Το αυτονομημένο golden boy και το σάπιο πολιτικό σύστημα (από την Αυγή 11/8/2012)

Των Νίκου Στουπή και Βρασίδα Γ. Τσιριμώκου*

Κράτος και θεσμοί αποτέλεσαν το παρανάλωμα του «αγώνα» του πολιτικού προσωπικού για πλουτισμό και εξουσία. Αναρωτιούνται σήμερα πολλοί για το επίπεδο των στελεχών της διοίκησης... Μα, δεν ήταν τα γαλαζοπράσινα παιδιά που στελέχωσαν τη διοίκηση, οι κατ' επάγγελμα πολιτευτές, που αφού δεν τα κατάφερναν στην πολιτική έκαναν αυτό που τους απέμενε: να χρησιμοποιούν την εξουσία τους για να πλουτίσουν;

 Τον μήνα που μας πέρασε στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Στερεάς Ελλάδας καταγγέλθηκε περίπτωση πολυθεσίας (παχυλά αμειβόμενου) περιφερειακού συμβούλου - στελέχους του ΠΑΣΟΚ (Δ/νων Σύμβουλος στην Εταιρεία Αναπτυξιακή Διαχειριστική Στερεάς & Θεσσαλίας-ΑΝΔΙΑ και Μόνιμου Υπαλλήλου στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων) προκαλώντας μάλιστα σχετική ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Β. Αποστόλου, Γ. Σταθά, Β. Κυριακάκη, στο ελληνικό κοινοβούλιο...

Το θέμα -δεν είναι το μοναδικό- φέρνει στο φως την αθέατη πλευρά του πολιτικού συστήματος και του προσωπικού που ευθύνεται για τη χρεοκοπία της χώρας μας: Τη διαπλοκή και διαφθορά, τον κόσμο των «golden boys», των «ημετέρων» και «τρωκτικών» που διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα...

Την ίδια ώρα που στην Περιφέρεια η ανεργία φτάνει στο 23% και κάθε οικογένεια μετρά 1,5 άνεργο, στην Επικράτεια 3.500.000 άνθρωποι -παραγωγικό δυναμικό- περιθωριοποιούνται και διαλύεται η κοινωνία, κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι, μικρομεσαία «πολιτικά» στελέχη που ορκίσθηκαν να υπηρετούν την Αυτοδιοίκηση, «κρατούν» δύο και τρεις θέσεις εργασίας, στοιχίζοντας στο ελληνικό Δημόσιο όσο περίπου υπουργοί και βουλευτές.

Την ίδια ώρα η «Τρόικα εσωτερικού» (Σαμαράς - Βενιζέλος - Κουβέλης) μιλά για «εξορθολογισμό» της Δημόσιας Διοίκησης, μας καλεί να πληρώσουμε τον «λoγαριασμό» για τις «ανομίες» του πολιτικού προσωπικού, δηλαδή να πληρώσουμε «παράγοντες» «σύμβουλους και παρασυμβούλους» που ανδρώθηκαν από το Πασοκικό-Νεοδημοκρατικό σύστημα εξουσίας και συνεχίζουν το «πάρτι»...

Το τοπικό πολιτικό σύστημα -ζώντας σε εικονική πραγματικότητα- σφυρίζει αμέριμνα, ρίχνοντας ευθύνες στο εν γένει πολιτικό σύστημα!!!

Τα φαινόμενα όμως αυτά άνθησαν μέσα σε ένα «θερμοκήπιο σταθερών» της δημόσιας ζωής, κυρίως της Πασοκικής περιόδου, και τα καλλιέργησε συστηματικά το πολιτικό προσωπικό της χρεοκοπίας της χώρας.

Η πρώτη «σταθερά»: Στην ελληνική κοινωνία στα είκοσι και πλέον έτη του «εκπασοκισμού» της, στο όνομα του σοσιαλισμού των Παπανδρέου, των δικών μας παιδιών, του ωχαδερφισμού αφού άλλος πληρώνει, φτιάχτηκαν χιλιάδες μικροί και μεγάλοι Τσοχατζόπουλοι και Χριστοφοράκοι.

Κράτος και θεσμοί αποτέλεσαν το παρανάλωμα του «αγώνα» του πολιτικού προσωπικού για πλουτισμό και εξουσία. Αναρωτιούνται σήμερα πολλοί για το επίπεδο των στελεχών της διοίκησης... Μα, δεν ήταν τα γαλαζοπράσινα παιδιά που στελέχωσαν τη διοίκηση, οι κατ' επάγγελμα πολιτευτές, που αφού δεν τα κατάφερναν στην πολιτική έκαναν αυτό που τους απέμενε: να χρησιμοποιούν την εξουσία τους για να πλουτίσουν;

Η δεύτερη «σταθερά»: Από το Α' Β' Γ' ΚΠΣ μέχρι το ΕΣΠΑ, με την εισροή κοινοτικών κονδυλίων για χρηματοδότηση προγραμμάτων στη χώρα μας, δημιουργήθηκε μια ιδιότυπη «κοινωνική κάστα», «εικόνα και ομοίωση» της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Μια κάστα «συμβούλων», «ημέτερων», «κολλητών», «ειδικών», με «γνωριμίες» (συνήθως από τις αφισοκολλήσεις στο πανεπιστήμιο με τη ΔΑΠ & ΠΑΣΠ) και επαφές με τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Μια στρατιά που δεν εργάστηκε ποτέ, που ζει και βασιλεύει με την ανοχή των φορέων που συμμετέχει, διασπαθίζοντας το δημόσιο χρήμα.

Η τρίτη «σταθερά»: Στην εικοσαετία που πέρασε η Αυτοδιοίκηση έφτιαξε εκατοντάδες δημόσιους - ημιδημόσιους φορείς διαχείρισης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και απορρόφησης των κονδυλίων, που σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργούν ως «offshore» εταιρείες με την πατέντα του Δημοσίου. Μέτοχοι, καταστατικοί σκοποί και το καθεστώς που τους διέπει «χάνεται» μέσα στον δαίδαλο της ελληνικής νομοθεσίας. Πολλοί από τους διαχειριστές τους «σταθεροί» στις θέσεις τους (αφού οι κυβερνήσεις πέφτουνε... οι «σύμβουλοι» παραμένουν), έχουν εξελιχτεί σε επιτήδειους πολυθεσίτες με εύκολες και παχυλές αμοιβές, χωρίς κούραση, προσφέροντας υψηλή -τάχατες- τεχνογνωσία (sic) και υπηρετώντας το δημόσιο (!) συμφέρον. Η ενασχόληση με την πολιτική και τα κοινά είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα, η νομιμοποιητική βάση του ρόλου τους...

Η τέταρτη «σταθερά»: Η οικονομική και πολιτική διαπλοκή με «ολίγη» θεσμική και κοινωνική νομιμοποίηση επέβαλλε αντίστοιχα και ένα ιδιότυπο καθεστώς ανοχής και «πολιτικής ομερτά» στο πλαίσιο λειτουργίας του Πολιτικού Συστήματος. Ένα καθεστώς υπόσκαψης βασικών Δημοκρατικών Αρχών Λειτουργίας του κράτους. Έτσι η «κάλυψη» - συγκάλυψη και το «καθάρισμα» θεωρείτο μαγκιά. Υπερίσχυε η «ασφάλεια» που παρείχε η "ομπρέλα" της εξουσίας. Πρυτάνευε η υπεροψία του «διά βίου άρχοντα».

Ίσως γι' αυτό σιωπούν -όπως τώρα- οι τοπικοί φορείς για τις περιπτώσεις πολυθεσιτών... δικαιώνοντας τον Πάγκαλο για το καλό φαγοπότι.

Νομιμοποιούν όμως έτσι το ακροδεξιό ρεύμα της Χρυσής Αυγής και όσα επαίρεται ο αρχηγός τους Μιχαλολιάκος: «Δεν μας πειράζει που θα μας πούνε Ναζί, αλλά κανείς δεν θα τολμήσει να μας πει κλέφτες και απατεώνες»...

Μετά τις εκλογές του 2012 και τις ανατροπές που αυτές έφεραν, κάθε πραγματικός «υπηρέτης» της πολιτικής και του δημόσιου βίου έχει δύο επιλογές: ή δημόσια και θαρραλέα -διεκδικώντας την τιμή του πολιτικού προσωπικού, των ιδεών και των πολιτικής- θα διαχωρίζει τη θέση του και θα βγαίνει απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, ή θα ταυτίζεται με τα φαινόμενα πολιτικής σήψης και παρακμής, αναλαμβάνοντας βέβαια και το ανάλογο κόστος και ευθύνες.

Οι δυνάμεις της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, φορείς ενός άλλου λαϊκού πολιτισμού και πολιτικής, υπερασπιστές αρχών, πολιτικών και των αδυνάτων της κοινωνίας, συγκρούονται από θέση αρχής με αυτές τις «σταθερές» αποκαθιστώντας την πολιτική/ούς, και δημιουργώντας νέες σχέσεις των ανθρώπων με την πολιτική.

Γι' αυτό και η σχετική παρέμβαση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ για το θέμα είναι η αρχή! Άλλωστε, το δηλώσαμε: Θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα...

* Ο Νίκος Στουπής είναι Περιφερειακός Σύμβουλος Στ. Ελλάδας και σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Ο Βρασίδας Γ. Τσιριμώκος είναι στέλεχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ EKM

Οι δράστες εγκλημάτων α' εξαμήνου ετών 2011-2012

ΠΙΝΑΚΑΣ
δραστών εγκλημάτων τα έτη 2012-2011 (Α' 6μηνο) στην ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ
Περιγραφή	ΔΡΑΣΤΕΣ 2011		ΔΡΑΣΤΕΣ 2012
	ημεδαποι	αλλοδαποι	ημεδαποι	αλλοδαποι
Ανθρωποκτονίες	81	92	116	77
Σεξ.Εκμετάλλευση	126	83	230	330
Απάτες	412	69	509	71
Αρχαιοκαπηλεία	88	12	123	6
Βιασμοί	61	48	56	27
Εκβιάσεις	125	48	146	59
Επαιτεία	69	595	43	441
Ζωοκλοπή	61	50	59	27
Κυκλ/ρία Παραχ/νων	238	92	286	88
Λαθρεμπόριο	62	106	110	311
Ναρκωτικά	4.882	1.733	4.759	1.892
Ν. περί όπλων	1.265	501	1.504	543
Πλαστογραφία	204	2.032	176	1.966
Πνευματική Ιδιοκτησία	126	357	96	330
Ληστείες	562	651	653	581
Κλοπές Τροχοφόρων	768	274	796	326
Κλοπές Διαρρήξεις	4.707	3.833	4.832	4.141

Περισσότερα στο: http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=18342&Itemid=52&lang=&lang=

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΓEΩΛOΓlKΩN ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΕΥΒΟΪΚΟΥ (*)

(*) Από τον «Άτλαντα των Γεωλογικών Μνημείων του Αιγαίου».Υπουργείο Αιγαίου, 2002 - ISBN: 960-7859-41-3)

ΕΥΒΟΙΑ

·         Αιδηψός (Απολιθωματοφόρος θέση θηλαστικών)

·         Αλιβέρι (Απολιθωμένη χλωρίδα, πανίδα)

·         Αλμυροπόταμος (Απολιθωματοφόρες θέσεις θηλαστικών και ερπετών)

·         Θαλάσσια Nεoγεvή κεντρικής Εύβοιας

·         Θερμές πηγές Αιδηψού

·         Απολιθωμένη χλωρίδα - πανίδα Κερασιάς

·         Απολιθωματοφόρες θέσεις θηλαστικών βόρειας και κεντρικής Εύβοιας

·         Μαντούδι - Μεταλλεία μαγνησίτη

·         Θαλάσσια Νεογενή κεντρικής Εύβοιας

·         Απολιθωμένη χλωρίδα Κύμης

·         Ηφαιστειακή δομή Οξύλιθου

·         Σπήλαιο Σκοτεινής Θαρουνιών

·         Λιγνιτορυχεία Αλιβερίου

·         Αρχαία μεταλλεία χρυσού - αργύρoυ στη νότια Εύβοια

·         Μάρμαρα - Σιπoλίνες Καρύστου

ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ

ΣΚΙΑΘΟΣ

·         Θαλάσσια σπήλαια - Γαλάζια και Σκοτεινή σπηλιά

ΣΚΟΠΕΛΟΣ

·         Σπηλιά Δασιάς

ΝΗΣΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ

·         Απολιθώματα ασπονδύλων Αλοννήσου

·         Σπηλιά του Κύκλωπα στα Γιούρα

·         Ηφαιστειακά πετρώματα Ψαθούρας

ΣΚΥΡΟΣ

·         Μανιταροειδείς μορφές διάβρωσης

ΤΕΕ: φρένο σε παράτυπες και παράνομες ενέργειες του Δήμου Χαλκιδέων

«Συμμετείχαμε σήμερα στη δημόσια συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης του Δήμου Χαλκιδέων με θέμα «παρουσίαση κυκλοφοριακών μελετών-ρυθμίσεων και εφαρμογή αυτών στην πόλη της Χαλκίδας», χωρίς όμως να έχουμε λάβει εγκαίρως όλα τα στοιχεία της «μελέτης», ώστε να είμαστε σε θέση να εκφράσουμε τις απόψεις μας ως ο θεσμοθετημένος Τεχνικός Σύμβουλος της Πολιτείας που είμαστε.

Συμμετείχαμε σε μια διαδικασία διαβούλευσης, ενώ οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί σχετικά με τη πεζοδρόμηση του αρχικού τμήματος της οδού Αβάντων και την ένταξη του συνολικού έργου στο ΕΣΠΑ με προϋπολογισμό 9.188.601 ευρώ, όπως ανέφερε ο Δήμαρχος.

Από την παρουσίαση της «μελέτης» από τον Καθηγητή ΕΜΠ κ. Θάνο Βλαστό προκύπτει ότι η εργασία η οποία παρουσιάστηκε, δεν αποτελεί μελέτη σύμφωνα με την έννοια και τις προδιαγραφές του Ν. 3316/2005 περί «Ανάθεσης και εκτέλεσης δημοσίων συμβάσεων και εκπόνησης μελετών», ενώ μόνο τέτοιες μελέτες μπορούν να υποβληθούν στο ΕΣΠΑ.

Τα Πανεπιστήμια δεν είναι μελετητικά γραφεία και δεν έχουν το δικαίωμα να εκπονούν μελέτες. Μπορούν να διεξάγουν μόνο έρευνες, που είναι δυνατόν να προσανατολίσουν τις όποιες μελέτες εφαρμογής πρέπει να ακολουθήσουν ώστε να μπορέσει να υλοποιηθεί συγκεκριμένο έργο.

Στη προκειμένη περίπτωση, θέλοντας να ξεπεράσουν το νόμο, ανέθεσαν απευθείας ερευνητική εργασία, για να χρησιμοποιηθεί ως μελέτη και έτσι να καταστρατηγηθεί ο νόμος για τις μελέτες αλλά και για τις απευθείας αναθέσεις που απαγορεύονται.

Τα ΑΕΙ σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις του Ν.1514/1985 και τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις απευθείας μόνο για ερευνητικές εργασίες. Βασικό χαρακτηριστικό της επιστημονικής έρευνας είναι η πρωτοτυπία ως προς το εξεταζόμενο ζήτημα.

Αυτή η εργασία την οποία θέλουν να τη χρησιμοποιήσουν ως μελέτη για το ΕΣΠΑ, δεν είναι δυνατό να την αξιολογήσει σοβαρά κανείς για τους εξής λόγους:

• Δεν αποτυπώνει την υφιστάμενη κυκλοφοριακή κατάσταση του συνόλου της πόλης της Χαλκίδας.

• Δεν υπάρχουν μετρήσεις του κυκλοφοριακού φόρτου των κυριοτέρων αρτηριών, σύμφωνα με τις προδιαγραφές των συγκοινωνιακών μελετών.

• Δεν υπάρχουν προσομοιώσεις των κυκλοφοριακών φορτίων, ώστε να φανεί πως επιβαρύνονται οι κύριες οδοί από τα διάφορα σενάρια πεζοδρομήσεων και έτσι να μπορούμε να κρίνουμε την αποτελεσματικότητα των διαφόρων προτάσεων.

• Δεν υπάρχουν εναλλακτικά σενάρια. Τα μόνα εναλλακτικά σενάρια είναι γύρω από το ποιο ύψος θα πεζοδρομηθεί η οδός Αβάντων.

• Δεν αντιμετωπίζει καθόλου το γεγονός ότι ολόκληρη η κυκλοφορία της πόλης οδηγείται προς το κέντρο της, που η «μελέτη» θέλει να αναβαθμίσει, λόγω του μεγάλου αριθμού Παρκινγκ αυτοκινήτων που υπάρχουν (δημόσιων και ιδιωτικών), με συνέπεια το κέντρο της πόλης να έχει μετατραπεί σε ένα μεγάλο Παρκινγκ.

• Οι παρεμβάσεις που προτείνονται είναι τμηματικές για τη περιοχή του Κέντρου, τη περιοχή της Λ. Χαϊνά, τη περιοχή του Κάστρου και δεν εξετάζονται οι μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις.

• Δεν υπάρχει καθόλου επιμέτρηση των προτεινόμενων εργασιών, ώστε να ξέρουμε πως προέκυψε ο προϋπολογισμός των 9.188.601 ευρώ που έχει υποβληθεί για χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Γιατί να είναι αυτό το νούμερο και να μην είναι 2.000.000 ευρώ ή 12.000.000 ευρώ?

• Η εργασία αυτή δεν διασφαλίζει ότι οι παρεμβάσεις που προτείνονται (μονοδρομήσεις οδών, πεζοδρομήσεις οδών, κατασκευή ποδηλατοδρόμων, κλπ) θα είναι χρηστικές και βιώσιμες και ούτε εξασφαλίζει ότι το δημόσιο χρήμα που θα επενδυθεί θα πιάσει τόπο.

• Η εργασία αυτή αποτελεί μια Τεχνική Έκθεση και δεν αποτελεί συγκοινωνιακή μελέτη της Πόλης της Χαλκίδας.

Η Χαλκίδα έχει ανάγκη από μια ολοκληρωμένη συγκοινωνιακή μελέτη που θα λάβει υπόψη της όλες τις περιοχές της πόλης αλλά και τις μελλοντικές επεκτάσεις της, ώστε να προκύψουν μόνιμες λύσεις που δεν θα υποθηκεύουν το μέλλον της για δεκαετίες.

Διαφωνούμε απολύτως με τη πρακτική του Δήμου Χαλκιδέων να αναθέτει μελέτες χωρίς διαγωνισμούς με το πρόσχημα των ερευνητικών εργασιών ή να αναθέτει απευθείας μελέτες με κατάτμηση παρακάμπτοντας το Ν. 3316/2005 ή να μη προκηρύσσει Αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς για έργα σημαντικά για το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της Πόλης μας».

Ο Πρόεδρος Γιώργος Μπουραντάς

Για το Πανεπιστήμιο Στερεάς (*)

(*) Του Νίκου Στουπή, Περιφερειακού Συμβούλου (Ριζοσπαστική & Οικολογική Συνεργασία)

Ένα χρόνο μετά την ειδική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου (16 Ιουνίου 2011) το Υπουργείο Παιδείας της «συγκυβέρνησης», αυτή την φορά όχι μέσω Διαμαντοπούλειων ψιθύρων, αλλά με ανοιχτά  χαρτιά σχεδιάζει την προοπτική να κλείσει το Πανεπιστήμιο Στερεάς μέσω – οποία ειρωνεία - του νομοθετήματος «ΑΘΗΝΑ», της θεάς της Σοφίας. Η συζήτηση πραγματοποιείται  στην σκιά:

1. Των οριζόντιων περικοπών χωρίς μελέτη και αξιολόγηση που στα πλαίσια του επαχθούς μνημονίου και κατ επιταγή των πατρώνων μας  ακολουθεί η  εσωτερική τρόικα, (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) ιδιαίτερα στους κοινωνικούς τομείς της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας και της κοινωνικής ασφάλισης  (συνενώσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων, μονάδων υγείας και περίθαλψης κλπ )

2. Των  διαχρονικά γενικότερων σχεδιαζόμενων αναδιαρθρώσεων που στοχεύουν:

α. στην αμφισβήτηση του Δημόσιου χαρακτήρα της  Εκπαίδευσης και στην ραγδαία εισβολή του ιδιωτικού τομέα σε όλες τις βαθμίδες της

β. στην κατάλυση του αυτοδιοίκητου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και στον απόλυτο έλεγχο της λειτουργίας της από την οικονομική και πολιτική εξουσία

γ. στην μεγαλύτερη ασφυξία της αυτόνομης έρευνας και της διασύνδεσης της με τους στόχους της οικονομικής ολιγαρχίας

δ. στον απόλυτο έλεγχο κάθε φωνής αμφισβήτησης και αντίστασης αυτών των σχεδιασμών

ε. στην όρθωση με νέους όρους ταξικών φραγμών στην μόρφωση των παιδιών που προέρχονται κυρίως από τα λαϊκά στρώματα

3. Των αδιέξοδων που δημιούργησε  ο τρόπος που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια συνολικά τα  Περιφερειακά Πανεπιστήμια στην Ελλάδα, όχι με Επιστημονικά και Αναπτυξιακά κριτήρια,  αλλά με λαϊκίστικους και πολιτικάντικους πελατειακούς όρους, που ακολούθησε το πολιτικό σύστημα κάθε εποχής, με την λογική «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε Περιφέρεια και Πανεπιστήμιο», λογική που δυστυχώς ακολουθήθηκε και στην δική μας Περιφέρεια .

Οι «λαλίστατοι» κατά τα άλλα σε άλλες εποχές εκπρόσωποι των δυνάμεων του Περιφερειακού Συμβουλίου της πλειοψηφίας και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όμως σήμερα σιωπούν.

Που πήγαν οι διαβεβαιώσεις του Περιφερειάρχη κ. Περγαντά  ότι το ελέγχει και το παρακολουθεί το θέμα; Τι απέγιναν οι λεονταρισμοί του κ. Χειμάρα που εκστόμιζε ανένδοτους; Υποτάχθηκαν όλα στις ανάγκες επιβίωσης της τρικομματικής Κυβέρνησης «μακράς πνοής» όπου συμμετέχουν τα κόμματά τους.  

Σε ότι μας αφορά ως Αριστερά, είναι σαφές πως είμαστε υπέρ του πιο μεγάλου ανοίγματος των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην κοινωνία, της σύνδεσής τους με την παραγωγική διαδικασία, το δέσιμό τους με την καθημερινότητα των τοπικών κοινωνιών. Μακριά από λαϊκίστικες και εθνικιστικές κορώνες.

Μακριά από οικονομίστικες λογικές  να αντιμετωπίζεται απλά το πανεπιστήμιο ως πρωτογενές μέγεθος για την ανάπτυξη μιας περιοχής. Μακριά από κάθε είδους τοπικά, οικονομικά  και ακαδημαϊκά  συμφέροντα.

Προφανώς και γενικά είμαστε υπέρ της ίδρυσης και περιφερειακών πανεπιστημίων, όχι μόνο κεντρικών, μέσα από έναν ορθολογικό σχεδιασμό, με αυστηρά επιστημονικά και ακαδημαϊκά κριτήρια, αφού αυτά μπορούν υπό προϋποθέσεις να συμβάλλουν:

·   στην βελτίωση συνολικά της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης της χώρας,

·   στην αύξηση της ενεργού ζήτησης στην περιοχή και στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας,

·   στην αναβάθμιση των τοπικών κοινωνιών πολιτισμικά  και πνευματικά 

·   στην αύξηση του “κοινωνικού γοήτρου” των κατοίκων

·   στη συγκράτηση/ προσέλκυση πληθυσμού 

·   στην “αναβάθμιση” του ανθρώπινου δυναμικού, 

·   στην αναβάθμιση των φυσικών υποδομών  και τέλος,

·   στην αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης στο χώρο με την έννοια της ισότιμης φυσικής, οικονομικής και κοινωνικο-πολιτισμικής  προσιτότητας και προσβασιμότητας.

·   Στη συγκέντρωση γνώσης στην περιφέρεια, στην συμβολή στην Περιφερειακή Ανάπτυξη, στην ανάπτυξη καινοτόμων πρακτικών που υστερούμε, στην διασύνδεση τοπικής παραγωγής και επιστημονικής έρευνας

Με  αυτές  ακριβώς τις σκέψεις και σε αυτή την λογική:

ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ στην ανάπτυξή της λειτουργίας του Πανεπιστήμιου Στερεάς σε ένα πραγματικά ολοκληρωμένο Δημόσιο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα που θα μπορούσε ως κορμό του να είχε ένα μεταφερόμενο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο από την Αθήνα στον φυσικό του χώρο αυτόν της Αγροτικής Περιφέρειας, συμπληρούμενου από τα επιστημονικά αντικείμενα του Δάσους, το αντικείμενο της Περιφερειακής ανάπτυξης με αιχμή την Aγροτική Aνάπτυξη και τον Oρυκτό Πλούτο, καθώς και την ίδρυση τμήματος Φυσικής Αγωγής με αντικείμενο τα χειμερινά σπορ.

Ταυτόχρονα υποστηρίζουμε πως μελλοντικά θα πρέπει να ανοίξει  μια εσωτερική συζήτηση αποκλειστικά ανάμεσα στο ίδιο το Πανεπιστήμιο και τους Τοπικούς Φορείς με καθαρά επιστημονικά και εκπαιδευτικά κριτήρια όσον αφορά την σκοπιμότητα χωρικού διασκορπισμού των τμημάτων ή την χωρική συγκέντρωσή τους. Σε ότι μας αφορά από τώρα διατυπώνουμε την άποψη πως θα πρέπει να ακολουθηθεί η δεύτερη επιλογή και όχι η διασπορά.  

Στην κατάσταση που βρισκόμαστε και με την εμπειρία των προηγούμενων χειρισμών στον καθένα γίνεται εμφανές πως η μεθοδολογία των Επιστολών, των Επαφών, και των παρεμβάσεων μέσω φίλων και γνωστών, το μόνο που κάνει είναι να υπονομεύει την όποια προοπτική του ίδιου του Πανεπιστήμιου.

Σήμερα  πάνω από όλα προτάσσετε  η ανάγκη να διεκδικήσουμε  τους όρους και τις προϋποθέσεις θεσμικής – οικονομικής – πολιτικής υποστήριξης από την Πολιτεία σε αυτό το Πανεπιστήμιο που προηγούμενα περιγράψαμε να ανταποκριθεί στον ρόλο του.

Η Περιφέρεια οφείλει να πρωταγωνιστήσει στην συγκρότηση ενός πλατιού κοινωνικού  μετώπου των φορέων της Περιφέρειας που πάνω απ’  όλα θα αμφισβητεί τον πυρήνα των μνημονιακών επιλογών ιδιαίτερα σε πλευρές των κοινωνικών υπηρεσιών και του Δημόσιου χώρου, που ακολουθεί η σημερινή Κυβέρνηση.

Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα είχε κανένα νόημα ένα Πανεπιστήμιο με ανόμοια γνωστικά αντικείμενα που δεν προσμοιάζουν ούτε καν στους τίτλους τους, χωρίς ουσιαστικά προγράμματα σπουδών, χωρίς ουσιαστικά Πανεπιστημιακούς, χωρίς υλικοτεχνική υποδομή, ξεκομμένα από την τοπική κοινωνία, με μια παρέα φοιτητές ξεκομμένους από την υπόλοιπη παιδαγωγική κοινότητα, με ένα κόστος τελείως δυσανάλογο του έργου που παράγει και των πλεονεκτημάτων που επιφέρει.

Η διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης είναι καταστροφική, και κυρίως υπονομευτική για την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία και την υπόσταση της ίδιας της έννοιας του Πανεπιστήμιου.