρείται σταθερά στις ανθρώπινες κοινωνίες: οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε κοινότητες προκειμένου να υποστηρίξουν τις βασικές τους ανάγκες, αλλά δημιουργούνται εντάσεις εξαιτίας της τάσης που έχουν να μιμούνται και να ζηλεύουν τους άλλους. Αυτή η τάση κλιμακώνεται εύκολα σε δαιμονοποίηση και βία, και έτσι δημιουργούνται αποδιοπομπαίοι τράγοι: συσπειρωνόμαστε, δηλαδή, προκειμένου να κατηγορήσουμε τον «άλλο» και πιστεύουμε ότι με τη συντριβή του άλλου μπορεί να αποκατασταθεί η ειρήνη. Όταν οι κοινωνίες δεν διαθέτουν τα τελετουργικά ή τις αξίες που απαιτούνται για τη μείωση των εντάσεων και του θυμού που οδηγούν στην αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων, τότε αυξάνονται τα επικίνδυνα επίπεδα ενοχοποίησης και κατασυκοφάντησης. Αυτή είναι και η σημερινή μας κατάσταση. Κατηγορούμε και διασύρουμε τους άλλους, σε τέτοιο βαθμό και σε τέτοια κλίμακα που τελικά απειλούμαστε όλοι....

Υπάρχουν απλοί τρόποι να εξασκηθούμε στο να διαφωνούμε με αξιοπρέπεια. Όταν διαφωνούμε, για παράδειγμα, είναι πάντα πολύτιμο να εντοπίζουμε την εσωτερική μας ηρεμία και να αυτορρυθμιζόμαστε. Είναι πολύτιμο να λειτουργούμε με περιέργεια και όχι με αντιδραστικότητα – να ακούμε προκειμένου να καταλάβουμε, και όχι προκειμένου να επιτεθούμε...

Πιστεύουμε βαθιά ότι η αλλαγή είναι εφικτή, επειδή πιστεύουμε ότι όλοι μας λαχταράμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο γεμάτο συμπόνια, αγάπη και δικαιοσύνη. Κατά βάθος, πιστεύουμε ότι είμαστε φτιαγμένοι για να μοιραζόμαστε τη ζωή μας, τα χαρίσματά μας και την καλοσύνη μας με τους άλλους. Είμαστε φτιαγμένοι για να λάμπουμε. Το ίδιο και όλοι οι άλλοι.

Διαβάστε όλο το άρθρο στις "Απόψεις του SNF Dialogues" εδώ

"Σημειώσεις για τον εμφύλιο" - Του Πάνου Ζέρβα

Έχει κυκλοφορήσει απο το 2021 από τις εκδόσεις "Επίκεντρο" το βιβλίο του διαδικτυακού φίλου Πάνου Ζέρβα, το οποίο - λόγω καθημερινών ασχολιών και απασχόλησης - μπόρεσα τελικά να το διαβάσω πριν απο λίγο καιρό. Με εξέπληξε ευχάριστα, αλλά και με συνεπήρε όχι μόνο η ήρεμη και αντικειμενική αφήγηση και παράθεση ντοκουμέντων και γεγονότων αλλά και η νηφάλια και διορατική κρίση του συγγραφέα, μακρυά απο οποιεσδήποτε σκοπιμότητες, προκαταλήψεις και μύθους. Συνιστάται ανεπιφύλακτα για διάβασμα και σκέψη για όλα όσα απασχόλησαν και ταλαιπώρησαν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας και τη χώρα τα τελυταία χρόνια του περασμένου αιώνα. με συγκίνησε επίσης η αφιέρωσή του "σε όσους νέους το διαβάσουν". Περιμένω με ανυπομονησία τους επόμενους δύο τόμους.

"Κάθε προσπάθεια με ευγενή ελατήρια, να κατατάξη τουλάχιστον τον κυκεώνα και να θέση ερωτήματα σε ανθρώπους που δεν θέλουν απλώς να ναρκισσεύωνται ή να ψεύδωνται, είναι καλοδεχούμενη" (από το πρόλογο του Ήρκου Ρ. Αποστολίδη)

Στο βιβλίο υπάρχουν τέσσερις ενότητες - εκτός απο τον επίλογο - για κάθε μια απο τις οποίες δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να παραθέσω για χάρι σας ορισμένα αποσπάσματα.

Κατοχή και Αντίσταση

"Όλες οι σημαντικές αντιστασιακές οργανώσεις... είχαν ως στόχο την κοινωνική αλλαγή και μάλιστα με πολύ πιο ριζοσπαστικό περιεχόμενο απο το ΕΑΜ. Αρκεί να διαβάσει κανείς το καταστατικό του ΕΔΕΣ και το πρόγραμμα της ΕΚΚΑ". (σελ.77)

"Η στρατηγική σύλληψη του Γληνού απο το καλοκαίρι του '43 ήταν πολιτικά ευφυής και η υλοποίηση την άνοιξη του '44 ήταν ενα μικρό αριστούργημα, αλλά η ΠΕΕΑ χρησίμευσε τελικά μόνο ως διαπραγματευτικό ατού για την είσοδο του ΚΚΕ στη βασιλική κυβέρνηση του Καϊρου". (σσ 88-89)

Κατοχικός εμφύλιος

" Το ΚΚΕ προσπάθησε να κρατήσει και την πραγματική (πολιτική) πίτα αφάγωτη και τον ιδεολογικό σκύλο χορτάτο. Να υλοποιεί δηλαδή, την απόφαση για τη μεγάλη αντιφασιστική συμμαχία, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση, όπως επιθυμούσε και η Σοβιετική Ένωση, και, ταυτόχρονα, να αντιδρά ένοπλα στις αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης". (σελ 133)

" Για κάποιους μηνες η άτυπη γραμμή της επανάστασης πήρε το πάνω χέρι στο ΚΚΕ και μετά προσπάθησαν να τη συμμαζέψουν. Αυτοί οι έξι εφτά μήνες απο τον Οκτώβρη του 1943 και μετά, είναι η μήτρα του Εμφυλίου". (σελ.135)

Μέση Ανατολή

" Η κυβέρνηση Τσουδερού ήταν η πολιτική συνέχεια της 4ης Αυγούστου. Τα στελέχη της δικατορίας εξακολουθούσαν να βρίσκονται στις θέσεις τους και να λειτουργούν με τον τρόπο που είχαν συνηθίσει. Στόχος τους ήταν να συνεχιστεί η δικατορία και χωρίς το Μεταξά". (σελ 171)

" Οι Βρετανοί προσπάθησαν με κάθε τρόπο να ανατρέψουν την κατάσταση και να απαλλαγούν απο τον μπελά του ΕΑΜ. Βοήθησαν τη συνεννόηση του παλαιού πολιτικού κόσμου με την κυβέρνηση, γεγονός που σήμαινε την ενοποίηση του αστικού χώρου με την τοποθέτηση του πολιτειακού θέματος σε δεύτερη μοίρα. Το κυριότερο, τον Οκτώβριο του 1943 εξασφάλισαν απο τη Μόσχα τη διαβεβαίωση ότι η Σοβιετική Ένωση δεν ενδιαφερόταν για την Ελλάδα. Ήταν δυο παράλληλες πολιτικές κινήσεις ουσίας". (σελ 189)

" Η στάση έδειξε την πολιτική μυωπία της ηγεσίας του ΕΑΜ (και του ΚΚΕ) στη Μέση Ανατολή. Αντί να περιφρουρήσουν τις δυνάμεις του για την κρίσιμη στιγμή της Απελευθέρωσης,  όπου θα παίζονταν τα πάντα, τις ξόδεψαν κυνηγώντας ενδιάμεσους και δευτερεύοντες πολιτικούς στόχους. Σε καιρό πολέμου  και σε ξένα εδάφη όπου κυριαρχούσαν οι Βρετανοί". (σελ 205)

" Από τα οχτώ σημεία του εθνικού συμβολαίου απουσιάζει εντελώς οποιαδήποτε αναφορά στην Αντίσταση. Λες και δεν υπήρξε". (σελ 221)

Η σύγκρουση του ΕΑΜ με το δοσιλογισμό

" Οι αριθμοί λένε ότι οι δοσίλογοι έμειναν ατιμώρητοι. Υπήρχαν 25.000 κατηγορούμενοι για δοσιλογισμό". (σελ 277)

" Το 85% περίπου απαλλάχτηκαν στ στάδιο της προανάκρισης. Απο όσους δικάστηκαν, τελικά καταδικάστηκαν 350. Στις 31 Μαρτίου 1950 στις φυλακές βρίσκονταν σχεδόν 22.000 κρατούμενοι. Από αυτούς δοσίλογοι ήταν 96. Βγήκαν τα αμέσως επόμενα χρόνια. Έγιναν 25 εκτελέσεις. Από τους 25 κανένας δεν ήταν πολιτικό πρόσωπο, ανώτατο στέλεχος της Διοίκησης, οικονομικός μεγαλοδοσίλογος ή έστω κορυφαίος ταγματασφαλίτης ή στέλεχος της Ειδικής Ασφάλειας και του Μηχανοκίνητου". (σελ 278)

" Ο κόσμος του δοσιλογισμού πέτυχε απολύτως το στόχο του. Όχι μόνο έμειναν ατιμώρητοι για τα εγκλήματά τους, όχι μόνο επανεντάχθηκαν χωρίς προβλήματα στην οικονομική και κοινωνικη ζωή, αλλά διατήρησαν άθιχτα και τα κέρδη της Κατοχής. Τουλάχιστον όσα δεν είχαν διασκορπιστεί στα κατοχικά καζινο και στις νεοπλουτίστικες σπατάλες". (σελ 282)

" Ας μην ρωτήσει κανείς για τις ευθύνες της Δικαιοσύνης....Υπήρχαν και οι φωτεινές εξαιρέσεις...Ένας απο αυτούς, ο πρωτοδίκης Παναγιώτης Γίδας...Δολοφονήθηκε στη Κέρκυρα, η οποία ελεγχόταν απο τον ΕΔΕΣ, στις 27 Δεκεμβρίου 1944, μετά απο φρικτά βασανιστήρια, σε ηλικία 34 ετών. Μόνο ένς απο τους δολοφόνους του καταδικάστηκε σε εικοσαετή φυλάκιση, αλλά έμεινε μερικούς μήνες στη φυλακή και αφέθηκε ελεύθερος". (σελ 282)

Αυτά τα λίγα για να ανακινήσω το ενδιαφέρον σας για την ιστορική αυτή περίοδο που έζησε ο λαός μας και η χώρα. Καλό διάβασμα

Το NJV ATHENS PLAZA έλαβε Πιστοποίηση του Παγκόσμιου Συμβούλιου Αειφόρου Τουρισμού (GSTC)

Το NJV ATHENS PLAZA είναι το πρώτο City Hotel στην Ελλάδα που έλαβε Πιστοποίηση GSTC από την RoyalCert®, έναν οργανισμό πιστοποίησης διαπιστευμένο από το GSTC.  

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Αειφόρου Τουρισμού (GSTC) διαχειρίζεται τα Κριτήρια GSTC, τα παγκόσμια πρότυπα για βιώσιμα ταξίδια και τουρισμό και παρέχει διεθνή διαπίστευση για τους Φορείς Πιστοποίησης του Αειφόρου Τουρισμού. 

Διαπιστευμένος σημαίνει ότι ένας Φορέας Πιστοποίησης (ΦΠ) έχει επαληθευτεί μέσω αυστηρής εξωτερικής αναθεώρησης από έναν οργανισμό διαπίστευσης, σύμφωνα με την οποία η GSTC παρέχει διαβεβαίωση ότι ο ΦΠ χορηγεί πιστοποίηση σε επιχειρήσεις σύμφωνα με διαδικασίες που συμμορφώνονται με διεθνή πρότυπα και καλές πρακτικές.

Η πιστοποίηση GSTC βασίζεται στο παγκοσμίως αναγνωρισμένο πρότυπο για τον αειφόρο τουρισμό, για τα Κριτήρια Ξενοδοχείων. Με την επίτευξη αυτής της πιστοποίησης, το NJV ATHENS PLAZA αποδεικνύει τη δέσμευσή του για την προστασία του περιβάλλοντος, την υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας και την παροχή βιώσιμων εμπειριών στους επισκέπτες του. Το Ξενοδοχείο παραμένει επικεντρωμένο στη συνεχή βελτίωση των προσπαθειών του για βιωσιμότητα και να αποτελεί παράδειγμα για τον κλάδο της φιλοξενίας.

«Πιστεύουμε στη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος και της θετικής συμβολής στις κοινότητες στις οποίες δραστηριοποιούμαστε. Αυτή η πιστοποίηση αποτελεί απόδειξη της μακροχρόνιας δέσμευσής μας στον αειφόρο τουρισμό», σημείωσε η Βάνα Λαζαράκου, Γενική Διευθύντρια του Ξενοδοχείου. 

«Είμαστε ενθουσιασμένοι που λάβαμε πιστοποίηση GSTC, καθώς αντικατοπτρίζει τις συνεχείς προσπάθειές μας να είμαστε ένα υπεύθυνο και βιώσιμο ξενοδοχείο», σχολίασε η Ρόζα Τσιριγώτη, Διευθύντρια Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης του Ξενοδοχείου.

Το NJV ATHENS PLAZA, μέσω του Τμήματος Εταιρικής Υπευθυνότητας, εφαρμόζει βιώσιμες πρακτικές σε όλες τις δραστηριότητές του, όπως εξοικονόμηση ενέργειας και νερού, προγράμματα μείωσης απορριμμάτων και ανακύκλωσης, αγορά τοπικών προϊόντων και υποστήριξη πολιτιστικών πρωτοβουλιών, ενώ οι επισκέπτες του γνωρίζουν ότι η διαμονή τους βρίσκεται σε συμφωνία με τα πρότυπα αειφόρου τουρισμού.

«Το επίτευγμα του NJV Athens Plaza έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα και ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου, καθώς η σημερινή σημαντική πιστοποίηση σηματοδοτεί το αποκορύφωμα ενός ταξιδιού που ξεκίνησε το 2018, όταν το Ξενοδοχείο έγινε το 1ο Μέλος GSTC στην Ευρώπη. Η σημερινή πιστοποίηση ολοκληρώνει αυτή την πορεία προόδου. Είμαστε βέβαιοι ότι το παράδειγμα του NJV ATHENS PLAZA θα ακολουθήσουν πολλοί άλλοι, συμβάλλοντας στη μετάβαση προς ένα βιώσιμο μέλλον για τον ελληνικό τουρισμό», δήλωσε ο Δρ. Ιωάννης Παππάς, Διευθυντής Μεσογείου της GSTC.

Πηγή: https://www.gstcouncil.org/njv-athens-plaza-achieves-first-gstc-certification-in-greece/

Ωδή στον Πικάσσο (Οδ.Ελύτη)

 

Οι Ελληνικές ρίζες και αναφορές της Δυτικής Επιστημονικής Επανάστασης του 16ου – 17 αιώνα (Δρ Μάνος Δανέζης)

Όπως πλέον διαφαίνεται, το μηχανιστικό και υλιστικό κοσμοείδωλο, που θεμελιώθηκε κατά τον 17ο αιώνα, έχει σχεδόν κλείσει τον ιστορικό του κύκλο αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια ενός καταρρέοντος δυτικού πολιτισμού σε κοινωνικό, οικονομικό και θεολογικό επίπεδο.

Η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου δυτικού πολιτισμικού ρεύματος είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε, το πρόβλημα όμως είναι η αναζήτηση των αξιακών και ηθικών βάσεων της ανάπτυξης του νέου αυτού ανθρωπιστικού πολιτισμικού ρεύματος.

Τόσο η Λέσχη της Ρώμη όσο και η Ομάδα φουτουριστών στο Stanford Research Institute μελετώντας τα πολύ επικίνδυνα μελλοντικά προβλήματα της ανθρωπότητας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα κοσμοθεωρία και οι τεχνολογίες που αυτή υποστηρίζει, έχουν μεν δημιουργήσει τεράστια οφέλη σε ένα επίπεδο, αλλά συγχρόνως είναι απαρχαιωμένες και υπεύθυνες για τη δημιουργία του παγκόσμιου μεγάλου προβλήματος.

Οι συγγραφείς αυτών των μελετών διατύπωσαν μια πρότασή εξόδου από την κρίση που δεν είχε να κάνει με την οικονομία, την τεχνολογία ή την πολιτική. Περισσότερο εξαρτιόταν από την επανάκτηση αυτού που ο Άλντους Χάξλεϊ όρισε ως προαιώνια φιλοσοφία: Μια κατανόηση της σχέσης μεταξύ του εαυτού μας και του κόσμου που βρίσκεται στη ρίζα κάθε μεγάλου κοινωνικού, θρησκευτικού ή φιλοσοφικού κινήματος.

Όπως επισημαίνουν οι ιστορικοί Hugh Kearney, Βuckminster Fullet, John Strohmeier και Peter Westbrook, οι βάσεις μιας νέας πολιτισμικής συγκρότησης απορρέει μόνο μέσα από ένα σύστημα σκέψης, το οποίο πήγασε από την αρχαία ελληνική διανόηση.

Οι απαρχές της Γνώσης

Η ιστορία της επιστήμης στην αρχαία Ελλάδα ξεκινά με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους. Η φιλοσοφία αγκάλιαζε και δικαιολογούσε την επιστημονική έρευνα. Η φυσική φιλοσοφία των προσωκρατικών έγινε η απαρχή μιας επαναστατικής αλλαγής στον τρόπο σκέψης που ακολούθησε τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές αλλαγές της εποχής της.

Οι τρεις Μιλήσιοι φιλόσοφοι, Θαλής, Αναξίμανδρος και Αναξιμένης αρνήθηκαν κάθε μυθολογική εξήγηση της δημιουργίας του κόσμου διαχωρίζοντας τον μύθο από τον λόγο. Ταυτόχρονα, αναζήτησαν μια πρωταρχική ουσία, που να παραμένει αναλλοίωτη μετά από κάθε είδους μεταβολή των πραγμάτων και να μην υφίσταται ποτέ καμιά μεταβολή. Αυτή η ουσία έπρεπε να είναι αγέννητη, άφθαρτη και αιώνια. Τη σταθερή, πρωταρχική και αναλλοίωτη αυτή ουσία την ονόμασαν Πρώτη Αρχή και την εντόπισαν σε πρωταρχικά στοιχεία υλικής φύσεως. Θαλής την αναζήτησε στο «ύδωρ», ο Αναξίμανδρος στο «άπειρο» και ο Αναξιμένης στον «αέρα» προσδίδοντάς του όμως τις ιδιότητες της απροσδιοριστίας και της αιωνιότητας.

Σχεδόν ταυτόχρονα με τους Μιλήσιους σοφούς, στη Μεγάλη Ελλάδα, ο Πυθαγόρας από τη Σάμο καθόρισε τους αριθμούς ως το βασικό συστατικό του κόσμου και τη «μονάδα» ως την πρώτη αρχή. Τα μαθηματικά αποκτούν θεογνωστικό ρόλο

και αναπτύσσονται σε μεγάλο βαθμό.

Για τον Ηράκλειτο τον Εφέσιο, η φύση είναι υπαρκτή, αιώνια, αδημιούργητη και σε διαρκή μεταβολή, όπως η φωτιά, την οποία και θεωρεί ως το πρωταρχικό στοιχείο.

Για τον Παρμενίδη πάλι, η φύση δεν υπάρχει. Το σύμπαν είναι αναλλοίωτο και παραμένει σε απόλυτη ηρεμία. Η αλλαγή, η κίνηση, η ποικιλομορφία, όλα ήταν γι’ αυτόν μια εξαπάτηση των αισθήσεων. Το βασικό, σταθερό, αμετάβλητο στοιχείο του το ονόμασε «Ον» και κάλεσε τους ανθρώπους να μην πιστεύουν σε όσα οι αισθήσεις τους τούς λένε, αλλά μόνο σε όσα ο νους τούς υπαγορεύει.

Ο Εμπεδοκλής συμφώνησε κι αυτός στην πλάνη των αισθήσεων. Δίδασκε όμως την κριτική αξιοποίηση των όσων οι αισθήσεις μάς δείχνουν. Θεώρησε πως το σύμπαν συντίθεται και αποσυντίθεται από τέσσερα καθαυτά αμετάβλητα στοιχεία, τα «ριζώματα των πάντων», που ήταν το νερό, η γη, ο αέρας και η φωτιά. Αυτά, όπως ισχυριζόταν, προήλθαν από τη διάσπαση του «ενός», του «σφαίροντος». Από αυτό διαχωρίστηκαν τα «ριζώματα», από τα οποία, με στροβιλοειδείς κινήσεις, τις «δίνες», σχηματίστηκαν τα διάφορα σώματα.

Ο Αναξαγόρας ο Κλαζομένιος, χωρίζει την έννοια της δυναμικής από την έννοια της ύλης. Ο Αναξαγόρας ανατρέχοντας στον Αναξίμανδρο, που είχε θέσει ως κοσμολογική αρχή του το «Άπειρο», κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ύλη απαρτίζεται από μόρια κάθε είδους μορφής, σχήματος, μεγέθους και αριθμού, τα οποία ονόμασε «σπέρματα» ή «ομοιομέρειες». Έτσι, δέχθηκε ότι κάθε σώμα χαρακτηρίζεται από την επικρατούσα, μέσα σ’ αυτό, ομάδα από ομοειδή μόρια. Σύμφωνα με αυτή τη θέση, αλλά και με μια πάγια προσωκρατική αντίληψη, το ποσόν της ύλης παραμένει για τον Αναξαγόρα σταθερό και ό,τι ονομάζουμε γένεση και φθορά, δεν είναι παρά μια πρόσμιξη των μορίων της ύλης σε διαφορετικούς συνδυασμούς και σε διαφορετικές αναλογίες κάθε φορά. Στη συνέχεια χρειάστηκε να εξηγήσει και τις διεργασίες της γένεσης, κυρίως, όμως, την κινητήρια και γενεσιουργό δύναμη του κόσμου. Η δύναμη αυτή δεν είναι αναμεμειγμένη με κανένα άλλο στοιχείο. Είναι άπειρη, αυθύπαρκτη, κυρίαρχη των πάντων και καθορίζει όλα όσα εξελίσσονται στο Σύμπαν. Τη δύναμη αυτή την ονόμασε «Νου». Ο «Νους» είναι η αρχή, μέσω της οποίας εξασφαλίζεται η τάξη και η αρμονία στον κόσμο. Επομένως, τα συστατικά του κόσμου είναι η ύλη και ο «Νους». Ο Νους έδωσε κίνηση στο μίγμα της ύλης και έκτοτε, μέσω της αναμίξεως και του χωρισμού των σωματιδίων, δημιουργήθηκε ο κόσμος και τα διάφορα όντα.

Σύμφωνα με τους Ατομικούς φιλοσόφους Λεύκιππο και Δημόκριτο τα πάντα στο Σύμπαν είναι φτιαγμένα από σωμάτια μικροσκοπικά, αόρατα, αιώνια, αμετάβλητα και άφθαρτα. Αυτά τα μη διασπώμενα περαιτέρω στοιχεία της ύλης, οι δύο φιλόσοφοι τα ονόμασαν «άτομα». Τα άτομα διαφέρουν μεταξύ τους κατά το σχήμα, κατά τη θέση και τη διάταξή τους, καθώς και από το ότι ούτε δημιουργούνται, ούτε καταστρέφονται. Σε αυτές τις τρεις βασικές διαφορές των ατόμων βασίζεται η ποικιλομορφία των διαφόρων πραγμάτων.

Η δράση όμως των προσωκρατικών φιλοσόφων προχώρησε και σε άλλους τομείς της επιστήμης. Για παράδειγμα, όσον αφορά τη δημιουργία της ζωής στη Γη, ο Αναξίμανδρος θεώρησε ότι η ζωή δημιουργήθηκε αυτόματα από τη λάσπη και ότι τα πρώτα όντα ήταν ψάρια με ακανθωτό δέρμα. Τα υπόλοιπα ζώα αποτελούν χερσαίους απογόνους των ψαριών.

Την ίδια άποψη για την προέλευση της ζωής διατύπωσε και ο Αναξιμένης με τη διαφορά ότι θεωρούσε καταλυτική την παρουσία τόσο του αέρα όσο και της θερμότητας του Ήλιου.

Στα έργα του Πλάτωνος, η Γεωμετρία και τα Μαθηματικά έχουν μια ξεχωριστή θέση. Αποτελούν εργαλεία για να γνωρίσει ο άνθρωπος τον εαυτό του και τους κρυμμένους νόμους της φύσης. Να πλησιάσει δηλαδή το Ον. Η φράση «Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω», που δέσποζε στην είσοδο της Ακαδημίας του, εξέφραζε την πλατωνική θεώρηση που ήθελε τη φύση οργανωμένη με μαθηματικούς νόμους και αναλογίες, αποτυπωμένες σε ένα γεωμετρικό μοντέλο του κόσμου, φτιαγμένο κατευθείαν από τον αμετάβλητο και αιώνιο κόσμο των Ιδεών.

Μετά τον Πλάτωνα, ο μαθητής του ο Αριστοτέλης έδωσε μια νέα ώθηση στην επιστημονική μεθοδολογία. Χωρίς να παραγνωρίζει τη μεταφυσική όψη της, κατεύθυνε την έρευνά του σε πιο πρακτικούς στόχους. Μελέτησε τον άνθρωπο και τη

φύση συστηματοποιώντας την έρευνα σε τομείς παρόμοιους με αυτούς της σημερινής επιστήμης. Ουσιαστικά η νοοτροπία του σημερινού πολιτισμού βασίζεται στο αριστοτέλειο ορθολογιστικό μοντέλο σκέψης, που επικράτησε στα χρόνια της Αναγέννησης, έναντι του πλατωνικού μεταφυσικού μοντέλου.

Στη συνέχεια περνάμε στα Ελληνιστικά χρόνια, όπου αναπτύσσεται έντονη ερευνητική δραστηριότητα σε επιστήμες, όπως τα Μαθηματικά, η Μηχανική και η Αστρονομία. Με τη βοήθεια των Πτολεμαίων η Αλεξάνδρεια έγινε το τότε κέντρο της επιστημονικής γνώσης. Μορφές όπως ο Ευκλείδης, ο Αρχιμήδης, ο Ερατοσθένης, ο Αρίσταρχος, ο Ίππαρχος, ο Πτολεμαίος, ο Γαληνός κ.ά. έκαναν όχι μόνο το πρώτο επιστημονικό βήμα, αλλά βασικά θεμελίωσαν τη μετέπειτα αναπτυχθείσα δυτική επιστήμη.

Ας δούμε όμως εν συντομία τα επιστημονικά επιτεύγματα της αρχαίας Ελληνικής διανόησης και αρχικά στον τομέα της Αστρονομίας.

Ο Θαλής, παίρνοντας από τους Βαβυλώνιους κάποιους αστρολογικούς πίνακες, κατάφερε το 585 π.Χ. να προβλέψει μια έκλειψη του Ήλιου. Επίσης, μελέτησε τις τροχιές και τις διαμέτρους του Ήλιου και της Σελήνης, ενώ ασχολήθηκε και ονομάτισε αστερισμούς, όπως η Μικρή Άρκτος. Μελέτησε και επινόησε τρόπους για τον υπολογισμό της απόστασης των πλοίων από την ξηρά και πώς να εντοπίζεται ο Βορράς.

Αργότερα, ο Αναξίμανδρος κατασκεύασε έναν χάρτη του ουράνιου θόλου, ενώ έστησε και ειδικά ηλιακά ρολόγια για την καταγραφή των ηλιοστασίων και των ισημεριών. Ο Αναξιμένης κατάλαβε πρώτος πως το φεγγάρι αντανακλά το φως του Ήλιου και έδωσε φυσική εξήγηση για τις εκλείψεις του Ήλιου και της Σελήνης. Υπέθεσε, δηλαδή, πως προκαλούνται από σώματα όμοια με τη Γη, που περιπλανώνται στο σύμπαν.

Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι, μαθητές και οπαδοί του φιλοσόφου Πυθαγόρα, θεωρούσαν ότι όλα τα ουράνια σώματα ήταν τέλειες σφαίρες που κινούνταν σε τέλειες κυκλικές τροχιές γύρω από ένα πύρινο κέντρο, την Εστία του παντός. Οι σφαίρες αυτές, δηλαδή η Γη, ο Ήλιος, η Σελήνη, οι πέντε τότε γνωστοί πλανήτες, αλλά και η σφαίρα με τους απλανείς αστέρες, απείχαν από το πύρινο κέντρο σταθερές αποστάσεις, οι οποίες βασίζονταν στις μαθηματικές αναλογίες της μουσικής κλίμακας. Ταυτόχρονα, με την κίνησή τους παρήγαγαν την αρμονία των σφαιρών, δηλαδή την αρμονία του Σύμπαντος.

Ο Αρχύτας ο Ταραντίνος μαζί με τον Ικέτα και τον Έκφαντο παρουσίασαν αργότερα μια αστρονομική εικόνα του κόσμου όπου γίνονται οι πρώτες προσπάθειες να εξηγηθούν τα ουράνια φαινόμενα όχι από την περιστροφή του ουράνιου θόλου, αλλά από την κίνηση της Γης γύρω από τον άξονά της.

Ένα βήμα πιο πέρα προχωρούσε το αστρονομικό σύστημα, του Φιλόλαου του Κροτωνιάτη. Αυτό παραδεχόταν ένα κεντρικό πυρ, που γύρω του γύριζαν δέκα σφαίρες: ο Ήλιος, η Σελήνη, η Γη, οι πέντε πλανήτες, η σφαίρα των απλανών και η αντι-Γη (η αντίχθων), που τη σοφίστηκαν για να συμπληρώσουν τον ιερό αριθμό δέκα. Αυτή έλεγαν πως παραμένει αόρατη σε εμάς γιατί μας την έκρυβε το υπερμεγέθες κεντρικό πυρ.

Με το παραμέρισμα της Γης από το κέντρο του κόσμου ετοιμάστηκε το έδαφος, για να μπορέσει γύρω στο 280 π.Χ., ο Αρίσταρχος ο Σάμιος να στηρίξει το ηλιοκεντρικό του σύστημα σαν γεωμετρική υπόθεση. Για την ορθότητα του νέου συστήματος, την εξακριβωμένη μαθηματική απόδειξη την έδωσε ο Σέλευκος ο Ερυθραίος γύρω στο 150 π.Χ.

Ο Εύδοξος ο Κνίδιος, επηρεασμένος από τις πλατωνικές ιδέες, παρουσίασε τον κόσμο σαν ένα σύστημα ομόκεντρων σφαιρών. Σε κάθε πλανήτη απέδιδε τέσσερεις ομόκεντρες σφαίρες, ενώ στον Ήλιο και τη Σελήνη τρεις. Ο Αριστοτέλης υιοθετώντας το μοντέλο του Ευδόξου, παρουσιάζει τον κόσμο σαν ένα κρεμμύδι που αποτελείται από 55 ομόκεντρες σφαίρες, στο κέντρο των οποίων βρίσκεται η Γη. Το γεωκεντρικό σύστημα του Αριστοτέλη έμελε να επικρατήσει σε όλο τον δυτικό κόσμο μέχρι τον 16ο αιώνα, αφού αγκαλιάστηκε από τη χριστιανική κοσμοθεωρία που επικράτησε τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες.

Κάποια σκοτεινά σημεία που άφηνε η αριστοτέλεια άποψη για τον κόσμο προσπάθησε να τα διορθώσει ο Ηρακλείδης από την Ηράκλεια του Πόντου, φθάνοντας στην υπόθεση ότι ο Ερμής και η Αφροδίτη κινούνταν γύρω από τον Ήλιο και όχι γύρω από τη Γη. Πάντως και γι’ αυτόν, ο Ήλιος και τα υπόλοιπα ουράνια σώματα κινούνταν γύρω από τη Γη. Για να εξηγήσει τις ημερήσιες κινήσεις των ουράνιων σωμάτων δέχτηκε ότι η Γη περιστρέφεται και η ίδια γύρω από τον άξονά της. Η ιδέα όμως ενός πλήρους ηλιοκεντρικού συστήματος εμφανίστηκε, όπως αναφέραμε ήδη, από τον Αρίσταρχο τον Σάμιο τον 3ο π.Χ. αιώνα.

Γύρω στο 235 π.Χ., ο Ερατοσθένης υπολόγισε την περίμετρο της Γης και την βρήκε ίση με 40.000 χλμ. Το σφάλμα του μπορεί να θεωρηθεί μηδαμινό. Ο ίδιος μάλιστα θεμελίωσε την επιστημονική Γεωγραφία και σχεδίασε έναν χάρτη του τότε γνωστού κόσμου που περιλάμβανε τμήματα της Ευρώπης, της Ασίας και της Β. Αφρικής.

Μια ακόμα μεγάλη μορφή της Αστρονομίας εμφανίστηκε γύρω στο 150 π.Χ.: ο Ίππαρχος από τη Βιθυνία. Μολονότι, υποστηρικτής κι αυτός του γεωκεντρικού μοντέλου, δεν τοποθέτησε τη Γη στο γεωμετρικό κέντρο μιας κυκλικής τροχιάς, αλλά σε έναν έκκεντρο κύκλο στον οποίο ο πλανήτης μας κατείχε το κέντρο του. Έτσι, διόρθωσε κάποιες ανισότητες και μη κανονικότητες που παρατηρούνταν στις κινήσεις του Ήλιου και της Σελήνης, ενώ δικαιολόγησε και την ανισότητα των εποχών. Παρατήρησε επίσης το φαινόμενο της μετάπτωσης των ισημεριών και έδωσε μαθηματικές μεθόδους για τον υπολογισμό του γεωγραφικού μήκους. Η μεταπτωτική κίνηση του γήινου άξονα κλείνει έναν κύκλο κάθε 25.800 χρόνια περίπου. Γι’ αυτή την κίνηση είχε μιλήσει ο Ίππαρχος γύρω στο 130 π.Χ. Στην Ευρώπη ξανάγινε γνωστή τον 16ο αιώνα από τον Κοπέρνικο.

Οι ατομικοί φιλόσοφοι, Λεύκιππος και Δημόκριτος, αρχικά, και αργότερα ο Επίκουρος, θεωρούσαν ότι καθετί στο Σύμπαν, έμψυχο ή άψυχο, απαρτίζεται από τα άτομα, αυτά τα μικροσκοπικά αδιαίρετα σωμάτια ύλης. Υποστήριζαν ακόμα ότι οι διάφοροι συνδυασμοί των ατόμων παρήγαγαν όλους στους σχηματισμούς στη φύση. Τί κρυβόταν όμως πίσω απ’ όλα αυτά; Ποιά δύναμη κινούσε τους κόσμους; Ποιά ήταν η φύση και οι ιδιότητες της Πρώτης Αρχής; Τέτοιου είδους ερωτήματα –τα οποία ενίοτε η σημερινή επιστήμη κατατάσσει στον χώρο της μεταφυσικής– έθεταν οι φυσιολόγοι φιλόσοφοι της αρχαίας Ελλάδας.

Μέσα από ένα πλήθος θεωριών ξεχωρίζουν δύο: η άποψη του Ελεάτη φιλοσόφου Παρμενίδη που περιγράφει τη βασική αιτία των πραγμάτων ως σταθερή, αμετάβλητη και άφθαρτη και η αντίθετη άποψη του Ηράκλειτου, ο οποίος διακήρυσσε ότι «τα πάντα ρει» δηλαδή ότι τα πάντα υπόκεινται σε ένα συνεχές γίγνεσθαι. Συγκεκριμένες όμως προόδους έχουμε και από τους Πυθαγόρειους στον τομέα της Ακουστικής. Αυτοί ανακάλυψαν ότι ο ήχος ήταν αποτέλεσμα δονήσεων που μεταδίδονταν μέσω του αέρα. Ο ίδιος ο Πυθαγόρας είχε διαγνώσει τους αριθμητικούς λόγους των συγχορδιών και είχε εφεύρει τον μουσικό «κανόνα».

Σημαντική στη Φυσική ήταν και η συνεισφορά του Αριστοτέλη. Ο μαθητής του Πλάτωνος, ανάμεσα στα άλλα θέματα, τα οποία πραγματεύεται, έθεσε τις βάσεις μιας Μηχανικής της κίνησης των σωμάτων παρόμοιας με αυτήν που έθεσε ο Νεύτωνας τον 17ο αιώνα. Ο Αριστοτέλης υποστήριζε ότι η ύπαρξη συνεχούς κίνησης προϋπέθετε την ύπαρξη μιας συνεχούς αιτίας: δηλαδή μιας δύναμης που δρα πάνω στο κινούμενο σώμα.

Ο Αρχιμήδης περίφημος μαθηματικός, φυσικός και μηχανικός του 3ου αι. π.Χ. ασχολήθηκε όχι μόνο με τη θεωρητική μελέτη των φυσικών φαινομένων, αλλά και με την περιγραφή τους μέσω κατάλληλων μαθηματικών μοντέλων. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς όλων των αιώνων, αλλά και χαρισματικός τεχνολόγος-εφευρέτης, αφού προχώρησε σε τεχνολογικές εφαρμογές και σε πρακτικές εφευρέσεις. Μελέτησε τη μηχανική των μοχλών και ασχολήθηκε με μηχανικές κατασκευές, όπως το πολύσπαστο, ο ατέρμων κοχλίας, η ελικοειδής αντλία και πολλές άλλες.

Ειδικότερα το πολύσπαστο αποτελείται από μια σειρά τροχαλιών και έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της απαιτούμενης μυϊκής δύναμης για την ανύψωση βάρους. Άλλες χαρακτηριστικές εφευρέσεις του Αρχιμήδη ήταν η επινόηση μιας μηχανής που μπορούσε να χειριστεί μόνο ένας άνθρωπος για να καθελκύσει ένα πλοίο, καθώς και οι περίφημες πολεμικές μηχανές του. Ασχολήθηκε επίσης με την Αστρονομία και κατασκεύασε αστρονομικά όργανα. Με το έργο του «Περί επιπέδων ισορροπιών» καθιερώθηκε ως θεμελιωτής της Στατικής Μηχανικής. Διατύπωσε επίσης και νόμους της Υδροστατικής, όπως για παράδειγμα την άνωση.

Στον τομέα της Μηχανικής πρέπει ακόμα να σημειώσουμε τις γνώσεις των αρχαίων

Ελλήνων για τη δύναμη του ατμού.

Υπάρχουν περιγραφές για μηχανισμούς που χρησιμοποιούσαν τη δύναμη του ατμού, όπως το «αυτόματο μηχάνημα θυσιών» και η «ατμομηχανή», που περιγράφει ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς τον 1ο π.Χ. αιώνα.

Στο «Αυτόματο Μηχάνημα Θυσιών» του Ήρωνα, η φωτιά πάνω στον βωμό θέρμαινε και διέστελλε τον αέρα στο κοίλο του κτίσματος. Ο θερμός αέρας με τη σειρά του πίεζε το λάδι που βρισκόταν σε ένα δοχείο στη βάση του βωμού. Το λάδι ανέβαινε μέσα από δύο σωλήνες κρυμμένους εντός των αγαλμάτων και έσταζε στην αναμμένη φωτιά.

Έντονη δραστηριότητα σημειώνεται και στον τομέα της Οπτικής.

Ο Δημόκριτος υποστήριζε ότι οι ορατές εικόνες προέρχονται από «μικρότατα σωματίδια» που ξεκολλάνε από το αντικείμενο που βλέπουμε και προσπίπτουν στο μάτι μας.

Αργότερα ο Εμπεδοκλής θεωρούσε ότι το φως είναι «κίνηση» και έτσι θα πρέπει να διαδίδεται με κάποια συγκεκριμένη ταχύτητα, γεγονός που επαληθεύτηκε τον 20ό αιώνα.

Στο πεδίο της Ιατρικής στην αρχαία Ελλάδα ο Ασκληπιός θεωρείται ο πατέρας της. Τα ιερά του, ήταν συγχρόνως και θεραπευτικά κέντρα. Οι ασθενείς που κατέφευγαν στα «Ασκληπιεία» υποβάλλονταν στη διαδικασία του ύπνου.

Εξέχουσα μορφή στον χώρο της Ιατρικής αποτελεί ο Ιπποκράτης από την Κω. Ξεχωρίζει τη θρησκεία από την Ιατρική και βάζει τις βάσεις για τη σημερινή επιστημονική Ιατρική. Η θεωρία του για τους χυμούς του ανθρώπινου σώματος το αίμα, το φλέγμα, η κίτρινη και μαύρη χολή, επηρέασε για πολλούς αιώνες την Ιατρική.

Τα υγρά αυτά έπρεπε να βρίσκονται στις σωστές αναλογίες στο ανθρώπινο σώμα για να είναι υγιές και η ανθρώπινη προσωπικότητα ισορροπημένη. Στην ιστορία επίσης έχει μείνει ο ηθικός του κώδικας στον οποίο καθορίζονται η αποστολή και τα καθήκοντα του γιατρού.

Ο Αλκμαίων, μαθητής του Πυθαγόρα, μπορεί να θεωρηθεί ο ιδρυτής της Εμβρυολογίας, αφού μελέτησε την ανάπτυξη του εμβρύου και περιέγραψε τη διαφορά μεταξύ αρτηριών και φλεβών, ενώ ανακάλυψε και τη σύνδεση εγκεφάλου και ματιού μέσω του οπτικού νεύρου.

Αργότερα ιδρύονται οι πρώτες Ιατρικές σχολές, όπως η περίφημη σχολή της Αλεξάνδρειας. Εξέχουσες μορφές της θεωρούνται ο Ηρόφιλος, ο πατέρας της Ανατομίας και ο Ερασίστρατος, ο πατέρας της Φυσιολογίας. Ο Ηρόφιλος απ’ τη Χαλκηδόνα της Βιθυνίας άκμασε στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. Στο έργο του «Ανατομία», δίνει για πρώτη φορά ανατομικές περιγραφές ανθρωπίνων οργάνων. Ο Ηρόφιλος αναγνώρισε την αληθινή φύση του νευρικού συστήματος και θεώρησε κέντρο του τον εγκέφαλο. Χώρισε τα νεύρα σε «αισθητικά», σχετικά δηλαδή με τη λειτουργία των αισθήσεων, και «προαιρετικά», τα οποία αργότερα ο Ερασίστρατος τα αποκάλεσε «κινητικά». Ανέπτυξε επίσης τη «θεωρία των σφυγμών» και μετρούσε τους σφυγμούς των ασθενών του για να κάνει διαγνώσεις. Για τη θεραπεία των ασθενειών ο Ηρόφιλος βασιζόταν κυρίως στα φάρμακα τα οποία αποκαλούσε «χέρια των θεών», ενώ έδινε μεγάλη σημασία και στη δίαιτα.

Ο δεύτερος μεγάλος ιατρός της αλεξανδρινής εποχής, μετά τον Ηρόφιλο, ήταν ο Ερασίστρατος από την Κέα. Η συμβολή του εντοπίζεται στους τομείς της Φυσιολογίας και της Παθολογίας. Η μελέτη του για την κυκλοφορία του αίματος τον οδήγησε σε χρήσιμα συμπεράσματα, τα οποία χρησιμοποιούσε για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Θεωρούσε ότι η σωστή κυκλοφορία του αίματος συντελούσε στην υγεία, ενώ η παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του, εξαιτίας της πλήρωσης των αγγείων με αίμα και του πλεονάσματος τροφής, οδηγούσε σε συγκεκριμένες αρρώστιες.

Ο Ασκληπιάδης, γεννημένος το 124 π.Χ. στη Βιθυνία, επηρεασμένος από την άποψη του Δημόκριτου για το άτομο υποστήριζε ότι οι ασθένειες προέρχονται από σύσφιγξη ή τη χαλάρωση των δομικών στοιχείων του οργανισμού, δηλαδή των ατόμων. Ο ίδιος έδινε ιδιαίτερη σημασία στις ψυχικές παθήσεις και προσπαθούσε να εφαρμόσει θεραπείες που περιελάμβαναν τη δημιουργική απασχόληση του ασθενή, το άκουσμα ηρεμιστικής μουσικής, καθώς και σωματικές ασκήσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες προτείνουμε κάποια επεισόδια από τις εκπομπές που παρουσιάσαμε με τον καθ. Στράτο Θεοδοσίου στο πλαίσιο των εκπομπών μας στην ΕΤ3 (Το Σύμπαν που Αγάπησα και Έτσι Βλέπω τον Κόσμο):

Κύκλος 1ος / Ε12 "Το Σύμπαν που Αγάπησα" Δημόκριτος Και Σύγχρονη Κοσμολογία

https://www.youtube.com/watch?v=BQGV834NoWU...

Κ2/03 «Έτσι βλέπω τον Κόσμο» Δημόκριτος - Επιστήμη και Δημοκρατία

https://www.youtube.com/watch?v=VYu1TVGO7l8...

Κ2/02 «Έτσι βλέπω τον Κόσμο» Αναζητώντας τις βάσεις του νέου Δυτικού Πολιτισμού. Πυθαγόρας ο Σάμιοςς

https://www.youtube.com/watch?v=JYJutjmEw-Y...

Κ2/04 «Έτσι βλέπω τον Κόσμο» Ηράκλειτος - Δημοκρατία και Αξιοκρατία

https://www.youtube.com/watch?v=JvUHQWgRx5E...

Κ2/05 «Έτσι βλέπω τον Κόσμο» Από τον μύθο στο λόγο

https://www.youtube.com/watch?v=PZoEuoWynB8...

Κ2/06 «Έτσι βλέπω τον Κόσμο» Πλάτων - Ένας πολύ γνωστός μας άγνωστος

https://www.youtube.com/watch?v=7rFAR-UtObg...

Κ2/07 «Έτσι βλέπω τον Κόσμο» Αριστοτέλης-Ο πατέρας των Επιστημών του Δυτικού Κόσμου

https://www.youtube.com/watch?v=BTxTukWfQEw...