Αειφόρος ανάπτυξη σημαίνει ότι οι ανάγκες της παρούσας γενιάς καλύπτονται χωρίς να υποθηκεύεται η ικανότητα των επόμενων γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Αποσκοπεί στη διασφάλιση της ικανότητας της γης να ευνοεί όλες της μορφές ζωής και βασίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας των φύλων, της αλληλεγγύης, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων της ελευθερίας και της ισότητας ευκαιριών για όλους.
Σάββατο 24 Ιουλίου 2010
Μερικές σκέψεις για τις επόμενες εκλογές στη τοπική αυτοδιοίκηση
Μερικές παλιές μας σκέψεις (σχεδον 8 χρόνια πριν) εξακολουθούν δυστυχώς να διατηρούνται στην επικαιρότητα. Η πρόσφατη διοικητική μεταρύθμιση και οι ερχόμενες εκλογές στη Τ.Α τις κάνουν ακόμη πιο επικαιρες. Μεταξύ αυτών ήταν και τα παρακάτω:
Α) Τα τοπικά προβλήματα και η τοπική ευημερία απαιτούν τοπική συνεννόηση και συνεργασία όλων των πολιτικών σχηματισμών και κοινωνικών ομάδων ή τέλος πάντων αυτών που έχουν - ή θέλουν να λένε ότι έχουν - προοδευτική αντίληψη. Χωρίς αυτή τη τοπική συνεννόηση, τα προβλήματα της κάθε περιοχής θα εξακολουθούν να λιμνάζουν και το πολιτικό σκηνικό και κοινωνικό "γίγνεσθαι" θα παραμένουν εγκλωβισμένα σε λογικές της δεκαετίας του 80.
Β) Υπάρχει μια υπολογίσιμη απόσταση μεταξύ του εκλογικού ποσοστού των βουλευτικών εκλογών που έλαβαν τα κοινοβουλευτικά κόμματα και της επιθυμητής επιλογής των οπαδών τους για τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο που στηρίζουν συγκυριακά οι υπάρχουσες δομές αυτών των κομματικών σχηματισμών τοπικά ή και περιφερειακά.
Γ) Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των απαιτήσεων των δημοτών από το δήμαρχο, λόγω των αναγκών πού έχει η σύγχρονη εποχή – τεχνολογικές και κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις καθώς και νέες αρμοδιότητες των ΟΤΑ - και των πραγματικών δυνατοτήτων που έχει ο κάθε ένας ξεχωριστά από την ιστορία που «σέρνει».
Δ) Αρκετά στελέχη «μυρίζονται» τα νέα δεδομένα και – προς τιμή τους – έχουν το θάρρος να τα αναφέρουν και να αγωνιστούν για αυτά εντός των κομματικών σχηματισμών που ανήκουν, όμως οι υπάρχουσες κομματικές – και συντηρητικές – αντιλήψεις και συσχετισμοί που επικρατούν εκεί, δεν είναι πάντα ικανές να αρνηθούν τον παλιό κακό εαυτό τους και να κάνουν πράξη τις νέες ιδέες και αντιλήψεις.
Ε) Χρειάζεται πραγματική και ουσιαστική αξιολόγηση το χάσμα που υπάρχει μεταξύ αναγνωρισιμότητας και εκλεξιμότητας, δεδομένου ότι είναι δύο διαφορετικά και πολύ απέχοντα μεταξύ τους πράγματα.
ΣΤ) Δεν χρειάζεται να υποτιμηθεί η αναγκαιότητα ουσιαστικής αυτοκριτικής των πεπραγμένων ή μη όλων αυτών, πού όντας τοπικοί άρχοντες άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν. Ας πούνε σε τελευταία ανάλυση τι ήθελαν να κάνουν και γιατί δεν το έκαναν, χωρίς όμως να ξεχνάν ότι οι δυνατότητες επικοινωνίας και πληροφόρησης σήμερα είναι πολύ διαφορετικές από τη δεκαετία του 60 όταν γυρίστηκε το έργο " Μην είδατε το Παναή?" σε γνωστό ξενοδοχείο της πόλης.
Σήμερα, παρουσιάζεται το ¨ελληνικό παράδοξο¨, αποτυχημένοι δήμαρχοι σε λιλιπούτιους δήμους (που με τα διεθνή στάνταρντ θα χαρακτηριζόντουσταν οικισμοί ή χωριά) να διεκδικούν χωρίς καμμία αιδώ (υποστηριζόμενοι από τις κομματικές νομενκλατούρες, που τόσο έχουν ταλαιπωρήσει τις τοπικές κοινωνίες) υποψηφιότητα στους μεγαλύτερους αυτοδιοικητικούς σχηματισμούς.
Ισως θα πρέπει να γίνει κάποιο crash test όπως αυτό που έγινε στο τραπεζικό τομέα για να καταλάβουν και οι ίδιοι ότι πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους και να αφήσουν κάποιυς νέους και ικανούς ανθρώπους να δοκιμάσουν στις νέες συνθήκες. Βέβαι οι πολίτες της Εύβοιας και της Στερεάς, αλλά και όλης της χώρας από την ίδια την εμπειρία τους είναι σε θέση να βεβαιώσουν, ότι επιτυχημένο δήμαρχο είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς στο σημερινό σκηνικό. Παντού ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, έλλειψη οράματος, απουσία στρατηγικής, κυριαρχία συντεχνιακών και προσωπικών συμφερόντων και μεγάλη διαφθορά. Το "ψαρι βρωμάει από το κεφάλι", όμως συνήθως κατηγορούνται όλοι οι άλλοι εκτός από τα "κεφάλια" που είτε δεν είχαν ιδέα, είτε το κατάλβαν αργά, είτε αποπλανήθηκαν, είτε.... είτε ... ειτε...
Ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα? Ποια είναι η επιθυμητή και ορθολογική επιλογή για την τοπική κοινωνία σε επίπεδο δήμου? Αυτό είναι ένα ζήτημα που σε τελευταία ανάλυση υπεύθυνα θα λύσουν οι δημότες της κάθε περιοχής στις εκλογές χωρίς όμως να ξεχνούν:
- Ότι ψηφίσουν, αυτό και θα γευτούν τα επόμενα χρόνια, αφού μετά τη κάλπη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται
- Την αναγκαιότητα καθιέρωσης της άδολης απλής αναλογικής και για τις εκλογές στη τοπική αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών
- Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και την αναντιστοιχία λόγων και έργων κομματικών υποψηφίων και σχηματισμών, που έδειξαν ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα τοπικά και άλλα προβλήματα της σύγχρονης κονωνίας
- Το χάσμα μεταξύ Δημοκρατίας και κομματικοποίησης
- Την λιμνάζουσα - δεκαετίες τώρα - υπανάπτυξη της περιοχής και την έντονη οικολογική της υποβάθμιση
- Τις έντονες επιπτώσεις της σύγχρονης πολύπλευρης κρίσης στη ποιότητα ζωής των δημοτών
- Το έλλειμμα πορείας υλοποίησης των οραμάτων για την ανάπτυξη του νομού.
- Τις ευθύνες όλων των αρχών της περιοχής (της Νομαρχίας συμπεριλαμβανομένης) για την αξιοποίηση των ευκαιριών που χάθηκαν σε ευνοϊκές συγκυρίες (βλ. Ολυμπιάδα 2004 σε ένα Δήμο και νομό που απέχει 50 λεπτά από την Αθήνα, ανάπτυξη επιχειρηματικού και συνεδριακού τουρισμού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και υπηρεσιών κλπ).
Αν τα ξεχάσουν θα υποστούν για τα επόμενα χρόνια τα ίδια και περισσότερα από όσα έζησαν την προηγούμενη τετραετία στη περιοχή τους.
Τέλος προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης, ο συγγραφέας δηλώνει ότι το παρόν άρθρο δεν εντάσσεται και δεν προέρχεται από καμιά κομματική ντιρεκτίβα ή ανάλογη λειτουργία, αφού αυτά τα έχει από καιρό απορρίψει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου