Μπαρόζο? Να παει σπίτι του !

Οι ηγέτες των 27 χωρών μελών της EE εξέφρασαν χθες την υποστήριξή τους στην ανανέωση της θητείας του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο για άλλα 5 χρόνια στην προεδρία της Κομισιόν !
Η έκπληξη είναι στην στήριξη που του δίνουν ακόμη και "σοσιαλιστές" ηγέτες,όπως οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας και της Ισπανίας.
Ο κ.Μπαρόζο θα πρέπει βέβαια να πείσει και την πλειοψηφία του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου να κάνει δεκτή την υποψηφιότητά του. Οι συντηρητικοί θα τον στηρίξουν αλλά επειδή δεν διαθέτουν την απόλυτη πλειοψηφία θα πρέπει να αναζητήσουν συμμαχίες στις άλλες πτέρυγες της Ευρωβουλής. Εκεί θα φανεί η προοδευτικότητα κάποιων "προοδευτικών"...

ΟΗΕ: 20 Ιουνίου - Παγκόσμια μέρα για τους πρόσφυγες

Με πρόσφατη δήλωσή του ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, κ. Γ. Τσαρμπόπουλος μεταξύ άλλων επισημαίνει τα εξής: "... ανεξάρτητα με τα μέτρα τα οποία παίρνονται στα πλαίσια του μεταναστευτικού προβλήματος, υπάρχει μια ιδιαίτερη υποχρέωση της χώρας ως μέλους της σύμβασης της Γενεύης για τους πρόσφυγες, να εξασφαλίσει ότι όλα εκείνα τα οποία άπτονται της προστασίας των προσφύγων, ανθρώπων δηλαδή κυνηγημένων από διώξεις ή από πολέμους -αυτό έχει να κάνει με την είσοδό τους στην ελληνική επικράτεια, στα σύνορα, είτε έχει να κάνει με τις συνθήκες υποδοχής και φιλοξενίας, είτε με το άσυλο το ίδιο- ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, ακριβώς γιατί δεν είναι μόνο ανθρωπιστική υποχρέωση, αλλά και διεθνής και νομική της κάθε χώρας, να παρέχει άσυλο στους πρόσφυγες και να φροντίζει για τα δικαιώματά τους αποτελεσματικά και ουσιαστικά.
Έχει σημασία να το τονίζουμε αυτό, γιατί σήμερα ακούγεται συνέχεια και μονομερώς η λέξη μετανάστης, ή ακόμα χειρότερα λαθρομετανάστης, πάρα πολλοί από τους ανθρώπους οι οποίοι θεωρούνται μετανάστες, είτε είναι σήμερα στην περιοχή των αστικών κέντρων, είτε στα σημεία εισόδου, προέρχονται από χώρες που παράγουν πρόσφυγες. Άρα, αν δεν υπάρχει ένα καθεστώς που θα εξασφαλίζει με διερμηνείς, με νομική συνδρομή, με όλη εκείνη την υποδομή που χρειάζεται τη δυνατότητα να εντοπίζονται οι ανάγκες των ανθρώπων και το ποιος είναι και τι ζητά και τι ανάγκη έχει, δεν μπορούμε να χαρακτηρίζουμε σωρηδόν τους ανθρώπους μετανάστες, ούτε βέβαια πολύ χειρότερα λαθρομετανάστες.
Οι περισσότεροι ενδεχομένως απ΄ αυτούς που έρχονται από χώρες όπως αυτή του Αφγανιστάν, το Ιράκ ή τη Σομαλία, για να αναφέρω μερικά παραδείγματα σήμερα, είναι κατ΄ αρχάς πρόσφυγες για τους οποίους υπάρχουν πάρα πολύ συγκεκριμένες υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους"
Περισσότερα: http://www.unhcr.org/pages/49c3646c46d.html http://www.unhcr.org/pages/49c3646c56.html

Πάμε στο Μουσείο?

Όχι το γνωστό στέκι, αλλά της Ακρόπολης αυτή τη φορά....
Επίσης ηλεκτρονικά στο: http://www.theacropolismuseum.gr/?pname=Home&la=2

Για την αποτελεσματική πρόληψη και διαχείριση των πυρκαγιών

Ο Βαγγέλης Αποστόλου, μέλος Π.Γ. ΣΥΝ και πρώην βουλευτής Ευβοίας, έκανε την ακόλουθη δήλωση για την πυρκαγιά της Ριτσώνας:
«Η πυρκαγιά της Ριτσώνας μετέτρεψε μια όαση ζωής σε κρανίου τόπο και απέδειξε το αυτονόητο: Η δασοπροστασία της χώρας μας και ειδικότερα της περιοχής μας στερείται στοιχειώδους προετοιμασίας, οργάνωσης και αποτελεσματικότητας.
Καταστράφηκαν περισσότερα από 3.000 στρέμματα δάσους από μια πυρκαγιά που θα μπορούσε:
Να είχε αποφευχθεί αν είχαν ληφθεί τα στοιχειώδη μέτρα πρόληψης και φύλαξης.
Να είχε σβήσει στο ξεκίνημά της αν η επέμβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων γινόταν έγκαιρα.
Να είχε κατασταλεί από την πρώτη ημέρα που οι καιρικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές αν υπήρχε σωστός συντονισμός των εναέριων και επίγειων δυνάμεων.
Να μην είχε αναζωπυρωθεί τις επόμενες ημέρες αν είχαν αναλάβει το έργο της οριστικής κατάσβεσης πεζοπόρα τμήματα.
Να μην είχε προξενήσει τόσο μεγάλες καταστροφές αν... αν... πολλά αν.
Κι εδώ μπαίνουν τα ερωτήματα:
Πότε επιτέλους θα αντιληφθούν οι κυβερνώντας ότι
1) η πρόληψη και η φύλαξη πρέπει να έχουν κυρίαρχη θέση στη δασοπροστασία, αφού μόνον αυτές αποτρέπουν τις δασοκτόνες ανθρώπινες παρεμβάσεις, από τους εμπρησμούς μέχρι τις χωματερές μπαρουταποθήκες,
2) η διαχείριση των πυρκαγιών αποτελεί μια ξεχωριστή επιστημονική και κυρίως εμπειρική δραστηριότητα που για να είναι αποτελεσματική πρέπει να συνοδεύεται από τη μακροχρόνια γνώση όλων των παραμέτρων που έχουν σχέση με την πυρκαγιά, δηλαδή τη γνώση του εδάφους, του αναγλύφου, της βλάστησης, των προσβάσεων και του μικροκλίματος της περιοχής που εξελίσσεται το επεισόδιο, και
3) η όλη διαδικασία της καταστολής δεν πρέπει να φορτώνεται στους πυροσβέστες - που όντως καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες - και στα εναέρια μέσα. Πρέπει ο Δασάρχης και η Δασική Υπηρεσία που αποτελεούν το διαχειριστή του φυσικού οικοσυστήματος που είναι το δάσος να έχουν ουσιαστική και καθοριστική παρουσία σε όλες τις φάσεις της δασοπροστασίας».

Πρόσκληση του Συλλόγου "Ανθρωπος-Ελπίδα-Πολιτισμός"

Ενεργοί πολίτες Ευβοιας: Πυρκαγιά Ριτσώνας - Άρχισαν οι χοροί των εμπρηστών και των καταπατητών ;

Η πυρκαγιά της Ριτσώνας στην αρχή της καλοκαιρινής περιόδου, καίγοντας ένα πανέμορφο και νέο πευκοδάσος, χτυπάει το καμπανάκι της επαγρύπνησης για όλους τους φορείς και τους υπεύθυνους της πολιτείας που είναι επιφορτισμένοι με το βαρύ αυτό έργο, αλλά και για τους πολίτες του νομού μας, που θα πρέπει να συμμετέχουμε ενεργότερα σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές στις εργασίες πρόληψης, φύλαξης και προστασίας των δασών μας.

Κατ’ αρχήν να δώσουμε συγχαρητήρια στις δυνάμεις πυρόσβεσης που με μεγάλες προσπάθειες κατάφεραν να σβήσουν την φωτιά σχετικά έγκαιρα, παρότι ο τόπος ήταν πολύ δύσβατος και με εξαιρετικές δυσκολίες πρόσβασης. Παρόλα αυτά κάηκαν κάποιες χιλιάδες στρέμματα πευκοδάσους που ακόμα δεν έχουν αποτιμηθεί.

Ακούγονται διάφορα πράγματα για το συγκεκριμένο πευκοδάσος και τις επιδιώξεις κάποιων ιδιοκτητών της ευρύτερης περιοχής Ανθηδώνας και Αυλίδας.
Επειδή όμως δεν πρέπει να στηριζόμαστε σε διαδόσεις προτείνουμε τα εξής απλά μέτρα :
Η Νομαρχία Ευβοίας και η αρμόδια δασική υπηρεσία, ο Δήμος Ανθηδώνας και ο Δήμος Αυλίδας ως αρμόδιοι φορείς της πολιτείας :
1. Να μελετήσουν συγκεκριμένα το θέμα της αναγκαιότητας της τεχνητής αναδάσωσης της περιοχής και με την βοήθεια και συμμετοχή πολιτών και φορέων, εάν κριθεί σκόπιμο να γίνει τεχνητή αναδάσωση της περιοχής το ερχόμενο Φθινόπωρο.
2. Να εξετάσουν το θέμα του χαρακτηρισμού όλης της καμμένης περιοχής ως δασικής, αν δεν είναι, ανεξάρτητα εάν είναι ιδιωτική είτε δημόσια, ώστε να αποτραπούν σχέδια καταπατήσεων ή οικοδόμησης από κάποιους καλοθελητές.
3. Σε κάθε περίπτωση, να οριοθετήσουν τη καμμένη δασική περιοχή και να πάρουν κάθε αναγκαίο μέτρο, ώστε να αποτρέψουν τους οποιοσδήποτε που θα επιχειρήσουν είτε να επεκτείνουν τα χωράφια τους, είτε να τα πουλήσουν ως οικόπεδα, είτε να οικοδομήσουν παράνομα σε δασική έκταση.

Ο Νομάρχης Εύβοιας και οι Δήμαρχοι Ανθηδώνας και Αυλίδας είναι προσωπικά υπεύθυνοι για την οποιαδήποτε εξέλιξη του θέματος στο μέλλον.
Σημείωση δικιά μας: Δυστυχώς η νέα φωτιά της 13/6/09 αποτελεί επιβεβαίωση των χειρότερων φόβων μας.

Δεν ξεχνάμε, θα είμαστε εδώ και μετά τις Ευρωεκλογές

Ασωπός,
Αυθαίρετα,
Αυτοκινητόδρομοι Υμηττού
Αχελώος,
Απουσία βιολογικών καθαρισμών από δήμους ευβοϊκού,
Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με στόχο τη μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων κατά 20% έως το 2020,
Αντιμετώπιση των επιπτώσεων του ολυμπιακού μεγαλοϊδεατισμού
Αδυναμία αξιοποίησης των ολυμπιακών έργων
Ανακύκλωση και όχι καύση απορριμμάτων
Βατοπέδι,
Βιοχημικά στο Πλατυγιάλι Αστακού
Βοτανικός,
Βουραϊκός,
Γλυψειματίες της κάθε εξουσίας γνωστούς στις τοπικές κοινωνίες
Διαλυτήριο πλοίων στην Κεραμωτή
Δέλτα Έβρου
Ελληνικό,
Ζωή και προστασία του "Κολοβρέχτη" Δήμου Ψαχνών
Καταστροφή Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου
Καμένα δάση σε όλη τη χώρα,
Κάνδανος,
Κουρουπητός,
Κουντουριώτικα
Λίμνη Κορώνεια,
Λιγνίτες Πτολεμαΐδας
Λειψυδρία
Μονή Τοπλού,
Μόλυνση Παμβώτιδας
Μόλυνση Παγασητικού
Μόλυνση Μαλιακού
Μόλυνση Ευβοϊκού
Νεκρούς από τις πυρκαγιές του 2007
Ξενοδοχειακό μεγαθήριο στις Νήδες Βόλου
Πεθαμένα ψάρια στον Μαλιακό
Περιφραγμένες παραλίες,
Παρανομίες στην ανέγερση του Διοικητηρίου Χαλκίδας
Πάρκο Πατησίων και Κύπρου,
Περιορισμός στην ασυδοσία των Ι.Χ.
Προσφυγικά Λ. Αλεξάνδρας,
Πάρκο Μεγάρου Μουσικής
Σκάνδαλο ΕΤΑ στον Καϊάφα,
Σκάνδαλο ΚΤΕΛ Χαλκίδας
Σκάνδαλο Μεγίστης Λαύρας Σκύρου
Σχέδια για εργοστάσια λιθάνθρακα,
Σχέδια για πυρηνικά εργοστάσια,
Υπερτοπικά πάρκα που κινδυνεύουν σε Γουδί, Ελαιώνα και πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού,
Υπερτουρισμός και «τουριστική μονοκαλλιέργεια» στα νησιά...
Χρυσός Κασσάνδρας,

Οικολογία σημαίνει καθημερινή δράση και παρέμβαση

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΧΙΖΑ από την Αυγή 6/6/09
Μιλάνε για ό,τι τους συμφέρει και εμφανίζονται ως παραπονούμενοι για τον δήθεν πόλεμο που εξαπολύθηκε εναντίον τους (Ανακοίνωση των «Οικολόγων Πρασίνων» 2.6.2009). Μας ανακοινώνουν ότι η Κύπρος και τα Σκόπια δεν χρήζουν συζήτησης, για να μας απασχολήσουν εν συνεχεία με διάφορες αβλαβείς γενικότητες και για να παραβιάσουν κάποιες πόρτες που είναι πλέον ανοικτές -όπως αυτές της «Πράσινης Ανάπτυξης» και του «Πράσινου New Deal».
Θα μπορούσαν σε κάποια ζητήματα να σιωπήσουν, να ζητήσουν μια «περίοδο χάριτος» μέχρι να κατασταλάξουν «ως νέο σχήμα» σε κάποιες απόψεις -αν και ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου των Οικολόγων Πρασίνων υποστήριζε σε συνέντευξή του ότι διαθέτουν ολοκληρωμένες θέσεις από τον Μάρτιο του 2007... Θα μπορούσαν να αποφύγουν την επιλεκτική προβολή απόψεων (λόγου χάρη για το πακέτο Πινέιρο του 1992) και να αποστασιοποιηθούν μέχρι νεωτέρας εκλογικής διαδικασίας από τα ζητήματα που κάνουν τζιζ.
Θα μπορούσαν να κάνουν την αυτοκριτική τους, να μπουν σε σκέψεις για τη διαχρονική συμπεριφορά της νεοταξικής ηγεσίας τους υπό τον Κον Μπεντίτ, για τη λιλιπούτεια παρουσία τους στους περιβαλλοντικούς αγώνες, για την απουσία τους από τα εγχώρια μέτωπα της εργασίας, για την επαρχιώτικη πρόσδεσή τους από τους παράγοντες της Εσπερίας. Θα μπορούσαν να παρέμβουν στην ατζέντα του πολιτικού λόγου προτάσσοντας τα μεγάλα ζητήματα της ευρωπαϊκής χειραφέτησης από την αμερικανική και Νατοϊκή κηδεμονία. Αντί αυτού όμως, περιορίστηκαν να επιπλέουν ως φελλοί στο ρεύμα της λάιτ οικολογίας και της ανάθεσης, προσπαθώντας να περάσουν ασχολίαστοι ή αντίθετα τιμητές, εκεί όπου τους παίρνει.
Και τώρα τολμούν να βγαίνουν παραπονούμενοι για τους «Οικολόγους Εκδρομείς» -κοντολογίς την αποχή- που δυναμώνει μέσα στο θολό σκηνικό των ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου...

Ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα στη χώρα

Ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας, συνοδευόμενος από την υποψήφια του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ Δέσποινα Σπανούδη βρέθηκε την Παρασκευή 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στον Ασωπό και στη Θήβα.
"Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα που έχουν συμβεί ποτέ στη χώρα", δήλωσε στους δημοσιογράφους ο πρόεδρος του ΣΥΝ και κατηγόρησε τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων για έγκλημα ενάντια στο περιβάλλον, στη φύση αλλά και τους ανθρώπους.
Σημείωσε ότι οικολογία είναι πάνω από όλα ρήξεις με τα μεγάλα συμφέροντα, που δεν διστάζουν να μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα μιας ευρύτερης περιοχής, δεν διστάζουν να δημιουργούν τεράστια προβλήματα στην υγεία των πολιτών της ευρύτερης περιοχής του Ασωπού, της ευρύτερης περιοχής του Ευβοϊκού.
Τόνισε επίσης την ανάγκη να αναπτυχθούν οι δράσεις των πολιτών, των ενεργών πολιτών που διεκδικούν ποιότητα ζωής, που διεκδικούν χώρους ανάσας, που διεκδικούν να μην πίνουν νερό με εξασθενές χρώμιο, που διεκδικούν να μην μολύνονται τα ποτάμια και ο υδροφόρος ορίζοντας και οι θάλασσες, από τις ανεξέλεγκτες αποθέσεις και από τα απόβλητα των βιομηχανικών εγκαταστάσεων που μόνο στόχο έχουν το κέρδος και δεν λογαριάζουν κανέναν.

Αυτοί που κοιμούνται είναι συνεργοί (Ηράκλειτος)

Του Γ.Ανανδρανιστάκη, από την Αυγή 4/6/09
Δύο χιλιάδες τριακόσια χρόνια πριν, ο ιδρυτής της Σχολής του Σκεπτικισμού Πύρρων ο Ήλειος (360-270) καλούσε τους μαθητές του σε εποχή, τους ζητούσε δηλαδή να αδιαφορούν για ό,τι συμβαίνει γύρω τους και να μην διατυπώνουν κρίσεις, διότι η σχετικότητα και η μεταβλητότητα των πραγμάτων καθιστά κάθε κρίση εξ ορισμού λανθασμένη και κάθε προσπάθεια παρέμβασης εξ ορισμού αποτυχημένη.
Δύο χιλιάδες τριακόσια χρόνια μετά, οι τηλεστάρ, οι τηλεδιασκεδαστές, τα σκανδαλοθηρικά μπλογκς, τα λάιφ στάιλ έντυπα, ακόμη και τα δελτία ειδήσεων καλούν τον κόσμο σε αποχή από τις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου. Αποχή όχι ως εποχή, ως αδιαφορία για τα κοινά, ως εγγενής αδυναμία παρέμβασης στο επιστητό, αλλά ως ενεργητική τιμωρία του σάπιου κομματικού συστήματος, που θα καταπλακωθεί από τις ξαπλώστρες. Το Κόμμα της Αποχής έχει και άτυπο αρχηγό, τον περίφημο Θέμο Αναστασιάδη, ο οποίος στο παρελθόν είχε ηγηθεί, μαζί με τον Λαζόπουλο, και του κόμματος της πλάκας, που σε μια δημοσκόπηση της Ελευθεροτυπίας είχε πάρει 7%. Παρεμπιπτόντως, ο κ. Αναστασιάδης είναι ο γραμματοκομιστής του Μαξίμου, έχει καταδικαστεί για τη δημοσίευση των φωτογραφιών του Ζαχόπουλου, κατηγορείται για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, οπότε είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να ηγηθεί της εκστρατείας που αποσκοπεί στην εξυγίανση του πολιτικού συστήματος δια της αποχής.

Βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της αποχής είναι ότι όλα τα κόμματα της Βουλής είναι ίδια μεταξύ τους.......... ακόμη κι αν δεχτούμε την ανιστορική μπαρούφα ότι όλοι είναι ίδιοι, πιστεύει κανείς σοβαρά ότι η αποχή θα τιμωρήσει το κομματικό κατεστημένο και θα το κάνει να αλλάξει μυαλά; Στην υπόλοιπη Ευρώπη η αποχή φτάνει το 60%-70% και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει, τίποτα δεν αλλάζει και σιγά μην αλλάξει στην Ελλάδα, όπου είναι βέβαιο ότι όλοι θα ψηφίσουν μαζικά στις εθνικές, όπως κάνουν πάντα, και κάνουν καλά

Η αποχή από τις ευρωεκλογές θα έχει ένα και μόνο αποτέλεσμα: θα διασώσει τον δικομματισμό. Το θέμα είναι πρωτίστως μαθηματικό, καθώς τα δύο μεγάλα κόμματα παίρνουν το μεγαλύτερο ποσοστό των ψήφων, άρα καρπώνονται αναλογικά και το μεγαλύτερο ποσοστό της αποχής: Η αποχή στέλνει τον δικομματισμό από το 60% στο 70% και τον γλυτώνει από τη μεγαλύτερη νίλα της ιστορίας του. Αλλά και χαμηλό ποσοστό να πάρει ο δικομματισμός, η μεγάλη αποχή απαξιώνει συνολικά το αποτέλεσμα, αφού την επόμενη θα βγουν όλοι και θα πουν, έλα μωρέ ποιες ευρωεκλογές, ο κόσμος πήγε για μπάνιο.

Η αποχή είναι ψήφος στη Ν.Δ., στο ΠΑΣΟΚ, στον Αναστασιάδη, τον Λαζόπουλο, τον Λάλα ή όπως θα ‘λεγε και ο Ηράκλειτος: «τους καθεύδοντας εργάτας είναι και συνεργούς των εν τω κόσμω γινομένων», δηλαδή αυτοί που κοιμούνται είναι εργάτες και συνεργοί σε όσα γίνονται στον κόσμο.
Περισσότερα: www.avgi.gr

Δεν απέχω, συμμετέχω: 10 επιχειρήματα κατά της αποχής

Πολύ ωραίο, το υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα. Από το: http://nefelikas.wordpress.com/

1. Όλοι ίδιοι είναι και σιγά μην αλλάξει τίποτα.Άρα ας ακολουθήσουμε το δρόμο της μοιρολατρίας κι ας ανεχθούμε τη διαφθορά, την ασυδοσία και την κοινωνική αδικία που... μας ταλαιπωρούν τόσες δεκαετίες. Ας μην τολμήσουμε να κάνουμε τίποτα, γιατί είμαστε αδύναμοι, φοβισμένοι και απογοητευμένοι. Ας περιμένουμε παθητικά το επόμενο σκάνδαλο, το επόμενο ξεπούλημα, το επόμενο θύμα. Κι ας αρκεστούμε στο να γκρινιάζουμε μεταξύ μας, κατηγορώντας όλους τους άλλους που σκέφτονται ακριβώς όπως εμείς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, τουλάχιστον θα είμαστε σίγουροι ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Ποτέ.

2. Δεν θέλω να στηρίξω αυτό το πολιτικό σύστημα.
Η δυνατότητα ψήφου δεν στηρίζει το υπάρχον πολιτικό σύστημα, εκτός κι αν σκοπεύεις να επιλέξεις ένα από τα δύο κόμματα που παραδοσιακά εναλλάσσονται στην εξουσία. Αντιθέτως, η αποχή συντηρεί τις μέχρι τώρα ισορροπίες και ευνοεί τις παρατάξεις που έχουν χτίσει τη δύναμη τους στην πελατειακή λογική και την οπαδική νοοτροπία. Αν θέλεις λοιπόν να δεις τον δικομματισμό να θριαμβεύει για άλλη μια φορά, πήγαινε για μπάνιο. Διαφορετικά, κάνε την παρουσία σου αισθητή με την ψήφο σου και άλλαξε το πολιτικό τοπίο. Με λίγη καλή τύχη, ίσως καταφέρουμε να δούμε κάποια στιγμή και απλή αναλογική στις βουλευτικές εκλογές. Η ευκαιρία υπάρχει, στο χέρι μας είναι αν θα την αφήσουμε να πάει χαμένη.

3. Δεν υπάρχει κανένα πολιτικό κόμμα με το οποίο ταυτίζομαι απόλυτα.
Υπάρχουν δεκάδες πολιτικά κόμματα που καλύπτουν ένα τεράστιο εύρος ιδεολογίας και μεθοδολογίας. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάποιο που να θεωρείς ιδανικό, σίγουρα υπάρχει κάποιο με το οποίο συμφωνείς περισσότερο. Μπες στον κόπο να ψάξεις τις θέσεις τους αναλυτικά, ιδίως αυτές που αναφέρονται σε θέματα που σε αφορούν άμεσα. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να επιλέξεις να ανήκεις κάπου, ούτε ότι θα πρέπει να εμπιστευτείς τα πάντα σε πρόσωπα που δεν μπορείς να ελέγξεις. Συμμετέχοντας σε εσωκομματικές διαδικασίες ή απλά ασκώντας πιέσεις σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, έχεις τη δυνατότητα να συνδιαμορφώσεις το κόμμα της επιλογής σου προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Και φυσικά, έχεις κάθε δικαίωμα να το απορρίψεις στις επόμενες εκλογές και να προτιμήσεις κάποιο άλλο.

4. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να συμμετέχεις πέρα από το να επισκέπτεσαι την κάλπη κάθε τέσσερα χρόνια.
Και ποιος είπε ότι το ένα αναιρεί το άλλο; Από πού κι ως πού η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία αποκλείει τη συμμετοχή σε άλλου είδους δράσεις; Ή μήπως αν κάποιος πάει και ψηφίσει γίνεται αυτομάτως κομματικό στρατιωτάκι και του απαγορεύεται να στηρίζει δραστηριότητες που δεν εγκρίνει η ηγεσία της παράταξης του; Αυτά είναι αστεία πράγματα, όπως αστείο είναι και να νομίζει κανείς ότι όλες οι πορείες, όλες οι συνελεύσεις και όλες οι συλλογικές διεκδικήσεις μαζί μπορούν να υποκαταστήσουν το δημοκρατικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Το να αφιερώνει κάποιος χρόνο και ενέργεια από τη ζωή του για να ασχοληθεί με την πολιτική και μετά να φοβάται να πάει στις εκλογές να ψηφίσει ισοδυναμεί με κλωτσιά σε μία καρδάρα γεμάτη γάλα.

5. Η συνειδητή αποχή είναι πολιτική θέση.
Αόριστη και αόρατη, στο ίδιο ακριβώς τσουβάλι με την αποχή της άγνοιας και της αδιαφορίας. Χωρίς δυνατότητα να εκφράσει δημόσιο λόγο στο ευρύ κοινό. Χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση να προβεί σε αποτελεσματικές κοινωνικές δράσεις. Χωρίς εκπροσώπηση στη Βουλή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα μέσα και στα θεσμικά όργανα. Και χωρίς πιθανότητα να παρέμβει στο εσωτερικό των πολιτικών παρατάξεων για να αλλάξει τις δομές και τη νοοτροπία τους. Ουσιαστικά, η “συνειδητή” αποχή το μόνο που κάνει είναι να φιμώνει την ιδεολογία από την οποία προέρχεται, επιτρέποντας να διαιωνίζονται τα αρνητικά στερεότυπα που προσάπτουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο όλοι όσοι έχουν συμφέρον από τη δαιμονοποίηση του.

6. Είμαι οπαδός της αμεσοδημοκρατίας και δεν πιστεύω σε εκπροσώπους.
Ωραία, και πώς ακριβώς θα φτάσουμε κάποια στιγμή στην ουτοπία της αμεσοδημοκρατίας; Με επανάσταση; Ας είμαστε σοβαροί… Μέχρι να το επιτρέψουν οι τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις θα είμαστε αναγκασμένοι να συμβιβαζόμαστε σε εκδοχές του σημερινού μοντέλου. Με εκπροσώπους που – σε έναν ιδανικό κόσμο – θα έχουν τις ικανότητες και το ήθος να διαχειριστούν περίπλοκα ζητήματα που καμία μαζική συνέλευση δεν μπορεί να λύσει. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε την κλίμακα για την οποία συζητάμε. Η Ελλάδα έχει κάπου έντεκα εκατομμύρια πολίτες, η Ευρωπαϊκή Ένωση μισό δισεκατομμύριο. Χωρίς εκπροσώπους και φορείς δεν είναι εφικτό να λειτουργήσει το σύστημα. Και για να γίνει το σύστημα πιο δίκαιο και πιο αποτελεσματικό είναι απαραίτητες οι εκλογές. Η προοπτική να μην υπάρχει καθόλου σύστημα είναι απλά αφελής, εκτός αν κάποιος ονειρεύεται μία Ευρώπη που θα αποτελείται από εκατομμύρια ολιγομελή και αυτόνομα κοινόβια. Τελευταία φορά που συνέβη κάτι ανάλογο πάντως ήταν λίγο μετά την εποχή των παγετώνων.

7. Καλύτερα να κάνουμε εκλογική απεργία για να ρίξουμε το σύστημα.
Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ και πουθενά, κι ούτε πρόκειται. Μάλιστα, όσες φορές επιχειρήθηκε συντονισμένα είχε καταστροφικά αποτελέσματα. Όπως και να ‘χει, είτε το ποσοστό αποχής στις ευρωεκλογές φτάσει το 30% είτε το ξεπεράσει, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να φτάσει στο σημείο να ακυρώσει την όλη διαδικασία. Ακόμα κι αν μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον όμως, το μόνο που θα συνέβαινε θα ήταν να εκλείψει ο κοινοβουλευτισμός, ανοίγοντας το δρόμο σε αυτόκλητους “σωτήρες” να αντικαταστήσουν το δημοκρατικό πολίτευμα με τη δικτατορία της αρεσκείας τους. Θέλεις να συμβάλλεις σε μία τέτοια προοπτική;

8. Αν υπήρχε ενωμένη και ισχυρή αριστερά θα πήγαινα να ψηφίσω.
Και πώς ακριβώς περιμένεις να υπάρξει όσο δεν ψηφίζεις; Σα να μην έφτανε το ανοιχτό τραύμα της μακρόχρονης διάσπασης, από τη στιγμή που αποφασίζεις να απέχεις συντηρείς τα μικροπολιτικά παιχνίδια, την ηττοπάθεια, την οπισθοδρόμηση, την πόλωση, τον παλαιοκομματισμό και τη μίζερη καθαρολογία των ευκαιριακών μικρομάγαζων. Το χειρότερο όμως είναι ότι άθελα σου ενισχύεις όλα τα κόμματα που βρίσκονται στον ιδεολογικό αντίποδα όσων πιστεύεις. Αν θέλεις μια καλύτερη και ενωμένη αριστερά λοιπόν, δεν έχεις παρά να ψηφίσεις το κομμάτι που θεωρείς περισσότερο υγιές και να βοηθήσεις να αναδειχτούν τα πρόσωπα που εμπιστεύεσαι περισσότερο. Κι αν δεν μπορείς να αποφασίσεις ποια αριστερά θέλεις, τουλάχιστον ψήφισε κάποιο μικρό και ανώδυνο κομμάτι της ώστε να αυξήσεις τη συνολική δυναμική της.

9. Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες.
Κι αν η αποχή μπορούσε να απειλήσει το κατεστημένο δεν θα την συνιστούσαν τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης. Από την Αυριανή μέχρι τον Πρετεντέρη, κι από τον Παπαχελά μέχρι το Άλτερ, η καθεστωτική προπαγάνδα επιμένει να προωθεί την αποχή ως μορφή διαμαρτυρίας κατά του πολιτικού συστήματος. “Πηγαίνετε για μπάνιο”, “εκμεταλλευτείτε το τριήμερο”, “μαυρίστε τους κάνοντας ηλιοθεραπεία”. Οι στυλοβάτες της διαπλοκής γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάθε χαμένη ψήφος συντηρεί τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων. Θα τους κάνεις τη χάρη;

10. Δεν πιστεύω στην δημοκρατία.
Το μόνο σύστημα στο οποίο δεν έχουν οι πολίτες δικαίωμα ψήφου είναι η δικτατορία – του χουντικού, του μονάρχη ή του προλεταριάτου. Ακόμα και στην αναρχία, η έννοια της αμεσοδημοκρατίας στηρίζεται στις ομόφωνες αποφάσεις ενός συνόλου. Λυπάμαι που σου το λέω λοιπόν, αλλά αν δεν πιστεύεις στη δημοκρατία, όποια λέξη και να χρησιμοποιείς για να περιγράψεις τον εαυτό σου, είναι καιρός να παραδεχτείς ότι είσαι απλά άλλος ένας φασίστας. "