Το χρέος της χώρας είναι υπέρογκο (*)

(*) Από τη http://www.dw.de

Το χρέος της χώρας είναι υπέρογκο. Ο λόγος όχι για την Ελλάδα, αλλά για τη Γερμανία. Πριν από 60 χρόνια υπογράφηκε στο Λονδίνο η συμφωνία για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους.

Με την υπογραφή της συμφωνίας για την διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 η γερμανική μεταπολεμική οικονομία έθετε τα θεμέλια του μετέπειτα «οικονομικού θαύματος», πιστεύει η Γερμανίδα ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ- Γιασίνσκι από το Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης:
«Η συμφωνία του Λονδίνου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο λεγόμενο οικονομικό θαύμα της Γερμανίας. Μπορεί μάλιστα να υποστηριχθεί ότι χωρίς τη διαγραφή του χρέους δεν θα υπήρχε οικονομικό θαύμα»....

«Αν εφαρμόσουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα τότε οι Γερμανοί θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μόνο αν επιτρέψουν ένα πλεόνασμα στο ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Και οι Έλληνες θα εξάγουν προϊόντα και θα φιλοξενούν στα ξενοδοχεία τους Γερμανούς τουρίστες μέχρι που να ξεπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τεθωρακισμένα».
Η ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ-Γιασίνσκι τονίζει ότι δεν είναι εύκολη η σύγκριση της μεταπολεμικής Γερμανίας με τη σημερινή Ελλάδα. Παρόλα αυτά οι Γερμανοί, λέει, δεν θα έπρεπε να ξεχνούν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα ότι κάποτε και η Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη και χρειάζονταν βοήθεια. Πόσο μάλλον που τότε στο Λονδίνο η Ελλάδα ανήκε στους δανειστές και αποδέχθηκε και εκείνη τη διαγραφή του χρέους της τότε Δυτικής Γερμανίας.

Διαβάστε περισσότερα στο:
http://www.dw.de/%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1/a-16629985

Ιταλία: σχεδόν τελικά αποτελέσματα

Για τη Βουλή: Σε 61.305 από τα 61.446 εκλογικά τμήματα

Αριστερά: 29,54% - Δεξιά: 29,14% - Κίνημα «Πέντε Αστέρων»: 25,54% - Κέντρο: 10,54%.

Για τη γερουσία: Σε 60.401 από τα 60.431 εκλογικά τμήματα

Αριστερά: 31,6% - Δεξιά: 30,67% - Κίνημα «Πέντε Αστέρων»: 23,79% - Κέντρο: 9,13%.

Η Αριστερά κερδίζει άνετη πλειοψηφία στη Βουλή και σχετική στη Γερουσία (123 έδρες έναντι 118 της δεξιάς, 53 του κινήματος 5 αστέρων και 19 του κέντρου)

Ιταλία: το νέο κόμμα των 5 αστέρων παροδικό φαινόμενο ή απαρχή πολιτικών εξελίξεων ;

Το κόμμα αυτό σίγουρα είναι ένα δυναμικό νέο φαινόμενο της εποχής του νεο-φιλελευθερισμού και της άγριας λιτότητας στην Ιταλία.

Etna- Eruzione del 23 Febbraio 2013 ore 20:00 - Foto da Riposto di Andrea Salemi

Η αρχική αρνητική αντιμετώπισή του από όλους αυτούς που συνηθίζουν να είναι τιμητές των πάντων αντικαταστάθηκε από πιο νηφάλιες προσεγγίσεις όσο πέρναγε ο χρόνος και το κίνημα των 5 αστέρων όχι μόνο δεν ξεφούσκωνε, αλλά καθιερωνόταν βήμα - βήμα στη πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Οι σημερινές εκλογές είναι η πιο σημαντική του αναμενόμενη καθιέρωση. 

Ο οξύς και "αντιπολιτικός" λόγος του ιδρυτή του και απόλυτου αρχηγού του μέχρι σήμερα, δείχνουν μεταξύ των άλλων και κάποια σημαντικά υπόγεια κοινωνικά ρεύματα, που οι γραφειοκράτες συνήθως τα αντιλαμβάνονται τη τελευταία στιγμή και όταν πια τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. 

Εκατοντάδες χιλιάδες Ιταλοί ξέρουν ότι τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα στη χώρα τους είναι ¨δεμένα¨ με το άρμα της εξουσίας και διαφθοράς. Ξέρουν ότι το όνειρο της Ευρώπης των Λαών έχει γίνει σήμερα ο εφιάλτης της ΕΕ του νεο-φιλελευθερισμού. Αυτός ο νεο-φιλελευθερισμός που κατάντησε το κοινό νόμισμα από εργαλείο αντιμετώπισης των εθνικών και περιφερειακών ανισοτήτων σε ¨δόρυ¨ των Γερμανών συντηρητικών και ¨παίγνιο¨των διεθνών αγορών.  ίσως η πλήρης κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων να ακούγεται φοβικά σε όσους νομίζουν ότι  τα τελευταία χρησιμοποιούν μόνο αυτήν, αλλά τα δεκάδες σκάνδαλα - τα τελευταία 50 χρόνια στην Ιταλία - παράτυπης και πολλές φορές παράνομης χρηματοδότησης κομμάτων από ιδιώτες, funds,  εταιρείες ακόμη και το Βατικανό τον επαληθεύουν. Το ίδιο ισχύει και για τη θέση του για τη μείωση των βουλευτικών αποζημιώσεων. Και μην πάτε μακρυά, δείτε και το τι έγινε τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας - δεκάδες σκάνδαλα που έμειναν στο απυρόβλητο και διασπάθισαν δεκάδες δις ευρώ.

Το σίγουρο είναι ότι μετά τις εκλογές η πολιτική σκηνή στην Ιταλία θα είναι πολύ διαφορετική. Μπορεί η Μέρκελ και το Βατικανό να ψηφίζουν Μόντι, μπορεί ο Μπερλουσκόνι να επαναλαμβάνεται ως φάρσα πια αλλά δίπλα από την αδυναμία του παλιού να συνεχίσει, υπάρχει το έμβρυο της νέας πολιτικής. Οι ίδιοι οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν για τη ζητούμενη νέα πορεία της χώρας. Αυτή τους η απόφαση θα συνταράξει τη πολιτική σκηνή όχι μόνο στο νότο της Ευρώπης (σήμερα σε 80 πόλεις της Ισπανίας διαδήλωσαν κατά της κυβέρνησης του Ραχόϊ εκατομμύρια πολίτες) αλλά και την ίδια την ΕΕ. 

Τους δημοκράτες και προοδευτικούς στα λόγια οι πολίτες της Ιταλίας τους έχουν δει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια να εφαρμόζουν συντηρητικές πολιτικές. 

Ο Γκρίλο ήταν αυτός που ξανάφερε στη πολιτική συζήτηση το Ιταλικό ΚΚ και τον Μπερλινγκουέρ, που πολλοί αριστεροί τον είχαν ήδη ξεχάσει. 

Στο Μιλάνο στη πρόσφατη μεγάλη συγκέντρωσή του κόμματος των 5 αστέρων ο Ντάριο Φο χαιρετίζοντας τις δεκάδες χιλιάδες  συγκεντρωμένων είπε: "Τέτοια πράγματα έχω να δω από το 1945, αν εμείς δεν τα καταφέραμε να αλλάξουμε τον κόσμο, κάντε το εσείς και μη σταματάτε". Ίσως λίγο υπερβολικά και συναισθηματικά φορτισμένα λόγια αλλά αν το εκλογικό ποσοστό του Γκρίλο ξεπεράσει το 20% και σχηματιστεί κυβέρνηση που θα στηρίζεται στις δυνάμεις της αριστεράς και στο νέο κίνημα των 5 αστέρων τότε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα θα συμβούν όχι μόνο στο Νότο της Ευρώπης αλλά και σε όλη την ΕΕ.

Ισλανδία: σωθήκαμε γιατί δεν εφαρμόσαμε τις συνταγές της Ευρωζώνης (*)

(*) Από τη www.dw.de

Η Ισλανδία κατάφερε να υπερβεί την κρίση, επειδή την αντιμετώπισε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι χώρες της ευρωζώνης. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» λέει o πρόεδρος Ολ. Γκρίμσον.

Ένα από τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 ήταν η Ισλανδία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της τότε ήταν χειρότερη και από εκείνη της Ελλάδας. Σήμερα, όμως, η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Η οικονομία αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και η ανεργία μειώνεται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ισλανδίας Όλαφουρ Γκρίμσον, η ανάκαμψη οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ισλανδοί αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την κρίση σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης. Και όπως επισήμανε στην Deutsche Welle ο πρόεδρος Όλαφουρ Γκρίμσον: «Κατ` αρχήν διαπιστώσαμε νωρίς πως δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία.

«Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» «Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας» Επιδιώξαμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη και παράλληλα να αλλάξουμε τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων. Ο δεύτερος λόγος της επιτυχίας είναι ότι δεν τηρήσαμε τις δυτικές συνταγές για την αντιμετώπιση της κρίσης».

Με λίγα λόγια η Ισλανδία δεν έκανε τίποτε για να διασώσεις τια τράπεζές της, όπως τονίζει ο Όλαφουρ Γκρίμσον, εξηγώντας τους λόγους. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις; Οι τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν. Σε διαφορετική περίπτωση τους δημιουργούμε την εντύπωση πως μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς ευθύνη. Δεν γίνεται όταν έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν να καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό», εξηγεί ο ισλανδός πρόεδρος.

Το ΔΝΤ διδάχθηκε πολλά από την ισλανδική εμπειρία

Ο Όλαφουρ Γκρίμσον δεν κρύβει ότι επικρίθηκε έντονα η ισλανδική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξέφρασαν την αντίθεσή τους στον ισλανδικό δρόμο. Ακόμη και σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ισλανδία τα κατάφερε επειδή απλά είχε το δικό της νόμισμα και δεν ήταν μέλος της ευρωζώνης. «Φυσικά και βοήθησε πολύ το γεγονός ότι είχαμε το δικό μας νόμισμα. Προχωρήσαμε στην υποτίμηση της κορώνας και αυτό ήταν σημαντικό. Ωστόσο, όλες οι άλλες κινήσεις που κάναμε δεν είχαν σχέση με την υποτίμηση. Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας. Δώσαμε τη δυνατότητα στους πολίτες να συμμετάσχουν στις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και φτιάξαμε άλλες. Αυτά θα τα κάναμε ακόμη και εάν ήμασταν μέλος της ευρωζώνης», διευκρινίζει ο ισλανδός πρόεδρος.

Σε ποιο βαθμό όμως μπορεί το ισλανδικό παράδειγμα να ακολουθηθεί από την καγκελάριο Μέρκελ, την διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και τους άλλους παίκτες που διαχειρίζονται την κρίση στην ευρωζώνη; «Η ισλανδική εμπειρία μπορεί να λειτουργήσει ως „εγερτήριο κάλεσμα“ για τους άλλους. Να τους κάνει να επανεξετάσουν τις καθεστηκυίες στρατηγικές των τελευταίων 30 ετών. Η αντίδραση του ΔΝΤ στην ισλανδική περίπτωση ήταν ενδιαφέρουσα. Το πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης του ΔΝΤ ολοκληρώθηκε πριν από ενάμισι χρόνο. Στην αποχαιρετιστήρια σύσκεψη, οι υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του ΔΝΤ παραδέχθηκαν ότι διδάχθηκαν πολλά από την ισλανδική εμπειρία», καταλήγει ο Όλαφουρ Γκρίμσον.

Andreas Becker/Σταμάτης Ασημένιος