"Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω" (του Κ.Σίμονωφ, σε μετάφραση Δ.Βασιλείου)

Σοφία Λασκαρίδου Μπροστά στο τζάκι 1912

Καλημέρα σας!
Ξαφνικά χθες το πρωί μου ήρθε στο μυαλό το ποίημα του Κωνσταντίν Σίμονωφ "Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω" και αποφάσισα, παρά τις αρκετές ελληνικές του εκδοχές, να το μεταφράσω και να το μεταφέρω στα ελληνικά έτσι, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι και το νιώθω.
Ποιος ήταν ο Κωνσταντίν Σίμονωφ (1915-1979); Σοβιετικός δημοσιογράφος, σεναριογράφος, συγγραφέας και ποιητής. «Έζησε» όλον τον πόλεμο ως πολεμικός ανταποκριτής, φτάνοντας ως το Βερολίνο.
Το ποίημά του «Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω», γραμμένο το 1941 για την γυναίκα που είχε ερωτευθεί (και κατόπιν, το 1943, παντρεύτηκε), έμελλε να αποτελέσει ένα από τα θρυλικά σοβιετικά ποιήματα, που μέχρι και σήμερα βρίσκεται στη μνήμη και στα χείλη των ανθρώπων όλων των χωρών, που συναποτελούσαν την Σοβιετική Ένωση.

Το ποίημα του Κ. Σίμονωφ «Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω» - ένας διαχρονικός «ύμνος» στην ζωογόνα και απελευθερωτική δύναμη του έρωτα, κόντρα σε όλες τις μορφές και διαστάσεις του πολέμου, της καταπίεσης και της ανελευθερίας. 

Διαβάστε το:

Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω …

Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω,

μόνο, πολύ να προσμένεις.

Να με προσμένεις, όταν κίτρινες βροχές

θα φέρνουν μια θλίψη,

να με προσμένεις, όταν τα χιόνια θα σαρώνουν,

να με προσμένεις, όταν ο λίβας θα καίει.

Να με προσμένεις, όταν τους άλλους δεν τους περιμένουν,

το χθες πετώντας στη λήθη.

Να με προσμένεις, όταν από μέρη μακρινά,

δεν θα ’ρχονται γράμματα.

Να με προσμένεις, όταν όλοι θα ’χουν βαρεθεί,

όλοι, που μαζί σου περιμένουν.

Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω.

Μην εύχεσαι καλό,

σ’ αυτούς, που ξέρουν, απ’ έξω κι’ ανακατωτά,

πως ήρθ’ ο καιρός να ξεχάσεις.

Ας το πιστέψουν, κι’ η μάνα, κι’ ο γιος,

πως πια δεν υπάρχω.

Ας βαρεθούν κι’ οι φίλοι μου να περιμένουν,

ας κάτσουν γύρω απ’ τη φωτιά

πικρό να πιουν κρασί

σ’ ένα μνημόσυνο ψυχής …

Να με προσμένεις, και μαζί τους

να πιεις μη βιαστείς.

Να με προσμένεις κι’ εγώ θα γυρίσω,

σε πείσμα όλων των θανάτων.

Όποιος δεν με περίμενε, δεν πειράζει,

ας πει: τον χάιδεψε η τύχη.

Πως να καταλάβουν, όσοι δεν περιμέναν,

πως μέσα στη φωτιά

με τη δική σου προσμονή,

με έσωσες, εσύ.

Το πώς επέζησα, θα το κατέχουμε

μονάχα εμείς οι δυο.

Απλά, να με προσμένεις ήξερες εσύ,

όπως κανένας άλλος.

Μετάφραση απ’ τη ρώσικη και απόδοση στην ελληνική γλώσσα - Δημήτρης Βασιλείου - 11. 11. 2025