Ο Αξελός για τη σωτηριολογική κατεύθυνση, το Θεό, τη συνέπεια των στοχαστών και τη σύγχρονη Ελλάδα

Η συνέπεια ζωής και έργου σε έναν στοχαστή θα έπρεπε να είναι ποιοτικό κριτήριο. Αλλά βλέπουμε ότι μεγάλοι, τεράστιοι φιλόσοφοι σαν τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη είχαν την κουταμάρα να νομίζουν ότι οι δούλοι ήταν φύσει δούλοι. Κοντύτερα χρονικά, ο Χάιντεγκερ και η τόσο ύποπτη σχέση του για ένα διάστημα με το ναζισμό. Η συνέπεια είναι μια απαίτηση την οποία βρίσκω πιο πολύ στους μεγάλους ποιητές σαν τον Χέλντερλιν και τον Ρεμπώ.

Η πορεία του κόσμου η ίδια έκανε να φανεί ένας Θεός. Λέω συχνά ότι ο Θεός είναι μια μορφή και μια μάσκα του κόσμου.

(Οι νέοι πάντα διάβαζαν Μαρξ και Νίτσε συγχρόνως) Διότι και οι δύο κάνουν ανελέητη κριτική του παρόντος. Ο Μαρξ καταδικάζει όλη την αποξένωση του ανθρώπου από τον εαυτό του μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Ο Νίτσε βλέπει στο σύστημα όπου ζούμε έναν απέραντο μηδενισμό. Όμως και οι δύο θέλουν να κάνουν ένα βήμα σωτηριολογικό. Ο Μαρξ στον απόλυτο κομμουνισμό και ο Νίτσε στον υπεράνθρωπο. Ως τα τώρα δεν ξέρω κανέναν φιλόσοφο που να μη θέλησε να δώσει σωτηριολογική κατεύθυνση.

(Η σύγχρονη Ελλάδα) Είναι ένα πρόβλημα. Ούτε Ανατολή ούτε Δύση ούτε Ευρώπη ούτε Ασία. Βαδίζει προς την αναζήτηση μιας ενότητας, την οποία δεν βρίσκει εύκολα. Δεξιά και Αριστερά είναι φθαρμένες και δεν αναδύεται ένας δρόμος.

 

 

How To Make a TRAVEL VIDEO - 10 Tips you need to know

Also Copyright Free Music HERE: https://goo.gl/fF1Q5N

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ

 Μιας καθωσπρέπει σιωπής

φυλακισμένοι.

 

Το αίμα κυλάει με σιγουριά

στις φλέβες της ύπαρξης,

ποτίζει λειμώνες άρρητου έρωτα.

Το δάκρυ χαράς ατελεύτητης

μιας άφατης ένωσης,

οξειδώνει τα ρολόγια του χρόνου,

μηδενίζει την έλλειψη.

 

Η παρουσία είναι ολοσχερής

εντός κι εκτός φυλακής.

  

                                                                         12.07.2021

Αποχαιρετισμός στα δύο Πανεπιστημιακά Τμήματα που χάθηκαν για πάντα!

Θυμάστε τα δύο νέα Τμήματα του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Τμήμα Τουριστικών Σπουδών & Εναλλακτικού Τουρισμού και το Τμήμα Διατροφής & Διαιτολογίας, που επρόκειτο να ξεκινήσουν να λειτουργούν το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021 στα Ψαχνά και η Κυβέρνηση ανέστειλε την προγραμματισμένη λειτουργία τους (ΦΕΚ 347/7-2-2020 για συνολικά 37 Τμήματα σε όλη την Επικράτεια)… …και τα οποία υποτίθεται ότι θα επανεξετάζονταν/επαναξιολογούνταν κατά προτεραιότητα από τη νεοσύστατη Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ) και θα έπαιρναν το «πράσινο φως», κατά τις «κούφιες» υποσχέσεις των τοπικών βουλευτών της ΝΔ και αποδέχονταν με αδικαιολόγητο εφησυχασμό, ο δήμαρχος Διρφύων-Μεσσαπίων και η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου, κατόπιν διαβεβαιώσεων που φέρεται να είχαν λάβει από το Υπουργείο... 

 Όμως, οι διαβεβαιώσεις δεν ήταν αληθείς και οι εξ αυτών εκτιμήσεις συνεπώς πλανημένες!... 

«Αποχαιρετισμός στα δύο Πανεπιστημιακά Τμήματα που χάνουμε!» ήταν από τότε ο τίτλος του θέματος στο thepolisproject.gr. Και πλέον, είναι οριστικό: Τα δύο αυτά Τμήματα καταργούνται. Δεν πρόλαβαν και δεν σώθηκαν! 

Με εξαιρετική θέση στην παγκόσμια κατάταξη των Πανεπιστημίων (στα 200 καλύτερα) το ΕΚΠΑ δεν θα επέτρεπε μια πρόταση μόνο και μόνο για να νοικιαστούν σπίτια σε μια πόλη της περιφέρειας, ούτε για να βολευτούν καθηγητές σε τμήματα. Τα πέντε σε λειτουργία και τα δύο «υπό αναστολή» Τμήματα, σχεδιάστηκαν με αμιγώς ακαδημαϊκά κριτήρια, στο πλαίσιο της κυρίαρχης τάσης τα μεγάλα και ισχυρά Πανεπιστήμια να δημιουργούν δορυφορικές εγκαταστάσεις σε κοντινές περιοχές (στην περίπτωση, το Συγκρότημα Ευρίπου) προς διεύρυνση των εκπαιδευτικών τους δραστηριοτήτων Οι άνθρωποι του ΕΚΠΑ «γνωρίζοντας τις μελέτες σκοπιμότητας και βιωσιμότητας, τον σχεδιασμό τους και τα προγράμματα σπουδών τους, που είναι σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική» ήταν βέβαιοι ότι «τα δύο νέα Τμήματα θα λάβουν τις σχετικές γνωμοδοτήσεις και εγκρίσεις. Εξ’ άλλου, η ακαδημαϊκή έναρξη λειτουργίας τους ήταν στην αποκλειστική ευθύνη του Πανεπιστημίου, που γνώριζε τις δυνατότητες και τις προοπτικές τους, ενώ είχε ξεκινήσει και τις διαδικασίες για τη στελέχωσή τους. Με αυτήν την επίγνωση, το ΕΚΠΑ ήταν από τα Ιδρύματα (τα περισσότερα στην πράξη έκαναν πίσω) που ζήτησαν να προχωρήσει η ακαδημαϊκή αξιολόγηση των δύο Τμημάτων του και εύλογα να είναι θετική. 

Όμως, το «όχι» της Κυβέρνησης ήταν και είναι οριστικό. Η αξιολόγησή τους δεν προχώρησε καν από την ΕΘΑΑΕ. Για λόγους κρατικού συγκεντρωτισμού και κατά παράβαση του «σεβασμού στην αυτονομία των ΑΕΙ», που τόσο συνηθίζει να τονίζει η υπουργός… Το Υπουργείο δεν νοιαζόταν ποτέ για μια πραγματική επανεξέταση/επαναξιολόγηση. Εξ αρχής είχε κατά νου την κατάργησή τους!... …

Στο πλαίσιο ενός εξαγγελθέντος «ευρύτερου εξορθολογισμού του ακαδημαϊκού χάρτη» και κατ’ ουσίαν, μιας νέας κυρίαρχης «εκπαιδευτικής ηθικής» του Υπουργείου που μεθοδεύει την παραπέρα συρρίκνωση της δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Σε αυτήν εντάσσονται και η μη ίδρυση Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, οι πρόσφατες συγχωνεύσεις 4 Τμημάτων με απόφαση Συγκλήτου στο ίδιο ΑΕΙ και βέβαια, η οριστική κατάργηση των 37 Τμημάτων ανά την επικράτεια. 

Οι εξελίξεις θα επισπευσθούν από τον Οκτώβριο, όταν πλέον (ελέω τράπεζας θεμάτων, ελάχιστης βάσης εισαγωγής και διπλού μηχανογραφικού περιορισμένων επιλογών) θα υπάρξουν Τμήματα σε περιφερειακά ΑΕΙ –μεταξύ αυτών και δύο με τρία από τα πέντε λειτουργούντα στο «Συγκρότημα Ευρίπου»- με κενές θέσεις. Με τελική προοπτική, τις καταργήσεις ή τις συγχωνεύσεις τους!... 

Και έτσι, στα αμέσως επόμενα χρόνια, είναι πολύ πιθανό να αποχαιρετήσουμε και Τμήματα που ήδη λειτουργούν στα Ψαχνά!... [ Σημείωση: Είχε από καιρό σημειωθεί ως προφανώς παράδοξο ότι ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Ενοικιαζομένων Δωματίων & Διαμερισμάτων Ψαχνών απευθυνόταν, ζητώντας τη συνδρομή τους για λειτουργία των δύο υπό αναστολή Τμημάτων, στους τρεις Κυβερνητικούς Βουλευτές, σε αυτούς δηλαδή που με τη ψήφο τους έκαναν νόμο τα σχέδια Κεραμέως και θέτουν σε κίνδυνο ακόμη και τη λειτουργία των πέντε υφιστάμενων Τμημάτων… ]

Αναδημοσίευση απο το: https://www.facebook.com/thepolisproject

Το περιβάλλον δεν κινδυνεύει απο τις ΑΠΕ αλλά από την έλλειψή τους.

Οι αντιστάσεις σ' αυτή την κοινωνικά επιβληθείσα πράσινη μετάβαση, με όχημα τις ΑΠΕ, ξεκινούσαν πάντα φυσιολογικά από τα θιγόμενα γνωστά οικονομικά συμφέροντα

Τελευταία αναπτύσσονται δικαιολογημένες αντιδράσεις πολιτών και φορέων κατά ορισμένων μεγάλων επενδύσεων ΑΠΕ που θέτουν σε κίνδυνο το φυσικό, πολιτιστικό και αισθητικό περιβάλλον, που υποβαθμίζουν αντί να στηρίζουν την εκάστοτε τοπική οικονομία. Επενδύσεις που συχνά χρησιμοποιούν παράτυπα νομικά παράθυρα, πρόσφατα δε και νομότυπα εκμεταλλευόμενοι την προκλητική τάση «φιλελευθεροποίησης» της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Φωτο "Αυγή" 17/4/21

Ταυτόχρονα και παράλληλα εξελίσσεται μια γενικευμένη επίθεση ενάντια στις ΑΠΕ, επίθεση που τοποθετεί τις ΑΠΕ στο ίδιο «εχθρικό» στρατόπεδο μαζί με τα διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα. Μέσα σε αυτό το νέο ιδιότυπο αντι-ΑΠΕ «κίνημα» αρχίζουν και υποβόσκουν αλλοπρόσαλλα κινδυνολογικά και άκρως αντιεπιστημονικά επιχειρήματα, όπως «οι ΑΠΕ δεν παράγουν ενέργεια παρά μόνο κέρδη για επιχειρηματίες, καταστρέφουν το περιβάλλον, αλλάζουν το κλίμα, περιορίζουν τις βροχές» κ.λπ. και ένας σωρός αστήρικτες κατηγορίες που τρομοκρατούν τις εκάστοτε τοπικές κοινωνίες και αποπροσανατολίζουν το οικολογικό κίνημα από τον σκοπό του, που δεν είναι άλλος από την προστασία τού περιβάλλοντος από αδίστακτους κερδοσκόπους και όχι από τις ΑΠΕ.

Ιδιότυπο αντι-ΑΠΕ «κίνημα»

Παράδοξο είναι επίσης ότι αυτό το ιδιότυπο αντι-ΑΠΕ «κίνημα» βρίσκει υποστηρικτές και στις τάξεις των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας ακόμη και μέσα στα τμήματα της οικολογικής Αριστεράς, που διαχρονικά είναι ταγμένα σταθερά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Το γεγονός αυτό αφήνει ελεύθερο χώρο στις, κατεξοχήν καταστρεπτικές για το περιβάλλον και το κλίμα, νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις να ενδύονται υποκριτικά τον μανδύα τής οικολογικής οικονομικής μεταρρύθμισης. Παράλληλα δίνει αφορμές στα φερέφωνα του νεοφιλελευθερισμού να κλονίσουν τη διαχρονική οικολογική διάσταση της Αριστεράς και να αμφισβητήσουν την πρωτοπορία της στο κλιματικό κίνημα.

Οι ΑΠΕ επιβλήθηκαν από το οικολογικό κίνημα

Οι ΑΠΕ αποτελούν γέννημα του ριζοσπαστικού οικολογικού κινήματος που αγκάλιασε την παγκόσμια νεολαία, τη διανόηση, τους εργαζόμενους και αντιστάθηκε στην αχαλίνωτη καπιταλιστική βιομηχανική ανάπτυξη καταστροφής φύσης και ανθρώπου. Οι ΑΠΕ είναι θρέμμα του προοδευτικού μαζικού κινήματος που αγωνίστηκε για τη θέσπιση αντιρρυπαντικών κανόνων, που επέβαλε τη σταδιακή αντικατάσταση των ρυπογόνων πηγών ενέργειας με ΑΠΕ.

Αντιστάσεις από τα θιγόμενα γνωστά συμφέροντα

Οι λυσσαλέες αντιστάσεις σ’ αυτή την κοινωνικά επιβληθείσα πράσινη μετάβαση, με όχημα τις ΑΠΕ, ξεκινούσαν πάντα φυσιολογικά από τα θιγόμενα γνωστά οικονομικά συμφέροντα. Τα ίδια αυτά συμφέροντα, που αναγκάστηκαν σταδιακά να συμφιλιωθούν με τη νομοτελειακή πλέον εισαγωγή των ΑΠΕ στη ζωή μας, επιδιώκουν αρχικά να φρενάρουν και στη συνέχεια να θέσουν τις ΑΠΕ αποκλειστικά υπό τον δικό τους έλεγχο, αποτρέποντας κάθε έλεγχο και συμμετοχή της κοινωνίας στην πράσινη επενδυτική ανάπτυξη. Δεν είναι παράδοξο που αυτός ο σκοπός τους «αγιάζει» όλα τα μέσα, εμφανή και υπόγεια, που έχουν στη διάθεσή τους.

Τίποτα πλέον δεν μπορεί να διακόψει τη γρήγορη ανάπτυξη των ΑΠΕ

Οι ΑΠΕ όμως μπήκαν στη ζωή μας και τίποτα πλέον δεν μπορεί να διακόψει τη γρήγορη ανάπτυξη τους. Συνιστούν ήδη ανταγωνιστικές τεχνολογίες προς τα ορυκτά καύσιμα, οικονομικά βιώσιμες και επενδυτικά όλο και περισσότερο προσιτές ακόμα και για τους απλούς καταναλωτές. Η κοινωνία στην συντριπτική της πλειονότητα θέλει τις ΑΠΕ. Τις θέλει γιατί αντιλαμβάνεται το συμφέρον της, για τη ζωή της, για το μέλλον της φύσης και της ανθρωπότητας. Η χώρα μας επιπρόσθετα, η εθνική ανεξαρτησία και η οικονομία μας χρειάζονται τις ΑΠΕ. Η Ελλάδα είναι εξαρτημένη από εισαγόμενα, πανάκριβα, άκρως ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα και αιμορραγεί συναλλαγματικά έως και 10 δισ. ευρώ ανά έτος.

Οι ΑΠΕ υπηρετούν τη φύση, τη χώρα, τον λαό της

Είναι αντιληπτό πλέον ποιους ωφελούν και ποιους πλήττουν οι ΑΠΕ. Καμία άλλη επένδυση δεν έχει τόσο χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα όσο οι ΑΠΕ, καμία άλλη πηγή ενέργειας δεν εξυπηρετεί τόσο αποτελεσματικά τη φύση, τη χώρα και τον λαό της.  Ένα φωτοβολταϊκό πάρκο σε 50 στέμματα γης ή μια σύγχρονη ανεμογεννήτρια σε μόλις 0,5 στρέμμα χώρο παράγει έκαστο τόσο ρεύμα το έτος όσο ρεύμα μπορεί να παραχθεί με μηχανές εσωτερικής καύσης καταναλώνοντας 2.000 τόνους ορυκτά καύσιμα συναλλαγματικής αξίας 1.000.000 ευρώ. Επίσης, το παραγόμενο ρεύμα από το σύνολο των ΑΠΕ που λειτουργούν στη χώρα υποκαθιστά 5 εκατ. τόνους εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα, περιορίζοντας ήδη την ετήσια συναλλαγματική αιμορραγία κατά 2,5 δισ. ευρώ.

Η Αριστερά υπηρετεί το σχέδιο ενεργειακής μετάβασης

Οι προοδευτικές αριστερές δυνάμεις της χώρας, με τη διαχρονικά σταθερή τους στρατηγική υπέρ των ΑΠΕ ως μέσο για την αντιμετώπιση της κλιματικής καταστροφής και την ταυτόχρονη εθνική απεξάρτηση από τα εισαγόμενα ρυπογόνα καύσιμα, κέρδισαν επάξια τον ρόλο τού κατεξοχήν πολιτικού εκπροσώπου τού σχεδίου για μετάβαση σε μια νέα δίκαιη οικονομία, φιλική στο περιβάλλον και στον άνθρωπο. Για τον λόγο αυτό συσπείρωσαν πολιτικά σχεδόν το σύνολο οικολογικών δυνάμεων του τόπου.

Ρεκόρ μικρών επενδύσεων ΑΠΕ

Ο ρόλος αυτός ενισχύθηκε έμπρακτα κατά την πρόσφατη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Οι ΑΠΕ επανεκκίνησαν ταχύτερα, δόθηκαν προνόμια σε μικρά έργα ΑΠΕ, αποκεντρώθηκαν γεωγραφικά σε όλη τη χώρα, οι επενδύσεις έγιναν περισσότερο προσιτές στην κοινωνική οικονομία προς όφελος των τοπικών οικονομιών και της προστασίας της φύσης, περιορίστηκαν τα φαινόμενα αισχροκέρδειας και ελαχιστοποιήθηκε το κόστος της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ προς όφελος των καταναλωτών.  Όλα αυτά οδήγησαν σε ρεκόρ μικρών επενδύσεων ΑΠΕ. Εντυπωσιακά είναι τα ποσοστά των μικρών φωτοβολταϊκών πάρκων (έως 1 μεγαβάτ) που αποτελούν το 90% του συνόλου των πάρκων που συνδέθηκαν το έτος 2000, με το μεγαλύτερο μέρος τους μάλιστα να προέρχεται από Ενεργειακές Κοινότητες που επίσης θεσμοθετήθηκαν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο ενεργειακής δημοκρατίας οι ΑΠΕ όχι μόνο δεν απειλούν το περιβάλλον, αλλά συνιστούν το αποτελεσματικότερο όχημα μετάβασης στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη μας

Αναδημοσίευση απο την "Αυγή". Άρθρο του Βασίλη Τσολακίδη, πρώην πρόεδρου του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ)

Ευβοϊκού ανοιξιάτικοι ήχοι και χρώματα

Του Τάκη Δημητρακόπουλου

Η θάλασσα καθρέφτης ακύμαντη κάτι γλάροι παίζουν στο ακρωτήρι, τα πουλιά τρέχουν να φιάξουν φωλιές ένας γέρο κότσυφας κατοπτεύει τον χώρο όσο η θηλυκιά κλωσάει , και που και που της φέρνει φαγητό.

Η καημένη εκείνη ξέρει πως είναι ευάλωτη πως είναι εύκολη λεία στους εχθρούς αλλά το ένστικτο την κρατάει εκεί... Έχω δει την φωλιά αλλά δεν πλησιάζω μην τρομάξουν και την αφήσουν φοβισμένα. Ήταν και πέρσι εκεί, είχα δει τους νεοσσούς με την απίστευτη όρεξη να φωνάζουν με τα ράμφη ορθάνοικτα βιαστικοί να "πάρουν" φτερό να πετάξουν ...

Η εποχή της γονιμότητας τα έντομα εν αγνοία τους επικονιάζουν και γονιμοποιούν τα λουλούδια δέντρων και θάμνων ο σπόρος ταξιδεύει αφού σκίστηκε στα δυό μισός στο βάθος να βρεί νερό και μισός προς την επιφάνεια να συναντήσει τον Ήλιο. Άραγε πονάνε και οι σπόροι όταν "γεννούν" ποιος ξέρει

Ένας κορυδαλλός τιτιβίζει κι αυτός καθισμένος στο σύρμα. Σπάνια εικόνα αλλά τώρα έχει την ευθύνη της προστασίας της φωλιάς.

Και να τα χελιδόνια μαζεύουν λάσπη και χτίζουν ή επισκευάζουν τις φωλιές τους . Κάπου μακριά ακούγεται ένας κούκος που ότι κι αν λένε την φέρνει την Άνοιξη . Ένα σμήνος τρυγονιών πετάει χαμηλά πάνω από την θάλασσα προς τον Χτυπά και ο τσαλαπετεινός σκαλίζει κι αυτός στο χώμα του μικρού πάρκου να βρεί τροφή γι αυτόν την σύντροφο ή τα μικρά του ποιος ξέρει.

Η ομορφιά του κόσμου λέω αλλά σκεφτείτε πόση αγριότητα στον αγώνα της επιβίωσης ... Ο θάνατος σου η ζωή μου νόμος αιώνιος που ισχύει και εφαρμόζεται ακόμη και μέσα στην ήρεμη και ακύμαντη θάλασσα.

Εκεί κάπου στην <<μύτη>> στο ακρωτήρι μικρά ψάρια πηδούν έξω από το νερό απελπισμένα πίσω τους σίγουρα ο θηρευτής ... Είχε δίκηο ο παλιός φίλος μου είχε και σ' αυτό δίκηο. Δεν υπάρχει τόπος πουθενά στην γη που να μην ισχύει ο νόμος της επιβίωσης, πουθενά ...

Για ένα νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα: Έκθεση της επιτροπής FACTI του ΟΗΕ

Έκθεση της επιτροπής FACTΙ του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε στα τέλη του προηγούμενου μήνα κάνει 14 συστάσεις στις κυβερνήσεις για τη μεταρρύθμιση και τον επανασχεδιασμό του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, επισημαίνοντας ότι η χρηματοπιστωτική ακεραιότητα, η λογοδοσία, η διαφάνεια και η νομιμότητα αποτελούν προϋποθέσεις για την παγκόσμια αειφόρο ανάπτυξη.

Η έκθεση, παίρνει υπόψη της πολλές έρευνες και μελέτες που τεκμηριώνουν μεταξύ των άλλων τα παρακάτω:

• Εως και το 10% του παγκόσμιου πλούτου βρίσκεται πιθανότατα κρυμμένο σε υπεράκτιους φορολογικούς παραδείσους ενω εξ αιτίας της πανδημίας τα ελλείμματα και το κρατικό χρέος αυξάνονται και η  οικονομική ανισότητα σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο  ενισχύεται.
• Ο ανορθολογικός τρόπος λειτουργίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού  σύστηματος υπέρ των πλουσίων  έχει ως αποτέλεσμα στη διάρκεια της πανδημίας και στο διάστημα Απρίλη-Ιούλη 2020 ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων να αυξηθεί κατά 27,5%. (Σήμερα ενα χρόνο μετά το ποσοστό αυτό είναι πιο μεγάλο και παράλληλα εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι διολίσθησαν σε επίπεδα ακραίας φτώχειας)
• Παρατηρείται άνοδος στις απάτες, στα οικονομικά εγκλήματα και στη διαφθορά που συνδέονται με δημόσιους ή μη πόρους που αφορούν την αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Το συνολικό ποσό που δαπανάται κάθε χρόνο μόνο για μίζες εκτιμάται (υποθετικά, αφού δεν υπάρχουν αξιόπιστα κατά χώρα στοιχεία) 1,5-2 τρισ. δολάρια.Το συνολικό κόστος της διαφθοράς όπως αυτό εκφράζεται σε ποσά μίζας δεν αποτυπώνει το ακόμη μεγαλύτερο κρυφό κόστος για την κοινωνία. Μια δωροδοκία μπορεί να έχει κρυφό κοινωνικό κόστος υπεπολλαπλάσιο με τις μορφές επιπρόσθετου κόστους, κακών επενδυτικών αποφάσεων ή / και διορθωτικών κινήσεων (εάν και όταν γίνουν).
• Η ετήσια απώλεια δημόσιων εσόδων από την φοροαποφυγή των πολυεθνικών αποτιμάται σε 500-600 δισ. δολάρια.

Η έκθεση καλεί σε πιο πλήρη και ευρύ συντονισμό τα κράτη για την την επιβολή κυρώσεων για τους δράστες των παραπάνω οικονομικών εγκλημάτων. «Το κλείσιμο των παράθυρων που επιτρέπουν το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, η επιβολή μπλόκου σε τραπεζίτες, λογιστές και δικηγόρους που διευκολύνουν το οικονομικό έγκλημα αποτελούν βήματα για τον μετασχηματισμό της παγκόσμιας οικονομίας προς το κοινό καλό», τονίζει ο υπεύθυνος της Γραμματείας της Επιτροπής Ιμπραήμ Μαγιακί.

Η έκθεση υποστηρίζει και καλεί τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν ενα παγκόσμιο ελάχιστο φόρο στα κέρδη των επιχειρήσεων, ειδικά στη φορολογία των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας, μέτρα βελτίωσης της διαφάνειας μέτρα ελέγχου του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και των  δημόσιων δαπανών. Επισημαίνει ότι ένας ελάχιστος παγκόσμιος φόρος 20%-30% στα εταιρικά κέρδη θα περιορίσει τα κίνητρα μεταφοράς της κερδοφορίας των πολυεθνικών σε φορολογικούς παραδείσους και θα ελλατώσει τον φορολογικό ανταγωνισμό προς τα κάτω μεταξύ των χωρών για την προσέλκυση πολυεθνικών.

Μπορείται να διαβάσετε ολόκληρη την έκθεση εδώ

Οι συνέπειες της πανδημίας διαμορφώνουν αρνητικό πλαίσιο αντιμετώπισης βασικών παγκόσμιων απειλών

Στην Παγκόσμια Έκθεση Κινδύνων 2021, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της τελευταίας Έρευνας για την Αντίληψη Κινδύνων (GRPS), μαζί με μιά ανάλυση των αυξανόμενων κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών κινδύνων, των διασυνδέσεών τους και των επιπτώσεών τους στην ικανότητά της ανθρωπότητας να επιλύει σημαντικούς καθολικούς  κινδύνους που απαιτούν συνοχή και παγκόσμια συνεργασία.

Η έκθεση καταλήγει σε προτάσεις για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των μηχανισμών αντιμετώπισης,  αντλώντας διδάγματα από την πανδημία καθώς και από την ανάλυση ιστορικότητας  κινδύνων.

Οι σοβαρότεροι παγκόσμιοι κίνδυνοι με βάση τις πιθανότητες εμφάνισης και τις επιπτώσεις αν εμφανιστούν εμφανίζονται στο πίνακα που ακολουθεί.

Η έκθεση πισημαίνει ότι οι άμεσες επιπτώσεις του COVID-19 σε ανθρώπινες απώλειες, οικονομικό κόστος και παγκόσμια απορρύθμιση είναι πολύ σοβαρές. Η πανδημία απειλεί να συρρικνώσει την πρόδο που έχει γίνει στη μείωση της παγκόσμιας φτώχειας και των ανισοτήτων και να αποδυναμώσει περαιτέρω την κοινωνική συνοχή και την παγκόσμια συνεργασία. Οι απώλειες θέσεων εργασίας, η διεύρυνση του ψηφιακού χάσματος, οι διαταραγμένες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και οι απότομες μεταβολές στις αγορές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τρομερές συνέπειες στο επόμενο διάστημα και να χαθούν δυνατότητες και  ευκαιρίες για μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού

Οι συνέπειες - με τη μορφή οικονομικής στασιμότητας, κοινωνικής αναταραχής, πολιτικού κατακερματισμού και γεωπολιτικών εντάσεων - θα διαμορφώσουν αρνητικά την ικανότητα αποτελεσματικών απαντήσεών και για  άλλες βασικές απειλές της επόμενης δεκαετίας: κυβερνοεπιθέσεις, διασπορά όπλων μαζικής καταστροφής και, κυρίως, την κλιματική αλλαγή

Την έκθεση μπορείτε να τη βρείτε εδώ

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα

Πηγή: "Ενημέρωση Πελοπονήσσου" απο το www.huffingtonpost.gr

O Nίκος Μιχαλόπουλος, Διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος (ΙΕΠΒΑ) και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, αναφέρεται στις ολέθριες επιπτώσεις της εν εξελίξει Κλιματικής Αλλαγής. Μεταξύ άλλων ο παγκοσμίως διακεκριμένος Έλληνας Επιστήμονας επισημαίνει τους λόγους που η χώρα μας, συγκαταλέγεται στις περιοχές που αναμένεται να πληγούν σφοδρότερα αν δεν ληφθούν “χθες” τα απαραίτητα μέτρα. 

Kύριε Καθηγητά, είναι δεδομένο πως ο πλανήτης μας χάνει ραγδαία την “φυσιολογική” του υπόσταση. Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον ορατή, ενώ έχετε επισημάνει, ότι θα πληγεί η χώρα μας αλλά και συγκεκριμένες περιοχές της ιδιαιτέρως. Θα μπορούσατε να μας το αναλύσετε; 

Καταρχάς είναι ξεκάθαρο μέσω των μετρήσεων μας, ότι η θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνεται. Σε σχέση με την περίοδο αναφοράς που ήταν η προβιομηχανική εποχή παρατηρείται μια άνοδος της τάξεως του 0,7 βαθμών κελσίου. Η συγκεκριμένη αποτελεί μια μέση τιμή, ωστόσο υπάρχουν περιοχές στη Γή όπου η θερμοκρασία ανεβαίνει με πολύ πιο έντονους ρυθμούς. Αυτά τα γεωγραφικά σημεία τα ονομάζουμε hot spots. Ένα από τα πιο σημαντικά hotspot σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η Μεσόγειος. Οι επιμέρους μετρήσεις, για την περιοχή αυτή δείχνουν ότι η θερμοκρασία αυξάνεται περίπου τρεις φορές πιο γρήγορα από ότι σε παγκόσμιο επίπεδο. Αναλογιστείτε ότι ενώ από το 1980 μέχρι το 2020 η μέση άνοδος της θερμοκρασίας στη Γή κυμάνθηκε μεταξύ 0,6-0,7 βαθμούς, στην Ανατολική Μεσόγειο σημείωσε αύξηση της τάξης του 1,5 βαθμών Κελσίου. Επειδή η περιοχή μας με βάσει τα κλιματικά μοντέλα αναμένεται να πληγεί γρηγορότερα και πιο έντονα από την κλιματική αλλαγή, από την αύξηση της θερμοκρασίας που παρατηρείται όχι μόνο στην ατμόσφαιρα αλλά και στη θάλασσα, συνδυάζεται και με μια μείωση των βροχοπτώσεων της τάξης του 15-20%. 

Μιλώντας πιο συγκεκριμένα για την Ελλάδα, αναφορά για εμάς είναι ο Μετεωρολογικός Σταθμός του Εθνικού Αστεροσκοπείου που μας παρέχει αδιάλειπτα επιστημονικά στοιχεία από το 1860, (είναι ο αρχαιότερος σταθμός της Α. Μεσογείου) παρατηρούμε ξεκάθαρα μια καταγραφή της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας από το 1980 μέχρι και σήμερα 1,5 βαθμών Κελσίου. Η μέση θερμοκρασία σε ετήσια βάση στην χώρα μας αγγίζει τους 19,2 βαθμούς όταν την περίοδο της προβιομηχανικής εποχής κυμαινόταν στους 17,5 βαθμούς. Επίσης παρατηρούμε ότι η εμφάνιση θερμότερων ημερών από το 1860, έχει διπλασιαστεί ή και τριπλασιαστεί συγκριτικά πάντα με την περίοδο αναφοράς. 

Ποια είναι τα σενάρια για το άμεσο μέλλον; 

Εμείς σχεδιάζουμε και ενεργούμε βάσει των κλιματικών μας μοντέλων και των εκτιμήσεων τους περί της ανάπτυξης του κόσμου. Είτε συνεχίζουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα business as usual) δηλαδή επί της ουσίας να βαδίζουμε με το πιο καταστροφικό σενάριο, αρκεί να σας πω ότι αναμένεται μέχρι το τέλος του αιώνα η μέση θερμοκρασία στην Ελλάδα να αυξηθεί μέχρι και επτά βαθμούς, ενώ αν λάβουμε υπόψην μας ένα μετριοπαθές σενάριο εφαρμόζοντας τελικά κάποια μέτρα όχι όμως όσα απαιτούνται με γνώμονα την Συνθήκη των Παρισίων, τα θερμότερα καλοκαίρια, αυτά που έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα, θα θεωρούνται τα επόμενα 70-80 χρόνια ως τα πιο...δροσερά . 

Επιπλέον θα αυξηθούν οι θερμές ημέρες κατά σαράντα στον αριθμό, κατά τη διάρκεια ενός έτους. Μια από τις περιοχές που θα βιώσουν τα ανωτέρω αρνητικά κλιματικά χαρακτηριστικά είναι η Πελοπόννησος, σχεδόν σε όλη την επικράτεια της, με εξαίρεση τους ορεινούς όγκους. 

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

Οι πολυεθνικές σε Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία

Σύμφωνα με στοιχεία της πρόσφατα δημοσιευθείσας έρευνας του ΟΟΣΑ "Αναλυτική Βάση δεδομένων για τις Πολυεθνικές και τα παραρτήματά τους"  (Analytical Database on Individual Multinationals and Affiliates - ADIMA), που αφορά τις 500 μεγαλύτερες από αυτές, σε όλο το κόσμο έχουν 130.616 συνδεδεμένες επιχειρήσεις. 

Απο αυτές παρουσιάζονται στην Ελλάδα, τη Κύπρο και τη Τουρκία με φυσική παρουσία (παραρτήματα, θυγατρικές, εγγονές) ή και ψηφιακή οι 226 (το 45,2% των 500 μεγαλύτερων). 

Η Τουρκία συγκεντρώνει τις πιο πολλές απο αυτές 202 (το 89,38% όσων δραστηριοποιούνται στα 3 κράτη). 

Αναλυτικότερα:

Οι 52 πολυεθνικές που έχουν κοινή παρουσία και στις 3 χώρες παρουσιάζονται παρακάτω και όλες "έλκουν τη καταγωγή" τους απο 9 παραδοσιακές δυτικές χώρες και την Ιαπωνία.

Περισσότερες πληροφορίες στο ADIMA του OECD

Ocean 100 - οι υπερεθνικές που εκμεταλλεύονται το παγκόσμιο ωκεανό

Πηγή: Άρθρο του Τ.Σαραντή απο την Εφημερίδα των Συντακτών 

Μόλις 100 διεθνικές εταιρείες σε ολόκληρο τον κόσμο αποκομίζουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών από την εκμετάλλευση των θαλασσών. Η έρευνα για τον εντοπισμό των 100 χρυσοφόρων εταιρειών πραγματοποιήθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ και στο Κέντρο Ανθεκτικότητας της Στοκχόλμης στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης. Ανάλογη έρευνα δεν έχει πραγματοποιηθεί στο παρελθόν.

Οι ερευνητές μελέτησαν οκτώ βασικούς βιομηχανικούς κλάδους που δραστηριοποιούνται στις θάλασσες του πλανήτη: την υπεράκτια εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, τον ναυτιλιακό εξοπλισμό και κατασκευές, την παραγωγή και επεξεργασία θαλασσινών, τη ναυτιλία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, τον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο, την κρουαζιέρα, τις λιμενικές δραστηριότητες και τα υπεράκτια αιολικά.

Οι 100 διεθνικές εταιρείες (εταιρείες που περνούν τα σύνορα της χώρας της έδρας τους για να δραστηριοποιηθούν σε άλλες χώρες) έλαβαν περίπου το 60% των εσόδων ή 1,1 τρισ. δολάρια από το συνολικό 1,9 τρισ. δολάρια που αποκόμισαν όλες μαζί οι εταιρείες το 2018, το πιο πρόσφατο έτος που αναλύθηκε.

Η υπεράκτια εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου κυριάρχησε στη λίστα «Ocean 100» με συνολικά έσοδα 830 δισ. δολάρια από τους πετρελαϊκούς γίγαντες, μεταξύ των οποίων η SaudiAramco και η Petrobras της Βραζιλίας.

Συνολικά, ο πιο κερδισμένος βιομηχανικός κλάδος από τους υπόλοιπους επτά ήταν η ναυτιλία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (30%), ακολουθούμενη από τον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο (23%), τον ναυτιλιακό εξοπλισμό και κατασκευές (16%), την παραγωγή θαλασσινών (13%), τις κρουαζιέρες και τις λιμενικές δραστηριότητες (8% ο καθένας) και τα υπεράκτια αιολικά (2%). Κατά μέσο όρο, οι 10 μεγαλύτερες εταιρείες σε κάθε κλάδο έλαβαν το 45% των συνολικών εσόδων που του αντιστοιχούσε. Οι υψηλότερες συγκεντρώσεις εσόδων εντοπίστηκαν στον τουρισμό κρουαζιέρας (93%), στη ναυτιλία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (85%) και στις λιμενικές δραστηριότητες (82%).

Οπως αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης, αυτή η συγκέντρωση παρουσιάζει κινδύνους και ευκαιρίες. Κι αυτό διότι, αν και οι ωκεανοί διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη δέσμευση αερίων του θερμοκηπίου του πλανήτη, απορροφώντας περίπου το 25% όλων των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για την προστασία τους. «Υπάρχουν τόσο πολλές συζητήσεις για την ανάγκη για βιώσιμους ωκεανούς... αλλά πολύ σπάνια γίνεται συζήτηση για το ποιος είναι αυτός που πρέπει να κάνει τη δουλειά», επισημαίνουν.

Στη λίστα «Ocean 100» οι εταιρείες με το υψηλότερο μερίδιο των συνολικών εσόδων εντοπίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες (12%), ακολουθούμενες από εταιρείες με έδρα στη Σαουδική Αραβία και την Κίνα (8% στην καθεμία), τη Νορβηγία (7%), τη Γαλλία (6%), το Ηνωμένο Βασίλειο (5%) και τη Νότια Κορέα, τη Βραζιλία, το Ιράν, τις Κάτω Χώρες και το Μεξικό (4% στην καθεμία). Οι 60 από τις εταιρείες είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο (αν και πολλές είναι πλειοψηφικά κρατικές) και αυτές οι εταιρείες αποκόμισαν το 63% των εσόδων στη λίστα «Ocean 100» (με 21 από τις υπόλοιπες 40 να είναι κρατικές επιχειρήσεις και οι άλλες 19 ιδιωτικές εταιρείες).

Ολόκληρο το άρθρο εδώ   &  Το πρωτότυπο άρθρο εδώ (αγγλικά)

Γ.Ρίτσος: τρία επίκαιρα αποφθέγματα για την εποχή μας

"Αρκεί. Μονάχοι μας φθειρόμαστε πιότερο απ’ όσο μας φθείρουν τα γεγονότα κι ο χρόνος" - 

Достаточно. Сами мы изнашиваем себя больше, чем изнашивают нас факты, и время - 

Enough. We ourselves wear out more than facts and time wear out us.

Φωτο: www.Φοιτητικός Κόσμος

"Λείπουν ακόμη και τα λόγια. Όλα τ’ αφήσαμε στη μέση, όλα τ’ αφήσαμε στην τύχη. Κι έγιναν χωρίς εμάς" - 

Даже слов не хватает. Мы оставили всё посередине, всё оставили на волю случая. И всё  было сделано без нас - 

Even words are not enough. We left everything in the middle, left everything to chance. And everything was done without us.

"Κανένας δεν έχει δικαίωμα να εξουσιάζει τα μάτια μου, το στόμα μου, τα χέρια μου, τούτα τα πόδια μου που πατάνε τη γης" - 

Никто не имеет права властвовать моими глазами, моим ртом, моими руками, этими моими ногами, которые ступают по земле - 

No one has the right to rule my eyes, my mouth, my hands, my feet that touch the ground

Τι φορούσα όταν με βίαζες (της Ε.Ακρίτα απο το news247)

" Όταν με βίασες ήμουν ένα κορίτσι με σορτσάκι. Όταν με βίασες ήμουν ένα αγόρι στις τουαλέτες του σχολείου. Όταν με βίασες ήμουν μια μεσόκοπη χωρίς ένσημα. Όταν με βίασες ήμουν η κόρη σου. Όταν με βίασες ήμουν η μάνα σου. Όταν με βίασες ήμουν φαντάρος, ήμουν πόρνη, δούλευα στον δρόμο, δούλευα στα χωράφια σου, στις Μαγουλάδες σου, στις φραουλάδες σου, στο σούπερ μάρκετ σου, στην ταβέρνα σου.

Δούλευα. Και δε μίλησα. 

Le Bain Turc - 1862

Φοβήθηκα όχι εσένα, όχι τον ιδρώτα και τα βρωμόλογα σου. Φοβήθηκα να γυρίσω σπίτι χωρίς μεροκάματο, φοβήθηκα γιατί τα έξοδα τρέχουν, οι λογαριασμοί τρέχουν, η ζωή τρέχει ερήμην μου κι ερήμην των παιδιών μου. Φοβήθηκα. Και σώπασα.

Όταν με βίασες φορούσα σορτσάκι, φορούσα μπούργκα, δεν φορούσα τίποτα, φορούσα φούστα μακριά στον αστράγαλο, φορούσα γοβάκι κοκκινο σαν το αίμα, φορούσα γαρύφαλο στ’ αυτί, φορούσα ανέμους και θύελλες στα ξέπλεκα μαλλιά μου. Όταν με βίασες πρώτη φορά ήσουν ο αγαπημένος μου, ο άντρας μου, ο νταβατζής μου, το αφεντικό μου, ο πατέρας μου, ο γείτονας, ο ξένος για μένανε κι εχθρός. Με βρήκες στο δρόμο και με στρίμωξες, με πέτυχες μια νύχτα και με τσάκισες, μ’ έβλεπες στη δουλειά και με ξεφτίλισες, ζούσαμε στο ίδιο σπίτι και με έριχνες στο πάτωμα. Γιατί μπορούσες. Απλά"

Διαβάστε το άρθρο απο το news247.gr εδώ

Είναι αληθινό χρήμα τα ψηφιακά νομίσματα;

Η ταχεία άνοδος των ψηφιακών νομισμάτων (Βitcoin κ.α.) τα τελευταία χρόνια φαίνεται να έχει φέρει πιο κοντά την καθιέρωση της επίσημης χρήσης τους. Πολλές έρευνες υποδεικνύουν ότι αυξάνονται οι κεντρικές τράπεζες που κινούνται προς την κατεύθυνση της δημιουργίας επίσημων ψηφιακών συναλλαγμάτων- ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα των blogs του ΔΝΤ, με τίτλο «Legally Speaking, is Digital Money Really Money?» (Νομικά μιλώντας, είναι το ψηφιακό χρήμα στα αλήθεια χρήμα;).

(από άρθρο της huffingtonpost.gr)

Όπως σημειώνεται στο άρθρο, περίπου το 80% των κεντρικών τραπεζών του κόσμου είτε δεν επιτρέπεται να εκδώσουν ψηφιακό νόμισμα στο πλαίσιο των υπαρχόντων νόμων τους, είτε το νομικό πλαίσιο είναι ασαφές. Σε αυτό το πλαίσιο, οι αρθρογράφοι εξέτασαν τους κανόνες/ νόμους των κεντρικών τραπεζών 174 μελών του ΔΝΤ σε ένα νέο staff paper και διαπιστώθηκε πως μόνο περίπου 40 έχουν, από νομικής άποψης, τη δυνατότητα έκδοσης ψηφιακών νομισμάτων.

Η έκδοση χρήματος είναι μια μορφή χρέους για την κεντρική τράπεζα, οπότε πρέπει να υπάρχει στέρεη βάση, αλλιώς μπορεί να προκύψουν προβλήματα διαφόρων φύσεων. Για να χαρακτηρίζεται νομικά ως συνάλλαγμα, ένα μέσο πληρωμών πρέπει να θεωρείται ως κάτι τέτοιο από τους νόμους της χώρας και να «εκφράζεται» στην επίσημη χρηματική του μονάδα. ’Ενα συνάλλαγμα κατά κανόνα έχει «tender status», κάτι που σημαίνει ότι οι οφειλέτες μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους δίνοντάς το στους πιστωτές τους. Τέτοιο νομικό status δίνεται συνήθως σε μέσα πληρωμών που μπορούν να χρησιμοποιούνται εύκολα από την πλειονότητα του πληθυσμού- και για αυτό πιο κοινές μορφές συναλλάγματος/ νομίσματος είναι τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα.

Για να χρησιμοποιηθούν ψηφιακά νομίσματα, πρέπει να υπάρχουν ψηφιακές υποδομές- laptops, smartphones, συνδέσεις κ.α. Ωστόσο οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να επιβάλουν στους πολίτες να έχουν τέτοια μέσα, οπότε και προκύπτει νομικό ζήτημα- και σε αυτό το πλαίσιο είναι δύσκολη η καθιέρωση ενός ψηφιακού νομίσματος ως κανονικού/ πλήρους νομίσματος.

Διαβάστε εδώ το άρθρο της huffingtonpost.gr

Δημιουργική παρουσίαση απο Ευβοείς καλλιτέχνες του βιβλίου της Κ.Γιαμά "Φεγγάρι Μπλε"

"Οι λέξεις επιτέλους βγαίνουν απ' το χαρτί..Οι σελίδες αποκτούν φωνή και ένα βιβλίο φλερτάρει με τη σκηνοθεσία. Το τελευταίο βιβλίο της Κατερίνας Γιαμά "Φεγγάρι μπλε" σε επιμέλεια εξωφύλλου από το patitiri.design σε ένα δημιουργικό ραντεβού σκηνοθεσίας - μουσικής - ερμηνείας.

Η εξαίρετη σκηνοθεσία ανήκει στον Σταμάτη Μανή, το εμπνευσμένο μουσικό θέμα στον πιανίστα Σπύρο Χαϊκάλη και οι εκφραστικές ερμηνείες στους ηθοποιούς Βάσια Σκούρα και Παναγιώτη Τζαφέρη. Ο χώρος ανήκει στην μεγάλη καρδιά της Θεοδοσίας Μπόνου που διέθεσε το χώρο της για το γύρισμα" .

Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από το https://www.bookstars.gr και άλλα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία και τα βιβλιοπωλεία της πόλης σας

Δείτε τη παρουσίαση απο το facebook

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ, ΕΙΡΗΝΙΚΑ, ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ

 

Ο χρόνος των Ελλήνων και πως τον ξοδεύουν (κατά τον ΟΟΣΑ)

Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) συγκεντρώνει τα  στατιστικά δεδομένα απο 33 χώρες - μέλη του για τη χρήση του χρόνου, από άτομα ηλικίας 16 έως 64 ετών.

Οι Ελληνες, δαπανούν κατά μέσο όρο 187 λεπτά την ημέρα για δουλειά ή εκπαίδευση και μελέτη, κοιμούνται 8 ώρες και 20 λεπτά, 45 λεπτά για εργασία χωρίς αμοιβή (εθελοντισμός, παροχή βοήθειας κ.λπ.), 141 λεπτά για δουλειές του σπιτιού, 57 λεπτά για προσωπική φροντίδα, 128 λεπτά τρώγοντας και πίνοντας (δεύτεροι στη λίστα πίσω από τους Γάλλους),  137 λεπτά βλέποντας τηλεόραση ή ακούγοντας ράδιο (επίσης δεύτεροι μετά τους κατοίκους ΗΠΑ), 56 λεπτά για να δουν φίλους και 148 λεπτά σε άλλες δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνο τους.

Διαβάστε το άρθρο της huffingtonpost.gr

Πόσοι, απο που είναι και που φιλοξενούνται οι πρόσφυγες σήμερα

Σύμφωνα με μια νέα έκθεση που εκδόθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), ο αριθμός των ανθρώπων που διέφυγαν από τον πόλεμο, τις διώξεις και τις συγκρούσεις είναι στο υψηλότερο επίπεδο που έχει αντιμετωπίσει ο οργανισμός στα 70 χρόνια ύπαρξής του. 

"Για τους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να φύγουν, το COVID-19 έγινε μια πρόσθετη κρίση προστασίας και επιβίωσης στην κορυφή της παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία", προειδοποιεί ο οργανισμός, προσθέτοντας ότι "ο ιός έχει διαταράξει κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής και επιδείνωσε σοβαρά τις υπάρχουσες προκλήσεις για την αναγκαστικά εκτοπισμένοι και απάτριδες." Tα δύο τρίτα όλων των προσφύγων και των εκτοπισθέντων προέρχονταν από μόλις πέντε χώρες στα μέσα του 2020, ενώ οι 10 πρώτες χώρες προέλευσης αντιπροσώπευαν το 82% του παγκόσμιου συνόλου.

Η Ύπατη Αρμοστεία προειδοποίησε ότι: "Παρά την επείγουσα έκκληση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στις 23 Μαρτίου 2020, για παγκόσμια εκεχειρία για την αντιμετώπιση της πανδημίας, οι εκτοπισμοί δεν έχουν σταματήσει." Προσθέτοντας: "Ενώ το COVID-19 οδήγησε προσωρινά σε μείωση του αριθμού των νέων αιτούντων άσυλο λόγω περιορισμών κυκλοφορίας και κλεισίματος συνόρων ... οι βασικοί παράγοντες που οδηγούν σε σύγκρουση παγκοσμίως παραμένουν."

Παρακάτω βλέπετε τις χώρες που φιλοξενούν σήμερα τους περισσότερους πρόσφυγες. Όντας το γεωγραφικό σκαλοπάτι για την ΕΕ όσων διαφεύγουν από τη σύγκρουση στη γειτονική Συρία, η Τουρκία φιλοξενεί μακράν το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων 3,6 εκατομμύρια. Στο άλλο ημισφαίριο η Κολομβία, γείτονας της Βενεζουέλας που πλήττεται από τριπλή κρίση φιλοξενεί το δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό 1,8 εκατομμύρια.

Οι πρόσφυγες της Συρίας φιλοξενούνται από 127 χώρες, με την Τουρκία (3,6 εκατομμύρια), τον Λίβανο (884.000) και την Ιορδανία (658.000) τις σημαντικότερες χώρες υποδοχής στη περιοχή, ενώ η Γερμανία (562.000) και η Σουηδία (114.000) φιλοξενούν το μεγαλύτερο πληθυσμό Σύριων προσφύγων εκτός της άμεσης περιοχής.

Ο Τζ.Στίγκλιτς για τις προτεραιότητες νέας Οικονομικής Πολιτικής στις ΗΠΑ

Το άρθρο αναδημοσιεύεται απο τη Ναυτεμπορική (https://www.naftemporiki.gr/story/1669443)

Τζόζεφ Ε. Στίγκλιτς, Νόμπελ Οικονομικών, πρώην αντιπρόεδρος και επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθηγητής Columbia και επικεφαλής οικονομολόγος στο Ινστιτούτο Roosevelt.

Η απόφαση του νεοεκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να διορίσει την Τζάνετ Γέλεν ως επόμενη υπουργό Οικονομικών είναι καλά νέα για την Αμερική και τον κόσμο. Οι ΗΠΑ επέζησαν τέσσερα χρόνια υπό έναν ψευδολόγο πρόεδρο που δεν έχει κατανόηση, πόσο μάλλον σεβασμό, του κράτους δικαίου και των αρχών που διέπουν τη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς ή ακόμη και τη βασική ανθρώπινη ευπρέπεια.

O Τζόζεφ Στίγκλιτς

Ο Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνο πέρασε τις εβδομάδες μετά τις προεδρικές εκλογές διασπείροντας ψέματα για ανύπαρκτη απάτη στην ψηφοφορία, - έπεισε επίσης τη μεγάλη πλειονότητα του κόμματός του να ενστερνιστεί αυτά τα ψέματα, αποκαλύπτοντας έτσι την αδυναμία της αμερικανικής δημοκρατίας.

Η επούλωση της ζημιάς δεν θα είναι εύκολη, ειδικά με την πανδημία του κορονοϊού που επιδεινώνει τα προβλήματα της Αμερικής. Ευτυχώς, κανείς δεν είναι πιο ικανός -στη διάνοια, στην εμπειρία, στις αξίες και στις διαπροσωπικές δεξιότητες- για να αντιμετωπίσει τις σημερινές οικονομικές προκλήσεις από τη Γέλεν, την οποία γνώρισα για πρώτη φορά όταν ήταν μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο Yale τη δεκαετία του 1960.

Προτεραιότητα η ανάκαμψη από την πανδημία

Πρώτη στην ημερήσια διάταξη θα είναι η ανάκαμψη από την πανδημία. Με πολλά εμβόλια, ο άμεσος στόχος είναι η οικοδόμηση μιας γέφυρας από εδώ προς την οικονομία μετά την κρίση. Είναι πολύ αργά για μια ανάκαμψη σχήματος V. Πολλές επιχειρήσεις έχουν χρεοκοπήσει και πολλές άλλες θα το πράξουν τις επόμενες εβδομάδες και μήνες. Ο ισολογισμός των νοικοκυριών και των εταιρειών ξεψαχνίζεται. Η πανδημία έχει τραβήξει έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων στα κατώτερα στρώματα του εισοδήματος και της κατανομής του πλούτου. Εκείνοι που επωφελήθηκαν από τις πολιτικές για την αποτροπή των εξώσεων και των κατασχέσεων δημιουργούν περισσότερα χρέη και σύντομα μπορεί να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο να κληθούν για διακανονισμούς.

Οι τρέχουσες προοπτικές θα ήταν πολύ καλύτερες αν είχαμε έναν πρόεδρο και ένα Κογκρέσο που να είχαν αναγνωρίσει τον Μάιο ότι ο κορονοϊός δεν θα εξαφανιζόταν από μόνος του. Τα ισχυρά προγράμματα αρχικής στήριξης που έπρεπε να επεκταθούν δεν είχαν ως αποτέλεσμα την αποτροπή της οικονομικής ζημίας, η οποία θα είναι δύσκολο να αντιστραφεί τώρα.

Εστίαση και τουρισμός η κορυφή του παγόβουνου

Η καταστροφή των κλάδων εστίασης και τουρισμού έχει τραβήξει μεγάλη προσοχή, αλλά αυτό μπορεί να είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ειδικά πολλά κολέγια και πανεπιστήμια, έχουν πληγεί σοβαρά. Και οι πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις που περιορίζονται από τους νόμους ισορροπημένου προϋπολογισμού, αντιμετωπίζουν τώρα κατακόρυφη μείωση των εσόδων. Χωρίς ομοσπονδιακή βοήθεια, θα πρέπει να γίνουν μεγάλες περικοπές στην απασχόληση και στα δημόσια προγράμματα, τα οποία θα αποδυναμώσουν την ευρύτερη οικονομία.

Οι ΗΠΑ χρειάζονται απεγνωσμένα μεγάλα προγράμματα διάσωσης, που στοχεύουν ειδικά στα πιο ευάλωτα νοικοκυριά και κλάδους. Το χρέος που προέκυψε από την αύξηση των δαπανών δεν θα πρέπει να θεωρηθεί εμπόδιο. Με σχεδόν μηδενικά επιτόκια, που πιθανότατα θα παραμείνουν εκεί για τα επόμενα χρόνια, το κόστος εξυπηρέτησης του νέου χρέους είναι εξαιρετικά χαμηλό.

Επιπλέον, πολλά από τα απαραίτητα προγράμματα ανάκαμψης μπορούν να σχεδιαστούν για να εξυπηρετήσουν πολλαπλούς στόχους, θέτοντας την οικονομία σε μια πιο βιώσιμη, ανθεκτική και βασισμένη στη γνώση βάση. Πολλά θα εξαρτηθούν από το Κογκρέσο, εντούτοις το οικονομικό ζήτημα για παροχή περισσότερης στήριξης είναι ξεκάθαρο και η Γέλεν είναι καλά εφοδιασμένη για να το χειριστεί.

Πολλά θα εξαρτηθούν επίσης από την παγκόσμια ανάκαμψη. Εδώ η νέα κυβέρνηση θα έχει περισσότερο χώρο για ελιγμούς. Υπάρχει ήδη ισχυρή παγκόσμια στήριξη για μια τεράστια έκδοση 500 δισ. δολαρίων Ειδικών Τραβηχτικών Δικαιωμάτων, το υπερεθνικό νόμισμα που εποπτεύεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το οποίο θα συμβάλει πολύ στην υποστήριξη πολλών οικονομιών που παραπαίουν. Ο Τραμπ και ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντα Μόντι μπλόκαραν αυτήν την επιλογή. Τώρα πρέπει να βρεθεί στην κορυφή της ατζέντας.

Το παγκόσμιο χρέος και τυχόν αναδιάρθρωση

Επιπλέον, με πολλές χώρες να μην είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους για το χρέος, μια γρήγορη και βαθιά αναδιάρθρωση θα βοηθούσε πάρα πολύ. Για να προχωρήσει αυτή η διαδικασία, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να δηλώσει σαφώς ότι είναι προς το εθνικό συμφέρον της Αμερικής, να διατηρήσει τη βασική αρχή της δημοσιονομικής ασυλίας, όπως υποστηρίχθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών το 2015. Η αναδιάρθρωση του χρέους είναι απαραίτητη για την παγκόσμια ανάρρωση και είναι το ανθρωπιστικό βήμα που πρέπει να κάνουμε. Αν υπήρξε ποτέ μια στιγμή που πρέπει να ισχύσει η αρχή της ανωτέρας βίας, είναι τώρα.

Η αποκατάσταση της πολυμερισμού θα βοηθούσε επίσης. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αμέτρητες συγκρούσεις μεταξύ των ΗΠΑ και όλων των άλλων έχουν προκαλέσει αβεβαιότητα για την παγκόσμια οικονομία. Είναι αυτονόητο ότι η αβεβαιότητα είναι κακή και για τις επιχειρήσεις και για τις επενδύσεις. Η επιστροφή στην ομαλότητα εκ μέρους των ΗΠΑ -η επανένταξη στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για παράδειγμα, και η δέσμευση ξανά με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (επιτρέποντας τον διορισμό δικαστών στο Δευτεροβάθμιο Σώμα του)- θα βοηθούσε πολύ προς την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.

Αναμόρφωση της πολιτικής ατζέντας

Όμως η επιστροφή στην ομαλότητα δεν πρέπει να σημαίνει επιστροφή στον νεοφιλελευθερισμό. Όσον αφορά το εμπόριο και πολλές άλλες πτυχές του οικονομικού πλαισίου του 21ου αιώνα, οι πολιτικές ατζέντες πρέπει να επανεξεταστούν και να αναμορφωθούν. Δεν είναι σαφές πόσο θα ακολουθήσει ο Μπάιντεν αυτόν τον δρόμο. Ωστόσο μπορούμε τουλάχιστον να είμαστε σίγουροι ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα αγκαλιάσει τη λογική του μηδενισμού που υπογραμμίζει την προσέγγιση του Τραμπ στα πάντα.

Η διασφάλιση της παγκόσμιας σταθερότητας θα απαιτήσει βαθιά συνεργασία για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, των πανδημιών και πολλών άλλων απειλών. Η πρόκληση θα είναι να βρούμε τρόπους για να το κάνουμε, παραμένοντας πλήρως και δυναμικά αφοσιωμένοι στις αξίες μας. Ενώ ο Τραμπ υπονόμευε σοβαρά τη διεθνή πολιτική και την οικονομική τάξη, οι ρωγμές τους ήταν πολύ προφανείς πριν κάνει την εμφάνισή του.

Σε τελική ανάλυση, η οικονομική κρίση του 2008 δυσφήμησε τον νεοφιλελευθερισμό, με την πίστη του στην απεριόριστη απελευθέρωση, ενώ και η επακόλουθη κρίση του ευρώ έδειξε ότι η λιτότητα υπό τέτοιες συνθήκες δεν λειτουργεί. Είναι σαφές ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει οδηγήσει σε χαμηλότερη ανάπτυξη, υψηλότερη ανισότητα και σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Επί του παρόντος, η πανδημία έβαλε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του νεοφιλελευθερισμού, αποκαλύπτοντας μια οικονομία που στερείται εντελώς ανθεκτικότητας και ένα κράτος που δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε μια κρίση.

Η Γέλεν μπορεί να βοηθήσει παρέχοντας την ηγεσία που είναι απαραίτητη για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου μετά την πανδημία. Για να πετύχει τη δόμηση ενός καλύτερου κόσμου, θα πρέπει η ιδεολογία που εξυπηρετεί τους λίγους εις βάρος των πολλών να αντικατασταθεί από κάποια που θα βασίζεται σε δημοκρατικές αξίες που προωθούν την κοινή ευημερία

Copyright: Project Syndicate, 2020 - www.project-syndicate.org