Η υπεραλίευση στη Μεσόγειο απαιτεί άμεσα δραστικά μέτρα υπεράσπισης του ενάλιου πλούτου

Οι πληθυσμοί των ψαριών στη Μεσόγειο θάλασσα εμφανίζουν συνεχή και ανησυχητική μείωση κατά τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα ελληνική επιστημονική έρευνα.

Η νέα αυτή μελέτη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς ενώ σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, ιδίως στον Ατλαντικό, έχει υπάρξει σταθεροποίηση ή ακόμη και αύξηση των αλιευτικών αποθεμάτων κατά την τελευταία δεκαετία, στη Μεσόγειο η κατάσταση επιδεινώνεται διαχρονικά.

Οι ερευνητές του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ - βλ.σημείωση μας παρακάτω), με επικεφαλής τον Παρασκευά Βασιλακόπουλο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό βιολογίας «Current Biology», αναλύουν τη δυσοίωνη κατάσταση για εννέα είδη ψαριών και εισηγούνται αυστηρότερα μέτρα επιτήρησης της αλιευτικών δραστηριοτήτων στη Μεσόγειο και καλύτερη εφαρμογή των υπαρχόντων κανονισμών.

Η μελέτη διαπιστώνει ότι η πίεση της αλιείας στους πληθυσμούς των ψαριών συνεχώς εντείνεται μετά το 1990 και μέχρι σήμερα, καθώς όλο και περισσότερα ψάρια πιάνονται σε πολύ μικρή ηλικία στα δίχτυα των αλιέων.

Αν αυτά τα νεαρά ψάρια αφήνονταν να φθάσουν σε ώριμη ηλικία, ώστε να γεννήσουν έστω μια φορά, τότε θα υπήρχε σημαντική βελτίωση στα αλιευτικά αποθέματα της Μεσογείου.

«Είναι καιρός η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις να αρχίσουν να παίρνουν πιο σοβαρά την έρευνα και διαχείριση της Μεσογειακής αλιείας», δήλωσε ο κ. Βασιλακόπουλος.

Η μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία των Χρήστου Μαραβέλια και Γιώργου Τσερπέ, δείχνει ότι μετά το 1990 ο βαθμός εκμετάλλευσης των μεσογειακών ψαριών έχει αυξηθεί σταθερά, καθώς μειώνεται συνεχώς η επιλεκτικότητα των αλιέων και, παράλληλα, μειώνονται οι πληθυσμοί των ψαριών.

Τα υπολογιστικά μοντέλα προσομοίωσης ανά είδος ψαριού δείχνουν ότι τα ιχθυαποθέματα θα ήταν πολύ πιο ανθεκτικά στην υπεραλίευση, αν τα ψάρια πιάνονταν λίγα χρόνια αφότου έφταναν στην αναπαραγωγική ωριμότητά τους.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για ψάρια όπως ο μπακαλιάρος και το μπαρμπούνι, που ζουν κοντά στο βυθό και συχνά πιάνονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς από τα δίχτυα που ρίχνουν οι τράτες.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι πληθυσμοί των ψαριών της Μεσογείου περιέχουν μεγαλύτερη ποικιλία ειδών σε σχέση με τα ψάρια του Βορείου Ατλαντικού και, αντίστοιχα, στη Μεσόγειο χρησιμοποιείται μια μεγαλύτερη ποικιλομορφία αλιευτικού εξοπλισμού.

Οι περισσότεροι αλιευτικοί στόλοι στη Μεσόγειο (πάνω από το 95%) είναι μικρής κλίμακας και καλύπτουν συνήθως μια τεράστια ακτογραμμή, πράγμα που καθιστά πιο δύσκολο τον έλεγχό τους από ό,τι σε άλλες θάλασσες.

Η οικονομική κρίση σε πολλές μεσογειακές χώρες κάνει ακόμη πιο μεγάλες τις δυσκολίες σωστής επιτήρησης της αλιείας, όπως επισημαίνουν οι Έλληνες επιστήμονες.

Η μελέτη προβλέπει ότι στο μέλλον ακόμη περισσότερα είδη ψαριών θα εμφανίσουν συρρίκνωση, όχι μόνο στην Μεσόγειο, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως η Κίνα, η υποσαχάρια Αφρική και οι τροπικές θάλασσες.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/832007/apeili-gia-ta-psaria-tis-mesogeiou-i-uperalieusi

Σημείωση για το ΕΛΚΕΘΕ: 
Το ενδιαφέρον για τη θάλασσα ανιχνεύεται στην Ελλάδα από τους Μινωικούς Χρόνους. Οι τοιχογραφίες της Κνωσού και της Σαντορίνης, οι διδασκαλίες των Ιώνων φιλοσόφων και τα κείμενα του Αριστοτέλη, μαρτυρούν το ενδιαφέρον αυτό, το οποίο συνεχίζεται από τότε μέχρι σήμερα. 

Το 1912 η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στη διερεύνηση της δημιουργίας ενός Ινστιτούτου, προσκαλώντας ως σύμβουλο τον Ιταλό καθηγητή D. Vinciguerra, πρότεινε τη δημιουργία ενός Θαλάσσιου Υδροβιολογικού Σταθμού ο οποίος ιδρύθηκε το 1914. Ο Θαλάσσιος Υδροβιολογικός Σταθμός, που είχε έδρα το Παλαιό Φάληρο, ξεκίνησε το 1915 μελέτες αλιείας και θαλάσσιας βιολογίας. Ο σταθμός αυτός μετονομάστηκε σε Εργαστήριο Αλιευτικών Ερευνών το 1948 και τέθηκε υπό την Εποπτεία του Υπουργείου Γεωργίας. 

Μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο και συγκεκριμένα το 1945, ιδρύθηκε το Ελληνικό Υδροβιολογικό Ινστιτούτο της Ακαδημίας Αθηνών, με έδρα τον Πειραιά, στο οποίο ενσωματώθηκε το 1947 ο Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου, που είχε ιδρυθεί από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια της κατοχής των Δωδεκανήσων (Reale Instituto di Ricerche Biologiche). Συγχρόνως ένα μικρό σκάφος με το όνομα “ΓΛΑΥΚΗ”, μετασκευάστηκε σε ερευνητικό και πραγματοποίησε το 1946 τους τρεις πρώτους ελληνικούς ωκεανογραφικούς πλόες. Το “ΓΛΑΥΚΗ” αντικαταστάθηκε το 1948 από το ερευνητικό σκάφος “ΑΛΚΥΟΝΗ".

Το 1965 το Υδροβιολογικό Ινστιτούτο της Ακαδημίας Αθηνών, μαζί με το Εργαστήριο Αλιευτικών Ερευνών ενώθηκαν στο νεοσυσταθέν Ινστιτούτο Ωκεανογραφικών και Αλιευτικών Ερευνών (Ι.ΩΚ.Α.Ε.), που άρχισε να λειτουργεί από το 1970. Το 1985 με το νόμο 1514 της Έρευνας ιδρύθηκε το Εθνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (Ε.Κ.Θ.Ε.), που αποτέλεσε τη μετεξέλιξη του Ι.ΩΚ.Α.Ε. και ήταν ΝΠΔΔ εποπτευόμενο από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας, του μετέπειτα Υπουργείου Ανάπτυξης. 

Το 1985 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Χαλκίδας και το ωκεανογραφικό σκάφος “ΑΙΓΑΙΟ”. Το Ε.Κ.Θ.Ε. αποτέλεσε τον κύριο ερευνητικό φορέα θαλάσσιων επιστημών στην Ελλάδα. Το 1987 ιδρύθηκε το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (Ι.ΘΑ.ΒΙ.Κ.) με έδρα το Ηράκλειο. Το Ι.ΘΑ.ΒΙ.Κ. αναπτύχθηκε με γρήγορους ρυθμούς και με το ερευνητικό σκάφος “ΦΙΛΙΑ” έπαιξε τα τελευταία χρόνια σημαντικό ρόλο στους τομείς της θαλάσσιας βιολογίας, της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών. Τέλος, με το Νόμο 2919/25.6.2001 «Σύνδεση Έρευνας και Τεχνολογίας με την παραγωγή» αποφασίστηκε η ίδρυση ΝΠΔΔ με την επωνυμία Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.), με την ενοποίηση του Εθνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (Ε.Κ.Θ.Ε.) και του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (Ι.ΘΑ.ΒΙ.Κ.). 

Το Δεκέμβριο του 2005 άνοιξε το Cretaquarium στο Ηράκλειο Κρήτης, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα ενυδρεία στην Ευρώπη και προσφέροντας μια καταπληκτική θέα στον υποθαλάσσιο κόσμο της Μεσογείου θάλασσας. 

Περισσότερα στο: http://www.hcmr.gr/gr/listview2_el.php?id=829

Μ. Δανέζης: “Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου” (*)

Επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια οι πρωτοποριακές απόψεις του γίνανε γνωστότερες από τις τηλεοπτικές σειρές «Το Σύμπαν που αγάπησα» και «Έτσι βλέπω τον κόσμο» στην ΕΤ3, όπου υπήρξε (μαζί με τον Δρ Ε. Θεοδοσίου) παρουσιαστής και επιστημονικός υπεύθυνος. 'Εχει προσκληθεί από την Εταιρεία Αστρονομίας Χαλκίδας και έχειι δόσει διαλέξεις σχετικές με αρκετά απο τα αναφερόμενα στη παρακάτω συνέντευξη θέματα.  

(*) Από το: http://www.nostimonimar.gr/m-danezis-zoume-s-ena-matrixi-anatropi-ine-zitima-chronou/
Κύριε Δανέζη πιστεύετε ότι ο δυτικός κόσμος καταρρέει;

Σήμερα, όπως όλοι έχουμε αντιληφθεί, οι δυτικές κοινωνίες διέρχονται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κρίσης, η οποία συν τω χρόνω αποσαθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές. Ως παράδειγμα αναφέρουμε τη διεθνή οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε σήμερα. Όπως είναι φανερό η οικονομική κρίση δεν είναι το αίτιο, αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης αξιών και ιδεών. Πίσω από την καταρρέουσα οικονομική δομή, σε κοινωνικό και ηθικό επίπεδο, βρίσκεται ένας καταρρέον πολιτισμός και ομάδες ανθρώπων που την υπηρετούν. Χαρακτηριστικό φαινόμενο αυτής της κατάρρευσης είναι η εγκατάλειψη των αρχών της συλλογικότητας, της κοινωνικότητας και του κοινοτικού πνεύματος, δηλαδή των βασικών στοιχείων δόμησης του πολιτισμού μας. Η συλλογικότητα έχει αντικατασταθεί από την ιδιώτευση, την υποκειμενικότητα, την ατομικότητα και τον εγωκεντρισμό. Με τον τρόπο αυτό η κοινωνία χάνει τη συνοχή της και αυτοδιαλύεται σε ένα σύνολο συγκρουόμενων ατόμων. Το εγώ αντικαθιστά το εμείς. Το είμαι αντικαθίσταται από το έχω. Με τον τρόπο αυτό ο δυτικός πολιτισμός από κοινωνικός, μετατρέπεται σε εξατομικευμένο, υστερόβουλο, ωφελιμιστικό και συν τω χρόνω φθείρεται, διαφθείρεται, και καταρρέει.Δυστυχώς, η ιστορία διδάσκει ότι όλοι οι πολιτισμοί του παρελθόντος κατέρρευσαν, μέσα σε τραγικές ωδίνες, χωρίς οι διεφθαρμένες κοινωνικές δομές να το αντιλαμβάνονται και χωρίς να είναι έτοιμες να τους αντικαταστήσουν με κάτι καλύτερο

Την πολιτισμικά μεταβατική περίοδο που διανύουμε, ελπίδα και προσπάθειά μας πρέπει να είναι η δημιουργία όλων των αναγκαίων συνθηκών προκειμένου η ιστορία να μην επαναληφθεί και η πολιτισμική μετάβαση, η οποία είναι ήδη δρομολογημένη, να γίνει ομαλά χωρίς τις τραυματικές εμπειρίες άλλων ιστορικών περιόδων.

Όπως διαπιστώνετε, ένα πολιτισμικό ρεύμα εκφράζει βασικά την εκάστοτε προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει και να ελέγξει τους φόβους του. Τι φοβόμαστε σήμερα και πως μπορούμε να το ξεπεράσουμε;
Ένα βασικό και επιτακτικό ανθρώπινο συναίσθημα είναι ο «φόβος», ο οποίος δημιουργείται από την έννοια της «ανάγκης». Σκοπός και αίτιο της ανάπτυξης ενός πολιτισμικού ρεύματος είναι η προσπάθεια μιας κοινωνίας να ξεπεράσει και να ελέγξει συλλογικά τρεις βασικές ομάδες φόβων, οι οποίοι βρίσκονται σε άμεση σχέση και συνάρτηση με τριών ειδών πραγματικά και πρακτικά γεγονότα. Ο πρώτος φόβος είναι ο φόβος της φυσικής ανθρώπινης επιβίωσης, ο δεύτερος είναι ο φόβος της βίαιης δράσης του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος ο μεταφυσικός φόβος, δηλαδή ο φόβος που προκαλούν κάποια γεγονότα τα οποία ξεφεύγουν από το πλαίσιο μιας λογικής ερμηνείας, η οποία θα είχε τη βάση της στην εμπειρία των ανθρώπινων αισθήσεων, όπως ο θάνατος.

Προκειμένου ο άνθρωπος να κατασιγάσει αυτές τις τρεις ομάδες φόβων δημιούργησε αντίστοιχα, τα «κοινωνικά συστήματα» από τα οποία προήλθαν τα «πολιτικά συστήματα», την «επιστήμη» η οποία σε κάποιες περιπτώσεις μετασχηματίζεται σε «τεχνολογία». και τέλος τη «θεολογία», η οποία αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία της έννοιας της «θρησκείας». Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι βασικοί τρεις πυλώνες ενός πολιτισμικού ρεύματος. Στο πλαίσιο αυτών των τριών πολιτισμικών πυλώνων αναπτύσσονται ανθρώπινες διοικητικές δομές οι οποίες, όλες μαζί, αποτελούν αυτό το οποίο ονομάζουμε «κοσμική εξουσία». Όπως γίνεται φανερό, αυτό που οδηγεί σε κατάρρευση έναν πολιτισμό δεν είναι η φιλοσοφική βάση τους, αλλά οι φιλοδοξίες, ο δογματισμός και η διαφθορά, των ανθρώπων που συγκροτούν τις διοικητικές δομές τους.

Όμως, όταν οι διοικητικές δομές των πολιτισμικών πυλώνων διαφθαρούν, οι πολιτισμικοί πυλώνες και ο πολιτισμός γενικότερα καταρρέουν, αφήνοντας τους ανθρώπινους φόβους να γιγαντωθούν εκ νέου. Τότε δημιουργείται η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος το οποίο θα πρέπει να είναι ικανό να κατασιγάσει τους νέους ανθρώπινους φόβους.

Όμως μια κοινωνία που κυριαρχείται από υπέρμετρους φόβους, είναι μια υποταγμένη κοινωνία, ανίκανη να αντιδράσει λογικά και ήρεμα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Μια φοβισμένη κοινωνία κυριαρχείται από την αίσθηση του πανικού, της οργής, της ανεξέλεγκτης βίας. Μια φοβισμένη κοινωνία είναι μια εύκολα χειραγωγούμενη κοινωνία. Το γιγάντωμα των αναγκών και των φόβων μας, μας στερεί το υπέρτατο ανθρώπινο αγαθό, την ελευθερία μας.

Σήμερα πλέον κατανοούμε γιατί ο δυτικός πολιτισμός, μας δημιούργησε έναν καταιγισμό πλαστών και άχρηστων αναγκών. Όχι για να μας κάνει πιο ευχάριστη τη ζωή. αλλά επειδή αυξάνοντας τις ανάγκες μας, γιγάντωνε πλαστά τους φόβους μας. Μας έκανε υποταγμένους και εύκολα χειραγωγούμενους

Ας αντιδράσουμε από σήμερα. Ας ελαχιστοποιήσουμε τους φόβους μας ελαχιστοποιώντας τις πλαστές ανάγκες μας, αντικαθιστώντας τις έννοιες του «αμοιβαίου συμφέροντος» και της περιστασιακής «ελεημοσύνης» με το μόνιμο αίσθημα της ανθρώπινης αλληλεγγύης

Η αλλαγή της πολιτισμικής συγκρότησης θα επιτευχθεί ειρηνικά και αναίμακτα, αν και όταν αντιληφθούμε την αναγκαιότητα μιας εσωτερικής μας αναμόρφωσης. Η πνευματική και συνειδησιακή συγκρότηση των πολιτών καθορίζει την ποιότητα της Πολιτείας και η ποιότητα της Πολιτείας, τον πολιτισμό που αυτή θα συγκροτήσει.

Η μεγάλη πολιτισμική αλλαγή θα αρχίσει να γίνεται μια ειρηνική πραγματικότητα μόνο όταν κάνουμε την αγωνία μας, τον δικαιολογημένο κοινωνικό θυμό μας και το αίσθημα της εκδίκησης, αξιοπρέπεια, δουλειά, γνώση, υπευθυνότητα, συλλογικότητα.

Μιλάτε για μια επιστημονική επανάσταση συνδεδεμένη με ένα καινούργιο πολιτισμικό ρεύμα, το οποίο μπορεί να αλλάξει το σύγχρονο κόσμο. Τι «ευαγγελίζεται» το ρεύμα αυτό και που συνίσταται η νεωτερικότητά του, το καινούργιο;
Ένα θεμελιώδες ερώτημα είναι το με ποιόν τρόπο επιδρά το περιεχόμενο της επιστημονικής σκέψης στις δομές ενός πολιτισμικού ρεύματος;

Αρχικά θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι θετικές επιστήμες και σε προέκταση ο πυλώνας της επιστήμης, δεν θεμελιώνονται πάνω σε πειραματικά αποδεδειγμένες έννοιες, όπως αφήνουμε πολλές φορές να εννοηθεί

Οι βάσεις των θετικών επιστημών είναι οι έννοιες της «ύλης», του «χρόνου», και του «χώρου». Όμως οι έννοιες αυτές, όπως γνωρίζουμε, δεν είναι ούτε χειροπιαστές ούτε αντικειμενικά προσδιορισμένες αλλά, φιλοσοφικά κατηγορούμενα προσδιοριζόμενα με διαφορετικούς τρόπους, σε διαφορετικές εποχές από διαφορετικούς πολιτισμούς.

Το πολύ σημαντικό όμως είναι ότι, οι έννοιες αυτές δεν αποτελούν τη βάση μόνο του πυλώνα της επιστήμης ενός πολιτισμικού ρεύματος αλλά και των άλλων δύο πυλώνων του, εκείνων της θρησκευτικότητας και της κοινωνικής φιλοσοφίας.

Επακόλουθο αυτού του γεγονότος είναι ότι, αν ανατραπεί το εννοιολογικό περιεχόμενο των εννοιών της «ύλης», του «χρόνου» και του «χώρου» καταρρέει ολόκληρο το πολιτισμικό οικοδόμημα μιας κοινωνίας. Η ανατροπή αυτή είναι προνόμιο των θετικών επιστημών και έχει επιτευχθεί από την σύγχρονη επιστημονική σκέψη. Ως εκ τούτου, η ανατροπή και η αλλαγή του δυτικού πολιτισμικού ρεύματος είναι ζήτημα χρόνου.

Η μεγάλη αυτή επιστημονική επανάσταση, που θα σχηματοποιήσει σε νέες βάσεις τις κοινωνικές διοικητικές δομές, στηρίζεται σε δύο νέες βασικές αλήθειες, επιστημονικά τεκμηριωμένες τόσο θεωρητικά όσο και πειραματικά.

Η πρώτη αλήθεια αναφέρεται στην αποκάλυψη του τι είναι στην ουσία αυτό το οποίο ονομάζουμε αντικειμενική πραγματικότητα και σε προέκταση, τι είναι αυτό το οποίο ονομάζουμε ύλη η οποία αποτελεί το θεό του καταρρέοντος πολιτισμικού ρεύματος, στον βωμό της οποίας αλλά και των παραγώγων της, πολλές φορές θυσιάζουμε ακόμα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η σύγχρονη επιστημονική σκέψη, μέσω της πειραματικής διαδικασίας, γνωρίζει πλέον ότι η αισθητή υλική πραγματικότητα αποτελεί μια ψευδαίσθηση της ανθρώπινης φυσιολογίας, η οποία δημιουργείται μέσα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου με την βοήθεια των αισθητηρίων οργάνων μας. Η υλική πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα matrix.

Σύμφωνα με την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας η υλική συμπαντική πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά «η προβολή (το είδωλο, το καθρέφτισμα) όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο μη Ευκλείδειο και αθέατο Σύμπαν πάνω σε έναν ψεύτικο τρισδιάστατο και Ευκλείδειο χώρο που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας». Τον χώρο αυτό η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει χώρο Minkowski

Η δεύτερη επιστημονική αλήθεια στην οποία θα στηριχθεί το νέο πολιτισμικό ρεύμα είναι ή έννοια της ολικότητας. Το Σύμπαν της σύγχρονης επιστήμης είναι ένα ενιαίο σύστημα το οποίο δεν μερίζεται, ούτε αποτελείται από μέρη. Η αίσθηση των εξατομικευμένων αντικειμένων και μορφών δεν αποτελεί παρά μια νέα πλάνη η οποία στηρίζεται σε μια ιδιομορφία, βασικά, της όρασής μας αλλά γενικότερα της εγκεφαλικής μας συγκρότησης.

Η αλήθεια είναι ότι τα πάντα μέσα στο Σύμπαν είναι Ένα. Μια απέραντη ενιαία, και αδιαίρετη ενότητα. Μέσα σε αυτή την ενότητα χάνεται η έννοια της εξατομίκευσης της προσωπικής ύπαρξης. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να ευτυχή το μέρος, αν πάσχει το όλον

Η ευτυχία των μερών μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ευτυχίας του συνόλου. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί σε μια κοινωνική φιλοσοφία του «εμείς» και του «είμαι» καταργώντας την κοινωνική φιλοσοφία του «εγώ» και του «έχω».

Συγχρόνως, το θεώρημα δράσης αντίδρασης μας διδάσκει ότι, μέσα σε ένα ενιαία και αδιάσπαστη συμπαντική ουσία, κάθε κακή δράση μας πάνω στο μέρος, δημιουργεί την ενστικτώδη αντίδραση του συνόλου πάνω σε μας. Με λίγα λόγια ότι κάνουμε το εισπράττουμε πολλαπλάσια από κάθε γωνιά της συμπαντικής ενότητας.

Τέλος η έννοια της συμπαντικής αδιαίρετης ενότητας δημιουργεί μια νέα περιβαλλοντική συνείδηση εφόσον, η φύση είναι ένα μέρος του όλου και κάθε δράση μας εναντίον της σημαίνει δράση ολόκληρης της δημιουργίας εναντίον μας.

Δηλαδή λέτε πως ο,τιδήποτε αντιλαμβανόμαστε γύρω μας είναι ψευδές; Είναι matrix; Ό,τι μάθαμε είναι λάθος;
Ότι μάθαμε μέχρι σήμερα μας βοήθησε να δημιουργήσουμε όλα όσα χρειάζονταν για να αναπτύξουμε τον σημερινό δυτικό πολιτισμό. Δεν ήταν λάθος αλλά περιορισμοί της αλήθειας μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της ανθρώπινης φυσιολογίας και δογματικής.

Όπως ανέφερε και ο Δημόκριτος: «Yπάρχουν δύο είδη γνώσης, η μία μέσω των αισθήσεων και η άλλη μέσω της διάνοιας. Από αυτές, εκείνη που αποκτάται μέσω της διάνοιας την αποκαλεί γνήσια, αποδίδοντάς της αξιοπιστία για την εκφορά σωστής κρίσης, ενώ εκείνη που αποκτάται μέσω των αισθήσεων την ονομάζει νόθα, μην αναγνωρίζοντάς της το αλάθητο για τη διάγνωση του αληθινού. Λέγει κατά λέξη, «υπάρχουν δύο μορφές γνώσεις, μία γνήσια και μία νόθα. Στη νόθα ανήκουν όλα τα παρακάτω, η όραση, η ακοή, η οσμή, η γεύση, η αφή. Η άλλη μορφή γνώσης είναι γνήσια, που είναι ξέχωρη από αυτή».

Η σύγχρονη επιστημονική γνώση έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη γνώση που αποκτάται μέσω της διάνοιας και πάνω σε αυτήν δομεί το Νέο Πολιτισμικό Ρεύμα.

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας, η επίδραση όλων των σύγχρονων επιστημονικών θεωριών στη νέα δομική συγκρότηση των δυτικών κοινωνιών;
Μια κοινωνία, η οποία έχει συνειδητοποιήσει τους προηγούμενους φυσικούς κανόνες, αναγνωρίζει ως βασική αξία της την «ελευθερία» στo πλαίσιo της ενότητας. Μέσο κατάκτησης της ελευθερίας αποτελεί η πνευματικότητα.

Αποτέλεσμα της προηγούμενης διαπίστωσης είναι ότι πρώτη και βασική επιδίωξη του ανθρώπου πρέπει να είναι η διασφάλιση και επέκταση της πνευματικότητάς του. Αυτό όμως που θα πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι το πνεύμα δεν αποτελεί ένα ανεξάρτητο φιλοσοφικό κατηγόρημα, αλλά μια άλλη έκφραση της έννοιας της ελευθερίας.

Πνευματικός άνθρωπος είναι ο ελεύθερος και κοινωνικοποιημένος άνθρωπος. Πνευματικότητα δεν σημαίνει εξαΰλωση αλλά απελευθέρωση

Η επιστήμη δίνει τα όπλα προκειμένου να συγκροτήσουμε έναν νέο ουμανιστικό πολιτισμό. Όμως οι κοινωνικές εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί προς μια στρεβλή κατεύθυνση Ως εκ τούτου δεν υπάρχει παρά μόνο μια διέξοδος από την κρίση, η συνειδητοποίηση της ανάγκης μιας εσωτερικής προσωπικής μας αναμόρφωσης, Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει ως βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα την αναμόρφωση των καθιερωμένων θεσμών και μακροπρόθεσμα την κατάρρευση της σημερινής οικονομίστικης λογικής και την ανάπτυξη ενός νέου Ουμανιστικού Πολιτισμού.

Έτσι είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι, η επανάσταση η οποία ήδη συντελείται στους τομείς της ενέργειας, της τεχνολογίας, της οικογενειακής ζωής, τις σχέσεις των δύο φύλων, του τομέα της επικοινωνίας, θα έχει ως αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, μια πολιτική και πολιτιστική έκρηξη, για την οποία πρέπει όλοι να είμαστε προετοιμασμένοι. Η προετοιμασία όμως αυτή δεν είναι εύκολη εφόσον προσκρούει σε μια στρεβλά και εγωιστικά αναπτυγμένη αίσθηση του «δημόσιου και οικονομικού συμφέροντος»

Παρόλα αυτά, όσο δύσκολο και αν είναι, το πρώτο βήμα του Νέου Πολιτισμικού Ρεύματος πρέπει να γίνει τώρα. Είναι επιτακτική ανάγκη, το συντομότερο δυνατόν, να αντικατασταθεί ο πολιτισμός του Homo Sapiens, του σοφού ανθρώπου των πολέμων του αίματος και των καταστροφών, από τον ουμανιστικό πολιτισμό του Homo Universalis, του Συμπαντικού ανθρώπου, που τόσο έχουμε ανάγκη.

Οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις ή διαπιστώσεις παραμένουν στο περιθώριο του εκπαιδευτικού συστήματος και γιατί;
Είναι θέμα των δυτικών «εκπαιδευτικών συστημάτων». Τα συστήματα αυτά προωθούν μόνο τις γνώσεις που αποβλέπουν στην θεοποίηση της ύλης και της ατομικότητας, ως παραγόντων της οικονομικής ανάπτυξης. Η λογική των εκπαιδευτικών αυτών συστημάτων θεωρεί, αλλά δεν ομολογεί, ότι η οικονομική ευμάρεια είναι ο μόνος παράγοντας που οδηγεί στην ευτυχία της κοινωνίας και του ανθρώπου.

Όλα είναι ένα, όλα είναι τώρα;
Όπως αναφέρει ο Αϊνστάιν: «Για εμάς τους ορκισμένους φυσικούς η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια ψευδαίσθηση ακόμα και αν είναι τόσο επίμονη»

Η έννοια του «χρόνου» στη σύγχρονη Φυσική τροποποιείται ριζικά έτσι ώστε, έννοιες όπως αυτές του «παρόντος», του «μέλλοντος» και του «παρελθόντος» δεν έχουν πλέον επιστημονικό νόημα. Ομοίως, δεν έχουν νόημα έννοιες όπως αυτές, του «εδώ» και του «εκεί», του «πάνω» ή του «κάτω». Στο Σύμπαν της σύγχρονης επιστημονικής πραγματικότητας το «εδώ» είναι «παντού» και το «τώρα» ταυτίζεται με το «χθες» και το «αύριο».

Υπάρχουν άλλοι επιστήμονες ή φιλόσοφοι εντός ή εκτός Ελλάδας με τους οποίους συμφωνείτε στην αναγκαιότητα του νέου αυτού πολιτισμικού ρεύματος;
Όπως πλέον διαφαίνεται, το μηχανιστικό και υλιστικό κοσμοείδωλο, που θεμελιώθηκε κατά τον 16ο-17οαιώνα, έχει σχεδόν κλείσει τον ιστορικό του κύκλο αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια ενός καταρρέοντος δυτικού πολιτισμού σε κοινωνικό, οικονομικό και θεολογικό επίπεδο.

Η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου δυτικού πολιτισμικού ρεύματος είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε. Το πρόβλημα όμως είναι η αναζήτηση των αξιακών και ηθικών βάσεων της ανάπτυξης του νέου αυτού ανθρωπιστικού πολιτισμικού ρεύματος

Την ανάγκη αυτή έχουν επισημάνει, προτείνοντας λύσεις, μεγάλοι διανοητές σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά και στην Ελλάδα. Αναφέρουμε ενδεικτικά τους Τόφλερ, Μαρκούζε και Νέγκρι.

Εκτός αυτών όμως, τόσο η διάσημη Λέσχη της Ρώμης, όσο και η Ομάδα Φουτουριστών στο Stanford Research Institute, μελετώντας τα πολύ επικίνδυνα μελλοντικά προβλήματα της ανθρωπότητας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα κοσμοθεωρία και οι τεχνολογίες που αυτή υποστηρίζει, έχουν μεν δημιουργήσει τεράστια οφέλη σε ένα επίπεδο, αλλά συγχρόνως είναι απαρχαιωμένες και υπεύθυνες για τη δημιουργία του παγκόσμιου μεγάλου προβλήματος. Οι συγγραφείς αυτών των μελετών διατύπωσαν μια πρότασή εξόδου από την κρίση που δεν είχε να κάνει με την οικονομία, την τεχνολογία ή την πολιτική. Περισσότερο εξαρτιόταν από την επανάκτηση αυτού που ο Άλντους Χάξλεϊ όρισε ως προαιώνια φιλοσοφία: Μια κατανόηση της σχέσης μεταξύ του εαυτού μας και του κόσμου που βρίσκεται στη ρίζα κάθε μεγάλου κοινωνικού, θρησκευτικού ή φιλοσοφικού κινήματος.

Όπως επισημαίνουν οι διανοητές Hugh Kearney, Βuckminster Fullet, John Strohmeier και Peter Westbrook, οι βάσεις μιας νέας πολιτισμικής συγκρότησης απορρέει μόνο μέσα από ένα σύστημα σκέψης, το οποίο πήγασε από την αρχαία Ελληνική διανόηση.

Ποιος όμως τους άκουσε και ποιος τους ακούει ακόμα και σήμερα;

Πέρα από την ακαδημαϊκή σας δράση πως αλλιώς οργανώνεστε και προωθείτε τις ιδέες σας;
Οι ιδέες δεν έχουν ατομική, αλλά συλλογική πατρότητα, ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προωθούνται συγκεκριμένα από κάποιον. Η γνώση της αλήθειας των όντων δεν αποτελεί κτήση κανενός. Όλοι μας αποτελούμε μετόχους της συμπαντικής γνώσης στο επίπεδο των δυνατοτήτων μας. Η γνώση είναι δύναμη και η συνολική δύναμη του σύμπαντος μερίζεται στους ανθρώπους δίχως να διαμερίζεται και δεν αποτελεί αποκλειστικό κτήμα κανενός.

Η σχέση της γνώσης με τον άνθρωπο είναι ερωτική και όπως αναφέρει και ο καθηγητής της θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μ. Μπέγζος: «Η κτητική γνώση μένει ανέραστη, αλλά η μετοχική γνώση γίνεται ερωτική πράξη. Η αλήθεια δεν είναι καρπός στεγνού λογισμού των φυσικομαθηματικών επιστημών και στυγνού υπολογισμού κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων, αλλά αποτελεί γέννημα θρέμμα του ερωτικού λόγου. Μόνο στον έρωτα ενώνεται η ζωή με τη σκέψη, η γνώση με την πράξη, η θεωρία με την εφαρμογή. Και μόνο σε ένα τέτοιο ορίζοντα σχεσιακού, υπαρξιακού διαλόγου, συμβιωτικού και ερωτικού λόγου βρίσκει η ζωή το νόημα της, παίρνει ξανά πάλι σημασία και αποκτά όντως αξία».

10 αλήθειες και 7 ντοκουμέντα για τη ΔΕΗ (*)

Το "The Press Proejct¨ δημοσιεύει 10 απαντήσεις στο non-paper της Νέας Δημοκρατίας και 7 ντοκουμέντα από τους κακοπληρωτές της ΔΕΗ.

Ας δούμε μερικά από τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα που παρουσιάζονται στον Τύπο:

1. Η ΔΕΗ χρωστάει πολλά

Ναι, αλλά η ΔΕΗ είναι κερδοφόρα. Το 2013 ο κύκλος εργασιών της ανήλθε στα 6 δισεκατομμύρια ευρώ και για την ίδια περίοδο τα κέρδη της ήταν 987 εκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε δεν υπάρχει επιχείρηση στην ελεύθερη αγορά που δεν έχει συνάψει δάνεια προκειμένου να επεκταθεί ή να λύσει προβλήματα ρευστότητας. Η ύπαρξη δηλαδή δανεισμού δεν σημαίνει αυτόματα προβληματική λειτουργία.

Ωστόσο αν θεωρήσουμε ότι όντως η ΔΕΗ έχει πρόβλημα αξίζει να σημειώσουμε ποιος τα δημιουργεί; Ο μεγαλύτερος οφειλέτης της ΔΕΗ είναι φυσικά το κράτος, το οποίο σύμφωνα με αυτά που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες στη βουλή χρωστάει περί τα 170 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι όμως μόνο το κράτος που δημιουργεί τα προβλήματα. Την Πέμπτη το πρωί ο Νικήτας Κακλαμάνης ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό να λάβει μέχρι αύριο την λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα το απόσπασμα της δήλωσής του ήταν: «...θα ήθελα μέχρι την Παρασκευή που θα γίνει η ψηφοφορία επί της αρχής, να φέρετε στην Επιτροπή μας τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ. Πέραν του Δημοσίου με τα εκατόν εβδομήντα εκατομμύρια, όπως ανέφερε στην ομιλία της η κυρία Φούντα. Ποιοί είναι οι μεγαλοφειλέτες της ΔΕΗ; Και μην μου προτάξετε τα Προσωπικά Δεδομένα, διότι η ερώτησή μου δεν αφορά φυσικά πρόσωπα. Δεν υπάρχουν μόνο φυσικά πρόσωπα, υπάρχουν Ανώνυμες Εταιρείες, κανάλια, εφημερίδες κλπ. Θέλω λοιπόν τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ την Παρασκευή και να διανεμηθεί σε όλα τα μέλη της Επιτροπής.»

Μέχρι λοιπόν ο κύριος Ταγαράς να βρει την επίμαχη λίστα και μια που αναφέρθηκαν κανάλια, εφημερίδες κ.λπ. δημοσιεύουμε παρακάτω αποσπάσματα από παλαιότερους λογαριασμούς της ΔΕΗ με ενδιαφέροντα στοιχεία ως προς τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Σημειώνουμε δε ότι όπως αποκάλυψε πριν από μερικούς μήνες ο Κώστας Βαξεβάνης στο περιοδικό Hot Doc η ΝΔ χρωστούσε πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ στη ΔΕΗ.

ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΑΣ: Ανεξόφλητο ποσό 696.000 ευρώ - Δεν κόπηκε το ρεύμα
Θεόδωρος Αγγελόπουλος: Ανεξόφλητο ποσό 14.542,99€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα

ΔΟΛ: Ανεξόφλητο ποσό 53.735,53€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, κάτι δεν πάει καλά με το ΕΕΤΗΔΕ

ΣΚΑΪ: Ανεξόφλητο ποσό 51.790,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, πλήρωσε το ΕΕΤΗΔΕ μετά την αποκάλυψη του TPP
ΠΗΓΑΣΟΣ: Ανεξόφλητο ποσό 28.538,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, Επίσης ερωτηματικά για το ΕΕΤΗΔΕ
Φυσικά σε όλους αυτούς η ΔΕΗ δεν έκοψε το ρεύμα, κάτι που έκανε με μεγάλη ευκολία σε δεκάδες χιλιάδες άπορους συμπολίτες μας. Ας μην επικαλούνται λοιπόν (ψευδώς) την κακή κατάσταση της ΔΕΗ αυτοί που την κατάκλεψαν όλα αυτά τα χρόνια.

2. Το κρατικό μονοπώλιο είναι «ελληνική πρωτοτυπία»

Το επιχείρημα της κυβέρνησης όπως διαφαίνεται από το non-paper και κάποιους «εύπιστους» δημοσιογράφους είναι ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν υπάρχει μονοπώλιο στην ενέργεια. Αυτό είναι αλήθεια.

Αυτό που όμως δεν αναφέρεται είναι ότι λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφίας της χώρας καμία ιδιωτική εταιρία δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη να έρθει στην Ελλάδα και να στήσει εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα επίγειο και υποθαλάσσιο δίκτυο διανομής προκειμένου να φέρει ηλεκτρικό σε χωριά με 11 κατοίκους. Υπάρχει δηλαδή λόγος που μέχρι να φτάσουμε στην κρίση και να αρχίσουμε το ξεπούλημα δεν είχε εμφανιστεί κανένας υποψήφιος ανταγωνιστής

3. Η ιδιωτικοποίηση θα είναι προς όφελος του πολίτη 

Το επιχείρημα της κυβέρνησης εδώ είναι ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα φέρει ανταγωνισμό που θα οδηγήσει αυτόματα στην μείωση των τιμολογίων. Αυτό είναι ένα μεγάλο και άχαρο ψέμα.

Η αλήθεια είναι ότι πουθενά στην Ευρώπη (την οποία επικαλούνται όποτε τους συμφέρει) το κόστος του ρεύματος για τον πολίτη δεν μειώθηκε εξαιτίας του ανταγωνισμού. Για την ακρίβεια στη Γερμανία η αύξηση των τιμολογίων είναι της τάξης του 21% τα δύο τελευταία χρόνια, στη Βουλγαρία 40%, στη Βρετανία 31%, στην Γαλλία 22%, ακόμα και στη Φιλναδία που όλα λειτουργούν σωστά η αύξηση είναι της τάξης του 16%.

Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι η ελεύθερη αγορά αποφασίσει για κάποιο αδιανόητο λόγο να λειτουργήσει στην Ελλάδα για πρώτη φορά από τον μεσοπόλεμο η οικονομική πραγματικότητα αυτοκαταργεί το συγκεκριμένο επιχείρημα εφόσον το νομοσχέδιο προβλέπει ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα πάρει αναλογικά τα βάρη των κόκκινων λογαριασμών και θα έχει επιπλέον την υποχρέωση να επενδύσει. Από που θα αντλήσει τα κεφάλαια σε μια χώρα στην οποία εκδίδονται κάθε ημέρα 1000 εντολές διακοπής ρεύματος;

Τέλος η κυβέρνηση στο non-paper αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια η ΔΕΗ έχει αυξήσει τα τιμολόγιά της μέχρι και 40% σε συγκεκριμένες κατηγορίες. Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ παρόλο που είναι ιδιωτικοποιημένη κατά 49% δεν αποφασίζει μόνη της για τις αυξήσεις των τιμολογίων. Είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις που την κατηγορούν τώρα τον άτιμο κρατισμό που επέβαλλαν τις δυσβάσταχτες αυξήσεις.

4. Οι εργαζόμενοι είναι εξασφαλισμένοι

Ανάμεσα στα πιο ευφάνταστα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι το νομοσχέδιο εξασφαλίζει τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι ότι τους εξασφαλίζει για λίγα χρόνια, αλλά γνωρίζοντας τη μοίρα των 300.000 περίπου δημοσίων υπαλλήλων που είδαν τις ζωές τους να διαλύονται από την αρχή της κρίσης δεν μπορεί μια πενταετία να θεωρείται εξασφάλιση.

5. Δεν έχει καμία σχέση το σκάνδαλο της Energa και της Hellas Power με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Υπάρχει έντονη προσπάθεια από τα «συνεργαζόμενα ΜΜΕ» να ξεκαθαριστεί ότι το σκάνδαλο με την προηγούμενη προσπάθεια εναρμόνισης της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οδηγία περί μονοπωλίων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την «Μικρή ΔΕΗ». Η κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχτεί ότι τα θαλάσσωσε την προηγούμενη φορά χάνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και ως αποτέλεσμα της δικής της ανικανότητας να δημιουργήσει τους μηχανισμούς ελέγχου λειτουργίας των ιδιωτικών παρόχων ενέργειας σήμερα οι δανειστές μας πιέζουν να δώσουμε μπιρ παρά και τα ασημικά.

6. Το κράτος θα συνεχίσει να ασκεί κοινωνική πολιτική 

Είναι αλήθεια ότι τυπικά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας είναι αυτή που καθορίζει τις υποχρεώσεις για την παροχή ενέργειας. Το πρόβλημα είναι ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει να ασκεί την κοινωνική πολιτική που ασκούσε μέχρι σήμερα, με τις χιλιάδες οικογένειες που ζουν χωρίς ρεύμα (ας μην ξεχνάμε και τους θανάτους από μαγκάλια) τότε καλύτερα να λείπει το βύσσινο. Η παρουσία ενός ιδιώτη στην αγορά δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα βελτιώσει την κατάσταση.

7. Ο νέος ιδιοκτήτης θα κάνει σοβαρές επενδύσεις

Πρόκειται για αντιφατικό επιχείρημα. Από την μία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αγορά δεν θα μπορούσε να αυτορυθμιστεί επειδή το κόστος δημιουργίας δικτύων και εργοστασίων παραγωγής ενέργειας θα ήταν απαγορευτικό και λίγες παραγράφους παρακάτω στο non-paper γράφει ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα επενδύσει εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να γίνει ανταγωνιστικότερος. Κάποιο από τα δύο δεν μπορεί να ισχύει.

8. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αυτή είναι η απόφαση των δανειστών

Καταρχάς η Τρόικα είχε δεχτεί την προηγούμενη φορά την παραχώρηση των δικτύων σε δύο ιδιωτικές εταιρίες και το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Η αλήθεια μάλιστα είναι ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο ρόλος των κρατικών παρόχων ενέργειας έχει αμφισβητηθεί επίσης από την Ε.Ε. Για παράδειγμα η Γερμανία μέσω της κρατικής επιχείρησης ηλεκτρισμού παρέχει ειδικές εκπτώσεις στους βιομηχάνους και βρίσκεται υπό έλεγχο για μονοπωλιακές πρακτικές. Σε κάθε περίπτωση το σπάσιμο του μονοπωλίου δεν είναι υποχρεωτικό να έρθει μέσω του ξεπουλήματος.

9. Έτσι και αλλιώς το 70% της ΔΕΗ παραμένει κρατικό

Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ θα είναι για πολύ λίγο ακόμα δημόσια. Εκτός του ότι ήδη το 49% της είναι μετοχοποιημένο στο χρηματιστήριο ένα 17% επιπλέον έχει μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ προς «αξιοποίηση», συμπεριλαμβανομένου σε αυτό και το management, δηλαδή τον έλεγχο της εταιρίας. Ακόμα κι έτσι όμως στο δίκτυο της ΔΕΗ αυτή τη στιγμή είναι συνδεμένες μονάδες παραγωγής ρεύματος ιδιωτών που ξεπερνάνε το 40% της συνολικής παραγωγής. Και μη βιαστείτε να χαρείτε, οι παραγωγικές αυτές μονάδες των ιδιωτών χρηματοδοτούνται από το κράτος με εκατοντάδες εκατομμύρια (πρόσφατα μέσω του Fast Track δώθηκαν άλλα 100 εκατομμύρια ευρώ επιδότησης με μοναδική υποχρέωση την απασχόληση έξι (6) ανθρώπων). 

10. Μπορούμε να ζήσουμε και με λάμπες

Το σύμπαν και η βλακεία του Ταμήλου είναι απεριόριστα μεγέθη.

Πηγή: http://www.thepressproject.gr/article/65098

Ο Φρόϊντ για τη καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου

1. Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας.
2. Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία.
3. Πίσω από κάθε ισχυρή γυναίκα, κρύβεται ένας τυραννικός πατέρας.
4. Η σκέψη που έχει ξεχαστεί πάει στο υποσυνείδητο
5. Ο διάβολος παραμένει πάντα η καλύτερη δικαιολογία για να απενοχοποιήσουμε το Θεό.
6. Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Στα κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά.
7. Από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει κανείς ολόκληρη την αλήθεια.
8. Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ήδη ένας ποιητής είχε πάει εκεί.
9. Η ερμηνεία των ονείρων είναι η βασιλική οδός για την εξερεύνηση του υποσυνείδητου.
10. Η θρησκεία είναι νεύρωση

Ο Επίκουρος για τις παρέες

«Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε».

We should find out with whom to eat and drink before we find out what to eat and drink

Нам следует выяснить, с кем есть и пить, прежде чем мы узнаем, что есть и пить.

Να γιατί απορρυθμίζεται η αγορά και η κοινωνία και εξαφανίζονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Βλέποντας κάποιες προσφορές σε γνωστά σούπερ μάρκετ της τάξης του 40% και 50% σκεφτόμουνα το τεράστιο περιθώριο κέρδους που είχαν πριν αυτές τις εκπτώσεις όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης.

Είναι φανερό ότι αυτές οι εκπτώσεις ενώ "περνούν" διαφημιστικά από τα σούπερ μάρκετ ως αντιμετώπιση της οικονομικής στενότητας των καταναλωτών, στην πραγματικότητα έρχονται από αλλού, από τους παραγωγούς που προγραμματίζουν την οργανωμένη διάθεση "νέων" προϊόντων που θα αντικαταστήσουν τα παλιά γιατί έχουν ακόμη μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους.

Το σίγουρο είναι ότι πριν από αυτό ή και παράλληλα θα αρχίσουν διαφημιστικές εκστρατείες (που τελικά βέβαια τις πληρώνει ο καταναλωτής) για νέα, σύγχρονα, υγιεινά, φιλικά στο περιβάλλον προϊόντα ή ακόμη και προϊόντα που αγοράζοντας τα προσφέρεις και κάποιο ποσό (λεπτά του ευρώ για κοινωνικούς σκοπούς)

Όμως δείτε ποιοι τελικά ελέγχουν μεγάλο μέρος της παγκόσμιας αγοράς ειδών πλατιάς κατανάλωσης και σκεφτείτε που βρίσκονται όλοι αυτοί και πως λειτουργούν.

Παράλληλα στη χώρα μας μεθοδικά εδώ και χρόνια εξαφανίζονται η ντόπια μικρομεσαία παραγωγή, οι ντόπιες βιοτεχνίες, το μπακάλικο, ο φούρνος της γειτονιάς, τα ψιλικατζίδικα ακόμη και τα περίπτερα.
.
Τα δέκα μονοπώλια που ελέγχουν το μεγαλύτερο ποσοστό της αγοράς των ειδών πλατιάς κατανάλωσης

Για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (*)

(*) Της Ναυσικάς - Ιωάννας Σπύρου, υποψ.Δημοτικής Συμβούλου στη Χαλκίδα με το "Ρεύμα Ανατροπής"

Η βία κατά των γυναικών η σεξιστική βία συνιστά παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος στη ζωή, την ελευθερία, την ασφάλεια, την αξιοπρέπεια, την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, τη σωματική και ψυχική ακεραιότητα. Η βία που ασκείται στις γυναίκες περιλαμβάνει εγκλήματα όπως σεξουαλικές επιθέσεις, βιασμοί και ενδοοικογενειακή βία. Η κακοποίηση των γυναικών δεν έχει αντίκτυπο μόνο στις ίδιες αλλά επηρεάζει την οικογένεια τους, του φίλους και κατ’ επέκταση όλη την κοινωνία. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το 2009 έκανε μια πανευρωπακή έρευνα σχετικά με τη βία κατά των γυναικών και στα 28 κράτη μέλη της Ευρωπαικής Ένωσης. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας βασίζονται σε πραγματικές μαρτυρίες 42.000 γυναικών και σε τυχαία δειγματοληψία. Μέσα από τις συνεντεύξεις οι ερωτώμενες κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήματα που αφορούσαν τις προσωπικές εμπειρίες τους σε διάφορες μορφές βίας, και τον αντίκτυπο που είχαν στη ζωή τους.

Αξίζει να σημειώσουμε λοιπόν πως, περίπου 13 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ έχουν πέσει θύματα σωματικής βίας. Το 33 % των γυναικών του δείγματος, έπεσαν θύματα σωματικής ή σεξουαλικής βίας από την ηλικία των 15 ετών. Ακόμα, μία στις 20 γυναίκες (5 %) έχει πέσει θύμα βιασμού από την ηλικία των 15 ετών και άνω. Περίπου το 12 % των γυναικών δηλώνουν ότι έχουν βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής κακοποίησης ή κάποιο συναφές περιστατικό από κάποιον ενήλικα πριν από την ηλικία των 15 ετών, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 21 εκατομμύρια γυναίκες εντός της ΕΕ. Επιπλέον θα ήθελα να τονίσω πως το 55 % του δείγματος, έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση μετά την ηλικία των 15 ετών, όπως ανεπιθύμητο άγγιγμα, εναγκαλισμό ή φίλημα. Το 32 % των θυμάτων σεξουαλικής παρενόχλησης, το υπέστη από αφεντικό, συνάδελφο ή πελάτη. Τέλος, το ήμισυ όλων των γυναικών στην ΕΕ (53 %) αποφεύγουν ορισμένες καταστάσεις ή κάποια μέρη, τουλάχιστον μερικές φορές, από φόβο μήπως υποστούν σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.

Είναι γεγονός πως οι συναισθηματικές και ψυχολογικές συνέπειες της βίας κατά των γυναικών είναι μακράς διάρκειας και πολύ βαθιά ριζωμένες, ενώ παράλληλα οι περισσότερες απ’ αυτές δεν βρίσκουν τη δύναμη να ομολογήσουν ότι έχουν υποστεί ούτε στη αστυνομία ούτε όμως και σε κάποιο κέντρο υποστήριξης θυμάτων.

Στα μέτρα Ευρωπαϊκής κλίμακας που μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, περιλαμβάνεται η οδηγία της ΕΕ για τα θύματα της εγκληματικότητας (2012/29/ΕΕ) και η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης). Η οδηγία της ΕΕ για τα θύματα της εγκληματικότητας, η οποία υιοθετήθηκε το 2012, θεσπίζει ελάχιστα πρότυπα σχετικά με τα δικαιώματα, την υποστήριξη και την προστασία των θυμάτων της εγκληματικότητας στην ΕΕ, και κάνει ρητή αναφορά στα θύματα βίας λόγω φύλου, τα θύματα σεξουαλικής βίας και τα θύματα βίας στο πλαίσιο στενών σχέσεων. Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2011, είναι το πρώτο νομικά δεσμευτικό περιφερειακό κείμενο στην Ευρώπη που αντιμετωπίζει σφαιρικά και διεξοδικά τις διαφορετικές μορφές βίας κατά των γυναικών, όπως η ψυχολογική βία, η παρενοχλητική παρακολούθηση, η σωματική βία, η σεξουαλική βία και η σεξουαλική παρενόχληση.

Μια πρωτοβουλία που ως νέα δημοτική αρχή με το «Ρεύμα Ανατροπής», μας αγγίζει και μας δεσμεύει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο!

"Ποια Εύβοια θέλουμε; Της Ανεργίας ή της Απασχόλησης;" (*)

(*) Σοφία Τσολάκη, Εκπαιδευτικός, Υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος Π.Ε. Εύβοιας με το συνδυασμό "Η Στερεά σε νέα τροχιά - Βαγγέλης Αποστόλου"

«Χωρίς μόνιμη εργασία είναι ένας στους τρεις κατοίκους της Εύβοιας» αναφέρει πρόσφατο άρθρο σε ιστοσελίδα. Μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο και τα αποτελέσματα είναι αποκαρδιωτικά.

«Το νησί της ανεργίας», «Πρωταθλήτρια Ελλάδας στην ανεργία η Εύβοια», «Καλπάζει η ανεργία στην Εύβοια»…

Πάνω από 30 % φτάνει το ποσοστό της ανεργίας στην Εύβοια, με τις γυναίκες και τους νέους 18-35 ετών να πρωταγωνιστούν.

Δε χρειάζονται όμως οι αριθμοί για να αντιληφθούμε αυτό που βιώνουμε καθημερινά ως πολίτες της Εύβοιας.

Βιώνουμε την ανεργία στο σπίτι μας, στο σπίτι του γείτονα… Βιώνουμε την ανεργία όταν βλέπουμε τα κίτρινα «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ» στις βιτρίνες των καταστημάτων να πολλαπλασιάζονται… Στους συμπολίτες μας που ψάχνουν νέες ευκαιρίες σε έναν άλλον τόπο.

Και μια που αυτές τις μέρες αρέσκονται όλοι στο να θέτουν διλήμματα, θα θέσω και εγώ το εξής δίλημμα: Ποια είναι η Εύβοια που θέλουμε; Αυτή της ανεργίας ή αυτή της απασχόλησης;

Με ποιο κριτήριο θα οδηγηθούμε στην κάλπη; Θα ψηφίσουμε τον γνωστό, τον κουμπάρο, αυτόν που ίσως μας εξασφαλίσει μια θεσούλα και μάλιστα ευκαιριακή;

Ή θα ψηφίσουμε το συνδυασμό που θα αγωνιστεί για να μετατρέψει την περιφέρεια της Ανεργίας σε περιφέρεια της Απασχόλησης, της Κοινωνικής Ανάπτυξης, της Αλληλεγγύης;

Κανείς να μην υποκύψει στα ψευτοδιλήμματα! Όλοι μαζί με την ψήφο μας στο συνδυασμό «Η Στερεά σε Νέα Τροχιά» και στο Βαγγέλη Αποστόλου να συμπορευτούμε για τη δημιουργική ανατροπή!

Ασωπός: η μόλυνση συνεχίζεται παρά τα μεγάλα λόγια κυβερνήσεων και υπεύθυνων

Ανησυχητικές διαστάσεις έχει πάρει η υπόθεση της μόλυνσης του ποταμού Ασωπού, που επηρεάζει και την υδροδότηση των γύρω περιοχών. Οι τιμές του εξασθενούς χρωμίου έχουν «χτυπήσει κόκκινο» και επιπλέον εντοπίστηκαν νέες επιβλαβείς ουσίες στα νερά του.

Οπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα η εφημερίδα «Τα Νέα», οι συγκεντρώσεις του εξασθενούς χρωμίου, το οποίο ευθύνεται για καρκινογενέσεις, έχουν φτάσει τα 4.900 μικρογραμμάρια ανά λίτρο (μg/L)
όταν το ανώτατο όριο που έχει θεσπιστεί είναι μόλις 50 μg/L.

Μάλιστα σε γεωτρήσεις που έκαναν ερευνητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ανιχνεύθηκαν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου που φτάνουν τα 10.103 μg/L.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας Τα Νέα, την κατάσταση επιδεινώνει η έλλειψη χαρτογράφησης της διέλευσης του ποταμού και η πλήρης απουσία δεδομένων για τις βιομηχανίες που τον επηρεάζουν.

Πηγή: Ο Ασωπός εκπέμπει SOS: Νέες βλαβερές ουσίες ανακαλύφθηκαν στα νερά του ποταμού | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/154276#ixzz31P991Bts

Νέες βλαβερές ουσίες ανακαλύφθηκαν στα νερά του Ασωπού

"Πέντε Προτάσεις για τον Ευβοϊκό" (*)

(*) Της Γιαλού Κατερίνας, Δρ. Χημικού Μηχανικού Α.Π.Θ. Υποψήφιας Περιφερειακής Σύμβουλου Ευβοίας με τη "Στερεά σε νέα τροχιά Βαγγέλη Αποστόλου"

Οι θάλασσές μας πλουτίζουν την περιφέρεια μας με ένα ποικιλόμορφο και υψηλής ποιότητας φυσικό περιβάλλον, το οποίο θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει ισχυρό εργαλείο ανάπτυξης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας: αγροτικό, αλιευτικό, τουριστικό, πολιτιστικό…

Ο Β. και Ν. Ευβοϊκός συγκεντρώνουν ένα μεγάλο αριθμό ποικίλων δραστηριοτήτων - βιομηχανίες, διάφορες μορφές αλιείας, ιχθυοκαλλιέργειες, τουρισμό, παράκτιες καλλιέργειες - γεγονός που καθιστά πολύπλοκη τη διαχείριση και την προστασία της περιοχής. Όμως, στην περιοχή δεν υπάρχει τακτική παρακολούθηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και οι επιστημονικές έρευνες δυστυχώς είναι αποσπασματικές.

Στην προσπάθεια εύρεσης λύσεων για την αρμονική συνύπαρξη περιβάλλοντος και ανθρωπογενούς δραστηριότητας καταθέτουμε επιγραμματικά τις παρακάτω προτάσεις:

1) Ένταξη του Ευβοϊκού στο Εθνικό Δίκτυο Παρακολούθησης Ρύπανσης, συστηματική καταγραφή του φαινομένου της βιοσυσσώρευσης καθώς και συνεχής έρευνα ώστε να διαπιστώνεται η παρουσία αδρανών μετάλλων στα ιζήματα. Άμεση προτεραιότητα είναι η μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η απαρέγκλιτη τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και η συμμόρφωση στις προδιαγραφές που θα ανανεώνονται για τις διάφορες δραστηριότητες.

2) Μελέτη-εκπόνηση σχεδίου αντιμετώπισης Έκτακτων Περιστατικών Ρύπανσης που θα ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις από περιστατικά «σοβαρής ρύπανσης».

3) Πλέγμα παρεμβάσεων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για τον δραστικό περιορισμό των αποβλήτων που καταλήγουν στον Ευβοϊκό, έλεγχος της ορθής λειτουργίας των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων και μελέτη διαχείρισης των στερεών αποβλήτων τόσο στις παράκτιες περιοχές όσο και στην ευρύτερη ζώνη της περιφέρειας.

4) Αλιευτική πολιτική με κεντρικό στόχο την στήριξη του αλιευτικού επαγγέλματος και γνώμονα την προστασία ειδών και οικοτόπων, την ομαλή λειτουργία των οικοσυστημάτων και την αύξηση της παραγωγής των αλιευμάτων μέσα από την απλοποίηση της διαχείρισης.

5) Συζήτηση και υιοθέτηση ενός μακροχρόνιου εφαρμόσιμου στρατηγικού Πλάνου Ανάπτυξης για την περιοχή του Ευβοϊκού. Οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να λάβουν ενεργό μέρος σε αυτή την προσπάθεια που θα συμβάλει στη θωράκιση του φυσικού πλούτου και τη μείωση της ανεργίας και της φτώχειας.

Πολλά από τα έργα και τις δράσεις που αναπτύσσονται στις παραπάνω προτάσεις, μπορούν να χρηματοδοτηθούν (μερικώς ή στο σύνολό τους) από εθνικά και ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα και πόρους. Στο πλαίσιο αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να κινητοποιηθεί το ανθρώπινο δυναμικό -οι πολίτες και οι μαζικοί φορείς- που θα μπορέσει να αξιοποιήσει τα εργαλεία για την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής.

Να μας πουν τι θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες (*)

(*) Του Γιώργου Μητροπέτρου, οικονομολόγου

Είμαστε προς το τέλος της  διαδικασίας που όλοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες της περιοχής μας, αλλά και όλης της χώρας που κλείνουν τους συνδυασμούς τους και ετοιμάζονται για τον προεκλογικό αγώνα. Γίνεται, αγώνας δρόμου, από τους επικεφαλείς για να προσελκύσουν πολίτες ώστε να στελεχώσουν, όσο το δυνατόν καλύτερα, τους συνδυασμούς τους. Έχουμε μεταγραφές, διαρροές, διαγραφές και το… «παζάρι» ή η πειθώ για τις αγνές προθέσεις καλά κρατεί. Πολλοί μάλιστα λένε, πως οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχουν καμία σχέση με τις πολιτική κατάσταση, είναι κάτι διαφορετικό  και είναι θέμα προσώπων, κατά πόσο θα  μπορέσουν να διαχειριστούν καλύτερα τα του …οίκου μας, που είναι ο κάθε Δήμος ή η κάθε περιφέρεια και περιφερειακή ενότητα.

Είναι όμως έτσι;

Είναι πράγματι κάτι διαφορετικό οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι επικεφαλείς είναι «ανεξάρτητοι», απογαλακτισμένοι από τα κόμματά τους και προσηλωμένοι στα τοπικά θέματα;

Μπορούν, πράγματι, να ασκήσουν πολιτική υπέρ των πολιτών και να επιδιώξουν το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα, ξέχωρα ποιος κυβερνάει τον τόπο;

Είναι αδιάφορο, αν η κεντρική εξουσία έχει δώσει το πράσινο φώς στις μεγάλες εταιρείες να ιδιωτικοποιήσουν τομείς υπηρεσιών που ασκούντο από τους Δήμους ή τις περιφέρειες;

Δεν έχει σημασία ποιοι θα είναι οι ομοτράπεζοι και οι συνομιλητές των τοπικών «αρχόντων»;

Δεν παίζει ρόλο αν υπακούουν στις εντολές των εκτός χώρας επικυρίαρχων;

Πρέπει, κατά την ταπεινή μου άποψη,  να γνωρίζουν οι πολίτες, πέραν των ωραίων προγραμμάτων …για τοπική ανάπτυξη , για στήριξη της επιχειρηματικότητας, για προώθηση των επενδύσεων, για βοήθεια στους μικρομεσαίους, για κτύπημα της ανεργίας …για…για…με αερολογίες και φούμαρα, «τι θεό» πιστεύουν οι εκλεκτοί του λαού.

Σε αυτή, την μη κανονική περίοδο που διανύουμε …με ανατροπές ..με ξεθεμελίωμα των εργασιακών και άλλων σχέσεων…με ισοπέδωση της αξιοπρέπειας των πολιτών…με πρωτοφανή αύξηση της φτώχιας, με συσσίτια και εξαθλιωμένους πολίτες…..

πρέπει οι επικεφαλείς των συνδυασμών της τοπικής αυτοδιοίκησης να πουν αλήθειες στους πολίτες τους οποίους θα ταχθούν να υπηρετήσουν.

Να μας πουν, π.χ. αν πάνω από την επιβίωση του λαού βάζουν τους δανειστές, αν πιστεύουν πως με οποιανδήποτε θυσία θα πρέπει να στηρίζουν την ευρωζώνη.

Να μας πουν, αν θα είναι πιστά υπάκουοι στα κελεύσματα των κυβερνόντων, ακόμα και αν μιλάνε για απολύσεις, για περιορισμό της δημοκρατίας, για περεταίρω μείωση των κοινωνικών παροχών.

Θέλει ο πολίτης να γνωρίζει, αν η ψήφος του, στον τοπικό άρχοντα,  θα γίνει βόλι εναντίων του, και λάφυρο για πολιτικάντικα παιχνιδάκια με τους εντολείς των επικυρίαρχων δυνάμεων, που σκοπό έχουν την εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας της χώρας.

Απαιτεί ο πολίτης να γνωρίζει, αν θα έχει σύμμαχο στην αντίσταση κατά της γενοκτονίας που επιχειρείτε με κάθε μέσο, είτε με την φορολογική επιδρομή ή την ασφαλιστική καταιγίδα, ή την δέσμευση του σπιτιού του.

Πριν πάμε στην κάλπη, πείτε μας κε Υποψήφιε,

ποιο κόμμα ή παράταξη θα ψηφίσετε στις Ευρωεκλογές; αλλά και στις επόμενες Βουλευτικές εκλογές;

Και μη μου πείτε πως η ψήφος είναι μυστική; Αυτό ισχύει για τους ψηφοφόρους, όχι για τους επικεφαλείς, που ούτως ή άλλως εκτίθενται;

Θέλουν να γνωρίζουν οι πολίτες,

αν θα ψηφίσετε αυτούς που μας …κατάντησαν και μας έφεραν σε αυτό το επίπεδο και έχουν το θράσος και επαίρονται για τις επιτυχίες της χώρας….με εξαθλιωμένους και επαίτες πολίτες.!

Θέλουν να γνωρίζουν οι πολίτες, αν θα στηρίξετε και αν θα δώσετε ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτούς που γκρέμισαν τα όνειρα και την ελπίδα των νέων παιδιών!

Θέλουν να πείτε ευθαρσώς και όχι καλυπτόμενοι πίσω  από το ότι οι τοπικές εκλογές είναι άλλο πράγμα, και ότι είμαι ανεξάρτητος,

 τι θα πράξετε.;

Όσοι κατέρχονται στον εκλογικό στίβο …εκτίθενται στην κρίση του λαού…θα πρέπει όμως και ο λαός να γνωρίζει όλα γύρο από τον καθένα υποψήφιο, τουλάχιστον για τον επικεφαλή.

Όλα μετράνε στην τελική επιλογή.

Ποιος είναι ο καθένας; τι πιστεύει; με ποιους είναι; με τον λαό και την χώρα  ή με τους υποτακτικούς και τους εντολείς τους;

Πείτε μας κύριε Υποψήφιε Δήμαρχε ή Περιφερειάρχη και Αντιπεριφερειάρχη, τι θα ψηφίσετε;

Καθαρά  και… φανερά! Μόνο τότε θα είμαστε πεπεισμένοι με ποιόν έχουμε να κάνουμε και ποιον θα έχουμε πρώτο πολίτη του τόπου μας.!

Τολμήστε το..!! 

Οι φίλοι μου - Του Γιάννη Πανούση

«Οι φίλοι μου δε φοράνε “αριστερές μάσκες” ούτε “φτιάχτηκαν” σοσιαλο/σαλονίζοντες. Δεν το παίζουν κυριλέ στις κοσμικές στήλες, σινιέ στις αγοραίες (συν)αλλαγές και λαϊκοί στις εξέδρες. 

Οι φίλοι μου δεν είναι τα μικρά ανθρωπάκια με τα σπουδαία πτυχία που υπηρετούν επιστημονικοδουλικώς το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν τα “πιάνουν” και δεν εξαγοράζουν συνειδήσεις. 

Νταλί 1934 "η εμμονή της μνήμης"

Με προσωπικό κόστος εκθέτουν τις ιδέες τους και εκτίθενται καθώς σε καμία εξουσία δεν αρέσουν οι ανυπότακτοι, οι αρνούμενοι να αναγνωρίσουν προνόμια, να ανεχτούν την εκμετάλλευση τίτλων και σχέσεων προς όφελος της “παρεούλας”, να συναινέσουν στην παραγραφή του αγώνα που πληγώνει, στο όνομα της εφήμερης επιτυχίας που επιβραβεύει το τάλαντο της μπαμπεσιάς.

Τους αγαπάω (και μ’ αγαπούν) επειδή μείναμε παιδιά (σ’ έναν κόσμο κατειλημμένο από σοβαροφανείς ενήλικες) και ονειρευόμαστε σαν παιδιά (σε μια κοινωνία παγιδευμένη στις ψευδοσυνταγές του νεοφιλελευθερισμού και του ρεαλισμού).

Κι’ όταν καμιά φορά βρίζουμε ή κλοτσάμε στο καλάμι, είναι γιατί δεν πρέπει να μας πιάσουνε τα κλάματα μπροστά στον κόσμο ή μάλλον στο κοινό, που τόσο κοινά θα μας αντιμετωπίσει ώστε δεν αξίζει καν να του εξηγήσουμε.

Με τους φίλους της εποχής της αθωότητας θα αντισταθούμε σε όλους και σε όλα»

Γ. Πανούσης 2013