Φωτογραφίες της αγαπητής φίλης Μ.Α
Τρίτη 10 Μαρτίου 2009
Δημόσια ελεύθερη έκφραση και ιδιωτική εύθύνη
Της Έλενας Αποστόλου, Δικηγόρου (αναδημοσίευση από την Αυγή)
Στη δημόσια σφαίρα, πολλά λέγονται κι ακόμη περισσότερα γράφονται• και ευτυχώς.Η ελευθερία της έκφρασης είναι μια δημοκρατική κατάκτηση, που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμά μας. Δεν είναι όμως η μόνη.
Δυστυχώς στο θέμα της ελεύθερης έκφρασης, ιδιαίτερα διά του Τύπου, ως αναγνωστικό κοινό και ως εκδότες/συγγραφείς των απόψεών μας, πάσχουμε. Φαίνεται πως για μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που δημόσια εκθέτουν την άποψή τους, υπάρχουν μόνο δύο πλευρές στην απόλαυση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης: είτε ελευθερία, με την έννοια του “γράφω ό,τι θέλω χωρίς καμία συνέπεια”, είτε φίμωση, δηλάδη “δεν μπορώ να γράφω καθόλου”.
Ας μην είμαστε υπεραπλουστευτικοί. Όπως κάθε δημοκρατικό δικαιώμα, έτσι και η ελευθερία της έκφρασης έχει τα όρια της. Και τα όρια αυτά τίθενται από τα άλλα δημοκρατικά δικαιώματα που μπορεί να θιχτούν. Φυσικά και καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει.Όχι ομως εξυβρίσεις, συκοφαντίες, ψευδείς πληροφορίες και απειλές. Εξάλλου οι νόμοι που προστατεύουν τους πολίτες υπάρχουν για όλους, δεν εξαιρούν δημοσιογράφους, συγγραφείς ή bloggers.
Εν προκειμένω, στην περιπτωση που απασχολεί την κοινή γνώμη σήμερα, το ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης τίθεται εκ νέου, μέσα σε ένα καινούργιο, σχεδόν άγνωστο πλαίσιο, τον κόσμο του διαδικτύου. Όσοι έχουν επαφή με το διαδίκτυο, μπορεί να λαμβάνουν ανώνυμη ηλεκτρονική αλληλογραφία που αναφέρεται με λίβελους σε προσωπικές σχέσεις πολιτικών προσώπων, μπορεί να διαβάζουν Blogs με υβριστικά υποννοούμενα ή να βλέπουν μονταρισμένα videos. Ο κυβερνοχώρος είναι απέραντος, άγνωστος και συχνά επικίνδυνος. Όμως εντέλει τίποτα δε χρειάζεται να αλλάξει για να χειριστούμε την πληροφορία που διαδίδεται ηλεκτρονικά. Το νομικό μας οπλοστάσιο είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει τις περιπτώσεις που θίγονται τα ατομικά δικαιώματα συγκεκριμένων πολιτών.
Βέβαια η περίπτωση των blogs είναι ιδιάζουσα. Είναι κατά κάποιο τρόπο η φωνή των πολιτών που γράφουν σαν σε ημερολόγιο τις καθημερινές τους σκέψεις, χωρίς λογοκρισία και φραγμούς. Και το διαδίκτυο είναι ο μόνος χώρος της δημόσιας σφαίρας που δίνεται η ευκαιρία σε όλους να εκφραστούν, χωρίς να κατέχουν καμία υψηλά ιστάμενη θέση, στην πολιτική ζωή ή στα πάνελ των τηλεοπτικών καναλιών. Στα blogs εκφράζομαι εγώ κι εσύ, χωρίς απολαβές και διακοπές για διαφημίσεις. Δεν υποστηρίζω ότι επειδή δεν είναι κάποιος επαγγελματίας δημοσιογράφος, αυτομάτως εξαιρείται από τις διατάξεις που ορίζουν το πλαίσιο της έντυπης/ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Καθένας που δημοσιεύει τίθεται υπό κρίση και θέτει και τον εαυτό του σε θέση ευθύνης για αυτά που λέει, όπως επίσης και κάθε αναγνώστης κρίνει και αναστοχάζεται πάνω στα κείμενα που διαβάζει.
Εν κατακλείδι, γνώμη μου είναι πώς θα ήταν ανούσια και ατέρμονη μια προσπάθεια ανεύρεσης νέων νομοθετικών μέτρων για την αντιμετώπιση των όποιων κακόβουλων
Bloggers. Άλλωστε η δύναμή τους είναι μεγάλη και πάντα θα εφευρίσκονται νέοι τρόποι για να ξεπηδούν καινούργια blogs στον αχανή κυβερνοχώρο.
Όμως κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο. Μπορεί καθένας τελικά να γράφει ό,τι θέλει, (με το “πλεονέκτημα” της ανωνυμίας, σημειωτέον, που έχουν οι bloggers) αλλά μπορεί και καθένας να προστατέψει την τιμή και την υπόληψή του, πράττοντας τα δέοντα.
Στη δημόσια σφαίρα, πολλά λέγονται κι ακόμη περισσότερα γράφονται• και ευτυχώς.Η ελευθερία της έκφρασης είναι μια δημοκρατική κατάκτηση, που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμά μας. Δεν είναι όμως η μόνη.
Δυστυχώς στο θέμα της ελεύθερης έκφρασης, ιδιαίτερα διά του Τύπου, ως αναγνωστικό κοινό και ως εκδότες/συγγραφείς των απόψεών μας, πάσχουμε. Φαίνεται πως για μεγάλη μερίδα ανθρώπων, που δημόσια εκθέτουν την άποψή τους, υπάρχουν μόνο δύο πλευρές στην απόλαυση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης: είτε ελευθερία, με την έννοια του “γράφω ό,τι θέλω χωρίς καμία συνέπεια”, είτε φίμωση, δηλάδη “δεν μπορώ να γράφω καθόλου”.
Ας μην είμαστε υπεραπλουστευτικοί. Όπως κάθε δημοκρατικό δικαιώμα, έτσι και η ελευθερία της έκφρασης έχει τα όρια της. Και τα όρια αυτά τίθενται από τα άλλα δημοκρατικά δικαιώματα που μπορεί να θιχτούν. Φυσικά και καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει.Όχι ομως εξυβρίσεις, συκοφαντίες, ψευδείς πληροφορίες και απειλές. Εξάλλου οι νόμοι που προστατεύουν τους πολίτες υπάρχουν για όλους, δεν εξαιρούν δημοσιογράφους, συγγραφείς ή bloggers.
Εν προκειμένω, στην περιπτωση που απασχολεί την κοινή γνώμη σήμερα, το ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης τίθεται εκ νέου, μέσα σε ένα καινούργιο, σχεδόν άγνωστο πλαίσιο, τον κόσμο του διαδικτύου. Όσοι έχουν επαφή με το διαδίκτυο, μπορεί να λαμβάνουν ανώνυμη ηλεκτρονική αλληλογραφία που αναφέρεται με λίβελους σε προσωπικές σχέσεις πολιτικών προσώπων, μπορεί να διαβάζουν Blogs με υβριστικά υποννοούμενα ή να βλέπουν μονταρισμένα videos. Ο κυβερνοχώρος είναι απέραντος, άγνωστος και συχνά επικίνδυνος. Όμως εντέλει τίποτα δε χρειάζεται να αλλάξει για να χειριστούμε την πληροφορία που διαδίδεται ηλεκτρονικά. Το νομικό μας οπλοστάσιο είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει τις περιπτώσεις που θίγονται τα ατομικά δικαιώματα συγκεκριμένων πολιτών.
Βέβαια η περίπτωση των blogs είναι ιδιάζουσα. Είναι κατά κάποιο τρόπο η φωνή των πολιτών που γράφουν σαν σε ημερολόγιο τις καθημερινές τους σκέψεις, χωρίς λογοκρισία και φραγμούς. Και το διαδίκτυο είναι ο μόνος χώρος της δημόσιας σφαίρας που δίνεται η ευκαιρία σε όλους να εκφραστούν, χωρίς να κατέχουν καμία υψηλά ιστάμενη θέση, στην πολιτική ζωή ή στα πάνελ των τηλεοπτικών καναλιών. Στα blogs εκφράζομαι εγώ κι εσύ, χωρίς απολαβές και διακοπές για διαφημίσεις. Δεν υποστηρίζω ότι επειδή δεν είναι κάποιος επαγγελματίας δημοσιογράφος, αυτομάτως εξαιρείται από τις διατάξεις που ορίζουν το πλαίσιο της έντυπης/ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Καθένας που δημοσιεύει τίθεται υπό κρίση και θέτει και τον εαυτό του σε θέση ευθύνης για αυτά που λέει, όπως επίσης και κάθε αναγνώστης κρίνει και αναστοχάζεται πάνω στα κείμενα που διαβάζει.
Εν κατακλείδι, γνώμη μου είναι πώς θα ήταν ανούσια και ατέρμονη μια προσπάθεια ανεύρεσης νέων νομοθετικών μέτρων για την αντιμετώπιση των όποιων κακόβουλων
Bloggers. Άλλωστε η δύναμή τους είναι μεγάλη και πάντα θα εφευρίσκονται νέοι τρόποι για να ξεπηδούν καινούργια blogs στον αχανή κυβερνοχώρο.
Όμως κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο. Μπορεί καθένας τελικά να γράφει ό,τι θέλει, (με το “πλεονέκτημα” της ανωνυμίας, σημειωτέον, που έχουν οι bloggers) αλλά μπορεί και καθένας να προστατέψει την τιμή και την υπόληψή του, πράττοντας τα δέοντα.
Ευβοϊκού χρώματα (γιατί η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο-μαύρο)
Από σήμερα ξεκινάμε μια νέα ετικέτα αφιερωμένη στους ερασιτέχνες φωτογράφους του Ευβοϊκού και στην παρουσίαση φωτογραφιών τους με θέμα τη φύση και τη πολυχρωμία της περιοχής.
Ξεκινώντας παρουσιάζουμε 4 φωτό της αγαπητής φίλης Μ.Α (κάντε κλικ στη φωτό για μεγέθυνση)
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009
ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ?
O Βαγγέλης Αποστόλου, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και πρώην βουλευτής Ευβοίας, σε συνέντευξη τύπου τη Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής: Αναφερόμενος σε παλιότερες δηλώσεις του, όπως στις 5 Νοεμβρίου 2004 που είχε επισημάνει ότι "...οι ευθύνες της Δημοτικής Αρχής της Χαλκίδας και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Εύβοιας για τα πολεοδομικά ζητήματα που σημαδεύουν την πόλη, των ακινήτων Γεωργιάδη - Κιαπέκου, είναι τεράστιες", καθώς και στις 10 Ιουλίου 2006 που είχε ρωτήσει τους τότε δήμαρχο Χαλκίδας και το νομάρχη Ευβοίας"...μήπως μπορούν να πληροφορήσουν τους Χαλκιδέους, τι γίνεται με τα ακίνητα πρώην Γεωργιάδη (σήμερα ΚΤΕΛ και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση); Καταβλήθηκαν οι απαραίτητες εισφορές; Υπάρχει καμία μελέτη αξιοποίησης των κτισμάτων της βιομηχανικής ιστορίας της πόλης; Μήπως επιδιώξουν και σ' αυτό το σημείο και άλλη αλλαγή χρήσης; Τι προβλέπει η τροποποίηση που προωθούν;" επεσήμανε ότι ποτέ δεν δόθηκαν απαντήσεις. Στην ενημέρωσή του, σχολίασε και την υπόθεση του Διοικητηρίου της Νομαρχίας, σημειώνοντας ότι ο φάκελός του θα υποβληθεί στον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης: "...Δεν θα επανέλθω στις διαδικασίες που οδήγησαν στην τροποποίησηη του Γ.Π.Σ. της πόλης για να καλυφθεί η παράνομη ανάγερση του Διοικητηρίου αφήνοντας απ' έξω λαϊκές περιοχές της Χαλκίδας με μεγάλα προβλήματα, όπως είναι η Χαραυγή και η Ξυρόβρυση. Σήμερα χτίζουν καθ' υπέρβαση της οικοδομικής αδείας. Αλήθεια τι κάνει η Πολεοδομία του δήμου που γνωρίζει την παρανομία; Εγινε αυτοψία από δικούς της υπαλλήλους ή αφήνεται στους φακέλους της Ν.Α. που πάνε και έρχονται; Βέβαια ο φάκελος Διοικητήριο - Κτίσμα Γαβριήλ στο σύνολό του θα υποβληθεί στον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης". Για το ακίνητο του πρώην Γεωργιάδη, αναφέρε ότι "...αυτή την ώρα η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση προωθεί τροποποίηση της πολεοδομικής μελέτης, που υποτίθεται ότι αγόρασε για να προστατεύσει τα διατηρητέα βιομηχανικά κτίσματα ώστε να το μετατρέψει σε οικοδομικό τετράγωνο. Θα αφήσει η Δημοτική Αρχή να περάσει αυτό το περιβαλλοντικό έγκλημα ή θα οχυρωθεί πίσω από μία αρνητική "γνωμοδοτησούλα" και θα παριστάνει ότι εξόφλησε με αυτό το χρέος της;". Όσον αφορά το θέμα που έχει προκύψει για το σταθμό του ΚΤΕΛ Ευβοίας, υποστήριξε ότι "...το κτίσμα αυτό έχει ανοικοδομηθεί με σειρά κραυγαλέων παρανομιών, όπως την πολεοδομική μελέτη, τις πράξεις εφαρμογής, την οικοδομική άδεια. Δυστυχώς λειτουργεί επιπλέον χωρίς την απαιτούμενη άδεια. Είναι παρήγορο για τη Χαλκίδα ότι έστω εκ των υστέρων το περιφερειακό τμήμα του ΤΕΕ ασχολήθηκε με το θέμα συγκροτώντας σχετική επιτροπή, το πόρισμα της οποίας επιβεβαιώνει τις παραπάνω καταγγελίες. Οφείλω να αναγνωρίσω ότι με την παραπάνω στάση του τίμησε το ρόλο του". Σχολιάζοντας τη σύσκεψη που έγινε από τη διοίκηση του ΚΤΕΛ στην αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου, τόνισε ότι "...είναι πρωτοφανές να οργανώνονται συσκέψεις με θέμα τη συγκάλυψη των παρανομιών και τη στοχοποίηση του πολίτη που έκανε το αυτονόητο...". Συμπλήρωσε ακόμα ότι "...ο Πρόεδρος του ΚΤΕΛ παραδέχτηκε τις παρανομίες λέγοντας ότι 'τα ποινικά αδικήματα είναι παραγραμμένα λόγω πενταετίας'. Πώς είναι ο πρόεδρος σίγουρος ότι έχει περάσει η πενταετία για όλες τις πλημμεληματικές πράξεις και ότι υπάρχουν μόνο τέτοιες; Αυτό όμως που προξενεί μεγάλη εντύπωση είναι γιατί προχώρησαν από μόνοι τους στη διάλυση των λυόμενων αφήνοντας στο δρόμο τους πολίτες. Μήπως πίστευαν ότι μ' αυτό θα θολώσουν τα νερά; Σχολιάζοντας δήλωση του πρώην δήμαρχου Χαλκίδας Δ.Αναγνωστάκη που είχε πεί ότι 'αν δεν υπάρξει πολιτική παρέμβαση, η πολεοδομία θα πρέπει να προχωρήσει σε διακοπή των εργασιών' ρώτησε "τι εννοεί με τον όρο 'πολιτική παρέμβαση'; Ότι θα συγκαλυφθούν οι παρανομίες; και ποιες παρανομίες γνωρίζει και δεν τις καταγγέλει ως έχει υποχρέωση;" Επεσήμανε ότι στην αναφερόμενη συγκέντρωση δηλώθηκε ότι υπάρχει προσωρινή άδεια λειτουργίας του σταθμού ΚΤΕΛ. Ρώτησε κάθε αρμόδιο αν είναι αυτό αλήθεια και από ποια αρχή έχει εκδοθεί μια τέτοια άδεια; Τόνισε ότι ο Δήμαρχος μπροστά σ'αυτόν τον πρωτοφανή χορό σκανδάλων που κακοποιούν την πολή, έχει ένα μόνο χρέος: να την υπερασπίζεται. Ήδη η διακοπή εργασιών είναι ένα μικρό πρώτο βήμα. Επιβάλλεται και η άμεση ανάκληση της άδειας και η αποκατάσταση της νομιμότητας. Αξίζει να αναφερθεί ότι για αυτό το παράνομο τερατούργημα έγινε στη Βουλή τον περασμένο Νοέμβριο προσπάθεια από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Ευβοίας να υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο 3299/2004 με σκοπό την ολοκλήρωση των εργασιών". Ο Β.Αποστόλου κατέληξε ότι "...παρά το γεγονός ότι έχω στοχοποιηθεί και πάνω σ' αυτό δε θέλω να πω τίποτε περισσότερο προς το παρόν, θα συνεχίσω το δρόμο που επέλεξα: να υπερασπίζομαι την πόλη μου με όπλο τη νομιμότητα".
Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009
ΜΥΝΗΣΗ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΤΟΥ ΚΤΕΛ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ
Ο Βαγγέλης Αποστόλου, υπεύθυνος οικολογίας και περιβάλλοντος στη Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ και πρώην βουλευτής Ευβοίας, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, για το οικοδόμημα του νέου σταθμού ΚΤΕΛ Ευβοίας, στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου Χαλκίδας. Στην αναφορά του προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Χαλκίδας, επισημαίνει τα παρακάτω:
"Το παράνομο οικοδομικό τερατούργημα του νέου σταθμού ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας στην περιοχή Αγίου Στεφάνου στη νότια είσοδο της Χαλκίδας προκαλεί αισθητικά όλους μας και προσβάλλει την περιοχή. Μια περιοχή η οποία μαζί με το συγκρότημα σαπωνοποιείου- ελαιουργείου Β.Γεωργιάδη(που αποτελεί σπάνιο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής), τις πηγές της μυθικής Αρέθουσας και το γειτονικό αρχαιολογικό χώρο-κοιτίδα της κλασικής Χαλκίδας, αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά για τον Ευβοϊκό λαό και σημαντικό ιστορικό και πολιτιστικό χώρο.
Το τερατούργημα αυτό ανοικοδομήθηκε με σειρά κραυγαλέων παρανομιών: την πολεοδομική μελέτη στη συγκεκριμένη συνοικία Ε, τις πράξεις εφαρμογής στο Ο.Τ. 700 του σχεδίου πόλεως Χαλκίδας, την οικοδομική άδεια, η οποία αναθεωρήθηκε τέσσερις φορές χωρίς κανείς να "αντιληφθεί" τη μη σύννομη έκδοσή της, την άδεια ιδρύσεως του σταθμού και την ανυπαρξία άδειας λειτουργίας του.
Επειδή για τη διερεύνηση του πρωτοφανούς αυτού σκανδάλου το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος-Περιφερειακό Τμήμα Νομού Ευβοίας συνέταξε εμπεριστατωμένο πόρισμα, που υπογράφουν γνωστοί και καταξιωμένοι επιστήμονες του χώρου, και στο οποίο σημειώνονται οι ασύλληπτες παρανομίες της εγκατάστασης και λειτουργίας του νέου σταθμού των υπεραστικών λεωφορείων, για τις οποίες χρόνια τώρα η πόλη βοά.
Ζητώ τη διερεύνηση του σκανδάλου και την ποινική δίωξη και τιμωρία κάθε υπευθύνου. Μάρτυρες προτείνω τα μέλη της επιτροπής του Τ.Ε.Ε. που υπογράφουν το πόρισμα: α) Σοφία Κουδούνη, β) Φλουτσάκου Μαρία, γ) Πανοτόπουλο Γεώργιο, δ) Πρωτόπαπα Αθανάσιο, κατοίκους Χαλκίδας".
"Το παράνομο οικοδομικό τερατούργημα του νέου σταθμού ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας στην περιοχή Αγίου Στεφάνου στη νότια είσοδο της Χαλκίδας προκαλεί αισθητικά όλους μας και προσβάλλει την περιοχή. Μια περιοχή η οποία μαζί με το συγκρότημα σαπωνοποιείου- ελαιουργείου Β.Γεωργιάδη(που αποτελεί σπάνιο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής), τις πηγές της μυθικής Αρέθουσας και το γειτονικό αρχαιολογικό χώρο-κοιτίδα της κλασικής Χαλκίδας, αποτελεί πολύτιμη κληρονομιά για τον Ευβοϊκό λαό και σημαντικό ιστορικό και πολιτιστικό χώρο.
Το τερατούργημα αυτό ανοικοδομήθηκε με σειρά κραυγαλέων παρανομιών: την πολεοδομική μελέτη στη συγκεκριμένη συνοικία Ε, τις πράξεις εφαρμογής στο Ο.Τ. 700 του σχεδίου πόλεως Χαλκίδας, την οικοδομική άδεια, η οποία αναθεωρήθηκε τέσσερις φορές χωρίς κανείς να "αντιληφθεί" τη μη σύννομη έκδοσή της, την άδεια ιδρύσεως του σταθμού και την ανυπαρξία άδειας λειτουργίας του.
Επειδή για τη διερεύνηση του πρωτοφανούς αυτού σκανδάλου το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος-Περιφερειακό Τμήμα Νομού Ευβοίας συνέταξε εμπεριστατωμένο πόρισμα, που υπογράφουν γνωστοί και καταξιωμένοι επιστήμονες του χώρου, και στο οποίο σημειώνονται οι ασύλληπτες παρανομίες της εγκατάστασης και λειτουργίας του νέου σταθμού των υπεραστικών λεωφορείων, για τις οποίες χρόνια τώρα η πόλη βοά.
Ζητώ τη διερεύνηση του σκανδάλου και την ποινική δίωξη και τιμωρία κάθε υπευθύνου. Μάρτυρες προτείνω τα μέλη της επιτροπής του Τ.Ε.Ε. που υπογράφουν το πόρισμα: α) Σοφία Κουδούνη, β) Φλουτσάκου Μαρία, γ) Πανοτόπουλο Γεώργιο, δ) Πρωτόπαπα Αθανάσιο, κατοίκους Χαλκίδας".
Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009
ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΙΖΩΝΟΥΝ ΔΕΝΔΡΥΛΙΑ - ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
(Φωτος από τους Ενεργούς Πολίτες)
Ποιοί είναι πίσω από τη καταστροφή των δενδρυλίων που φύτεψαν χτες εκατοντάδες πολίτες στη περιοχή Στάχτες Αλιβερίου?
Ποιοί είναι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί?
Ποιά εγκληματικά συμφέροντα βάζουν πάνω από την υγεία των πολιτών της περιοχής τις καταστροφικές τους επιδιώξεις?
Καλούμε τον αρμόδιο Εισαγγελέα να διερευνήσει το θέμα και να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον
Παραθέτουμε αυτούσια σχετική ανακοίνωση των Ενεργών Πολιτών:
"Δυστυχώς οι φόβοι μας επαληθεύθηκαν και κάποιοι λιγοστοί θρασύδειλοι στη διάρκεια της νύχτας, ξερίζωσαν και σπάσανε (!) τα δενδρύλλια που μόλις εχθές εκατοντάδες πολίτες του Αλιβερίου φύτεψαν στην περιοχή «στάχτες», ως απάντηση στην επιδίωξη της ΔΕΗ να οικειοποιηθεί το δημοτικό χώρο και να κάνει τη μονάδα λιθάνθρακα.
Η κίνηση αυτή δεν είναι ανεξάρτητη :
- Από τις εντεινόμενες προσπάθειες που κάνει το τελευταίο καιρό η ηγεσία της ΔΕΗ, όπου κλιμάκιο της αποτελούμενο από κυρυφαίο στέλεχός της, περιφέρεται στην περιοχή και υπόσχεται «λαγούς και πετραχήλια», καινούρια σπίτια και εκατομύρρια μετρητά στους κατοίκους του οικισμού «Μυλάκι», εάν δεχτούν την νέα μονάδα.
- Από την προβοκατόρικη ενέργεια εμπρησμού που επιχειρήθηκε το πρωί της Κυριακής στο Δημαρχείο Αλιβερίου.
- Από την ένοχη σιωπή, ουσιαστικά συνενοχή, που ακολουθεί η ηγεσία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Εύβοιας και προσωπικά ο ίδιος ο νομάρχης Εύβοιας, ο οποίος πρόσφατα σε εκδήλωση της ΔΕΗ, τάχθηκε υπέρ της μονάδας λιθάνθρακα στο Αλιβέρι και μήνες τώρα εμποδίζει τη συζήτηση στην ολομέλεια του Νομαρχιακού Συμβουλίου, παρότι έχει ζητηθεί να συζητηθεί το θέμα και από Νομαρχιακούς Συμβούλους αλλά και από το Δίκτυο των Περιβαλλοντικών Φορέων της Εύβοιας.
- Από την επαμφοτερίζουσα στάση της δημάρχου Ταμυνέων, η οποία ενώ έχει ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για μη παραχώρηση του οικοπέδου στις «στάχτες», καθυστερεί μήνες τώρα την ανάπλαση της περιοχής, που αποτελεί προϋπόθεση της παραχώρησης της κυριότητας που έχει από το δημόσιο και η οποία λήγει σε λίγες μέρες. Ταυτόχρονα δεν συνεργάζεται με τους φορείς της περιοχής και το συντονιστικό τους όργανο. Στην χθεσινή δενδροφύτευση κράτησε ουσιαστικά μια «περίεργη» στάση, αφού δεν συμμετείχε τυπικά και ουσιαστικά, με ανθρώπινο και τεχνικό δυναμικό του Δήμου. Αντί να προειδοποιήσει τους λιγοστούς «αγανακτισμένους πολίτες» που προσπάθησαν να εμποδίσουν την δενδροφύτευση, ότι οποιαδήποτε ενέργειά τους κατά των δενδυλλίων ήταν παράνομη και θα έχουν ποινικές ευθύνες σε κάθε περίπτωση καταστροφής τους, στη πράξη τους «χαϊδευε». Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι οι λιγοστοί αυτοί, οι οποίοι θέλουν την μονάδα λιθάνθρακα γιατί θα αποζημιωθούν όπως λένε πλουσιοπάροχα, όταν θα αποχωρούσε ο κόσμος και στη διάρκεια του σκοταδιού, θα προχωρούσαν σε βανδαλισμούς. Τα γεγονότα επιβεβαίωσαν αυτές τις εκτιμήσεις.
Όμως αυτοί οι λιγοστοί θα αποζημιωθούν και θα φύγουν όπως λένε από την περιοχή. Οι υπόλοιποι εμείς και τα παιδιά μας που θα μείνουμε στην περιοχή πως θα ζήσουμε με το λιθάνθρακα ;
Όμως μας παραξενεύει και η στάση του ΠΑΣΟΚ. Ως κόμμα ο υπεύθυνος του τομέα περιβάλλοντος κ. Κουβέλης, αλλά και ο κ. Παπανδρέου, έχουν ταχθεί κατά του λιθάνθρακα. Ένα μεγάλο τμήμα του όμως στην Εύβοια και ειδικά στο Αλιβέρι τάσσεται υπέρ του λιθάνθρακα. Η ηγεσία του όμως απλά παρακολουθεί εδώ και μήνες τις εξελίξεις. Γιατί αν ήθελε να σταματήσουν αυτές οι αρνητικές εξελίξεις που έχουμε στο Αλιβέρι και οι οποίες μετά τα τελευταία γεγονότα, μπορεί να εξελιχθούν σε ενεξέλεγκτες καταστάσεις, πρέπει να πάρει μια ξεκάθαρη θέση. Είναι υπέρ ή κατά της μονάδας λιθάνθρακα στο Αλιβέρι; Και αν είναι κατά της μονάδας τι ενέργειες θα κάνει για να μεταπείσει τα στελέχη του, να μην παίζουν τα παιχνίδια του λόμπι του λιθάνθρακα στην Ελλάδα.
Καλούμε τη δήμαρχο Αλιβερίου και το νομάρχη Εύβοιας, έστω και την ύστατη ώρα, να αναλογισθούν τις ευθύνες τους. Να καλέσουν άμεσα συνεδρίαση των οργάνων της τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης με μοναδικό θέμα τη μονάδα λιθάνθρακα στο Αλιβέρι.
Οι καιροί ου μενετοί !"
Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009
ΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΣτΕ
Πριν καν εκδοθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για αναστολή των
εργασιών ανέγερσης νέου εμπορικού κέντρου στο Βοτανικό, εκφράστηκαν σοβαρές
πιέσεις από επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους, καθώς και από μερίδα
δημοσιογράφων, οι οποίοι αμφισβητούσαν ουσιαστικά τόσο το δικαίωμα των
πολιτών να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, και ειδικότερα στο ΣτΕ, όσο και το
καθήκον του τελευταίου να εκδικάζει απερίσπαστο τις υποθέσεις, σύμφωνα με τις
συνταγματικές επιταγές.
Μετά την έκδοση της απόφασης αναστολής, οι πιέσεις αυτές εξελίχθηκαν σε
επίθεση ενάντια στο ρόλο και την ανεξαρτησία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Προφανώς, ένας συνταγματικά κατοχυρωμένος ανώτατος δικαστικός θεσμός δεν
χρειάζεται την υπεράσπιση κανενός. Ως περιβαλλοντικές οργανώσεις, όμως,
νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την ανησυχία μας για τις πιέσεις αυτές.
Εκτιμούμε ότι η λειτουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας καθώς και η
αρμοδιότητά του να αναστέλλει προσωρινά την πορεία εργασιών ή την ισχύ
αποφάσεων, μέχρι την οριστική εκδίκαση των αντίστοιχων υποθέσεων, αποτελεί
ουσιαστικό και αναντικατάστατο μέσο των πολιτών για τον έλεγχο ιδιωτικών και
κρατικών έργων. Περιβαλλοντικές και άλλες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
άλλωστε, αναγνωρίζοντας αυτό το ρόλο, εξέφρασαν τη διαφωνία τους στην
προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά την
προηγούμενη διαδικασία Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Οι πιέσεις που ασκήθηκαν, ακόμα και αν δεν μπορούν να επηρεάσουν την τελική
απόφαση του ΣτΕ, επαναφέρουν αυτή την αμφισβήτηση της αναγκαιότητάς του,
γυρίζοντάς μας πολλά χρόνια πίσω και αφαιρώντας ουσιαστικά από την κοινωνία
και τους πολίτες ένα πολύ σημαντικό δικαίωμα ελέγχου.
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις:
Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία,
ΚΑΛΛΙΣΤΩ, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, MΟm - Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της
Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς
εργασιών ανέγερσης νέου εμπορικού κέντρου στο Βοτανικό, εκφράστηκαν σοβαρές
πιέσεις από επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους, καθώς και από μερίδα
δημοσιογράφων, οι οποίοι αμφισβητούσαν ουσιαστικά τόσο το δικαίωμα των
πολιτών να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, και ειδικότερα στο ΣτΕ, όσο και το
καθήκον του τελευταίου να εκδικάζει απερίσπαστο τις υποθέσεις, σύμφωνα με τις
συνταγματικές επιταγές.
Μετά την έκδοση της απόφασης αναστολής, οι πιέσεις αυτές εξελίχθηκαν σε
επίθεση ενάντια στο ρόλο και την ανεξαρτησία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Προφανώς, ένας συνταγματικά κατοχυρωμένος ανώτατος δικαστικός θεσμός δεν
χρειάζεται την υπεράσπιση κανενός. Ως περιβαλλοντικές οργανώσεις, όμως,
νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την ανησυχία μας για τις πιέσεις αυτές.
Εκτιμούμε ότι η λειτουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας καθώς και η
αρμοδιότητά του να αναστέλλει προσωρινά την πορεία εργασιών ή την ισχύ
αποφάσεων, μέχρι την οριστική εκδίκαση των αντίστοιχων υποθέσεων, αποτελεί
ουσιαστικό και αναντικατάστατο μέσο των πολιτών για τον έλεγχο ιδιωτικών και
κρατικών έργων. Περιβαλλοντικές και άλλες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
άλλωστε, αναγνωρίζοντας αυτό το ρόλο, εξέφρασαν τη διαφωνία τους στην
προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά την
προηγούμενη διαδικασία Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Οι πιέσεις που ασκήθηκαν, ακόμα και αν δεν μπορούν να επηρεάσουν την τελική
απόφαση του ΣτΕ, επαναφέρουν αυτή την αμφισβήτηση της αναγκαιότητάς του,
γυρίζοντάς μας πολλά χρόνια πίσω και αφαιρώντας ουσιαστικά από την κοινωνία
και τους πολίτες ένα πολύ σημαντικό δικαίωμα ελέγχου.
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις:
Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία,
ΚΑΛΛΙΣΤΩ, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, MΟm - Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της
Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς
GREENPEACE: ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
(Στις 17/11/08 στο Παρατηρητήριο είχαμε δημοσιεύσει άρθρο μας με τίτλο "Το κρυφό κόστος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας" σαν μια μικρή συνεισφορά στην επιχειρηματολογία κατά του λιθάνθρακα. Χαιρόμαστε που μια οργάνωση σαν την Greenpeace ενστερνίζεται τις μεθοδολογικές και επιστημονικές απόψεις της έννοιας του "κρυφού κόστους" και δηλώνουμε την διάθεση μας για την παραπέρα ανάπτυξη του θέματος για την Ελληνική πραγματικότητα)
Η ανακοίνωση της Greenpeace έχει ως εξής:
"Το πραγματικό οικονομικό κόστος του άνθρακα παγκοσμίως ανήλθε σε τουλάχιστον 360 δισεκατομμύρια € το 2007, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Greenpeace με τίτλο ‘Το Πραγματικό Κόστος του Άνθρακα’. Η έκθεση αυτή, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με το ανεξάρτητο Ολλανδικό Ινστιτούτο CE Delft, αποτιμά συντηρητικά το κόστος της αλλαγής του κλίματος, τα προβλήματα υγείας από την ατμοσφαιρική ρύπανση και τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα. Η έκθεση δημοσιεύεται την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση ‘ευλογεί’ την κατασκευή λιθανθρακικών και λιγνιτικών μονάδων.
Ο άνθρακας είναι το πιο φτηνό καύσιμο αφού σε αυτό δεν υπολογίζονται οι τρομακτικές επιπτώσεις του στο περιβάλλον και την ανθρωπότητα. Η έκθεση της Greenpeace στην ουσία υπολογίζει το «εξωτερικό κόστος» του άνθρακα, κάνοντας μάλιστα την πιο συντηρητική εκτίμηση. Μέσα από την έκθεση αυτή ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί κάθε γωνιά του πλανήτη[2] και να γνωρίσει το πραγματικό τίμημα που η ανθρωπότητα πληρώνει για το πιο ρυπογόνο καύσιμο. Κλιματική κρίση, αποψίλωση των δασών, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, πρόωροι θάνατοι, εργατικά ατυχήματα και εξαθλίωση ολόκληρων κοινωνιών είναι μόνο μερικές από τις καταστροφές που δε συνυπολογίζονται στην αγοραστική τιμή του άνθρακα. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα το κόστος αυτό το πληρώνει ολόκληρος ο πλανήτης, ενώ η βιομηχανία του άνθρακα παραμένει ατιμώρητη. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και μαρτυρία ενός Έλληνα από την Κοζάνη, μια περιοχή που βιώνει επί δεκαετίες τις επιπτώσεις του λιγνίτη.
Οι ανθρακικές μονάδες εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 11 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως[3], ενώ για το έτος 2005 ευθύνονταν για το 41% των παγκόσμιων εκπομπών[4]. Αν τελικά υλοποιηθούν τα σχέδια για την κατασκευή νέων ανθρακικών μονάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (μόνο από τις ανθρακικές μονάδες) θα αυξηθούν κατά 60% έως το 2030 με καταστροφικές επιπτώσεις για το κλίμα και την υγεία. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC), προκειμένου να αποτραπούν οι χειρότερες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2015 και να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν έως το 2050.
‘Κάθε χρόνο περίπου 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας του άνθρακα. Ο αριθμός αυτός θα εκτοξευθεί στα επόμενα χρόνια αν συνεχίσουμε την εμμονή σε αυτό το καύσιμο. Είναι ηθικό καθήκον όλων μας να σταματήσουμε αυτήν την παράνοια!’, τόνισε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Στις επόμενες δύο δεκαετίες θα πραγματοποιηθούν οι μεγαλύτερες ανακατατάξεις στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Οι αναπτυγμένες χώρες έχουν εκατοντάδες πεπαλαιωμένες μονάδες που πρέπει να αντικατασταθούν, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται να καλύψουν άμεσα τις αυξανόμενες ενεργειακές τους ανάγκες. Το ενεργειακό μοντέλο που θα επιλέξουν σήμερα οι κυβερνήσεις θα καθορίσει το μέλλον του πλανήτη, καθώς κάθε νέα μονάδα που κατασκευάζεται θα λειτουργεί τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί τους πραγματικούς κινδύνους που κρύβει ο άνθρακας και σχεδιάζει την κατασκευή τουλάχιστον τεσσάρων λιθανθρακικών και δυο λιγνιτικών μονάδων[5].
Η Greenpeace στα πλαίσια της εκστρατείας της ενάντια στο λιθάνθρακα, αναλαμβάνει δράση για την οριστική αποτροπή της κατασκευής αυτών των μονάδων. Σε συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Αλιβερίου ενάντια στο Λιθάνθρακα, η Greenpeace οργανώνει κοινή δράση δενδροφύτευσης την 1η Φεβρουαρίου με σκοπό τη ματαίωση της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/news/aliveri-dentrofytefsh
Σημειώσεις:
1. Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την έκθεση στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/real-cost-anthrakas
2. Η έκθεση ‘επισκέπτεται’ την Κολομβία, την Ινδία, τη Ρωσία, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, τη Ν. Αφρική, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες.
3. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2008, CO2 emissions from fuel combustion.
4. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2007, Key World Energy Statistics.
5. Υποψήφιες περιοχές για την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων είναι η Αντίκυρα Βοιωτίας, το Μαντούδι και το Αλιβέρι της Εύβοιας και ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας. Υποψήφια περιοχή για την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων είναι το Αμύνταιο."
Η ανακοίνωση της Greenpeace έχει ως εξής:
"Το πραγματικό οικονομικό κόστος του άνθρακα παγκοσμίως ανήλθε σε τουλάχιστον 360 δισεκατομμύρια € το 2007, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Greenpeace με τίτλο ‘Το Πραγματικό Κόστος του Άνθρακα’. Η έκθεση αυτή, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με το ανεξάρτητο Ολλανδικό Ινστιτούτο CE Delft, αποτιμά συντηρητικά το κόστος της αλλαγής του κλίματος, τα προβλήματα υγείας από την ατμοσφαιρική ρύπανση και τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα. Η έκθεση δημοσιεύεται την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση ‘ευλογεί’ την κατασκευή λιθανθρακικών και λιγνιτικών μονάδων.
Ο άνθρακας είναι το πιο φτηνό καύσιμο αφού σε αυτό δεν υπολογίζονται οι τρομακτικές επιπτώσεις του στο περιβάλλον και την ανθρωπότητα. Η έκθεση της Greenpeace στην ουσία υπολογίζει το «εξωτερικό κόστος» του άνθρακα, κάνοντας μάλιστα την πιο συντηρητική εκτίμηση. Μέσα από την έκθεση αυτή ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί κάθε γωνιά του πλανήτη[2] και να γνωρίσει το πραγματικό τίμημα που η ανθρωπότητα πληρώνει για το πιο ρυπογόνο καύσιμο. Κλιματική κρίση, αποψίλωση των δασών, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, πρόωροι θάνατοι, εργατικά ατυχήματα και εξαθλίωση ολόκληρων κοινωνιών είναι μόνο μερικές από τις καταστροφές που δε συνυπολογίζονται στην αγοραστική τιμή του άνθρακα. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα το κόστος αυτό το πληρώνει ολόκληρος ο πλανήτης, ενώ η βιομηχανία του άνθρακα παραμένει ατιμώρητη. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και μαρτυρία ενός Έλληνα από την Κοζάνη, μια περιοχή που βιώνει επί δεκαετίες τις επιπτώσεις του λιγνίτη.
Οι ανθρακικές μονάδες εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 11 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως[3], ενώ για το έτος 2005 ευθύνονταν για το 41% των παγκόσμιων εκπομπών[4]. Αν τελικά υλοποιηθούν τα σχέδια για την κατασκευή νέων ανθρακικών μονάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (μόνο από τις ανθρακικές μονάδες) θα αυξηθούν κατά 60% έως το 2030 με καταστροφικές επιπτώσεις για το κλίμα και την υγεία. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC), προκειμένου να αποτραπούν οι χειρότερες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2015 και να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν έως το 2050.
‘Κάθε χρόνο περίπου 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας του άνθρακα. Ο αριθμός αυτός θα εκτοξευθεί στα επόμενα χρόνια αν συνεχίσουμε την εμμονή σε αυτό το καύσιμο. Είναι ηθικό καθήκον όλων μας να σταματήσουμε αυτήν την παράνοια!’, τόνισε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Στις επόμενες δύο δεκαετίες θα πραγματοποιηθούν οι μεγαλύτερες ανακατατάξεις στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Οι αναπτυγμένες χώρες έχουν εκατοντάδες πεπαλαιωμένες μονάδες που πρέπει να αντικατασταθούν, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται να καλύψουν άμεσα τις αυξανόμενες ενεργειακές τους ανάγκες. Το ενεργειακό μοντέλο που θα επιλέξουν σήμερα οι κυβερνήσεις θα καθορίσει το μέλλον του πλανήτη, καθώς κάθε νέα μονάδα που κατασκευάζεται θα λειτουργεί τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί τους πραγματικούς κινδύνους που κρύβει ο άνθρακας και σχεδιάζει την κατασκευή τουλάχιστον τεσσάρων λιθανθρακικών και δυο λιγνιτικών μονάδων[5].
Η Greenpeace στα πλαίσια της εκστρατείας της ενάντια στο λιθάνθρακα, αναλαμβάνει δράση για την οριστική αποτροπή της κατασκευής αυτών των μονάδων. Σε συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Αλιβερίου ενάντια στο Λιθάνθρακα, η Greenpeace οργανώνει κοινή δράση δενδροφύτευσης την 1η Φεβρουαρίου με σκοπό τη ματαίωση της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/news/aliveri-dentrofytefsh
Σημειώσεις:
1. Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την έκθεση στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/real-cost-anthrakas
2. Η έκθεση ‘επισκέπτεται’ την Κολομβία, την Ινδία, τη Ρωσία, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, τη Ν. Αφρική, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες.
3. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2008, CO2 emissions from fuel combustion.
4. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2007, Key World Energy Statistics.
5. Υποψήφιες περιοχές για την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων είναι η Αντίκυρα Βοιωτίας, το Μαντούδι και το Αλιβέρι της Εύβοιας και ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας. Υποψήφια περιοχή για την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων είναι το Αμύνταιο."
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ (1/2/09) !
Καταρχάς, το φύτευμα ενός δέντρου είναι καλό. Αν φυτέψουμε περισσότερα δέντρα είναι πολύ καλό. Αυτή η δενδροφύτευση όμως είναι ακόμα καλύτερη καθώς μπορεί να σταματήσει την κατασκευή ενός λιθανθρακικού εργοστασίου! (Greenpeace)
Η δενδροφύτευση έγινε το πρωί της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου με τη συμμετοχή πολλών ευαισθητοποιημένων πολιτών και οργανώσεων.(Φωτό από τους Ενεργούς Πολίτες)
Υπενθυμίζουμε ορισμένα γεγονότα:
Το Μυλάκι είναι ένας οικισμός στο Αλιβέρι Ευβοίας, που βρίσκεται στην κυριολεξία ανάμεσα στην τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ και τον πετρελαϊκό σταθμό της ΔΕΗ. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του οικισμού είναι ένα παραλιακό κτήμα, έκτασης 186 στρεμμάτων, το οποίο εποφθαλμιά η ΔΕΗ για να κατασκευάσει λιθανθρακική μονάδα ισχύος 800MW.
Ιδιοκτήτης του κτήματος ήταν το Δημόσιο και το παραχώρησε στον Δήμο, με τον όρο αυτός να κάνει εργασίες ανάπλασης μέχρι τον Φεβρουάριο του 2009. Αν η ανάπλαση δεν γινόταν, τότε ο Δήμος θα έχανε την κυριότητα του κτήματος. Αυτή θα επανέρχεταν στο Δημόσιο, το οποίο με τη σειρά του φαίνεται θετικό στο αίτημα της ΔΕΗ για παραχώρηση, επομένως θα άνοιγε ο δρόμος για την κατασκευή του εργοστασίου.
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΑΣΩΠΟΥ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Πηγή: Καθημερινή, της Λίνας Γιάνναρου, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_16/01/2009_299532 και η φωτο απο το "Μη μαδάτε τη Μαργαρίτα" (επισκεφτείτε το)
Εάν κάποιοι ήλπιζαν ότι, με την πάροδο του χρόνου (σ.σ. 18 μήνες έχουν περάσει από την αποκάλυψη του σκανδάλου με το εξασθενές χρώμιο), κάτοικοι και φορείς που μάχονται για την επιβολή του νόμου στον τομέα της διαχείρισης των βιομηχανικών αποβλήτων στα Οινόφυτα, θα έβαζαν... νερό στο κρασί τους, μάλλον γελάστηκαν. Σήμερα, δείχνουν περισσότερο αποφασισμένοι να κάνουν τους αρμόδιους να τους ακούσουν, να πιέσουν ώστε να «καθαρίσει» επιτέλους ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής από τα τοξικά λύματα. Στο πλαίσιο αυτό, μέλη της Συμπαράταξης Βοιωτών για το Περιβάλλον μοίρασαν το μεσημέρι της Παρασκευής 16 Ιανουαρίου, στους περαστικούς του μετρό του Συντάγματος φιαλίδια με σκουρόχρωμο νερό από τον Ασωπό. «Αυτός είναι ο "καθαρός" σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, ποταμός», καταγγέλλουν.
Σύμφωνα με τον κ. Θανάση Παντελόγλου, πρόεδρο του Ινστιτούτου για την Τοπική Αειφόρο Ανάπτυξη και τον Πολιτισμό στα Οινόφυτα (έναν από τους ανθρώπους που, με την επιμονή και υπομονή του, οδήγησαν στην αποκάλυψη της τραγωδίας του Ασωπού), το ποτάμι συνεχίζει να δέχεται τόνους τοξικών αποβλήτων από τις παρακείμενες βιομηχανίες, με αποτέλεσμα χιλιάδες κάτοικοι της Βοιωτίας να καταναλώνουν ως πόσιμο νερό ένα κοκτέιλ βαρέων μετάλλων. Παρά τις διαβεβαιώσεις -σημειώνουν οι παροικούντες στο... Οινοφυστάν, όπως σκωπτικά αναφέρονται στον τόπο τους-, η περιβαλλοντική νομοθεσία εξακολουθεί να παραβιάζεται συστηματικά, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να είναι ανεπαρκέστατοι, ουδείς να ασχολείται με την αποτίμηση της ζημιάς - ούτε λόγος δε για την αποκατάστασή της. Η ανακοίνωση προστίμων από το ΥΠΕΧΩΔΕ σε εργοστάσια της περιοχής ηχεί σαν εμπαιγμός. «Τα χρήματα αυτά ακόμα και αν καταβάλλονται, αντιστοιχούν σε μιας ημέρας παραγωγή. Ποιος ελέγχει εάν συμμορφώνονται την επόμενη μέρα;», αναφέρουν κάτοικοι των Οινοφύτων.
Κι όμως. Η εικόνα μιλά από μόνη της, όπως διαπίστωσαν τα μέλη των Δημοτικών Εργαστηρίων Δημιουργικής Φωτογραφικής Εκφρασης που πριν από λίγο καιρό βρέθηκαν στην περιοχή για να φωτογραφίσουν τις δύο όψεις του Ασωπού: τον μολυσμένο στα Οινόφυτα και τον καθαρό στην Ασωπία. «Να ο Ασωπός, να και το νερό του. Κερνάμε», λένε τα μέλη της Συμπαράταξης.
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ GREENPEACE ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ "'ΣΤΑΧΤΕΣ"
Ο υπεύθυνος της Greenpeace για θέματα ενέργειας, Δημήτρης Ιμπραήμ, έστειλε την επιστολή που ακολουθεί στη δήμαρχο Ταμυνέων, Κατερίνα Καράπα, για την ανάπλαση της περιοχής "Στάχτες" Μυλακίου:
"Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο Δήμο Ταμυνέων και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μυλάκι, σχετικά με το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας ισχύος 800MW από τη ΔΕΗ στην περιοχή. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Greenpeace εδώ και πολλά χρόνια μάχεται ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η αντιμετώπισή τους είναι ίσως η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης και αν η ανθρωπότητα δεν τις προλάβει, τότε οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές. Με δεδομένο πως η καύση λιθάνθρακα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τις κλιματικές αλλαγές, είναι σαφές πως οφείλουμε όλοι να εμποδίσουμε το ενδεχόμενο κατασκευής τέτοιων σταθμών στη χώρα μας.
Γνωρίζουμε ότι η εν λόγω περιοχή συνολικής έκτασης 186,4 στρεμμάτων σήμερα ανήκει στο Δήμο Ταμυνέων, όπως έχει παραχωρηθεί από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου (ΚΕΔ) σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομίας κ. Νίκου Χριστοδουλάκη.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους όρους παραχώρησης, η συγκεκριμένη έκταση κινδυνεύει να επανέλθει την κυριότητα στην ΚΕΔ, καθώς οι όροι δεν πληρούνται τουλάχιστον ως προς το σκέλος της "ανάπλασης". Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την παραχώρηση δίχως να έχει προχωρήσει ούτε στο ελάχιστο η ανάπλαση της περιοχής. ενώ η προθεσμία εκπνέει στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Επιπλέον ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι η ΚΕΔ έχει ήδη εκφραστεί θετικά στο ενδεχόμενο παραχώρησης της επίμαχης περιοχής στη ΔΕΗ με σκοπό την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας. Συνεπώς κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάληψη δράσης, με σκοπό την ικανοποίηση των συμβατικών όρων της παραχώρησης.
Για το λόγο αυτό η Greenpeace έχει έρθει ήδη σε επαφή με τα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα, τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια του δήμου σας. Σκοπός μας είναι η πραγματοποίηση δενδροφύτευσης προκειμένου να παραμείνει η περιοχή στην κυριότητα του Δήμου και να αποτραπεί η κατασκευή και λειτουργία μιας λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, η οποία θα επιβαρύνει την περιοχή αλλά και θα αυξήσει δραματικά τις εκπομπές των αερίων που καταστρέφουν το κλίμα. Η κοινή δράση που θα αναλάβουμε, σκοπεύουμε να προβληθεί έντονα και συστηματικά στα Μέσα Ενημέρωσης το αμέσως προσεχές διάστημα μέσω δικής μας επικοινωνιακής εκστρατείας. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε ένα τεράστιας σημασίας τοπικό πρόβλημα που αφορά όμως ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο έργο μας αυτό ελπίζουμε ότι θα σας βρούμε αρωγό και συμπαραστάτη. Η Εύβοια αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να "αντέξει" μία τόσο ρυπογόνο δραστηριότητα. Για αυτό άλλωστε, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου σας έχει ήδη ψηφίσει κατά της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι. Με δεδομένο ότι η
λειτουργία μίας τέτοιας μονάδας όχι μόνο δε θα συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη, αλλά αντίθετα θα προκαλέσει σοβαρότατη περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική επιβάρυνση, σας καλούμε να υποστηρίξετε τη δράση που θα αναλάβουμε σε συνεργασία με τους δικούς σας δημότες, ούτως ώστε να αποτρέψουμε οριστικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ελπίζουμε στην άμεση απάντησή σας, μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, με δεδομένο πως τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον εξαιρετικά στενά. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση".
"Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο Δήμο Ταμυνέων και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μυλάκι, σχετικά με το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας ισχύος 800MW από τη ΔΕΗ στην περιοχή. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Greenpeace εδώ και πολλά χρόνια μάχεται ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η αντιμετώπισή τους είναι ίσως η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης και αν η ανθρωπότητα δεν τις προλάβει, τότε οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές. Με δεδομένο πως η καύση λιθάνθρακα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τις κλιματικές αλλαγές, είναι σαφές πως οφείλουμε όλοι να εμποδίσουμε το ενδεχόμενο κατασκευής τέτοιων σταθμών στη χώρα μας.
Γνωρίζουμε ότι η εν λόγω περιοχή συνολικής έκτασης 186,4 στρεμμάτων σήμερα ανήκει στο Δήμο Ταμυνέων, όπως έχει παραχωρηθεί από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου (ΚΕΔ) σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομίας κ. Νίκου Χριστοδουλάκη.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους όρους παραχώρησης, η συγκεκριμένη έκταση κινδυνεύει να επανέλθει την κυριότητα στην ΚΕΔ, καθώς οι όροι δεν πληρούνται τουλάχιστον ως προς το σκέλος της "ανάπλασης". Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την παραχώρηση δίχως να έχει προχωρήσει ούτε στο ελάχιστο η ανάπλαση της περιοχής. ενώ η προθεσμία εκπνέει στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Επιπλέον ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι η ΚΕΔ έχει ήδη εκφραστεί θετικά στο ενδεχόμενο παραχώρησης της επίμαχης περιοχής στη ΔΕΗ με σκοπό την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας. Συνεπώς κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάληψη δράσης, με σκοπό την ικανοποίηση των συμβατικών όρων της παραχώρησης.
Για το λόγο αυτό η Greenpeace έχει έρθει ήδη σε επαφή με τα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα, τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια του δήμου σας. Σκοπός μας είναι η πραγματοποίηση δενδροφύτευσης προκειμένου να παραμείνει η περιοχή στην κυριότητα του Δήμου και να αποτραπεί η κατασκευή και λειτουργία μιας λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, η οποία θα επιβαρύνει την περιοχή αλλά και θα αυξήσει δραματικά τις εκπομπές των αερίων που καταστρέφουν το κλίμα. Η κοινή δράση που θα αναλάβουμε, σκοπεύουμε να προβληθεί έντονα και συστηματικά στα Μέσα Ενημέρωσης το αμέσως προσεχές διάστημα μέσω δικής μας επικοινωνιακής εκστρατείας. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε ένα τεράστιας σημασίας τοπικό πρόβλημα που αφορά όμως ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο έργο μας αυτό ελπίζουμε ότι θα σας βρούμε αρωγό και συμπαραστάτη. Η Εύβοια αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να "αντέξει" μία τόσο ρυπογόνο δραστηριότητα. Για αυτό άλλωστε, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου σας έχει ήδη ψηφίσει κατά της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι. Με δεδομένο ότι η
λειτουργία μίας τέτοιας μονάδας όχι μόνο δε θα συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη, αλλά αντίθετα θα προκαλέσει σοβαρότατη περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική επιβάρυνση, σας καλούμε να υποστηρίξετε τη δράση που θα αναλάβουμε σε συνεργασία με τους δικούς σας δημότες, ούτως ώστε να αποτρέψουμε οριστικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ελπίζουμε στην άμεση απάντησή σας, μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, με δεδομένο πως τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον εξαιρετικά στενά. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση".
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ WWF ΕΛΛΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΑΡΧΗ ΕΥΒΟΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ ΣΤΟ ΑΛΙΒΕΡΙ
Ο Αχιλλέας Πληθαράς, υπεύθυνος εκστρατειών WWF Ελλάς, έστειλε την επιστολή που ακολουθεί στο νομάρχη Ευβοίας, Α. Μπουραντά, για τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στο Αλιβέρι με καύσιμη ύλη εισαγόμενο λιθάνθρακα.
"Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πολίτες που καλούνται να επωμιστούν το βάρος μιας κακώς εννοούμενης ανάπτυξης που αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την τήρηση των νόμων. Σε αυτή την κατηγορία φαίνεται ότι ανήκουν, δυστυχώς ακόμα, οι κάτοικοι του Αλιβερίου, που καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξαιρετικά βεβαρημένη περιοχή. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν να απομακρύνονται τα όνειρά τους για καθαρότερο μέλλον και καλύτερη υγεία, παρακολουθώντας τις προσπάθειες κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ, σε ένα χώρο που η ΚΕΔ έχει παραχωρήσει στο Δήμο Ταμυναίων με αποκλειστικό σκοπό την δημιουργία σχολείου και έργων πρασίνου.
Το Αλιβέρι έχει ήδη υποστεί σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση από τις συνεχιζόμενες βιομηχανικές δραστηριότητες. Πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ, ανίχνευσε σημαντικές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων στην θαλάσσια περιοχή, και υπερβάσεις των ορίων σε νικέλιο. Επίσης, πρόσφατα αποτελέσματα σταθμού μέτρησης σωματιδίων PM-2,5 στο τετράμηνο Αύγουστος - Νοέμβριος 2008, υπό τον καθηγητή του ΕΜΠ, κ. Παπαγιάννη, έδειξε ιδιαίτερα αυξημένες τιμές, πάνω από τα όρια, στο 1/3 των ημερών της περιόδου αυτής. Επιπλέον, στον κλειστό κόλπο του Αλιβερίου λειτουργούν ήδη τέσσερις ιχθυοτροφικές μονάδες και ετοιμάζεται μια ακόμη, συντελώντας στην περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι η πετρελαϊκή μονάδα της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται να σταματήσει τη λειτουργία της, η συνεχής βιομηχανική δραστηριοποίηση, κυρίως της ΑΓΕΤ, δεν αφήνει ελπίδες παρά μόνο για ελάχιστη καλυτέρευση των συνθηκών στην περιοχή. Η τυχόν εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας λιθάνθρακα θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την περιοχή μιας και από την συγκεκριμένη επένδυση, ακόμα και αν χρησιμοποιηθούν οι καλύτερες δυνατές τεχνολογίες, προβλέπεται η έκλυση τουλάχιστον 3.400 τόνων οξειδίων του αζώτου (NOx), 2.300 τόνων διοξειδίου του θείου (SO2) και 336.000 κιλών αιωρούμενων σωματιδίων. Στα ανωτέρω δεν περιλαμβάνεται η επιβάρυνση από τις διαδικασίες φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης του λιθάνθρακα, ή από την διαδικασία αποθήκευσης της «τοξικής» τέφρας, ούτε η περίπτωση ατυχήματος. Επιπλέον, η λειτουργία της μονάδας των 800 MW, που η ΔΕΗ ΑΕ επιθυμεί να εγκαταστήσει στο Αλιβέρι, θα έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση τουλάχιστον 4.6 εκ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα, αν και εφόσον χρησιμοποιηθούν οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, πράγμα για το οποίο ειλικρινά αμφιβάλλουμε γνωρίζοντας τις σημερινές επιδόσεις της εταιρίας.
Το σύνολο της επιστημονικής και πολιτικής κοινότητας έχει αποδεχθεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι η αλλαγή του κλίματος, η οποία αποδίδεται πλήρως στην έκλυση αερίων θερμοκηπίου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα αντιστραφεί σε περίπτωση που δεν ληφθούν άμεσα και φιλόδοξα μέτρα. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο κατηγορηματική όταν τονίζει ότι η μείωση των εκπομπών στις ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να είναι 25-40% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Η Ελλάδα σίγουρα δεν ευθύνεται τόσο για την αλλαγή του κλίματος, όσο η Γερμανία, η Κίνα ή οι ΗΠΑ. Όντας, όμως, ανεπτυγμένη χώρα οφείλει και αυτή να συμμετέχει στις προσπάθειες περιορισμού των εκπομπών και ειδικά στην τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από «ενεργειακό και κλιματικό πακέτο μέτρων» που πρόσφατα υπερψηφίστηκε (αν και αποδυναμωμένο) από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Σύμφωνα λοιπόν, με τις νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες της ΕΕ που αφορούν την περίοδο 2013-2020, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 21% στους τομείς που εμπίπτουν στο σύστημα εμπορίας ρύπων και κατά 4% στους τομείς εκτός του συστήματος. Επιπλέον, έως το 2020 η Ελλάδα έχει δεσμευθεί για συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 18% στην τελική κατανάλωση (ή αλλιώς συμμετοχή των ΑΠΕ κατά περίπου 35% στην ηλεκτροπαραγωγή). Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε όλους τους τομείς, επομένως οφείλει να υιοθετήσει άμεσα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αναφορικά με τη συμβολή των διαφόρων συμβατικών ενεργειακών πόρων στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ο λιθάνθρακας αποτελεί, μαζί με τον λιγνίτη, το πλέον ρυπογόνο καύσιμο για παραγωγή ηλεκτρισμού. Αυτή η διαπίστωση έχει οδηγήσει την ΕΕ σε μια προσπάθεια περιορισμού της χρήσης του, μέσα από την πρόταση για πλήρη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 2013 και έπειτα, και στην ανάδειξη ενδεχόμενων νέων τεχνολογιών αξιοποίησής του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα, για λόγους στρατηγικής και πολιτικής σημασίας, θα συνεχίσει την χρήση λιγνίτη (βαίνοντας μειούμενη), και ότι οι τεχνικές δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα δεν είναι ακόμα διαθέσιμες, η εισαγωγή του λιθάνθρακα θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται μεν η μείωση των εκπομπών έως το 2020 κατά 25% ανά παραγόμενη KWh, όμως οι συνολικές εκπομπές αναμένεται να παραμείνουν σταθερές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης των δεσμεύσεων της Ελλάδας για περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά και την καταβολή σημαντικού τιμήματος μέσα από το σύστημα εμπορίας ρύπων. Υπολογίζεται ότι αν η ΔΕΗ δεν εκσυγχρονίσει ριζικά το μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής, από το 2013 και έπειτα θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλει περίπου 2 δις € ετησίως, χωρίς κανένα όφελος για το περιβάλλον και τους Έλληνες πολίτες.
Ευτυχώς, παρά την αδράνεια της επίσημης πολιτείας, ο λιθάνθρακας δεν είναι αποδεκτός από την ελληνική κοινωνία. Η αντίδραση των πολιτών ήταν άμεση σε όλα τα μέρη όπου πρόκειται να κατασκευαστούν μονάδες. Ως φυσικό επακόλουθο, δημιουργήθηκε η «Συμμαχία ενάντια στο λιθάνθρακα» από το WWF Ελλάς και τους οκτώ δήμους στα όρια των οποίων προβλέπεται να κατασκευαστούν οι μονάδες, ενώ οι πολίτες των περιοχών κινητοποιήθηκαν με εξαιρετικό τρόπο δημιουργώντας την πρωτοβουλία «Πολίτες κατά του λιθάνθρακα».
Τα δυναμικά συλλαλητήρια που ακολούθησαν και η καθολική άρνηση των κατοίκων των περιοχών να δεχθούν την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων, δείχνουν μια ελληνική κοινωνία που ξυπνά από το λήθαργο της περιβαλλοντικής αδράνειας. Παρότι, οι κάτοικοι όλων των περιοχών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανεργίας, αποφάσισαν να αντιταχθούν στο λιθάνθρακα γιατί πιστεύουν ότι δεν κρύβεται εκεί το μέλλον τους. Αποφάσισαν, μάλιστα, να πούνε όχι στον λιθάνθρακα, παρότι σε κάποιες από τις περιοχές το περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο (όσο στην περίπτωση του Αλιβερίου). Η διάσταση που έχει πάρει το θέμα οδήγησε την συντριπτική πλειονότητα των τοπικών βουλευτών και νομαρχών να ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο εισαγωγής του λιθάνθρακα.
Πλέον τα βλέμματα έχουν στραφεί στην περιοχή του Αλιβερίου, γιατί φαίνεται πως είναι ο τόπος που έχει προκριθεί ως το 'τελευταίο καταφύγιο' δημιουργίας μονάδας λιθάνθρακα. Ευτυχώς, μετά τις αποφάσεις οκτώ Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων από αντίστοιχες περιοχές της Ελλάδας, ήρθε η σειρά του Δημοτικού Συμβουλίου Ταμυνέων να ταχθεί ενάντια στον λιθάνθρακα. Χάρη σε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους, το Αλιβέρι έγινε η ένατη περιοχή της Ελλάδας που αρνείται να δεχθεί τον λιθάνθρακα. Έτσι, πλέον, όλοι οι Δήμοι και οι Κοινότητες στα όρια των οποίων προβλέπονταν η δημιουργία μονάδας λιθάνθρακα λένε όχι σε αυτό το ρυπογόνο καύσιμο.
Η άρνηση των πολιτών να συναινέσουν στη χρήση λιθάνθρακα δεν πρέπει να συνδέεται με τα προβλήματα της ΔΕΗ. Γιατί κανείς εκ των πολιτών δεν επιθυμεί τη συρρίκνωση της μεγαλύτερης κοινωφελούς εταιρίας της Ελλάδας. Αντιθέτως, όλοι θέλουν μια ΔΕΗ σύγχρονη που θα νοιάζεται για τον πολίτη και θα επενδύει σε εξοικονόμηση και καθαρές μορφές ενέργειας. Θα μπορούσε η ΔΕΗ να κατευθύνει τις προσπάθειες της στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πολλαπλασιάζοντας τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό της. Θα μπορούσε ενδεχομένως να αναλάβει π.χ. ρόλο παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, δηλαδή να φροντίζει για την εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους τους τομείς κερδίζοντας σημαντικά κέρδη και αυξάνοντας την απασχόληση. Το WWF Ελλάς αποδέχεται πλήρως τη θέση της ΔΕΗ, που αναφέρει ότι περιβάλλον και ανάπτυξη μπορούν να συνυπάρξουν. Για το WWF Ελλάς, όμως, ο λιθάνθρακας δεν έχει θέση στη 'βιώσιμη ανάπτυξη' της Ελλάδας.
Αξιότιμε κ. Μπουραντά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι και εσείς ενστερνίζεστε τις ανησυχίες των πολιτών και των επιστημόνων για την μεγάλη συνεισφορά του λιθάνθρακα τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση των τοπικών κοινωνιών. Όπως σχεδόν σύσσωμη η πολιτική κοινότητα της Εύβοιας είπε όχι στον λιθάνθρακα για την περίπτωση του Μαντουδίου, έτσι ελπίζουμε ότι θα πράξει και για το Αλιβέρι. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να αμελείτε ότι η προγραμματιζόμενη μονάδα στο Αλιβέρι έχει διπλάσια ηλεκτρική και «ρυπαντική» ισχύ σε σχέση με την μονάδα που «απορρίφθηκε» στο Μαντούδι.
Βάσει των παραπάνω θα θέλαμε να μάθουμε από εσάς τη θέση σας για το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, καθώς και τους λόγους για τους οποίους εξετάζετε θετικά ή αρνητικά αυτή την εξέλιξη. Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε από εσάς αν σκοπεύετε να αναλάβετε πρωτοβουλία για την εκπόνηση μιας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης συνολικά για την περιοχή του Αλιβερίου, καθώς και για τη διεξαγωγή επιδημιολογικής μελέτης για τους εκεί κατοίκους. Είμαστε στη διάθεσή σας και αναμένουμε την απάντησή σας".
"Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πολίτες που καλούνται να επωμιστούν το βάρος μιας κακώς εννοούμενης ανάπτυξης που αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την τήρηση των νόμων. Σε αυτή την κατηγορία φαίνεται ότι ανήκουν, δυστυχώς ακόμα, οι κάτοικοι του Αλιβερίου, που καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξαιρετικά βεβαρημένη περιοχή. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν να απομακρύνονται τα όνειρά τους για καθαρότερο μέλλον και καλύτερη υγεία, παρακολουθώντας τις προσπάθειες κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ, σε ένα χώρο που η ΚΕΔ έχει παραχωρήσει στο Δήμο Ταμυναίων με αποκλειστικό σκοπό την δημιουργία σχολείου και έργων πρασίνου.
Το Αλιβέρι έχει ήδη υποστεί σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση από τις συνεχιζόμενες βιομηχανικές δραστηριότητες. Πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ, ανίχνευσε σημαντικές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων στην θαλάσσια περιοχή, και υπερβάσεις των ορίων σε νικέλιο. Επίσης, πρόσφατα αποτελέσματα σταθμού μέτρησης σωματιδίων PM-2,5 στο τετράμηνο Αύγουστος - Νοέμβριος 2008, υπό τον καθηγητή του ΕΜΠ, κ. Παπαγιάννη, έδειξε ιδιαίτερα αυξημένες τιμές, πάνω από τα όρια, στο 1/3 των ημερών της περιόδου αυτής. Επιπλέον, στον κλειστό κόλπο του Αλιβερίου λειτουργούν ήδη τέσσερις ιχθυοτροφικές μονάδες και ετοιμάζεται μια ακόμη, συντελώντας στην περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι η πετρελαϊκή μονάδα της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται να σταματήσει τη λειτουργία της, η συνεχής βιομηχανική δραστηριοποίηση, κυρίως της ΑΓΕΤ, δεν αφήνει ελπίδες παρά μόνο για ελάχιστη καλυτέρευση των συνθηκών στην περιοχή. Η τυχόν εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας λιθάνθρακα θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την περιοχή μιας και από την συγκεκριμένη επένδυση, ακόμα και αν χρησιμοποιηθούν οι καλύτερες δυνατές τεχνολογίες, προβλέπεται η έκλυση τουλάχιστον 3.400 τόνων οξειδίων του αζώτου (NOx), 2.300 τόνων διοξειδίου του θείου (SO2) και 336.000 κιλών αιωρούμενων σωματιδίων. Στα ανωτέρω δεν περιλαμβάνεται η επιβάρυνση από τις διαδικασίες φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης του λιθάνθρακα, ή από την διαδικασία αποθήκευσης της «τοξικής» τέφρας, ούτε η περίπτωση ατυχήματος. Επιπλέον, η λειτουργία της μονάδας των 800 MW, που η ΔΕΗ ΑΕ επιθυμεί να εγκαταστήσει στο Αλιβέρι, θα έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση τουλάχιστον 4.6 εκ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα, αν και εφόσον χρησιμοποιηθούν οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, πράγμα για το οποίο ειλικρινά αμφιβάλλουμε γνωρίζοντας τις σημερινές επιδόσεις της εταιρίας.
Το σύνολο της επιστημονικής και πολιτικής κοινότητας έχει αποδεχθεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι η αλλαγή του κλίματος, η οποία αποδίδεται πλήρως στην έκλυση αερίων θερμοκηπίου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα αντιστραφεί σε περίπτωση που δεν ληφθούν άμεσα και φιλόδοξα μέτρα. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο κατηγορηματική όταν τονίζει ότι η μείωση των εκπομπών στις ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να είναι 25-40% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Η Ελλάδα σίγουρα δεν ευθύνεται τόσο για την αλλαγή του κλίματος, όσο η Γερμανία, η Κίνα ή οι ΗΠΑ. Όντας, όμως, ανεπτυγμένη χώρα οφείλει και αυτή να συμμετέχει στις προσπάθειες περιορισμού των εκπομπών και ειδικά στην τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από «ενεργειακό και κλιματικό πακέτο μέτρων» που πρόσφατα υπερψηφίστηκε (αν και αποδυναμωμένο) από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Σύμφωνα λοιπόν, με τις νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες της ΕΕ που αφορούν την περίοδο 2013-2020, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 21% στους τομείς που εμπίπτουν στο σύστημα εμπορίας ρύπων και κατά 4% στους τομείς εκτός του συστήματος. Επιπλέον, έως το 2020 η Ελλάδα έχει δεσμευθεί για συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 18% στην τελική κατανάλωση (ή αλλιώς συμμετοχή των ΑΠΕ κατά περίπου 35% στην ηλεκτροπαραγωγή). Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε όλους τους τομείς, επομένως οφείλει να υιοθετήσει άμεσα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αναφορικά με τη συμβολή των διαφόρων συμβατικών ενεργειακών πόρων στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ο λιθάνθρακας αποτελεί, μαζί με τον λιγνίτη, το πλέον ρυπογόνο καύσιμο για παραγωγή ηλεκτρισμού. Αυτή η διαπίστωση έχει οδηγήσει την ΕΕ σε μια προσπάθεια περιορισμού της χρήσης του, μέσα από την πρόταση για πλήρη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 2013 και έπειτα, και στην ανάδειξη ενδεχόμενων νέων τεχνολογιών αξιοποίησής του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα, για λόγους στρατηγικής και πολιτικής σημασίας, θα συνεχίσει την χρήση λιγνίτη (βαίνοντας μειούμενη), και ότι οι τεχνικές δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα δεν είναι ακόμα διαθέσιμες, η εισαγωγή του λιθάνθρακα θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται μεν η μείωση των εκπομπών έως το 2020 κατά 25% ανά παραγόμενη KWh, όμως οι συνολικές εκπομπές αναμένεται να παραμείνουν σταθερές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης των δεσμεύσεων της Ελλάδας για περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά και την καταβολή σημαντικού τιμήματος μέσα από το σύστημα εμπορίας ρύπων. Υπολογίζεται ότι αν η ΔΕΗ δεν εκσυγχρονίσει ριζικά το μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής, από το 2013 και έπειτα θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλει περίπου 2 δις € ετησίως, χωρίς κανένα όφελος για το περιβάλλον και τους Έλληνες πολίτες.
Ευτυχώς, παρά την αδράνεια της επίσημης πολιτείας, ο λιθάνθρακας δεν είναι αποδεκτός από την ελληνική κοινωνία. Η αντίδραση των πολιτών ήταν άμεση σε όλα τα μέρη όπου πρόκειται να κατασκευαστούν μονάδες. Ως φυσικό επακόλουθο, δημιουργήθηκε η «Συμμαχία ενάντια στο λιθάνθρακα» από το WWF Ελλάς και τους οκτώ δήμους στα όρια των οποίων προβλέπεται να κατασκευαστούν οι μονάδες, ενώ οι πολίτες των περιοχών κινητοποιήθηκαν με εξαιρετικό τρόπο δημιουργώντας την πρωτοβουλία «Πολίτες κατά του λιθάνθρακα».
Τα δυναμικά συλλαλητήρια που ακολούθησαν και η καθολική άρνηση των κατοίκων των περιοχών να δεχθούν την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων, δείχνουν μια ελληνική κοινωνία που ξυπνά από το λήθαργο της περιβαλλοντικής αδράνειας. Παρότι, οι κάτοικοι όλων των περιοχών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανεργίας, αποφάσισαν να αντιταχθούν στο λιθάνθρακα γιατί πιστεύουν ότι δεν κρύβεται εκεί το μέλλον τους. Αποφάσισαν, μάλιστα, να πούνε όχι στον λιθάνθρακα, παρότι σε κάποιες από τις περιοχές το περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο (όσο στην περίπτωση του Αλιβερίου). Η διάσταση που έχει πάρει το θέμα οδήγησε την συντριπτική πλειονότητα των τοπικών βουλευτών και νομαρχών να ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο εισαγωγής του λιθάνθρακα.
Πλέον τα βλέμματα έχουν στραφεί στην περιοχή του Αλιβερίου, γιατί φαίνεται πως είναι ο τόπος που έχει προκριθεί ως το 'τελευταίο καταφύγιο' δημιουργίας μονάδας λιθάνθρακα. Ευτυχώς, μετά τις αποφάσεις οκτώ Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων από αντίστοιχες περιοχές της Ελλάδας, ήρθε η σειρά του Δημοτικού Συμβουλίου Ταμυνέων να ταχθεί ενάντια στον λιθάνθρακα. Χάρη σε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους, το Αλιβέρι έγινε η ένατη περιοχή της Ελλάδας που αρνείται να δεχθεί τον λιθάνθρακα. Έτσι, πλέον, όλοι οι Δήμοι και οι Κοινότητες στα όρια των οποίων προβλέπονταν η δημιουργία μονάδας λιθάνθρακα λένε όχι σε αυτό το ρυπογόνο καύσιμο.
Η άρνηση των πολιτών να συναινέσουν στη χρήση λιθάνθρακα δεν πρέπει να συνδέεται με τα προβλήματα της ΔΕΗ. Γιατί κανείς εκ των πολιτών δεν επιθυμεί τη συρρίκνωση της μεγαλύτερης κοινωφελούς εταιρίας της Ελλάδας. Αντιθέτως, όλοι θέλουν μια ΔΕΗ σύγχρονη που θα νοιάζεται για τον πολίτη και θα επενδύει σε εξοικονόμηση και καθαρές μορφές ενέργειας. Θα μπορούσε η ΔΕΗ να κατευθύνει τις προσπάθειες της στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πολλαπλασιάζοντας τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό της. Θα μπορούσε ενδεχομένως να αναλάβει π.χ. ρόλο παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, δηλαδή να φροντίζει για την εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους τους τομείς κερδίζοντας σημαντικά κέρδη και αυξάνοντας την απασχόληση. Το WWF Ελλάς αποδέχεται πλήρως τη θέση της ΔΕΗ, που αναφέρει ότι περιβάλλον και ανάπτυξη μπορούν να συνυπάρξουν. Για το WWF Ελλάς, όμως, ο λιθάνθρακας δεν έχει θέση στη 'βιώσιμη ανάπτυξη' της Ελλάδας.
Αξιότιμε κ. Μπουραντά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι και εσείς ενστερνίζεστε τις ανησυχίες των πολιτών και των επιστημόνων για την μεγάλη συνεισφορά του λιθάνθρακα τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση των τοπικών κοινωνιών. Όπως σχεδόν σύσσωμη η πολιτική κοινότητα της Εύβοιας είπε όχι στον λιθάνθρακα για την περίπτωση του Μαντουδίου, έτσι ελπίζουμε ότι θα πράξει και για το Αλιβέρι. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να αμελείτε ότι η προγραμματιζόμενη μονάδα στο Αλιβέρι έχει διπλάσια ηλεκτρική και «ρυπαντική» ισχύ σε σχέση με την μονάδα που «απορρίφθηκε» στο Μαντούδι.
Βάσει των παραπάνω θα θέλαμε να μάθουμε από εσάς τη θέση σας για το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, καθώς και τους λόγους για τους οποίους εξετάζετε θετικά ή αρνητικά αυτή την εξέλιξη. Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε από εσάς αν σκοπεύετε να αναλάβετε πρωτοβουλία για την εκπόνηση μιας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης συνολικά για την περιοχή του Αλιβερίου, καθώς και για τη διεξαγωγή επιδημιολογικής μελέτης για τους εκεί κατοίκους. Είμαστε στη διάθεσή σας και αναμένουμε την απάντησή σας".
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΣΠΙΔΕΣ ΑΜΑΧΩΝ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ (*)
(*) Από το http://www.sofokleous10.gr
Στις στρατιωτικές τακτικές και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στη Γάζα, που θέτουν σε κίνδυνο τους αμάχους, αναφέρεται ανακοίνωση που εξέδωσε η Διεθνής Αμνηστία. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, τόσο οι Ισραηλινοί στρατιώτες, όσο και οι Παλαιστίνιοι μαχητές, θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές Παλαιστινίων αμάχων - μεταξύ άλλων χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες.
"Οι πηγές μας στη Γάζα αναφέρουν ότι Ισραηλινοί στρατιώτες μπήκαν σε διάφορα παλαιστινιακά σπίτια και έλαβαν θέσεις, αναγκάζοντας τις οικογένειες να παραμείνουν στο ισόγειο ενώ οι ίδιοι χρησιμοποιούν το υπόλοιπο σπίτι ως στρατιωτική βάση και θέση ελεύθερων σκοπευτών", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ, Διευθυντής του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. "Αυτό ξεκάθαρα αυξάνει τον κίνδυνο για τις εν λόγω παλαιστινιακές οικογένειες και σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται στην πράξη ως ανθρώπινες ασπίδες".
Τόσο Ισραηλινοί στρατιώτες όσο και Παλαιστίνιοι ένοπλοι εξακολουθούν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων, θέτοντας τους κατοίκους τους σε κίνδυνο.
Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν βομβαρδίσει σπίτια αμάχων και άλλα κτίρια μη στρατιωτικού χαρακτήρα, με το επιχείρημα ότι είχαν χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη από ενόπλους που πυροβόλησαν κατά ισραηλινών στόχων, παρ' όλο που οι Παλαιστίνιοι μαχητές συνήθως απομακρύνονται από την περιοχή μόλις πυροβολήσουν.
"Ο ισραηλινός στρατός γνωρίζει καλά ότι οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι συνήθως φεύγουν από την περιοχή αφού πυροβολήσουν και ότι οποιαδήποτε επίθεση αντιποίνων εναντίον αυτών των σπιτιών στις περισσότερες περιπτώσεις θα βλάψει αμάχους, και όχι ενόπλους. Οι μαχητές σε αμφότερες τις πλευρές δεν πρέπει να πραγματοποιούν επιθέσεις από περιοχές μη στρατιωτικού χαρακτήρα, όμως όταν όντως καλύπτονται πίσω από ένα σπίτι ή κτίριο μη στρατιωτικού χαρακτήρα για να πυροβολήσουν, αυτή η ενέργεια δεν καθιστά το κτίριο και τους άμαχους κατοίκους του θεμιτό στρατιωτικό στόχο. Οποιεσδήποτε τέτοιες επιθέσεις είναι έκνομες", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ.
"Η χρήση αυτών των τακτικών τη στιγμή που υπάρχουν ένοπλες αντιπαραθέσεις στους δρόμους μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές κατοικίας υπογραμμίζει την παράλειψη και των δύο πλευρών να σεβαστούν το προστατευόμενο καθεστώς των αμάχων στις ένοπλες συγκρούσεις", τόνισε ο Μάλκολμ Σμαρτ. "Υπογραμμίζει επίσης την επείγουσα ανάγκη να πραγματοποιηθεί ανεξάρτητη έρευνα για τις καταγγελλόμενες καταπατήσεις, μεταξύ των οποίων πιθανά εγκλήματα πολέμου, από αμφότερες τις πλευρές, καθώς και να λογοδοτήσουν οι δράστες".
Μετά την επίθεση εναντίον σχολείου της UNRWA στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια, εκπρόσωποι της ισραηλινής κυβέρνησης είπαν ότι οι δυνάμεις τους κανονιοβόλησαν το σχολείο αφού Παλαιστίνιοι ένοπλοι πυροβόλησαν εναντίον τους από εκεί, όμως αυτό αμφισβητείται. Η επίθεση πυροβολικού, που φόνευσε περίπου 40 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων παιδιά, και τραυμάτισε περισσότερους από 50 άλλους, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήταν δυσανάλογη επίθεση.
Στο παρελθόν, Ισραηλινοί στρατιώτες συχνά καταλάμβαναν σπίτια Παλαιστινίων, φυλακίζοντας στην πράξη τους ενοίκους τους, για να τα χρησιμοποιήσουν ως στρατιωτικές θέσεις παρατήρησης και πυρών. Σε άλλες περιπτώσεις, ανάγκασαν Παλαιστινίους αμάχους, με την απειλή όπλου, να μπουν πριν από εκείνους σε κτίρια από το οποία φοβούνταν ότι μπορεί να δέχονταν επίθεση.
Η πρακτική των Ισραηλινών στρατιωτών να καταλαμβάνουν σπίτια Παλαιστινίων αμάχων και να κρατούν τους κατοίκους τους ως ανθρώπινες ασπίδες ενώ χρησιμοποιούν το σπίτι ως θέση πυρών υπήρξε πολύ συνήθης κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια, τόσο στη Λωρίδα της Γάζας όσο και στη Δυτική Όχθη. Σε προηγούμενη εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας τον Μάρτιο του 2008, Ισραηλινοί στρατιώτες κατέλαβαν τουλάχιστον τρία σπίτια στο βορρά, ενώ τον Φεβρουάριο του 2008 στρατιώτες κατέλαβαν άλλο σπίτι στο χωριό Μπεΐτ Ουμάρ, κοντά στη Χεβρώνα, στη Δυτική Όχθη.
Παλαιστινιακές οικογένειες που είναι παγιδευμένες στις τρέχουσες μάχες στη Λωρίδα της Γάζας αναφέρουν ότι σε μερικές περιπτώσεις Παλαιστίνιοι ένοπλοι συμφώνησαν να αποχωρήσουν από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων χωρίς να πυροβολήσουν εναντίον ισραηλινών δυνάμεων όταν ντόπιοι κάτοικοι έφεραν αντίρρηση στην παρουσία τους. Σε άλλες περιπτώσεις αρνήθηκαν το αίτημα των κατοίκων και έφυγαν μόνο αφού πυροβόλησαν. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, κάτοικοι λένε ότι φοβήθηκαν να ζητήσουν από τους ενόπλους να φύγουν.
Η χρήση "ανθρώπινων ασπίδων" στις συγκρούσεις απαγορεύεται από το Άρθρο 51(7) των Συνθηκών της Γενεύης: "Δεν θα χρησιμοποιούνται η παρουσία ή οι μετακινήσεις του άμαχου πληθυσμού ή μεμονωμένων αμάχων για να καταστήσουν ορισμένα σημεία ή περιοχές απρόσβλητα από στρατιωτικές επιχειρήσεις, ιδίως σε απόπειρες να προφυλαχθούν στρατιωτικοί στόχοι από επίθεση ή να προφυλαχθούν, να ευνοηθούν ή να παρεμποδιστούν στρατιωτικές επιχειρήσεις".
Στις στρατιωτικές τακτικές και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στη Γάζα, που θέτουν σε κίνδυνο τους αμάχους, αναφέρεται ανακοίνωση που εξέδωσε η Διεθνής Αμνηστία. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, τόσο οι Ισραηλινοί στρατιώτες, όσο και οι Παλαιστίνιοι μαχητές, θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές Παλαιστινίων αμάχων - μεταξύ άλλων χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες.
"Οι πηγές μας στη Γάζα αναφέρουν ότι Ισραηλινοί στρατιώτες μπήκαν σε διάφορα παλαιστινιακά σπίτια και έλαβαν θέσεις, αναγκάζοντας τις οικογένειες να παραμείνουν στο ισόγειο ενώ οι ίδιοι χρησιμοποιούν το υπόλοιπο σπίτι ως στρατιωτική βάση και θέση ελεύθερων σκοπευτών", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ, Διευθυντής του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. "Αυτό ξεκάθαρα αυξάνει τον κίνδυνο για τις εν λόγω παλαιστινιακές οικογένειες και σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται στην πράξη ως ανθρώπινες ασπίδες".
Τόσο Ισραηλινοί στρατιώτες όσο και Παλαιστίνιοι ένοπλοι εξακολουθούν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων, θέτοντας τους κατοίκους τους σε κίνδυνο.
Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν βομβαρδίσει σπίτια αμάχων και άλλα κτίρια μη στρατιωτικού χαρακτήρα, με το επιχείρημα ότι είχαν χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη από ενόπλους που πυροβόλησαν κατά ισραηλινών στόχων, παρ' όλο που οι Παλαιστίνιοι μαχητές συνήθως απομακρύνονται από την περιοχή μόλις πυροβολήσουν.
"Ο ισραηλινός στρατός γνωρίζει καλά ότι οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι συνήθως φεύγουν από την περιοχή αφού πυροβολήσουν και ότι οποιαδήποτε επίθεση αντιποίνων εναντίον αυτών των σπιτιών στις περισσότερες περιπτώσεις θα βλάψει αμάχους, και όχι ενόπλους. Οι μαχητές σε αμφότερες τις πλευρές δεν πρέπει να πραγματοποιούν επιθέσεις από περιοχές μη στρατιωτικού χαρακτήρα, όμως όταν όντως καλύπτονται πίσω από ένα σπίτι ή κτίριο μη στρατιωτικού χαρακτήρα για να πυροβολήσουν, αυτή η ενέργεια δεν καθιστά το κτίριο και τους άμαχους κατοίκους του θεμιτό στρατιωτικό στόχο. Οποιεσδήποτε τέτοιες επιθέσεις είναι έκνομες", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ.
"Η χρήση αυτών των τακτικών τη στιγμή που υπάρχουν ένοπλες αντιπαραθέσεις στους δρόμους μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές κατοικίας υπογραμμίζει την παράλειψη και των δύο πλευρών να σεβαστούν το προστατευόμενο καθεστώς των αμάχων στις ένοπλες συγκρούσεις", τόνισε ο Μάλκολμ Σμαρτ. "Υπογραμμίζει επίσης την επείγουσα ανάγκη να πραγματοποιηθεί ανεξάρτητη έρευνα για τις καταγγελλόμενες καταπατήσεις, μεταξύ των οποίων πιθανά εγκλήματα πολέμου, από αμφότερες τις πλευρές, καθώς και να λογοδοτήσουν οι δράστες".
Μετά την επίθεση εναντίον σχολείου της UNRWA στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια, εκπρόσωποι της ισραηλινής κυβέρνησης είπαν ότι οι δυνάμεις τους κανονιοβόλησαν το σχολείο αφού Παλαιστίνιοι ένοπλοι πυροβόλησαν εναντίον τους από εκεί, όμως αυτό αμφισβητείται. Η επίθεση πυροβολικού, που φόνευσε περίπου 40 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων παιδιά, και τραυμάτισε περισσότερους από 50 άλλους, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήταν δυσανάλογη επίθεση.
Στο παρελθόν, Ισραηλινοί στρατιώτες συχνά καταλάμβαναν σπίτια Παλαιστινίων, φυλακίζοντας στην πράξη τους ενοίκους τους, για να τα χρησιμοποιήσουν ως στρατιωτικές θέσεις παρατήρησης και πυρών. Σε άλλες περιπτώσεις, ανάγκασαν Παλαιστινίους αμάχους, με την απειλή όπλου, να μπουν πριν από εκείνους σε κτίρια από το οποία φοβούνταν ότι μπορεί να δέχονταν επίθεση.
Η πρακτική των Ισραηλινών στρατιωτών να καταλαμβάνουν σπίτια Παλαιστινίων αμάχων και να κρατούν τους κατοίκους τους ως ανθρώπινες ασπίδες ενώ χρησιμοποιούν το σπίτι ως θέση πυρών υπήρξε πολύ συνήθης κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια, τόσο στη Λωρίδα της Γάζας όσο και στη Δυτική Όχθη. Σε προηγούμενη εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας τον Μάρτιο του 2008, Ισραηλινοί στρατιώτες κατέλαβαν τουλάχιστον τρία σπίτια στο βορρά, ενώ τον Φεβρουάριο του 2008 στρατιώτες κατέλαβαν άλλο σπίτι στο χωριό Μπεΐτ Ουμάρ, κοντά στη Χεβρώνα, στη Δυτική Όχθη.
Παλαιστινιακές οικογένειες που είναι παγιδευμένες στις τρέχουσες μάχες στη Λωρίδα της Γάζας αναφέρουν ότι σε μερικές περιπτώσεις Παλαιστίνιοι ένοπλοι συμφώνησαν να αποχωρήσουν από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων χωρίς να πυροβολήσουν εναντίον ισραηλινών δυνάμεων όταν ντόπιοι κάτοικοι έφεραν αντίρρηση στην παρουσία τους. Σε άλλες περιπτώσεις αρνήθηκαν το αίτημα των κατοίκων και έφυγαν μόνο αφού πυροβόλησαν. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, κάτοικοι λένε ότι φοβήθηκαν να ζητήσουν από τους ενόπλους να φύγουν.
Η χρήση "ανθρώπινων ασπίδων" στις συγκρούσεις απαγορεύεται από το Άρθρο 51(7) των Συνθηκών της Γενεύης: "Δεν θα χρησιμοποιούνται η παρουσία ή οι μετακινήσεις του άμαχου πληθυσμού ή μεμονωμένων αμάχων για να καταστήσουν ορισμένα σημεία ή περιοχές απρόσβλητα από στρατιωτικές επιχειρήσεις, ιδίως σε απόπειρες να προφυλαχθούν στρατιωτικοί στόχοι από επίθεση ή να προφυλαχθούν, να ευνοηθούν ή να παρεμποδιστούν στρατιωτικές επιχειρήσεις".
ΕΞΩΔΙΚΟ ΤΗΣ ΕΑΒ ΣΤΟ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ
Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) με εξώδικο της στον πρόεδρο του ΙΤΑΠ Οινοφύτων Θανάση Παντελόγλου, τον προειδοποιεί να ανακαλέσει τα όσα έχει δηλώσει σε συνέντευξη που έδωσε στις 21/12/08 στην Realnews σχετικά με τις ευθύνες της ΕΑΒ για τη ρύπανση του Ασωπού ποταμού και των υπόγειων νερών της περιοχής.
Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009
ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ "ΣΤΑΧΤΕΣ" ΣΤΟ ΜΥΛΑΚΙ
Aντιπροσωπεία της Συντονιστικής Επιτροπής των φορέων Αλιβερίου αποτελούμενη από τους κ.κ. Γ. Λαγανά, Β. Σπίθα, Ν. Στουπή και Χρ. Φούντα συναντήθηκε με τη δήμαρχο Ταμυνέων κ. Κατερίνα Καράπα, προκειμένου να της εκφράσουν τις ανησυχίες τους για τις καθυστερήσεις ως προς την ανάπλαση της περιοχής «Στάχτες Μυλακίου», μια έκταση που θέλει η ΔΕΗ για να εγκαταστήσει τη λιθανθρακική μονάδα.
Τα μέλη της Επιτροπής υπενθύμισαν την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Ταμυνέων για τη σύσταση επιτροπής (30/09/08) και ρώτησαν για την τύχη της πρότασης ανάπλασης, που κατέθεσαν οι τεχνικοί σύμβουλοι της Επιτροπής.
Η αντιπροσωπεία των φορέων ζήτησε να πληροφορηθεί την τύχη της αρχιτεκτονικής πρότασης ανάπλασης του χώρου που υπέβαλε η επιτροπή τεχνικών της Συντονιστικής Επιτροπης καθώς και για ποιο λόγο δεν έχει συσταθεί η εν λόγω επιτροπή, ενώ οι ημερομηνίες τρέχουν. Σημείωσε ότι η Συντονιστική Επιτροπή με έγγραφο της έχει καθορίσει τους εκπροσώπους της.
Σύμφωνα με ενημέρωση από τη συντονιστική Επιτροπή, η δήμαρχος Ταμυνέων απάντησε στα ερωτήματα που της τέθηκαν τα παρακάτω:
α) Η επιτροπή θα συνεδριάσει στην πορεία με την παρουσία και του καθηγητή κ. Βαρνάβα που εκπονεί σχετική μελέτη και εξετάζονται οι όποιες προτάσεις έχουν κατατεθεί.
β) Ότι ολοκληρώνονται οι εργασίες κατασκευής δύο γηπέδων, που βρίσκονται στη φάση τοποθέτησης τάπητα και ότι έχουν αγοραστεί δύο ξύλινοι οικίσκοι για να εγκατασταθεί εκεί η ομάδα μελέτης και να λειτουργήσει στη συνέχεια σαν περιβαλλοντικό κέντρο.
Οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής ανέφεραν στη δήμαρχο ότι πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες και να τηρηθεί η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ώστε να εκπληρωθούν οι τυπικοί όροι της παραχώρησης από την Κ.Ε.Δ. στο δήμο του κτήματος και να είναι έτοιμοι και για αίτηση παράτασης της σύμβασης παραχώρησης. Σημείωσαν ακόμα ότι το κτήμα πρέπει να παραμείνει στα χέρια του δήμου και πρότειναν να οργανωθεί υπό την αιγίδα του Δήμου στα μέσα Ιανουαρίου 2008 συγκέντρωση των κατοίκων και των φορέων ώστε να οριοθετηθεί το κτήμα, να τοποθετηθούν πινακίδες και να γίνει η δενδροφύτευση με βάση το σχέδιο ανάπλασης. Η κα Καράπα αποδέχτηκε τις προτάσεις της επιτροπής και συμφωνήθηκε συνάντηση αμέσως μετά τις γιορτές για να ελεγχθούν τα πεπραγμένα και να σχεδιαστούν οι επόμενες κινήσεις.
Τα μέλη της Επιτροπής υπενθύμισαν την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Ταμυνέων για τη σύσταση επιτροπής (30/09/08) και ρώτησαν για την τύχη της πρότασης ανάπλασης, που κατέθεσαν οι τεχνικοί σύμβουλοι της Επιτροπής.
Η αντιπροσωπεία των φορέων ζήτησε να πληροφορηθεί την τύχη της αρχιτεκτονικής πρότασης ανάπλασης του χώρου που υπέβαλε η επιτροπή τεχνικών της Συντονιστικής Επιτροπης καθώς και για ποιο λόγο δεν έχει συσταθεί η εν λόγω επιτροπή, ενώ οι ημερομηνίες τρέχουν. Σημείωσε ότι η Συντονιστική Επιτροπή με έγγραφο της έχει καθορίσει τους εκπροσώπους της.
Σύμφωνα με ενημέρωση από τη συντονιστική Επιτροπή, η δήμαρχος Ταμυνέων απάντησε στα ερωτήματα που της τέθηκαν τα παρακάτω:
α) Η επιτροπή θα συνεδριάσει στην πορεία με την παρουσία και του καθηγητή κ. Βαρνάβα που εκπονεί σχετική μελέτη και εξετάζονται οι όποιες προτάσεις έχουν κατατεθεί.
β) Ότι ολοκληρώνονται οι εργασίες κατασκευής δύο γηπέδων, που βρίσκονται στη φάση τοποθέτησης τάπητα και ότι έχουν αγοραστεί δύο ξύλινοι οικίσκοι για να εγκατασταθεί εκεί η ομάδα μελέτης και να λειτουργήσει στη συνέχεια σαν περιβαλλοντικό κέντρο.
Οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής ανέφεραν στη δήμαρχο ότι πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες και να τηρηθεί η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ώστε να εκπληρωθούν οι τυπικοί όροι της παραχώρησης από την Κ.Ε.Δ. στο δήμο του κτήματος και να είναι έτοιμοι και για αίτηση παράτασης της σύμβασης παραχώρησης. Σημείωσαν ακόμα ότι το κτήμα πρέπει να παραμείνει στα χέρια του δήμου και πρότειναν να οργανωθεί υπό την αιγίδα του Δήμου στα μέσα Ιανουαρίου 2008 συγκέντρωση των κατοίκων και των φορέων ώστε να οριοθετηθεί το κτήμα, να τοποθετηθούν πινακίδες και να γίνει η δενδροφύτευση με βάση το σχέδιο ανάπλασης. Η κα Καράπα αποδέχτηκε τις προτάσεις της επιτροπής και συμφωνήθηκε συνάντηση αμέσως μετά τις γιορτές για να ελεγχθούν τα πεπραγμένα και να σχεδιαστούν οι επόμενες κινήσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Π.ΚΟΡΟΒΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΑΘΕ ΣΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς: 1. ΥΠΕΧΩΔΕ 2. ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Θέμα: Παράπλευρες απώλειες των έργων του ΠΑΘΕ Φθιώτιδας
Η κατασκευή του κλειστού αυτοκινητόδρομου ΠΑΘΕ που διασχίζει το Νομό Φθιώτιδας και το πέταλο του Μαλιακού, όπως και τα έργα του Ε65 και της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, έγινε κατά καιρούς θέμα έντονων συζητήσεων, κυρίως για τα θύματα των τροχαίων του Μαλιακού και ελάχιστα για τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα της περιοχής.
Στα πλαίσια της διαρκούς απαξίωσης του σιδηροδρόμου πανελλαδικά, του πλέον οικολογικού μέσου μεταφοράς, δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες για αλληλοσυπλήρωση σιδηροδρόμου και οδικού δικτύου, όπως για παράδειγμα να ακολουθήσει η νέα χάραξη του τραίνου τη γραμμή του ΠΑΘΕ, ώστε να γίνει το τραίνο ο βασικός κορμός μεταφοράς για μεγάλες αποστάσεις. Έτσι οι αυτοκινητόδρομοι έχουν την αποκλειστικότητα των μεταφορών, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη χρηματοδότηση μέσω των διοδίων.
- Το Δέλτα και η κοιλάδα του Σπερχειού, αν και εντάσσεται στις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000, έχει υποστεί σοβαρή επιβάρυνση και υπάρχουν μεθοδεύσεις αναθεώρησης των ορίων και των οχλουσών δραστηριοτήτων, κυρίως σε ό,τι αφορά την άγρια πανίδα και πτηνοπανίδα.
- Σε όλους σχεδόν τους χείμαρρους και τα ρέματα άλλαξε η μορφολογία και ανατράπηκε η φυσική κατάσταση της κοίτης με τις παράνομες αμμοληψίες και τις εναποθέσεις αδρανών υλικών, προερχομένων από τις κατασκευές των έργων.
- Υγροβιότοποι, όπως στη θέση Βουρλιά της Αταλάντης, εξαφανίστηκαν και μπαζώθηκαν.
- Παράλληλα, αλλά και σε άμεση σχέση με την κατασκευή του ΠΑΘΕ, του Ε65 και της σιδηροδρομικής γραμμής, οι περίφημοι δανειοθάλαμοι και τα λατομεία εγκαταλείπονται χωρίς αποκατάσταση, τραγικές φιγούρες στο φυσικό τοπίο θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τις περιουσίες των κατοίκων από πιθανές πλημμύρες, όπως για παράδειγμα στον Άγιο Δημήτριο Καινουρίου.
Ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί
1.Τι μέτρα προτίθεστε να πάρετε για την αποκατάσταση του τοπίου, των πρανών και των άλλων ζημιών από τους δανειοθαλάμους, τα λατομεία και τις αμμοληψίες στις κοίτες των ρεμάτων; Πρόκειται να εφαρμοστούν οι προβλεπόμενες μελέτες αποκατάστασης, δεδομένου ότι η επίβλεψη και ο έλεγχος αυτών των έργων από όλους θεωρείται ελλιπής;
2.Θα τοποθετηθούν ηχοπετάσματα, όπου ο αυτοκινητόδρομος διέρχεται από κατοικημένες περιοχές;
3.Θα γίνουν τα απαραίτητα έργα απορροής των ομβρίων υδάτων από το οδόστρωμα (στράγγισμα και φιλτράρισμα-μικροί βιολογικοί) ώστε τα νερά να αποδίδονται στο περιβάλλον απαλλαγμένα από τους ρύπους;
4.Θα σταματήσει η κατακρεούργηση του φυσικού πλούτου της περιοχής της Φθιώτιδας με τον πλήρη και αυστηρό έλεγχο εφαρμογής των Περιβαλλοντικών Όρων και σε ό,τι αφορά τα έργα του Ε65 και των έργων του ΟΣΕ;
5.Πότε προβλέπεται να τελειώσει η σήραγγα του Καλλιδρόμου και η αποπεράτωση των έργων της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, ώστε το τραίνο να αναλάβει στη χώρα μας το ρόλο του στα πλαίσια των Μέσων Μεταφοράς μεγάλων αποστάσεων, για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και την εξυπηρέτηση των πολιτών με οικολογικούς όρους;
Θέμα: Παράπλευρες απώλειες των έργων του ΠΑΘΕ Φθιώτιδας
Η κατασκευή του κλειστού αυτοκινητόδρομου ΠΑΘΕ που διασχίζει το Νομό Φθιώτιδας και το πέταλο του Μαλιακού, όπως και τα έργα του Ε65 και της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, έγινε κατά καιρούς θέμα έντονων συζητήσεων, κυρίως για τα θύματα των τροχαίων του Μαλιακού και ελάχιστα για τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα της περιοχής.
Στα πλαίσια της διαρκούς απαξίωσης του σιδηροδρόμου πανελλαδικά, του πλέον οικολογικού μέσου μεταφοράς, δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες για αλληλοσυπλήρωση σιδηροδρόμου και οδικού δικτύου, όπως για παράδειγμα να ακολουθήσει η νέα χάραξη του τραίνου τη γραμμή του ΠΑΘΕ, ώστε να γίνει το τραίνο ο βασικός κορμός μεταφοράς για μεγάλες αποστάσεις. Έτσι οι αυτοκινητόδρομοι έχουν την αποκλειστικότητα των μεταφορών, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη χρηματοδότηση μέσω των διοδίων.
- Το Δέλτα και η κοιλάδα του Σπερχειού, αν και εντάσσεται στις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000, έχει υποστεί σοβαρή επιβάρυνση και υπάρχουν μεθοδεύσεις αναθεώρησης των ορίων και των οχλουσών δραστηριοτήτων, κυρίως σε ό,τι αφορά την άγρια πανίδα και πτηνοπανίδα.
- Σε όλους σχεδόν τους χείμαρρους και τα ρέματα άλλαξε η μορφολογία και ανατράπηκε η φυσική κατάσταση της κοίτης με τις παράνομες αμμοληψίες και τις εναποθέσεις αδρανών υλικών, προερχομένων από τις κατασκευές των έργων.
- Υγροβιότοποι, όπως στη θέση Βουρλιά της Αταλάντης, εξαφανίστηκαν και μπαζώθηκαν.
- Παράλληλα, αλλά και σε άμεση σχέση με την κατασκευή του ΠΑΘΕ, του Ε65 και της σιδηροδρομικής γραμμής, οι περίφημοι δανειοθάλαμοι και τα λατομεία εγκαταλείπονται χωρίς αποκατάσταση, τραγικές φιγούρες στο φυσικό τοπίο θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τις περιουσίες των κατοίκων από πιθανές πλημμύρες, όπως για παράδειγμα στον Άγιο Δημήτριο Καινουρίου.
Ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί
1.Τι μέτρα προτίθεστε να πάρετε για την αποκατάσταση του τοπίου, των πρανών και των άλλων ζημιών από τους δανειοθαλάμους, τα λατομεία και τις αμμοληψίες στις κοίτες των ρεμάτων; Πρόκειται να εφαρμοστούν οι προβλεπόμενες μελέτες αποκατάστασης, δεδομένου ότι η επίβλεψη και ο έλεγχος αυτών των έργων από όλους θεωρείται ελλιπής;
2.Θα τοποθετηθούν ηχοπετάσματα, όπου ο αυτοκινητόδρομος διέρχεται από κατοικημένες περιοχές;
3.Θα γίνουν τα απαραίτητα έργα απορροής των ομβρίων υδάτων από το οδόστρωμα (στράγγισμα και φιλτράρισμα-μικροί βιολογικοί) ώστε τα νερά να αποδίδονται στο περιβάλλον απαλλαγμένα από τους ρύπους;
4.Θα σταματήσει η κατακρεούργηση του φυσικού πλούτου της περιοχής της Φθιώτιδας με τον πλήρη και αυστηρό έλεγχο εφαρμογής των Περιβαλλοντικών Όρων και σε ό,τι αφορά τα έργα του Ε65 και των έργων του ΟΣΕ;
5.Πότε προβλέπεται να τελειώσει η σήραγγα του Καλλιδρόμου και η αποπεράτωση των έργων της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, ώστε το τραίνο να αναλάβει στη χώρα μας το ρόλο του στα πλαίσια των Μέσων Μεταφοράς μεγάλων αποστάσεων, για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και την εξυπηρέτηση των πολιτών με οικολογικούς όρους;
ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ
Ανακοίνωση των Πολιτών Βόρειας Εύβοιας:
"Πριν από ένα περίπου χρόνο οι Πολίτες της Βόρειας Εύβοιας ενωθήκαμε πέρα και πάνω από πολιτικές σκοπιμότητες με μοναδικό στόχο τη δημιουργία Νοσοκομείου στη Βόρεια Εύβοια, χρόνιο αίτημα του λαού της περιοχής μας, για καλύτερη υγεία και περίθαλψη.
Ο αγώνας είχε διάρκεια, αποφασιστικότητα, πείσμα και επιμονή, συσπείρωσε τους πολίτες της Βόρειας Εύβοιας, αγκαλιάστηκε απ' όλους τους φορείς και τελικά πέτυχε με τη βοήθεια της Πολιτείας ένα πρώτο και σημαντικό βήμα, την επίλυση του κτηριακού προβλήματος.
Στις 25 Νοεμβρίου δημοπρατήθηκε η επέκταση και αναδιαρρύθμιση του Κέντρου Υγείας Ιστιαίας, έργο συνολικού προϋπολογισμού 2.717.000 € (ποσό σχεδόν διπλάσιο από την αρχική προέγκριση του 1.650.000 € που κινδύνεψε να χαθεί).
Αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο λαός όταν αγωνίζεται ενωμένος μπορεί να παρακάμψει τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, τις αδράνειες του κρατικού μηχανισμού και να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα και όχι κενές εξαγγελίες και ευχολόγια.
Η επίλυση του κτηριακού δεν σημαίνει όμως και Νοσοκομείο. Και αυτό διότι απαιτούνται ακόμη:
Αλλαγή Οργανογράμματος.
Στελέχωση με ειδικευμένους γιατρούς και νοσηλευτές.
Ιατρικός τεχνολογικός εξοπλισμός.
Ασθενοφόρα και οδηγοί.
Εκκρεμεί επιπλέον το θέμα του Ε.Κ.Α.Β. που είχε εξαγγελθεί την 9η Μαΐου (παραμονή του Συλλαλητηρίου μας) η λειτουργία του. Θεωρούμε ότι το Ε.Κ.Α.Β. είναι απαραίτητο για την απομονωμένη εδαφικά περιοχή μας και θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της διακομιδής των ασθενών μέχρι τη λειτουργία του Νοσοκομείου.
Εμείς είμαστε εδώ και συνεχίζουμε με τον ίδιο αγωνιστικό παλμό για να μπορέσουμε τελικά να κερδίσουμε το αυτονόητο δικαίωμα στην υγεία και στη ζωή.
Είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος ενώθηκε και αγωνίσθηκε για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Ευχαριστούμε πολύ όλους αυτούς που πίστεψαν στον αγώνα και συμμετείχαν ενεργά"
"Πριν από ένα περίπου χρόνο οι Πολίτες της Βόρειας Εύβοιας ενωθήκαμε πέρα και πάνω από πολιτικές σκοπιμότητες με μοναδικό στόχο τη δημιουργία Νοσοκομείου στη Βόρεια Εύβοια, χρόνιο αίτημα του λαού της περιοχής μας, για καλύτερη υγεία και περίθαλψη.
Ο αγώνας είχε διάρκεια, αποφασιστικότητα, πείσμα και επιμονή, συσπείρωσε τους πολίτες της Βόρειας Εύβοιας, αγκαλιάστηκε απ' όλους τους φορείς και τελικά πέτυχε με τη βοήθεια της Πολιτείας ένα πρώτο και σημαντικό βήμα, την επίλυση του κτηριακού προβλήματος.
Στις 25 Νοεμβρίου δημοπρατήθηκε η επέκταση και αναδιαρρύθμιση του Κέντρου Υγείας Ιστιαίας, έργο συνολικού προϋπολογισμού 2.717.000 € (ποσό σχεδόν διπλάσιο από την αρχική προέγκριση του 1.650.000 € που κινδύνεψε να χαθεί).
Αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο λαός όταν αγωνίζεται ενωμένος μπορεί να παρακάμψει τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, τις αδράνειες του κρατικού μηχανισμού και να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα και όχι κενές εξαγγελίες και ευχολόγια.
Η επίλυση του κτηριακού δεν σημαίνει όμως και Νοσοκομείο. Και αυτό διότι απαιτούνται ακόμη:
Αλλαγή Οργανογράμματος.
Στελέχωση με ειδικευμένους γιατρούς και νοσηλευτές.
Ιατρικός τεχνολογικός εξοπλισμός.
Ασθενοφόρα και οδηγοί.
Εκκρεμεί επιπλέον το θέμα του Ε.Κ.Α.Β. που είχε εξαγγελθεί την 9η Μαΐου (παραμονή του Συλλαλητηρίου μας) η λειτουργία του. Θεωρούμε ότι το Ε.Κ.Α.Β. είναι απαραίτητο για την απομονωμένη εδαφικά περιοχή μας και θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της διακομιδής των ασθενών μέχρι τη λειτουργία του Νοσοκομείου.
Εμείς είμαστε εδώ και συνεχίζουμε με τον ίδιο αγωνιστικό παλμό για να μπορέσουμε τελικά να κερδίσουμε το αυτονόητο δικαίωμα στην υγεία και στη ζωή.
Είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος ενώθηκε και αγωνίσθηκε για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Ευχαριστούμε πολύ όλους αυτούς που πίστεψαν στον αγώνα και συμμετείχαν ενεργά"
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ?
Ηρθε και ο ανασχηματισμός - που έγινε μόνο σε πρόσωπα και όχι σε δομές και πολιτικές που είναι το ζητούμενο - και μάλλον χάθηκε ακόμη μια ευκαιρία: Να ξεχωρίσει το περιβάλλον και η προστασία του από τα Δημόσια Έργα. Οι 19 χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Φινλανδία, Σουηδία, Δανία, Λιθουανία, Λεττονία, Εσθονία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Σλοβακία, Τσεχία, Πολωνία, Βέλγιο, Ουγγαρία) από τις 27 της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν αυτόνομο υπουργείο Περιβάλλοντος.
Η ανορθολογική συστέγαση της προστασίας του περιβάλλοντος με τα δημόσια έργα δεν συναντάται πουθενά. Ενα άλλο αταίριαστο ζευγάρι (περιβάλλον και γεωργία) κατάλοιπο μάλλον βικτωριανών αντιλήψεων έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα η Μ. Βρετανία, η Κύπρος και η Μάλτα.
Η ανορθολογική συστέγαση της προστασίας του περιβάλλοντος με τα δημόσια έργα δεν συναντάται πουθενά. Ενα άλλο αταίριαστο ζευγάρι (περιβάλλον και γεωργία) κατάλοιπο μάλλον βικτωριανών αντιλήψεων έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα η Μ. Βρετανία, η Κύπρος και η Μάλτα.
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009
ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ ΚΑΙ ΧΑΜΑΣ (*)
(*) Από τη DW: http://www.dw-world.de/dw/article/0,,3921960,00.html
Περισσότεροι από 60 είναι οι νεκροί στη Γάζα από την ώρα που ο ισραηλινός στρατός άρχισε τις χερσαίες επιχειρήσεις, λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ, εκπρόσωπος της Φατάχ και αναπληρωτής εκπρόσωπος της παλαιστινιακής Αρχής στη Χάγη.
Οι άνθρωποι δεν έχουν καμία δυνατότητα διαφυγής, καθώς τα συνοριακά περάσματα είναι κλειστά, τα νοσοκομεία αδυνατούν να περιθάλψουν τους τραυματίες, ενώ δεκάδες κατοικίες έχουν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς. Ο Τζαμάλ Ναζάλ προειδοποιεί για το ενδεχόμενο ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα. «Η Γάζα θα γίνει ένα δεύτερο Γκρόσνι. Είναι πιθανό να γίνουν και σφαγές, καθώς οι συγκρούσεις θα λάβουν χώρα στο κέντρο της πόλης της Γάζας που είναι πυκνοκατοικημένη. Είναι πιθανό να επιδεινωθεί η κατάσταση. Η περίθαλψη των τραυματιών είναι ελλιπής, δεν υπάρχουν κρεβάτια και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Απαιτείται κατάπαυση του πυρός, προκειμένου να προσφερθεί βοήθεια στους ανθρώπους. Να ανοίξουν τα συνοριακά περάσματα για να περάσει η ανθρωπιστική βοήθεια», λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ σε συνέντευξή του προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία, DLF.
Ο εκπρόσωπος της Φατάχ αποφεύγει να μιλήσει για τις ευθύνες της Χάμας. Το ζητούμενο είναι να σώσουμε τους ανθρώπους από τις ισραηλινές βόμβες, υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε στη φάση αυτή να επιρρίψουμε ευθύνες στη Χάμας, μολονότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η Χαμάς ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη και πλουραλιστική παλαιστινιακή κυβέρνηση στη Γάζα και ανέλαβε με άνομα μέσα την εξουσία. Δεν είναι όμως τώρα η ώρα για να λογαριαστούμε με τη Χαμάς, αλλά για να σώσουμε τους Παλαιστίνιους από την ισραηλινή βία. Ο ισραηλινός στρατός είναι εκείνος που εισέβαλε στις παλαιστινιακές περιοχές και όχι αντίστροφα».
Ο κ. Ναζάλ διευκρινίζει ότι η Φατάχ δεν εκφράζει την αλληλεγγύη της προς τη Χαμάς, αλλά προς τον παλαιστινιακό λαό. Με τους ανθρώπους που όπως λέει «ψήφισαν την Φατάχ και τον πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς» και τονίζει: «Ξέρετε, αυτός ο πόλεμος μας φαίνεται σαν μια συμπαιγνία των Ισραηλινών με τη Χαμάς. Και αυτό γιατί οι Ισραηλινοί που τώρα βομβαρδίζουν τις σήραγγες, επί χρόνια έκλειναν τα μάτια όταν η Χαμάς εξοπλιζόταν με λαθραία όπλα που έφταναν από αυτές τις σήραγγες. Οι Ισραηλινοί είχαν επιβάλει εμπάργκο όπλων στην νόμιμη παλαιστινιακή κυβέρνηση προκειμένου να ενισχυθεί στρατιωτικά η Χαμάς, η οποία ανέλαβε τον έλεγχο της Γάζας κάτω από τα μάτια των Ισραηλινών. Και τώρα από τη μία στιγμή στην άλλη τους ενοχλεί η Χαμάς. Το Ισραήλ θέλει να επιτύχει μια εύκολη νίκη σε βάρος του άμαχου πληθυσμού και αυτό δεν το θέλουμε εμείς».
Στην ερώτηση, κατά πόσο ικανοποιεί τη Φατάχ και τον Αμπάς η συντριβή της Χαμάς από τον ισραηλινό στρατό, ο κ. Νάζαλ υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε να ανακτήσουμε την εξουσία στη Γάζα πάνω από τα πτώματα των Παλαιστινίων. Κοιτάξτε στη Δυτική Όχθη κυβερνά ένας ανεξάρτητος πολιτικός, ο Δαντάμ Φαγιάντ, που δεν είναι μέλος της Φατάχ. Στην κυβέρνηση δεν μετέχει ούτε ένας δικός μας υπουργός. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να θέλουμε να επανελέγξουμε τη Γάζα, μέσω της θανάτωσης εκατοντάδων Παλαιστινίων; Φυσικά και επιθυμούμε να επιστρέψει η νομιμότητα στη Γάζα, αλλά για μας το ζητούμενο είναι αυτό να γίνει μέσω ενός εθνικού διαλόγου».
Περισσότεροι από 60 είναι οι νεκροί στη Γάζα από την ώρα που ο ισραηλινός στρατός άρχισε τις χερσαίες επιχειρήσεις, λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ, εκπρόσωπος της Φατάχ και αναπληρωτής εκπρόσωπος της παλαιστινιακής Αρχής στη Χάγη.
Οι άνθρωποι δεν έχουν καμία δυνατότητα διαφυγής, καθώς τα συνοριακά περάσματα είναι κλειστά, τα νοσοκομεία αδυνατούν να περιθάλψουν τους τραυματίες, ενώ δεκάδες κατοικίες έχουν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς. Ο Τζαμάλ Ναζάλ προειδοποιεί για το ενδεχόμενο ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα. «Η Γάζα θα γίνει ένα δεύτερο Γκρόσνι. Είναι πιθανό να γίνουν και σφαγές, καθώς οι συγκρούσεις θα λάβουν χώρα στο κέντρο της πόλης της Γάζας που είναι πυκνοκατοικημένη. Είναι πιθανό να επιδεινωθεί η κατάσταση. Η περίθαλψη των τραυματιών είναι ελλιπής, δεν υπάρχουν κρεβάτια και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Απαιτείται κατάπαυση του πυρός, προκειμένου να προσφερθεί βοήθεια στους ανθρώπους. Να ανοίξουν τα συνοριακά περάσματα για να περάσει η ανθρωπιστική βοήθεια», λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ σε συνέντευξή του προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία, DLF.
Ο εκπρόσωπος της Φατάχ αποφεύγει να μιλήσει για τις ευθύνες της Χάμας. Το ζητούμενο είναι να σώσουμε τους ανθρώπους από τις ισραηλινές βόμβες, υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε στη φάση αυτή να επιρρίψουμε ευθύνες στη Χάμας, μολονότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η Χαμάς ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη και πλουραλιστική παλαιστινιακή κυβέρνηση στη Γάζα και ανέλαβε με άνομα μέσα την εξουσία. Δεν είναι όμως τώρα η ώρα για να λογαριαστούμε με τη Χαμάς, αλλά για να σώσουμε τους Παλαιστίνιους από την ισραηλινή βία. Ο ισραηλινός στρατός είναι εκείνος που εισέβαλε στις παλαιστινιακές περιοχές και όχι αντίστροφα».
Ο κ. Ναζάλ διευκρινίζει ότι η Φατάχ δεν εκφράζει την αλληλεγγύη της προς τη Χαμάς, αλλά προς τον παλαιστινιακό λαό. Με τους ανθρώπους που όπως λέει «ψήφισαν την Φατάχ και τον πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς» και τονίζει: «Ξέρετε, αυτός ο πόλεμος μας φαίνεται σαν μια συμπαιγνία των Ισραηλινών με τη Χαμάς. Και αυτό γιατί οι Ισραηλινοί που τώρα βομβαρδίζουν τις σήραγγες, επί χρόνια έκλειναν τα μάτια όταν η Χαμάς εξοπλιζόταν με λαθραία όπλα που έφταναν από αυτές τις σήραγγες. Οι Ισραηλινοί είχαν επιβάλει εμπάργκο όπλων στην νόμιμη παλαιστινιακή κυβέρνηση προκειμένου να ενισχυθεί στρατιωτικά η Χαμάς, η οποία ανέλαβε τον έλεγχο της Γάζας κάτω από τα μάτια των Ισραηλινών. Και τώρα από τη μία στιγμή στην άλλη τους ενοχλεί η Χαμάς. Το Ισραήλ θέλει να επιτύχει μια εύκολη νίκη σε βάρος του άμαχου πληθυσμού και αυτό δεν το θέλουμε εμείς».
Στην ερώτηση, κατά πόσο ικανοποιεί τη Φατάχ και τον Αμπάς η συντριβή της Χαμάς από τον ισραηλινό στρατό, ο κ. Νάζαλ υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε να ανακτήσουμε την εξουσία στη Γάζα πάνω από τα πτώματα των Παλαιστινίων. Κοιτάξτε στη Δυτική Όχθη κυβερνά ένας ανεξάρτητος πολιτικός, ο Δαντάμ Φαγιάντ, που δεν είναι μέλος της Φατάχ. Στην κυβέρνηση δεν μετέχει ούτε ένας δικός μας υπουργός. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να θέλουμε να επανελέγξουμε τη Γάζα, μέσω της θανάτωσης εκατοντάδων Παλαιστινίων; Φυσικά και επιθυμούμε να επιστρέψει η νομιμότητα στη Γάζα, αλλά για μας το ζητούμενο είναι αυτό να γίνει μέσω ενός εθνικού διαλόγου».
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Ο Τομ Ρόμπινς για την ανθρώπινη προόδο
«Η ανθρωπότητα έχει προχωρήσει προς τα εμπρός, όταν αυτή προχώρησε, όχι επειδή ήταν νηφάλια, υπεύθυνη και προσεκτική, αλλά επειδή ήταν παιχνιδιάρικη, επαναστατική, και ανώριμη».
Για τον έρωτα
Ενώ κάποιοι λένε ότι έψαχναν να βρουν το "εγώ" τους και βρήκαν τα κομμάτια του και το αντικείμενο του πόθου τους, σου λέω ότι ψάχνοντας να βρω το "εγώ μου" βρήκα τα κομμάτια του σε σένα
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟ
Η νέα χρονιά που έρχεται κληρονομεί τα προβλήματα που συσσώρευσε η παγκόσμια οικονομική κρίση και η νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και της ζωής μας.
Η ανεργία, η ακρίβεια που εξανεμίζει το εισόδημα των εργαζομένων, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η βελτίωση των μισθών και των συντάξεων, η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας είναι θέματα που απαιτούν την αγωνιστική, ενωτική παρέμβαση των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές οργανώσεις, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες και οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να υπερασπιστούν τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και να θέσουν φραγμούς στην εντεινόμενη καταστολή και τον αυταρχισμό που αποτελεί την «απάντηση» της κυβέρνησης στις κινητοποιήσεις των νέων και του λαού.
Ιδιαίτερα το φετινό Δεκέμβρη γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης νεολαιίστικης εξέγερσης με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το μήνυμα των τελευταίων νεολαιίστικων κινητοποιήσεων είναι σαφές και προς κάθε κατεύθυνση. Οι νέοι σήμερα διεκδικούν αλλαγές στη ζωή τους, στην εκπαίδευση, αρνούνται την εργασιακή επισφάλεια, αντιμάχονται τον αυταρχισμό του κράτους.Τούτες τις ώρες θέλουμε επίσης να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης.
Στο σημερινό δύσκολο, διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον, η ελπίδα βρίσκεται στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας για την βελτίωση των όρων της ζωής τους, στο διαρκή αγώνα για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας δικαιοσύνης, ανεκτικότητας και αλληλεγγύης.
Η ανεργία, η ακρίβεια που εξανεμίζει το εισόδημα των εργαζομένων, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η βελτίωση των μισθών και των συντάξεων, η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας είναι θέματα που απαιτούν την αγωνιστική, ενωτική παρέμβαση των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές οργανώσεις, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες και οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να υπερασπιστούν τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και να θέσουν φραγμούς στην εντεινόμενη καταστολή και τον αυταρχισμό που αποτελεί την «απάντηση» της κυβέρνησης στις κινητοποιήσεις των νέων και του λαού.
Ιδιαίτερα το φετινό Δεκέμβρη γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης νεολαιίστικης εξέγερσης με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το μήνυμα των τελευταίων νεολαιίστικων κινητοποιήσεων είναι σαφές και προς κάθε κατεύθυνση. Οι νέοι σήμερα διεκδικούν αλλαγές στη ζωή τους, στην εκπαίδευση, αρνούνται την εργασιακή επισφάλεια, αντιμάχονται τον αυταρχισμό του κράτους.Τούτες τις ώρες θέλουμε επίσης να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης.
Στο σημερινό δύσκολο, διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον, η ελπίδα βρίσκεται στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας για την βελτίωση των όρων της ζωής τους, στο διαρκή αγώνα για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας δικαιοσύνης, ανεκτικότητας και αλληλεγγύης.
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
ΧΑΙΡΩΝΙΑ - ENELCO: O-1 (Διαιτησία Μιχάλης Λιάπης, Παρατηρητής ΚΑΣ)
Στροφή 180ο έκανε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο μέσα σε έξι μήνες στο θέμα της κατασκευής θερμοηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της εταιρίας ENELCO Α.Ε., σε απόσταση 830 μέτρων από το όριο του αρχαιολογικού χώρου της Χαιρώνειας.
Τον περασμένο Ιούλιο το Συμβούλιο καταψήφισε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου με ψήφους 9 κατά, 5 υπέρ, με το σκεπτικό, τότε, ότι «βλάπτει εμμέσως τους παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους και θα υποβαθμίσει οπτικά το περιβάλλον».
Η γνωμοδότηση δεν υιοθετήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη που χθες, προπαραμονή Χριστουγέννων, ανέπεμψε και πάλι προς συζήτηση το θέμα στο Συμβούλιο. Η νέα ψηφοφορία ανέτρεψε πλήρως την προηγούμενη. Με συντριπτική πλειοψηφία (15 προς 1) τα μέλη του ΚΑΣ ψήφισαν αυτήν τη φορά υπέρ της περιβαλλοντικής μελέτης ανάβοντας το πράσινο φως για την υλοποίηση του έργου… Η σύγχρονη «μάχη της Χαιρώνειας» είχε ως πεδίο δράσης την ίδια περιοχή, κοντά στον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο. Εκείνο που άλλαξε ήταν ο όγκος της μονάδας που μικραίνει.
Αναπομπή
Η αναπομπή του θέματος έγινε γιατί η εταιρία Enelco Α.Ε. (σύμπραξη ιταλικής ENEL και ομίλου Κοπελούζου) προσάρμοσε τη μελέτη πάνω στο πόρισμα της επιτροπής αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο από μέλη του ΚΑΣ στην επίμαχη περιοχή (πριν από την πρώτη ψηφοφορία). Το πόρισμα ανέφερε ότι είναι δυνατή «υπό όρους και προϋποθέσεις» η ανέγερση της μονάδας. Ο επανασχεδιασμός της μονάδας προβλέπει μεταξύ άλλων μείωση ύψους και όγκων των υπό ανέγερση κτιρίων, κατάργηση ορισμένων και φύτευση υψηλών δέντρων για την απόκρυψη του εργοστασίου.
Οι πολέμιοι δεν πείστηκαν και ζήτησαν την αναβολή του θέματος. Η πρόταση καταψηφίστηκε και η συζήτηση στη συνέχεια… πήρε φωτιά. Το πρόβλημα δεν ήταν το μέγεθος του εργοστασίου, αλλά το γεγονός ότι η χωροθέτησή του δεν αλλάζει. Και όπως σημειώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, «οι αρχαιολογικές θέσεις θα πληγούν άμεσα». «Αυτό που έχει σημασία είναι η χωροθέτηση του έργου. Δεν θα έπρεπε καν το θέμα να έλθει στο Συμβούλιο», τόνισε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Φιλίνη. Στη συνέχεια κατέθεσαν τις απόψεις τους οι εκπρόσωποι της εταιρίας και του Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) ο οποίος προκήρυξε το σχετικό διαγωνισμό που κέρδισε η Enelco. Η συζήτηση από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε σε θέματα ενέργειας αλλά και χημείας.
Αφού δόθηκαν στα μέλη του ΚΑΣ διαβεβαιώσεις, ανάμεσά τους ότι από το εργοστάσιο δεν θα βγαίνει καπνός που θα είναι ορατός από μακριά, το Συμβούλιο έδωσε την έγκρισή του...
Από το http://www.e-tipos.com/newsitem?id=67287, Του Πάνου Παναγιωτάκου
Τον περασμένο Ιούλιο το Συμβούλιο καταψήφισε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου με ψήφους 9 κατά, 5 υπέρ, με το σκεπτικό, τότε, ότι «βλάπτει εμμέσως τους παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους και θα υποβαθμίσει οπτικά το περιβάλλον».
Η γνωμοδότηση δεν υιοθετήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη που χθες, προπαραμονή Χριστουγέννων, ανέπεμψε και πάλι προς συζήτηση το θέμα στο Συμβούλιο. Η νέα ψηφοφορία ανέτρεψε πλήρως την προηγούμενη. Με συντριπτική πλειοψηφία (15 προς 1) τα μέλη του ΚΑΣ ψήφισαν αυτήν τη φορά υπέρ της περιβαλλοντικής μελέτης ανάβοντας το πράσινο φως για την υλοποίηση του έργου… Η σύγχρονη «μάχη της Χαιρώνειας» είχε ως πεδίο δράσης την ίδια περιοχή, κοντά στον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο. Εκείνο που άλλαξε ήταν ο όγκος της μονάδας που μικραίνει.
Αναπομπή
Η αναπομπή του θέματος έγινε γιατί η εταιρία Enelco Α.Ε. (σύμπραξη ιταλικής ENEL και ομίλου Κοπελούζου) προσάρμοσε τη μελέτη πάνω στο πόρισμα της επιτροπής αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο από μέλη του ΚΑΣ στην επίμαχη περιοχή (πριν από την πρώτη ψηφοφορία). Το πόρισμα ανέφερε ότι είναι δυνατή «υπό όρους και προϋποθέσεις» η ανέγερση της μονάδας. Ο επανασχεδιασμός της μονάδας προβλέπει μεταξύ άλλων μείωση ύψους και όγκων των υπό ανέγερση κτιρίων, κατάργηση ορισμένων και φύτευση υψηλών δέντρων για την απόκρυψη του εργοστασίου.
Οι πολέμιοι δεν πείστηκαν και ζήτησαν την αναβολή του θέματος. Η πρόταση καταψηφίστηκε και η συζήτηση στη συνέχεια… πήρε φωτιά. Το πρόβλημα δεν ήταν το μέγεθος του εργοστασίου, αλλά το γεγονός ότι η χωροθέτησή του δεν αλλάζει. Και όπως σημειώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, «οι αρχαιολογικές θέσεις θα πληγούν άμεσα». «Αυτό που έχει σημασία είναι η χωροθέτηση του έργου. Δεν θα έπρεπε καν το θέμα να έλθει στο Συμβούλιο», τόνισε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Φιλίνη. Στη συνέχεια κατέθεσαν τις απόψεις τους οι εκπρόσωποι της εταιρίας και του Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) ο οποίος προκήρυξε το σχετικό διαγωνισμό που κέρδισε η Enelco. Η συζήτηση από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε σε θέματα ενέργειας αλλά και χημείας.
Αφού δόθηκαν στα μέλη του ΚΑΣ διαβεβαιώσεις, ανάμεσά τους ότι από το εργοστάσιο δεν θα βγαίνει καπνός που θα είναι ορατός από μακριά, το Συμβούλιο έδωσε την έγκρισή του...
Από το http://www.e-tipos.com/newsitem?id=67287, Του Πάνου Παναγιωτάκου
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
ΛΑΡΚΟ:30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Η πολύπαθη επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι σε αυτή, τα τελευταία 30 χρόνια έζησαν πολλές περιπέτειες, που πληρώθηκαν από το κοινωνικό σύνολο και τους φορολογούμενους της χώρας μας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς?
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ?
Σκέψου σφαιρικά, δράσε τοπικά, προσωπικά και συλλογικά.
Η αντιμετώπιση των οικουμενικών τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο διακυβέρνησης. Είναι οι νομαρχίες και οι δήμοι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις?
Ως οικουμενικές τάσεις ορίζονται τα συνεχώς ή / και περιοδικά επαναλαμβανόμενα αξιοπρόσεκτα γεγονότα οικονομικού, κοινωνικού, τεχνολογικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο σύγχρονο κόσμο. Οι δυνητικές προκλήσεις, απαιτήσεις και απορυθμίσεις που προκύπτουν από τα προηγούμενα γεγονότα καθορίζονται και είναι τα προβλήματα που χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν είναι συγκεκριμένες εμφανίσεις αυτών των προβλημάτων με ένα σχήμα που είναι αρκετά συγκεκριμένο για να είναι επιδεκτικό αξιολόγησης σε ότι αφορά τις πιθανότητες, το εύρος και την ένταση επανάληψής του. Οι κίνδυνοι θα πρέπει να επιδέχονται αξιολόγησης ως προς την εμφάνιση και την επίδραση τους στο κοινωνικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» και να μην είναι τόσο εξειδικευμένοι ώστε να αποκλείουν την δυνατότητα παρέμβασης των υπεύθυνων κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδρομές μεταξύ των τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων είναι αρκετά καθορισμένες με μεγάλες πιθανότητες πρόβλεψης, σε άλλες περιπτώσεις αξιοσημείωτες γεωπολιτικές αβεβαιότητες κάνουν τις διαδρομές πιο σκοτεινές και απρόβλεπτες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις οικουμενικές τάσεις αντικείμενα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και δημαγωγίας των κρατούντων.
Η πιθανότητα εμφάνισης ρεαλιστικών σεναρίων πρόβλεψης ή και αντιμετώπισης μεγαλώνει όσο οι παράμετροι των σεναρίων γίνονται πιο συγκεκριμένες και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας παρά δημαγωγίας.
Το κλειδί διάκρισης σε αυτό το σημείο είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες παρά την ύπαρξη φωνών διαμαρτυρίας, προειδοποιήσεων και εναλλακτικών προτάσεων.
Οι υπεύθυνοι της κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης πρέπει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους (που συνήθως τις ξεχνούν) να επικεντρώσουν τη προσοχή τους στα πλέον πιθανά σενάρια πρόβλεψης και αντιμετώπισης που έχουν καθορισμένες επιστημονικά πιθανότητες για την περιοχή τους.
Για τη χώρα μας έχουν αξιοπρόσεκτη σημασία ορισμένες από τις καθορισμένες οικουμενικές τάσεις που χαρακτηρίζονται από τη γεωγραφική θέση της χώρας, τη θέση της στο παγκόσμιο σύστημα, την ιστορικότητα της οικονομικής και κοινωνικής της ανάπτυξης, την διάρθρωση της οικονομίας της κλπ.
Ως τέτοιες τάσεις που έχουν ή θα έχουν σημαντική επίπτωση στην Ελλάδα μπορούν να καθοριστούν οι ακόλουθες:
1.Επικράτηση στη κοινωνική συνείδηση του καταναλωτικού προτύπου των ΗΠΑ
2.Αυξανόμενη απορύθμιση της αγροτικής παραγωγής εξ αιτίας των υδροβόρων καλλιεργειών και της νιτροποίησης των εδαφών.
3.Ενεργειακές ελλείψεις
4.Γήρανση πληθυσμού
5.Φούσκα επενδύσεων στή παλιά και "νέα" οικονομία (οικοδομές, τεχνολογίες)
6.Κλιματικές αλλαγές / παγκόσμια θέρμανση
7.Αποδόμηση του οικολογικού συστήματος
8.Διεύρυνση πληθυσμιακής έκθεσης σε φυσικές καταστροφές και νοσήματα
9.Αυξανόμενη αλληλεξάρτηση της πληροφοριακής υποδομής
Θα σας ήμασταν υπόχρεοι αν συνεισφέρατε με τις απόψεις, τις ιδέες και τις προτάσεις σας για τα προαναφερόμενα θέματα.
Η αντιμετώπιση των οικουμενικών τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο διακυβέρνησης. Είναι οι νομαρχίες και οι δήμοι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις?
Ως οικουμενικές τάσεις ορίζονται τα συνεχώς ή / και περιοδικά επαναλαμβανόμενα αξιοπρόσεκτα γεγονότα οικονομικού, κοινωνικού, τεχνολογικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο σύγχρονο κόσμο. Οι δυνητικές προκλήσεις, απαιτήσεις και απορυθμίσεις που προκύπτουν από τα προηγούμενα γεγονότα καθορίζονται και είναι τα προβλήματα που χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν είναι συγκεκριμένες εμφανίσεις αυτών των προβλημάτων με ένα σχήμα που είναι αρκετά συγκεκριμένο για να είναι επιδεκτικό αξιολόγησης σε ότι αφορά τις πιθανότητες, το εύρος και την ένταση επανάληψής του. Οι κίνδυνοι θα πρέπει να επιδέχονται αξιολόγησης ως προς την εμφάνιση και την επίδραση τους στο κοινωνικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» και να μην είναι τόσο εξειδικευμένοι ώστε να αποκλείουν την δυνατότητα παρέμβασης των υπεύθυνων κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδρομές μεταξύ των τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων είναι αρκετά καθορισμένες με μεγάλες πιθανότητες πρόβλεψης, σε άλλες περιπτώσεις αξιοσημείωτες γεωπολιτικές αβεβαιότητες κάνουν τις διαδρομές πιο σκοτεινές και απρόβλεπτες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις οικουμενικές τάσεις αντικείμενα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και δημαγωγίας των κρατούντων.
Η πιθανότητα εμφάνισης ρεαλιστικών σεναρίων πρόβλεψης ή και αντιμετώπισης μεγαλώνει όσο οι παράμετροι των σεναρίων γίνονται πιο συγκεκριμένες και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας παρά δημαγωγίας.
Το κλειδί διάκρισης σε αυτό το σημείο είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες παρά την ύπαρξη φωνών διαμαρτυρίας, προειδοποιήσεων και εναλλακτικών προτάσεων.
Οι υπεύθυνοι της κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης πρέπει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους (που συνήθως τις ξεχνούν) να επικεντρώσουν τη προσοχή τους στα πλέον πιθανά σενάρια πρόβλεψης και αντιμετώπισης που έχουν καθορισμένες επιστημονικά πιθανότητες για την περιοχή τους.
Για τη χώρα μας έχουν αξιοπρόσεκτη σημασία ορισμένες από τις καθορισμένες οικουμενικές τάσεις που χαρακτηρίζονται από τη γεωγραφική θέση της χώρας, τη θέση της στο παγκόσμιο σύστημα, την ιστορικότητα της οικονομικής και κοινωνικής της ανάπτυξης, την διάρθρωση της οικονομίας της κλπ.
Ως τέτοιες τάσεις που έχουν ή θα έχουν σημαντική επίπτωση στην Ελλάδα μπορούν να καθοριστούν οι ακόλουθες:
1.Επικράτηση στη κοινωνική συνείδηση του καταναλωτικού προτύπου των ΗΠΑ
2.Αυξανόμενη απορύθμιση της αγροτικής παραγωγής εξ αιτίας των υδροβόρων καλλιεργειών και της νιτροποίησης των εδαφών.
3.Ενεργειακές ελλείψεις
4.Γήρανση πληθυσμού
5.Φούσκα επενδύσεων στή παλιά και "νέα" οικονομία (οικοδομές, τεχνολογίες)
6.Κλιματικές αλλαγές / παγκόσμια θέρμανση
7.Αποδόμηση του οικολογικού συστήματος
8.Διεύρυνση πληθυσμιακής έκθεσης σε φυσικές καταστροφές και νοσήματα
9.Αυξανόμενη αλληλεξάρτηση της πληροφοριακής υποδομής
Θα σας ήμασταν υπόχρεοι αν συνεισφέρατε με τις απόψεις, τις ιδέες και τις προτάσεις σας για τα προαναφερόμενα θέματα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)