Το ψηφοδέλτιο των "Προοδευτικών Οικονομολόγων" στο Π.Τ Ανατ. Στερεάς του Οικονομικού Επιμελητήριου (Εκλογές 10/12/2023)

Συνάδελφοι οικονομολόγοι αντισταθείτε στην «επενδυτική» βαθμίδα των υπερκερδών για τους λίγους, της φορομπηχτικής πολιτικής για τους μικρούς και της υποβάθμισης του επαγγέλματός μας

Η κυβέρνηση, με το πρόσφατο φορολογικό νομοσχέδιο - αλλά και με μια σειρά άλλων νομοθετημάτων - στοχοποιεί χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους, με μοναδικό σκοπό τον περιορισμό τους από την αγορά, εφαρμόζοντας κατά λέξη τις απαιτήσεις αποτυχημένων μοντέλων, για την εξαΰλωση των  ΜμΕ και των ελεύθεροι επαγγελματίες για να λειτουργήσει η αγορά έτσι όπως θέλουν τα ολιγοπώλια και οι θιασώτες της σχολής του Σικάγου

Η παράταξη Προοδευτικοί Οικονομολόγοι Ελλάδος (Π.Ο.Ε.) είναι μια πανελλαδική και νέα πρωτοβουλία οικονομολόγων με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και συνδικαλιστικές διαδρομές αλλά με κοινή αγωνία για την πορεία απαξίωσης του φορέα μας. Δημιουργήθηκε ως αναγκαία επιλογή, για να εκφράσει τους επιστήμονες-επαγγελματίες οικονομολόγους και τη νέα γενιά, αυτόνομα, δημιουργικά και σύγχρονα, χωρίς γραφειοκρατικούς εναγκαλισμούς και αγκυλώσεις.

Είμαστε αποφασισμένοι, να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις μας και να διευρύνουμε:

➢ το επάγγελμα του οικονομολόγου στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα,

➢ το επάγγελμα του Λογιστή-Φοροτέχνη,

➢ τη πιστοποίηση του Λογιστή-Φοροτέχνη (Ν.3842/2010), εξασφαλίζοντας στην πράξη την επαγγελματική κατοχύρωση των συναδέλφων λογιστών,

➢ τις διατάξεις του Π.Δ 347/2003 με τις οποίες καθιερώθηκε αμιγώς λογιστικός κλάδος στο Δημόσιο και τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα,

➢ τη συμμετοχή έμπειρων μελών μας σε επιτροπές των Υπ. Οικονομικών, Οικονομίας και σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές,

➢ τα μαθήματα Οικονομικής Παιδείας στα Λύκεια της χώρας (Ν. 3194/2003),

➢ το Επαγγελματικό Ταμείο Ασφάλισης (Ε.Τ.Α.Ο.), ως φορέα συμπληρωματικής ασφάλισης.

Αγωνιζόμαστε:

✓ Για την ανάδειξη της επιστημονικής υπόστασης του Ο.Ε.Ε. προς προοδευτική κατεύθυνση,

✓ Για να επαναφέρουμε το Ο.Ε.Ε. στην επιστημονική του λειτουργία και παρουσία, ως θεσμοθετημένο σύμβουλο της Πολιτείας και εκφραστή των προοδευτικών απόψεων της οικονομικής σκέψης,

✓ Για να υπερασπιστούμε τα πτυχία και τα δικαιώματα των επιστημόνων-επαγγελματιών οικονομολόγων, που καθημερινά βάλλονται και υπονομεύονται από τις σκοπιμότητες που υπηρετούν διάφοροι εμπλεκόμενοι στο οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας,

✓ Για να νοιώσουν επιτέλους οι νέοι οικονομολόγοι ότι το Ο.Ε.Ε. λειτουργεί και υπερασπίζεται τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, το μέλλον τους και την επιστημονική τους υπόσταση.

➢ Για να αναβαθμίσουμε το θεσμό και τις υπηρεσίες του Ο.Ε.Ε. ώστε να προσφέρει ωφέλιμες και ελκυστικές ανταποδοτικές υπηρεσίες.

Καλούμε,

τους νέους συναδέλφους, τους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, κάθε οικονομολόγο-επιστήμονα, να υποστηρίξουν και να ψηφίσουν  το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο της παράταξής μας στις εκλογές της 10/12/2023. 

Οι υποψήφιοί μας για τη τοπική διοίκηση του 9^ου περιφερειακού τμήματος του Ο.Ε.Ε είναι:

1.     Αλέξανδρος Αγάτσας - Βοιωτία

2.     Ευθυμία (Εφη) Γαβριήλ – Εύβοια

3.     Γιάννης Ζέρβας – Εύβοια

4.     Βασίλης Κακοσαίος – Βοιωτία

5.     Ανδρέας Παπανδρέου – Εύβοια

6.     Παναγιώτης Χαλβατζής - Βοιωτία

Οι υποψήφιοί μας  για την Συνέλευση των Αντιπροσώπων του Ο.Ε.Ε είναι οι : Αλέξανδρος Αγάτσας, Γιάννης Ζέρβας, Ανδρέας Παπανδρέου

 Απο το Γραφείο τύπου

Διαβάστε και αυτό: 15 προτασεις για το Ο.Ε.Ε

Επισκεφτείτε το σαϊτ των Προοδευτικών Οικονομολόγων

Διαβάστε στο blog των Προοδευτικών Οικονομολόγων

Ιδέες και ¨στρατηγοί¨ που άλλαξαν το ποδόσφαιρο - Του Γιάννη Γεωργάκη

Φωτο: www.ethnos.gr/books

Πηγή: www.ethnos.gr

" Μία ιστορική προσέγγιση της εξέλιξης του ποδοσφαίρου μέσα από τη σκέψη των προπονητών, καταθέτει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Γεωργάκης με το βιβλίο του «Ιδέες και “στρατηγοί” που άλλαξαν το ποδόσφαιρο», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «ατέχνως». Ο Γιάννης Γεωργάκης, συμπυκνώνει στο μοναδικό αυτό – για κάθε ποδοσφαιρόφιλο - βιβλίο, την πολυετή εμπειρία και γνώση με ένα πλούσιο βιβλιογραφικό υλικό. Και παραδίδει ένα «ευαγγέλιο» της εξέλιξης της φιλοσοφίας, της στρατηγικής και της τακτικής του ποδοσφαίρου εδώ και έναν αιώνα....

Το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο όπως πρώτος το οραματίστηκε ο Ολλανδός Ρίνους Μίχελς, δεν είναι όπως άλλοτε μάχη χαρακωμάτων, αλλά παράσταση με δυνατές συγκινήσεις. Όπως γράφει ο Γ.Γεωργάκης, όταν οι Ιταλοί έβλεπαν στο γήπεδο στρατούς και χαρακώματα, ο Αρίγκο Σάκι αντιλαμβανόταν το παιχνίδι με το πνεύμα του θεατή, που πήγαινε στη «Σκάλα» του Μιλάνου να απολαύσει την Αϊντα του Βέρντι. Κατά τον Σάκι η ομάδα διέπεται από τους κανόνες της ορχήστρας, με τον μαέστρο να βάζει τον χαρακτήρα και τους ποδοσφαιριστές να τον ακολουθούν παίζοντας τα όργανα σύμφωνα με την παρτιτούρα.

Η διαφορά της μουσικής ορχήστρας από την ποδοσφαιρική, έγκειται στο γεγονός ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει αντίπαλος ο οποίος εκτός των άλλων επιδιώκει να επιβάλει τη δική του αρμονία. Για τον ποδοσφαιριστή ο αγώνας εκτός από παιχνίδι με τον αντίπαλο, είναι παιχνίδι με τους συμπαίκτες του, παιχνίδι με τον εαυτό του. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου καλείται να πάρει τη σωστή απόφαση. Χωρίς ανάπτυξη των πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων, η υψηλή επίδοση είναι πλέον αδύνατη...

Το βιβλίο του Γιάννη Γεωργάκη είναι μία βίβλος των ποδοσφαιρικών ιδεών και συστημάτων, μία βίβλος της εξέλιξης του αθλήματος. Κάθε φίλαθλος που θα το διαβάσει, θα αρχίσει να βλέπει, να «διαβάζει» και να ευχαριστιέται με άλλο μάτι, κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα."

Ολόκληρο το άρθρο του 'Εθνους" εδώ

Ο Μάνος Χατζηδάκις για τα Δεκεμβριανά

 

O ελληνοτουρκικός διάλογος και η κυβέρνηση Μητσοτάκη - Του Νίκου Κοτζιά

..Είμαι σταθερά οπαδός του διαλόγου με τις χώρες που έχουμε διαφορές και εντάσεις. Ο διάλογος με τους αυθεντικούς φίλους είναι αυτονόητος, με χώρες όπως η Τουρκία πρέπει να τις επιδιώκουμε προσεκτικά. 

Η επίσκεψη αυτή ασφαλώς θα αξιολογηθεί από τα αποτελέσματά της. Αλλά οφείλω να κάνω ορισμένες διευκρινίσεις και αποσαφηνίσεις εκ των προτέρων και να απαντήσω στα εξής ερωτήματα: Πρώτον έρχεται ο Ερντογάν την σωστή στιγμή ή όχι ως επεσήμαναν οι παλιοί πρόεδροι της ΝΔ και πρώην πρωθυπουργοί της χώρας, Α. Σαμαράς και Κ. Καραμανλής; Δεύτερο, η ατζέντα της συζήτησης είναι αυτή που οφείλει να είναι; Ή υπάρχουν σε αυτήν σκιές, και τρίτον, η προετοιμασία είναι αυτή που έπρεπε να είναι;

Η στιγμή της επίσκεψης

Καταρχάς, α) η ΝΔ οφείλει να κάνει αυτοκριτική για τις αθλιότητες που έπραξε και λάλησε κατά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα επί κυβέρνησης Τσίπρα. Μια δύσκολη επίσκεψη που αντιμετωπίστηκε ορθολογικά και με μια εξαιρετική ομιλία, του τότε πρωθυπουργού με την οποία απαντήθηκαν όλες οι αιτιάσεις της τουρκικής πλευράς.

Β) Η ζωή απέδειξε ότι για την χώρα δεν είναι αποτελεσματική η επιλογή του να μην μιλά η Αθήνα με την Άγκυρα και ακόμα λιγότερο να δίνει η κυβέρνηση του Μητσοτάκη υποσχέσεις στην Τουρκία άνευ αντικρίσματος. Η αντιμετώπιση της Τουρκίας δεν μπορεί να είναι πεδίο επικοινωνιακής πολιτικής και αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας στα εθνικά θέματα. Να θυμίσω πόσες φορές μου επιτέθηκε ο Μητσοτάκης προσωπικά λέγοντας υποκριτικά ότι εκείνος θα έβαζε το ένα ή το άλλο βέτο που ποτέ δεν έκανε; Εμείς δεν αφήσαμε ποτέ τον διάλογο, ενώ ήμασταν σαφείς και κατηγορηματικοί στην υπεράσπιση των δικαίων της πατρίδας και για αυτό δεν είχαμε τα επεισόδια που είχε συνεχώς ολόκληρη την πρώτη τετραετία η κυβέρνηση της ΝΔ.

Γ) Η κυβέρνηση με την πρόσκληση στον Ερντογάν αυτή τη στιγμή έχει δημιουργήσει ένα διττό πρόβλημα. Το πρώτο αφορά την προπαγάνδα της σύμφωνα με την οποία «Η Τουρκία ήταν από το 2019 μέχρι και τα μέσα του 2023» διεθνώς απομονωμένη, ιδιαίτερα ως προς την Δύση. Η αλήθεια ήταν ότι κάθε άλλο παρά συνέβαινε κάτι τέτοιο. Σημάδια απομόνωσης στην Δύση άρχισε να δείχνει η Τουρκία με τις επιθέσεις που κάνει ενάντια στο Ισραήλ, με την στήριξη που δίνει στην Χαμάς και σε τρομοκρατικές οργανώσεις στην Συρία και στο Ιράκ, με τις φυλακίσεις χιλιάδων Κούρδων, ακόμα και νομίμως εκλεγμένων, καθώς και τους βομβαρδισμούς κουρδικών πληθυσμών σε αναντιστοιχία με όσα λέει για την Μέση Ανατολή. Δηλαδή, η κυβέρνηση καμάρωνε για την απομονωμένη Τουρκία όταν δεν ήταν, και όταν πράγματι άρχισε να γίνεται, την προσκάλεσε στην Αθήνα. Αυτό από μόνο του δεν είναι αρνητικό, αλλά σίγουρο προβληματικό.   

Ο Ερντογάν έρχεται στην Ελλάδα όταν έχει ανοίξει πολλαπλά μέτωπα με χώρες που θέλουμε να έχουμε σχέσεις. Σημειώνω δε, ότι η ελληνική κυβέρνηση εγκατέλειψε τις τριμερείς που είχαμε η Κύπρος και η Ελλάδα με αραβικές χώρες, ιδιαίτερα με την Παλαιστίνη και την Λιβύη. Με αυτό τον τρόπο κατάφερε αντί να είναι μια δύναμη διαμεσολάβησης και διαπραγμάτευσης στην περιοχή, όπως κάναμε εμείς, να γίνει τμήμα του προβλήματος στα μάτια του αραβικού κόσμου και, ταυτόχρονα να δίνει διέξοδο στον υβριστή της άλλης πλευράς. Όπως στα Βαλκάνια, έτσι και στην Ανατολική Μεσόγειο υπονομεύει, έστω και άθελά της, εξαιτίας των επιλογών της, τις κατακτήσεις της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής.

Δεύτερον: Η ατζέντα  

Η κυβέρνηση της ΝΔ με τον τρόπο και τη μέθοδο που ανέλαβε να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται, δηλαδή, φοβικά, προβληματικά και με αδιαφάνεια καθώς και με δηλώσεις εκ των προτέρων υποχώρησης, συνέβαλε καθοριστικά  στο να αυξηθεί η ατζέντα των διεκδικήσεων της Τουρκίας τα τελευταία έτη. Σήμερα οι διεκδικήσεις της Τουρκίας αφορούν έναν πολύ ευρύτερο θεματολόγιο από εκείνο που υπήρχε προηγούμενα, ενώ οι παλιές αποσπασματικές κορώνες της Άγκυρας έχουν μετατραπεί σε σταθερά σχέδια σε βάρος της χώρας με σαφή προγραμματική αποκρυστάλλωση που έχει πάρει την μορφή αφηγήματος και προωθείται σταθερά (από το “turkaegean” μέχρι την Ζουράφα).   

 Η κυβέρνηση είχε κάνει μια μεγάλη καμπάνια αυτοεπιβράβευσης για τις διερευνητικές με την Τουρκία. Κάτι που γινόταν για τρεις δεκαετίες. Η προπαγανδιστική μηχανή της ΝΔ τις παρουσίασε ως την μέγιστη επιτυχία της, λες και ήταν δική της ανακάλυψη. Το πρόβλημά της στην πραγματικότητα ήταν ότι οι διερευνητικές έχουν ότι την ενοχλούσε το γεγονός ότι οι διερευνητικές έχουν μια δεσμευτική ατζέντα την οποία επίμονα η Τουρκία προσπάθησε να παρακάμψει, αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση από καμιά ελληνική κυβέρνηση, πλην της ΝΔ. Η ΝΔ ανακάλυψε μια νέα πατέντα: τις εγκατέλειψε σιωπηρά και συμφώνησε σε ένα άλλο «ευρύτερο πλαίσιο» έτσι όπως το επιθυμούσε η Άγκυρα.

Η κυβέρνηση ανήγγειλε ότι διαπραγματεύεται Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και την προώθηση μιας θετικής ατζέντας σε ζητήματα σχετικά χαμηλής στρατηγικής σημασίας. Και τα δύο είναι καλό να γίνονται. Αλλά δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο ή πρωτότυπο. Τα ΜΟΕ, στρατιωτικά και πολιτικά, έχουν προωθηθεί εδώ και δεκαετίες, από την εποχή της συμφωνίας Παπούλια – Γιλμάζ. Όσο για την θετική ατζέντα, αυτή ως όρος και πολιτική συγκροτήθηκε και προωθήθηκε επί κυβέρνησης Τσίπρα. Την οποία εξύβρισαν οι της ΝΔ. Αλλά και μερικά «αριστερά» στηρίγματά της τα οποία προκειμένου να βοηθήσουν την ΝΔ να υλοποιήσει αυτό που θα ονοματίσω αμέσως μετά, υβρίζουν την πολιτική που ακολουθήσαμε για τα ελληνοτουρκικά στο διάστημα 2015-2018 και στο Κυπριακό. Αυτή η αρρώστια στην Ελλάδα είναι γνωστή: καταδίκη του ελληνικού πατριωτισμού και δικαιολόγηση του τουρκικού υπερεθνικισμού-σοβινισμού.

Το καινούργιο που φέρνει στις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι ούτε τα ΜΟΕ, ούτε η θετική ατζέντα. Είναι η εγκατάλειψη των διερευνητικών με την δεσμευτικά περιορισμένη θεματολογία της και η διαμόρφωση ενός «ευρέως» πλαισίου συζητήσεων με την Τουρκία που να αφορά το σύνολο των κατά την Τουρκία ελληνοτουρκικών διαφορών. Η ίδια, βέβαια, μαζί με τους συμμάχους της ονοματίζει κάθε απόρριψη και αντίσταση στις υποχωρήσεις της ως εθνικισμό.

Τρίτο, η προετοιμασία

Η κυβέρνηση δεν κάνει επαρκή προετοιμασία στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Το ίδιο το υπουργείο των Εξωτερικών δυσλειτουργεί. Δεν υπάρχουν οδηγίες προς τις πρεσβείες. Οι διευθύνσεις δεν έχουν κατευθύνσεις. Προσωπικές εμμονές και επιλογές προτάσσονται των αναγκών της χώρας. Σπουδαίοι διπλωμάτες τίθενται στο περιθώριο ενώ πρυτανεύει το κριτήριο «της κουμπαριάς», και σε αυτό, δυστυχώς, κυριολεκτώ. Η ηγεσία του δεν λειτουργεί συλλογικά. Το αποτέλεσμα είναι η όποια προετοιμασία να περιορίζεται στις διαπροσωπικές σχέσεις με τους τρίτους και ο υπουργός να είναι μόνο κατά το όνομα υπουργός. Ένα δε από τα χειρότερα ζητήματα είναι ότι αυτή η ηγεσία θεωρεί το Κυπριακό βάρος και όχι θεμελιακό εθνικό ζήτημα συνδεδεμένο άμεσα και με τις εξελίξεις και τις προοπτικές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Τέλος, είναι άμεσα αναγκαίο να συνεργαστούν οι δημοκρατικές-προοδευτικές δυνάμεις για ένα πατριωτικό σχέδιο αντιμετώπισης και θετικής προώθησης χωρίς υποχωρήσεις και επιπολαιότητες των ελληνοτουρκικών σχεδίων.

Η κρίση της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1973 και το Κίνημα του Ναυτικού

"Φέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από το 1973, ένα έτος που αποδείχθηκε κομβικό για τη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας. Κατά τη διάρκειά του εκδηλώθηκε μια σειρά γεγονότων που έθεσαν σε κρίση τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η οποία έκλεινε έξι χρόνια στην εξουσία μετά την πραξικοπηματική επιβολή της την 21η Απριλίου 1967. Ήταν μια κρίση από την οποία το στρατιωτικό καθεστώς δεν θα κατάφερνε να εξέλθει, καταλήγοντας στην κατάρρευσή του τον Ιούλιο του 1974.

Βασικός, αλλά όχι και μοναδικός, παράγοντας που οδήγησε σε αυτή την κρίση ήταν η αυξανόμενη κοινωνική δυσφορία, της οποίας κορυφαία εκδήλωση ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Ήδη από τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας σημειώνονταν εκδηλώσεις κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στο καθεστώς. Μία από αυτές ήταν η κηδεία του ηγέτη του προδικτατορικού κόμματος της Ένωσης Κέντρου Γεωργίου Παπανδρέου, τον Νοέμβριο του 1968, που κατέληξε σε διαδήλωση κατά του καθεστώτος. Η κοινωνική δυσαρέσκεια συνοδευόταν από την αύξηση του ρεύματος του αντιαμερικανισμού, καθώς όλο και περισσότεροι θεωρούσαν πως πίσω από τη μακροχρόνια παραμονή της Χούντας βρίσκονταν οι ΗΠΑ. Το 1973 η κοινωνική δυσφορία εντάθηκε, όπως έδειξαν και οι φοιτητικές κινητοποιήσεις, με αυτό που ονομάστηκε «μικρό Πολυτεχνείο» τον Ιανουάριο και με την κατάληψη της Νομικής τον Μάρτιο... 

...Η αυξανόμενη κοινωνική δυσφορία ήταν από τα βασικά κίνητρα που ώθησαν μια ομάδα ανώτερων αξιωματικών να κινηθούν κατά της δικτατορίας. Έχοντας αντιληφθεί μια σταδιακή διόγκωση του αντιαμερικανισμού στην ελληνική κοινωνία τουλάχιστον από το 1971, οι συνωμότες φοβήθηκαν πως αν η δικτατορία παρέμενε στην εξουσία, αυτό θα οδηγούσε στην ενίσχυση της Αριστεράς. Μια τέτοια εξέλιξη τη θεωρούσαν καταστροφική, αφού σε περίπτωση που η Αριστερά ανέτρεπε τη δικτατορία, αυτό θα είχε αρνητικές συνέπειες για τη γεωπολιτική θέση της χώρας εντός του δυτικού στρατοπέδου και εντέλει για το είδος του καθεστώτος που θα είχε η μεταδικτατορική Ελλάδα.

Η ανάληψη καθηκόντων κυβερνήτη στα αντιτορπιλικά, τα πιο ισχυρά πλοία του στόλου, από αξιωματικούς της ηγετικής ομάδας, το καλοκαίρι του 1972 λειτούργησε καθοριστικά για τις προθέσεις τους. Από το φθινόπωρο ξεκίνησαν τη συστηματική οργάνωση του σχεδίου τους, το οποίο μέχρι την άνοιξη είχε ολοκληρωθεί. Στο μεσοδιάστημα, οι μυημένοι αξιωματικοί πλησίασαν τους 100, θέτοντας σχεδόν το σύνολο των πλοίων υπό τον έλεγχο της συνωμοσίας. Ως ημερομηνία εκδήλωσης ορίστηκε το βράδυ της 22ης προς την 23η Μαΐου 1973. Η δικτατορία ωστόσο πρόλαβε και εξάρθρωσε τη συνωμοσία. Την προσπάθεια της Χούντας να υποβαθμίσει το γεγονός ανέτρεψε η φυγή του αντιτορπιλικού «Βέλος» στην Ιταλία, το οποίο αποχώρησε από τη συμμαχική άσκηση που διεξαγόταν στα ανοιχτά της Σαρδηνίας. Ο κυβερνήτης του, αντιπλοίαρχος Νίκος Παππάς ήταν από τα ηγετικά στελέχη της συνωμοσίας. Όταν πληροφορήθηκε τη διενέργεια συλλήψεων αξιωματικών του Ναυτικού από τη Χούντα, αναζήτησε πολιτικό άσυλο στην Ιταλία, όπου αποκάλυψε το πραγματικό μέγεθος της αντίδρασης στο καθεστώς"...

Του Κ. Στράτου, μεταδιδακτορικού ερευνητή στο ΕΚΠΑ από το www.avgi.gr - Το άρθρο εδώ

Δείτε επίσης

Ποιό είναι το "Βέλος"; (Από τη μηχανή του χρόνου)

Ακούστε επισης

Και διαβάστε μυθιστορηματική περιγραφή χαρακτήρων

Ένα δώρο για τις γιορτές που έρχονται: "Focus Anima" της Κατερίνας Γιαμά (με φωτογραφίες της Ζησούλας Ντάσιου)

 " Η φαντασία είναι ένα είδος οικονομικού μετανάστη. Έχει ταχθεί να "μετακομίζει" όταν δεν διαθέτει τα μέσα για να επιβιώσει".

"Την αποκαλούσαν αλαφροϊσκιωτη, μυστήριο τρένο, ξινή, ιδιόρρυθμη και δύσκολη στο να συνάψει φιλικές σχέσεις. Με τους άνδρες όμως η Στεφανία έβρισκε έναν κώδικα επικοινωνίας που όσοι δεν τον καταλάβαιναν, δεν προχωρούσαν σε περαιτέρω προσέγγιση.΄Αρεσε πολύ στους ιδιόρρυθμους όπως εκείνη, στους κουλτουριάρηδες και στους τύπους που ασχολούνταν με τη μουσική, τη φωτογραφία, και με οτιδήποτε παρέπεμπε σε δημιουργική προσωπικότητα πέρα από σφιχτά πλαίσια και δυσκολονόητες ορολογίες. 

Είχε τον τύπο της γυναίκας  που η έμφυτη μελαγχολία και σοβαρότητα στο βλέμμα, η ανεπιτήδευτη νωθρότητα στις κινήσεις και οι λιγοστές κουβέντες που έβγαιναν απ΄τα χείλη της, τραβούσαν σαν μαγνήτης. Οι γυναίκες την επέλεγαν για το χάρισμά της ν΄ακούει χωρίς να κρίνει και οι άνδρες για τη γοητεία της μοναχικής της παρουσίας. Η Στεφανία δεν πολυκυκλοφορούσε, όταν όμως το έκανε έκρυβε στην τσάντα της τη φωτογραφική μηχανή. Κάθε βόλτα, τέσσερις ή πέντε φωτογραφίες. ΄Ενα υλικό πολύτιμο για το σκοπό της.

Γύριζε στο σπίτι και ταξινομούσε σε ηλεκτρονικούς φακέλους τις φωτογραφίες. Αποκάτω έμπαιναν τίτλοι και ημερομηνίες. Το σπίτι της μεταμορφωνόταν σε στούντιο επεξεργασίας υλικού και έμπνευσης.΄Ηταν σα να μην υπήρχε κόσμος από εκεί και πέρα, σα να μη χτυπούσαν τηλέφωνα. Τα μάτια της εστίαζαν πάνω στην οθόνη και ακίνητη έψαχνε να βρει τίτλους, λέξεις πάνω στο θέμα της φωτογραφίας, που να «κουμπώνουν» μεταξύ τους και ταυτόχρονα να θέτουν ερωτηματικά σε όσους την έβλεπαν και προσπαθούσαν να την ερμηνεύσουν.

Αυτή και ο φανταστικός της κόσμος παράλληλος προς τον πραγματικό που περνούσε έξω από το σπίτι της. Πορείες ομόρροπες αλλά και αντίρροπες. Τίποτε δεν προεξοφλούσε το πού θα κατέληγαν. Ο έρωτας για τη φωτογραφία δεν μπορούσε να περιμένει, ερχόταν και έφευγε σαν κλέφτης. Νύχτα την επισκεπτόταν στο κρεβάτι της και μέρα στην επαφή της με ανθρώπους που είχαν κοινές αναφορές και κυρίως δεν είχαν κάψει τον εγκέφαλό τους με ατελέσφορες, συναισθηματικές μεταπτώσεις" ....

Φωτο: Ζησούλα Ντάσιου

Είναι η αρχή της μιας απο τις τριάντα ιστορίες για το δρόμο που ακολουθούν τα χνάρια τριάντα φράσεων. Τόσο μικρές αλλά ταυτόχρονα περιεκτικές, γλυκόπικρες χωρίς περιθώρια ωραιοποίησης. Το τέλος τους, κοφτό,  «επενδύει» στη φαντασία του αναγνώστη περισσότερο παρά στη φλυαρία του συγγραφέα. Στοχεύουν στο κυρίως θέμα που είναι οι σχέσεις, οι πληγές της ψυχής και οι ελπίδες μετά την επούλωσή τους, τα κατάλοιπα του εγκλεισμού, οι μικροχαρές χωρίς την ετικέτα της επιφανειακής ευτυχίας, τα συναισθηματικά αδιέξοδα, ο θάνατος ως αξεπέραστη απώλεια, ο έρωτας ως προοπτική ή και ως εξάρτηση, το μεγαλείο της ευαισθησίας. 

Ιστορίες για ν΄αγναντεύετε από τα παράθυρα της ελπίδας σας που ενδεχομένως κάποιες φορές να είναι και φεγγίτες.

Το βιβλιο πωλειται στα βιβλιοπωλεια "Πορθμος" και "Σβουρα" στη Χαλκιδα και στο ηλεκτρονικο βιβλιοπωλειο των εκδοσεων www.bookstars.gr

Επιστολή 12 φορέων ελεύθερων επαγγελματιών στον πρωθυπουργό

 «Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Τα φορολογικά μέτρα που προβλέπονται στο σχέδιο νόμου «Μέτρα για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής», που έχει τεθεί σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, με την εισαγωγή τεκμαρτού φορολογητέου εισοδήματος πλήττουν υπέρμετρα την μεσαία τάξη, χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες, επιστήμονες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που ασκούν ατομικά την δραστηριότητά τους.

Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα, ότι ο προσδιορισμός του τεκμαρτού φορολογητέου εισοδήματος γίνεται με εντελώς αυθαίρετα κριτήρια, αφού ταυτίζονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες με τους μισθωτούς, ενώ είναι γνωστό ότι πρόκειται για διαφορετικές κατηγορίες, όπως έχει κρίνει, άλλωστε, και το Συμβούλιο της Επικρατείας (Αριθ. Αποφ. 1880, 1888/2019) και περαιτέρω, προσαυξάνεται το προσδιορισθέν τεκμαρτό φορολογητέο εισόδημα με βάση και το εισόδημα τρίτων (μέσος όρος ΚΑΔ), κατά παράβαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος, που προβλέπει τη συνεισφορά εκάστου στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις του.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι τα οριζόντια μέτρα και η φορολόγηση για εισοδήματα που δεν έχουν αποκτηθεί δημιουργούν αδικίες.

Όπως άδικος είναι και ο συλλήβδην χαρακτηρισμός των ελευθέρων επαγγελματιών ως φοροφυγάδων.

Είναι προφανές ότι, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής προϋποθέτει έναν ουσιαστικό διάλογο μεταξύ όλων των φορέων, με στόχο ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα λαμβάνει υπόψιν τις πραγματικές συνθήκες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και τις ιδιαιτερότητες κάθε επαγγέλματος και θα έχει ως βάση τη συνεισφορά εκάστου στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις πραγματικές του δυνάμεις.

Επί των θεμάτων αυτών έχουμε καταθέσει ήδη αρμοδίως τις προτάσεις μας, τις οποίες θέλουμε να σας καταστήσουμε γνωστές.

Μετά το πέρας της δημόσιας διαβούλευσης και πριν την ψήφιση του σχεδίου νόμου, ζητούμε συνάντηση μαζί σας για να σας ενημερώσουμε αναλυτικά για τα προβλήματα που δημιουργούνται από την εφαρμογή των προωθούμενων μέτρων και να ζητήσουμε θεσμικά την παρέμβασή σας για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα.

Μετά τιμής

Ο Πρόεδρος της Γενική Συνομοσπονδίας, Επαγγελματιών Βιοτεχνών  Εμπόρων Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ) Γιώργος Καββαθάς

Ο Πρόεδρος της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος  Δημήτρης Βερβεσός

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας  Γεώργιος Καρανίκας

Ο Πρόεδρος του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Μενέλαος Γαρδικιώτης

Ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΕΑ) Ιωάννης Χατζηθεοδoσίου

Ο Πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών Παύλος Ραβάνης

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας Αθανάσιος Δεβλιώτης

Ο Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Συμβολαιογραφικών Συλλόγων Ελλάδος  Γεώργιος Ρούσκας

Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας Νικόλαος Γιάννης

Η Πρόεδρος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου Αθηνά Τραχήλη

Ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών Πέτρος Λυμπερίδης

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Διαιτολόγων - Διατροφολόγων Ελλάδος Βασίλης Τσιρώνης»

Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ - Του Δημήτρη Βασιλείου

 

Κάθε χρονιά,

στη μέση του χειμώνα,

στολίζαμε το δέντρο.

Κρεμούσαμε στα κλαδάκια του

κόκκινες κορδέλες,

αστράκια λαμπερά

τα όνειρα και τις ελπίδες μας

και περιμέναμε.

Περιμέναμε μιαν άνοιξη ναρθεί,

ευαγγελίστρια ενός καλού καιρού.

 

Τίποτα όμως!

Ανίκανοι και ψεύτες

οι προφήτες,

προδότες ονείρων … ίσως.

 

Ευτυχώς που δεν κρεμάσαμε

τα μυαλά και τις καρδιές μας.

Έτσι, παραμένει βάσιμη η ελπίδα

για ένα καλοκαίρι!

 29.11.2023                                                                     Δημήτρης Βασιλείου

Dear friends and colleagues,
considering the forthcoming festivities of the Winter Solstice and the New Year allow me to express to all of you my gratitude for the mutual fruitful communication we had during the previous period. 
Wish to you and all your beloved health, happiness, love, creativity and success everywhere you are involved. 
Enjoy your time during festivities and try to see the glass half full not half empty.

Ο Φρόιντ για ρόλο του πόθου και την ευθύνη

 " Το παρελθόν το παρόν και το μέλλον κλιμακώνονται πάνω στο συνεχές νήμα του πόθου." 

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939) ήταν διακεκριμένος Αυστριακός φυσιολόγος, νευρολόγος και ψυχίατρος, ο οποίος υπήρξε ο θεμελιωτής της ψυχανάλυσης. Βικιπαίδεια

Στον ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ αφιερώνεται - Του Δ.Βασιλείου

 Επ’ ευκαιρία της 203^ης επετείου της γέννησής του – 28.11.1820

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

Αν ήταν και θυμόσουνα, λιγάκι έστω,

εκείνων των σοφών το Μανιφέστο

πιο εύκολα θ’ αρμένιζες

στα νέα κύματα του νου,

με γνώση θ’ ανηφόριζες

τις δύσκολες πλαγιές κι ετούτου του βουνού.

 

Αν ήταν και θυμόσουνα, λιγάκι έστω,

εκείνων των σοφών το Μανιφέστο

το φάντασμα θα σκόρπιζες,

της σκοτεινιάς το μαύρο

και τη ζωή θα φώτιζες

με της καρδιάς το πάλλευκο το λάβρο.

 

Αν ήταν και θυμόσουνα, λιγάκι έστω,

εκείνων των σοφών το Μανιφέστο

τον κόσμο θα ξεσήκωνες

σ’ ονείρων επανάσταση,

το λάβαρο θα ύψωνες

για των λαών την κόκκινη ανάσταση.

 

Αθήνα 2-3/04/2023  

*

 Ο Φρίντριχ Ένγκελς (1820-1895) ήταν Γερμανός φιλόσοφος, δημοσιογράφος, κοινωνικός επιστήμονας και επιχειρηματίας που επεξεργάστηκε μαζί με τον Καρλ Μαρξ την θεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού και του διαλεκτικού υλισμού. Συνέγραψε επίσης, μαζί με τον Μαρξ, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και Το Κεφάλαιο. Βικιπαίδεια

 Σας προτείνουμε να διαβάσετε - αν δεν το έχετε κάνει ήδη - την "Διαλεκτική της Φύσης" (γερμανικά: Dialektik der Natur) ένα ημιτελές μεν αλλά υπέροχο έργο του που εφαρμόζει τις μαρξιστικές ιδέες – ιδιαίτερα εκείνες του διαλεκτικού υλισμού – στη φύση. 

Ο Ένγκελς έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του χειρογράφου μεταξύ 1872 και 1882, το οποίο ήταν ένα μείγμα γερμανικών, γαλλικών και αγγλικών σημειώσεων σχετικά με τη σύγχρονη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ωστόσο, δεν δημοσιεύτηκε όσο ζούσε. Σε μεταγενέστερους χρόνους, ο Έντουαρντ Μπερνστάιν παρέδωσε τα χειρόγραφα στον Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος το θεώρησε ως συνολικό έργο αντάξιο ενός ευρύτερου αναγνωστικού κοινού. Μετά από αυτό, το 1925, το Ινστιτούτο Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν στη Μόσχα δημοσίευσε τα χειρόγραφα σε μια δίγλωσση γερμανική / ρωσική έκδοση.

Η διαλεκτική και η μελέτη της προήλθε από τον φιλόσοφο και συγγραφέα της Επιστήμης της Λογικής, G. W. F. Hegel, ο οποίος, με τη σειρά του, είχε μελετήσει τον Έλληνα φιλόσοφο Ηράκλειτο. Ο Ηράκλειτος δίδασκε ότι τα πάντα άλλαζαν διαρκώς και ότι όλα τα πράγματα αποτελούνταν από δύο αντίθετα στοιχεία που μεταβλήθηκαν το ένα στο άλλο καθώς η νύχτα μετατρέπεται σε μέρα, το φως σε σκοτάδι, η ζωή σε θάνατο κ.λπ.

Ο βιολόγος J. B. S. Haldane έγραψε έναν πρόλογο για το έργο το 1939, "Επομένως είναι συχνά δύσκολο να το παρακολουθήσει κανείς αν δεν γνωρίζει την ιστορία της επιστημονικής πρακτικής εκείνης της εποχής. Η ιδέα αυτού που σήμερα ονομάζεται διατήρηση της ενέργειας είχε αρχίσει να διαπερνούν τη φυσική, την αστρονομία, τη χημεία, τη γεωεπιστήμη και τη βιολογία, αλλά ήταν ακόμα πολύ ελλιπώς αντιληπτή και ακόμη πιο ατελώς. Λέξεις όπως «δύναμη», «κίνηση» και «vis viva» χρησιμοποιήθηκαν εκεί που θα έπρεπε να μιλάμε τώρα για ενέργεια".

Ένας «νόμος» που προτείνεται στη Διαλεκτική της Φύσης είναι ο «νόμος της μετατροπής της ποσότητας σε ποιότητα και το αντίστροφο». Πιθανώς το πιο συχνά αναφερόμενο παράδειγμα αυτού είναι η αλλαγή του νερού από υγρό σε αέριο, αυξάνοντας τη θερμοκρασία του (αν και ο Ένγκελς περιγράφει και άλλα παραδείγματα από τη χημεία). Στη σύγχρονη επιστήμη, αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως μετάβαση φάσης. Υπήρξε επίσης μια προσπάθεια να εφαρμοστεί αυτός ο μηχανισμός σε κοινωνικά φαινόμενα, όπου οι αυξήσεις του πληθυσμού οδηγούν σε αλλαγές στην κοινωνική δομή.

Το έργο του Ένγκελς αναπτύσσεται από τα σχόλια που είχε κάνει για την επιστήμη στο Anti-Dühring. Περιλαμβάνει το περίφημο «Ο ρόλος που έπαιξε η εργασία στη μετάβαση από τον πίθηκο στον άνθρωπο». Ο Ένγκελς υποστηρίζει ότι το χέρι και ο εγκέφαλος αναπτύχθηκαν μαζί, μια ιδέα που υποστηρίχθηκε από μεταγενέστερες ανακαλύψεις απολιθωμάτων.

'Ενα άλλο περίφημο έργο του είναι "Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους" στα γερμανικά: Der Ursprung der Familie, des Privateigenthums und des Staats. Είναι μια ανθρωπολογική πραγματεία του 1884 που βασίζεται εν μέρει σε σημειώσεις του Καρλ Μαρξ στο βιβλίο του Lewis H. Morgan Ancient Society (1877). Το βιβλίο είναι ένα πρώιμο ιστορικό υλιστικό έργο και θεωρείται ως ένα από τα πρώτα σημαντικά έργα για την ανάλυση της προέλευσης της οικογένειας όπως την γνωρίζουμε σήμερα αλλά και της ατομικής ιδιοκτήσίας και του προστάτη της του σύγχρονου κράτους. Το IV κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στο "Ελληνικό Γένος" και το V κεφάλαιο στη "Γένεση του Αθηναϊκού κράτους", όπου το διάβασμά αυτών των δυο κεφαλαίων και μόνο μπορεί να δώσει στον αναγνώστη περισσότερες πληροφορίες και γνώσεις για τους αρχαίους Έλληνες από ότι δίνει το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα συνολικά.

                                                           

Το Σωματείο Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ για «τα πρότυπα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας»

Στο πλαίσιο των πολύμορφων δράσεων που αναπτύσσουμε για την ανανέωση των συμβάσεων μας, υπήρξε προβολή των θέσεων των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ προς τα έξω.

 Αυτόματα, υπήρξε και «αρθρογραφία» από Κυβερνητικά – επιχειρηματικά κέντρα. Τις επόμενες ημέρες και όσο θα εκφράζεται η αλληλεγγύη στα δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματα των εργαζομένων είναι σίγουρο ότι θα αναπαραχθούν κι άλλα «δημοσιεύματα» τέτοιου περιεχομένου.

Το θετικό είναι ότι «το βαρέλι δίχως πάτο» όπως παρουσίαζαν  η κυβέρνηση και τα διάφορα κέντρα την ΛΑΡΚΟ,  σήμερα από τους ίδιους έχει μετατραπεί «σε χρυσορυχειο», επιβεβαιώνοντας την αταλάντευτη θέση των εργαζομένων.

Το αφήγημα ότι «το κράτος δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ» όπως έλεγαν, οι ίδιοι το διέψευσαν με τις πράξεις τους. 100 εκατομμύρια ευρώ έχουν σπαταλήσει για να σταματήσουν την παραγωγή της ΛΑΡΚΟ και να την ξεπουλήσουν  με 6 ευρώ το στρέμμα.

Βέβαια συνεχίζουν να διαστρεβλώνουν την αλήθεια, λένε ότι «αυτά τα χρήματα έχουν δοθεί για τους μισθούς των εργαζομένων που τους τελευταίους 14 μήνες  πηγαίνουν στην ΛΑΡΚΟ και κάθονται».

Η αλήθεια είναι ότι:

Στην εργασία πηγαίνουν και κάθονται οι τεμπέληδες. Εμείς πηγαίνουμε στις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ που έχουν σταματήσει να λειτουργούν και να συντηρούνται με εντολή των επενδυτών και απόφαση της κυβέρνησης. Εμείς κάθε μέρα διεκδικούμε «δουλειά, καμίνια και μηχανές να πάρουν μπροστά». Όπως και οι ίδιοι παραδέχονται, «η διακοπή λειτουργίας έλαβε χώρα σε μια περίοδο που οι τιμές του νικελίου είναι σταθεροποιημένες στα ύψη».

Οι εργαζόμενοι από τις 3/3/20 που η ΛΑΡΚΟ μπήκε σε «εκκαθάριση εν λειτουργία»,  μέχρι και τις 31/7/22 που με εντολή των επενδυτών και απόφαση της κυβέρνησης σταμάτησε η παραγωγή,  είχαμε παράξει νικέλιο αξίας 400 εκ ευρώ, κατά επέκταση πληρωθήκαμε από την πώληση του προϊόντος που παράξαμε.

 Στις 31/7/22 η Κυβέρνηση σταμάτησε την παραγωγή, μας απέλυσε και μας «αποζημίωσε», «για να υπάρξει οικονομική διακοπή και να γίνει ο διεθνής διαγωνισμός»όπως είπε. Τα χρήματα των αποζημιώσεων έφτασαν τα 23 εκατομμύρια ευρώ συνολικά, δηλαδή 2 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα από το ποσό των 25 εκατομμυρίων ευρώ που μας υφαρπάξαν  από τις περικοπές μισθών, κατάργηση δώρων εορτών και επιδόματος αδείας, από την έναρξη της εκκαθάρισης μέχρι και την απόλυση μας. Επί της ουσίας αυτο- αποζημιωθήκαμε.

 Από 1/8/22 έως και σήμερα που είμαστε συμβασιούχοι στη ΛΑΡΚΟ και έχει σταματήσει η παραγωγή και η συντήρηση με απόφαση της κυβέρνησης και παρά τις διαμαρτυρία μας, πληρωνόμαστε είτε από την πώληση προϊόντων της ΛΑΡΚΟ, όπως σκουριά, είτε από την πώληση δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων που υπάρχουν ακόμη 10καδες εκατομμύρια ευρώ διαθέσιμα.

Συμπέρασμα:

«Τα 100 εκατομμύρια του κρατικού προϋπολογισμού»  ήταν αρκετά όχι μόνο για να συντηρηθεί αλλά και για να εκσυγχρονίσουν την ΛΑΡΚΟ, σπαταλήθηκαν όμως στις απαιτήσεις της απαξίωσης.

 Το «βαρέλι» της ΛΑΡΚΟ έχει «πάτο» και δεν «κινδυνεύει να χαθεί», δεν είναι ψάρι ο ορυκτός πλούτος που μπορεί να μεταναστεύσει σε άλλες θάλασσες. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι σε αντιδικία για το ποιος θα «βουτήξει πιο βαθιά σε αυτόν τον πατο».

 Η «οικονομική διακοπή» όπως λένε και αφορά την απόλυση των εργαζομένων, έγινε στις 31/7/22.

 Χρήματα για την μισθοδοσία των εργαζομένων ουδέποτε έδωσαν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ακόμη και σήμερα  μπορούν να αποδεσμεύσουν την πώληση ρύπων, να φέρουν υλικά να  συντηρήσουμε και να  επαναλειτουργήσουμε τη ΛΑΡΚΟ.

Συνεχίζουμε μέχρι την νίκη

Από την στιγμή που υπάρχει προοπτική, μέχρι να την παραδώσουν στο νέο ιδιοκτήτη θα είμαστε μέσα στην ΛΑΡΚΟ.  Τελεία και παύλα. Εμείς είμαστε οι σπιτονοικοκύρηδες και οι επενδυτές οι μουσαφιραίοι.

Δίνουμε ραντεβού με την εργατική τάξη της χώρας μας στις πολύμορφες κινητοποιήσεις που θα αναπτύξουμε διεκδικώντας την ανανέωση των συμβάσεων μας. Σταθμός η μεγάλη ανοιχτή σύσκεψη –  συγκέντρωση την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2023 στις 10.30 πμ  στον κινηματογράφο Ίλιον στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου της Λάρυμνας.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΛΑΡΚΟ - 24/11/2023

Αναδημοσίευση απο το https://altpress.gr/ 

"ΠΑΡΟΝ". Του Δ. Βασιλείου

 Το παρελθόν σου

εμμονικά αναμοχλεύοντας,

λόγο ύπαρξης ψάχνεις

στο παρόν σου.

Αόρατο, μας λες, το μέλλον.

Η έλλειψη παρόντος

το μέλλον φονεύει!

24.11.2023

Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το σκάνδαλο λογισμικού κατασκοπείας

«Με 425 ψήφους υπέρ, 108 κατά και 23 αποχές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την έλλειψη νομοθετικής συνέχειας στις προτάσεις του, τις οποίες συνέταξαν οι ευρωβουλευτές μετά την ολοκλήρωση του έργου της εξεταστικής επιτροπής σχετικά με τη χρήση του Pegasus και άλλων λογισμικών κατασκοπείας.

Παρά το γεγονός ότι το ΕΚ έχει ζητήσει ορισμένες νομοθετικές αλλαγές για την αντιμετώπιση της κατάχρησης λογισμικών κατασκοπείας στην Ευρώπη από τον Ιούνιο του 2023, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει ακόμη παρουσιάσει σχέδιο για το πώς προτίθεται να αντιδράσει στις απειλές αυτές για τους ανθρώπους και τη δημοκρατία. Καλώντας την Επιτροπή να σεβαστεί τη σχετική διοργανική συμφωνία, το Κοινοβούλιο ζητά να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα επιβολής της νομοθεσίας.

Όπως αναφέρεται στη σύσταση που εγκρίθηκε από τους ευρωβουλευτές, η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να αξιολογήσει έως το τέλος Νοεμβρίου κατά πόσον η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Ισπανία πληρούν τις προϋποθέσεις για τη συνέχιση της χρήσης λογισμικού κατασκοπείας.

Οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν τις νέες περιπτώσεις κατάχρησης λογισμικού κατασκοπείας στην Ευρώπη μετά την έγκριση των τελικών τους συστάσεων, γεγονός που υποδηλώνει ότι το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν επαρκεί για την πρόληψη της κατάχρησης λογισμικού κατασκοπείας. Σημειώνουν ότι το λογισμικό Pegasus έχει χρησιμοποιηθεί κατά της εξόριστης στη Γερμανία δημοσιογράφου Galina Timchenko και ότι οι ίδιοι οι ευρωβουλευτές έχουν στοχοποιηθεί.

Αναφερόμενοι στις πρόσφατες εξελίξεις στις έρευνες στα κράτη μέλη, οι ευρωβουλευτές σημειώνουν ότι στην Ελλάδα δύο αξιωματούχοι της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αντιμετωπίζουν ποινικές διώξεις και ότι η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών αντιμετώπισε αιφνίδιες αλλαγές στο πλαίσιο της σχετικής έρευνάς της, αλλά και ότι οι φάκελοι διαβιβάστηκαν σε άλλον εισαγγελέα. Στην Πολωνία, η εθνική εξεταστική επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι άνθρωποι στοχοποιήθηκαν με κατασκοπευτικό λογισμικό για πολιτικούς λόγους, ενώ στην Ισπανία η έρευνα ανεστάλη προσωρινά λόγω έλλειψης συνεργασίας από τις ισραηλινές αρχές.

Επιπλέον, η γαλλική εταιρεία Nexa Technologies πούλησε το λογισμικό κατασκοπείας Predator σε καταπιεστικά καθεστώτα (συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, του Βιετνάμ και της Μαδαγασκάρης), ενώ και στην Ιρλανδία ζητήθηκε από την Επιτροπή Δικαιοσύνης του Ιρλανδικού Κοινοβουλίου να διερευνήσει τον ρόλο του ομίλου Intellexa στην πώληση λογισμικού κατασκοπείας.

Αν και οι εκθέσεις υποδηλώνουν παραβιάσεις των ελέγχων των εξαγωγών ειδών διπλής χρήσης στην ΕΕ, δεν υπήρξε αξιόπιστη παρακολούθηση από τις εθνικές αρχές ή την Επιτροπή. Αυτό δημιουργεί ευνοϊκό περιβάλλον για κακόβουλους δρώντες στην Ευρώπη, σημειώνουν οι ευρωβουλευτές, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες οι αρχές έχουν συμπεριλάβει στη σχετική «μαύρη λίστα» τις εταιρείες κατασκοπευτικού λογισμικού Intellexa και Cytrox με έδρα την ΕΕ».

Ηράκλειτος: Ένας φωτεινός καταλύτης στην πορεία της ανθρώπινης σκέψης

Επιλεγμένες ρήσεις του Ηράκλειτου (σε ελεύθερη μετάφραση)

1.      Αυτόν εδώ τον κόσμο, τον ίδιο για όλους, ούτε κανείς θεός ούτε άνθρωπος τον έπλασε, αλλ’ ήταν από πάντα και είναι και θα είναι αιώνια ζωντανή φωτιά, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο.

2.      Οι συνδέσεις είναι όλα κι όχι όλα, ομόνοια, διχόνοια, συμφωνία, ασυμφωνία: το Ένα γεννιέται απ' όλα και από το Ένα όλα.

3.      Το αντίθετο συγκλίνει, και απ' τις διαφορές (γεννιέται) η πιο όμορφη αρμονία, και τα πάντα γίνονται με τον ανταγωνισμό.

4.      Όλα γίνονται σύμφωνα με τον ανταγωνισμό και την αναγκαιότητα.

5.      Δεν καταλαβαίνουν πως το διαφορετικό συνομολογεί με τον εαυτό του την αρμονία αντιθέτων εντάσεων όπως στο τόξο και τη λύρα.

6.      Η αφανής αρμονία είναι καλύτερη απ' τη φανερή.

7.      Το ίδιο πράγμα υπάρχει σε μας, το ζωντανό και το πεθαμένο, το ξύπνιο και το κοιμισμένο, το νέο και το γερασμένο, γιατί αυτά μεταβάλλονται σ' εκείνα και αντίθετα, εκείνα μεταβάλλονται σ' αυτά.

8.      Ο δρόμος που ανεβαίνει κι ο δρόμος που κατεβαίνει είναι ένας κι ο ίδιος δρόμος.

9.      Όλοι οι άνθρωποι σήμερα απομακρύνονται από την αλήθεια και τη δικαιοσύνη ολοκληρωτικά· δοσμένοι στη φιλοδοξία και τη δόξα, οι δύστυχοι ανόητοι… Αρκούμαι στα λίγα και ζω κατά τα κέφια μου.

Η επίδραση του Ηράκλειτου στον Γερμανό ιδεαλιστή G. W. F. Hegel ήταν τόσο βαθιά που παρατήρησε στις Διαλέξεις του για την Ιστορία της Φιλοσοφίας: «δεν υπάρχει πρόταση του Ηράκλειτου που να μην έχω υιοθετήσει στη Λογική μου». Ο Χέγκελ ερμήνευσε τον Ηράκλειτο ως διαλεκτικό και φιλόσοφο της διαδικασίας, βλέποντας το «γίγνεσθαι» του Ηράκλειτου ως λογικό αποτέλεσμα της οντολογίας του «όντος» και του «μη όντος» του Παρμενίδη.

Η αυθόρμητη διαλεκτική που διατυπώθηκε από τον Ηράκλειτο και άλλους αρχαίους φιλοσόφους, αλλά και η νεότερη διαλεκτική της κλασικής γερμανικής φιλοσοφίας επηρέασαν και έδρασαν ως καταλύτης στη διατύπωση της θεωρίας των Μαρξ-Ένγκελς.

Ηράκλειτος σε λεπτομέρεια της Σχολής των Αθηνών του Ραφαήλ

Ο Άγγλος λόγιος Ingram Bywater συγκέντρωσε όλα τα  αποσπάσματα του Ηράκλειτου σε μια κριτική έκδοση, Heracliti Ephesii Reliquiae το 1877. "Το βιβλίο του  Bywater έχει καταλήξει να θεωρείται ... ως η μόνη  αξιόπιστη συλλογή των λειψάνων αυτού του  φιλοσόφου." (Hermann Diels - 1903). Το βιβλίο αυτό  αναθεωρήθηκε και βελτιώθηκε αρκετές φορές με  τελευταία από τον Walther Kranz. Το κοινό  αποτέλεσμα  Diels–Kranz χρησιμοποιείται στον  ακαδημαϊκό χώρο  για να αναφέρει προσωκρατικούς  φιλοσόφους. Σε  αυτό  σε κάθε προσωπικότητα  εκχωρείται και ένας  αριθμός για να την προσδιορίσει  μοναδικά. Ο  Ηράκλειτος καταλογίζεται παραδοσιακά  ως φιλόσοφος  αριθμός 22. (Diels Hermann; Kranz  Walther. 1957.  Plamböck, Gert (ed.). Die Fragmente  der  Vorsokratiker (στα αρχαία ελληνικά και  γερμανικά).Rowohlt. ISBN 5875607416. Ανακτήθηκε  στις 22.11.2023)

Ο Φρίντριχ Νίτσε προτιμούσε τον Ηράκλειτο από  όλους τους άλλους προσωκρατικούς. Ο Μάρτιν  Χάιντεγκερ επηρεάστηκε επίσης από τον Ηράκλειτο,  όπως φαίνεται στην Εισαγωγή του στη Μεταφυσική. Ο  Χάιντεγκερ πίστευε ότι η σκέψη του Ηράκλειτου και του Παρμενίδη ήταν η αφετηρία της φιλοσοφίας και παρεξηγήθηκε από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, οδηγώντας όλη τη δυτική φιλοσοφία στην πλάνη.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ επίσης επηρεάστηκε από τον Ηράκλειτο. Ο Ουάιλντ πιστώνεται με το ρητό «να περιμένεις το απροσδόκητο», αν και ο Ηράκλειτος είχε πει: «Αν δεν περιμένεις το απροσδόκητο, δεν θα το βρεις, γιατί δύσκολο είναι να το αναζητήσεις και να το βρεις».

Στη δεκαετία του 1950, ο «ίδιος κόσμος» του Ηράκλειτου, που τον διακρίνει από τον «κοινό κόσμο», υιοθετήθηκε από ψυχολόγους, όπως ο Ludwig Binswanger και ο Rollo May, για να αναλύσουν την εμπειρία ανθρώπων με αυταπάτες ή άλλα προβλήματα, όταν δυσκολεύονται να αντιληφθούν τη κοινή πραγματικότητα ή συγχέουν τον ιδιωτικό τους κόσμο με αυτή. Αυτοί οι στοχαστές βασίστηκαν στη δήλωση του Ηράκλειτου ότι «Οι ξύπνιοι έχουν έναν κοινό κόσμο, αλλά οι κοιμισμένοι μετατρέπουν το όνειρό τους σε δικό τους κόσμο».

"Ο λόγος του Ηρακλείτου είναι και κατ' ουσίαν σκοτεινός. Υποδεικνύει ότι δεν αποκαλύπτει τη σκέψη του με άμεσο τρόπο, ούτε όμως επιχειρεί να παραπλανήσει τους ακροατές του. Παρέχει τα σημάδια, τα οποία εκείνοι καλούνται να εννοήσουν με τον ορθό τρόπο. Η φιλοσοφία του, δεν είναι μια αυθαίρετη και υποκειμενική κατασκευή αλλά μια έκφραση του λόγου που διέπει τα πάντα, όσο και αν μένει απρόσιτος στους πολλούς. Το σκοτεινόν του Ηρακλείτου, η δυσκολία δηλαδή της κατανοήσεως του λόγου του, δεν οφείλεται επομένως σε δική του ιδιορρυθμία, αλλά στην αδυναμία των πολλών να εννοήσουν όχι τα λόγια του αλλά τον ίδιο το λόγο. Στον Ηράκλειτο η έννοια λόγος έχει πολλές σημασίες και εννοιακές αποχρώσεις. Σημαίνει ομιλία, προφορικός λόγος, αλλά και ρυθμιστική αρχή που διέπει το σύνολο της πραγματικότητας και συνδέει με σχέσεις αναλογίας τα πάντα. Επομένως, εδώ ο λόγος είναι η αιώνια καθολική σχέση που ρυθμίζει την πραγματικότητα, όπως αυτή εκφράζεται γλωσσικά".

Διαβάστε: "Ηράκλειτος: Ο σκοτεινός φιλόσοφος" του Ν.Καμπάνη

"Το φυσικό σύμπαν ονομάζεται «κόσμος» - λέξη που προέρχεται από το ρήμα κοσμῶ και σηματοδοτεί την τάξη. Ο κόσμος ταυτίζεται με τη φωτιά, γιατί η φωτιά είναι ακριβώς το πιο ευμετάβλητο φυσικό στοιχείο. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι ο Ηράκλειτος επιλέγει τη φωτιά, όπως ο Θαλής επέλεξε το νερό και ο Αναξιμένης τον αέρα. Τότε όμως η φωτιά θα ήταν το πρωταρχικό κοσμογονικό στοιχείο από το οποίο θα είχε δημιουργηθεί ο κόσμος, πράγμα που δεν ισχύει. Ο κόσμος του Ηράκλειτου υπήρχε πάντοτε, είναι αγέννητος και άφθαρτος - μια ιδέα που εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ελληνική σκέψη. Η φωτιά επομένως δεν είναι το συστατικό του κόσμου, αλλά το νόημά του. Μέσα από την εικόνα της φωτιάς, όπως και από τις ανθρωποκεντρικές μεταφορές του πολέμου και της έριδας, φαίνεται η αντιθετική δομή της πραγματικότητας. Οι αντιθέσεις χαρακτηρίζουν τον κόσμο, δεν αναιρούν όμως την ενότητά του: η κοσμική φωτιά «ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο», η διαμάχη συμβαδίζει με την αναγκαιότητα.

Για να αντιληφθεί κάποιος την αληθινή δομή της πραγματικότητας θα πρέπει πρώτα να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις και τις βεβαιότητές του. Ο φιλόσοφος θα τον βοηθήσει κλονίζοντάς τον, οδηγώντας τον σε μια κατάσταση αβεβαιότητας και απορίας. Ο Ηράκλειτος επιδίδεται σε μια συστηματική απόρριψη των απλοϊκών αντιλήψεων. Όπου οι άνθρωποι βλέπουν αντίθεση, υπάρχει ενότητα. Όπου ενότητα, υπάρχει αντίθεση. Όπου τομή, συνέχεια. Όπου βλέπουν το καλό, υπάρχει σχετικότητα.".                                Διαβάστε: "Τα πάντα ρει"; των Β. Κάλφα & Γ. Ζωγραφίδη                                                                                             

"Η κοσμολογία, η γνωσιολογία, η ψυχολογία, η θεολογία και η ηθική του Ηράκλειτου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Η «αρχή του κόσμου» (η πρώτη φιλοσοφική χρήση του όρου) είναι η φωτιά, το πυρ, η υψηλότερη και καθαρότερη μορφή της ύλης. Υπόκειται σε μια σειρά αλλαγών που υπακούουν στην αρχή της νομοτέλειας (ειμαρμένη), δομούν τον κόσμο και εξασφαλίζουν την ενότητα και την τάξη του. Ο κόσμος υπόκειται σε περιοδικές εκπυρώσεις, κατά τις οποίες δεν καταστρέφεται αλλά φθίνει για να αναγεννηθεί, καθώς φθορά και γέννηση συγκροτούν ένα συνεχές στη σκέψη του Ηράκλειτου. Απαραίτητες για την κατανόηση αυτής της διαδικασίας είναι οι έννοιες της σύγκρουσης, η οποία χαρακτηρίζεται από την ενότητα των αντιθέτων, και της αέναης ροής. 

Η σύγκρουση είναι πηγή δημιουργίας και όχι καταστροφής, όπως και στις εκπυρώσεις, αφού «ο πόλεμος είναι πατέρας όλων των πραγμάτων», «η δικαιοσύνη προκύπτει από τη σύγκρουση» και «όλα είναι αποτέλεσμα διαμάχης και ανάγκης». Τούτο διότι, όταν κοιτάζει κανείς το όλον και προσπαθεί να το κατανοήσει, διαπιστώνει ότι οι αντιθέσεις είναι μόνο φαινομενικές. Αποτελούν είτε τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του ίδιου πράγματος ή τις αποφάνσεις διαφορετικών παρατηρητών. Ο κόσμος είναι σύνθεση αντιθέτων, όπως δηλώνουν οι εμβληματικές εικόνες του τόξου και της λύρας. Εδώ οι αντίρροπες δυνάμεις που εκλύονται κατά την ταυτόχρονη και εναλλασσόμενη έλξη και κάμψη (χορδών και σημείων στήριξης), κατά την «παλίντροπον αρμονίη» (την αμφίδρομη αρμονία), συνθέτουν ένα αρμονικό όλον".                                                                                       Διαβάστε περισσότερα εδώ