Γεια σας αδέρφια ποιητές (Δ. Βασιλείου)

 

Φωτο Δ.Βασιλείου

Γεια σας αδέρφια ποιητές,

του κόσμου τούτου μύστες,

δεν είστε σεις εγγυητές

και της ζωής οι χτίστες.

Να μελετάς τον αφαλό

της ύπαρξής σου, κρίμα,

όταν τον άνθρωπο σαλό

τον κάνουνε και θύμα.

Το είναι σου σημαντικό,

χωρίς αμφιβολία,

μ’ αντίκρυ στο συμπαντικό

είναι μικρή τελεία.

Οι πόνοι της πικρής ζωής,

που άλλοι διαφεντεύουν,

κύμα θα γίνουν μιας πνοής

εκείνων που παλεύουν,

να φέρουν το “εμείς” μπροστά

και το “εγώ” να θάψουν,

ο ποιητής να μη χρωστά

στ’ αστέρια για να λάμψουν.

Κι’ εσείς αδέρφια ποιητές

σταθείτε στο πλευρό τους,

της πάλης να ’στε υμνητές

να βγουν απ’ τον καημό τους.

Κι’ όταν θα έρθει λευτεριά

στου δίκιου το αλώνι

μεσ’ στη λαμπρή καλοκαιριά

εσείς, να ’στε τ’ αηδόνι.

Δείτε, μέσα στους αιώνες,

οι ποιητές - αμόνι

ζουν σε φωτεινούς λειμώνες,

ποτέ δεν είναι μόνοι.

Τους μνημονεύουν οι λαοί,

τους έχουν οδηγούς τους.

Η μνήμη σας ας μην καεί

μέσα στους αφαλούς τους.

Αθήνα 15/9/25