Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ανεξαρτησία των δημόσιων μέσων ενημέρωσης στο κόσμο

Τους ανήκει κρίσιμος ρόλος για την εμβάθυνση της δημοκρατίας! 

Τι σημαίνει το κάθε χρώμα στη κάθε χώρα:
Άσπρο Καλή κατάσταση - Κίτρινο: Ικανοποιητική κατάσταση
Πορτοκαλί: Σημαντικά προβλήματα
Κόκκινο: Χάλια πολλά - Μαύρο: Χάλια μαύρα

Μήνυμα από τη πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης: Χρειαζόμαστε την υποστήριξη σας τώρα!

Αγαπητοί ξένοι φίλοι μας,
Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Η Κωνσταντινούπολη χρειάζεται τη βοήθειά σας, τώρα.

Κάτι γενναίο και σημαντικό συμβαίνει στην  Τουρκία. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για μια καθυστερημένη έκφανση  του κινήματος Οccupy.

Οι πολίτες, κουρασμένοι από τον εκφοβισμό της κυβέρνησης, με τη διεφθαρμένη διαχείριση των δημόσιων χώρων και την απερίσκεπτη κατάχρηση της γης,  ενώνονται  για να προστατεύσουν ένα δημόσιο πάρκο στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης το οποίο βρίσκεται υπό την απειλή της ισοπέδωσης για να κατασκευαστεί στη θέση του το 94ο εμπορικό κέντρο. Ο κόσμος παραμένει, παρά τις βίαιες επιθέσεις από την αστυνομία (να επισημάνω ότι η σημερινή επίθεση έγινε στις 5 π.μ. το πρωί!  Η αστυνομία έριξε δακρυγόνα και έκαψε σκηνές και ένα άτομο τραυματίστηκε).  Είναι η 3η ημέρα σήμερα και περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί στο πάρκο!

Εν τω μεταξύ, οι δημόσιοι χώροι πωλούνται σε ξενοδοχεία και τα πολύτιμα οικοσυστήματα σπαταλούνται για περισσότερες βιομηχανίες, εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και μια 3η γέφυρα στο Βόσπορο!

Το θέμα λοιπόν είναι πολύ πιο σοβαρό από το να σώσουμε τα δέντρα. Εδώ έχουμε τη νοοτροπία του «Μπορώ να κάνω οτιδήποτε θέλω», μια φασιστική νοοτροπία που όχι μόνο καταστέλλει, αλλά και διατάζει επιθέσεις στον κόσμο.

Και το χειρότερο είναι ότι τα ΜΜΕ λογοκρίνονται έτσι ώστε να μην διαδίδονται τα νέα..

 Το #direngeziparki τώρα είναι αυτή τη στιγμή το 2ο  trending topic στο Twitter, παγκοσμίως.

Παρακαλούμε βοηθήστε μας να μοιραστούμε αυτό το μήνυμα και να σταματήσουμε τις αδίστακτες, απάνθρωπες πράξεις του Ερντογάν.

Τι μπορείτε να κάνετε:

- Προωθήστε αυτό το μήνυμα σε όλους τους γνωστούς σας
- Στείλτε μηνύματα υποστήριξης μέσω του Twitter με το hashtag 
# direngeziparki
- Προσθέστε @BBC  @ Reuters @CNN και άλλα μεγάλα κανάλια μέσα σε αυτά τα μηνύματα.
- Δημοσίευστε αυτό το μήνυμα στο Facebook
- Ενημερώστε τοπικά και εθνικά ΜΜΕ.

Παρακαλώ βοηθήστε να διαδώσουμε την είδηση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Χρειαζόμαστε  την υποστήριξη σας τώρα!

Η τουρκική αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων και αντλιών νερού για δεύτερη ημέρα σήμερα, προκειμένου να εμποδίσει την πρόσβαση εκατοντάδων διαδηλωτών στην πλατεία Ταξίμ, στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, όπου χθες έγιναν βίαιες διαδηλώσεις με πολλούς τραυματίες.

Αντικυβερνητικοί διαδηλωτές φορώντας μαντίλια και χειρουργικές μάσκες και με το σύνθημα «Ενωμένοι κατά του φασισμού» ζητούσαν να παραιτηθεί η κυβέρνηση, προσπαθώντας να διασχίσουν τον δρόμο για να φθάσουν στην πλατεία Ταξίμ, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.

Λίγο νωρίτερα διαδηλωτές είχαν συγκρουστεί με την αστυνομία στη συνοικία Μπεσίκτας, στις όχθες του Βοσπόρου, επιχειρώντας να φθάσουν στην πλατεία Ταξίμ, σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν την Παρασκευή στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης και άλλων πόλεων της Τουρκίας, διαμαρτυρόμενοι για την κατάχρηση της εξουσίας από τις αστυνομικές αρχές. Αφορμή για τις διαδηλώσεις στάθηκε η βίαιη εκδίωξη από πάρκο της Κωνσταντινούπολης διαδηλωτών, οι οποίοι για τέταρτη συνεχή ημέρα παρέμεναν στο χώρο διαμαρτυρόμενοι για το σχέδιο ανέγερσης ενός εμπορικού κέντρου και πολυκατοικιών στην περιοχή.

Ανυποχώρητος ο Ερντογάν

Την ίδια ώρα, ανυποχώρητος εμφανίζεται ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος διεμήνυσε σήμερα πως θα προχωρήσουν τα σχέδια ανάπλασης της πλατείας Ταξίμ στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, παρά το κύμα διαδηλώσεων.

Σε δηλώσεις που έκανε, στη σκιά των χειρότερων συγκρούσεων των τελευταίων ετών μεταξύ αστυνομίας και αντικυβερνητικών διαδηλωτών, ο τούρκος πρωθυπουργός υποστήριξε ότι τα σχέδια ανάπλασης χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για την έξαρση των εντάσεων.
 Πηγή: Reuters

1.440.804 υπογραφές για το νερό από πολίτες της ΕΕ

Σύμφωνα με τις επιταγές της Ε.Ε., για να μπορέσει μια Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών να απευθύνει πρόσκληση προς την Κομισιόν και να προτείνει νομοθεσία για συγκεκριμένους τομείς, πρέπει να υποστηρίζεται από τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πολίτες, που θα προέρχονται από τουλάχιστον 7 από τα 27 κράτη - μέλη, και μάλιστα σε καθένα από τα 7 κράτη - μέλη απαιτείται ένας ελάχιστος αριθμός υπογραφόντων.

Η πρόσκληση των Ευρωπαίων πολιτών να παραμείνει το νερό δημόσιο αγαθό και να μην γίνει εμπόρευμα έχει φτάσει μέχρι σήμερα τις 1.440.804 υπογραφές, ενώ το ελάχιστο όριο έχουν πιάσει 8 χώρες: Γερμανία, Βέλγιο, Αυστρία, Φινλανδία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Σλοβακία και Σλοβενία, ενώ κοντά βρίσκονται Ελλάδα και Ιταλία.

Στην Ελλάδα την έκκληση έχουν υπογράψει περίπου 11.560 πολίτες, αριθμός καθόλου ευκαταφρόνητος, εάν υπολογίσουμε ότι δεν έχουμε κουλτούρα συμμετοχής σε διαδικτυακές πρωτοβουλίες και συλλογής υπογραφών μέσω Ιnternet.

Το κείμενο της έκκλησης, που είναι αναρτημένο στην ηλεκτρονική διεύθυνση   http://www.right2water.eu/ αναφέρει:
«Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα! Καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει νομοθεσία που να υλοποιεί το ανθρώπινο δικαίωμα πρόσβασης σε ύδρευση και αποχέτευση, το οποίο είναι αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ, και να προωθεί την παροχή ύδρευσης και αποχέτευσης ως απαραίτητων δημόσιων υπηρεσιών για όλους. Η νομοθεσία της Ε.Ε. πρέπει να απαιτήσει από τις κυβερνήσεις να εξασφαλίζουν και να παρέχουν σε όλους τους πολίτες πρόσβαση σε επαρκή ποσότητα καθαρού, πόσιμου νερού και σε δίκτυο αποχέτευσης.
Μπορείτε να υπογράψετε στο:
https://signature.right2water.eu/oct-web-public/?lang=el

Περισσότερα στο: http://topontiki.gr/article/53608/1500000-upografes-gia-to-nero

Greenpeace: Στηρίξτε τη παράκτια αλιεία - στείλτε το μήνυμά σας στον Έλληνα υπουργό

Σε λιγότερο από 48 ώρες, οι πολιτικοί θα αποφασίσουν για το μέλλον των θαλασσών και των ψαράδων. 
Οι ευρωπαϊκοί νόμοι για τη θάλασσα αλλάζουν – κάτι που συμβαίνει μία φορά στα 10 χρόνια. Εδώ και δεκαετίες αυτοί οι νόμοι έχουν οδηγήσει τα ψάρια σε εξαφάνιση γιατί στηρίζουν τα καταστροφικά, βιομηχανικά σκάφη, όπως οι μηχανότρατες, και απειλούν παράλληλα την επιβίωση των παράκτιων ψαράδων που ψαρεύουν με τον πιο βιώσιμο τρόπο. 
Αυτοί είναι οι νόμοι που πρέπει να αλλάξουν και πρέπει να πιέσουμε μαζί για αυτό. 


Την Δευτέρα, οι υπουργοί αλιείας θα συναντηθούν για το τελευταίο στάδιο διαπραγματεύσεων της αναθεώρησης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Ο αρμόδιος υπουργός, κ. Τσαυτάρης, ενώ έχει μία μοναδική ευκαιρία να ανατρέψει δεκαετίες υπεραλίευσης και να στηρίξει ουσιαστικά και την ελληνική παράκτια αλιεία, μέχρι τώρα κρύβει τις προθέσεις του.
Έχουμε όμως πολύ ανησυχητικές ενδείξεις για τη στάση που θα κρατήσει. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτά, πιέζουν περισσότερο από ποτέ να συνεχιστεί η αλόγιστη καταστροφή των θαλασσών μας.

Στηρίξτε τη παράκτια αλιεία - Στείλτε το μήνυμά σας στον Υπουργό

Ο Σοφοκλής για τη σύνεση

Δεν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα μια ώριμη σκέψη και μια γρήγορη (Αποσπάσματα)

Η κρίση χρέους στην ευρωζώνη εξοικονομεί χρήματα για τη Γερμανία και άλλες βόρειες χώρες (*)

(*) Απο το http://www.kerdos.gr

Καθ' όλη την διάρκεια της κρίσης χρέους στην ΕΕ, πολιτικοί κρατών του βορρά της ευρωζώνης έχουν επαναλάβει —αναρίθμητες φορές— ότι δεν θα ανεχθούν οι φορολογούμενοι των χωρών τους να επιβαρυνθούν για την επίλυση των προβλημάτων άλλων χωρών· και η αφήγηση περί των «διασώσεων με χρήματα των φορολογουμένων» είναι αυτή η οποία έχει επικρατήσει.

Αλλά, παρά τα τριάμισι χρόνια αναταραχής στην ευρωζώνη τόσο σε ό,τι αφορά τα κρατικά χρέη όσο και σε ό,τι αφορά τις τράπεζες, και έπειτα από δανειακές συμβάσεις συνολικού ύψους 400 δισεκατομμυρίων ευρώ, στην πραγματικότητα οι φορολογούμενοι των κρατών του βορρά της ευρωζώνης δεν έχουν χάσει ούτε ένα ευρωλεπτό.

Επιπλέον, οι κυβερνήσεις στην Γερμανία, στην Φινλανδία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία και στην Γαλλία έχουν εξοικονομήσει δισεκατομμύρια ευρώ, χάρη στην μεγάλη πτώση του κόστους δανεισμού τους από τις αγορές.

Αλλά αυτό δεν έχει εμποδίσει την κυρίαρχη αφήγηση περί των σκληρά εργαζόμενων βορειοευρωπαίων που βάζουν τα χρήματά τους με μεγάλο κίνδυνο για να σώσουν τους σπάταλους, τεμπέληδες νότιους—πυροδοτώντας αγανάκτηση και απέχθεια κι υποσκάπτοντας την ενότητα της Ευρώπης.

Ενόψει των επικείμενων εκλογών στη Γερμανία, τον Σεπτέμβριο, η απέχθεια αυτή μοιάζει πιθανό μόνο να κλιμακωθεί, καθώς η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, που επιδιώκει τρίτη θητεία, θα επαναβεβαιώσει την δέσμευσή της να προστατεύσει τους ψηφοφόρους από δυνητικές ζημίες.

Αλλά η αλήθεια συνεχίζει να είναι πως οι Γερμανοί φορολογούμενοι, όπως και αυτοί στην Φινλανδία, στην Ολλανδία και στις άλλες χώρες του βορρά, δεν είναι σε χειρότερη μοίρα από ό,τι προηγουμένως κι ότι αντιθέτως, τα υπουργεία Οικονομικών των κυβερνήσεών τους εξοικονομούν μεγάλα ποσά.

«Μια αθέλητη συνέπεια της κρίσης ήταν ότι η Φινλανδία επωφελήθηκε σε τεράστιο βαθμό», επισήμανε ο Μάρτι Σάλμι, επικεφαλής του τμήματος διεθνών κι ευρωπαϊκών θεμάτων στο φινλανδικό υπουργείο Οικονομικών.

«Δεν έχουμε χάσει ούτε ένα σεντ ως τώρα», είπε ο Σάλμι στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς. «Αυτό που ισχύει για την Γερμανία σε μεγάλο βαθμό ισχύει και για την Φινλανδία».

Στην πραγματικότητα, οι Γερμανοί αξιωματούχοι γνωρίζουν θαυμάσια το ότι βρίσκονται σε πολύ ισχυρότερη χρηματοοικονομική θέση σήμερα, καθώς το κόστος δανεισμού της χώρας έχει μειωθεί κατά δύο και πλέον ποσοστιαίες μονάδες, παρ' όλες τις διαμαρτυρίες των πολιτικών για τους κινδύνους που βαρύνουν τους Γερμανούς φορολογούμενους.

Όταν κάνει παρουσιάσεις για τη Γερμανία, ο Κλάους Ρέγκλινγκ, ο Γερμανός ο οποίος ηγείται του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) επικαλείται συχνά δύο μελέτες που δείχνουν ότι το Βερολίνο έδρεψε σημαντικά οφέλη λόγω της κρίσης.

Η μία μελέτη, της γερμανικής ασφαλιστικής εταιρείας Allianz, περιλαμβάνει τον υπολογισμό ότι το Βερολίνο εξοικονόμησε 10,2 δισεκατομμύρια ευρώ την περίοδο 2010-2012 λόγω του χαμηλότερου κόστους δανεισμού της, καθώς οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων της υποχώρησαν από το 3,39% στο 1,18%.

Η άλλη μελέτη, του Γενς Μπόιζεν-Χόγκρεφε του ινστιτούτου IfW, υπολογίζει ότι εξοικονομήθηκαν στον γερμανικό ομοσπονδιακό προϋπολογισμό 8,6 δισεκατ. ευρώ το 2011 λόγω των χαμηλών επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της πρόσληψης της Γερμανίας ως «ασφαλούς καταφυγίου» για τους επενδυτές, οι οποίοι έκαναν αθρόες τοποθετήσεις σε γερμανικά αξιόγραφα.

Οι εξοικονομήσεις αυτές αυξήθηκαν σε 9,6 δισεκατ. ευρώ το 2012 και μόνο το γεγονός ότι η Γερμανία συνεχίζει να θεωρείται ασφαλές καταφύγιο θα σημάνει πως θα εξοικονομήσει άλλα τουλάχιστον 2 δισεκατ. ευρώ το 2013, σύμφωνα με το IfW.

«Αν προσθέσουμε τα οφέλη (της Γερμανίας) από τα επιτόκια την περίοδο από το 2010 ως το 2012 και προσθέσουμε τα οφέλη της Γερμανίας τα επόμενα χρόνια, φθάνουμε σε μια σωρευτική επικουρία 67 δισεκατ. ευρώ», ανέφερε η μελέτη της Αλιάντς, που είχε δημοσιευτεί τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αυτό «αρκεί για να μειωθεί περίπου 3 εκατοστιαίες μονάδες ο λόγος χρέους (προς ΑΕΠ) της κυβέρνησης της Γερμανίας», πράγμα που με τη σειρά του σημαίνει επιπλέον εξοικονομήσεις.

Η Φινλανδία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Γαλλία μπορεί να μην έχουν κερδίσει τόσο πολλά όσο η Γερμανία, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο ότι απολαύουν μιας σημαντικής πτώσης του κόστους δανεισμού τους διαρκούσης της κρίσης.

«Οι χώρες της βόρειας Ευρώπης βγάζουν ένα αξιοσημείωτο κέρδος και (. . .) δεν ανακατανέμουν καν αυτά τα άμεσα και έμμεσα οφέλη», σχολίασε δηκτικά αξιωματούχος στις Βρυξέλλες.

Στην καρδιά της παρερμηνείας σχετικά με τις ζημίες των φορολογούμενων βρίσκεται το ότι στον δημόσιο διάλογο, η διάκριση μεταξύ δανείων και βοήθειας έχει πάψει να γίνεται.

Και καθώς όσοι αντιτίθενται στο δανεισμό στη βόρεια Ευρώπη διαμορφώνουν τόσο ισχυρές πλειοψηφίες, οι πολιτικοί δεν έχουν καμία πρόθεση να διορθώσουν αυτό το λάθος. Το κόμμα των Αληθινών Φινλανδών, το οποίο τάσσεται εναντίον της ΕΕ, αγρεύει υποστηρικτές διότι οι Φινλανδοί πιστεύουν πως ξοδεύουν χρήματα για να βοηθήσουν τους πολίτες των κρατών της νότιας Ευρώπης.

Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Μπορεί το Ελσίνκι να παρέχει πολλές εγγυήσεις για τα ταμεία δανεισμού της ευρωζώνης, αλλά το φινλανδικό υπουργείο Οικονομικών έχει κερδίσει σημαντικά ποσά από την κρίση.

Πέρυσι, η φινλανδική κεντρική τράπεζα συνεισέφερε 227 εκατ. ευρώ στον φινλανδικό προϋπολογισμό από τα κέρδη που της απέφεραν τα ελληνικά, ισπανικά και πορτογαλικά κρατικά ομόλογα που διακρατούσε—40 εκατ. ευρώ περισσότερα από όσα είχε το 2011 από τέτοια αξιόγραφα. Φέτος, τα κέρδη της αναμένεται να αυξηθούν στα 360 εκατομμύρια.

Για να χάσει κάποια χώρα της ευρωζώνης που έχει παράσχει χρήματα στο πλαίσιο δανειακών συμβάσεων, θα έπρεπε η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία ή η Κύπρος να κηρύξει αθέτηση πληρωμών.

Αλλά η Πορτογαλία και η Ιρλανδία δεν βρίσκονται κοντά στη χρεοκοπία, αντιθέτως η δεύτερη οδεύει προς έξοδο από το μνημόνιό της σύντομα, ενώ ο κίνδυνος η Ισπανία να κηρύξει πτώχευση ήταν πάντοτε πολύ μικρός και στην Κύπρο ο κίνδυνος αυτός παρακολουθείται στενά. Η Ελλάδα, που έχει λάβει 166 δισεκ. ευρώ, θεωρείτο ο μεγαλύτερος κίνδυνος, αλλά και αυτό αλλάζει. «Κάθε ημέρα που περνάει ο κίνδυνος η Ελλάδα να στοιχίσει κάτι στους φορολογούμενους μειώνεται», είπε ένας άλλος αξιωματούχος της ΕΕ. «Δεν τα πηγαίνει άσχημα τώρα κι υπάρχει μια πιθανότητα να πάει καλύτερα από ό,τι προβλεπόταν».

Πέραν των αρχικών διμερών δανείων στην Ελλάδα το 2010, που συνολικά είχαν ανέλθει σε 52,9 δισεκατ. ευρώ, δεν χορηγήθηκαν χρήματα φορολογουμένων από κράτη της ευρωζώνης στην Ελλάδα ή κάποια άλλη χώρα. Όλες οι ύστερες δανειακές συμβάσεις χρηματοδοτήθηκαν από τις αγορές, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ).

Αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι ακόμη κι αν οποιαδήποτε χώρα-μέλος δεν πλήρωνε μέρος των χρημάτων που δανείστηκε από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης, η εναλλακτική λύση —η διάλυση της ευρωζώνης— θα αποδεικνυόταν πολύ πιο δαπανηρή από τις ζημίες που θα προκαλούσε η αθέτηση μιας δανειακής σύμβασης.

Μια μελέτη που είχε παραγγείλει το γερμανικό ίδρυμα Μπέρτελσμαν και δημοσιοποιήθηκε αυτήν την εβδομάδα κατέδειξε ότι εάν η Γερμανία επέστρεφε στο μάρκο, το ΑΕΠ της θα συρρικνωνόταν κατά 0,5% από το 2013 ως το 2025, προκαλώντας ζημίες ύψους 1,2 τρισεκατ. ευρώ σε 13 χρόνια, ή σχεδόν το μισό του γερμανικού ΑΕΠ το 2012.

«Είναι πιθανό ότι θα εξέλθουμε (από την κρίση) χωρίς να βρέξουμε τα πόδια μας, ή βρέχοντας μόνο πολύ λίγο τα πόδια μας», είπε χαρακτηριστικά ο Σάλμι του φινλανδικού υπουργείου Οικονομικών ερωτηθείς σχετικά με το ενδεχόμενο αθέτησης πληρωμών από κάποια χώρα στην οποία έχουν δοθεί δάνεια.

«Αλλά ακόμα κι αν καταλήξουμε να παραγράψουμε ένα δάνειο 1 δισεκατ. ευρώ στην Ελλάδα κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, αυτό δεν θα είναι τίποτε σε σύγκριση με αυτό που θα αντιμετωπίζαμε εάν διαλυόταν η ευρωζώνη. Θα είναι εντελώς ασήμαντο σε σύγκριση με αυτό», πρόσθεσε.

Τεράστια ρύπανση της αγροτικής παραγωγής Θηβών και Οινοφύτων από επικίνδυνα δηλητήρια (*)

Από το: http://gr.news.yahoo.com
Επιδημιολογική μελέτη της καθηγήτριας του πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Αθηνάς Λινού στα Οινόφυτα, έφερε στην επιφάνεια ένα φοβερό μυστικό για το οποίο κανείς δε μιλάει εδώ και χρόνια. 
Πατάτες, κρεμμύδια και καρότα που φθάνουν καθημερινά στο τραπέζι μας, κρύβουν θανατηφόρα δηλητήρια, μολυσμένα με επικίνδυνα βαρέα μέταλλα που συχνά είναι 1000% πιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια. Περιοχές στον κάμπο των Θηβών και των Οινοφύτων που παράγουν τις μεγαλύτερες ποσότητες κρεμμυδιών, καρότων και πατάτας σε όλη την Ελλάδα, έχουν δηλητηριαστεί από τα νερά του ποταμού Ασωπού που δέχονται τα απόβλητα δεκάδων βιομηχανιών της περιοχής. 
Η επικινδυνότητα των προϊόντων της περιοχής Οινοφύτων προκύπτει και από μελέτη του Εργαστηρίου Χημείας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Αθήνας που παρουσιάστηκε στο 7ο Διεθνές Συνέδριο «Ημέρες Αναλυτικής Χημείας» στη Μυτιλήνη. Η μελετητική ομάδα (Χ. Κιρκίληης, Γ.Πασσιάς, Σ.Μηνιάδου – Μειμάρογλου, Ν.Θωμαϊδης και Γ.Ζαμπετάκης) αγόρασε και σύγκρινε τρόφιμα – βολβούς (καρότα, κρεμμύδια, πατάτες) από την Θήβα και τα Οινόφυτα με άλλα που έχουν παραχθεί σε περιοχές με μικρή ή καθόλου βιομηχανική δραστηριότητα. 

Η ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αγόρασε 13 παρτίδες παραγωγής από καθένα από τα παραπάνω τρία τρόφιμα που καλλιεργήθηκαν στη Θήβα, από 13 σούπερ μάρκετ της Αθήνας και το κάθε ένα από αυτά αναλύθηκε 3 φορές συγκρίθηκε με 2 δείγματα από «καθαρές» περιοχές κάθε ένα από τα οποία αναλύθηκε επίσης 3 φορές. 

Η μελέτη φέρνει στο φως συγκλονιστικά στοιχεία: Καρότα που παράχθηκαν στη Θήβα και αγοράστηκαν από σούπερ μάρκετ της Αθήνας, βρέθηκαν να έχουν έως και 700% νικέλιο παραπάνω από καρότα που παράχθηκαν σε μη βιομηχανικές περιοχές. Επίσης, ενώ στα καρότα από άλλες περιοχές το χρώμιο ήταν κατά μέσο όρο 20 μg/kg, στα καρότα Θήβας έφτασε μέχρι 76 μg/kg. Ακόμα, εντοπίστηκε μόλυβδος μέχρι και 43 μg/kg, ενώ ο μέσος όρος στα καρότα από άλλες περιοχές είναι 35 μg/kg. Διπλάσιο είναι το κάδμιο στα καρότα Θήβας από τα καρότα άλλων περιοχών. Κρεμμύδια που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 688 μg/kg νικελίου, ενώ ο μέσος όρος στα κρεμμύδια άλλων περιοχών είναι μόλις 57 μg/kg, δηλαδή 640% παραπάνω. 

Στα κρεμμύδια άλλων περιοχών το χρώμιο ήταν κάτω από το όριο ανίχνευσης. Παρόλα αυτά σε κρεμμύδια Θήβας βρέθηκε έως και 26 μg/kg. Επίσης, ενώ στα κρεμμύδια άλλων περιοχών ο μόλυβδος είναι κατά μέσο όρο 24 μg/kg σε αυτά της Θήβας βρέθηκε έως και 72 μg/kg. Λίγο αυξημένες ήταν οι τιμές του καδμίου στα κρεμμύδια Θήβας σε σχέση με άλλες περιοχές.

Πατάτες που παράχθηκαν στη Θήβα περιέχουν έως 1.894 μg/kg νικελίου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 78 μg/kg, δηλαδή 926% πάνω! Κι εδώ το χρώμιο σε άλλες περιοχές ήταν κάτω από τα ανιχνεύσιμα όρια, αλλά στη Θήβα έφτασε μέχρι και 170 μg/kg. Δηλαδή 350% παραπάνω. Βρέθηκε ακόμη στις πατάτες Θήβας έως 36 μg/kg μολύβδου, ενώ στις άλλες περιοχές ο μέσος όρος είναι 18 μg/kg. Σε λογικά επίπεδα εντοπίστηκε κάδμιο. 

Με βάση αυτά τα αποτελέσματα προκύπτει ότι τα καρότα, κρεμμύδια και πατάτες Θήβας είναι κατά υπερβολικό βαθμό επιβαρημένα με πολύ επικίνδυνα βαρέα μέταλλα και κυρίως με νικέλιο, χρώμιο και κάδμιο. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η επιμόλυνση αυτή οφείλεται στη ρύπανση του Ασωπού και του υπόγειου υδροφορέα της ευρύτερης περιοχής. 

Το θέμα είναι πόσο επικίνδυνα είναι τα επίπεδα νικελίου και χρωμίου στα τρόφιμα αυτά για τον ανθρώπινο οργανισμό. Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών αν λάβουμε υπόψη την ανεκτή ημερήσια πρόσληψη νικελίου για παιδιά που είναι 300 μg την ημέρα, τότε από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι αρκούν λίγα γραμμάρια καρότου, κρεμμυδιού και πατάτας Θήβας για να τεθεί σε κίνδυνο η υγεία ενός παιδιού! 

ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΠΛΕΝΕΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΤΕ ΜΕ ΞΥΔΙ!

Χένρι Τζέιμς: «Απαιτείται παγκόσμια δράση κατά της μεγάλης φορoδιαφυγής» (*)

(*) Από το http://www.tovima.gr

Ο Χένρι Τζέιμς, οικονομολόγος, πρώην ανώτατο στέλεχος της συμβουλευτικής εταιρείας McKinsey&Co., δημοσιοποίησε τον περασμένο Ιούλιο για λογαριασμό της Tax Justice Network (Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης), μιας οργάνωσης-ομπρέλας, η οποία περιλαμβάνει περίπου 80 φορείς σε όλον τον κόσμο, μια έκθεση με τίτλο «The Price of Offshore Revisited» («Η αναθεωρημένη αξία των offshore»), η οποία προκάλεσε αίσθηση.
Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, το ποσό που ήταν «κρυμμένο» στους υπεράκτιους «φορολογικούς παραδείσους» το 2010 ανερχόταν σε 32 τρισ. δολάρια. Διαχειριστές ενός μεγάλου τμήματος αυτού του ποσού ήταν οι 50 μεγαλύτερες τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο, με τη «μερίδα του λέοντος» να ανήκει, με φθίνουσα κατάταξη, στις UBS, Credit Suisse και Goldman Sachs, οι οποίες το 2010 διαχειρίστηκαν ποσά διασυνοριακών συναλλαγών ύψους 4,1 τρισ. δολαρίων. Η όλη «υπεράκτια» επιχείρηση πραγματοποιείται με τη διαμεσολάβηση ενός πανίσχυρου δικτύου αποτελουμένου από παγκόσμιους τραπεζικούς κολοσσούς, μεγάλες δικηγορικές εταιρείες και λογιστικά γραφεία που εδρεύουν όχι σε κάποιον «παράδεισο» αλλά στα κυριότερα σήμερα χρηματοπιστωτικά κέντρα του αναπτυγμένου κόσμου.

- Στην έρευνά σας διαπιστώνετε ότι ο πλούτος που «κρύβεται» στους φορολογικούς «παραδείσους» μπορεί να φθάνει το ιλιγγιώδες ποσόν των 32 τρισ. δολαρίων. Πώς φθάσατε σε αυτό το συμπέρασμα; Οι αριθμοί που δίνει, για παράδειγμα, ο ΟΟΣΑ είναι μικρότεροι.

«Πρώτα απ' όλα εξετάσαμε λεπτομερώς την εκροή μη καταγεγραμμένων κεφαλαίων από 139 αναπτυσσόμενες χώρες και μετά λάβαμε για πρώτη φορά υπόψη μας το γεγονός ότι ο συγκεντρωμένος πλούτος στις υπεράκτιες εταιρείες είχε σε μεγάλο βαθμό επανεπενδυθεί. Υπάρχει συνεπώς φυγή  κεφαλαίων δύο ειδών: τα επανεπενδυμένα κεφάλαια των υπεράκτιων εταιρειών σε συνδυασμό με τον πλούτο που είναι ήδη εκεί και, δεύτερον, οι νέες εκροές κεφαλαίου από τις συγκεκριμένες χώρες. Οι περισσότεροι αναλυτές είχαν αγνοήσει το ζήτημα της επανεπένδυσης των κεφαλαίων, το οποίο εμείς λάβαμε υπόψη. Αρχικώς βρήκαμε ότι το 2010 από τα 21 ως τα 32 τρισ. δολάρια του συνολικού υπεράκτιου παγκόσμιου πλούτου περίπου 9 τρισ. προέρχονταν από αναπτυσσόμενες χώρες. Ακολούθως μελετήσαμε λεπτομερώς τη διασυνοριακή κίνηση χαρτοφυλακίων (assets) και καταθέσεων που διαχειρίστηκαν οι 50 μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες παγκοσμίως».

- Εχετε συγκεκριμένα στοιχεία για την Ελλάδα;

«Επεξεργαζόμαστε στοιχεία για κάποιες από τις χώρες του ΟΟΣΑ. Οσο δυσάρεστο και αν ακούγεται, η διεξαγωγή της συγκεκριμένης έρευνας γίνεται ακόμη πιο δύσκολη γιατί η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) δεν δημοσιοποιεί λεπτομερή εκτίμηση των διασυνοριακών συναλλαγών. Δημοσιοποιεί απλώς μια παγκόσμια έκθεση σχετικά με τις διασυνοριακές τραπεζικές καταθέσεις βασιζόμενη σε στοιχεία που παρέχουν μόνο 41 κεντρικές τράπεζες. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, οι διασυνοριακές καταθέσεις ανέρχονταν συνολικά το 2010 σε περίπου 7 τρισ. δολάρια. Οι τραπεζικές καταθέσεις ωστόσο δεν αποτελούν παρά ένα μικρό μέρος του συνολικού χαρτοφυλακίου των επενδυτών παγκοσμίως. Αποτελούν μόλις το 22%-28% του παγκόσμιου χαρτοφυλακίου. Πρόκειται για έναν τεράστιο τομέα, ο οποίος συνεχώς αυξάνεται, όπως αποδεικνύουν και τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών».

- Οταν λέτε ότι αυξάνεται, τι ακριβώς εννοείτε; Μπορείτε να μας δώσετε κάποια στοιχεία;

«Κάνοντας μια ιστορική ανάλυση των στοιχείων που διαχειρίζονται οι τράπεζες βλέπουμε ότι αυτοί που κατέχουν αυτόν τον πλούτο αντιστοιχούν μόλις στο 0,14% του παγκόσμιου πληθυσμού, αποτελούν δηλαδή μια πολύ μικρή ομάδα. Ο υπεράκτιος πλούτος αυξήθηκε από το 2005 ως το 2010 κατά 15%-16%. Εν μέσω λοιπόν οικονομικής κρίσης ο υπεράκτιος πλούτος παρουσίασε σημαντική αύξηση».

- Πώς θα μπορούσε ωστόσο να ρυθμιστεί αυτό το ζήτημα του κρυμμένου πλούτου, δεδομένου ότι, όπως επισημαίνετε, συμμετέχουν σε αυτή τη δραστηριότητα 50 από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου;

«Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Πρέπει να υπάρξει ισχυρή κυβερνητική δράση σε παγκόσμιο επίπεδο. Στη Σύνοδο της 2ας Απριλίου 2009 στο Λονδίνο, εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι G20 προέβησαν σε μεγαλόστομες δηλώσεις για τη λήψη μέτρων κατά των φορολογικών παραδείσων, αλλά στην πράξη δεν έκαναν τίποτα. Υπάρχουν θέματα που θα μπορούσαν να ρυθμιστούν σε τέσσερις συγκεκριμένους τομείς. Πρώτον, να υπάρξει αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στις διασυνοριακές κινήσεις κεφαλαίων ιδιωτών. Υπάρχουν διμερείς συμφωνίες, μεταξύ, π.χ., των ΗΠΑ και του Καναδά. Πρόκειται ωστόσο για μια τακτική που ο ΟΑΣΑ δεν έχει γενικεύσει, ειδικά σε σχέση με τις αναπτυσσόμενες  χώρες. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανένα σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των ΗΠΑ και χωρών όπως η Βραζιλία, η Αργεντινή ή το Μεξικό. Ενα μεγάλο τμήμα του αναπτυσσόμενου κόσμου, το οποίο αποτελεί και μεγάλη πηγή της υπεράκτιας δραστηριότητας, έχει μείνει απ' έξω. Εξάλλου, βάσει του προνομιακού καθεστώτος ιδιοκτησίας, δεν υπάρχει καμία υποχρέωση καταγραφής σε ορισμένες περιπτώσεις ούτε καν του ποιος είναι ο ιδιοκτήτης μιας εταιρείας. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στους "κλασικούς" υπεράκτιους παραδείσους αλλά επίσης και σε Πολιτείες των ΗΠΑ όπως το Ντέλαγουερ, όπου το "απόρρητο" που ισχύει συναγωνίζεται το καθεστώς offshore χωρών εκτός της αμερικανικής επικράτειας. Βασική λοιπόν προϋπόθεση είναι να υπάρξει και εκεί μεγαλύτερη διαφάνεια. Δεύτερον, να ρυθμιστεί το ζήτημα της φορολόγησης επιχειρήσεων οι οποίες είναι σήμερα εγγεγραμμένες σε υπεράκτιους παραδείσους, όπως η Google και η Microsoft. H αμερικανική εταιρεία τεχνολογίας Apple κατάφερε με αυτή την τακτική να γλιτώσει φόρους ύψους περίπου 2,2 δισ. δολαρίων. Ολος ο ναυτιλιακός τομέας της Ελλάδας εξάλλου είναι εγγεγραμμένος σε φορολογικούς παραδείσους, όπως οι νήσοι Μάρσαλ, η Νιγηρία και ο Παναμάς. Το τρίτο που πρέπει να γίνει είναι να υπάρξει ένα ρυθμιστικό πλαίσιο για όλους αυτούς τους "μεσάζοντες" (enablers), στους οποίους συγκαταλέγονται μεγάλοι τραπεζικοί κολοσσοί, λογιστικές και δικηγορικές εταιρείες, μέσω των οποίων κινείται όλη αυτή η επιχείρηση. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ισχυρό "διεθνές λόμπι" το οποίο εδρεύει σε παγκόσμια οικονομικά κέντρα όπως η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Παρά το γεγονός ότι οι αμερικανικές αρχές επέβαλαν κατά την πιο πρόσφατη προσπάθειά τους πάταξης της φοροδιαφυγής πρόστιμο ύψους 2 δισ. δολαρίων στην τράπεζα HSBC, το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ (και αυτό ισχύει και για την Ευρώπη) δεν έχει κάνει τίποτα για να μπει κάποιος τραπεζίτης στη φυλακή. Πιστεύω ότι πρέπει να γίνουμε πολύ πιο αυστηροί ως προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ενα τέταρτο ζήτημα είναι αυτό της κατοχής τραπεζικών λογαριασμών στην Ελβετία από υψηλόβαθμους κρατικούς αξιωματούχους και πολιτικούς».

- Πιστεύετε ότι η οικονομική κρίση θα αποτελέσει μοχλό πίεσης για να προχωρήσουν οι πολιτικοί σε πιο τολμηρά μέτρα κατά των φορολογικών παραδείσων;  

«Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κάποιος τι θα γίνει. Μπορεί σήμερα να έχουμε πολύ περισσότερες ενδείξεις από ποτέ για την ανάγκη να υπάρξει δράση και συγκεκριμένες προτάσεις, υπάρχει ωστόσο και ένα πολύ ισχυρό λόμπι το οποίο εμποδίζει τη λήψη μέτρων. Ο πρώην επικεφαλής της UBS στις ΗΠΑ, π.χ., o Ρόμπερτ Γουλφ, ήταν στενός φίλος του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Το παρήγορο είναι ότι υπάρχει ένα συνεχώς μεγαλύτερο κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο πολιτών οι οποίοι πιέζουν να υπάρξει μεγαλύτερη φορολογική δικαιοσύνη. Το δίκτυο Tax Justice (Φορολογική Δικαιοσύνη) αποτελείται σήμερα από 80 οργανώσεις σε όλον τον κόσμο και ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς».

- Το χρήμα που υπάρχει στους φορολογικούς παραδείσους είναι «πραγματικό» χρήμα ή πρόκειται απλώς για άλλη μία «φούσκα»;

«Το χρήμα παρουσιάζει το εξής ενδιαφέρον: αποτελεί δημιούργημα της πίστης σε αυτό. Το δολάριο, π.χ., δεν είναι παρά ένα κομμάτι χαρτί, χωρίς καμία αξία στο υλικό του. Απλώς η πλειονότητα των ανθρώπων θεωρεί ότι είναι χρήμα. Αν οι τράπεζες χάσουν την αξιοπιστία τους, τότε και οι άνθρωποι χάνουν την εμπιστοσύνη τους στις τράπεζες και αρχίζουν να αναρωτιούνται ποια είναι η αξία τους (value). Οσον αφορά τους "κλασικούς" παραδείσους, κανείς δεν θέλει να κρατάει τα λεφτά του π.χ. στις Νήσους Κέιμαν. Προτιμά να τα "μετακινεί" σε μέρη όπως το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ή στα χρηματοπιστωτικά κέντρα, όπως ονομάζονται. Ακόμη και αυτές οι τελευταίες εκτιμήσεις ωστόσο είναι υποκείμενες στην αβεβαιότητα και στην απώλεια εμπιστοσύνης. Το ζήτημα λοιπόν εδώ είναι ότι, αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στις τράπεζες, τότε θα πρέπει η αξιοπιστία τους να αποκατασταθεί, γιατί κανείς δεν θα θέλει να έχει τα λεφτά του σε αυτές».

- Το πρόβλημα λοιπόν φαίνεται να είναι στις μεγάλες τράπεζες και όχι στους «φορολογικούς παραδείσους»...

«Το πρόβλημα βρίσκεται στους υπευθύνους για τη ρύθμιση του τραπεζικού τομέα. Στην περίπτωση της Κύπρου η Ευρωπαϊκή Ενωση ανάγκασε την Κύπρο να επαναρρυθμίσει το πλαίσιό της. Δεν θέσπισε κοινούς κανόνες για όλη την ΕΕ ούτως ώστε να υπάρχει ένα κοινό τραπεζικό ρυθμιστικό πλαίσιο. Και οι ΗΠΑ πέρασαν μια οικονομική κρίση και από αυτή την άποψη δεν είμαστε "πρότυπο" για άλλες χώρες. Διαθέτουμε ωστόσο τουλάχιστον βασικούς χρηματοπιστωτικούς κανόνες οι οποίοι ισχύουν σε όλες τις Πολιτείες. Η Ευρωπαϊκή Ενωση προσπαθεί να έχει ένα κοινό νόμισμα χωρίς να έχει κοινό τραπεζικό ρυθμιστικό πλαίσιο. Η περίπτωση της Κύπρου, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να την απομονώσουν ως "ειδική", μας δείχνει τι ακριβώς συμβαίνει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση με το αποκαλούμενο "dodgy banking" (επισφαλής τραπεζική δραστηριότητα). Βλέπουμε ωστόσο ότι υπάρχει ένα όλο και μεγαλύτερο κίνημα για μεγαλύτερη διαφάνεια στην ΕΕ. Το Λουξεμβούργο, π.χ., ανακοίνωσε μόλις αυτή την εβδομάδα ότι δέχεται την αυτόματη ανταλλαγή τραπεζικών πληροφοριών, γεγονός πράγματι εκπληκτικό, ενώ οι πιέσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα έχουν μεταφερθεί στην Αυστρία. Πιστεύω λοιπόν ότι γίνονται σημαντικά βήματα και ότι θα δούμε πραγματικές αλλαγές τους επόμενους έξι μήνες. Αλλά ίσως να κάνω και λάθος...».

Τα bar codes μερικών από τις χώρες που ενδιαφέρουν τους Έλληνες καταναλωτές.

Υπάρχουν κάποιες κυβερνήσεις (σε διάφορες χώρες) που υποστηρίζουν είτε συκοφαντούν τη χώρα μας και το τρόπο ζωής των κατοίκων της. Μια απάντηση θα ήταν το μποϊκοτάζ των Ελλήνων καταναλωτών σε προϊόντα αυτών των χωρών. 
Αυτά είναι τα bar codes μερικών από τις χώρες που έχουν σημαντικό ενδιαφέρον για τους Έλληνες καταναλωτές. Σημειώνουμε ότι από τις παρακάτω χώρες υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση της χώρας μας και των Ελλήνων από τις κυβερνήσεις και τον απλό κόσμο.
40-44: Germany
46: Russian Federation
482: Ukraine
485: Armenia
50: United Kingdom
520: Greece
529: Cyprus
531: FYROM
535: Malta
539: Ireland
54: Belgium & Luxembourg
560: Portugal
569: Iceland
57: Denmark
590: Poland
594: Romania
599: Hungary
622: Egypt
625: Jordan
626: Iran
64: Finland
690-692: China
70: Norway
729: Israel
73: Sweden
759: Venezuela
76: Switzerland
779: Argentina
789: Brazil
80 - 83: Italy
84: Spain
850: Cuba
858: Slovakia
859: Czech Republic
869: Turkey
87: Netherlands
880: South Korea
890: India
893: Vietnam
90 & 91: Austria

ΕΦΕΤ: Νέες ανακλήσεις προϊόντων με DNA αλόγου

Σε συνέχεια των Εργαστηριακών Αποτελεσμάτων δειγμάτων που ελήφθησαν μετά από σχετικούς ελέγχους της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Νότιου Τομέα της Περιφέρειας Αττικής, ο ΕΦΕΤ ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό ότι ανιχνεύθηκε DNA αλόγου στα εξής προϊόντα:

- Σαλάμι "MOCKOBCKAЯ ΠΡΕΜИУΜ" (ΜΟΣΚΟΒΣΚΑΙΑ ΠΡΕΜΙΟΥΜ), σε συσκευασία των 200g, με ημερομηνία λήξης 22/04/2013, που παράγεται από την Λετονική επιχείρηση "SIA GRAVENDALE" (LV A003355 EK ) και διακινήθηκε από την επιχείρηση «ΧΑΡΑΤΣΙΔΟΥ Ε. – ΤΣΑΚΙΡΙΔΟΥ Α. Ο.Ε.» (Πέτρου Ράλλη 8, Αθήνα)

(ανιχνεύθηκε DNA αλόγου σε ποσοστό 95,8%)

- Κονσέρβα «Κρέας βοδινό στο φυσικό του ζωμό», σε συσκευασία των 325 γρ., με

ημερομηνία λήξης 31/10/2014, που παράγεται από την Λετονική επιχείρηση "VIKTORS RADILOVECS VALDES LOCEKLIS RITAL D" (LV A002138 EK ) και διακινήθηκε από την επιχείρηση «ΟΛΓΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ» (Αριστογείτονος 1, Αχαρναί) (ανιχνεύθηκε DNA αλόγου σε ποσοστό <1%)

- Κονσέρβα «Τουσόνκα μοσχαρίσια», σε συσκευασία των 400γρ., με ημερομηνία λήξης 29/10/2015, που παράγεται από την Γαλλική επιχείρηση "ETS PAUL TOUPNOT CONCERVES VIANDES" (FR 65 286 002 CE) και διακινήθηκε από την επιχείρηση «KΕΣΙΔΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ & ΣΙΑ Ο.Ε.» (Ασπρόπυργος)

(ανιχνεύθηκε DNA αλόγου σε ποσοστό >10%)

Η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής Νότιου Τομέα ζήτησε την άμεση ανάκληση / απόσυρση των ανωτέρω προϊόντων από την ελληνική αγορά και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη σχετικοί έλεγχοι. Επιπλέον, έχουν σταλεί δείγματα στο Γενικό Χημείο του Κράτους για τον προσδιορισμό της ουσίας φαινυλοβουταζόνη.

Υπενθυμίζουμε ότι από 21/3/13 έχουν γίνει επίσης οι παρακάτω ανακλήσεις:

- Κατεψυγμένο σουτζουκάκι Μ.Κ., 80g, ημ/νία λήξης 12/2/20/14, χαρτοκιβώτια των 4kg (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό > 25%)

- Κατεψυγμένες κοτομπουκίτσες 25g, ημ/νία λήξης 7/1/2014, χαρτοκιβώτια των 3 kg (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό >10% & <25%)

- Κατεψυγμένο σνιτσελάκι Μ.Κ., 130g, ημ/νία λήξης 13/2/2014, χαρτοκιβώτια των 3 kg (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό <1%)

- Κατεψυγμένο σουτζουκάκι Μ.Κ., 80g, ημ/νία λήξης 16/1/2014, χαρτοκιβώτια των 4 kg (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό >50%)

- Κατεψυγμένο σνιτσελάκι Μ.Κ., 130 g, ημ/νία λήξης 7/12/2013, χαρτοκιβώτια των 3 kg (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό <1%)

που παράγονται από την εταιρεία “T&T Foods Α.Ε.” (630 80 Λάκκωμα, Χαλκιδικής) για την επιχείρηση «Χούτος Catering A.E.».

- Προψημένα κατεψυγμένα μπιφτέκια “IFANTIS” σε συσκευασία 10 τεμαχίων με καθαρό βάρος 800g και ημ/νία λήξης 15/11/2013 (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό >50%) που παρασκευάζονται από την εταιρεία “ΥΦΑΝΤΗΣ Α.Ε.” (Σενέκα 4, Κηφισιά)

- Λουκάνικα τύπου Φρανκφούρτης με εμπορική ονομασία «NIKAS ΜΟΣΧΑΡΙ λουκάνικα τ.Φρανκφούρτης», 280 g, ημ/νία λήξης 5/5/2013, (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό >10% & <25%)

- Παριζάκι με εμπορική ονομασία «ΝΙΚΑS ΜΟΣΧΑΡΙ παριζάκι», 300 g, ημ/νία λήξης

6/6/2013 (ανιχνεύτηκε DNA αλόγου σε ποσοστό >1% & <20%)

που παρασκευάζονται από την εταιρεία “Π. Γ. ΝΙΚΑΣ Α.Β.Ε.Ε.” (22ο χλμ. Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας, Αγ. Στέφανος Αττικής).

Σε ότι αφορά στα θετικά σε DNA αλόγου δείγματα, τα οποία με πρωτοβουλία του ΕΦΕΤ - παρ’ όλο που δεν προβλέπεται από τη Σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - υποβάλλονται και σε εργαστηριακό έλεγχο για τον προσδιορισμό της ουσίας φαινυλοβουταζόνη (phenylbutazone), εκδόθηκαν τα πρώτα οκτώ (8) αποτελέσματα από το Γενικό Χημείο του Κράτους που ήταν στο σύνολό τους αρνητικά.

Bloomberg: πως σώθηκαν οι αμαρτωλές γερμανικές τράπεζες (*)

(*) Από το http://www.tovima.gr
Οι ασφυκτικές γερμανικές πιέσεις για τη συρρίκνωση του «υπερδιογκωμένου» κυπριακού τραπεζικού τομέα, τον τερματισμό του «ξεπλύματος βρόμικου (ρωσικού) χρήματος» και την υιοθέτηση ενός νέου, λελογισμένου και «ηθικά αποδεκτού» οικονομικού μοντέλου από τη Μεγαλόνησο, παραπέμπει σε ένα παρελθόν, όχι και τόσο μακρινό, το οποίο η «ηθικώς άσπιλη» Γερμανία επιμένει να αγνοεί: αυτό της υπερέκθεσης των γερμανικών τραπεζών στα τοξικά, όπως αποδείχθηκε, ομόλογα της «ευρωπαϊκής περιφέρειας», αλλά και άλλα προϊόντα αμφιλεγόμενης αξιοπιστίας- και τον τρόπο απεμπλοκής τους από αυτά.

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε άρθρο του με ημερομηνία 24 Μαΐου του 2012 και τίτλο «Ε, Γερμανία, έχεις κι εσύ ένα πακέτο διάσωσης» («Ηey Germany: You Got a Bailout Too»), το αμερικανικό πρακτορείο Bloomberg, παρά τη ρητορική που επικράτησε περί «αμαρτωλού», «σπάταλου» ευρωπαϊκού Νότου και «ηθικού», «συνετού» Βορρά, αυτές που στηρίχθηκαν- και ουσιαστικώς διεσώθησαν- από τα πακέτα στήριξης που δόθηκαν στην «ευρωπαϊκή περιφέρεια» ήταν οι γερμανικές τράπεζες. Η έκθεση των τελευταίων σε τοξικά ομόλογα της συγκεκριμένης περιοχής, δεν ήταν μόνο υπερβολική: ξεπερνούσε τα συνολικά αποθεματικά τους, με αποτέλεσμα να απειλείται άμεσα η επιβίωσή τους.

Στα 545 δισ. ευρώ οι απαιτήσεις των Γερμανικών τραπεζών το 2009

Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), έως τον Δεκέμβριο του 2009, οι γερμανικές τράπεζες είχαν σωρεύσει μελλοντικές απαιτήσεις πληρωμών σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία, ύψους 704 δισ. δολαρίων (545 δισ. ευρώ)- ποσό το οποίο υπερέβαινε το συνολικό τους κεφάλαιο.

 «Με άλλα λόγια», όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά το Bloomberg, «δάνεισαν πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούσαν να διαθέσουν».

Η στήριξη των συγκεκριμένων χωρών μέσω Ευρωπαϊκής Ενωσης και Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως υπογραμμίζει το Bloomberg, έδωσε ουσιαστικά τη δυνατότητα στη Γερμανία να «επαναπατρίσει» κεφάλαια τα οποία, σε περίπτωση κατάρρευσής τους, θα έχαναν οι ίδιες οι γερμανικές τράπεζες, οι οποίες θα έπρεπε ακολούθως να διασωθούν με χρήματα των γερμανών φορολογουμένων.

Περισσότερα στο:  http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=504176

Γιάννης Δραγασάκης: νηφάλια και επιστημονική άποψη για τη κρίση στη Κύπρο

Οι Κύπριοι πέτυχαν ήδη μια σημαντική νίκη με την απόφαση της κυπριακής Βουλής, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται και θα είναι σκληρός. Γι’ αυτό συμφωνώ κι εγώ ότι χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας. Και άλλωστε η αποστολή μας στην Κύπρο αποσκοπούσε ακριβώς αφενός στο να εκφράσουμε αυτή την αλληλεγγύη μας και αφετέρου να συζητήσουμε σε βάθος και για το πρόβλημα και για τις λύσεις. Είδαμε ή επικοινωνήσαμε με όλες σχεδόν τις πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου. Επιστρέφω προσωπικά αισιόδοξος διότι εκεί, όπως είπα συζητούν, διαπραγματεύονται, πέτυχαν η αρχική πρόταση να τεθεί προς διάλογο και όχι να εφαρμοστεί με το έτσι θέλω, δεύτερον εκεί ο Πρωθυπουργός ενημερώνει όχι μόνο την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και το Κοινοβούλιο και το λαό, λέει δηλαδή τι ακριβώς έγινε στο Eurogroup και τι δεν έγινε, κάτι το οποίο ο ελληνικός λαός στερείται, και τρίτον, εκεί οι πολιτικές δυνάμεις διαλέγονται παρά τις διαφορές τους. Αναζητούν ακόμη και κοινούς τόπους, αλλά κοινούς τόπους όχι υποταγής, αλλά αντίστασης στην τρόικα και τις επιταγές της. Αυτά είναι στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι ο αγώνας των Κυπρίων μπορεί να έχει μια θετική έκβαση.

Θα ήθελα να επισημάνω ποια, κατά την άποψη τη δική μας, από την επιτόπια μελέτη και συζήτηση που είχαμε, είναι τα στρατηγικά επίδικα αυτού που θα λέγαμε σήμερα «το νέο κυπριακό πρόβλημα»: Δεν είναι το τι θα γίνει με τη μία ή την άλλη τράπεζα. Δεν είναι το πώς ακριβώς θα εξασφαλιστούν τα 5,8 δις ευρώ ή τα 10 δις ευρώ. Τα στρατηγικά επίδικα ζητήματα είναι:

Πρώτον, να μπορέσει η Κύπρος να αποφύγει την παγίδευσή της στον φαύλο κύκλο ‘λιτότητας – ύφεσης –  χρέους’ στον οποίο έχουμε παγιδευτεί εμείς. Εάν το αποφύγουν αυτό, οι όποιες θυσίες θα έχουν αποτέλεσμα. Εάν όχι τότε ακόμη και μία λύση που μπορεί να φαίνεται θετική, κατά τη γνώμη μας δεν θα είναι βιώσιμη. Άρα το πρώτο είναι να αποφύγουν τη λιτότητα, την ύφεση και την ανακύκλωση του προβλήματος.

Δεύτερο στρατηγικά επίδικο θέμα είναι να μπορέσουν να βρουν έναν τρόπο ομαλής μετάβασης στο νέο οικονομικό μοντέλο – γιατί προφανώς η Κύπρος πρέπει  να βρει ένα νέο οικονομικό σύστημα, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με τρόπο ομαλό, να γίνει μέσα από μετασχηματισμούς και όχι με βίαιο τρόπο, καταστροφικό, της αυτόν που προέβλεπε η αρχική απόφαση του Γιούρογκρουπ, έναν τρόπο που κι εμείς εδώ τον έχουμε βιώσει.

Το τρίτο στρατηγικά επίδικο ζήτημα είναι να μη χάσουν τον εθνικό έλεγχο πάνω της φυσικούς πόρους, να μπορέσει δηλαδή η Κύπρος να αξιοποιήσει της φυσικούς της πόρους με τρόπο που η ίδια θα κρίνει ότι είναι ο πιο επωφελής για τον ίδιο το λαό της.

Και το τέταρτο, αλλά πρώτο σε σημασία, είναι η διαφύλαξη του δημοκρατικού δικαιώματος του κυπριακού λαού να έχει τον τελικό λόγο σε όλα τα ζητήματα. Νομίζω ότι αυτά είναι τα βασικά κομβικά θέματα.

Το δεύτερο σημείο αφορά βεβαίως το θέμα της χρηματοδότησης, το οποίο είναι υπαρκτό, διότι έχει καταστραφεί κεφάλαιο. Μην ξεχνάμε ότι και με το ελληνικό PSI και το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων η Κύπρος έχει χάσει 4,5 δις ευρώ, πέρα από άλλες  απώλειες. Άρα υπάρχει πρόβλημα. Η Κύπρος όμως έχει δυνατότητες και ακριβώς αυτό καθιστά με μία έννοια πιο απαράδεκτη την πρόταση που έγινε από το Eurogroup διότι αγνόησε τις δυνατότητες της Κύπρου να βρει άλλες λύσεις. Και προς αυτή την κατεύθυνση εργάζονται τούτη την ώρα οι πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο. Εμείς εκείνο το οποίο είδαμε είναι ότι υπάρχει τρόπος να βρεθούν πόροι από το εσωτερικό της Κύπρου για να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες, του 2013 ίσως και το 2014. Βεβαίως αυτό δεν αρκεί, αλλά ίσως επιλύοντας τα άμεσα προβλήματα να υπάρξει ο χρόνος και η δημοκρατική διαβούλευση, οι συνεργασίες και ο διάλογος ούτως ώστε να βρεθεί μια πιο ριζική και ολοκληρωμένη λύση στην πορεία. Γενικά για μια ριζική λύση, η φύση του κυπριακού προβλήματος, ο ειδικός του ως ένα βαθμό χαρακτήρας, διότι είναι μέρος κι αυτό του γενικότερου προβλήματος, απαιτεί τη σύμπραξη τριών παραγόντων: Της Κύπρου, πριν από όλα, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και της Ρωσίας. Νομίζουμε ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις και η αμοιβαιότητα των συμφερόντων που καθιστά μια τέτοια τριμερή συνεργασία ως τη βάση πάνω στην οποία μπορούν να υπάρξουν εναλλακτικοί δρόμοι οι οποίοι να εξασφαλίσουν το κριτήριο της δικαιοσύνης και της βιωσιμότητας της κυπριακής οικονομίας και κοινωνίας.

Το τρίτο σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ, παρόλο που έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά, είναι ότι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πλήρως τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε τυχόν υλοποίηση των προτάσεων της τρόικα στην Κύπρο, δηλαδή των αποφάσεων του Eurogroup. Και θέλω να υπογραμμίσω ότι οι συνέπειες αυτές δεν περιορίζονται μόνο στην καταστροφή της Κύπρου, διότι θα πρόκειται για καταστροφή αφού θα φύγουν μαζικά κεφάλαια, θα μπει η Κύπρος σε μια  περίοδο απροσδιόριστης διάρκειας καχεξίας, ύφεσης, πιστωτικής συρρίκνωσης. Θα καταστραφεί ο κρίσιμος πυλώνας που χρηματοδοτεί σήμερα την Κύπρο και είναι  οι συνεργατικές τράπεζες, τα λεγόμενα ταμιευτήρια.

Πέρα όμως από τις καταστροφικές συνέπειες για την Κύπρο θα υπάρξουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες και για την Ελλάδα.  Και πρέπει να εκφράσουμε με έμφαση το αίτημα να υπάρξει από την τράπεζα της Ελλάδας ή άλλον φορέα πλήρης μελέτη και απεικόνιση όλων των πιθανών συνεπειών για τα ελληνικά συμφέροντα από την εφαρμογή των αποφάσεων του Eurogroup ή όποιας άλλης πρότασης κατατίθεται από την τρόικα. Και μιλάω για συνέπειες που θα υπάρξουν λόγω του γεγονότος ότι υπάρχουν ελληνικές καταθέσεις στην Κύπρο, υπάρχουν και ελληνικές τράπεζες στην Κύπρο, έχουν υπάρξει και δάνεια ελληνικών τραπεζών στην Κύπρο, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι υπάρχουν τρία υποκαταστήματα κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα με δάνεια, με χορηγήσεις, με προβλήματα. Επίσης, μιλάω για συνέπειες για την Ελλάδα από το γεγονός ότι αν στην Κύπρο αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει ασφάλεια καταθέσεων δεν θα υπάρχει ασφάλεια καταθέσεων ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ισπανία αλλά και σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αφού θα επικρέμεται το ενδεχόμενο ότι κάποια στιγμή μπορεί και εδώ να υπάρξει κούρεμα των καταθέσεων .

Τέλος, οι συνέπειες θα είναι ευρύτερες και αφορούν σ’ όλη την Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο ΔΝΤ αυτή τη στιγμή με πρωτοβουλία του εκπροσώπου της Βραζιλίας έχει τεθεί θέμα για αυτές τις αποφάσεις, με την έννοια ποια είναι η λογική πάνω στην οποία στηρίζονται, ποια η οικονομική λογική την οποία υπηρετούν, ποιοι οι κίνδυνοι που δημιουργούνται για όλο τον κόσμο.  Από το ότι δηλαδή και το κούρεμα των καταθέσεων εντάσσεται στα μέσα με τα οποία επιχειρείται να επιρριφθούν οι συνέπειες της κρίσης  σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Σημειώνω επίσης το γεγονός ότι η ίδια η κα Λαγκάρντ, Δ/ντρια του ΔΝΤ, επεσήμανε το συστημικό χαρακτήρα της Κύπρου αλλά και τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει  αυτή η απόφαση.

Τέλος, δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε για τις δηλώσεις που γίνονται στη Ρωσία από κορυφαίους πολιτικούς παράγοντες, όπως ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός. Άρα μιλάμε για ένα πρόβλημα με τεράστιες κοινωνικές, οικονομικές αλλά και γεωπολιτικές επιπτώσεις και στην Κύπρο, και στην Ελλάδα, και στην Ευρώπη, και διεθνώς. Γι’ αυτό και ο αγώνας του κυπριακού λαού, αντίστοιχα, έχει μια ευρύτερη σημασία.

Για τα σενάρια δεν θα ήθελα να πω κάτι, διότι βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση και ίσως σήμερα καταρτισθεί νέο νομοσχέδιο το οποίο να κατατεθεί προς συζήτηση στη Βουλή. Εκείνο το οποίο ίσως έχει νόημα να επαναλάβω είναι ότι  υπάρχουν δυνατότητες είτε με αυτό που κι εμείς από την αρχή της κρίσης είχαμε πει, το «λαϊκό ομόλογο», με μια μορφή εσωτερικού δανεισμού, μπορούν να εξασφαλισθούν πόροι οι οποίοι να βοηθήσουν στην πρώτη φάση. Υπάρχουν επίσης στην Κύπρο πόροι των ασφαλιστικών ταμείων – ευτυχώς εκεί δεν κουρεύτηκαν όπως εδώ- που θα μπορούσαν να συμβάλλουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Τέλος, η Κύπρος έχει το πλεονέκτημα των βέβαιων εσόδων από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου. Άρα μπορεί να υπάρξει ομόλογο με  υποθήκη τα έσοδα από την εκμετάλλευσή του.

Θα ήθελα να τελειώσω με μια διαπίστωση: Ανεξάρτητα από την τελική έκβαση που θα έχει η όλη υπόθεση –που ευχόμαστε να είναι αυτό που εμείς θεωρούμε ριζική λύση, δηλαδή όχι απλώς μια λύση καλύτερη εντός της τρόικα, που και αυτή θα είχε την αξία της, αλλά εμείς ως ριζική λύση θα βλέπαμε μια λύση με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία και λογική, έξω από το πλαίσιο της τρόικα, με στόχο, όπως είπα, μια σχεδιασμένη μετάβαση της κυπριακής οικονομίας με όρους δικαιοσύνης και δημοκρατίας σε ένα νέο βιώσιμο σύστημα– θεωρώ ότι η κρίση της Κύπρου, όπως επίσης και η κρίση της Ελλάδας, επιβεβαιώνει βασικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα, προχθές στην Ισπανία, τώρα στην Κύπρο είναι εκφράσεις μιας ευρύτερης συστημικής ευρωπαϊκής κρίσης. Άρα χρειάζονται συνολικές λύσεις και όχι λύση από χώρα σε χώρα μόνο. Δεύτερον επιβεβαιώνεται η θέση ότι όσο μικρή και αν είναι μια χώρα, λόγω των δομικών αλληλεξαρτήσεων που υπάρχουν κυρίως εντός της Ευρωζώνης, αυτή η χώρα μπορεί να διαπραγματευτεί, μπορεί να διεκδικήσει λύσεις καλύτερες, αυτό ακριβώς που ζούμε στην Κύπρο και που δεν είχαμε εδώ στην Ελλάδα την ευκαιρία να ζήσουμε μέχρι τώρα , αλλά που είμαστε σίγουροι ότι θα ζήσουμε στο μέλλον.

Τρίτο συμπέρασμα είναι και τα όρια των εθνικών λύσεων . Ότι δηλαδή η όποια λύση για την Κύπρο θα μπορέσει να αποβεί πραγματικά βιώσιμη αν υπάρξουν ευρύτερες αλλαγές στην Ευρώπη ή αν υπάρξουν πολιτικές μετατοπίσεις στις χώρες που έχουν ομοειδή προβλήματα. Γι’ αυτό νομίζω ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, που από την αρχή της κρίσης έχει κατατεθεί, για την ανάγκη συμμαχίας των λαών του Νότου και περαιτέρω με τους εργαζόμενους του Βορρά, είναι ο στρατηγικός δρόμος για να υπάρξει μια πραγματικά εναλλακτική απάντηση στην κρίση. 

Το χρέος της χώρας είναι υπέρογκο (*)

(*) Από τη http://www.dw.de

Το χρέος της χώρας είναι υπέρογκο. Ο λόγος όχι για την Ελλάδα, αλλά για τη Γερμανία. Πριν από 60 χρόνια υπογράφηκε στο Λονδίνο η συμφωνία για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους.

Με την υπογραφή της συμφωνίας για την διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 η γερμανική μεταπολεμική οικονομία έθετε τα θεμέλια του μετέπειτα «οικονομικού θαύματος», πιστεύει η Γερμανίδα ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ- Γιασίνσκι από το Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης:
«Η συμφωνία του Λονδίνου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο λεγόμενο οικονομικό θαύμα της Γερμανίας. Μπορεί μάλιστα να υποστηριχθεί ότι χωρίς τη διαγραφή του χρέους δεν θα υπήρχε οικονομικό θαύμα»....

«Αν εφαρμόσουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα τότε οι Γερμανοί θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μόνο αν επιτρέψουν ένα πλεόνασμα στο ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Και οι Έλληνες θα εξάγουν προϊόντα και θα φιλοξενούν στα ξενοδοχεία τους Γερμανούς τουρίστες μέχρι που να ξεπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τεθωρακισμένα».
Η ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ-Γιασίνσκι τονίζει ότι δεν είναι εύκολη η σύγκριση της μεταπολεμικής Γερμανίας με τη σημερινή Ελλάδα. Παρόλα αυτά οι Γερμανοί, λέει, δεν θα έπρεπε να ξεχνούν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα ότι κάποτε και η Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη και χρειάζονταν βοήθεια. Πόσο μάλλον που τότε στο Λονδίνο η Ελλάδα ανήκε στους δανειστές και αποδέχθηκε και εκείνη τη διαγραφή του χρέους της τότε Δυτικής Γερμανίας.

Διαβάστε περισσότερα στο:
http://www.dw.de/%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1/a-16629985

Ιταλία: σχεδόν τελικά αποτελέσματα

Για τη Βουλή: Σε 61.305 από τα 61.446 εκλογικά τμήματα

Αριστερά: 29,54% - Δεξιά: 29,14% - Κίνημα «Πέντε Αστέρων»: 25,54% - Κέντρο: 10,54%.

Για τη γερουσία: Σε 60.401 από τα 60.431 εκλογικά τμήματα

Αριστερά: 31,6% - Δεξιά: 30,67% - Κίνημα «Πέντε Αστέρων»: 23,79% - Κέντρο: 9,13%.

Η Αριστερά κερδίζει άνετη πλειοψηφία στη Βουλή και σχετική στη Γερουσία (123 έδρες έναντι 118 της δεξιάς, 53 του κινήματος 5 αστέρων και 19 του κέντρου)

Ιταλία: το νέο κόμμα των 5 αστέρων παροδικό φαινόμενο ή απαρχή πολιτικών εξελίξεων ;

Το κόμμα αυτό σίγουρα είναι ένα δυναμικό νέο φαινόμενο της εποχής του νεο-φιλελευθερισμού και της άγριας λιτότητας στην Ιταλία.

Etna- Eruzione del 23 Febbraio 2013 ore 20:00 - Foto da Riposto di Andrea Salemi

Η αρχική αρνητική αντιμετώπισή του από όλους αυτούς που συνηθίζουν να είναι τιμητές των πάντων αντικαταστάθηκε από πιο νηφάλιες προσεγγίσεις όσο πέρναγε ο χρόνος και το κίνημα των 5 αστέρων όχι μόνο δεν ξεφούσκωνε, αλλά καθιερωνόταν βήμα - βήμα στη πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Οι σημερινές εκλογές είναι η πιο σημαντική του αναμενόμενη καθιέρωση. 

Ο οξύς και "αντιπολιτικός" λόγος του ιδρυτή του και απόλυτου αρχηγού του μέχρι σήμερα, δείχνουν μεταξύ των άλλων και κάποια σημαντικά υπόγεια κοινωνικά ρεύματα, που οι γραφειοκράτες συνήθως τα αντιλαμβάνονται τη τελευταία στιγμή και όταν πια τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. 

Εκατοντάδες χιλιάδες Ιταλοί ξέρουν ότι τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα στη χώρα τους είναι ¨δεμένα¨ με το άρμα της εξουσίας και διαφθοράς. Ξέρουν ότι το όνειρο της Ευρώπης των Λαών έχει γίνει σήμερα ο εφιάλτης της ΕΕ του νεο-φιλελευθερισμού. Αυτός ο νεο-φιλελευθερισμός που κατάντησε το κοινό νόμισμα από εργαλείο αντιμετώπισης των εθνικών και περιφερειακών ανισοτήτων σε ¨δόρυ¨ των Γερμανών συντηρητικών και ¨παίγνιο¨των διεθνών αγορών.  ίσως η πλήρης κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων να ακούγεται φοβικά σε όσους νομίζουν ότι  τα τελευταία χρησιμοποιούν μόνο αυτήν, αλλά τα δεκάδες σκάνδαλα - τα τελευταία 50 χρόνια στην Ιταλία - παράτυπης και πολλές φορές παράνομης χρηματοδότησης κομμάτων από ιδιώτες, funds,  εταιρείες ακόμη και το Βατικανό τον επαληθεύουν. Το ίδιο ισχύει και για τη θέση του για τη μείωση των βουλευτικών αποζημιώσεων. Και μην πάτε μακρυά, δείτε και το τι έγινε τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας - δεκάδες σκάνδαλα που έμειναν στο απυρόβλητο και διασπάθισαν δεκάδες δις ευρώ.

Το σίγουρο είναι ότι μετά τις εκλογές η πολιτική σκηνή στην Ιταλία θα είναι πολύ διαφορετική. Μπορεί η Μέρκελ και το Βατικανό να ψηφίζουν Μόντι, μπορεί ο Μπερλουσκόνι να επαναλαμβάνεται ως φάρσα πια αλλά δίπλα από την αδυναμία του παλιού να συνεχίσει, υπάρχει το έμβρυο της νέας πολιτικής. Οι ίδιοι οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν για τη ζητούμενη νέα πορεία της χώρας. Αυτή τους η απόφαση θα συνταράξει τη πολιτική σκηνή όχι μόνο στο νότο της Ευρώπης (σήμερα σε 80 πόλεις της Ισπανίας διαδήλωσαν κατά της κυβέρνησης του Ραχόϊ εκατομμύρια πολίτες) αλλά και την ίδια την ΕΕ. 

Τους δημοκράτες και προοδευτικούς στα λόγια οι πολίτες της Ιταλίας τους έχουν δει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια να εφαρμόζουν συντηρητικές πολιτικές. 

Ο Γκρίλο ήταν αυτός που ξανάφερε στη πολιτική συζήτηση το Ιταλικό ΚΚ και τον Μπερλινγκουέρ, που πολλοί αριστεροί τον είχαν ήδη ξεχάσει. 

Στο Μιλάνο στη πρόσφατη μεγάλη συγκέντρωσή του κόμματος των 5 αστέρων ο Ντάριο Φο χαιρετίζοντας τις δεκάδες χιλιάδες  συγκεντρωμένων είπε: "Τέτοια πράγματα έχω να δω από το 1945, αν εμείς δεν τα καταφέραμε να αλλάξουμε τον κόσμο, κάντε το εσείς και μη σταματάτε". Ίσως λίγο υπερβολικά και συναισθηματικά φορτισμένα λόγια αλλά αν το εκλογικό ποσοστό του Γκρίλο ξεπεράσει το 20% και σχηματιστεί κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις δυνάμεις της αριστεράς και στο νέο κίνημα των 5 αστέρων τότε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα θα συμβούν όχι μόνο στο Νότο της Ευρώπης αλλά και σε όλη την ΕΕ.

Ισλανδία: σωθήκαμε γιατί δεν εφαρμόσαμε τις συνταγές της Ευρωζώνης (*)

(*) Από τη www.dw.de

Η Ισλανδία κατάφερε να υπερβεί την κρίση, επειδή την αντιμετώπισε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι χώρες της ευρωζώνης. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» λέει o πρόεδρος Ολ. Γκρίμσον.

Ένα από τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 ήταν η Ισλανδία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της τότε ήταν χειρότερη και από εκείνη της Ελλάδας. Σήμερα, όμως, η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Η οικονομία αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και η ανεργία μειώνεται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ισλανδίας Όλαφουρ Γκρίμσον, η ανάκαμψη οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ισλανδοί αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την κρίση σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης. Και όπως επισήμανε στην Deutsche Welle ο πρόεδρος Όλαφουρ Γκρίμσον: «Κατ` αρχήν διαπιστώσαμε νωρίς πως δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία.

«Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» «Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας» Επιδιώξαμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη και παράλληλα να αλλάξουμε τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων. Ο δεύτερος λόγος της επιτυχίας είναι ότι δεν τηρήσαμε τις δυτικές συνταγές για την αντιμετώπιση της κρίσης».

Με λίγα λόγια η Ισλανδία δεν έκανε τίποτε για να διασώσεις τια τράπεζές της, όπως τονίζει ο Όλαφουρ Γκρίμσον, εξηγώντας τους λόγους. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις; Οι τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν. Σε διαφορετική περίπτωση τους δημιουργούμε την εντύπωση πως μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς ευθύνη. Δεν γίνεται όταν έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν να καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό», εξηγεί ο ισλανδός πρόεδρος.

Το ΔΝΤ διδάχθηκε πολλά από την ισλανδική εμπειρία

Ο Όλαφουρ Γκρίμσον δεν κρύβει ότι επικρίθηκε έντονα η ισλανδική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξέφρασαν την αντίθεσή τους στον ισλανδικό δρόμο. Ακόμη και σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ισλανδία τα κατάφερε επειδή απλά είχε το δικό της νόμισμα και δεν ήταν μέλος της ευρωζώνης. «Φυσικά και βοήθησε πολύ το γεγονός ότι είχαμε το δικό μας νόμισμα. Προχωρήσαμε στην υποτίμηση της κορώνας και αυτό ήταν σημαντικό. Ωστόσο, όλες οι άλλες κινήσεις που κάναμε δεν είχαν σχέση με την υποτίμηση. Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας. Δώσαμε τη δυνατότητα στους πολίτες να συμμετάσχουν στις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και φτιάξαμε άλλες. Αυτά θα τα κάναμε ακόμη και εάν ήμασταν μέλος της ευρωζώνης», διευκρινίζει ο ισλανδός πρόεδρος.

Σε ποιο βαθμό όμως μπορεί το ισλανδικό παράδειγμα να ακολουθηθεί από την καγκελάριο Μέρκελ, την διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και τους άλλους παίκτες που διαχειρίζονται την κρίση στην ευρωζώνη; «Η ισλανδική εμπειρία μπορεί να λειτουργήσει ως „εγερτήριο κάλεσμα“ για τους άλλους. Να τους κάνει να επανεξετάσουν τις καθεστηκυίες στρατηγικές των τελευταίων 30 ετών. Η αντίδραση του ΔΝΤ στην ισλανδική περίπτωση ήταν ενδιαφέρουσα. Το πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης του ΔΝΤ ολοκληρώθηκε πριν από ενάμισι χρόνο. Στην αποχαιρετιστήρια σύσκεψη, οι υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του ΔΝΤ παραδέχθηκαν ότι διδάχθηκαν πολλά από την ισλανδική εμπειρία», καταλήγει ο Όλαφουρ Γκρίμσον.

Andreas Becker/Σταμάτης Ασημένιος 

Κομισιόν για τις επενδύσεις στην Ελλάδα το 2014-2020 (*)

(*) Της Δήμητρας Καδδά απο το www.capital.gr

Η Ελλάδα ετοιμάζεται να φτιάξει το δικό της σχέδιο ανάπτυξης έως το 2020 αλλά η Κομισιόν έχει ήδη συντάξει την δική της «λευκή βίβλο» για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις στην Ελλάδα το 2014-2020 με επίκεντρο τους μόνους ίσως αναπτυξιακούς πόρους που θα έχει η εντός μνημονίου χώρα, το επόμενο ΕΣΠΑ το οποίο – προς το παρόν – προσδιορίζεται σε 14 δισ. ευρώ.

Η μελέτη καταγράφει τις 5 προκλήσεις, τους κινδύνους και τις 5 βασικές πρωτοβουλίες ανά τομέα με έμφαση σε ενεργειακά δίκτυα, σε θαλάσσιες μεταφορές, στην νέου τύπου αγροτική ανάπτυξη, στου τουρισμό και στην στήριξη των μικρομεσαίων.

Η έκθεση των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με την ανάπτυξη της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης (έτσι θα λέγεται το ΕΣΠΑ 2) όπως η ίδια αναφέρει, βασίστηκε στο μνημόνιο, στους στόχους Ευρώπη 2020, στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων, στην έκθεση της ΕΕ "Ανάπτυξη για την Ελλάδα", στην έρευνα της McKinsey & Company με θέμα «Ελλάδα 10 Χρόνια μπροστά »και σε μια σειρά από μελέτες, όπως η έκθεση του ΟΟΣΑ για την αξιολόγηση της δημόσιας διοίκησης.

Τα προβλήματα

Η επιτροπή κάνει λόγο για «πιεστικές προκλήσεις στην Ελλάδα που σχετίζονται με:

1. ένα αναποτελεσματικό δημόσιο που εμποδίζει την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, σε συνδυασμό με ένα μη βιώσιμο οικονομικό μοντέλο που στερείται ανταγωνιστικότητας. Αυτό οδηγεί σε

2. υψηλή ανεργία, ιδίως των νέων, αυξάνοντας τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια,

3. ανεπαρκείς επενδύσεις σε υποδομές για την προώθηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, και

4. αναποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων και

5. απουσία πολιτικής για την διαχείρισης της κλιματικής αλλαγής.

Αναγκαίο θεωρείται για την Ελλάδα:

- η δημιουργία ενός πλαισίου διαλόγου

- να ανταποκριθεί στις πιο πιεστικές προκλήσεις

- να προτείνει βασικές προτεραιότητες χρηματοδότησης

- να προωθήσει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση με βάση την πολυδιακυβέρνηση

Οι τομείς της ανάπτυξης εκτιμάται ότι είναι:

- Ένα επιχειρηματικό περιβάλλον ευνοϊκό για τις επενδύσεις.
- Αύξηση συμμετοχή στην αγορά εργασίας, με ενεργές πολιτικές ένταξης εκπαίδευσης κατάρτισης και ενίσχυσης προσόντων.
- Ανάπτυξη βασικών δικτύων υποδομών

- Φιλικό Περιβάλλον και ενεργειακά αποτελεσματική οικονομία

- Μεταρρυθμίσεις για μία αποτελεσματική και υπεύθυνη Διοίκηση.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι:

- Περιφερειακές Ανισότητες. Σημαντικές αποκλίσεις σε σχέση με τον μέσο όρο του ΑΕΠ για την περίοδο 2007-2009, μεταξύ των 13 Περιφερειών καθώς είναι στο 120,1% του κοινοτικού ΑΕΠ ανά κάτοικο για την Αττική, ενώ στη Δυτική Ελλάδα είναι μόνο66,2%.

- Αντί για τον στόχο επενδύσεων σε έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη 3% έως το 2020 η Ελλάδα έχει επίδοση μόνο 0,6% του ΑΕΠ.

- Η φτώχεια εκτοξεύεται, η απασχόληση είναι πολύ χαμηλή, η ανεργία καλπάζει, το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο αυξάνεται στο 13,1%, το ποσοστό αποφοίτων πανεπιστημίων υπολείπεται των στόχων.

- Αντί για 20% κάλυψη των αναγκών από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας η Ελλάδα έχει επίδοση μόνο 8,2% καταγράφεται αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Σύμφωνα με την Κομισιόν, η Ελλάδα βιώνει μια εξαιρετικά βαθιά ύφεση. Οι πόροι της ΕΕ θα αποτελέσουν έτσι μια σημαντική πηγή των δημόσιων επενδύσεων στην Ελλάδα και θα λειτουργήσουν ως καταλύτης για την χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και την απασχόληση. Με ποσοστά ανεργίας πάνω από 25% και από55% μεταξύ των νέων ένας γενικός επαναπροσδιορισμός των δαπανών είναι απαραίτητος.

Οι δαπάνες εκτιμάται ότι πρέπει να στοχεύουν στην στήριξη των ΜΜΕ, της κοινωνικής ένταξης, της ποιοτικής απασχόλησης, ιδίως για τους νέους, στην αγορά εργασίας με έμφαση σε ποιοτική εκπαίδευση και κατάρτιση καθώς και στην έρευνα και στην καινοτομία.

Η κοινωνική προστασία «πρέπει να είναι δομημένη και τη δυνατότητα να αποφευχθεί η καταστροφή του ανθρώπινου κεφαλαίου μέσω της κρίσης». Επιπλέον, η Ελλάδα θα πρέπει να επικεντρωθεί στην υψηλότερη αύξηση της παραγωγικότητας, την ενσωμάτωση των στόχων της κλιματικής αλλαγής και στην στροφή προς μια βιώσιμη και αποδοτική χρήση των πόρων οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Αυτοί οι στόχοι, ωστόσο, δεν θα επιτευχθούν» χωρίς ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό δημόσιο» αναφέρει.

Ποιοι είναι αναλυτικά Οι 5 άξονες της ανάπτυξης

1. Ένα επιχειρηματικό περιβάλλον ευνοϊκό για τις επενδύσεις: Είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί η ρευστότητα και η πρόσβαση στη χρηματοδότηση για τις νέες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Δημιουργία χρηματοδοτικών μέσων που θα καλύπτουν το σύνολο της χώρας και θα  υποστηρίζονται μέσω ενός ενιαίου επιχειρησιακού προγράμματος.

Προτείνονται  νέα χρηματοδοτικά μέσα,  επαναξιολόγηση όλων των προγραμμάτων.  Εμφαση στις δυνατότητες της γεωργίας, όπου υπάρχει σαφές πλεονέκτημα ανταγωνιστικότητας και κίνητρα στον τομέα της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας (βιολογική υδατοκαλλιέργεια).  

Βελτίωση της καταλληλότητας των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης με έμφαση στους τομείς τροφίμων, υδατοκαλλιέργειας, την παραγωγή και διανομή ενέργειας,  του τουρισμού, των τεχνολογιών πληροφορικής,  των υπηρεσιών κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών και τα φαρμακευτικά προϊόντα).

Προτείνεται, μια περιφερειακή στρατηγική με στόχο τη δημιουργία ενός μικρού αριθμού πόλων ανάπτυξης η στήριξη της έρευνας αιχμής,  παρεμβάσεις για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των πανεπιστημίων – ερευνητικών κέντρων- εταιρειών,  κυρίως μέσω νέων clusters. Υποστήριξη και προώθηση της ανάπτυξης του ηλεκτρονικού επιχειρείν.

2. Αύξηση συμμετοχή στην αγορά εργασίας, με ενεργές πολιτικές ένταξης εκπαίδευσης κατάρτισης και ενίσχυσης προσόντων:  Οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης θα πρέπει να ενισχύσουν την ικανότητά τους, μεταξύ άλλων, στην αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων και στα συστήματα σχεδιασμού με στόχο την παροχή αποδοτικών και αποτελεσματικών υπηρεσιών.  Πρέπει να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με τους εργοδότες,  την αποτελεσματικότητα των πολιτικών,  την αντιμετώπιση των αναγκών των πιο ευάλωτων ομάδων κλπ.

3.  Ανάπτυξη βασικών δικτύων υποδομών: Μοντέρνες και βιώσιμες υποδομές, τόσο σε εθνικό όσο και σε διασυνοριακό επίπεδο, κυρίως στο πεδίο των  μεταφορών, της ενέργειας και του περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό είναι βασικοί παράγοντες για την αύξηση της ελκυστικότητας της Ελλάδας για επενδύσεις.  Το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων θα πρέπει να είναι σε προηγμένες τεχνολογίες στον τομέα του περιβάλλοντος και ενεργειακών δικτύων.  Η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει και μια ολοκληρωμένη στρατηγική στις μεταφορές που να  συνοδεύεται από ένα επιχειρηματικό σχέδιο.

Η συνδεσιμότητα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της συνεργασίας με τις γειτονικές χώρες και την τόνωση της ανάπτυξης (π.χ. προώθηση των αειφόρων  μεταφορών και εξάλειψη των σημείων συμφόρησης στην βασική υποδομή του δικτύου).

Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα: στην ολοκλήρωση ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου, στη διασύνδεση λιμένων με  το σιδηροδρομικό δίκτυο,  οδικών και σιδηροδρομικών συνδέσεων με τρίτες χώρες.  Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις εσωτερικές διασυνδέσεις θαλασσίων και αεροπορικών μεταφορών  (ιδιαίτερα των περιφερειακών μικρών λιμανιών και αεροδρομίων) με τα νησιά.

Πρέπει να εκσυγχρονίσουν τα τελωνεία για γρήγορη διέλευση. Να γίνουν επενδύσεις  ελλιμενισμού,  και συγκοινωνιακές συνδέσεις με την ενδοχώρα για την περαιτέρω αύξηση της παραγωγής εσόδων από τον τουρισμό. Απαιτείται κατασκευή υποδομών για ιστιοφόρα ή γιοτ,  για  σταθμούς κρουαζιερόπλοιων.

Επίσης, δύο τομείς παραγωγής ενέργειας χρειάζονται εκσυγχρονισμό των δικτύων τους η ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο. Στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, υπάρχει πιθανότητα ανάπτυξης από την ενίσχυση του δικτύου υψηλής τάσης με σκοπό την υποστήριξη της διείσδυσης των ΑΠΕ  (προτείνεται  διασύνδεση μεταξύ των νησιών παρά το ότι είναι μια δαπανηρή διαδικασία).  Στο φυσικό αέριο προτείνεται ενίσχυση της διείσδυσης  με εκμετάλλευση των  νέων γραμμές διασύνδεσης (Trans-Adriatic,  η γραμμή Ελλάδα- Βουλγαρία και Κύπρος-Ελλάδα).

Προτείνεται να γίνουν επενδύσεις σύγχρονης διαχείρισης των αποβλήτων και διαχείρισης υδάτινων πόρων με βάση τιμολογιακής πολιτικής "ο ρυπαίνων πληρώνει".

4. Φιλικό Περιβάλλον και ενεργειακά αποτελεσματική οικονομία: Ορθολογική διαχείριση των πόρων (συμπεριλαμβανομένης της βιοποικιλότητας, των υδάτων, του εδάφους και του αέρα). Προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αύξηση της αποτελεσματικότητας στη χρήση των νερού από τη γεωργία, μέσω επενδύσεων σε πιο αποτελεσματική άρδευση,  προσπάθειες για τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων, του αέρα και του εδάφους, ολοκληρωμένη στρατηγική για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών,  οριστικοποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού και χρήσεων γης (θα συμβάλει σημαντικά στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους),  ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης για την κρατική γη,  βιώσιμη ανάπτυξη της παράκτιας αλιείας,   προληπτικά μέτρα,  για την προστασία των δασών, την  πυρόσβεση και την αποκατάσταση.  Το δασικό κτηματολόγιο  πρέπει να συμπληρωθεί και να γίνει συμβατό με το εθνικό κτηματολόγιο.

Προτείνεται επίσης στροφή προς μια ενεργειακά αποδοτική οικονομία με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα με μια συνολική στρατηγική  για να τονώσουν τη χρήση οικονομικά αποδοτικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως η βιομάζα, η ηλιακή, αιολική ενέργεια  και η υδροηλεκτρική ενέργεια. Να συνεχιστεί  η εφαρμογή του προγράμματος  ενεργειακής απόδοσης των νοικοκυριών,  ειδικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη του φωτοβολταϊκών συστημάτων σε πράσινα κτίρια και στον τουρισμό.  Κίνητρα για την προώθηση στρατηγικών για  αστικές και αγροτικές περιοχές, καθώς και για τα νησιά.

5  Μεταρρυθμίσεις για μία αποτελεσματική και υπεύθυνη Διοίκηση: Η αποτυχία να εφαρμόσει μια σημαντική και ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης είναι πιθανό να θέσει σε κίνδυνο τις ευρύτερες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να βγει η Ελλάδα σε πορεία προς την  αειφόρο ανάπτυξη αναφέρει η Κομισιόν.  Ανάγεται σε υψηλή προτεραιότητα η διοικητική μεταρρύθμιση, συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της αποτελεσματικότητας του δικαστικού συστήματος.

Έμφαση στην  δημιουργία  ενός ισχυρού διοικητικού μηχανισμού, με σαφή ηγεσία που  θα αναλάβει την πλήρη εποπτεία των μεταρρυθμίσεων  Στρατηγική  για την αντιμετώπιση συνολικά του πολύπλοκου νομικού και διοικητικού πλαισίου, εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού πληροφοριακού συστήματος,  μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος με προώθηση της διαμεσολάβησης και άλλων εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών.

Εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της συστημικής διαφθορά στο δημόσιο τομέα και για την αντιμετώπιση της παραοικονομίας.  Εισαγωγή της ηλεκτρονικής υπογραφής και της ηλεκτρονικής διαβούλευσης για την ταχεία λήψη αποφάσεων.