(*)Από το http://www.topontiki.gr
"Μια σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων, γνωστή και ως Interest Rate Swap
(IRSA), είναι ένα πολύ σύνθετο χρηματοοικονομικό προϊόν. Συμβάσεις
ανταλλαγής επιτοκίων είχαν πωληθεί από τις μεγάλες τράπεζες στους
πελάτες τους ήδη από την αρχή του 2001.
Πρόκειται για ένα αρκετά επικερδές προϊόν των τραπεζών, το οποίο
πουλούσαν στους επενδυτές ως προστασία ενάντια σε μια ενδεχόμενη αύξηση
των επιτοκίων. Ωστόσο, αυτό που οι τράπεζες απέκρυπταν περίτεχνα ήταν οι
συνέπειες μιας ενδεχόμενης πτώσης των επιτοκίων κάτω από το
προβλεπόμενο όριο της σύμβασης και οι κίνδυνοι που αυτή εγκυμονούσε.
Οι βρετανικές Αρχές Οικονομικών Υπηρεσιών (Financial Service
Authority) έχουν ερευνήσει τον τρόπο που πουλήθηκαν αυτά τα προϊόντα. Οι
τράπεζες που προσέφεραν δάνεια στις επιχειρήσεις προσπαθούσαν να τις
πείσουν να συνάψουν συμβάσεις ανταλλαγής επιτοκίων με σκοπό την
υποτιθέμενη προστασία τους.
Ωστόσο, οι επιχειρήσεις ζημιώθηκαν όταν τα επιτόκια έπεσαν,
χάνοντας το κέρδος που τους προσέφερε μια τέτοια πτώση. Εγκλωβίστηκαν σε
αυτές τις συμβάσεις για ένα χρονικό διάστημα και αντιμετώπισαν τεράστια
κόστη υπαναχώρησης. Σε πολλές περιπτώσεις, οι επιχειρήσεις δεν είχαν
ενημερωθεί σχετικά με το κόστος υπαναχώρησης και δεν είχαν καταλάβει από
την αρχή πώς λειτουργούσε το προϊόν. Επιπλέον δεν είχαν πληροφορηθεί
για το ρίσκο που συμφώνησαν να αναλάβουν.
Οι FSA είχαν πει το 2013 ότι οι τράπεζες ήταν υπαίτιες για σοβαρές
ελλείψεις όσον αφορά τον τρόπο που πουλούσαν περίπλοκα προϊόντα.
Το 2013, οι ρυθμιστικές αρχές στην Αμερική ξεκίνησαν έρευνα για το
κατά πόσο στημένες ήταν οι συμβάσεις ανταλλαγής επιτοκίων (ISDAfix) και
αν υπήρχε συνωμοσία των τραπεζών και της ICAP.
Οι συμβάσεις αυτές παίζουν σημαντικό ρόλο για συνταξιοδοτικά
ταμεία, ασφαλιστές και για άλλους θεσμικούς χρήστες παραγώγων. Εταιρείες
και κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τo επιτόκιο των συμβάσεων ανταλλαγής
επιτοκίων για να ρυθμίσουν το κόστος δανεισμού τους" ...
"Από τις 14 τράπεζες-κολοσσούς, οι επτά συμφώνησαν να πληρώσουν 324
εκατ. δολάρια σε διακανονισμούς, όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας
«Shipping & Finance». Σύμφωνα με τους διακανονισμούς αυτούς, τα 52
εκατομμύρια ήταν πληρωμές από την JP Morgan, 50 εκατομμύρια από την κάθε
μια εκ των Bank of America, Credit Swiss, Deutsche Bank και RBS, 42
εκατομμύρια από την Citigroup και 30 εκατομμύρια από την Barclays.
Οι υπόλοιπες τράπεζες που δεν έχουν κάνει διακανονισμούς είναι η
HSBC Holding Plc, η BNP Paribas S.A., η Goldman Sachs Group Inc, η
Morgan Stanley, η Nomura Holding Inc, η UBS AG, η Wells Fargo & Co
και η εταιρεία ICAP που συνέλεγε όλα τα δεδομένα που υποβάλλονταν από
τις τράπεζες.
Οι τράπεζες που συμβιβάστηκαν συμφώνησαν να προσφέρουν συνεργασία,
στοιχεία συναλλαγών, έγγραφα, προσφορές, προτάσεις και συνεντεύξεις
μαρτύρων ώστε να χρησιμοποιηθούν εναντίον των υπόλοιπων επτά τραπεζών,
σύμφωνα με δικόγραφα που κατατέθηκαν από επενδυτές."...
"Ήδη από την ελληνική δικαιοσύνη – όπως έχει γράψει και παλαιότερα το «Π»
– διώκονται οκτώ υψηλόβαθμα στελέχη της τράπεζας HSBC σε βαθμό
κακουργήματος «για απάτη κατ’ επάγγελμα και κατ’ εξακολούθηση σε βάρος
ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών». Η υπόθεση βρίσκεται σε τακτικό
ανακριτή και σύντομα θα υπάρξει και έκδοση σχετικού βουλεύματος. Θα
πρέπει, τέλος, να σημειώσουμε ότι η εν λόγω τράπεζα είναι μεταξύ εκείνων
των κολοσσών που δεν δέχθηκε να κάνει συμβιβασμούς γενικότερα, οπότε
και την τελική απόφαση θα πάρουν τα δικαστήρια και στην προκειμένη
περίπτωση τα ελληνικά"