Howard Chandler Christy. (1873 - 1952) |
Την ώρα που τα βλέμματά μας
στου φεγγαριού την όχθη ακουμπάνε
Την ώρα που τα βήματά μας
στου παραδείσου τις εισόδους οδηγάνε
Την ώρα εκείνη το μηδενικό
του άπειρου τα χείλη συναντά
Την ώρα εκείνη το μοναδικό
του αστεριού το φως μας απαντά
Την ώρα που οι καρδιές μας λένε
τα μυστικά του κόσμου των πουλιών
Την ώρα που οι ψυχές μας κλαίνε
την πίκρα των χαμένων μας φιλιών
Την ώρα εκείνη ορμά το κύμα
στην αγκαλιά του βράχου δυνατά
Την ώρα εκείνη κόβει το νήμα
η αγάπη μας. Ο χρόνος σταματά.
03-04.03.1997
3 σχόλια:
Εύγε Μήτσο, μας έβαλες στην ανοιξη, Χρήστος
Δυνατό ποιητά μου!!!
Εξαιρετικό. Όταν η ώρα, η στιγμή, ανοίγει και μετέρχεται στο πάντα. Και πάλι μ’ ένα ξεγέλασμα στον αναγνώστη. Με την τελευταία πρόταση να κλείνει το μάτι που μετατρέπει την τελεία σε ερωτηματικό.
Δημοσίευση σχολίου