 |
| Φωτο Σπύρου Ράπτη |
Ήτανε πια απόγευμα.
Από το πέλαο φάνηκε
λευκό πανί να πλησιάζει.
Κι εγώ,
για να το συναντήσω,
στο μώλο κατηφόρισα.
Χαρά,
ελπίδα,
έρωτας
στη θέα
του λευκού,
του όμορφου,
τ’ αμόλυντου.
Στην αγκαλιά το σήκωσα
στον ουρανό σπονδή.
Την ανηφόρα πήρα
την έπαρσή του να γιορτάσω.
Όμως … με πρόλαβε η νύχτα.
31.03.2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου