Πριν καν εκδοθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για αναστολή των
εργασιών ανέγερσης νέου εμπορικού κέντρου στο Βοτανικό, εκφράστηκαν σοβαρές
πιέσεις από επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους, καθώς και από μερίδα
δημοσιογράφων, οι οποίοι αμφισβητούσαν ουσιαστικά τόσο το δικαίωμα των
πολιτών να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, και ειδικότερα στο ΣτΕ, όσο και το
καθήκον του τελευταίου να εκδικάζει απερίσπαστο τις υποθέσεις, σύμφωνα με τις
συνταγματικές επιταγές.
Μετά την έκδοση της απόφασης αναστολής, οι πιέσεις αυτές εξελίχθηκαν σε
επίθεση ενάντια στο ρόλο και την ανεξαρτησία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Προφανώς, ένας συνταγματικά κατοχυρωμένος ανώτατος δικαστικός θεσμός δεν
χρειάζεται την υπεράσπιση κανενός. Ως περιβαλλοντικές οργανώσεις, όμως,
νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την ανησυχία μας για τις πιέσεις αυτές.
Εκτιμούμε ότι η λειτουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας καθώς και η
αρμοδιότητά του να αναστέλλει προσωρινά την πορεία εργασιών ή την ισχύ
αποφάσεων, μέχρι την οριστική εκδίκαση των αντίστοιχων υποθέσεων, αποτελεί
ουσιαστικό και αναντικατάστατο μέσο των πολιτών για τον έλεγχο ιδιωτικών και
κρατικών έργων. Περιβαλλοντικές και άλλες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις
άλλωστε, αναγνωρίζοντας αυτό το ρόλο, εξέφρασαν τη διαφωνία τους στην
προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά την
προηγούμενη διαδικασία Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Οι πιέσεις που ασκήθηκαν, ακόμα και αν δεν μπορούν να επηρεάσουν την τελική
απόφαση του ΣτΕ, επαναφέρουν αυτή την αμφισβήτηση της αναγκαιότητάς του,
γυρίζοντάς μας πολλά χρόνια πίσω και αφαιρώντας ουσιαστικά από την κοινωνία
και τους πολίτες ένα πολύ σημαντικό δικαίωμα ελέγχου.
Οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις:
Αρκτούρος, ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία,
ΚΑΛΛΙΣΤΩ, Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, MΟm - Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της
Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς
Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009
GREENPEACE: ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
(Στις 17/11/08 στο Παρατηρητήριο είχαμε δημοσιεύσει άρθρο μας με τίτλο "Το κρυφό κόστος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας" σαν μια μικρή συνεισφορά στην επιχειρηματολογία κατά του λιθάνθρακα. Χαιρόμαστε που μια οργάνωση σαν την Greenpeace ενστερνίζεται τις μεθοδολογικές και επιστημονικές απόψεις της έννοιας του "κρυφού κόστους" και δηλώνουμε την διάθεση μας για την παραπέρα ανάπτυξη του θέματος για την Ελληνική πραγματικότητα)
Η ανακοίνωση της Greenpeace έχει ως εξής:
"Το πραγματικό οικονομικό κόστος του άνθρακα παγκοσμίως ανήλθε σε τουλάχιστον 360 δισεκατομμύρια € το 2007, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Greenpeace με τίτλο ‘Το Πραγματικό Κόστος του Άνθρακα’. Η έκθεση αυτή, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με το ανεξάρτητο Ολλανδικό Ινστιτούτο CE Delft, αποτιμά συντηρητικά το κόστος της αλλαγής του κλίματος, τα προβλήματα υγείας από την ατμοσφαιρική ρύπανση και τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα. Η έκθεση δημοσιεύεται την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση ‘ευλογεί’ την κατασκευή λιθανθρακικών και λιγνιτικών μονάδων.
Ο άνθρακας είναι το πιο φτηνό καύσιμο αφού σε αυτό δεν υπολογίζονται οι τρομακτικές επιπτώσεις του στο περιβάλλον και την ανθρωπότητα. Η έκθεση της Greenpeace στην ουσία υπολογίζει το «εξωτερικό κόστος» του άνθρακα, κάνοντας μάλιστα την πιο συντηρητική εκτίμηση. Μέσα από την έκθεση αυτή ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί κάθε γωνιά του πλανήτη[2] και να γνωρίσει το πραγματικό τίμημα που η ανθρωπότητα πληρώνει για το πιο ρυπογόνο καύσιμο. Κλιματική κρίση, αποψίλωση των δασών, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, πρόωροι θάνατοι, εργατικά ατυχήματα και εξαθλίωση ολόκληρων κοινωνιών είναι μόνο μερικές από τις καταστροφές που δε συνυπολογίζονται στην αγοραστική τιμή του άνθρακα. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα το κόστος αυτό το πληρώνει ολόκληρος ο πλανήτης, ενώ η βιομηχανία του άνθρακα παραμένει ατιμώρητη. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και μαρτυρία ενός Έλληνα από την Κοζάνη, μια περιοχή που βιώνει επί δεκαετίες τις επιπτώσεις του λιγνίτη.
Οι ανθρακικές μονάδες εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 11 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως[3], ενώ για το έτος 2005 ευθύνονταν για το 41% των παγκόσμιων εκπομπών[4]. Αν τελικά υλοποιηθούν τα σχέδια για την κατασκευή νέων ανθρακικών μονάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (μόνο από τις ανθρακικές μονάδες) θα αυξηθούν κατά 60% έως το 2030 με καταστροφικές επιπτώσεις για το κλίμα και την υγεία. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC), προκειμένου να αποτραπούν οι χειρότερες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2015 και να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν έως το 2050.
‘Κάθε χρόνο περίπου 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας του άνθρακα. Ο αριθμός αυτός θα εκτοξευθεί στα επόμενα χρόνια αν συνεχίσουμε την εμμονή σε αυτό το καύσιμο. Είναι ηθικό καθήκον όλων μας να σταματήσουμε αυτήν την παράνοια!’, τόνισε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Στις επόμενες δύο δεκαετίες θα πραγματοποιηθούν οι μεγαλύτερες ανακατατάξεις στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Οι αναπτυγμένες χώρες έχουν εκατοντάδες πεπαλαιωμένες μονάδες που πρέπει να αντικατασταθούν, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται να καλύψουν άμεσα τις αυξανόμενες ενεργειακές τους ανάγκες. Το ενεργειακό μοντέλο που θα επιλέξουν σήμερα οι κυβερνήσεις θα καθορίσει το μέλλον του πλανήτη, καθώς κάθε νέα μονάδα που κατασκευάζεται θα λειτουργεί τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί τους πραγματικούς κινδύνους που κρύβει ο άνθρακας και σχεδιάζει την κατασκευή τουλάχιστον τεσσάρων λιθανθρακικών και δυο λιγνιτικών μονάδων[5].
Η Greenpeace στα πλαίσια της εκστρατείας της ενάντια στο λιθάνθρακα, αναλαμβάνει δράση για την οριστική αποτροπή της κατασκευής αυτών των μονάδων. Σε συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Αλιβερίου ενάντια στο Λιθάνθρακα, η Greenpeace οργανώνει κοινή δράση δενδροφύτευσης την 1η Φεβρουαρίου με σκοπό τη ματαίωση της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/news/aliveri-dentrofytefsh
Σημειώσεις:
1. Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την έκθεση στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/real-cost-anthrakas
2. Η έκθεση ‘επισκέπτεται’ την Κολομβία, την Ινδία, τη Ρωσία, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, τη Ν. Αφρική, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες.
3. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2008, CO2 emissions from fuel combustion.
4. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2007, Key World Energy Statistics.
5. Υποψήφιες περιοχές για την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων είναι η Αντίκυρα Βοιωτίας, το Μαντούδι και το Αλιβέρι της Εύβοιας και ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας. Υποψήφια περιοχή για την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων είναι το Αμύνταιο."
Η ανακοίνωση της Greenpeace έχει ως εξής:
"Το πραγματικό οικονομικό κόστος του άνθρακα παγκοσμίως ανήλθε σε τουλάχιστον 360 δισεκατομμύρια € το 2007, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της Greenpeace με τίτλο ‘Το Πραγματικό Κόστος του Άνθρακα’. Η έκθεση αυτή, η οποία εκπονήθηκε σε συνεργασία με το ανεξάρτητο Ολλανδικό Ινστιτούτο CE Delft, αποτιμά συντηρητικά το κόστος της αλλαγής του κλίματος, τα προβλήματα υγείας από την ατμοσφαιρική ρύπανση και τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα. Η έκθεση δημοσιεύεται την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση ‘ευλογεί’ την κατασκευή λιθανθρακικών και λιγνιτικών μονάδων.
Ο άνθρακας είναι το πιο φτηνό καύσιμο αφού σε αυτό δεν υπολογίζονται οι τρομακτικές επιπτώσεις του στο περιβάλλον και την ανθρωπότητα. Η έκθεση της Greenpeace στην ουσία υπολογίζει το «εξωτερικό κόστος» του άνθρακα, κάνοντας μάλιστα την πιο συντηρητική εκτίμηση. Μέσα από την έκθεση αυτή ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί κάθε γωνιά του πλανήτη[2] και να γνωρίσει το πραγματικό τίμημα που η ανθρωπότητα πληρώνει για το πιο ρυπογόνο καύσιμο. Κλιματική κρίση, αποψίλωση των δασών, ατμοσφαιρική ρύπανση, όξινη βροχή, πρόωροι θάνατοι, εργατικά ατυχήματα και εξαθλίωση ολόκληρων κοινωνιών είναι μόνο μερικές από τις καταστροφές που δε συνυπολογίζονται στην αγοραστική τιμή του άνθρακα. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα το κόστος αυτό το πληρώνει ολόκληρος ο πλανήτης, ενώ η βιομηχανία του άνθρακα παραμένει ατιμώρητη. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και μαρτυρία ενός Έλληνα από την Κοζάνη, μια περιοχή που βιώνει επί δεκαετίες τις επιπτώσεις του λιγνίτη.
Οι ανθρακικές μονάδες εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 11 δισ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως[3], ενώ για το έτος 2005 ευθύνονταν για το 41% των παγκόσμιων εκπομπών[4]. Αν τελικά υλοποιηθούν τα σχέδια για την κατασκευή νέων ανθρακικών μονάδων σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (μόνο από τις ανθρακικές μονάδες) θα αυξηθούν κατά 60% έως το 2030 με καταστροφικές επιπτώσεις για το κλίμα και την υγεία. Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές του ΟΗΕ (IPCC), προκειμένου να αποτραπούν οι χειρότερες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2015 και να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν έως το 2050.
‘Κάθε χρόνο περίπου 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας του άνθρακα. Ο αριθμός αυτός θα εκτοξευθεί στα επόμενα χρόνια αν συνεχίσουμε την εμμονή σε αυτό το καύσιμο. Είναι ηθικό καθήκον όλων μας να σταματήσουμε αυτήν την παράνοια!’, τόνισε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Στις επόμενες δύο δεκαετίες θα πραγματοποιηθούν οι μεγαλύτερες ανακατατάξεις στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Οι αναπτυγμένες χώρες έχουν εκατοντάδες πεπαλαιωμένες μονάδες που πρέπει να αντικατασταθούν, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται να καλύψουν άμεσα τις αυξανόμενες ενεργειακές τους ανάγκες. Το ενεργειακό μοντέλο που θα επιλέξουν σήμερα οι κυβερνήσεις θα καθορίσει το μέλλον του πλανήτη, καθώς κάθε νέα μονάδα που κατασκευάζεται θα λειτουργεί τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί τους πραγματικούς κινδύνους που κρύβει ο άνθρακας και σχεδιάζει την κατασκευή τουλάχιστον τεσσάρων λιθανθρακικών και δυο λιγνιτικών μονάδων[5].
Η Greenpeace στα πλαίσια της εκστρατείας της ενάντια στο λιθάνθρακα, αναλαμβάνει δράση για την οριστική αποτροπή της κατασκευής αυτών των μονάδων. Σε συνεργασία με τη Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Αλιβερίου ενάντια στο Λιθάνθρακα, η Greenpeace οργανώνει κοινή δράση δενδροφύτευσης την 1η Φεβρουαρίου με σκοπό τη ματαίωση της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας από τη ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/news/aliveri-dentrofytefsh
Σημειώσεις:
1. Μπορείτε να βρείτε ολόκληρη την έκθεση στη διεύθυνση: http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/real-cost-anthrakas
2. Η έκθεση ‘επισκέπτεται’ την Κολομβία, την Ινδία, τη Ρωσία, την Ινδονησία, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, τη Ν. Αφρική, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες.
3. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2008, CO2 emissions from fuel combustion.
4. Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας, 2007, Key World Energy Statistics.
5. Υποψήφιες περιοχές για την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων είναι η Αντίκυρα Βοιωτίας, το Μαντούδι και το Αλιβέρι της Εύβοιας και ο Αστακός Αιτωλοακαρνανίας. Υποψήφια περιοχή για την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων είναι το Αμύνταιο."
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ (1/2/09) !
Καταρχάς, το φύτευμα ενός δέντρου είναι καλό. Αν φυτέψουμε περισσότερα δέντρα είναι πολύ καλό. Αυτή η δενδροφύτευση όμως είναι ακόμα καλύτερη καθώς μπορεί να σταματήσει την κατασκευή ενός λιθανθρακικού εργοστασίου! (Greenpeace)
Η δενδροφύτευση έγινε το πρωί της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου με τη συμμετοχή πολλών ευαισθητοποιημένων πολιτών και οργανώσεων.(Φωτό από τους Ενεργούς Πολίτες)
Υπενθυμίζουμε ορισμένα γεγονότα:
Το Μυλάκι είναι ένας οικισμός στο Αλιβέρι Ευβοίας, που βρίσκεται στην κυριολεξία ανάμεσα στην τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ και τον πετρελαϊκό σταθμό της ΔΕΗ. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του οικισμού είναι ένα παραλιακό κτήμα, έκτασης 186 στρεμμάτων, το οποίο εποφθαλμιά η ΔΕΗ για να κατασκευάσει λιθανθρακική μονάδα ισχύος 800MW.
Ιδιοκτήτης του κτήματος ήταν το Δημόσιο και το παραχώρησε στον Δήμο, με τον όρο αυτός να κάνει εργασίες ανάπλασης μέχρι τον Φεβρουάριο του 2009. Αν η ανάπλαση δεν γινόταν, τότε ο Δήμος θα έχανε την κυριότητα του κτήματος. Αυτή θα επανέρχεταν στο Δημόσιο, το οποίο με τη σειρά του φαίνεται θετικό στο αίτημα της ΔΕΗ για παραχώρηση, επομένως θα άνοιγε ο δρόμος για την κατασκευή του εργοστασίου.
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΑΣΩΠΟΥ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Πηγή: Καθημερινή, της Λίνας Γιάνναρου, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_16/01/2009_299532 και η φωτο απο το "Μη μαδάτε τη Μαργαρίτα" (επισκεφτείτε το)
Εάν κάποιοι ήλπιζαν ότι, με την πάροδο του χρόνου (σ.σ. 18 μήνες έχουν περάσει από την αποκάλυψη του σκανδάλου με το εξασθενές χρώμιο), κάτοικοι και φορείς που μάχονται για την επιβολή του νόμου στον τομέα της διαχείρισης των βιομηχανικών αποβλήτων στα Οινόφυτα, θα έβαζαν... νερό στο κρασί τους, μάλλον γελάστηκαν. Σήμερα, δείχνουν περισσότερο αποφασισμένοι να κάνουν τους αρμόδιους να τους ακούσουν, να πιέσουν ώστε να «καθαρίσει» επιτέλους ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής από τα τοξικά λύματα. Στο πλαίσιο αυτό, μέλη της Συμπαράταξης Βοιωτών για το Περιβάλλον μοίρασαν το μεσημέρι της Παρασκευής 16 Ιανουαρίου, στους περαστικούς του μετρό του Συντάγματος φιαλίδια με σκουρόχρωμο νερό από τον Ασωπό. «Αυτός είναι ο "καθαρός" σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, ποταμός», καταγγέλλουν.
Σύμφωνα με τον κ. Θανάση Παντελόγλου, πρόεδρο του Ινστιτούτου για την Τοπική Αειφόρο Ανάπτυξη και τον Πολιτισμό στα Οινόφυτα (έναν από τους ανθρώπους που, με την επιμονή και υπομονή του, οδήγησαν στην αποκάλυψη της τραγωδίας του Ασωπού), το ποτάμι συνεχίζει να δέχεται τόνους τοξικών αποβλήτων από τις παρακείμενες βιομηχανίες, με αποτέλεσμα χιλιάδες κάτοικοι της Βοιωτίας να καταναλώνουν ως πόσιμο νερό ένα κοκτέιλ βαρέων μετάλλων. Παρά τις διαβεβαιώσεις -σημειώνουν οι παροικούντες στο... Οινοφυστάν, όπως σκωπτικά αναφέρονται στον τόπο τους-, η περιβαλλοντική νομοθεσία εξακολουθεί να παραβιάζεται συστηματικά, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να είναι ανεπαρκέστατοι, ουδείς να ασχολείται με την αποτίμηση της ζημιάς - ούτε λόγος δε για την αποκατάστασή της. Η ανακοίνωση προστίμων από το ΥΠΕΧΩΔΕ σε εργοστάσια της περιοχής ηχεί σαν εμπαιγμός. «Τα χρήματα αυτά ακόμα και αν καταβάλλονται, αντιστοιχούν σε μιας ημέρας παραγωγή. Ποιος ελέγχει εάν συμμορφώνονται την επόμενη μέρα;», αναφέρουν κάτοικοι των Οινοφύτων.
Κι όμως. Η εικόνα μιλά από μόνη της, όπως διαπίστωσαν τα μέλη των Δημοτικών Εργαστηρίων Δημιουργικής Φωτογραφικής Εκφρασης που πριν από λίγο καιρό βρέθηκαν στην περιοχή για να φωτογραφίσουν τις δύο όψεις του Ασωπού: τον μολυσμένο στα Οινόφυτα και τον καθαρό στην Ασωπία. «Να ο Ασωπός, να και το νερό του. Κερνάμε», λένε τα μέλη της Συμπαράταξης.
Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ GREENPEACE ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ "'ΣΤΑΧΤΕΣ"
Ο υπεύθυνος της Greenpeace για θέματα ενέργειας, Δημήτρης Ιμπραήμ, έστειλε την επιστολή που ακολουθεί στη δήμαρχο Ταμυνέων, Κατερίνα Καράπα, για την ανάπλαση της περιοχής "Στάχτες" Μυλακίου:
"Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο Δήμο Ταμυνέων και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μυλάκι, σχετικά με το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας ισχύος 800MW από τη ΔΕΗ στην περιοχή. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Greenpeace εδώ και πολλά χρόνια μάχεται ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η αντιμετώπισή τους είναι ίσως η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης και αν η ανθρωπότητα δεν τις προλάβει, τότε οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές. Με δεδομένο πως η καύση λιθάνθρακα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τις κλιματικές αλλαγές, είναι σαφές πως οφείλουμε όλοι να εμποδίσουμε το ενδεχόμενο κατασκευής τέτοιων σταθμών στη χώρα μας.
Γνωρίζουμε ότι η εν λόγω περιοχή συνολικής έκτασης 186,4 στρεμμάτων σήμερα ανήκει στο Δήμο Ταμυνέων, όπως έχει παραχωρηθεί από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου (ΚΕΔ) σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομίας κ. Νίκου Χριστοδουλάκη.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους όρους παραχώρησης, η συγκεκριμένη έκταση κινδυνεύει να επανέλθει την κυριότητα στην ΚΕΔ, καθώς οι όροι δεν πληρούνται τουλάχιστον ως προς το σκέλος της "ανάπλασης". Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την παραχώρηση δίχως να έχει προχωρήσει ούτε στο ελάχιστο η ανάπλαση της περιοχής. ενώ η προθεσμία εκπνέει στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Επιπλέον ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι η ΚΕΔ έχει ήδη εκφραστεί θετικά στο ενδεχόμενο παραχώρησης της επίμαχης περιοχής στη ΔΕΗ με σκοπό την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας. Συνεπώς κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάληψη δράσης, με σκοπό την ικανοποίηση των συμβατικών όρων της παραχώρησης.
Για το λόγο αυτό η Greenpeace έχει έρθει ήδη σε επαφή με τα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα, τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια του δήμου σας. Σκοπός μας είναι η πραγματοποίηση δενδροφύτευσης προκειμένου να παραμείνει η περιοχή στην κυριότητα του Δήμου και να αποτραπεί η κατασκευή και λειτουργία μιας λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, η οποία θα επιβαρύνει την περιοχή αλλά και θα αυξήσει δραματικά τις εκπομπές των αερίων που καταστρέφουν το κλίμα. Η κοινή δράση που θα αναλάβουμε, σκοπεύουμε να προβληθεί έντονα και συστηματικά στα Μέσα Ενημέρωσης το αμέσως προσεχές διάστημα μέσω δικής μας επικοινωνιακής εκστρατείας. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε ένα τεράστιας σημασίας τοπικό πρόβλημα που αφορά όμως ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο έργο μας αυτό ελπίζουμε ότι θα σας βρούμε αρωγό και συμπαραστάτη. Η Εύβοια αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να "αντέξει" μία τόσο ρυπογόνο δραστηριότητα. Για αυτό άλλωστε, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου σας έχει ήδη ψηφίσει κατά της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι. Με δεδομένο ότι η
λειτουργία μίας τέτοιας μονάδας όχι μόνο δε θα συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη, αλλά αντίθετα θα προκαλέσει σοβαρότατη περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική επιβάρυνση, σας καλούμε να υποστηρίξετε τη δράση που θα αναλάβουμε σε συνεργασία με τους δικούς σας δημότες, ούτως ώστε να αποτρέψουμε οριστικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ελπίζουμε στην άμεση απάντησή σας, μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, με δεδομένο πως τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον εξαιρετικά στενά. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση".
"Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο Δήμο Ταμυνέων και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μυλάκι, σχετικά με το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας ισχύος 800MW από τη ΔΕΗ στην περιοχή. Όπως ίσως γνωρίζετε, η Greenpeace εδώ και πολλά χρόνια μάχεται ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Η αντιμετώπισή τους είναι ίσως η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης και αν η ανθρωπότητα δεν τις προλάβει, τότε οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές. Με δεδομένο πως η καύση λιθάνθρακα φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τις κλιματικές αλλαγές, είναι σαφές πως οφείλουμε όλοι να εμποδίσουμε το ενδεχόμενο κατασκευής τέτοιων σταθμών στη χώρα μας.
Γνωρίζουμε ότι η εν λόγω περιοχή συνολικής έκτασης 186,4 στρεμμάτων σήμερα ανήκει στο Δήμο Ταμυνέων, όπως έχει παραχωρηθεί από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου (ΚΕΔ) σύμφωνα με Υπουργική Απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομίας κ. Νίκου Χριστοδουλάκη.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους όρους παραχώρησης, η συγκεκριμένη έκταση κινδυνεύει να επανέλθει την κυριότητα στην ΚΕΔ, καθώς οι όροι δεν πληρούνται τουλάχιστον ως προς το σκέλος της "ανάπλασης". Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την παραχώρηση δίχως να έχει προχωρήσει ούτε στο ελάχιστο η ανάπλαση της περιοχής. ενώ η προθεσμία εκπνέει στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Επιπλέον ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι η ΚΕΔ έχει ήδη εκφραστεί θετικά στο ενδεχόμενο παραχώρησης της επίμαχης περιοχής στη ΔΕΗ με σκοπό την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας. Συνεπώς κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ανάληψη δράσης, με σκοπό την ικανοποίηση των συμβατικών όρων της παραχώρησης.
Για το λόγο αυτό η Greenpeace έχει έρθει ήδη σε επαφή με τα τοπικά περιβαλλοντικά κινήματα, τα οποία βρίσκονται στην επικράτεια του δήμου σας. Σκοπός μας είναι η πραγματοποίηση δενδροφύτευσης προκειμένου να παραμείνει η περιοχή στην κυριότητα του Δήμου και να αποτραπεί η κατασκευή και λειτουργία μιας λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, η οποία θα επιβαρύνει την περιοχή αλλά και θα αυξήσει δραματικά τις εκπομπές των αερίων που καταστρέφουν το κλίμα. Η κοινή δράση που θα αναλάβουμε, σκοπεύουμε να προβληθεί έντονα και συστηματικά στα Μέσα Ενημέρωσης το αμέσως προσεχές διάστημα μέσω δικής μας επικοινωνιακής εκστρατείας. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε ένα τεράστιας σημασίας τοπικό πρόβλημα που αφορά όμως ολόκληρη την Ελλάδα.
Στο έργο μας αυτό ελπίζουμε ότι θα σας βρούμε αρωγό και συμπαραστάτη. Η Εύβοια αντιμετωπίζει ήδη σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να "αντέξει" μία τόσο ρυπογόνο δραστηριότητα. Για αυτό άλλωστε, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου σας έχει ήδη ψηφίσει κατά της κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι. Με δεδομένο ότι η
λειτουργία μίας τέτοιας μονάδας όχι μόνο δε θα συμβάλει στην τοπική ανάπτυξη, αλλά αντίθετα θα προκαλέσει σοβαρότατη περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική επιβάρυνση, σας καλούμε να υποστηρίξετε τη δράση που θα αναλάβουμε σε συνεργασία με τους δικούς σας δημότες, ούτως ώστε να αποτρέψουμε οριστικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ελπίζουμε στην άμεση απάντησή σας, μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, με δεδομένο πως τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον εξαιρετικά στενά. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση".
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ WWF ΕΛΛΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΑΡΧΗ ΕΥΒΟΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ ΣΤΟ ΑΛΙΒΕΡΙ
Ο Αχιλλέας Πληθαράς, υπεύθυνος εκστρατειών WWF Ελλάς, έστειλε την επιστολή που ακολουθεί στο νομάρχη Ευβοίας, Α. Μπουραντά, για τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στο Αλιβέρι με καύσιμη ύλη εισαγόμενο λιθάνθρακα.
"Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πολίτες που καλούνται να επωμιστούν το βάρος μιας κακώς εννοούμενης ανάπτυξης που αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την τήρηση των νόμων. Σε αυτή την κατηγορία φαίνεται ότι ανήκουν, δυστυχώς ακόμα, οι κάτοικοι του Αλιβερίου, που καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξαιρετικά βεβαρημένη περιοχή. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν να απομακρύνονται τα όνειρά τους για καθαρότερο μέλλον και καλύτερη υγεία, παρακολουθώντας τις προσπάθειες κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ, σε ένα χώρο που η ΚΕΔ έχει παραχωρήσει στο Δήμο Ταμυναίων με αποκλειστικό σκοπό την δημιουργία σχολείου και έργων πρασίνου.
Το Αλιβέρι έχει ήδη υποστεί σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση από τις συνεχιζόμενες βιομηχανικές δραστηριότητες. Πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ, ανίχνευσε σημαντικές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων στην θαλάσσια περιοχή, και υπερβάσεις των ορίων σε νικέλιο. Επίσης, πρόσφατα αποτελέσματα σταθμού μέτρησης σωματιδίων PM-2,5 στο τετράμηνο Αύγουστος - Νοέμβριος 2008, υπό τον καθηγητή του ΕΜΠ, κ. Παπαγιάννη, έδειξε ιδιαίτερα αυξημένες τιμές, πάνω από τα όρια, στο 1/3 των ημερών της περιόδου αυτής. Επιπλέον, στον κλειστό κόλπο του Αλιβερίου λειτουργούν ήδη τέσσερις ιχθυοτροφικές μονάδες και ετοιμάζεται μια ακόμη, συντελώντας στην περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι η πετρελαϊκή μονάδα της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται να σταματήσει τη λειτουργία της, η συνεχής βιομηχανική δραστηριοποίηση, κυρίως της ΑΓΕΤ, δεν αφήνει ελπίδες παρά μόνο για ελάχιστη καλυτέρευση των συνθηκών στην περιοχή. Η τυχόν εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας λιθάνθρακα θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την περιοχή μιας και από την συγκεκριμένη επένδυση, ακόμα και αν χρησιμοποιηθούν οι καλύτερες δυνατές τεχνολογίες, προβλέπεται η έκλυση τουλάχιστον 3.400 τόνων οξειδίων του αζώτου (NOx), 2.300 τόνων διοξειδίου του θείου (SO2) και 336.000 κιλών αιωρούμενων σωματιδίων. Στα ανωτέρω δεν περιλαμβάνεται η επιβάρυνση από τις διαδικασίες φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης του λιθάνθρακα, ή από την διαδικασία αποθήκευσης της «τοξικής» τέφρας, ούτε η περίπτωση ατυχήματος. Επιπλέον, η λειτουργία της μονάδας των 800 MW, που η ΔΕΗ ΑΕ επιθυμεί να εγκαταστήσει στο Αλιβέρι, θα έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση τουλάχιστον 4.6 εκ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα, αν και εφόσον χρησιμοποιηθούν οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, πράγμα για το οποίο ειλικρινά αμφιβάλλουμε γνωρίζοντας τις σημερινές επιδόσεις της εταιρίας.
Το σύνολο της επιστημονικής και πολιτικής κοινότητας έχει αποδεχθεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι η αλλαγή του κλίματος, η οποία αποδίδεται πλήρως στην έκλυση αερίων θερμοκηπίου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα αντιστραφεί σε περίπτωση που δεν ληφθούν άμεσα και φιλόδοξα μέτρα. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο κατηγορηματική όταν τονίζει ότι η μείωση των εκπομπών στις ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να είναι 25-40% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Η Ελλάδα σίγουρα δεν ευθύνεται τόσο για την αλλαγή του κλίματος, όσο η Γερμανία, η Κίνα ή οι ΗΠΑ. Όντας, όμως, ανεπτυγμένη χώρα οφείλει και αυτή να συμμετέχει στις προσπάθειες περιορισμού των εκπομπών και ειδικά στην τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από «ενεργειακό και κλιματικό πακέτο μέτρων» που πρόσφατα υπερψηφίστηκε (αν και αποδυναμωμένο) από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Σύμφωνα λοιπόν, με τις νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες της ΕΕ που αφορούν την περίοδο 2013-2020, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 21% στους τομείς που εμπίπτουν στο σύστημα εμπορίας ρύπων και κατά 4% στους τομείς εκτός του συστήματος. Επιπλέον, έως το 2020 η Ελλάδα έχει δεσμευθεί για συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 18% στην τελική κατανάλωση (ή αλλιώς συμμετοχή των ΑΠΕ κατά περίπου 35% στην ηλεκτροπαραγωγή). Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε όλους τους τομείς, επομένως οφείλει να υιοθετήσει άμεσα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αναφορικά με τη συμβολή των διαφόρων συμβατικών ενεργειακών πόρων στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ο λιθάνθρακας αποτελεί, μαζί με τον λιγνίτη, το πλέον ρυπογόνο καύσιμο για παραγωγή ηλεκτρισμού. Αυτή η διαπίστωση έχει οδηγήσει την ΕΕ σε μια προσπάθεια περιορισμού της χρήσης του, μέσα από την πρόταση για πλήρη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 2013 και έπειτα, και στην ανάδειξη ενδεχόμενων νέων τεχνολογιών αξιοποίησής του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα, για λόγους στρατηγικής και πολιτικής σημασίας, θα συνεχίσει την χρήση λιγνίτη (βαίνοντας μειούμενη), και ότι οι τεχνικές δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα δεν είναι ακόμα διαθέσιμες, η εισαγωγή του λιθάνθρακα θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται μεν η μείωση των εκπομπών έως το 2020 κατά 25% ανά παραγόμενη KWh, όμως οι συνολικές εκπομπές αναμένεται να παραμείνουν σταθερές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης των δεσμεύσεων της Ελλάδας για περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά και την καταβολή σημαντικού τιμήματος μέσα από το σύστημα εμπορίας ρύπων. Υπολογίζεται ότι αν η ΔΕΗ δεν εκσυγχρονίσει ριζικά το μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής, από το 2013 και έπειτα θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλει περίπου 2 δις € ετησίως, χωρίς κανένα όφελος για το περιβάλλον και τους Έλληνες πολίτες.
Ευτυχώς, παρά την αδράνεια της επίσημης πολιτείας, ο λιθάνθρακας δεν είναι αποδεκτός από την ελληνική κοινωνία. Η αντίδραση των πολιτών ήταν άμεση σε όλα τα μέρη όπου πρόκειται να κατασκευαστούν μονάδες. Ως φυσικό επακόλουθο, δημιουργήθηκε η «Συμμαχία ενάντια στο λιθάνθρακα» από το WWF Ελλάς και τους οκτώ δήμους στα όρια των οποίων προβλέπεται να κατασκευαστούν οι μονάδες, ενώ οι πολίτες των περιοχών κινητοποιήθηκαν με εξαιρετικό τρόπο δημιουργώντας την πρωτοβουλία «Πολίτες κατά του λιθάνθρακα».
Τα δυναμικά συλλαλητήρια που ακολούθησαν και η καθολική άρνηση των κατοίκων των περιοχών να δεχθούν την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων, δείχνουν μια ελληνική κοινωνία που ξυπνά από το λήθαργο της περιβαλλοντικής αδράνειας. Παρότι, οι κάτοικοι όλων των περιοχών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανεργίας, αποφάσισαν να αντιταχθούν στο λιθάνθρακα γιατί πιστεύουν ότι δεν κρύβεται εκεί το μέλλον τους. Αποφάσισαν, μάλιστα, να πούνε όχι στον λιθάνθρακα, παρότι σε κάποιες από τις περιοχές το περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο (όσο στην περίπτωση του Αλιβερίου). Η διάσταση που έχει πάρει το θέμα οδήγησε την συντριπτική πλειονότητα των τοπικών βουλευτών και νομαρχών να ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο εισαγωγής του λιθάνθρακα.
Πλέον τα βλέμματα έχουν στραφεί στην περιοχή του Αλιβερίου, γιατί φαίνεται πως είναι ο τόπος που έχει προκριθεί ως το 'τελευταίο καταφύγιο' δημιουργίας μονάδας λιθάνθρακα. Ευτυχώς, μετά τις αποφάσεις οκτώ Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων από αντίστοιχες περιοχές της Ελλάδας, ήρθε η σειρά του Δημοτικού Συμβουλίου Ταμυνέων να ταχθεί ενάντια στον λιθάνθρακα. Χάρη σε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους, το Αλιβέρι έγινε η ένατη περιοχή της Ελλάδας που αρνείται να δεχθεί τον λιθάνθρακα. Έτσι, πλέον, όλοι οι Δήμοι και οι Κοινότητες στα όρια των οποίων προβλέπονταν η δημιουργία μονάδας λιθάνθρακα λένε όχι σε αυτό το ρυπογόνο καύσιμο.
Η άρνηση των πολιτών να συναινέσουν στη χρήση λιθάνθρακα δεν πρέπει να συνδέεται με τα προβλήματα της ΔΕΗ. Γιατί κανείς εκ των πολιτών δεν επιθυμεί τη συρρίκνωση της μεγαλύτερης κοινωφελούς εταιρίας της Ελλάδας. Αντιθέτως, όλοι θέλουν μια ΔΕΗ σύγχρονη που θα νοιάζεται για τον πολίτη και θα επενδύει σε εξοικονόμηση και καθαρές μορφές ενέργειας. Θα μπορούσε η ΔΕΗ να κατευθύνει τις προσπάθειες της στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πολλαπλασιάζοντας τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό της. Θα μπορούσε ενδεχομένως να αναλάβει π.χ. ρόλο παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, δηλαδή να φροντίζει για την εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους τους τομείς κερδίζοντας σημαντικά κέρδη και αυξάνοντας την απασχόληση. Το WWF Ελλάς αποδέχεται πλήρως τη θέση της ΔΕΗ, που αναφέρει ότι περιβάλλον και ανάπτυξη μπορούν να συνυπάρξουν. Για το WWF Ελλάς, όμως, ο λιθάνθρακας δεν έχει θέση στη 'βιώσιμη ανάπτυξη' της Ελλάδας.
Αξιότιμε κ. Μπουραντά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι και εσείς ενστερνίζεστε τις ανησυχίες των πολιτών και των επιστημόνων για την μεγάλη συνεισφορά του λιθάνθρακα τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση των τοπικών κοινωνιών. Όπως σχεδόν σύσσωμη η πολιτική κοινότητα της Εύβοιας είπε όχι στον λιθάνθρακα για την περίπτωση του Μαντουδίου, έτσι ελπίζουμε ότι θα πράξει και για το Αλιβέρι. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να αμελείτε ότι η προγραμματιζόμενη μονάδα στο Αλιβέρι έχει διπλάσια ηλεκτρική και «ρυπαντική» ισχύ σε σχέση με την μονάδα που «απορρίφθηκε» στο Μαντούδι.
Βάσει των παραπάνω θα θέλαμε να μάθουμε από εσάς τη θέση σας για το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, καθώς και τους λόγους για τους οποίους εξετάζετε θετικά ή αρνητικά αυτή την εξέλιξη. Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε από εσάς αν σκοπεύετε να αναλάβετε πρωτοβουλία για την εκπόνηση μιας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης συνολικά για την περιοχή του Αλιβερίου, καθώς και για τη διεξαγωγή επιδημιολογικής μελέτης για τους εκεί κατοίκους. Είμαστε στη διάθεσή σας και αναμένουμε την απάντησή σας".
"Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πολίτες που καλούνται να επωμιστούν το βάρος μιας κακώς εννοούμενης ανάπτυξης που αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και την τήρηση των νόμων. Σε αυτή την κατηγορία φαίνεται ότι ανήκουν, δυστυχώς ακόμα, οι κάτοικοι του Αλιβερίου, που καλούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε μια εξαιρετικά βεβαρημένη περιοχή. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν να απομακρύνονται τα όνειρά τους για καθαρότερο μέλλον και καλύτερη υγεία, παρακολουθώντας τις προσπάθειες κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα από τη ΔΕΗ, σε ένα χώρο που η ΚΕΔ έχει παραχωρήσει στο Δήμο Ταμυναίων με αποκλειστικό σκοπό την δημιουργία σχολείου και έργων πρασίνου.
Το Αλιβέρι έχει ήδη υποστεί σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση από τις συνεχιζόμενες βιομηχανικές δραστηριότητες. Πρόσφατη μελέτη του ΑΠΘ, ανίχνευσε σημαντικές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων στην θαλάσσια περιοχή, και υπερβάσεις των ορίων σε νικέλιο. Επίσης, πρόσφατα αποτελέσματα σταθμού μέτρησης σωματιδίων PM-2,5 στο τετράμηνο Αύγουστος - Νοέμβριος 2008, υπό τον καθηγητή του ΕΜΠ, κ. Παπαγιάννη, έδειξε ιδιαίτερα αυξημένες τιμές, πάνω από τα όρια, στο 1/3 των ημερών της περιόδου αυτής. Επιπλέον, στον κλειστό κόλπο του Αλιβερίου λειτουργούν ήδη τέσσερις ιχθυοτροφικές μονάδες και ετοιμάζεται μια ακόμη, συντελώντας στην περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι η πετρελαϊκή μονάδα της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται να σταματήσει τη λειτουργία της, η συνεχής βιομηχανική δραστηριοποίηση, κυρίως της ΑΓΕΤ, δεν αφήνει ελπίδες παρά μόνο για ελάχιστη καλυτέρευση των συνθηκών στην περιοχή. Η τυχόν εγκατάσταση και λειτουργία μονάδας λιθάνθρακα θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την περιοχή μιας και από την συγκεκριμένη επένδυση, ακόμα και αν χρησιμοποιηθούν οι καλύτερες δυνατές τεχνολογίες, προβλέπεται η έκλυση τουλάχιστον 3.400 τόνων οξειδίων του αζώτου (NOx), 2.300 τόνων διοξειδίου του θείου (SO2) και 336.000 κιλών αιωρούμενων σωματιδίων. Στα ανωτέρω δεν περιλαμβάνεται η επιβάρυνση από τις διαδικασίες φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης του λιθάνθρακα, ή από την διαδικασία αποθήκευσης της «τοξικής» τέφρας, ούτε η περίπτωση ατυχήματος. Επιπλέον, η λειτουργία της μονάδας των 800 MW, που η ΔΕΗ ΑΕ επιθυμεί να εγκαταστήσει στο Αλιβέρι, θα έχει ως αποτέλεσμα την έκλυση τουλάχιστον 4.6 εκ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα, αν και εφόσον χρησιμοποιηθούν οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, πράγμα για το οποίο ειλικρινά αμφιβάλλουμε γνωρίζοντας τις σημερινές επιδόσεις της εταιρίας.
Το σύνολο της επιστημονικής και πολιτικής κοινότητας έχει αποδεχθεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα είναι η αλλαγή του κλίματος, η οποία αποδίδεται πλήρως στην έκλυση αερίων θερμοκηπίου από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή επισημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν θα αντιστραφεί σε περίπτωση που δεν ληφθούν άμεσα και φιλόδοξα μέτρα. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο κατηγορηματική όταν τονίζει ότι η μείωση των εκπομπών στις ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να είναι 25-40% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Η Ελλάδα σίγουρα δεν ευθύνεται τόσο για την αλλαγή του κλίματος, όσο η Γερμανία, η Κίνα ή οι ΗΠΑ. Όντας, όμως, ανεπτυγμένη χώρα οφείλει και αυτή να συμμετέχει στις προσπάθειες περιορισμού των εκπομπών και ειδικά στην τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από «ενεργειακό και κλιματικό πακέτο μέτρων» που πρόσφατα υπερψηφίστηκε (αν και αποδυναμωμένο) από το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Σύμφωνα λοιπόν, με τις νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες της ΕΕ που αφορούν την περίοδο 2013-2020, η Ελλάδα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 21% στους τομείς που εμπίπτουν στο σύστημα εμπορίας ρύπων και κατά 4% στους τομείς εκτός του συστήματος. Επιπλέον, έως το 2020 η Ελλάδα έχει δεσμευθεί για συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 18% στην τελική κατανάλωση (ή αλλιώς συμμετοχή των ΑΠΕ κατά περίπου 35% στην ηλεκτροπαραγωγή). Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε όλους τους τομείς, επομένως οφείλει να υιοθετήσει άμεσα τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αναφορικά με τη συμβολή των διαφόρων συμβατικών ενεργειακών πόρων στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ο λιθάνθρακας αποτελεί, μαζί με τον λιγνίτη, το πλέον ρυπογόνο καύσιμο για παραγωγή ηλεκτρισμού. Αυτή η διαπίστωση έχει οδηγήσει την ΕΕ σε μια προσπάθεια περιορισμού της χρήσης του, μέσα από την πρόταση για πλήρη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 2013 και έπειτα, και στην ανάδειξη ενδεχόμενων νέων τεχνολογιών αξιοποίησής του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα, για λόγους στρατηγικής και πολιτικής σημασίας, θα συνεχίσει την χρήση λιγνίτη (βαίνοντας μειούμενη), και ότι οι τεχνικές δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα δεν είναι ακόμα διαθέσιμες, η εισαγωγή του λιθάνθρακα θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με το σχέδιο δράσης της ΔΕΗ ΑΕ προβλέπεται μεν η μείωση των εκπομπών έως το 2020 κατά 25% ανά παραγόμενη KWh, όμως οι συνολικές εκπομπές αναμένεται να παραμείνουν σταθερές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία κάλυψης των δεσμεύσεων της Ελλάδας για περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά και την καταβολή σημαντικού τιμήματος μέσα από το σύστημα εμπορίας ρύπων. Υπολογίζεται ότι αν η ΔΕΗ δεν εκσυγχρονίσει ριζικά το μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής, από το 2013 και έπειτα θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλει περίπου 2 δις € ετησίως, χωρίς κανένα όφελος για το περιβάλλον και τους Έλληνες πολίτες.
Ευτυχώς, παρά την αδράνεια της επίσημης πολιτείας, ο λιθάνθρακας δεν είναι αποδεκτός από την ελληνική κοινωνία. Η αντίδραση των πολιτών ήταν άμεση σε όλα τα μέρη όπου πρόκειται να κατασκευαστούν μονάδες. Ως φυσικό επακόλουθο, δημιουργήθηκε η «Συμμαχία ενάντια στο λιθάνθρακα» από το WWF Ελλάς και τους οκτώ δήμους στα όρια των οποίων προβλέπεται να κατασκευαστούν οι μονάδες, ενώ οι πολίτες των περιοχών κινητοποιήθηκαν με εξαιρετικό τρόπο δημιουργώντας την πρωτοβουλία «Πολίτες κατά του λιθάνθρακα».
Τα δυναμικά συλλαλητήρια που ακολούθησαν και η καθολική άρνηση των κατοίκων των περιοχών να δεχθούν την κατασκευή λιθανθρακικών μονάδων, δείχνουν μια ελληνική κοινωνία που ξυπνά από το λήθαργο της περιβαλλοντικής αδράνειας. Παρότι, οι κάτοικοι όλων των περιοχών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανεργίας, αποφάσισαν να αντιταχθούν στο λιθάνθρακα γιατί πιστεύουν ότι δεν κρύβεται εκεί το μέλλον τους. Αποφάσισαν, μάλιστα, να πούνε όχι στον λιθάνθρακα, παρότι σε κάποιες από τις περιοχές το περιβαλλοντικό πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο (όσο στην περίπτωση του Αλιβερίου). Η διάσταση που έχει πάρει το θέμα οδήγησε την συντριπτική πλειονότητα των τοπικών βουλευτών και νομαρχών να ταχθεί ενάντια στο ενδεχόμενο εισαγωγής του λιθάνθρακα.
Πλέον τα βλέμματα έχουν στραφεί στην περιοχή του Αλιβερίου, γιατί φαίνεται πως είναι ο τόπος που έχει προκριθεί ως το 'τελευταίο καταφύγιο' δημιουργίας μονάδας λιθάνθρακα. Ευτυχώς, μετά τις αποφάσεις οκτώ Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων από αντίστοιχες περιοχές της Ελλάδας, ήρθε η σειρά του Δημοτικού Συμβουλίου Ταμυνέων να ταχθεί ενάντια στον λιθάνθρακα. Χάρη σε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που οφείλει να γίνει σεβαστή από όλους, το Αλιβέρι έγινε η ένατη περιοχή της Ελλάδας που αρνείται να δεχθεί τον λιθάνθρακα. Έτσι, πλέον, όλοι οι Δήμοι και οι Κοινότητες στα όρια των οποίων προβλέπονταν η δημιουργία μονάδας λιθάνθρακα λένε όχι σε αυτό το ρυπογόνο καύσιμο.
Η άρνηση των πολιτών να συναινέσουν στη χρήση λιθάνθρακα δεν πρέπει να συνδέεται με τα προβλήματα της ΔΕΗ. Γιατί κανείς εκ των πολιτών δεν επιθυμεί τη συρρίκνωση της μεγαλύτερης κοινωφελούς εταιρίας της Ελλάδας. Αντιθέτως, όλοι θέλουν μια ΔΕΗ σύγχρονη που θα νοιάζεται για τον πολίτη και θα επενδύει σε εξοικονόμηση και καθαρές μορφές ενέργειας. Θα μπορούσε η ΔΕΗ να κατευθύνει τις προσπάθειες της στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πολλαπλασιάζοντας τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό της. Θα μπορούσε ενδεχομένως να αναλάβει π.χ. ρόλο παροχής ενεργειακών υπηρεσιών, δηλαδή να φροντίζει για την εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους τους τομείς κερδίζοντας σημαντικά κέρδη και αυξάνοντας την απασχόληση. Το WWF Ελλάς αποδέχεται πλήρως τη θέση της ΔΕΗ, που αναφέρει ότι περιβάλλον και ανάπτυξη μπορούν να συνυπάρξουν. Για το WWF Ελλάς, όμως, ο λιθάνθρακας δεν έχει θέση στη 'βιώσιμη ανάπτυξη' της Ελλάδας.
Αξιότιμε κ. Μπουραντά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι και εσείς ενστερνίζεστε τις ανησυχίες των πολιτών και των επιστημόνων για την μεγάλη συνεισφορά του λιθάνθρακα τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση των τοπικών κοινωνιών. Όπως σχεδόν σύσσωμη η πολιτική κοινότητα της Εύβοιας είπε όχι στον λιθάνθρακα για την περίπτωση του Μαντουδίου, έτσι ελπίζουμε ότι θα πράξει και για το Αλιβέρι. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να αμελείτε ότι η προγραμματιζόμενη μονάδα στο Αλιβέρι έχει διπλάσια ηλεκτρική και «ρυπαντική» ισχύ σε σχέση με την μονάδα που «απορρίφθηκε» στο Μαντούδι.
Βάσει των παραπάνω θα θέλαμε να μάθουμε από εσάς τη θέση σας για το ενδεχόμενο κατασκευής λιθανθρακικής μονάδας στο Αλιβέρι, καθώς και τους λόγους για τους οποίους εξετάζετε θετικά ή αρνητικά αυτή την εξέλιξη. Θα θέλαμε, επίσης, να μάθουμε από εσάς αν σκοπεύετε να αναλάβετε πρωτοβουλία για την εκπόνηση μιας στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης συνολικά για την περιοχή του Αλιβερίου, καθώς και για τη διεξαγωγή επιδημιολογικής μελέτης για τους εκεί κατοίκους. Είμαστε στη διάθεσή σας και αναμένουμε την απάντησή σας".
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΣΠΙΔΕΣ ΑΜΑΧΩΝ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ (*)
(*) Από το http://www.sofokleous10.gr
Στις στρατιωτικές τακτικές και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στη Γάζα, που θέτουν σε κίνδυνο τους αμάχους, αναφέρεται ανακοίνωση που εξέδωσε η Διεθνής Αμνηστία. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, τόσο οι Ισραηλινοί στρατιώτες, όσο και οι Παλαιστίνιοι μαχητές, θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές Παλαιστινίων αμάχων - μεταξύ άλλων χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες.
"Οι πηγές μας στη Γάζα αναφέρουν ότι Ισραηλινοί στρατιώτες μπήκαν σε διάφορα παλαιστινιακά σπίτια και έλαβαν θέσεις, αναγκάζοντας τις οικογένειες να παραμείνουν στο ισόγειο ενώ οι ίδιοι χρησιμοποιούν το υπόλοιπο σπίτι ως στρατιωτική βάση και θέση ελεύθερων σκοπευτών", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ, Διευθυντής του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. "Αυτό ξεκάθαρα αυξάνει τον κίνδυνο για τις εν λόγω παλαιστινιακές οικογένειες και σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται στην πράξη ως ανθρώπινες ασπίδες".
Τόσο Ισραηλινοί στρατιώτες όσο και Παλαιστίνιοι ένοπλοι εξακολουθούν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων, θέτοντας τους κατοίκους τους σε κίνδυνο.
Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν βομβαρδίσει σπίτια αμάχων και άλλα κτίρια μη στρατιωτικού χαρακτήρα, με το επιχείρημα ότι είχαν χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη από ενόπλους που πυροβόλησαν κατά ισραηλινών στόχων, παρ' όλο που οι Παλαιστίνιοι μαχητές συνήθως απομακρύνονται από την περιοχή μόλις πυροβολήσουν.
"Ο ισραηλινός στρατός γνωρίζει καλά ότι οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι συνήθως φεύγουν από την περιοχή αφού πυροβολήσουν και ότι οποιαδήποτε επίθεση αντιποίνων εναντίον αυτών των σπιτιών στις περισσότερες περιπτώσεις θα βλάψει αμάχους, και όχι ενόπλους. Οι μαχητές σε αμφότερες τις πλευρές δεν πρέπει να πραγματοποιούν επιθέσεις από περιοχές μη στρατιωτικού χαρακτήρα, όμως όταν όντως καλύπτονται πίσω από ένα σπίτι ή κτίριο μη στρατιωτικού χαρακτήρα για να πυροβολήσουν, αυτή η ενέργεια δεν καθιστά το κτίριο και τους άμαχους κατοίκους του θεμιτό στρατιωτικό στόχο. Οποιεσδήποτε τέτοιες επιθέσεις είναι έκνομες", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ.
"Η χρήση αυτών των τακτικών τη στιγμή που υπάρχουν ένοπλες αντιπαραθέσεις στους δρόμους μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές κατοικίας υπογραμμίζει την παράλειψη και των δύο πλευρών να σεβαστούν το προστατευόμενο καθεστώς των αμάχων στις ένοπλες συγκρούσεις", τόνισε ο Μάλκολμ Σμαρτ. "Υπογραμμίζει επίσης την επείγουσα ανάγκη να πραγματοποιηθεί ανεξάρτητη έρευνα για τις καταγγελλόμενες καταπατήσεις, μεταξύ των οποίων πιθανά εγκλήματα πολέμου, από αμφότερες τις πλευρές, καθώς και να λογοδοτήσουν οι δράστες".
Μετά την επίθεση εναντίον σχολείου της UNRWA στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια, εκπρόσωποι της ισραηλινής κυβέρνησης είπαν ότι οι δυνάμεις τους κανονιοβόλησαν το σχολείο αφού Παλαιστίνιοι ένοπλοι πυροβόλησαν εναντίον τους από εκεί, όμως αυτό αμφισβητείται. Η επίθεση πυροβολικού, που φόνευσε περίπου 40 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων παιδιά, και τραυμάτισε περισσότερους από 50 άλλους, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήταν δυσανάλογη επίθεση.
Στο παρελθόν, Ισραηλινοί στρατιώτες συχνά καταλάμβαναν σπίτια Παλαιστινίων, φυλακίζοντας στην πράξη τους ενοίκους τους, για να τα χρησιμοποιήσουν ως στρατιωτικές θέσεις παρατήρησης και πυρών. Σε άλλες περιπτώσεις, ανάγκασαν Παλαιστινίους αμάχους, με την απειλή όπλου, να μπουν πριν από εκείνους σε κτίρια από το οποία φοβούνταν ότι μπορεί να δέχονταν επίθεση.
Η πρακτική των Ισραηλινών στρατιωτών να καταλαμβάνουν σπίτια Παλαιστινίων αμάχων και να κρατούν τους κατοίκους τους ως ανθρώπινες ασπίδες ενώ χρησιμοποιούν το σπίτι ως θέση πυρών υπήρξε πολύ συνήθης κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια, τόσο στη Λωρίδα της Γάζας όσο και στη Δυτική Όχθη. Σε προηγούμενη εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας τον Μάρτιο του 2008, Ισραηλινοί στρατιώτες κατέλαβαν τουλάχιστον τρία σπίτια στο βορρά, ενώ τον Φεβρουάριο του 2008 στρατιώτες κατέλαβαν άλλο σπίτι στο χωριό Μπεΐτ Ουμάρ, κοντά στη Χεβρώνα, στη Δυτική Όχθη.
Παλαιστινιακές οικογένειες που είναι παγιδευμένες στις τρέχουσες μάχες στη Λωρίδα της Γάζας αναφέρουν ότι σε μερικές περιπτώσεις Παλαιστίνιοι ένοπλοι συμφώνησαν να αποχωρήσουν από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων χωρίς να πυροβολήσουν εναντίον ισραηλινών δυνάμεων όταν ντόπιοι κάτοικοι έφεραν αντίρρηση στην παρουσία τους. Σε άλλες περιπτώσεις αρνήθηκαν το αίτημα των κατοίκων και έφυγαν μόνο αφού πυροβόλησαν. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, κάτοικοι λένε ότι φοβήθηκαν να ζητήσουν από τους ενόπλους να φύγουν.
Η χρήση "ανθρώπινων ασπίδων" στις συγκρούσεις απαγορεύεται από το Άρθρο 51(7) των Συνθηκών της Γενεύης: "Δεν θα χρησιμοποιούνται η παρουσία ή οι μετακινήσεις του άμαχου πληθυσμού ή μεμονωμένων αμάχων για να καταστήσουν ορισμένα σημεία ή περιοχές απρόσβλητα από στρατιωτικές επιχειρήσεις, ιδίως σε απόπειρες να προφυλαχθούν στρατιωτικοί στόχοι από επίθεση ή να προφυλαχθούν, να ευνοηθούν ή να παρεμποδιστούν στρατιωτικές επιχειρήσεις".
Στις στρατιωτικές τακτικές και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στη Γάζα, που θέτουν σε κίνδυνο τους αμάχους, αναφέρεται ανακοίνωση που εξέδωσε η Διεθνής Αμνηστία. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, τόσο οι Ισραηλινοί στρατιώτες, όσο και οι Παλαιστίνιοι μαχητές, θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές Παλαιστινίων αμάχων - μεταξύ άλλων χρησιμοποιώντας τους ως ανθρώπινες ασπίδες.
"Οι πηγές μας στη Γάζα αναφέρουν ότι Ισραηλινοί στρατιώτες μπήκαν σε διάφορα παλαιστινιακά σπίτια και έλαβαν θέσεις, αναγκάζοντας τις οικογένειες να παραμείνουν στο ισόγειο ενώ οι ίδιοι χρησιμοποιούν το υπόλοιπο σπίτι ως στρατιωτική βάση και θέση ελεύθερων σκοπευτών", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ, Διευθυντής του Προγράμματος Έρευνας και Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. "Αυτό ξεκάθαρα αυξάνει τον κίνδυνο για τις εν λόγω παλαιστινιακές οικογένειες και σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται στην πράξη ως ανθρώπινες ασπίδες".
Τόσο Ισραηλινοί στρατιώτες όσο και Παλαιστίνιοι ένοπλοι εξακολουθούν να πυροβολούν ο ένας τον άλλο από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων, θέτοντας τους κατοίκους τους σε κίνδυνο.
Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν βομβαρδίσει σπίτια αμάχων και άλλα κτίρια μη στρατιωτικού χαρακτήρα, με το επιχείρημα ότι είχαν χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη από ενόπλους που πυροβόλησαν κατά ισραηλινών στόχων, παρ' όλο που οι Παλαιστίνιοι μαχητές συνήθως απομακρύνονται από την περιοχή μόλις πυροβολήσουν.
"Ο ισραηλινός στρατός γνωρίζει καλά ότι οι Παλαιστίνιοι ένοπλοι συνήθως φεύγουν από την περιοχή αφού πυροβολήσουν και ότι οποιαδήποτε επίθεση αντιποίνων εναντίον αυτών των σπιτιών στις περισσότερες περιπτώσεις θα βλάψει αμάχους, και όχι ενόπλους. Οι μαχητές σε αμφότερες τις πλευρές δεν πρέπει να πραγματοποιούν επιθέσεις από περιοχές μη στρατιωτικού χαρακτήρα, όμως όταν όντως καλύπτονται πίσω από ένα σπίτι ή κτίριο μη στρατιωτικού χαρακτήρα για να πυροβολήσουν, αυτή η ενέργεια δεν καθιστά το κτίριο και τους άμαχους κατοίκους του θεμιτό στρατιωτικό στόχο. Οποιεσδήποτε τέτοιες επιθέσεις είναι έκνομες", δήλωσε ο Μάλκολμ Σμαρτ.
"Η χρήση αυτών των τακτικών τη στιγμή που υπάρχουν ένοπλες αντιπαραθέσεις στους δρόμους μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές κατοικίας υπογραμμίζει την παράλειψη και των δύο πλευρών να σεβαστούν το προστατευόμενο καθεστώς των αμάχων στις ένοπλες συγκρούσεις", τόνισε ο Μάλκολμ Σμαρτ. "Υπογραμμίζει επίσης την επείγουσα ανάγκη να πραγματοποιηθεί ανεξάρτητη έρευνα για τις καταγγελλόμενες καταπατήσεις, μεταξύ των οποίων πιθανά εγκλήματα πολέμου, από αμφότερες τις πλευρές, καθώς και να λογοδοτήσουν οι δράστες".
Μετά την επίθεση εναντίον σχολείου της UNRWA στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια, εκπρόσωποι της ισραηλινής κυβέρνησης είπαν ότι οι δυνάμεις τους κανονιοβόλησαν το σχολείο αφού Παλαιστίνιοι ένοπλοι πυροβόλησαν εναντίον τους από εκεί, όμως αυτό αμφισβητείται. Η επίθεση πυροβολικού, που φόνευσε περίπου 40 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων παιδιά, και τραυμάτισε περισσότερους από 50 άλλους, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήταν δυσανάλογη επίθεση.
Στο παρελθόν, Ισραηλινοί στρατιώτες συχνά καταλάμβαναν σπίτια Παλαιστινίων, φυλακίζοντας στην πράξη τους ενοίκους τους, για να τα χρησιμοποιήσουν ως στρατιωτικές θέσεις παρατήρησης και πυρών. Σε άλλες περιπτώσεις, ανάγκασαν Παλαιστινίους αμάχους, με την απειλή όπλου, να μπουν πριν από εκείνους σε κτίρια από το οποία φοβούνταν ότι μπορεί να δέχονταν επίθεση.
Η πρακτική των Ισραηλινών στρατιωτών να καταλαμβάνουν σπίτια Παλαιστινίων αμάχων και να κρατούν τους κατοίκους τους ως ανθρώπινες ασπίδες ενώ χρησιμοποιούν το σπίτι ως θέση πυρών υπήρξε πολύ συνήθης κατά τα τελευταία οκτώ χρόνια, τόσο στη Λωρίδα της Γάζας όσο και στη Δυτική Όχθη. Σε προηγούμενη εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας τον Μάρτιο του 2008, Ισραηλινοί στρατιώτες κατέλαβαν τουλάχιστον τρία σπίτια στο βορρά, ενώ τον Φεβρουάριο του 2008 στρατιώτες κατέλαβαν άλλο σπίτι στο χωριό Μπεΐτ Ουμάρ, κοντά στη Χεβρώνα, στη Δυτική Όχθη.
Παλαιστινιακές οικογένειες που είναι παγιδευμένες στις τρέχουσες μάχες στη Λωρίδα της Γάζας αναφέρουν ότι σε μερικές περιπτώσεις Παλαιστίνιοι ένοπλοι συμφώνησαν να αποχωρήσουν από περιοχές κοντά σε σπίτια αμάχων χωρίς να πυροβολήσουν εναντίον ισραηλινών δυνάμεων όταν ντόπιοι κάτοικοι έφεραν αντίρρηση στην παρουσία τους. Σε άλλες περιπτώσεις αρνήθηκαν το αίτημα των κατοίκων και έφυγαν μόνο αφού πυροβόλησαν. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, κάτοικοι λένε ότι φοβήθηκαν να ζητήσουν από τους ενόπλους να φύγουν.
Η χρήση "ανθρώπινων ασπίδων" στις συγκρούσεις απαγορεύεται από το Άρθρο 51(7) των Συνθηκών της Γενεύης: "Δεν θα χρησιμοποιούνται η παρουσία ή οι μετακινήσεις του άμαχου πληθυσμού ή μεμονωμένων αμάχων για να καταστήσουν ορισμένα σημεία ή περιοχές απρόσβλητα από στρατιωτικές επιχειρήσεις, ιδίως σε απόπειρες να προφυλαχθούν στρατιωτικοί στόχοι από επίθεση ή να προφυλαχθούν, να ευνοηθούν ή να παρεμποδιστούν στρατιωτικές επιχειρήσεις".
ΕΞΩΔΙΚΟ ΤΗΣ ΕΑΒ ΣΤΟ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ
Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) με εξώδικο της στον πρόεδρο του ΙΤΑΠ Οινοφύτων Θανάση Παντελόγλου, τον προειδοποιεί να ανακαλέσει τα όσα έχει δηλώσει σε συνέντευξη που έδωσε στις 21/12/08 στην Realnews σχετικά με τις ευθύνες της ΕΑΒ για τη ρύπανση του Ασωπού ποταμού και των υπόγειων νερών της περιοχής.
Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009
ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ "ΣΤΑΧΤΕΣ" ΣΤΟ ΜΥΛΑΚΙ
Aντιπροσωπεία της Συντονιστικής Επιτροπής των φορέων Αλιβερίου αποτελούμενη από τους κ.κ. Γ. Λαγανά, Β. Σπίθα, Ν. Στουπή και Χρ. Φούντα συναντήθηκε με τη δήμαρχο Ταμυνέων κ. Κατερίνα Καράπα, προκειμένου να της εκφράσουν τις ανησυχίες τους για τις καθυστερήσεις ως προς την ανάπλαση της περιοχής «Στάχτες Μυλακίου», μια έκταση που θέλει η ΔΕΗ για να εγκαταστήσει τη λιθανθρακική μονάδα.
Τα μέλη της Επιτροπής υπενθύμισαν την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Ταμυνέων για τη σύσταση επιτροπής (30/09/08) και ρώτησαν για την τύχη της πρότασης ανάπλασης, που κατέθεσαν οι τεχνικοί σύμβουλοι της Επιτροπής.
Η αντιπροσωπεία των φορέων ζήτησε να πληροφορηθεί την τύχη της αρχιτεκτονικής πρότασης ανάπλασης του χώρου που υπέβαλε η επιτροπή τεχνικών της Συντονιστικής Επιτροπης καθώς και για ποιο λόγο δεν έχει συσταθεί η εν λόγω επιτροπή, ενώ οι ημερομηνίες τρέχουν. Σημείωσε ότι η Συντονιστική Επιτροπή με έγγραφο της έχει καθορίσει τους εκπροσώπους της.
Σύμφωνα με ενημέρωση από τη συντονιστική Επιτροπή, η δήμαρχος Ταμυνέων απάντησε στα ερωτήματα που της τέθηκαν τα παρακάτω:
α) Η επιτροπή θα συνεδριάσει στην πορεία με την παρουσία και του καθηγητή κ. Βαρνάβα που εκπονεί σχετική μελέτη και εξετάζονται οι όποιες προτάσεις έχουν κατατεθεί.
β) Ότι ολοκληρώνονται οι εργασίες κατασκευής δύο γηπέδων, που βρίσκονται στη φάση τοποθέτησης τάπητα και ότι έχουν αγοραστεί δύο ξύλινοι οικίσκοι για να εγκατασταθεί εκεί η ομάδα μελέτης και να λειτουργήσει στη συνέχεια σαν περιβαλλοντικό κέντρο.
Οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής ανέφεραν στη δήμαρχο ότι πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες και να τηρηθεί η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ώστε να εκπληρωθούν οι τυπικοί όροι της παραχώρησης από την Κ.Ε.Δ. στο δήμο του κτήματος και να είναι έτοιμοι και για αίτηση παράτασης της σύμβασης παραχώρησης. Σημείωσαν ακόμα ότι το κτήμα πρέπει να παραμείνει στα χέρια του δήμου και πρότειναν να οργανωθεί υπό την αιγίδα του Δήμου στα μέσα Ιανουαρίου 2008 συγκέντρωση των κατοίκων και των φορέων ώστε να οριοθετηθεί το κτήμα, να τοποθετηθούν πινακίδες και να γίνει η δενδροφύτευση με βάση το σχέδιο ανάπλασης. Η κα Καράπα αποδέχτηκε τις προτάσεις της επιτροπής και συμφωνήθηκε συνάντηση αμέσως μετά τις γιορτές για να ελεγχθούν τα πεπραγμένα και να σχεδιαστούν οι επόμενες κινήσεις.
Τα μέλη της Επιτροπής υπενθύμισαν την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Ταμυνέων για τη σύσταση επιτροπής (30/09/08) και ρώτησαν για την τύχη της πρότασης ανάπλασης, που κατέθεσαν οι τεχνικοί σύμβουλοι της Επιτροπής.
Η αντιπροσωπεία των φορέων ζήτησε να πληροφορηθεί την τύχη της αρχιτεκτονικής πρότασης ανάπλασης του χώρου που υπέβαλε η επιτροπή τεχνικών της Συντονιστικής Επιτροπης καθώς και για ποιο λόγο δεν έχει συσταθεί η εν λόγω επιτροπή, ενώ οι ημερομηνίες τρέχουν. Σημείωσε ότι η Συντονιστική Επιτροπή με έγγραφο της έχει καθορίσει τους εκπροσώπους της.
Σύμφωνα με ενημέρωση από τη συντονιστική Επιτροπή, η δήμαρχος Ταμυνέων απάντησε στα ερωτήματα που της τέθηκαν τα παρακάτω:
α) Η επιτροπή θα συνεδριάσει στην πορεία με την παρουσία και του καθηγητή κ. Βαρνάβα που εκπονεί σχετική μελέτη και εξετάζονται οι όποιες προτάσεις έχουν κατατεθεί.
β) Ότι ολοκληρώνονται οι εργασίες κατασκευής δύο γηπέδων, που βρίσκονται στη φάση τοποθέτησης τάπητα και ότι έχουν αγοραστεί δύο ξύλινοι οικίσκοι για να εγκατασταθεί εκεί η ομάδα μελέτης και να λειτουργήσει στη συνέχεια σαν περιβαλλοντικό κέντρο.
Οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής ανέφεραν στη δήμαρχο ότι πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες και να τηρηθεί η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ώστε να εκπληρωθούν οι τυπικοί όροι της παραχώρησης από την Κ.Ε.Δ. στο δήμο του κτήματος και να είναι έτοιμοι και για αίτηση παράτασης της σύμβασης παραχώρησης. Σημείωσαν ακόμα ότι το κτήμα πρέπει να παραμείνει στα χέρια του δήμου και πρότειναν να οργανωθεί υπό την αιγίδα του Δήμου στα μέσα Ιανουαρίου 2008 συγκέντρωση των κατοίκων και των φορέων ώστε να οριοθετηθεί το κτήμα, να τοποθετηθούν πινακίδες και να γίνει η δενδροφύτευση με βάση το σχέδιο ανάπλασης. Η κα Καράπα αποδέχτηκε τις προτάσεις της επιτροπής και συμφωνήθηκε συνάντηση αμέσως μετά τις γιορτές για να ελεγχθούν τα πεπραγμένα και να σχεδιαστούν οι επόμενες κινήσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Π.ΚΟΡΟΒΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΑΘΕ ΣΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς: 1. ΥΠΕΧΩΔΕ 2. ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Θέμα: Παράπλευρες απώλειες των έργων του ΠΑΘΕ Φθιώτιδας
Η κατασκευή του κλειστού αυτοκινητόδρομου ΠΑΘΕ που διασχίζει το Νομό Φθιώτιδας και το πέταλο του Μαλιακού, όπως και τα έργα του Ε65 και της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, έγινε κατά καιρούς θέμα έντονων συζητήσεων, κυρίως για τα θύματα των τροχαίων του Μαλιακού και ελάχιστα για τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα της περιοχής.
Στα πλαίσια της διαρκούς απαξίωσης του σιδηροδρόμου πανελλαδικά, του πλέον οικολογικού μέσου μεταφοράς, δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες για αλληλοσυπλήρωση σιδηροδρόμου και οδικού δικτύου, όπως για παράδειγμα να ακολουθήσει η νέα χάραξη του τραίνου τη γραμμή του ΠΑΘΕ, ώστε να γίνει το τραίνο ο βασικός κορμός μεταφοράς για μεγάλες αποστάσεις. Έτσι οι αυτοκινητόδρομοι έχουν την αποκλειστικότητα των μεταφορών, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη χρηματοδότηση μέσω των διοδίων.
- Το Δέλτα και η κοιλάδα του Σπερχειού, αν και εντάσσεται στις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000, έχει υποστεί σοβαρή επιβάρυνση και υπάρχουν μεθοδεύσεις αναθεώρησης των ορίων και των οχλουσών δραστηριοτήτων, κυρίως σε ό,τι αφορά την άγρια πανίδα και πτηνοπανίδα.
- Σε όλους σχεδόν τους χείμαρρους και τα ρέματα άλλαξε η μορφολογία και ανατράπηκε η φυσική κατάσταση της κοίτης με τις παράνομες αμμοληψίες και τις εναποθέσεις αδρανών υλικών, προερχομένων από τις κατασκευές των έργων.
- Υγροβιότοποι, όπως στη θέση Βουρλιά της Αταλάντης, εξαφανίστηκαν και μπαζώθηκαν.
- Παράλληλα, αλλά και σε άμεση σχέση με την κατασκευή του ΠΑΘΕ, του Ε65 και της σιδηροδρομικής γραμμής, οι περίφημοι δανειοθάλαμοι και τα λατομεία εγκαταλείπονται χωρίς αποκατάσταση, τραγικές φιγούρες στο φυσικό τοπίο θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τις περιουσίες των κατοίκων από πιθανές πλημμύρες, όπως για παράδειγμα στον Άγιο Δημήτριο Καινουρίου.
Ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί
1.Τι μέτρα προτίθεστε να πάρετε για την αποκατάσταση του τοπίου, των πρανών και των άλλων ζημιών από τους δανειοθαλάμους, τα λατομεία και τις αμμοληψίες στις κοίτες των ρεμάτων; Πρόκειται να εφαρμοστούν οι προβλεπόμενες μελέτες αποκατάστασης, δεδομένου ότι η επίβλεψη και ο έλεγχος αυτών των έργων από όλους θεωρείται ελλιπής;
2.Θα τοποθετηθούν ηχοπετάσματα, όπου ο αυτοκινητόδρομος διέρχεται από κατοικημένες περιοχές;
3.Θα γίνουν τα απαραίτητα έργα απορροής των ομβρίων υδάτων από το οδόστρωμα (στράγγισμα και φιλτράρισμα-μικροί βιολογικοί) ώστε τα νερά να αποδίδονται στο περιβάλλον απαλλαγμένα από τους ρύπους;
4.Θα σταματήσει η κατακρεούργηση του φυσικού πλούτου της περιοχής της Φθιώτιδας με τον πλήρη και αυστηρό έλεγχο εφαρμογής των Περιβαλλοντικών Όρων και σε ό,τι αφορά τα έργα του Ε65 και των έργων του ΟΣΕ;
5.Πότε προβλέπεται να τελειώσει η σήραγγα του Καλλιδρόμου και η αποπεράτωση των έργων της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, ώστε το τραίνο να αναλάβει στη χώρα μας το ρόλο του στα πλαίσια των Μέσων Μεταφοράς μεγάλων αποστάσεων, για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και την εξυπηρέτηση των πολιτών με οικολογικούς όρους;
Θέμα: Παράπλευρες απώλειες των έργων του ΠΑΘΕ Φθιώτιδας
Η κατασκευή του κλειστού αυτοκινητόδρομου ΠΑΘΕ που διασχίζει το Νομό Φθιώτιδας και το πέταλο του Μαλιακού, όπως και τα έργα του Ε65 και της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, έγινε κατά καιρούς θέμα έντονων συζητήσεων, κυρίως για τα θύματα των τροχαίων του Μαλιακού και ελάχιστα για τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα της περιοχής.
Στα πλαίσια της διαρκούς απαξίωσης του σιδηροδρόμου πανελλαδικά, του πλέον οικολογικού μέσου μεταφοράς, δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες για αλληλοσυπλήρωση σιδηροδρόμου και οδικού δικτύου, όπως για παράδειγμα να ακολουθήσει η νέα χάραξη του τραίνου τη γραμμή του ΠΑΘΕ, ώστε να γίνει το τραίνο ο βασικός κορμός μεταφοράς για μεγάλες αποστάσεις. Έτσι οι αυτοκινητόδρομοι έχουν την αποκλειστικότητα των μεταφορών, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη χρηματοδότηση μέσω των διοδίων.
- Το Δέλτα και η κοιλάδα του Σπερχειού, αν και εντάσσεται στις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000, έχει υποστεί σοβαρή επιβάρυνση και υπάρχουν μεθοδεύσεις αναθεώρησης των ορίων και των οχλουσών δραστηριοτήτων, κυρίως σε ό,τι αφορά την άγρια πανίδα και πτηνοπανίδα.
- Σε όλους σχεδόν τους χείμαρρους και τα ρέματα άλλαξε η μορφολογία και ανατράπηκε η φυσική κατάσταση της κοίτης με τις παράνομες αμμοληψίες και τις εναποθέσεις αδρανών υλικών, προερχομένων από τις κατασκευές των έργων.
- Υγροβιότοποι, όπως στη θέση Βουρλιά της Αταλάντης, εξαφανίστηκαν και μπαζώθηκαν.
- Παράλληλα, αλλά και σε άμεση σχέση με την κατασκευή του ΠΑΘΕ, του Ε65 και της σιδηροδρομικής γραμμής, οι περίφημοι δανειοθάλαμοι και τα λατομεία εγκαταλείπονται χωρίς αποκατάσταση, τραγικές φιγούρες στο φυσικό τοπίο θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τις περιουσίες των κατοίκων από πιθανές πλημμύρες, όπως για παράδειγμα στον Άγιο Δημήτριο Καινουρίου.
Ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί
1.Τι μέτρα προτίθεστε να πάρετε για την αποκατάσταση του τοπίου, των πρανών και των άλλων ζημιών από τους δανειοθαλάμους, τα λατομεία και τις αμμοληψίες στις κοίτες των ρεμάτων; Πρόκειται να εφαρμοστούν οι προβλεπόμενες μελέτες αποκατάστασης, δεδομένου ότι η επίβλεψη και ο έλεγχος αυτών των έργων από όλους θεωρείται ελλιπής;
2.Θα τοποθετηθούν ηχοπετάσματα, όπου ο αυτοκινητόδρομος διέρχεται από κατοικημένες περιοχές;
3.Θα γίνουν τα απαραίτητα έργα απορροής των ομβρίων υδάτων από το οδόστρωμα (στράγγισμα και φιλτράρισμα-μικροί βιολογικοί) ώστε τα νερά να αποδίδονται στο περιβάλλον απαλλαγμένα από τους ρύπους;
4.Θα σταματήσει η κατακρεούργηση του φυσικού πλούτου της περιοχής της Φθιώτιδας με τον πλήρη και αυστηρό έλεγχο εφαρμογής των Περιβαλλοντικών Όρων και σε ό,τι αφορά τα έργα του Ε65 και των έργων του ΟΣΕ;
5.Πότε προβλέπεται να τελειώσει η σήραγγα του Καλλιδρόμου και η αποπεράτωση των έργων της νέας χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής, ώστε το τραίνο να αναλάβει στη χώρα μας το ρόλο του στα πλαίσια των Μέσων Μεταφοράς μεγάλων αποστάσεων, για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και την εξυπηρέτηση των πολιτών με οικολογικούς όρους;
ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ
Ανακοίνωση των Πολιτών Βόρειας Εύβοιας:
"Πριν από ένα περίπου χρόνο οι Πολίτες της Βόρειας Εύβοιας ενωθήκαμε πέρα και πάνω από πολιτικές σκοπιμότητες με μοναδικό στόχο τη δημιουργία Νοσοκομείου στη Βόρεια Εύβοια, χρόνιο αίτημα του λαού της περιοχής μας, για καλύτερη υγεία και περίθαλψη.
Ο αγώνας είχε διάρκεια, αποφασιστικότητα, πείσμα και επιμονή, συσπείρωσε τους πολίτες της Βόρειας Εύβοιας, αγκαλιάστηκε απ' όλους τους φορείς και τελικά πέτυχε με τη βοήθεια της Πολιτείας ένα πρώτο και σημαντικό βήμα, την επίλυση του κτηριακού προβλήματος.
Στις 25 Νοεμβρίου δημοπρατήθηκε η επέκταση και αναδιαρρύθμιση του Κέντρου Υγείας Ιστιαίας, έργο συνολικού προϋπολογισμού 2.717.000 € (ποσό σχεδόν διπλάσιο από την αρχική προέγκριση του 1.650.000 € που κινδύνεψε να χαθεί).
Αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο λαός όταν αγωνίζεται ενωμένος μπορεί να παρακάμψει τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, τις αδράνειες του κρατικού μηχανισμού και να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα και όχι κενές εξαγγελίες και ευχολόγια.
Η επίλυση του κτηριακού δεν σημαίνει όμως και Νοσοκομείο. Και αυτό διότι απαιτούνται ακόμη:
Αλλαγή Οργανογράμματος.
Στελέχωση με ειδικευμένους γιατρούς και νοσηλευτές.
Ιατρικός τεχνολογικός εξοπλισμός.
Ασθενοφόρα και οδηγοί.
Εκκρεμεί επιπλέον το θέμα του Ε.Κ.Α.Β. που είχε εξαγγελθεί την 9η Μαΐου (παραμονή του Συλλαλητηρίου μας) η λειτουργία του. Θεωρούμε ότι το Ε.Κ.Α.Β. είναι απαραίτητο για την απομονωμένη εδαφικά περιοχή μας και θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της διακομιδής των ασθενών μέχρι τη λειτουργία του Νοσοκομείου.
Εμείς είμαστε εδώ και συνεχίζουμε με τον ίδιο αγωνιστικό παλμό για να μπορέσουμε τελικά να κερδίσουμε το αυτονόητο δικαίωμα στην υγεία και στη ζωή.
Είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος ενώθηκε και αγωνίσθηκε για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Ευχαριστούμε πολύ όλους αυτούς που πίστεψαν στον αγώνα και συμμετείχαν ενεργά"
"Πριν από ένα περίπου χρόνο οι Πολίτες της Βόρειας Εύβοιας ενωθήκαμε πέρα και πάνω από πολιτικές σκοπιμότητες με μοναδικό στόχο τη δημιουργία Νοσοκομείου στη Βόρεια Εύβοια, χρόνιο αίτημα του λαού της περιοχής μας, για καλύτερη υγεία και περίθαλψη.
Ο αγώνας είχε διάρκεια, αποφασιστικότητα, πείσμα και επιμονή, συσπείρωσε τους πολίτες της Βόρειας Εύβοιας, αγκαλιάστηκε απ' όλους τους φορείς και τελικά πέτυχε με τη βοήθεια της Πολιτείας ένα πρώτο και σημαντικό βήμα, την επίλυση του κτηριακού προβλήματος.
Στις 25 Νοεμβρίου δημοπρατήθηκε η επέκταση και αναδιαρρύθμιση του Κέντρου Υγείας Ιστιαίας, έργο συνολικού προϋπολογισμού 2.717.000 € (ποσό σχεδόν διπλάσιο από την αρχική προέγκριση του 1.650.000 € που κινδύνεψε να χαθεί).
Αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο λαός όταν αγωνίζεται ενωμένος μπορεί να παρακάμψει τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, τις αδράνειες του κρατικού μηχανισμού και να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα και όχι κενές εξαγγελίες και ευχολόγια.
Η επίλυση του κτηριακού δεν σημαίνει όμως και Νοσοκομείο. Και αυτό διότι απαιτούνται ακόμη:
Αλλαγή Οργανογράμματος.
Στελέχωση με ειδικευμένους γιατρούς και νοσηλευτές.
Ιατρικός τεχνολογικός εξοπλισμός.
Ασθενοφόρα και οδηγοί.
Εκκρεμεί επιπλέον το θέμα του Ε.Κ.Α.Β. που είχε εξαγγελθεί την 9η Μαΐου (παραμονή του Συλλαλητηρίου μας) η λειτουργία του. Θεωρούμε ότι το Ε.Κ.Α.Β. είναι απαραίτητο για την απομονωμένη εδαφικά περιοχή μας και θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες της διακομιδής των ασθενών μέχρι τη λειτουργία του Νοσοκομείου.
Εμείς είμαστε εδώ και συνεχίζουμε με τον ίδιο αγωνιστικό παλμό για να μπορέσουμε τελικά να κερδίσουμε το αυτονόητο δικαίωμα στην υγεία και στη ζωή.
Είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος ενώθηκε και αγωνίσθηκε για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Ευχαριστούμε πολύ όλους αυτούς που πίστεψαν στον αγώνα και συμμετείχαν ενεργά"
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ?
Ηρθε και ο ανασχηματισμός - που έγινε μόνο σε πρόσωπα και όχι σε δομές και πολιτικές που είναι το ζητούμενο - και μάλλον χάθηκε ακόμη μια ευκαιρία: Να ξεχωρίσει το περιβάλλον και η προστασία του από τα Δημόσια Έργα. Οι 19 χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Φινλανδία, Σουηδία, Δανία, Λιθουανία, Λεττονία, Εσθονία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Σλοβακία, Τσεχία, Πολωνία, Βέλγιο, Ουγγαρία) από τις 27 της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν αυτόνομο υπουργείο Περιβάλλοντος.
Η ανορθολογική συστέγαση της προστασίας του περιβάλλοντος με τα δημόσια έργα δεν συναντάται πουθενά. Ενα άλλο αταίριαστο ζευγάρι (περιβάλλον και γεωργία) κατάλοιπο μάλλον βικτωριανών αντιλήψεων έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα η Μ. Βρετανία, η Κύπρος και η Μάλτα.
Η ανορθολογική συστέγαση της προστασίας του περιβάλλοντος με τα δημόσια έργα δεν συναντάται πουθενά. Ενα άλλο αταίριαστο ζευγάρι (περιβάλλον και γεωργία) κατάλοιπο μάλλον βικτωριανών αντιλήψεων έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα η Μ. Βρετανία, η Κύπρος και η Μάλτα.
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009
ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ ΚΑΙ ΧΑΜΑΣ (*)
(*) Από τη DW: http://www.dw-world.de/dw/article/0,,3921960,00.html
Περισσότεροι από 60 είναι οι νεκροί στη Γάζα από την ώρα που ο ισραηλινός στρατός άρχισε τις χερσαίες επιχειρήσεις, λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ, εκπρόσωπος της Φατάχ και αναπληρωτής εκπρόσωπος της παλαιστινιακής Αρχής στη Χάγη.
Οι άνθρωποι δεν έχουν καμία δυνατότητα διαφυγής, καθώς τα συνοριακά περάσματα είναι κλειστά, τα νοσοκομεία αδυνατούν να περιθάλψουν τους τραυματίες, ενώ δεκάδες κατοικίες έχουν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς. Ο Τζαμάλ Ναζάλ προειδοποιεί για το ενδεχόμενο ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα. «Η Γάζα θα γίνει ένα δεύτερο Γκρόσνι. Είναι πιθανό να γίνουν και σφαγές, καθώς οι συγκρούσεις θα λάβουν χώρα στο κέντρο της πόλης της Γάζας που είναι πυκνοκατοικημένη. Είναι πιθανό να επιδεινωθεί η κατάσταση. Η περίθαλψη των τραυματιών είναι ελλιπής, δεν υπάρχουν κρεβάτια και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Απαιτείται κατάπαυση του πυρός, προκειμένου να προσφερθεί βοήθεια στους ανθρώπους. Να ανοίξουν τα συνοριακά περάσματα για να περάσει η ανθρωπιστική βοήθεια», λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ σε συνέντευξή του προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία, DLF.
Ο εκπρόσωπος της Φατάχ αποφεύγει να μιλήσει για τις ευθύνες της Χάμας. Το ζητούμενο είναι να σώσουμε τους ανθρώπους από τις ισραηλινές βόμβες, υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε στη φάση αυτή να επιρρίψουμε ευθύνες στη Χάμας, μολονότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η Χαμάς ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη και πλουραλιστική παλαιστινιακή κυβέρνηση στη Γάζα και ανέλαβε με άνομα μέσα την εξουσία. Δεν είναι όμως τώρα η ώρα για να λογαριαστούμε με τη Χαμάς, αλλά για να σώσουμε τους Παλαιστίνιους από την ισραηλινή βία. Ο ισραηλινός στρατός είναι εκείνος που εισέβαλε στις παλαιστινιακές περιοχές και όχι αντίστροφα».
Ο κ. Ναζάλ διευκρινίζει ότι η Φατάχ δεν εκφράζει την αλληλεγγύη της προς τη Χαμάς, αλλά προς τον παλαιστινιακό λαό. Με τους ανθρώπους που όπως λέει «ψήφισαν την Φατάχ και τον πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς» και τονίζει: «Ξέρετε, αυτός ο πόλεμος μας φαίνεται σαν μια συμπαιγνία των Ισραηλινών με τη Χαμάς. Και αυτό γιατί οι Ισραηλινοί που τώρα βομβαρδίζουν τις σήραγγες, επί χρόνια έκλειναν τα μάτια όταν η Χαμάς εξοπλιζόταν με λαθραία όπλα που έφταναν από αυτές τις σήραγγες. Οι Ισραηλινοί είχαν επιβάλει εμπάργκο όπλων στην νόμιμη παλαιστινιακή κυβέρνηση προκειμένου να ενισχυθεί στρατιωτικά η Χαμάς, η οποία ανέλαβε τον έλεγχο της Γάζας κάτω από τα μάτια των Ισραηλινών. Και τώρα από τη μία στιγμή στην άλλη τους ενοχλεί η Χαμάς. Το Ισραήλ θέλει να επιτύχει μια εύκολη νίκη σε βάρος του άμαχου πληθυσμού και αυτό δεν το θέλουμε εμείς».
Στην ερώτηση, κατά πόσο ικανοποιεί τη Φατάχ και τον Αμπάς η συντριβή της Χαμάς από τον ισραηλινό στρατό, ο κ. Νάζαλ υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε να ανακτήσουμε την εξουσία στη Γάζα πάνω από τα πτώματα των Παλαιστινίων. Κοιτάξτε στη Δυτική Όχθη κυβερνά ένας ανεξάρτητος πολιτικός, ο Δαντάμ Φαγιάντ, που δεν είναι μέλος της Φατάχ. Στην κυβέρνηση δεν μετέχει ούτε ένας δικός μας υπουργός. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να θέλουμε να επανελέγξουμε τη Γάζα, μέσω της θανάτωσης εκατοντάδων Παλαιστινίων; Φυσικά και επιθυμούμε να επιστρέψει η νομιμότητα στη Γάζα, αλλά για μας το ζητούμενο είναι αυτό να γίνει μέσω ενός εθνικού διαλόγου».
Περισσότεροι από 60 είναι οι νεκροί στη Γάζα από την ώρα που ο ισραηλινός στρατός άρχισε τις χερσαίες επιχειρήσεις, λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ, εκπρόσωπος της Φατάχ και αναπληρωτής εκπρόσωπος της παλαιστινιακής Αρχής στη Χάγη.
Οι άνθρωποι δεν έχουν καμία δυνατότητα διαφυγής, καθώς τα συνοριακά περάσματα είναι κλειστά, τα νοσοκομεία αδυνατούν να περιθάλψουν τους τραυματίες, ενώ δεκάδες κατοικίες έχουν καταστραφεί από τους βομβαρδισμούς. Ο Τζαμάλ Ναζάλ προειδοποιεί για το ενδεχόμενο ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα. «Η Γάζα θα γίνει ένα δεύτερο Γκρόσνι. Είναι πιθανό να γίνουν και σφαγές, καθώς οι συγκρούσεις θα λάβουν χώρα στο κέντρο της πόλης της Γάζας που είναι πυκνοκατοικημένη. Είναι πιθανό να επιδεινωθεί η κατάσταση. Η περίθαλψη των τραυματιών είναι ελλιπής, δεν υπάρχουν κρεβάτια και ιατροφαρμακευτικό υλικό. Απαιτείται κατάπαυση του πυρός, προκειμένου να προσφερθεί βοήθεια στους ανθρώπους. Να ανοίξουν τα συνοριακά περάσματα για να περάσει η ανθρωπιστική βοήθεια», λέει ο Τζαμάλ Ναζάλ σε συνέντευξή του προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία, DLF.
Ο εκπρόσωπος της Φατάχ αποφεύγει να μιλήσει για τις ευθύνες της Χάμας. Το ζητούμενο είναι να σώσουμε τους ανθρώπους από τις ισραηλινές βόμβες, υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε στη φάση αυτή να επιρρίψουμε ευθύνες στη Χάμας, μολονότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η Χαμάς ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη και πλουραλιστική παλαιστινιακή κυβέρνηση στη Γάζα και ανέλαβε με άνομα μέσα την εξουσία. Δεν είναι όμως τώρα η ώρα για να λογαριαστούμε με τη Χαμάς, αλλά για να σώσουμε τους Παλαιστίνιους από την ισραηλινή βία. Ο ισραηλινός στρατός είναι εκείνος που εισέβαλε στις παλαιστινιακές περιοχές και όχι αντίστροφα».
Ο κ. Ναζάλ διευκρινίζει ότι η Φατάχ δεν εκφράζει την αλληλεγγύη της προς τη Χαμάς, αλλά προς τον παλαιστινιακό λαό. Με τους ανθρώπους που όπως λέει «ψήφισαν την Φατάχ και τον πρόεδρο Μαχμούτ Αμπάς» και τονίζει: «Ξέρετε, αυτός ο πόλεμος μας φαίνεται σαν μια συμπαιγνία των Ισραηλινών με τη Χαμάς. Και αυτό γιατί οι Ισραηλινοί που τώρα βομβαρδίζουν τις σήραγγες, επί χρόνια έκλειναν τα μάτια όταν η Χαμάς εξοπλιζόταν με λαθραία όπλα που έφταναν από αυτές τις σήραγγες. Οι Ισραηλινοί είχαν επιβάλει εμπάργκο όπλων στην νόμιμη παλαιστινιακή κυβέρνηση προκειμένου να ενισχυθεί στρατιωτικά η Χαμάς, η οποία ανέλαβε τον έλεγχο της Γάζας κάτω από τα μάτια των Ισραηλινών. Και τώρα από τη μία στιγμή στην άλλη τους ενοχλεί η Χαμάς. Το Ισραήλ θέλει να επιτύχει μια εύκολη νίκη σε βάρος του άμαχου πληθυσμού και αυτό δεν το θέλουμε εμείς».
Στην ερώτηση, κατά πόσο ικανοποιεί τη Φατάχ και τον Αμπάς η συντριβή της Χαμάς από τον ισραηλινό στρατό, ο κ. Νάζαλ υπογραμμίζει: «Δεν θέλουμε να ανακτήσουμε την εξουσία στη Γάζα πάνω από τα πτώματα των Παλαιστινίων. Κοιτάξτε στη Δυτική Όχθη κυβερνά ένας ανεξάρτητος πολιτικός, ο Δαντάμ Φαγιάντ, που δεν είναι μέλος της Φατάχ. Στην κυβέρνηση δεν μετέχει ούτε ένας δικός μας υπουργός. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να θέλουμε να επανελέγξουμε τη Γάζα, μέσω της θανάτωσης εκατοντάδων Παλαιστινίων; Φυσικά και επιθυμούμε να επιστρέψει η νομιμότητα στη Γάζα, αλλά για μας το ζητούμενο είναι αυτό να γίνει μέσω ενός εθνικού διαλόγου».
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Ο Τομ Ρόμπινς για την ανθρώπινη προόδο
«Η ανθρωπότητα έχει προχωρήσει προς τα εμπρός, όταν αυτή προχώρησε, όχι επειδή ήταν νηφάλια, υπεύθυνη και προσεκτική, αλλά επειδή ήταν παιχνιδιάρικη, επαναστατική, και ανώριμη».
Για τον έρωτα
Ενώ κάποιοι λένε ότι έψαχναν να βρουν το "εγώ" τους και βρήκαν τα κομμάτια του και το αντικείμενο του πόθου τους, σου λέω ότι ψάχνοντας να βρω το "εγώ μου" βρήκα τα κομμάτια του σε σένα
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟ
Η νέα χρονιά που έρχεται κληρονομεί τα προβλήματα που συσσώρευσε η παγκόσμια οικονομική κρίση και η νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και της ζωής μας.
Η ανεργία, η ακρίβεια που εξανεμίζει το εισόδημα των εργαζομένων, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η βελτίωση των μισθών και των συντάξεων, η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας είναι θέματα που απαιτούν την αγωνιστική, ενωτική παρέμβαση των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές οργανώσεις, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες και οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να υπερασπιστούν τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και να θέσουν φραγμούς στην εντεινόμενη καταστολή και τον αυταρχισμό που αποτελεί την «απάντηση» της κυβέρνησης στις κινητοποιήσεις των νέων και του λαού.
Ιδιαίτερα το φετινό Δεκέμβρη γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης νεολαιίστικης εξέγερσης με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το μήνυμα των τελευταίων νεολαιίστικων κινητοποιήσεων είναι σαφές και προς κάθε κατεύθυνση. Οι νέοι σήμερα διεκδικούν αλλαγές στη ζωή τους, στην εκπαίδευση, αρνούνται την εργασιακή επισφάλεια, αντιμάχονται τον αυταρχισμό του κράτους.Τούτες τις ώρες θέλουμε επίσης να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης.
Στο σημερινό δύσκολο, διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον, η ελπίδα βρίσκεται στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας για την βελτίωση των όρων της ζωής τους, στο διαρκή αγώνα για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας δικαιοσύνης, ανεκτικότητας και αλληλεγγύης.
Η ανεργία, η ακρίβεια που εξανεμίζει το εισόδημα των εργαζομένων, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, η βελτίωση των μισθών και των συντάξεων, η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και της υγείας είναι θέματα που απαιτούν την αγωνιστική, ενωτική παρέμβαση των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές οργανώσεις, όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες και οι πνευματικοί άνθρωποι οφείλουν να υπερασπιστούν τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και να θέσουν φραγμούς στην εντεινόμενη καταστολή και τον αυταρχισμό που αποτελεί την «απάντηση» της κυβέρνησης στις κινητοποιήσεις των νέων και του λαού.
Ιδιαίτερα το φετινό Δεκέμβρη γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης νεολαιίστικης εξέγερσης με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το μήνυμα των τελευταίων νεολαιίστικων κινητοποιήσεων είναι σαφές και προς κάθε κατεύθυνση. Οι νέοι σήμερα διεκδικούν αλλαγές στη ζωή τους, στην εκπαίδευση, αρνούνται την εργασιακή επισφάλεια, αντιμάχονται τον αυταρχισμό του κράτους.Τούτες τις ώρες θέλουμε επίσης να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης.
Στο σημερινό δύσκολο, διεθνές και εσωτερικό περιβάλλον, η ελπίδα βρίσκεται στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας για την βελτίωση των όρων της ζωής τους, στο διαρκή αγώνα για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας δικαιοσύνης, ανεκτικότητας και αλληλεγγύης.
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
ΧΑΙΡΩΝΙΑ - ENELCO: O-1 (Διαιτησία Μιχάλης Λιάπης, Παρατηρητής ΚΑΣ)
Στροφή 180ο έκανε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο μέσα σε έξι μήνες στο θέμα της κατασκευής θερμοηλεκτρικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της εταιρίας ENELCO Α.Ε., σε απόσταση 830 μέτρων από το όριο του αρχαιολογικού χώρου της Χαιρώνειας.
Τον περασμένο Ιούλιο το Συμβούλιο καταψήφισε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου με ψήφους 9 κατά, 5 υπέρ, με το σκεπτικό, τότε, ότι «βλάπτει εμμέσως τους παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους και θα υποβαθμίσει οπτικά το περιβάλλον».
Η γνωμοδότηση δεν υιοθετήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη που χθες, προπαραμονή Χριστουγέννων, ανέπεμψε και πάλι προς συζήτηση το θέμα στο Συμβούλιο. Η νέα ψηφοφορία ανέτρεψε πλήρως την προηγούμενη. Με συντριπτική πλειοψηφία (15 προς 1) τα μέλη του ΚΑΣ ψήφισαν αυτήν τη φορά υπέρ της περιβαλλοντικής μελέτης ανάβοντας το πράσινο φως για την υλοποίηση του έργου… Η σύγχρονη «μάχη της Χαιρώνειας» είχε ως πεδίο δράσης την ίδια περιοχή, κοντά στον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο. Εκείνο που άλλαξε ήταν ο όγκος της μονάδας που μικραίνει.
Αναπομπή
Η αναπομπή του θέματος έγινε γιατί η εταιρία Enelco Α.Ε. (σύμπραξη ιταλικής ENEL και ομίλου Κοπελούζου) προσάρμοσε τη μελέτη πάνω στο πόρισμα της επιτροπής αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο από μέλη του ΚΑΣ στην επίμαχη περιοχή (πριν από την πρώτη ψηφοφορία). Το πόρισμα ανέφερε ότι είναι δυνατή «υπό όρους και προϋποθέσεις» η ανέγερση της μονάδας. Ο επανασχεδιασμός της μονάδας προβλέπει μεταξύ άλλων μείωση ύψους και όγκων των υπό ανέγερση κτιρίων, κατάργηση ορισμένων και φύτευση υψηλών δέντρων για την απόκρυψη του εργοστασίου.
Οι πολέμιοι δεν πείστηκαν και ζήτησαν την αναβολή του θέματος. Η πρόταση καταψηφίστηκε και η συζήτηση στη συνέχεια… πήρε φωτιά. Το πρόβλημα δεν ήταν το μέγεθος του εργοστασίου, αλλά το γεγονός ότι η χωροθέτησή του δεν αλλάζει. Και όπως σημειώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, «οι αρχαιολογικές θέσεις θα πληγούν άμεσα». «Αυτό που έχει σημασία είναι η χωροθέτηση του έργου. Δεν θα έπρεπε καν το θέμα να έλθει στο Συμβούλιο», τόνισε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Φιλίνη. Στη συνέχεια κατέθεσαν τις απόψεις τους οι εκπρόσωποι της εταιρίας και του Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) ο οποίος προκήρυξε το σχετικό διαγωνισμό που κέρδισε η Enelco. Η συζήτηση από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε σε θέματα ενέργειας αλλά και χημείας.
Αφού δόθηκαν στα μέλη του ΚΑΣ διαβεβαιώσεις, ανάμεσά τους ότι από το εργοστάσιο δεν θα βγαίνει καπνός που θα είναι ορατός από μακριά, το Συμβούλιο έδωσε την έγκρισή του...
Από το http://www.e-tipos.com/newsitem?id=67287, Του Πάνου Παναγιωτάκου
Τον περασμένο Ιούλιο το Συμβούλιο καταψήφισε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου με ψήφους 9 κατά, 5 υπέρ, με το σκεπτικό, τότε, ότι «βλάπτει εμμέσως τους παρακείμενους αρχαιολογικούς χώρους και θα υποβαθμίσει οπτικά το περιβάλλον».
Η γνωμοδότηση δεν υιοθετήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη που χθες, προπαραμονή Χριστουγέννων, ανέπεμψε και πάλι προς συζήτηση το θέμα στο Συμβούλιο. Η νέα ψηφοφορία ανέτρεψε πλήρως την προηγούμενη. Με συντριπτική πλειοψηφία (15 προς 1) τα μέλη του ΚΑΣ ψήφισαν αυτήν τη φορά υπέρ της περιβαλλοντικής μελέτης ανάβοντας το πράσινο φως για την υλοποίηση του έργου… Η σύγχρονη «μάχη της Χαιρώνειας» είχε ως πεδίο δράσης την ίδια περιοχή, κοντά στον ομώνυμο αρχαιολογικό χώρο. Εκείνο που άλλαξε ήταν ο όγκος της μονάδας που μικραίνει.
Αναπομπή
Η αναπομπή του θέματος έγινε γιατί η εταιρία Enelco Α.Ε. (σύμπραξη ιταλικής ENEL και ομίλου Κοπελούζου) προσάρμοσε τη μελέτη πάνω στο πόρισμα της επιτροπής αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο από μέλη του ΚΑΣ στην επίμαχη περιοχή (πριν από την πρώτη ψηφοφορία). Το πόρισμα ανέφερε ότι είναι δυνατή «υπό όρους και προϋποθέσεις» η ανέγερση της μονάδας. Ο επανασχεδιασμός της μονάδας προβλέπει μεταξύ άλλων μείωση ύψους και όγκων των υπό ανέγερση κτιρίων, κατάργηση ορισμένων και φύτευση υψηλών δέντρων για την απόκρυψη του εργοστασίου.
Οι πολέμιοι δεν πείστηκαν και ζήτησαν την αναβολή του θέματος. Η πρόταση καταψηφίστηκε και η συζήτηση στη συνέχεια… πήρε φωτιά. Το πρόβλημα δεν ήταν το μέγεθος του εργοστασίου, αλλά το γεγονός ότι η χωροθέτησή του δεν αλλάζει. Και όπως σημειώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, «οι αρχαιολογικές θέσεις θα πληγούν άμεσα». «Αυτό που έχει σημασία είναι η χωροθέτηση του έργου. Δεν θα έπρεπε καν το θέμα να έλθει στο Συμβούλιο», τόνισε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αννα Φιλίνη. Στη συνέχεια κατέθεσαν τις απόψεις τους οι εκπρόσωποι της εταιρίας και του Διαχειριστή Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) ο οποίος προκήρυξε το σχετικό διαγωνισμό που κέρδισε η Enelco. Η συζήτηση από το αρχαιολογικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε σε θέματα ενέργειας αλλά και χημείας.
Αφού δόθηκαν στα μέλη του ΚΑΣ διαβεβαιώσεις, ανάμεσά τους ότι από το εργοστάσιο δεν θα βγαίνει καπνός που θα είναι ορατός από μακριά, το Συμβούλιο έδωσε την έγκρισή του...
Από το http://www.e-tipos.com/newsitem?id=67287, Του Πάνου Παναγιωτάκου
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
ΛΑΡΚΟ:30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Η πολύπαθη επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι σε αυτή, τα τελευταία 30 χρόνια έζησαν πολλές περιπέτειες, που πληρώθηκαν από το κοινωνικό σύνολο και τους φορολογούμενους της χώρας μας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς?
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Την υπερχρέωση της επιχείρησης από τον τότε όμιλο Μποδοσάκη? Το φθηνό ρεύμα που έπαιρνε από τη ΔΕΗ? Τη μεγάλη απεργία και τη πανελλαδική συμπαράσταση στους απεργούς?Την μετοχοποίηση των χρεών? Την ζημιογόνα λειτουργία της στις αρχές της δεκαετίας του 80 και την περίφημη «κοινωνικοποίηση» της εταιρείας? Το σφιχτό εναγκαλισμό της με ντόπια και ξένα μεγαλοσυμφέροντα υπό τη σκέπη μικροκομματικών πολιτικών όλα τα επόμενα χρόνια? Την ψηφοθηρική αντιμετώπιση των εργαζομένων – αλλά και των προσλήψεων – από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ? Την έλλειψη όχι μόνο περιβαλλοντικής ευαισθησίας και επιχειρηματικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στοιχειώδους οικονομικού προγραμματισμού που απαιτούσαν και απαιτούν οι ριζικά μεταβαλλόμενες συνθήκες της διεθνούς αγοράς?
Σίγουρα για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία και πολύ περισσότερο οι φορολογούμενοι της χώρας που τη στήριξαν με το υστέρημα τους, μέσω των κατά καιρούς ρυθμίσεων για την εταιρεία που προώθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ δεν είναι θέμα της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά ένα εθνικό ζήτημα που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση γιατί έχει σχέση με τον ορυκτό πλούτο της χώρας, την παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,την βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την ανάπτυξη πέντε νομών, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εξαγωγές αλλά και τη ζητούμενη εξειδίκευση της χώρας στη παραγωγή ενός στρατηγικής σημασίας προϊόντος για την Ευρώπη και τη παγκόσμια αγορά.
Η λύση των προβλημάτων της θα πρέπει να αναζητηθεί λοιπόν με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, σύμφωνα με τις αρχές και προκλήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και με τη συμμετοχή όχι μόνο των κοινωνικών εταίρων (κυβέρνηση, εργοδότες, εργαζόμενοι) αλλά και της κοινωνίας των πολιτών.
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ?
Σκέψου σφαιρικά, δράσε τοπικά, προσωπικά και συλλογικά.
Η αντιμετώπιση των οικουμενικών τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο διακυβέρνησης. Είναι οι νομαρχίες και οι δήμοι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις?
Ως οικουμενικές τάσεις ορίζονται τα συνεχώς ή / και περιοδικά επαναλαμβανόμενα αξιοπρόσεκτα γεγονότα οικονομικού, κοινωνικού, τεχνολογικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο σύγχρονο κόσμο. Οι δυνητικές προκλήσεις, απαιτήσεις και απορυθμίσεις που προκύπτουν από τα προηγούμενα γεγονότα καθορίζονται και είναι τα προβλήματα που χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν είναι συγκεκριμένες εμφανίσεις αυτών των προβλημάτων με ένα σχήμα που είναι αρκετά συγκεκριμένο για να είναι επιδεκτικό αξιολόγησης σε ότι αφορά τις πιθανότητες, το εύρος και την ένταση επανάληψής του. Οι κίνδυνοι θα πρέπει να επιδέχονται αξιολόγησης ως προς την εμφάνιση και την επίδραση τους στο κοινωνικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» και να μην είναι τόσο εξειδικευμένοι ώστε να αποκλείουν την δυνατότητα παρέμβασης των υπεύθυνων κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδρομές μεταξύ των τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων είναι αρκετά καθορισμένες με μεγάλες πιθανότητες πρόβλεψης, σε άλλες περιπτώσεις αξιοσημείωτες γεωπολιτικές αβεβαιότητες κάνουν τις διαδρομές πιο σκοτεινές και απρόβλεπτες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις οικουμενικές τάσεις αντικείμενα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και δημαγωγίας των κρατούντων.
Η πιθανότητα εμφάνισης ρεαλιστικών σεναρίων πρόβλεψης ή και αντιμετώπισης μεγαλώνει όσο οι παράμετροι των σεναρίων γίνονται πιο συγκεκριμένες και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας παρά δημαγωγίας.
Το κλειδί διάκρισης σε αυτό το σημείο είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες παρά την ύπαρξη φωνών διαμαρτυρίας, προειδοποιήσεων και εναλλακτικών προτάσεων.
Οι υπεύθυνοι της κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης πρέπει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους (που συνήθως τις ξεχνούν) να επικεντρώσουν τη προσοχή τους στα πλέον πιθανά σενάρια πρόβλεψης και αντιμετώπισης που έχουν καθορισμένες επιστημονικά πιθανότητες για την περιοχή τους.
Για τη χώρα μας έχουν αξιοπρόσεκτη σημασία ορισμένες από τις καθορισμένες οικουμενικές τάσεις που χαρακτηρίζονται από τη γεωγραφική θέση της χώρας, τη θέση της στο παγκόσμιο σύστημα, την ιστορικότητα της οικονομικής και κοινωνικής της ανάπτυξης, την διάρθρωση της οικονομίας της κλπ.
Ως τέτοιες τάσεις που έχουν ή θα έχουν σημαντική επίπτωση στην Ελλάδα μπορούν να καθοριστούν οι ακόλουθες:
1.Επικράτηση στη κοινωνική συνείδηση του καταναλωτικού προτύπου των ΗΠΑ
2.Αυξανόμενη απορύθμιση της αγροτικής παραγωγής εξ αιτίας των υδροβόρων καλλιεργειών και της νιτροποίησης των εδαφών.
3.Ενεργειακές ελλείψεις
4.Γήρανση πληθυσμού
5.Φούσκα επενδύσεων στή παλιά και "νέα" οικονομία (οικοδομές, τεχνολογίες)
6.Κλιματικές αλλαγές / παγκόσμια θέρμανση
7.Αποδόμηση του οικολογικού συστήματος
8.Διεύρυνση πληθυσμιακής έκθεσης σε φυσικές καταστροφές και νοσήματα
9.Αυξανόμενη αλληλεξάρτηση της πληροφοριακής υποδομής
Θα σας ήμασταν υπόχρεοι αν συνεισφέρατε με τις απόψεις, τις ιδέες και τις προτάσεις σας για τα προαναφερόμενα θέματα.
Η αντιμετώπιση των οικουμενικών τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί από το τοπικό και περιφερειακό επίπεδο διακυβέρνησης. Είναι οι νομαρχίες και οι δήμοι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες προκλήσεις?
Ως οικουμενικές τάσεις ορίζονται τα συνεχώς ή / και περιοδικά επαναλαμβανόμενα αξιοπρόσεκτα γεγονότα οικονομικού, κοινωνικού, τεχνολογικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο σύγχρονο κόσμο. Οι δυνητικές προκλήσεις, απαιτήσεις και απορυθμίσεις που προκύπτουν από τα προηγούμενα γεγονότα καθορίζονται και είναι τα προβλήματα που χρήζουν ουσιαστικής αντιμετώπισης.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν είναι συγκεκριμένες εμφανίσεις αυτών των προβλημάτων με ένα σχήμα που είναι αρκετά συγκεκριμένο για να είναι επιδεκτικό αξιολόγησης σε ότι αφορά τις πιθανότητες, το εύρος και την ένταση επανάληψής του. Οι κίνδυνοι θα πρέπει να επιδέχονται αξιολόγησης ως προς την εμφάνιση και την επίδραση τους στο κοινωνικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» και να μην είναι τόσο εξειδικευμένοι ώστε να αποκλείουν την δυνατότητα παρέμβασης των υπεύθυνων κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι διαδρομές μεταξύ των τάσεων, προβλημάτων και κινδύνων είναι αρκετά καθορισμένες με μεγάλες πιθανότητες πρόβλεψης, σε άλλες περιπτώσεις αξιοσημείωτες γεωπολιτικές αβεβαιότητες κάνουν τις διαδρομές πιο σκοτεινές και απρόβλεπτες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις οικουμενικές τάσεις αντικείμενα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και δημαγωγίας των κρατούντων.
Η πιθανότητα εμφάνισης ρεαλιστικών σεναρίων πρόβλεψης ή και αντιμετώπισης μεγαλώνει όσο οι παράμετροι των σεναρίων γίνονται πιο συγκεκριμένες και αντικείμενο επιστημονικής έρευνας παρά δημαγωγίας.
Το κλειδί διάκρισης σε αυτό το σημείο είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε από το πολιτικό σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες παρά την ύπαρξη φωνών διαμαρτυρίας, προειδοποιήσεων και εναλλακτικών προτάσεων.
Οι υπεύθυνοι της κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης πρέπει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους (που συνήθως τις ξεχνούν) να επικεντρώσουν τη προσοχή τους στα πλέον πιθανά σενάρια πρόβλεψης και αντιμετώπισης που έχουν καθορισμένες επιστημονικά πιθανότητες για την περιοχή τους.
Για τη χώρα μας έχουν αξιοπρόσεκτη σημασία ορισμένες από τις καθορισμένες οικουμενικές τάσεις που χαρακτηρίζονται από τη γεωγραφική θέση της χώρας, τη θέση της στο παγκόσμιο σύστημα, την ιστορικότητα της οικονομικής και κοινωνικής της ανάπτυξης, την διάρθρωση της οικονομίας της κλπ.
Ως τέτοιες τάσεις που έχουν ή θα έχουν σημαντική επίπτωση στην Ελλάδα μπορούν να καθοριστούν οι ακόλουθες:
1.Επικράτηση στη κοινωνική συνείδηση του καταναλωτικού προτύπου των ΗΠΑ
2.Αυξανόμενη απορύθμιση της αγροτικής παραγωγής εξ αιτίας των υδροβόρων καλλιεργειών και της νιτροποίησης των εδαφών.
3.Ενεργειακές ελλείψεις
4.Γήρανση πληθυσμού
5.Φούσκα επενδύσεων στή παλιά και "νέα" οικονομία (οικοδομές, τεχνολογίες)
6.Κλιματικές αλλαγές / παγκόσμια θέρμανση
7.Αποδόμηση του οικολογικού συστήματος
8.Διεύρυνση πληθυσμιακής έκθεσης σε φυσικές καταστροφές και νοσήματα
9.Αυξανόμενη αλληλεξάρτηση της πληροφοριακής υποδομής
Θα σας ήμασταν υπόχρεοι αν συνεισφέρατε με τις απόψεις, τις ιδέες και τις προτάσεις σας για τα προαναφερόμενα θέματα.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΕΡΓΩΝ?
Τις Επιτροπές Παρακολούθησης των Έργων τις προβλέπει ο Νόμος για να συνδέσει τους δικαιούχους, τους χειριστές, τους σχεδιαστές, τους κατασκευαστές, και τις τοπικές κοινωνίες με το έργο, τόσο στη φάση του σχεδιασμού όσο και στη φάση της υλοποίησης. Συγκροτούνται με απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ 4 του Ν.1418/84 και το άρθρο 31 του Π.Δ 609/85.
Καλούμε τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της περιοχής (Αν, Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, Φθιώτιδας, Μαγνησίας) να συστήσουν άτυπες ή προβλεπόμενες Επιτροπές Παρακολούθησης των έργων που τους αφορούν. Αυτές μπορούν να έχουν επικεφαλής το Νομάρχη (ή εκπρόσωπό του) και συμμετέχουν οι Δήμαρχοι της περιοχής του έργου μαζί με τους εκπρόσωπους των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών (εκπρόσωποι υπουργείων, Εργατικού Κέντρου, Επιμελητηρίων, οργανώσεων πολιτών για το περιβάλλον, την ανάπτυξη και τη κοινωνική συνοχή).
Ποιες Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις έχουν προχωρήσει σε αυτό που προβλέπει και δίνει δικαίωμα ο νόμος?
Καλούμε τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της περιοχής (Αν, Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, Φθιώτιδας, Μαγνησίας) να συστήσουν άτυπες ή προβλεπόμενες Επιτροπές Παρακολούθησης των έργων που τους αφορούν. Αυτές μπορούν να έχουν επικεφαλής το Νομάρχη (ή εκπρόσωπό του) και συμμετέχουν οι Δήμαρχοι της περιοχής του έργου μαζί με τους εκπρόσωπους των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών (εκπρόσωποι υπουργείων, Εργατικού Κέντρου, Επιμελητηρίων, οργανώσεων πολιτών για το περιβάλλον, την ανάπτυξη και τη κοινωνική συνοχή).
Ποιες Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις έχουν προχωρήσει σε αυτό που προβλέπει και δίνει δικαίωμα ο νόμος?
ΔΗΜΟΣ ΣΤΥΛΙΔΑΣ
Ο Δήμος Εχιναίων ενώνεται με τους Δήμους Πελασγίας και Στυλίδος για τη δημιουργία του Δήμου Στυλίδας με έδρα τη Στυλίδα.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 462.42 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 14686 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 462.42 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 14686 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
ΔΗΜΟΣ ΜΩΛΟΥ-ΑΓ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο Δήμος Αγίου Κωνσταντίνου ενώνεται με τους Δήμους Μώλου και Καμένων Βούρλων για τη δημιουργία του Δήμου Μώλου - Αγ. Κωνσταντίνου με έδρα τα Καμένα Βούρλα.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 340.05 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 15142 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
Η έκταση του νέου Δήμου είναι 340.05 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 15142 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή της ΕΣΥΕ του 2001.
ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ
Από την εφημερίδα Polis N37 Οκτ 2008 (κάντε κλικ στη φωτο για μεγέθυνση)
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ
Τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου, συζητήθηκε στη Βουλή η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Ευβοίας Γιώργου Μαρίνου σχετικά με τη λειτουργία της εταιρείας «ΛΑΡΚΟ». Παρά το γεγονός ότι πριν από λίγες μέρες είχε συζητηθεί αντίστοιχη ερώτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα περίμενε κανείς στη νέα ερώτηση να μπουν και θέματα που αφορούν τη προστασία του περιβάλλοντος, ζητήματα βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής, εν τούτοις είχαμε μια από τα ίδια. Μονόπλευρος προσανατολισμός σε οικονομικά θέματα και δήθεν κοινωνικό ενδιαφέρον, τόσο από μεριάς ερωτώντος όσο και από μεριάς απαντώντος. Για τα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων των παραθαλάσσιων δήμων - και όχι μόνο - του Ευβοϊκού κουβέντα δεν ειπωθηκε.Υπενθυμίζουμε ότι εκτός από τα συμφέροντα των εργαζομένων υπάρχουν και τα συμφέροντα και η προστασία της υγείας των πολιτών συνολικά στη περιοχή και τη χώρα.
(Τα κείμενα παρατίθενται όπως δημοσιεύτηκαν στο www.servitoros.gr)
Η συνολική συζήτηση έχει ως εξής:
Η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή ήταν η εξής:
«Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της περιοχής εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, τους κινδύνους για την πορεία της, τις επιπτώσεις στο δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση είναι πολιτικά εκτεθειμένη, γιατί ενώ η ΛΑΡΚΟ ήταν μία κερδοφόρα επιχείρηση, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα εμφανίζεται να μην μπορεί να καταβάλει τους μισθούς των εργαζομένων, περιορίζει την παραγωγή, γίνονται απολύσεις εργαζομένων σε εργολάβους. Η κρίση που ξέσπασε το τελευταίο διάστημα δεν αποτελεί την πραγματική αιτία γι' αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μπορεί να καταρρεύσει μία μεγάλη επιχείρηση όπως η ΛΑΡΚΟ, επειδή έπεσαν πρόσφατα οι τιμές του Νικελίου, που το προηγούμενο διάστημα είχαν μεγάλη αύξηση, φθάνοντας ακόμα και 50.000 δολάρια τον τόνο. Το Κ.Κ.Ε. καταλογίζει στην κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες και θέτει ζήτημα διερεύνησης προβλημάτων και ευθυνών που σχετίζονται με την πορεία της επιχείρησης, τη σχέση της με τις τράπεζες και την προπώληση του νικελίου.
Το Κόμμα μας υποστηρίζει ότι πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας, να μην θιγεί κανένα δικαίωμα των εργαζομένων, να απορριφθεί κάθε σενάριο παραπέρα ιδιωτικοποίησης, πώλησης και παύσης της λειτουργίας της επιχείρησης.
Ερωτώνται οι Υπουργοί, πώς και γιατί εξελίχθηκε η άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ΛΑΡΚΟ».
Στην ερώτηση απάντησε ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Λέγκας: "Το ερώτημα αυτό είχε απαντηθεί και την προηγούμενη Πέμπτη σε αντίστοιχη ερώτηση, εδώ στη Βουλή, σε ερώτημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, τόσο το ερώτημα όσο και η απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν μειώνει την αξία και το συμβολισμό των όσων επαναλαμβάνονται στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Και εμείς θα επαναλαμβάνουμε ότι οι θέσεις της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρες.
Πρώτον, η Κυβέρνηση αναγνωρίζει τη στρατηγική σημασία της εν λόγω εταιρείας της «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.». Σήμερα, η εν λόγω εταιρεία απασχολεί 1.300 εργαζομένους, 200 εργαζομένους περιφερειακά. Έχει θετικές επιπτώσεις στις οικονομίες πέντε συνολικά νομών, των Νομών Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Εύβοιας, Κοζάνης, Καστοριάς, όπου δραστηριοποιείται.
Παράλληλα, είναι γνωστό ότι η εταιρεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς του κλάδου, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Κατέχει μερίδιο μεγαλύτερο του 35% της ευρωπαϊκής αγοράς.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κρυφό ότι η Κυβέρνησή μας αναγνωρίζει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα οικονομικά και λειτουργικά. Προβλήματα που οφείλονται βεβαίως, τόσο στη διεθνή κρίση όσο και στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του ανοξείδωτου χάλυβα στην παγκόσμια αγορά, η οποία επηρεάζει άμεσα την τιμή του προϊόντος της εταιρείας του νικελίου.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η τιμή του νικελίου διαπραγματεύεται και διαμορφώνεται στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων και χαρακτηρίζεται από υψηλή μεταβλητότητα, γεγονός που καθιστά την εταιρεία εκτεθειμένη στην εκάστοτε χρηματιστηριακή του τιμή.
Επιπλέον, η εταιρεία αντιμετωπίζει εσωτερικά διαρθρωτικά προβλήματα, με κυριότερο βεβαίως την έλλειψη της απαραίτητης ρευστότητας.
Αναμφίβολα, λοιπόν, η εταιρεία σήμερα χρειάζεται σημαντικά κεφάλαια, σύγχρονο επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε να εξέλθει από το σημερινό της αδιέξοδο. Η διοίκηση της εταιρείας μας έχει ενημερώσει ότι λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που αποσκοπούν στο γενικότερο έλεγχο του κόστους και των εξόδων της, καθώς επίσης και στην εξασφάλιση της ρευστότητάς της, με συγκεκριμένες δράσεις που περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονήσει για την τριετία 2009-2011.
Δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας είναι σημαντική τόσο από επιχειρηματικής, όσο και από κοινωνικής άποψης, επιθυμία και στόχος της Κυβέρνησης είναι να συνεχίσει τη λειτουργία της η επιχείρηση και βεβαίως για την επίτευξη του στόχου αυτού η κυβέρνηση θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κάτι το οποίο τονίσαμε και στην απάντηση που δώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, βεβαίως με τη συμμετοχή των μετόχων της -μεταξύ αυτού και του δημοσίου- και με τη χρηματοδότηση της επιχείρησης μέσω του προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής ρευστότητας.
Κύριε συνάδελφε, δεν πρέπει να έχετε αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση θα εξαντλήσει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να μη θιγεί το δικαίωμα στην εργασία που έχουν οι απασχολούμενοι στην εταιρεία αυτή, καθώς επίσης και να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στις περιοχές που δραστηριοποιείται η εν λόγω εταιρεία".
Ο κ. Μαρίνος, σχολιάζοντας την απάντηση του υπουργού, ανέφερε: "Κύριε Υπουργέ, αν στεκόμασταν σε αυτά που λέει η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ δεν θα θέταμε το θέμα στη Βουλή. Το επιχειρησιακό σχέδιο και η πληροφόρηση που έχουμε και μετά τη συζήτηση που οργανώθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης, μαζί με τους εργαζόμενους, αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο δεν καλύπτει και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα και την ανησυχία που υπάρχει. Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, όπως είπα, της Εύβοιας, της Κοζάνης, της Καστοριάς είναι ανάστατοι. Η ΛΑΡΚΟ έχει περάσει πολλές περιπέτειες και τις έχουμε ζήσει άμεσα και στη δεκαετία του '80 -από το 1970- και του '90 και τώρα. Σε αυτές τις περιπέτειες προστίθεται ακόμη μία.
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν πολλοί σοβαροί κίνδυνοι. Είναι μια μεγάλη επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Ήταν κερδοφόρα. Δεν το απαντάει η Κυβέρνηση αυτό. Όταν λέμε 50.000 δολάρια ο τόνος το νικέλιο και μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όχι σε συνθήκες ιδιαίτερης κρίσης, κάτω από το βάρος της μείωσης της τιμής, φθάνει να μη μπορεί να λειτουργήσει, με κίνδυνο να μην πληρώσει τους μισθούς, τα δώρα, με κίνδυνο πτώχευσης -έχει τεθεί το θέμα αυτό- καταλαβαίνετε ότι η απάντηση της Κυβέρνησης δεν μπορεί να εφησυχάσει κανέναν.
Από αυτή τη σκοπιά εμείς θα το ξαναθέσουμε. Η επιχείρηση είναι ανάγκη να λειτουργεί κανονικά και απρόσκοπτα, να μην υπάρξει ούτε μία απόλυση, να μην πειραχθούν δικαιώματα των εργαζομένων και κατά τη γνώμη μας, η πάλη, σε αυτές τις συνθήκες, για κάθε πρόβλημα της επιχείρησης και των εργαζομένων, συνδέεται σήμερα με τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ορυκτού πλούτου με συστατικό στοιχείο του την επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ".
Ο κ. Λέγκας, κατά τη δευτερολογία του επισήμανε ότι ξεκάθαρος στόχος της Κυβέρνησης και επιθυμία της είναι να βοηθήσει την εταιρεία να εξέλθει από αυτή την κρίση:"...Είπα προηγουμένως ότι η εταιρεία είναι εκτεθειμένη στη χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος που παράγει. Για την επίτευξη αυτού του στόχου είμαστε έτοιμοι να λάβουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, πάντα βεβαίως σε συνεργασία με τους λοιπούς μετόχους. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μέτοχοι σε αυτή την εταιρεία είναι και η ΔΕΗ και η Εθνική Τράπεζα, περίπου στο ίδιο ποσοστό.
Παρά βεβαίως τις όποιες διαφοροποιήσεις έχουμε στην ιδεολογική και πολιτική μας προσέγγιση γι' αυτά τα θέματα, πρέπει τουλάχιστον να μας αναγνωρίσετε την επιθυμία μας, αλλά και την αποφασιστικότητα που έχουμε επιδείξει πάρα πολλές φορές, τις περισσότερες φορές, για την προστασία των εργαζομένων. Εξάλλου, πιστεύω, ότι κανένας δεν μπορεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στα ζητήματα της εργασίας και γενικότερα στα ζητήματα της κοινωνικής ευαισθησίας.
Κύριε συνάδελφε, η Κυβέρνησή μας προσπαθεί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και αυτό βεβαίως το έχουμε αποδείξει και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε έμπρακτα".
(Τα κείμενα παρατίθενται όπως δημοσιεύτηκαν στο www.servitoros.gr)
Η συνολική συζήτηση έχει ως εξής:
Η επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή ήταν η εξής:
«Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της περιοχής εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, τους κινδύνους για την πορεία της, τις επιπτώσεις στο δικαίωμα δουλειάς και τα άλλα δικαιώματα των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση είναι πολιτικά εκτεθειμένη, γιατί ενώ η ΛΑΡΚΟ ήταν μία κερδοφόρα επιχείρηση, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα εμφανίζεται να μην μπορεί να καταβάλει τους μισθούς των εργαζομένων, περιορίζει την παραγωγή, γίνονται απολύσεις εργαζομένων σε εργολάβους. Η κρίση που ξέσπασε το τελευταίο διάστημα δεν αποτελεί την πραγματική αιτία γι' αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μπορεί να καταρρεύσει μία μεγάλη επιχείρηση όπως η ΛΑΡΚΟ, επειδή έπεσαν πρόσφατα οι τιμές του Νικελίου, που το προηγούμενο διάστημα είχαν μεγάλη αύξηση, φθάνοντας ακόμα και 50.000 δολάρια τον τόνο. Το Κ.Κ.Ε. καταλογίζει στην κυβέρνηση πολιτικές ευθύνες και θέτει ζήτημα διερεύνησης προβλημάτων και ευθυνών που σχετίζονται με την πορεία της επιχείρησης, τη σχέση της με τις τράπεζες και την προπώληση του νικελίου.
Το Κόμμα μας υποστηρίζει ότι πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, να μην χαθεί καμία θέση εργασίας, να μην θιγεί κανένα δικαίωμα των εργαζομένων, να απορριφθεί κάθε σενάριο παραπέρα ιδιωτικοποίησης, πώλησης και παύσης της λειτουργίας της επιχείρησης.
Ερωτώνται οι Υπουργοί, πώς και γιατί εξελίχθηκε η άσχημη οικονομική κατάσταση της επιχείρησης και τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της ΛΑΡΚΟ».
Στην ερώτηση απάντησε ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Λέγκας: "Το ερώτημα αυτό είχε απαντηθεί και την προηγούμενη Πέμπτη σε αντίστοιχη ερώτηση, εδώ στη Βουλή, σε ερώτημα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, τόσο το ερώτημα όσο και η απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν μειώνει την αξία και το συμβολισμό των όσων επαναλαμβάνονται στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Και εμείς θα επαναλαμβάνουμε ότι οι θέσεις της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρες.
Πρώτον, η Κυβέρνηση αναγνωρίζει τη στρατηγική σημασία της εν λόγω εταιρείας της «ΛΑΡΚΟ Α.Ε.». Σήμερα, η εν λόγω εταιρεία απασχολεί 1.300 εργαζομένους, 200 εργαζομένους περιφερειακά. Έχει θετικές επιπτώσεις στις οικονομίες πέντε συνολικά νομών, των Νομών Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Εύβοιας, Κοζάνης, Καστοριάς, όπου δραστηριοποιείται.
Παράλληλα, είναι γνωστό ότι η εταιρεία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς του κλάδου, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς νικελίου στον κόσμο. Κατέχει μερίδιο μεγαλύτερο του 35% της ευρωπαϊκής αγοράς.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι κρυφό ότι η Κυβέρνησή μας αναγνωρίζει ότι η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα οικονομικά και λειτουργικά. Προβλήματα που οφείλονται βεβαίως, τόσο στη διεθνή κρίση όσο και στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του ανοξείδωτου χάλυβα στην παγκόσμια αγορά, η οποία επηρεάζει άμεσα την τιμή του προϊόντος της εταιρείας του νικελίου.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η τιμή του νικελίου διαπραγματεύεται και διαμορφώνεται στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων και χαρακτηρίζεται από υψηλή μεταβλητότητα, γεγονός που καθιστά την εταιρεία εκτεθειμένη στην εκάστοτε χρηματιστηριακή του τιμή.
Επιπλέον, η εταιρεία αντιμετωπίζει εσωτερικά διαρθρωτικά προβλήματα, με κυριότερο βεβαίως την έλλειψη της απαραίτητης ρευστότητας.
Αναμφίβολα, λοιπόν, η εταιρεία σήμερα χρειάζεται σημαντικά κεφάλαια, σύγχρονο επιχειρηματικό σχέδιο, ώστε να εξέλθει από το σημερινό της αδιέξοδο. Η διοίκηση της εταιρείας μας έχει ενημερώσει ότι λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που αποσκοπούν στο γενικότερο έλεγχο του κόστους και των εξόδων της, καθώς επίσης και στην εξασφάλιση της ρευστότητάς της, με συγκεκριμένες δράσεις που περιλαμβάνονται στο επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονήσει για την τριετία 2009-2011.
Δεδομένου ότι η διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας είναι σημαντική τόσο από επιχειρηματικής, όσο και από κοινωνικής άποψης, επιθυμία και στόχος της Κυβέρνησης είναι να συνεχίσει τη λειτουργία της η επιχείρηση και βεβαίως για την επίτευξη του στόχου αυτού η κυβέρνηση θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κάτι το οποίο τονίσαμε και στην απάντηση που δώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, βεβαίως με τη συμμετοχή των μετόχων της -μεταξύ αυτού και του δημοσίου- και με τη χρηματοδότηση της επιχείρησης μέσω του προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής ρευστότητας.
Κύριε συνάδελφε, δεν πρέπει να έχετε αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση θα εξαντλήσει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να μη θιγεί το δικαίωμα στην εργασία που έχουν οι απασχολούμενοι στην εταιρεία αυτή, καθώς επίσης και να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη στις περιοχές που δραστηριοποιείται η εν λόγω εταιρεία".
Ο κ. Μαρίνος, σχολιάζοντας την απάντηση του υπουργού, ανέφερε: "Κύριε Υπουργέ, αν στεκόμασταν σε αυτά που λέει η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ δεν θα θέταμε το θέμα στη Βουλή. Το επιχειρησιακό σχέδιο και η πληροφόρηση που έχουμε και μετά τη συζήτηση που οργανώθηκε στα πλαίσια της επιχείρησης, μαζί με τους εργαζόμενους, αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο δεν καλύπτει και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα και την ανησυχία που υπάρχει. Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα.
Οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ και οι κάτοικοι της Φθιώτιδας, της Βοιωτίας, όπως είπα, της Εύβοιας, της Κοζάνης, της Καστοριάς είναι ανάστατοι. Η ΛΑΡΚΟ έχει περάσει πολλές περιπέτειες και τις έχουμε ζήσει άμεσα και στη δεκαετία του '80 -από το 1970- και του '90 και τώρα. Σε αυτές τις περιπέτειες προστίθεται ακόμη μία.
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν πολλοί σοβαροί κίνδυνοι. Είναι μια μεγάλη επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Ήταν κερδοφόρα. Δεν το απαντάει η Κυβέρνηση αυτό. Όταν λέμε 50.000 δολάρια ο τόνος το νικέλιο και μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όχι σε συνθήκες ιδιαίτερης κρίσης, κάτω από το βάρος της μείωσης της τιμής, φθάνει να μη μπορεί να λειτουργήσει, με κίνδυνο να μην πληρώσει τους μισθούς, τα δώρα, με κίνδυνο πτώχευσης -έχει τεθεί το θέμα αυτό- καταλαβαίνετε ότι η απάντηση της Κυβέρνησης δεν μπορεί να εφησυχάσει κανέναν.
Από αυτή τη σκοπιά εμείς θα το ξαναθέσουμε. Η επιχείρηση είναι ανάγκη να λειτουργεί κανονικά και απρόσκοπτα, να μην υπάρξει ούτε μία απόλυση, να μην πειραχθούν δικαιώματα των εργαζομένων και κατά τη γνώμη μας, η πάλη, σε αυτές τις συνθήκες, για κάθε πρόβλημα της επιχείρησης και των εργαζομένων, συνδέεται σήμερα με τις πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ορυκτού πλούτου με συστατικό στοιχείο του την επιχείρηση της ΛΑΡΚΟ".
Ο κ. Λέγκας, κατά τη δευτερολογία του επισήμανε ότι ξεκάθαρος στόχος της Κυβέρνησης και επιθυμία της είναι να βοηθήσει την εταιρεία να εξέλθει από αυτή την κρίση:"...Είπα προηγουμένως ότι η εταιρεία είναι εκτεθειμένη στη χρηματιστηριακή τιμή του προϊόντος που παράγει. Για την επίτευξη αυτού του στόχου είμαστε έτοιμοι να λάβουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, πάντα βεβαίως σε συνεργασία με τους λοιπούς μετόχους. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μέτοχοι σε αυτή την εταιρεία είναι και η ΔΕΗ και η Εθνική Τράπεζα, περίπου στο ίδιο ποσοστό.
Παρά βεβαίως τις όποιες διαφοροποιήσεις έχουμε στην ιδεολογική και πολιτική μας προσέγγιση γι' αυτά τα θέματα, πρέπει τουλάχιστον να μας αναγνωρίσετε την επιθυμία μας, αλλά και την αποφασιστικότητα που έχουμε επιδείξει πάρα πολλές φορές, τις περισσότερες φορές, για την προστασία των εργαζομένων. Εξάλλου, πιστεύω, ότι κανένας δεν μπορεί να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στα ζητήματα της εργασίας και γενικότερα στα ζητήματα της κοινωνικής ευαισθησίας.
Κύριε συνάδελφε, η Κυβέρνησή μας προσπαθεί με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και αυτό βεβαίως το έχουμε αποδείξει και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε έμπρακτα".
ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΤΗΣ LAFARGE?
Ως γνωστόν τα ΤΧ έχουν απο καιρό αγοραστεί από τη μεγάλη πολυεθνική Lafarge που έχει σχεδόν μια εκατοντάδα εργοστάσια τσιμέντου σε όλο το κόσμο και τρεις μονάδες παραγωγής τσιμέντου στην Ελλάδα (Αλιβέρι, Βόλο, Χαλκίδα)
Αυτές τις μέρες οι δύο φούρνοι της Χαλκίδας έχουν σβήσει (δεν ξέρουμε αν είναι - ή έτσι 'πουν' - για γενική συντήρηση ή για προστασία του περιβάλλοντος, όλα να τα περιμένει κανείς), αναμένουμε την άποψη του Σωματείου Εργαζομένων.
Ο όμιλος από ότι γνωρίζουμε είναι κερδοφόρος, για σειρά ετών και μπράβο του, με σημαντική συνεισφορά της μονάδας Χαλκίδας στα κέρδη του.
Παράλληλα αυτές τις μέρες ο όμιλος πρόκειται να μεταφέρει 3.000 τόνους κλίνκερ από το Αλιβέρι στη Χαλκίδα για επεξεργασία. Αυτή η επεξεργασία μπορεί να δώσει περίπου 7.000 τόνους τσιμέντου.
Τι τρέχει? θα μας πεί κάποιος? Μήπως για διάφορους - άγνωστους σε εμάς λόγους - χρειάζεται να φανεί προς τα έξω (όχι απαραίτητα τώρα, αλλά μετά από κάποιες εβδομάδες, μιας και θα έχει κλεέισει η χρήση 2008) ζημιογόνα χρήση για τη μονάδα Χαλκίδας?
Αυτές τις μέρες οι δύο φούρνοι της Χαλκίδας έχουν σβήσει (δεν ξέρουμε αν είναι - ή έτσι 'πουν' - για γενική συντήρηση ή για προστασία του περιβάλλοντος, όλα να τα περιμένει κανείς), αναμένουμε την άποψη του Σωματείου Εργαζομένων.
Ο όμιλος από ότι γνωρίζουμε είναι κερδοφόρος, για σειρά ετών και μπράβο του, με σημαντική συνεισφορά της μονάδας Χαλκίδας στα κέρδη του.
Παράλληλα αυτές τις μέρες ο όμιλος πρόκειται να μεταφέρει 3.000 τόνους κλίνκερ από το Αλιβέρι στη Χαλκίδα για επεξεργασία. Αυτή η επεξεργασία μπορεί να δώσει περίπου 7.000 τόνους τσιμέντου.
Τι τρέχει? θα μας πεί κάποιος? Μήπως για διάφορους - άγνωστους σε εμάς λόγους - χρειάζεται να φανεί προς τα έξω (όχι απαραίτητα τώρα, αλλά μετά από κάποιες εβδομάδες, μιας και θα έχει κλεέισει η χρήση 2008) ζημιογόνα χρήση για τη μονάδα Χαλκίδας?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)