ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η κλοπή συνεχίζεται, ο εμπαιγμός δεν θα περάσει
Η λαϊκή κατακραυγή και η δράση των επιτροπών ΑΚΡΙΒΕΙΑ-STOP σημείωσαν την πρώτη νίκη στο θέμα του φυσικού αερίου. Μετά την κινητοποίησή μας στις 10/03, το Υπ. Ανάπτυξης "διαπιστώνοντας" (καιρό τώρα το γνωρίζει...) την αισχροκέρδεια της ΕΠΑ Θεσσαλονίκης, ανακοίνωσε ότι οι τιμές του φυσικού αερίου θα μειωθούν από τον Απρίλη 20% σε σχέση με τον Γενάρη. Δεν μας είπαν όμως, ότι οι τιμές του Γενάρη ήταν έως και 60% πάνω από την τιμή του πετρελαίου. Επομένως, η πίεσή μας τους ανάγκασε σε νέα ψέματα και ελιγμούς που δεν θα πιάσουν τόπο.
Οι επιτροπές ΑΚΡΙΒΕΙΑ-STOP κλιμακώνουν τη δράση τους.
Επιμένουμε και διεκδικούμε :
1. Η ΕΠΑ Θεσσαλονίκης να επιστρέψει πίσω τα "προϊόντα της απάτης", τα κλεμμένα.
2. Κανένας διακανονισμός των λογαριασμών με την ΕΠΑ. Δεν πληρώνουμε την κλοπή.
3. Να ακυρωθούν οι συμβάσεις της ΔΕΠΑ με τις ΕΠΑ. Η διαχείριση του φυσικού αερίου να γίνεται αποκλειστικά από το Υπ. Ανάπτυξης.
4. Καλούμε τους καταναλωτές να μην πληρώσουν τον επόμενο λογαριασμό, να οργανωθούν απέναντι στους ληστές της ΕΠΑ Θεσσαλονίκης.
Τις επόμενες μέρες, οι επιτροπές ΑΚΡΙΒΕΙΑ-STOP θα προσπαθήσουν να αποκαλύψουν τον εμπαιγμό και να σταματήσουν την κλοπή.
Καλούμε τους πολίτες της Θεσσαλονίκης να διαμαρτυρηθούμε μαζικά στα γραφεία της ΕΠΑ κεντρικής Θεσσαλονίκης, Παπαναστασίου και Μπότσαρη, τη Δευτέρα 23/03, στις 10:00πμ.
Έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε.
Για περισσότερες πληροφορίες:
τηλ. 6978 718273 (Κώστας), 6945 809501 (Νίκος) akribeia.stop.thessalonikis@gmail.com
www.akribeia-stop.gr
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
15 Μαρτίου, ημέρα του καταναλωτή....
Αντικαταναλωτικό πρελούδιο του λαϊκού κινήματος Κ.Λ.Α.Τ.Α.Ρ.Ω.
Το Κίνημα Λαϊκής Απελευθέρωσης Τοκογλυφίας, Αισχροκέρδειας, Ρύπων, Ωχ-ημάτων (ΚΛΑΤΑΡΩ) ενίκησεν ! Ικανοποιήθησαν τα αιτήματά μας!
Δεκάδες δις ευρώ εδόθησαν στις τράπεζες. Προσωρινά απεσοβήθει η πτώχευση των πιό βουλιμικών και ένα μεγάλο μέρος των κερδών αυτών θα το επενδύσουν σε αναπτυξιακά έργα σε Μύκονο, Μπαχάμες και κυρίως σε υποανάπτυκτα βραχονησάκια.
Δεκάδες δις ευρώ μειώθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων ώστε οι συνταξιούχοι να μην μπορούν να πάρουν εφάπαξ και συντάξεις, που παρανόμως διεκδικούσαν τόσα χρόνια και να αναγκαστούν να επιστρέψουν στις εργασίες τους.
Χιλιάδες εργαζόμενοι, τεμπέληδες κατά το πλείστον, απελύθησαν ώστε τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις να εργάζονται πιό αποτελεσματικά και ανταγωνιστικά με μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους.
Χιλιάδες αγρότες, βιοτέχνες και επαγγελματίες, που δεν εκσυγχρονίστηκαν και δεν πλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους, μας άδειασαν τη γωνιά για να μπορέσουν οι παγκόσμιες εταιρείες να βρουν πελατεία χωρίς ανταγωνισμό και να αναπτυχθούν αυξάνοντας τις τιμές.
Κατορθώσαμε να προσανατολίζουμε την μάζα να αποδέχεται χωρίς φόβο τα επαναστατικά χημικά μας, που καθαρίζουν σκουπίζουν τελειώνουν, ώστε οι δουλειές τους να μην καθυστερούν.
Κατορθώσαμε να διευρύνουμε τον πληθυσμό που πάσχει από «ανίατες» μακροχρόνιες ασθένειες ώστε να υπάρχει πλατιά απόκριση «εθελοντών» στα πειράματα, χωρίς να βάζει η φαρμακοβιομηχανία το χρήμα αλλά τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων καταναλωτών. Χωρίς θυσίες καμία επιστήμη δεν αναπτύσσεται.
Κατορθώσαμε οι μεγάλες ανώνυμες εταιρείες να πωλούν μαζικά επώνυμα προϊόντα σε καλά ενημερωμένους καταναλωτές από τις διαφημίσεις, που προβάλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης!
Κατορθώσαμε η μάζα μεταξύ της να μην έχει και πολλές επαφές ώστε ο καθένας ατομικά και μόνος του να αναπτύσσεται χωρίς τα κουτσομπολιά των διπλανών του καθοδηγούμενος από την επιστημονικά ορθή διαφήμιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Κατορθώσαμε η πλειοψηφία της μάζα να μην διαμαρτύρεται όταν μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επιβάλαμε η ανάπτυξη του μετρό να γίνει αφού πρώτα η μάζα αγοράσει αυτοκίνητο, ώστε να χρηματοδοτηθούν οι αναπτυξιακές προσπάθειες των εταιρειών πετρελαίου, των αυτοκινητοβιομηχανιών και των τραπεζών.
Τα καυσαέρια αυξήθηκαν και εμπλουτίστηκαν με νέες χημικές και αρωματικές ενώσεις. Για πρώτη φορά στην ιστορία των τελευταίων δεκαετιών δόθηκαν άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς στην Αττική, ενάντια στις υποχρεώσεις του ΚΙΟΤΟ.
Τα δάση μειώνονται καθημερινά, προς όφελος της αειφορίας των αναπτυξιακών κερδών της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Γι αυτό καίγονται, οικοπεδοποιούνται, αγροτουριστικοποιούνται και τα άγρια και επικίνδυνα θηρία εξολοθρεύονται. Το νερό, όταν δεήσει να βρέξει, δεν μένει πιά στα καμένα δάση αλλά τρέχει πολύ πιο γρηγορότερα στα ποτάμια παρασύροντας τα εργοστασιακά λύματα, τα σκουπίδια, το γόνιμο επιφανειακό χώμα των χωραφιών και ενίοτε και τους ίδιους τους αγρότες, ρίχνοντας όλα αυτά μαζικά στην θάλασσα. Ο θεός είναι μαζί μας, γιατί μας βοηθάει με τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην μείωση των βρωμιών, καθαρίζοντας έτσι γρηγορότερα το περιβάλλον, εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα την θάλασσα με πολλά διατροφικά υγιεινά στοιχεία για τα ψάρια.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Μεγάλος Πατερούλης, σε συνεργασία με τις εταιρείες βιοτεχνολογίας έθεσαν όρια επιμόλυνσης των βιολογικών προϊόντων με μεταλλαγμένους οργανισμούς! Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προσανατολίζεται να αποδεχτεί αυτά τα όρια, πλησιάζοντας αυτά της ολοκληρωμένης διαχείρισης, ώστε οι καταναλωτές να μην μπερδεύονται με πολλές έννοιες και ταυτόχρονα να έχουν μεγάλη ποικιλία επιλογών συμβατικών προϊόντων.
Το κίνημα ΚΛΑΤΑΡΩ πρότεινε στις γαλακτοβιομηχανίες, να διευρύνουν ακόμα περισσότερο την διαφορά τιμής παραγωγού και καταναλωτή ώστε να μεγαλώσουν τα κέρδη τους για να επιζήσουν από την επερχόμενη κρίση. Πρότεινε το φρέσκο αγελαδινό γάλα να πωλείται 2 ευρώ το λίτρο και στους παραγωγούς να πληρώνεται 20 λεπτά το κιλό, μετά από 12 μήνες.
Κερδίθηκε η μάχη με τους κερδοσκόπους παραγωγούς ελαιόλαδου, σιτηρών και οσπρίων. Τώρα οι τιμές παραγωγού των προϊόντων αυτών μειώθηκαν στο μισό και μπήκαν στην σωστή βάση ώστε οι καθυστερημένοι μικροκτηματίες να μας αδειάσουν την γωνιά. Οι τιμές όμως στο ράφι παρέμειναν σταθερές για να μην έχουν κανένα επιχείρημα οι εργαζόμενοι καταναλωτές να ζητούν αυξήσεις στις αποδοχές τους και οι μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κρίση αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους τους.
Η Δημοκρατία διευρύνθηκε.
√ Τα ΜΑΤ έδιωξαν μετά από πολλές μάχες σώμα με σώμα και με την χρήση αρωματικών χημικών, τους αναχρονιστικούς κατοίκους της Κυψέλης από το πάρκο ώστε οι δημοτικοί υπάλληλοι να εξυπηρετήσουν τον ιδιώτη, που θέλει επιδοτούμενος να μετατρέψει το πάρκο σε τσιμέντο με υπόγειο γκαράζ.
√ Ο νέος νόμος για τους καταναλωτές κατήργησε τις αυθόρμητες ενώσεις καταναλωτών, που δημιουργούσαν απρόσμενα ερασιτεχνικά προβλήματα. Κατασκεύασε νέες Ενώσεις καθοδηγούμενες από οργανωμένα γραφεία, ώστε η μάζα των καταναλωτών να προσανατολίζεται σωστά στα προβλήματα με την βοήθεια του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Όμως το λαϊκό κίνημα ΚΛΑΤΑΡΩ δεν πρέπει να εφησυχάσει μετά από τις νίκες του. Μπροστά μας είναι ο κίνδυνος οι αυθόρμητες και ανεξάρτητες Ενώσεις καταναλωτών να μας δημιουργήσουν προβλήματα.
Τα βιολογικά προϊόντα των μικρών αγροτών και των εθελοντών αγροτών οικολογικού προσανατολισμού, που ρυπαίνουν τις αγορές, πρέπει να απαξιώνονται συνεχώς και όλοι οι καταναλωτές να στρέφονται στα μεγάλα καταστήματα, όπου τηρούνται με ευλάβεια τα μέτρα αποπροσανατολισμού των μικροβίων.
Οι λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων, πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να εμπλουτιστούν με εμπόρους.
Πρέπει να τροποποιηθούν τα άρθρα του Συντάγματος, που προφυλάσσουν τα δάση και το περιβάλλον ώστε να δικαιώσουν τους ιδιοκτήτες μεταλλείων, δασικών εκτάσεων, όπως ο τσιφλικάς Μπέϋκερ, από τις ανίερες προσφυγές των αριστερών και αναρχοαυτόνομων οικολόγων.
Επίσης πρέπει να αποσοβηθεί ο τεράστιος κίνδυνος της αναδάσωσης των καμένων εκτάσεων, ώστε να υπάρχουν φτηνά οικόπεδα και ελεύθερες εκτάσεις για εκμετάλλευση και ανάπτυξη.
Ο κίνδυνος οι αυξήσεις των μισθών και ημερομισθίων, που μερικοί διεκδικούν, άκουσον άκουσον, να γίνουν στο επίπεδο του αυξημένου κόστους ζωής!... Είναι προ των θυρών. Δεν είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να μην μπορούν να ζήσουν οικονομικότερα. Πρέπει να εκπαιδευτούν!
Η ηθική και πολιτική ενίσχυση των ΜΑΤ χρειάζεται να είναι καθημερινό μας μέλημα. Να δεκαπλασιαστεί ο αριθμός τους και να εξοπλιστούν με ακόμα πιο ισχυρά χημικά ώστε οι διαδηλωτές να σακατεύονται πιο γρήγορα. Άλλωστε οι διαδηλωτές είναι ανάπηροι στο μυαλό και γι αυτό αναλώσιμοι !
Επίσης προτείνεται η τροποποίηση του τίτλου του λαϊκού κινήματος ΚΛΑΤΑΡΩ, προσθέτοντας ένα (ρ) στο τελευταίο συνθετικό του. Δηλαδή η τελευταία λέξη από Ωχ-ημάτων να γίνει:
Ωχ-ήμα(ρ)τον.
Κλατάραμε συνάδελφοι, κλατάραμε…
Μπροστά στην τηλεόραση αραχτοί στους καναπέδες
Ως πότε παλικάρια θα τρώμε καρπαζιές
Μονάχοι σαν λιοντάρια σε σπίτια και δουλειές
Γιωργάκης Κωστής
Πρόεδρος του ΔΣ της ΒΙΟΖΩ
Το Κίνημα Λαϊκής Απελευθέρωσης Τοκογλυφίας, Αισχροκέρδειας, Ρύπων, Ωχ-ημάτων (ΚΛΑΤΑΡΩ) ενίκησεν ! Ικανοποιήθησαν τα αιτήματά μας!
Δεκάδες δις ευρώ εδόθησαν στις τράπεζες. Προσωρινά απεσοβήθει η πτώχευση των πιό βουλιμικών και ένα μεγάλο μέρος των κερδών αυτών θα το επενδύσουν σε αναπτυξιακά έργα σε Μύκονο, Μπαχάμες και κυρίως σε υποανάπτυκτα βραχονησάκια.
Δεκάδες δις ευρώ μειώθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων ώστε οι συνταξιούχοι να μην μπορούν να πάρουν εφάπαξ και συντάξεις, που παρανόμως διεκδικούσαν τόσα χρόνια και να αναγκαστούν να επιστρέψουν στις εργασίες τους.
Χιλιάδες εργαζόμενοι, τεμπέληδες κατά το πλείστον, απελύθησαν ώστε τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις να εργάζονται πιό αποτελεσματικά και ανταγωνιστικά με μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους.
Χιλιάδες αγρότες, βιοτέχνες και επαγγελματίες, που δεν εκσυγχρονίστηκαν και δεν πλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους, μας άδειασαν τη γωνιά για να μπορέσουν οι παγκόσμιες εταιρείες να βρουν πελατεία χωρίς ανταγωνισμό και να αναπτυχθούν αυξάνοντας τις τιμές.
Κατορθώσαμε να προσανατολίζουμε την μάζα να αποδέχεται χωρίς φόβο τα επαναστατικά χημικά μας, που καθαρίζουν σκουπίζουν τελειώνουν, ώστε οι δουλειές τους να μην καθυστερούν.
Κατορθώσαμε να διευρύνουμε τον πληθυσμό που πάσχει από «ανίατες» μακροχρόνιες ασθένειες ώστε να υπάρχει πλατιά απόκριση «εθελοντών» στα πειράματα, χωρίς να βάζει η φαρμακοβιομηχανία το χρήμα αλλά τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων καταναλωτών. Χωρίς θυσίες καμία επιστήμη δεν αναπτύσσεται.
Κατορθώσαμε οι μεγάλες ανώνυμες εταιρείες να πωλούν μαζικά επώνυμα προϊόντα σε καλά ενημερωμένους καταναλωτές από τις διαφημίσεις, που προβάλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης!
Κατορθώσαμε η μάζα μεταξύ της να μην έχει και πολλές επαφές ώστε ο καθένας ατομικά και μόνος του να αναπτύσσεται χωρίς τα κουτσομπολιά των διπλανών του καθοδηγούμενος από την επιστημονικά ορθή διαφήμιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Κατορθώσαμε η πλειοψηφία της μάζα να μην διαμαρτύρεται όταν μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επιβάλαμε η ανάπτυξη του μετρό να γίνει αφού πρώτα η μάζα αγοράσει αυτοκίνητο, ώστε να χρηματοδοτηθούν οι αναπτυξιακές προσπάθειες των εταιρειών πετρελαίου, των αυτοκινητοβιομηχανιών και των τραπεζών.
Τα καυσαέρια αυξήθηκαν και εμπλουτίστηκαν με νέες χημικές και αρωματικές ενώσεις. Για πρώτη φορά στην ιστορία των τελευταίων δεκαετιών δόθηκαν άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς στην Αττική, ενάντια στις υποχρεώσεις του ΚΙΟΤΟ.
Τα δάση μειώνονται καθημερινά, προς όφελος της αειφορίας των αναπτυξιακών κερδών της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Γι αυτό καίγονται, οικοπεδοποιούνται, αγροτουριστικοποιούνται και τα άγρια και επικίνδυνα θηρία εξολοθρεύονται. Το νερό, όταν δεήσει να βρέξει, δεν μένει πιά στα καμένα δάση αλλά τρέχει πολύ πιο γρηγορότερα στα ποτάμια παρασύροντας τα εργοστασιακά λύματα, τα σκουπίδια, το γόνιμο επιφανειακό χώμα των χωραφιών και ενίοτε και τους ίδιους τους αγρότες, ρίχνοντας όλα αυτά μαζικά στην θάλασσα. Ο θεός είναι μαζί μας, γιατί μας βοηθάει με τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην μείωση των βρωμιών, καθαρίζοντας έτσι γρηγορότερα το περιβάλλον, εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα την θάλασσα με πολλά διατροφικά υγιεινά στοιχεία για τα ψάρια.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Μεγάλος Πατερούλης, σε συνεργασία με τις εταιρείες βιοτεχνολογίας έθεσαν όρια επιμόλυνσης των βιολογικών προϊόντων με μεταλλαγμένους οργανισμούς! Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προσανατολίζεται να αποδεχτεί αυτά τα όρια, πλησιάζοντας αυτά της ολοκληρωμένης διαχείρισης, ώστε οι καταναλωτές να μην μπερδεύονται με πολλές έννοιες και ταυτόχρονα να έχουν μεγάλη ποικιλία επιλογών συμβατικών προϊόντων.
Το κίνημα ΚΛΑΤΑΡΩ πρότεινε στις γαλακτοβιομηχανίες, να διευρύνουν ακόμα περισσότερο την διαφορά τιμής παραγωγού και καταναλωτή ώστε να μεγαλώσουν τα κέρδη τους για να επιζήσουν από την επερχόμενη κρίση. Πρότεινε το φρέσκο αγελαδινό γάλα να πωλείται 2 ευρώ το λίτρο και στους παραγωγούς να πληρώνεται 20 λεπτά το κιλό, μετά από 12 μήνες.
Κερδίθηκε η μάχη με τους κερδοσκόπους παραγωγούς ελαιόλαδου, σιτηρών και οσπρίων. Τώρα οι τιμές παραγωγού των προϊόντων αυτών μειώθηκαν στο μισό και μπήκαν στην σωστή βάση ώστε οι καθυστερημένοι μικροκτηματίες να μας αδειάσουν την γωνιά. Οι τιμές όμως στο ράφι παρέμειναν σταθερές για να μην έχουν κανένα επιχείρημα οι εργαζόμενοι καταναλωτές να ζητούν αυξήσεις στις αποδοχές τους και οι μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κρίση αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους τους.
Η Δημοκρατία διευρύνθηκε.
√ Τα ΜΑΤ έδιωξαν μετά από πολλές μάχες σώμα με σώμα και με την χρήση αρωματικών χημικών, τους αναχρονιστικούς κατοίκους της Κυψέλης από το πάρκο ώστε οι δημοτικοί υπάλληλοι να εξυπηρετήσουν τον ιδιώτη, που θέλει επιδοτούμενος να μετατρέψει το πάρκο σε τσιμέντο με υπόγειο γκαράζ.
√ Ο νέος νόμος για τους καταναλωτές κατήργησε τις αυθόρμητες ενώσεις καταναλωτών, που δημιουργούσαν απρόσμενα ερασιτεχνικά προβλήματα. Κατασκεύασε νέες Ενώσεις καθοδηγούμενες από οργανωμένα γραφεία, ώστε η μάζα των καταναλωτών να προσανατολίζεται σωστά στα προβλήματα με την βοήθεια του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Όμως το λαϊκό κίνημα ΚΛΑΤΑΡΩ δεν πρέπει να εφησυχάσει μετά από τις νίκες του. Μπροστά μας είναι ο κίνδυνος οι αυθόρμητες και ανεξάρτητες Ενώσεις καταναλωτών να μας δημιουργήσουν προβλήματα.
Τα βιολογικά προϊόντα των μικρών αγροτών και των εθελοντών αγροτών οικολογικού προσανατολισμού, που ρυπαίνουν τις αγορές, πρέπει να απαξιώνονται συνεχώς και όλοι οι καταναλωτές να στρέφονται στα μεγάλα καταστήματα, όπου τηρούνται με ευλάβεια τα μέτρα αποπροσανατολισμού των μικροβίων.
Οι λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων, πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να εμπλουτιστούν με εμπόρους.
Πρέπει να τροποποιηθούν τα άρθρα του Συντάγματος, που προφυλάσσουν τα δάση και το περιβάλλον ώστε να δικαιώσουν τους ιδιοκτήτες μεταλλείων, δασικών εκτάσεων, όπως ο τσιφλικάς Μπέϋκερ, από τις ανίερες προσφυγές των αριστερών και αναρχοαυτόνομων οικολόγων.
Επίσης πρέπει να αποσοβηθεί ο τεράστιος κίνδυνος της αναδάσωσης των καμένων εκτάσεων, ώστε να υπάρχουν φτηνά οικόπεδα και ελεύθερες εκτάσεις για εκμετάλλευση και ανάπτυξη.
Ο κίνδυνος οι αυξήσεις των μισθών και ημερομισθίων, που μερικοί διεκδικούν, άκουσον άκουσον, να γίνουν στο επίπεδο του αυξημένου κόστους ζωής!... Είναι προ των θυρών. Δεν είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να μην μπορούν να ζήσουν οικονομικότερα. Πρέπει να εκπαιδευτούν!
Η ηθική και πολιτική ενίσχυση των ΜΑΤ χρειάζεται να είναι καθημερινό μας μέλημα. Να δεκαπλασιαστεί ο αριθμός τους και να εξοπλιστούν με ακόμα πιο ισχυρά χημικά ώστε οι διαδηλωτές να σακατεύονται πιο γρήγορα. Άλλωστε οι διαδηλωτές είναι ανάπηροι στο μυαλό και γι αυτό αναλώσιμοι !
Επίσης προτείνεται η τροποποίηση του τίτλου του λαϊκού κινήματος ΚΛΑΤΑΡΩ, προσθέτοντας ένα (ρ) στο τελευταίο συνθετικό του. Δηλαδή η τελευταία λέξη από Ωχ-ημάτων να γίνει:
Ωχ-ήμα(ρ)τον.
Κλατάραμε συνάδελφοι, κλατάραμε…
Μπροστά στην τηλεόραση αραχτοί στους καναπέδες
Ως πότε παλικάρια θα τρώμε καρπαζιές
Μονάχοι σαν λιοντάρια σε σπίτια και δουλειές
Γιωργάκης Κωστής
Πρόεδρος του ΔΣ της ΒΙΟΖΩ
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
Ένας χρόνος πριν - κοινωνικό τέλμα ή άλλες συνθήκες?
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Της Έλενας Αποστόλου, Δικηγόρου, αναδημοσίευση απο την Αυγή
Φαίνεται πως τον τελευταίο καιρό απασχολεί βαθιά την κοινή γνώμη το ζήτημα της εθνικής μας ταυτότητας. Η επέτειος της 25ης Μαρτίου σε συνδυασμό με την επιβεβλημένη παρέλαση, ο διχασμός για το βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού αλλά και η ήττα της Εθνικής ποδοσφαίρου από την Τουρκία πυροδότησαν για μια ακόμη φορά τις συζητήσεις σχετικά με το ποιοι και κατά πόσο είναι και αισθάνονται Έλληνες. Σε αυτές τις λεκτικές διαμάχες, που λαμβάνουν χώρα κυρίως στα τηλεοπτικά παράθυρα προς τέρψη αλλά και συμμόρφωση των τηλεθεατών, το προνόμιο της ελληνικότητας αποδίδεται ή αυτό-απονέμεται κυρίως σε κληρικούς, πολιτικούς ακροδεξιών παρατάξεων και μαχητές της ορθόδοξης πίστης. Από την άλλη πλευρά, οι εκπρόσωποι παραδείγματος χάριν των αριστερών παρατάξεων θεωρούνται συλλήβδην ανθέλληνες (πέραν από υποστηριχτές της τρομοκρατίας και υποθάλποντες εγκληματικά στοιχεία) διότι διαφωνούν με το μέγεθος της σπουδαιότητας που αποδίδεται σε όλα τα παραπάνω.
Είναι απορίας άξιο πως η ελληνικότητα μπορεί να ταυτίζεται με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου ή με την ήττα ή τη νίκη μιας ομάδας ποδοσφαίρου απέναντι σε μια γειτονική χώρα και πραγματικά δεν μπορώ να συλλάβω το πώς μπορεί να οδηγηθεί κανείς να πιστεύει ότι η εθνική ταυτότητά μας συνοψίζεται απλά στο τρίπτυχο «πατρίς- θρησκεία- οικογένεια».Τούτο όμως ισχύει ή πρόκειται απλά για μια καθ’ υπερβολή προβολή των μέσων μαζικής ενημέρωσης;
Οπωσδήποτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, εξάλλου και αυτά καθοδηγούνται (αλλά και καθοδηγούν) από τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του τηλεοπτικού κοινού. Αυτές όμως οι προτιμήσεις, πως κατέληξαν να αποτελούνται εν μέρει από μια σχεδόν «λυσσώδη» υπερπροστασία οποιουδήποτε πολιτισμικού στοιχείου εντοπίζεται στην Ελλάδα; Και έπειτα γιατί να προβάλλονται ως μόνιμοι συνοδοιπόροι και προστάτες της ελληνικότητας η χριστιανική θρησκεία και ο ελληνικός στρατός; Είναι βέβαιο ότι μερικές δεκαετίες «ταχύρυθμης» σχολικής εκπαίδευσης ήταν αρκετές για να ριζωθούν αυτές οι αντιλήψεις στο μυαλό των Νεοελλήνων.
Αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα της διατήρησης της εθνικής μας ταυτότητας σε έναν κόσμο που ταχύτατα εξελίσσεται και απορροφά κάθε διαφορετικό στοιχείο, δημιουργώντας ένα χωνευτήρι των λαών και δεν αμφισβητώ το σημαντικό ρόλο πολλών θρησκευτικών (όχι όμως και μιλιταριστικών) στοιχείων σ’ αυτό. Όμως η προσπάθεια για τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας δεν μπορεί να ταυτίζεται με την περιχαράκωση και την απομόνωση. Διατήρηση εντέλει σημαίνει και σωστή διαχείριση του πολιτισμού μας. Αυτού του είδους η πολιτιστική διαχείριση, που λείπει τόσο σε θεσμικό επίπεδο από τη χώρα μας όσο και από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, θα μπορούσε να απαλλάξει τον Έλληνα από τη λογική των στερεοτύπων και να προβάλλει την αξία όλων των εποχών της ελληνικότητας, όχι μόνο της αρχαίας Αθήνας και της επανάστασης του’21. Η εθνική μας ταυτότητα, ο ελληνικός πολιτισμός δεν είναι δυνατό να ορίζονται μέσω της αντίθεσης και της άρνησης των άλλων πολιτισμών. Εξάλλου ζούμε σε μια εποχή έντονων πολιτιστικών προσκτήσεων και επιρροών που μάλλον είναι ανώφελο εκ μέρους μας να πιστεύουμε ότι μπορεί ο ελληνικός πολιτισμός να παραμείνει αλώβητος και ανεπηρέαστος (με την προϋπόθεση όμως ότι έχουμε απαντήσει και στο ερώτημα τι είναι ελληνικός πολιτισμός).
Δυστυχώς το θέμα της πολιτιστικής διαχείρισης είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού, των δύο πλέον πασχόντων τομέων δηλαδή του ελληνικού κράτους, οπότε όσα λέμε αποτελούν κάλλιστα ένα ευχολόγιο. Είναι τόσες πολλές οι αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν και θέλει τόσο σθένος για να προβεί μια κυβέρνηση σ’ αυτές, που ένας απαισιόδοξος θα είχε κάθε δίκιο να πιστεύει πως τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να γίνουν. Νομίζω όμως πως τελικά οι Έλληνες βλέπουμε ότι η ελληνικότητά μας δεν απειλείται παραδείγματος χάριν, από την κατάργηση μιας παρέλασης- μιλιταριστικού κατάλοιπου, ή τη διαίρεση εκκλησίας και κράτους. Απειλείται όμως βαθιά όταν αφήνεται στα χέρια μισαλλόδοξων που αλλοιώνουν τα στοιχεία που τον ανέδειξαν, όπως η δημοκρατία και ισότητα, ενώ παράλληλα επιμένουν να υποτιμούν τους άλλους πολιτισμούς θεωρώντας πως έτσι εξυψώνουν τον δικό μας
Της Έλενας Αποστόλου, Δικηγόρου, αναδημοσίευση απο την Αυγή
Φαίνεται πως τον τελευταίο καιρό απασχολεί βαθιά την κοινή γνώμη το ζήτημα της εθνικής μας ταυτότητας. Η επέτειος της 25ης Μαρτίου σε συνδυασμό με την επιβεβλημένη παρέλαση, ο διχασμός για το βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού αλλά και η ήττα της Εθνικής ποδοσφαίρου από την Τουρκία πυροδότησαν για μια ακόμη φορά τις συζητήσεις σχετικά με το ποιοι και κατά πόσο είναι και αισθάνονται Έλληνες. Σε αυτές τις λεκτικές διαμάχες, που λαμβάνουν χώρα κυρίως στα τηλεοπτικά παράθυρα προς τέρψη αλλά και συμμόρφωση των τηλεθεατών, το προνόμιο της ελληνικότητας αποδίδεται ή αυτό-απονέμεται κυρίως σε κληρικούς, πολιτικούς ακροδεξιών παρατάξεων και μαχητές της ορθόδοξης πίστης. Από την άλλη πλευρά, οι εκπρόσωποι παραδείγματος χάριν των αριστερών παρατάξεων θεωρούνται συλλήβδην ανθέλληνες (πέραν από υποστηριχτές της τρομοκρατίας και υποθάλποντες εγκληματικά στοιχεία) διότι διαφωνούν με το μέγεθος της σπουδαιότητας που αποδίδεται σε όλα τα παραπάνω.
Είναι απορίας άξιο πως η ελληνικότητα μπορεί να ταυτίζεται με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου ή με την ήττα ή τη νίκη μιας ομάδας ποδοσφαίρου απέναντι σε μια γειτονική χώρα και πραγματικά δεν μπορώ να συλλάβω το πώς μπορεί να οδηγηθεί κανείς να πιστεύει ότι η εθνική ταυτότητά μας συνοψίζεται απλά στο τρίπτυχο «πατρίς- θρησκεία- οικογένεια».Τούτο όμως ισχύει ή πρόκειται απλά για μια καθ’ υπερβολή προβολή των μέσων μαζικής ενημέρωσης;
Οπωσδήποτε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, εξάλλου και αυτά καθοδηγούνται (αλλά και καθοδηγούν) από τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του τηλεοπτικού κοινού. Αυτές όμως οι προτιμήσεις, πως κατέληξαν να αποτελούνται εν μέρει από μια σχεδόν «λυσσώδη» υπερπροστασία οποιουδήποτε πολιτισμικού στοιχείου εντοπίζεται στην Ελλάδα; Και έπειτα γιατί να προβάλλονται ως μόνιμοι συνοδοιπόροι και προστάτες της ελληνικότητας η χριστιανική θρησκεία και ο ελληνικός στρατός; Είναι βέβαιο ότι μερικές δεκαετίες «ταχύρυθμης» σχολικής εκπαίδευσης ήταν αρκετές για να ριζωθούν αυτές οι αντιλήψεις στο μυαλό των Νεοελλήνων.
Αντιλαμβάνομαι τη σπουδαιότητα της διατήρησης της εθνικής μας ταυτότητας σε έναν κόσμο που ταχύτατα εξελίσσεται και απορροφά κάθε διαφορετικό στοιχείο, δημιουργώντας ένα χωνευτήρι των λαών και δεν αμφισβητώ το σημαντικό ρόλο πολλών θρησκευτικών (όχι όμως και μιλιταριστικών) στοιχείων σ’ αυτό. Όμως η προσπάθεια για τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας δεν μπορεί να ταυτίζεται με την περιχαράκωση και την απομόνωση. Διατήρηση εντέλει σημαίνει και σωστή διαχείριση του πολιτισμού μας. Αυτού του είδους η πολιτιστική διαχείριση, που λείπει τόσο σε θεσμικό επίπεδο από τη χώρα μας όσο και από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, θα μπορούσε να απαλλάξει τον Έλληνα από τη λογική των στερεοτύπων και να προβάλλει την αξία όλων των εποχών της ελληνικότητας, όχι μόνο της αρχαίας Αθήνας και της επανάστασης του’21. Η εθνική μας ταυτότητα, ο ελληνικός πολιτισμός δεν είναι δυνατό να ορίζονται μέσω της αντίθεσης και της άρνησης των άλλων πολιτισμών. Εξάλλου ζούμε σε μια εποχή έντονων πολιτιστικών προσκτήσεων και επιρροών που μάλλον είναι ανώφελο εκ μέρους μας να πιστεύουμε ότι μπορεί ο ελληνικός πολιτισμός να παραμείνει αλώβητος και ανεπηρέαστος (με την προϋπόθεση όμως ότι έχουμε απαντήσει και στο ερώτημα τι είναι ελληνικός πολιτισμός).
Δυστυχώς το θέμα της πολιτιστικής διαχείρισης είναι θέμα παιδείας και πολιτισμού, των δύο πλέον πασχόντων τομέων δηλαδή του ελληνικού κράτους, οπότε όσα λέμε αποτελούν κάλλιστα ένα ευχολόγιο. Είναι τόσες πολλές οι αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν και θέλει τόσο σθένος για να προβεί μια κυβέρνηση σ’ αυτές, που ένας απαισιόδοξος θα είχε κάθε δίκιο να πιστεύει πως τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να γίνουν. Νομίζω όμως πως τελικά οι Έλληνες βλέπουμε ότι η ελληνικότητά μας δεν απειλείται παραδείγματος χάριν, από την κατάργηση μιας παρέλασης- μιλιταριστικού κατάλοιπου, ή τη διαίρεση εκκλησίας και κράτους. Απειλείται όμως βαθιά όταν αφήνεται στα χέρια μισαλλόδοξων που αλλοιώνουν τα στοιχεία που τον ανέδειξαν, όπως η δημοκρατία και ισότητα, ενώ παράλληλα επιμένουν να υποτιμούν τους άλλους πολιτισμούς θεωρώντας πως έτσι εξυψώνουν τον δικό μας
Η ΡΥΠΑΝΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΛΙΔΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ !
Πρώτη μεταξύ όλων των δήμων στην ευρύτερη περιοχή είναι η Αυλίδα σε ότι αφορά τη ρύπανση του περιβάλλοντος σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση. τα αποτελέσματα της οποίας αφιερώνονται σε όλους τους "ανεύθυνους" τοπικούς και άλλους άρχοντες Βοιωτίας και Εύβοιας, που χρόνια τώρα ανερυθρίαστα δημαγωγούν.
(Περισσότερα για τη δημοσκόπηση, απο όπου είναι και το γράφημμα στο: http://www.publicissue.gr/1077/aswpos/)
(Περισσότερα για τη δημοσκόπηση, απο όπου είναι και το γράφημμα στο: http://www.publicissue.gr/1077/aswpos/)
Σάββατο 14 Μαρτίου 2009
«Δίκτυο για τη σωτηρία του Ασωπού και του Ευβοϊκού» - Διόδια Σχηματαρίου Σάββατο 21/3/2009
Η εγκατάσταση εκατοντάδων βιομηχανιών στην «άτυπη» βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων και στην περιοχή του Ασωπού, της Θήβας και της Χαλκίδας, το χρόνιο καθεστώς ασυδοσίας και η πλήρης ανυπαρξία μηχανισμών ελέγχου εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, επιβάρυναν με καρκινογόνες και τοξικές ουσίες τον υδροφόρο ορίζοντα μιας τεράστιας πλέον περιοχής, με αποτέλεσμα οι συνέπειες τόσο στην δημόσια υγεία όσο και στις οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής (γεωργία, τουρισμός) να είναι ανυπολόγιστες.
Με τα νέα χωροταξικά σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ, ολόκληρη η Βοιωτία και η Εύβοια μετατρέπονται σε περιοχές εγκατάστασης και νέων βιομηχανικών μονάδων, χωρίς να έχουν διασφαλιστεί τα αναγκαία μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας και ελέγχου.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να βάλουμε φρένο στην ασυδοσία, την υποβάθμιση και την οικολογική καταστροφή
Να σπάσουμε το απόστημα της σιωπής και της συγκάλυψης
Να επιβάλλουμε την πλήρη εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας
Να αποτρέψουμε την μετατροπή των περιοχών μας σε θαλάμους αερίων
Να περιφρουρήσουμε την υγεία, τη ζωή, το περιβάλλον, το κοινό μας μέλλον.
ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
Το Σάββατο 21 Μαρτίου, στις 11.00 π.μ., κινητοποίηση στα διόδια Σχηματαρίου
Ενεργοί Πολίτες Εύβοιας - Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων Ωρωπού- Ινστιτούτο Τοπικής Αειφορίας και Πολιτισμού - Θηβαίοι Πολίτες για το Περιβάλλον- Κίνηση Πολιτών Δήμου Θίσβης- Πρωτοβουλία Βαγαίων Πολιτών - Δίκτυο Κινήσεων Πολιτών και Συλλόγων Περιβάλλοντος Εύβοιας - Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
(περισσότερα για τη δημοσκόπηση, απο όπου είναι και το γράφημμα στο: http://www.publicissue.gr/1077/aswpos/)
Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009
Προαστιακός Χαλκίδας με μονή γραμμή: Πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία !
Συγχαρητήρια σε όλους όσους σκέφτηκαν, σχεδίασαν και υλοποιούν (παρά τις αντιρρήσεις που εκφράστηκαν έγκαιρα από φορείς των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών)τον εκσυγχρονισμό της μονής γραμμής Χαλκίδας - Οινόης του ΟΣΕ !
Από τη δεκαετία του 1970 είχε τεθεί το θέμα του εξηλεκτρισμού και της κατασκευής διπλής γραμμής στη διαδρομή Χαλκίδα - Οινόη. Πέρασαν τα χρόνια, πέρασαν και δεκάδες αρμόδιοι και "υπεύθυνοι" από τις σχετικές δομές του ΟΣΕ και των Υπουργείων και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να εκσυγχρονιστεί επιτέλους η πολύπαθη σιδηροδρομική σύνδεση Χαλκίδας - Οινόης.
Αρχές του 21ου αιώνα πιά.
Συνδέθηκε το έργο με διάφορα επικοινωνιακά τρυκ και "παραμύθια". Καθυστερήσεις επι καθυστερήσεων. Αποφασίστηκε ότι στη διαδρομή δεν χρειάζεται διπλή γραμμή ! Δεν σκέφτηκε κανείς το θέμα ασφάλειας ! Ούτε τα άλλα πλεονεκτήματα που προσφέρει η διπλή γραμμή (ευελιξία, αποδοτικότητα, ταχύτητα, επιδόσεις κλπ) Ούτε κανείς πήρε υπ' όψη του την πανευρωπαϊκή εμπειρία σε θέματα προαστιακού. Αλήθεια οι κουτόφραγκοι έχουν μονές γραμμές στους προαστιακούς? Ας πάνε ενα ταξιδάκι οι υπεύθυνοι (κοντά σε τόσα που κάνουν) σε Λόνδρα, Παρίσι, Λυών, Βουδαπέστη, Βιέννη να ρίξουν μια ματιά στα αντίστοιχα προαστιακά δίκτυα. Ή στη Γερμανία που έχει αποδεδειγμένα το πιο σύγχρονο και αποδοτικό σιδηροδρομικό δίκτυο (προαστιακόύ συμπεριλαμβανομένου) και ας μας πούν που είδαν μονή γραμμή?
Ποιοί θέλουν τη συνεχή και μόνιμη υποβάθμιση του σιδηρόδρομου στη χώρα?
Ποιοί κόπτονται μόνο στα λόγια για τη τουριστική ανάπτυξη της Χαλκίδας και δεν βλέπουν το "δάσος"
Από τη δεκαετία του 1970 είχε τεθεί το θέμα του εξηλεκτρισμού και της κατασκευής διπλής γραμμής στη διαδρομή Χαλκίδα - Οινόη. Πέρασαν τα χρόνια, πέρασαν και δεκάδες αρμόδιοι και "υπεύθυνοι" από τις σχετικές δομές του ΟΣΕ και των Υπουργείων και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να εκσυγχρονιστεί επιτέλους η πολύπαθη σιδηροδρομική σύνδεση Χαλκίδας - Οινόης.
Αρχές του 21ου αιώνα πιά.
Συνδέθηκε το έργο με διάφορα επικοινωνιακά τρυκ και "παραμύθια". Καθυστερήσεις επι καθυστερήσεων. Αποφασίστηκε ότι στη διαδρομή δεν χρειάζεται διπλή γραμμή ! Δεν σκέφτηκε κανείς το θέμα ασφάλειας ! Ούτε τα άλλα πλεονεκτήματα που προσφέρει η διπλή γραμμή (ευελιξία, αποδοτικότητα, ταχύτητα, επιδόσεις κλπ) Ούτε κανείς πήρε υπ' όψη του την πανευρωπαϊκή εμπειρία σε θέματα προαστιακού. Αλήθεια οι κουτόφραγκοι έχουν μονές γραμμές στους προαστιακούς? Ας πάνε ενα ταξιδάκι οι υπεύθυνοι (κοντά σε τόσα που κάνουν) σε Λόνδρα, Παρίσι, Λυών, Βουδαπέστη, Βιέννη να ρίξουν μια ματιά στα αντίστοιχα προαστιακά δίκτυα. Ή στη Γερμανία που έχει αποδεδειγμένα το πιο σύγχρονο και αποδοτικό σιδηροδρομικό δίκτυο (προαστιακόύ συμπεριλαμβανομένου) και ας μας πούν που είδαν μονή γραμμή?
Ποιοί θέλουν τη συνεχή και μόνιμη υποβάθμιση του σιδηρόδρομου στη χώρα?
Ποιοί κόπτονται μόνο στα λόγια για τη τουριστική ανάπτυξη της Χαλκίδας και δεν βλέπουν το "δάσος"
Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009
ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ "ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ" ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ?
Είναι μια ερώτηση που έρχεται στο νου όταν σκεφτεί κανείς:
α) Το κτίριο αυτό είναι η πραγματική έκφραση της βιομηχανικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας της πόλης
β) Τα μεγάλα λόγια όλων των προηγούμενων και νυν αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης
γ) Το ότι έχουν κηρυχθεί διατηρητέα κάποια ιδιωτικά κτίσματα εντός της πόλης με πολύ μικρότερη πολιτισμική σημασία από το αναφερόμενο
δ) Το ότι εχει κηρυχθεί διατηρητέα η Δημοτική Αγορά, που έχει πολύ μικρότερη ιστορία (και χρονολογικά) και πολιτισμική σημασία για τη πόλη
Αλήθεια ποιός αρμόδιος θα απαντήσει?
Ποιοί φορείς θα πάρουν θέση?
Γιατί δεν το είχαν επισημάνει τόσο καιρό?
α) Το κτίριο αυτό είναι η πραγματική έκφραση της βιομηχανικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας της πόλης
β) Τα μεγάλα λόγια όλων των προηγούμενων και νυν αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης
γ) Το ότι έχουν κηρυχθεί διατηρητέα κάποια ιδιωτικά κτίσματα εντός της πόλης με πολύ μικρότερη πολιτισμική σημασία από το αναφερόμενο
δ) Το ότι εχει κηρυχθεί διατηρητέα η Δημοτική Αγορά, που έχει πολύ μικρότερη ιστορία (και χρονολογικά) και πολιτισμική σημασία για τη πόλη
Αλήθεια ποιός αρμόδιος θα απαντήσει?
Ποιοί φορείς θα πάρουν θέση?
Γιατί δεν το είχαν επισημάνει τόσο καιρό?
Περιβάλλον και αγροτική πολιτική στη παγκοσμιοποίηση (*)
(*) Γιάννη Τόλιου. «Περιβάλλον και Αγροτική Πολιτική σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Εναλλακτική πολιτική Αυτοδυναμίας Τροφίμων» (Εκδόσεις Κ.Ψ.Μ., 320 σελίδες)
Το νέο βιβλίο του οικονομολόγου-ερευνητή Γιάννη Τόλιου, αγκαλιάζει έναν εξαιρετικά επίκαιρο κύκλο θεμάτων, που αγγίζουν το ενδιαφέρον ευρύτερου κύκλου αναγνωστών. Αρχίζοντας από τις κλιματικές αλλαγές, τη διατροφική κρίση, τη βιοποικιλότητα, κά, το βιβλίο αναλύει κριτικά την πολιτική του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, τις λεγόμενες συμφωνίες «ελευθέρου εμπορίου», το ρόλο των διαφόρων «λόμπι» στη χάραξη της εμπορικής και αγροτικής πολιτικής, τη δράση των πολυεθνικών στη «διατροφική αλυσίδα» και τις πολύπλευρες προεκτάσεις της χρήσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ), στην παραγωγή «μεταλλαγμένων» τροφίμων και ζωοτροφών.
Στο φόντο των παραπάνω εξελίξεων, το βιβλίο εστιάζει με ιδιαίτερη ευαισθησία στην σημερινή κατάσταση των ελλήνων αγροτών και του αγροτικού τομέα, στα ζητήματα ποιότητας τροφίμων, προστασίας του καταναλωτή και του φυσικού περιβάλλοντος. Διερευνά επίσης τους βασικούς άξονες μιας εναλλακτικής στρατηγικής «αυτοδυναμίας τροφίμων», με όρους βιώσιμης ανάπτυξης, στήριξης της οικογενειακής γεωργίας, ελέγχου της δράσης των «καρτέλ», εξασφάλισης υγιεινών προϊόντων και φροντίδας της βιοποικιλότητας. Τέλος αναδεικνύει την αναγκαιότητα και τις προϋποθέσεις μιας γενικότερης ριζοσπαστικής πολιτικής, ανατροπής των νεοφιλελεύθερων επιλογών και υπέρβασης των κυρίαρχων καπιταλιστικών σχέσεων, στην προοπτική μιας κοινωνίας, όπου οι οικολογικές αξίες θα συνδυάζονται γόνιμα με τις ουμανιστικές αξίες του σοσιαλισμού, για μια ανώτερη κοινωνία, όπου στη θέση της «διαχείρισης προσώπων» θα μπει η «διαχείριση πραγμάτων» και ο σεβασμός στο περιβάλλον.!
www.ytolios.gr, e-mail: tolios@syn.gr
Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009
Και μετά την Ημέρα της Γυναίκας, τι?...
Της Λιάνας Γούτα, χημικού μηχανικού, υποψήφιας το 2007 με τη ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης (l.v.gouta@helpe.gr , www.lianagouta.gr)
Τις γιορτές μας τις κάναμε! Δήμοι, Νομαρχίες, φορείς οργάνωσαν γιορτές, ο καθένας από τη δική του σκοπιά, άλλοι τιμώντας σημαντικές γυναίκες, άλλοι με γιορτές καλλυντικών με σεσουάρ και κραγιόν!
Και αν Δήμοι και Νομαρχίες έκαναν κάποιες γιορτές, στα ΜΜΕ, η Ημέρα της Γυναίκας πέρασε ‘στα ψιλά’ ή επικεντρώθηκε στα προβλήματα των γυναικών στις τριτοκοσμικές και υπανάπτυκτες χώρες. Σημαντικά πράγματι προβλήματα, αλλά και τα δικά μας, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, δεν είναι αμελητέα...
Κι ενώ οι Δήμοι και οι Νομαρχίες γιορτάζουν, ποιος αναρωτήθηκε πόσες είναι οι γυναίκες Δήμαρχοι και Νομάρχες στην Ελλάδα? Στην προηγούμενη αυτοδιοικητική θητεία τα ποσοστά έφταναν μόλις στο 2,1 και 1,7 αντίστοιχα! Κι αυτό, όταν η Ευρώπη και το Ευρωκοινοβούλιο έχει 31% γυναίκες ευρωβουλευτές και δηλώνει ότι πρόκειται για χαμηλό ποσοστό που δείχνει έλλειψη δημοκρατίας και πολιτισμού! Στην Ελληνική Βουλή το ποσοστό είναι μόλις 16%. Κι επιπλέον, και από αυτό το ποσοστό, ένα μέρος, ξεχωρίζει και βασίζει την πορεία του στην εικόνα και στον επικοινωνιακό-μηντιακό θόρυβο. Ωστόσο μας φτάνει αυτό?
Σε μια κοινωνία που μέσα σε λίγα μόνο χρόνια ξεπέρασε ταμπού δεκαετιών και σήμερα σπρώχνει τις γυναίκες της για μόρφωση και εκπαίδευση, με αποτέλεσμα οι γυναίκες στα ΑΕΙ να είναι το 53% των φοιτητών, με μια συμμετοχή που ενισχύεται όλο και περισσότερο ακόμα και στις ανδροκρατούμενες ειδικότητες όπως τα Πολυτεχνεία, με φοιτήτριες που όχι μόνο εισάγονται, αλλά και διακρίνονται και αριστεύουν, το μεγάλο ερώτημα είναι «Τί γίνονται όλα αυτές οι μορφωμένες γυναίκες κατόπιν»?
Συνεχίζουν να διακρίνονται και να αριστεύουν? Διαπρέπουν στις υψηλές διοικητικές θέσεις των επιχειρήσεων, στην έρευνα, στην κρατική μηχανή, στις θέσεις λήψης αποφάσεων? Δυστυχώς η απάντηση είναι αρνητική κι ο δρόμος προς την κορυφή κλειστός. Βεβαίως, μπαίνουν στην αγορά εργασίας, αν και σε ποσοστό 1 προς 2 σε σχέση με τους άνδρες ή αλλιώς, με ανεργία υπερδιπλάσια από των ανδρών. Αλλά...ως εκεί! Στις υψηλόβαθμες κυβερνητικές θέσεις η γυναικεία συμμετοχή έχει να δείξει μόνο χαμηλά μονοψήφια νούμερα συμμετοχής, στον ιδιωτικό τομέα, μάλλον ακόμα χειρότερα.
Το σχόλιο δε σκοπεύει να προτείνει λύσεις, παρά μόνο να προβληματίσει. Πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε το πρόβλημα, τις διαστάσεις και τις συνέπειές του και μετά να μιλήσουμε για λύσεις. Εκείνο που δε συνειδητοποιούμε, είναι ότι αφήνοντας αναξιοποίητες τις μορφωμένες, ικανές, φιλόδοξες γυναίκες που τελειώνουν κατά χιλιάδες από τα πανεπιστήμια μας, χάνουμε ως χώρα σε μυαλά, σε ταλέντα, σε ανθρώπινους πόρους, σπαταλώντας το μορφωμένο δυναμικό μας. Κυρίως όμως χάνουμε σε ανταγωνιστικότητα, στην εποχή της γνώσης, της καινοτομίας, της πληροφορίας, όπου νικητής θα είναι αυτός που θα αναδείξει και θα αξιοποιήσει τα περισσότερα και καλύτερα μυαλά, και τα ανδρικά και τα γυναικεία!
Τις γιορτές μας τις κάναμε! Δήμοι, Νομαρχίες, φορείς οργάνωσαν γιορτές, ο καθένας από τη δική του σκοπιά, άλλοι τιμώντας σημαντικές γυναίκες, άλλοι με γιορτές καλλυντικών με σεσουάρ και κραγιόν!
Και αν Δήμοι και Νομαρχίες έκαναν κάποιες γιορτές, στα ΜΜΕ, η Ημέρα της Γυναίκας πέρασε ‘στα ψιλά’ ή επικεντρώθηκε στα προβλήματα των γυναικών στις τριτοκοσμικές και υπανάπτυκτες χώρες. Σημαντικά πράγματι προβλήματα, αλλά και τα δικά μας, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, δεν είναι αμελητέα...
Κι ενώ οι Δήμοι και οι Νομαρχίες γιορτάζουν, ποιος αναρωτήθηκε πόσες είναι οι γυναίκες Δήμαρχοι και Νομάρχες στην Ελλάδα? Στην προηγούμενη αυτοδιοικητική θητεία τα ποσοστά έφταναν μόλις στο 2,1 και 1,7 αντίστοιχα! Κι αυτό, όταν η Ευρώπη και το Ευρωκοινοβούλιο έχει 31% γυναίκες ευρωβουλευτές και δηλώνει ότι πρόκειται για χαμηλό ποσοστό που δείχνει έλλειψη δημοκρατίας και πολιτισμού! Στην Ελληνική Βουλή το ποσοστό είναι μόλις 16%. Κι επιπλέον, και από αυτό το ποσοστό, ένα μέρος, ξεχωρίζει και βασίζει την πορεία του στην εικόνα και στον επικοινωνιακό-μηντιακό θόρυβο. Ωστόσο μας φτάνει αυτό?
Σε μια κοινωνία που μέσα σε λίγα μόνο χρόνια ξεπέρασε ταμπού δεκαετιών και σήμερα σπρώχνει τις γυναίκες της για μόρφωση και εκπαίδευση, με αποτέλεσμα οι γυναίκες στα ΑΕΙ να είναι το 53% των φοιτητών, με μια συμμετοχή που ενισχύεται όλο και περισσότερο ακόμα και στις ανδροκρατούμενες ειδικότητες όπως τα Πολυτεχνεία, με φοιτήτριες που όχι μόνο εισάγονται, αλλά και διακρίνονται και αριστεύουν, το μεγάλο ερώτημα είναι «Τί γίνονται όλα αυτές οι μορφωμένες γυναίκες κατόπιν»?
Συνεχίζουν να διακρίνονται και να αριστεύουν? Διαπρέπουν στις υψηλές διοικητικές θέσεις των επιχειρήσεων, στην έρευνα, στην κρατική μηχανή, στις θέσεις λήψης αποφάσεων? Δυστυχώς η απάντηση είναι αρνητική κι ο δρόμος προς την κορυφή κλειστός. Βεβαίως, μπαίνουν στην αγορά εργασίας, αν και σε ποσοστό 1 προς 2 σε σχέση με τους άνδρες ή αλλιώς, με ανεργία υπερδιπλάσια από των ανδρών. Αλλά...ως εκεί! Στις υψηλόβαθμες κυβερνητικές θέσεις η γυναικεία συμμετοχή έχει να δείξει μόνο χαμηλά μονοψήφια νούμερα συμμετοχής, στον ιδιωτικό τομέα, μάλλον ακόμα χειρότερα.
Το σχόλιο δε σκοπεύει να προτείνει λύσεις, παρά μόνο να προβληματίσει. Πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε το πρόβλημα, τις διαστάσεις και τις συνέπειές του και μετά να μιλήσουμε για λύσεις. Εκείνο που δε συνειδητοποιούμε, είναι ότι αφήνοντας αναξιοποίητες τις μορφωμένες, ικανές, φιλόδοξες γυναίκες που τελειώνουν κατά χιλιάδες από τα πανεπιστήμια μας, χάνουμε ως χώρα σε μυαλά, σε ταλέντα, σε ανθρώπινους πόρους, σπαταλώντας το μορφωμένο δυναμικό μας. Κυρίως όμως χάνουμε σε ανταγωνιστικότητα, στην εποχή της γνώσης, της καινοτομίας, της πληροφορίας, όπου νικητής θα είναι αυτός που θα αναδείξει και θα αξιοποιήσει τα περισσότερα και καλύτερα μυαλά, και τα ανδρικά και τα γυναικεία!
Να σταματήσει το διαρκές έγκλημα στον Ασωπό και τον Ευβοϊκό
Oι πολίτες Αν. Αττικής, Βοιωτίας και Εύβοιας συντονίζουν τον αγώνα τους:
Την Κυριακή 8 Μαρτίου, κινήσεις πολιτών από τη Αν. Αττική, τη Βοιωτία και την Εύβοια, συναντηθήκαμε στο Εργατικό Κέντρο Θήβας, για να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας στην αντιμετώπιση της οξύτατης περιβαλλοντικής κρίσης λόγω της ανεξέλεγκτης βιομηχανικής ρύπανσης.
Η εγκατάσταση εκατοντάδων βιομηχανιών στην περιοχή του Ασωπού, της Θήβας και της Χαλκίδας και το χρόνιο καθεστώς ασυδοσίας, επιβάρυναν με καρκινογόνες και τοξικές ουσίες τον υδροφόρο ορίζοντα μιας τεράστιας πλέον περιοχής, με αποτέλεσμα οι συνέπειες τόσο στην υγεία των κατοίκων, όσο και στις παραγωγικές δραστηριότητες (γεωργία, τουρισμός) να είναι ανυπολόγιστες.
Με τα νέα χωροταξικά σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ, ολόκληρη η Βοιωτία και η Εύβοια μετατρέπονται σε ανοργάνωτες ζώνες εγκατάστασης βιομηχανικών μονάδων, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας και ελέγχου. Η Θίσβη και η Αντίκυρα εξελίσσονται σε περιοχές βιομηχανικής συγκέντρωσης και απειλούν τον Κορινθιακό, ενώ τα παραθαλάσσια χωριά υφίστανται τις συνέπειες από τη μεταφερόμενη ρύπανση και το θαλάσσιο οικοσύστημα του Ευβοϊκού βρίσκεται στα όρια της περιβαλλοντικής κατάρρευσης.
Ταυτόχρονα δημιουργείται ένα νέο τεράστιο ενεργειακό κέντρο στην ευρύτερη περιοχή Αττικής - Βοιωτίας – Εύβοιας αφού στις 6 υφιστάμενες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με μαζούτ και φυσικό αέριο, προσθέτονται άλλες 12 με φυσικό αέριο, ενώ μέχρι πρόσφατα σχεδιάζονταν και 4 μονάδες με λιθάνθρακα, συνολικής ισχύος 10 GW. Οι εκπομπές ρύπων και θερμότητας θα είναι ασύλληπτες και θα επηρεάσουν άμεσα ολόκληρη την Αν. Στερεά.
Εδώ και δύο περίπου χρόνια, κινήσεις πολιτών από όλες αυτές τις περιοχές βρισκόμαστε σε συνεχή επικοινωνία και οργανώνουμε κοινές δράσεις για να δημοσιοποιήσουμε το πρόβλημα και να πιέσουμε για λύσεις. Εδώ και δύο χρόνια, είμαστε θύματα ενός πρωτοφανούς εμπαιγμού. Παρά τις εξαγγελίες ΥΠΕΧΩΔΕ και αυτοδιοίκησης, παρά τους ελέγχους και τα πρόστιμα, τίποτε δεν έχει αλλάξει στο καθεστώς της παρανομίας και της ρύπανσης :ο Ασωπός και τα υπόγεια νερά συνεχίζουν να είναι κοκτέιλ βιομηχανικών και επικίνδυνων αποβλήτων, οι αέριοι ρύποι εκπέμπονται αμείωτοι, τα στερεά τοξικά και βιομηχανικά απόβλητα συνεχίζουν να ρίχνονται ανεξέλεγκτα σε παράνομες χωματερές, νταμάρια και ρέματα.
Τα βασικά μας αιτήματα όπως διατυπώθηκαν στη συνάντηση αφορούν:
- την παροχή καθαρού πόσιμου νερού σε όλους τους πολίτες από κεντρική εγκατάσταση επεξεργασίας
- έλεγχο όλων των γεωτρήσεων και δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων
- ουσιαστικούς και συνεχείς ελέγχους και διακοπή της λειτουργίας των επιχειρήσεων – παραβατών μέχρι να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να μη ρυπαίνουν.
- μέτρα αποκατάστασης του υδροφόρου ορίζοντα και χρέωση των βιομηχανιών με το κόστος αποκατάστασης
- έλεγχο των βιομηχανικών προϊόντων που παράγονται στην περιοχή (οι περισσότερες βιομηχανίες τροφίμων και ποτών της χώρας)
- έλεγχο των αγροτικών προϊόντων, μέτρα για την προστασία και αποζημίωση των αγροτών
- οργάνωση των άτυπων βιομηχανικών περιοχών σε ΒΙΟΠΕ-ΒΙΠΕ, χωροταξικό σχεδιασμό με κοινωνική διαβούλευση και εκτέλεση όλων των απαραίτητων έργων υποδομής και περιβαλλοντικής προστασίας
- φρένο στην παράλογη, ξέφρενη, κερδοσκοπική, ανάπτυξη ενεργειακών μονάδων
- Συνεχή και ανοιχτή συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στις διαδικασίες ελέγχου, πλήρη ενημέρωση των κατοίκων και των εργαζομένων για τα αποτελέσματα των ελέγχων.
Δεν έχουμε αυταπάτες. Τα μέτρα που ζητάμε προϋποθέτουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις, κόστος, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και δυστυχώς τόσο οι κεντρικές, όσο και οι νομαρχιακές αλλά κατά περίπτωση και οι τοπικές αρχές, δεν έχουν δείξει μέχρι τώρα διατεθειμένες να ανταποκριθούν.
Για τη συνέχιση του αγώνα μας, συστήνουμε «Δίκτυο για τον Ασωπό και τον Ευβοϊκό» μόνιμης επικοινωνίας και συντονισμού. Στα πλαίσια του δικτύου θα λειτουργήσουν επιτροπές:
Συντονιστική,
Επιστημονική-τεχνική,
Οικονομική,
Επικοινωνίας,
και Νομική,
που στελεχώθηκαν με μέλη από τις κινήσεις πολιτών που συμμετέχουν στο δίκτυο.
ενώ η πρώτη κινητοποίηση θα είναι στα διόδια Σχηματαρίου το Σάββατο 21 Μαρτίου.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να βάλουμε φρένο στην ασυδοσία και την υποβάθμιση
Να σπάσουμε το απόστημα της σιωπής και της συγκάλυψης
Να αποτρέψουμε την μετατροπή των περιοχών μας σε θαλάμους αερίων
Να περιφρουρήσουμε την υγεία, τη ζωή, το περιβάλλον, το κοινό μας μέλλον.
Ενεργοί Πολίτες Εύβοιας
Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων Ωρωπού
Ινστιτούτο Τοπικής Αειφορίας και Πολιτισμού
Θηβαίοι Πολίτες για το Περιβάλλον
Κίνηση Πολιτών Δήμου Θίσβης
Πρωτοβουλία Βαγαίων Πολιτών
Δίκτυο Κινήσεων Πολιτών και Συλλόγων Περιβάλλοντος Εύβοιας
Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
(περισσότερα για τη δημοσκόπηση, απο όπου είναι και το γράφημμα στο: http://www.publicissue.gr/1077/aswpos/)
Τρίτη 10 Μαρτίου 2009
Δημόσια ελεύθερη έκφραση και ιδιωτική εύθύνη
Της Έλενας Αποστόλου, Δικηγόρου (αναδημοσίευση από την Αυγή)
Στη δημόσια σφαίρα, πολλά λέγονται κι ακόμη περισσότερα γράφονται• και ευτυχώς.Η ελευθερία της έκφρασης είναι μια δημοκρατική κατάκτηση, που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμά μας. Δεν είναι όμως η μόνη.
Δυστυχώς στο θέμα της ελεύθερης έκφρασης, ιδιαίτερα διά του Τύπου, ως αναγνωστικό κοινό και ως εκδότες/συγγραφείς των απόψεών μας, πάσχουμε. Φαίνεται πως για μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που δημόσια εκθέτουν την άποψή τους, υπάρχουν μόνο δύο πλευρές στην απόλαυση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης: είτε ελευθερία, με την έννοια του “γράφω ό,τι θέλω χωρίς καμία συνέπεια”, είτε φίμωση, δηλάδη “δεν μπορώ να γράφω καθόλου”.
Ας μην είμαστε υπεραπλουστευτικοί. Όπως κάθε δημοκρατικό δικαιώμα, έτσι και η ελευθερία της έκφρασης έχει τα όρια της. Και τα όρια αυτά τίθενται από τα άλλα δημοκρατικά δικαιώματα που μπορεί να θιχτούν. Φυσικά και καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει.Όχι ομως εξυβρίσεις, συκοφαντίες, ψευδείς πληροφορίες και απειλές. Εξάλλου οι νόμοι που προστατεύουν τους πολίτες υπάρχουν για όλους, δεν εξαιρούν δημοσιογράφους, συγγραφείς ή bloggers.
Εν προκειμένω, στην περιπτωση που απασχολεί την κοινή γνώμη σήμερα, το ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης τίθεται εκ νέου, μέσα σε ένα καινούργιο, σχεδόν άγνωστο πλαίσιο, τον κόσμο του διαδικτύου. Όσοι έχουν επαφή με το διαδίκτυο, μπορεί να λαμβάνουν ανώνυμη ηλεκτρονική αλληλογραφία που αναφέρεται με λίβελους σε προσωπικές σχέσεις πολιτικών προσώπων, μπορεί να διαβάζουν Blogs με υβριστικά υποννοούμενα ή να βλέπουν μονταρισμένα videos. Ο κυβερνοχώρος είναι απέραντος, άγνωστος και συχνά επικίνδυνος. Όμως εντέλει τίποτα δε χρειάζεται να αλλάξει για να χειριστούμε την πληροφορία που διαδίδεται ηλεκτρονικά. Το νομικό μας οπλοστάσιο είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει τις περιπτώσεις που θίγονται τα ατομικά δικαιώματα συγκεκριμένων πολιτών.
Βέβαια η περίπτωση των blogs είναι ιδιάζουσα. Είναι κατά κάποιο τρόπο η φωνή των πολιτών που γράφουν σαν σε ημερολόγιο τις καθημερινές τους σκέψεις, χωρίς λογοκρισία και φραγμούς. Και το διαδίκτυο είναι ο μόνος χώρος της δημόσιας σφαίρας που δίνεται η ευκαιρία σε όλους να εκφραστούν, χωρίς να κατέχουν καμία υψηλά ιστάμενη θέση, στην πολιτική ζωή ή στα πάνελ των τηλεοπτικών καναλιών. Στα blogs εκφράζομαι εγώ κι εσύ, χωρίς απολαβές και διακοπές για διαφημίσεις. Δεν υποστηρίζω ότι επειδή δεν είναι κάποιος επαγγελματίας δημοσιογράφος, αυτομάτως εξαιρείται από τις διατάξεις που ορίζουν το πλαίσιο της έντυπης/ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Καθένας που δημοσιεύει τίθεται υπό κρίση και θέτει και τον εαυτό του σε θέση ευθύνης για αυτά που λέει, όπως επίσης και κάθε αναγνώστης κρίνει και αναστοχάζεται πάνω στα κείμενα που διαβάζει.
Εν κατακλείδι, γνώμη μου είναι πώς θα ήταν ανούσια και ατέρμονη μια προσπάθεια ανεύρεσης νέων νομοθετικών μέτρων για την αντιμετώπιση των όποιων κακόβουλων
Bloggers. Άλλωστε η δύναμή τους είναι μεγάλη και πάντα θα εφευρίσκονται νέοι τρόποι για να ξεπηδούν καινούργια blogs στον αχανή κυβερνοχώρο.
Όμως κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο. Μπορεί καθένας τελικά να γράφει ό,τι θέλει, (με το “πλεονέκτημα” της ανωνυμίας, σημειωτέον, που έχουν οι bloggers) αλλά μπορεί και καθένας να προστατέψει την τιμή και την υπόληψή του, πράττοντας τα δέοντα.
Στη δημόσια σφαίρα, πολλά λέγονται κι ακόμη περισσότερα γράφονται• και ευτυχώς.Η ελευθερία της έκφρασης είναι μια δημοκρατική κατάκτηση, που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμά μας. Δεν είναι όμως η μόνη.
Δυστυχώς στο θέμα της ελεύθερης έκφρασης, ιδιαίτερα διά του Τύπου, ως αναγνωστικό κοινό και ως εκδότες/συγγραφείς των απόψεών μας, πάσχουμε. Φαίνεται πως για μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που δημόσια εκθέτουν την άποψή τους, υπάρχουν μόνο δύο πλευρές στην απόλαυση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης: είτε ελευθερία, με την έννοια του “γράφω ό,τι θέλω χωρίς καμία συνέπεια”, είτε φίμωση, δηλάδη “δεν μπορώ να γράφω καθόλου”.
Ας μην είμαστε υπεραπλουστευτικοί. Όπως κάθε δημοκρατικό δικαιώμα, έτσι και η ελευθερία της έκφρασης έχει τα όρια της. Και τα όρια αυτά τίθενται από τα άλλα δημοκρατικά δικαιώματα που μπορεί να θιχτούν. Φυσικά και καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει.Όχι ομως εξυβρίσεις, συκοφαντίες, ψευδείς πληροφορίες και απειλές. Εξάλλου οι νόμοι που προστατεύουν τους πολίτες υπάρχουν για όλους, δεν εξαιρούν δημοσιογράφους, συγγραφείς ή bloggers.
Εν προκειμένω, στην περιπτωση που απασχολεί την κοινή γνώμη σήμερα, το ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης τίθεται εκ νέου, μέσα σε ένα καινούργιο, σχεδόν άγνωστο πλαίσιο, τον κόσμο του διαδικτύου. Όσοι έχουν επαφή με το διαδίκτυο, μπορεί να λαμβάνουν ανώνυμη ηλεκτρονική αλληλογραφία που αναφέρεται με λίβελους σε προσωπικές σχέσεις πολιτικών προσώπων, μπορεί να διαβάζουν Blogs με υβριστικά υποννοούμενα ή να βλέπουν μονταρισμένα videos. Ο κυβερνοχώρος είναι απέραντος, άγνωστος και συχνά επικίνδυνος. Όμως εντέλει τίποτα δε χρειάζεται να αλλάξει για να χειριστούμε την πληροφορία που διαδίδεται ηλεκτρονικά. Το νομικό μας οπλοστάσιο είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει τις περιπτώσεις που θίγονται τα ατομικά δικαιώματα συγκεκριμένων πολιτών.
Βέβαια η περίπτωση των blogs είναι ιδιάζουσα. Είναι κατά κάποιο τρόπο η φωνή των πολιτών που γράφουν σαν σε ημερολόγιο τις καθημερινές τους σκέψεις, χωρίς λογοκρισία και φραγμούς. Και το διαδίκτυο είναι ο μόνος χώρος της δημόσιας σφαίρας που δίνεται η ευκαιρία σε όλους να εκφραστούν, χωρίς να κατέχουν καμία υψηλά ιστάμενη θέση, στην πολιτική ζωή ή στα πάνελ των τηλεοπτικών καναλιών. Στα blogs εκφράζομαι εγώ κι εσύ, χωρίς απολαβές και διακοπές για διαφημίσεις. Δεν υποστηρίζω ότι επειδή δεν είναι κάποιος επαγγελματίας δημοσιογράφος, αυτομάτως εξαιρείται από τις διατάξεις που ορίζουν το πλαίσιο της έντυπης/ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Καθένας που δημοσιεύει τίθεται υπό κρίση και θέτει και τον εαυτό του σε θέση ευθύνης για αυτά που λέει, όπως επίσης και κάθε αναγνώστης κρίνει και αναστοχάζεται πάνω στα κείμενα που διαβάζει.
Εν κατακλείδι, γνώμη μου είναι πώς θα ήταν ανούσια και ατέρμονη μια προσπάθεια ανεύρεσης νέων νομοθετικών μέτρων για την αντιμετώπιση των όποιων κακόβουλων
Bloggers. Άλλωστε η δύναμή τους είναι μεγάλη και πάντα θα εφευρίσκονται νέοι τρόποι για να ξεπηδούν καινούργια blogs στον αχανή κυβερνοχώρο.
Όμως κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο. Μπορεί καθένας τελικά να γράφει ό,τι θέλει, (με το “πλεονέκτημα” της ανωνυμίας, σημειωτέον, που έχουν οι bloggers) αλλά μπορεί και καθένας να προστατέψει την τιμή και την υπόληψή του, πράττοντας τα δέοντα.
Ευβοϊκού χρώματα (γιατί η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο-μαύρο)
Από σήμερα ξεκινάμε μια νέα ετικέτα αφιερωμένη στους ερασιτέχνες φωτογράφους του Ευβοϊκού και στην παρουσίαση φωτογραφιών τους με θέμα τη φύση και τη πολυχρωμία της περιοχής.
Ξεκινώντας παρουσιάζουμε 4 φωτό της αγαπητής φίλης Μ.Α (κάντε κλικ στη φωτό για μεγέθυνση)
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009
ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ?
O Βαγγέλης Αποστόλου, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και πρώην βουλευτής Ευβοίας, σε συνέντευξη τύπου τη Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής: Αναφερόμενος σε παλιότερες δηλώσεις του, όπως στις 5 Νοεμβρίου 2004 που είχε επισημάνει ότι "...οι ευθύνες της Δημοτικής Αρχής της Χαλκίδας και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Εύβοιας για τα πολεοδομικά ζητήματα που σημαδεύουν την πόλη, των ακινήτων Γεωργιάδη - Κιαπέκου, είναι τεράστιες", καθώς και στις 10 Ιουλίου 2006 που είχε ρωτήσει τους τότε δήμαρχο Χαλκίδας και το νομάρχη Ευβοίας"...μήπως μπορούν να πληροφορήσουν τους Χαλκιδέους, τι γίνεται με τα ακίνητα πρώην Γεωργιάδη (σήμερα ΚΤΕΛ και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση); Καταβλήθηκαν οι απαραίτητες εισφορές; Υπάρχει καμία μελέτη αξιοποίησης των κτισμάτων της βιομηχανικής ιστορίας της πόλης; Μήπως επιδιώξουν και σ' αυτό το σημείο και άλλη αλλαγή χρήσης; Τι προβλέπει η τροποποίηση που προωθούν;" επεσήμανε ότι ποτέ δεν δόθηκαν απαντήσεις. Στην ενημέρωσή του, σχολίασε και την υπόθεση του Διοικητηρίου της Νομαρχίας, σημειώνοντας ότι ο φάκελός του θα υποβληθεί στον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης: "...Δεν θα επανέλθω στις διαδικασίες που οδήγησαν στην τροποποίησηη του Γ.Π.Σ. της πόλης για να καλυφθεί η παράνομη ανάγερση του Διοικητηρίου αφήνοντας απ' έξω λαϊκές περιοχές της Χαλκίδας με μεγάλα προβλήματα, όπως είναι η Χαραυγή και η Ξυρόβρυση. Σήμερα χτίζουν καθ' υπέρβαση της οικοδομικής αδείας. Αλήθεια τι κάνει η Πολεοδομία του δήμου που γνωρίζει την παρανομία; Εγινε αυτοψία από δικούς της υπαλλήλους ή αφήνεται στους φακέλους της Ν.Α. που πάνε και έρχονται; Βέβαια ο φάκελος Διοικητήριο - Κτίσμα Γαβριήλ στο σύνολό του θα υποβληθεί στον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης". Για το ακίνητο του πρώην Γεωργιάδη, αναφέρε ότι "...αυτή την ώρα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση προωθεί τροποποίηση της πολεοδομικής μελέτης, που υποτίθεται ότι αγόρασε για να προστατεύσει τα διατηρητέα βιομηχανικά κτίσματα ώστε να το μετατρέψει σε οικοδομικό τετράγωνο. Θα αφήσει η Δημοτική Αρχή να περάσει αυτό το περιβαλλοντικό έγκλημα ή θα οχυρωθεί πίσω από μία αρνητική "γνωμοδοτησούλα" και θα παριστάνει ότι εξόφλησε με αυτό το χρέος της;". Όσον αφορά το θέμα που έχει προκύψει για το σταθμό του ΚΤΕΛ Ευβοίας, υποστήριξε ότι "...το κτίσμα αυτό έχει ανοικοδομηθεί με σειρά κραυγαλέων παρανομιών, όπως την πολεοδομική μελέτη, τις πράξεις εφαρμογής, την οικοδομική άδεια. Δυστυχώς λειτουργεί επιπλέον χωρίς την απαιτούμενη άδεια. Είναι παρήγορο για τη Χαλκίδα ότι έστω εκ των υστέρων το περιφερειακό τμήμα του ΤΕΕ ασχολήθηκε με το θέμα συγκροτώντας σχετική επιτροπή, το πόρισμα της οποίας επιβεβαιώνει τις παραπάνω καταγγελίες. Οφείλω να αναγνωρίσω ότι με την παραπάνω στάση του τίμησε το ρόλο του". Σχολιάζοντας τη σύσκεψη που έγινε από τη διοίκηση του ΚΤΕΛ στην αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου, τόνισε ότι "...είναι πρωτοφανές να οργανώνονται συσκέψεις με θέμα τη συγκάλυψη των παρανομιών και τη στοχοποίηση του πολίτη που έκανε το αυτονόητο...". Συμπλήρωσε ακόμα ότι "...ο Πρόεδρος του ΚΤΕΛ παραδέχτηκε τις παρανομίες λέγοντας ότι 'τα ποινικά αδικήματα είναι παραγραμμένα λόγω πενταετίας'. Πώς είναι ο πρόεδρος σίγουρος ότι έχει περάσει η πενταετία για όλες τις πλημμεληματικές πράξεις και ότι υπάρχουν μόνο τέτοιες; Αυτό όμως που προξενεί μεγάλη εντύπωση είναι γιατί προχώρησαν από μόνοι τους στη διάλυση των λυόμενων αφήνοντας στο δρόμο τους πολίτες. Μήπως πίστευαν ότι μ' αυτό θα θολώσουν τα νερά; Σχολιάζοντας δήλωση του πρώην δήμαρχου Χαλκίδας Δ.Αναγνωστάκη που είχε πεί ότι 'αν δεν υπάρξει πολιτική παρέμβαση, η πολεοδομία θα πρέπει να προχωρήσει σε διακοπή των εργασιών' ρώτησε "τι εννοεί με τον όρο 'πολιτική παρέμβαση'; Ότι θα συγκαλυφθούν οι παρανομίες; και ποιες παρανομίες γνωρίζει και δεν τις καταγγέλει ως έχει υποχρέωση;" Επεσήμανε ότι στην αναφερόμενη συγκέντρωση δηλώθηκε ότι υπάρχει προσωρινή άδεια λειτουργίας του σταθμού ΚΤΕΛ. Ρώτησε κάθε αρμόδιο αν είναι αυτό αλήθεια και από ποια αρχή έχει εκδοθεί μια τέτοια άδεια; Τόνισε ότι ο Δήμαρχος μπροστά σ'αυτόν τον πρωτοφανή χορό σκανδάλων που κακοποιούν την πολή, έχει ένα μόνο χρέος: να την υπερασπίζεται. Ήδη η διακοπή εργασιών είναι ένα μικρό πρώτο βήμα. Επιβάλλεται και η άμεση ανάκληση της άδειας και η αποκατάσταση της νομιμότητας. Αξίζει να αναφερθεί ότι για αυτό το παράνομο τερατούργημα έγινε στη Βουλή τον περασμένο Νοέμβριο προσπάθεια από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Ευβοίας να υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο 3299/2004 με σκοπό την ολοκλήρωση των εργασιών". Ο Β.Αποστόλου κατέληξε ότι "...παρά το γεγονός ότι έχω στοχοποιηθεί και πάνω σ' αυτό δε θέλω να πω τίποτε περισσότερο προς το παρόν, θα συνεχίσω το δρόμο που επέλεξα: να υπερασπίζομαι την πόλη μου με όπλο τη νομιμότητα".
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009
ΜΥΝΗΣΗ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΟΥ ΚΤΕΛ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ
Ο Βαγγέλης Αποστόλου, υπεύθυνος οικολογίας και περιβάλλοντος στη Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ και πρώην βουλευτής Ευβοίας, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, για το οικοδόμημα του νέου σταθμού ΚΤΕΛ Ευβοίας, στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου Χαλκίδας. Στην αναφορά του προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Χαλκίδας, επισημαίνει τα παρακάτω:
"Το παράνομο οικοδομικό τερατούργημα του νέου σταθμού ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας στην περιοχή Αγίου Στεφάνου στη νότια είσοδο της Χαλκίδας προκαλεί αισθητικά όλους μας και προσβάλλει την περιοχή. Μια περιοχή η οποία μαζί με το συγκρότημα σαπωνοποιείου- ελαιουργείου Β.Γεωργιάδη(που αποτελεί σπάνιο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής), τις πηγές της μυθικής Αρέθουσας και το γειτονικό αρχαιολογικό χώρο-κοιτίδα της κλασικής Χαλκίδας, αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά για τον Ευβοϊκό λαό και σημαντικό ιστορικό και πολιτιστικό χώρο.
Το τερατούργημα αυτό ανοικοδομήθηκε με σειρά κραυγαλέων παρανομιών: την πολεοδομική μελέτη στη συγκεκριμένη συνοικία Ε, τις πράξεις εφαρμογής στο Ο.Τ. 700 του σχεδίου πόλεως Χαλκίδας, την οικοδομική άδεια, η οποία αναθεωρήθηκε τέσσερις φορές χωρίς κανείς να "αντιληφθεί" τη μη σύννομη έκδοσή της, την άδεια ιδρύσεως του σταθμού και την ανυπαρξία άδειας λειτουργίας του.
Επειδή για τη διερεύνηση του πρωτοφανούς αυτού σκανδάλου το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος-Περιφερειακό Τμήμα Νομού Ευβοίας συνέταξε εμπεριστατωμένο πόρισμα, που υπογράφουν γνωστοί και καταξιωμένοι επιστήμονες του χώρου, και στο οποίο σημειώνονται οι ασύλληπτες παρανομίες της εγκατάστασης και λειτουργίας του νέου σταθμού των υπεραστικών λεωφορείων, για τις οποίες χρόνια τώρα η πόλη βοά.
Ζητώ τη διερεύνηση του σκανδάλου και την ποινική δίωξη και τιμωρία κάθε υπευθύνου. Μάρτυρες προτείνω τα μέλη της επιτροπής του Τ.Ε.Ε. που υπογράφουν το πόρισμα: α) Σοφία Κουδούνη, β) Φλουτσάκου Μαρία, γ) Πανοτόπουλο Γεώργιο, δ) Πρωτόπαπα Αθανάσιο, κατοίκους Χαλκίδας".
"Το παράνομο οικοδομικό τερατούργημα του νέου σταθμού ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας στην περιοχή Αγίου Στεφάνου στη νότια είσοδο της Χαλκίδας προκαλεί αισθητικά όλους μας και προσβάλλει την περιοχή. Μια περιοχή η οποία μαζί με το συγκρότημα σαπωνοποιείου- ελαιουργείου Β.Γεωργιάδη(που αποτελεί σπάνιο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής), τις πηγές της μυθικής Αρέθουσας και το γειτονικό αρχαιολογικό χώρο-κοιτίδα της κλασικής Χαλκίδας, αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά για τον Ευβοϊκό λαό και σημαντικό ιστορικό και πολιτιστικό χώρο.
Το τερατούργημα αυτό ανοικοδομήθηκε με σειρά κραυγαλέων παρανομιών: την πολεοδομική μελέτη στη συγκεκριμένη συνοικία Ε, τις πράξεις εφαρμογής στο Ο.Τ. 700 του σχεδίου πόλεως Χαλκίδας, την οικοδομική άδεια, η οποία αναθεωρήθηκε τέσσερις φορές χωρίς κανείς να "αντιληφθεί" τη μη σύννομη έκδοσή της, την άδεια ιδρύσεως του σταθμού και την ανυπαρξία άδειας λειτουργίας του.
Επειδή για τη διερεύνηση του πρωτοφανούς αυτού σκανδάλου το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος-Περιφερειακό Τμήμα Νομού Ευβοίας συνέταξε εμπεριστατωμένο πόρισμα, που υπογράφουν γνωστοί και καταξιωμένοι επιστήμονες του χώρου, και στο οποίο σημειώνονται οι ασύλληπτες παρανομίες της εγκατάστασης και λειτουργίας του νέου σταθμού των υπεραστικών λεωφορείων, για τις οποίες χρόνια τώρα η πόλη βοά.
Ζητώ τη διερεύνηση του σκανδάλου και την ποινική δίωξη και τιμωρία κάθε υπευθύνου. Μάρτυρες προτείνω τα μέλη της επιτροπής του Τ.Ε.Ε. που υπογράφουν το πόρισμα: α) Σοφία Κουδούνη, β) Φλουτσάκου Μαρία, γ) Πανοτόπουλο Γεώργιο, δ) Πρωτόπαπα Αθανάσιο, κατοίκους Χαλκίδας".
Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009
ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΙΖΩΝΟΥΝ ΔΕΝΔΡΥΛΙΑ - ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
(Φωτος από τους Ενεργούς Πολίτες)
Ποιοί είναι πίσω από τη καταστροφή των δενδρυλίων που φύτεψαν χτες εκατοντάδες πολίτες στη περιοχή Στάχτες Αλιβερίου?
Ποιοί είναι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί?
Ποιά εγκληματικά συμφέροντα βάζουν πάνω από την υγεία των πολιτών της περιοχής τις καταστροφικές τους επιδιώξεις?
Καλούμε τον αρμόδιο Εισαγγελέα να διερευνήσει το θέμα και να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον
Παραθέτουμε αυτούσια σχετική ανακοίνωση των Ενεργών Πολιτών:
"Δυστυχώς οι φόβοι μας επαληθεύθηκαν και κάποιοι λιγοστοί θρασύδειλοι στη διάρκεια της νύχτας, ξερίζωσαν και σπάσανε (!) τα δενδρύλλια που μόλις εχθές εκατοντάδες πολίτες του Αλιβερίου φύτεψαν στην περιοχή «στάχτες», ως απάντηση στην επιδίωξη της ΔΕΗ να οικειοποιηθεί το δημοτικό χώρο και να κάνει τη μονάδα λιθάνθρακα.
Η κίνηση αυτή δεν είναι ανεξάρτητη :
- Από τις εντεινόμενες προσπάθειες που κάνει το τελευταίο καιρό η ηγεσία της ΔΕΗ, όπου κλιμάκιο της αποτελούμενο από κυρυφαίο στέλεχός της, περιφέρεται στην περιοχή και υπόσχεται «λαγούς και πετραχήλια», καινούρια σπίτια και εκατομύρρια μετρητά στους κατοίκους του οικισμού «Μυλάκι», εάν δεχτούν την νέα μονάδα.
- Από την προβοκατόρικη ενέργεια εμπρησμού που επιχειρήθηκε το πρωί της Κυριακής στο Δημαρχείο Αλιβερίου.
- Από την ένοχη σιωπή, ουσιαστικά συνενοχή, που ακολουθεί η ηγεσία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Εύβοιας και προσωπικά ο ίδιος ο νομάρχης Εύβοιας, ο οποίος πρόσφατα σε εκδήλωση της ΔΕΗ, τάχθηκε υπέρ της μονάδας λιθάνθρακα στο Αλιβέρι και μήνες τώρα εμποδίζει τη συζήτηση στην ολομέλεια του Νομαρχιακού Συμβουλίου, παρότι έχει ζητηθεί να συζητηθεί το θέμα και από Νομαρχιακούς Συμβούλους αλλά και από το Δίκτυο των Περιβαλλοντικών Φορέων της Εύβοιας.
- Από την επαμφοτερίζουσα στάση της δημάρχου Ταμυνέων, η οποία ενώ έχει ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για μη παραχώρηση του οικοπέδου στις «στάχτες», καθυστερεί μήνες τώρα την ανάπλαση της περιοχής, που αποτελεί προϋπόθεση της παραχώρησης της κυριότητας που έχει από το δημόσιο και η οποία λήγει σε λίγες μέρες. Ταυτόχρονα δεν συνεργάζεται με τους φορείς της περιοχής και το συντονιστικό τους όργανο. Στην χθεσινή δενδροφύτευση κράτησε ουσιαστικά μια «περίεργη» στάση, αφού δεν συμμετείχε τυπικά και ουσιαστικά, με ανθρώπινο και τεχνικό δυναμικό του Δήμου. Αντί να προειδοποιήσει τους λιγοστούς «αγανακτισμένους πολίτες» που προσπάθησαν να εμποδίσουν την δενδροφύτευση, ότι οποιαδήποτε ενέργειά τους κατά των δενδυλλίων ήταν παράνομη και θα έχουν ποινικές ευθύνες σε κάθε περίπτωση καταστροφής τους, στη πράξη τους «χαϊδευε». Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι οι λιγοστοί αυτοί, οι οποίοι θέλουν την μονάδα λιθάνθρακα γιατί θα αποζημιωθούν όπως λένε πλουσιοπάροχα, όταν θα αποχωρούσε ο κόσμος και στη διάρκεια του σκοταδιού, θα προχωρούσαν σε βανδαλισμούς. Τα γεγονότα επιβεβαίωσαν αυτές τις εκτιμήσεις.
Όμως αυτοί οι λιγοστοί θα αποζημιωθούν και θα φύγουν όπως λένε από την περιοχή. Οι υπόλοιποι εμείς και τα παιδιά μας που θα μείνουμε στην περιοχή πως θα ζήσουμε με το λιθάνθρακα ;
Όμως μας παραξενεύει και η στάση του ΠΑΣΟΚ. Ως κόμμα ο υπεύθυνος του τομέα περιβάλλοντος κ. Κουβέλης, αλλά και ο κ. Παπανδρέου, έχουν ταχθεί κατά του λιθάνθρακα. Ένα μεγάλο τμήμα του όμως στην Εύβοια και ειδικά στο Αλιβέρι τάσσεται υπέρ του λιθάνθρακα. Η ηγεσία του όμως απλά παρακολουθεί εδώ και μήνες τις εξελίξεις. Γιατί αν ήθελε να σταματήσουν αυτές οι αρνητικές εξελίξεις που έχουμε στο Αλιβέρι και οι οποίες μετά τα τελευταία γεγονότα, μπορεί να εξελιχθούν σε ενεξέλεγκτες καταστάσεις, πρέπει να πάρει μια ξεκάθαρη θέση. Είναι υπέρ ή κατά της μονάδας λιθάνθρακα στο Αλιβέρι; Και αν είναι κατά της μονάδας τι ενέργειες θα κάνει για να μεταπείσει τα στελέχη του, να μην παίζουν τα παιχνίδια του λόμπι του λιθάνθρακα στην Ελλάδα.
Καλούμε τη δήμαρχο Αλιβερίου και το νομάρχη Εύβοιας, έστω και την ύστατη ώρα, να αναλογισθούν τις ευθύνες τους. Να καλέσουν άμεσα συνεδρίαση των οργάνων της τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης με μοναδικό θέμα τη μονάδα λιθάνθρακα στο Αλιβέρι.
Οι καιροί ου μενετοί !"
Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009
ΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣτΕ
Πριν καν εκδοθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για αναστολή των
εργασιών ανέγερσης νέου εμπορικού κέντρου στο Βοτανικό, εκφράστηκαν σοβαρές
πιέσεις από επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους, καθώς και από μερίδα
δημοσιογράφων, οι οποίοι αμφισβητούσαν ουσιαστικά τόσο το δικαίωμα των
πολιτών να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, και ειδικότερα στο ΣτΕ, όσο και το
καθήκον του τελευταίου να εκδικάζει απερίσπαστο τις υποθέσεις, σύμφωνα με τις
συνταγματικές επιταγές.
Μετά την έκδοση της απόφασης αναστολής, οι πιέσεις αυτές εξελίχθηκαν σε
επίθεση ενάντια στο ρόλο και την ανεξαρτησία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Προφανώς, ένας συνταγματικά κατοχυρωμένος ανώτατος δικαστικός θεσμός δεν
χρειάζεται την υπεράσπιση κανενός. Ως περιβαλλοντικές οργανώσεις, όμως,
νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την ανησυχία μας για τις πιέσεις αυτές.
Εκτιμούμε ότι η λειτουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας καθώς και η
αρμοδιότητά του να αναστέλλει προσωρινά την πορεία εργασιών ή την ισχύ
αποφάσεων, μέχρι την οριστική εκδίκαση των αντίστοιχων υποθέσεων, αποτελεί
ουσιαστικό και αναντικατάστατο μέσο των πολιτών για τον έλεγχο ιδιωτικών και
κρατικών έργων. Περιβαλλοντικές και άλλες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
άλλωστε, αναγνωρίζοντας αυτό το ρόλο, εξέφρασαν τη διαφωνία τους στην
προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά την
προηγούμενη διαδικασία Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Οι πιέσεις που ασκήθηκαν, ακόμα και αν δεν μπορούν να επηρεάσουν την τελική
απόφαση του ΣτΕ, επαναφέρουν αυτή την αμφισβήτηση της αναγκαιότητάς του,
γυρίζοντάς μας πολλά χρόνια πίσω και αφαιρώντας ουσιαστικά από την κοινωνία
και τους πολίτες ένα πολύ σημαντικό δικαίωμα ελέγχου.
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις:
Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία,
ΚΑΛΛΙΣΤΩ, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, MΟm - Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της
Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς
εργασιών ανέγερσης νέου εμπορικού κέντρου στο Βοτανικό, εκφράστηκαν σοβαρές
πιέσεις από επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους, καθώς και από μερίδα
δημοσιογράφων, οι οποίοι αμφισβητούσαν ουσιαστικά τόσο το δικαίωμα των
πολιτών να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, και ειδικότερα στο ΣτΕ, όσο και το
καθήκον του τελευταίου να εκδικάζει απερίσπαστο τις υποθέσεις, σύμφωνα με τις
συνταγματικές επιταγές.
Μετά την έκδοση της απόφασης αναστολής, οι πιέσεις αυτές εξελίχθηκαν σε
επίθεση ενάντια στο ρόλο και την ανεξαρτησία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Προφανώς, ένας συνταγματικά κατοχυρωμένος ανώτατος δικαστικός θεσμός δεν
χρειάζεται την υπεράσπιση κανενός. Ως περιβαλλοντικές οργανώσεις, όμως,
νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την ανησυχία μας για τις πιέσεις αυτές.
Εκτιμούμε ότι η λειτουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας καθώς και η
αρμοδιότητά του να αναστέλλει προσωρινά την πορεία εργασιών ή την ισχύ
αποφάσεων, μέχρι την οριστική εκδίκαση των αντίστοιχων υποθέσεων, αποτελεί
ουσιαστικό και αναντικατάστατο μέσο των πολιτών για τον έλεγχο ιδιωτικών και
κρατικών έργων. Περιβαλλοντικές και άλλες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
άλλωστε, αναγνωρίζοντας αυτό το ρόλο, εξέφρασαν τη διαφωνία τους στην
προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά την
προηγούμενη διαδικασία Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Οι πιέσεις που ασκήθηκαν, ακόμα και αν δεν μπορούν να επηρεάσουν την τελική
απόφαση του ΣτΕ, επαναφέρουν αυτή την αμφισβήτηση της αναγκαιότητάς του,
γυρίζοντάς μας πολλά χρόνια πίσω και αφαιρώντας ουσιαστικά από την κοινωνία
και τους πολίτες ένα πολύ σημαντικό δικαίωμα ελέγχου.
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις:
Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία,
ΚΑΛΛΙΣΤΩ, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, MΟm - Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της
Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς
GREENPEACE: ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
(Στις 17/11/08 στο Παρατηρητήριο είχαμε δημοσιεύσει άρθρο μας με τίτλο "Το κρυφό κόστος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας" σαν μια μικρή συνεισφορά στην επιχειρηματολογία κατά του λιθάνθρακα. Χαιρόμαστε που μια οργάνωση σαν την Greenpeace ενστερνίζεται τις μεθοδολογικές και επιστημονικές απόψεις της έννοιας του "κρυφού κόστους" και δηλώνουμε την διάθεση μας για την παραπέρα ανάπτυξη του θέματος για την Ελληνική πραγματικότητα)
Η ανακοίνωση της Greenpeace έχει ως εξής:
"Το πραγματικό οικονομικό κόστος του άνθρακα παγκοσμίως ανήλθε σε τουλάχιστον 360 δισεκατομμύρια € το 2007, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Greenpeace με τίτλο ‘Το Πραγματικό Κόστος του Άνθρακα’. Η έκθεση αυτή, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με το ανεξάρτητο Ολλανδικό Ινστιτούτο CE Delft, αποτιμά συντηρητικά το κόστος της αλλαγής του κλίματος, τα προβλήματα υγείας από την ατμοσφαιρική ρύπανση και τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα. Η έκθεση δημοσιεύεται την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση ‘ευλογεί’ την κατασκευή λιθανθρακικών και λιγνιτικών μονάδων.
Ο άνθρακας είναι το πιο φτηνό καύσιμο αφού σε αυτό δεν υπολογίζονται οι τρομακτικές επιπτώσεις του στο περιβάλλον και την ανθρωπότητα. Η έκθεση της Greenpeace στην ουσία υπολογίζει το «εξωτερικό κόστος» του άνθρακα, κάνοντας μάλιστα την πιο συντηρητική εκτίμηση. Μέσα από την έκθεση αυτή ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί κάθε γωνιά του πλανήτη[2] και να γνωρίσει το πραγματικό τίμημα που η ανθρωπότητα πληρώνει για το πιο ρυπογόνο καύσιμο. Κλιματική κρίση, αποψίλωση των δασών, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, πρόωροι θάνατοι, εργατικά ατυχήματα και εξαθλίωση ολόκληρων κοινωνιών είναι μόνο μερικές από τις καταστροφές που δε συνυπολογίζονται στην αγοραστική τιμή του άνθρακα. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα το κόστος αυτό το πληρώνει ολόκληρος ο πλανήτης, ενώ η βιομηχανία του άνθρακα παραμένει ατιμώρητη. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και μαρτυρία ενός Έλληνα από την Κοζάνη, μια περιοχή που βιώνει επί δεκαετίες τις επιπτώσεις του λιγνίτη.
Οι ανθρακικές μονάδες εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 11 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως[3], ενώ για το έτος 2005 ευθύνονταν για το 41% των παγκόσμιων εκπομπών[4]. Αν τελικά υλοποιηθούν τα σχέδια για την κατασκευή νέων ανθρακικών μονάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (μόνο από τις ανθρακικές μονάδες) θα αυξηθούν κατά 60% έως το 2030 με καταστροφικές επιπτώσεις για το κλίμα και την υγεία. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC), προκειμένου να αποτραπούν οι χειρότερες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2015 και να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν έως το 2050.
‘Κάθε χρόνο περίπου 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας του άνθρακα. Ο αριθμός αυτός θα εκτοξευθεί στα επόμενα χρόνια αν συνεχίσουμε την εμμονή σε αυτό το καύσιμο. Είναι ηθικό καθήκον όλων μας να σταματήσουμε αυτήν την παράνοια!’, τόνισε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Στις επόμενες δύο δεκαετίες θα πραγματοποιηθούν οι μεγαλύτερες ανακατατάξεις στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Οι αναπτυγμένες χώρες έχουν εκατοντάδες πεπαλαιωμένες μονάδες που πρέπει να αντικατασταθούν, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται να καλύψουν άμεσα τις αυξανόμενες ενεργειακές τους ανάγκες. Το ενεργειακό μοντέλο που θα επιλέξουν σήμερα οι κυβερνήσεις θα καθορίσει το μέλλον του πλανήτη, καθώς κάθε νέα μονάδα που κατασκευάζεται θα λειτουργεί τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί τους πραγματικούς κινδύνους που κρύβει ο άνθρακας και σχεδιάζει την κατασκευή τουλάχιστον τεσσάρων λιθανθρακικών και δυο λιγνιτικών μονάδων[5].
Η Greenpeace στα πλαίσια της εκστρατείας της ενάντια στο λιθάνθρακα, αναλαμβάνει δράση για την οριστική αποτροπή της κατασκευής αυτών των μονάδων. Σε συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Αλιβερίου ενάντια στο Λιθάνθρακα, η Greenpeace οργανώνει κοινή δράση δενδροφύτευσης την 1η Φεβρουαρίου με σκοπό τη ματαίωση της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/news/aliveri-dentrofytefsh
Σημειώσεις:
1. Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την έκθεση στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/real-cost-anthrakas
2. Η έκθεση ‘επισκέπτεται’ την Κολομβία, την Ινδία, τη Ρωσία, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, τη Ν. Αφρική, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες.
3. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2008, CO2 emissions from fuel combustion.
4. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2007, Key World Energy Statistics.
5. Υποψήφιες περιοχές για την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων είναι η Αντίκυρα Βοιωτίας, το Μαντούδι και το Αλιβέρι της Εύβοιας και ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας. Υποψήφια περιοχή για την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων είναι το Αμύνταιο."
Η ανακοίνωση της Greenpeace έχει ως εξής:
"Το πραγματικό οικονομικό κόστος του άνθρακα παγκοσμίως ανήλθε σε τουλάχιστον 360 δισεκατομμύρια € το 2007, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Greenpeace με τίτλο ‘Το Πραγματικό Κόστος του Άνθρακα’. Η έκθεση αυτή, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με το ανεξάρτητο Ολλανδικό Ινστιτούτο CE Delft, αποτιμά συντηρητικά το κόστος της αλλαγής του κλίματος, τα προβλήματα υγείας από την ατμοσφαιρική ρύπανση και τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα. Η έκθεση δημοσιεύεται την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση ‘ευλογεί’ την κατασκευή λιθανθρακικών και λιγνιτικών μονάδων.
Ο άνθρακας είναι το πιο φτηνό καύσιμο αφού σε αυτό δεν υπολογίζονται οι τρομακτικές επιπτώσεις του στο περιβάλλον και την ανθρωπότητα. Η έκθεση της Greenpeace στην ουσία υπολογίζει το «εξωτερικό κόστος» του άνθρακα, κάνοντας μάλιστα την πιο συντηρητική εκτίμηση. Μέσα από την έκθεση αυτή ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί κάθε γωνιά του πλανήτη[2] και να γνωρίσει το πραγματικό τίμημα που η ανθρωπότητα πληρώνει για το πιο ρυπογόνο καύσιμο. Κλιματική κρίση, αποψίλωση των δασών, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, πρόωροι θάνατοι, εργατικά ατυχήματα και εξαθλίωση ολόκληρων κοινωνιών είναι μόνο μερικές από τις καταστροφές που δε συνυπολογίζονται στην αγοραστική τιμή του άνθρακα. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα το κόστος αυτό το πληρώνει ολόκληρος ο πλανήτης, ενώ η βιομηχανία του άνθρακα παραμένει ατιμώρητη. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και μαρτυρία ενός Έλληνα από την Κοζάνη, μια περιοχή που βιώνει επί δεκαετίες τις επιπτώσεις του λιγνίτη.
Οι ανθρακικές μονάδες εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 11 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως[3], ενώ για το έτος 2005 ευθύνονταν για το 41% των παγκόσμιων εκπομπών[4]. Αν τελικά υλοποιηθούν τα σχέδια για την κατασκευή νέων ανθρακικών μονάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (μόνο από τις ανθρακικές μονάδες) θα αυξηθούν κατά 60% έως το 2030 με καταστροφικές επιπτώσεις για το κλίμα και την υγεία. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC), προκειμένου να αποτραπούν οι χειρότερες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2015 και να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν έως το 2050.
‘Κάθε χρόνο περίπου 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας του άνθρακα. Ο αριθμός αυτός θα εκτοξευθεί στα επόμενα χρόνια αν συνεχίσουμε την εμμονή σε αυτό το καύσιμο. Είναι ηθικό καθήκον όλων μας να σταματήσουμε αυτήν την παράνοια!’, τόνισε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Στις επόμενες δύο δεκαετίες θα πραγματοποιηθούν οι μεγαλύτερες ανακατατάξεις στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Οι αναπτυγμένες χώρες έχουν εκατοντάδες πεπαλαιωμένες μονάδες που πρέπει να αντικατασταθούν, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται να καλύψουν άμεσα τις αυξανόμενες ενεργειακές τους ανάγκες. Το ενεργειακό μοντέλο που θα επιλέξουν σήμερα οι κυβερνήσεις θα καθορίσει το μέλλον του πλανήτη, καθώς κάθε νέα μονάδα που κατασκευάζεται θα λειτουργεί τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί τους πραγματικούς κινδύνους που κρύβει ο άνθρακας και σχεδιάζει την κατασκευή τουλάχιστον τεσσάρων λιθανθρακικών και δυο λιγνιτικών μονάδων[5].
Η Greenpeace στα πλαίσια της εκστρατείας της ενάντια στο λιθάνθρακα, αναλαμβάνει δράση για την οριστική αποτροπή της κατασκευής αυτών των μονάδων. Σε συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Αλιβερίου ενάντια στο Λιθάνθρακα, η Greenpeace οργανώνει κοινή δράση δενδροφύτευσης την 1η Φεβρουαρίου με σκοπό τη ματαίωση της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/news/aliveri-dentrofytefsh
Σημειώσεις:
1. Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την έκθεση στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/real-cost-anthrakas
2. Η έκθεση ‘επισκέπτεται’ την Κολομβία, την Ινδία, τη Ρωσία, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, τη Ν. Αφρική, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες.
3. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2008, CO2 emissions from fuel combustion.
4. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2007, Key World Energy Statistics.
5. Υποψήφιες περιοχές για την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων είναι η Αντίκυρα Βοιωτίας, το Μαντούδι και το Αλιβέρι της Εύβοιας και ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας. Υποψήφια περιοχή για την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων είναι το Αμύνταιο."
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ (1/2/09) !
Καταρχάς, το φύτευμα ενός δέντρου είναι καλό. Αν φυτέψουμε περισσότερα δέντρα είναι πολύ καλό. Αυτή η δενδροφύτευση όμως είναι ακόμα καλύτερη καθώς μπορεί να σταματήσει την κατασκευή ενός λιθανθρακικού εργοστασίου! (Greenpeace)
Η δενδροφύτευση έγινε το πρωί της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου με τη συμμετοχή πολλών ευαισθητοποιημένων πολιτών και οργανώσεων.(Φωτό από τους Ενεργούς Πολίτες)
Υπενθυμίζουμε ορισμένα γεγονότα:
Το Μυλάκι είναι ένας οικισμός στο Αλιβέρι Ευβοίας, που βρίσκεται στην κυριολεξία ανάμεσα στην τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ και τον πετρελαϊκό σταθμό της ΔΕΗ. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του οικισμού είναι ένα παραλιακό κτήμα, έκτασης 186 στρεμμάτων, το οποίο εποφθαλμιά η ΔΕΗ για να κατασκευάσει λιθανθρακική μονάδα ισχύος 800MW.
Ιδιοκτήτης του κτήματος ήταν το Δημόσιο και το παραχώρησε στον Δήμο, με τον όρο αυτός να κάνει εργασίες ανάπλασης μέχρι τον Φεβρουάριο του 2009. Αν η ανάπλαση δεν γινόταν, τότε ο Δήμος θα έχανε την κυριότητα του κτήματος. Αυτή θα επανέρχεταν στο Δημόσιο, το οποίο με τη σειρά του φαίνεται θετικό στο αίτημα της ΔΕΗ για παραχώρηση, επομένως θα άνοιγε ο δρόμος για την κατασκευή του εργοστασίου.
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΑΣΩΠΟΥ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Πηγή: Καθημερινή, της Λίνας Γιάνναρου, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_16/01/2009_299532 και η φωτο απο το "Μη μαδάτε τη Μαργαρίτα" (επισκεφτείτε το)
Εάν κάποιοι ήλπιζαν ότι, με την πάροδο του χρόνου (σ.σ. 18 μήνες έχουν περάσει από την αποκάλυψη του σκανδάλου με το εξασθενές χρώμιο), κάτοικοι και φορείς που μάχονται για την επιβολή του νόμου στον τομέα της διαχείρισης των βιομηχανικών αποβλήτων στα Οινόφυτα, θα έβαζαν... νερό στο κρασί τους, μάλλον γελάστηκαν. Σήμερα, δείχνουν περισσότερο αποφασισμένοι να κάνουν τους αρμόδιους να τους ακούσουν, να πιέσουν ώστε να «καθαρίσει» επιτέλους ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής από τα τοξικά λύματα. Στο πλαίσιο αυτό, μέλη της Συμπαράταξης Βοιωτών για το Περιβάλλον μοίρασαν το μεσημέρι της Παρασκευής 16 Ιανουαρίου, στους περαστικούς του μετρό του Συντάγματος φιαλίδια με σκουρόχρωμο νερό από τον Ασωπό. «Αυτός είναι ο "καθαρός" σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, ποταμός», καταγγέλλουν.
Σύμφωνα με τον κ. Θανάση Παντελόγλου, πρόεδρο του Ινστιτούτου για την Τοπική Αειφόρο Ανάπτυξη και τον Πολιτισμό στα Οινόφυτα (έναν από τους ανθρώπους που, με την επιμονή και υπομονή του, οδήγησαν στην αποκάλυψη της τραγωδίας του Ασωπού), το ποτάμι συνεχίζει να δέχεται τόνους τοξικών αποβλήτων από τις παρακείμενες βιομηχανίες, με αποτέλεσμα χιλιάδες κάτοικοι της Βοιωτίας να καταναλώνουν ως πόσιμο νερό ένα κοκτέιλ βαρέων μετάλλων. Παρά τις διαβεβαιώσεις -σημειώνουν οι παροικούντες στο... Οινοφυστάν, όπως σκωπτικά αναφέρονται στον τόπο τους-, η περιβαλλοντική νομοθεσία εξακολουθεί να παραβιάζεται συστηματικά, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να είναι ανεπαρκέστατοι, ουδείς να ασχολείται με την αποτίμηση της ζημιάς - ούτε λόγος δε για την αποκατάστασή της. Η ανακοίνωση προστίμων από το ΥΠΕΧΩΔΕ σε εργοστάσια της περιοχής ηχεί σαν εμπαιγμός. «Τα χρήματα αυτά ακόμα και αν καταβάλλονται, αντιστοιχούν σε μιας ημέρας παραγωγή. Ποιος ελέγχει εάν συμμορφώνονται την επόμενη μέρα;», αναφέρουν κάτοικοι των Οινοφύτων.
Κι όμως. Η εικόνα μιλά από μόνη της, όπως διαπίστωσαν τα μέλη των Δημοτικών Εργαστηρίων Δημιουργικής Φωτογραφικής Εκφρασης που πριν από λίγο καιρό βρέθηκαν στην περιοχή για να φωτογραφίσουν τις δύο όψεις του Ασωπού: τον μολυσμένο στα Οινόφυτα και τον καθαρό στην Ασωπία. «Να ο Ασωπός, να και το νερό του. Κερνάμε», λένε τα μέλη της Συμπαράταξης.
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ GREENPEACE ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ "'ΣΤΑΧΤΕΣ"
Ο υπεύθυνος της Greenpeace για θέματα ενέργειας, Δημήτρης Ιμπραήμ, έστειλε την επιστολή που ακολουθεί στη δήμαρχο Ταμυνέων, Κατερίνα Καράπα, για την ανάπλαση της περιοχής "Στάχτες" Μυλακίου:
"Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο Δήμο Ταμυνέων και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μυλάκι, σχετικά με το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας ισχύος 800MW από τη ΔΕΗ στην περιοχή. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Greenpeace εδώ και πολλά χρόνια μάχεται ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η αντιμετώπισή τους είναι ίσως η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης και αν η ανθρωπότητα δεν τις προλάβει, τότε οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές. Με δεδομένο πως η καύση λιθάνθρακα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τις κλιματικές αλλαγές, είναι σαφές πως οφείλουμε όλοι να εμποδίσουμε το ενδεχόμενο κατασκευής τέτοιων σταθμών στη χώρα μας.
Γνωρίζουμε ότι η εν λόγω περιοχή συνολικής έκτασης 186,4 στρεμμάτων σήμερα ανήκει στο Δήμο Ταμυνέων, όπως έχει παραχωρηθεί από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου (ΚΕΔ) σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομίας κ. Νίκου Χριστοδουλάκη.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους όρους παραχώρησης, η συγκεκριμένη έκταση κινδυνεύει να επανέλθει την κυριότητα στην ΚΕΔ, καθώς οι όροι δεν πληρούνται τουλάχιστον ως προς το σκέλος της "ανάπλασης". Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την παραχώρηση δίχως να έχει προχωρήσει ούτε στο ελάχιστο η ανάπλαση της περιοχής. ενώ η προθεσμία εκπνέει στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Επιπλέον ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι η ΚΕΔ έχει ήδη εκφραστεί θετικά στο ενδεχόμενο παραχώρησης της επίμαχης περιοχής στη ΔΕΗ με σκοπό την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας. Συνεπώς κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάληψη δράσης, με σκοπό την ικανοποίηση των συμβατικών όρων της παραχώρησης.
Για το λόγο αυτό η Greenpeace έχει έρθει ήδη σε επαφή με τα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα, τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια του δήμου σας. Σκοπός μας είναι η πραγματοποίηση δενδροφύτευσης προκειμένου να παραμείνει η περιοχή στην κυριότητα του Δήμου και να αποτραπεί η κατασκευή και λειτουργία μιας λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, η οποία θα επιβαρύνει την περιοχή αλλά και θα αυξήσει δραματικά τις εκπομπές των αερίων που καταστρέφουν το κλίμα. Η κοινή δράση που θα αναλάβουμε, σκοπεύουμε να προβληθεί έντονα και συστηματικά στα Μέσα Ενημέρωσης το αμέσως προσεχές διάστημα μέσω δικής μας επικοινωνιακής εκστρατείας. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε ένα τεράστιας σημασίας τοπικό πρόβλημα που αφορά όμως ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο έργο μας αυτό ελπίζουμε ότι θα σας βρούμε αρωγό και συμπαραστάτη. Η Εύβοια αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να "αντέξει" μία τόσο ρυπογόνο δραστηριότητα. Για αυτό άλλωστε, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου σας έχει ήδη ψηφίσει κατά της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι. Με δεδομένο ότι η
λειτουργία μίας τέτοιας μονάδας όχι μόνο δε θα συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη, αλλά αντίθετα θα προκαλέσει σοβαρότατη περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική επιβάρυνση, σας καλούμε να υποστηρίξετε τη δράση που θα αναλάβουμε σε συνεργασία με τους δικούς σας δημότες, ούτως ώστε να αποτρέψουμε οριστικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ελπίζουμε στην άμεση απάντησή σας, μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, με δεδομένο πως τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον εξαιρετικά στενά. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση".
"Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο Δήμο Ταμυνέων και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μυλάκι, σχετικά με το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας ισχύος 800MW από τη ΔΕΗ στην περιοχή. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Greenpeace εδώ και πολλά χρόνια μάχεται ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η αντιμετώπισή τους είναι ίσως η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης και αν η ανθρωπότητα δεν τις προλάβει, τότε οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές. Με δεδομένο πως η καύση λιθάνθρακα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τις κλιματικές αλλαγές, είναι σαφές πως οφείλουμε όλοι να εμποδίσουμε το ενδεχόμενο κατασκευής τέτοιων σταθμών στη χώρα μας.
Γνωρίζουμε ότι η εν λόγω περιοχή συνολικής έκτασης 186,4 στρεμμάτων σήμερα ανήκει στο Δήμο Ταμυνέων, όπως έχει παραχωρηθεί από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου (ΚΕΔ) σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομίας κ. Νίκου Χριστοδουλάκη.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους όρους παραχώρησης, η συγκεκριμένη έκταση κινδυνεύει να επανέλθει την κυριότητα στην ΚΕΔ, καθώς οι όροι δεν πληρούνται τουλάχιστον ως προς το σκέλος της "ανάπλασης". Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την παραχώρηση δίχως να έχει προχωρήσει ούτε στο ελάχιστο η ανάπλαση της περιοχής. ενώ η προθεσμία εκπνέει στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Επιπλέον ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι η ΚΕΔ έχει ήδη εκφραστεί θετικά στο ενδεχόμενο παραχώρησης της επίμαχης περιοχής στη ΔΕΗ με σκοπό την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας. Συνεπώς κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάληψη δράσης, με σκοπό την ικανοποίηση των συμβατικών όρων της παραχώρησης.
Για το λόγο αυτό η Greenpeace έχει έρθει ήδη σε επαφή με τα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα, τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια του δήμου σας. Σκοπός μας είναι η πραγματοποίηση δενδροφύτευσης προκειμένου να παραμείνει η περιοχή στην κυριότητα του Δήμου και να αποτραπεί η κατασκευή και λειτουργία μιας λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, η οποία θα επιβαρύνει την περιοχή αλλά και θα αυξήσει δραματικά τις εκπομπές των αερίων που καταστρέφουν το κλίμα. Η κοινή δράση που θα αναλάβουμε, σκοπεύουμε να προβληθεί έντονα και συστηματικά στα Μέσα Ενημέρωσης το αμέσως προσεχές διάστημα μέσω δικής μας επικοινωνιακής εκστρατείας. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε ένα τεράστιας σημασίας τοπικό πρόβλημα που αφορά όμως ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο έργο μας αυτό ελπίζουμε ότι θα σας βρούμε αρωγό και συμπαραστάτη. Η Εύβοια αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να "αντέξει" μία τόσο ρυπογόνο δραστηριότητα. Για αυτό άλλωστε, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου σας έχει ήδη ψηφίσει κατά της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι. Με δεδομένο ότι η
λειτουργία μίας τέτοιας μονάδας όχι μόνο δε θα συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη, αλλά αντίθετα θα προκαλέσει σοβαρότατη περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική επιβάρυνση, σας καλούμε να υποστηρίξετε τη δράση που θα αναλάβουμε σε συνεργασία με τους δικούς σας δημότες, ούτως ώστε να αποτρέψουμε οριστικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ελπίζουμε στην άμεση απάντησή σας, μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, με δεδομένο πως τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον εξαιρετικά στενά. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση".
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ WWF ΕΛΛΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΑΡΧΗ ΕΥΒΟΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ ΣΤΟ ΑΛΙΒΕΡΙ
Ο Αχιλλέας Πληθαράς, υπεύθυνος εκστρατειών WWF Ελλάς, έστειλε την επιστολή που ακολουθεί στο νομάρχη Ευβοίας, Α. Μπουραντά, για τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στο Αλιβέρι με καύσιμη ύλη εισαγόμενο λιθάνθρακα.
"Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πολίτες που καλούνται να επωμιστούν το βάρος μιας κακώς εννοούμενης ανάπτυξης που αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την τήρηση των νόμων. Σε αυτή την κατηγορία φαίνεται ότι ανήκουν, δυστυχώς ακόμα, οι κάτοικοι του Αλιβερίου, που καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξαιρετικά βεβαρημένη περιοχή. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν να απομακρύνονται τα όνειρά τους για καθαρότερο μέλλον και καλύτερη υγεία, παρακολουθώντας τις προσπάθειες κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ, σε ένα χώρο που η ΚΕΔ έχει παραχωρήσει στο Δήμο Ταμυναίων με αποκλειστικό σκοπό την δημιουργία σχολείου και έργων πρασίνου.
Το Αλιβέρι έχει ήδη υποστεί σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση από τις συνεχιζόμενες βιομηχανικές δραστηριότητες. Πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ, ανίχνευσε σημαντικές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων στην θαλάσσια περιοχή, και υπερβάσεις των ορίων σε νικέλιο. Επίσης, πρόσφατα αποτελέσματα σταθμού μέτρησης σωματιδίων PM-2,5 στο τετράμηνο Αύγουστος - Νοέμβριος 2008, υπό τον καθηγητή του ΕΜΠ, κ. Παπαγιάννη, έδειξε ιδιαίτερα αυξημένες τιμές, πάνω από τα όρια, στο 1/3 των ημερών της περιόδου αυτής. Επιπλέον, στον κλειστό κόλπο του Αλιβερίου λειτουργούν ήδη τέσσερις ιχθυοτροφικές μονάδες και ετοιμάζεται μια ακόμη, συντελώντας στην περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι η πετρελαϊκή μονάδα της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται να σταματήσει τη λειτουργία της, η συνεχής βιομηχανική δραστηριοποίηση, κυρίως της ΑΓΕΤ, δεν αφήνει ελπίδες παρά μόνο για ελάχιστη καλυτέρευση των συνθηκών στην περιοχή. Η τυχόν εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας λιθάνθρακα θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την περιοχή μιας και από την συγκεκριμένη επένδυση, ακόμα και αν χρησιμοποιηθούν οι καλύτερες δυνατές τεχνολογίες, προβλέπεται η έκλυση τουλάχιστον 3.400 τόνων οξειδίων του αζώτου (NOx), 2.300 τόνων διοξειδίου του θείου (SO2) και 336.000 κιλών αιωρούμενων σωματιδίων. Στα ανωτέρω δεν περιλαμβάνεται η επιβάρυνση από τις διαδικασίες φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης του λιθάνθρακα, ή από την διαδικασία αποθήκευσης της «τοξικής» τέφρας, ούτε η περίπτωση ατυχήματος. Επιπλέον, η λειτουργία της μονάδας των 800 MW, που η ΔΕΗ ΑΕ επιθυμεί να εγκαταστήσει στο Αλιβέρι, θα έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση τουλάχιστον 4.6 εκ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα, αν και εφόσον χρησιμοποιηθούν οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, πράγμα για το οποίο ειλικρινά αμφιβάλλουμε γνωρίζοντας τις σημερινές επιδόσεις της εταιρίας.
Το σύνολο της επιστημονικής και πολιτικής κοινότητας έχει αποδεχθεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι η αλλαγή του κλίματος, η οποία αποδίδεται πλήρως στην έκλυση αερίων θερμοκηπίου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα αντιστραφεί σε περίπτωση που δεν ληφθούν άμεσα και φιλόδοξα μέτρα. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο κατηγορηματική όταν τονίζει ότι η μείωση των εκπομπών στις ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να είναι 25-40% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Η Ελλάδα σίγουρα δεν ευθύνεται τόσο για την αλλαγή του κλίματος, όσο η Γερμανία, η Κίνα ή οι ΗΠΑ. Όντας, όμως, ανεπτυγμένη χώρα οφείλει και αυτή να συμμετέχει στις προσπάθειες περιορισμού των εκπομπών και ειδικά στην τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από «ενεργειακό και κλιματικό πακέτο μέτρων» που πρόσφατα υπερψηφίστηκε (αν και αποδυναμωμένο) από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Σύμφωνα λοιπόν, με τις νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες της ΕΕ που αφορούν την περίοδο 2013-2020, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 21% στους τομείς που εμπίπτουν στο σύστημα εμπορίας ρύπων και κατά 4% στους τομείς εκτός του συστήματος. Επιπλέον, έως το 2020 η Ελλάδα έχει δεσμευθεί για συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 18% στην τελική κατανάλωση (ή αλλιώς συμμετοχή των ΑΠΕ κατά περίπου 35% στην ηλεκτροπαραγωγή). Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε όλους τους τομείς, επομένως οφείλει να υιοθετήσει άμεσα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αναφορικά με τη συμβολή των διαφόρων συμβατικών ενεργειακών πόρων στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ο λιθάνθρακας αποτελεί, μαζί με τον λιγνίτη, το πλέον ρυπογόνο καύσιμο για παραγωγή ηλεκτρισμού. Αυτή η διαπίστωση έχει οδηγήσει την ΕΕ σε μια προσπάθεια περιορισμού της χρήσης του, μέσα από την πρόταση για πλήρη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 2013 και έπειτα, και στην ανάδειξη ενδεχόμενων νέων τεχνολογιών αξιοποίησής του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα, για λόγους στρατηγικής και πολιτικής σημασίας, θα συνεχίσει την χρήση λιγνίτη (βαίνοντας μειούμενη), και ότι οι τεχνικές δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα δεν είναι ακόμα διαθέσιμες, η εισαγωγή του λιθάνθρακα θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται μεν η μείωση των εκπομπών έως το 2020 κατά 25% ανά παραγόμενη KWh, όμως οι συνολικές εκπομπές αναμένεται να παραμείνουν σταθερές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης των δεσμεύσεων της Ελλάδας για περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά και την καταβολή σημαντικού τιμήματος μέσα από το σύστημα εμπορίας ρύπων. Υπολογίζεται ότι αν η ΔΕΗ δεν εκσυγχρονίσει ριζικά το μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής, από το 2013 και έπειτα θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλει περίπου 2 δις € ετησίως, χωρίς κανένα όφελος για το περιβάλλον και τους Έλληνες πολίτες.
Ευτυχώς, παρά την αδράνεια της επίσημης πολιτείας, ο λιθάνθρακας δεν είναι αποδεκτός από την ελληνική κοινωνία. Η αντίδραση των πολιτών ήταν άμεση σε όλα τα μέρη όπου πρόκειται να κατασκευαστούν μονάδες. Ως φυσικό επακόλουθο, δημιουργήθηκε η «Συμμαχία ενάντια στο λιθάνθρακα» από το WWF Ελλάς και τους οκτώ δήμους στα όρια των οποίων προβλέπεται να κατασκευαστούν οι μονάδες, ενώ οι πολίτες των περιοχών κινητοποιήθηκαν με εξαιρετικό τρόπο δημιουργώντας την πρωτοβουλία «Πολίτες κατά του λιθάνθρακα».
Τα δυναμικά συλλαλητήρια που ακολούθησαν και η καθολική άρνηση των κατοίκων των περιοχών να δεχθούν την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων, δείχνουν μια ελληνική κοινωνία που ξυπνά από το λήθαργο της περιβαλλοντικής αδράνειας. Παρότι, οι κάτοικοι όλων των περιοχών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανεργίας, αποφάσισαν να αντιταχθούν στο λιθάνθρακα γιατί πιστεύουν ότι δεν κρύβεται εκεί το μέλλον τους. Αποφάσισαν, μάλιστα, να πούνε όχι στον λιθάνθρακα, παρότι σε κάποιες από τις περιοχές το περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο (όσο στην περίπτωση του Αλιβερίου). Η διάσταση που έχει πάρει το θέμα οδήγησε την συντριπτική πλειονότητα των τοπικών βουλευτών και νομαρχών να ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο εισαγωγής του λιθάνθρακα.
Πλέον τα βλέμματα έχουν στραφεί στην περιοχή του Αλιβερίου, γιατί φαίνεται πως είναι ο τόπος που έχει προκριθεί ως το 'τελευταίο καταφύγιο' δημιουργίας μονάδας λιθάνθρακα. Ευτυχώς, μετά τις αποφάσεις οκτώ Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων από αντίστοιχες περιοχές της Ελλάδας, ήρθε η σειρά του Δημοτικού Συμβουλίου Ταμυνέων να ταχθεί ενάντια στον λιθάνθρακα. Χάρη σε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους, το Αλιβέρι έγινε η ένατη περιοχή της Ελλάδας που αρνείται να δεχθεί τον λιθάνθρακα. Έτσι, πλέον, όλοι οι Δήμοι και οι Κοινότητες στα όρια των οποίων προβλέπονταν η δημιουργία μονάδας λιθάνθρακα λένε όχι σε αυτό το ρυπογόνο καύσιμο.
Η άρνηση των πολιτών να συναινέσουν στη χρήση λιθάνθρακα δεν πρέπει να συνδέεται με τα προβλήματα της ΔΕΗ. Γιατί κανείς εκ των πολιτών δεν επιθυμεί τη συρρίκνωση της μεγαλύτερης κοινωφελούς εταιρίας της Ελλάδας. Αντιθέτως, όλοι θέλουν μια ΔΕΗ σύγχρονη που θα νοιάζεται για τον πολίτη και θα επενδύει σε εξοικονόμηση και καθαρές μορφές ενέργειας. Θα μπορούσε η ΔΕΗ να κατευθύνει τις προσπάθειες της στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πολλαπλασιάζοντας τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό της. Θα μπορούσε ενδεχομένως να αναλάβει π.χ. ρόλο παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, δηλαδή να φροντίζει για την εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους τους τομείς κερδίζοντας σημαντικά κέρδη και αυξάνοντας την απασχόληση. Το WWF Ελλάς αποδέχεται πλήρως τη θέση της ΔΕΗ, που αναφέρει ότι περιβάλλον και ανάπτυξη μπορούν να συνυπάρξουν. Για το WWF Ελλάς, όμως, ο λιθάνθρακας δεν έχει θέση στη 'βιώσιμη ανάπτυξη' της Ελλάδας.
Αξιότιμε κ. Μπουραντά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι και εσείς ενστερνίζεστε τις ανησυχίες των πολιτών και των επιστημόνων για την μεγάλη συνεισφορά του λιθάνθρακα τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση των τοπικών κοινωνιών. Όπως σχεδόν σύσσωμη η πολιτική κοινότητα της Εύβοιας είπε όχι στον λιθάνθρακα για την περίπτωση του Μαντουδίου, έτσι ελπίζουμε ότι θα πράξει και για το Αλιβέρι. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να αμελείτε ότι η προγραμματιζόμενη μονάδα στο Αλιβέρι έχει διπλάσια ηλεκτρική και «ρυπαντική» ισχύ σε σχέση με την μονάδα που «απορρίφθηκε» στο Μαντούδι.
Βάσει των παραπάνω θα θέλαμε να μάθουμε από εσάς τη θέση σας για το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, καθώς και τους λόγους για τους οποίους εξετάζετε θετικά ή αρνητικά αυτή την εξέλιξη. Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε από εσάς αν σκοπεύετε να αναλάβετε πρωτοβουλία για την εκπόνηση μιας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης συνολικά για την περιοχή του Αλιβερίου, καθώς και για τη διεξαγωγή επιδημιολογικής μελέτης για τους εκεί κατοίκους. Είμαστε στη διάθεσή σας και αναμένουμε την απάντησή σας".
"Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πολίτες που καλούνται να επωμιστούν το βάρος μιας κακώς εννοούμενης ανάπτυξης που αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την τήρηση των νόμων. Σε αυτή την κατηγορία φαίνεται ότι ανήκουν, δυστυχώς ακόμα, οι κάτοικοι του Αλιβερίου, που καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξαιρετικά βεβαρημένη περιοχή. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν να απομακρύνονται τα όνειρά τους για καθαρότερο μέλλον και καλύτερη υγεία, παρακολουθώντας τις προσπάθειες κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ, σε ένα χώρο που η ΚΕΔ έχει παραχωρήσει στο Δήμο Ταμυναίων με αποκλειστικό σκοπό την δημιουργία σχολείου και έργων πρασίνου.
Το Αλιβέρι έχει ήδη υποστεί σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση από τις συνεχιζόμενες βιομηχανικές δραστηριότητες. Πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ, ανίχνευσε σημαντικές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων στην θαλάσσια περιοχή, και υπερβάσεις των ορίων σε νικέλιο. Επίσης, πρόσφατα αποτελέσματα σταθμού μέτρησης σωματιδίων PM-2,5 στο τετράμηνο Αύγουστος - Νοέμβριος 2008, υπό τον καθηγητή του ΕΜΠ, κ. Παπαγιάννη, έδειξε ιδιαίτερα αυξημένες τιμές, πάνω από τα όρια, στο 1/3 των ημερών της περιόδου αυτής. Επιπλέον, στον κλειστό κόλπο του Αλιβερίου λειτουργούν ήδη τέσσερις ιχθυοτροφικές μονάδες και ετοιμάζεται μια ακόμη, συντελώντας στην περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι η πετρελαϊκή μονάδα της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται να σταματήσει τη λειτουργία της, η συνεχής βιομηχανική δραστηριοποίηση, κυρίως της ΑΓΕΤ, δεν αφήνει ελπίδες παρά μόνο για ελάχιστη καλυτέρευση των συνθηκών στην περιοχή. Η τυχόν εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας λιθάνθρακα θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την περιοχή μιας και από την συγκεκριμένη επένδυση, ακόμα και αν χρησιμοποιηθούν οι καλύτερες δυνατές τεχνολογίες, προβλέπεται η έκλυση τουλάχιστον 3.400 τόνων οξειδίων του αζώτου (NOx), 2.300 τόνων διοξειδίου του θείου (SO2) και 336.000 κιλών αιωρούμενων σωματιδίων. Στα ανωτέρω δεν περιλαμβάνεται η επιβάρυνση από τις διαδικασίες φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης του λιθάνθρακα, ή από την διαδικασία αποθήκευσης της «τοξικής» τέφρας, ούτε η περίπτωση ατυχήματος. Επιπλέον, η λειτουργία της μονάδας των 800 MW, που η ΔΕΗ ΑΕ επιθυμεί να εγκαταστήσει στο Αλιβέρι, θα έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση τουλάχιστον 4.6 εκ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα, αν και εφόσον χρησιμοποιηθούν οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, πράγμα για το οποίο ειλικρινά αμφιβάλλουμε γνωρίζοντας τις σημερινές επιδόσεις της εταιρίας.
Το σύνολο της επιστημονικής και πολιτικής κοινότητας έχει αποδεχθεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι η αλλαγή του κλίματος, η οποία αποδίδεται πλήρως στην έκλυση αερίων θερμοκηπίου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα αντιστραφεί σε περίπτωση που δεν ληφθούν άμεσα και φιλόδοξα μέτρα. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο κατηγορηματική όταν τονίζει ότι η μείωση των εκπομπών στις ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να είναι 25-40% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Η Ελλάδα σίγουρα δεν ευθύνεται τόσο για την αλλαγή του κλίματος, όσο η Γερμανία, η Κίνα ή οι ΗΠΑ. Όντας, όμως, ανεπτυγμένη χώρα οφείλει και αυτή να συμμετέχει στις προσπάθειες περιορισμού των εκπομπών και ειδικά στην τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από «ενεργειακό και κλιματικό πακέτο μέτρων» που πρόσφατα υπερψηφίστηκε (αν και αποδυναμωμένο) από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Σύμφωνα λοιπόν, με τις νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες της ΕΕ που αφορούν την περίοδο 2013-2020, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 21% στους τομείς που εμπίπτουν στο σύστημα εμπορίας ρύπων και κατά 4% στους τομείς εκτός του συστήματος. Επιπλέον, έως το 2020 η Ελλάδα έχει δεσμευθεί για συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 18% στην τελική κατανάλωση (ή αλλιώς συμμετοχή των ΑΠΕ κατά περίπου 35% στην ηλεκτροπαραγωγή). Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε όλους τους τομείς, επομένως οφείλει να υιοθετήσει άμεσα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αναφορικά με τη συμβολή των διαφόρων συμβατικών ενεργειακών πόρων στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ο λιθάνθρακας αποτελεί, μαζί με τον λιγνίτη, το πλέον ρυπογόνο καύσιμο για παραγωγή ηλεκτρισμού. Αυτή η διαπίστωση έχει οδηγήσει την ΕΕ σε μια προσπάθεια περιορισμού της χρήσης του, μέσα από την πρόταση για πλήρη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 2013 και έπειτα, και στην ανάδειξη ενδεχόμενων νέων τεχνολογιών αξιοποίησής του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα, για λόγους στρατηγικής και πολιτικής σημασίας, θα συνεχίσει την χρήση λιγνίτη (βαίνοντας μειούμενη), και ότι οι τεχνικές δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα δεν είναι ακόμα διαθέσιμες, η εισαγωγή του λιθάνθρακα θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται μεν η μείωση των εκπομπών έως το 2020 κατά 25% ανά παραγόμενη KWh, όμως οι συνολικές εκπομπές αναμένεται να παραμείνουν σταθερές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης των δεσμεύσεων της Ελλάδας για περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά και την καταβολή σημαντικού τιμήματος μέσα από το σύστημα εμπορίας ρύπων. Υπολογίζεται ότι αν η ΔΕΗ δεν εκσυγχρονίσει ριζικά το μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής, από το 2013 και έπειτα θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλει περίπου 2 δις € ετησίως, χωρίς κανένα όφελος για το περιβάλλον και τους Έλληνες πολίτες.
Ευτυχώς, παρά την αδράνεια της επίσημης πολιτείας, ο λιθάνθρακας δεν είναι αποδεκτός από την ελληνική κοινωνία. Η αντίδραση των πολιτών ήταν άμεση σε όλα τα μέρη όπου πρόκειται να κατασκευαστούν μονάδες. Ως φυσικό επακόλουθο, δημιουργήθηκε η «Συμμαχία ενάντια στο λιθάνθρακα» από το WWF Ελλάς και τους οκτώ δήμους στα όρια των οποίων προβλέπεται να κατασκευαστούν οι μονάδες, ενώ οι πολίτες των περιοχών κινητοποιήθηκαν με εξαιρετικό τρόπο δημιουργώντας την πρωτοβουλία «Πολίτες κατά του λιθάνθρακα».
Τα δυναμικά συλλαλητήρια που ακολούθησαν και η καθολική άρνηση των κατοίκων των περιοχών να δεχθούν την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων, δείχνουν μια ελληνική κοινωνία που ξυπνά από το λήθαργο της περιβαλλοντικής αδράνειας. Παρότι, οι κάτοικοι όλων των περιοχών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανεργίας, αποφάσισαν να αντιταχθούν στο λιθάνθρακα γιατί πιστεύουν ότι δεν κρύβεται εκεί το μέλλον τους. Αποφάσισαν, μάλιστα, να πούνε όχι στον λιθάνθρακα, παρότι σε κάποιες από τις περιοχές το περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο (όσο στην περίπτωση του Αλιβερίου). Η διάσταση που έχει πάρει το θέμα οδήγησε την συντριπτική πλειονότητα των τοπικών βουλευτών και νομαρχών να ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο εισαγωγής του λιθάνθρακα.
Πλέον τα βλέμματα έχουν στραφεί στην περιοχή του Αλιβερίου, γιατί φαίνεται πως είναι ο τόπος που έχει προκριθεί ως το 'τελευταίο καταφύγιο' δημιουργίας μονάδας λιθάνθρακα. Ευτυχώς, μετά τις αποφάσεις οκτώ Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων από αντίστοιχες περιοχές της Ελλάδας, ήρθε η σειρά του Δημοτικού Συμβουλίου Ταμυνέων να ταχθεί ενάντια στον λιθάνθρακα. Χάρη σε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους, το Αλιβέρι έγινε η ένατη περιοχή της Ελλάδας που αρνείται να δεχθεί τον λιθάνθρακα. Έτσι, πλέον, όλοι οι Δήμοι και οι Κοινότητες στα όρια των οποίων προβλέπονταν η δημιουργία μονάδας λιθάνθρακα λένε όχι σε αυτό το ρυπογόνο καύσιμο.
Η άρνηση των πολιτών να συναινέσουν στη χρήση λιθάνθρακα δεν πρέπει να συνδέεται με τα προβλήματα της ΔΕΗ. Γιατί κανείς εκ των πολιτών δεν επιθυμεί τη συρρίκνωση της μεγαλύτερης κοινωφελούς εταιρίας της Ελλάδας. Αντιθέτως, όλοι θέλουν μια ΔΕΗ σύγχρονη που θα νοιάζεται για τον πολίτη και θα επενδύει σε εξοικονόμηση και καθαρές μορφές ενέργειας. Θα μπορούσε η ΔΕΗ να κατευθύνει τις προσπάθειες της στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πολλαπλασιάζοντας τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό της. Θα μπορούσε ενδεχομένως να αναλάβει π.χ. ρόλο παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, δηλαδή να φροντίζει για την εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους τους τομείς κερδίζοντας σημαντικά κέρδη και αυξάνοντας την απασχόληση. Το WWF Ελλάς αποδέχεται πλήρως τη θέση της ΔΕΗ, που αναφέρει ότι περιβάλλον και ανάπτυξη μπορούν να συνυπάρξουν. Για το WWF Ελλάς, όμως, ο λιθάνθρακας δεν έχει θέση στη 'βιώσιμη ανάπτυξη' της Ελλάδας.
Αξιότιμε κ. Μπουραντά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι και εσείς ενστερνίζεστε τις ανησυχίες των πολιτών και των επιστημόνων για την μεγάλη συνεισφορά του λιθάνθρακα τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση των τοπικών κοινωνιών. Όπως σχεδόν σύσσωμη η πολιτική κοινότητα της Εύβοιας είπε όχι στον λιθάνθρακα για την περίπτωση του Μαντουδίου, έτσι ελπίζουμε ότι θα πράξει και για το Αλιβέρι. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να αμελείτε ότι η προγραμματιζόμενη μονάδα στο Αλιβέρι έχει διπλάσια ηλεκτρική και «ρυπαντική» ισχύ σε σχέση με την μονάδα που «απορρίφθηκε» στο Μαντούδι.
Βάσει των παραπάνω θα θέλαμε να μάθουμε από εσάς τη θέση σας για το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, καθώς και τους λόγους για τους οποίους εξετάζετε θετικά ή αρνητικά αυτή την εξέλιξη. Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε από εσάς αν σκοπεύετε να αναλάβετε πρωτοβουλία για την εκπόνηση μιας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης συνολικά για την περιοχή του Αλιβερίου, καθώς και για τη διεξαγωγή επιδημιολογικής μελέτης για τους εκεί κατοίκους. Είμαστε στη διάθεσή σας και αναμένουμε την απάντησή σας".
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)