Ιταλία: το νέο κόμμα των 5 αστέρων παροδικό φαινόμενο ή απαρχή πολιτικών εξελίξεων ;

Το κόμμα αυτό σίγουρα είναι ένα δυναμικό νέο φαινόμενο της εποχής του νεο-φιλελευθερισμού και της άγριας λιτότητας στην Ιταλία.

Etna- Eruzione del 23 Febbraio 2013 ore 20:00 - Foto da Riposto di Andrea Salemi

Η αρχική αρνητική αντιμετώπισή του από όλους αυτούς που συνηθίζουν να είναι τιμητές των πάντων αντικαταστάθηκε από πιο νηφάλιες προσεγγίσεις όσο πέρναγε ο χρόνος και το κίνημα των 5 αστέρων όχι μόνο δεν ξεφούσκωνε, αλλά καθιερωνόταν βήμα - βήμα στη πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Οι σημερινές εκλογές είναι η πιο σημαντική του αναμενόμενη καθιέρωση. 

Ο οξύς και "αντιπολιτικός" λόγος του ιδρυτή του και απόλυτου αρχηγού του μέχρι σήμερα, δείχνουν μεταξύ των άλλων και κάποια σημαντικά υπόγεια κοινωνικά ρεύματα, που οι γραφειοκράτες συνήθως τα αντιλαμβάνονται τη τελευταία στιγμή και όταν πια τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. 

Εκατοντάδες χιλιάδες Ιταλοί ξέρουν ότι τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα στη χώρα τους είναι ¨δεμένα¨ με το άρμα της εξουσίας και διαφθοράς. Ξέρουν ότι το όνειρο της Ευρώπης των Λαών έχει γίνει σήμερα ο εφιάλτης της ΕΕ του νεο-φιλελευθερισμού. Αυτός ο νεο-φιλελευθερισμός που κατάντησε το κοινό νόμισμα από εργαλείο αντιμετώπισης των εθνικών και περιφερειακών ανισοτήτων σε ¨δόρυ¨ των Γερμανών συντηρητικών και ¨παίγνιο¨των διεθνών αγορών.  ίσως η πλήρης κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων να ακούγεται φοβικά σε όσους νομίζουν ότι  τα τελευταία χρησιμοποιούν μόνο αυτήν, αλλά τα δεκάδες σκάνδαλα - τα τελευταία 50 χρόνια στην Ιταλία - παράτυπης και πολλές φορές παράνομης χρηματοδότησης κομμάτων από ιδιώτες, funds,  εταιρείες ακόμη και το Βατικανό τον επαληθεύουν. Το ίδιο ισχύει και για τη θέση του για τη μείωση των βουλευτικών αποζημιώσεων. Και μην πάτε μακρυά, δείτε και το τι έγινε τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας - δεκάδες σκάνδαλα που έμειναν στο απυρόβλητο και διασπάθισαν δεκάδες δις ευρώ.

Το σίγουρο είναι ότι μετά τις εκλογές η πολιτική σκηνή στην Ιταλία θα είναι πολύ διαφορετική. Μπορεί η Μέρκελ και το Βατικανό να ψηφίζουν Μόντι, μπορεί ο Μπερλουσκόνι να επαναλαμβάνεται ως φάρσα πια αλλά δίπλα από την αδυναμία του παλιού να συνεχίσει, υπάρχει το έμβρυο της νέας πολιτικής. Οι ίδιοι οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν για τη ζητούμενη νέα πορεία της χώρας. Αυτή τους η απόφαση θα συνταράξει τη πολιτική σκηνή όχι μόνο στο νότο της Ευρώπης (σήμερα σε 80 πόλεις της Ισπανίας διαδήλωσαν κατά της κυβέρνησης του Ραχόϊ εκατομμύρια πολίτες) αλλά και την ίδια την ΕΕ. 

Τους δημοκράτες και προοδευτικούς στα λόγια οι πολίτες της Ιταλίας τους έχουν δει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια να εφαρμόζουν συντηρητικές πολιτικές. 

Ο Γκρίλο ήταν αυτός που ξανάφερε στη πολιτική συζήτηση το Ιταλικό ΚΚ και τον Μπερλινγκουέρ, που πολλοί αριστεροί τον είχαν ήδη ξεχάσει. 

Στο Μιλάνο στη πρόσφατη μεγάλη συγκέντρωσή του κόμματος των 5 αστέρων ο Ντάριο Φο χαιρετίζοντας τις δεκάδες χιλιάδες  συγκεντρωμένων είπε: "Τέτοια πράγματα έχω να δω από το 1945, αν εμείς δεν τα καταφέραμε να αλλάξουμε τον κόσμο, κάντε το εσείς και μη σταματάτε". Ίσως λίγο υπερβολικά και συναισθηματικά φορτισμένα λόγια αλλά αν το εκλογικό ποσοστό του Γκρίλο ξεπεράσει το 20% και σχηματιστεί κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις δυνάμεις της αριστεράς και στο νέο κίνημα των 5 αστέρων τότε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα θα συμβούν όχι μόνο στο Νότο της Ευρώπης αλλά και σε όλη την ΕΕ.

Ισλανδία: σωθήκαμε γιατί δεν εφαρμόσαμε τις συνταγές της Ευρωζώνης (*)

(*) Από τη www.dw.de

Η Ισλανδία κατάφερε να υπερβεί την κρίση, επειδή την αντιμετώπισε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι χώρες της ευρωζώνης. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» λέει o πρόεδρος Ολ. Γκρίμσον.

Ένα από τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 ήταν η Ισλανδία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της τότε ήταν χειρότερη και από εκείνη της Ελλάδας. Σήμερα, όμως, η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Η οικονομία αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και η ανεργία μειώνεται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ισλανδίας Όλαφουρ Γκρίμσον, η ανάκαμψη οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ισλανδοί αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την κρίση σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης. Και όπως επισήμανε στην Deutsche Welle ο πρόεδρος Όλαφουρ Γκρίμσον: «Κατ` αρχήν διαπιστώσαμε νωρίς πως δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία.

«Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» «Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας» Επιδιώξαμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη και παράλληλα να αλλάξουμε τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων. Ο δεύτερος λόγος της επιτυχίας είναι ότι δεν τηρήσαμε τις δυτικές συνταγές για την αντιμετώπιση της κρίσης».

Με λίγα λόγια η Ισλανδία δεν έκανε τίποτε για να διασώσεις τια τράπεζές της, όπως τονίζει ο Όλαφουρ Γκρίμσον, εξηγώντας τους λόγους. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις; Οι τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν. Σε διαφορετική περίπτωση τους δημιουργούμε την εντύπωση πως μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς ευθύνη. Δεν γίνεται όταν έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν να καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό», εξηγεί ο ισλανδός πρόεδρος.

Το ΔΝΤ διδάχθηκε πολλά από την ισλανδική εμπειρία

Ο Όλαφουρ Γκρίμσον δεν κρύβει ότι επικρίθηκε έντονα η ισλανδική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξέφρασαν την αντίθεσή τους στον ισλανδικό δρόμο. Ακόμη και σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ισλανδία τα κατάφερε επειδή απλά είχε το δικό της νόμισμα και δεν ήταν μέλος της ευρωζώνης. «Φυσικά και βοήθησε πολύ το γεγονός ότι είχαμε το δικό μας νόμισμα. Προχωρήσαμε στην υποτίμηση της κορώνας και αυτό ήταν σημαντικό. Ωστόσο, όλες οι άλλες κινήσεις που κάναμε δεν είχαν σχέση με την υποτίμηση. Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας. Δώσαμε τη δυνατότητα στους πολίτες να συμμετάσχουν στις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και φτιάξαμε άλλες. Αυτά θα τα κάναμε ακόμη και εάν ήμασταν μέλος της ευρωζώνης», διευκρινίζει ο ισλανδός πρόεδρος.

Σε ποιο βαθμό όμως μπορεί το ισλανδικό παράδειγμα να ακολουθηθεί από την καγκελάριο Μέρκελ, την διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και τους άλλους παίκτες που διαχειρίζονται την κρίση στην ευρωζώνη; «Η ισλανδική εμπειρία μπορεί να λειτουργήσει ως „εγερτήριο κάλεσμα“ για τους άλλους. Να τους κάνει να επανεξετάσουν τις καθεστηκυίες στρατηγικές των τελευταίων 30 ετών. Η αντίδραση του ΔΝΤ στην ισλανδική περίπτωση ήταν ενδιαφέρουσα. Το πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης του ΔΝΤ ολοκληρώθηκε πριν από ενάμισι χρόνο. Στην αποχαιρετιστήρια σύσκεψη, οι υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του ΔΝΤ παραδέχθηκαν ότι διδάχθηκαν πολλά από την ισλανδική εμπειρία», καταλήγει ο Όλαφουρ Γκρίμσον.

Andreas Becker/Σταμάτης Ασημένιος 

Κομισιόν για τις επενδύσεις στην Ελλάδα το 2014-2020 (*)

(*) Της Δήμητρας Καδδά απο το www.capital.gr

Η Ελλάδα ετοιμάζεται να φτιάξει το δικό της σχέδιο ανάπτυξης έως το 2020 αλλά η Κομισιόν έχει ήδη συντάξει την δική της «λευκή βίβλο» για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις στην Ελλάδα το 2014-2020 με επίκεντρο τους μόνους ίσως αναπτυξιακούς πόρους που θα έχει η εντός μνημονίου χώρα, το επόμενο ΕΣΠΑ το οποίο – προς το παρόν – προσδιορίζεται σε 14 δισ. ευρώ.

Η μελέτη καταγράφει τις 5 προκλήσεις, τους κινδύνους και τις 5 βασικές πρωτοβουλίες ανά τομέα με έμφαση σε ενεργειακά δίκτυα, σε θαλάσσιες μεταφορές, στην νέου τύπου αγροτική ανάπτυξη, στου τουρισμό και στην στήριξη των μικρομεσαίων.

Η έκθεση των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με την ανάπτυξη της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης (έτσι θα λέγεται το ΕΣΠΑ 2) όπως η ίδια αναφέρει, βασίστηκε στο μνημόνιο, στους στόχους Ευρώπη 2020, στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων, στην έκθεση της ΕΕ "Ανάπτυξη για την Ελλάδα", στην έρευνα της McKinsey & Company με θέμα «Ελλάδα 10 Χρόνια μπροστά »και σε μια σειρά από μελέτες, όπως η έκθεση του ΟΟΣΑ για την αξιολόγηση της δημόσιας διοίκησης.

Τα προβλήματα

Η επιτροπή κάνει λόγο για «πιεστικές προκλήσεις στην Ελλάδα που σχετίζονται με:

1. ένα αναποτελεσματικό δημόσιο που εμποδίζει την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, σε συνδυασμό με ένα μη βιώσιμο οικονομικό μοντέλο που στερείται ανταγωνιστικότητας. Αυτό οδηγεί σε

2. υψηλή ανεργία, ιδίως των νέων, αυξάνοντας τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια,

3. ανεπαρκείς επενδύσεις σε υποδομές για την προώθηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, και

4. αναποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων και

5. απουσία πολιτικής για την διαχείρισης της κλιματικής αλλαγής.

Αναγκαίο θεωρείται για την Ελλάδα:

- η δημιουργία ενός πλαισίου διαλόγου

- να ανταποκριθεί στις πιο πιεστικές προκλήσεις

- να προτείνει βασικές προτεραιότητες χρηματοδότησης

- να προωθήσει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση με βάση την πολυδιακυβέρνηση

Οι τομείς της ανάπτυξης εκτιμάται ότι είναι:

- Ένα επιχειρηματικό περιβάλλον ευνοϊκό για τις επενδύσεις.
- Αύξηση συμμετοχή στην αγορά εργασίας, με ενεργές πολιτικές ένταξης εκπαίδευσης κατάρτισης και ενίσχυσης προσόντων.
- Ανάπτυξη βασικών δικτύων υποδομών

- Φιλικό Περιβάλλον και ενεργειακά αποτελεσματική οικονομία

- Μεταρρυθμίσεις για μία αποτελεσματική και υπεύθυνη Διοίκηση.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι:

- Περιφερειακές Ανισότητες. Σημαντικές αποκλίσεις σε σχέση με τον μέσο όρο του ΑΕΠ για την περίοδο 2007-2009, μεταξύ των 13 Περιφερειών καθώς είναι στο 120,1% του κοινοτικού ΑΕΠ ανά κάτοικο για την Αττική, ενώ στη Δυτική Ελλάδα είναι μόνο66,2%.

- Αντί για τον στόχο επενδύσεων σε έρευνα και τεχνολογική ανάπτυξη 3% έως το 2020 η Ελλάδα έχει επίδοση μόνο 0,6% του ΑΕΠ.

- Η φτώχεια εκτοξεύεται, η απασχόληση είναι πολύ χαμηλή, η ανεργία καλπάζει, το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο αυξάνεται στο 13,1%, το ποσοστό αποφοίτων πανεπιστημίων υπολείπεται των στόχων.

- Αντί για 20% κάλυψη των αναγκών από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας η Ελλάδα έχει επίδοση μόνο 8,2% καταγράφεται αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Σύμφωνα με την Κομισιόν, η Ελλάδα βιώνει μια εξαιρετικά βαθιά ύφεση. Οι πόροι της ΕΕ θα αποτελέσουν έτσι μια σημαντική πηγή των δημόσιων επενδύσεων στην Ελλάδα και θα λειτουργήσουν ως καταλύτης για την χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και την απασχόληση. Με ποσοστά ανεργίας πάνω από 25% και από55% μεταξύ των νέων ένας γενικός επαναπροσδιορισμός των δαπανών είναι απαραίτητος.

Οι δαπάνες εκτιμάται ότι πρέπει να στοχεύουν στην στήριξη των ΜΜΕ, της κοινωνικής ένταξης, της ποιοτικής απασχόλησης, ιδίως για τους νέους, στην αγορά εργασίας με έμφαση σε ποιοτική εκπαίδευση και κατάρτιση καθώς και στην έρευνα και στην καινοτομία.

Η κοινωνική προστασία «πρέπει να είναι δομημένη και τη δυνατότητα να αποφευχθεί η καταστροφή του ανθρώπινου κεφαλαίου μέσω της κρίσης». Επιπλέον, η Ελλάδα θα πρέπει να επικεντρωθεί στην υψηλότερη αύξηση της παραγωγικότητας, την ενσωμάτωση των στόχων της κλιματικής αλλαγής και στην στροφή προς μια βιώσιμη και αποδοτική χρήση των πόρων οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Αυτοί οι στόχοι, ωστόσο, δεν θα επιτευχθούν» χωρίς ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό δημόσιο» αναφέρει.

Ποιοι είναι αναλυτικά Οι 5 άξονες της ανάπτυξης

1. Ένα επιχειρηματικό περιβάλλον ευνοϊκό για τις επενδύσεις: Είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί η ρευστότητα και η πρόσβαση στη χρηματοδότηση για τις νέες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Δημιουργία χρηματοδοτικών μέσων που θα καλύπτουν το σύνολο της χώρας και θα  υποστηρίζονται μέσω ενός ενιαίου επιχειρησιακού προγράμματος.

Προτείνονται  νέα χρηματοδοτικά μέσα,  επαναξιολόγηση όλων των προγραμμάτων.  Εμφαση στις δυνατότητες της γεωργίας, όπου υπάρχει σαφές πλεονέκτημα ανταγωνιστικότητας και κίνητρα στον τομέα της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας (βιολογική υδατοκαλλιέργεια).  

Βελτίωση της καταλληλότητας των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης με έμφαση στους τομείς τροφίμων, υδατοκαλλιέργειας, την παραγωγή και διανομή ενέργειας,  του τουρισμού, των τεχνολογιών πληροφορικής,  των υπηρεσιών κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών και τα φαρμακευτικά προϊόντα).

Προτείνεται, μια περιφερειακή στρατηγική με στόχο τη δημιουργία ενός μικρού αριθμού πόλων ανάπτυξης η στήριξη της έρευνας αιχμής,  παρεμβάσεις για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των πανεπιστημίων – ερευνητικών κέντρων- εταιρειών,  κυρίως μέσω νέων clusters. Υποστήριξη και προώθηση της ανάπτυξης του ηλεκτρονικού επιχειρείν.

2. Αύξηση συμμετοχή στην αγορά εργασίας, με ενεργές πολιτικές ένταξης εκπαίδευσης κατάρτισης και ενίσχυσης προσόντων:  Οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης θα πρέπει να ενισχύσουν την ικανότητά τους, μεταξύ άλλων, στην αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων και στα συστήματα σχεδιασμού με στόχο την παροχή αποδοτικών και αποτελεσματικών υπηρεσιών.  Πρέπει να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με τους εργοδότες,  την αποτελεσματικότητα των πολιτικών,  την αντιμετώπιση των αναγκών των πιο ευάλωτων ομάδων κλπ.

3.  Ανάπτυξη βασικών δικτύων υποδομών: Μοντέρνες και βιώσιμες υποδομές, τόσο σε εθνικό όσο και σε διασυνοριακό επίπεδο, κυρίως στο πεδίο των  μεταφορών, της ενέργειας και του περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό είναι βασικοί παράγοντες για την αύξηση της ελκυστικότητας της Ελλάδας για επενδύσεις.  Το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων θα πρέπει να είναι σε προηγμένες τεχνολογίες στον τομέα του περιβάλλοντος και ενεργειακών δικτύων.  Η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει και μια ολοκληρωμένη στρατηγική στις μεταφορές που να  συνοδεύεται από ένα επιχειρηματικό σχέδιο.

Η συνδεσιμότητα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της συνεργασίας με τις γειτονικές χώρες και την τόνωση της ανάπτυξης (π.χ. προώθηση των αειφόρων  μεταφορών και εξάλειψη των σημείων συμφόρησης στην βασική υποδομή του δικτύου).

Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα: στην ολοκλήρωση ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου, στη διασύνδεση λιμένων με  το σιδηροδρομικό δίκτυο,  οδικών και σιδηροδρομικών συνδέσεων με τρίτες χώρες.  Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις εσωτερικές διασυνδέσεις θαλασσίων και αεροπορικών μεταφορών  (ιδιαίτερα των περιφερειακών μικρών λιμανιών και αεροδρομίων) με τα νησιά.

Πρέπει να εκσυγχρονίσουν τα τελωνεία για γρήγορη διέλευση. Να γίνουν επενδύσεις  ελλιμενισμού,  και συγκοινωνιακές συνδέσεις με την ενδοχώρα για την περαιτέρω αύξηση της παραγωγής εσόδων από τον τουρισμό. Απαιτείται κατασκευή υποδομών για ιστιοφόρα ή γιοτ,  για  σταθμούς κρουαζιερόπλοιων.

Επίσης, δύο τομείς παραγωγής ενέργειας χρειάζονται εκσυγχρονισμό των δικτύων τους η ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο. Στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, υπάρχει πιθανότητα ανάπτυξης από την ενίσχυση του δικτύου υψηλής τάσης με σκοπό την υποστήριξη της διείσδυσης των ΑΠΕ  (προτείνεται  διασύνδεση μεταξύ των νησιών παρά το ότι είναι μια δαπανηρή διαδικασία).  Στο φυσικό αέριο προτείνεται ενίσχυση της διείσδυσης  με εκμετάλλευση των  νέων γραμμές διασύνδεσης (Trans-Adriatic,  η γραμμή Ελλάδα- Βουλγαρία και Κύπρος-Ελλάδα).

Προτείνεται να γίνουν επενδύσεις σύγχρονης διαχείρισης των αποβλήτων και διαχείρισης υδάτινων πόρων με βάση τιμολογιακής πολιτικής "ο ρυπαίνων πληρώνει".

4. Φιλικό Περιβάλλον και ενεργειακά αποτελεσματική οικονομία: Ορθολογική διαχείριση των πόρων (συμπεριλαμβανομένης της βιοποικιλότητας, των υδάτων, του εδάφους και του αέρα). Προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αύξηση της αποτελεσματικότητας στη χρήση των νερού από τη γεωργία, μέσω επενδύσεων σε πιο αποτελεσματική άρδευση,  προσπάθειες για τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων, του αέρα και του εδάφους, ολοκληρωμένη στρατηγική για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών,  οριστικοποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού και χρήσεων γης (θα συμβάλει σημαντικά στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους),  ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης για την κρατική γη,  βιώσιμη ανάπτυξη της παράκτιας αλιείας,   προληπτικά μέτρα,  για την προστασία των δασών, την  πυρόσβεση και την αποκατάσταση.  Το δασικό κτηματολόγιο  πρέπει να συμπληρωθεί και να γίνει συμβατό με το εθνικό κτηματολόγιο.

Προτείνεται επίσης στροφή προς μια ενεργειακά αποδοτική οικονομία με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα με μια συνολική στρατηγική  για να τονώσουν τη χρήση οικονομικά αποδοτικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως η βιομάζα, η ηλιακή, αιολική ενέργεια  και η υδροηλεκτρική ενέργεια. Να συνεχιστεί  η εφαρμογή του προγράμματος  ενεργειακής απόδοσης των νοικοκυριών,  ειδικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη του φωτοβολταϊκών συστημάτων σε πράσινα κτίρια και στον τουρισμό.  Κίνητρα για την προώθηση στρατηγικών για  αστικές και αγροτικές περιοχές, καθώς και για τα νησιά.

5  Μεταρρυθμίσεις για μία αποτελεσματική και υπεύθυνη Διοίκηση: Η αποτυχία να εφαρμόσει μια σημαντική και ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης είναι πιθανό να θέσει σε κίνδυνο τις ευρύτερες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να βγει η Ελλάδα σε πορεία προς την  αειφόρο ανάπτυξη αναφέρει η Κομισιόν.  Ανάγεται σε υψηλή προτεραιότητα η διοικητική μεταρρύθμιση, συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της αποτελεσματικότητας του δικαστικού συστήματος.

Έμφαση στην  δημιουργία  ενός ισχυρού διοικητικού μηχανισμού, με σαφή ηγεσία που  θα αναλάβει την πλήρη εποπτεία των μεταρρυθμίσεων  Στρατηγική  για την αντιμετώπιση συνολικά του πολύπλοκου νομικού και διοικητικού πλαισίου, εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού πληροφοριακού συστήματος,  μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος με προώθηση της διαμεσολάβησης και άλλων εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών.

Εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης και αποτελεσματικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της συστημικής διαφθορά στο δημόσιο τομέα και για την αντιμετώπιση της παραοικονομίας.  Εισαγωγή της ηλεκτρονικής υπογραφής και της ηλεκτρονικής διαβούλευσης για την ταχεία λήψη αποφάσεων.

Υδρογονάνθρακες - Μύθος και πραγματικότητα

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ* από το www.avgi.gr 30/12/12

Οι εκτιμήσεις για την ύπαρξη τεράστιων ποσοτήτων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα όταν πλασάρονται κατάλληλα την κατάλληλη εποχή μπορούν να εκτινάξουν στα ύψη χρηματιστηριακές τιμές εταιριών, τραπεζών και παραγωγών προϊόντων

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν πετρώματα και δομές που μπορούν να φιλοξενούν υγρούς ή και αέριους υδρογονάνθρακες.

Τόσο επιστημονικές έρευνες όσο και επιφανειακές αναβλύσεις πίσσας ή φυσικού αερίου αλλά και γεωτρητικά δεδομένα ενισχύουν αυτήν την άποψη.

Η αναζήτηση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, πρακτικά, έχει ξεκινήσει από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Με αυτήν έχουν ενδιαφερθεί κατά καιρούς πολλές και μάλιστα μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες (BP, Esso, Texaco, Chevron κ.α.).

Από τη δεκαετία του χίλια εννιακόσια εξήντα και μετά, έχουν γίνει πάμπολλες γεωλογικές μελέτες τόσο από Έλληνες και όσο και από ξένους επιστήμονες. Οι μελέτες αυτές έχουν προσφέρει ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες για: α) τα γεωπεριβάλλοντα και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες στο απώτερο παρελθόν δημιουργήθηκαν υδρογονάνθρακες, β) τα μητρικά πετρώματα που συνδέονται με τη δημιουργία των υδρογονανθράκων, γ) τα πετρώματα-ταμιευτήρες στα οποία έχουν μεταναστεύσει, μετά τη δημιουργία τους, οι υδρογονάνθρακες, δ) τις γεωλογικές δομές - "παγίδες" που έχουν δημιουργηθεί κατά τη γεωλογική εξέλιξη της Ελλάδας και που επιτρέπουν τη συσσώρευση - φυλάκιση των υδρογονανθράκων σε συγκεκριμένες θέσεις μέσα στις "στοίβες" των πετρωμάτων, και ε) για τα πετρώματα που καλύπτουν αυτές τις δομές, και δεν επιτρέπουν τη διαφυγή ή την οξείδωση των υδρογονανθράκων.

Οι περισσότερες των γεωλογικών ερευνών συνοδεύτηκαν από ειδικές γεωφυσικές μελέτες, δηλαδή από ειδικές σεισμικές τομές που θα μπορούσαμε να τις προσομοιάσουμε με τις σημερινές ακτινογραφίες θώρακα ή αξονικές τομογραφίες, από την ερμηνεία των οποίων, εντοπίζονται, όχι πάντα με επιτυχία, συγκεκριμένες γεωλογικές δομές και ακολουθίες πετρωμάτων, στις οποίες θα μπορούσαν να έχουν συσσωρευτεί υγροί ή και αέριοι υδρογονάνθρακες.

Έτσι, με τη βοήθεια των προηγούμενων πολυάριθμων γεωλογικών ερευνών και την ερμηνεία πολυάριθμων σεισμικών τομών που έχουν γίνει κατά μήκος 73.000 περίπου χιλιομέτρων, εντοπίστηκαν σε διάφορες περιοχές του ελλαδικού χώρου πετρελαιοπιθανές περιοχές. Σ’ αυτές τις περιοχές έχουν γίνει πάνω από 110 γεωτρήσεις (άλλες στην ξηρά και άλλες στη θάλασσα, βάθους ολίγων εκατοντάδων μέτρων έως και 5,494m), προκειμένου να διαπιστωθεί εάν πράγματι σ' αυτές τις περιοχές υπάρχουν υδρογονάνθρακες.

Το τελικό αποτέλεσμα των παραπάνω ερευνών ήταν η ανακάλυψη των πρώτων εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου - κοίτασμα πετρελαίου Πρίνος και κοίτασμα φυσικού αερίου Ν. Καβάλας - από την OCEANIC (1971-1974), η ανακάλυψη του κοιτάσματος πετρελαίου στη θαλάσσια περιοχή του Κατάκολου (1981) (Δ. Πελοπόννησος), του κοιτάσματος φυσικού αερίου στην Επανομή Θεσσαλονίκης (1989), καθώς και συγκεντρώσεων, σε διάφορες περιοχές, βιογενούς αερίου. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκε ένα πλούσιο και εκτεταμένο αρχείο δεδομένων το οποίο όμως, μετά την ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίων (ΔΕΠ-ΕΚΥ, θυγατρική της ΔΕΠ Α.Ε.) και την αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ), πέρασε στα χέρια συμφερόντων του Ομίλου Λάτση, για να επιστρέψει πάλι, το 2007, στο Ελληνικό Δημόσιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αξιοποίηση και τη διαχείριση του πολύτιμου αυτού υλικού.

Ποιο είναι τελικά το πετρελαϊκό δυναμικό της χώρας μας; Υπάρχουν κοιτάσματα (δηλαδή εκμεταλλεύσιμα αποθέματα) υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και πού; Πόσα είναι τα αποθέματα αυτά;

Σ' αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσω να απαντήσω έμμεσα στη συνέχεια.

Τις τελευταίες εβδομάδες, πολλά από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα ευφορίας, μεταδίδοντας και αναπαράγοντας πληροφορίες από απόρρητη έκθεση των κ.κ. Αντώνη Φώσκολου, Ηλία Κονοφάγου και του Γάλλου γεωφυσικού Alain Bruneton που έχει στα χέρια της η κυβέρνηση, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα έχει τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου (3,5 τρισ. κυβικών μέτρων!!!) και υγρών υδρογονανθράκων, ιδιαίτερα νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης. Οι ποσότητες και η αξία τους μας αφήνουν κατάπληκτους, όπως κατάπληκτους μας αφήνει και μια έκθεση της Deutsche Bank που και αυτή, για τους δικούς της λόγους, αναφέρθηκε με τη σειρά της στα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων της Ελλάδας.

Δεν έχω στα χέρια μου την απόρρητη έκθεση κι έτσι δεν μπορώ να αξιολογήσω τα στοιχεία και τα επιστημονικά δεδομένα στα οποία στηρίζουν τις εκτιμήσεις τους και τους υπολογισμούς τους οι παραπάνω επιστήμονες.

Μπορώ όμως με σιγουριά να πω ότι είναι υπερεκτιμημένες οι ποσότητες αυτές.Μπορώ επίσης να πω ότι οι εκτιμήσεις τους δεν προέρχονται από δικές τους ολοκληρωμένες γεωλογικές, γεωφυσικές, γεωτρητικές έρευνες.

Τον Μάρτιο του 2012 δημοσιεύτηκε στο www.pytheas.net εργασία των τριών επιστημόνων με τίτλο: Cretan gas fields - A new perspective for Greece’s hydrocarbon resources. Ο τίτλος της εργασίας τους αποδίδεται από τους ίδιους στα ελληνικά ως: «Οι συγκλίνουσες λιθοσφαιρικές πλάκες και η ταυτόχρονη ύπαρξη πρισμάτων προσαύξησης και λασποηφαιστείων στη Μεσογειακή ράχη ως δείκτες ύπαρξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην παράκτια Νότια Κρήτη. Νέες προοπτικές εντοπισμού κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Ελλάδα». Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται αποτελέσματα άλλων επιστημών γεωλόγων και γεωφυσικών σχετικών με τη γεωλογική δομή περιοχών του ελλαδικού χώρου, και συγκρίνοντας τις περιοχές αυτές με ανάλογες περιοχές στη Μεσόγειο ή στον κόσμο στις οποίες έχουν βρεθεί φυσικό αέριο και πετρέλαιο, πιθανολογούν την ύπαρξη υδρογονανθράκων και στην Ελλάδα.

Πιο συγκεκριμένα, στα συμπεράσματά τους, που αυτά θα πρέπει να είναι και τα συμπεράσματα στα οποία στηρίζεται η απόρρητη έκθεσή τους, αναφέρουν: «Η νορβηγική εταιρία γεωφυσικών ερευνών Petroleum Geo-Services (σύμπτωση, είναι η ίδια εταιρεία που διεξαγάγει αυτές τις ημέρες γεωφυσική έρευνα στο Ιόνιο Πέλαγος και στο θαλάσσιο χώρο νότια της Κρήτης!!), με βάση τις μελέτες που έχουν γίνει νότια της Κρήτης, εν αγνοία των ελληνικών κυβερνήσεων, διαπίστωσε από την εμπειρία της με τις μελέτες που έκανε στην Ανατολική Μεσόγειο ότι υπάρχουν τεράστιες γεωλογικές ομοιότητες με τη λεκάνη της Λεβαντίνης (ΑΟΖ Κύπρου, Ισραήλ, Συρίας και Λιβάνου) η οποία θεωρείται από τη Γεωλογική υπηρεσία των ΗΠΑ (USGS) ότι έχει τουλάχιστον 3,45 τρισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 1,7 δισ. βαρέλια αργού πετρελαίου. Άρα επιβάλλεται η έρευνα για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης».

Άρα τα συμπεράσματά τους βασίζονται στην εμπειρία της νορβηγικής εταιρείας και τις θεωρήσεις της Γεωλογικής εταιρείας των ΗΠΑ!!! Και ενώ λέγουν ότι «επιβάλλεται η έρευνα για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης», το ξεχνούν αυτό και αρχίζουν τον χορό των αριθμών. Κι έτσι ξαφνικά γίναμε, Ελντοράντο!!!

Βέβαια, η γεωλογική δομή της περιοχής νότια της Κρήτης δεν έχει καμιά ομοιότητα με αυτήν της Λεβαντίνης στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Επισημαίνω επίσης ότι άλλο πράγμα οι εκτιμήσεις κι άλλο πράγμα η βεβαιότητα. Οι εκτιμήσεις μπορούν να ενθαρρύνουν τις παραπέρα έρευνες, ή να εκτινάξουν στα ύψη τις χρηματιστηριακές τιμές εταιρειών, τραπεζών, παραγώγων και προϊόντων, όταν οι εκτιμήσεις αυτές αρχίζουν να πλασάρονται κατάλληλα την κατάλληλη εποχή!

Η βεβαιότητα επιτυγχάνεται από τη στιγμή που έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες, έχει οριοθετηθεί το κοίτασμα, (που σημαίνει ότι ξέρουμε τις διαστάσεις του, άρα ξέρουμε τον όγκο του), ξέρουμε το πορώδες και τη διαπερατότητα των σχηματισμών που φιλοξενούν τους υδρογονάνθρακες, (άρα ξέρουμε την ποσότητά τους), ξέρουμε την ποιότητά τους, ξέρουμε, για τις υποθαλάσσιες περιοχές, το βάθος της θάλασσας και σε τι βάθος βρίσκεται το κοίτασμα. Όλα αυτά προϋποθέτουν εκτέλεση ερευνητικών γεωτρήσεων και γεωχημικών αναλύσεων. Και θα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι στατιστικά μία στις δεκαπέντε γεωτρήσεις είναι επιτυχημένες! Εάν λοιπόν όλα τα παραπάνω είναι γνωστά τότε όλα αυτά σε συνδυασμό με την εκτίμηση του κόστους ανόρυξης, του κόστους μεταφοράς και των τρεχουσών τιμών οδηγούν στην εκμεταλλευσιμότητα ή όχι μιας συγκέντρωσης υδρογονανθράκων. Όταν η συγκέντρωση αυτή κρίνεται οικονομικά εκμεταλλεύσιμη, τότε πια μιλάμε για κοίτασμα υδρογονανθράκων.

Πιο ρεαλιστικά νομίζω ότι είναι τα συμπεράσματα των δυο ερευνητών των ΕΛΠΕ κ.κ. Ζαφειρόπουλου και Μαρνέλη, όπως αυτά παρουσιάστηκαν σε ημερίδα που οργάνωσε για τους υδρογονάνθρακες το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας το καλοκαίρι του 2011. Οι δύο επιστήμονες καταλήγουν στα παρακάτω.

«Υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες για εντοπισμό κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων:

α) Στα νερά του Β. Ιονίου καθώς και σε λεκάνες του κεντρικού και Ν. Ιονίου.

β) Σε βαθείς στόχους στην Ήπειρο που δεν έχουν διατρηθεί μέχρι σήμερα .

γ) Στη λεκάνη Θερμαϊκού -Θεσσαλονίκης και σε περιοχές του Βορείου Αιγαίου.

Οι περιοχές Αιτωλοακαρνανίας και Β.Δ. Πελοποννήσου μπορούν ν’ αναβαθμιστούν εάν επιβεβαιωθούν οι βαθείς στόχοι στην Ήπειρο και το Β. Ιόνιο.

Υπάρχουν πιθανότητες για εντοπισμό κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων και στις περιοχές Γρεβενών και Έβρου - Ορεστιάδας.

Οι περιοχές της Ελληνικής τάφρου και της Μεσογειακής Ράχης (δηλ. οι περιοχές νότια της Κρήτης), παραμένουν πρακτικά άγνωστες, παρουσιάζουν δυνητικό ενδιαφέρον αλλά χρειάζεται περαιτέρω μελέτη και έρευνα. Δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν στόχοι και να χαρτογραφηθούν περιοχές άμεσου ενδιαφέροντος με τα υπάρχοντα σεισμικά δεδομένα».

Νομίζω ότι στο πλαίσιο των παραπάνω συμπερασμάτων καλά κάνουμε ως πολιτεία και ξεκινάμε πάλι την έρευνα για την αναζήτηση υδρογονανθράκων. Βέβαια θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί οι έρευνες είχαν σταματήσει για δέκα τουλάχιστον χρόνια. Μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία στην οποία θα μπορούσε να μπλέξει κανείς μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, την άφιξη του ρώσικου φυσικού αερίου και της διάθεσής του στην Ελλάδα, τους αγωγούς μεταφοράς του φυσικού αερίου, το λαθρεμπόριο του πετρελαίου κι άλλα, ενδεχομένως, πολλά.

Καλά κάνουμε λοιπόν και ξεκινάμε με την εκτέλεση νέων γεωφυσικών μελετών. Ξεκινάμε σχεδόν πάλι από την αρχή, έχουμε όμως μαζί μας όλη τη γνώση και την εμπειρία από τις προηγούμενες έρευνες και μελέτες. Τέτοιες γεωφυσικές μελέτες, και πιο συγκεκριμένα σεισμικές τομές κατά μήκος συγκεκριμένων διαδρομών, εκτελεί τούτες τις μέρες στο Ιόνιο πέλαγος και νότια της Κρήτης η νορβηγική εταιρεία Petroleum Geo-Services (PGS), με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, σε μια εκ νέου προσπάθεια καλύτερης διερεύνησης περιοχών που έχουν ήδη διερευνηθεί ή που τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ανεπαρκή, ελάχιστα ή αμφιβόλου αξιοπιστίας.

Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά αμφιβολία ότι οι έρευνες θα πρέπει να συνεχιστούν. Να συνεχιστούν όμως κατά τρόπο που θα εξυπηρετείται και θα διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον.

Τι συμβαίνει όμως σήμερα;

Η νορβηγική εταιρεία έχει ξεκινήσει τις έρευνές της χωρίς να γνωρίζουμε τις συμβατικές της υποχρεώσεις, ούτε ποια θα είναι τα οφέλη της Ελλάδας από την πώληση των συλλεγόμενων δεδομένων, από την εταιρεία, ούτε πως θα γίνει η διάθεση αυτών των δεδομένων. Δεν ξέρουμε ουσιαστικά εάν έχει υπογραφεί σύμβαση ανάμεσα στη νορβηγική εταιρεία και το Δημόσιο, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πάνω από είκοσι ημέρες από τότε που ζητήσαμε να κατατεθεί η σύμβαση στη Βουλή.

Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση υποταγμένη στις μνημονιακές της δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, φρόντισε και μεταβίβασε στο περιβόητο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) «τα υφιστάμενα και μελλοντικά περιουσιακής φύσεως δικαιώματα του Δημοσίου, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα λειτουργίας που απορρέουν από την 23 Νοεμβρίου 1999 σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της KAVALA OIL Α.Ε.». Φρόντισε και μεταβίβασε στο ίδιο ταμείο το 35,77% των μετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων, που είχε στη διάθεσή του το Δημόσιο.

Ταυτόχρονα έχει φροντίσει όλα τα δικαιώματα έρευνας, αξιοποίησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων που υπάρχουν στις χερσαίες, στις υπολίμνιες και υποθαλάσσιες περιοχές, εκεί που κάνει έρευνες σήμερα η νορβηγική εταιρεία PGS, ως ανήκοντα στο Δημόσιο, να μπορούν να περάσουν κι αυτά στο ΤΑΙΠΕΔ. Και είναι γνωστό ότι τα έσοδα από την αξιοποίηση (εκποίηση ή ξεπούλημα λέμε εμείς) των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου πηγαίνουν κατευθείαν στους "τοκογλύφους" δανειστές μας.

Συμπερασματικά επισημαίνονται τα παρακάτω:

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι στον ελλαδικό χώρο, και ιδιαίτερα στον θαλάσσιο, υπάρχουν πετρελαιοπιθανές περιοχές.

Απαιτείται η συστηματικοποίηση των ερευνών για την αναζήτηση υδρογονανθράκων, με συνθήκες όμως που θα διασφαλίζονται τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου.

Η πολιτική που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση οδηγεί μαθηματικά στην απώλεια κάθε οφέλους από την όποια πιθανολογούμενη ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων

Πρέπει να διασφαλιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας και αυτά συνδέονται άμεσα με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ)

Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας για την εκμετάλλευση και μεταφορά των ανευρεθέντων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο, και ιδιαίτερα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο είναι σημαντική.

Οι εκτιμήσεις των κ.κ. Αντώνη Φώσκολου, Ηλία Κονοφάγου, του Γάλλου γεωφυσικού Alain Bruneton και της Deutsche Bank είναι υπερβολικές. Άθελά τους οι εκτιμήσεις αυτές ευνοούν χρηματιστηριακά παιγνίδια και γεωπολιτικές τακτικές.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στα επιχειρηματικά κοράκια που καραδοκούν να καταληστέψουν τις όποιες πλουτοπαραγωγικές μας πηγές

* Ο Απόστολος Αλεξόπουλος είναι αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Β' Αθήνας

Ακαδημία Αθηνών: βράβευση μετά θάνατον για «υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας»

Στις 8 Απρίλη 2012 τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Κρυονέρι, όταν αμαξοστοιχία συγκρούστηκε με ΙΧ σε ισόπεδη διάβαση.

Οι δύο από τους τέσσερις ήταν μετανάστες από το Πακιστάν. Ο  Hamayun Anwar, 18 ετών και ο Wakar Ahmed, 32 ετών,
Πολτοποιήθηκαν από το τρένο στην προσπάθειά τους να σώσουν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων από το ΙΧ που ήταν εγκλωβισμένο στις γραμμές. 

Προσπαθούσαν να σώσουν δύο συνανθρώπους τους, Έλληνες, και δεν υπολόγισαν τον κίνδυνο. 

Από τους 15 ανθρώπους που προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν για ώρα το ηλικιωμένο ζευγάρι μέσα στο αυτοκίνητο, οι δύο Πακιστανοί έμειναν εκεί για να βοηθήσουν, βλέποντας το θάνατο να έρχεται κατά πάνω τους...

Σήμερα η Ακαδημία Αθηνών τους βράβευσε μετά θάνατον για «υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας». 

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει το πογκρόμ κατά των μεταναστών και τα αστικά κόμματα, με πρώτη τη Χρυσή Αυγή, συνεχίζουν την προπαγάνδα που στοχεύει να κάνει τους Έλληνες να στραφούν ενάντια στους μετανάστες.

Οι δύο Πακιστανοί επιβεβαίωσαν με τραγικό τρόπο το πόσο ψεύτικη, δηλητηριώδης και επικίνδυνη είναι αυτή η ρατσιστική και αντιδραστική προπαγάνδα.

ΟΟΣΑ για την Ελλάδα του 2011 "Goverment at a glance"

" Η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης στο δημόσιο τομέα

μεταξύ των χωρών  του ΟΟΣΑ, με τη γενική κυβέρνηση να απασχολεί μόλις το 7,9% του

συνολικού εργατικού δυναμικού το 2008. 

Είχε μια μικρή αύξηση από το 2000, όταν το ποσοστό ήταν 6,8%. 

Σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, το μερίδιο της κυβέρνησης στην απασχόληση κυμαίνεται από 6,7% έως 29,3%, με μέσο όρο 15%.

H ελληνική κυβέρνηση σχεδιάζει να μειώσει περαιτέρω το μερίδιο αυτό, με

αντικατάσταση  μόνο του 20% του προσωπικού που αποχωρεί με συνταξιοδότηση. 

Στον Δημόσιο τομέα είναι επίσης άκρως συγκεντρωτική η Ελλάδα, με πάνω από το 80% του προσωπικού να εργάζεται στο επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης "

Γιάννης Δραγασάκης: «Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;» (*)

(*) Από το http://enthemata.wordpress.com/2012/11/25/dragasakis/

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το βιβλίο του Γιάννη Δραγασάκη «Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;» (εκδόσεις Ταξιδευτής). Είναι μια συλλογή άρθρων στην καρδιά της πολιτικής συζήτησης, με κεντρικό άξονα το κομβικό ζήτημα των προτάσεων της Αριστεράς για την κρίση, ένα βιβλίο επίκαιρο και ωφέλιμο περισσότερο από ποτέ. 

Από την εισαγωγή του τόμου, προδημοσιεύουμε σήμερα ένα απόσπασμα που αναφέρεται σε δύο κρίσιμα ερωτήματα: με ποιες κοινωνικές δυνάμεις και με ποιους πόρους μπορούμε να βγούμε από την κρίση. 

Ένας νέος κοινωνικός συνασπισμός για την έξοδο από την κρίση
Η έξοδος από την κρίση απαιτεί ένα νέο κοινωνικό μπλοκ, έναν νέο «συνασπισμό συμφερόντων», στον πυρήνα του οποίου θα είναι οι άνθρωποι του μόχθου, οι δυνάμεις της εργασίας και της γνώσης, τα παραδοσιακά και τα νέα τμήματα της εργατικής τάξης και της μισθωτής εργασίας του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οι άνεργοι, η νεολαία, οι εργαζόμενοι του αγροτικού χώρου, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί επιχειρηματίες, ο κόσμος που ζει από την εργασία του με την ευρύτερη έννοια.
Το κρίσιμο στη συγκρότηση αυτού του νέου κοινωνικού συνασπισμού δεν είναι τα εξωτερικά του όρια. Τα όρια αυτά θα είναι ρευστά, ευμετάβλητα, ανοιχτά σε κάθε κοινωνική ή οικονομική δύναμη, που οι στόχοι της θα εναρμονίζονται αντικειμενικά με τους στόχους του προγράμματος ανασυγκρότησης. Κρίσιμος παράγοντας είναι οι εσωτερικές σχέσεις ανάμεσα στις κοινωνικές δυνάμεις που θα αποτελούν τη βάση και τον πυρήνα του νέου συνασπισμού. Πρέπει να είναι σχέσεις σταθερές και με προοπτική, με προγραμματικό περιεχόμενο, ικανές να αντέξουν σε δυσκολίες.
Ακριβώς γι’ αυτό, ο νέος κοινωνικός συνασπισμός δεν θα πρέπει να συγκροτηθεί στη βάση μόνο των επιμέρους αιτημάτων, ως άθροισμα δυσαρεσκειών από τη σημερινή πολιτική, αλλά πρέπει να συγκροτηθεί στη βάση υλοποιήσιμων πολιτικών, ολοκληρωμένου σχεδίου, που θα συνθέτει συμφέροντα και θα ικανοποιεί ανάγκες με την υλοποίησή του, με τη δημιουργία νέων υλικών βάσεων για την ανόρθωση της κοινωνίας και της οικονομίας. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμος ο ρόλος του προγράμματος και των προγραμματικών συμφωνιών, ιδιαίτερα σε κλάδους των μεσαίων στρωμάτων και της παραοικονομίας, όπου η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η υπαγωγή σε φορολογικούς, εργασιακούς και περιβαλλοντικούς κανόνες θα πρέπει να συνδυαστεί με μέτρα και δημόσιες πολιτικές που θα εξασφαλίζουν την επιβίωση και την παραγωγική ένταξη των εν λόγω στρωμάτων στον παραγωγικό ιστό.

Πού θα βρεθούν τα λεφτά για ένα αριστερό πρόγραμμα;
Η συζήτηση για τους σκοπούς και τα μέσα μιας πολιτικής εξόδου από την κρίση παγιδεύεται συχνά στους υπαρκτούς χρηματοπιστωτικούς περιορισμούς, ιδιαίτερα μιας ελλειμματικής και χρηματοπιστωτικά λεηλατημένης οικονομίας, όπως η ελληνική.
Το ερώτημα είναι γνωστό, τίθεται συνέχεια: «Πού θα βρείτε τα λεφτά», για να χρηματοδοτήσετε το πρόγραμμά σας;
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, αφού, όπως είδαμε, μεγάλο μέρος των καταθέσεων έχει αναλωθεί ή έχει φύγει στο εξωτερικό. Τα κεφάλαια των τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων έχουν καταστραφεί. Οι τιμές της ακίνητης περιουσίας έχουν πέσει. Η παραγωγική μηχανή συρρικνώνεται και ο όποιος πλούτος παράγεται κατανέμεται άνισα και υποφορολογείται. Όμως η ποιότητα της πολιτικής δεν κρίνεται από τον όγκο των κεφαλαίων που μπορεί να διανείμει, αλλά από τη θέληση και την ικανότητά της να εφαρμόσει νέες αρχές και νέα κριτήρια διαχείρισης, βασισμένα στη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη. Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν;
Το πρώτο είναι να προστατεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε δίκαια και αναπτυξιακά τους όποιους πόρους υπάρχουν, αντιμετωπίζοντας τα άμεσα προβλήματα επιβίωσης και δημιουργώντας ταυτόχρονα προϋποθέσεις δημιουργίας νέου πλούτου και δίκαιης διανομής του.
Το δεύτερο είναι μια πολιτική διεύρυνσης των δημόσιων εσόδων και αναδιάρθρωσης των δαπανών, όπως ήδη είπαμε. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να οργανώσουμε τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και τη φορολογική πολιτική σε νέες βάσεις. Ένα περιουσιολόγιο πλήρες και αξιόπιστο θα αποτελεί τη βάση για τη χάραξη της φορολογικής πολιτικής, που πρέπει να στηρίζεται σε απλούς, σταθερούς και κοινωνικά δίκαιους κανόνες.
Το τρίτο είναι η αξιοποίηση δυνατοτήτων για αναπτυξιακές συμπράξεις και για αναπτυξιακό δανεισμό με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς του εξωτερικού, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.
Τέταρτο, πρέπει να αξιοποιήσουμε πολιτικές και μέσα για έναν νέο τύπο προστατευτισμού της εγχώριας παραγωγής και απασχόλησης, που δεν θα στηρίζεται στους δασμούς αλλά σε νέες μορφές συνεργασίας σε φορολογικά, θεσμικά και άλλα εργαλεία.
Τέλος, πρέπει να ενεργοποιήσουμε, πέρα από τις υλικές, και «άυλες» δυνατότητες. Ο Λένιν μιλούσε για τη «γνώση» ως παραγωγική δύναμη και για τις ιδέες ως «υλική δύναμη», και δεν ήταν καθόλου ιδεαλιστής. Σήμερα πολλοί οικονομολόγοι της παγκόσμιας τράπεζας ανακαλύπτουν τη σημασία της «εμπιστοσύνης», της κοινωνικής δικτύωσης, της συλλογικότητας, του σχεδιασμού, της αλληλεγγύης, ως προϋποθέσεις και παράγοντες της ανάπτυξης.

Πρέπει να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας και να ανακαλύψουμε ξανά την πολιτική όχι ως ένα «βρώμικο παιχνίδι», αλλά ως υλική δυνατότητα. Η πολιτική, όταν έχει την πρωτοβουλία, στηρίζεται στο λαό και έχει τη στήριξη της κοινωνίας, μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους, να δημιουργήσει νέα μέσα, νέες δυνατότητες.
Μια κυβέρνηση που θα αναλάβει το έργο της ανασυγκρότησης της χώρας δεν θα έχει μαγικές λύσεις. Αρχικά θα πρέπει να ενεργήσει με βάση τα υφιστάμενα μέσα και τους υφιστάμενους πόρους, όσοι και όποιοι είναι αυτοί, εισάγοντας όμως νέα κριτήρια διαχείρισής τους, όπως ήδη είπαμε.
Η βασική διαφορά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις θα είναι η νέα αντίληψη για την πολιτική, οι νέες σχέσεις της πολιτικής με την κοινωνία και οι νέες σχέσεις της κοινωνίας με την εξουσία, που θα πρέπει να δημιουργήσει. Σχέσεις που θα απελευθερώνουν και θα ενεργοποιούν δυνάμεις και πόρους που είναι σε αδράνεια.

Παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Δραγασάκη

Την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου, ώρα 19.30 στη Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5 - Αθήνα)

Θα μιλήσουν οι: Αριστείδης Μπαλτάς (ΕΜΠ), Σάββας Ρομπόλης (Πάντειο Πανεπιστήμιο-ΕΜΠ), Βασίλης Δρουκόπουλος(Πανεπιστήμιο Αθηνών), ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Φθιώτιδα: Πέτρινα σπίτια και τάφροι σε οικισμό του 5800 π.Χ. (*)

(*) Από το www.tovima.gr

Περισσότερα από 300 πήλινα ειδώλια της Μέσης Νεολιθικής Εποχής (περίπου 5800-5300 π. Χ.), αριθμός εντυπωσιακός αφού θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους αυτής της περιόδου στην Νοτιο - Ανατολική Ευρώπη έχουν έρθει στο φως στη θέση Κουτρουλού Μαγούλα κοντά στο χωριό Βαρδαλή Δομοκού της Φθιώτιδας.

Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους τεχνητούς λόφους που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα καλύπτοντας έκταση περίπου 40 στρεμμάτων και με ύψος 6.6 μέτρα από την πεδιάδα, όπου έζησε μία κοινότητα μερικών εκατοντάδων ανθρώπων, τα κατάλοιπα της οποίας αποκαλύπτει η ανασκαφική έρευνα που διενεργείται από την αρχαιολόγο κυρία Νίνα Κυπαρίσση, επίτιμη διευθύντρια του ΥΠΑΙΘΠΑ.

 Πριν από μερικές ημέρες ολοκληρώθηκε και η τρίτη ανασκαφική περίοδος, η οποία περιελάμβανε γεωφυσική διασκόπηση και τοπογραφική έρευνα δίνοντας την εικόνα της νεολιθικής κοινωνίας που αναπτύχθηκε σ΄ αυτή τη θέση. Όπως αποδείχθηκε οι κάτοικοί της είχαν διαμορφώσει το χώρο σε άνδηρα και φαίνεται, πως είχαν κατασκευάσει μια σειρά από κυκλικούς τάφρους που περιέβαλαν τον οικισμό. Ένα έργο δηλαδή που, όπως λέει η κυρία Κυπαρίσση θα πρέπει να απαιτούσε την συντονισμένη, συλλογική προσπάθεια ενός σημαντικού αριθμού ατόμων. Μπορεί λοιπόν να μην υπάρχουν μαρτυρίες για την ύπαρξη μιας κεντρικής εξουσίας στο χώρο κατά τη Μέση Νεολιθική Εποχή είναι βέβαιο όμως, ότι αρκετοί άνθρωποι μπορούσαν να συνεργαστούν και να δουλέψουν συλλογικά για την κατασκευή κοινοτικών και ίσως κοινωνικά ωφέλιμων έργων.

Περισσότερα στο: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=482990

Η Ελλάδα διαλύεται και το Περιφερειακό Συμβούλιο της Στερεάς συνεδριάζει στα Καμένα Βούρλα για το νέο ΕΣΠΑ !

Δήλωση σχετικά με τα νέα μέτρα που συζητούνται από σήμερα στη Βουλή, με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2013-2016 και τον Προϋπολογισμό του 2013, αλλά και τη 48ωρη Γενική Απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, εξέδωσε ο επικεφαλής της περιφερειακή παράταξη «Ριζοσπαστική και Οικολογική συνεργασία» Νίκος Στουπής. Στην ανακοίνωση αναφέρονται αναλυτικά τα εξής :

Η Ελλάδα διαλύεται και το Περιφερειακό Συμβούλιο της Στερεάς

και ο περιφερειάρχης κ. Περγαντάς συνεδριάζουν στα Καμένα Βούρλα για το νέο ΕΣΠΑ !.

«Τα μέτρα που περιέχονται στον προϋπολογισμό του 2013 και στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα μέχρι το 2016 είναι τα πιο σκληρά, τα πιο άδικα, τα πιο καταστροφικά που έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα η ελληνική κοινωνία. Μετά το ξεπούλημα του συνόλου του δημόσιου πλούτου την προηγούμενη εβδομάδα, τα νέα μέτρα  αποτελούν την ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, με τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους μικρομεσαίους εμπόρους και επαγγελματίες, τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, να είναι εκείνοι που θυσιάζονται ανενδοίαστα προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοσκοπία των δανειστών και των επίδοξων δήθεν “επενδυτών”.

Τα «θυγατρικά  παραρτήματα» της εσωτερικής τρόικας στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας αφού αρνήθηκαν στο προηγούμενο Περιφερειακό Συμβούλιο και να συζητήσουν έστω την πρότασή μας, το όργανο:

·         να τοποθετηθεί επί της συγκυρίας και των μέτρων,

·         να μελετήσει  την τεκμηριωμένη επίπτωση από την πιθανή εφαρμογή των μέτρων στην Περιφέρειά μας

·         να συμπορευτεί με τον λαό που δύο μέρες τώρα αντιστέκεται και δίνει την μάχη να μην περάσουν τα μέτρα, κλείνοντας τις υπηρεσίες του, και,

·         να οργανώσει την αντίθεσή του σε συνεργασία με τις άλλες Περιφέρειες στα πλαίσια της Ένωσης Περιφερειών,

επέλεξαν, την ώρα που ο αγωνιζόμενος λαός μας δίνει την «μητέρα των μαχών», να οργανώνουν «φιέστα» Επιτροπή Παρακολούθησης της πορείας του ΕΣΠΑ στα Καμένα Βούρλα. Στρουθοκαμηλίζουν. Τους «φτύνουν» και «κρατάνε ομπρέλες».

Θα είναι παγερά μόνοι τους να «αυτοσχεδιάζουν». Δεν αντιλαμβάνονται ότι πια χάνουν και το δικαίωμα να «προγραμματίζουν». Σε λίγο, βρισκόμενοι σε απόλυτη δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα, θα  εκπέμψουν  την ίδια κωμικοτραγική εικόνα της κυβερνητικής τρόικας, που κρεμάμενη  από μια κλωστή, ετοιμάζεται να καταρρεύσει με πάταγο, υπό το βάρος της εξαπάτησης του λαού, της οσμής των σκανδάλων, της λαϊκής αγανάκτησης για τα νέα μέτρα, των αδιεξόδων που η ίδια η πολιτική τους ατολμία επισώρευσε.

Το μόνο που μένει είναι τώρα είναι η κοινωνία να πιστέψει στη δύναμή της. Τις επόμενες μέρες και ώρες δεν χωράει εφησυχασμός. Δεν χωράει αναβολή. Δεν χωράει ατολμία. Τώρα είναι η στιγμή να εμποδίσουμε την ολοκληρωτική καταστροφή. Τώρα είναι η ώρα της ανατροπής. Να σταματήσουμε τα μέτρα. Μπορούμε!»

Η κρίση έφερε δραματικές αλλαγές από το 2010 ήδη στις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού

Από το: http://www.naftemporiki.gr

Δραματικές αλλαγές στις καταναλωτικές συνήθειες των νοικοκυριών επέφερε η οικονομική κρίση, καθώς οξύνθηκαν τα προβλήματα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αφού ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά αδυνατούν να ανταποκριθούν σε βασικές τους υποχρεώσεις, όπως η σωστή διατροφή και οι πληρωμές δανείων προς τις τράπεζες. Οι διαπιστώσεις αυτές προκύπτουν από τις έρευνες εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών και οικογενειακών προϋπολογισμών που πραγματοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.)

Από το www.naftemporiki.gr

Ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι οι διαπιστώσεις πως η έρευνα αφορά σε εισοδήματα του έτους 2010, όταν η κρίση στην ελληνική οικονομία ήταν ακόμα στα «σπάργανα», ενώ είχε αρχίσει να αγγίζει όχι μόνο τα φτωχά τμήματα του πληθυσμού αλλά και τα μεσαία που δηλώνουν πως δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και υποχρεώσεις. Καταγράφεται επίσης ραγδαία μείωση των δαπανών για είδη μη πρώτης ανάγκης, έξοδα, όπως διακοπές, αυτοκίνητα, τηλέφωνα, αλλά και για ένδυση-υπόδηση, καθώς μεγαλύτερο τμήμα του εισοδήματος μετατοπίζεται στη διατροφή......

Αναλυτικότερα, από τις διαπιστώσεις της ΕΛ.ΣΤΑΤ. προκύπτει:

* Το 42,7% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 0,3%.

* Το 69,5% του φτωχού πληθυσμού και το 24,9% του μη φτωχού έχει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες αξίας, περίπου 600 ευρώ.

* Το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που δηλώνει οικονομική αδυναμία να έχει ικανοποιητική θέρμανση ανέρχεται σε 18,7%, ενώ είναι 38,9% για το φτωχό πληθυσμό 13,7% για το μη φτωχό πληθυσμό.

* Το 38,8% του πληθυσμού που έχει λάβει καταναλωτικό δάνειο δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωμή αυτού ή των δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

* Το 41,4% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, όπως αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του φυσικού αερίου κ.λπ.

* Το 48,9% του φτωχού πληθυσμού αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.

* Το 30,0% του μη φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι επιβαρύνεται πάρα πολύ από τις συνολικές δαπάνες στέγασης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το φτωχό πληθυσμό εκτιμάται σε 55,7%.

* Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 25,9% για το σύνολο του πληθυσμού, ενώ είναι 23,2% για το μη φτωχό πληθυσμό και 35,8% για το φτωχό πληθυσμό.

* Τα νοικοκυριά που επιβαρύνονται από το κόστος στέγασης ανέρχονται σε 24,3% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 9,4% για το μη φτωχό πληθυσμό και 79,0% για το φτωχό πληθυσμό.

* Το μέσο ελάχιστο καθαρό μηνιαίο εισόδημα για την αντιμετώπιση των αναγκών των νοικοκυριών της χώρας, κατά δήλωσή τους, ανέρχεται σε 2.235 ευρώ. Τα φτωχά νοικοκυριά χρειάζονται 1.808 ευρώ, ενώ τα μη φτωχά νοικοκυριά 2.350 ευρώ.

* Το 17,1% του φτωχού πληθυσμού, το 6% του μη φτωχού πληθυσμού και το 8,3% του συνολικού πληθυσμού δεν διέθεταν τουλάχιστον ένα Ι.Χ. επιβατηγό αυτοκίνητο, ενώ το 17,9% των φτωχών νοικοκυριών, το 6,4% των μη φτωχών και το 8,9% του συνόλου των νοικοκυριών δεν διέθεταν προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, αν και τα χρειάζονταν, λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας.

* Περιβαλλοντικά προβλήματα από παρακείμενη βιομηχανία ή κυκλοφορία αυτοκινήτων αντιμετωπίζει το 25,6% του συνολικού πληθυσμού, ενώ ποσοστό 20,3% του ίδιου πληθυσμού αναφέρει ως πρόβλημα τους βανδαλισμούς και την εγκληματικότητα στην περιοχή του.

Περισσότερα στο:  http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2249888

Επίσης: 

Για τους δείκτες συνθηκών διαβίωσης: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0802_SFA10_DT_AN_00_2011_08_F_GR.pdf

Για την οικονομική ανισότητα: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0802_SFA10_DT_AN_00_2011_06_F_GR.pdf

Για το κίνδυνο φτώχειας: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0802_SFA10_DT_AN_00_2011_01_F_GR.pdf

Για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0801_SFA05_DT_AN_00_2010_01_F_GR.pdf

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.

Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να ενθαρρύνεται η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων ανάμεσα στα έθνη.

Επειδή, με τον καταστατικό Χάρτη, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξαν και πάλι την πίστη τους στα θεμελιακά δικαιώματα του ανθρώπου, στην αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ισότητα δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών, και διακήρυξαν πως είναι αποφασισμένοι να συντελέσουν στην κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής στα πλαίσια μιας ευρύτερης ελευθερίας.

Επειδή τα κράτη μέλη ανέλαβαν την υποχρέωση να εξασφαλίσουν, σε συνεργασία με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, τον αποτελεσματικό σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιακών ελευθεριών σε όλο τον κόσμο.

Επειδή η ταυτότητα αντιλήψεων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες αυτές έχει εξαιρετική σημασία για να εκπληρωθεί πέρα ως πέρα αυτή η υποχρέωση,

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη Διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους λαούς των ίδιων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους.

ΑΡΘΡΟ 1

'Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.

ΑΡΘΡΟ 2

Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.

Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξουσία, ή που βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.

ΑΡΘΡΟ 3

Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.

ΑΡΘΡΟ 4

Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.

ΑΡΘΡΟ 5

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.

ΑΡΘΡΟ 6

Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.

ΑΡΘΡΟ 7

'Ολοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του νόμου, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. 'Ολοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση.

ΑΡΘΡΟ 8

Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.

ΑΡΘΡΟ 9

Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα.

ΑΡΘΡΟ 10

Καθένας έχει δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του είτε, σε περίπτωση ποινικής διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του.

ΑΡΘΡΟ 11

1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη, κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις.
2. Κανείς δεν θα καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις που, κατά τον χρόνο που τελέστηκαν, δεν συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο. Επίσης, δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.

ΑΡΘΡΟ 12

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.

ΑΡΘΡΟ 13

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν.

ΑΡΘΡΟ 14

1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες.
2. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.

ΑΡΘΡΟ 15

1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια.

ΑΡΘΡΟ 16

1. Από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυσή του.
2. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων.
3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.

ΑΡΘΡΟ 17

1. Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.

ΑΡΘΡΟ 18

Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή της θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και με την τέλεση θρησκευτικών τελετών.

ΑΡΘΡΟ 19

Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.

ΑΡΘΡΟ 20

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς.
2. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.

ΑΡΘΡΟ 21

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός, υπό ίσους όρους, στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.
3. Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται περιοδικά, με καθολική, ίση και μυστική ψηφοφορία, ή με αντίστοιχη διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής.

ΑΡΘΡΟ 22

Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας. Η κοινωνία, με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να του εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

ΑΡΘΡΟ 23

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργεία.
2. 'Ολοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

ΑΡΘΡΟ 24

Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα, σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές.

ΑΡΘΡΟ 25

1. Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Εχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.
2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. 'Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

ΑΡΘΡΟ 26

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητες τους.
2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
3. Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.

ΑΡΘΡΟ 27

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντά του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή του.

ΑΡΘΡΟ 28

Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.

ΑΡΘΡΟ 29

1. Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
2. Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και στην απόλαυση των ελευθεριών του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων, και να ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και του γενικού καλού, σε μια δημοκρατική κοινωνία.
3. Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.

ΑΡΘΡΟ 30

Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.

Κομισιόν: Ασυμβίβαστες με την νομοθεσία της ΕΕ οι προτάσεις της Τρόικα για τα εργασιακά (*)

(*) Από την Ημερησία (ηλεκτρονική έκδοση)

Απαντώντας σε ερώτηση της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ, κας Συλβάνας Ράπτη, η Κομισιον παραδέχεται πως οι προτάσεις της Τρόικα για τα εργασιακά στην Ελλάδα - που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εβδομάδα εργασίας έξι ημερών και 78 ωρών - περιγράφουν "οριακές καταστάσεις" και είναι ασυμβίβαστες με τη νομοθεσία της ΕΕ !..

Απάντηση του κ. Ρεν εξ ονόματος της Κομισιόν (P-007872/2012)

"1. Η Επιτροπή είναι ο θεματοφύλακας του ενωσιακού κεκτημένου και φυσικά δεν θα υποστήριζε κανένα κράτος μέλος στη θέσπιση νομοθεσίας ασύμβατης με τη νομοθεσία της ΕΕ. Ωστόσο, η νομοθεσία ορισμένων κρατών μελών θα μπορούσε να τροποποιηθεί ώστε να στηρίξει περισσότερο την ανάπτυξη και την απασχόληση, χωρίς να υπονομεύει τις συνθήκες εργασίας και τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ.

2. Το άρθρο 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων[1] ορίζει γενικές αρχές σχετικά με τις δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας. Το άρθρο αυτό στηρίζεται από τη νομοθεσία της ΕΕ[2] μέσω της οδηγίας 2003/88/ΕΚ[3], η οποία προστατεύει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και ορίζει ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης και μέγιστα όρια χρόνου εργασίας. Η οδηγία προβλέπει ότι κάθε εργαζόμενος δικαιούται ελάχιστη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης έντεκα διαδοχικών ωρών ανά εικοσιτετράωρο και ελάχιστη εβδομαδιαία περίοδο αδιάλειπτης ανάπαυσης τουλάχιστον 24 ωρών[4]. Συνεπώς, είναι πιθανό, όπως προβλέπεται από την οδηγία, ο εργαζόμενος να αναπαύεται το λιγότερο έντεκα ώρες ημερησίως ή να εργάζεται έξι συναπτές ημέρες. Ωστόσο, αυτές είναι οριακές καταστάσεις και δεν πρέπει να εφαρμόζονται ως το σύνηθες πρότυπο υπερβαίνοντας μία παρατεταμένη χρονική περίοδο. Για την ακρίβεια, το άρθρο 6 προβλέπει επίσης ότι ο μέσος χρόνος εργασίας εβδομαδιαίως δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες (συμπεριλαμβανομένης της υπερωριακής εργασίας) εκτός από περιορισμένες παρεκκλίσεις που δεν είναι συναφείς εν προκειμένω. Η οδηγία δεν επιτρέπει εργασία έξι εργάσιμων ημερών εβδομαδιαίως και μόνο έντεκα ωρών ανάπαυσης ημερησίως για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Κάτι τέτοιο θα είχε σαν αποτέλεσμα μία μέση αύξηση των ωρών εργασίας εβδομαδιαίως σε 78, που είναι ασυμβίβαστο με το άρθρο 6.

3. Η Επιτροπή δημοσίευσε το 2010 μία περιεκτική ανασκόπηση ερευνών για την υγεία και την ασφάλεια στην οργάνωση του χρόνου εργασίας, τα ευρήματα της οποίας εναρμονίζονται σε μεγάλο βαθμό με τους κανόνες της οδηγίας[5]."

Περισσότερα στο: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=112943308

Σουηδία: Εισαγωγή σκουπιδιών για παραγωγή ρεύματος, θερμότητας (*)

(*) Από τη http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2249044

Την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια την επιβολή προστίμου ύψους 56 εκατομμυρίων ευρώ στην Ιταλία, τιμωρώντας την για την αδυναμία να καθαρίσει εκατοντάδες παράνομες χωματερές.

Στη Σουηδία έχουν το αντίθετο «πρόβλημα»: παράγουν τόσο λίγα σκουπίδια που αναγκάζονται να στραφούν στην εισαγωγή τους προκειμένου να τα αξιοποιήσουν για την την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας.

Χάρη σε ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό πρόγραμμα ανακύκλωσης, το 96% των απορριμμάτων αξιοποιούνται ποικιλοτρόπως, ενώ μόνο το υπόλοιπο 4% καταλήγει στις χωματερές. Η κεντρική μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού - θερμότητας, στην Ουψάλα, καλύπτει το 20% των αναγκών 250.000 νοικοκυριών, όμως ελλείψει καυσίμου, τα αποτεφρωτήρια υπολειτουργούν.

Έτσι η Σουηδία αποφάσισε πρόσφατα να εισάγει 800.000 τόνους σκουπιδιών το χρόνο, τα οποία θα διοχετεύονται στις μονάδες παραγωγής ενέργειας. Στην πλειονότητά τους τα απορρίμματα προέρχονται από τη γειτονική Νορβηγία, όπου η καύση τους στοιχίζει περισσότερο από την εξαγωγή τους.

Περισσότερα στο: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2249044