Φρυκτωρίες (Επτά επτάστιχα του Δημήτρη Βασιλείου)

ΓΕΝΝΗΤΟΥΡΙΑ

Κάθε μέρα,

κάθε ώρα και στιγμή

στα μάτια σου μπροστά

γεννιέται η Ιστορία.

Στα γεννητούρια πάρε μέρος,

αλλιώς θα σε παραμυθιάζουν,

αυτοί, που τη ζωή σου θέλουν να χαράζουν.

ΚΑΡΔΙΕΣ

Τις καρδιές σας αφήστε

να συγχρονιστούν

με τους πόνους, τους καημούς

και τις ελπίδες του σήμερα.

Αφήστε τις καρδιές σας λεύτερες,

τις αγάπες τού χθες να μνημονεύουν,

του αύριο τους έρωτες να ανιχνεύουν.

ΜΥΑΛΟ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Ότι δεν ονειρευτείς

πράξη ποτέ, τ’ ακούς,

ποτέ, δεν πρόκειται να γίνει.

Βάλε στην καρδιά φωτιά,

μυαλό στα όνειρά σου,

υπόσταση να πάρουν υλική

για να σωθεί ο άνθρωπος κι’ η γη.

ΚΑΨΤΕ ΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

Τα ονόματά σας γράψτε τα ανάποδα,

στης γλώσσας σας το κάτω μέρος

και κάψτε τις ταυτότητες,

να μην σας βρουν οι πρόθυμοι

και υποτακτικοί της κάθε εξουσίας,

ώσπου να ‘ρθεί η μέρα εκείνη,

που οι ταυτότητες, χωρίς αξία θα ‘χουν μείνει.

ΣΚΑΙΕΣ ΠΥΛΕΣ

Μπροστά στις Πύλες τις Σκαιές

στάθηκε για λίγο, ενεός, και αναστέναξε.

Όχι από θλίψη για το έσχατό του βήμα,

μα για τα βήματα, εκείνα τα χαμένα,

που άφησε σε μας κληρονομιά.

Τέτοια κληρονομιά να μην αφήσεις,

τις Πύλες τις Σκαιές σαν δρασκελίσεις.

ΣΦΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Τιμήστε τις μνήμες,

που ακόμη δίπλα σας βαδίζουν,

σφήνες στη συνείδηση

των νικητών και των υποταγμένων,

δύναμη, καμάρι της ψυχής, αυτών,

που ακόμη πολεμούν, ταγμένοι,

στης Λευτεριάς το δρόμο, ενωμένοι.

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

Μη σε γελούν κι’ εξαπατούν.

Τίποτα δεν είναι ορισμένο,

δεν υπάρχει πεπρωμένο.

Όπως και να ’ρθες στη ζωή,

με τρόπους και σε τόπους χωριστούς,

βρέχει, χιονίζει, μπουμπουνίζει,

το είναι τη συνείδηση ορίζει.