Στη Ρένα Χατζηδάκη - Μαρίνα
Ναι Μαρίνα,
μακριά, πολύ μακριά
στις λεύτερες, λουσμένες στο δίκιο,
φωτεινές πολιτείες του μέλλοντος,
θα θυμόμαστε τη μελωδία της κραυγής σου
κι αν δεν υπάρχουμε εμείς,
θα τη θυμούνται τα παιδιά που έρχονται.
Γιατί τα παιδιά έρχονται
και θα φτάσουν τα παιδιά,
αν όχι εμείς,
στις πολύχρωμες, λαμπερές πολιτείες.
Θα σπάσουμε τις αλυσίδες του μυαλού,
θα γκρεμίσουμε τους τοίχους των φυλακών,
θα λύσουμε θριαμβικά την πολιορκία,
θα πάρουμε πίσω τις κλεμμένες ζωές,
θα κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή
και θα φτιάξουμε καινούργια τραγούδια.
Καινούργια τραγούδια,
που θα ενώνουν
αυτούς που ήταν, αυτούς που είναι
κι αυτούς που θα ’ρθουν.
Καινούργια τραγούδια,
σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου,
γιατί εκεί μακριά, πολύ μακριά,
όλοι μας θα ζούμε στις ίδιες
πολύχρωμες,
λαμπερές,
λουσμένες στο δίκιο,
φωτεινές,
λεύτερες πολιτείες.
17-18.07.2024, Αθήνα
*Στίχος από το ποίημα «Κατάσταση πολιορκίας» της Ρένας Χατζηδάκη (Μαρίνα), το οποίο μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου