Στο μέλλον, οι παρακολουθήσεις της κοινωνικής συμπεριφοράς των ατόμων, θα κάνουν το Predator να ωχριά…

Του Β.Λύκου, Βιολόγου, MSc Διαχείρισης Παράκτιας Ζώνης, PhD Διαχείρισης Κινδύνου Βιολογικών Πόρων

Μια και μιλάμε αρκετά τελευταία για παρακολουθήσεις, η παρακολούθηση της προσωπικής ζωής μας από τις τράπεζες κάνει ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός, καθώς η καναδική πιστωτική ένωση Vancity εγκαινιάζει μια νέα τεχνολογία πιστωτικής κάρτας που θα αναφέρει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα των χρηστών. Στις 19 Οκτωβρίου, η Vancity ανακοίνωσε ότι θα είναι “το πρώτο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στον Καναδά που θα προσφέρει στα ατομικά και επιχειρηματικά μέλη της έναν τρόπο να υπολογίζουν τις εκπομπές CO2 που προέρχονται από τις αγορές τους”. Αυτός ο μετρητής άνθρακα, ο οποίος συνδέεται με τις πιστωτικές κάρτες Visa, αναπτύχθηκε με την ecolytiq, μια από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές εταιρείες τεχνολογίας για το κλίμα.

Όμως δεν είναι μόνο οι κάρτες Visa. Η Mastercard παρέχει ήδη μια κάρτα παρακολούθησης των εκπομπών CO2, η οποία αναπτύχθηκε με την τεχνολογία της σουηδικής εταιρείας Doconomy. Οι τεχνολογίες αυτών των καρτών θα παρέχουν επίσης “εκπαίδευση και ώθηση συμπεριφοράς”, ώστε οι χρήστες της κάρτας όχι μόνο να ενημερώνονται για τις εκπομπές CO2 της αγοραστικής τους δραστηριότητας, αλλά και να ενημερώνονται για τον τρόπο μείωσής τους.

Σύμφωνα με την ecolytiq, “ο χρηματοπιστωτικός κλάδος θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η λύση μας Sustainability-as-a-Service επιτρέπει στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να προσφέρουν στους πελάτες τους περιβαλλοντικό αποτύπωμα, καθώς και εξατομικευμένη αντιστάθμιση επιπτώσεων και επενδύσεις ESG”.

Ακόμη ο Πρόεδρος του Alibaba Group, κινεζικής εταιρείας τεχνολογίας, ανακοίνωσε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το 2021 ότι η εταιρεία του αναπτύσσει έναν “ατομικό ανιχνευτή αποτυπώματος άνθρακα” που θα παρακολουθεί τη συμπεριφορά των ανθρώπων όσον αφορά “το πού ταξιδεύουν, πώς ταξιδεύουν, τι τρώνε, τι καταναλώνουν”.

Το πρόβλημα όμως, εδώ είναι ότι ενώ η τεχνολογία αυτή αναπτύχθηκε, φαινομενικά, για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, αρκετοί είναι αυτοί που ανησυχούν ότι αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς την προσωπική κοινωνική βαθμολόγηση και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση άλλων τύπων συμπεριφοράς εκτός από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Για παράδειγμα, οι εταιρείες πιστωτικών καρτών Visa, Mastercard και American Express ανακοίνωσαν τον Σεπτέμβριο ότι θα αρχίσουν να παρακολουθούν τις αγορές που πραγματοποιούνται σε καταστήματα πώλησης όπλων.

Και προκειμένου οι παραπάνω προσπάθειες να έχουν τα βέλτιστα αποτελέσματα φαίνεται ότι βαίνουμε όλο και περισσότερο προς άυλες συναλλαγές. Ήδη η κυβέρνηση Μπάιντεν προχωρά σε μια πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός ψηφιακού νομίσματος κεντρικής τράπεζας (CBDC), το οποίο θα μπορούσε τελικά να αντικαταστήσει το αμερικανικό δολάριο. Στη θέση των τραπεζικών καταθέσεων, ένα CBDC θα είναι ένα ψηφιακό νόμισμα που θα εκδίδεται απευθείας από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και το οποίο οι πολίτες ή οι τράπεζες θα κατέχουν σε ψηφιακά πορτοφόλια, παρόμοια με τα bitcoins. Αλλά σε αντίθεση με τα bitcoins, ένα CBDC θα ελέγχεται είτε από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είτε από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.

Αλλά και η Κίνα έχει μπει σε αυτόν τον αγώνα δρόμου. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ήταν από τα πρώτα που εξέδωσαν ένα CBDC. Το 2020, εισήγαγε το e-CNY ή ψηφιακό γουάν. Μέχρι το τέλος του 2021, το ψηφιακό γουάν είχε 260 εκατομμύρια χρήστες, που αντιπροσώπευαν περίπου το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Κίνας, σύμφωνα με τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας.

Και στα παραπάνω συνηγορούν και οι προτάσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WED) που παρουσιάστηκαν τον Μάιο του 2020, από τον πρίγκιπα του Ηνωμένου Βασιλείου, Κάρολο και τον διευθυντή του WEF, Klaus Schwab. Σύμφωνα με τις οποίες θα πρέπει να προσαρμοστούμε στην νέα, «μετά Covid-19», τρέχουσα πραγματικότητα (όποιος δεν προσαρμόζεται;), κατευθύνοντας την αγορά σε πιο δίκαια αποτελέσματα και να ξεκινήσουμε μια τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, δημιουργώντας ψηφιακή οικονομική και δημόσια - κοινωνική υποδομή με απώτατο στόχο την πλήρη εφαρμογή των ψηφιακών – άυλων – ανέπαφων συναλλαγών.

Υποδομές, που θα βασίζονται στο Starlink του Elon Mask τους 40.000 δορυφόρους του, που θα δίνουν πρόσβαση και στο πιο απομακρυσμένο σημείο του πλανήτη ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία έξυπνων πόλεων, μεταφορών, σπιτιών…Στην Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Νανοτεχνολογία (superhuman cognition) me εμφυτεύσιμες διεπαφές εγκεφάλου-μηχανής και την εξάλειψη πολλών επαγγελμάτων.Στη δημιουργία του ψηφιακού πορτοφολιού που θα είναι προσβάσιμο μέσω εφαρμογής, χωρίς να χρειάζεται η ύπαρξη τραπεζικού λογαριασμού. Στην ανάπτυξη συστήματος «σχεδίου κατασκευής συστήματος κοινωνικής εκτίμησης/ βαθμολόγησης» (social credit system), που θα συλλέγει τα ηλεκτρονικά δεδομένα των πολιτών.

Το τελευταίο έχει προταθεί στην Κίνα από το 2014 και ήδη εφαρμόζεται για την αξιολόγηση κάθε πολίτη σε επιμέρους τομείς της ζωής του, της καθημερινότητάς του, με απώτερο σκοπό την αξιολόγηση της συμμόρφωσής του με το καθεστώς. Σημειώνεται εδώ ότι ήδη οκτώ ιδιωτικές εταιρείες, αδειοδοτημένες από την Κυβέρνηση ψάχνουν να βρουν συστήματα και αλγόριθμους για τα αποτελέσματα της κοινωνικής πίστωσης. Έτσι, το σύστημα «κοινωνικής πιστοληπτικής ικανότητας» της Κίνας, θα αποδίδει ένα συνεχώς ανανεωμένο σκορ σε κάθε άτομο με βάση τις παρατηρούμενες συμπεριφορές, προκειμένου να ελέγχει τη συμπεριφορά του, δίνοντας στο κράτος την δυνατότητα να επιβάλει τιμωρίες και να δίνει ανταμοιβές, είναι γεγονός…

Όλες οι παραπάνω «επισυνδέσεις» υποτίθεται ότι θα γίνονται για το καλό μας. Προκειμένου σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, να δουλεύουμε λιγότερο χωρίς μόλυνση του περιβάλλοντος, πείνα, φτώχεια, ασθένειες, με απεριόριστη πρόσβαση στα αγαθά της τεχνολογίας για όλους τους ανθρώπους (απεριόριστο wifi έταζαν κάποιοι), όπου όλοι θα είμαστε υπεράνθρωποι, που δεν θα αρρωσταίνουμε και θα έχουμε τεράστιο γνωστικό πεδίο.

Όμως αυτός ο τέλειος ουτοπικός κόσμος - για κάποιους σοσιαλιστικός - μπορεί να εξασφαλιστεί από κάποιες μη αιρετές, φιλάνθρωπες οικονομικές ελίτ και τον πρίγκιπα Κάρολο, που σκέφτονται για τις κοινωνίες χωρίς τις κοινωνίες; Και τότε τί νόημα θα έχουν έννοιες όπως δημοκρατία, λαϊκή συμμετοχή, αυτοπροαίρετο, εκούσιο και αυτόνομο της απόφασης του κάθε ατόμου ακόμη κι αν παίρνει πολλά likes στα social media;

Από παρέμβασή στις 2/12/22 στο www.984radio.gr (εκπομπή Γ.Σαχίνη)

Αξιολόγηση ικανοποίησης από τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στην Εύβοια

Οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας αποτελούν έναν από τους σημαντικούς πυλώνες της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Η λειτουργία τους όμως ανεξάρτητα του ιδιοκτησιακού τους καθεστώτος (ευρύτερος δημόσιος τομέας ή ιδιωτικός τομέας) παρουσιάζει πολλά και σημαντικά προβλήματα. 

Αυτά απαιτούν τη συνδυασμένη και αποτελεσματική παρέμβαση όλων των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών. Το παρακάτω ερωτηματολόγιο είναι μια προσπάθειά μας να διευκρινίσουμε ποια είναι η αποτελεσματικότητά της λειτουργίας τους στην Εύβοια, για να συμβάλλουμε  στην προσπάθεια βελτίωσης του επιπέδου τους και της ποιότητας εξυπηρέτησης των πολιτών. 

Γνωρίζουμε τα αδύνατα σημεία και τα προβλήματα των ερευνών τέτοιου είδους μέσω του διαδικτύου και θα τα πάρουμε υπόψη μας στην ανάλυση των αποτελεσμάτων. Όμως για να υπάρξουν αυτά, απαιτείται πρώτα από όλα η δική σας συμμετοχή. 

Σας προσκαλούμε λοιπόν  να συμπληρώσετε το παρακάτω ερωτηματολόγιο

Για να το συμπληρώσετε κάνετε κλικ εδώ

Ο χρόνος που θα απαιτηθεί είναι μικρός, αλλά η συμμετοχή σας στην παραπάνω προσπάθεια θα είναι ιδιαίτερη σημαντική και πολύτιμη για εμάς.

Τα προσωπικά σας δεδομένα θα υποβληθούν σε επεξεργασία από το ιστολόγιό μας, αποκλειστικά για τους σκοπούς της έρευνας. Ανά πάσα στιγμή, έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε στην επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων στέλνοντας ένα e-mail στη διεύθυνση: yiazer@gmail.com

Σας ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σας και το χρόνο σας

Σαντορίνη: Θαλάσσιες γεωτρήσεις γύρω από τα ηφαίστεια της (*)

(*) Αναδημοσίευση από το www.ot.gr/2022/11/22

Το πρόγραμμα και τους στόχους της σημαντικής ωκεανογραφικής αποστολής του ερευνητικού σκάφους των ΗΠΑ «JOIDES Resolution», το οποίο θα πραγματοποιήσει από τα μέσα Δεκεμβρίου 2022 έως τα μέσα Φεβρουαρίου 2023 θαλάσσιες γεωτρήσεις γύρω από τη Σαντορίνη, παρουσίασαν ξένοι και Έλληνες επιστήμονες σε χθεσινή «υβριδική» (δια ζώσης και διαδικτυακή) εκδήλωση του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ.

Στόχος των γεωτρήσεων είναι η ανακατασκευή της γεωλογικής ιστορίας του ηφαιστειακού συγκροτήματος των Χριστιανών, της Σαντορίνης και του Κολούμπου, συλλέγοντας πυρήνες ιζημάτων μέσα από τα ιζήματα και τα ηφαιστειακά στρώματα του πυθμένα της θάλασσας. Η αποστολή «IODP expedition 398» είναι μέρος του Διεθνούς Προγράμματος Εξερεύνησης των Ωκεανών (International Ocean Discovery Program – IODP).

Σχεδιάζεται να γίνουν γεωτρήσεις σε έξι βασικά σημεία (έχουν προσδιοριστεί και 12 εναλλακτικά), σε βάθη νερού 300 έως 700 μέτρων και σε βάθος 230 έως 860 μέτρων κάτω από τον βυθό. Το πλοίο θα ξεκινήσει από την Ισπανία, θα μελετήσει τα ηφαίστεια πέριξ της Σαντορίνης και θα καταλήξει στην Κρήτη. Θα επιβαίνουν 28 επιστήμονες από εννέα χώρες, καθώς επίσης πολλοί τεχνικοί και μηχανικοί. Στη διεθνή ωκεανογραφική αποστολή από ελληνικής πλευράς θα συμμετέχουν τρεις γυναίκες-επιστήμονες: Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Παρασκευή Νομικού (Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ), η δρ. Όλγα Κουκουσιούρα (Τμήμα Γεωλογίας ΑΠΘ) και η ερευνήτρια Παρασκευή Πολυμενάκου (Ινστιτούτο ΙΘΑΒΒΥΚ του ΕΛΚΕΘΕ).

Σύμφωνα με την κ. Νομικού, «η δομή της ενεργής τεκτονικής ζώνης Χριστιανά-Σαντορίνη-Κολούμπο διατρέχει τα νησιά Σαντορίνη-Αμοργός σε μήκος άνω των 140 χιλιομέτρων και περιλαμβάνει τα ηφαιστειακά κέντρα Χριστιανά, Σαντορίνη και Κολούμπο, τα οποία αποτελούν ιδανικά φυσικά εργαστήρια για τη μελέτη της αλληλεπίδρασης της ηφαιστειότητας και της τεκτονικής. Τα ηφαίστεια αυτά βρίσκονται μέσα σε μια θαλάσσια λεκάνη μήκους 100 χλμ., όπου έχουν συσσωρευθεί λάσπη και ηφαιστειακά υλικά εδώ και περίπου τέσσερα εκατομμύρια χρόνια, κάτι που παρέχει ένα πλούσιο αρχείο της ιστορίας των ηφαιστείων αυτών. Η καταγραφή των εκρηκτικών εκρήξεων στο παρελθόν παρέχει πληροφορίες για τη συχνότητα, τα μεγέθη και τις εντάσεις τους, καθώς και για τη θαλάσσια γεωλογία. Επίσης, περιλαμβάνει μια σειρά από ενεργά ρήγματα που έχουν δώσει μεγάλους σεισμούς, όπως τον μέγιστο σεισμό 7,5 Ρίχτερ του 1956 στην Αμοργό. Η ερευνητική ομάδα, μελετώντας τα γεωφυσικά δεδομένα που είχε, επέλεξε τις κατάλληλες θέσεις των ερευνητικών γεωτρήσεων και όταν στη συνέχεια θα αναλυθούν οι πυρήνες που θα συλλεχθούν, θα κατανοηθεί ο ηφαιστειακός κίνδυνος της περιοχής...

By WilliamCrawford ΠηγήIODPJRSO

Δύο γεωτρήσεις μέσα στην καλντέρα

Η αποστολή θα κάνει γεώτρηση σε δύο τοποθεσίες μέσα στην καλντέρα της Σαντορίνης.... «Η γεώτρηση στην καλντέρα θα γίνει κάτω από ειδικές συνθήκες, ώστε οι βιολόγοι να μπορούν να πάρουν δείγματα και να χαρακτηρίσουν τυχόν μικρόβια που ζουν στα πετρώματα βαθιά μέσα στην καλντέρα. Γνωρίζουμε ήδη ότι υπάρχουν μικροβιακές αποικίες στο δάπεδο της καλντέρας και θα είμαστε σε θέση να μελετήσουμε τι συμβαίνει με αυτές τις μορφές ζωής, καθώς θάβονται από επαναλαμβανόμενες ηφαιστειακές εκρήξεις σε βάθος έως και 360 μέτρων κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας».

Υπογράμμισε ακόμη ότι «φυσικά θα δημοσιεύσουμε τα αποτελέσματά μας, τα οποία θα είναι προσβάσιμα από τους επιστήμονες, το κοινό και τις αρχές. Δεν θα ασχοληθούμε, όμως, με αρχαιολογικά ζητήματα, ούτε θα κάνουμε εργασίες που έχουν εμπορικές εφαρμογές και ούτε θα ψάξουμε για υδρογονάνθρακες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για το εάν η γεώτρηση μπορεί να προκαλέσει έκρηξη, καθώς το μάγμα κάτω από την καλντέρα είναι πολύ βαθύτερο από ό,τι τρυπάμε. Επιπλέον, η τρύπα του τρυπανιού είναι πολύ στενή, οπότε δεν θα μπορούσε να προκαλέσει σεισμό. Επιπλέον, τα σχέδιά μας έχουν ελεγχθεί αυστηρά από εμπειρογνώμονες ασφαλείας του IODP με πολύ μεγάλη εμπειρία σε αυτά τα θέματα».

Ολόκληρο το άρθρο στον Οικονομικό Ταχυδρόμο

Οι παγκόσμιοι κίνδυνοι της τρέχουσας δεκαετίας

Στην Παγκόσμια Έκθεση Κινδύνων 2021, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της τελευταίας Έρευνας για την Αντίληψη Κινδύνων (GRPS), μαζί με μιά ανάλυση των αυξανόμενων κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών κινδύνων, των διασυνδέσεών τους και των επιπτώσεών τους στην ικανότητά της ανθρωπότητας να επιλύει σημαντικούς καθολικούς κινδύνους που απαιτούν συνοχή και παγκόσμια συνεργασία.

Η έκθεση καταλήγει σε προτάσεις για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των μηχανισμών αντιμετώπισης,  αντλώντας διδάγματα από την πανδημία καθώς και από την ανάλυση ιστορικότητας  κινδύνων.

Επισημαίνει ότι οι άμεσες επιπτώσεις του COVID-19 σε ανθρώπινες απώλειες, οικονομικό κόστος και παγκόσμια απορρύθμιση είναι πολύ σοβαρές. Η πανδημία απειλεί να συρρικνώσει την πρόδο που έχει γίνει στη μείωση της παγκόσμιας φτώχειας και των ανισοτήτων και να αποδυναμώσει περαιτέρω την κοινωνική συνοχή και την παγκόσμια συνεργασία. Οι απώλειες θέσεων εργασίας, η διεύρυνση του ψηφιακού χάσματος, οι διαταραγμένες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και οι απότομες μεταβολές στις αγορές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τρομερές συνέπειες στο επόμενο διάστημα και να χαθούν δυνατότητες και  ευκαιρίες για μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού.

Etna by Andrea Salemi

Οι συνέπειες - με τη μορφή οικονομικής στασιμότητας, κοινωνικής αναταραχής, πολιτικού κατακερματισμού και γεωπολιτικών εντάσεων - θα διαμορφώσουν αρνητικές προϋποθέσεις για την ικανότητα αποτελεσματικών απαντήσεών και για  άλλες βασικές απειλές της επόμενης δεκαετίας όπως  κυβερνοεπιθέσεις, διασπορά όπλων μαζικής καταστροφής και, κυρίως, την κλιματική αλλαγή

Ως «παγκόσμιος κίνδυνος» ορίζεται ένα αβέβαιο γεγονός ή κατάσταση που, εάν συμβεί, μπορεί να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις για πολλές χώρες ή οικονομικούς κλάδους στα επόμενα 10 ετη.

Οικονομία

Έκρηξη «φούσκας» περιουσιακών στοιχείων σε μεγάλη οικονομία: Οι τιμές για τη στέγαση, τα επενδυτικά κεφάλαια, τις μετοχές, τη τεχνολογία και άλλα περιουσιακά στοιχεία αποσυνδέονται όλο και περισσότερο από την πραγματική οικονομία

Κατάρρευση ενός συστημικά σημαντικού κλάδου: Κατάρρευση μιας συστημικά σημαντικής παγκόσμιας βιομηχανίας ή γιγάντιας επιχείρησης με αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία, τις χρηματοπιστωτικές αγορές και την κοινωνία

Κρίσεις χρέους σε μεγάλες οικονομίες: Εταιρικά ή / και δημόσια οικονομικά που κατακλύζονται από τη συσσώρευση χρέους ή / και το χρέος εξυπηρέτηση σε μεγάλες οικονομίες, με αποτέλεσμα μαζικές πτωχεύσεις, αθετήσεις υποχρεώσεων, αφερεγγυότητα, κρίσεις ρευστότητας ή κρίσεις δημόσιου χρέους

Αποτυχία σταθεροποίησης της πορείας των τιμών: Αδυναμία ελέγχου μιας ανεξέλεγκτης αύξησης (πληθωρισμός) ή μείωσης (αποπληθωρισμού) του γενικού επίπεδου τιμών αγαθών και υπηρεσιών

Διάδοση παράνομων οικονομικών δραστηριοτήτων: Παγκόσμιος πολλαπλασιασμός άτυπων ή / και παράνομων δραστηριοτήτων που υπονομεύουν την οικονομική πρόοδο και την ανάπτυξη: παραχάραξη, παράνομες χρηματοοικονομικές ροές, παράνομο εμπόριο, φοροδιαφυγή, εμπορία ανθρώπων, οργανωμένο έγκλημα κ.λπ.

Παρατεταμένη οικονομική στασιμότητα: Σχεδόν μηδενική ή δραματικά αργή παγκόσμια ανάπτυξη διαρκείας ετών

Σοβαρή ρήξη στη παραγωγή και διακίνηση εμπορευμάτων: Απότομη κρίση στην προσφορά και τη ζήτηση συστημικά σημαντικών εμπορευμάτων σε μια παγκόσμια κλίμακα που επιβαρύνει τους εταιρικούς, δημόσιους και / ή προϋπολογισμούς των νοικοκυριών: χημικά, ενέργεια, τρόφιμα, μέταλλα, ορυκτά κ.λπ.

Περιβάλλον

Απώλεια βιοποικιλότητας και κατάρρευση του οικοσυστήματος: Αμετάκλητες συνέπειες για το περιβάλλον, την ανθρωπότητα και την οικονομική δραστηριότητα και μόνιμη καταστροφή του φυσικού κεφαλαίου, ως αποτέλεσμα εξαφάνισης ειδών και /  ή μείωσης τους

Αποτυχία δράσης για το κλίμα: Αποτυχία κυβερνήσεων και επιχειρήσεων να επιβάλουν, να θεσπίσουν ή να επενδύσουν σε αποτελεσματικά μέτρα προσαρμογής και μετριασμού της αλλαγής του κλίματος, να διατηρήσουν τα οικοσυστήματα, να προστατεύσουν τους πληθυσμούς και να μεταβούν σε μια ουδέτερη από άνθρακα οικονομία

Ακραία καιρικά φαινόμενα: Απώλειες ανθρώπινων ζωών, ζημιά σε οικοσυστήματα, καταστροφή περιουσίας ή / και οικονομική απώλεια σε παγκόσμια κλίμακα ως αποτέλεσμα ακραίων φαινομένων: κρύα μέτωπα, κύματα θερμότητας, πυρκαγιές, πλημμύρες, καταιγίδες κ.λπ.

Ανθρωπογενής περιβαλλοντική ζημία: Απώλειες ζωών, ζημία στα οικοσυστήματα, οικονομικές απώλειες ως αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης δραστηριότητας ή / και της αποτυχίας συνύπαρξης με ζωικά οικοσυστήματα (βιομηχανικά ατυχήματα, ρύπανση / μόλυνση αέριου, υγρού και στερεού περιβάλλοντος, ραδιενεργός μόλυνση, απορρύθμιση των προστατευόμενων περιοχών, εμπόριο άγριων ζώων κ.λπ.)

Σημαντικές γεωφυσικές καταστροφές: Σεισμοί, κατολισθήσεις, γεωμαγνητικές καταιγίδες, τσουνάμι, ηφαιστειακή δραστηριότητα κ.λπ.

Κρίσεις φυσικών πόρων: Κλαδικές κρίσεις, τρόφιμα, ορυκτά, νερό ή άλλες κρίσεις φυσικών πόρων σε παγκόσμια κλίμακα ως αποτέλεσμα της υπερεκμετάλλευσης ή / και της κακής διαχείρισης κρίσιμων φυσικών πόρων από τον άνθρωπο

Γεωπολιτική

Κατάρρευση ενός πολυμερούς θεσμού: Διάλυση ενός παγκόσμιου πολυμερούς θεσμού που ιδρύθηκε για την επίλυση των οικονομικών, περιβαλλοντικών, γεωπολιτικών ή / και ανθρωπιστικών κρίσεων με περιφερειακές ή παγκόσμιες επιπτώσεις: συνοριακές διαφορές, περιβαλλοντικές δεσμεύσεις, κρίσεις μετανάστευσης, καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στην υγεία, εμπορικές διαφορές κ.λπ.

Διακοπή των διακρατικών σχέσεων: Οικονομικοί, πολιτικοί ή / και τεχνολογικοί ανταγωνισμοί μεταξύ γεωπολιτικών δυνάμεων, με αποτέλεσμα το σπάσιμο των διμερών σχέσεων ή / και την αύξηση των εντάσεων

Γεωπολιτικοποίηση στρατηγικών πόρων: Συγκέντρωση, εκμετάλλευση ή / και περιορισμός κινητικότητας από ένα κράτος των αγαθών, γνώσεων, υπηρεσιών ή τεχνολογίας ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη ανάπτυξη με σκοπό την απόκτηση γεωπολιτικού πλεονεκτήματος

Διακρατική σύγκρουση: Διμερής ή πολυμερής σύγκρουση μεταξύ κρατών με παγκόσμιες συνέπειες: στον κυβερνοχώρο, βιολογικές, χημικές ή / και φυσικές επιθέσεις, στρατιωτικές επεμβάσεις, διάχυση των συγκρούσεων κ.λπ.

Κατάρρευση κράτους: Κατάρρευση κράτους με παγκόσμια γεωπολιτική σημασία ως αποτέλεσμα εσωτερικής σύγκρουσης, κατάπτωσης του κράτους δικαίου, διάβρωσης θεσμών, στρατιωτικού πραξικοπήματος, περιφερειακής ή / και παγκόσμιας αστάθειας

Τρομοκρατικές επιθέσεις: τρομοκρατικές επιθέσεις μεγάλης κλίμακας, διάσπαρτες ή απομονωμένες που πραγματοποιούνται από άτομα ή μη κρατικές ομάδες με ιδεολογικούς, πολιτικούς ή θρησκευτικούς στόχους.

Όπλα μαζικής καταστροφής: Ανάπτυξη βιολογικών, χημικών, διαδικτυακών επιθέσεων, πυρηνικών και ραδιολογικών επιθέσεων που οδηγούν σε απώλεια ζωών, τεράστιες καταστροφές καταστροφών και / ή διεθνείς κρίσεις

Κοινωνία

Κατάρρευση ή ανεπάρκεια των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης: Μη ύπαρξη ή εκτεταμένη πτώχευση συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης ή / και διάβρωση των παροχών κοινωνικής ασφάλισης: (αναπηρίες, ηλικιωμένοι, μονογονεϊκές οικογένειες, τραυματισμοί, μητρότητα, ιατρική περίθαλψη, ασθένειες, ανεργία κ.λπ.)

Κρίσεις απασχόλησης και επιβίωσης: Διαρθρωτική επιδείνωση των προοπτικών εργασίας και / ή προτύπων για τον απασχολούμενο πληθυσμό: ανεργία, υποαπασχόληση, χαμηλότεροι μισθοί, εύθραυστες συμβάσεις, διάβρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων κ.λπ.

Διάβρωση της κοινωνικής συνοχής: Απώλεια κοινωνικού κεφαλαίου και κατάρρευση των κοινωνικών δικτύων με αρνητικά αποτελέσματα για τη κοινωνική σταθερότητα, ατομική ευημερία και οικονομική παραγωγικότητα, ως αποτέλεσμα του επίμονου δημόσιου θυμού, της δυσπιστίας, της διχαστικότητας, της έλλειψης ενσυναίσθησης, της περιθωριοποίησης των μειονοτήτων, της πολιτικής πόλωσης κ.λπ.

Αποτυχία δημόσιων πολιτικών για τις υποδομές: Αδικαιολόγητη ή / και ανεπαρκής δημόσια υποδομή και υπηρεσίες ως αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης αστικών κέντρων, κακού προγραμματισμού ή / και υποεπενδύσεων, που επηρεάζουν αρνητικά την οικονομική πρόοδο, την εκπαίδευση, τη στέγαση, τη δημόσια υγεία, την κοινωνική ένταξη και το περιβάλλον

Μολυσματικές ασθένειες: Μαζική και ταχεία εξάπλωση ιών, παρασίτων, μυκήτων ή βακτηρίων που προκαλούν ανεξέλεγκτη μετάδοση μολυσματικών ασθενειών, με αποτέλεσμα τοπικές επιδημίες ή πανδημία με απώλειες ζωών και μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις.

Αναγκαστική μετανάστευση μεγάλης κλίμακας: Εκούσια μετανάστευση μεγάλης κλίμακας που προκαλείται από κλιματική αλλαγή, διακρίσεις, έλλειψη ευκαιριών οικονομικής προόδου, διώξεις, φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, βίαιες συγκρούσεις κ.λπ.

Διαπεραστική αντίδραση εναντίον της επιστήμης: Δράση, άρνηση ή / και σκεπτικισμός προς επιστημονικά στοιχεία και την επιστημονική κοινότητα σε παγκόσμια κλίμακα, με αποτέλεσμα την οπισθοδρόμηση ή την αναστολή της προόδου όσον αφορά τη δράση για το κλίμα, την ανθρώπινη υγεία ή / και την τεχνολογική καινοτομία

Σοβαρή επιδείνωση της ψυχικής υγείας: Αύξηση των ψυχικών ασθενειών ή / και διαταραχών (άγχος, άνοια, κατάθλιψη, μοναξιά κ.λπ.) παγκοσμίως και για πολλές δημογραφικές ομάδες, σε τέτοιο βαθμό που θα επηρεάζει δραματικά  την ευημερία, κοινωνική συνοχή και παραγωγικότητα

Ευρεία απογοήτευση των νέων: Αποδέσμευση των νέων και έλλειψη εμπιστοσύνης ή / και απώλεια εμπιστοσύνης με τα υπάρχουσες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές δομές σε παγκόσμια κλίμακα, επηρεάζοντας αρνητικά την κοινωνική σταθερότητα, την ατομική ευημερία και την οικονομική παραγωγικότητα

Τεχνολογία

Ανεπιθύμητα αποτελέσματα των τεχνολογικών εξελίξεων: Στοχευμένες ή ακούσιες αρνητικές συνέπειες των τεχνολογικών εξελίξεων σε άτομα, επιχειρήσεις, οικοσυστήματα ή / και οικονομίες: AI, διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή, βιοτεχνολογία, γεω-μηχανική, κβαντικός υπολογιστής κ.λπ.

Κατάρευση βασικών πληροφοριακών υποδομών: Επιδείνωση, κορεσμός ή τερματισμός κρίσιμης φυσικής και ψηφιακής υποδομής ή υπηρεσιών ως αποτέλεσμα συστημικής εξάρτησης από δίκτυα στον κυβερνοχώρο ή / και τεχνολογίας: Συστήματα υψηλής έντασης AI, Διαδίκτυο, φορητές συσκευές, δημόσιες υπηρεσίες, δορυφόροι , κ.α

Ψηφιακή ανισότητα: Κατακερματισμένη ή / και άνιση πρόσβαση σε κρίσιμα ψηφιακά δίκτυα και τεχνολογία, μεταξύ και εντός χωρών, ως αποτέλεσμα άνισων επενδυτικών δυνατοτήτων, έλλειψης απαραίτητων δεξιοτήτων στο πληθυσμό, ανεπαρκούς αγοραστικής δύναμης, κυβερνητικλων περιορισμών ή / και πολιτιστικών διαφορών

Συγκέντρωση ψηφιακής ισχύος: Συγκέντρωση κρίσιμων ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων, δυνατοτήτων ή / και γνώσης απο ενα περιορισμένο αριθμό εταιρειών /  ατόμων ή κυβερνήσεων, με αποτέλεσμα διακριτικούς μηχανισμούς τιμολόγησης, έλλειψη αμερόληπτης εποπτείας, άνιση ιδιωτική ή / και δημόσια πρόσβαση κ.λπ.

Αποτυχία μέτρων στον κυβερνοασφάλεια: Οι υποδομές κυβερνοασφάλειας της πολιτείας, επιχειρήσεων και νοικοκυριών και / ή τα μέτρα της κυβερνοασφάλειας ξεπερνιόνται ή καθίστανται ξεπερασμένα από τα όλο και πιο περίπλοκα και αυξανόμενα εγκλήματα στον κυβερνοχώρο, με αποτέλεσμα οικονομική αστάθεια και απώλειες, γεωπολιτικές εντάσεις και / ή κοινωνικές συγκρούσεις

Αποτυχία της τεχνολογικής διακυβέρνησης: Η έλλειψη διεθνώς αποδεκτών πλαισίων, θεσμών ή κανονισμών για τη χρήση κρίσιμων ψηφιακών δικτύων και τεχνολογίας, ως αποτέλεσμα διαφορετικών πολιτικών κρατών ή ομάδων κρατών που υιοθετούν ασύμβατες ψηφιακές υποδομές, πρωτόκολλα ή / και πρότυπα

Πηγή WEF GRR 2021

Όλο και χειρότερα: GRR 2022

1960-1974: Η μετάβαση στη Δημοκρατία (*)

 (*) Διάλεξη του Ηλία Νικολακόπουλου το 2013 - μια νηφάλια προσέγγιση των πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων της περιόδου 1960 - 1974

Οι εκδόσεις "Μεταίχμιο" υλοποίησαν σειρά διαλέξεων με άξονα την πολιτική, τη σκέψη, την ιστορία και την κουλτούρα. Μάχιμοι διανοούμενοι με ενεργό και παρεμβατικό ρόλο, ειδικοί, ο καθένας στον τομέα του, αναπτύσσουν  και αναλύουν σε βάθος καίρια ζητήματα της τρέχουσας πραγματικότητας, σε μια σειρά ομιλιών που  επιμελήθηκε και συντόνισε η δημοσιογράφος Μικέλα Χαρτουλάρη. 

Όλες οι διαλέξεις βρίσκονται στη πλατφόρμα https://www.blod.gr/ που είναι μια πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μποδοσάκη που αποσκοπεί  στη διάδοση της επιστημονικής γνώσης και του πνευματικού προβληματισμού, μέσω του διαδικτύου. Από το 2011, το BLOD συγκεντρώνει, καταγράφει και φιλοξενεί αυτούσιες, επιλεγμένες ομιλίες, διαλέξεις και εκδηλώσεις λόγου από όλο το φάσμα της επιστημονικής και πνευματικής ζωής της Ελλάδας, διαμορφώνοντας μια μοναδική ηλεκτρονική βιβλιοθήκη γνώσης, ελεύθερα προσβάσιμη από όλους. 

 

Στο πλαίσιο της σειράς αυτής, ο Ηλίας Νικολακόπουλος (1947-2022), που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη διασταύρωση της κοινωνίας με την ιστορία και την πολιτική και έγραψε βιβλία που αφορούν την ελληνική πολιτική ιστορία, την εξουσία και την κοινωνία, τη δικτατορία και τον εμφύλιο, σχεδίασε ένα κύκλο ομιλιών για τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα με τίτλο:«1950-2012: Τα μυστικά της πολιτικής σκηνής».

Θεωρήσαμε σκόπιμο ενόψη του γιορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου να παρουσιάσουμε σε βίντεο την ομιλία του Η.Νικολακόπουλου που έγινε στις 25/2/2013, αναφέρεται στην πολιτική ιστορία της περιόδου 1960-1974 και είναι η τρίτη του κύκλου "Τα μυστικά της πολιτικής σκηνής".

Ολόκληρη η ομιλία εδώ

Και κάποιες άλλες ομιλίες απο τον ίδιο κύκλο:

1981-2009: Η εδραίωση της δημοκρατίας και η εποχή του δικομματισμού

Η οικονομική κρίση και οι διπλές εκλογές του 2012

ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΟΙ ΕΚΚΟΛΑΠΤΟΜΕΝΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ?

 Σκέψου σφαιρικά, δράσε τοπικά, προσωπικά και συλλογικά.

Η αντιμετώπιση των οικουμενικών τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο διακυβέρνησης. Είναι (η περιφέρεια και) οι δήμοι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις?

Ως οικουμενικές τάσεις ορίζονται τα συνεχώς ή / και περιοδικά επαναλαμβανόμενα αξιοπρόσεκτα γεγονότα οικονομικού, κοινωνικού, τεχνολογικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο σύγχρονο κόσμο. Οι δυνητικές προκλήσεις, απαιτήσεις και απορυθμίσεις που προκύπτουν από τα προηγούμενα γεγονότα καθορίζονται και είναι τα προβλήματα που χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης.

Οι κίνδυνοι που προκύπτουν είναι συγκεκριμένες εμφανίσεις αυτών των προβλημάτων με ένα σχήμα που είναι αρκετά συγκεκριμένο για να είναι επιδεκτικό αξιολόγησης σε ότι αφορά τις πιθανότητες, το εύρος και την ένταση επανάληψής του. Οι κίνδυνοι θα πρέπει να επιδέχονται αξιολόγησης ως προς την εμφάνιση και την επίδραση τους στο κοινωνικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» και να μην είναι τόσο εξειδικευμένοι ώστε να αποκλείουν την δυνατότητα παρέμβασης των υπεύθυνων κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδρομές μεταξύ των τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων είναι αρκετά καθορισμένες με μεγάλες πιθανότητες πρόβλεψης, σε άλλες περιπτώσεις αξιοσημείωτες γεωπολιτικές αβεβαιότητες κάνουν τις διαδρομές πιο σκοτεινές και απρόβλεπτες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις οικουμενικές τάσεις αντικείμενα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και δημαγωγίας των κρατούντων.

Η πιθανότητα εμφάνισης ρεαλιστικών σεναρίων πρόβλεψης ή και αντιμετώπισης μεγαλώνει όσο οι παράμετροι των σεναρίων γίνονται πιο συγκεκριμένες και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας παρά δημαγωγίας.

Το κλειδί διάκρισης σε αυτό το σημείο είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες παρά την ύπαρξη φωνών διαμαρτυρίας, προειδοποιήσεων και εναλλακτικών προτάσεων.

Οι υπεύθυνοι της κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης πρέπει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους (που συνήθως τις ξεχνούν) να επικεντρώσουν τη προσοχή τους στα πλέον πιθανά σενάρια πρόβλεψης και αντιμετώπισης που έχουν καθορισμένες επιστημονικά πιθανότητες για την περιοχή τους.

Όλα αυτά και άλλα τα γράφαμε πριν από 14 χρόνια (Η δημοσίευση του 2008 εδώ)  και δυστυχώς για την Εύβοια και τη χώρα η ζωή μας επιβεβαίωσε με το χειρότερο τρόπο.

Η Εύβοια και οι Δήμοι της χρειάζονται τοπικούς άρχοντες, ικανούς να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον με ρεαλιστικό όραμα και σχέδιο

Που είναι η αλήθεια και που το ψέμα για τις τιμές των δημητριακών;

Το στάρι είναι το δεύτερο περισσότερο εμπορευόμενο χρηματιστηριακά δημητιακό στο κόσμο μετά το καλαμπόκι. Η παραγωγή σταριού τη τελευταία εικοσαετία στο κόσμο φαίνεται παραστατικά σε ποσοστά στο παρακάτων διάγραμμα. 

Η Ευρώπη παρήγε περισσότερο του 1/5 της παγκόσμιας παραγωγής, ενώ έχει πιο λίγο απο το 1/13 του παγκόσμιου πληθυσμού. 

Στη Κίνα αντιστοιχούσε το μεγαλύτερο ποσοσστό παραγωγής και ακολουθείτε απο την Ινδία. Οι Ρωσία και ΗΠΑ έχουν το ίδιο ποσοστό. Η Ουκρανία παρήγε πιο λίγο απο τη Γαλλία, ή το Καναδά, ή τη Γερμανία και σχεδόν το ίδιο ποσοστό με το Η.Β και την Τουρκία. Η Ελλάδα είχει το 0,3% της παγκόσμιας παραγωγής. 

Οφείλονται στο πόλεμο στην Ουκρανία (με το 3,1% της παγκόσμιας παραγωγής) οι αυξημένες τιμές του σταριού και των παραγώγων του ή σε ασυδοτη κερδοσκοπία των "αγορών"; 

Η απάντηση δικιά σας

Ο πρώτος που αναγνώρισε ότι το κλίμα αλλάζει (*)

Σε ένα έργο του 1088 ο Shen Kuo (Κινέζος σοφός) έγραφε ότι μια κατολίσθηση αποκάλυψε μια κοιλότητα σε όχθη ποταμού στο σημερινό Yan’an της επαρχίας Shaanxi στη βόρεια Κίνα, όπου οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για την ανάπτυξη μπαμπού. Αλλά στην κοιλότητα, ο Shen βρήκε φυτά μπαμπού που «είχαν γίνει πέτρα». Προβληματισμένος από αυτή την ανακάλυψη, ο Shen πρότεινε ότι, στην αρχαιότητα, το κλίμα στην περιοχή πρέπει να ήταν διαφορετικό.

(*) Από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο

Αφού διαβάσετε το άρθρο, διαβάστε και παρακάτω

Ο Αριστοτέλης (384 π.Χ.–322 π.Χ.) έγραψε στη Μετεωρολογία του για το πώς η γη είχε τη δυνατότητα για φυσική αλλαγή, συμπεριλαμβανομένης της πεποίθησης ότι όλοι οι ποταμοί και οι θάλασσες κάποια στιγμή δεν υπήρχαν εκεί που ήταν και ήταν ξηρά. Ο Ξενοφάνης (570 π.Χ.–480 π.Χ.) έγραψε για το πώς τα θαλάσσια απολιθώματα της ενδοχώρας αποτελούσαν απόδειξη ότι οι μαζικές περιοδικές πλημμύρες είχαν αφανίσει την ανθρωπότητα πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν έγραψε για σχηματισμό γης ή μετατόπιση ακτών. Ο Ντου Γιου (222–285) ένας Κινέζος αξιωματικός της δυναστείας Τζιν, πίστευε ότι η γη των λόφων θα ισοπεδωθεί τελικά σε κοιλάδες και οι κοιλάδες θα υψώνονταν σταδιακά για να σχηματίσουν λόφους. Ο Ταοϊστής αλχημιστής Ge Hong (284–364) περιέγραψε πώς η Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας θα μετατραπεί σε συμπαγή γη. Ο Πέρσης λόγιος Abū Rayhān al-Bīrūnī (973–1048) υπέθεσε ότι η Ινδία κάποτε καλυπτόταν από τον Ινδικό Ωκεανό, ενώ παρατηρούσε βραχώδεις σχηματισμούς στις εκβολές των ποταμών. Χρησιμοποιώντας στοιχεία απολιθωμένου μπαμπού εντός της ξηρής βορειοδυτικής κλιματικής ζώνης της Κίνας, ο Shen Kuo υπέθεσε ότι οι κλιματικές ζώνες μετατοπίστηκαν γεωγραφικά με την πάροδο του χρόνου.

Ήταν ο Shen Kuo που διατύπωσε μια υπόθεση σχετικά με τη διαδικασία σχηματισμού της γης (γεωμορφολογία) βασισμένη σε αρκετές παρατηρήσεις ως απόδειξη. Αυτό περιελάβανε την παρατήρησή του για απολιθωμένα κελύφη σε ένα γεωλογικό στρώμα ενός βουνού εκατοντάδες μίλια από τον ωκεανό. Συμπέρανε ότι η γη αναδιαμορφώθηκε και σχηματίστηκε από τη διάβρωση των βουνών, την ανύψωση και την εναπόθεση λάσπης, αφού παρατήρησε περίεργες φυσικές διαβρώσεις των βουνών Taihang και του όρους Yandang κοντά στο Wenzhou. Υπέθεσε ότι, με την πλημμύρα της λάσπης, η γη της ηπείρου πρέπει να είχε σχηματιστεί σε ένα τεράστιο χρονικό διάστημα. 

Από το http://en.chinaculture.org

Κατά την επίσκεψή του στα βουνά Taihang το 1074, ο Shen Kuo παρατήρησε στρώματα από δίθυρα κοχύλια και ωοειδείς βράχους σε ένα οριζόντιο άνοιγμα μέσα από έναν γκρεμό σαν μια μεγάλη ζώνη. Ο Σεν πρότεινε ότι ο γκρεμός ήταν κάποτε η τοποθεσία μιας αρχαίας ακτής που μέχρι την εποχή του είχε μετατοπιστεί εκατοντάδες μίλια ανατολικά. Έγραψε ότι την περίοδο της βασιλείας των Ζιπίνγκ (1064–1067) ένας άνδρας από τον Ζεζόου ανακάλυψε ένα αντικείμενο στον κήπο του που έμοιαζε με φίδι ή δράκο, και αφού το εξέτασε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το νεκρό ζώο είχε προφανώς μετατραπεί σε «πέτρα». Ο δικαστής του Jincheng, Zheng Boshun, εξέτασε επίσης το πλάσμα, και σημείωσε τα ίδια σημάδια που μοιάζουν με ζυγαριά που φάνηκαν σε άλλα θαλάσσια ζώα. Ο Shen Kuo το παρομοίασε με άλλα "πέτρινα καβούρια" που βρέθηκαν στην Κίνα.

Η κρυφή αξία της ΛΑΡΚΟ και τα σχέδια των μνηστήρων (*)

(*) Απο άρθρο του Σin

" Η πώληση της ΛΑΡΚΟ είναι σαν πουλάς ένα ερειπωμένο σπίτι, που όμως κρύβει σεντούκια με χρυσές λίρες στο υπόγειο....«Αν κάποιος θέλει να επενδύσει σήμερα στη ΛΑΡΚΟ δεν θα το κάνει για τα assets που βρίσκονται στο τραπέζι, αλλά για την προοπτική εκμετάλλευσης των ελληνικών κοιτασμάτων λατερίτη με μια νέα μέθοδο, που υπόσχεται τεράστια κέρδη για πολλές δεκαετίες», σημειώνουν πηγές που γνωρίζουν καλά το θέμα....Ένα από τα πιο περιζήτητα μέταλλα σήμερα και για πολλά χρόνια στο μέλλον θα είναι το νικέλιο υψηλής καθαρότητας, που χρησιμοποιείται στην παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα. Επίσης, το κοβάλτιο, που είναι και αυτό ένα από τα βασικά συστατικά στην παραγωγή των μπαταριών. ....Σύμφωνα με εκτιμήσεις, απαιτούνται περισσότερα από 150 εκατ. ευρώ επένδυσης για να δημιουργηθεί μια μονάδα υδρομεταλλουργίας που θα εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα λατερίτη για την παραγωγή νικελίου και κοβαλτίου. Κατά ειρωνικό τρόπο, οι ιδιώτες που θα αγοράσουν το ενεργητικό της ΛΑΡΚΟ θα χρησιμοποιήσουν μια μέθοδο παραγωγής που αναπτύχθηκε στον χώρο της ΛΑΡΚΟ, με τη συμμετοχή επιστημόνων του Μετσόβειου Πολυτεχνείου και η σχετική ευρεσιτεχνία έχει κατοχυρωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η ίδια η ΛΑΡΚΟ λειτούργησε μόνο μια μικρή, πειραματική εγκατάσταση υδρομεταλλουργίας, χωρίς ποτέ να την εντάξει στην παραγωγή της, ενώ άλλοι, όπως ο διεθνής κολοσσός Glencore, που ενδιαφερόταν και για τη ΛΑΡΚΟ στο παρελθόν, την έχουν αξιοποιήσει με μεγάλη επιτυχία σε φτωχά κοιτάσματα.

Αν η υδρομεταλλουργία είναι το κλειδί για τεράστια κέρδη μέσα στις επόμενες δεκαετίες, ένα βασικό ερώτημα είναι ποια τύχη θα έχει η παλαιά μονάδα της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα....Η απάντηση που δίνουν όσοι γνωρίζουν το θέμα είναι ότι και η μονάδα της Λάρυμνας θα μπορούσε να συνεχίσει να λειτουργεί και να διατηρηθούν θέσεις εργασίας, με τρεις βασικές προϋποθέσεις: να εμπλουτίζεται το μετάλλευμα με εισαγόμενα μεταλλεύματα υψηλότερης ποιότητας, ώστε να κρατιέται υπό έλεγχο το ενεργειακό κόστος, να βρεθεί μια λύση για μια σχετικά καλή συμφωνία με τη ΔΕΗ για το ρεύμα και να περιορισθούν, στο μέτρο του δυνατού, τα κόστη λειτουργίας. Με αυτές τις παρεμβάσεις, ένας επενδυτής θα μπορούσε και να μην μπαίνει μέσα από το εργοστάσιο της Λάρυμνας, αλλά ακόμη και αν είχε κάποιες ζημιές, αυτές θα ήταν μικρό κλάσμα των κερδών που θα είχε από την υδρομεταλλουργία"

Όλο το άρθρο του Σin εδώ

Μια άγνωστη πτυχή της Ευβοϊκής κληρονομιάς: Ο Ιάννης Ξενάκης έλκει την καταγωγή του από την Εύβοια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ιάννης Ξενάκης (29 Μαΐου 1922 – 4 Φεβρουαρίου 2001) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως Iannis Xenakis. Οι πρωτοποριακές συνθετικές μέθοδοι, που ανέπτυξε συσχέτιζαν τη μουσική και την αρχιτεκτονική με τα μαθηματικά και τη φυσική, μέσω της χρήσης μοντέλων από τη θεωρία των συνόλων, τη θεωρία των πιθανοτήτων, τη θερμοδυναμική, τη Χρυσή Τομή, την ακολουθία Φιμπονάτσι κ.ά. Παράλληλα, οι φιλοσοφικές του ιδέες για τη μουσική έθεσαν καίρια το αίτημα για ενότητα φιλοσοφίας, επιστήμης και τέχνης, συμβάλλοντας στο γενικότερο προβληματισμό για την κρίση της σύγχρονης ευρωπαϊκής μουσικής των δεκαετιών του 1950 και 1960.

Γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Κλεάρχου Ξενάκη, εμπόρου με καταγωγή από την Εύβοια και της Φωτεινής Παύλου, η οποία καταγόταν από τη Λήμνο. Η μητέρα του πέθανε από ιλαρά, όταν ο Ξενάκης ήταν πέντε ετών, αλλά πρόλαβε να του εμφυσήσει την αγάπη της για τη μουσική (η ίδια έπαιζε ερασιτεχνικά πιάνο). Πέντε χρόνια αργότερα, το 1932 ο πατέρας του τον έστειλε μαζί με τα αδέλφια του Ιάσονα (φιλόσοφο και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας, ΗΠΑ) και Κοσμά (αρχιτέκτονα/πολεοδόμο/ζωγράφο/γλύπτη) στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή Σπετσών. Εκεί πήρε και τα πρώτα του μαθήματα μουσικής (αρμονίας και πιάνου).

Το 1938 μετακόμισε στην Αθήνα, προκειμένου να προετοιμαστεί για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ). Παράλληλα, έπαιρνε μαθήματα αρμονίας και αντίστιξης με τον Αριστοτέλη Κουντούρωφ, μαθητή του Ιππολίτοφ-Ιβάνοφ, κάνοντας και τις πρώτες συνθετικές του απόπειρες. Τότε άρχισε επίσης να μελετά τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, κυρίως τον Πλάτωνα. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι από αυτή την ηλικία ενδιαφερόταν για τη σχέση των μαθηματικών και της μουσικής, προσπαθώντας να βρει πώς θα μπορούσαν να εφαρμοστούν μαθηματικά μοντέλα στην Τέχνη της Φούγκας του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, έτσι ώστε οι μουσικές δομές να παρασταθούν με γραφήματα ως οπτικές αντιστοιχίες της μουσικής.

Το 1940 πέτυχε την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, παρόλο που δεν ήθελε να γίνει πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος. Κατάφερε όμως με αυτή του την επιλογή να συνδυάσει σε κάποιο βαθμό τα δικά του ενδιαφέροντα (Μουσική, Μαθηματικά, Φυσική) με τις επιθυμίες του πατέρα του, ο οποίος ήθελε να τον στείλει στην Αγγλία να σπουδάσει Ναυπηγική. Την ίδια χρονιά εντάχθηκε στο – παράνομο τότε – KKE, ενώ αργότερα (1943) έγινε γραμματέας της ΕΠΟΝ Πολυτεχνείου. Κατά τη συμμετοχή του στα Δεκεμβριανά ως ομαδάρχης του Λόχου Σπουδαστών «Λόρδος Μπάιρον» τραυματίστηκε σοβαρά από θραύσμα αγγλικής οβίδας, με αποτέλεσμα να χάσει το αριστερό του μάτι και να παραμορφωθεί η αριστερή πλευρά του προσώπου του.

Λόγω της αντιστασιακής του δράσης και των γενικότερων συνθηκών της εποχής, οι σπουδές του γίνονταν μετ' εμποδίων μέχρι και το 1946, οπότε και υποστήριξε επιτυχώς την διπλωματική του εργασία με θέμα το ενισχυμένο σκυρόδεμα. Λίγο αργότερα παρουσιάστηκε στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, περιμένοντας να απαλλαγεί από τη στρατιωτική θητεία ή να υπηρετήσει ως βοηθητικός λόγω του τραυματισμού του, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Φοβούμενος την εξορία στη Μακρόνησο, δραπέτευσε με πλαστό διαβατήριο στην Ιταλία, οπότε και καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο για λιποταξία. Από την Ιταλία, με την βοήθεια Ιταλών κομμουνιστών πέρασε στη Γαλλία και έφτασε τελικά στο Παρίσι.

Στο Παρίσι, με τη μεσολάβηση του Γιώργου Κανδύλη, ο Ξενάκης προσλήφθηκε από τον γνωστό αρχιτέκτονα Λε Κορμπυζιέ, για τον οποίον εργάστηκε μέχρι και το 1959. Παράλληλα αναζητούσε δασκάλους για να συνεχίσει τα μαθήματα σύνθεσης. Οι πρώτοι στους οποίους απευθύνθηκε ήταν οι Αρτύρ Ονεγκέρ και Νταριούς Μιγιώ, μέλη της «ομάδας των Έξι». Ο Ξενάκης όμως δεν ήταν διατεθειμένος να διδαχθεί τους ακαδημαϊκούς κανόνες της αρμονίας και της αντίστιξης. Σύντομα συγκρούστηκε με τον Ονεγκέρ, ο οποίος δεν αποδεχόταν τις ιδέες του. Η Νάντια Μπουλανζέ, στην οποία απευθύνθηκε επίσης ο Ξενάκης, είδε μερικά έργα του και του εξέφρασε την αδυναμία της να αναθεωρήσει τις απόψεις της στην ηλικία της ή να «ξεκινήσει για χάρη του από την αρχή»

Η γνωριμία του με την συναγωνίστριά του Φούλα Χατζιδάκη (συγγραφέα, μεταφράστρια και κριτικό) έγινε, όταν εξόριστοι και οι δυο κατοίκησαν ένα διάστημα στο ίδιο ξενοδοχείο, στο Παρίσι, στην οδό Claude Bernard 26. Έκτοτε διατήρησαν μακρόχρονη αλληλογραφία. Μάλιστα στα κατάλοιπα της Φούλας Χατζιδάκη, σώθηκαν, φυλαγμένα με προσοχή, λίγα γράμματα του Ιάννη Ξενάκη, χρονολογημένα από το Μάρτιο του 1948, το πρώτο, ως τον Ιούλιο του 1964, το τελευταίο, τα οποία αποτελούν ιστορικά τεκμήρια για τις αναζητήσεις, τις επιρροές, τις σκέψεις και το ιστορικό περιβάλλον των δύο πνευματικών ανθρώπων. 

• Απο το "The Friends of Xenakis" (permission link)

Τη λύση στις μουσικές του αναζητήσεις την έδωσε τελικά ο Ολιβιέ Μεσιάν, ο οποίος ήταν ο πρώτος που κατάλαβε τις μουσικές ιδιαιτερότητες του Ξενάκη, λέγοντάς του ότι δεν χρειάζεται να μελετήσει αρμονία και αντίστιξη. Ο ίδιος ο Μεσιάν θυμάται μάλιστα ότι τον συμβούλεψε: «Είσαι σχεδόν 30 χρονών, έχεις την τύχη να είσαι Έλληνας, αρχιτέκτονας και με γνώσεις εφαρμοσμένων μαθηματικών. Εκμεταλλεύσου τα αυτά. Κάν’τα στη μουσική σου». Τα μόνα μαθήματα, που του πρότεινε να παρακολουθήσει μαζί του, ήταν μουσικής αισθητικής και ανάλυσης, στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού. Πράγματι, ο Ξενάκης άρχισε να παρακολουθεί το 1952 μαθήματα με τον Μεσιάν, ενώ στον λιγοστό ελεύθερό του χρόνο συνέθετε. Εκείνη την περίοδο γνώρισε και τη Φρανσουάζ – τη γνωστή σήμερα μυθιστοριογράφο Φρανσουάζ Ξενάκη – την οποία παντρεύτηκε το 1953 και με την οποία απέκτησε μία κόρη, τη Μάχη.

Από το 1960, ο Ξενάκης αφιερώνεται ολοκληρωτικά στη σύνθεση, έχοντας ολοκληρώσει μια σειρά πρωτοποριακών αρχιτεκτονικών κατασκευών που του είχε αναθέσει ο Λε Κορμπυζιέ, με σημαντικότερο το Περίπτερο της Philips για τη διεθνή έκθεση των Βρυξελλών του 1958, μία από τις πρώτες πολυμεσικές εγκαταστάσεις στον κόσμο. Είχε προηγηθεί η παρουσίαση του έργου του Μεταστάσεις (1955), το οποίο προκάλεσε αίσθηση, σηματοδοτώντας την αρχή της «στοχαστικής μουσικής». Παράλληλα, ο Ξενάκης δημοσίευε τα πρώτα κείμενά του σε διάφορα περιοδικά, εκφράζοντας τη φιλοσοφία του για τη μουσική, δημιουργώντας νέους όρους και μουσικές κατηγορίες, ενώ άσκησε έντονη κριτική στη σειραϊκή μουσική με το κείμενό του «Η κρίση της σειραϊκής μουσικής», μετατρέποντας με αυτόν τον τρόπο σε εχθρούς του τους Πιερ Μπουλέζ και Καρλχάιντς Στοκχάουζεν, δεσπόζουσες προσωπικότητες της πρωτοποριακής ευρωπαϊκής μουσικής σε Γαλλία και Γερμανία αντίστοιχα, οι οποίοι τον αποκάλεσαν «ηλίθιο».

Παρ' όλες τις δυσκολίες όμως που αντιμετώπιζε ο Ξενάκης από τους επίσημους κύκλους της πρωτοποριακής ευρωπαϊκής μουσικής, η φήμη του άρχισε να εξαπλώνεται ραγδαία σε όλο τον κόσμο από το 1960 και έπειτα. Από τη δεκαετία του 1970 και μέχρι τον θάνατό του έμεινε στο προσκήνιο της σύγχρονης ευρωπαϊκής μουσικής, εργαζόμενος πάντα στο πλαίσιο της σχέσης μαθηματικών, μουσικής και αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, με έναν προσωπικό, πρωτοποριακό αλλά και μοναχικό τρόπο, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στη σύγχρονη μουσική του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα.

Ο Ξενάκης πέθανε τα ξημερώματα της 4ης Φεβρουαρίου 2001, σε ηλικία 78 ετών και μετά από μακρόχρονες περιπέτειες με την υγεία του. Η σορός του αποτεφρώθηκε στην υπόγεια κρύπτη του κοιμητηρίου Περ Λασαίζ στο Παρίσι χωρίς θρησκευτική τελετή, σύμφωνα με την τελευταία του επιθυμία

Ολόκληρο το λήμμα της Βικιπαίδια εδώ