Μικρές αναπνοές (Δώδεκα χαϊκού του Δ. Βασιλείου)

By AI

Δώδεκα χαϊκού

1

Γυναίκα, είπε,

αγκάλιασέ με σφιχτά.

Έρχεται πόνος.

2

Μισό φεγγάρι.

Το άλλο μισό; Κρυφούς

φωτίζει πόθους.

3

Ο ήλιος καίει,

τα τζιτζίκια τραγουδούν.

Καυτός καημός!

4

Αν και τυφλός,

συνεχίζει προς το φως.

Αγώνας ζωής!

5

Λεύτερα πουλιά!

Και νεκρά, προς τη πηγή,

συνεχώς πετούν.

6

Στρατιές λογικής

την καρδιά πολιορκούν.

Αυτή αντέχει!

7

Απ’ το σταυρό τους

θα ξεκρεμάσω, όσα

όνειρα μπορώ.

8

Ψυχή μου λευκή,

στην αγορά της λύπης

μη με ξοδέψεις.

9

Σκοτώνουν τ’ άστρα.

Για την ανάστασή τους

αξίζει να ζεις!

10

Τα ξερά φύλλα

του μυαλού σας μαζέψτε

κι’ ανάψτε φωτιές!

11

Περνούν τα χρόνια

κι’ εραστές του ονείρου

εμείς, για πάντα!

12

Λευκών ονείρων

μύστης και προσκυνητής.

Αιέν Ποιητής!