Οι συστάσεις επικεντρώνονται στη μείωση του φορολογικού ελλείμματος των πολυεθνικών εταιρειών και εκατομμυριούχων παγκοσμίως.
Τα φορολογικά ελλείμματα είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των φόρων που πληρώνονται σήμερα και των φόρων που θα εισπράτονταν εάν επιβάλλονταν σωστά οι ελάχιστοι φόροι.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Γκαμπριέλ Ζούκμαν, επικεφαλής του Φορολογικού Παρατηρητήριου της ΕΕ αποκάλυψε πρόσφατα ότι οι Έλληνες πλούσιοι έχουν τοποθετήσει (ή αποκρύψει) σε εξωχώριες εταιρίες γύρω στα 140 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η μείωση του φορολογικού ελλείμματος δεν θα επιφέρει μόνο τεράστια αύξηση των κρατικών εσόδων αλλά και θα συμβάλει στην ενίσχυση της κοινωνικής βιωσιμότητας. Ο ίδιος αναφέρει ότι «η Ελλάδα χάνει 8% των εσόδων από εταιρικούς φόρους εξαιτίας μετατόπισης κερδών σε φορολογικούς παραδείσους». Αποτέλεσμα αυτού είναι να φορολογεί το κράτος την εργασία και την κατανάλωση, εξ ου και ο υψηλός ΦΠΑ ή οι επώδυνοι φόροι εισοδήματος σε μισθωτούς και επαγγελματίες.
Οι συστάσεις έχουν ως εξής:
1. Μεταρρύθμιση της διεθνούς συμφωνίας για την ελάχιστη εταιρική φορολογία με την εφαρμογή συντελεστή 25% και αφαίρεση του κενού που υπάρχει σήμερα και ενισχύει τον φορολογικό ανταγωνισμό μεταξύ κρατών και φορολογικώ παράδεισων.
2. Εισαγωγή νέου παγκόσμιου ελάχιστου φόρου για τους δισεκατομμυριούχους ίσου με το 2% του πλούτου τους.
3. Να δημιουργηθούν μηχανισμοί για τη φορολόγηση των πλούσιων ατόμων που αντί της χώρας διαμονής τους επιλέγουν να μετακομίσουν σε χώρα με χαμηλότερη φορολογία.
4. Εφαρμογή μονομερών μέτρων για την είσπραξη ορισμένων από τα φορολογικά ελλείμματα πολυεθνικών εταιρείες και δισεκατομμυριούχων σε περίπτωση που αποτύχουν οι παγκόσμιες συμφωνίες για αυτά τα θέματα.
5. Προχωρήστε προς τη δημιουργία ενός Παγκόσμιου Μητρώου Περιουσιακών Στοιχείων για την καλύτερη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
6. Ενίσχυση της εφαρμογής κανόνων οικονομικής ορθής συμπεριφοράς και αποφυγής των καταχρήσεων.
Ορισμένες από αυτές τις πολιτικές βασίζονται σε υφιστάμενα διεθνή πλαίσια και μπορούν να εφαρμοστούν βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα· Άλλες έχουν μια προοπτική μεγαλύτερου ορίζοντα.
Ο παγκόσμιος ελάχιστος εταιρικός φόρος 15%, παρά τους περιορισμούς του, δείχνει ότι η διεθνής συμφωνία για ελάχιστο φόρο με μεγαλύτερο ποσοστό – που προηγουμένως θεωρούνταν ουτοπική – είναι πιθανή. Η ίδια προσέγγιση θα μπορούσε να εφαρμοστεί άμεσα για τους δισεκατομμυριούχους.
Εξετάζονται επίσης επιλογές που είναι πιο φιλόδοξες και πιθανότατα θα απαιτήσουν περισσότερο χρόνο, καθώς και επιλογές που μπορούν να εφαρμοστούν από τις χώρες μονομερώς, αλλά μπορεί να απαιτήσουν κάποιες επεκτάσεις διεθνών συμφωνιών.
Η διεθνής συνεργασία είναι πάντα προτιμότερη, αλλά οι αληθινές παγκόσμιες συμφωνίες πρέπει να είναι το τελικό σημείο και όχι το σημείο εκκίνησης. Δεδομένου του ενδιαφέροντος που έχουν ορισμένοι οικονομικοί παράγοντες για τη διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης, η επιμονή στην ομοφωνία από την αρχή περιορίζει σοβαρά το πεδίο δυνατοτήτων.
Αντίθετα, η πρόσφατη ιστορία δείχνει πώς μονόπλευρη δράση (ή η πολυμερής δράση μιας ηγετικής ομάδας χωρών) μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τελικά σχεδόν παγκόσμιες συμφωνίες. Η μονομερής δράση, εάν είναι οικονομικά θεμελιωμένη μπορεί να επιταχύνει παρά να εμποδίσει την παγκόσμια συνεργασία.
Το Παρατηρητήριο φορολογίας της ΕΕ υποστηρίζει μια λεπτομερή διαβούλευση
σχετικά με την πρακτικότητα και τις δυνατότητες εσόδων των μονομερών μέτρων
για τη φορολόγηση ιδιωτών και πολυεθνικών με υψηλή περιουσία. Σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη άποψη, θεωρεί ότι φιλόδοξα μέτρα επίλυσης του προβλήματος είναι δυνατά ακόμη και αν δεν υπάρχει διεθνής συντονισμός.