Να θεσμοθετηθεί επιτέλους η καύση νεκρών στη χώρα μας.

Άνοιξε ο δρόμος για τη θεσμοθέτηση και στην Ελλάδα της καύσης νεκρών με τη δημιουργία αποτεφρωτήρων, με την τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Θεσσαλονίκης». Σύμφωνα με την τροπολογία δίνεται και η δυνατότητα στους Δήμους, που διαχειρίζονται τα κοιμητήρια, να ιδρύουν εντός των κοιμητηρίων μονάδες αποτέφρωσης οστών, ώστε να επιλυθούν προβλήματα που προκύπτουν μετά την εκταφή με την αναζήτηση χώρων φύλαξης των οστών. Σημειώνεται ότι με την συγκεκριμένη τροπολογία ορίζεται ότι για την αποτέφρωση των οστών θα πρέπει να «συντάσσεται ληξιαρχική πράξη εντός 60 ημερών από το θάνατο» ενώ θα πρέπει να έχει προσκομιστεί έγγραφη δήλωση ή σημείωμα του θανόντος ότι επιθυμούσε την αποτέφρωση της σορού του. Ενώ η αίτηση θα μπορεί να υπογραφεί από συζύγους,, συντρόφους με σύμφωνο συμβίωσης ή από συγγενείς 1ου και 2ου βαθμού.

Το πράσινο φως για την λειτουργία του πρώτου Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών (ΚΑΝ), είχε δώσει επί της ουσίας η Κοινή Υπουργική Απόφαση, που υπογράφηκε από τα υπουργεία Περιβάλλοντος, Εσωτερικών και Υγείας στις 10/5/14. Με αυτή ρυθμίζονται τεχνικά θέματα όπως η διαδικασία αδειοδότησης, οι κανονισμοί και οι διαδικασίες αποτέφρωσης καθώς και η ασφάλεια των εγκαταστάσεων και του προσωπικού. Η χωροθέτηση των ΚΑΝ με προβλεπόμενους χώρους συναθροίσεως, περιβαλλοντικά και υγειονομικά κριτήρια λειτουργίας, γίνεται με τρόπο ώστε να τηρούνται οι οριακές τιμές εκπομπών αερίων ρύπων, όπως ορίζονται από την υπουργική απόφαση. Για τη χωροθέτηση και έναρξη λειτουργίας του πρώτου ΚΑΝ, σε συνεργασία με τους συναρμόδιους φορείς, θα ανακοινωθεί σύντομα η ακριβής θέση του. Ακολούθως, ο Δήμος στον οποίο θα ανήκει θα προχωρήσει στην προκήρυξη του έργου κατασκευής.

Οι δήμαρχοι Αθήνας και Θεσσαλονίκης Καμίνης και Μπουτάρης απο τον Ιούνη 2014 με κοινή τους δήλωση ζητούσαν: «Η κυβέρνηση οφείλει, επιτέλους, να ενσωματώσει στο Πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής που ψηφίζεται σήμερα, τη νομοθετική πρόταση, την οποία έχουν καταρτίσει κορυφαίοι νομικοί, και προβλέπει τη δυνατότητα χωροθέτησης αποτεφρωτηρίων νεκρών εκτός κοιμητηρίων, καθώς και την τακτοποίηση των διαδικασιών αδειοδοτήσεων μηχανολογικών εγκαταστάσεων».
«Με έκπληξη διαπιστώνουμε, για μία ακόμη φορά, ότι «αόρατες δυνάμεις» εμποδίζουν την προσαρμογή της χώρας μας στη διεθνή πραγματικότητα αλλά και τον σεβασμό των επιλογών του κάθε πολίτη. Η Ελλάδα δεν πρέπει να παραμένει ουραγός σε στοιχειώδη ζητήματα δικαιωμάτων»

Το νέο "πόθεν έσχες", η δήλωση οικονομικών συμφερόντων και η διεύρυνση των υπόχρεων υποβολής

Με το πολυνομοσχέδιο προβλέπεται η διεύρυνση των υπόχρεων σε υποβολή δήλωση πόθεν έσχες. Ελπίζουμε αυτή η διεύρυνση και ο έλεγχος να είναι αποτελεσματικοί και ουσιαστικοί, ο τελευταίος να επικεντρώνεται όχι μόνο στο "έσχες" αλλά και στο 'Πόθεν".  

Ο νέος κατάλογος των υπόχρεων έχει ως εξής:

1. Ο Πρωθυπουργός, οι Αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς και όσων λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση, οι υπουργοί, οι αναπληρωτές υπουργοί και οι υφυπουργοί.
2. Οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές.
3. Όσοι διαχειρίζονται τα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων
4. Οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς της Βουλής και της Γενικής Κυβέρνησης καθώς και οι υπάλληλοι ή σύμβουλοι ειδικών θέσεων και οι μετακλητοί υπάλληλοι, οι οποίοι τοποθετούνται από μονομελές ή συλλογικό κυβερνητικό όργανο.
5. Ο διοικητής και οι υποδιοικητές της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) και της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ)
6. Οι γενικοί γραμματείς των αποκεντρωμένων διοικήσεων, οι περιφερειάρχες, οι αντιπεριφερειάρχες, οι πρόεδροι και τα μέλη των περιφερειακών συμβουλίων, καθώς και οι προϊστάμενοι των γενικών διευθύνσεων και διευθύνσεων των περιφερειών.
7. Οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι, οι πρόεδροι και τα μέλη, τακτικά και αναπληρωματικά, των επιτροπών των Δήμων, οι πρόεδροι και τα μέλη, των δημοτικών συμβουλίων, οι πρόεδροι, οι διευθύνοντες σύμβουλοι και τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων και οι γενικοί διευθυντές των δημοτικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των αμιγών ή μεικτών δημοτικών επιχειρήσεων των ανωτέρω Ο.Τ.Α. και των συνδέσμων δήμων, καθώς καιοι προϊστάμενοι των γενικών διευθύνσεων και διευθύνσεων των Δήμων.
8. Οι Πρόεδροι, οι αντιπρόεδροι, οι διοικητές, οι υποδιοικητές, τα εκτελεστικά μέλη, οι διευθύνοντες ή εντεταλμένοι σύμβουλοι και οι γενικοί διευθυντές νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, δημοσίων επιχειρήσεων, δημοσίων οργανισμών, καθώς και νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται, τακτικώς, από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους ή τη διοίκηση των οποίων ορίζει άμεσα ή έμμεσα το Δημόσιο με διοικητική πράξη ή ως μέτοχος.
9. Οι Πρόεδροι, τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη όλων των επιτροπών διαγωνισμών προμηθειών και παροχής υπηρεσιών των κρατικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων και των ενόπλων δυνάμεων, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται, τακτικώς, από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους ή τη διοίκηση των οποίων ορίζει άμεσα ή έμμεσα το Δημόσιο με διοικητική πράξη ή ως μέτοχος, των δημόσιων επιχειρήσεων και των δημόσιων οργανισμών, εφόσον  υπερβαίνουν το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ ανά διαγωνισμό, καθώς επίσης ο Γενικός Διευθυντής και Διευθυντές της Γενικής Διεύθυνσης Κρατικών Προμηθειών και οι κατέχοντες θέσεις προϊσταμένων οποιουδήποτε οργανωτικού επιπέδου οργανικών μονάδων προμηθειών στο Δημόσιο και στα ανωτέρω νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, στις δημόσιες επιχειρήσεις και τους δημόσιους οργανισμούς. Την ίδια υποχρέωση υπέχουν ο πρόεδρος και τα μέλη  όλων των επιτροπών διαγωνισμού έργων των ανωτέρω φορέων, οι οποίοι διέπονται από τις διατάξεις του ν. 1418/1984 (ΦΕΚ 23 Α') και του π.δ. 609/1985 (ΦΕΚ 223 Α'), εφόσον ο προϋπολογισμός του έργου υπερβαίνει τις τριακόσιες χιλιάδες (300.000) ευρώ.
10. Οι δικαστικοί και οι εισαγγελικοί λειτουργοί και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
11. Ο Διοικητής, οι υποδιοικητές, οι εντεταλμένοι σύμβουλοι και οι διευθυντές της Τράπεζας της Ελλάδος
12. Οι πρόεδροι, οι αντιπρόεδροι, οι διευθύνοντες σύμβουλοι, οι διοικητές, οι υποδιοικητές, τα εκτελεστικά μέλη Δ.Σ. και οι γενικοί διευθυντές πιστωτικών ιδρυμάτων και χρηματοπιστωτικών οργανισμών καθώς και  επιχειρήσεων παροχής επενδυτικών υπηρεσιών.
13. Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικά Χρηματιστήρια ΑΕ (ΕΧΑΕ) και οι κατέχοντες διευθυντική θέση στην εταιρία αυτή σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα οργανισμό της ή σύμφωνα με απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου.
14. Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου των ελεγχόμενων από της Ελληνικά Χρηματιστήρια ΑΕ (ΕΧΑΕ) ανωνύμων εταιριών και οι κατέχοντες διευθυντική θέση στις εταιρίες αυτές σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα κανονισμό της εταιρίας ή σύμφωνα με απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου.
15. Ο Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου κάθε άλλου φορέα οργανωμένης χρηματιστηριακής αγοράς που λειτουργεί νόμιμα στην Ελλάδα και οι κατέχοντες διευθυντική θέση σε αυτόν σύμφωνα με τον εκάστοτε ισχύοντα κανονισμό του ή σύμφωνα με απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου.
16. Οι ιδιοκτήτες, οι μέτοχοι, οι εταίροι, οι πρόεδροι, οι διευθύνοντες σύμβουλοι και τα μέλη του Δ.Σ., οι διαχειριστές, καθώς και οι γενικοί διευθυντές και οι διευθυντές ειδήσεων και ενημέρωσης κάθε μορφής επιχειρήσεων ή εταιρειών, που κατέχουν άδεια λειτουργίας ή εν γένει έχουν την εκμετάλλευση τηλεοπτικών σταθμών, ελεύθερης λήψης ή παροχής κάθε μορφής συνδρομητικών τηλεοπτικών υπηρεσιών, καθώς και ραδιοφωνικών σταθμών, όπως και των βασικών μετόχων αυτών.
17. Οι ιδιοκτήτες, οι μέτοχοι, οι εταίροι, οι πρόεδροι, οι διευθύνοντες σύμβουλοι και τα μέλη του Δ.Σ., οι διαχειριστές, καθώς και οι γενικοί διευθυντές και οι διευθυντές ειδήσεων και ενημέρωσης κάθε μορφής επιχειρήσεων ή εταιρειών, που εκμεταλλεύονται διαδικτυακά ενημερωτικά μέσα ή εκδίδουν ημερήσια ή περιοδικά έντυπα πανελλήνιας ή τοπικής κυκλοφορίας, όπως και των βασικών μετόχων αυτών.
18. Οι δημοσιογράφοι μέλη των οικείων ενώσεων συντακτών, καθώς και όσοι παρέχουν δημοσιογραφικές υπηρεσίες σε επιχειρήσεις έκδοσης εντύπων και σε ραδιοτηλεοπτικά ή διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης με σύμβαση εργασίας ή έργου.
19. Οι ιατροί Διευθυντές και Συντονιστές Διευθυντές που υπηρετούν στα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), στα στρατιωτικά νοσοκομεία, σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία, κλινικές και εργαστήρια, καθώς και στο Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας (ΠΕΔΥ).
20. Οι πρόεδροι, τα μέλη και οι προϊστάμενοι υπηρεσιακών μονάδων επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης και Διεύθυνσης όλων των Ανεξάρτητων Αρχών, συμπεριλαμβανομένων των ανεξάρτητων διοικητικών και ρυθμιστικών Αρχών, της Επιτροπής Ανταγωνισμού, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς καθώς και ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης και οι βοηθοί του.
21. Οι Αρχηγοί, Υπαρχηγοί, διευθυντές κλάδων του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, των Γενικών Επιτελείων Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, οι δικαστικοί λειτουργοί του δικαστικού σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και ο Γενικός Διευθυντής και ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
22. Οι αρχηγοί και οι υπαρχηγοί της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής και του Πυροσβεστικού Σώματος.
23. Το αστυνομικό προσωπικό, οι συνοριακοί φύλακες,  οι ειδικοί φρουροί  και το πολιτικό προσωπικό που υπηρετούν στην Ελληνική Αστυνομία, καθώς και το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος.
24. Το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής καθώς και το πολιτικό προσωπικό του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου.
25. Το προσωπικό της υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος- Ελληνικής Ακτοφυλακής.
26. Οι Σωφρονιστικοί υπάλληλοι και οι εξωτερικοί φρουροί των καταστημάτων κράτησης.
27. Οι προϊστάμενοι των Δασαρχείων και των Δασονομείων.
28. Τα μέλη όλων των Σωμάτων Επιθεώρησης και Ελέγχου του Δημοσίου, οι προϊστάμενοι οργανικών μονάδων οποιασδήποτε Υπηρεσίας Επιθεώρησης, Εσωτερικού Ελέγχου ή Εσωτερικών Υποθέσεων του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού, καθώς και οι υπάλληλοι των φορέων αυτών που ασκούν οποιαδήποτε ελεγκτικά καθήκοντα.
29. Οι Γενικοί Διευθυντές του Υπουργείου Οικονομικών, οι Προϊστάμενοι Διευθύνσεων των Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών (Δ.Ο.Υ.),των Διαπεριφερειακών Ελεγκτικών Κέντρων (Δ.Ε.Κ.) του Κέντρου Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π.), του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων (Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ.), οι Προϊστάμενοι των Τμημάτων Ελέγχου και όλοι οι υπάλληλοι που υπηρετούν στα Τμήματα Έλεγχου των παραπάνω υπηρεσιών, καθώς και όλοι οι υπάλληλοι που ασκούν ελεγκτικά καθήκοντα και υπηρετούν στις υπηρεσίες  αυτές, ο Προϊστάμενος Διεύθυνσης της Επιχειρησιακής Μονάδας Είσπραξης, οι Προϊστάμενοι Διευθύνσεων των Τελωνείων, οι Προϊστάμενοι των Τμημάτων Γενικών Θεμάτων και Τελωνειακών Διαδικασιών των Τελωνείων, όλοι οι υπάλληλοι των Τελωνείων που ασκούν ελεγκτικά καθήκοντα, οι Προϊστάμενοι Διευθύνσεων και Τμημάτων, καθώς και οι υπάλληλοι των Ελεγκτικών Υπηρεσιών Τελωνείων (ΕΛ.Υ.Τ.) και της Διεύθυνσης Παρακολούθησης και Ελέγχου Ανασταλτικών Καθεστώτων (ΔΙ.Π.Ε.Α.Κ). καθώς και οι Προϊστάμενοι των οργανικών μονάδων των Κτηματικών Υπηρεσιών του Δημοσίου.
30. Οι Προϊστάμενοι των Επιχειρησιακών Διευθύνσεων Ειδικών Υποθέσεων του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), οι Προϊστάμενοι των Περιφερειακών Διευθύνσεων και Τμημάτων ελέγχου-δράσης αυτών, καθώς και  οι υπάλληλοι –ελεγκτές  που υπηρετούν στις παραπάνω υπηρεσίες.
31. Οι προϊστάμενοι και οι υπάλληλοι των οργανικών μονάδων δόμησης οποιουδήποτε οργανωτικού επιπέδου των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
32. Το προσωπικό της Ειδικής Γραμματείας Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, καθώς και οι Πρόεδροι, Διευθύνοντες Σύμβουλοι ή διαχειριστές των εταιριών του ιδιωτικού τομέα που μετέχουν σε τέτοιου είδους συμπράξεις.
33. Ο Πρόεδρος και τα μέλη ΔΣ Αθλητικών Ομοσπονδιών και τα πρόσωπα που είναι μέλη Διοίκησης Αθλητικών Ανωνύμων Εταιριών (Α.Α.Ε.) ή Τμημάτων Αμειβομένων Αθλητών (Τ.Α.Α.) ή τους έχει ανατεθεί η διαχείριση Τ.Α.Α. ή είναι μέτοχοι Α.Α.Ε. με συνολικό ποσοστό μεγαλύτερο του 1% του μετοχικού της κεφαλαίου. Σε περίπτωση που το εν λόγω ποσοστό συμμετοχής ανήκει σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ή εταιρία, η υποχρέωση υποβολής δήλωσης περιουσιακής κατάστασης βαρύνει τον πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου αυτών.
34. Οι αξιολογημένοι διαιτητές, βοηθοί διαιτητές και παρατηρητές διαιτησίας πρωταθλημάτων επαγγελματικού αθλητισμού και όσοι μετέχουν στα αντίστοιχα όργανα ή τις επιτροπές διαιτησίας, καθώς και ο Πρόεδρος, τα μέλη της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού και οι αναπληρωτές αυτών.
    1. Οι πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι, οι εντεταλμένοι σύμβουλοι και γενικοί διευθυντές των αναφερόμενων στις περιπτώσεις "ε" και "στ" της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 2190/1994 (ΦΕΚ 280 Α') όπως αυτές ισχύουν, νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, εφόσον τα νομικά αυτά πρόσωπα είναι φορείς ανάθεσης και εκτέλεσης δημόσιων έργων ή ανάθεσης και εκπόνησης μελετών δημόσιων έργων.
35. Οι Προϊστάμενοι Γενικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων και Τμημάτων της Γενικής Γραμματείας Δημόσιων Έργων του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων ως και οι σύμφωνα με τα άρθρα 28 του π.δ/τος 609/1985 (ΦΕΚ 223 Α') και 15 του ν. 716/1977 (ΦΕΚ 205 Α') ασκούντες καθήκοντα επιβλεπόντων μηχανικών δημόσιων έργων και μελετών δημοσίων έργων. Οι κατέχοντες αντίστοιχες θέσεις στο Δημόσιο, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, εφόσον κατά το νόμο ή τον οργανισμό του οικείου Υπουργείου ή του νομικού προσώπου έχουν αρμοδιότητες σχετικές με την ανάθεση δημόσιων έργων ή μελετών δημόσιων έργων ή ασκούν καθήκοντα επιβλεπόντων μηχανικών δημόσιων έργων ή μελετών.
36. Ο Ιδιοκτήτης, οι Εταίροι, οι Βασικοί Μέτοχοι, τα μέλη οργάνου διοίκησης και τα διευθυντικά στελέχη ελληνικών επιχειρήσεων που συνάπτουν δημόσιες συμβάσεις, καθώς και τα φυσικά πρόσωπα, τα οποία έχουν τη μόνιμη κατοικία τους στην Ελλάδα και φέρουν οποιαδήποτε από τις ανωτέρω ιδιότητες σε αλλοδαπές επιχειρήσεις που συνάπτουν δημόσιες συμβάσεις.
37. Τα μέλη και οι εισηγητές των γνωμοδοτικών επιτροπών, τα μέλη των οργάνων ελέγχου τα επιφορτισμένα με την εκταμίευση των ενισχύσεων όργανα, τα μέλη των οργάνων αξιολόγησης και εξέτασης των επενδυτικών σχεδίων, ελέγχου επενδύσεων και εκταμίευσης των παρεχόμενων ενισχύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας.
38. Οι προϊστάμενοι των Διευθύνσεων Αλλοδαπών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.
39. Τα μέλη των Επιτροπών Εξετάσεων Υποψηφίων Οδηγών.
40. Ο Πρόεδρος και τα μέλη του  Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινωνίας της Πληροφορίας, οι Διευθυντές και οι Αναπληρωτές Διευθυντές των Επιχειρησιακών Μονάδων. Τα μέλη του Μητρώου Αξιολογητών Δράσεων Κρατικών Ενισχύσεων  και άλλοι εξωτερικοί συνεργάτες που έχουν  συμμετάσχει σε αξιολογήσεις, Γνωμοδοτικές Επιτροπές και Επιτροπές Προσφυγών Δράσεων Κρατικών Ενισχύσεων, οι Πρόεδροι και τα Μέλη Επιτροπών Αξιολόγησης Προσφορών κάθε βαθμού, καθώς και Επιτροπών Προσφυγών έργων Δημοσίου Τομέα, οι Πρόεδροι και τα Μέλη των επιτροπών Παρακολούθησης και Παραλαβής Έργων Δημοσίου Τομέα, οι Υπεύθυνοι Έργων Δημοσίου Τομέα και Δράσεων Κρατικών Ενισχύσεων.
41. Οι προϊστάμενοι των Υπηρεσιών Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
42. Οι προϊστάμενοι Διευθύνσεων των Υπηρεσιών Δημοσιονομικού Ελέγχου (Υ.Δ.Ε.) του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
43. Ο πρόεδρος, τα μέλη και οι υπάλληλοι της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης.
44. Ο πρόεδρος και οι διαχειριστές Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο.) που επιχορηγούνται από το κράτος.
45. Το προσωπικό του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ), του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) και του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ) που ασκεί καθήκοντα ελεγκτικής μορφής ή χορήγησης αδειών κάθε μορφής και οι προϊστάμενοι των παραπάνω υπηρεσιών.
46. Κάθε άλλο πρόσωπο για το οποίο προβλέπεται υποχρέωση υποβολής δήλωσης από ειδική διάταξη νόμου

Εκτός από το παραδοσιακό πόθεν έσχες το οποίο υπέβαλαν μέχρι σήμερα οι υπόχρεοι, θα υποβάλλεται και ένα καινούργιο έντυπο το οποίο καλείται δήλωση οικονομικών συμφερόντων και το οποίο περιλαμβάνει:

α) τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες

β) τη συμμετοχή τους στη διοίκηση πάσης φύσεως νομικών προσώπων και εταιριών, ενώσεων προσώπων και μη κυβερνητικών οργανώσεων

γ) οποιαδήποτε αμειβόμενη τακτική δραστηριότητα που αναλαμβάνουν παράλληλα

με την άσκηση των καθηκόντων τους, είτε ως υπάλληλοι, είτε ως αυτοαπασχολούμενοι

δ) οποιαδήποτε αμειβόμενη περιστασιακή δραστηριότητα (περιλαμβανομένων της συγγραφικής δραστηριότητας, του διδακτικού έργου ή της παροχής συμβουλών) που αναλαμβάνουν παράλληλα με την άσκηση των καθηκόντων τους, εάν η συνολική αμοιβή υπερβαίνει τα 5.000 Ευρώ ανά ημερολογιακό έτος,

ε) τη συμμετοχή σε εταιρεία ή σύμπραξη, όταν αυτή η συμμετοχή ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στη δημόσια πολιτική, ή όταν δίνει στον υπόχρεο τη δυνατότητα σημαντικής επιρροής επί υποθέσεων της εν λόγω εταιρείας ή σύμπραξης,

στ) για την περίπτωση προσώπων που υπηρετούν σε αιρετή δημόσια θέση, οιαδήποτε οικονομική υποστήριξη από τρίτους, σε προσωπικό ή σε υλικούς πόρους, που χορηγείται σε συνάρτηση με τη δημόσια δραστηριότητά τους, με ένδειξη της ταυτότητας των τρίτων αυτών, εάν η συνολική αξία υπερβαίνει τα 3.000 Ευρώ.

η) οποιαδήποτε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα που μπορεί να προκαλέσουν άμεση ή δυνητική σύγκρουση συμφερόντων σε σχέση με τα καθήκοντά τους. Ως σύγκρουση συμφερόντων νοείται η περίπτωση κατά την οποία υπόχρεος έχει προσωπικό συμφέρον που θα μπορούσε να επηρεάσει αθέμιτα την εκτέλεση των καθηκόντων του. Σύγκρουση συμφερόντων δεν υπάρχει στην περίπτωση που ο βουλευτής αντλεί κάποιο όφελος μόνο ως μέλος του γενικότερου κοινού ή μίας ευρύτερης κατηγορίας ατόμων.

Η δήλωση περιλαμβάνει τα συμφέροντα και δραστηριότητες των ανωτέρω περιπτώσεων που αφορούν στο προηγούμενο της υποβολής οικονομικό έτος. Η δήλωση υπογράφεται χωριστά από τον υπόχρεο ή τη σύζυγο για τα στοιχεία εκάστου.

Η δήλωση συντάσσεται σε ειδικό έντυπο, το περιεχόμενο του οποίου καθορίζεται με την απόφαση της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του ν. 3213/2003. 

1. Στις περιπτώσεις που προβλέπεται κατά το νόμο δημοσιοποίηση των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης, μπορεί, υπό τους ίδιους όρους, να δημοσιοποιηθούν και στοιχεία των δηλώσεων οικονομικών συμφερόντων.

Το ερώτημα είναι ποιοι και πως θα ελέγχουν όλα τα παραπάνω, με τι ταχύτητα και αποτελεσματικότητα  και σε τι βάθος χρόνου.

Η υπεραλίευση στη Μεσόγειο απαιτεί άμεσα δραστικά μέτρα υπεράσπισης του ενάλιου πλούτου

Οι πληθυσμοί των ψαριών στη Μεσόγειο θάλασσα εμφανίζουν συνεχή και ανησυχητική μείωση κατά τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα ελληνική επιστημονική έρευνα.

Η νέα αυτή μελέτη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς ενώ σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, ιδίως στον Ατλαντικό, έχει υπάρξει σταθεροποίηση ή ακόμη και αύξηση των αλιευτικών αποθεμάτων κατά την τελευταία δεκαετία, στη Μεσόγειο η κατάσταση επιδεινώνεται διαχρονικά.

Οι ερευνητές του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ - βλ.σημείωση μας παρακάτω), με επικεφαλής τον Παρασκευά Βασιλακόπουλο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό βιολογίας «Current Biology», αναλύουν τη δυσοίωνη κατάσταση για εννέα είδη ψαριών και εισηγούνται αυστηρότερα μέτρα επιτήρησης της αλιευτικών δραστηριοτήτων στη Μεσόγειο και καλύτερη εφαρμογή των υπαρχόντων κανονισμών.

Η μελέτη διαπιστώνει ότι η πίεση της αλιείας στους πληθυσμούς των ψαριών συνεχώς εντείνεται μετά το 1990 και μέχρι σήμερα, καθώς όλο και περισσότερα ψάρια πιάνονται σε πολύ μικρή ηλικία στα δίχτυα των αλιέων.

Αν αυτά τα νεαρά ψάρια αφήνονταν να φθάσουν σε ώριμη ηλικία, ώστε να γεννήσουν έστω μια φορά, τότε θα υπήρχε σημαντική βελτίωση στα αλιευτικά αποθέματα της Μεσογείου.

«Είναι καιρός η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις να αρχίσουν να παίρνουν πιο σοβαρά την έρευνα και διαχείριση της Μεσογειακής αλιείας», δήλωσε ο κ. Βασιλακόπουλος.

Η μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία των Χρήστου Μαραβέλια και Γιώργου Τσερπέ, δείχνει ότι μετά το 1990 ο βαθμός εκμετάλλευσης των μεσογειακών ψαριών έχει αυξηθεί σταθερά, καθώς μειώνεται συνεχώς η επιλεκτικότητα των αλιέων και, παράλληλα, μειώνονται οι πληθυσμοί των ψαριών.

Τα υπολογιστικά μοντέλα προσομοίωσης ανά είδος ψαριού δείχνουν ότι τα ιχθυαποθέματα θα ήταν πολύ πιο ανθεκτικά στην υπεραλίευση, αν τα ψάρια πιάνονταν λίγα χρόνια αφότου έφταναν στην αναπαραγωγική ωριμότητά τους.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για ψάρια όπως ο μπακαλιάρος και το μπαρμπούνι, που ζουν κοντά στο βυθό και συχνά πιάνονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς από τα δίχτυα που ρίχνουν οι τράτες.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι πληθυσμοί των ψαριών της Μεσογείου περιέχουν μεγαλύτερη ποικιλία ειδών σε σχέση με τα ψάρια του Βορείου Ατλαντικού και, αντίστοιχα, στη Μεσόγειο χρησιμοποιείται μια μεγαλύτερη ποικιλομορφία αλιευτικού εξοπλισμού.

Οι περισσότεροι αλιευτικοί στόλοι στη Μεσόγειο (πάνω από το 95%) είναι μικρής κλίμακας και καλύπτουν συνήθως μια τεράστια ακτογραμμή, πράγμα που καθιστά πιο δύσκολο τον έλεγχό τους από ό,τι σε άλλες θάλασσες.

Η οικονομική κρίση σε πολλές μεσογειακές χώρες κάνει ακόμη πιο μεγάλες τις δυσκολίες σωστής επιτήρησης της αλιείας, όπως επισημαίνουν οι Έλληνες επιστήμονες.

Η μελέτη προβλέπει ότι στο μέλλον ακόμη περισσότερα είδη ψαριών θα εμφανίσουν συρρίκνωση, όχι μόνο στην Μεσόγειο, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως η Κίνα, η υποσαχάρια Αφρική και οι τροπικές θάλασσες.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/832007/apeili-gia-ta-psaria-tis-mesogeiou-i-uperalieusi

Σημείωση για το ΕΛΚΕΘΕ: 
Το ενδιαφέρον για τη θάλασσα ανιχνεύεται στην Ελλάδα από τους Μινωικούς Χρόνους. Οι τοιχογραφίες της Κνωσού και της Σαντορίνης, οι διδασκαλίες των Ιώνων φιλοσόφων και τα κείμενα του Αριστοτέλη, μαρτυρούν το ενδιαφέρον αυτό, το οποίο συνεχίζεται από τότε μέχρι σήμερα. 

Το 1912 η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στη διερεύνηση της δημιουργίας ενός Ινστιτούτου, προσκαλώντας ως σύμβουλο τον Ιταλό καθηγητή D. Vinciguerra, πρότεινε τη δημιουργία ενός Θαλάσσιου Υδροβιολογικού Σταθμού ο οποίος ιδρύθηκε το 1914. Ο Θαλάσσιος Υδροβιολογικός Σταθμός, που είχε έδρα το Παλαιό Φάληρο, ξεκίνησε το 1915 μελέτες αλιείας και θαλάσσιας βιολογίας. Ο σταθμός αυτός μετονομάστηκε σε Εργαστήριο Αλιευτικών Ερευνών το 1948 και τέθηκε υπό την Εποπτεία του Υπουργείου Γεωργίας. 

Μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο και συγκεκριμένα το 1945, ιδρύθηκε το Ελληνικό Υδροβιολογικό Ινστιτούτο της Ακαδημίας Αθηνών, με έδρα τον Πειραιά, στο οποίο ενσωματώθηκε το 1947 ο Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου, που είχε ιδρυθεί από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια της κατοχής των Δωδεκανήσων (Reale Instituto di Ricerche Biologiche). Συγχρόνως ένα μικρό σκάφος με το όνομα “ΓΛΑΥΚΗ”, μετασκευάστηκε σε ερευνητικό και πραγματοποίησε το 1946 τους τρεις πρώτους ελληνικούς ωκεανογραφικούς πλόες. Το “ΓΛΑΥΚΗ” αντικαταστάθηκε το 1948 από το ερευνητικό σκάφος “ΑΛΚΥΟΝΗ".

Το 1965 το Υδροβιολογικό Ινστιτούτο της Ακαδημίας Αθηνών, μαζί με το Εργαστήριο Αλιευτικών Ερευνών ενώθηκαν στο νεοσυσταθέν Ινστιτούτο Ωκεανογραφικών και Αλιευτικών Ερευνών (Ι.ΩΚ.Α.Ε.), που άρχισε να λειτουργεί από το 1970. Το 1985 με το νόμο 1514 της Έρευνας ιδρύθηκε το Εθνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (Ε.Κ.Θ.Ε.), που αποτέλεσε τη μετεξέλιξη του Ι.ΩΚ.Α.Ε. και ήταν ΝΠΔΔ εποπτευόμενο από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας, του μετέπειτα Υπουργείου Ανάπτυξης. 

Το 1985 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Χαλκίδας και το ωκεανογραφικό σκάφος “ΑΙΓΑΙΟ”. Το Ε.Κ.Θ.Ε. αποτέλεσε τον κύριο ερευνητικό φορέα θαλάσσιων επιστημών στην Ελλάδα. Το 1987 ιδρύθηκε το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (Ι.ΘΑ.ΒΙ.Κ.) με έδρα το Ηράκλειο. Το Ι.ΘΑ.ΒΙ.Κ. αναπτύχθηκε με γρήγορους ρυθμούς και με το ερευνητικό σκάφος “ΦΙΛΙΑ” έπαιξε τα τελευταία χρόνια σημαντικό ρόλο στους τομείς της θαλάσσιας βιολογίας, της αλιείας και των υδατοκαλλιεργειών. Τέλος, με το Νόμο 2919/25.6.2001 «Σύνδεση Έρευνας και Τεχνολογίας με την παραγωγή» αποφασίστηκε η ίδρυση ΝΠΔΔ με την επωνυμία Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.), με την ενοποίηση του Εθνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (Ε.Κ.Θ.Ε.) και του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (Ι.ΘΑ.ΒΙ.Κ.). 

Το Δεκέμβριο του 2005 άνοιξε το Cretaquarium στο Ηράκλειο Κρήτης, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα ενυδρεία στην Ευρώπη και προσφέροντας μια καταπληκτική θέα στον υποθαλάσσιο κόσμο της Μεσογείου θάλασσας. 

Περισσότερα στο: http://www.hcmr.gr/gr/listview2_el.php?id=829

Μ. Δανέζης: “Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου” (*)

Επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια οι πρωτοποριακές απόψεις του γίνανε γνωστότερες από τις τηλεοπτικές σειρές «Το Σύμπαν που αγάπησα» και «Έτσι βλέπω τον κόσμο» στην ΕΤ3, όπου υπήρξε (μαζί με τον Δρ Ε. Θεοδοσίου) παρουσιαστής και επιστημονικός υπεύθυνος. 'Εχει προσκληθεί από την Εταιρεία Αστρονομίας Χαλκίδας και έχειι δόσει διαλέξεις σχετικές με αρκετά απο τα αναφερόμενα στη παρακάτω συνέντευξη θέματα.  

(*) Από το: http://www.nostimonimar.gr/m-danezis-zoume-s-ena-matrixi-anatropi-ine-zitima-chronou/
Κύριε Δανέζη πιστεύετε ότι ο δυτικός κόσμος καταρρέει;

Σήμερα, όπως όλοι έχουμε αντιληφθεί, οι δυτικές κοινωνίες διέρχονται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κρίσης, η οποία συν τω χρόνω αποσαθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές. Ως παράδειγμα αναφέρουμε τη διεθνή οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε σήμερα. Όπως είναι φανερό η οικονομική κρίση δεν είναι το αίτιο, αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης αξιών και ιδεών. Πίσω από την καταρρέουσα οικονομική δομή, σε κοινωνικό και ηθικό επίπεδο, βρίσκεται ένας καταρρέον πολιτισμός και ομάδες ανθρώπων που την υπηρετούν. Χαρακτηριστικό φαινόμενο αυτής της κατάρρευσης είναι η εγκατάλειψη των αρχών της συλλογικότητας, της κοινωνικότητας και του κοινοτικού πνεύματος, δηλαδή των βασικών στοιχείων δόμησης του πολιτισμού μας. Η συλλογικότητα έχει αντικατασταθεί από την ιδιώτευση, την υποκειμενικότητα, την ατομικότητα και τον εγωκεντρισμό. Με τον τρόπο αυτό η κοινωνία χάνει τη συνοχή της και αυτοδιαλύεται σε ένα σύνολο συγκρουόμενων ατόμων. Το εγώ αντικαθιστά το εμείς. Το είμαι αντικαθίσταται από το έχω. Με τον τρόπο αυτό ο δυτικός πολιτισμός από κοινωνικός, μετατρέπεται σε εξατομικευμένο, υστερόβουλο, ωφελιμιστικό και συν τω χρόνω φθείρεται, διαφθείρεται, και καταρρέει.Δυστυχώς, η ιστορία διδάσκει ότι όλοι οι πολιτισμοί του παρελθόντος κατέρρευσαν, μέσα σε τραγικές ωδίνες, χωρίς οι διεφθαρμένες κοινωνικές δομές να το αντιλαμβάνονται και χωρίς να είναι έτοιμες να τους αντικαταστήσουν με κάτι καλύτερο

Την πολιτισμικά μεταβατική περίοδο που διανύουμε, ελπίδα και προσπάθειά μας πρέπει να είναι η δημιουργία όλων των αναγκαίων συνθηκών προκειμένου η ιστορία να μην επαναληφθεί και η πολιτισμική μετάβαση, η οποία είναι ήδη δρομολογημένη, να γίνει ομαλά χωρίς τις τραυματικές εμπειρίες άλλων ιστορικών περιόδων.

Όπως διαπιστώνετε, ένα πολιτισμικό ρεύμα εκφράζει βασικά την εκάστοτε προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει και να ελέγξει τους φόβους του. Τι φοβόμαστε σήμερα και πως μπορούμε να το ξεπεράσουμε;
Ένα βασικό και επιτακτικό ανθρώπινο συναίσθημα είναι ο «φόβος», ο οποίος δημιουργείται από την έννοια της «ανάγκης». Σκοπός και αίτιο της ανάπτυξης ενός πολιτισμικού ρεύματος είναι η προσπάθεια μιας κοινωνίας να ξεπεράσει και να ελέγξει συλλογικά τρεις βασικές ομάδες φόβων, οι οποίοι βρίσκονται σε άμεση σχέση και συνάρτηση με τριών ειδών πραγματικά και πρακτικά γεγονότα. Ο πρώτος φόβος είναι ο φόβος της φυσικής ανθρώπινης επιβίωσης, ο δεύτερος είναι ο φόβος της βίαιης δράσης του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος ο μεταφυσικός φόβος, δηλαδή ο φόβος που προκαλούν κάποια γεγονότα τα οποία ξεφεύγουν από το πλαίσιο μιας λογικής ερμηνείας, η οποία θα είχε τη βάση της στην εμπειρία των ανθρώπινων αισθήσεων, όπως ο θάνατος.

Προκειμένου ο άνθρωπος να κατασιγάσει αυτές τις τρεις ομάδες φόβων δημιούργησε αντίστοιχα, τα «κοινωνικά συστήματα» από τα οποία προήλθαν τα «πολιτικά συστήματα», την «επιστήμη» η οποία σε κάποιες περιπτώσεις μετασχηματίζεται σε «τεχνολογία». και τέλος τη «θεολογία», η οποία αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία της έννοιας της «θρησκείας». Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκαν οι βασικοί τρεις πυλώνες ενός πολιτισμικού ρεύματος. Στο πλαίσιο αυτών των τριών πολιτισμικών πυλώνων αναπτύσσονται ανθρώπινες διοικητικές δομές οι οποίες, όλες μαζί, αποτελούν αυτό το οποίο ονομάζουμε «κοσμική εξουσία». Όπως γίνεται φανερό, αυτό που οδηγεί σε κατάρρευση έναν πολιτισμό δεν είναι η φιλοσοφική βάση τους, αλλά οι φιλοδοξίες, ο δογματισμός και η διαφθορά, των ανθρώπων που συγκροτούν τις διοικητικές δομές τους.

Όμως, όταν οι διοικητικές δομές των πολιτισμικών πυλώνων διαφθαρούν, οι πολιτισμικοί πυλώνες και ο πολιτισμός γενικότερα καταρρέουν, αφήνοντας τους ανθρώπινους φόβους να γιγαντωθούν εκ νέου. Τότε δημιουργείται η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος το οποίο θα πρέπει να είναι ικανό να κατασιγάσει τους νέους ανθρώπινους φόβους.

Όμως μια κοινωνία που κυριαρχείται από υπέρμετρους φόβους, είναι μια υποταγμένη κοινωνία, ανίκανη να αντιδράσει λογικά και ήρεμα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Μια φοβισμένη κοινωνία κυριαρχείται από την αίσθηση του πανικού, της οργής, της ανεξέλεγκτης βίας. Μια φοβισμένη κοινωνία είναι μια εύκολα χειραγωγούμενη κοινωνία. Το γιγάντωμα των αναγκών και των φόβων μας, μας στερεί το υπέρτατο ανθρώπινο αγαθό, την ελευθερία μας.

Σήμερα πλέον κατανοούμε γιατί ο δυτικός πολιτισμός, μας δημιούργησε έναν καταιγισμό πλαστών και άχρηστων αναγκών. Όχι για να μας κάνει πιο ευχάριστη τη ζωή. αλλά επειδή αυξάνοντας τις ανάγκες μας, γιγάντωνε πλαστά τους φόβους μας. Μας έκανε υποταγμένους και εύκολα χειραγωγούμενους

Ας αντιδράσουμε από σήμερα. Ας ελαχιστοποιήσουμε τους φόβους μας ελαχιστοποιώντας τις πλαστές ανάγκες μας, αντικαθιστώντας τις έννοιες του «αμοιβαίου συμφέροντος» και της περιστασιακής «ελεημοσύνης» με το μόνιμο αίσθημα της ανθρώπινης αλληλεγγύης

Η αλλαγή της πολιτισμικής συγκρότησης θα επιτευχθεί ειρηνικά και αναίμακτα, αν και όταν αντιληφθούμε την αναγκαιότητα μιας εσωτερικής μας αναμόρφωσης. Η πνευματική και συνειδησιακή συγκρότηση των πολιτών καθορίζει την ποιότητα της Πολιτείας και η ποιότητα της Πολιτείας, τον πολιτισμό που αυτή θα συγκροτήσει.

Η μεγάλη πολιτισμική αλλαγή θα αρχίσει να γίνεται μια ειρηνική πραγματικότητα μόνο όταν κάνουμε την αγωνία μας, τον δικαιολογημένο κοινωνικό θυμό μας και το αίσθημα της εκδίκησης, αξιοπρέπεια, δουλειά, γνώση, υπευθυνότητα, συλλογικότητα.

Μιλάτε για μια επιστημονική επανάσταση συνδεδεμένη με ένα καινούργιο πολιτισμικό ρεύμα, το οποίο μπορεί να αλλάξει το σύγχρονο κόσμο. Τι «ευαγγελίζεται» το ρεύμα αυτό και που συνίσταται η νεωτερικότητά του, το καινούργιο;
Ένα θεμελιώδες ερώτημα είναι το με ποιόν τρόπο επιδρά το περιεχόμενο της επιστημονικής σκέψης στις δομές ενός πολιτισμικού ρεύματος;

Αρχικά θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι θετικές επιστήμες και σε προέκταση ο πυλώνας της επιστήμης, δεν θεμελιώνονται πάνω σε πειραματικά αποδεδειγμένες έννοιες, όπως αφήνουμε πολλές φορές να εννοηθεί

Οι βάσεις των θετικών επιστημών είναι οι έννοιες της «ύλης», του «χρόνου», και του «χώρου». Όμως οι έννοιες αυτές, όπως γνωρίζουμε, δεν είναι ούτε χειροπιαστές ούτε αντικειμενικά προσδιορισμένες αλλά, φιλοσοφικά κατηγορούμενα προσδιοριζόμενα με διαφορετικούς τρόπους, σε διαφορετικές εποχές από διαφορετικούς πολιτισμούς.

Το πολύ σημαντικό όμως είναι ότι, οι έννοιες αυτές δεν αποτελούν τη βάση μόνο του πυλώνα της επιστήμης ενός πολιτισμικού ρεύματος αλλά και των άλλων δύο πυλώνων του, εκείνων της θρησκευτικότητας και της κοινωνικής φιλοσοφίας.

Επακόλουθο αυτού του γεγονότος είναι ότι, αν ανατραπεί το εννοιολογικό περιεχόμενο των εννοιών της «ύλης», του «χρόνου» και του «χώρου» καταρρέει ολόκληρο το πολιτισμικό οικοδόμημα μιας κοινωνίας. Η ανατροπή αυτή είναι προνόμιο των θετικών επιστημών και έχει επιτευχθεί από την σύγχρονη επιστημονική σκέψη. Ως εκ τούτου, η ανατροπή και η αλλαγή του δυτικού πολιτισμικού ρεύματος είναι ζήτημα χρόνου.

Η μεγάλη αυτή επιστημονική επανάσταση, που θα σχηματοποιήσει σε νέες βάσεις τις κοινωνικές διοικητικές δομές, στηρίζεται σε δύο νέες βασικές αλήθειες, επιστημονικά τεκμηριωμένες τόσο θεωρητικά όσο και πειραματικά.

Η πρώτη αλήθεια αναφέρεται στην αποκάλυψη του τι είναι στην ουσία αυτό το οποίο ονομάζουμε αντικειμενική πραγματικότητα και σε προέκταση, τι είναι αυτό το οποίο ονομάζουμε ύλη η οποία αποτελεί το θεό του καταρρέοντος πολιτισμικού ρεύματος, στον βωμό της οποίας αλλά και των παραγώγων της, πολλές φορές θυσιάζουμε ακόμα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η σύγχρονη επιστημονική σκέψη, μέσω της πειραματικής διαδικασίας, γνωρίζει πλέον ότι η αισθητή υλική πραγματικότητα αποτελεί μια ψευδαίσθηση της ανθρώπινης φυσιολογίας, η οποία δημιουργείται μέσα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου με την βοήθεια των αισθητηρίων οργάνων μας. Η υλική πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα matrix.

Σύμφωνα με την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας η υλική συμπαντική πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά «η προβολή (το είδωλο, το καθρέφτισμα) όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο μη Ευκλείδειο και αθέατο Σύμπαν πάνω σε έναν ψεύτικο τρισδιάστατο και Ευκλείδειο χώρο που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας». Τον χώρο αυτό η Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει χώρο Minkowski

Η δεύτερη επιστημονική αλήθεια στην οποία θα στηριχθεί το νέο πολιτισμικό ρεύμα είναι ή έννοια της ολικότητας. Το Σύμπαν της σύγχρονης επιστήμης είναι ένα ενιαίο σύστημα το οποίο δεν μερίζεται, ούτε αποτελείται από μέρη. Η αίσθηση των εξατομικευμένων αντικειμένων και μορφών δεν αποτελεί παρά μια νέα πλάνη η οποία στηρίζεται σε μια ιδιομορφία, βασικά, της όρασής μας αλλά γενικότερα της εγκεφαλικής μας συγκρότησης.

Η αλήθεια είναι ότι τα πάντα μέσα στο Σύμπαν είναι Ένα. Μια απέραντη ενιαία, και αδιαίρετη ενότητα. Μέσα σε αυτή την ενότητα χάνεται η έννοια της εξατομίκευσης της προσωπικής ύπαρξης. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να ευτυχή το μέρος, αν πάσχει το όλον

Η ευτυχία των μερών μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ευτυχίας του συνόλου. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί σε μια κοινωνική φιλοσοφία του «εμείς» και του «είμαι» καταργώντας την κοινωνική φιλοσοφία του «εγώ» και του «έχω».

Συγχρόνως, το θεώρημα δράσης αντίδρασης μας διδάσκει ότι, μέσα σε ένα ενιαία και αδιάσπαστη συμπαντική ουσία, κάθε κακή δράση μας πάνω στο μέρος, δημιουργεί την ενστικτώδη αντίδραση του συνόλου πάνω σε μας. Με λίγα λόγια ότι κάνουμε το εισπράττουμε πολλαπλάσια από κάθε γωνιά της συμπαντικής ενότητας.

Τέλος η έννοια της συμπαντικής αδιαίρετης ενότητας δημιουργεί μια νέα περιβαλλοντική συνείδηση εφόσον, η φύση είναι ένα μέρος του όλου και κάθε δράση μας εναντίον της σημαίνει δράση ολόκληρης της δημιουργίας εναντίον μας.

Δηλαδή λέτε πως ο,τιδήποτε αντιλαμβανόμαστε γύρω μας είναι ψευδές; Είναι matrix; Ό,τι μάθαμε είναι λάθος;
Ότι μάθαμε μέχρι σήμερα μας βοήθησε να δημιουργήσουμε όλα όσα χρειάζονταν για να αναπτύξουμε τον σημερινό δυτικό πολιτισμό. Δεν ήταν λάθος αλλά περιορισμοί της αλήθειας μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της ανθρώπινης φυσιολογίας και δογματικής.

Όπως ανέφερε και ο Δημόκριτος: «Yπάρχουν δύο είδη γνώσης, η μία μέσω των αισθήσεων και η άλλη μέσω της διάνοιας. Από αυτές, εκείνη που αποκτάται μέσω της διάνοιας την αποκαλεί γνήσια, αποδίδοντάς της αξιοπιστία για την εκφορά σωστής κρίσης, ενώ εκείνη που αποκτάται μέσω των αισθήσεων την ονομάζει νόθα, μην αναγνωρίζοντάς της το αλάθητο για τη διάγνωση του αληθινού. Λέγει κατά λέξη, «υπάρχουν δύο μορφές γνώσεις, μία γνήσια και μία νόθα. Στη νόθα ανήκουν όλα τα παρακάτω, η όραση, η ακοή, η οσμή, η γεύση, η αφή. Η άλλη μορφή γνώσης είναι γνήσια, που είναι ξέχωρη από αυτή».

Η σύγχρονη επιστημονική γνώση έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη γνώση που αποκτάται μέσω της διάνοιας και πάνω σε αυτήν δομεί το Νέο Πολιτισμικό Ρεύμα.

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας, η επίδραση όλων των σύγχρονων επιστημονικών θεωριών στη νέα δομική συγκρότηση των δυτικών κοινωνιών;
Μια κοινωνία, η οποία έχει συνειδητοποιήσει τους προηγούμενους φυσικούς κανόνες, αναγνωρίζει ως βασική αξία της την «ελευθερία» στo πλαίσιo της ενότητας. Μέσο κατάκτησης της ελευθερίας αποτελεί η πνευματικότητα.

Αποτέλεσμα της προηγούμενης διαπίστωσης είναι ότι πρώτη και βασική επιδίωξη του ανθρώπου πρέπει να είναι η διασφάλιση και επέκταση της πνευματικότητάς του. Αυτό όμως που θα πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι το πνεύμα δεν αποτελεί ένα ανεξάρτητο φιλοσοφικό κατηγόρημα, αλλά μια άλλη έκφραση της έννοιας της ελευθερίας.

Πνευματικός άνθρωπος είναι ο ελεύθερος και κοινωνικοποιημένος άνθρωπος. Πνευματικότητα δεν σημαίνει εξαΰλωση αλλά απελευθέρωση

Η επιστήμη δίνει τα όπλα προκειμένου να συγκροτήσουμε έναν νέο ουμανιστικό πολιτισμό. Όμως οι κοινωνικές εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί προς μια στρεβλή κατεύθυνση Ως εκ τούτου δεν υπάρχει παρά μόνο μια διέξοδος από την κρίση, η συνειδητοποίηση της ανάγκης μιας εσωτερικής προσωπικής μας αναμόρφωσης, Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει ως βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα την αναμόρφωση των καθιερωμένων θεσμών και μακροπρόθεσμα την κατάρρευση της σημερινής οικονομίστικης λογικής και την ανάπτυξη ενός νέου Ουμανιστικού Πολιτισμού.

Έτσι είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι, η επανάσταση η οποία ήδη συντελείται στους τομείς της ενέργειας, της τεχνολογίας, της οικογενειακής ζωής, τις σχέσεις των δύο φύλων, του τομέα της επικοινωνίας, θα έχει ως αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, μια πολιτική και πολιτιστική έκρηξη, για την οποία πρέπει όλοι να είμαστε προετοιμασμένοι. Η προετοιμασία όμως αυτή δεν είναι εύκολη εφόσον προσκρούει σε μια στρεβλά και εγωιστικά αναπτυγμένη αίσθηση του «δημόσιου και οικονομικού συμφέροντος»

Παρόλα αυτά, όσο δύσκολο και αν είναι, το πρώτο βήμα του Νέου Πολιτισμικού Ρεύματος πρέπει να γίνει τώρα. Είναι επιτακτική ανάγκη, το συντομότερο δυνατόν, να αντικατασταθεί ο πολιτισμός του Homo Sapiens, του σοφού ανθρώπου των πολέμων του αίματος και των καταστροφών, από τον ουμανιστικό πολιτισμό του Homo Universalis, του Συμπαντικού ανθρώπου, που τόσο έχουμε ανάγκη.

Οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις ή διαπιστώσεις παραμένουν στο περιθώριο του εκπαιδευτικού συστήματος και γιατί;
Είναι θέμα των δυτικών «εκπαιδευτικών συστημάτων». Τα συστήματα αυτά προωθούν μόνο τις γνώσεις που αποβλέπουν στην θεοποίηση της ύλης και της ατομικότητας, ως παραγόντων της οικονομικής ανάπτυξης. Η λογική των εκπαιδευτικών αυτών συστημάτων θεωρεί, αλλά δεν ομολογεί, ότι η οικονομική ευμάρεια είναι ο μόνος παράγοντας που οδηγεί στην ευτυχία της κοινωνίας και του ανθρώπου.

Όλα είναι ένα, όλα είναι τώρα;
Όπως αναφέρει ο Αϊνστάιν: «Για εμάς τους ορκισμένους φυσικούς η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια ψευδαίσθηση ακόμα και αν είναι τόσο επίμονη»

Η έννοια του «χρόνου» στη σύγχρονη Φυσική τροποποιείται ριζικά έτσι ώστε, έννοιες όπως αυτές του «παρόντος», του «μέλλοντος» και του «παρελθόντος» δεν έχουν πλέον επιστημονικό νόημα. Ομοίως, δεν έχουν νόημα έννοιες όπως αυτές, του «εδώ» και του «εκεί», του «πάνω» ή του «κάτω». Στο Σύμπαν της σύγχρονης επιστημονικής πραγματικότητας το «εδώ» είναι «παντού» και το «τώρα» ταυτίζεται με το «χθες» και το «αύριο».

Υπάρχουν άλλοι επιστήμονες ή φιλόσοφοι εντός ή εκτός Ελλάδας με τους οποίους συμφωνείτε στην αναγκαιότητα του νέου αυτού πολιτισμικού ρεύματος;
Όπως πλέον διαφαίνεται, το μηχανιστικό και υλιστικό κοσμοείδωλο, που θεμελιώθηκε κατά τον 16ο-17οαιώνα, έχει σχεδόν κλείσει τον ιστορικό του κύκλο αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια ενός καταρρέοντος δυτικού πολιτισμού σε κοινωνικό, οικονομικό και θεολογικό επίπεδο.

Η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου δυτικού πολιτισμικού ρεύματος είναι επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε. Το πρόβλημα όμως είναι η αναζήτηση των αξιακών και ηθικών βάσεων της ανάπτυξης του νέου αυτού ανθρωπιστικού πολιτισμικού ρεύματος

Την ανάγκη αυτή έχουν επισημάνει, προτείνοντας λύσεις, μεγάλοι διανοητές σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά και στην Ελλάδα. Αναφέρουμε ενδεικτικά τους Τόφλερ, Μαρκούζε και Νέγκρι.

Εκτός αυτών όμως, τόσο η διάσημη Λέσχη της Ρώμης, όσο και η Ομάδα Φουτουριστών στο Stanford Research Institute, μελετώντας τα πολύ επικίνδυνα μελλοντικά προβλήματα της ανθρωπότητας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα κοσμοθεωρία και οι τεχνολογίες που αυτή υποστηρίζει, έχουν μεν δημιουργήσει τεράστια οφέλη σε ένα επίπεδο, αλλά συγχρόνως είναι απαρχαιωμένες και υπεύθυνες για τη δημιουργία του παγκόσμιου μεγάλου προβλήματος. Οι συγγραφείς αυτών των μελετών διατύπωσαν μια πρότασή εξόδου από την κρίση που δεν είχε να κάνει με την οικονομία, την τεχνολογία ή την πολιτική. Περισσότερο εξαρτιόταν από την επανάκτηση αυτού που ο Άλντους Χάξλεϊ όρισε ως προαιώνια φιλοσοφία: Μια κατανόηση της σχέσης μεταξύ του εαυτού μας και του κόσμου που βρίσκεται στη ρίζα κάθε μεγάλου κοινωνικού, θρησκευτικού ή φιλοσοφικού κινήματος.

Όπως επισημαίνουν οι διανοητές Hugh Kearney, Βuckminster Fullet, John Strohmeier και Peter Westbrook, οι βάσεις μιας νέας πολιτισμικής συγκρότησης απορρέει μόνο μέσα από ένα σύστημα σκέψης, το οποίο πήγασε από την αρχαία Ελληνική διανόηση.

Ποιος όμως τους άκουσε και ποιος τους ακούει ακόμα και σήμερα;

Πέρα από την ακαδημαϊκή σας δράση πως αλλιώς οργανώνεστε και προωθείτε τις ιδέες σας;
Οι ιδέες δεν έχουν ατομική, αλλά συλλογική πατρότητα, ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προωθούνται συγκεκριμένα από κάποιον. Η γνώση της αλήθειας των όντων δεν αποτελεί κτήση κανενός. Όλοι μας αποτελούμε μετόχους της συμπαντικής γνώσης στο επίπεδο των δυνατοτήτων μας. Η γνώση είναι δύναμη και η συνολική δύναμη του σύμπαντος μερίζεται στους ανθρώπους δίχως να διαμερίζεται και δεν αποτελεί αποκλειστικό κτήμα κανενός.

Η σχέση της γνώσης με τον άνθρωπο είναι ερωτική και όπως αναφέρει και ο καθηγητής της θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μ. Μπέγζος: «Η κτητική γνώση μένει ανέραστη, αλλά η μετοχική γνώση γίνεται ερωτική πράξη. Η αλήθεια δεν είναι καρπός στεγνού λογισμού των φυσικομαθηματικών επιστημών και στυγνού υπολογισμού κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων, αλλά αποτελεί γέννημα θρέμμα του ερωτικού λόγου. Μόνο στον έρωτα ενώνεται η ζωή με τη σκέψη, η γνώση με την πράξη, η θεωρία με την εφαρμογή. Και μόνο σε ένα τέτοιο ορίζοντα σχεσιακού, υπαρξιακού διαλόγου, συμβιωτικού και ερωτικού λόγου βρίσκει η ζωή το νόημα της, παίρνει ξανά πάλι σημασία και αποκτά όντως αξία».

10 αλήθειες και 7 ντοκουμέντα για τη ΔΕΗ (*)

Το "The Press Proejct¨ δημοσιεύει 10 απαντήσεις στο non-paper της Νέας Δημοκρατίας και 7 ντοκουμέντα από τους κακοπληρωτές της ΔΕΗ.

Ας δούμε μερικά από τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα που παρουσιάζονται στον Τύπο:

1. Η ΔΕΗ χρωστάει πολλά

Ναι, αλλά η ΔΕΗ είναι κερδοφόρα. Το 2013 ο κύκλος εργασιών της ανήλθε στα 6 δισεκατομμύρια ευρώ και για την ίδια περίοδο τα κέρδη της ήταν 987 εκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε δεν υπάρχει επιχείρηση στην ελεύθερη αγορά που δεν έχει συνάψει δάνεια προκειμένου να επεκταθεί ή να λύσει προβλήματα ρευστότητας. Η ύπαρξη δηλαδή δανεισμού δεν σημαίνει αυτόματα προβληματική λειτουργία.

Ωστόσο αν θεωρήσουμε ότι όντως η ΔΕΗ έχει πρόβλημα αξίζει να σημειώσουμε ποιος τα δημιουργεί; Ο μεγαλύτερος οφειλέτης της ΔΕΗ είναι φυσικά το κράτος, το οποίο σύμφωνα με αυτά που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες στη βουλή χρωστάει περί τα 170 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι όμως μόνο το κράτος που δημιουργεί τα προβλήματα. Την Πέμπτη το πρωί ο Νικήτας Κακλαμάνης ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό να λάβει μέχρι αύριο την λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα το απόσπασμα της δήλωσής του ήταν: «...θα ήθελα μέχρι την Παρασκευή που θα γίνει η ψηφοφορία επί της αρχής, να φέρετε στην Επιτροπή μας τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ. Πέραν του Δημοσίου με τα εκατόν εβδομήντα εκατομμύρια, όπως ανέφερε στην ομιλία της η κυρία Φούντα. Ποιοί είναι οι μεγαλοφειλέτες της ΔΕΗ; Και μην μου προτάξετε τα Προσωπικά Δεδομένα, διότι η ερώτησή μου δεν αφορά φυσικά πρόσωπα. Δεν υπάρχουν μόνο φυσικά πρόσωπα, υπάρχουν Ανώνυμες Εταιρείες, κανάλια, εφημερίδες κλπ. Θέλω λοιπόν τον κατάλογο των μεγαλοφειλετών της ΔΕΗ την Παρασκευή και να διανεμηθεί σε όλα τα μέλη της Επιτροπής.»

Μέχρι λοιπόν ο κύριος Ταγαράς να βρει την επίμαχη λίστα και μια που αναφέρθηκαν κανάλια, εφημερίδες κ.λπ. δημοσιεύουμε παρακάτω αποσπάσματα από παλαιότερους λογαριασμούς της ΔΕΗ με ενδιαφέροντα στοιχεία ως προς τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Σημειώνουμε δε ότι όπως αποκάλυψε πριν από μερικούς μήνες ο Κώστας Βαξεβάνης στο περιοδικό Hot Doc η ΝΔ χρωστούσε πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ στη ΔΕΗ.

ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΑΣ: Ανεξόφλητο ποσό 696.000 ευρώ - Δεν κόπηκε το ρεύμα
Θεόδωρος Αγγελόπουλος: Ανεξόφλητο ποσό 14.542,99€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα

ΔΟΛ: Ανεξόφλητο ποσό 53.735,53€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, κάτι δεν πάει καλά με το ΕΕΤΗΔΕ

ΣΚΑΪ: Ανεξόφλητο ποσό 51.790,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, πλήρωσε το ΕΕΤΗΔΕ μετά την αποκάλυψη του TPP
ΠΗΓΑΣΟΣ: Ανεξόφλητο ποσό 28.538,00€ - Δεν κόπηκε το ρεύμα, Επίσης ερωτηματικά για το ΕΕΤΗΔΕ
Φυσικά σε όλους αυτούς η ΔΕΗ δεν έκοψε το ρεύμα, κάτι που έκανε με μεγάλη ευκολία σε δεκάδες χιλιάδες άπορους συμπολίτες μας. Ας μην επικαλούνται λοιπόν (ψευδώς) την κακή κατάσταση της ΔΕΗ αυτοί που την κατάκλεψαν όλα αυτά τα χρόνια.

2. Το κρατικό μονοπώλιο είναι «ελληνική πρωτοτυπία»

Το επιχείρημα της κυβέρνησης όπως διαφαίνεται από το non-paper και κάποιους «εύπιστους» δημοσιογράφους είναι ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης δεν υπάρχει μονοπώλιο στην ενέργεια. Αυτό είναι αλήθεια.

Αυτό που όμως δεν αναφέρεται είναι ότι λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφίας της χώρας καμία ιδιωτική εταιρία δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη να έρθει στην Ελλάδα και να στήσει εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα επίγειο και υποθαλάσσιο δίκτυο διανομής προκειμένου να φέρει ηλεκτρικό σε χωριά με 11 κατοίκους. Υπάρχει δηλαδή λόγος που μέχρι να φτάσουμε στην κρίση και να αρχίσουμε το ξεπούλημα δεν είχε εμφανιστεί κανένας υποψήφιος ανταγωνιστής

3. Η ιδιωτικοποίηση θα είναι προς όφελος του πολίτη 

Το επιχείρημα της κυβέρνησης εδώ είναι ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα φέρει ανταγωνισμό που θα οδηγήσει αυτόματα στην μείωση των τιμολογίων. Αυτό είναι ένα μεγάλο και άχαρο ψέμα.

Η αλήθεια είναι ότι πουθενά στην Ευρώπη (την οποία επικαλούνται όποτε τους συμφέρει) το κόστος του ρεύματος για τον πολίτη δεν μειώθηκε εξαιτίας του ανταγωνισμού. Για την ακρίβεια στη Γερμανία η αύξηση των τιμολογίων είναι της τάξης του 21% τα δύο τελευταία χρόνια, στη Βουλγαρία 40%, στη Βρετανία 31%, στην Γαλλία 22%, ακόμα και στη Φιλναδία που όλα λειτουργούν σωστά η αύξηση είναι της τάξης του 16%.

Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι η ελεύθερη αγορά αποφασίσει για κάποιο αδιανόητο λόγο να λειτουργήσει στην Ελλάδα για πρώτη φορά από τον μεσοπόλεμο η οικονομική πραγματικότητα αυτοκαταργεί το συγκεκριμένο επιχείρημα εφόσον το νομοσχέδιο προβλέπει ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα πάρει αναλογικά τα βάρη των κόκκινων λογαριασμών και θα έχει επιπλέον την υποχρέωση να επενδύσει. Από που θα αντλήσει τα κεφάλαια σε μια χώρα στην οποία εκδίδονται κάθε ημέρα 1000 εντολές διακοπής ρεύματος;

Τέλος η κυβέρνηση στο non-paper αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια η ΔΕΗ έχει αυξήσει τα τιμολόγιά της μέχρι και 40% σε συγκεκριμένες κατηγορίες. Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ παρόλο που είναι ιδιωτικοποιημένη κατά 49% δεν αποφασίζει μόνη της για τις αυξήσεις των τιμολογίων. Είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις που την κατηγορούν τώρα τον άτιμο κρατισμό που επέβαλλαν τις δυσβάσταχτες αυξήσεις.

4. Οι εργαζόμενοι είναι εξασφαλισμένοι

Ανάμεσα στα πιο ευφάνταστα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι το νομοσχέδιο εξασφαλίζει τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι ότι τους εξασφαλίζει για λίγα χρόνια, αλλά γνωρίζοντας τη μοίρα των 300.000 περίπου δημοσίων υπαλλήλων που είδαν τις ζωές τους να διαλύονται από την αρχή της κρίσης δεν μπορεί μια πενταετία να θεωρείται εξασφάλιση.

5. Δεν έχει καμία σχέση το σκάνδαλο της Energa και της Hellas Power με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Υπάρχει έντονη προσπάθεια από τα «συνεργαζόμενα ΜΜΕ» να ξεκαθαριστεί ότι το σκάνδαλο με την προηγούμενη προσπάθεια εναρμόνισης της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οδηγία περί μονοπωλίων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την «Μικρή ΔΕΗ». Η κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχτεί ότι τα θαλάσσωσε την προηγούμενη φορά χάνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και ως αποτέλεσμα της δικής της ανικανότητας να δημιουργήσει τους μηχανισμούς ελέγχου λειτουργίας των ιδιωτικών παρόχων ενέργειας σήμερα οι δανειστές μας πιέζουν να δώσουμε μπιρ παρά και τα ασημικά.

6. Το κράτος θα συνεχίσει να ασκεί κοινωνική πολιτική 

Είναι αλήθεια ότι τυπικά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας είναι αυτή που καθορίζει τις υποχρεώσεις για την παροχή ενέργειας. Το πρόβλημα είναι ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει να ασκεί την κοινωνική πολιτική που ασκούσε μέχρι σήμερα, με τις χιλιάδες οικογένειες που ζουν χωρίς ρεύμα (ας μην ξεχνάμε και τους θανάτους από μαγκάλια) τότε καλύτερα να λείπει το βύσσινο. Η παρουσία ενός ιδιώτη στην αγορά δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα βελτιώσει την κατάσταση.

7. Ο νέος ιδιοκτήτης θα κάνει σοβαρές επενδύσεις

Πρόκειται για αντιφατικό επιχείρημα. Από την μία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αγορά δεν θα μπορούσε να αυτορυθμιστεί επειδή το κόστος δημιουργίας δικτύων και εργοστασίων παραγωγής ενέργειας θα ήταν απαγορευτικό και λίγες παραγράφους παρακάτω στο non-paper γράφει ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα επενδύσει εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να γίνει ανταγωνιστικότερος. Κάποιο από τα δύο δεν μπορεί να ισχύει.

8. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αυτή είναι η απόφαση των δανειστών

Καταρχάς η Τρόικα είχε δεχτεί την προηγούμενη φορά την παραχώρηση των δικτύων σε δύο ιδιωτικές εταιρίες και το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Η αλήθεια μάλιστα είναι ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο ρόλος των κρατικών παρόχων ενέργειας έχει αμφισβητηθεί επίσης από την Ε.Ε. Για παράδειγμα η Γερμανία μέσω της κρατικής επιχείρησης ηλεκτρισμού παρέχει ειδικές εκπτώσεις στους βιομηχάνους και βρίσκεται υπό έλεγχο για μονοπωλιακές πρακτικές. Σε κάθε περίπτωση το σπάσιμο του μονοπωλίου δεν είναι υποχρεωτικό να έρθει μέσω του ξεπουλήματος.

9. Έτσι και αλλιώς το 70% της ΔΕΗ παραμένει κρατικό

Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ θα είναι για πολύ λίγο ακόμα δημόσια. Εκτός του ότι ήδη το 49% της είναι μετοχοποιημένο στο χρηματιστήριο ένα 17% επιπλέον έχει μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ προς «αξιοποίηση», συμπεριλαμβανομένου σε αυτό και το management, δηλαδή τον έλεγχο της εταιρίας. Ακόμα κι έτσι όμως στο δίκτυο της ΔΕΗ αυτή τη στιγμή είναι συνδεμένες μονάδες παραγωγής ρεύματος ιδιωτών που ξεπερνάνε το 40% της συνολικής παραγωγής. Και μη βιαστείτε να χαρείτε, οι παραγωγικές αυτές μονάδες των ιδιωτών χρηματοδοτούνται από το κράτος με εκατοντάδες εκατομμύρια (πρόσφατα μέσω του Fast Track δώθηκαν άλλα 100 εκατομμύρια ευρώ επιδότησης με μοναδική υποχρέωση την απασχόληση έξι (6) ανθρώπων). 

10. Μπορούμε να ζήσουμε και με λάμπες

Το σύμπαν και η βλακεία του Ταμήλου είναι απεριόριστα μεγέθη.

Πηγή: http://www.thepressproject.gr/article/65098