11 αναμενόμενα για το 2011 (ας τα θυμόμαστε καλού κακού) !

1. Η προεδρία του G8 αλλά και του G20 περνάει στη Γαλλία
Σύμφωνα με δηλώσεις των Γάλλων σκοπεύουν να ασχοληθούν με τη μεταρρύθμιση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος αλλά και των αγορών πρώτων υλών. Στα σχέδιά τους βρίσκεται μεταξύ άλλων και η δημιουργία γραμματείας του G20.
2. Η προεδρία της ΕΕ περνάει διαδοχικά στις Ουγγαρία και Πολωνία
Προτεραιότητα της Ουγγαρίας το πρώτο εξάμηνο θα είναι η ανάπτυξη του προγράμματος “Eastern Partnership” αλλά και η ενεργειακή ασφάλεια. Η Πολωνία το δεύτερο εξάμηνο θα ασχοληθεί βασικά με το προϋπολογισμό της ΕΕ για τη περίοδο 2014-2020, όπου και αναμένονται μεγάλες κόντρες, καθώς και με την συνεργασία μεταξύ παλιών και νέων μελών της ΕΕ και την ενεργειακή πολιτική.
3. Ο πρώτος πυρηνικός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής του Ιράν
Τον Ιανουάριο του 2011 θα δώσει ρεύμα στο ενεργειακό δίκτυο του Ιράν ο πυρηνικός σταθμός του Μπουσέρ, που άρχισε να κτίζεται το 1974 επί Σάχη και τελείωσε μόλις φέτος με τη βοήθεια Ρωσικής εταιρείας.
4. Θα αρχίσει η διάσωση του «Ιρλανδικού ονείρου»
Από τον Ιανουάριο η Ιρλανδία θα αρχίσει να εισπράττει τις σχετικές εισροές του προγράμματος ύψους 85 δις ευρώ (από τα οποία τα 35 δις θα πάνε για τη διάσωση τραπεζών και 50 δις για τη διάσωση του κρατικού προϋπολογισμού)
5. Η Εσθονία το 17ο μέλος της ζώνης του Ευρώ
Από την 1η του Γενάρη με ισοτιμία 1 προς 15,646 Εσθονικές κορώνες η Εσθονία εισάγει το ευρώ, αφού ξεπέρασε με επιτυχία τα όρια της συμφωνίας του Μαάστριχτ (έλλειμμα κρατικού προϋπολογισμού 2,4% του ΑΕΠ, ανεκτός πληθωρισμός κλπ)
6. Δημοψήφισμα για την αυτοδιάθεση του Νότιου Σουδάν
Θα γίνει στις 9 Γενάρη και αναμένεται να οδηγήσει στον αποχωρισμό του Νότιου (Χριστιανικού) Σουδάν από το Βόρειο Μουσουλμανικό. Το επίσημο Χαρτούμ προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι θα αναγνωρίσει κάθε αποτέλεσμα.
7. Έναρξη αποχώρησης αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν
Θα αρχίσει τον Ιούλη του 2011 και θα ολοκληρωθεί (εκτός απροόπτων) το 2014.
8. Οι γάμοι των πριγκίπων Ουϊλιαμ της Βρετανίας και Αλβέρτου του Μονακό.
29 Απριλίου του πρώτου και 1 Ιουλίου του δεύτερου. Όποιες έχουν αντιρρήσεις προλαβαίνουν να τις γνωστοποιήσουν άνετα (χρόνος υπάρχει)
9. Προεδρικές εκλογές στη Λετονία
Τον Μάη του 2011 έμμεσα από το Κοινοβούλιο
10. Συμπληρώνονται 10 χρόνια από την επίθεση στους δίδυμους πύργους
11. Μεγάλη η πιθανότητα βουλευτικών εκλογών στη χώρα μας τον Απρίλη
Με λίστα φυσικά και ίσως και με εκλογή 200 βουλευτών (αντί των 300 που εκλέγονται μέχρι σήμερα, για οικονομία και με άλλες σχετικές δικαιολογίες). Αυτό αν γίνει θα έχει απώτερο σκοπό την ισχυροποίηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και του "μνημονίου", την αντιμετώπιση των εσωτερικών αντιδράσεων, την προώθηση νέων πολιτικών συμμαχιών αλλά και κομμάτων και ίσως και την πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας στη χώρα.

Ποιός είναι πίσω απο τις προσπαθειες τρομοκράτησης στην Αυλίδα?

Τις τελευταίες ημέρες εξελίσσεται μια υπόθεση τρομοκράτησης των πολιτών της Αυλίδας, οι οποίοι μέσω του Συλλόγου τους «Ενεργοί Πολίτες Αυλίδας», συγκέντρωσαν πάνω από 500 υπογραφές κατοίκων και έστειλαν διαμαρτυρία στους αρμόδιους κρατικούς φορείς (Υπουργείο Περιβάλλοντος, Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Εύβοιας, Δήμο Χαλκίδας, Δήμο Αυλίδας και Εισαγγελέα Χαλκίδας), για την ρύπανση που προκαλείται στην περιοχή της Αυλίδας από δραστηριότητες των Ναυπηγείων Χαλκίδας (απόβλητα αμμοβολής) και της Νεοχημικής (δυσάρεστες οσμές), ζητώντας το αυτονόητο, να εφαρμοστεί η περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η τρομοκράτηση αυτή παίρνει και «άγριες» διαστάσεις, αφού κάποιος ανόητος εντεταλμένος ή όχι από κάποιους δεν έχει σημασία, απείλησε κάποιον πολίτη της Αυλίδας, που έχει υπογράψει το κείμενο διαμαρτυρίας ότι θα βρει καμένο το σπίτι του.
Θέλουμε να θέσουμε δύο ρωτήματα με την ανακοίνωσή μας :
1. Είναι αλήθεια ότι τα ονόματα των υπογραφών διέρρευσαν από τις προαναφερόμενες δημόσιες υπηρεσίες και βρίσκονται στα χέρια των υπευθύνων των επιχειρήσεων ; Πως διέρρευσαν τα ονόματα με τις υπογραφές και για ποιο ακριβώς σκοπό βρίσκονται τα γραφεία των επιχειρήσεων ;
2. Εάν οι υπεύθυνοι των συγκεκριμένων επιχειρήσεων τηρούν τους περιβαλλοντικούς όρους με τους οποίους έχουν αδειοδοτηθεί και είναι καθʼόλα νόμιμες οι δραστηριότητές τους, τι ακριβώς φοβούνται και εξαπολύουν μέσω εντεταλμένων τρίτων, απειλές ;
Η καταγγελία μας είναι δημόσια και απευθύνεται προς όλα τα αρμόδια όργανα της πολιτείας, ώστε να είναι ενήμερα για την κατάσταση και τους κινδύνους που περικλείονται, ώστε να πράξουν τα δέοντα.
Ενεργοί Πολίτες Εύβοιας

Τι είπε πραγματικά ο κ. Προβόπουλος για τα ΚΑΠΗ (αλλα και τους Ρ/Σ & Τ/Σ των ΟΤΑ) ?

«Από τη στιγμή που η πολιτεία βρέθηκε στην έσχατη ανάγκη να μειώσει τις συντάξεις, η λειτουργία των ΚΑΠΗ με χρήματα των δήμων, τα οποία παίρνουν από το κράτος, δεν έχει κανένα νόημα. Είναι προτιμότερο τα χρήματα αυτά να διατεθούν για αύξηση των συντάξεων. Είναι γνωστό από τη θεωρία του καταναλωτή ότι η χρησιμότητα για τους καταναλωτές αυξάνεται περισσότερο με τη λήψη ενός χρηματικού ποσούπαρά με τη λήψη συγκεκριμένων αγαθών ίσης χρηματικής αξίας».............
«Πολλοί φορείς που χρηματοδοτούνται από τους δήμους, όπως π.χ. τα ΚΑΠΗ, θα πρέπει να αναστείλουν ορισμένες δραστηριότητες, όπως π.χ. εκδρομές στο εξωτερικό ή δωρεάν διακοπές, για μία πενταετία, έως ότου αποκατασταθεί η δημοσιονομική σταθερότητα στη χώρα. Είναι επίσης αδιανόητο υπερχρεωμένοι δήμοι να διατηρούν ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς με εκατοντάδες δημοσιογράφους»....

Εμείς θα ρωτάγαμε ακόμη:
Πόσοι από αυτούς τους Ρ/Σ & Τ/Σ έχουν άδεια και πόσοι εκπληρώνουν πραγματικά το λειτούργημά τους?
Πόσοι από αυτούς δεν προβάλλουν ασύστολα την εκάστοτε δημοτική αρχή?
Πόσοι "δημοτικοί άρχοντες" δεν χρησιμοποίησαν τους δημόσιους πόρους για τα ΚΑΠΗ για προσωπική προβολή και ψηφοθηρία?
Τελικά σε αυτή τη χώρα κάποτε τα πράγματα θα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους

Μια πρόταση για τη Χαλκίδα από τη Κατερίνα Γιαμά, υποψήφιας στις Δημοτικές εκλογές

Η ζωή είναι ωραία!
Δεν πρόκειται για έρευνα, ούτε για χαβαλέ.
Δεν αφορά τις μικρές ή τις μεγάλες γυναίκες.
Δεν απευθύνεται στις λίγες αλλά στις πολλές.
Δεν στοιχηματίζει και δεν προκαλεί παρά μόνο το ενδιαφέρον σας αγαπητές συμπολίτισσες.
Ο πυρήνας των γυναικών που στηρίζει τον Γιώργο Βλαχογιώργο δεν έχει εμμονές με τα πρόσωπα, ούτε με την προβολή τους. Στηρίζει γενικότερα την ενωτική προσπάθεια του συνδυασμού μας που κατεβαίνει για πρώτη φορά αυτόνομος στο δημοτικό στίβο και θέλει να ανατρέψει ότι μας πόνεσε, μας ταλαιπώρησε και μας πισωγύρισε. Στηρίζει τα πρώτα βήματα ενός συνδυασμού που η μόνη του φιλοδοξία είναι να μπει στα προβλήματα της καθημερινότητας των γυναικών και να τα μετατρέψει σε απλά, ευχάριστα γεγονότα με τη δική σας συμμετοχή. Να έχει λόγο στο σήμερα και το αύριο όλων μας.
Τι …θα λέγατε;
Προσθέστε στο δικό μας κατάλογο που ευχόμαστε να είναι πλούσιος σε ιδέες για την πόλη μας στο τέλος αυτού του οδοιπορικού, τα δικά σας ΘΕΛΩ και προτάσεις για να τις επεξεργαστούμε
Προτείνουμε 3 δικές μας
- Άμεση αποκατάσταση του 3ου και 6ου Γυμνασίου(γιατί είμαστε γονείς)
- Πολιτιστικό Κέντρο Νέων(γιατί αισθανόμαστε ακόμη παιδιά!)
- Συμμετοχή του νέου Δήμου σε προγράμματα υγείας για δωρεάν παροχές όπως ΤΕΣΤ ΠΑΠ – μαστογραφία - εμβόλιο για τον καρκίνο του στήθους (γιατί έχουμε δικαίωμα στη ζωή).

Τι και ποιές "επενδύσεις" είναι πραγματικές επενδύσεις?

Η κατευθυνόμενη και αργυρώνητη "ενημέρωση" που έχει ως πηγές διάφορα κέντρα εξουσίας παρουσιάζει την αιτία των σύγχρονων προβλημάτων της Ελληνικής οικονομίας στη έλλειψη επενδύσεων. Αλήθεια αλλά όχι μοναδική.

Προτείνει δε ως "μαγικό" φάρμακο την "διόρθωση" των ελλειμάτων στη σφαίρα της κυκλοφορίας του κεφαλαίου και "κρύβει" - όσο μπορεί να κρύψει - τη σφαίρα της παραγωγής. Αυτό είναι και η "αχίλλειος πτέρνα" της. Λείπουν από την Ελλάδα οι επενδύσεις που δημιουργούν υψηλή προστιθέμενη αξία, επενδύσεις πραγματικά νέων τεχνολογιών και πραγματικής αειφορίας.

 
Δεν χρειαζόμαστε κύριοι νεοφιλεύθεροι οικονομολόγοι και παπαγάλοι των ΜΜΕ "επενδύσεις" στην σφαίρα της κυκλοφορίας του κεφαλαίου αλλά στη σφαίρα της παραγωγής. 

Ούτε στην παλιά οικονομία που ανακυκλώνει τα προβλήματα των διαρθρωτικών αλλαγών που είναι αναγκαίες για την χώρα. 

Θέλουμε επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες, επενδύσεις που θα φέρουν πίσω στη χώρα όχι μόνο περισσότερη προστιθέμενη αξία αλλά και όλα τα μυαλά που έχουν αφήσει τη μιζέρια και τη κακομοιριά της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας και διαπρέπουν στο εξωτερικό.

 Έχετε τέτοιο σχέδιο? Δυστυχώς όχι. Αφήστε τότε την αγορά πραγματικά να "διορθώσει" την κατάσταση. Αλλά αυτή η διόρθωση θα είναι και "διόρθωση" του κοινωνικού-οικονομικού κατεστημένου σας.
Αυτό είναι που φοβάστε? Αν είστε πραγματικά συνεπείς αφήστε την κατάσταση να προχωρήσει με τους νόμους της "αγοράς" που τόσο έχετε υμνήσει. 

Εμείς θα τους αντιμετωπίσουμε και χωρίς εσάς

Gerald Epstein: Στην "Ελευθεροτυπία" πριν απο λίγες βδομάδες για την κρίση της Ελλάδας

«Είναι καταστροφή τα μέτρα λιτότητας»

Η περίπτωση της Ελλάδος αντικατοπτρίζει αρκετά κρίσιμα προβλήματα στο τρέχον τοπίο του financialization (χρηματοοικονομικού ; χρηματιστηριακού καπιταλισμού;) - και χρειάζεται να τη δούμε σε μια ευρύτερη εικόνα προκειμένου να αξιολογήσουμε τη φύση της και το αν τα μέτρα λιτότητας θα δουλέψουν ή όχι.

Πρώτον, αποτυπώνει τον καταστρεπτικό ρόλο των νέων χρηματοοικονομικών εργαλείων όπως τα παράγωγα και τον καταστροφικό ρόλο μεγάλων ιδρυμάτων όπως η Goldman Sachs στη δημιουργία αυτών των τεράστιων προβλημάτων. Η Goldman Sachs και άλλες τεράστιες εταιρείες του χρηματοπιστωτικού τομέα έβγαλαν εκατομμύρια δολαρίων από τη δημιουργία διαβολικών παραγώγων που επέτρεψαν στις ελληνικές κυβερνήσεις να κρύψουν από τους πολίτες τους τεράστια ποσά δανεισμού και ώθησαν την Ελλάδα στην κρίση χρέους πέρα από αυτά που γνώριζαν οι έλληνες πολίτες.

Δεύτερον, οι οίκοι αξιολόγησης. Ηταν εν μέρει υπεύθυνοι για τη διάδοση τοξικών και καταστρεπτικών χρηματοπιστωτικών αξιών. Κέρδισαν εκατομμύρια σε αμοιβές προσφέροντας γελοίες αξιολογήσεις και παράλληλα κέρδισαν υποβαθμίζοντας το ελληνικό χρέος και κατά συνέπεια βοηθώντας στην τεράστια αύξηση των επιτοκίων με τα οποία χρεώνουν την ελληνική κυβέρνηση τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Αντί να χορηγούν μια αληθινή πληροφορία για την ασφάλεια του δημόσιου χρέους- που ο οποιοσδήποτε μεγάλος επενδυτής μπορεί να κρίνει από μόνος του- λειτουργούν σαν ένα παγκόσμιο καρτέλ χειραγώγησης των πιστώσεων, σηματοδοτώντας πότε πρέπει να αυξηθούν τα επιτόκια, εμποδίζοντας τον ανταγωνισμό στις κεφαλαιαγορές ο οποίος ενδεχομένως να οδηγούσε σε χαμηλότερα επιτόκια το δημόσιο χρέος.

Ενα διεθνές ινστιτούτο έπρεπε να προσφέρει αξιολογήσεις δημόσιου χρέους. Αυτό θα βοηθούσε τον ανταγωνισμό στις πιστωτικές αξιολογήσεις και θα μείωνε τον μονοπωλιακό ρόλο των κορυφαίων οίκων αξιολόγησης.

Από τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από ΔΝΤ, ΕΚΤ, Κομισιόν, τα αποτελέσματα πιθανόν να είναι καταστροφικά όπως ήταν για τόσες άλλες χώρες που έπεσαν θύματα των διαρθρωτικών προγραμμάτων του ΔΝΤ.

Η Ελλάδα έχει ανάγκη να κινηθεί προς την κατεύθυνση της οικονομικής ανάπτυξης και της αύξησης της απασχόλησης, όμως αυτό δεν θα συμβεί με τα νεοφιλελεύθερα μέτρα λιτότητας. Ο δρόμος της εξόδου είναι η καταστροφή της ιδεολογικής ηγεμονίας της χρηματοοικονομικής ορθοδοξίας. Εάν κάτι πρέπει να μάθουμε από αυτήν την κρίση, είναι ότι πολιτικές οι οποίες βάζουν την τραπεζική πάνω από την πραγματική οικονομία προορίζονται να μας καταστρέψουν. Πληθωρισμός-στόχος και απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών αποτελούν παραδείγματα αυτών.

Ο στόχος πρέπει να είναι η πραγματική επένδυση, η πραγματική δημιουργία απασχόλησης. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι τίποτα άλλο από ένας μηχανισμός διευκόλυνσης αυτών. Η κυβέρνηση, τα συνδικάτα, οι οργανώσεις των αγροτών, πρέπει να σταματήσουν να ακούν αποκλειστικά τις συμβουλές των τραπεζιτών για την οικονομία και να ακούσουν περισσότερο αυτούς που εμπλέκονται στην πραγματική οικονομική δραστηριότητα -τους εργαζόμενους, τις βιομηχανίες, τους αγρότες. Γνωρίζουν τι θέλουν από το χρηματοπιστωτικό σύστημα: περισσότερη και καλύτερη πίστωση, μεγαλύτερη πρόσβαση στις τραπεζικές διευκολύνσεις, καλύτερα ασφαλιστικά πακέτα. Ο επανασχεδιασμός της πολιτικής οικονομίας και των ινστιτούτων που υπηρετούν τις ανάγκες των ανθρώπων είναι ο μοναδικός δρόμος εξόδου από τις διαρθρωτικές κρίσεις της καπιταλιστικής οικονομίας.

Gerald Epstein, καθηγητής Οικονομικών και συνδιευθυντής του Political Economy Research Institute στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης.

Ο συνδυασμός του κ.Ν.Στουπή για το θέμα της ρύπανσης του Κορινθιακού

Οι εικόνες από τα διεθνή Μ.Μ.Ε. για τη διαρροή της κόκκινης λάσπης από εργοστάσιο παραγωγής αλουμίνας στην Ουγγαρία είναι εικόνες φρίκης.
Τα ΜΜΕ λένε πως η κόκκινη λάσπη στην είναι «τοξική», «δηλητηριώδης», «επικίνδυνη για την δημόσια υγεία», «περιέχει βαρέα μέταλλα», «είναι καυστική», «περιέχει ραδιενεργά υλικά». Στην Ουγγαρία η κόκκινη λάσπη αποθηκεύεται σε επίγειες δεξαμενές... και φαίνεται.
Στον κλειστή θάλασσα του Κορινθιακού για 5 δεκαετίες διοχετεύονται 750,000 περίπου τόνοι το χρόνο…και κρύβονται. Οι μελέτες και τα στοιχεία των επιστημονικών φορέων και του Πανεπιστημίου της Πάτρας, λένε πως το 1/5 του βυθού του Κορινθιακού έχει καλυφθεί από την κόκκινη λάσπη του ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Οι τοπικοί φορείς, οι κάτοικοι των νομών του Κορινθιακού το προηγούμενο διάστημα ανέπτυξαν πρωτοβουλίες για τη σωτηρία του Κορινθιακού και προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τους φορείς άσκησης πολιτικής.
Αίτημα όλων ήταν να λάβουν μέτρα έτσι ώστε να μην μετατραπεί ο Κορινθιακός σε βιομηχανική χαβούζα.
Αίτημα αιχμής ήταν και είναι να σταματήσει η εναπόθεση κόκκινης λάσπης στο βυθό του Κορινθιακού και να αρχίσει άμεσα η απορρύπανση του.
Σε όλους νομούς του Κορινθιακού, οι αριστερές και περιβαλλοντικά ευαίσθητες δυνάμεις και οργανώσεις έθεσαν το θέμα στη Βουλή αλλά και στα Νομαρχιακά Συμβούλια, τα οποία δήλωναν ανευθυνουπεύθυνα και αναρμόδια.
Ποιος όμως θα αναλάβει τις ευθύνες για τις συνέπειες στην υγεία των πολιτών και ποιος για τις επόμενες γενιές από το συνεχιζόμενο έγκλημα ;
Πως μετριέται, η υγεία τόσων ανθρώπων που ζουν στην περιοχή της Βοιωτίας και της Φωκίδας αλλά και όλων των νομών περιοχών του Κορινθιακού;
Ολοι λένε πως για την σημερινή κατάντια και την περιβαλλοντική υποβάθμιση σε συγκεκριμένες περιοχές της περιφέρειάς μας, φταίει το πολιτικό σύστημα.
Δηλαδή αυτοί που κυβέρνησαν τριάντα-σαράντα χρόνια τώρα, αυτοί που χωροθέτησαν και εφάρμοσαν πολιτικές και μοντέλα ανάπτυξης. Δηλαδή αυτοί που άσκησαν διοίκηση. Δηλαδή το ίδιο πολιτικό προσωπικό, που στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης αδιαφόρησε για το περιβάλλον και τις αναγκαίες περιβαλλοντικές πολιτικές.
Αυτό το πολιτικό προσωπικό της δικομματικής εναλλαγής που σφυρίζοντας αμερικάνικα, επιμένει να κυβερνά ακόμη και σήμερα και να ζητά την ψήφο μας στις περιφερειακές εκλογές. Αλήθεια τι θα προτείνουν και τι θα κάνουν για την περιβαλλοντική πολιτική στην περιφέρεια και στoν Κορινθιακό;. Η θα δηλώνουν και στην νέα περίοδο ανευθυνουπεύθυνοι ;
Καλούμε τους πολίτες να αντισταθούν στην βαρβαρότητα της λεγόμενης «ανάπτυξης», που δρομολογεί την καταστροφή του περιβάλλοντος για τις επόμενες γενεές.
Στις περιφερειακές εκλογές και στην καθημερινή ζωή έχουμε την δύναμη.
Στις εκλογές ας τους σταματήσουμε, να χτυπάνε την πλάτη των πολιτών και να υποθηκεύουν το μέλλον μας.
Η αποχή δεν είναι λύση. Ούτε η παραίτηση.

Μιζέρια και κακομοιριά - δεν ειναι αυτο που ζητούν οι πολίτες !

Σε λιγότερο απο 30 μερες θα γίνουν οι εκλογές για τη τοπική αυτοδιοίκηση και ουσιαστικά μέχρι σήμερε κανένας υποψήφιος δεν έχει ανακοινώσει πλήρη συνδυασμό, έστω + ή - 10%. Τι σημαίνει αυτό? ¨οτι όλοι έχουν προβλήματα στελέχωσης. Και καλά, αυτοί που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) δικαιολογημένα, αλλά οι υπόλοιποι? Όλοι αυτοί που εύκολα μπορούσαν κα κάνουν κριτική και να μείνουν κάθε φορά στο απυρόβλητο, χρησιμοποιώντας τον εύκολο λαϊκισμό και την χρήση κάποιων μύθων "πρωτοπορίας", "προοδευτικότητας", "αντικειμενικότητας"? Γιατί και αυτοί έχουν προβλήματα? Γιατί η στείρα άρνηση και μόνο δεν φτάνει, η κριτική πρέπει να συνοδεύεται και από προτάσεις, άμεσες, πραγματοποιήσιμες και κατανοητές στο μέσο πολίτη.
Σίγουρα ο τελευταίος έχει κουραστεί από όλα αυτά και την έλλειψη αυτού που θέλει για να έχει μια καλλίτερη ζωή. Θέλει λύσεις εδώ και τώρα. Για την αντιμετώπιση της ρύπανσης του περιβάλλοντος, το κυκλοφοριακό, τον ασύδοτο καταναλωτισμό, την δήθεν "σοβαροφάνεια", τη δήθεν λατρεία της πόλης και του νομού, την ποιότητα ζωής. Και κανένας από αυτούς - τους υποψήφιους - δεν μπορεί να τη δώσει. Αντίθετα όλοι μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι λειτουργούν βάσει προσωπικών συμφερόντων και μικροπολιτικών.
Τα τοπικά προβλήματα και η τοπική ευημερία απαιτούν τοπική συνεννόηση και συνεργασία όλων των πολιτικών σχηματισμών και κοινωνικών ομάδων ή τέλος πάντων αυτών που έχουν - ή θέλουν να λένε ότι έχουν - προοδευτική αντίληψη. Χωρίς αυτή τη τοπική συνεννόηση, τα προβλήματα της κάθε περιοχής θα εξακολουθούν να λιμνάζουν και το πολιτικό σκηνικό και κοινωνικό "γίγνεσθαι" θα παραμένουν εγκλωβισμένα σε λογικές της δεκαετίας του 80.
Δεν νομίζεται κύριοι υποψήφιοι ότι είναι καιρός να απεγκλωβιστούμε απο αυτό το φαύλο κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά? Έχετε το θάρρος να αφήσεται κατα μέρος τις προσωπικές φιλοδοξίες και μικροσυμφέροντα και να συζητήσετε μεταξύ σας για το πως θα αλλάξουμε τη πόλη?
Για αυτό χρειάζεται ενας υπερκομματικός συνδυσαμός, χωρίς "πεφωτισμένους" - αυτοί έχουν απο καιρό τελειώσει για το κοινωνικό γίγνεσθαι - αλλά με επικεφαλής που ανιδιοτελώς θα εργαστούν για το καλό της τοπικής κοινωνίας και θα μπορούν να δεχτούν τη συλλογική αρχηγία και τη κυκλική εναλλαγή στην εξουσία. Αλλιώς θα είσαστε ανάξιοι της αποστολής πυ θέλουμε ακόμη να πιστεύουμε ότι ονειρεύεστε.....
Υπάρχει ακόμη καιρός μέχρι το Σάββατο που έρχεται. Αλλιώς όλοι θα είσαστε ά (να) ξιοι της μοίρας σας..............

Μερικές σκέψεις για τις επόμενες εκλογές στη τοπική αυτοδιοίκηση

Μερικές παλιές μας σκέψεις (σχεδον 8 χρόνια πριν) εξακολουθούν δυστυχώς να διατηρούνται στην επικαιρότητα. Η πρόσφατη διοικητική μεταρύθμιση και οι ερχόμενες εκλογές στη Τ.Α τις κάνουν ακόμη πιο επικαιρες. Μεταξύ αυτών ήταν και τα παρακάτω:
Α) Τα τοπικά προβλήματα και η τοπική ευημερία απαιτούν τοπική συνεννόηση και συνεργασία όλων των πολιτικών σχηματισμών και κοινωνικών ομάδων ή τέλος πάντων αυτών που έχουν - ή θέλουν να λένε ότι έχουν - προοδευτική αντίληψη. Χωρίς αυτή τη τοπική συνεννόηση, τα προβλήματα της κάθε περιοχής θα εξακολουθούν να λιμνάζουν και το πολιτικό σκηνικό και κοινωνικό "γίγνεσθαι" θα παραμένουν εγκλωβισμένα σε λογικές της δεκαετίας του 80.
Β) Υπάρχει μια υπολογίσιμη απόσταση μεταξύ του εκλογικού ποσοστού των βουλευτικών εκλογών που έλαβαν τα κοινοβουλευτικά κόμματα και της επιθυμητής επιλογής των οπαδών τους για τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο που στηρίζουν συγκυριακά οι υπάρχουσες δομές αυτών των κομματικών σχηματισμών τοπικά ή και περιφερειακά.
Γ) Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των απαιτήσεων των δημοτών από το δήμαρχο, λόγω των αναγκών πού έχει η σύγχρονη εποχή – τεχνολογικές και κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις καθώς και νέες αρμοδιότητες των ΟΤΑ - και των πραγματικών δυνατοτήτων που έχει ο κάθε ένας ξεχωριστά από την ιστορία που «σέρνει».
Δ) Αρκετά στελέχη «μυρίζονται» τα νέα δεδομένα και – προς τιμή τους – έχουν το θάρρος να τα αναφέρουν και να αγωνιστούν για αυτά εντός των κομματικών σχηματισμών που ανήκουν, όμως οι υπάρχουσες κομματικές – και συντηρητικές – αντιλήψεις και συσχετισμοί που επικρατούν εκεί, δεν είναι πάντα ικανές να αρνηθούν τον παλιό κακό εαυτό τους και να κάνουν πράξη τις νέες ιδέες και αντιλήψεις.
Ε) Χρειάζεται πραγματική και ουσιαστική αξιολόγηση το χάσμα που υπάρχει μεταξύ αναγνωρισιμότητας και εκλεξιμότητας, δεδομένου ότι είναι δύο διαφορετικά και πολύ απέχοντα μεταξύ τους πράγματα.
ΣΤ) Δεν χρειάζεται να υποτιμηθεί η αναγκαιότητα ουσιαστικής αυτοκριτικής των πεπραγμένων ή μη όλων αυτών, πού όντας τοπικοί άρχοντες άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν. Ας πούνε σε τελευταία ανάλυση τι ήθελαν να κάνουν και γιατί δεν το έκαναν, χωρίς όμως να ξεχνάν ότι οι δυνατότητες επικοινωνίας και πληροφόρησης σήμερα είναι πολύ διαφορετικές από τη δεκαετία του 60 όταν γυρίστηκε το έργο " Μην είδατε το Παναή?" σε γνωστό ξενοδοχείο της πόλης.
Σήμερα, παρουσιάζεται το ¨ελληνικό παράδοξο¨, αποτυχημένοι δήμαρχοι σε λιλιπούτιους δήμους (που με τα διεθνή στάνταρντ θα χαρακτηριζόντουσταν οικισμοί ή χωριά) να διεκδικούν χωρίς καμμία αιδώ (υποστηριζόμενοι από τις κομματικές νομενκλατούρες, που τόσο έχουν ταλαιπωρήσει τις τοπικές κοινωνίες) υποψηφιότητα στους μεγαλύτερους αυτοδιοικητικούς σχηματισμούς.
Ισως θα πρέπει να γίνει κάποιο crash test όπως αυτό που έγινε στο τραπεζικό τομέα για να καταλάβουν και οι ίδιοι ότι πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους και να αφήσουν κάποιυς νέους και ικανούς ανθρώπους να δοκιμάσουν στις νέες συνθήκες. Βέβαι οι πολίτες της Εύβοιας και της Στερεάς, αλλά και όλης της χώρας από την ίδια την εμπειρία τους είναι σε θέση να βεβαιώσουν, ότι επιτυχημένο δήμαρχο είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς στο σημερινό σκηνικό. Παντού ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, έλλειψη οράματος, απουσία στρατηγικής, κυριαρχία συντεχνιακών και προσωπικών συμφερόντων και μεγάλη διαφθορά. Το "ψαρι βρωμάει από το κεφάλι", όμως συνήθως κατηγορούνται όλοι οι άλλοι εκτός από τα "κεφάλια" που είτε δεν είχαν ιδέα, είτε το κατάλβαν αργά, είτε αποπλανήθηκαν, είτε.... είτε ... ειτε...

Ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα? Ποια είναι η επιθυμητή και ορθολογική επιλογή για την τοπική κοινωνία σε επίπεδο δήμου? Αυτό είναι ένα ζήτημα που σε τελευταία ανάλυση υπεύθυνα θα λύσουν οι δημότες της κάθε περιοχής στις εκλογές χωρίς όμως να ξεχνούν:
- Ότι ψηφίσουν, αυτό και θα γευτούν τα επόμενα χρόνια, αφού μετά τη κάλπη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται
- Την αναγκαιότητα καθιέρωσης της άδολης απλής αναλογικής και για τις εκλογές στη τοπική αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών
- Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και την αναντιστοιχία λόγων και έργων κομματικών υποψηφίων και σχηματισμών, που έδειξαν ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα τοπικά και άλλα προβλήματα της σύγχρονης κονωνίας
- Το χάσμα μεταξύ Δημοκρατίας και κομματικοποίησης
- Την λιμνάζουσα - δεκαετίες τώρα - υπανάπτυξη της περιοχής και την έντονη οικολογική της υποβάθμιση
- Τις έντονες επιπτώσεις της σύγχρονης πολύπλευρης κρίσης στη ποιότητα ζωής των δημοτών
- Το έλλειμμα πορείας υλοποίησης των οραμάτων για την ανάπτυξη του νομού.
- Τις ευθύνες όλων των αρχών της περιοχής (της Νομαρχίας συμπεριλαμβανομένης) για την αξιοποίηση των ευκαιριών που χάθηκαν σε ευνοϊκές συγκυρίες (βλ. Ολυμπιάδα 2004 σε ένα Δήμο και νομό που απέχει 50 λεπτά από την Αθήνα, ανάπτυξη επιχειρηματικού και συνεδριακού τουρισμού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και υπηρεσιών κλπ).
Αν τα ξεχάσουν θα υποστούν για τα επόμενα χρόνια τα ίδια και περισσότερα από όσα έζησαν την προηγούμενη τετραετία στη περιοχή τους.
Τέλος προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης, ο συγγραφέας δηλώνει ότι το παρόν άρθρο δεν εντάσσεται και δεν προέρχεται από καμιά κομματική ντιρεκτίβα ή ανάλογη λειτουργία, αφού αυτά τα έχει από καιρό απορρίψει.

Ο Φιλήμων για τον δίκαιο άνθρωπο

" Ανήρ δίκαιος εστιν ούχ ο μη αδικών, αλλ΄ οστις αδικείν δυνάμενος μη βούλεται " (Στοβαίου Ανθολόγιον, Θ 22) - Δίκαιος είναι όχι αυτός που δεν αδικεί, αλλά αυτός που ενώ μπορεί δεν θέλει να αδικήσει

The righteous is not the one who does not be injustice, but the one who, while he can, does not want to be unfair

Праведник не тот, кто не делает зла, а тот, кто, хотя и может не хочет становится несправедливым

ΔΝΤ: Δεν ζητάμε περικοπή 13ου και 14ου μισθού στην Ελλάδα (*)

(*) Από το www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Σε ερώτηση αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητεί την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, η διευθύντρια Εξωτερικών Σχέσεων του ΔΝΤ, Καρολάιν Ατκινσον, απάντησε αρνητικά, σημειώνοντας ότι «δεν είναι μέρος του προγράμματος της ελληνικής κυβέρνησης και συμφωνούμε με την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν χρειάζεται να επιβληθούν περικοπές στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα».

Η κ. Ατκινσον σημείωσε ότι υπάρχει ένα ζήτημα ανταγωνιστικότητας το οποίο αντιμετωπίζει η Ελλάδα και τόνισε ότι το οικονομικό περιβάλλον εντός του οποίου θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε θα αλλάξει, αφού θα τερματισθούν διάφοροι περιορισμοί στη λειτουργία του εμπορίου, θα ανοίξουν επαγγέλματα και θα υπάρξει περισσότερη ανταγωνιστικότητα, ενώ και οι εξελίξεις στον δημόσιο τομέα αναπόφευκτα θα επηρεάσουν και τον ιδιωτικό.

Η αξιωματούχος του ΔΝΤ κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι αυτό που έχει σημασία είναι να αντιμετωπίσει η Ελλάδα το διπλό πρόβλημα της χαμηλής ανταγωνιστικότητας και του υψηλού χρέους και προς αυτή την κατεύθυνση έχουν νομοθετηθεί συγκεκριμένα μέτρα και πολλά εξ αυτών ήδη εφαρμόζονται.

Επτά μύθοι και αλήθειες για το ΔΝΤ (*)

(*) Της Κατερίνας Σώκου από το http://news.kathimerini.gr

Η προσφυγή στο ΔΝΤ σημαίνει δυσάρεστα μέτρα που θα αγγίξουν κυρίως το Δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα .....Oσο για τις ρητορείες περί απώλειας της ανεξαρτησίας και εισβολής του αμερικανικού καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου εξτρεμισμού, ανήκουν είτε στη σφαίρα του μύθου, είτε στην ιστορία...

1. Κινδυνεύουν οι καταθέσεις στις τράπεζες. Μύθος
... Σε καμιά περίπτωση παρέμβασης του ΔΝΤ δεν έχουν χαθεί καταθέσεις. Είναι γεγονός όμως ότι στην περίπτωση της Αργεντινής, η κυβέρνηση της χώρας μπλόκαρε τις καταθέσεις. Αυτό έγινε προκειμένου να αποτραπεί η φυγή κεφαλαίων, καθώς προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματος, που μέχρι τότε είχε σταθερή ισοτιμία με το δολάριο.
2. Επίκειται αναδιάρθρωση του χρέους. Ανοιχτό ενδεχόμενο
Η εμπλοκή του ΔΝΤ φέρεται να απομακρύνει αυτό το ενδεχόμενο, αλλά δεν το αποκλείει. Καθώς όμως κυκλοφόρησαν εκθέσεις ξένων τραπεζών με εκτιμήσεις περί αναδιάρθρωσης του χρέους ακόμη και κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων με το ΔΝΤ, ο Ντομινίκ Στρος-Καν χρειάσθηκε να τονίσει κατηγορηματικά ότι δεν τίθεται ζήτημα αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους. Είναι πάντως ένα ενδεχόμενο.
3. Στο εξής θα κυβερνούν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ. Μύθος
Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ θα παρακολουθούν την εφαρμογή των συμφωνηθέντων με την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να εγκρίνουν την απελευθέρωση των δόσεων του δανείου....Η εμπλοκή των στελεχών του ΔΝΤ περιορίζεται στην παρακολούθηση των υποχρεώσεων που θα αναλάβει η κυβέρνηση, εφόσον επιθυμεί τα χρήματα του ΔΝΤ.
4. Το ΔΝΤ είναι όργανο του αμερικανικού καπιταλισμού. Μύθος
...Κάποιοι Ρεπουμπλικανοί, μάλιστα, θεωρούν το ΔΝΤ όργανο των Ευρωπαίων και, υπό την ηγεσία ενός Γάλλου σοσιαλιστή όπως ο Ντομινίκ Στρος-Καν, υπερβολικά προοδευτικό. Είναι χαρακτηριστική η απροθυμία που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ να προικοδοτήσει με επιπλέον κεφάλαια τον διεθνή οργανισμό....
5. Ακολούθησε νεοφιλελεύθερες, επώδυνες συνταγές. Αλήθεια
...ήταν πράγματι νεοφιλελεύθερες...Σήμερα, όμως, έχει εγκαταλείψει κάποιες από τις ορθοδοξίες του παρελθόντος...
6. Θα ζητήσει αυστηρότερα μέτρα, όπως περικοπές στο Δημόσιο. Αλήθεια
Πολλοί οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η άσκηση που καλείται να λύσει η Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής στην ιστορία. Σύμφωνα με υπολογισμούς, θα κληθούμε να εξοικονομήσουμε 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ σε δύο χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, μεγάλη έμφαση θα δοθεί στον περιορισμό του υπέρογκου δημόσιου τομέα.
7. Οι περικοπές μισθών και συντάξεων θα αγγίξουν και τον ιδιωτικό τομέα. Αλήθεια.
Το ΔΝΤ εστιάζει στη μείωση του κόστους παραγωγής... Στο στόχαστρο έβαζε και τις συντάξεις, προτείνοντας μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης και υπολογισμό των συντάξεων με βάση τις αποδοχές όλου του εργασιακού βίου και όχι των τελευταίων πέντε ετών.
Περισσότερα στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100016_25/04/2010_398888

Ο Ηρόδοτος για τα μεγάλα έργα

" Για τα μεγάλα έργα πρέπει κάποιος να αναλαμβάνει και μεγάλους κινδύνους" (Στοβαίου Ανθολόγιο Ζ 33) 

For big projects, someone has to take big risks

Для больших проектов кто-то должен идти на большой риск

Λιγότερο δανεισμένοι από τους Ευρωπαίους οι Έλληνες (*)

(*)Της Έφης Καραγεώργου από το www.capital.gr
Τελικά μήπως η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτή που μας παρουσιάζουν. Γιατί δεν εξετάζουν την οικονομική ζωή συνολικά, ως άθροισμα του ιδιωτικού και δημοσίου χρέους? Και γιατί για το δεύτερο να μην πληρώσουν όλοι αυτοί που το δημιούργησαν και το εκμεταλλεύτηκαν πολιτικά? και βέβαια και αυτοί που επωφελήθηκαν σίγουρα.(σχόλιο δικό μας)
Δείτε τι χρωστάνε οι ιδιώτες (επιχειρήσεις και νοικοκυριά) σε κάθε κράτος της ΕΕ:
- Ηνωμένο Βασίλειο (είναι εκτός ζώνης του ευρώ) με πληθυσμό 61,7 εκατ. άτομα το σύνολο του δανεισμού (επιχειρήσεων και νοικοκυριών) στο τέλος του 2008 ήταν 5,11 τρισ. ευρώ στο 281% του ΑΕΠ.
- Λουξεμβούργο (πληθυσμός 476.200 άτομα) δάνεια ύψους 202,8 δισ. ευρώ στο 553%.
- Μάλτα (πληθυσμός 404.962 άτομα) δάνεια 25 δισ. ευρώ στο 433% του ΑΕΠ.
- Κύπρος (πληθυσμός 766.400 άτομα) δάνεια 54,4 δισ. ευρώ στο 321% του ΑΕΠ.
- Ιρλανδία (πληθυσμός 4,23 εκατ. άτομα) δάνεια 481 δισ. ευρώ στο 259%.
- Κάτω Χώρες (πληθυσμός 16,47εκατ. άτομα) δάνεια 1,1 τρισ. ευρώ στο 185% του ΑΕΠ.
- Ισπανία (πληθυσμός 45,11 εκατ. άτομα) δάνεια 1,98 τρισ. ευρώ στο 181% του ΑΕΠ.
- Πορτογαλία (πληθυσμός 10,59 εκατ. άτομα) δάνεια 281,76 δισ. ευρώ στο 169% του ΑΕΠ.
- Αυστρία (πληθυσμός 8,31 εκατ. άτομα) δάνεια 420 δισ. ευρώ στο 149% του ΑΕΠ.
- Γερμανία (πληθυσμός 82,31 εκατ. άτομα) δάνεια 3,23 τρισ. ευρώ στο 129% του ΑΕΠ.
- Γαλλία (πληθυσμός 63,39 εκατ. άτομα) δάνεια 2,3 τρισ. ευρώ στο 117% του ΑΕΠ.
- Βέλγιο (πληθυσμός 10,66 εκατ. άτομα) δάνεια 402 δισ. ευρώ στο 117% του ΑΕΠ.
- Ιταλία (πληθυσμός 59,13 εκατ. άτομα) δάνεια 1,8 τρισ. ευρώ στο 115% του ΑΕΠ.
- Σλοβενία (πληθυσμός 2,01 εκατ. άτομα) δάνεια 34,54 δισ. ευρώ στο 93% του ΑΕΠ.
- Ελλάδα (πληθυσμός 11,12 εκατ. άτομα) δάνεια 225 δισ. ευρώ στο 92% του ΑΕΠ.
- Φιλανδία (πληθυσμός 5,3 εκατ. άτομα) δάνεια 165,46 δισ. ευρώ στο 89,6% του ΑΕΠ.
- Σλοβακία (πληθυσμός 5,38 εκατ. άτομα) δάνεια 30,75 δισ. ευρώ στο 47,4% του ΑΕΠ.
- Επίσης στη Δανία που είναι εκτός ευρωζώνης (πληθυσμός 5,5 εκατ. άτομα) δάνεια 554 δισ. ευρώ στο 238% του ΑΕΠ.
Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.capital.gr/News.asp?id=926225

Ο Σόλων για τις συμβουλές

"Συμβούλευε όχι τα ευχάριστα, αλλά τα σωστά" (Στοβαίου Ανθολόγιο ΙΓ 20)

To advise not the pleasant, but the right

Советовать не приятное, а правильное

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ : ” ΤΙΜΩΡΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ” ! (*)

(*) Του Ανδρέα Βέρ (Andreas Wehr ), συνεργάτη της “Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Αριστεράς” ( GUE/NGL ) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συντονιστή της “Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικής Πολιτικής” ( ECON ). Για περισσότερες αναλύσεις και τοποθετήσεις του : www.andreas-wehr.eu (Μετάφραση-απόδοση:ΝΤΑΝΤΟΝ)

Οι τίτλοι των εφημερίδων δεν θα μπορούσαν να είναι πιο δραματικοί. “Η Ελληνική Μιζέρια” ( Φράνκφουρτερ Αλλγκεμάϊνε-7/1/10 ) , “Δυναμίτης στην Νομισματική Ένωση” ( επίσης “Φ.Α.”-29/1/10 ) , “Απεταθρώθει στην Μεσόγειο” ( Ντη-Τσάϊτ-14/1/10), “Τερατώδες Έλλειμμα” ( Ντερ Σπήγκελ-Διαδυκτίου-5/12/09 ) , “Η πιστωτική κρίση οξύνεται” ( επίσης “Φ.Α”-29/1/10 ).
Όλα τα σχετικά δημοσιεύματα μιλούν για τα “παραποιημένα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας” , για “αυξημένα επιτόκια κινδύνου”, για ένα “Bail-out” ( “αποκοπή” ) ,για μια προεξέχουσα – ειδική- αντιμετώπιση του χειροδεμένου και ανήμπορου οφειλέτη ( την Ελλάδα ) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.Τι αληθεύει από όλα αυτά ; Περι τίνος πρόκειται ; Είναι η Ελλάδα , η οποία εκτός των άλλων είναι μέλος της Ε.Ε. και της Νομισματικής Ένωσης , ένα αποτυχημένο κράτος ( “faile state”) ;
Και βέβαια όχι. Απειλείται , βρίσκεται υπό πτώχευση ; Ούτε αυτό συμβαίνει.

Το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας συμβαίνει να είναι υψηλό , υπερβαίνει το 113 % του Α.Ε.Π. της , όμως ακόμα μεγαλύτερο είναι το σχετικό χρέος της Ιταλίας ( 115 % του Α.Ε.Π. ) και της Ισλανδίας ( η οποία πιέζει για να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ζώνη ) ανέρχεται στο 118 %.
Το Δημόσιο Χρέος του Βελγίου είχε ανέλθει το 1993 στο 140 % του Α.Ε.Π. , χωρίς να της απαιτηθεί να κηρύξει ¨πτώχευση”. Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης μάλιστα συναντάμε πολύ μεγαλύτερα Κρατικά -Δημόσια Χρέη , όπως είναι αυτό της Ιαπωνίας το οποίο ανέρχεται στο 189,6 % του Εθνικού της Εισοδήματος. Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα για έναν ενδεχόμενο κίνδυνο πτώχευσης της Ελλάδας.
Το αποδεικνύει και το γεγονός ότι μόλις στις 26 Ιανουαρίου 2010 πέτυχε να δανειστεί 8 δις Ευρώ . Και βέβαια οι ενδιαφερόμενοι ( σ.σ.μ. το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα ) δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό για να προχωρήσουν σε αυτόν τον δανεισμό. Αντίθετα μάλιστα , ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν το τριπλάσιο ποσό ( βλέπε “F.A.Z.” – 29/1/10 ). Για τον ίδιο λόγο δεν δυσκολεύονται να ικανοποιήσουν ένα νέο προγραμματιζόμενο από την Ελλάδα δάνειο , ύψους 5 δις Ευρώ.
Για παράδειγμα, διαφορετικά φαίνεται να είναι τα πράγματα για την “πιστοληπτική ικανότητα” της Λετονίας. Τελευταία αποφασίστηκε να αναβληθούν τα προβλεπόμενα σχέδια της για την σύναψη ενός Κρατικού Δάνειου.
Η Λετονία βρίσκεται εκτός “Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ζώνης” , η Ελλάδα όμως εντός.
Μήπως σημαίνει το γεγονός αυτό ότι η Ελλάδα “θέτει σε κίνδυνο το κοινό νόμισμα του Ευρώ” ; Μήπως θα ήταν καλλίτερο να εγκαταλείψει την “Ευρωπαϊκή-Νομισματική-Ζώνη”;
Τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα μας λένε πως η Ελλάδα δεν διαθέτει το απαιτούμενο “ειδικό οικονομικό βάρος” για να μπορέσει να βλάψει το Ευρώ.
Αυτό γίνεται περισσότερο αντιληπτό εάν εξετάσει κανείς τους απόλυτους αριθμούς.
Το Ελληνικό Δημόσιο Έλλειμμα , ύψους 406 εκατομμυρίων δολαρίων , το υπερβαίνουν , σε σημαντικό βαθμό , κυρίως η Ισπανία ( 695 εκατομμύρια ) και η Ιταλία με ένα χρέος των 2.062 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ακόμα και εάν συμβαίνει να αυξάνεται , στο ελάχιστο , ο “Γενικός Δανεισμός” της Ευρώ-Ζώνης , με τα αυξανόμενα ελλείμματα της Ελλάδας , η πραγματικότητα δείχνει ότι η υπάρχουσα δυναμική “Συνολικής Χρέωσης” της Ευρώ-Ζώνης παραμένει σε καλά επίπεδα αντιμετώπισης και διόρθωσης (“moderat” ).
Το 2009 το χρέος της αυξήθηκε κατά 6 % , γεγονός που αποκλίνει , στο διπλάσιο από το ανώτατο όριο ( 3 % ) που έχει θέση , βάση Συμφωνίας, η Ε.Ε. , Όμως δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός πως το 2009 ήταν το χειρότερο έτος της Διεθνούς οικονομικής κρίσης. Όπως επίσης και το γεγονός ότι διατέθηκαν τεράστια πακέτα ” Οικονομικής Διάσωσης-Ενίσχυσης των Τραπεζών” και δρομολογήθηκαν πολύ ακριβά -πέρα του φυσιολογικού οικονομικού κόστους και των πραγματικών αναγκών – προγράμματα “ανάκαμψης της οικονομίας” .
Παράλληλα υπήρξε στασιμότητα ή μείωση στην είσπραξη των φορολογικών οικονομικών πόρων. Με ένα “Γενικό Δανεισμό”στο ύψος του 6 % μπορούμε να πούμε πως η Εύρω-Ζώνη βρίσκεται ,συγκριτικά σε Παγκόσμιο Επίπεδο, ακόμα σε μια καλή κατάσταση.
Το 2010 το Δημόσιο έλλειμμα των Η.Π..Α. ανέρχεται στο 10 % και σε χώρες , όπως στην Ιαπωνία και την Αγγλία ,υπερβαίνει κατά πολύ αυτό της Ευρώ-Ζώνης.
Συνεπώς δεν υπάρχει καμία αιτία για την πρόκληση πανικού στις Βρυξέλλες.

Η Πολιτική Σκοπιμότητα
Για ποιους λόγους λοιπόν προκλήθηκε όλη αυτή η φιλολογία και η διαμάχη για την Ελλάδα ; Πίσω από τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα. Πρόκειται για την προσπάθεια επιβολής “πάση θυσία” , και ανεξαρτήτου κόστους και συνεπειών , του ” Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης”, με όλες τις προβλεπόμενες εντολές- προδιαγραφές και κυρώσεις .
Κυρίως για την επιβολή όλων των μέτρων του “Συμφώνου Σταθερότητας”, όπως το οραματίσθηκαν οι αρχικοί του εμπνευστές , δηλαδή ο πολιτικός κόσμος – το πολιτικό κατεστημένο -της Γερμανίας και οι Γερμανοί τραπεζίτες , οι όποιοι επιμένουν να το διατηρήσουν – απαρέγκλιτα.
Σήμερα επίσης μέσα στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση παίζεται και ένα παιχνίδι διασφάλισης της πολιτικής επικυριαρχίας- πρωτοκαθεδρίας.
Ο “Κεντρικός Πυρήνας” της Ε.Ε. , συσπειρωμένος γύρω από την Γερμανία , πυρήνας που – παρά την παρούσα οικονομική κρίση – διαθέτει ακόμα “Νομισματική-Οικονομικό-Πολιτική-Σταθερότητα” , θέλει να κρατήσει την εξασθενημένη Ευρωπαϊκή Περιφέρεια , την Ιρλανδία , Πορτογαλία , την Ισπανία , την Ιταλία και βέβαια την Ελλάδα , στην “δική του χαραγμένη πορεία και γραμμή” .
Για τους λόγους αυτούς υποβαθμίζεται σήμερα συστηματικά η Ελλάδα. Στον “πίνακα των ανακοινώσεων” έχει αναρτηθεί η “επαπειλούμενη κρατική πτώχευση της”.
Η Ελλάδα ενδείκνυται , όσο καμία άλλη χώρα στον κόσμο , για την διεξαγωγή μιας «Επιχείρηση Τιμωρίας».
Εξ αρχής την θεωρούσαν σαν ένα “ανάγωγο παιδί” , μάλιστα και σαν ένα “νόθο παιδί” της Ευρώ-Ζώνης. Κανονικά δεν θα έπρεπε να συμμετάσχει σε αυτήν , όταν ήδη το 2001 με την είσοδο της είχε παραποιήσει τα οικονομικά στατιστικά της στοιχεία.
Βέβαια τα αντίστοιχα στοιχεία είχε παραποιήσει και η Ιταλία. Μόνο που με το Συνιδρυτικό αυτό μέλος της Ε.Ε. (σ.σ. την Ιταλία ) δεν μπορεί να συμπεριφέρεται κανείς με τέτοιον αχαλίνωτο τρόπο όπως συμπεριφέρεται απέναντι στην Ελλάδα. Με τελείως διαφορετικό τρόπο την αντιμετωπίζουν.
Ο κ. Otmar Issing , πρώην Διευθύνων Οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας , είχε δηλώσει σχετικά :
“… καμία άλλη χώρα εκτός από την Ελλάδα δεν κατάφερε να αντλήσει , στην διάρκεια πολλών χρόνων , τόσα μεγάλα οφέλη από την Νομισματική Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα να παραβιάζει , τόσο πολύ , τους “Κοινούς Κανονισμούς”

Στην εικόνα αυτή βοήθησε και το γεγονός ότι μετά από την κυβερνητική αλλαγή στην Αθήνα τον Οκτώμβρη του 2009 , από τους Συντηρητικούς στους Σοσιαλδημοκράτες , εμφάνισαν ξαφνικά τελείως νέα στοιχεία για το πραγματικό χρέος της χώρας.
Οι απερχόμενοι- εκλογικά ηττημένοι Συντηρητικοί- είχαν υπολογίσει τα υπαρκτά ελλείμματα «προς τα κάτω» , για να κερδίσουν τις εκλογές.
Η νέα κυβέρνηση διόρθωσε στις 21 Οκτωβρίου 2009 τους αριθμούς. Σύμφωνα με αυτά , για το έτος 2008 το έλλειμμα διαπιστώθηκε στο 7,7 % και όχι στο 5,5 του Α.Ε.Π. Ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία – δυσφορία ( προκάλεσαν οι αναγωγές για το 2009 : Πρόκειται για ένα έλλειμμα της τάξεως του 12,5 % και όχι του 3,7 του Α.Ε.Π.
Αμέσως ακολούθησε η επίσκεψη στην Ελλάδα μιας “Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων”, εντεταλμένης από την “Ευρωπαϊκή Επιτροπή” , για να ελέγξει τις Ελληνικές στατιστικές υπηρεσίες. Το “πόρισμά τους” κατέληξε σε καταστροφικές διαπιστώσεις .

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΥΠΟΚΡΙΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Έκτοτε, το κύμα αγανάκτησης των υπόλοιπων Χωρών-Μελών- της Ε.Ε. ξεπέρασε τα όρια. Οι πιο επιεικείς χαρακτηρισμοί που ακούσθηκαν ήταν “Ο Έλληνας Σπάταλος” (, “Οικονομία της Κακοδιαχείρισης” .
Με οξύτατους τόνους καταγγέλλονται η “Πελατειακή Οικονομία της Ελλάδας” , η “Φοροδιαφυγή” , η “Διαφθορά” και η κακοδιαχείριση οικονομικών πόρων.
Και βέβαια δεν υπάρχει καμία ανάγκη να ωραιοποιήσει κανείς την συμπεριφορά της κυρίαρχης πολιτικής τάξης στην Ελλάδα. Είναι η ίδια η Αριστερά , το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας ( Κ.Κ.Ε. ), και ο κομματικός συνασπισμός των δυνάμεων της σοσιαλιστικής αριστεράς ( ΣΥΡΙΖΑ ) που καταγγέλλουν εδώ και χρόνια τις συνθήκες αυτές.
Στην παρούσα κατάσταση μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι οι προνομιούχοι δεν καταβάλουν σχεδόν καθόλου φόρους και ότι ο παρακρατημένος από τους επιχειρηματίες Φ.Π.Α. ( που δεν αποδίδεται ) ξεπερνά το 30 % , ενώ στην υπόλοιπη Ε.Ε. το ποσοστό αυτό ανέρχεται “μόνο” στο 12 % !
Επίσης το συνολικό ποσό της Φοροδιαφυγής στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 30 δισεκατομμύρια Ευρώ ετησίως .
Και όμως , όλα αυτά τα δεδομένα μέχρι σήμερα δεν ενοχλούσαν κανέναν στις Βρυξέλλες ή στο Βερολίνο , όπως το ίδιο ακριβώς δεν ενοχλούσε η μεταχείριση των αιτούντων πολιτικό άσυλο , οι απαράδεκτα χαμηλοί μισθοί και το απαξιωμένο – αποσαθρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα που οδηγεί τους φοιτητές στην εξέγερση.
Ο Ελληνικός καπιταλισμός είναι τόσο σάπιος και παρασιτικός , όσο είναι και στις άλλες χώρες του κόσμου.
Ας ανακαλέσουμε στην μνήμη μας τις προσπάθειες χειραγώγησης της Δικαιοσύνης στην Ιταλία , με σκοπό να μην έλθουν στην επιφάνεια οι σκοτεινές επιχειρηματικές δραστηριότητες του Μπερλουσκόνι , του πιο πλούσιου ανθρώπου της χώρας.
Ας σκεφτούμε τα λαδώματα πολιτικών όλων των κομμάτων στην Αγγλία ή τον Γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί , ο οποίος συναναστρέφεται με όλους τους ισχυρούς που ασκούν επιρροή. Ας σκεφτούμε και τις συνθήκες που ισχύουν στην ίδια την Γερμανία , οι οποίες προσομοιάζουν όλο και περισσότερο με τις συνθήκες της Ελλάδας.
Η πελατειακή οικονομία , η φοροδιαφυγή και η διαφθορά επεκτείνεται και στην Γερμανία. Και εδώ καταρρέουν οι υποδομές της χώρας. Όμως όχι, στην έδρα του κατηγορητηρίου , ενός Δικαστηρίου που συγκροτείται από τη ” Συνέλευση των Υποκριτών” , πρέπει να εμφανιστεί -ν΄ανέβει- μόνο η Ελλάδα , “αυτός ο κατά – επανάληψη και υποτροπιάζων ψεύτης των στατιστικών στοιχείων-εγκληματίας” (Βλέπε “Financial-Times-Γερμανίας -9/11/2009 ).
Με την ευκαιρία αυτή προσφέρεται μια καλή αφορμή για να αναλογιστούν το Γερμανικό κεφάλαιο και το Γερμανικό πολιτικό κατεστημένο τις ευθύνες τους για την Οικονομική Κρίση και στην Ελλάδα.

Ο Heine Flassbeck σε άρθρο του στις “FINANCIAL-TIMES/ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ” (16/12/2009) ΣΥΣΧΕΤΙΣΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ -ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ! ( σ.σ.μ. ο τονισμός δικός μας ).

Γερμανικές εταιρείες οδηγούν χωρίς έλεος στην καταστροφή του άλλους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Οι διατάξεις της Τελωνειακής Ένωσης και του Ελεύθερου Εμπορίου ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες της Εσωτερικής Αγοράς όλων των Χωρών-Μελών της Ε.Ε. για το προβάδισμα του τεχνολογικά ανεπτυγμένου Γερμανικού κεφαλαίου και την κυριαρχία της Ευρωπαϊκής Αγοράς από τις Γερμανικές εξαγωγές , και όχι μόνο.
Ότι αποτελεί για την Γερμανική αγορά παραγωγικό “πλεόνασμα” και προωθείται στις εξαγωγές καταλήγει να αποτελεί για τις υπόλοιπες “εισαγωγικές χώρες” της Ευρώπης το «έλλειμμα».
Η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών της Ελλάδας , της Ισπανίας και της Πορτογαλίας υποχωρεί σταθερά. Τα “Ισοζυγία Πληρωμών τους ” , κυρίως το εμπορικό , είναι διαρκώς παθητικά. Εάν διέθεταν οι χώρες αυτές ακόμα το Εθνικό τους Νόμισμα θα είχαν προχωρήσει σήμερα στην “υποτίμηση του” , ώστε οι εξαγωγές τους να καταστούν φτηνότερες και εισαγωγές τους ακριβότερες. Όπως έπραξαν πρόσφατα η Τσεχία και η Πολωνία. Σαν μέλη της Ευρώ-Ζώνης τους είναι αδύνατο να ασκήσουν αυτό το παλαιό δικαίωμα , είναι καθηλωμένοι μέσα σε μια παγίδα.
Οι Νέο-Φιλελεύθεροι τους συνιστούν σαν αντίδοτο να κάνουν κάτι άλλο: Να υλοποιήσουν μια “εσωτερική υποτίμηση “, με άλλα λόγια να μειώσουν τους μισθούς και τις τιμές των προϊόντων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί απέναντι στην Ελλάδα δύο στόχους :
Α) Το υπάρχον Δημοσιοοικονομικό έλλειμμα θα πρέπει να υποχωρήσει -συμπιεστεί με την απορρύθμιση – κατάργηση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας και τη Μείωση των Μισθών. Σαν παράδειγμα για μια αντίστοιχη πολιτική, μας παραπέμπουν στην Ιρλανδία.
Στην χώρα αυτή ο Κρατικός Προϋπολογισμός μειώθηκε για το 2010 κατά τέσσερα δισεκατομμύρια Ευρώ. Οι δημόσιοι υπάλληλοι εισπράττουν ήδη κατά 15 % μειωμένους μισθούς. Οι κοινωνικές παροχές μειώθηκαν κατά 4% , οι παροχές για τα παιδιά κατά 10 %
Η Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Αθήνας έχει χαράξει ήδη την ίδια γραμμή. Πάγωσαν οι άνω των 2000 Ευρώ μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν τα σχετικά επιδόματα κατά δέκα τοις εκατό. Το πιο αποφασιστικό βήμα -μέτρο εκκρεμεί ακόμα :
Πρόκειται να αυξηθούν σημαντικά τα “Συνταξιοδοτικά Όρια Ηλικίας” και να μειωθούν οι συντάξεις. Η υλοποίηση της σχετικής απόφασης δεν φαίνεται να αποτελεί μια εύκολη ενέργεια. Στο σημείο αυτό η Κυβέρνηση συναντά την Αντίσταση μάχιμων και έμπειρων -κομμουνιστικά καθοδηγούμενων – Συνδικάτων. Και σε αντίθεση με τα αντίστοιχα μέτρα , τα οποία δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν οι Γερμανοί συνάδελφοι τους , οι Έλληνες πέτυχαν -ήδη δύο φορές- στο παρελθόν – να μην περάσει μια τέτοιου είδους “μεταρρύθμιση” στο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Η σημερινή Διεθνής , Δημόσια και ΕΝΤΟΝΗ πίεση προς την νέα Ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει και σε κάτι άλλο : ” Να καλύψουν-ενδυναμώσουν ους Σοσιαλδημοκράτες στην προσπάθεια καταβαράθρωσης του “Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης”.

Β) Με το παράδειγμα της Ελλάδας, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να κάνει μια επίδειξη , για το πως σκέπτεται να αντιμετωπίζονται στο μέλλον οι χώρες που δεν ακλουθούν τις Οδηγίες των Βρυξελλών. Η κυβέρνηση των Αθηνών δεν πρόκειται- μόνο- να υποστεί , σύμφωνα με τις προβλεπόμενες Διατάξεις του ” Συμφώνου Σταθερότητας” , όπως επίσης όλες οι 19 Χώρες-Μελή της Ε.Ε. , την λεγόμενη αρχική “Διαδικασία Εξέτασης και Διαβούλευσης για την Υπέρβαση του Δημοσιοοικονομικού Ελλείμματος ” .
Για την Ελλάδα ο Επίτροπος Joaquin Almunia σκέφτηκε ένα ακόμα πιο “ειδικό” μέτρο :

” …η κυβέρνηση της Αθήνας αδιαφόρησε τελείως για τις Συστάσεις που της κάναμε την Άνοιξη (σ.σ. 2008). Εξ αυτού του γεγονότος θα αυξηθεί το έλλειμμά της. Η Ελλάδα περνά ( σ.σ.μ. κατά κάποιο τρόπο αυτόματα στο “επόμενο στάδιο” ) , τίθεται υπό το “Καθεστώς της λεγόμενης “Καθυστέρησης και Έκτατης Ανάγκης” (“Im Verzug gesetzt” , βλέπε “Frankfurter- Allgemeine”- 10/11/2009 )…”.

Ο σχολιαστής της “F..A.” στην συνέχεια έδωσε την σωστή ερμηνεία της σχετικής -τελευταίας- δήλωσης Almunia , με την εξής παρατήρηση :
” Για τους λόγους αυτούς η Επιτροπή προτίθεται να δρομολογήσει μια στενή Δημοσιοοικονομική επιτήρηση της Ελλάδας , τόσο αυστηρή όσο δεν είχε υπάρξει ποτέ άλλοτε ( βλέπε “F.A.Z.” 2/2/2010 ) ” .
Την Τετάρτη ( 3/2/ ) η Επιτροπή των Βρυξελλών ανακοίνωσε ήδη την λήψη συγκεκριμένων μέτρων με την πρόθεση να θέση τον Ελληνικό Κρατικό Προϋπολογισμό υπό τον- άμεσο- έλεγχο της Ε.Ε.

Το λεγόμενο ¨Καθεστώς Καθυστέρησης-Έκτατης Ανάγκης” στο οποίο έχει υπαχθεί η Ελλάδα σημαίνει πως μια χώρα με “μεγάλο έλλειμμα” θα πρέπει να επιστρέψει ” με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς ” ( σε αντίθεση με τους άλλους “κανονικούς” παραβάτες ) στο προβλεπόμενο από το “Σύμφωνο Σταθερότητας” ανώτατο σημείο του 3 % .
Για παράδειγμα , παρά το γεγονός ότι σήμερα η Γαλλία έχει ένα έλλειμμα που ανέρχεται στο 7 % του Α.Ε.Π. , της έχει δοθεί ένας άνετος χρόνος μέχρι το 2014 για να επιστρέψει στο 3% ( σχόλιο- σ.σ.μ. , προφανώς επειδή δεν έχει ανακηρυχθεί από την Ε..Ε. ο “εταίρος και η γνωστή ΕΤΑΙΡΑ της Γερμανίας στο ειδικό “καθεστώς καθυστέρησης-εκτάκτου ανάγκης” ) , ενώ απαιτείται ταυτόχρονα από την κυβέρνηση της Αθήνας να πετύχει τον συγκεκριμένο στόχο με μεγαλύτερα άλματα μέσα στον συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα ( σ.σ.μ. γεγονός που “πιέζει” την ελληνική κυβέρνηση για σκληρά και δυσανάλογα επώδυνα μέτρα ). Από το σημερινό 12,7 % του Α.Ε.Π θα πρέπει η Ελλάδα να καταφέρει , μέσα σε τρία χρόνια (το 2012 ), να επιστρέψει στον “μαγικό αριθμό” του 3 % .
Αυτό είναι το πλάνο “πλοήγησης” που εισηγήθηκαν στην Αθήνα οι Βρυξέλλες :

” … η Ανακοίνωση της Αθήνας για την λήψη ακόμα πιο αυστηρών μέτρων Δημοσιοοικονομικής λιτότητας ( σ.σ.μ. εννοεί τα μέτρα που ανακοίνωσε την Τρίτη ο Γ. Παπανδρέου “διακαναλιακά” ) έγινε προφανώς υπό τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ,η οποία είχε φροντίσει προηγουμένως να χαρακτηρίσει-ανεπίσημα- τα αναμενόμενα και “προαναγγελθέντα” – ημέρες πριν- από την κυβέρνηση Παπανδρέου σαν “μέτρα-σοκ” , ελάχιστα “φιλόδοξα” ( σ.σ.μ. , συνεπώς στις δηλώσεις του ο κ. Παπανδρέου προσπάθησε να είναι-ακόμα πιο καταθλιπτικός για τον ελληνικό λαό και πιο “γενναιόδωρα-φιλόδοξος” για τους Γκαουλάϊντερ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ) “.

Ο στόχος που έθεσε η Ελληνική κυβέρνηση να μειώσει έλλειμμα στο 4 % του Α.Ε.Π. ξεπερνά τις προδιαγραφές που έθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις άλλες Χώρες-μέλη της Ε.Ε. , στα πλαίσια του θεσμοθετημένου , από το “Σύμφωνο Σταθερότητας”, “πρώτου σταδίου” , δηλαδή του σταδίου της “Διαδικασίας-Συνεργασίας και Διαβούλευσης για την αντιμετώπιση των Ελλειμμάτων” .
Μέχρι τώρα τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας τα είχε πάρει η Ιρλανδία με ένα στόχο ετήσιας μείωσης του ελλείμματος ( με αρχή το 2010 ) κατά 2 % του Α.Ε.Π.
Η πρόθεση της Ελλάδας να μειώσει το έλλειμμα , μέσα στο 2010-σε μια χρονιά που έτσι και αλλιώς αναμένεται να μειωθεί ακόμα περισσότερο η παραγωγικότητα της Ελληνικής οικονομίας κατά 4 % , οδηγεί με σιγουριά σε πλήρες αδιέξοδο και οικονομικό μαρασμό . Ένα γεγονός το οποίο -προφανέστατα- δεν απασχολεί και δεν ενδιαφέρει κανέναν στις Βρυξέλλες.
Η αλήθεια είναι πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωρίζει πολύ καλά πως οι βροντερές απειλές της για ” Μέτρα Τιμωρίας” δύσκολα μπορούν να υλοποιηθούν , όπως και να επιβληθούν ποινές.
“Διαδικασίες Συζήτησης-Διαβούλευσης για την Αντιμετώπιση Δημοσιοοικονομικών Ελλειμμάτων” υπήρξαν για πολλές χώρες στην Ε.Ε. Μέτρα- δράσεις όμως τιμωρίας, προστίμων και αντιποίνων δεν πάρθηκαν ποτέ. Επίσης είναι πολύ δύσκολο να παρθούν και να εφαρμοστούν “άλλες μορφές τιμωρίας”, που εισηγούνται ορισμένοι , όπως είναι η περιστολή των εκταμιεύσεων από τα Περιφερειακά και Διαρθρωτικά Ταμεία της Ένωσης.
Παρόλα αυτά οι “γνώσεις της γραμματικής” που κατέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν τελειώνουν ποτέ. Για να ” βάλει σε τάξη- να πειθαρχήσει ” την Ελλάδα βασίζεται στην βοήθεια των ” Δυνατών Συμμάχων της ¨. Αυτοί είναι οι Χρηματοπιστωτικές – Χρηματιστηριακές Αγορές , οι οποίοι σπεκουλάρουν-κερδοσκοπούν εδώ και μήνες ενάντια στην Ελλάδα.
Οι προσπάθειες αισχροκέρδειας των Συμμάχων αυτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τρέφονται και συντηρούνται από τις φήμες και τις υποψίες για μια ενδεχόμενη ” Πτώχευση της Ελλάδας ” ή ακόμα για την ενδεχόμενη αποσύνθεση-διάσπαση της “Ευρώ-Ζώνης”.
Στην προσπάθεια αυτή διαπρέπουν ιδιαίτερα , τα Μ.Μ.Ε. των Η.Π.Α. και της Αγγλίας.

“…Οι Χρηματοπιστωτικές Αγορές αποτελούν ευαίσθητους καλούς δέκτες όλων των περιρρεόντων φημών που αφορούν ενδεχόμενες επιχειρήσεις σωτηρίας των Ελλήνων, ούτε μπορούν να παραβλέψουν την συζήτηση που διεξάγεται για την πιθανότητα αποκλεισμού της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση ( βλέπε “F.A.Z” – 29/01/2010 ). Και εάν διαπιστωθεί ότι υπάρχει έλλειψη των απαιτούμενων ¨φημών” , τότε ανακαλύπτουν οι ίδιες οι ” Αγορές ” , “στα πεταχτά” , ορισμένες. Όπως έκανε τελευταία ο “ECONOMIST” , ένα από τα γνωστά όργανα της “Αγοράς” , στο ειδικό περιοδικό που εκδίδει με την ονομασία “EUROPEAN VOICE”, “πληροφορώντας” την διεθνή κοινή γνώμη πως ” Βρισκόμενη η Ελλάδα σε μια δεινή θέση αναγκάσθηκε να ζητήσει βοήθεια από τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας “. Μόλις διαψεύστηκε η φήμη αυτή , εμφανίσθηκε η ¨είδηση” ότι ” Αθήνα , μπροστά στις δυσκολίες της , έφτασε στο σημείο να ζητήσει βοήθεια από το Πεκίνο “.

Η Κίνα διέψευσε αμέσως την είδηση με την οξυδερκή και τολμηρή παρατήρηση : ” Ένας Οικονομολόγος δεν μπορεί ποτέ να συναινέσει στην αλλαγή – διαφοροποίηση από μία αβέβαιη περιουσιακή οικονομική τάξη ( σημείωση αρχικού συντάκτη : εννοούσε τις Η.Π.Α. ) προς μια ακόμα πιο αβέβαιη περιουσιακή οικονομική τάξη “( σ.σ.μ. προσωπικά δεν κατάλαβα το πραγματικό νόημα του Κινεζικού σχολίου , όπως το εντάσσει ο αρχικός συντάκτης σε αυτό το άρθρο. Ίσως να πρέπει να διαβάσει κανείς όλο το σχετικό δημοσίευμα των “Financial-Times/Γερμανίας της 29ης Γενάρη 2010 , στο οποίο παραπέμπει ο συντάκτης ).

ΑΝΤΛΗΣΗ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΑΠΟΜΥΖΗΣΗΣ .
Βλέπουμε – αντιλαμβανόμαστε το ποιον εξυπηρετούν οι φιλολογίες για την αναμενόμενη πτώχευση της Ελλάδας. Οι συζητήσεις και οι φήμες αυτές προκαλούν αβεβαιότητα και φοβίες. Με αυτό τον τρόπο εκδιώκονται κεφάλαια που αναζητούν επενδύσεις , όπως γνωρίζουμε το κεφάλαιο τρέμει όπως ένα Ελάφι. Για να ξαναεπιστρέψει απαιτείται η προσφορά περισσότερης τροφής. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το άκουσμα για απαιτούμενους “μεγαλύτερους τόκους” , για ” μεγαλύτερες αποδώσεις σε περιπτώσεις κινδύνου ” ;
Με την μέθοδο αυτή το Ελληνικό κράτος μπόρεσε τελικά να εξυπηρετήσει , στα τέλη του Γενάρη 2010 , το εξωτερικό του χρέος , αλλά μόνο διότι υποχρεώθηκε να πληρώσει πολύ παραπάνω , απ ότι πληρώνουν τα Γερμανικά Ομόσπονδα Κρατίδια για τον δανεισμό και την εξυπηρέτηση των χρεών τους :
Απόσπασμα :
” Οι -Πρόσθετοι Τόκοι Κινδύνου για τον Κρατικό Δανεισμό της Ελλάδας , ανήλθαν , σε σύγκριση με τους τόκους που καταβάλει η Γερμανική Ομοσπονδία για τον δανεισμό τους , στο ανώτερο τους σημείο , μετά από την ένταξη στο Ευρώ. Οι αποδόσεις, τα κέρδη , για Δάνεια δεκαετούς χρονικής διάρκειας αυξήθηκαν στο 7 % ( βλέπε “Financial-Times/Γερμανίας”-29/01/2010 ).
Οι “Επενδυτές”-Χρηματιστές αποδέχθηκαν με ευχαρίστηση το συγκεκριμένο κερδοσκοπικό δώρο. Για την θιγόμενη όμως Ελλάδα η εξέλιξη αυτή σημαίνει ότι θα πρέπει να καταβάλει για τον δανεισμό της , επιπλέον 250 εκατομμύρια δολάρια ( σε σύγκριση με τους χαμηλότερους τόκους δανεισμού για τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες ), τα οποία θα μπορούσαν να διατεθούν για έργα σε σχολεία, νοσοκομεία και οδικές υποδομές.
Το “ξεζούμισμα” επιπλέον κεφαλαίων (κερδών) προετοιμάσθηκε από την υποβάθμιση της δανειοληπτικής της αξιοπιστίας , την οποία ανέλαβαν να “εκτιμήσουν” τα τρία βασικότερα Πρακτορεία (σ.σ.μ.,πρόκειται για “Πρακτορεία” στην κυριολεξία της λέξεως ! ) Αξιολόγησης των Η.Π.Α.
Ένα “μαγικό χέρι” οδήγησε τους πιστούς Δούλους των Αγορών ( σ.σ.μ., αναφέρεται στους λεγόμενους “Οίκους Αξιολόγησης” ) στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να “εκπέσει” από την μέχρι τώρα καλή της πιστοληπτική αξιοπιστία.
Συνεπώς γίνεται κατανοητό το γεγονός ότι οι Χρηματοπιστωτικές Αγορές συμβάλουν με τον τρόπο τους , γίνονται “αρωγός” στην προσπάθεια των Βρυξελλών να υποτάξει την Ελλάδα στον Ζυγό του λεγόμενου “Συμφώνου Σταθερότητας”. Γι΄αυτό και δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το παρακάτω σχετικό σχόλιο ( 6/10/2009 ) των “Financial-Times/Γερμανίας” :
” οι Χρηματοπιστωτικές Αγορές – ΣΩΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ”

Σε άλλη έκδοση της ίδιας εφημερίδας μας δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσουμε επίσης πως :
“…η Ελπίδα εξακολουθεί να βρίσκεται στην “Αγορά”. Στον βαθμό που θα αυξηθούν οι πρόσθετοι “τόκοι επικινδυνότητας” για τον Κρατικό Δανεισμό της Ελλάδας , αυτός θα καταστεί ακριβότερος και κατά προέκταση η παραπέρα αναζήτηση πιστώσεων θα είναι μία μη προσφιλής ενέργεια. Τα υπόλοιπα κράτη της Ε..Ε. δεν θα πρέπει να υποσκάψουν την εξέλιξη αυτή με ανώφελες υποσχέσεις παροχής βοήθειας για το ξεπέρασμα της κρίσης…”

ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ OIKONOMIKHΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ-ANIKANOTHTAΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε.
Θα μπορούσε εύκολα να συντριβεί η Εξουσία των Χρηματοπιστωτικών Αγορών και να υποχωρήσουν οι λεγόμενοι “πρόσθετοι τόκοι κινδύνου” στο επίπεδο του Δανεισμού της Γερμανικής Ομοσπονδίας , εάν τα υπόλοιπα μέλη της Ευρώ-Ζώνης εξέφραζαν την επιθυμία για συμπαράσταση σε οποιοδήποτε μέλος τους βρεθεί προ δύσκολων οικονομικών συγκυριών. Θα αρκούσε γι΄αυτό μια ξεκάθαρη και απλή δήλωση τους “ότι σε περίπτωση κινδύνου αναλαμβάνουν την κάλυψη των χρεών ενός μέλους τους που θα συναντήσει δυσκολία αποπληρωμής”.. Η ενέργεια αυτή θα έπρεπε να είναι ¨αυτονόητη” , από την στιγμή που οι χώρες- μέλη της Ε.Ε. προχώρησαν στην Νομισματική Ένωση , καθιέρωσαν ένα “κοινό νόμισμα” και έκτοτε υποτίθεται πως αποτελούν μια ” Κοινότητα με Κοινή Μοίρα” ( σχόλιο -σ.σ.μ. : Ο Νέο-Γερμανικός Ρομαντισμός περιγράφει αυτή την κατάσταση της “κοινής μοίρας” με τον “συγκλονιστικό” όρο “SCHIKSALS-GEMEINSCHAFT” , δηλαδή με άλλα λόγια , ή ” όλοι μαζί θα ζήσουμε ” ‘ή “όλοι μαζί θα πεθάνουμε” . Μόνο που οι Γερμανοί , από ” παράδοση” αναγνωρίζουν σαν “Κοινότητα-Gemeinschaft” -την “Γερμανική Λαϊκή Εθνική Κοινότητα” ( “VOLKS-GEMEINSCHAFT” ) . Χρέη άλλων δεν αναλαμβάνουν , ακόμα και εάν τα έχουν δημιουργήσει με την πολιτική τους οι ίδιοι…).
Η “Ευρωπαϊκή Οικονομική και Νομισματική Ένωση” δεν συγκροτήθηκε με τον σκοπό της “κοινής μοίρας”. Διαθέτει ένα κοινό νόμισμα , όμως η χάραξη της Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής πολιτικής ανήκει στην δικαιοδοσία της Εθνικής Κυριαρχίας. Και για να μπορούν οι λεγόμενες “Χρηματοπιστωτικές Αγορές” να συνεχίσουν να ασκούν τις κερδοσκοπικές τους πιέσεις σε κάθε ξεχωριστή Χώρα-Μέλος της Ε.Ε., εξήφθη η “πρόνοια” στις λεγόμενες ” Ευρωπαϊκές Συνθήκες” με το ιδιαίτερο εκείνο Συμβατικό άρθρο με το οποίο τονίζεται ο ” αποκλεισμός της ανάληψης κοινής ευθύνης -για τις υποχρεώσεις των επιμέρους μελών της Ε.Ε.” .

Το πραγματικό νόημα του συγκεκριμένου άρθρου αποδίδεται αποκαλυπτικά στην”Βασική Γνωμοδότηση για το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ” , όπου διαβάζουμε τα εξής :

” Η θέση των Χωρών-Μελών στις Διεθνείς Χρηματοπιστωτικές Αγορές δεν πρέπει να καλυτερεύσει με την θεσμοθέτηση ” κοινής ευθύνης και ανάληψης χρεών από όλη την Κοινότητα των μελών “.. Αντίθετα η Δανειοληπτική Αξιοπιστία των μελών πρέπει να εξασφαλιστεί με την “Δημοσιοοικονομική Πειθαρχία… Η μείωση της πιστοληπτικής αξιοπιστίας θα πρέπει να αποτελέσει ένα “κίνητρο” για να αποφεύγεται μια παράλογη πολιτική εξόδων. Θα το διατυπώναμε και διαφορετικά : Ο αποκλεισμός του συγκεκριμένου ωφελήματος στις Χρηματοπιστωτικές Αγορές ( σ.σ.μ. , της “ανάληψης κοινής κοινοτικής ευθύνης για τα ξεχωριστά κράτη-μέλη” ) να στοχεύει στην αύξηση της πίεσης προς την κατεύθυνση μιας Πειθαρχημένης Δημοσιοοικονομικής Διαχείριση”.

Αυτή η ειδική “πρόνοια” – διάταξη της Ευρωπαϊκής Συνθήκης” , ο επονομαζόμενος όρος του “No-Bail” αποτελεί την βασική αρχή λειτουργίας της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Εξασφαλίζει να μην μετατραπούν τα Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. σε μια “Κοινότητα Αλληλεγγύης και Κοινής Ανάληψης Ευθυνών” ( “Solidariscche Haftungsgemeinschaft” ) ή σε μια “Ένωση Μεταφοράς Πόρων” προς Χώρες-μέλη που θα περιέλθουν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Σύμφωνα με τις απόψεις του κ. “Issing” (σ.σ.μ. πρώην μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων Ντόϋτσε Μπάνκ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ,”Επισκέπτης” στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο , ¨Διευθύνων Οικονομολόγος” ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΘΕΜΕΛΙΩΤΗΣ ΤΟΥ “ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΜΟΥ”, βλέπε το βιογραφικό-”ποινικό του” μητρώο : http://de.wikipedia.org/wiki/Otmar_Issing ) :

“…η παροχή Οικονομικής Βοήθειας στα βρισκόμενα σε ανάγκη Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. θα πρέπει , στην καλλίτερη περίπτωση , να προέρχεται “απέξω” – και όχι από την ίδια την Ε.Ε.. Και θα είχε μόνο τότε ένα νόημα , εάν συνοδεύεται με αυστηρούς όρους οι οποίοι θα εξασφαλίζονται με την απειλή “ποινικών ρητρών” και άλλων “μέτρων τιμωρίας”. Για μια τέτοια “αποστολή”

Αυτή όμως η επιλογή σημαίνει και την παράλληλη δήλωση ανικανότητας και “πτώχευσης” της Ευρωπαϊκή Κοινότητας.
Για την οικονομική εξυγίανση ενός Κράτους μέλους της , όπως και της Ευρώ-Ζώνης , καλείται προς βοήθεια το καθοδηγούμενο από την Ουάσινγκτον “Διεθνές Νομισματικό Ταμείο”!
Σύμφωνα με τον κ. Issing η περίπτωση αυτή είναι προτιμότερη από το να αποφασίσουν οι Βρυξέλλες για μια ενδεχόμενη χορήγηση οικονομικής βοήθειας. Διότι , πάντα κατά τον κ. Issing , “το να επικαλεστεί κανείς το επιχείρημα της ανάγκης εκδήλωσης ” Ευρωπαϊκής-Αλληλεγγύης” ,περιέχει εκκριτική πολιτική πυρίτιδα… ”

Η πρόσφατη σύγκρουση για τον έλεγχο της Ελλάδας είναι η ανελέητη πάλη μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών για την εξασφάλιση των Αγορών και την επέκταση των σφαιρών επιρροής τους μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι οικονομικά ισχυρές χώρες θέλουν να γονατίσουν-ποδηγετήσουν τις αδύναμες.
Σε ποιο βαθμό θα το καταφέρουν , θα εξαρτηθεί από την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων στις χώρες που δέχονται την πίεση και την απειλή.

Για την απουσία γνώμης (Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αισχύλος)

"Για όσα δεν έχω γνώμη σιωπώ" (Σοφοκλέους Οιδίπους Τύραννος 569)

"Να λες κάτι καλλίτερο από τη σιωπή ή να σιωπάς" (Ευριπίδης, Αποσπάσματα)

"Ο σοφός είναι ήρεμος όταν είναι αναγκαίο" (Ευριπίδης, Ικέτιδες 509)

"Να συνηθίζεις να σιωπάς ή να λες όσα χρειάζονται" (Αισχύλος, Επτά επί Θήβας 619)

Μια πρόταση για τις συνενώσεις των ΟΤΑ

Ένα σοβαρό θέμα για τις μελλοντικές συνενώσεις είναι "το όραμα για το αύριο" της κάθε ευρύτερης περιοχής. Και βέβαια μακρυά από τοπικίστικες και μικροπολιτικές επιδιώξεις των νυν ή αυριανών αρχόντων. 

Ο "προσανατολισμός" του κάθε νέου Δήμου όχι μόνο προς τα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Χαλκίδα, Λιβαδειά, Λαμία) αλλά και προς τις ζωογόνες περιοχές του αύριο (π.χ Αιγαίο, Ευβοϊκό, Κορινθιακό, Κωπαϊδα, Σπερχειό κλπ)

Ένα κριτήριο για την Εύβοια, θα μπορούσε να είναι η διέξοδος των νέων Δήμων και προς τις δυό θάλασσες που την βρέχουν (Ευβοϊκό και Αιγαίο). Λόγοι και όραμα υπάρχουν. Χρειάζεται να τεκμηριωθούν. Ένα άλλο κριτήριο θα μπορούσε να ήταν η ικανή πληθυσμιακή συγκέντρωση (να αποφευχθεούν λιλιπούτιοι Δήμοι με πληθυσμό 20.000 - 25.000) Έτσι για την Εύβοια ίσως είναι βέλτιστη η διαίρεση της σε 5-6 Δήμους το πολύ.

Η Αϊτή και εμείς οι Έλληνες (*)

Η τραγωδία του αϊτινού λαού μάς συγκλονίζει όλους! Ιδιαίτερα, όμως, οι Έλληνες έχουμε ένα χρέος παραπάνω:
Η μικρή και φτωχή αυτή χώρα είναι η πρώτη που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση του 1821 διά του Προέδρου της Μπόγιερ:
«Το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την ελληνική επανάσταση επίσημα ήταν η Αϊτή, ο Boyer έστειλε στις 15.01.1822 έγγραφο στην ελληνική επιτροπή του Παρισιού απαντώντας στην αίτηση των Κοραή, Πίκκολου και Βογορίδη, στο οποίο ανάγγελλε την αναγνώριση της ελληνικής προσωρινής διοίκησης και ευχόταν την νίκη της επανάστασης». (Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, Αθήνα, εκδ. Τολίδης, σελ. 94.)
Μάλιστα, μόλις που τελείωσε τον δικό της απελευθερωτικό πόλεμο εναντίον των Γάλλων αποικιοκρατών, κατεστραμμένη οικονομικά, και έστειλε στο Παρίσι, στον ΑΔΑΜΑΝΤΙΟ ΚΟΡΑΗ, 25 τόνους καφέ να εκποιηθούν, για να αγορασθούν όπλα για τον δικό μας αγώνα.
Επίσης, έστειλε 100 εθελοντές, μαύρους στρατιώτες, να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων, αν και δεν έφτασαν ποτέ, αφού πιθανόν σφαγιάστηκαν από Γάλλους.
Πόσοι Έλληνες τα γνωρίζουμε αυτά ή τα θυμόμαστε;
Ας τους θυμηθούμε τουλάχιστον τώρα!
Προξενείο Αϊτής: οδός Βασ. Σοφίας 26-28, Μαρούσι, Τηλ. 210 6123014
(*) Θερμά ευχαριστούμε το Κύπριο φίλο Ανδρέα Σφυκουρή για την υπενθύμιση

Για τη συμβολή όλων στο έργο (Πλάτων)

"Γιατί όπως λένε και οι ειδικοί, χωρίς τις μικρές πέτρες δεν τοποθετούνται καλά ούτε οι μεγάλες" (Νόμοι 902e)

Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε (Πιραντέλο)

Ίσως πριν από 150 χρόνια, όταν ο Κ. Μαρξ προέβλεπε την αναγκαιότητα και βεβαιότητα των κρίσεων για το καπιταλισμό, πολλοί θα γελούσαν και θα αντιμετώπιζαν κριτικά τον παράτολμο νεαρό φιλόσοφο που τόλμησε να μπει στα χωράφια τους, τα "χωράφια της πιο σοβαρής και ταξικής κοινωνικής επιστήμης".
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, οι κυκλικές οικονομικές κρίσεις επιβεβαίωναν τον Κ.Μαρξ,οι διαρθρωτικές κρίσεις από το 1970 και μετά δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να συμπληρώσουν τη Μαρξιστική θεωρία. Και να επιβεβαιώσουν την Μαρξιστική άποψη ότι στο καπιταλισμό υπάρχει ο διακλαδικός ανταγωνισμός, ο ανταγωνισμός του κεφαλαίου μεταξύ διαφορετικών κλάδων για το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους.
Και όμως υπήρχαν πολλοί "κονδυλοφόροι" της καθεστηκυίας τάξης που μέχρι και πρόσφατα τεκμηρίωναν το τέλος των μαρξιστικών απόψεων και της ιστορίας. Ιδίως μετά το 1989 και δώθε.
Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τους διέψευσε με το πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Παρά την ολοκληρωτική αποτυχία των "πληρωμένων αναλυτών" ή αλλιώς rating agencies να προβλέψουν τη παγκόσμια κρίση, έρχονται σήμερα, διατηρώντας τα σαθρά προνόμια που τους έχει δώσει το παγκόσμιο, και πρώτα από όλα αμερικανικό κεφάλαιο, να προσπαθούν να μεταφέρουν - και να ξεπληρώσουν τη κρίση - στις πλάτες των πιο αδύνατων κρίκων της ευρωπαϊκής οικονομίας (βλ. Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία), συνολικά της Ευρώπης και των αναδυόμενων οικονομιών.
Όχι ότι αυτές οι οικονομίες δεν έχουν διαρθρωτικά προβλήματα. Αλίμονο, και έχουν και είναι σοβαρά. Όμως αυτοί που χρόνια τώρα τα φωνάζουν δεν ήταν ούτε οι νεοφιλελεύθεροι θεωρητικοί, ούτε οι "γλυψιματίες" δήθεν προοδευτικοί σοσιαλδημοκράτες.
Τα φώναζαν και προσπαθούσαν να τα αντιμετωπίσουν οι αιρετικοί, αριστεροί, παράτεροι οικονομολόγοι. Αυτοί, που τόσα χρόνια δεν τους άκουγε κανένας σοβαροφανής, γραβατωμένος και τηλεπαρουσιαζόμενος αναλυτής.
Όμως όλα αυτά πλέον είναι ιστορία, η ιστορία που θα την μελετήσουν και θα βγάλουν τα κατάλληλα συμπεράσματα οι αναλυτές του μέλλοντος. Αυτοί που θα κληθούν να απαντήσουν στα κορυφαία προβλήματα της εποχής που έρχεται, τη δημογραφική ανισορροπία, το "πόλεμο των θρησκειών", τη παγκόσμια θέρμανση, την κλιματική ανισορροπία, την ασφαλιστική αβεβαιότητα,το φονταμενταλιστικό φανατισμό, την χαοτική οικονομική συμπεριφορά των βασικών παικτών στο παγκόσμιο κερδοσκοπικό παιχνίδι, την ανερχόμενη δύναμη της κίτρινης "τίγρης", τις επιθετικές απαιτήσεις των άλλων ανερχόμενων οικονομιών (Βραζιλίας, Ινδίας, Ρωσίας), την κερδοσκοπική και αλήτικη συμπεριφορά του αμερικάνικου παράγοντα (δολάριο, τεχνολογική κυριαρχία, καταναλωτικά πρότυπα), την ανύψωση του επιπέδου των θαλασσών, την επιτάχυνση της παγκόσμιας μετανάστευσης προς τα παραδοσιακά και νέα οικονομικά κέντρα κλπ.
Εμείς δεν φοβόμαστε να δηλώσουμε την Μαρξιστική μας κοσμοθεώρηση, ούτε την αποκηρύξαμε ποτέ αλλά ούτε την ξεχάσαμε. θα την χρησιμοποιούμε ως ένα εργαλείο ανάλυσης της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας. Είτε αρέσουμε είτε όχι.Ετσι όπως κάναμε άλλωστε στη σύντομη (απο το 1975) παρέμβασή μας στα "κοινά". Και σε αυτό καλούμε - να ακολουθήσει - κάθε σκεπτόμενο πολίτη.......

Οι οίκοι τύπου…. Fitch (*)

(*) Του Νίκου Σγουρινάκη, Διευθυντή Σύνταξης του περιοδικού "Επιχείρηση"
Είναι γνωστό ότι η Ελληνική Οικονομία αντιμετωπίζει προβλήματα. Προβλήματα που σχετίζονται με τα ελλείμματα, κυρίως του δημόσιου τομέα και σαφώς με τις δαπάνες οι οποίες πάντα «κατορθώνουν» να υπερβαίνουν τα έσοδα.
Εμείς δεν θα εξετάσουμε τώρα, από πού προέρχονται ή ποιες είναι οι αιτίες αυτών των προβλημάτων και κατ’ επέκταση ελλειμμάτων, που υποβαθμίζουν την δημοσιονομική εικόνα της χώρας.
Φρονούμε όμως, ότι δεν είναι ικανοί να εκφέρουν γνώμη εκείνοι που δεν κατάφεραν να προβλέψουν, μέσω του τεράστιου οικονομικού τους επιτελείου και του μηχανισμού που διαθέτουν, την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ώστε να προστατεύσουν τις οικονομίες των απανταχού…ανυπεράσπιστων χωρών.
Ο λόγος για τους οίκους…προστασίας, όπως πρέπει να τους αποκαλούμε από τώρα και στο εξής, με μια μικρή υποσημείωση: «προστασίας του αμερικάνικου δολαρίου, μέσω της δημιουργίας τεχνητής κρίσης στη ζώνη του ευρώ».
Γιατί, η επίθεση των τεχνοκρατών του οίκου Fitch, δεν έγινε μόνο κατά της Ελληνικής Οικονομίας. Ήταν ενορχηστρωμένη και αφορούσε και άλλες οικονομίες της ευρωζώνης (Ισπανία, Πορτογαλία κ.λπ.) και όχι μόνο.
Χώρες και Οικονομίες γενικώς, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, τα οποία η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, δημιούργησαν, είτε από αμέλεια (οπότε πάλι ελέγχονται για τα μειωμένα ανακλαστικά τους), είτε στην προσπάθειά τους να αντιπαρατεθούν σε αναδυόμενα ανταγωνιστικά νομίσματα της Διεθνούς Κοινότητας.
Περισσότερα στο http://www.epixeirisi.gr/index.php?pgtp=1&aid=1260878351

Να πια είναι η Λάρκο, χρόνια τώρα.....

Λάρκο φωτογραφίζει ο Αλέξης Τσίπρας για το πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων της Εύβοιας με ερώτησή του προς τους υπουργούς Υγείας, Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης. Τοξικές λίμνες έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας στην περιοχή, διοχετεύοντας στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ.
Περισσότερα: http://troktiko.blogspot.com/2009/11/e_09.html
Και ολόκληρη η ερώτηση εδώ:
"Ανησυχητικές διαστάσεις έχει πάρει το οικολογικό πρόβλημα της μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα στο Δήμο Μεσσαπίων Εύβοιας, από τα απόβλητα των μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ.
Οι τοξικές λίμνες που έχουν σχηματισθεί με προσχώσεις και επιχωματώσεις, λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της Εταιρίας, διοχετεύουν στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα εξασθενές χρώμιο, βαρέα μέταλλα, νικέλιο κλπ., θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των δημοτών, όπως καταγγέλλει το Δίκτυο κινήσεων των πολιτών Εύβοιας.

Σύμφωνα με έρευνες του Γεωλογικού-Υδρολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, η συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου ξεπερνά τα 60mg/L (όριο ασφαλείας από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας για το ολικό χρώμιο τα 50mg/L. Το προτεινόμενο όριο για το εξασθενές χρώμιο είναι 0,2 mg/L. Η συγκέντρωση νικελίου ξεπερνά τα 30 mg/L (όριο ασφαλείας 20 mg/L).

Σύμφωνα το Γενικό Χημείο του κράτους, τα απόβλητα από την επεξεργασία χυτηρίου αλουμινίου περιέχουν κάδμιο, χρώμιο, άργιλο και άλλες επικίνδυνες και εύφλεκτες τοξικές ουσίες.

Οι γιατροί της περιοχής έχουν παρατηρήσει αύξηση των ποσοστών εκδήλωσης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου, όπως λεμφώματα, καρκίνο πνεύμονα και λάρυγγα, που προέρχονται από την εισπνοή υδρατμών και γενικά από τη χρήση του τοξικού νερού.

Πρόκειται για προφανείς παραβιάσεις τόσο της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, όσο και των οδηγιών 98/83/ΕΚ για την ποσότητα νερού κατανάλωσης, 1999/31/ΕΚ περί υγειονομικής ταφής αποβλήτων, 91/689/ΕΟΚ για επικίνδυνα απόβλητα, 2006/11/ΕΚ για ρύπανση περιβάλλοντος από επικίνδυνες ουσίες, 80/68/ΕΚ για την προστασία υπογείων υδάτων& 2000/60/ΕΕ για ορθολογική διαχείριση υδάτων.

Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι το 90 % των πολιτών του Δήμου Μεσσαπίας ασχολείται με τη γεωργία και την επεξεργασία γεωργικών προϊόντων, με το τοξικό νερό που αναπόφευκτα φτάνει στο αρδευτικό σύστημα των γεωργικών εκτάσεων.
Σχετική ερώτηση είχε καταθέσει κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Ψαριανός στις 16/7/2009.
Ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί
1. Σε τι στάδιο βρίσκεται η επιδημιολογική έρευνα που έχει ζητηθεί από το Δίκτυο Πολιτών Μεσσαπίας, που απαρτίζεται από 12 φορείς, σύμφωνα με όσα επισημαίνουν οι γιατροί της περιοχής;
2. Έχει ελεγχθεί η τήρηση της Εθνικής Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας και των κανονισμών της ΕΕ, στις μελέτες των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που υποχρεούται να καταθέται η ΛΑΡΚΟ;
3. Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα δεν έχει παρατηρηθεί καμία περιβαλλοντική αποκατάσταση των κατεστραμμένων εκτάσεων στην περιοχή από την ακατάσχετη εξορυκτική δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ, πρόκειται να ληφθούν τα δέοντα μέτρα για τη συμμόρφωση της εταιρίας σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της;
4. Έχουν γίνει έλεγχοι καταλληλότητας για τα αγροτικά προϊόντα που παράγονται στην περιοχή;".

....Καθημερινή της περασμένης Κυριακής.

http://troktiko.blogspot.com/2009/11/blog-post_8087.html

Απο τα τεχνικά έργα στην παραγωγή πράσινης ενέργειας (*)

Άρθρο για ένα εξαιρετικό παράδειγμα διαφοροποίησης των παραγωγικών δραστηριοτήτων κατασκευαστικής εταιρείας στη χώρα μας.
(*) Του Α.Γ.Χριστοδουλάκη από το Βήμα 1/11/09
Πριν από μερικούς μήνες ένας από τους σοβαρούς έλληνες επιχειρηματίες στον χώρο της ενέργειας, που ιδίνει διαίτερη έμφαση στα αιολικά πάρκα, αντιμετώπισε την πλήρη αντίθεση ενός δημάρχου στη Νότια Εύβοια για τη λειτουργία στον χώρο του δήμου αιολικού πάρκου που είχε ήδη εγκατασταθεί. Ο επιχειρηματίας είχε ταλαιπωρηθεί πάνω από δυόμισι χρόνια για να βγάλει όλες τις άδειες που χρειάζονται ώστε να λειτουργήσουν οι ανεμογεννήτριες- και, δόξα τω Θεώ, χρειάζονται συνολικά 48.
Αφού ξεμπέρδεψε λοιπόν με αρχαιολογίες, εφορίες, πολεοδομίες νομαρχίες και τέλος πάντων όλο το φάσμα του ανεξάντλητου δημόσιου τομέα της χώρας, έπεσε πάνω στην παράλογη αντίδραση του δημάρχου.
Αναγκάστηκε να επισκεφθεί ο ίδιος τη Νότια Εύβοια και μαζί με τον δήμαρχο πήγε στον λόφο όπου ήταν εγκατεστημένες οι ανεμογεννήτριες και οι οποίες δεν ήταν ορατές από τον δήμο, ούτε ακούγονταν. Λεπτομέρεια: κάτω ακριβώς από τον λόφο λειτουργούσε παράνομη χωματερή την οποία είχε φτιάξει ο προηγούμενος δήμαρχος και στην οποία καίγονταν αδιακρίτως όλα τα απόβλητα του δήμου, από πλαστικά και ξύλα ως αποφάγια, λάστιχα αυτοκινήτων αλλά και τα απορρίμματα παρακείμενης κτηνοτροφικής μονάδας.
Σε ερώτηση του επιχειρηματία για τους λόγους της αντίδρασης, ο δήμαρχος του απάντησε χωρίς να το πολυσκεφθεί: «Μα δεν βλέπεις ότι αυτοί οι έλικες μου χαλάνε αισθητικά το περιβάλλον του χωριού; Πώς θα φέρω πέντε τουρίστες στην περιοχή όταν λειτουργούν οι εγκαταστάσεις σου;Ασε που οι κτηνοτρόφοι παραπονιούνται ότι οι έλικες μοιάζουν με σκιάχτρα και δεν γεννάνε οι κατσίκες τους γιατί τα φοβούνται».
Περισσότερα στο: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=19&artId=296921&dt=01/11/2009