Γιάννης Δραγασάκης: «Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;» (*)

(*) Από το http://enthemata.wordpress.com/2012/11/25/dragasakis/

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το βιβλίο του Γιάννη Δραγασάκη «Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;» (εκδόσεις Ταξιδευτής). Είναι μια συλλογή άρθρων στην καρδιά της πολιτικής συζήτησης, με κεντρικό άξονα το κομβικό ζήτημα των προτάσεων της Αριστεράς για την κρίση, ένα βιβλίο επίκαιρο και ωφέλιμο περισσότερο από ποτέ. 

Από την εισαγωγή του τόμου, προδημοσιεύουμε σήμερα ένα απόσπασμα που αναφέρεται σε δύο κρίσιμα ερωτήματα: με ποιες κοινωνικές δυνάμεις και με ποιους πόρους μπορούμε να βγούμε από την κρίση. 

Ένας νέος κοινωνικός συνασπισμός για την έξοδο από την κρίση
Η έξοδος από την κρίση απαιτεί ένα νέο κοινωνικό μπλοκ, έναν νέο «συνασπισμό συμφερόντων», στον πυρήνα του οποίου θα είναι οι άνθρωποι του μόχθου, οι δυνάμεις της εργασίας και της γνώσης, τα παραδοσιακά και τα νέα τμήματα της εργατικής τάξης και της μισθωτής εργασίας του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οι άνεργοι, η νεολαία, οι εργαζόμενοι του αγροτικού χώρου, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί επιχειρηματίες, ο κόσμος που ζει από την εργασία του με την ευρύτερη έννοια.
Το κρίσιμο στη συγκρότηση αυτού του νέου κοινωνικού συνασπισμού δεν είναι τα εξωτερικά του όρια. Τα όρια αυτά θα είναι ρευστά, ευμετάβλητα, ανοιχτά σε κάθε κοινωνική ή οικονομική δύναμη, που οι στόχοι της θα εναρμονίζονται αντικειμενικά με τους στόχους του προγράμματος ανασυγκρότησης. Κρίσιμος παράγοντας είναι οι εσωτερικές σχέσεις ανάμεσα στις κοινωνικές δυνάμεις που θα αποτελούν τη βάση και τον πυρήνα του νέου συνασπισμού. Πρέπει να είναι σχέσεις σταθερές και με προοπτική, με προγραμματικό περιεχόμενο, ικανές να αντέξουν σε δυσκολίες.
Ακριβώς γι’ αυτό, ο νέος κοινωνικός συνασπισμός δεν θα πρέπει να συγκροτηθεί στη βάση μόνο των επιμέρους αιτημάτων, ως άθροισμα δυσαρεσκειών από τη σημερινή πολιτική, αλλά πρέπει να συγκροτηθεί στη βάση υλοποιήσιμων πολιτικών, ολοκληρωμένου σχεδίου, που θα συνθέτει συμφέροντα και θα ικανοποιεί ανάγκες με την υλοποίησή του, με τη δημιουργία νέων υλικών βάσεων για την ανόρθωση της κοινωνίας και της οικονομίας. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμος ο ρόλος του προγράμματος και των προγραμματικών συμφωνιών, ιδιαίτερα σε κλάδους των μεσαίων στρωμάτων και της παραοικονομίας, όπου η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η υπαγωγή σε φορολογικούς, εργασιακούς και περιβαλλοντικούς κανόνες θα πρέπει να συνδυαστεί με μέτρα και δημόσιες πολιτικές που θα εξασφαλίζουν την επιβίωση και την παραγωγική ένταξη των εν λόγω στρωμάτων στον παραγωγικό ιστό.

Πού θα βρεθούν τα λεφτά για ένα αριστερό πρόγραμμα;
Η συζήτηση για τους σκοπούς και τα μέσα μιας πολιτικής εξόδου από την κρίση παγιδεύεται συχνά στους υπαρκτούς χρηματοπιστωτικούς περιορισμούς, ιδιαίτερα μιας ελλειμματικής και χρηματοπιστωτικά λεηλατημένης οικονομίας, όπως η ελληνική.
Το ερώτημα είναι γνωστό, τίθεται συνέχεια: «Πού θα βρείτε τα λεφτά», για να χρηματοδοτήσετε το πρόγραμμά σας;
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, αφού, όπως είδαμε, μεγάλο μέρος των καταθέσεων έχει αναλωθεί ή έχει φύγει στο εξωτερικό. Τα κεφάλαια των τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων έχουν καταστραφεί. Οι τιμές της ακίνητης περιουσίας έχουν πέσει. Η παραγωγική μηχανή συρρικνώνεται και ο όποιος πλούτος παράγεται κατανέμεται άνισα και υποφορολογείται. Όμως η ποιότητα της πολιτικής δεν κρίνεται από τον όγκο των κεφαλαίων που μπορεί να διανείμει, αλλά από τη θέληση και την ικανότητά της να εφαρμόσει νέες αρχές και νέα κριτήρια διαχείρισης, βασισμένα στη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη. Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν;
Το πρώτο είναι να προστατεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε δίκαια και αναπτυξιακά τους όποιους πόρους υπάρχουν, αντιμετωπίζοντας τα άμεσα προβλήματα επιβίωσης και δημιουργώντας ταυτόχρονα προϋποθέσεις δημιουργίας νέου πλούτου και δίκαιης διανομής του.
Το δεύτερο είναι μια πολιτική διεύρυνσης των δημόσιων εσόδων και αναδιάρθρωσης των δαπανών, όπως ήδη είπαμε. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να οργανώσουμε τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και τη φορολογική πολιτική σε νέες βάσεις. Ένα περιουσιολόγιο πλήρες και αξιόπιστο θα αποτελεί τη βάση για τη χάραξη της φορολογικής πολιτικής, που πρέπει να στηρίζεται σε απλούς, σταθερούς και κοινωνικά δίκαιους κανόνες.
Το τρίτο είναι η αξιοποίηση δυνατοτήτων για αναπτυξιακές συμπράξεις και για αναπτυξιακό δανεισμό με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς του εξωτερικού, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.
Τέταρτο, πρέπει να αξιοποιήσουμε πολιτικές και μέσα για έναν νέο τύπο προστατευτισμού της εγχώριας παραγωγής και απασχόλησης, που δεν θα στηρίζεται στους δασμούς αλλά σε νέες μορφές συνεργασίας σε φορολογικά, θεσμικά και άλλα εργαλεία.
Τέλος, πρέπει να ενεργοποιήσουμε, πέρα από τις υλικές, και «άυλες» δυνατότητες. Ο Λένιν μιλούσε για τη «γνώση» ως παραγωγική δύναμη και για τις ιδέες ως «υλική δύναμη», και δεν ήταν καθόλου ιδεαλιστής. Σήμερα πολλοί οικονομολόγοι της παγκόσμιας τράπεζας ανακαλύπτουν τη σημασία της «εμπιστοσύνης», της κοινωνικής δικτύωσης, της συλλογικότητας, του σχεδιασμού, της αλληλεγγύης, ως προϋποθέσεις και παράγοντες της ανάπτυξης.

Πρέπει να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας και να ανακαλύψουμε ξανά την πολιτική όχι ως ένα «βρώμικο παιχνίδι», αλλά ως υλική δυνατότητα. Η πολιτική, όταν έχει την πρωτοβουλία, στηρίζεται στο λαό και έχει τη στήριξη της κοινωνίας, μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους, να δημιουργήσει νέα μέσα, νέες δυνατότητες.
Μια κυβέρνηση που θα αναλάβει το έργο της ανασυγκρότησης της χώρας δεν θα έχει μαγικές λύσεις. Αρχικά θα πρέπει να ενεργήσει με βάση τα υφιστάμενα μέσα και τους υφιστάμενους πόρους, όσοι και όποιοι είναι αυτοί, εισάγοντας όμως νέα κριτήρια διαχείρισής τους, όπως ήδη είπαμε.
Η βασική διαφορά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις θα είναι η νέα αντίληψη για την πολιτική, οι νέες σχέσεις της πολιτικής με την κοινωνία και οι νέες σχέσεις της κοινωνίας με την εξουσία, που θα πρέπει να δημιουργήσει. Σχέσεις που θα απελευθερώνουν και θα ενεργοποιούν δυνάμεις και πόρους που είναι σε αδράνεια.

Παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Δραγασάκη

Την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου, ώρα 19.30 στη Στοά του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5 - Αθήνα)

Θα μιλήσουν οι: Αριστείδης Μπαλτάς (ΕΜΠ), Σάββας Ρομπόλης (Πάντειο Πανεπιστήμιο-ΕΜΠ), Βασίλης Δρουκόπουλος(Πανεπιστήμιο Αθηνών), ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει ο Αλέξης Τσίπρας.

Φθιώτιδα: Πέτρινα σπίτια και τάφροι σε οικισμό του 5800 π.Χ. (*)

(*) Από το www.tovima.gr

Περισσότερα από 300 πήλινα ειδώλια της Μέσης Νεολιθικής Εποχής (περίπου 5800-5300 π. Χ.), αριθμός εντυπωσιακός αφού θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους αυτής της περιόδου στην Νοτιο - Ανατολική Ευρώπη έχουν έρθει στο φως στη θέση Κουτρουλού Μαγούλα κοντά στο χωριό Βαρδαλή Δομοκού της Φθιώτιδας.

Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους τεχνητούς λόφους που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα καλύπτοντας έκταση περίπου 40 στρεμμάτων και με ύψος 6.6 μέτρα από την πεδιάδα, όπου έζησε μία κοινότητα μερικών εκατοντάδων ανθρώπων, τα κατάλοιπα της οποίας αποκαλύπτει η ανασκαφική έρευνα που διενεργείται από την αρχαιολόγο κυρία Νίνα Κυπαρίσση, επίτιμη διευθύντρια του ΥΠΑΙΘΠΑ.

 Πριν από μερικές ημέρες ολοκληρώθηκε και η τρίτη ανασκαφική περίοδος, η οποία περιελάμβανε γεωφυσική διασκόπηση και τοπογραφική έρευνα δίνοντας την εικόνα της νεολιθικής κοινωνίας που αναπτύχθηκε σ΄ αυτή τη θέση. Όπως αποδείχθηκε οι κάτοικοί της είχαν διαμορφώσει το χώρο σε άνδηρα και φαίνεται, πως είχαν κατασκευάσει μια σειρά από κυκλικούς τάφρους που περιέβαλαν τον οικισμό. Ένα έργο δηλαδή που, όπως λέει η κυρία Κυπαρίσση θα πρέπει να απαιτούσε την συντονισμένη, συλλογική προσπάθεια ενός σημαντικού αριθμού ατόμων. Μπορεί λοιπόν να μην υπάρχουν μαρτυρίες για την ύπαρξη μιας κεντρικής εξουσίας στο χώρο κατά τη Μέση Νεολιθική Εποχή είναι βέβαιο όμως, ότι αρκετοί άνθρωποι μπορούσαν να συνεργαστούν και να δουλέψουν συλλογικά για την κατασκευή κοινοτικών και ίσως κοινωνικά ωφέλιμων έργων.

Περισσότερα στο: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=482990

Η Ελλάδα διαλύεται και το Περιφερειακό Συμβούλιο της Στερεάς συνεδριάζει στα Καμένα Βούρλα για το νέο ΕΣΠΑ !

Δήλωση σχετικά με τα νέα μέτρα που συζητούνται από σήμερα στη Βουλή, με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2013-2016 και τον Προϋπολογισμό του 2013, αλλά και τη 48ωρη Γενική Απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, εξέδωσε ο επικεφαλής της περιφερειακή παράταξη «Ριζοσπαστική και Οικολογική συνεργασία» Νίκος Στουπής. Στην ανακοίνωση αναφέρονται αναλυτικά τα εξής :

Η Ελλάδα διαλύεται και το Περιφερειακό Συμβούλιο της Στερεάς

και ο περιφερειάρχης κ. Περγαντάς συνεδριάζουν στα Καμένα Βούρλα για το νέο ΕΣΠΑ !.

«Τα μέτρα που περιέχονται στον προϋπολογισμό του 2013 και στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα μέχρι το 2016 είναι τα πιο σκληρά, τα πιο άδικα, τα πιο καταστροφικά που έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα η ελληνική κοινωνία. Μετά το ξεπούλημα του συνόλου του δημόσιου πλούτου την προηγούμενη εβδομάδα, τα νέα μέτρα  αποτελούν την ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, με τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους μικρομεσαίους εμπόρους και επαγγελματίες, τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, να είναι εκείνοι που θυσιάζονται ανενδοίαστα προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοσκοπία των δανειστών και των επίδοξων δήθεν “επενδυτών”.

Τα «θυγατρικά  παραρτήματα» της εσωτερικής τρόικας στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας αφού αρνήθηκαν στο προηγούμενο Περιφερειακό Συμβούλιο και να συζητήσουν έστω την πρότασή μας, το όργανο:

·         να τοποθετηθεί επί της συγκυρίας και των μέτρων,

·         να μελετήσει  την τεκμηριωμένη επίπτωση από την πιθανή εφαρμογή των μέτρων στην Περιφέρειά μας

·         να συμπορευτεί με τον λαό που δύο μέρες τώρα αντιστέκεται και δίνει την μάχη να μην περάσουν τα μέτρα, κλείνοντας τις υπηρεσίες του, και,

·         να οργανώσει την αντίθεσή του σε συνεργασία με τις άλλες Περιφέρειες στα πλαίσια της Ένωσης Περιφερειών,

επέλεξαν, την ώρα που ο αγωνιζόμενος λαός μας δίνει την «μητέρα των μαχών», να οργανώνουν «φιέστα» Επιτροπή Παρακολούθησης της πορείας του ΕΣΠΑ στα Καμένα Βούρλα. Στρουθοκαμηλίζουν. Τους «φτύνουν» και «κρατάνε ομπρέλες».

Θα είναι παγερά μόνοι τους να «αυτοσχεδιάζουν». Δεν αντιλαμβάνονται ότι πια χάνουν και το δικαίωμα να «προγραμματίζουν». Σε λίγο, βρισκόμενοι σε απόλυτη δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα, θα  εκπέμψουν  την ίδια κωμικοτραγική εικόνα της κυβερνητικής τρόικας, που κρεμάμενη  από μια κλωστή, ετοιμάζεται να καταρρεύσει με πάταγο, υπό το βάρος της εξαπάτησης του λαού, της οσμής των σκανδάλων, της λαϊκής αγανάκτησης για τα νέα μέτρα, των αδιεξόδων που η ίδια η πολιτική τους ατολμία επισώρευσε.

Το μόνο που μένει είναι τώρα είναι η κοινωνία να πιστέψει στη δύναμή της. Τις επόμενες μέρες και ώρες δεν χωράει εφησυχασμός. Δεν χωράει αναβολή. Δεν χωράει ατολμία. Τώρα είναι η στιγμή να εμποδίσουμε την ολοκληρωτική καταστροφή. Τώρα είναι η ώρα της ανατροπής. Να σταματήσουμε τα μέτρα. Μπορούμε!»

Η κρίση έφερε δραματικές αλλαγές από το 2010 ήδη στις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού

Από το: http://www.naftemporiki.gr

Δραματικές αλλαγές στις καταναλωτικές συνήθειες των νοικοκυριών επέφερε η οικονομική κρίση, καθώς οξύνθηκαν τα προβλήματα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αφού ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά αδυνατούν να ανταποκριθούν σε βασικές τους υποχρεώσεις, όπως η σωστή διατροφή και οι πληρωμές δανείων προς τις τράπεζες. Οι διαπιστώσεις αυτές προκύπτουν από τις έρευνες εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών και οικογενειακών προϋπολογισμών που πραγματοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.)

Από το www.naftemporiki.gr

Ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι οι διαπιστώσεις πως η έρευνα αφορά σε εισοδήματα του έτους 2010, όταν η κρίση στην ελληνική οικονομία ήταν ακόμα στα «σπάργανα», ενώ είχε αρχίσει να αγγίζει όχι μόνο τα φτωχά τμήματα του πληθυσμού αλλά και τα μεσαία που δηλώνουν πως δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και υποχρεώσεις. Καταγράφεται επίσης ραγδαία μείωση των δαπανών για είδη μη πρώτης ανάγκης, έξοδα, όπως διακοπές, αυτοκίνητα, τηλέφωνα, αλλά και για ένδυση-υπόδηση, καθώς μεγαλύτερο τμήμα του εισοδήματος μετατοπίζεται στη διατροφή......

Αναλυτικότερα, από τις διαπιστώσεις της ΕΛ.ΣΤΑΤ. προκύπτει:

* Το 42,7% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 0,3%.

* Το 69,5% του φτωχού πληθυσμού και το 24,9% του μη φτωχού έχει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες αξίας, περίπου 600 ευρώ.

* Το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που δηλώνει οικονομική αδυναμία να έχει ικανοποιητική θέρμανση ανέρχεται σε 18,7%, ενώ είναι 38,9% για το φτωχό πληθυσμό 13,7% για το μη φτωχό πληθυσμό.

* Το 38,8% του πληθυσμού που έχει λάβει καταναλωτικό δάνειο δηλώνει ότι δυσκολεύεται πάρα πολύ στην αποπληρωμή αυτού ή των δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

* Το 41,4% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, όπως αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του φυσικού αερίου κ.λπ.

* Το 48,9% του φτωχού πληθυσμού αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.

* Το 30,0% του μη φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι επιβαρύνεται πάρα πολύ από τις συνολικές δαπάνες στέγασης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το φτωχό πληθυσμό εκτιμάται σε 55,7%.

* Το ποσοστό του πληθυσμού που διαβιεί σε κατοικία με στενότητα χώρου ανέρχεται σε 25,9% για το σύνολο του πληθυσμού, ενώ είναι 23,2% για το μη φτωχό πληθυσμό και 35,8% για το φτωχό πληθυσμό.

* Τα νοικοκυριά που επιβαρύνονται από το κόστος στέγασης ανέρχονται σε 24,3% για το σύνολο του πληθυσμού, σε 9,4% για το μη φτωχό πληθυσμό και 79,0% για το φτωχό πληθυσμό.

* Το μέσο ελάχιστο καθαρό μηνιαίο εισόδημα για την αντιμετώπιση των αναγκών των νοικοκυριών της χώρας, κατά δήλωσή τους, ανέρχεται σε 2.235 ευρώ. Τα φτωχά νοικοκυριά χρειάζονται 1.808 ευρώ, ενώ τα μη φτωχά νοικοκυριά 2.350 ευρώ.

* Το 17,1% του φτωχού πληθυσμού, το 6% του μη φτωχού πληθυσμού και το 8,3% του συνολικού πληθυσμού δεν διέθεταν τουλάχιστον ένα Ι.Χ. επιβατηγό αυτοκίνητο, ενώ το 17,9% των φτωχών νοικοκυριών, το 6,4% των μη φτωχών και το 8,9% του συνόλου των νοικοκυριών δεν διέθεταν προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, αν και τα χρειάζονταν, λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας.

* Περιβαλλοντικά προβλήματα από παρακείμενη βιομηχανία ή κυκλοφορία αυτοκινήτων αντιμετωπίζει το 25,6% του συνολικού πληθυσμού, ενώ ποσοστό 20,3% του ίδιου πληθυσμού αναφέρει ως πρόβλημα τους βανδαλισμούς και την εγκληματικότητα στην περιοχή του.

Περισσότερα στο:  http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2249888

Επίσης: 

Για τους δείκτες συνθηκών διαβίωσης: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0802_SFA10_DT_AN_00_2011_08_F_GR.pdf

Για την οικονομική ανισότητα: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0802_SFA10_DT_AN_00_2011_06_F_GR.pdf

Για το κίνδυνο φτώχειας: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0802_SFA10_DT_AN_00_2011_01_F_GR.pdf

Για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς: http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/11/02/A0801_SFA05_DT_AN_00_2010_01_F_GR.pdf

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.

Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να ενθαρρύνεται η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων ανάμεσα στα έθνη.

Επειδή, με τον καταστατικό Χάρτη, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξαν και πάλι την πίστη τους στα θεμελιακά δικαιώματα του ανθρώπου, στην αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ισότητα δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών, και διακήρυξαν πως είναι αποφασισμένοι να συντελέσουν στην κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής στα πλαίσια μιας ευρύτερης ελευθερίας.

Επειδή τα κράτη μέλη ανέλαβαν την υποχρέωση να εξασφαλίσουν, σε συνεργασία με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, τον αποτελεσματικό σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιακών ελευθεριών σε όλο τον κόσμο.

Επειδή η ταυτότητα αντιλήψεων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες αυτές έχει εξαιρετική σημασία για να εκπληρωθεί πέρα ως πέρα αυτή η υποχρέωση,

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη Διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους λαούς των ίδιων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους.

ΑΡΘΡΟ 1

'Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.

ΑΡΘΡΟ 2

Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.

Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξουσία, ή που βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.

ΑΡΘΡΟ 3

Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.

ΑΡΘΡΟ 4

Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.

ΑΡΘΡΟ 5

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.

ΑΡΘΡΟ 6

Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.

ΑΡΘΡΟ 7

'Ολοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του νόμου, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. 'Ολοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση.

ΑΡΘΡΟ 8

Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.

ΑΡΘΡΟ 9

Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα.

ΑΡΘΡΟ 10

Καθένας έχει δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του είτε, σε περίπτωση ποινικής διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του.

ΑΡΘΡΟ 11

1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη, κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις.
2. Κανείς δεν θα καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις που, κατά τον χρόνο που τελέστηκαν, δεν συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο. Επίσης, δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.

ΑΡΘΡΟ 12

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.

ΑΡΘΡΟ 13

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν.

ΑΡΘΡΟ 14

1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες.
2. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.

ΑΡΘΡΟ 15

1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια.

ΑΡΘΡΟ 16

1. Από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυσή του.
2. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων.
3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.

ΑΡΘΡΟ 17

1. Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.

ΑΡΘΡΟ 18

Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή της θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και με την τέλεση θρησκευτικών τελετών.

ΑΡΘΡΟ 19

Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.

ΑΡΘΡΟ 20

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς.
2. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.

ΑΡΘΡΟ 21

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός, υπό ίσους όρους, στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.
3. Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται περιοδικά, με καθολική, ίση και μυστική ψηφοφορία, ή με αντίστοιχη διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής.

ΑΡΘΡΟ 22

Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας. Η κοινωνία, με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να του εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

ΑΡΘΡΟ 23

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργεία.
2. 'Ολοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

ΑΡΘΡΟ 24

Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα, σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές.

ΑΡΘΡΟ 25

1. Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Εχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.
2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. 'Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

ΑΡΘΡΟ 26

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητες τους.
2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
3. Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.

ΑΡΘΡΟ 27

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντά του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή του.

ΑΡΘΡΟ 28

Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.

ΑΡΘΡΟ 29

1. Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
2. Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και στην απόλαυση των ελευθεριών του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων, και να ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και του γενικού καλού, σε μια δημοκρατική κοινωνία.
3. Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.

ΑΡΘΡΟ 30

Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.

Κομισιόν: Ασυμβίβαστες με την νομοθεσία της ΕΕ οι προτάσεις της Τρόικα για τα εργασιακά (*)

(*) Από την Ημερησία (ηλεκτρονική έκδοση)

Απαντώντας σε ερώτηση της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ, κας Συλβάνας Ράπτη, η Κομισιον παραδέχεται πως οι προτάσεις της Τρόικα για τα εργασιακά στην Ελλάδα - που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εβδομάδα εργασίας έξι ημερών και 78 ωρών - περιγράφουν "οριακές καταστάσεις" και είναι ασυμβίβαστες με τη νομοθεσία της ΕΕ !..

Απάντηση του κ. Ρεν εξ ονόματος της Κομισιόν (P-007872/2012)

"1. Η Επιτροπή είναι ο θεματοφύλακας του ενωσιακού κεκτημένου και φυσικά δεν θα υποστήριζε κανένα κράτος μέλος στη θέσπιση νομοθεσίας ασύμβατης με τη νομοθεσία της ΕΕ. Ωστόσο, η νομοθεσία ορισμένων κρατών μελών θα μπορούσε να τροποποιηθεί ώστε να στηρίξει περισσότερο την ανάπτυξη και την απασχόληση, χωρίς να υπονομεύει τις συνθήκες εργασίας και τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ.

2. Το άρθρο 31 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων[1] ορίζει γενικές αρχές σχετικά με τις δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας. Το άρθρο αυτό στηρίζεται από τη νομοθεσία της ΕΕ[2] μέσω της οδηγίας 2003/88/ΕΚ[3], η οποία προστατεύει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και ορίζει ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης και μέγιστα όρια χρόνου εργασίας. Η οδηγία προβλέπει ότι κάθε εργαζόμενος δικαιούται ελάχιστη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης έντεκα διαδοχικών ωρών ανά εικοσιτετράωρο και ελάχιστη εβδομαδιαία περίοδο αδιάλειπτης ανάπαυσης τουλάχιστον 24 ωρών[4]. Συνεπώς, είναι πιθανό, όπως προβλέπεται από την οδηγία, ο εργαζόμενος να αναπαύεται το λιγότερο έντεκα ώρες ημερησίως ή να εργάζεται έξι συναπτές ημέρες. Ωστόσο, αυτές είναι οριακές καταστάσεις και δεν πρέπει να εφαρμόζονται ως το σύνηθες πρότυπο υπερβαίνοντας μία παρατεταμένη χρονική περίοδο. Για την ακρίβεια, το άρθρο 6 προβλέπει επίσης ότι ο μέσος χρόνος εργασίας εβδομαδιαίως δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 48 ώρες (συμπεριλαμβανομένης της υπερωριακής εργασίας) εκτός από περιορισμένες παρεκκλίσεις που δεν είναι συναφείς εν προκειμένω. Η οδηγία δεν επιτρέπει εργασία έξι εργάσιμων ημερών εβδομαδιαίως και μόνο έντεκα ωρών ανάπαυσης ημερησίως για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Κάτι τέτοιο θα είχε σαν αποτέλεσμα μία μέση αύξηση των ωρών εργασίας εβδομαδιαίως σε 78, που είναι ασυμβίβαστο με το άρθρο 6.

3. Η Επιτροπή δημοσίευσε το 2010 μία περιεκτική ανασκόπηση ερευνών για την υγεία και την ασφάλεια στην οργάνωση του χρόνου εργασίας, τα ευρήματα της οποίας εναρμονίζονται σε μεγάλο βαθμό με τους κανόνες της οδηγίας[5]."

Περισσότερα στο: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=112943308

Σουηδία: Εισαγωγή σκουπιδιών για παραγωγή ρεύματος, θερμότητας (*)

(*) Από τη http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2249044

Την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια την επιβολή προστίμου ύψους 56 εκατομμυρίων ευρώ στην Ιταλία, τιμωρώντας την για την αδυναμία να καθαρίσει εκατοντάδες παράνομες χωματερές.

Στη Σουηδία έχουν το αντίθετο «πρόβλημα»: παράγουν τόσο λίγα σκουπίδια που αναγκάζονται να στραφούν στην εισαγωγή τους προκειμένου να τα αξιοποιήσουν για την την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας.

Χάρη σε ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό πρόγραμμα ανακύκλωσης, το 96% των απορριμμάτων αξιοποιούνται ποικιλοτρόπως, ενώ μόνο το υπόλοιπο 4% καταλήγει στις χωματερές. Η κεντρική μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού - θερμότητας, στην Ουψάλα, καλύπτει το 20% των αναγκών 250.000 νοικοκυριών, όμως ελλείψει καυσίμου, τα αποτεφρωτήρια υπολειτουργούν.

Έτσι η Σουηδία αποφάσισε πρόσφατα να εισάγει 800.000 τόνους σκουπιδιών το χρόνο, τα οποία θα διοχετεύονται στις μονάδες παραγωγής ενέργειας. Στην πλειονότητά τους τα απορρίμματα προέρχονται από τη γειτονική Νορβηγία, όπου η καύση τους στοιχίζει περισσότερο από την εξαγωγή τους.

Περισσότερα στο: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2249044