Ο Κώστας Αξελός για για το παιχνίδι του κόσμου

"Let's first ask a question: how does the world unfold? I would not say what the world is, because then we make it static. The people say product of the idea, the others say product of matter, others say God's creation, others say fantasy of human being All these are meanings that we give as if we are out of the world, while the world itself unfolds meaningless, without why and because, as a game "

" Ας θέσουμε πρώτα μια ερώτηση: πώς ξετυλίγεται ο κόσμος; Δεν θα έλεγα τι είναι ο κόσμος, γιατί τότε τον καθιστούμε στατικό. Οι μεν λένε προϊόν της ιδέας, οι άλλοι λένε προϊόν της ύλης, άλλοι λένε δημιούργημα του Θεού, άλλοι λένε φαντασίωση του ανθρώπου. Όλα αυτά είναι νοήματα που δίνουμε σαν να βρισκόμαστε έξω από τον κόσμο, ενώ ο κόσμος ο ίδιος ξετυλίγεται χωρίς νόημα, χωρίς γιατί και επειδή, σαν παιχνίδι "

"Human being is not an isolated being, he/she is not independent, he/she is an element of the world, every thing wants to be said, to be seen, and mediocrity and stupidity, and that's why they have their place too"

" Ο άνθρωπος δεν είναι απομονωμένο ον. Δεν είναι ανεξάρτητος, είναι στοιχείο του κόσμου. Κάθε πράγμα θέλει να λεχθεί, να φανεί. Και η μετριότητα και η βλακεία. Και γι’ αυτό έχουν κι αυτά το χώρο τους "

Από το ιστορικό της πολυκύμαντης ζωής του:

Πολύ νέος, μόλις 17 χρόνων εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία και, παρά τις διαφωνίες του, πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Υποστήριζε ότι «ο πραγματικός κομμουνιστής πρέπει να κρατάει στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο τα βιβλία του Ρίλκε».

Το 1944, στα Δεκεμβριανά, πέρασε από τα κρατητήρια της Ασφάλειας, φυλακίστηκε σε στρατόπεδο, από όπου και απόδρασε. Στα τέλη του 1945, φεύγει από την Ελλάδα με το πλοίο «Ματαρόα» μαζί με άλλους αριστερούς, με προορισμό το Παρίσι. Λίγο διάστημα μετά την αναχώρησή του, καταδικάζεται ερήμην σε θάνατο. Λόγω των απόψεών του η σχέση του με το ΚΚΕ διακόπτεται το 1946.

Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη, όπου και δίδαξε (1962-1973). Ήταν αρχισυντάκτης του πρωτοποριακού τότε περιοδικού Arguments (1956-1962). Ίδρυσε και διηύθυνε την ομώνυμη φιλοσοφική σειρά στις Editions de Minuit, στην οποία εκδόθηκαν επίσης και τα περισσότερα από τα βιβλία του.

Με τον Σαρτρ, είχε ιστορική διένεξη και τον εγκαλούσε για μη πρωτότυπη σκέψη και επανάληψη παλαιότερων φιλοσοφικών ιδεών.