Της Λιάνας Γούτα, χημικού μηχανικού, υποψήφιας το 2007 με τη ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης (l.v.gouta@helpe.gr , www.lianagouta.gr)
Τις γιορτές μας τις κάναμε! Δήμοι, Νομαρχίες, φορείς οργάνωσαν γιορτές, ο καθένας από τη δική του σκοπιά, άλλοι τιμώντας σημαντικές γυναίκες, άλλοι με γιορτές καλλυντικών με σεσουάρ και κραγιόν!
Και αν Δήμοι και Νομαρχίες έκαναν κάποιες γιορτές, στα ΜΜΕ, η Ημέρα της Γυναίκας πέρασε ‘στα ψιλά’ ή επικεντρώθηκε στα προβλήματα των γυναικών στις τριτοκοσμικές και υπανάπτυκτες χώρες. Σημαντικά πράγματι προβλήματα, αλλά και τα δικά μας, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, δεν είναι αμελητέα...
Κι ενώ οι Δήμοι και οι Νομαρχίες γιορτάζουν, ποιος αναρωτήθηκε πόσες είναι οι γυναίκες Δήμαρχοι και Νομάρχες στην Ελλάδα? Στην προηγούμενη αυτοδιοικητική θητεία τα ποσοστά έφταναν μόλις στο 2,1 και 1,7 αντίστοιχα! Κι αυτό, όταν η Ευρώπη και το Ευρωκοινοβούλιο έχει 31% γυναίκες ευρωβουλευτές και δηλώνει ότι πρόκειται για χαμηλό ποσοστό που δείχνει έλλειψη δημοκρατίας και πολιτισμού! Στην Ελληνική Βουλή το ποσοστό είναι μόλις 16%. Κι επιπλέον, και από αυτό το ποσοστό, ένα μέρος, ξεχωρίζει και βασίζει την πορεία του στην εικόνα και στον επικοινωνιακό-μηντιακό θόρυβο. Ωστόσο μας φτάνει αυτό?
Σε μια κοινωνία που μέσα σε λίγα μόνο χρόνια ξεπέρασε ταμπού δεκαετιών και σήμερα σπρώχνει τις γυναίκες της για μόρφωση και εκπαίδευση, με αποτέλεσμα οι γυναίκες στα ΑΕΙ να είναι το 53% των φοιτητών, με μια συμμετοχή που ενισχύεται όλο και περισσότερο ακόμα και στις ανδροκρατούμενες ειδικότητες όπως τα Πολυτεχνεία, με φοιτήτριες που όχι μόνο εισάγονται, αλλά και διακρίνονται και αριστεύουν, το μεγάλο ερώτημα είναι «Τί γίνονται όλα αυτές οι μορφωμένες γυναίκες κατόπιν»?
Συνεχίζουν να διακρίνονται και να αριστεύουν? Διαπρέπουν στις υψηλές διοικητικές θέσεις των επιχειρήσεων, στην έρευνα, στην κρατική μηχανή, στις θέσεις λήψης αποφάσεων? Δυστυχώς η απάντηση είναι αρνητική κι ο δρόμος προς την κορυφή κλειστός. Βεβαίως, μπαίνουν στην αγορά εργασίας, αν και σε ποσοστό 1 προς 2 σε σχέση με τους άνδρες ή αλλιώς, με ανεργία υπερδιπλάσια από των ανδρών. Αλλά...ως εκεί! Στις υψηλόβαθμες κυβερνητικές θέσεις η γυναικεία συμμετοχή έχει να δείξει μόνο χαμηλά μονοψήφια νούμερα συμμετοχής, στον ιδιωτικό τομέα, μάλλον ακόμα χειρότερα.
Το σχόλιο δε σκοπεύει να προτείνει λύσεις, παρά μόνο να προβληματίσει. Πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε το πρόβλημα, τις διαστάσεις και τις συνέπειές του και μετά να μιλήσουμε για λύσεις. Εκείνο που δε συνειδητοποιούμε, είναι ότι αφήνοντας αναξιοποίητες τις μορφωμένες, ικανές, φιλόδοξες γυναίκες που τελειώνουν κατά χιλιάδες από τα πανεπιστήμια μας, χάνουμε ως χώρα σε μυαλά, σε ταλέντα, σε ανθρώπινους πόρους, σπαταλώντας το μορφωμένο δυναμικό μας. Κυρίως όμως χάνουμε σε ανταγωνιστικότητα, στην εποχή της γνώσης, της καινοτομίας, της πληροφορίας, όπου νικητής θα είναι αυτός που θα αναδείξει και θα αξιοποιήσει τα περισσότερα και καλύτερα μυαλά, και τα ανδρικά και τα γυναικεία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου