Ένας χρόνος πριν - κοινωνικό τέλμα ή άλλες συνθήκες?

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Της Έλενας Αποστόλου, Δικηγόρου, αναδημοσίευση απο την Αυγή
Φαίνεται πως τον τελευταίο καιρό απασχολεί βαθιά την κοινή γνώμη το ζήτημα της εθνικής μας ταυτότητας. Η επέτειος της 25ης Μαρτίου σε συνδυασμό με την επιβεβλημένη παρέλαση, ο διχασμός για το βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού αλλά και η ήττα της Εθνικής ποδοσφαίρου από την Τουρκία πυροδότησαν για μια ακόμη φορά τις συζητήσεις σχετικά με το ποιοι και κατά πόσο είναι και αισθάνονται Έλληνες. Σε αυτές τις λεκτικές διαμάχες, που λαμβάνουν χώρα κυρίως στα τηλεοπτικά παράθυρα προς τέρψη αλλά και συμμόρφωση των τηλεθεατών, το προνόμιο της ελληνικότητας αποδίδεται ή αυτό-απονέμεται κυρίως σε κληρικούς, πολιτικούς ακροδεξιών παρατάξεων και μαχητές της ορθόδοξης πίστης. Από την άλλη πλευρά, οι εκπρόσωποι παραδείγματος χάριν των αριστερών παρατάξεων θεωρούνται συλλήβδην ανθέλληνες (πέραν από υποστηριχτές της τρομοκρατίας και υποθάλποντες εγκληματικά στοιχεία) διότι διαφωνούν με το μέγεθος της σπουδαιότητας που αποδίδεται σε όλα τα παραπάνω.
Είναι απορίας άξιο πως η ελληνικότητα μπορεί να ταυτίζεται με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου ή με την ήττα ή τη νίκη μιας ομάδας ποδοσφαίρου απέναντι σε μια γειτονική χώρα και πραγματικά δεν μπορώ να συλλάβω το πώς μπορεί να οδηγηθεί κανείς να πιστεύει ότι η εθνική ταυτότητά μας συνοψίζεται απλά στο τρίπτυχο «πατρίς- θρησκεία- οικογένεια».Τούτο όμως ισχύει ή πρόκειται απλά για μια καθ’ υπερβολή προβολή των μέσων μαζικής ενημέρωσης;
Οπωσδήποτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, εξάλλου και αυτά καθοδηγούνται (αλλά και καθοδηγούν) από τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του τηλεοπτικού κοινού. Αυτές όμως οι προτιμήσεις, πως κατέληξαν να αποτελούνται εν μέρει από μια σχεδόν «λυσσώδη» υπερπροστασία οποιουδήποτε πολιτισμικού στοιχείου εντοπίζεται στην Ελλάδα; Και έπειτα γιατί να προβάλλονται ως μόνιμοι συνοδοιπόροι και προστάτες της ελληνικότητας η χριστιανική θρησκεία και ο ελληνικός στρατός; Είναι βέβαιο ότι μερικές δεκαετίες «ταχύρυθμης» σχολικής εκπαίδευσης ήταν αρκετές για να ριζωθούν αυτές οι αντιλήψεις στο μυαλό των Νεοελλήνων.
Αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα της διατήρησης της εθνικής μας ταυτότητας σε έναν κόσμο που ταχύτατα εξελίσσεται και απορροφά κάθε διαφορετικό στοιχείο, δημιουργώντας ένα χωνευτήρι των λαών και δεν αμφισβητώ το σημαντικό ρόλο πολλών θρησκευτικών (όχι όμως και μιλιταριστικών) στοιχείων σ’ αυτό. Όμως η προσπάθεια για τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας δεν μπορεί να ταυτίζεται με την περιχαράκωση και την απομόνωση. Διατήρηση εντέλει σημαίνει και σωστή διαχείριση του πολιτισμού μας. Αυτού του είδους η πολιτιστική διαχείριση, που λείπει τόσο σε θεσμικό επίπεδο από τη χώρα μας όσο και από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, θα μπορούσε να απαλλάξει τον Έλληνα από τη λογική των στερεοτύπων και να προβάλλει την αξία όλων των εποχών της ελληνικότητας, όχι μόνο της αρχαίας Αθήνας και της επανάστασης του’21. Η εθνική μας ταυτότητα, ο ελληνικός πολιτισμός δεν είναι δυνατό να ορίζονται μέσω της αντίθεσης και της άρνησης των άλλων πολιτισμών. Εξάλλου ζούμε σε μια εποχή έντονων πολιτιστικών προσκτήσεων και επιρροών που μάλλον είναι ανώφελο εκ μέρους μας να πιστεύουμε ότι μπορεί ο ελληνικός πολιτισμός να παραμείνει αλώβητος και ανεπηρέαστος (με την προϋπόθεση όμως ότι έχουμε απαντήσει και στο ερώτημα τι είναι ελληνικός πολιτισμός).
Δυστυχώς το θέμα της πολιτιστικής διαχείρισης είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού, των δύο πλέον πασχόντων τομέων δηλαδή του ελληνικού κράτους, οπότε όσα λέμε αποτελούν κάλλιστα ένα ευχολόγιο. Είναι τόσες πολλές οι αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν και θέλει τόσο σθένος για να προβεί μια κυβέρνηση σ’ αυτές, που ένας απαισιόδοξος θα είχε κάθε δίκιο να πιστεύει πως τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να γίνουν. Νομίζω όμως πως τελικά οι Έλληνες βλέπουμε ότι η ελληνικότητά μας δεν απειλείται παραδείγματος χάριν, από την κατάργηση μιας παρέλασης- μιλιταριστικού κατάλοιπου, ή τη διαίρεση εκκλησίας και κράτους. Απειλείται όμως βαθιά όταν αφήνεται στα χέρια μισαλλόδοξων που αλλοιώνουν τα στοιχεία που τον ανέδειξαν, όπως η δημοκρατία και ισότητα, ενώ παράλληλα επιμένουν να υποτιμούν τους άλλους πολιτισμούς θεωρώντας πως έτσι εξυψώνουν τον δικό μας

Η ΡΥΠΑΝΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΛΙΔΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ !

Πρώτη μεταξύ όλων των δήμων στην ευρύτερη περιοχή είναι η Αυλίδα σε ότι αφορά τη ρύπανση του περιβάλλοντος σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση. τα αποτελέσματα της οποίας αφιερώνονται σε όλους τους "ανεύθυνους" τοπικούς και άλλους άρχοντες Βοιωτίας και Εύβοιας, που χρόνια τώρα ανερυθρίαστα δημαγωγούν.
(Περισσότερα για τη δημοσκόπηση, απο όπου είναι και το γράφημμα στο: http://www.publicissue.gr/1077/aswpos/)

«Δίκτυο για τη σωτηρία του Ασωπού και του Ευβοϊκού» - Διόδια Σχηματαρίου Σάββατο 21/3/2009

Η εγκατάσταση εκατοντάδων βιομηχανιών στην «άτυπη» βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων και στην περιοχή του Ασωπού, της Θήβας και της Χαλκίδας, το χρόνιο καθεστώς ασυδοσίας και η πλήρης ανυπαρξία μηχανισμών ελέγχου εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, επιβάρυναν με καρκινογόνες και τοξικές ουσίες τον υδροφόρο ορίζοντα μιας τεράστιας πλέον περιοχής, με αποτέλεσμα οι συνέπειες τόσο στην δημόσια υγεία όσο και στις οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής (γεωργία, τουρισμός) να είναι ανυπολόγιστες.
Με τα νέα χωροταξικά σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ, ολόκληρη η Βοιωτία και η Εύβοια μετατρέπονται σε περιοχές εγκατάστασης και νέων βιομηχανικών μονάδων, χωρίς να έχουν διασφαλιστεί τα αναγκαία μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας και ελέγχου.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να βάλουμε φρένο στην ασυδοσία, την υποβάθμιση και την οικολογική καταστροφή
Να σπάσουμε το απόστημα της σιωπής και της συγκάλυψης
Να επιβάλλουμε την πλήρη εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας
Να αποτρέψουμε την μετατροπή των περιοχών μας σε θαλάμους αερίων
Να περιφρουρήσουμε την υγεία, τη ζωή, το περιβάλλον, το κοινό μας μέλλον.
ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
Το Σάββατο 21 Μαρτίου, στις 11.00 π.μ., κινητοποίηση στα διόδια Σχηματαρίου
Ενεργοί Πολίτες Εύβοιας - Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων Ωρωπού- Ινστιτούτο Τοπικής Αειφορίας και Πολιτισμού - Θηβαίοι Πολίτες για το Περιβάλλον- Κίνηση Πολιτών Δήμου Θίσβης- Πρωτοβουλία Βαγαίων Πολιτών - Δίκτυο Κινήσεων Πολιτών και Συλλόγων Περιβάλλοντος Εύβοιας - Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
(περισσότερα για τη δημοσκόπηση, απο όπου είναι και το γράφημμα στο: http://www.publicissue.gr/1077/aswpos/)

Προαστιακός Χαλκίδας με μονή γραμμή: Πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία !

Συγχαρητήρια σε όλους όσους σκέφτηκαν, σχεδίασαν και υλοποιούν (παρά τις αντιρρήσεις που εκφράστηκαν έγκαιρα από φορείς των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών)τον εκσυγχρονισμό της μονής γραμμής Χαλκίδας - Οινόης του ΟΣΕ !
Από τη δεκαετία του 1970 είχε τεθεί το θέμα του εξηλεκτρισμού και της κατασκευής διπλής γραμμής στη διαδρομή Χαλκίδα - Οινόη. Πέρασαν τα χρόνια, πέρασαν και δεκάδες αρμόδιοι και "υπεύθυνοι" από τις σχετικές δομές του ΟΣΕ και των Υπουργείων και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να εκσυγχρονιστεί επιτέλους η πολύπαθη σιδηροδρομική σύνδεση Χαλκίδας - Οινόης.
Αρχές του 21ου αιώνα πιά.
Συνδέθηκε το έργο με διάφορα επικοινωνιακά τρυκ και "παραμύθια". Καθυστερήσεις επι καθυστερήσεων. Αποφασίστηκε ότι στη διαδρομή δεν χρειάζεται διπλή γραμμή ! Δεν σκέφτηκε κανείς το θέμα ασφάλειας ! Ούτε τα άλλα πλεονεκτήματα που προσφέρει η διπλή γραμμή (ευελιξία, αποδοτικότητα, ταχύτητα, επιδόσεις κλπ) Ούτε κανείς πήρε υπ' όψη του την πανευρωπαϊκή εμπειρία σε θέματα προαστιακού. Αλήθεια οι κουτόφραγκοι έχουν μονές γραμμές στους προαστιακούς? Ας πάνε ενα ταξιδάκι οι υπεύθυνοι (κοντά σε τόσα που κάνουν) σε Λόνδρα, Παρίσι, Λυών, Βουδαπέστη, Βιέννη να ρίξουν μια ματιά στα αντίστοιχα προαστιακά δίκτυα. Ή στη Γερμανία που έχει αποδεδειγμένα το πιο σύγχρονο και αποδοτικό σιδηροδρομικό δίκτυο (προαστιακόύ συμπεριλαμβανομένου) και ας μας πούν που είδαν μονή γραμμή?
Ποιοί θέλουν τη συνεχή και μόνιμη υποβάθμιση του σιδηρόδρομου στη χώρα?
Ποιοί κόπτονται μόνο στα λόγια για τη τουριστική ανάπτυξη της Χαλκίδας και δεν βλέπουν το "δάσος"

ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ "ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ" ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ?

Είναι μια ερώτηση που έρχεται στο νου όταν σκεφτεί κανείς:
α) Το κτίριο αυτό είναι η πραγματική έκφραση της βιομηχανικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας της πόλης
β) Τα μεγάλα λόγια όλων των προηγούμενων και νυν αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης
γ) Το ότι έχουν κηρυχθεί διατηρητέα κάποια ιδιωτικά κτίσματα εντός της πόλης με πολύ μικρότερη πολιτισμική σημασία από το αναφερόμενο
δ) Το ότι εχει κηρυχθεί διατηρητέα η Δημοτική Αγορά, που έχει πολύ μικρότερη ιστορία (και χρονολογικά) και πολιτισμική σημασία για τη πόλη
Αλήθεια ποιός αρμόδιος θα απαντήσει?
Ποιοί φορείς θα πάρουν θέση?
Γιατί δεν το είχαν επισημάνει τόσο καιρό?

Περιβάλλον και αγροτική πολιτική στη παγκοσμιοποίηση (*)

(*) Γιάννη Τόλιου. «Περιβάλλον και Αγροτική Πολιτική σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Εναλλακτική πολιτική Αυτοδυναμίας Τροφίμων» (Εκδόσεις Κ.Ψ.Μ., 320 σελίδες)
Το νέο βιβλίο του οικονομολόγου-ερευνητή Γιάννη Τόλιου, αγκαλιάζει έναν εξαιρετικά επίκαιρο κύκλο θεμάτων, που αγγίζουν το ενδιαφέρον ευρύτερου κύκλου αναγνωστών. Αρχίζοντας από τις κλιματικές αλλαγές, τη διατροφική κρίση, τη βιοποικιλότητα, κά, το βιβλίο αναλύει κριτικά την πολιτική του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, τις λεγόμενες συμφωνίες «ελευθέρου εμπορίου», το ρόλο των διαφόρων «λόμπι» στη χάραξη της εμπορικής και αγροτικής πολιτικής, τη δράση των πολυεθνικών στη «διατροφική αλυσίδα» και τις πολύπλευρες προεκτάσεις της χρήσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ), στην παραγωγή «μεταλλαγμένων» τροφίμων και ζωοτροφών.
Στο φόντο των παραπάνω εξελίξεων, το βιβλίο εστιάζει με ιδιαίτερη ευαισθησία στην σημερινή κατάσταση των ελλήνων αγροτών και του αγροτικού τομέα, στα ζητήματα ποιότητας τροφίμων, προστασίας του καταναλωτή και του φυσικού περιβάλλοντος. Διερευνά επίσης τους βασικούς άξονες μιας εναλλακτικής στρατηγικής «αυτοδυναμίας τροφίμων», με όρους βιώσιμης ανάπτυξης, στήριξης της οικογενειακής γεωργίας, ελέγχου της δράσης των «καρτέλ», εξασφάλισης υγιεινών προϊόντων και φροντίδας της βιοποικιλότητας. Τέλος αναδεικνύει την αναγκαιότητα και τις προϋποθέσεις μιας γενικότερης ριζοσπαστικής πολιτικής, ανατροπής των νεοφιλελεύθερων επιλογών και υπέρβασης των κυρίαρχων καπιταλιστικών σχέσεων, στην προοπτική μιας κοινωνίας, όπου οι οικολογικές αξίες θα συνδυάζονται γόνιμα με τις ουμανιστικές αξίες του σοσιαλισμού, για μια ανώτερη κοινωνία, όπου στη θέση της «διαχείρισης προσώπων» θα μπει η «διαχείριση πραγμάτων» και ο σεβασμός στο περιβάλλον.!
www.ytolios.gr, e-mail: tolios@syn.gr

ΕΠΙΤΟΚΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΧΡΥΣΟΥ 1/1/2001-6/3/2009

Και μετά την Ημέρα της Γυναίκας, τι?...

Της Λιάνας Γούτα, χημικού μηχανικού, υποψήφιας το 2007 με τη ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης (l.v.gouta@helpe.gr , www.lianagouta.gr)
Τις γιορτές μας τις κάναμε! Δήμοι, Νομαρχίες, φορείς οργάνωσαν γιορτές, ο καθένας από τη δική του σκοπιά, άλλοι τιμώντας σημαντικές γυναίκες, άλλοι με γιορτές καλλυντικών με σεσουάρ και κραγιόν!
Και αν Δήμοι και Νομαρχίες έκαναν κάποιες γιορτές, στα ΜΜΕ, η Ημέρα της Γυναίκας πέρασε ‘στα ψιλά’ ή επικεντρώθηκε στα προβλήματα των γυναικών στις τριτοκοσμικές και υπανάπτυκτες χώρες. Σημαντικά πράγματι προβλήματα, αλλά και τα δικά μας, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, δεν είναι αμελητέα...
Κι ενώ οι Δήμοι και οι Νομαρχίες γιορτάζουν, ποιος αναρωτήθηκε πόσες είναι οι γυναίκες Δήμαρχοι και Νομάρχες στην Ελλάδα? Στην προηγούμενη αυτοδιοικητική θητεία τα ποσοστά έφταναν μόλις στο 2,1 και 1,7 αντίστοιχα! Κι αυτό, όταν η Ευρώπη και το Ευρωκοινοβούλιο έχει 31% γυναίκες ευρωβουλευτές και δηλώνει ότι πρόκειται για χαμηλό ποσοστό που δείχνει έλλειψη δημοκρατίας και πολιτισμού! Στην Ελληνική Βουλή το ποσοστό είναι μόλις 16%. Κι επιπλέον, και από αυτό το ποσοστό, ένα μέρος, ξεχωρίζει και βασίζει την πορεία του στην εικόνα και στον επικοινωνιακό-μηντιακό θόρυβο. Ωστόσο μας φτάνει αυτό?
Σε μια κοινωνία που μέσα σε λίγα μόνο χρόνια ξεπέρασε ταμπού δεκαετιών και σήμερα σπρώχνει τις γυναίκες της για μόρφωση και εκπαίδευση, με αποτέλεσμα οι γυναίκες στα ΑΕΙ να είναι το 53% των φοιτητών, με μια συμμετοχή που ενισχύεται όλο και περισσότερο ακόμα και στις ανδροκρατούμενες ειδικότητες όπως τα Πολυτεχνεία, με φοιτήτριες που όχι μόνο εισάγονται, αλλά και διακρίνονται και αριστεύουν, το μεγάλο ερώτημα είναι «Τί γίνονται όλα αυτές οι μορφωμένες γυναίκες κατόπιν»?
Συνεχίζουν να διακρίνονται και να αριστεύουν? Διαπρέπουν στις υψηλές διοικητικές θέσεις των επιχειρήσεων, στην έρευνα, στην κρατική μηχανή, στις θέσεις λήψης αποφάσεων? Δυστυχώς η απάντηση είναι αρνητική κι ο δρόμος προς την κορυφή κλειστός. Βεβαίως, μπαίνουν στην αγορά εργασίας, αν και σε ποσοστό 1 προς 2 σε σχέση με τους άνδρες ή αλλιώς, με ανεργία υπερδιπλάσια από των ανδρών. Αλλά...ως εκεί! Στις υψηλόβαθμες κυβερνητικές θέσεις η γυναικεία συμμετοχή έχει να δείξει μόνο χαμηλά μονοψήφια νούμερα συμμετοχής, στον ιδιωτικό τομέα, μάλλον ακόμα χειρότερα.
Το σχόλιο δε σκοπεύει να προτείνει λύσεις, παρά μόνο να προβληματίσει. Πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε το πρόβλημα, τις διαστάσεις και τις συνέπειές του και μετά να μιλήσουμε για λύσεις. Εκείνο που δε συνειδητοποιούμε, είναι ότι αφήνοντας αναξιοποίητες τις μορφωμένες, ικανές, φιλόδοξες γυναίκες που τελειώνουν κατά χιλιάδες από τα πανεπιστήμια μας, χάνουμε ως χώρα σε μυαλά, σε ταλέντα, σε ανθρώπινους πόρους, σπαταλώντας το μορφωμένο δυναμικό μας. Κυρίως όμως χάνουμε σε ανταγωνιστικότητα, στην εποχή της γνώσης, της καινοτομίας, της πληροφορίας, όπου νικητής θα είναι αυτός που θα αναδείξει και θα αξιοποιήσει τα περισσότερα και καλύτερα μυαλά, και τα ανδρικά και τα γυναικεία!

Να σταματήσει το διαρκές έγκλημα στον Ασωπό και τον Ευβοϊκό

Oι πολίτες Αν. Αττικής, Βοιωτίας και Εύβοιας συντονίζουν τον αγώνα τους:
Την Κυριακή 8 Μαρτίου, κινήσεις πολιτών από τη Αν. Αττική, τη Βοιωτία και την Εύβοια, συναντηθήκαμε στο Εργατικό Κέντρο Θήβας, για να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας στην αντιμετώπιση της οξύτατης περιβαλλοντικής κρίσης λόγω της ανεξέλεγκτης βιομηχανικής ρύπανσης.
Η εγκατάσταση εκατοντάδων βιομηχανιών στην περιοχή του Ασωπού, της Θήβας και της Χαλκίδας και το χρόνιο καθεστώς ασυδοσίας, επιβάρυναν με καρκινογόνες και τοξικές ουσίες τον υδροφόρο ορίζοντα μιας τεράστιας πλέον περιοχής, με αποτέλεσμα οι συνέπειες τόσο στην υγεία των κατοίκων, όσο και στις παραγωγικές δραστηριότητες (γεωργία, τουρισμός) να είναι ανυπολόγιστες.
Με τα νέα χωροταξικά σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ, ολόκληρη η Βοιωτία και η Εύβοια μετατρέπονται σε ανοργάνωτες ζώνες εγκατάστασης βιομηχανικών μονάδων, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας και ελέγχου. Η Θίσβη και η Αντίκυρα εξελίσσονται σε περιοχές βιομηχανικής συγκέντρωσης και απειλούν τον Κορινθιακό, ενώ τα παραθαλάσσια χωριά υφίστανται τις συνέπειες από τη μεταφερόμενη ρύπανση και το θαλάσσιο οικοσύστημα του Ευβοϊκού βρίσκεται στα όρια της περιβαλλοντικής κατάρρευσης.
Ταυτόχρονα δημιουργείται ένα νέο τεράστιο ενεργειακό κέντρο στην ευρύτερη περιοχή Αττικής - Βοιωτίας – Εύβοιας αφού στις 6 υφιστάμενες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με μαζούτ και φυσικό αέριο, προσθέτονται άλλες 12 με φυσικό αέριο, ενώ μέχρι πρόσφατα σχεδιάζονταν και 4 μονάδες με λιθάνθρακα, συνολικής ισχύος 10 GW. Οι εκπομπές ρύπων και θερμότητας θα είναι ασύλληπτες και θα επηρεάσουν άμεσα ολόκληρη την Αν. Στερεά.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια, κινήσεις πολιτών από όλες αυτές τις περιοχές βρισκόμαστε σε συνεχή επικοινωνία και οργανώνουμε κοινές δράσεις για να δημοσιοποιήσουμε το πρόβλημα και να πιέσουμε για λύσεις. Εδώ και δύο χρόνια, είμαστε θύματα ενός πρωτοφανούς εμπαιγμού. Παρά τις εξαγγελίες ΥΠΕΧΩΔΕ και αυτοδιοίκησης, παρά τους ελέγχους και τα πρόστιμα, τίποτε δεν έχει αλλάξει στο καθεστώς της παρανομίας και της ρύπανσης :ο Ασωπός και τα υπόγεια νερά συνεχίζουν να είναι κοκτέιλ βιομηχανικών και επικίνδυνων αποβλήτων, οι αέριοι ρύποι εκπέμπονται αμείωτοι, τα στερεά τοξικά και βιομηχανικά απόβλητα συνεχίζουν να ρίχνονται ανεξέλεγκτα σε παράνομες χωματερές, νταμάρια και ρέματα.
Τα βασικά μας αιτήματα όπως διατυπώθηκαν στη συνάντηση αφορούν:
- την παροχή καθαρού πόσιμου νερού σε όλους τους πολίτες από κεντρική εγκατάσταση επεξεργασίας
- έλεγχο όλων των γεωτρήσεων και δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων
- ουσιαστικούς και συνεχείς ελέγχους και διακοπή της λειτουργίας των επιχειρήσεων – παραβατών μέχρι να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να μη ρυπαίνουν.
- μέτρα αποκατάστασης του υδροφόρου ορίζοντα και χρέωση των βιομηχανιών με το κόστος αποκατάστασης
- έλεγχο των βιομηχανικών προϊόντων που παράγονται στην περιοχή (οι περισσότερες βιομηχανίες τροφίμων και ποτών της χώρας)
- έλεγχο των αγροτικών προϊόντων, μέτρα για την προστασία και αποζημίωση των αγροτών
- οργάνωση των άτυπων βιομηχανικών περιοχών σε ΒΙΟΠΕ-ΒΙΠΕ, χωροταξικό σχεδιασμό με κοινωνική διαβούλευση και εκτέλεση όλων των απαραίτητων έργων υποδομής και περιβαλλοντικής προστασίας
- φρένο στην παράλογη, ξέφρενη, κερδοσκοπική, ανάπτυξη ενεργειακών μονάδων
- Συνεχή και ανοιχτή συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στις διαδικασίες ελέγχου, πλήρη ενημέρωση των κατοίκων και των εργαζομένων για τα αποτελέσματα των ελέγχων.
Δεν έχουμε αυταπάτες. Τα μέτρα που ζητάμε προϋποθέτουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις, κόστος, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και δυστυχώς τόσο οι κεντρικές, όσο και οι νομαρχιακές αλλά κατά περίπτωση και οι τοπικές αρχές, δεν έχουν δείξει μέχρι τώρα διατεθειμένες να ανταποκριθούν.
Για τη συνέχιση του αγώνα μας, συστήνουμε «Δίκτυο για τον Ασωπό και τον Ευβοϊκό» μόνιμης επικοινωνίας και συντονισμού. Στα πλαίσια του δικτύου θα λειτουργήσουν επιτροπές:
Συντονιστική,
Επιστημονική-τεχνική,
Οικονομική,
Επικοινωνίας,
και Νομική,
που στελεχώθηκαν με μέλη από τις κινήσεις πολιτών που συμμετέχουν στο δίκτυο.
ενώ η πρώτη κινητοποίηση θα είναι στα διόδια Σχηματαρίου το Σάββατο 21 Μαρτίου.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να βάλουμε φρένο στην ασυδοσία και την υποβάθμιση
Να σπάσουμε το απόστημα της σιωπής και της συγκάλυψης
Να αποτρέψουμε την μετατροπή των περιοχών μας σε θαλάμους αερίων
Να περιφρουρήσουμε την υγεία, τη ζωή, το περιβάλλον, το κοινό μας μέλλον.
Ενεργοί Πολίτες Εύβοιας
Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων Ωρωπού
Ινστιτούτο Τοπικής Αειφορίας και Πολιτισμού
Θηβαίοι Πολίτες για το Περιβάλλον
Κίνηση Πολιτών Δήμου Θίσβης
Πρωτοβουλία Βαγαίων Πολιτών
Δίκτυο Κινήσεων Πολιτών και Συλλόγων Περιβάλλοντος Εύβοιας
Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
(περισσότερα για τη δημοσκόπηση, απο όπου είναι και το γράφημμα στο: http://www.publicissue.gr/1077/aswpos/)

Έμπνευση ...

Φωτογραφίες της αγαπητής φίλης Μ.Α