Την παραμονή των ευρωπαϊκών εκλογών, κρίθηκε σημαντικό να μετρηθεί το πώς αντιλαμβάνονται οι ευρωπαίοι τις δράσεις της ΕΕ μπροστά στην οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση.
Αυτή η σφυγμομέτρηση, η οποία πραγματοποιήθηκε με συνεντεύξεις πρόσωπο με πρόσωπο με 27.218 ευρωπαίους πολίτες, δείχνει (πεδίο, μέσα Ιανουαρίου/μέσα Φεβρουαρίου) μια συλλογική ανησυχία για την κρίση, την απαίτηση για περισσότερο συντονισμένες ενέργειες σε επίπεδο ΕΕ και επίσης εντυπωσιακά διαφορετικές εθνικές ερμηνείες του ρόλου του ευρώ. Επίσης, διαφαίνονται πολύ σαφείς διακυμάνσεις σε κοινωνικο-δημογραφικό επίπεδο: οι γυναίκες ανησυχούν πιο πολύ και είναι περισσότερο επικριτικές προς το ευρώ, καθώς και οι πολίτες οι οποίοι εγκατέλειψαν το σχολείο σε ηλικία 15 ετών ή νωρίτερα. Υπάρχουν αρκετά σημαντικά σημεία προς επισήμανση:
Οι Ευρωπαίοι ανησυχούν πολύ για τις επιπτώσεις της κρίσης.
Η ανησυχία αυτή, η οποία γίνεται πολύ έντονα αισθητή σε όλες τις χώρες (σε ποσοστό μεταξύ 80 και 90%) επηρεάζει όλα τα επίπεδα της οικονομίας: παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό. Η ανησυχία αφορά εξίσου την παρούσα κατάσταση όσο και το μέλλον. Η αγωνία αυτή δεν είναι τόσο κυρίαρχη σε προσωπικό επίπεδο (58% για το σήμερα, 56% για το αύριο).
Οι Ευρωπαίοι τάσσονται υπέρ μιας συντονισμένης δράσης για την καταπολέμηση της κρίσης.
Η διάγνωσή τους είναι σαφής: το 44% πιστεύει ότι τα κράτη μέλη αντέδρασαν μεμονωμένα, ενώ το 39% πιστεύει ότι αντέδρασαν συντονισμένα.
Από την άλλη πλευρά, το 61% πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι θα προστατεύονταν καλύτερα εάν τα κράτη μέλη υιοθετούσαν συντονισμένη προσέγγιση. Η προσέγγιση αυτή ζητείται επειγόντως για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο έχει κατ' επανάληψη κρατήσει παρόμοια στάση.
Ποιο είναι το αποτελεσματικότερο επίπεδο για την αντιμετώπιση της κρίσης;
Η ερώτηση αυτή ξεχωρίζει, ακόμη περισσότερο από τις άλλες, εξαιτίας των σημαντικών διαφορών που αναδεικνύονται ανάμεσα στα κράτη μέλη. Τούτο μπορεί να εξαρτάται από το αν μια χώρα ανήκει ή όχι στην ομάδα κρατών G8 ή στο βαθμό της σοβαρότητας που έχει προσλάβει η οικονομική κρίση στο εθνικό τους έδαφος. Κατά μέσο όρο, το 25% επιλέγει την G8 και το 17% την ΕΕ EU, το 15% αναφέρει τις ΗΠΑ, ενώ το 14% την εθνική κυβέρνηση.
Ποιες ενέργειες πρέπει να αναληφθούν σε επίπεδο ΕΕ;
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει κατ' επανάληψη ταχθεί υπέρ διάφορων μέτρων σε ενωσιακό επίπεδο. Αυτά υποστηρίζονται σε μεγάλο από τους Ευρωπαίους, σε ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 66 και 71%: συντονισμός των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών πολιτικών• εποπτεία από την ΕΕ σε περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται δημόσιο χρήμα για τη διάσωση χρηματοπιστωτικών οργανισμών, εποπτεία των δραστηριοτήτων των σημαντικότερων διεθνών χρηματοπιστωτικών ομίλων• ο ρόλος της ΕΕ σε διεθνές επίπεδο σε σχέση με τη ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών
Το ευρώ: παράγοντας προστασίας;
Αυτό το ερώτημα σχετικά με το ρόλο του ευρώ στο μετριασμό των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης τέθηκε σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης. Στο επίπεδο των 27, το 44% των Ευρωπαίων πιστεύουν ότι το ευρώ δεν έχει μετριάσει την κρίση, σε αντιδιαστολή με το 39% που πιστεύει ότι έχει πράγματι μετριάσει την κρίση, ενώ το 17% δεν γνωρίζουν.
Πράγματι, από τα αποτελέσματα προκύπτει ότι η αντίληψη για το ευρώ κυμαίνεται σημαντικά από τη μια χώρα στην άλλη. Ο λεπτομερής πίνακας, (βλ. σελ. 15 του συγκεντρωτικού σημειώματος) δείχνει ότι 17 χώρες απάντησαν θετικά στην ερώτηση αυτή, από τις οποίες οι 13 είναι χώρες της ευρωζώνης, 3 χώρες είναι υποχρεωμένες να το αποδεχθούν ενώ μία είναι χώρα που αρνήθηκε να το αποδεχθεί.
Το προηγούμενο εθνικό νόμισμα, θα ήταν καλύτερος παράγοντας προστασίας από το ευρώ;
Όχι απαντά το 45% των πολιτών, ενώ το 45% απαντά ναι. Ο μέσος αυτός όρος κρύβει σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ζώνης ευρώ, καθώς σε δώδεκα από τις δεκαέξι χώρες, η πλειοψηφία δεν είναι σύμφωνη με αυτόν τον ισχυρισμό.
Αειφόρος ανάπτυξη σημαίνει ότι οι ανάγκες της παρούσας γενιάς καλύπτονται χωρίς να υποθηκεύεται η ικανότητα των επόμενων γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Αποσκοπεί στη διασφάλιση της ικανότητας της γης να ευνοεί όλες της μορφές ζωής και βασίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας των φύλων, της αλληλεγγύης, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων της ελευθερίας και της ισότητας ευκαιριών για όλους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου