ΛΑΡΚΟ: Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση

Πώληση ή πτώχευση»: έτσι έθετε το δίλημμα για τη ΛΑΡΚΟ η κυβέρνηση, όταν άρχιζε, πριν από μερικούς μήνες, το εγχείρημα της εκκαθάρισης εν λειτουργία της βιομηχανίας νικελίου, με τελικό στόχο την πώληση των περιουσιακών της στοιχείων (εργοστάσιο, ορυχεία) μέσα από δύο ξεχωριστούς διαγωνισμούς. Τώρα, η κυβέρνηση βλέπει το... τρένο της πτώχευσης να πλησιάζει με απειλητικά υψηλή ταχύτητα, καθώς δεν φαίνεται στον ορίζοντα να υπάρχει έστω και ένας ενδιαφερόμενος από την παγκόσμια αγορά για το εργοστάσιο της Λάρυμνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας διαπιστώνουν ότι είναι πολύ πιθανό πλέον το σενάριο του άκαρπου διαγωνισμού για το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ και της εμφάνισης μόνο ενός ενδιαφερόμενου επενδυτή για τα ορυχεία της Καστοριάς. Πρόκειται για όμιλο ισραηλινών συμφερόντων, όπως είχε αποκαλύψει πρόσφατα το Σin, η προσφορά του οποίου όμως είναι πολιτικά προβληματική γιατί, εκτός άλλων λόγων, σκοπός των επενδυτών είναι να τροφοδοτήσεις με ελληνικό μετάλλευμα (λατερίτης) το εργοστάσιου νικελίου που οι ίδιοι ελέγχουν στο Καβάνταρτσι της Β. Μακεδονίας, την ώρα που η ελληνική μονάδα παραγωγής νικελίου, στη Λάρυμνα, θα κλείνει, ελλείψει ενδιαφερόμενου επενδυτή.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έγινε το τελευταίο διάστημα μια προσπάθεια να βολιδοσκοπηθούν ενδιαφερόμενοι επενδυτές, αλλά οι απαντήσεις ήταν αρνητικές. Το εργοστάσιο της Λάρυμνας αντιμετωπίζεται πλέον με καθαρά αρνητικό τρόπο από τους «παίκτες» της διεθνούς αγοράς νικελίου, παρότι στο παρελθόν είχε προσελκύσει έντονο ενδιαφέρον, όχι μόνο γιατί η πανδημία και η αβεβαιότητα της νέας οικονομικής κρίσης κρατούν χαμηλά τις διεθνείς τιμές, χωρίς να είναι βέβαιος ο χρόνος η δυναμική μιας ανάκαμψης, ούτε μόνο επειδή το απαρχαιωμένο εργοστάσιο χρειάζεται πολύ μεγάλες επενδύσεις για την τεχνολογική και περιβαλλοντική του αναβάθμιση (της τάξεως των 200 εκατ. ευρώ), ποσό που στις σημερινές συνθήκες είναι αρκετό για να στηθεί από το μηδέν μια υπερσύγχρονη μονάδα στην Ασία με πολύ φθηνότερο ρεύμα και εργατικά.

Ένα βασικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα είναι ότι η ΛΑΡΚΟ έχει χάσει πλέον το καλό όνομα που είχε στις λίγες χαλυβουργίες που έχουν απομείνει στην ευρωπαϊκή αγορά, ως μια βιομηχανία που παράγει ποιοτικό προϊόν και είναι αξιόπιστη στις παραδόσεις. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση εξήγγειλε την έναρξη εκκαθάρισης σε λειτουργία, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο πτώχευσης, η ΛΑΡΚΟ υποχρεώθηκε να ανανεώσει συμβάσεις με σημαντική έκπτωση, λόγω του κινδύνου να μην παραδώσει το προϊόν ή να μην το παραδώσει έγκαιρα, ενώ ακόμη και πιστοί πελάτες της μετακινούνται ή εξετάζουν να μετακινηθούν προς την ανταγωνιστική βιομηχανία νικελίου της Βόρειας Μακεδονίας.

Με αυτά τα δεδομένα, μόνο ένα θαύμα από αυτά που δεν συμβαίνουν στον κόσμο της διεθνούς βιομηχανίας, θα μπορούσε να φέρει έναν επενδυτή στο διαγωνισμό για τη μονάδα της Λάρυμνας, έστω και με συμβολικό τίμημα. Ή, τουλάχιστον, έναν επενδυτή που θα είχε πράγματα τα εχέγγυα και την πρόθεση να επενδύσει μεγάλα ποσά και να αξιοποιήσει το εργοστάσιο και όχι απλώς να το χρησιμοποιήσει κερδοσκοπικά, με στόχο κάποιο βραχυχρόνιας διάρκειας «παιχνίδι» στην αγορά του νικελίου.

Ορισμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι φέρονται να ενημερώνουν συνδικαλιστές της ΛΑΡΚΟ ότι ζωηρό ενδιαφέρον για το εργοστάσιο διατηρεί η εδρεύουσα στην Ελβετία, TELF, πίσω από την οποία βρίσκονται τρεις γνωστοί και αμφιλεγόμενοι ολιγάρχες από το χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (Κιργιζία και Ουζμπεκιστάν). Η TELF έχει πράγματι την ανάγκη να συνεργασθεί με κάποια βιομηχανική μονάδα για παραγωγή νικελίου, καθώς έχει αποκτήσει μεταλλεία λατερίτη στη Γουατεμάλα, χωρίς να διαθέτει παραγωγική ικανότητα για τελικό προϊόν.

Όμως, είναι πολύ αμφίβολο αν η TELF έχει τους πόρους και την πρόθεση να επενδύσει πραγματικά στη ΛΑΡΚΟ. Το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι έχει ικανοποιηθεί ιδιαίτερα από προηγούμενη συνεργασία με την ελληνική βιομηχανία, όπου παρέδιδε μετάλλευμα και έπαιρνε τελικό προϊόν σε χαμηλή τιμή, από την οποία λέγεται ότι κέρδισε περισσότερα από 15 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, η TELF έκανε προσπάθεια να επαναλάβει την ίδια συμφωνία, αλλά η σημερινή διοίκηση της ΛΑΡΚΟ απέκρουσε το... ζημιογόνο φλερτ. Στην καλύτερη περίπτωση, λένε πηγές με γνώση της αγοράς, στόχος της TELF θα ήταν να κλείσει άλλη μια συμφωνία ανταλλαγής μεταλλεύματος με τελικό προϊόν, αλλά θεωρείται απίθανο να θελήσει να δεσμευθεί σε μια μακροχρόνια επένδυση στην ελληνική εταιρεία. Απίθανο θεωρείται, επίσης, να διαθέτει η TELF τα απαιτούμενα κεφάλαια για να προχωρήσει σε τέτοια επένδυση, χωρίς μάλιστα να γνωρίζει αν μπορεί να φθάσει σε ένα κερδοφόρο αποτέλεσμα.

Με αυτά τα δεδομένα και ενώ έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη ΛΑΡΚΟ, καθώς η τελευταία κρατική επιδότηση των 35 εκατ. ευρώ δεν επαρκεί για να κρατήσει «ζωντανή» για μεγάλο διάστημα την επιχείρηση, κάθε ημέρα που περνά φέρνει την κυβέρνηση πιο κοντά στο «μαύρο» σενάριο: να προκηρύξει ένα διαγωνισμό για το εργοστάσιο της Λάρυμνας που θα αποβεί άκαρπος και θα οδηγήσει στο κλείσιμο της τελευταίας βιομηχανίας νικελίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Πηγή: https://www.sofokleousin.gr

Η επόμενη μέρα: 5ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών

In light of the collective effort to fight coronavirus and the social distancing measures that are in place, we will deliver this year’s Delphi Economic Forum as a digital event.

Φωτο: A.Dzevanovky.1977

From Tuesday June 9 to Friday June 12, Delphi Economic Forum will livestream talks from international policy makers and global thinkers and present online discussions from top experts and business leaders.

In the meantime, we will continue to livestream our popular and impactful series of online discussions entitled “Covid-19: Outlook for an evolving situation”. You can view and register for each event here!

Το ψηφιακό 5ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών, ξεκινάει την Τρίτη 9 Ιουνίου 2020 στις 12.30 με εναρκτήρια ομιλία της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Το συνέδριο θα διαρκέσει 4 ημέρες με 8ωρο καθημερινό πρόγραμμα, επικεντρωμένο στις προκλήσεις και τις δράσεις της επόμενης μέρας, μετά το φαινόμενο της πανδημίας που αλλάζει σιγά - σιγά τον κόσμο.

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης θα τιμήσει το Φόρουμ με μία σημαντική συζήτηση με τον ιστορικό Niall Ferguson, την Πέμπτη 11 Ιουνίου στις 17.15μμ.

Περισσότεροι από 200 καλεσμένοι ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα συμμετάσχουν στο συνέδριο, μεταξύ των οποίων οι Ευρωπαίοι Επίτροποι Στέλλα Κυριακίδου (Επίτροπος Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων), Olivér Várhelyi (Επίτροπος Γειτονίας και Διεύρυνσης), Kadri Simson (Επίτροπος Ενέργειας), Ylva Johansson (Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων), ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Σερβίας  Aleksandar Vučić, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Edi Rama, ο πρωθυπουργός  Βόρειας Μακεδονίας (2017-2020) Zoran Zaev, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας (1991-1994) Carl Bildt, ο αναπληρωτής Βοηθός Εξωτερικών των ΗΠΑ Matthew Palmer, o αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου  Tao Zhang, ο αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου Alan Wolff, κ.α.  

Η παρακολούθηση του online Φόρουμ είναι ελεύθερη στο https://2020delphiforum.gr/

Οι ενότητες που αφορούν τους  βασικούς άξονες της θεματολογίας του ψηφιακού Φόρουμ είναι οι ακόλουθες:

• Η Υγεία και οι πρωτοφανείς προκλήσεις που αντιμετωπίζονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, το Εθνικό Σύστημα Υγείας στην μετά-Covid-19 εποχή, τα θέματα της ψηφιοποίησης στον τομέα της Υγείας, οι προετοιμασίες για το ενδεχόμενο ενός 2ου κύματος κορωνοϊού σε Ευρώπη και Ελλάδα, και το θέμα της θεραπείας και των εμβολίων σχετικά με τον Covid-19.
• Οι Γεωπολιτικές Εξελίξεις που διαμορφώνονται μετά την πανδημία και κυρίως οι νέες πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι προτεραιότητες της γερμανικής Προεδρίας,  με ποιους τρόπους η πανδημία αλλάζει τον κόσμο, η κρίση στα θέματα του Παγκόσμιου Εμπορίου, οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, και η σταδιακή ενσωμάτωση των Βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
• H επιτάχυνση στην Ψηφιακή Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και ο ρόλος της Τεχνολογικής Προόδου στον εκσυγχρονισμό του κράτους, στην αντιμετώπιση της ανεργίας μέσω της ανάπτυξης των ψηφιακών δεξιοτήτων και του διττού συστήματος εκπαίδευσης, και στην εξέλιξη της ανταγωνιστικής ανάπτυξης.
• Τα βήματα για μια γρήγορη Οικονομική Ανάκαμψη στην Ελλάδα στον τομέα των Επενδύσεων, Αναπτυξιακών Έργων, των Υποδομών, της Ενέργειας, της Παιδείας, του Τουρισμού, και του Αγροτικού τομέα.
• Επίσης, άλλα θέματα που θα συζητηθούν κατά τη διάρκεια του τετραήμερου είναι τα θέματα της κλιματικής αλλαγής, το κρίσιμο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, το μέλλον της ανάπτυξης των πόλεων στη μετά-Covid-19 περίοδο, το μέλλον της εργασίας, και τα θέματα ηγεσίας στις επιχειρήσεις.

Κατά τη διάρκεια του τετραήμερου, θα πραγματοποιηθούν επίσης περισσότερες από 30 συζητήσεις με σημαντικές πολιτικές και επιχειρηματικές προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Οι περισσότερες συζητήσεις του Φόρουμ θα μεταδίδονται ζωντανά από το Ζάππειο.

Πηγή: https://www.sofokleousin.gr

Όλο το άρθρο εδώ

ΕΥ: Η Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης των ελκυστικότερων χωρών για ΑΠΕ

Πηγή: https://www.naftemporiki.gr

Η Ελλάδα υποχώρησε από την 31η στην 33η θέση της κατάταξης. Πρόκειται για την τρίτη, κατά σειρά, υποβάθμιση, σε σχέση με την 28η θέση στην οποία είχε βρεθεί η χώρα τον Νοέμβριο του 2018, όταν η έκθεση σημείωνε ότι η Ελλάδα είχε δημιουργήσει ένα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον για τους διαγωνισμούς αιολικής και ηλιακής ενέργειας, στην προσπάθεια επίτευξης του στόχου της ΕΕ για συμμετοχή των ΑΠΕ κατά 18% μέχρι το 2020.

Η έκθεση εξετάζει πώς η αποθήκευση ηλιακής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα είναι σημαντική για την απομάκρυνση των συστημάτων ηλεκτρισμού από τον άνθρακα, καθώς και τις συνθήκες που απαιτούνται για την ενθάρρυνση επενδύσεων στην αποθήκευση ενέργειας σε επίπεδο εταιρειών κοινής ωφέλειας. Καθώς τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας απομακρύνονται σταδιακά από τον άνθρακα, θα απαιτείται η αποθήκευση μεγαλύτερων ποσοτήτων ενέργειας και οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, καθώς και οι παραγωγοί ενέργειας, αυξάνουν σταδιακά τις επενδύσεις στην παραγωγή μπαταριών μεγάλης κλίμακας. Σύμφωνα με την έκθεση, υπάρχουν σχέδια για την εγκατάσταση μπαταριών με χωρητικότητα αποθήκευσης 12,6GWh φέτος, καθιστώντας το 2020 χρονιά-ρεκόρ στην αύξηση της αποθήκευσης ενέργειας. Μακροπρόθεσμα, αναμένεται η αποθηκευτική χωρητικότητα να είναι 13 φορές μεγαλύτερη, από τις 17GWh σήμερα, στις 230GWh το 2025.

Παγκόσμιος δείκτης ελκυστικότητας ΑΠΕ
Όλο το άρθρο εδώ

ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ: ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ..

Μιχαήλ Δούκας. «Βυζαντινοτουρκική ιστορία», Εκδόσεις Κανάκη

ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟ 1453 … ουσιαστικά ήταν η Κωνσταντινούπολη και τα γύρω από αυτήν, καθώς και η Πελοπόννησος. Οι Τούρκοι κατείχαν τα πάντα γύρω από την πόλη. Χαρακτηριστικό είναι ότι η πρωτεύουσα των Τούρκων βρισκόταν πιο δυτικά από την Κωνσταντινούπολη, στην Ανδριανούπολη που την είχαν καταλάβει οι Τούρκοι πριν ένα αιώνα. Στις θάλασσες, την κυριαρχία είχαν οι Γενουάτες και οι Βενετοί. Την Θεσσαλονίκη το 1430 την πούλησαν οι Βυζαντινοί στη Βενετία, αλλά την πήραν στη συνέχεια οι Τούρκοι. Τα νησιά του Βορείου Αιγαίου (Λέσβο, Λήμνο, Σαμοθράκη κλπ.) τα είχαν χαρίσει οι Παλαιολόγοι στην Γενοβέζικη οικογένεια των Γατελούζων, γιατί τους βοήθησαν να ανακτήσουν το θρόνο σε κάποια από τις συνηθισμένες ίντριγκες του παλατιού. Και ένας Σουλτάνος έλεγε σ’ έναν βυζαντινό αυτοκράτορα : «Κλείσε τις πύλες της πόλης και βασίλευε μέσα σ’ αυτήν. Κάθε τι όμως που βρίσκεται έξω από την πόλη, ανήκει σ’ εμένα» (Δούκας).

ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΝΥΠΟΛΗΠΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ... του οποίου ο αυτοκράτορας πλήρωνε μονίμως φόρο στο Σουλτάνο. Οι Τούρκοι με τα φλουριά τους ανέβαζαν και κατέβαζαν όχι μόνο αξιωματούχους στην αυλή του αυτοκράτορα, αλλά ακόμα και πατριάρχες. Κι ήταν διαιτητές στις διενέξεις του Βυζαντίου. Αλλά «καθάριζαν» και για λογαριασμό των αυτοκρατόρων σε περιπτώσεις εξεγέρσεων, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την καταστολή της εξέγερσης των Ζηλωτών της Θεσσαλονίκης, το 1342, που κάλεσε ο Κατακουζηνός τους Τούρκους να την καταστείλουν, με αντάλλαγμα ... την κόρη του. Το 1392, ο αυτοκράτορας χρησιμοποιήθηκε από το Σουλτάνο Βαγιαζήτ, ακόμα και σαν … επικεφαλής του τουρκικού στόλου σε πόλεμο εναντίον των Ενετών. Κι ο γιός του αυτοκράτορα κρατούνταν μονίμως όμηρος στην αυλή του Σουλτάνου, για να μη κάνει «στραβοτιμονιές» η «αυτοκρατορία». Με τη Δύση, η εικόνα των σχέσεων ήταν παρόμοια. Οι αυτοκράτορες «έγλειφαν» τον Πάπα, τη Βενετία ή τη Γένουα για βοήθεια, στρατιωτική η οικονομική. Αλλά και τους Σέρβους ή τους Βούλγαρους. Κάποτε ένας αυτοκράτορας του Βυζαντίου συνελήφθη και φυλακίστηκε στη Βενετία ως οφειλέτης.

ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ … κατείχαν ολοένα και πιο τεράστιες περιουσίες, δεν πλήρωναν φόρους, αλλά μόνο απαιτούσαν προνόμια. Τον καιρό της άλωσης, είχαν στο λιμάνι έτοιμα καράβια με τα πλούτη τους για να διαφύγουν. Την ίδια ώρα, ο αυτοκράτορας δε μπορούσε να πληρώσει τους μισθοφόρους και τους άφηνε να λεηλατούν περιουσίες για να ικανοποιηθούν.

ΟΙ ΑΝΘΕΝΩΤΙΚΟΙ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ … Ο Παλαιολόγος, προσπαθούσε «να τα βρουν» οι εκκλησίες δύσης και ανατολής (1438 Σύνοδος της Φεράρας), μήπως και πάρει η «Βασιλεύουσα» κάποια βοήθεια από τον Πάπα. Η «αυτοκρατορία» χωρίστηκε σε «Ενωτικούς» (Παλαιολόγοι κλπ.) και «Ανθενωτικούς», με ηγέτες πολιτικό και οικονομικό τον πρωθυπουργό Λουκά Νοταρά (που είπε το περίφημο «Είναι καλύτερα να δει κανείς μέσα στην πόλη την δύναμη του Τούρκικου σαρικιού, παρά αυτήν της Λατινικής Τιάρας» όπως λέει ο Δούκας) και θρησκευτικό ηγέτη τον Γεννάδιο Γεώργιο Σχολάριο, που λίγο πριν την άλωση τοιχοκολλούσε «αναθέματα» στον Παλαιολόγο και μετά την άλωση ο Σουλτάνος Μωάμεθ Β’ τον έκανε … Πατριάρχη.
Η εκκλησία, ενίσχυε τη μοιρολατρία και δεισιδαιμονία που τρεφόταν από τις προφητείες. Λυσσασμένοι καλόγεροι με επικεφαλής το Γεννάδιο, την ώρα της πολιορκίας, φώναζαν: «Ανοίξατε τις πόρτες του Κάστρου, αντί να περιμένετε να τις καταστρέψει ο άπιστος Τούρκος. Αφήστε αυτόν να μπει μέσα και να περάσει στη μέση της Πόλης. Τότες άγγελος εξολοθρευτής θα σας σώσει…». (Δούκας). Μ’ αυτές τις λογικές είχαν κλείσει το λαό στην Αγιά Σοφία όπου τους βρήκαν οι Τούρκοι μαζεμένους για να τους ... μοιραστούν. Θα τους έσωζε υποτίθεται η υπερμάχος ή ο αρχάγγελος. «… ήταν οι καιροί που η Πόλη/πόρνη σε μετάνοιες ξενυχτούσε/και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε/και καρτέραγ΄ ένα μακελάρη (...) Και καρτέραγε τον Τούρκο να την πάρει» (Κωστής Παλαμάς από τον «Δωδεκάλογο του Γύφτου»).

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ... του Μωάμεθ ήταν 100 - 200.000 Σέρβοι, Αλβανοί, Τούρκοι. Απέναντί τους αντιπαρατάσσονταν το πολύ 8.500 άνθρωποι, κυρίως δυτικοί μισθοφόροι και στρατιώτες Δυτικών ηγεμόνων. Ο Δούκας λέει ότι «αναλογούσε ένας Ρωμαίος σε είκοσι τούρκους». Όταν οι Τούρκοι μπήκαν μέσα στα τείχη, δεν πίστευαν ότι ήταν τόσοι λίγοι οι αντίπαλοί τους. «Σκοτώναμε όσους βρίσκαμε μπροστά μας επειδή φοβόμασταν ότι πίσω από αυτούς, κρύβονται κι άλλοι» ... έλεγαν οι Τούρκοι κατά τον Δούκα. Η βασική «πληγή» διαρροής ανδρών, ήταν ότι … «Την εποχή της Άλωσης, υπήρχε έξαρση του μοναχισμού. Σε όλη τη διαμάχη των ανθενωτικών οι καλόγεροι στα μοναστήρια της Πόλης και του Άθω ήταν πολλοί και δεν πολεμούσαν» όπως μας ενημερώνει η Αρβελέρ.
Οι πολιορκητές διέθεταν στόλο από 150 καράβια κι είναι γνωστό το στρατήγημα του Μωάμεθ να περάσει το στόλο του στον Κεράτιο κόλπο «μεταφέροντας τις διήρεις πάνω σε τροχοφόρες εξέδρες», για να εντείνει την πολιορκία κι από κει. «Όλη η επιφάνεια του νερού είχε καλυφθεί από τα τριακόσια κατάρτια των Τούρκων» ... λέει ο Δούκας. Όπως κι ότι οι Τούρκοι προετοίμαζαν την πολιορκία χρόνια πριν, χτίζοντας τα φρούρια Ρούμελη Χισάρ (1452) και Αναντολού Χισάρ, αλλά και γέφυρα πάνω από το Βόσπορο.

ΤΑ ΤΕΙΧΗ ... ήταν επίσης σε κακά χάλια. Το 1393 που ο αυτοκράτορας Ιωάννης Ε’ προσπάθησε να ενισχύσει το τείχος που είχε φθορές και να αναγείρει οχυρά, όταν τόμαθε ο τούρκος Σουλτάνος Βαγιαζήτ, τον έβαλε να γκρεμίσει ότι είχε ήδη φτιάξει. Κρατούσε βλέπετε όμηρο το γιό του. Την ώρα της πολιορκίας και της μάχης, σε κάποια σημεία του τείχους έγιναν ζημιές, τρύπες κλπ. από το συνεχή κανονιοβολισμό των Τούρκων. Ο αρχηγός της φρουράς της πόλης ο Γενοβέζος Ιουστινιάνης, ζήτησε από τον πρωθυπουργό Λουκά Νοταρά κανόνια για να καλύψει τους κινδύνους αυτούς. Αυτός του αρνήθηκε. «Ε! Προδότη! Δε ξέρω τι με κρατά και δε σε σφάζω» ... είπε ο Ιουστινιάνης στον Νοταρά.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΝΟΝΙ … Ο Μωάμεθ ήταν ίσως ο πρώτος πολέμαρχος παγκοσμίως που χρησιμοποίησε συγκροτημένο πυροβολικό σε μάχες. Κατά την πολιορκία διέθετε 15 πυροβολαρχίες. Τελευταία στιγμή ενίσχυσε το πυροβολικό του και με το λεγόμενο «μεγάλο κανόνι», που γκρέμιζε τείχη. Στα 1452, ο Ούγγρος Orban, πήγε στον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και του πρόσφερε έναντι αμοιβής, την τέχνη του να κατασκευάζει, μεγάλα μπρούτζινα κανόνια. Ο Κωνσταντίνος ενδιαφέρθηκε και τον κράτησε. Αλλά είχε λίγα διαθέσιμα κεφάλαια για να επενδύσει στη κατασκευή νέων όπλων. Ποιος άλλωστε θα τον χρηματοδοτούσε ; Η εκκλησία ; Ή οι πλούσιοι ; Και τα μπρούτζινα κανόνια ήταν πάρα πολύ ακριβά. Ενώ κι η μικρή αμοιβή του τεχνίτη δεν του δίνονταν ούτε τακτικά, ούτε ολόκληρη. Οπότε αποφάσισε κι αυτός να βρει τη τύχη του αλλού. Και πήγε «απέναντι» να κατασκευάσει τις μπομπάρδες του Σουλτάνου.

ΕΠΕΣΕ Η ΠΟΛΗ Ή ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ;
Πατριαρχικές και Τουρκικές πηγές μιλούν για συμφωνία με τους Τούρκους, αφού οι πολιορκημένοι δεν άντεχαν άλλο. Ο Δούκας περιγράφει την επίσημη διαπραγμάτευση, αλλά δε μιλάει για συμφωνία του αυτοκράτορα. «Βλέποντας όμως (ο αυτοκράτορας) τώρα τόσο πολυάριθμο στρατό, τόσο βαριά εξοπλισμένο στόλο και εκείνα τα ισοπεδωμένα τείχη, έπεσε σε απόγνωση και απελπισία. Έστειλε λοιπόν πρέσβεις στον τύραννο και τον ικέτευε, λέγοντάς του πως θα καταβάλει ετήσιο φόρο, ακόμη και πέρα από τις δυνατότητές του». Η απάντηση του Μωάμεθ ήταν ότι «θα τελειώσουμε ότι αρχίσαμε κι αν θέλεις μπορείς να φύγεις, μαζί με τους άρχοντές σου και τα υπάρχοντά τους, αφήνοντας τον πληθυσμό πίσω σου σώο και αβλαβή». Η τελική απάντηση του Κωσταντίνου σύμφωνα με το Δούκα ήταν : «Δεν έχω το δικαίωμα ούτε εγώ, ούτε κανείς άλλος από τους κατοίκους της να σου παραδώσουμε αυτή την πόλη. Όλοι με μια ψυχή διαλέγουμε όχι να λυπηθούμε τη ζωή μας αλλά να πεθάνουμε με απόφαση ομόθυμη προασπίζοντάς την». Το αν υπήρξε κάποιου είδους άλλη «παράδοση» δεν το γράφει, αλλά το υπονοεί … καθαρά.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ;
Ο Δούκας είναι ο μόνος ιστορικός που χρησιμοποιεί το όνομα «κερκόπορτα» και γράφει ότι «ξεχάστηκε ανοιχτή». «Ανοιγμένη ή ξεχασμένη. Αστεία πράγματα. Ήταν χιλιάδες έξω, τα καράβια τους στον Κεράτιο, οι Γενοβέζοι έφευγαν … είναι σαν να λέμε ότι αντί να σκοτώνονταν τρεις Τούρκοι κατά την είσοδό τους στην Πόλη, θα σκοτώνονταν δέκα, αν η πόρτα ήταν κλειστή. Και λοιπόν; Αφού είχαν ανεβάσει σκάλες και έμπαιναν από όπου ήθελαν» λέει η Ελένη Αρβελέρ.

Ο χρονικογράφος Δούκας, λέει πως όταν καιγόταν ο τόπος από τις κανονιές, οι ανθενωτικοί έμειναν στα σπίτια τους και έβαλαν τα συμφωνημένα σημάδια στις πόρτες και έπεσαν να κοιμηθούν ήσυχοι (συμφωνημένα με ποιόν). Όταν όμως το πρωί στις 29 του Μάη διαδόθηκε πως ο Παλαιολόγος αρνήθηκε να δεχτεί τους νέους επαχθείς όρους του Μωάμεθ, αυτοί (οι ανθενωτικοί) πήγαν και άνοιξαν την Κερκόπορτα, για να μπουν οι Τούρκοι. Το πρωί στις 29 του Μάη, βρέθηκε πράγματι ανοιχτή. Μπήκαν στην αρχή καμιά πενηνταριά Τούρκοι κι ύστερα και άλλοι κι άρχισαν να χτυπούν τους υπερασπιστές από μέσα κι αυτοί αναγκάζονταν ολοένα να υποχωρούν. Η τελευταία πράξη του δράματος κατά τον Δούκα είναι ότι ο Μωάμεθ, τελικά «όλους τους Βυζαντινούς αξιωματούχους και μεγιστάνες που είχε εξαγοράσει, τους παρέδωσε στο δήμιο και τους καρατόμησε». Μαζί και τον Νοταρά.

Πάντως «Το περίεργο θα ήταν να μην έπεφτε η πόλη», λέει κι η Ελένη Αρβελέρ, αφού η κατάσταση της αυτοκρατορίας και οι δυνατότητές της απέναντι σ’ ένα τόσο μεγάλο, οργανωμένο στρατό κι ένα τόσο χαρισματικό στρατηγό, σαν τον Μωάμεθ, δεν άφηναν πολλά περιθώρια για ελπίδες.

ΤΟ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ.
Νομίζω ότι όσο και να σκαλίζουμε την ιστορία, το αιώνιο ερώτημα θα παραμένει : Αφού οι Τούρκοι υποτίθεται ότι ήταν λαύροι κατά της εκκλησίας και του κλήρου, έσφαζαν παπάδες, έκαιγαν εκκλησίες (όπως λένε τα εθνικιστικά αφηγήματα). Αφού λεηλάτησαν την πόλη (γεγονός) και τους πήραν σκλάβους όσους δεν έσφαξαν. Πώς και άφησαν απείραχτο το πατριαρχείο να υπάρχει ; Πως και γιατί η Εκκλησία κράτησε όλα τα κτήματά της και η αυτοκρατορία τα έχασε ; Πως και ο Σουλτάνος σαν ένα από τα πρώτα μελήματά του είχε να ορίσει νέο Πατριάρχη τον Γεννάδιο ;

Από: https://www.facebook.com/profile.php?id=100010649760743&__tn__=%2Cd*F*F-R&eid=ARC1k5mnMz5t-AkBJ9MMnLmjI9GzxEtHZ_pauuT_k-h6itVzwA9peFzLxEFBJYfaTUGWSKQxiNr9E5QG&tn-str=*F

Προοδευτικοί Οικονομολόγοι: Δέσμη προτάσεων για το τουρισμό

Ο τουρισμός αποτελεί μία από τις σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα τελευταία τριάντα χρόνια ο παγκόσμιος τουρισμός αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό από το παγκόσμιο ΑΕΠ, ενώ η πρόβλεψη που υπήρχε προ κορονοιού για το 2020, ήταν ότι οι αφίξεις παγκοσμίως θα ξεπερνούσαν τα 1,7 δις, με μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης το 4,3%.

Ωστόσο, η πανδημία του covid-19 έχει καθηλώσει την τουριστική βιομηχανία. Η παγκόσμια ταξιδιωτική κίνηση αναμένεται να κάνει βουτιά 39%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Tourism Economics. Η πτώση θα είναι καταστροφική για έναν κλάδο που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 10% το παγκόσμιου ΑΕΠ και απασχολεί 320 εκατ. εργαζομένους.

Η τουριστική ροή προς τη χώρα μας αυξάνεται ταχύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, γεγονός που δηλώνει ότι ο τουρισμός αποτελεί τον σημαντικότερο τομέα της ελληνικής οικονομίας. Η συμμετοχή του τουριστικού τομέα στη διαμόρφωση του ΑΕΠ, ξεπέρασε τις τελευταίες δύο χρονιές το 15%, ενώ αν συνυπολογίσει κανείς τα έμμεσα πολλαπλασιαστικά οφέλη επιχειρήσεων από την τουριστική δραστηριότητα όπως τις μεταφορές, την εστίαση, την αναψυχή, τη διασκέδαση, το ποσοστό επί του ΑΕΠ προσεγγίζει το 30%.

Σε απλούς αριθμούς, ο τουρισμός προσφέρει 25 δις ευρώ (άμεσα) και 50 δις (έμμεσα) στην Ελληνική Οικονομία, ενώ οι επιπτώσεις της πανδημίας στη χώρα μας αναμένεται να είναι μεγάλες, καθώς η συμμετοχή στο ΑΕΠ απ’ το τουριστικό προϊόν αναμένεται να δημιουργήσει ύφεση της τάξης άνω του 10% στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας.

Το μεγάλο στοίχημα είναι να μην χαθεί εντελώς η τουριστική σεζόν του φετινού καλοκαιριού και να στηριχτούν με κάθε τρόπο οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι του τουριστικού κλάδου. Η κυβέρνηση με «εγκληματική» καθυστέρηση δεν έχει προβεί μέχρι σήμερα σε καμία πολιτική στήριξης του τουριστικού προϊόντος της χώρας.

Για αυτό το λόγο καταθέτουμε σήμερα μια δέσμη προτάσεων που εμπεριέχουν συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές που αφορούν το σύνολο των τουριστικών επιχειρήσεων, με άξονες τη μείωση του λειτουργικού κόστους για τους μήνες της κρίσης, τη στήριξη της απασχόλησης, την εξασφάλιση ρευστότητας και τη δυνατότητα ταχύτερης «επαναφοράς» μετά την εξομάλυνση της κατάστασης. Καλούμε την κυβέρνηση να προβεί άμεσα σε ενέργειες που θα προσφέρουν την απαραίτητη ώθηση στο τουριστικό μας προϊόν, σε επιχειρήσεις και εργαζομένους.

Προτάσεις φορολογικών ελαφρύνσεων:

·         Μείωση του ΦΠΑ για δυο χρόνια στην εστίαση και στη διαμονή στο 6% και στις υπόλοιπες τουριστικές υπηρεσίες στο 13%.

·         Μείωση προκαταβολής φόρου εισοδήματος για το 2020 στο 50%.

·         Αναστολή καταβολής των τρεχουσών φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των δόσεων από τυχόν ρυθμίσεις, έως 30/6/2020 και δυνατότητα  ειδικής ρύθμισης των υποχρεώσεων αυτών.

·         Κατάργηση του τέλους διανυκτέρευσης για το 2020-2021

·         Μείωση των ενοικίων των τουριστικών επιχειρήσεων κατά 50% έως 30/6/2020, με ανάλογη μείωση του ΕΝΦΙΑ των ιδιοκτητών.

Προτάσεις επιδότησης της εργασίας:

·         Επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών, με παροχή κινήτρων, για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος και απευθείας ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό  για τις επιχειρήσεις που θα προχωρήσουν σε νέες προσλήψεις.

Δίχτυ προστασίας ανέργων:

Σκεπτόμενοι ότι πολλές από τις εποχικές επιχειρήσεις δε θα καταφέρουν να λειτουργήσουν φέτος, μεγάλο μέρος των περίπου 700.000 εργαζομένων του τουρισμού, θα μείνει άνεργο. Χρειάζεται λοιπόν ισχυρό δίχτυ προστασίας και διεύρυνση του ταμείου ανεργίας. Συγκεκριμένα, προτείνουμε ειδική μέριμνα για τους εργαζόμενους στον Τουρισμό με επίδομα ανεργίας για όλη τη χρονιά, χωρίς όρια ενσήμων.

Εργαλεία και προτάσεις ρευστότητας για επανεκκίνηση των τουριστικών επιχειρήσεων:

Το ήδη ανακοινωθέν πρόγραμμα μέσω του ΤΕΠΙΧ εξελίσσεται σε μια δύσκολη διαδικασία και προϋποθέτει δανεισμό με εξασφαλίσεις που δύσκολα μπορούν να καλύψουν οι ήδη βεβαρυμμένες ελληνικές επιχειρήσεις.

Η τόνωση της ρευστότητας για την επανεκκίνηση θα πρέπει να γίνεται εύκολα με κρατικές εγγυήσεις για δάνεια, με άτοκο κεφάλαιο κίνησης και με γενναίες εκπτώσεις επί των επιτοκίων, υπό την προϋπόθεση να μην υπάρξουν απολύσεις εργαζομένων.

• Κρατική προκαταβολή του 10% των δεδηλωμένων τζίρων μικρών εποχιακών καταλυμάτων.

• 50% κρατική στήριξη επί των ανελαστικών ξενοδοχειακών πάγιων δαπανών  έως 31/12/2020.

• Δημιουργία αναπτυξιακού ταμείου τουριστικών επιχειρήσεων.

Στήριξη του εγχώριου τουρισμού:

Μπορεί ο εγχώριος τουρισμός να μην έχει τόσο καθοριστική συνεισφορά στο ΑΕΠ της χώρας, ωστόσο ο Έλληνας επισκέπτης, αν ταξιδέψει φέτος εντός των ελληνικών συνόρων, θα δώσει σημαντική ανάσα στα έσοδα των τουριστικών επιχειρήσεων.

Προτείνουμε τη διεύρυνση προγραμμάτων Κοινωνικού Τουρισμού για την ενίσχυση του εσωτερικού τουρισμού.

Έμφαση να δοθεί σε προγράμματα νεολαίας σε ηλικίες μέχρι 30 ετών με στόχο τη στήριξη μικρότερων τουριστικών επιχειρήσεων και ενίσχυση εναλλακτικών προορισμών (μικρά νησιά που δεν έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα).

Ενίσχυση δράσεων τουριστικής προβολής.

Με τις παραδοσιακές αγορές για την Ελλάδα (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Σκανδιναβικές χώρες κλπ) να έχουν βγει ουσιαστικά εκτός των τουριστικών ροών προς τη χώρα μας, το βλέμμα θα πρέπει να στραφεί σε χώρες όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος, τα Αραβικά Εμιράτα, η Κύπρος και τα Βαλκάνια, καθώς και άλλες με βασικά κριτήρια την καλή εικόνα που εμφανίζουν στο μέτωπο της πανδημίας.

Προτείνουμε λοιπόν την αύξηση του προϋπολογισμού του ΕΟΤ και τη στοχευμένη στρατηγική προβολής της χώρας με σκοπό την ανάδειξη της Ελλάδας ως ασφαλή τουριστικό προορισμό, καθώς και την καμπάνια προβολής και επικοινωνίας σε νέες αγορές-στόχους που θα ενισχύσουν την επισκεψιμότητα.

Ενίσχυση των Νοσοκομείων και των κέντρων υγείας των τουριστικών περιοχών.

Είναι απαραίτητη η ενίσχυση των δομών υγείας με την προμήθεια υγειονομικού υλικού, τεστ κορονοϊού, προσλήψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό με σκοπό τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

Προστασία των ξενοδόχων από «επισφαλή» τουριστικά γραφεία.

Η σκέψη νέου περιστατικού χρεωκοπίας ανάλογο της Τhomas Cook είναι εφιάλτης. Για το λόγο αυτό προτείνουμε την προπληρωμή από το πρακτορείο του 80% του τιμολογίου πριν την άφιξη των γκρουπ και την εξόφληση του υπόλοιπου 20% εντός 15 ημερών μετά την αναχώρηση.

Νέα επενδυτικά εργαλεία.

Είναι ανάγκη η κατάρτιση νέου αναπτυξιακού νόμου και η χρηματοδότηση νέων επενδυτικών προγραμμάτων, με στοχευμένη κατανομή πόρων στον ευρύτερο κλάδο του τουρισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στις πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Παράλληλα, πρέπει να αξιοποιηθούν άμεσα, οι αδιάθετοι πόροι ΕΣΠΑ που αφορούν τον τουρισμό, με δυνατότητα επιλέξιμων δαπανών κατασκευών, τεχνολογίας και υπηρεσιών, για όλα τα μεγέθη επιχειρήσεων του τουριστικού κλάδου.

Τέλος, πρέπει να ολοκληρωθούν άμεσα οι εκκρεμότητες τελικού ελέγχου των επενδυτικών σχεδίων  προηγούμενων νόμων.

Ολοκληρώνοντας τη δέσμη των προτάσεών μας για τον τουριστικό τομέα οφείλουμε να επισημάνουμε ότι ο κύριος όγκος τουριστών στη χώρα έρχεται αεροπορικώς και ως εκ τούτου οι αερομεταφορές χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής ώστε να διαμορφωθούν ιδανικές συνθήκες ασφαλείας των τουριστών και των υπαλλήλων σε αεροπορικές εταιρίες και αεροδρόμια.

Προοδευτικοί Οικονομολόγοι: Για την άμεση στήριξη του αγροτικού τομέα

Εγκαινιάζουμε σήμερα μία πρωτοβουλία κατάθεσης προτάσεων στο δημόσιο διάλογο για στήριξη και ανάπτυξη σημαντικών τομέων της Οικονομίας της χώρας μας.

Συνειδητά επιλέγουμε να αρχίσουμε αυτή μας την πρωτοβουλία από τον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής καθώς η επάρκεια τροφίμων σε μία οικονομία πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα.

Σήμερα, το σύνολο του αγροδιατροφικού τομέα έχει δεχτεί βαρύ πλήγμα από την πανδημία του κορονοϊού. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού τελεί υπό περιορισμό και πολλοί από τους πελάτες χονδρικής των παραγωγών (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ που σερβίρουν φυσικούς χυμούς) είναι κλειστοί με κρατική εντολή.

Οι παραγωγοί συνεχίζουν να δουλεύουν, η ζήτηση των προϊόντων τους είναι στο ναδίρ, ενώ αναμένεται περαιτέρω θεαματική υποχώρηση της ζήτησης των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων εξαιτίας της πρόβλεψης για απώλεια 20 εκατ. τουριστών κατά την φετινή χρονιά σε σχέση με πέρσι.

Όπως έχουμε δει οι περισσότερες χώρες του κόσμου έσπευσαν να στηρίξουν τον πρωτογενή τομέα με διάφορες δράσεις και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία.

Στην χώρα μας το μόνο μέτρο που είδαν οι παραγωγοί από τα αρμόδια υπουργεία ήταν η σύστασης μίας επιτροπής για την εκτίμηση της επισιτιστικής επάρκειας και της διατροφικής ασφάλειας της πατρίδας μας από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Έτσι, οι παραγωγοί εν μέσω καλλιεργητικής περιόδου οδεύουν προς χρεοκοπία, ο πρωτογενής τομέας οδεύει στην κατάρρευση και η επισιτιστική αλυσίδα σε σοβαρές ελλείψεις.

Δεν είμαστε μακριά από το χρονικό σημείο όπου ο αγροτικός κόσμος της χώρας θα αδυνατεί να αρχίσει νέα καλλιέργεια.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να προβεί άμεσα σε μέτρα στήριξης του πρωτογενούς τομέα, και ως τέτοια μέτρα προτείνουμε τα κάτωθι:

1) Χορήγηση έκτακτου επιδόματος στους παραγωγούς, κτηνοτρόφους, αλιείς, μελισσοκόμους με κλιμακωτή αύξηση του επιδόματος ανάλογα με το προϊόν και το είδος της γεωργίας/κτηνοτροφίας που πραγματοποιούν.

2) Χορήγηση της έκπτωσης 25% στις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών όπως έγινε και με τους ελεύθερους επαγγελματίες και γενναία μείωση των ασφαλιστικών εισφορών του ΕΛ.Γ.Α. για την φετινή χρονιά.

3) Άμεση πληρωμή των αποζημιώσεων του ΕΛ.Γ.Α. που εκκρεμούν από τις καταστροφές που έγιναν από τον Ιούλιο του 2019 και μετά στις παραγωγές και παραμένουν έως σήμερα απλήρωτες, καθώς και της συνδεδεμένης των βοοειδών.

Αποζημίωση και των δενδροκαλλιεργητών της Βόρειας Ελλάδας που καταστράφηκαν φέτος λόγω του ανοιξιάτικου παγετού, καθώς και των εξισωτικών 2013 και 2014 και της αποζημίωσης του καταρροϊκού πυρετού για τους κτηνοτρόφους.

Επιστροφή των προστίμων των 279 εκ. € που κερδήθηκαν από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, στους κτηνοτρόφους.

4) Άμεση εκταμίευση των χρημάτων που έχουν εγκριθεί από τα σχέδια βελτίωσης ώστε να εκσυγχρονιστεί ο μηχανολογικός εξοπλισμός του Έλληνα παραγωγού που παραμένει ο πιο απαρχαιωμένος στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα αρχικά στην έγκριση και στην συνέχεια στην εκταμίευση των χρημάτων από τα σχέδια βελτίωσης που κατέθεσαν οι παραγωγοί. Παράλληλα προτείνουμε και την ένταξη όλων των επιλαχόντων αγροτών στα σχέδια βελτίωσης ώστε πολλοί περισσότεροι, να προβούν σε βελτίωση των εκμεταλλεύσεων τους και σε περαιτέρω επενδύσεις.

5) Άμεση μείωση του αγροτικού ρεύματος που αυξήθηκε 9,6% το Σεπτέμβριο του 2019 και επανασύνδεση του ρεύματος όλων των γεωτρήσεων με ταυτόχρονο ρύθμιση των οφειλών σε 24 δόσεις. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μείνουν απότιστες καλλιέργειες και να χαθούν.

6) Πάγωμα των αγροτικών δανείων για όσο διαρκεί η υγειονομική κρίση και η οικονομική της προέκταση και χορήγηση χαμηλότοκων καλλιεργητικών δανείων χωρίς εμπλοκή του τραπεζικού συστήματος.

7) Αναστολή κατασχέσεων και πλειστηριασμών αγροτικής γης με νομοθετική ρύθμιση στα πρότυπα του εξωδικαστικού συμβιβασμού της πρώτης κατοικίας.

8) Να υλοποιηθεί η προεκλογική υπόσχεση της κυβέρνησης για αγροτικό-αφορολόγητο πετρέλαιο.

9) Να μειωθεί ο Φ.Π.Α .σε αγροτικά εφόδια, ζωοτροφές και σε ανταλλακτικά γεωργικών ελκυστήρων.

10) Να δοθεί η προκαταβολή της ενιαίας ενίσχυσης που καταβάλλεται κάθε Οκτώβριο νωρίτερα.

11) Τριπλασιασμός των λαϊκών αγορών της χώρας ώστε να μπορούν οι αγρότες να διαθέσουν τα προϊόντα τους με ασφάλεια και χωρίς συνωστισμό καταναλωτών.

12) Ένταξη στο πρόγραμμα εθνικών επενδύσεων αρδευτικών και εγγειοβελτιωτικών έργων.

13) Κρατική μέριμνα για την απορρόφηση και διάθεση των αδιάθετων αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων σε στρατό, ευπαθείς ομάδες και πρόσφυγες.

14) Δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας, με διαδραστικό χάρτη, όπου οι αγρότες και κυρίως όσοι έχουν μικρές και πολύ μικρές εκμεταλλεύσεις, θα αναρτούν τα διαθέσιμα προϊόντα τους προς πώληση ώστε να μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί τους, έμποροι και καταναλωτές.

15) Άμεση λύση στο πρόβλημα των αλλοδαπών εργατών γης που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα σύνορα και είναι αναγκαίοι στους Έλληνες παραγωγούς για την συγκομιδή των προϊόντων τους.

Οι παραπάνω προτάσεις χρίζουν άμεσης υλοποίησης για να μην πτωχεύσει ο πρωτογενής τομέας της χώρας και μαραζώσει η ελληνική ύπαιθρος.

Από την Γραμματεία των Προοδευτικών Οικονομολόγων Ελλάδας

Στηρίζουμε τα καταστήματα της γειτονιάς και τους τοπικούς παραγωγούς

Στηρίζουμε τα καταστήματα της γειτονιάς και τους τοπικούς παραγωγούς.
Μαζί, με αλληλεγγύη, θα παλέψουμε για να βγούμε όρθιοι από την κρίση, απέναντι στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη που γονατίζει τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τους επαγγελματίες, προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Riskr - Αξιολόγηαση ρίσκου για το κορονοϊό

Η Riskr, είναι μια πλατφόρμα ψηφιακής αξιολόγησης ρίσκου, για τη νόσο COVID-19. 
Στοχεύει στο να προσφέρει μία πρώτη εικόνα στον χρήστη για το αν νοσεί από τον ιό, και να του παράσχει αντίστοιχες συμβουλές προστασίας και αντιμετώπισης

Κάντε το τέστ και διώξτε το φόβο, εδώ

Βαγγέλης Αποστόλου: Το περιβάλλον βάλλεται ακόμη μια φορά (*)

(*) Άρθρο του Β.Αποστόλου, βουλευτή Εύβοιας, πρώην υπουργού στην Εφημερίδα των Συντακτών

Η τωρινή παρέμβαση της κυβέρνησης στην περιβαλλοντική νομοθεσία έρχεται ως οδοστρωτήρας, αφού προσεγγίζει τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και ιδιαίτερα τη χωροθέτηση των σταθμών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, τους δασικούς χάρτες και τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις, τη λειτουργία του Κτηματολογίου και τη διαχείριση των αποβλήτων, ενώ παράλληλα ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο οδηγίες της Ε.Ε. σχετικές με ενεργειακά θέματα.

Ολα αυτά γίνονται με την ίδια τεκμηρίωση που είχαν όλες οι περιβαλλοντοκτόνες νομοθετικές παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μέχρι σήμερα, παρά τις σαφείς διατάξεις του Συντάγματος του 1975, που με τα άρθρα 24 και 117 θεσμοθετούσε την υποχρέωση της Πολιτείας στην υπεράσπιση του περιβάλλοντος από επιθέσεις αλλαγής χρήσης και κυριότητας.

Το αποτέλεσμα σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμογής της συγκεκριμένης νομοθεσίας ήταν όχι μόνο η μείωση των προστατευόμενων εκτάσεων του δασικού οικοσυστήματος, αλλά και η επιβράβευση της αυθαιρεσίας, της καταπάτησης και της λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας.

Ολα αυτά, παρότι ο εκτελεστικός νόμος 998/1979 του Συντάγματος για την προστασία των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της χώρας καθιστούσε υποχρεωτική τη σύνταξη Δασολογίου για την επόμενη δεκαετία. Η σύνταξη αυτή προϋπέθετε την κατάρτιση των δασικών χαρτών, μια διαδικασία που καθυστέρησε 40 χρόνια και ξεκίνησε μόνον όταν ήρθε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η πορεία καταγραφής των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων στο 50% των εκτάσεων της χώρας και ιδιαίτερα στις περιοχές όπου έχει γίνει μερική κύρωση των δασικών χαρτών, ανέδειξαν πολλά προβλήματα, όπως αυτά των δασωμένων αγρών, των χορτολιβαδικών εκτάσεων, της αυθαίρετης δόμησης και της παράνομης εκχέρσωσης για αγροτική χρήση.

Αυτά όμως που κυριάρχησαν ήταν πρώτον το δικαίωμα του Δημοσίου να προβάλλει το τεκμήριο κυριότητας που έχει στις άγριες γαίες, δηλαδή στο σύνολο της χερσαίας επιφάνειας της χώρας, πλην των οικιστικών και των γεωργικώς καλλιεργούμενων εκτάσεων και δεύτερον η δυνατότητα των Δήμων να ορίζουν ως οικιστικές πυκνώσεις, που θα εξεταστούν στο μέλλον (!!!) δασικές εκτάσεις που περιέχουν αυθαίρετα κτίσματα.

Το τεκμήριο κυριότητας υπάρχει, όχι γιατί θέλησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά την απελευθέρωση να δημεύσουν αυτές τις γαίες, αλλά ως απόρροια διαδοχής του οθωμανικού κράτους από το ελληνικό Δημόσιο. Από την άλλη, δεν είναι εύκολο να χωνέψουν οι αγρότες ότι τα ελαιοπερίβολα, για παράδειγμα, που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους και τα καλλιεργούσαν όλες οι επόμενες γενιές δεν τους ανήκουν. Μπορούν να υπάρξουν λύσεις, αρκεί να αντιμετωπιστεί η αποχή των τοπικών κοινωνιών από τη διαδικασία κατάρτισης των δασικών χαρτών.

Για να γίνει αντιληπτή η έννοια «οικιστική πύκνωση», περιγράφω μία από τις δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις που έχουν προταθεί από τους δημάρχους που ανταποκρίθηκαν (αφορούν 250.000 στρ. και ξεπερνούν τα 500.000 αυθαίρετα). Στην επικράτεια ενός δήμου, όπου υπάρχει ένα αυθαίρετο κτίσμα σε δασική έκταση, ακόμη και σε απόσταση 500 μέτρων από οικισμό, μπορεί να δημιουργηθεί τέτοιο σχήμα οικιστικών πυκνώσεων (ο όρος «οικιστικά χταπόδια» αποδίδει κυριολεκτικά την εικόνα), ώστε να μη μείνει κανένα υπό την απειλή της κύρωσης του δασικού χάρτη. Στην πραγματικότητα, όμως, το μόνο που πετυχαίνει είναι να δημιουργεί την πεποίθηση ότι και η επόμενη γενιά αυθαιρέτων θα νομιμοποιηθεί, συμβάλλοντας, με τον τρόπο αυτό, στη διαιώνιση του φαινομένου, το οποίο υποτίθεται ότι επιχειρούσε να σταματήσει.

Για τις οικιστικές πυκνώσεις το ΣτΕ απέδειξε, ακόμη μια φορά, με την απόφαση για την αντισυνταγματικότητά τους, ότι αποτελεί βασικό υπερασπιστή του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας. Για μένα προσωπικά, αποτελεί και μια δικαίωση των αταλάντευτων απόψεών μου για τέτοιου είδους ρυθμίσεις. Το ζήτημα δεν είναι αν οι περιοχές που δηλώθηκαν ως οικιστικές καλύπτουν τα κριτήρια της σχετικής ρύθμισης, αλλά αν έγιναν οι απαραίτητοι έλεγχοι με την υποβολή τους. Για παράδειγμα ήλεγξε κανείς αν οι εκτάσεις αυτές είχαν κηρυχθεί κάποτε αναδασωτέες;

Το χειρότερο όλων είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν βλέπει την απαράδεκτη εικόνα των οικιστικών χταποδιών, αλλά και εισάγει στη δασική νομοθεσία αντισυνταγματικούς όρους, όπως είναι οι οικιστικές πυκνώσεις, που ενδέχεται να βρουν εφαρμογή σε άλλου είδους παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μας.

Οφείλει η κυβέρνηση να σεβαστεί την απόφαση του ΣτΕ, όχι μόνο σταματώντας τη συγκεκριμένη διαδικασία στους υπό κατάρτιση δασικούς χάρτες, αλλά και επαναφέροντας με συμπληρωματική πράξη τις δασικές εκτάσεις που είχαν εξαιρεθεί για οικιστικούς σκοπούς, στα δασικού χαρακτήρα εδάφη. Μόνον τότε μπορεί να υπάρξει προσέγγιση στο πρόβλημα, που ασφαλώς δεν θα είναι οριζόντια, αλλά εξατομικευμένη.

Η προσπάθειά της να εξωραΐσει τις οικιστικές πυκνώσεις θα έχει την ίδια τύχη, αφού η οικιστική χρήση των δασικών εκτάσεων έρχεται σε σύγκρουση με τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος.

Καλό Πάσχα με υγεία, ειρήνη, αλληλεγγύη και αγάπη

Καλό Πάσχα με υγεία, ειρήνη, αλληλεγγύη και αγάπη - 
Joyeuses Pâques avec santé, paix, solidarité et amour - 
Buona Pasqua con salute, pace, solidarietà e amore - 
Happy Easter with health, peace, solidarity and love - 
Счастливой Пасхи со здоровьем, миром, солидарностью и любовью - 
Frohe Ostern mit Gesundheit, Frieden, Solidarität und Liebe

Θα πρέπει όλοι μαζί να αναρωτηθούμε αν η δίκαιη μάχη κατά της επιδημίας απαιτεί πραγματικά το μπλακ-άουτ στη σκέψη μας - 

Together, we need to ask ourselves if a fair fight against the epidemic really requires blackout in our minds - 
Dovremmo chiederci tutti se la giusta lotta contro l'epidemia richiede davvero un blackout nel nostro modo di pensare. - 
Мы все должны спросить себя, действительно ли для честной борьбы с эпидемией нам нужно отключить сознание - 
Wir sollten uns alle fragen, ob der faire Kampf gegen die Epidemie wirklich einen Blackout in unserem Denken erfordert - 
Nous devons tous nous demander si la lutte équitable contre l'épidémie nécessite vraiment une panne de courant dans notre réflexion.

Μπερνάρ-Ανρί Λεβί: Όχι στην επιδημία του τρόμου – Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου

«Δύο πανδημίες, το 1957 και το 1968, συγκρίσιμες στο μέγεθος τουλάχιστον με την Covid19, που προκαλεί ο νέος κοροναϊός, έχουν διαγραφεί από τη μνήμη. Και τώρα ξανατροφοδοτούν τις στήλες. Τι μαθήματα μπορεί να αντλήσει κανείς;

Καλοκαίρι 1968. Ένας άγνωστος ιός σαρώνει την υφήλιο. Ξεκίνησε από την Κίνα για να προκαλέσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νεκρούς, εκ των οποίων 50.000 στις ΗΠΑ και τουλάχιστον 30.000 στη Γαλλία. Από τον ιό θα μολυνθεί κι ένας αρχηγός κράτους, ο (Δυτικογερμανός) Βίλι Μπραντ. Ελλείψει μασκών σιδηροδρομικοί υπάλληλοι τραβούν χειρόφρενο. Εμβολιασμοί γίνονταν εντατικά στα «πεζοδρόμια», αφηγούνται γιατροί, που ζουν μέχρι σήμερα.

Τα θύματα πέθαιναν με «κυανωμένα χείλη» από πνευμονική αιμορραγία ή ασφυξία. Και το κακό εξαπλωνόταν τόσο γρήγορα που δεν υπήρχε χρόνος για να απομακρυνθούν τα πτώματα, που συσσωρεύονταν στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ας είναι ειλικρινείς όσοι είχαν βιώσει αυτήν την πανδημία: Με εξαίρεση τους νοσηλευτές, δεν έχουν κρατήσει καμία ανάμνηση απ’ αυτή. Κι οι ζαλισμένοι με τον κορωνοϊό νεότεροι να σκεφτούν ότι ουδεμία αναφορά γίνεται στα κανάλια γι’ αυτή την πανδημία, που είχε βαφτιστεί «γρίπη του Χονγκ Κόνγκ». Κι οι αρχειοθέτες ας το ελέγξουν: ο Τύπος της εποχής μιλούσε επί 18 μήνες γι’ αυτό το θέμα, αλλά χωρίς να θίξει το ενδεχόμενο περιοριστικών μέτρων και χωρίς να φανταστεί κανείς να βάλει τη ζωή στον πάγο.

1957-1958. Άλλη ανάμνηση. Η επιδημία, που εκείνη τη φορά είχε βαπτιστεί «ασιατική γρίπη», ξεκίνησε από τις επαρχίες Γκουϊζού και Γιουνάν, δηλαδή και πάλι από την Κίνα. Πέρασε από το Ιράν, την Ιταλία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ. Και δεν χρειάστηκε πάνω από έξι μήνες για να κάνει το γύρο του κόσμου. Δύο εκατομμύρια νεκροί συνολικά, ιδιαιτέρως δε διαβητικοί και καρδιοπαθείς. 100.000 στις ΗΠΑ, μεταξύ 25.000 και 100.000 στη Γαλλία.

Σκηνές τρόμου σε πενιχρά εξοπλισμένα, «γονατισμένα» νοσοκομεία. Όμως, παρά τη φρίκη, παρά το πένθος, παρά τη συζήτηση στο Συμβούλιο του Παρισιού, όπου σχεδίαζαν, χωρίς τελικά να καταλήξουν, στο κλείσιμο ορισμένων σχολείων, δεν ελήφθησαν ούτε τότε περιοριστικά μέτρα.

Το θέμα απασχολούσε τις εφημερίδες, χωρίς να επισκιάζει όμως τον πόλεμο της Αλγερίας, ούτε την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης ούτε την επιστροφή του Ντε Γκολ στην εξουσία. Και ένα πολύ περίεργο φαινόμενο μ’ αυτή την πανδημία ήταν ότι και αυτή διαγράφηκε από τη μνήμη μας.

Αυτά τα δύο προηγούμενα, με την ανησυχητική ομοιότητα με την παρούσα κατάσταση, μας υπενθυμίζουν κάτι προφανές: το θέαμα κυριαρχεί. Κι ένα γεγονός δεν είναι «ιστορικό», δεν «αλλάζει τον κόσμο» και δεν διαχωρίζει το «πριν» από το «μετά» παρά μόνον στο βαθμό που θα το αποφασίσουν τα ΜΜΕ μέσα στην αυτοεκπληρούμενη μέθη τους.

Αλλά θα αντλήσουμε, πάνω απ’ όλα, δύο συμπεράσματα.

Το πρώτο είναι ότι ο πλανήτης έχει προοδεύσει. Θεωρεί ανυπόφορες τις εκατόμβες θυμάτων, που εμφανίστηκαν χθες στη φυσική τάξη πραγμάτων. Η ανησυχία για τη Δημόσια Υγεία έχει γίνει κυρίαρχη αποστολή για τα κράτη στον ίδιο βαθμό με την ασφάλεια ή τα ζητήματα ειρήνης και πολέμου μεταξύ εθνών. Κινητοποιούνται τεράστιοι πόροι, όπως και στην περίπτωση του AIDS – το οποίο παρεμπιπτόντως προκάλεσε συνολικά 25 εκατομμύρια θανάτους – για την ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων. Κι η ανθρωπότητα, ως ένας άνθρωπος, προτάσσει τη ζωή από την οικονομία. Αυτό είναι θαυμάσιο.

Αλλά, από την άλλη πλευρά, το παρατραβάμε λίγο με το θέμα της «άνευ προηγουμένου πανδημίας». Απατώμεθα όταν μας λένε ότι μ’ αυτήν την Covid-19 αντιμετωπίζουμε «τη χειρότερη υγειονομική καταστροφή εδώ και έναν αιώνα».

Εκτός και υπάρξει κάποια επιτάχυνση [στην εξάπλωσή της επιδημίας], που δεν αναμένουν προς το παρόν οι ειδικοί, απέχουμε ακόμη πόρρω, σε μια χώρα όπως η Γαλλία, από τα νούμερα του 1958 και του 1968. Και το έτερο συμπέρασμα είναι – κι αυτή η παρατήρηση είναι λιγότερο ευχάριστη – ότι υπάρχει κάποια υπεραντίδραση και πανικός στη στάση μας σήμερα.

Σχετίζεται λοιπόν μ’ αυτό; Είναι η έμμονη ιδέα η αναπόφευκτη άλλη όψη του νομίσματος της προόδου; Ή είναι ακόμη δυνατόν να έχουμε τη μία (τη νέα ιδέα, όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά και στις πιο φτωχές ηπείρους ότι τίποτε δεν είναι υπέρτερο μιας ζωής) χωρίς κατ’ ανάγκη να ενδίδουμε στην άλλη (μια ανθρωπότητα τρομοκρατημένη, η οποία με το ρυθμό που προχωρά η μόλυνση των απόψεων, θα αποδεχθεί μια μέρα ως προφανές το κλείσιμο των συνόρων, τη δυσπιστία έναντι των άλλων ή την ψηφιακή «ιχνηλάτηση»;).Για να γίνει το δεύτερο θα πρέπει να μάθουμε να τηρούμε αποστάσεις ασφαλείας από τα αντι-κοινωνικά δίκτυα και τον πυρετό τους των fake news.

Θα πρέπει να ξανασκεφτούν οι ιθύνοντες των ΜΜΕ τη σκηνοθεσία, που προκαλεί άσκοπα άγχος, ενός παγκόσμιου και ημερήσιου απολογισμού νεκρών, στον οποίο ουδέποτε έχουμε υποβληθεί επί παραδείγματι αναφορικά με τα θύματα του καρκίνου.

Θα πρέπει όλοι μαζί να αναρωτηθούμε αν η δίκαιη μάχη κατά της επιδημίας απαιτεί πραγματικά το μπλακ-άουτ στα μυαλά μας για την επιστροφή του ISIS στη Μέση Ανατολή, την πρόοδο της ρωσικής και κινεζικής αυτοκρατορίας ή την ολέθρια αποδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι βασικό, χωρίς να αμφισβητούμε τις θυσίες των νοσηλευτών μας και του υπόλοιπου προσωπικού των νοσοκομείων, να βάλουμε στην ατζέντα των μελλοντικών μας συζητήσεων το θέμα ποια προνόμια, αλλά και ποια δικαιώματα και ελευθερίες είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε στον βωμό του ονείρου μας για ένα υγειονομικό Κράτος, που θα μας θεραπεύει απ’ όλα μέχρι τον θάνατο.

Κι έπειτα, αν αληθεύει ότι το να κυβερνάς δεν σημαίνει μόνον να προβλέπεις, αλλά και να επιλέγεις, δεν θα ήταν ανώφελο, τελικά, οι ιθύνοντες στα κέντρα αποφάσεων να έχουν το θάρρος να πουν ποιο θα είναι το κόστος της διακοπής της παραγωγής, αν γενικευθεί, όσον αφορά την καταστροφή του πλούτου με τη συνεπαγόμενη μαζική ανεργία, την εξαθλίωση, τα δεινά για την κοινωνία, τις ανθρώπινες ζωές. 

ΠΗΓΗ: in.gr